Blijde geluiden over Moskou JCmst^oadscliap Overheid en Pers van de Koningin Informeele besprekingen vlotter dan de formeele Nederlands aandeel in de schadevergoedingen Koelemeyer weer gepakt Generaal Patton overleden Ons doelhet winnen van den vrede BOo Jaargang No. 18212 T^V J Zaterdag 2-2 December 1943 Bureaux: Groote Houtstr. 93 g 1 I faJk I 1 C? I If 1 I ^^1 Uitgave Stichting Voorlichting en Soendaplein 37, Haarlem JL JL - e> X. JL JL a, J? J, r-*^ ^„Jl! Psi Mr^ P *9 aft Abonnementen: p. week Si Ob Bureaux: Kennemerlaan 154, 77 per kwartaal 4.- Telef. 5437. -> Postgiro 273107. Tol ahminictrotio 1079a ,„0l- Directeur-Hoofdredacteur: Kotert Peereboom Tel- Administratie 10724. Expeditie 14825 Tel.: Redactie 10600. Dir.-Hoofdred. 15034 Prinses Juliana bij de opening van het. Roode Kruis Sanatorium op het terrein van het Prov. Ziekenhuis to Santpoort. DE gemeenteraad van Bloemendaal heeft met 9 tegen 7 stemmen een merkwaardig voorstel van B. en W. aan genomen. Het houdt in, dat de gemeente gedurende een jaar het is een proef neming 2000 vergoeding zal betalen aan een nieuw plaatselijk weekblad, de Bloemendaalsche Post, om de beschik king te hebben over hoogstens één pagi na per week. Die pagina zal van. gemeen tewege niet alleen voor gewone publica ties en berichten worden gebruikt, maar ook voor stukken, waarin B. en W. eigen opvattingen verdedigen en toelichten. Dit besluit lijkt mij verkeerd. Niet om dat ik ook maar het geringste tegen de Bloemendaalsche Post heb, welker op richters mij zelfs niet bij name bekend zijn. Voor den oorlog bestond er een Bloemendaalsch Weekblad van mr, P. Tideman en het is logisch dat dit een op- vo'ger krijgt. Maar het besluit noem ik verkeerd, omdat in een democratisch geregeerd lar.d de Pers vrij dient te zijn van iede- ren invloed van de Overheid. Het heeft eeuwen geduurd, eer de ontwikkeling van de democratie de persvrijheid en de erkenning van haar waarde hebben mo gelijk gemaakt. Laat ons er nu niet op terugkomen en daarmee de klok achter uit zetten. Men kan mij antwoorden dat dit nog geenszins het geval is, als in een enkele gemeente zulk een besluit wordt genomen. Ook betreft het slechts een vergoeding van bescheiden omvang. Ik erken de juistheid van beide argumen ten. Maar het geldt hier immers een prin cipe en dus is het bijzaak in welke mate naar een standpunt wordt teruggegaan, dat overwonnen scheen. Het is veel waard dat de Pers volko men vrij is. Het is zelfs een absolute •voorwaarde voor een gezonde democra tie. De Pers, het forum der openbare meening, zooals zij vaak genoemd is, verschaft het volk de gelegenheid tot een openbare, onbelemmerde uitwisseling van gedachten. Zij oefent invloed op de publieke opinie uit en wordt er weder- keerig zelf door beïnvloed. Dat heeft de ervaring geleerd. Er is een voortdurende wisselwerking. Om dit in vrijheid functioneerende orgaan in het maatschap pelijk bestel de vertrouwenspositie te ge ven, die het behoeft voor zijn speciale taak, moet het los staan van de over heid. Op het oogenblik is dat in zooverre niet het geval, dat vergunningen ver- eischt worden voor het uitgeven van een blad en dat wegens papiergebrek de om vang der bladen van overheidswege be perkt wordt. Maar de meenings-uiting is vrij en afkomstig van de bladen- zelf, niet van de regeering. Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van burgemeester den Tex, die verklaard heeft dat B. en W. het gewenscht achten, dat zij hun inzichten uitvoerig toege licht aan de burgerij bekend maken. De dagbjaden kunnen z.i., vooral in den te- genwoordigen tijd, niet zooveel ruimte besteden aan Bloemendaalsche vraagstuk ken. Een van de raadsleden had tevoren opgemerkt, dat als het gemeentebestuur werkelijk iets bijzonders heeft te zeggen, het ook de dagbladpers wel bereid zal vinden daaraan plaats te geven. Dat raadslid heeft gelijk en het blijkt al bij deze gelegenheid. De meening van het gemeentebestuur is niet alleen in het raadsverslag omstandig weergegeven, maar er wordt ook een artikel aan ge wijd. De burgemeeste wil evenwel dat het gemeentebestuur zelf zijn beschouwingen in een eigen weekblad-pagina ten beste geeft en zegt dat men niet bang behoeft te zijn, dat de redactie haar on afhankelijkheid zal verliezen. Dat begrijp ik niet. Over die pagina zal de redactie niets meer te zeggen hebben. En als zij e£ prijs op stelt, de overeenkomst na een jaar \-erlengd te krijgen, zal zij de nood zaak gevoelen, het gemeentebestuur min of meer te ontzien. Wellicht verwachten de oprichters van het weekblad dat niet. Vermoedelijk zijn zij even optimistisch als öe burgemeester. Dan denken zij te luch tig over deze dingen. Het doel, dat het gemeentebestuur be oogt, zal het ook niet bereiken. Het zal immers niet gelezen worden zooals een journalist gelezen wordt, maar als de overheid. Dat maakt een groot verschil. En de verwonderde burgerij zal zich af vragen: waarom bepaalt het zich niet tot zijn eigen tribune: in de raadszaal? Die is toch het terrein van de overheid? Dit is het onze! Want de raadszaal is van de overheid en de Pers is van het volk. Beide varen er het best hij als zij op eigen ge bied blijven. Uit het resultaat van de' stemming blijkt, dat in den Bloemendaalschen Raad sterke oppositie tegen het voorstel be stond. Het kwam er maar met twee stem men meerderheid door. Een der tegen standers, de heer Holt, merkte kernachtig en juist op. dat hij er een uiting in zag van de „epidemie van publiciteit die thans woedt." Ook hij voerde aan dat een blad, dat zulke nauwe connecties met een ge meente heeft, niet meer vrij staat-in zijn critiek. Maar de eindbeslissing moet nog vallen. Blijkens de toelichting op het voorstel en ook blijkens de feitelijke bestuurs-ver- houdingen is het besluit genomen .be houdens goedkeuring van Gedeputeerde Staten". Hun beslissing zie ik met groote belangstelling tegemoet. R. P. In Amerikaansche kringen is Vrijdag gezegd, dat tot dat tijdstip de resultaten der conferentie te Moskou „positief" zijn en dat de besprekingen in bijzon der aangenamen sfeer worden voort gezet. Een der vele andere optimistische be richten over het verloop der besprekin gen, toegeschreven aan Amerikaansche kringen te Moskou, luidde, dat de confe rentie wellicht met Kerstmis afgeloo- pen zou zijn. De Engelsche commentaren beperkten zich tot de mededeeling, dat de besprekingen „openhartig en vriend schappelijk" waren. In Sovjet-Russische kringen werd opgemerkt: „Het is niet onze gewoonte over deze dingen te pra ten zoolang ze niet zijn afgeloopen". Er zijn ook de berichten,- dat de con ferentie tot na Kerstmis zal voortduren. Vrijdagmiddag hebben de drie minis ters van buitenlandsche zaken, vlak voor hun formeele conferentie, een in formeele bespreking gehouden. Deze bijeenkomst duurde uur. De besprekingen hadden zulk een gunstig verloop,, dat besloten werd af te zien van het houden van de gebruikelijke formeele bijeenkomst. Vanmiddag zou wederom een informeele bijeenkomst tusschen de drie ministers en hun nauw ste samenwerkers worden gehouden. Van gezaghebbende zijde wordt er op gewezen, dat deze informeele bijeen komsten aan de ministers aanzienlijk meer bewegingsvrijheid bieden en hen in de gelegenheid stellen het aspect der besprekingen uit te breiden. Er wordt echter nog steeds geheimhouding be tracht over de op de bijeenkomsten be sproken onderwerpen. Op de Parijsche conferentie over de door Duitschland te presteeren schadever goedingen is een indeeling van de voor vergoedingsprestatie beschikbare objec ten in een categorie A. en een categorie B. vastgesteld. Onder categorie A. vallen alle Duitsche bezittingen en hetgeen de tegenwoordige Duitsche productie op levert. Onder categorie B. valt de geheele industrieele en andere outillage in Duitschland, waaronder ook de schepen voor binnenlandsch verkeer. Voor Neder land is het uit deze categorieën te ont vangen percentage vastgesteld op respec tievelijk 3,9 en 5,6. Donderdagavond werd de Haarlemscha P.O.D. gewaarschuwd, dat M. A. Koele- meijer, de N.S.B.'er, die eenigen tijd ge» leden uit het interneeringskamp te Half weg wist te ontvluchten, zich hier ter stede bij familie söhuil hield. Zooals men zich zal herinneren, was Koelemeyer de handlanger van v. d. Voet, tegen wien: eenigen weken geleden de doodstraf is geëischt en dien hij ijverig heeft geholpen met het vorderen van auto's en bij roof overvallen. Na zijn ontvluchting schreef K. den Amsterdamschen procureur-fiscaal een brief, waarin hij zijn ontsnapping motiveerde met de bewering, dat hij go- tuigen en bewijsmateriaal te zijnen gun ste wilde verzamelen. Toen de rechercheurs van den P.O.D. bij het huis van K.'s familielid arriveerden bleek de gezochte er inderdaad een on derdak gevonden te hebben. Hij werd met bekwamen spoed naar den Koudenhora overgebracht, waar hij verder aan zijn verdediging zal kunnen werken Generaal George Patton. die aan «le ver- wtmdingen. opgelooiten bij een auto- ongeluk bü Heidelberg Vrijdag bezweek, werd op 11 November 1885 te San Gebriel in Californië geboren. Ofschoon hij aanvankelijk de cavallerie had ver kozen, ging hij in Juli 1940 bij het tankcorps. Met zijn onstuimig tempera ment en zijn typische uitingen van pronkzucht bij droeg pistolen niet paarlemoeren kolven en een Fransohen degen was liij een van de meest be sproken Geallieerde generaals. Evenals voor zichzelf was hij ook voor zijn sol daten niet gemakkelijk. Voor de Ge allieerde doorbraak in Normandië in Augustus 1944 was hij door Eisenhower aan bet hoofd van het befaamde derde Amerikaausche leger gesteld. gemeenschap die wij de wereld noemen en die in wezen slechts de voortzetting is van het gezin. Toont bij uw werk, in uw werkplaats, in uw uren van ontspanning, dat het juist in de practijk van het leven moge lijk is in toepassing te brengen de liefde, die Christus ons-leert en waarin Hij ons is voorgegaan. Wij moeten den vrede winnen, over winnen op duistere machten op bergen van moeilijkheden, zoowel in ons per soonlijke leven als in dat van ons volk en dit zien als vervolg op den arbeid van de onzen die hun leven gaven voor vrijheid en recht en een betere toe komst. Wij hebben den fakkel van hun overgenomen. Niets past meer in de Kerstsfeer, dan ons te bezinnen hoe die fakkel verder te dragen. Niets past be ter bij ons heerlijk Kerstfeest, geen be ter bewijs, dat wij de diepe,beteekenis die het heeft begrijpen, geen getrouwere navolging van Christus denkbaar, geen zuiverder weerklank op Zijn vredes- verkondiging dan mede te werken aail het winnen van dien vrede. Landgenooten, Waar wij in gedachten vereenigd zijn om het Kerstfeest, gaan onze wenschen en gebeden uit naar onze zwaar beproef de land- en rijksgenooten in Neder- landsch-Indië, zoowel mannen als vrouwen en kinderen, naar onze bevrij de krijgsgevangenen en geïnterneerden en naar de velen die hier nog in onze kerheid over de hunnen verkeeren o£ treuren over één of meerdere van hen die hun lief zijn. Ik spreek de hoop uit, dat velen tusschen de keerkringen deze woorden zullen kunnen beluisteren. Totnutoe is het vrijwel onmogelijk gebleken hen te bereiken en toch is er in onze gedachten niet één vergeten ge weest. Moge spoedig hun lijden beëin digd worden en ook daar de vrede wor den gewonnen. Een hartelijke Kerst- en Nieuwjaars groet zenden wij ook aan onze rijksge nooten in Suriname en Curagao die, ik heb het zelf ervaren, zoo innig' mede leven met het lijden hunner rijksgenoo ten in het Moederland en in Azië. Onze gedachten en goede wenschen omringen hen bij de wisseling des jaars» Vrijdagavond heeft H.M. de Koningin over de beide radiozenders van Hilver sum de volgende kerstboodschap uitge sproken: LANDGENOOTEN, Aan den vooravond van dit, mag ik wel zeggen historisch kerstfeest, het eerste na de jaren van benauwenis, van onrust, van opgejaagd zijn, van verbeten strijd en bitter lijden, die achter ons liggen, wil ik, hereenigd met u. een en kel woord door de microfoon tot u spre ken. Met nog versch geslagen wonden en schrijnend leed, gelijk onze geschiedenis nog nimmer heeft gekend, verzamelen wij ons om Gods heerlijke gave, ons in Christus geschonken, als vrij volk. Bij het uitspreken van deze woorden maakt zich een diepe ontroering van mij mees ter, een ontroering die natuurlijk door u wordt gedeeld. Meer dan ooit danken wij God op een oogenblik als dit, dat Hij ons uitredding schonk, danken wij Hem, dat wij dit feest als vrije menschen mogen vieren, danken wij God voor Zijn heerlijke Kerstboodschap. Moge dit Kerstfeest bovenal voor u er een zijn van innerlijke waarachtige blijdschap en moge die vrede die alle verstand te boven gaat en verlicht, die vrede die alleen de Vredevorst schen ken kan, uw deel zijn. Dit wensch ik u allen van heeler harte toe. Tk weet niet hoe gij dit aanvoelt, maar mij schijnt het toe, dat het komende feest in' het teeken staat van de bezin ning. In dit woelige leven moeten wij tijd hebben om tot ons zelf te komen en tot geestelijke klaarheid om ons te be zinnen op onze verantwoordelijkheid tegenóver elkaar en om ons te bezinnen op ons doel. Voor ons ligt onze taak om den vrede te winnen en dit zal geen een voudige zijn. Het verheugt mij op dit gebied ver blijdende verschijnselen waar te nemen. De onder den indruk en dwingelandij gegroeide hulpvaardigheid voortgeko men uit naastenliefde en het besef van saamhoorigheid, de wijd verspreide en in kracht winnende overtuiging, dat dat gene wat Christus uitdroeg uitkomst brengt in de geestelijke verwarring en den nood van dezen tijd, en de overtui ging van velen, dat hierin de normen liggen voor onze samenleving, onver schillig tot welke sfeer of kring men zich voor het overige aangetrokken voelt, vormt een wezenlijken band en een hechten grondslag om de toekomst van het leven op te bouwen. Doch het bestaan alleen van deze hoopvolle verschijnselen en mogelijk heden waarborgt nog niet het winnen van den vrede. Dit zal groote krachts inspanning van ons vragen op ieder ge bied van het leven. Willen wij ons doel bereiken dan moeten wij daadwerkelijk en eendrachtig den schouder er onder zetten, zoowel in de maatschappij als in den huiselijken kring. Wat dit laatste betreft, Christus gaf ons het voorbeeld. Hij groeide op in het gezin waartoe Hij -behoorde en heeft daarmee de hooge waarde aangegeven, welke aan het gezinsleven moet worden toegekend. Hij geve u allen, ouders en kinderen, de liefde en de bezieling die vereischt zijn om bihnen uw kleine ge meenschap alle mogelijkheden en al het schoone die zij kan bevatten tot ont plooiing te brengen en daarvandaan uit te dragen in het leven, in onze groote

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1945 | | pagina 1