Haarlems Da:
H.D. Vertelling
Sport in het Kort
J^VIjV/|U»T\J/j^.
I 1
I
Nederland-België
voor militairen
Voetbalwedstrijd eindigde 22
In een zeer matig bezet 6tadion Feije-
noord waar ditmaal het khaki op de tri
bunes niet alleen de hoofdkleur was, maar
ook op ondubbelzinnige wijze meeleefde,
werd Woensdagavond de landenwedstrijd
voor militairen gespeeld.
Na een half uur spelen nam Nederland
de leiding. Uit een hoekschop van Van 't
Zandt kopte Van Roesscl in. De ba! sprong
tegen de lat en weer terug in de richting
van Lakenberg, die opsprong en den Bel
gischen doelman Nissen het nakijken gaf.
Een Belgische aanval over den linker
vleugel bracht den gelijkmaker. Met de
zen stand kwam de rust. Na de hervatting
werd geestdriftiger aangepakt. Een kwar
tier was er gespeeld toen de Belgen den
stand op 21 brachten door een fout van
Lieffard. Hierna was het weer de beurt
aan de gastheeren, van wie Dörr met een
kopbal op bijzonder mooie wijze een door
Adriaenssen genomen vrijen schop over
nam en de partijen op gelijken voet bracht.
Bepaald zwakke plekken vielen in de
ploegen niet op te merken. Het werk van
den Belgischen rechtsbuiten Luyten en
doelman Assclmans, die Nissen in de
tweede helft verving, verdient vermelding.
Van de Nederlanders noemen wij spil
Smit van V.U.C., midvoor Roessel en den
rechtsbuiten van 't Zandt als de besten.
CRICKET IN ENGELAND
Yorkshire kampioen
Het Engelsche crlcketkaimpioenschap is ge-
wonenn door Yorkshire, dat het al zoo vaak
behaald heeft en ook in 1939. het vorige com.
petitiejaar, den titel won. Yorkshire is dit
maal zelfs ongeslagen In 24 wedstrijden,
waarvan het er 16 won. Het moet nog twee
wedstrijden bpelen. De aanvoerder, de
afnateur A. B Sellers, heeft heel veel tot
het succes bijgedragen. De groote batsman In
dit jaar was I.en Hutton, uitblinkende bow
lers waren Robinson, Smailes en Booth. Het
geheele elftal heeft evenwel voortreffelijk cn
vooral constant gespeeld. De veteranen van
Yorkshire Leyland, Barber en Turner be
sluiten met dit seizoen hun cricket-loopbaan.
Om de tweede plaats in de lijst van 17
county-elubs wordt nog gestreden door Lan
cashire en Middlesex. Nummer vier is
Somerset, dat nooit zulk een hooge positie
heeft ingenomen, vroeger altijd tot de zwak
kere counties behoord heeft cn dan ook als
de verrassing van het seizoen wordt be
schouwd. Vijfde Is Gloucester.
Competitie-indeeling voethal
Volgens de Sportkroniek is de competitie
in district I van den Kon. Ned. Voetbalbond
als volgt:
2e kl. A: AFC, Alkm. Boys, De Kennemers,
RCH, Spartaan, WFC, ZFC. Zeeburgia, Hil
versum, HVC en West Frlsia.
2e kl. B: DWV, HBC, OSV, TOG. Velsen,
Volendam, Watergraafsmeer, ZVV, KFC,
Vriendenschaar en SDW.
3e kl Ar Helder, Succes. GVO. Halfweg,
Bloemendaal, De Germaan, Ahrends. SLTO,
KW en De Meer.
3e kl B: DTS, Always Forward, Kinheim
Terrasvogels. DEM, Rapiditas, Purmersteijn,
NEA. VVZ en QSC.
3e kl. C: Schoten, WA. Beverwijk. Rlp-
perda. De Meteoor, RKWA, IW, ASVK,
Zand voortmeeuwen en Aalsmeer.
4e kl. D: BSM, DSS, WD. DCR, ZRC.
Abim. ASV, Amstel. VIC en DCO.
4e kl. E: DIO, NAS. Spaarnevogels, CNF,
Olympus, Rodl. Oranje-Zwart, The Unity.
LOC, Wilhelmina Vooruit en SDZ.
4e kl. F. EHS, Vliegende Vogels, WB, IBV,
OG, THB, ASR, Fokke, Ontwaakt, WE cn
SCA.
Res. Ie kl.: de reserve-elftallen van AFC.
Ajax. BI. Wit, DOS, Haarlem. HVC, KFC,
Spartaan, ZFC. DWV en DWS.
Res. 2e kl. B: Hilversum 2, WFC 2. RCH 2.
TOG 2. Ajax 3, BI. Wit 3. 't Gooi 2, Volc-
wijckcrs 2. Stormvogels 2. VSV 2 en EDO 2.
Res 2e kl. C: KFC 3, Alcm. Victrlx 2, Hel
der 2. HFC 2, AJax 4, Blauw Wit 4, OWO 2,
Rapiditas 2, Germaan 2 en Spartaan 3.
Res. 3e kl. C: OSV 3, Kennemers 2, HRC 3,
WFC 4, ZFC 4, Velsen 2, Zandvoortmecuwen
2, VSV 3. Volewijckers 3, ADW 2 cn SNA 2.
Res. 3e kl. D: Bloemendaal 2, Haarlem 3,
RCH 3, TDO 2, Zandvoortmecuwen 3, HBC 2,
RAP 2, Oranje-Zwart 2, Schinkelhaven 2,
Spartaan 4, DWV 4 en Kennemers 3.
In district 2 luidt de indeeling:
3e kl A: HFC, TIJBB, Blauw Zwart, Hil-
linen LFC, Lugdunum, SJC, Wassenaar en
VCS.
Uit bovenstaande blijkt, dat afgeweken is
van de vroegere regionale indeellng. HFC en
TIJBB b.v. trekken naar de derde klassers
uit Zuidholland en andere derde klassers uit
deze omgeving spelen tegen clubs uit Am
sterdam of de Zaanstreek. Ook de vierde
klassers uit Haarlem zijn niet meer bij el
kaar ingedeeld. Verwacht mag worden, dat
de vereenigingen deze wijzigingen op prijs
zullen stellen. De spelers komen tegen nieuwe
tegenstander uit, hetgeen het spelpeil kan
bevorderen.
Tennistournooi
,,Brederocle"
10 Aug.—18 Aug. 1916
Op de fraaie banen van „Brederodc" werd
een goed geslaagd tournooi gehouden. De
eindresultaten in de afdeellngen B cn C wa
ren als volgt:
B. Heercn-cnkel: L. de RoosDr. L. .1.
Vreeling 63. 62. Hecrcn-dubbclDrt L. J.
Vrccling en Ir. P. HeringaP. Barend cn A.
Wijnands 8—6, 6—4. Gem.dubbel: Mej. P.
Duvergé en A. SchtltzMej. F. v. d. Berg cn
P. Hiddinga 7—5, 6—3 Dames-enkel: Mevr. B.
den Ouden—Mej. P, Duvergé 6—2. 7—5 Dames
dubbel. Mej. E. A. Renses en Mej. P. Duuer-
gé—Mej. F. v. Berg en Mej. A. ten Wolde
64, 64.
C. Heeren-enkel: Mr. J. v. Batenburg—J.
Dalmeijer 6—4. 6—3. Heeren-dubbel: 11. v.
Buuren en Th, HinlopcnMr. J. v. Baten
burg en B Marijnen 3—6, 6—3. 6—3. Gem-
dubbel: Mei D Siebbeles en Mr. J. v. Ba
tenburgMevr. Abma en llr. Abma 04,
6—1 Dames-enkel: Mej. D. Siebbeles—Mej.
W. Scheer 3—6, 6—1, 6—0. Dames-dubbel: Mej.
W. Scheer en Mej. A. Nleland—Mevr. N.
Burger cn Mevr. H. Gerssens 60, 64.
Donderdag: 20 Aug. 1946
Euwe wint van Boleslafskiej
De twaalfde ronde leverde de volgende re
sultaten op: Vldmar verloor van Gulmard;
Najdorf won van Christoffel; Szabo won van
Kottnauer; Lundin won van Yanofsky; Smis
lofKotov remise; SteinerTartakower re
mise; Boleslafskiej verloor van Euwe. De
drie overige partijen: Botwlnnik—Flohr, Den
kerStoltz en O' KellyBernstein zijn afge
broken en worden Zaterdag a s. uitgespeeld.
De stand na de 12e ronde luidt: Botwlnnik
10 pnt. en 1 afgebroken partij; Euwe 9',-: pnt.;
Smislof 8 pnt.; Szabo 7Yi pnt.; Denker cn
Najdorf ieder 7 pnt. en 1 afgebroken partij;
Tartakower 7 pnt.; Flohr 6 pnt. en 2 afgebro
ken partijen; Stoltz 6 pnt en 1 afgebroken
partij; Lundin 6 pnt.; Boleslafskiej cn Kotov
leder 5\<i pnt.; Kottnauer 5 pnt. en 1 afgc-
broekn partij; Guimard 4% pn>t.; Bernstein
4 pnt. en 1 afgebroken partij; Yanofsky en
Christoffel i«!er 4 pnt.; Steiner 3 pnt. en 1
afgebroken partij; Vidmar 3 pnt.; O'Kelly
2Vj punt en 1 afgebroken partij.
De ronde gaf vele gevechten te zien.
Slechts twee partijen eindigden in remise.
Van de drie afgebroken partijen kan slechts
die tusschen Botwlnnik cn Flohr remise wor.
den; de twee andere zijn practisch reeds be
slist. Bernstein zal den strijd tegen O' Kelly
zeker niet hei-vatten, evenmin Denker tegen
Stoltz. Euwe heeft zijn eerste overwinning
behaald op een van de Russen. Met 9ü punt
uit twaalf partijen staat hij schitterend. De
stand van Botwlnnik en Euwe doen denken
aan de prestatie van Tartakower en Ekslröm
in den iaatsten wedstrijd te Hastings.
De partij Boleslafskiej—Euwe, was Spaansch,
met een open verdediging, Euwe kwam na
de opening volkomen bevredigend te staan
en verkreeg geleidelijk een klein voordeel op
(Nadruk verboden)
De Inlossing
door STEVEN WESTERMAN
De zon scheen nog over het dak aan den
anderen kant van de straat cn het licht
was helder. Nog maar even wachten dan
hij moest niet de kans loopen de
waarde van het groote oogenblik door
ongeduld te verspelen. Zorgvuldig stak
Herman Akkcrlant een nieuwe pijp aan,
en hij riep het meisje om een kop koffie.
Hij was jong: een jaar of acht-cn-twin-
tig, en hij leek nog wel jonger door het
jongensachtige, haast kinderlijke van zijn
blik, dat behouden was gebleven door een
leven dat hoofdzakelijk in de studie en
den droom was doorgebracht. Hij had ver
trouwen en enthousiasme in allerlei klei
nigheden, waarvan wijzeren allang de
zinloosheid ontdekt hebben. Anders had
hij hier ook niet gezeten. In dit kleine
oude stadje, waar het verkecrsgewoel tot
haast niets geslonken was sinds de hoofd
weg er omheen leidde. Dan had hij zijn
maaltijd op zijn kamer voorgezet gekre
gen, en niet in dit cafétje, met de ongo-
lijkpootige tafeltjes en bekraste lepels En
dan had hij de laatste stralen van het
zonlicht van dien dag op de houtsnede
zien vallen, die aan den muur tegenover
zijn bureau hing en had hij zitten droo-
men, in plaats van zich op de daad voor
te bereiden die den droom nu moest ver
wezenlijken.
Die houtsnede had hij al lang geleden
gekocht, In zijn eerste studiejaar, toen hij
er, in een onbestemd verliefde bui langs
een kunsthandel loopend, onweerstaan
baar door getroffen was. Het was geen
erg bijzonder dingetje, maar het was voor
hem toen de uitbeelding van de niet in
geloste belofte, die hot karakter gaf aan
zijn heele gemoedsleven, hem nu eens
moedeloos, dan weer uitbundig hoopvol
makend. „De Haverzak, Weiburg", stond
er met potlood onder, en het stelde een
eindje straat voor; de huizen aan den
linkerkant verdwenen in een schaduw, die
aan de rechterzijde waren oud, klein en
stemmig. Maar om de hulzen ging het
niet: aan het eind werd het straatje afge
sloten door een muur, die met zooveel
zorg en liefde weergegeven was. dat Her
man er niot aan twijfelde dat die voor
den maker van de houtsnede hetzelfde bc-
teekend had als voor hem: de afgesloten
toegang tot het land van belofte. Een ge
pleisterde muur moest het zijn, met een
paar barsten er in en op sommige plaat
sen gaten In het pleister, zoodat de ge
metselde steencn bloot kwamen. Bloese-
mende takken kropen en bogen zich er
overheen; maar dat, veronderstelde Her
man, was misschien maar een artistieke
vrijheid. Dit tikje nuchterheid belette
evenwel niet dat het zwart-en-witte
straatje groote beteekenis kreeg. Op de
kamer, waar hij nu al jaren zat, opge
hangen bij een raam waar alleen op zo
meravonden de zon door kwam, was het
het vaste punt geworden waarop zich alle
droomen vastlegden die hem zijn leven
op den ivoren toren vergoedden. Het
leven tusschen de menschen had voor hem
<Je«t damevleugcl. Op der» 2*7sten zot zog wit
oen tactische finesse over het hootd, waar
door zwart een pion veroverde en over drie
verbonoden vrijpionnen op den damevleugel
ging beschikken. Juist toen Boleslafskiej er
in geslaagd was deze pionnen onschadelijk
te maken, forceerde Euwe de besllssJng door
een mataanval met dame en toren langs de
open f-lijn.
De dertiende tegenstander van Euwe is
O' Kelly. Deze Belgische meester spreekt uit
stekend Nederlandsch. is waarschijnlijk van
Iersche afkomst; zijn Fransche volzinnen zijn
vloeiend. Hij heeft nog maar twee keer tegen
Euwe gespeeld, eenmaal werd hot remise in
een Nederland—Belgiö wedstrijd, den twee
den keer verloor hij. De Belg speelt met
zwart.
OM DEN ZILVEREN MOLEN VAN GROF.-
NENDAAL. A.s. Zondag organiseert RCH
in hel Heemsteedsche Sportpark het „Zilve
ren Molen tournooi". Deelnemende vereeni
gingen zijn: WagenJngen (Molenhouder),
Stormvogels, UVS (Lelden) en RCH.
Het programma luidt: 10.30 u. Stormvogels
—UVS; 11.45 u.: RCH—Wagenigen; 1.00 u.:
RCH Jun.UVS Jun.r 2.15 u.: Verliezers-
ronde; 3.30 u.: Finale
Bedrijfsvoetbal. Opnieuw is opgericht
de bedrijfsvoetbalvereeniglng van Ilaver-
schmidt Sc Klaje, „H. K. K.", Het ligt ln de
bedoeling vriendschappelijke wedstrijden te
spelen.
IIONKBAI.C'I.UB DOS TREKT ZICH TE
RUG. Daar DOS uit Utrecht zich uit de
promotiecompetitie heeft teruggetrokken,
gaat de voor Zaterdag a.s. vastgestelde wed
strijd HFC „Haarlem"DOS niet door. Een
week later krijgen de Haarlemmers de Ka-
narles op bezoek.
grootendcels de romantiek en het avon
tuurlijke behouden die het bezeten had
in den tijd dat hij er nog over dacht met
een „als ik groot ben". Alleen was dat
nu veranderd in „als er eenmaal het won
derlijke gelukkige toeval gebeurt
Wat zou het voor toeval zijn? Misschien
het instorten van den muur, waardoor de
wonderen erachter bereikbaar zouden
worden; misschien iets ahders. Hij wist
het niet, en het deed er ook weinig toe,
wanneer hij, met het straatje op zijn
mooist dank zij het warme avondlicht,
zat te glimlachen bij zijn genieten van het
onvervulde.
Toen was er een avond geweest geheel
onverwacht, het idee was eigenlijk nooit
eerder bij hem opgekomen waarop het
gemijmer hem niet meer bevredigde En
zoodra hij er een oogenblik aan gedacht
had wist hij dat het ook zou gebeuren, al
stribbelden zijn nuchterheid en zijn ver
stand heftig tegen: hij zou er naar toe
gaan, en zelf Weiburg en de Haverzak
zien.
Dat was de avond die aan deze vooraf
was gegaan; zichzelf tevergeefs uitlachend
was hij van morgen op den trein gestapt
en had hij zich hierheen laten voeren.
Niet graag zou hij iemand van het doel
van zijn komst hebben verteld: hij voelde
zich dwaas, cn was er af en toe zeker van
dat de Haverzak in het geheel niet meer
bestond, of door het muurtje heen door
getrokken'was naar een straat tien meter
verder, of niet meer was dan een weg tus
schen een modern-zakelijke margarine-
fabriek en een chemische wasscherij. Het
gaf allemaal niet: hij moest het straatje
in werkelijkheid zien. en wel gekoesterd
door de warme laatste stralen van de Juli-
Hij stond op toen de zon bijna achter
hot huls aan de'n overkant was wegge
zonken, cn vroeg hoe hij bij de Haver
zak moest komen. Het was heel eenvoudig,
omdat Weiburg ook niet groot was, en hij
bereikte zijn doel zonder verder vragen.
Toen hij den hoek omging en de Haver
zak voor zich zag, lachte hij van geluk.
De Haverzak was geen teleurstelling' de
linkerkant was grauw in de schaduw, en
rechts stonden vijf huisjes, soms wat naar
elkaar toe of naar voren overgezakt, met
luiken in opgewekte en toch niet meer
nieuwe kleuren, met kleine bloementuin
tjes ervoor, waardoor paadjes naar uit
gesleten stoepen leidden. De huisjes
waren niet even oud, en ook niet in den-
zelfden stijl gebouwd, maar doordat ze
er zoolang samen gestaan hadden waren
ze bij elkaar gaan passen. Onregelmatige
schaduwen lagen over hun gevels, waar
van de toppen nog door het zonlicht een
soms haast onwezenlijk warme tint had
den. Voor het tweede huisje zat een oude
man met een zijden pet een pijp te rooken.
en op een van do paadjes was een poes
zich aan 't wasschen.
Langzaam liep Herman, ten volle genie
tend, naar het eind van het straatje, naar
het muurtje Hij zag dat het zoo was als
hij het kende; alleen waren de takken
zonder bloesems, maar dat deed aan hun
schoonheid noch aan die van van het ge
heel af. Hij liep tot het eind toe. zonder
verlangen om het te horeiken, want dan
zou hij keeren en hij vreesde de ver
breking van de betoovering die wellicht
Baan in Zurich was smerig
door motoren
„Deze finale heb ik buitengewoon zwaar
gevonden" vertelde de nieuwe wereldkam
pioen Gerard Peters na afloop van de wed
strijden in Zürich. „Het steeds maar over-
starten had geen goeden Invloed op mijn mo
reel. Het was tamelijk koud en daardoor
werden mijn spieren stijf".
Peters was volkomen rustig en natuurlijk
voldaan over het behalen van den titel. Dat
er steeds lekke banden waren, behoefde vol
gens den kampioen geen verwondering te
wekken. Het was een fout van de organisa
toren, dat men den eindstrijd na de wedstrij
den achter groote motoren had laten rijden.
De baan was Immers smerig geworden. Pe
ters had twee banden moeten leenen van een
Deen, anders had hij niet kunnen rijden en
hij reed niet op lichte banden, Integendeel
ze waren zelfs vrij zwaar.
Voor den nieuwen kampioen staat een uit
gebreid programma op zijn agenda. Vrijdag
a.s. rijdt hij te Genéve tegen den Zwitser-
schen achtervolger Koblat. Maandag komt hij
ln Haarlem, om gehuldigd te worden. Dins
dag 3 September worden de revanches in het
Olympisch Stadion gehouden en op 19 Sep
tember Is er een revanchewedstrijd te Milaan
tegen Ortelli.
Plannen om het wereldduurrecord te verbe
teren heeft Peters niet. Wel gaat hij naar Mi
laan, waar een nieuwe baan is gebouwd ter
vervanging van die, welke wereldberoemd
was om de snelheid en waar eenige records
gebroken zijn. In den komenden winter neemt
de Haarlemmer weer aan koppelraces deel,
tezamen met Pellenaars.
Peters is de eerste wereldkampioen der
achtervolgers. Het nummer stond voor de
eerste maal op het programma der U. C. I.
Tijdens de laatste kampioenschappen in 1936
te Amsterdam is het officieuze kampioen
schap verwerkt. Gerrit Schulte won den
eersten prijs door Pijnenburg te kloppen in
6 min. 28.2 sec.
zou volgen. Toen hij wist dat het er bijna
toch van moest komen hoorde hij geritsel,
een zucht en een ondedrukt „Au". Hij
keek om zich heen, maar zag niets en
maakte de gevolgtrekking dat er iemand
aan den anderen kant van het muurtje
moest zijn. Hij aarzelde. Was het noodig
om er nader op in te gaan? Het gebied
dat zich er achter uitstrekte had hem
altijd de gelukkigste fantasieën gebracht
nu hij er was, was de schoonheid van
het straatje hem eigenlijk al voldoende,
en bovendien zou hij er niet makkelijk
toe komen het decorum te breken met
zich langs die steenen naar boven te wrin
gen. Maar deze geluiden
In een gat kon hij net een voet zetten,
en toen trok hij zich verder aan zijn
handen op. Met zijn buik op den boven
rand liggend keek hij naar beneden aan
den anderen kant. Er zat een meisje op
den grond.
Hermans omgang met de andere sexe
was als regel sterk belemmerd door
moeite om uit zijn woorden te komen,
maar onder deze vreemde omstandig
heden realiseerde hij zich de moeilijkheid
nauwelijks.
„Neem me niet kwalijk", zei hij. „Ik
dacht dat ik iemand Au hoorde zeggen".
„Dat kan wel", zei het meisje, met een
wat benepen lachje, „want ik zei Au".
„Is er dan iets?", giste Herman.
„Ik heb mijn enkel verzwikt", zei het
meisje. „Ziet u, ik woon daar zij flapte
met haar hand naar de verte, en Herman
zag met genoegen dat zij geen gemeniede
nageltjes had daar hield hij niet van
en omdat ik zoo laat was wou ik de weg
afsnijden, en daarom ben ik over den
muur geklommen, en toen ik er af
sprongVerder ging zij niet, omdat
zij haar tandjes in haar lip had geklemd
van pijn toen zij zonder op te letten even
haar been verlegde. Toegewijd keek Her
man naar beneden.
„Ik kom". Hij merkte niet eens dat hij
het zei op een toon nlsof hij een reddende
engel cn maar tijdelijk op aarde was. Zij
was ook niet verbaasd. Krachtig hecsch
Herman zich over het muurtje
Toen hij een week later op weg naar
huis vzas. was hij wel wat somber over
het gemis van Ellen; maar hij zou haar
toch gauw weer zien. als de verloving
definitief geregeld zou worden. Het te
rugzien van de vertrouwde houtsnede
thuis zou het wel weer goed maken. Hij
had er haar van verteld, van die uitbeel
ding van het straatje en de muur ervan
die op zomeravonden hem langzaam ge
dreven had naar de plek waar hij haar
had gevonden. Zij zou de tooverprent ook
spoedig zien en voor vanavond ver
heugde hij er zich op, er nog eens droo-
merig met een pijp in weg te zinken.
Nu zat hij er. Daar was het straatje.
Wat huisjes. Een vervallen muurtje Tak
ken met bloesems er overheen. En wat
verder? Hij keek. Hij vond het heele ding
niet bar geslaagd. En hij voelde zich
troosteloos hij was zeker aan 't oud
worden.
Omdat hij iets practisch over zich ge
kregen had in het vooruitzicht van zijn
huwelijk, verbrandde hij de doode hout
snede niet Hij verkocht jiaar. Veel bracht
zij niet op.
BUSY WEEK FOR. OUR. DUTCH VISITORS FROM HAARLEM
„DRUKKE WEEK VOOU ONZE NEDERIADSCHE GASTEN trIT HAARLEM" luidt liet onderschrift van bovenstaande
tcckcnhig uit „The Derby Evening Telegraph". De teckenaar beeldt do ontvangst van een Haarlcmsehe schoonc door den
burgemeester van Derby uit, verder een voetballer, een zwemster, een cricketer cn een dames-nthlcte. Vermoedelijk beeft
hij gedacht, dat de Ilanrlcnischc dames en hoeren zich zoo hebben moeten Inspannen, dat de burgemeester met een ver
tegenwoordiger van liet Ito ode Kruis er aan te nas moesten komen, om de athleten met een brancard naar den trein to
dragen.
Wel hebben de Haarlemmers drukke dagen gehad en vannacht zijn zij ongetwijfeld vroeg naar lied gegaan, om de schade ln
te halen, doch uitgeput waren zij niet. Integendeel oj>gcwckt kwamen allen terug en zij waren opgetogen over «Ie prettige
dagen, welke zij ln het gastvrije Derby hebben doorgebracht.
