Dagblad
Belgische Regeering
ten val gebracht
De Doodstraf
Storm in Palais Luxembourg
Het probleem Duitschland
verwekt heftige debatten
Kabinet-Van Acker struikelt
over economische zuivering
I UdU UcA Hut=l ldLl 1!"
6r»JO| sja|jn|LiOA
«Oe Jtutreans Vn, 1SS7S
Bureaux: Groote Houtstr. 93
en Soendaplein 37, Haarlem
IJmuiden: Kenneraerlaan 154,
Telef. 5437.
Tel.: Administratie 10724. Expeditie 14825
eiiebda AdjudH
-lapUO SJU OIP pUOAln -lOUn j >1 UJ|J U1
i»pj3a ua uo/kv /qjag
Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peorebooni
Uitgave Stichting Voorlichting
Abonnementen: p. week 31 ct.
per kwartaal f 4.—
Postgiro 273107
Tel.: Redactie 10600. Dir.-Hoofdred 15054
HET Landelijk Comité van Actie tegen
de Doodstraf is voornemens binnen
kort een petitie aan de regeering aan te
'bieden. Het vraagt om bewijzen van in
stemming met zijn streven, die het aan de
petitie wil toevoegen. Deze actie wordt
ook in Haarlem en omgeving gevoerd en
de secretaris van het plaatselijk comité,
de heer J. J. Keune, Postlaan 6 te Heem
stede, verzoekt om bewijzen van instem
ming, voorzien van naam en volledig
adres, vóór 1 Augustus aan hem te willen
zenden. Bij uitzondering wordt zulk ver
zoek hier in een artikel vermeld, natuur
lijk met de aanbeveling om er gevolg aan
te geven. Van degenen die dat op grond
van hun overtuiging willen doen wordt
weinig gevergd: slechts de korte mede-
deeling dat zij instemmen met de actie
van het comité.
Het is niet de eerste maal, dat op deze
plaats tegen de doodstraf wordt geschre
ven. In Januari werd er een beschouwing
aan gewijd waarin ik, een woord van Vrij
Nederland citeerend dat zeide: „In de
doodstraf reikt de mensch in euvelen over
moed boven zijn menschelijke begrensd
heid uit", daaraan toevoegde: Het is deze
gedachte, die zooveel tegenstanders van
de doodstraf in vroeger tijden en ook nu
gedreven heeft en drijft tot hun verzet.
Ons diepste gevoel zegt ons dat de mensch
zich niet mag aanmatigen, zijn recht
spraak tot het vernietigen van het leven
van den medemensch uit te strekken. Dat
recht berust, voor ons, bij God alleen.
Het is deze gedachte die het standpunt
van de tegenstanders beheerscht. Over het
feit dat in kerkelijke kringen, met name
in orthodox-Protestantschen kring, tegen
overgestelde meeningen bestaan heb ik
toen ook geschreven en die meeningen toe
gelicht naar aanleiding van de bekende
uitspraak van de Synode van de Ned
Herv. Kerk, die bij meerderheid verklaar
de „dat de overheid als dienaresse Gods,
zich gesteld ziende voor de taak de ge
rechtigheid te handhaven en daarop ge
pleegde inbreuken te straffen, naar Gods
Woord het recht heeft, ingeval van zeer
zware schuld de doodstraf toe te passen."
De Synode sprak overigens met nadruk
over de mogelijkheid van gratie en keerde
zich tegen gevoelens van haat.
Wij tegenstanders van de doodstraf heb
ben ons nog beroepen op verschillende be
zwaren, die ook door het Comité van Actie
in het licht zijn gesteld. Daartoe behooren:
de onherstelbaarheid van het ten uitvoer
gelegde vonnis bij mogelijke rechterlijke
dwaling, uitschakeling van de mogelijkheid
van bekeering van den veroordeelde, het
verlagen van medemenschen tot het ver
richten van beulsdiensten, ondermijning
van eerbied voor het Leven, het terugval
len in een vroegere phase van de recht
spraak, het feit dat vaak nabestaanden
zwaardeT getroffen worden dan de ver
oordeelde en het verslappen van de actie
tegen den nationaal-socialistischen geest,
als eenmaal vele dragers daarvan gedood
zullen zijn. Want het bestaan van zulk een
geest is niet afhankelijk van het voort
leven van bepaalde individuen.
Inmiddels is, volgens een Londensch re-
geeringsbesluit, de doodstraf in de bijzon
dere rechtspleging ten aanzien van poli
tieke gevangenen al vele tientallen malen
uitgesproken en zijn Max Blokzijl en Mus
eer t voor het executiepeloton gevallen In
een enkele zaak is gratie verleend. Vele
gevallen, waarin de doodstraf is uitgespro
ken, zijn nog hangende.
Sinds zij tachtig jaar geleden in ons
Nederlandsch burgerlijk strafrecht werd
afgeschaft, is er altijd een duidelijke meer
derheid in ons land tegen de doodstraf
geweest. Tot na den tweeden wereldoorlog
toen vele menschen Ineens bereid bleken
haar tijdelijk te aanvaarden en dan alleen
voor toepassing op landverraders. Deze
veranderde houding werd bij velen ver
oorzaakt door wraakgevoelens, bij anderen
door de vrees dat de gevangenen nog eens
los zouden komen en opnieuw kans krij
gen om misdaden te plegen. Sommigen be
riepen zich voor hun oordeel alleen op hun
intense verontwaardiging over het gepleeg
de verraad, van het vaderland zoowel als
van medemenschen. Maar daarin doet dan
toch ook de vergeldings-gedachte zich gel
den.
Het is de overtuiging, dat de mensch
zich bij zijn rechtspraak niet mag aanma
tigen het leven van een ander te nemen
en dit aan Gods rechtspraak moet over
laten. die de principieele tegenstanders
van de doodstraf ook tegenover een tijde
lijke toepassing plaatst. Wraakgevoelens
waren in de tijdon, die wij beleefd hebben,
begrijpelijk Velen van ons hebben ze
meermalen ook ervaren en ze niet dan
met inspanning overwonnen. Het is geen
teerhartigheid die de tegenstanders van de
doodstraf bezielt en ook geen weekheid.
Er is wel het besluit, de eigen overtuiging
getrouw te blijven en zich daarvan niet
door tijdelijke ervaringen te laten afbren
gen. Dit is geen zaak van opportuniteit,
van gelegenheids-beleid. Zij geldt een te
groote en beslissende levensvraag.
Inmiddels is weer tijd verstreken. Wij
zijn verder van den oorlog verwijderd ge
raakt. Ik geloof dat de tenuitvoerlegging
van doodvonnissen geen bijzondere vol
doening aan breede lagen van ons volk
heeft eeschonken. Er is tenminste niets
van gebleken. Men heeft, in het algemeen
gesproken, die tijdingen zwijgend verno
men, zonder commentaar. Het lijdt geen
twijfel dat velen, die voor tijdelijke toe
passing van de doodstraf waren, hun op-
Critiek en beschuldigingen van Molotof
Hef woord is aan.
A. S. C. Wallis
Wat de meeste menschen
van elkaar weten is slechts
juist genoeg, om zich in el
kaar te kunnen vergissen.
(Uit: De Koning van
een Vreugderijk).
Dinsdag hebben de vier ministers in
Parijs een aanvang gemaakt met de be
spreking van het probleem Duitschland,
dat sinds 16 Mei niet meer werd aange
roerd. De debatten werden heftig en ten
slotte stormachtig, toen het Amerika&n-
sche voorstel voor een 25-jarige controle
op Duitschland ter sprake kwam en Mo
lotof een heftigen aanval lanceerde tegen
de in dit voorstel vervatte plannen. De
repliek van Byrnes was niet minder hef
tig en vooral over het onderwerp der
demilitariseering en demobilisatie in de
Westelijke zones vielen harde woorden,
waarbij Byrnes de Sovjet-Unie verweet
dat zij geen enkele moeite doet om de on
gefundeerde beschuldigingen die zij aan
liet adres der Westelijke geallieerden richt
aan de waarheid te toetsen. Molotof kaat'
ste dezen bal terug door te beweren, dat
er niets te onderzoeken viel zoolang er
geen definitief plan door de Westelijken
was opgesteld tot onmiddellijke economi
sche ontwapening van Duitschland.
Direct na de opening van de zitting deed
Molotof een scherpen aanval op het Ame-
rikaansche plan, dat in het kort de vol
gende regeling bevat:
De vier groote mogendheden zullen zich
zelf garant stellen voor de ontwapening
en ontbinding van alle Duitsche strijd
krachten, waaronder ook de Gestapo; zij
zouden de vorming verhinderen van wel
ke militaire organisatie dan ook Voor de
uitvoering van de voorwaarden van dit
verdrag zou een speciale controlecommis
sie worden opgericht. De groote vier
zouden met gewapende macht tusschen-
belde komen, wanneer een der ontwape
ningsclausules zou worden geschonden
Het verdrag zou voor 25 jaar van kracht
blijven.
De Russische critiek
Molotof had de volgende critiek op dit
plan:
Het plan biedt onvoldoende waarborg
tegen de Duitsche herbewapening en
zou minstens voor 40 jaar moeten
gelden.
Het verdrag gaat niet zoover aLs de
overeenkomsten van Potsdam of Yalta
ten aanzien van de economische demi
litariseering van Duitschland en treft
geen voorzieningen voor de uitschake
ling van de Duitsche oorlogsindustrie.
Het verdrag legt geen politieke basis
welke noodzakelijk is om tegen de
herleving en nieuwen groei van het
nazidom te waarborgen; het treft geen
voorziening ten aanzien van de Duit
sche herstelbetalingen aan de Sovjet-
Unie, en het beoogt verkorting van
de bezetting.
Vervolgens beschuldigde Molotof de Wes
telijke geallieerden er van, dat zij de be
slissingen van Potsdam niet in hun zónes
hadden uitgevoerd. Hij zeide, dat de ver
deeling van land alleen in de Sovjetzóne
was geschied, en er in de Westelijke
zones geen dergelijke hervormingen had
den plaats gehad en ook geen doelmatige
poging was gedaan om de Duitsche kartels
te vernietigen. Hij zeide tevens dat de
herstelbetalingsovereenkomsten van Pots
dam door Frankrijk, de Vereenigde Staten
en Groot-Brittannië niet waren uitge
voerd. Hij voegde hieraan toe, dat de
demilitariseering in de Westelijke zönes
niet doelmatig was geschied. De ministers
van buitenlandsche zaken behoorden, al
dus Molotof onmiddellijk een plan vast
te stellen voor de economische ontwape
ning van Duitschland
Byrnes pareert
In zijn antwoord op deze beschuldi
gingen wees Byrnes er nadrukkelijk
op, dat Frankrijk, de Ver. Staten
en Engeland tijdens een bijeenkomst
van den geallieerden bestuursraad
hadden gestemd voor oprichting van
een controlecommissie die de ontwape
ning van Duitschland zou onderzoe
ken, doch dat de Sovjet-vertegenwoor
digers geweigerd hadden hun mede
werking aan de oprichting te ver-
leenen.
„Wanneer U werkelijk zoo geïnteres
seerd bent bij de nakoming van de
overeenkomst van Potsdam, behoeft U
slechts de Sovjet-vertegenwoordigers
bij den bestuursraad te telefoneeren
en de onderzoekcommissie wordt bij
de eerstvolgende zitting opgericht",
zeide Byrnes tot Molotof, die daarop
beweerde dat er niets te onderzoeken
viel zoolang de Westelijke geallieer
den geen plan voor de economische
ontwapening hadden opgesteld.
Drievoudige autobotsing
Kén doodt», vier gewonden.
Dinsdagmiddag omstreeks drie uur zgn
op den weg Den Haag—Rotterdam onder
Delft drie auto's niet elkaar in botsing ge
komen. Een der bestuurders, de 64-jarige
ingenieur N. uit Den Haag, werd op slag
gedood.
Een auto van de Marine reed ter plaatse
in de richting Den Haag en werd ingehaald
door een militairen wagen. Op het mo
ment dat men elkaar zou passeeren, wilde
ook een achteropkomende luxe auto dit
nog doen Tegelijkertijd echter naderde uit
tegenovergestelde richting een particuliere
auto, met het gevolg, dat de beide civiele
wagens tegen elkaar opbotsten en boven-
dien nog de militaire auto raakten. Den be
stuurder van de luxe-auto, die in de riolv
ting Den Haag reed, werd de borstkas in
gedrukt. Hij was op slag dood. De naast
hem gezeten T. van D. uit Alphen aan den
Rijn, werd ernstig aan borst en hoofd ge
wond. De inzittenden van den anderen
personenwagen bokwamen geen letsel.
Van de inzittenden van den militairen wa
gen werden er drie vrij zwaar gewond.
Opbrengst
Reclasseeringscollecte
De totale opbrengst van de Roclasseertngs-»
collecte van J.l. Zaterdag In Haarlem, Aer-
denhout en Bloemcndaal bedraagt f 5-192,20.
In Heemstede bracht de collecte t 2400 op.
De landbouw In liet jongste stukje Nederland. Een z.g. zclfblndor ami liet werk o|i
een veld met gerst in den Noord-Oostnolder.
Het Belgische kabinet Van Acker Is
Dinsdag ten val gebracht toen bleek, dat
de rcgcering zich achter den minister van
Justitie stelde, wiens beleid inzake de
maatregelen tegen de economische colla
borateurs heftig gelaakt werd door de
katholieke en enkele socialistische afge
vaardigden.
vatting al herzien hebben omdat de tijd
tot rustige bezinning heeft geleid. Op hen
en op allen, die tegenstanders van de
doodstraf zijn, doet het Comité zijn beroep
om hun instemming met zijn streven ken
baar te maken Dat is noodig. Wij moeten
waken tegen een blijvende weder-invoe-
ring in Nederland, die van sommige zijden
zeker voorgestaan zal worden. Laat men
dus. als men ertegen is, niet alleen iets
zoggen, maar ook iets doen. Veel inspan
ning wordt niet gevraagd. R. P.
Heftige debatten In de Belgische Kamer
over het beleid van den minister van
Justitie, Van Glabbeke, voerden tot een
climax, waarin dc katholieken den minis
ter verweten, dat hij te slap was opge
treden tegen de groote economische colla
borateurs. Ook van socialistische zijde
werd de politiek van den minister gelaakt.
Hierop legde minister-president Van Acker
een verklaring af waaruit bleek L-fje
regeering zich geheel achter cmn minisT^
van Justitie stelde. De vergadering werd
een half uur geschorst, waarna een motie
van vertrouwen in het kabinet werd ge
steld. die met een stem meerderheid werd
verworpen.
Behalve de katholieken hebben ook de
socialistische afgevaardigden Rolins, Wyns
en Devaux tegengestemd. De motie werd
met 79 tegen 78 stemmen verworpen.
Dinsdagavond heeft minister-presi
dent Van Acker zich naar den prins-
regent begeven om de ontslagaanvrage
van zijn kabinet in te dienen. De prins
regent heeft het ontslag aanvaard en
Van Acker verzocht de loopende zaken
af te handelen.
Het kabinet-Sjahrir
bestaat niet meer
Soekarno verantwoordelijk
voor onderhandelingen
Volgens berichten uit Batavia heeft
Sjahrir verklaard, dat zUn kabinet niet
meer bestaat en dat hij de onderhandelin
gen met de Nederlanders zal voortzetten
als persoonlijk vertegenwoordiger van
Soekarno onder diens verantwoordelijk
heid. HU voegde erbü 'e verwachten, dat
Soekarno eerstdaags een formateur voor
een nieuw kabinet zal aanwUzcn, en acht
te de mogelijkheid niet uitgesloten dat hU.
Sjahrir, zelf het verzoek tot samenstelling
van een kabinet zal ontvangen.
Betreffende de loopende onderhandelin
gen met de Nederlanders zeide Sjahrir
dat hij heden verwachtte, de reactie van
Van Mook op de Indonesische tegenvoor
stellen te hooren.
21 Landen
ter Vredesconferentie
genoodigd
Frankrijk heeft Dinsdagmiddag, als
mogendheid, belast met hot uitnoodigen
van de 21 vereenigde volken tot deel
neming aan de vredesconferentie, deze
uitnoodigingen telegrafisch aan de be
trokken landen verzonden.
