Bij Leidens
Lustrum
Het zink.
De Gouverneur-Generaal voor de radio
Buitenlandsch
Overzicht
Een persoonlijk woord tot de luisteraars.
Inleiding tot de Odyssee
Piomotie H. Veen
De Nederlandsche
Volksbeweging
Schoenendistributie
hervat
Hoe is Amerika
Een briefje
De Gouverneur-Generaal van Nederlandsch
Indië, Jhr. Mr. A. W. L. Tjarda van Star-
kenborgh Stachouwer, heeft Vrijdagavond
voor den gender Herrijzend Nederland een
rede gehoudeni waarin hij o.m. zeide: Luiste
raars. Gij zult de ontroering beseffen, die
het geven moest, na zoovele jaren opnieuw
in het vaderland te zijn, het weer te zien
gewond, geestelijk en stoffelijk veranderd,
maar toch in zijn zoo vertrouwde wezens
trekken hetzelfde, goede land. De gedachten
dringen naar het leed, dat hier geleden
en in samenleving en landschap aanstonds
zichtbaar is. Het doorgronden van dat leed
en de droeve herinnering aan velen, die
niet meer zijn, mengt zich voor wie thuis
komt, met de vreugde over uw bevrijding
en het deelen in uw hoop op snel herleven,
ook met de spanning, waarmee het oogen-
blik wordt tegemoetgezien, dat de schaduw
der vijandelijke bezetting eveneens van
Indië wordt gelicht. De aanraking met den
vaderlandschen bodem was inderdaad het
begin van het doorvoelen wat hier in de
verstreken jaren is geschied en nu wordt
gedacht.
Spr. zeide verder o.a., na dank te hebben
gebracht voor de vereerende hartelijkheid
van het Koninklijk Huis en H. M.'s regee-
Reeds ruim een jaar geleden kon Frank
rijk zich vrij noemen, maar in de sinds
dien voorbij gegane maanden heeft het
land zich maar een klein stukje kunnen
uitwerken boven de positie, waarin het
bij de bevrijding verkeerde. Zwarte handel
tiert er nog welig en volgens mededeelin-
gen op het Congres der radicalen zouden
zelfs bijna vier millioen menschen door
den Staat worden onderhouden. Een ver
schijnsel, dat ook in Frankrijk zelf groot
onbehagen verwekt, omdat de economische
functie van den staat, b.v. door nationali
satie, niet is toegenomen. De productie is
schrikbarend gedaald met 66 in het
transportbedrijf, 65 in de industrie, 35
in den landbouw. Bij veien is de arbeids-
lust gering, bij anderen wel aanwezig, maar
door ondervoeding en ziekte geremd. De
Gaulle heeft een uitweg uit deze moeilijk
heden gezocht door buitenlandsche hulp
in te roepen. Zijn reis naar de Ver. Staten
is, wat dit onderdeel betreft, blijkbaar een
succes geweest, want er zal nu per maasd
een millioen ton goederen naar Frankrijk
worden verscheept en mede met hulp van
Engeland en Canada zullen de rantsoenen
een waarde van 2500 calorieën per dag
krijgen.
Ternauwernood terug in Frankrijk heeft
De Gaulle aan de Times een interview
toegestaan, waarin hij instemming betuig
de met de Engelsche plannen inzake een
West-Europeesche samenwerking, maar
tevens erop wees, dat Groot Brittannië
eerst door een wijziging van zijn politiek,
o.a. in den Levant, weer het vertrouwen
der Franschen moest verwerven vóór van
een bondgenootschap tusschen beide lan
den sprake zou kunnen zijn. Hij heeft
tevens de gelegenheid aangegrepen te be-
toogen, dat het als veiligheidsmaatregel
noodig is het Rijnland van Duitschland los
te maken, waarbij hij voor dit gebied on
derscheid maakte tusschen het gebied van
Keulen tot de Zwitsersche grens, de in-
valsp'oort van Frankrijk, en het gebied ten
Noorden daarvan, den natuurlijken toe
gangsweg tot Nederland, België en Enge
land.
Verschillende bladen in Engeland heb
ben waardeerend geschreven over De
Gaulle's mededeelïngen inzake een
Britsch-Fransche samenwerking, maar er
■was toch ook een zekere aarzeling. Men
acht in Engeland het vraagstuk van een
bondgenootschap tusschen beide landen nu
niet geheel actueel. In Frankrijk vormt
zich weer een volksfrontcoalitie voor de
©ver eenige weken te houden verkiezin
gen. Wat zal uit de stembus komen, zoo
•vraagt men zich in het Ver. Koninkrijk
af? Zal het tegenwoordige regime en de
zelfde buitenlandsche politiek dan gehand
haafd blijven? Zoolang daaromtrent geen
zekerheid is verkregen, zal het vruchteloos
zijn over een bondgenootschap te spreken.
In Engeland zal men alleen dan een
bondgenootschap waardeeren als men
zeker kan zijn van een Fransch bewind,
dat stabiliteit bezit. En aan de overzijde
van het Kanaal wil men daarom klaar
blijkelijk eerst maar een afwachtende hou
ding aannemen. Dat wachten hoeft boven
dien niet lang te duren, want reeds over
eenige weken zullen de Algemeene Raden
(ongeveer overeenkomend met onze Prov.
Staten) worden gekozen en betrekkelijk
kort daarop de leden van de Volksver
tegenwoordiging. Dan zullen de kiezers
zich ook moeten uitspreken over de vraag
©f de Grondwet van 1875 nog van kracht
ie. Bij deze verkiezingen zal het stelsel
van evenredige vertegenwoordiging toege
past worden, ongeveer op de wijze als in
België geschiedt, n.l. dat telkens een vrij
beperkt aantal leden per district naar
evenredigheid gekozen zal worden. Hierbij
is de Fransche regeering, nadat veel aan
drang op haar is uitgeoefend, tegemoet ge
komen aan den eisch der linksehe partijen,
dat aan de departementen met een ver
houdingsgewijs hooge bevolking meer ze
tels zullen worden gegeven. Naar hun oor
deel was bij de oorspronkelijke plannen
van De Gaulle het aantal candidaten uit
de plattelandsstreken onevenredig groot
tegenover het aantal uit de industriecen
tra. Als de uitslag dezer verkiezingen be
kend is, zal nader over de samenwerking
in West-Europa kunnen worden gesproken,
maar ook dan blijven er zaken, welke de
•Franschen zelf moeten oplossen. In 1944
in de bevolking in Frankrijk, de sterfge
vallen tengevolge van oorlogshandelingen
piet meetellend, met 108.000 zielen ver
minderd. Op die wijze loopt de plaats van
vijfde groote mogendheid gevaar,
ring en voor de welgezindheid van vele dui
zenden ondervonden.
Het is een voorrecht in deze sfeer de be
vrijding van Indië af te wachten, van dat
tndië waarheen, naar ik weet, thans ook uw
gedachten dagelijks gaan. Hoe zullen daar
de bestaansvoorwaarden blijken te zijn ge
weest voor de millioenen-hoofdige bevol
king, zoo verscheiden en toch -oozeer door
het lot verbonden? Weldra zullen wij het
welen en de voldoening smaken Nederlands
hulpbereidheid tot herstel van normale orde
en leniging van nood en lijden werkzaam
te zien ingezet. Uit Nederland zal nu de
eerste steun naar Indië gaan, zooals Indië,
toen het nog de veronderstelling koesteren
mocht zelf geen oorlogsterrein te zullen
worden, gehoopt had Nederland bij deszelfs
bevrijding bij te staan. Dat Nederland in
Mei 1940 ontrukt werd aan het proces van
zijn vreedzame ontwikkeling en mee ge
sleept in den maalstroom van 't gewelddadig
wereiageoeuren, gaf een schok in Indië,
dien niemand, die dezen mee beleefd heeft,
vergeten zal. Op geen oogenblik in de ge
schiedenis van Nederland's en Irjdië's samen
gaan, werd zoo krachtig de eenheid van het
koninkrijk beleden; spontaan was het ver
langen naar hulpverleening zooals en zoo
dra die mogelijk zijn zou. Indië zal thans
ervaren noezeer voor zijn besef van saam-
hoorigheid van toen, in Nederland weder-
keerigheia bestaat.
Vrijdagavond hield Dr. C. Spoelder, rector
van het Haarlemsche gymnasium voor de
Literaire Club een Inleiding over de
Odyssee, als voorbereiding van Henk
Schaer's declamatie hedenavond. Ongeveer
2000 jaar voor Christus ontstond in Grieken
land het heldendicht. Reizende zangers
hielden het epische vuur brandend onder het
volk en zoo is het te verklaren, dat deze
dichtvorm geestelijk gemeengoed van het
Grieksche volk werd. Slechts de toppen van
het hooggebergte der toenmalige dichtkunst
zijn aan de verwerende invloeden van den
tijd ontkomen: de Ilias en de Odyssee. Deze
zangen zijn zoozeer gekneed en vervormd,
dat de schrijver nog geenszins vaststaat,
alhoewel Homerus als zoodanig wordt aan
genomen. De zang van Odysseus beschrijft
op een warm-menschelijke wijze, die het
werk eeuwig leesbaar houdt,^ de thuisreis
van den held en de vele hindernissen die
hij daarbij overwinnen moet. Na de pauze
las Dr. Spoelder eenige gedeelten voor, die
kenmerkend waren voor den stijl van de
Odyssee.
Aan de Amsterdamsche Universiteit is ge
promoveerd tot docter in de geneeskunde
de heer H. Veen, chirurg te Haarlem, op
proefschrift: ,,Een beschouwing over het
vraagstuk der verdrinking". Promotor was
prof. dr. G. van Rijnberk. Dr. Veen bepleit
in zijn uitvoerig proefschrift een nieuwe
opvatting van de processen, welke zich bij
verdrinking voordoen.
In Bellevue te Amsterdam is Donder
dag en Vrijdag de constitueerende verga
dering van de Nederlandsche Volksbewe
ging gehouden.
In zijn openingsrede gaf dr. W. Banning
een uiteenzetting van de motieven die
geleid hebben tot de oprichting van de
Volksbeweging.
Medegedeeld werd, dat met 1 October
een nieuw orgaan zal verschijnen^ alsook
een populair weekblad. Deze uitgaven zul
len worden gecombineerd met een groot-
scheepsche najaars-actie, niet alleen als
propaganda voor de Volksbeweging, maar
tevens om de menschen in Nederland rijp
te maken voor de as. Kamerverkiezingen
en hen op te wekken om het ministerie te
steunen in zijn aangevangen werkzaam
heden van vernieuwing en herstel.
De minister-president prof. ir. W. Scher-
merhorn hield een Uitvoerige rede over
de voorgeschiedenis van de stichting van
de Nederlandsche Volksbeweging en wijd
de vervolgens uit over haar doel en stre
ven.
In den zomer van 1940 kwamen wij in de
ons heilige Pieterskerk bijeen om geza
menlijk, ofider den druk van de bezetting,
een wijle stil te staan bij het herdenken
van wat onze oudste Hoogeschool, gesticht
door Willem de Zwijger, steeds voor ons
was en nu meer dan ooit zou zijn.
Nog heugt mij, als ware het gisteren ge
beurd, hoe wij allen innig ontroerd waren
bij het gemeenschappelijk zingen van ons
Wilhelmus, dat sprak van de banden tus
schen Oranje en ons volk, zooals er im
mers ook steeds zulke nauwe banden heb
ben bestaan tusschen Oranje en de Leid-
sche Alma Mater.
Drie jaar later vertoefde ik weer, als
boven-watersche onderduikeling, in onze
geliefde sleutelstad. En toen daar op een
mooien voorjaarsavond het Nonnenkloos
ter op het Rapenburg, beschenen door den
glans van de zilveren maan, voor mij op
doemde, herleefde opnieuw in mijn ge
dachten, wat voor ons allen de Leidsche
Universiteit beteekende en is blijven be-
teekenen.
Dit te meer, nu daar immers zulk een
schitterend voorbeeld van volharding in
den geestelijken strijd voor de vrijheid
door bijkans heel het hoogleerarencorps
was gegeven, voorafgegaan door den on-
vergetelijken Telders, door den stoeren,
6tandvastigen Clbveringa.
Op den 8sten Februari van dit jaar
dwong mij het hart, een oogenblik een stil
len groet te gaan brengen aan haar, wier
geestelijke voedsterzoon ook ik mij mag
noemen. Het was haar Dies, en nog wel
in een lustrumjaar. Maar nog steeds zucht
ten wij onder de wreede Duitsche tyran-
nie, nog steeds bleven de deuren van de
Hoogeschool, sinds zich daar in het najaar
van 1940 het kranig verzet had geopen
baard, gesloten,
EEN GOEDE VANGST.
In den nacht van Donderdag op Vrij
dag werd de Heemsteedsche politie ge
waarschuwd door een bewoner van de
Alberdinck Thijmlaan. Er zouden ver
dachte individuen aan het werk zijn in
die buurt. De Heemsteedsche politie sloeg
direct toe, met het gevolg, dat twee be
ruchte Haarlemmers ingerekend werden.
De heeren hadden drie gestolen fietsen en
een radiotoestel bij zich. Eén der dieven
wist in de duisternis te ontkomen, maar
zijn netten zijn reeds gespannen. De an
dere arrestant is aan de Haarlemsche po
litie doorgegeven, die hem ook nog het
een en ander, te vertellen heeft.
BURGERLIJKE STAND
BEVALLEN; 11 Sept., C. J. van den Bos—
Geerlings, z.; 13 Sept., J. G. Boes—de
Nieuwe, z.; 14 Sept., J. Doffer—de Ruiter, d.;
W. M. JonkerHoes, z.; J. M. JolinkLin-
denborn, z.
OVERLEDEN: 12 Sept., Mvan Houten, 27
j., Z. Brouwersstraat; A. van Linden Tol,
81 j.. Wagenweg; 13 Sept., H. J. Voordouw,
16 j., Vrouwenhekstraat; T. Moolenaar, 50 j.,
Soendaplein.
ONDERTROUWD: 14 Sept., R. Smit en A.
J. Verhulst; P. Dekker en N. Maligina; H.
van der Ham en A. van der Genugten; J.
C. van Bruggen en J. C. Zwart.
GEHUWD: 14 Sept.. J. N. Kortsjens en W.
M. M. Goebertus; W. Korenstra en E. Ko
ning; G. Otto en F. Luijten.
De distributie van zoogenaamd straat
schoeisel fcan thans op beperkte schaal weer
worden hervat. In de districten I en II zal
gelyktydig de bonuitgifte geschieden. Tot
die districten behooren de provincies Zuid-
Holland en Utrecht, alsmede de gemeenten
Haarlem, Heemstede, Velsen en Bloe-
mendaal.
Het indienen van aanvragen voor schoe
nenbonnen kan geschieden op door de
plaatselijke distributiediensten nader bekend
te maken datum en plaats. Zij die een aan
vraag voor schoenen bij de distributiediens
ten in behandeling hebben, behoeven geen
nieuwe aanvraag in te dienen, aangezien
deze aanvragen thans door de distributie
diensten in behandeling kunnen worden ge
nomen. In de eerste plaats komen voor het
indienen van aanvragen in aanmerking zy,
die een medisch attest overleggen, waarbij
met gewone schoenen kan worden volstaan,
vervolgens zy die over geen bruikbare schoe
nen meer beschikken. Het aantal nog te be
handelen aanvraagformulieren is echter
nog groot en het aantal te verdeelen schoe
nen in verhouding daarmede nog gering,
zoodat aanvragers in volgorde van indiening
binnen het raam van elke categorie zuilen
worden geholpen.
Aanvragen voor werkschoenen en beroeps-
schoenen kunnen van heden af eveneens in
alle provincies benoorden de groote rivie#
ren worden ingediend. Bonuitgifte zal in
al deze provincies op beperkte schaal ge
schieden. Indien de aanvraag wordt inge
willigd, zullen de bonnen voor 5 October
worden uitgereikt. Ook deze bonnen moeten
uiterlijk 8 October bij de handelaars worden
ingeleverd, die zoo mogelijk uit voorraad
schoenen leveren, of den bon in ontvangst
nemen tegen afgifte van een ontvangst
bewijs.
In verband met deze hervatting van de
schoenen distributie zijn alle nog in omloop
zijnde oude schoenenbonnen, waarop nog
geen schoenen zijn afgeleverd, met ingang
van heden ongeldig verklaard. Wie derhalve
nog in het bezit is van een schoenenbon,
waarop hij nog geen schoenen heeft kun
nen koopen, zal dus eventueel een nieuwe
aanvraag bij den plaatselijken distributie-
dienst moeten indienen.
De Haarlemsche Distributiedienst deelt
mede, dat van Woensdag 26 tot en met Za
terdag 29 September in de Vleeschhal eenige
duizenden schoenenbonnen zullen worden
uitgereikt aan hen die daartoe door den
dienst worden opgeroepen.
Met deze bonnen moet men voor 30 Sep
tember naar een schoenen winkelier gaan.
Vele aanvragen zijn twee jaar oud. Als
kinderen thans voor grootere schoenen in
aanmerking komen dan indertijd aange
vraagd zijn, kunnen de bonnen omgewis
seld worden. Daarvoor zijn bepaalde uren
vastgesteld.
Nadere bijzonderheden worden op biljetten
voor het distributiebureau bekend gemaakt.
Even liep ik bij een jongeren vriend, ook
alumnus van de Leidsche Universiteit,
aan. Hij kon de straat niet op vanwege
razzia's, vanwege de mensehenjacht voor
den arbeidsinzet. Samen hebben wij bij
een koelen morgendrank, ongekende en
toevallig juist ten geschenke gekomen
weelde, geklonken op het welzijn van
haar, die van allen, welke daar eens ge
studeerd hebben, de onverwelkbare liefde
weet te veroveren.
En thans, op den 15en September, komen
wij als Reünisten bijeen, verheugd dat het
ons gegeven is, ten langen leste weer lu
strum te vieTen in de vrijheid, die ons
land en die Leiden herkregen heeft.
Overmorgen geschiedt de zeer plechtige
opening van de, met eere deze jaren van
bezetting doorstaan hebbende, Universiteit,
die trouw is gebleven aan wat zij steeds is
geweest: een bolwèrk van de vrijheid.
Die opening zal dit keer met extra
wijding gepaard gaan, ook al moge het
ceremonieel, de optocht van den Senaat
van Professoren naar de Pieterskerk, an
ders slechts bij de heele en halve eeuw
feesten „moe" zijn.
Dit breken met dfen „mos" is gerecht
vaardigd en roept trouwens de herinne
ring op aan wat insgelijks in 1815 gebeur
de, toen ook een lustrum na herkregen
onafhankelijkheid is gevierd.
Als wij daar dan in en rondom onze al
oude Alma Mater, haar ter eere, bijeen
zullen -zijn, dan zullen wij in stilte de
plechtige belofte doen dat wij er naar zul
len streven, elk onzer naar eigen krachten,
om te helpen verwezenlijken wat een van
Leiden's grootste zonen, wijlen Van Vol
lenhoven, eens heeft genoemd: het zorgen
voor de overwinning van het onbaatzuch
tige in Recht en Staat
Dr. E. v. RAALTlf.
Amice,
Ge vraagt me „hoe is Amerika?" en ik
antwoord: dit is geen slimme vraag. Want
Amerika heeft millioenen gezichten en mijn
ziel heeft duizend stemmingen. En hoe kan
ik dan zeggen hoe Amerika --s? Niets is,
vriend. Alles wordt. En die overweging
maakt je vraag, als ik dat zoo heel vriend
schappelijk zeggen mag. nog minder slim.
Maar wanneer ik dan jouw gebrek aan
slimheid heb geconstateerd en dus: de op
pervlakkigheid van mijn antwoord heb voor
opgesteld, wil ik het beginnen met te zeggen:
Amerika is niet wat jij denkt dat het is:
niet zoo democratisch maar wèl zoo kapita
listisch; niet in alles grootsch en geweldig,
maar in sommige dingen héél kleintjes en
burgerlijk; ^niet een land dat iedereen kan
sen biedt, maar wèl een land dat voor som
migen onmogelijk-hard is en voor enkelen
(de flinksten, de besten en de vaardigsten
(en dan nog: wanneer die precies passen in
de alles-overheerschende Amerikaansche le
venswijs een heerlijke, breede stroom naar
het gedroomde levensdoel. Amerika, amice,
is niet zoo vervuld van cultuur als de Ameri
kanen zeggen). Evenmin is het zóó van
idealen vervuld als ge zoudt mogen opma
ken uit de Readers Digest, noch zoo materia
listisch als uw kunstminnende tante be
weert, nadat zij drie maanden in New York
heeft getoefd.
Amerika vindt alles van Amerika het
beste, het mooiste, het nobelste en het ge
weldigste. Dat vindt de Brit ook van alles
dat Britsch is. Maar een Amerikaan zegt het
en een Brit denkt het en ik weet niet wat
beter is: die Amerikaansche kinderlijkheid
of die Britsche hoovaardij.
Het tempo van New York is geweldig,
vermoeiend, betooverend en zinloos. Maar
New York is de meest on-Amerikaansche
stand van Amerika en het tempo van
Uvalde (Texas) en van Burbanks (Californië)
is even traag als dat van Assen (Drenthe)
en van Alkmaar (Noord Holland).
Een Amerikaan vindt het den heelen dag
door, van zijn pannekoeken met appelstroop
tot zijn appeltaart met kaas, heerlijk Ameri.
kaan te zijn.
Een Amerikaan vindt alles wat hij mooi
en nuttig en nobel en hartverheffend vindt,
van de film via de fabriek tot de kerk,
typisch Amerikaansch, uitsluitend Amerl-
kaansch en prachtig Amerikaansch.
Een Amerkaan vindt Europa achterlijk,
Zuid-Amerika raar, Groot Britar.nië klein
en Argentinië onbeschaafd, omdat hij Europa
en Zuid-Amerika niet kent en omdat hij
alles, wat niet goed- Amerikaansch is, niet
goed vindt.
Een Amerikaan vindt het leven een hart-
veroverend avontuur en Bing Crosley den
grootsten zanger ter wereld. De techniek is
de schoonste verovering des menschen en
Coca-Cola de heerlijkste drank ter wereld.
Hij heeft heimwee naar zijn grootmoeder en
verlangen naar Betty Grable. Bij Grieg wordt
hij ontroerd en door Harry James (,,'s we
relds grootste trompettist") proeft hij de
vreugden des mensch-zijns.
Abraham Lincoln is groot en Mickey
Roony is groot en daartussc'nen staat zijn
leven gespannen als een zeil op den storm.
En volgende week vervolg ik dit briefje.
Mr. E. ELI AS,
Moeilijkheden bij de trani
Het is wel een zonderlinge samenloop
van omstandigheden dat er, na onze be
vrijding. nog een periode komt waarin dat
vroeger gesmade zink nog in trek komt. Do
reden is duidelijk: de geldsaneering, die
zoo is opgezet, dat het zink voorloopig nog
zijn waarde als betaalmiddel houdt.
Er wordt zelfs al in zink gehandeld. Wjj
hoorden vertellen dat iemand f 25.000 aan
zink in voorraad had. Een zinkmagazijn.
Natuurlijk is dat sterk af te keuren. De
minister heeft er trouwens reeds stelling
tegen genomen en het is te verwachten dat
de hamsteraars er niet veel plezier van zul
len beleven.
Er zijn al dwazen die meer voor een dub
beltje of kwartje betalen dan de waarde is.
Voor vier dubbeltjes een papieren gulden.
De tram zat voor een groote moeilijkheid.
Er kwamen zooveel passagiers met een gul
den, dat de conducteurs in een minimum
van tijd geen wisselgeld meer overhielden.
Reeds Donderdag werden passagiers van de
tram gezet, omdat zij geen dubbeltje had
den. Vele conducteurs hebben passagiers
die zij kennen een dubbeltje voorgeschoten.
Maar zij kunnen ook niet voor iedereen
voorschotbankje spelen.
Vrijdag zijn aan alle tramwagens mede-
deelingen geplakt, dat alleen reizigers met
gepast geld worden toegelaten. Dat gaf
heel wat moeilijkheden, maar de directie
verzekerde ons, dat zij geen tusschenweg
kan bewandelen. Als algemeen toegestaan
zou worden dat conducteurs, die zink in
voorraad hebben, mogen wisselen, zou
den ze toch in eenige minuten uitverkocht
zijn en dan zouden de volgende passagiers
toch weer voor dezelfde moeilijkheid staan.
Nu is bepaald, dat de conducteurs op het
kantoor ook alleen in zink mogen afrekenen.
Het zink dat dan bij de tram binnenkomt
gaat weer onmiddellijk naar de banken, zoo
dat het toch zooveel mogelijk in omloop
blijft.
Als wij zoo vervolgde de tramdirec
tie nog op de tram lieten wisselen
zouden de handelaars ln zink met een
gulden betalen, den conducteur een fooitje
geven en er toch nog op verdienen. Dat
kunnen wij niet in de hand werken!
-Is het niet mogelijk 10 ritten kaarten
in te voeren? vroegen wij.
Die hebben wij niet. Er is zoo'n gebrek
aan dat het ons heel wat hoofdbrekens kost,
het bedrijf in gang te houden. Als wij be
stellen moeten wij maanden en maanden
wachten.
Het eenige is, dat menschen die weinig
losse dubbeltjes hebben en die eiken dag
van de tram gebruik maken, een weekkaart
koopen. Dan mag men twee maal per dag
rijden (op en neer) voor f 0.90 in de week.
Wie vier maal per dag moet trammen, kan
twee weekkaarten koopen. Dat is dus nog
goedkooper dan een dubbeltje per rit.
koopen voor een papleren gulden?
Ja. maar kan men dan een weekkaart
koopen voor een papieren gulden?
Neen, alleen gepast geld wordt aan
genomen. Wij zouden ln overweging kun
nen nemen dit dubbeltje voor een liefdadig
doel beschikbaar te stellen.
Verder vernamen wij nog dat de week
kaarten aan de kantoren in de Tempeliers-
straat en het Soendaplein te koop zijn.
Er kunnen nu voor twee weken te gelijk
kaarten gekocht worden om er een :n reserve
te hebben voor de week waarin men slechts
over een tientje beschikt.
