In Haarlem staat een huis.... v Rentestand De K.L.M. Verruiming van den export naar Engeland? Effecten- en Geldmarkt lijkt omhoog te zullen gaan Voor hoogcre percentages in Engeland en België De vraag hoe in de naaste toekomst het verloop van den rentestand zal zijn, hier en in het buitenland, is voor den fondsenhouder uiteraard van het groot ste belang, met name voor den beleg ger. Er is, zooals bekend, een contro verse op dit. punt tusschen de regeerin gen en de kopstukken van de finan- cieele wereld, welke laatste zich in ons land een en andermaal over de onbil lijkheid en verkeerde gevolgen van een geforceerd lagen rentestand hebben uitgelaten. De Britsche Minister van Financiën is er trotsoh op de goedkoopste langloopende staatsleening onzer gene ratie te hebben gesloten, nl. een 2'/2 leening met een looptijd van 18 tot 20 jaar. Zooals men weet kunnen wij een der gelijk financieel beleid niet prijzen. Als de regeering de draden van het geld verkeer in handen houdt, is het ten slotte voor haar een „koud kunstje" voor lagen prijs geld te leenen, waar door de staatshuishouding feitelijk ge financierd wordt ten koste van de be staansmogelijkheid van een bepaalde groep der bevolking. Het heeft ons daar om verheugd dat er uit Engeland ook andere rentepercentages voor geldlee- ningen gemeld worden. De Duinlop Rubber Cy. komt met een 3>/2 lee ning uit tegen een koers van 101 en met een looptijd van 36 jaar, waaruit dus lplijkt dat er ook voor particuliere ondernemingen weer gelegenheid be staat om op de kapitaalmarkt een be roep te doen. Een tweede voorbeeld uit het buitenland is de uitgifte van een obligatieleening van 1'? milliard Belgi sche francs 4 Soc. Nat. des Chemin de Fer Beiges a 97 welke na 10 jaar en bloc worden afgelost en waarvan het rendement dus meer dan 4 bedraagt. Een dergelijk percentage is in dezen tijd voor een industrieele onderneming zeker niet overmatig, maar zou ook voor slaatsleeningen te billijken zijn. Tenzij van hoogerhand drastische maatregelen worden genomen of gehandhaafd kan het niet anders of, wanneer de crediet- vraag toeneemt en dit is thans In de meeste landen reeds het geval de rentestand moet stijgen. Men krijgt den indruk, dat ook ten onzent met. een geleidelijken opwaart- schen druk van den rentestand wordt rekening gehouden, gezien de recente koersdaling van de 2>/? N.W.S. welke sinds April van 91 tot 83 zijn 1e- ruggeloopen en thans weer een rende ment van 3 opleveren. Ook de 2'/2 Spaarcertificaten, welke na de uitgifte tot boven 101 opliepen, zijn allengs tot 101 5/8 teruggeloopen. De 3'/2 Nederland 1941/43 handhaven zich nog enkele fracties boven 101 nadat ze belangrijk hoogere koersen achter den rug hebben. betrokkene nog efrecten kunnen wor den verkocht. Koopers blijven echter nog schaarsoh. De attractie der stock dividenden op aandeelen Leverbrothers en Koninklijke leek finaal uitgewerkt en ook voor de overige fondsen kwa men bij geringen handel meest lagere koersen tot stand. Telkens opnieuw hoort men de opmerking maken, dat er over de toekomstige waarde der aan deelen zoo bitter weinig te zeggen is, zelfs van die maatschappijen, welke hun aandeelhouders zooveel mogelijk inlich ten. Zoo geven de Rott. Lloyd en de Holl. Am. Lijn uitvoerige rapporten over de oorlogsjaren, maar cijfers kunnen eerst in 1947 worden verwacht. Ook van de positie der Rubberondernemin gen welker aandeelen deze week voor hel eerst op meevallende koersen wer den verhandeld, weet men weinig meer dan dat rubber één der cultures is, welke zich vermoedelijk het snelst zul len kunnen herstellen. Onder deze omstandigheden is het duidelijk dat het beleggend publiek be langstelling aan den dag legt voor de preferente aandeelen B der Maatschap pij tot Financiering van het Nationaal Herstel, een semi-officieel lichaam, door dat de Staat voor f 100 miliioen ge wone aandeelen A in het kapitaal deel neemt. Op deze preferente aandeelen. waarvan f 75 miliioen bij de Rijksfond sen geplaatst is en f 25 miliioen aan het yk, j j o\.ii iö en i iiiuuvcii dein De verminderde vraag naar obligaties publick woixlt aangeboden a 100 3/4 houdt natuurlijk ook verband met de geleidelijke hervatting van den handel m aandeelen, hoewel deze tot dusver doorgaans nog niet meer is dan een ca- ricatuur van wat die handel vroeger was. Er was deze week wat meer aan bod, ongetwijfeld wegens de nieuwste regeeringsoekases. De voor zekerheids- stelling bij den fiscus gedeponeerde ef fecten moeten worden verkocht, althans tot het werkelijk bedrag dat verschul digd is wie weet dat vandaag reeds? Geblokkeerd tegoed mag op grond van algemeene vergunningen niet worden overgedragen en credieten mogen niet worden verleend, zoolang er door den wordt door den Staat het maximum di vidend van 3i/2 gegarandeerd. Ook hier is men met het gegarandeerde di videndpercentage nog aan den schralen kant, maar het feit dat de Staat met f 100 miliioen gewone aandeelen A als het ware een risico-buffer vormt, stem pelt de preferente aandeelen tot een fonds, dat weinig minder waarborgen biedt dan een staatsobligatie, zoodat het welslagen van deze emissie naar ons oordeel niet in twijfel behoeft te wor den getrokken. De inschrijving met vrij en geblok keerd geld staat op 28 Juni a.s. open. Bouwval of monumen Op den hoek van Gierstraat en Bree- straat, in het centrum van de oude Spaarnestad, staat een huis. Beter ge zegd, stond een huis, want wie er nu voorbijgaat, ziet een door een steiger gesteunden bouwval, een jammerlijk krot, een holle kies. Menigeen zal zich hebben afgevraagd waarom dit hope- looze wrak, dat reeds wekenlang in dien staat verkeert, niet wordt ge sloopt. Het is belangwekkend, hierop het antwoord te vernemen. Ret bewuste huis wordt al sedert jaren door niemand dan door ratten en wand luizen bewoond. Hoe oud het precies is, weet geen mensch, maar stellig staat het er reeds eenige eeuwen en in vroeger dagen moet er een ouderwetsch-gezellige kroegbaas een voortreffelijke klare heb ben geschonken. In de bezettingsjaren was er, waar eenmaal in den kelder de biervaten stonden, een illegale drukkerij, die door de reeds genoemde ratten en - wandluizen tegen Grüne Polizei en andere ongewenschte belangstellenden werd be schermd. Na de bevrijding heeft het huis als op slagplaats van oude meubels gediend en ruim twee maanden geleden kwam het leeg te staan. De laatste phase in zijn ge schiedenis brak toen aan. Drie jaar ge leden wisselde het pand van bezitter en de nieuwe eigenaar had daarbij het voor nemen, het te zijner tijd plaats te laten maken voor uitbreiding van zijn zaak in modernen stijl. Op 12 April van dit jaar diende hij bij het gemeentelijk bouw- en woningtoezicht een verzoek in, of hij tot elooping van het bewuste perceel mocht overgaan. Aanvankelijk verklaarde men hiertegen geen bezwaar te hebben, maar een terstond ingesteld onderzoek door de stedelijke schoonheidscommissie wees uit, dat het huis op de voorloopige lijst van Monumentenzorg was geplaatst. De eige naar werd nog denzelfden dag hiervan in Hij moest wachten met kennis gesteld, sloopen. Inmiddels was de jeugd van den Vijf hoek, die blijkbaar bespeurd had dat de op geslagen meubels uit het huis verdwenen waren, begonnen op krachtdadige wijze haar aandacht aan de zaak te besteden Eerst werden de ruiten ingegooid, hetgeen de op het hoekje postende zwarte hande laars gelegenheid gaf hun sigaretten aan de binnenzijde van de raamkozijnen te verstoppen. Met een enkele handgreep konden zij aldus de clandestiene koopwaar te voorschijn brengen en bij een even- tueele controle werd er niets op hen gevonden. Bij afwezigheid van den eigenaar, die op reis was, stelde diens bedrijfsleider zich in verbinding met een rechtskundigen advi seur, die van meening was dat onder de gegeven omstandigheden geen enkele be paling het sloopen kon beletten. Maandag 15 April om 6 uur in den morgen kwam de eerste slag van den sloopershamer op het oude huis neer. Het eerste viel het karakteristieke Frans Hals-topgeveltje. Maar daar bleef het by. De gemeente-autoriteiten waren spoedig ter plaatse en zetten onmiddellijk den sloopcrsarbeid stop. Zij namen het ten zeerste kwalijk, dat er toch met afbreken begonnen was en juist met het geveltopje, het meest monumentale gedeelte van het huls. Eigenaar en slooper verklaarden, dat het anker van dit topje zoover was doorgesleten, dat het ieder oogenblik naar beneden kon vallen; het zou volgens hen niet verantwoord zijn geweest nog een dag langer te wachten. Monumentenzorg, dat in Den Haag zetelt werd van het geval op de hoogte gesteld en daarbij werd Op een spoedige beslissing aangedrongen. Op 17 April kwam er uil Den Haag een brief bij de Haarlemsche B. en W., dat de Rijkscommissie Monu mentenzorg nader bericht zou sturen. Tot op den huidigen dag, 22 Ju: gebeurd. Rijkscommissie kon niemand verder iets ondernemen. Ja, toch, de jeugd meende zich voor het slooperswagentje te moeten spannen. Eiken dag, maar vooral des nachts, brak zij met grandioozen ijver nieuwe stukken van het oude huis af. Ramen, kozijnen en deuren verdwenen, daarna ook de plafonds, een deel van het dak en van den zijmuur. De stalen deuren, die toegang tot den kelder gaven, werden weggesleept en nooit teruggevonden. In den kelder werd voor vijftienhonderd gul den aan antieke tegels grondig vernield. Het gansehe interieur veranderde in kor ten tijd in een vunzen puinhoop. De buurt bewoners stortten er hun afval neer. De politie kwam handen tekort om de jeugd haar baldadig bedrijf te beletten. Tegen Pinksteren, met het Luilakfestijn, bereikte de actualiteit der illegale sloopers haar hoogtepunt. Zij staken den brand er in, maar er was niet veel meer, dat bran den wilde. Het hout was gestolen; de po litie vond het ten deele terug bij een zevental jeugdige bewoners van den Vijf hoek thuis Er werden zeven processen- verbaal opgemaakt en In al deze gevallen beweerden de knapen van den eigenaar ..toestemming" te hebben gekregen om het huis te sloopen. Deze was zich daar niet van bewust en toen eenige dagen later een complete delegatie van jonge Vijfhoe kers zich bij hem liet aandienen met het verzoek, of zij het huis sloopen mochten (alsof er nog veel te sloopen ware geweest), maakte de eigenaar hun in klare termen duidelijk, dat dit gcsloop uit moest zijn. De knapen slopen heen en merkwaar dig genoeg sinds dien dag hebben zij het pand nagenoeg niet meer aangeraakt. Zooals het er nu staat, is het een doorn in het oog van eiken Haarlemmer, die de schoonheid van zijn stad liefheeft. Boven- levert het gevaren op, o.a. voor het verkeer. Tweemaal reeds is er een onge val gebeurd, doordat iemand, die op de treeplank van een passeerenden tram stond, onzacht met den steiger in aanra king kwam. Van twee kwaden moet men het beste kiezen en het valt te wenschen, dat men de resten van den bouwval spoe dig omlaag zal halen. De leege plek, die dan ontstaat, zal weliswaar, in het bij zonder bij de komende feesten, in een be langrijke straat als de Gierstraat, geen prettigen indruk maken. Maar de Rijks commissie in Den Haag, die niet geheel vrij lijkt te zijn van bureaucratische be smetting, zal moeten inzien dat hier geen sprake meer is van een monument en dat restaureeren een onbegonnen werk is. De rechtskundige adviseur van den eigenaar heeft over het hoofd gezien, dat er een verordening, bestaat van Mei 1945, die inhoudt, dat perceelen, voorkomende op de lijst van Monumentenzorg, niet ge sloopt mogen worden. Het geheel heeft iets van een onverkwikkelijke historie Moge de openbaarheid, aan deze zaak ge geven, bijdragen tot een spoedige veran dering in den huidigen toestand. 25.000 Oranje teleurstellingen De 25.000 kisten met sinaasappelen, welke aan boord van een Noorsch stoom schip dezer dagen te Rotterdam werden aangevoerd, zijn, naar bij informatie bleek, niet voor Nederland bestemd. Indonesische belastingbiljetten Het te Batavia verschijnende „Dagblad" deelt mede, dat vele inwoners van Batavia onlangs een aanslagbiljet van het „Indo nesische belastingkantoor" hebben ont vangen, waarin wordt verzocht de ge- is dit niet gevens te verstrekken, welke noodzake lijk zijn voor den aanslag in de vermo- In afwachting van de beslissing dezer I gens. en inkomstenbelasting. hield haar vierde Skymaster ten doop „Paramaribo een blik naar de „West" Be „Paramaribo" die Vrijdag door de K.L.M. in dienst is gesteld als vierde toestel van het type D.C.-4 (na de „Rot terdam", de „Twenthe" en de „Schie dam"), is met eenige feestelijkheid op Schiphol ten doop gehouden. Een groot gezelschap genoodigden was aanwezig. Na een kort doch genoegelijk en on gedwongen samenzijn in de repatriee- nngsloods. begaf het gezelschap zich near het vliegveld, waar bij het gereed- •taande toestel, de heer Pleeman een hartelijk welkomstwoord sprak. Spr. wees op den zin van de gekozen ste dennamen voor de toestellen van het type „Flying Dutchmen". Omdat Su riname ons na aan het hart ligt en om dat het een van de oudste gebieden is, waar Nederland ontwikkeling heeft ge bracht, hoopte hij dat de naamskeuze van de „Paramaribo" er toe zal bijdra ge de aandacht van Nederland nog eens ten overvloede op West-Indië te vesti gen. Namens den Minister van Overzee- sche Gebiedsdeelen voerde nog het woord diens secretaris-generaal, de heer J. M. Kieveron. Hij bracht de enorme prestaties, na den oorlog dooi de K.L.M. geleverd, nog eens naar vo ren. De K.L.M. keek niet alleen naar de Oost, zij keek ook naar de West. De gebiedsdeelen Curacao en Suriname hebben wel eens het gevoel, dat zij een tekort aan belangstelling van het moe derland genieten. Als iets er toe kan bijdragen hierin verbetering te bren gen, dan is het wel de luchtverbinding van de K.L.M. met de West. De traditioneele flesch champagne ontbrak ook ditmaal niet bij de kleine plechtigheid op het Amsterdamsohe vliegveld. Door de Engelsche regeering is een regeling uitgewerkt, tot gedeeltelijke her vatting van „den gevestigden vooroorlog- schen invoer van „gefabriceerde goede ren" (manufactured goods) waarvoor tot nog toe geen invoervergunningen werden verleend wegens het minder urgente ka rakter van die producten. Met Canada heeft Engeland thans een dergelijke regeling getroffen. Ook Nederlandsche exporteurs zullen onder bepaalde voorwaarden weer dergc- lyke goederen in Engeland mogen in voeren. Het is niet uitgesloten, dat traditio neele Nederlandsche uitvoergoederen, voorzoover deze kunnen worden aange merkt als gefabriceerde goederen, welke niet op een reeds opgemaakte lijst voor komen, aan deze lijst zouden kunnen wor den toegevoegd. Militairen mogen niet aan Vierdaagsche meedoen Eenige maanden geleden heeft de Minister van Oorlog zich gewend Lot den Ned. Bond voor Lichamelijke Op voeding met de mededeeling, dat hij bezwaar maakt tegen deelneming van leden der Kon. Ned. Landmacht aan de Vierdaagsche afstandsmarschen. welke van 23 tot en met 26 Juli zullen wor den gehouden, zoolang genoemde bond den beer Breunese zou handhaven als leider dier marschen. Als gevolg van het feit, dat de Bond den heer Breunese handhaafde, is thans een legerorder verschenen, waarin be paald wordt, dat het aan ieder lid der Kon. Ned. Landmacht verboden is. aan deze marschen deel te nemen. Voor commandanten is het verboden ook maar eenigen steun, in welken vorm ook, te vei-leenen. Niet gelost graan naar België Reeds eenige weken ligt bij de meel fabriek „Holland" ie Amsterdam de lich ter „Bertheu" met 500 ton graan uit Ca nada. Als gevolg van de staking werd zij nog steeds niet gelost. Naar de directie van de „HoLland" ons mededeelde heeft de regeering be sloten dit schip met lading naar België te laten gaan als de arbeiders blijven wei geren haar te lossen. Op een bespreking bleek gisterenmid dag de fabriekskern wel tot lossing be reid, maar i\a bespreking met de sta kingsleiding bleven de arbeiders volhar den in hun weigerachtige houding, zoodat de „Bertheu" met de graanlading wel naar onze Zuiderburen zal varen De strijd om het zwarte goud In de week van 11 tot en met 15 Juni hebben de gezamenlijke steenkolenmijnen in ons land een lagere productie geboekt dan in de weken daarvoor, welke ver mindering echter wordt verklaard door den Tweeden Pinksterdag. Met vijf werk dagen bedroeg de weekproductie in deze periode 132.785 ton tegen 156.036 in de week daarvoor. Per werkdag was de productie dan ook niet verminderd, zelfs gestegen tot tea gemiddelde van 26.557 ton.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1946 | | pagina 7