Litteraire Kantteekenïngen vroegere kampioenen uit Haarlem De Haarlemsche Fransche Kamer Herinneringen aan Het behalen van een wereldkampioen schap wielrennen door een Haarlemmer weki herinneringen op aan een periode van vijftig Jaar geleden, toen Jaap Eden in binnen- en buitenland vele successen boekte. Ook hij heeft den hoogsten titel behaald en wel in 1895 George Iloogenkamp vertelt in ..Een halve eeuw wielersport" van de wedstrijden, waarin Eden een belangrijke rol vervulde/ In die dagen had Denemarken in Ingeman Pe tersen een amateur, die zich 'tot groote hoogte had opgewerkt Tijdens de wereldkampioen schappen op 17, 18 en 19 Augustus in Keulen dachten de Denen, dat hun landgenoot zou winnen In die meening waren zij gesterk'. toen Petersen in Kopenhagen Watson, den kampioen van Engeland versloeg De series in het mijlwereldkampioenschap verliepen onder gioote spanning. Gorter werd tweede achter Eden, Scheltema Beduin achter Peter sen: Beisenherz kreeg een tweede plaats ach ter Schaaf; Langeveld achter Scott en Rade maker derde achter Schrader en Henie. In den tusschenrit wilde men Jaap Eden er uit rijden. Men ..pacede" als razend en Henie behaalde een voorsprong. Maar toen werd Jaap nijdig Met machtige trappen zette hij er zijn geweldige spurt in en met eenige lengten bleef het internationale veld achter. De tweede tusschenrit won Ingeman Petersen en Schaaf won de derde. De eindstrijd der amateurs vormde lijk het hoogtepunt der verwachtingen. V het startschot zag Jaap Eden wat bleek, maar éénmaal in den strijd, kwam hij los. En wat ging het gemakkelijk voor hem. Hij won eigenlijk zonder veel strijd van Petersen. De tijd was 2 min. 38.6 seconde. De successen der Nederlanders hadden ons land op één der hoogste trappen der internationale amateur sport gebracht. Jaap Eden scheen plannen te hebben be roepsrijder te worden en de bondsvoorzitter, de heer Edo Bergstna, vond den tijd geko men, het professionalisme te erkennen. Een Jaar latei' werden beroepsrenners erkend en Jaap Eden was een der eerste rijders. In dat jaar had hij in Rusland vier wereldkam pioenschappen schaatsen behaald en daar tevens zijn amateur-loopbaan besloten. Bcrtus Aafjes: Een Voetreis naar Rome. J. M. Meulenhoff, Amsterdam 1946. Laat u onbevangen door dezen spraak- zamen, dichtenden Odysseus op de lichte cadans van zijn zwerversvers en de aange naam in het gehoor liggende melodie van zijn rijm, bezond maar onbezonnen, verge zellen op een voetreis naar Rome. Laat u onderweg veel lieflijks voortooveren voor het oor. Maar ook voor het oog der ver beelding: als een bonte filmische rijmprent zullen pastelkleurige beelden, verrassend geëncadreerd, aan U voorbijglijden, frisch en welgemoed van vrijen reislust en ge zien door de jonkheid van een oog, dat nog verbaasd en blij gestreeld kan zijn door de allerdaagschheid en haar laat glanzen en geuren vanuit zijn dankbaar hart, dat het een lust is te lezen en te leven. Is dat niet onderhoudend en char mant, zoo met Aafjes op reis een „souve- reinen gouden dag, een dag goud op snee' te smaken, alsof er een nieuw leven be gon, dat nog gelooven kan aan de onver deelde blijdschap van het hart, om wat er schoons aan deze zinnenwereld is haar toe te dichten? Er zijn boeiende, rijke, kleurige land schappen en ook dorre, vergeten door de poëzie van de natuur en zoo is het met deze verzen; want al is Aafjes een rasecht dichter, een slechte matras, een karig och tendmaal of een kwalijk sigarettenmerk kunnen een zonnig morgenvers verduiste ren. Niemand zal Aafjes erom laken, want straks, een eindweegs verder, is het weer al glans en geur en sierlijkheid. Sierlijk heid vooral: er is rozengeur van het roco co, bevalligheid van Watteau, 18de- eeuwsclUaat-renaissancistische elegantie in dezen gelukzoekenden dichter en in zijn gracieus vers. Lichtvoetig gaat het over de aarde, lichtvoetig genoeg om de af grondelijke hindernissen met den welge- moeden sprong van een jeugdigen Oberon, welluidende bellen aan de vlugge voeten, te nemen en toch altijd voldoende aard- sche zwaarte om niet opgenomen te wor den door den eenzamen wind van een bovenbergsch verlangen Wat frisch aroom, wat kleurenweelde, wat weedom van Mel pomene, zoetstreelende welluidendheid bij Euterpe's gunst, en vooral de verlok kende geur van Cupido's menigvuldige rozen: een zinnengestreel, een versgespecl, goud-omrand, rose, lichtblauw en lila ge strikt in het woord zoo gaat dit vers- verhaal van Amsterdam langs Rijn en over Alpen naar Tirol en verder, tot de grens van het land der antieke belofte, bekoord door al het nieuw-geborene en weemoedig als het moet om wat achterbleef, maar al lichter van gang en geuriger van verzen- kruid naarmate de adem van zuidelijke blijmoedigheid naderkomt om de laatste resten van Hollandsche zwaarwichtigheid te verdrijven met de onvoorwaardelijke overgave aan de zinnen. Ziet, wat de abt van het Dolomietenklooster hem mee op reis geeft, in saffrane folianten: Dante's Vita Nuova (hoofsche liefde), Virgilius' Bu- colica (lof voor het pastorale), Ovidius' Ars Amandi (het onbekommerd minnespel) en de Odyssee (mannelijke zwerverslust). En zoo toegerust ontmoet hij het Lago di Garda, dat daar ligt in kleurengamma van het donkerste karmozijn tot het lichtste goud een verzenspectrum, voorgetooverd door het oord van verlangen, waar, in dit aardsche, hoogstens de dichter, zoo niet tehuis, dan toch te gast kan zijn voor een luttel oogenblik, als een kleine wit gepolijste Amor schiet met zijn bronzen boog En de kleuren en rijmen en beelden stroomen, wat dronken van zooveel oogen- schoon, en de verbeelding leeft: daar, achter den witten mergelmuur kan men een lustoord droomen en de boerschc Ele na, dat^rmeisje met gouden oogen", neemt straks de gestalte aan van de marmeren Psyche, door Cupido aanbeden in haar kuischheid, symbool van de eerste, onver troebelde liefde der jeugd In Florence herleeft een weelderig cinquecento en ro zen, rozen van de jeugd afaan al medicijn, rozen worden wenken van Eros, en magi sche bevestiging van dit aardsch bestaan rozengeur van de ars amandi, de minne kunst, die de wereld doet vergeten in de schitterblinkende oogen van die mooie, warme Ovidiaansche, die pas Aurora met haar vlammenden waaier naar den hemel der zoete herinnering wuift. En daar is dan eindelijk Rome, kleinood van 's dichters ziel. De Campo di Fiori zal voor mij voortaan ik moet het eerlijk bekennen immer verbonden zijn met dien purperen Monseigneur, die in de zen gende middaghitte bedrogen wordt voor twee stuivers bij zijn vischaankoop, zooals ik mij het Pietersplein niet moer zal kun nen denken zonder de goud-beschenen Signorita, vergezeld door haar cavalier in blauw tuniek o Twintigste-eeuwsche speelsche Watteau! Maar gekomen in het Atrium der Vesta- linnen wordt de gang van dit vers breeder en statiger: hier heeft de ontmoeting plaats met de „oorspronkelijke zuiverheid" herinnering nog maar, grafzerk van een oud schoon, van die minnende onbevan genheid, die God kan dienen terwijl ze opziet tot de volmaaktheid van het vrou welijk schoon: een arcadië dat ligt te droomen, ver achter de jaren onzer tijden, nu nog maar „een geknotte tronk", een torso van dat volmaakt „weleer" pui- nen, ook in ons, puinen van wat ons rest aan ..kuischheid die van deze aarde is", aan zuivere onschuld, onbevlekt nog door de zonde. Daarvan weet de dichter alleen en dan nog maar als zijn dagen gaan als groote gouden rozen open en dicht, naar de luim van het seizoen. Ga zoo met den dichtenden roei naar Rome, vraag hem niet wat hij niet geven kan, maar hoor hem aan zooals hij zingt en wees blij en bekoord als ge dit verzen- snoer van parelmoeren glanzen een oogen blik spelenderwijs door de handen kunt laten glijden, als dichterlijk sieraad. Over schat het niet in reisroes, want dat be- teekent teleurstelling bij thuiskomst; on derschat het evenmin, dan zoudt ge uzelf aan zinnenstreeling tekort doen. Geniet als een kind en laat den critischen zin voor de na-jaren. C. J. E. DINAUX. In de rubriek „Litteraire Kantteekenin- gen" van 17 Augustus zijn ter zetterij he laas een drietal regels uit de bespreking van v. Haaren's „Verre Einder" verdwaald tusschen de beschouwing over A Roland Hoist's „Eigen Achtergronden". Vóór de 8ste regel v.o. van het eerste artikel be- hooren de 6e t.m. 8ste regel v.b. van het tweede te worden ingelascht. Muziekgezelschappen verdedigen hun standpunt Eenigen tijd geleden hebben wij mede gedeeld, dat de Haarlemsche muziekver- eenigingen, die zich tot een bond aaneen hebben gesloten, niet zullen medewerken aan de feesten, die voor 31 Augustus zijn georganiseerd. Voor het eerst komt daar mee een tegenstelling tot uiting, die al eenigen tijd in de wereld van de muziek- amateurs bestaat. Een aantal Haarlemsche muziekgezel schappen heeft zich op 1 Maart van dit jaar vereenigd tot den „Bond van Dilet tanten Muziekvereenigingen voor Haar lem en Omstreken". Voorzitter van dezen bond is de heer F. H. van der Linden te Haarlem. Het streven van den bond is, zoo heeft zijn bestuur ons medegedeeld, door onderlinge samenwerking der muziekgezel schappen het. muziekleven ideëel en mate rieel te bevorderen Een van de gedachten die daarbij op den voorgrond staan is. dat het, door het muziek-amateurisme in een centrale organisatie te vereenigen, wel licht mogelijk zal zijn een gemeentelijke subsidie te verwerven. Noch bij de feesten op 30 April, noch bij de viering van Haarlem's 700-jarig bestaan heeft de bond zijn principieele eischen ge steld. Er waren reeds lang tevoren afspra ken gemaakt, die niet meer geannuleerd konden worden. Thans echter meent het bestuur van den bond zijn standpunt te moeten verdedigen, Het heeft aan het feestcomité te kennen gegeven, dat het zélf de keuze der muziek gezelschappen voor de komende feestdagen wilde bepalen, uitgaande van de gedachte, dat door een soort rouleeringssysteem ook de kleine vereenigingen een beurt zouden kunnen krijgen. Verder heeft het bestuur van den bond bepaalde financieele eischen gesteld Het feestcomité is op deze voorstellen niet ingegaan, omdat het baas op eigen terrein wilde blijven en zelf de muziek gezelschappen uitzoeken, voorts omdat het de financieele condities te hoog vond. Het bondsbestuur deelde ons echter mede, dat het belangrijkste motief voor zijn uiteindelijke weigering om aan de feesten mee te werken lag in het feit, dat inmiddels niet aangesloten muziekvereeni gingen bij de feestviering werden betrok ken. JO VINCENT IN LONDEN. .To Vincent zal op 3 September a s. met het BBC-symphonieorkest in de Royal Albert Hall optreden tijdens een HSndel-Bachcon- :ert, dat een onderdeel vormt van de pro menadeconcerten, die thans hun zesde week 'ngaan. Baruch waarschuwt Vrede of de atoombom De „New York Times" meldt, dat de Amerikaansche afgevaardigde Baruch de vergadering van de com missie voor de atoomenergie der Vereenigde Naties een icaarschu- wing heeft doen toekomendat. in dien de vrede niet door de V. N tot stand kan worden gebracht, de V. S. geen ander alternatief hebben dan door te gaan met het maken van grootere en betere atoombommen „Dit zou een land er van af kunnen brengen een aanvals-oorlog te be ginnen, omdat de overwinning klaarblijkelijk onmogelijk is". Jac. van Egmjnd is de tweede Haarlem mer die den wereldtitel heeft behaald. N£ het Nederlandsche kampioenschap sprint 20.0002 00 roverd te hebben vertrok Vrijdag. hij in Augustus 1932 naar de Olympische Spe len in Los Angeles, waar hij het sprintkam pioenschap won en tweede werd In de tijd- race. In aansluiting op deze wedstrijden moest hij in Italië voor het wereldkampioen schap rijden. Hij was echter uit vorm en ver loor zijn serie en een herkanslngsi it Het vol gend jaar boekte hij op de Pare des Princes in Parijs weei succes en werd hij amateur-kam pioen. Kort daarop werd hij beroepsrenner. Den hoogsten titel heeft hij echter In de be roepsklasse niet kunnen behalen evenmin een plaats in de halve eindstrijden. CONCERT „SINT CAECILIA". De R.K Harmonie „Sint Caecilia" geeft Zondagavond 1 September van 8 tot 10 uur op het plein .van de R.K. Jongensschool --St. Bavo" aan de Eemstraat in Haarlem- Noord een concert. Agenda voor Haarlem VRIJDAG 30 AUGUSTUS Gem. Concertgebouw: 7e Zomerconcert H. O. V., 20 uur Rembrandt' Mijn hart klept voor Belita: Palace: Ride 'cm, Cowboy. Luxor: Het boek der wildernis. Deze due 14.00, 16.15, 19 00 en 21.15 Frans Hals: De kans van haar leven, 14.00, 16.30. 19.00 en 21,15. City: The Lambeth Walk 14,15, 16 30. 19.00 en 21.15. ZATERDAG 31 AUGUSTUS Concertgebouw: Groot Oranjebal, ir. Bioscoopprogramma's ,iis Effecten- en Geldmarkt Conversie van provinciale en gemeentelijke obligaties te wachten De kleine belegger, voor wien wij in deze kolommen meer dan eens het pleit hebben gevoerd, blijkt het slachtoffer van de goed- koop-geld-poltlek der regeering. niet alleen trouwens ten onzent, maar ook in Engeland en in Amerika, waar zelfs leeningen op be trekkelijk langen termijn tegen 2'i o en min der werden uitgegeven. Hier kennen we <?e conversies der 3'j pandbrieven der Hypo theekbanken, welke aanvankelijk niet wilden vlotten, doch waartoe vele houders in arren moede blijkbaar zijn overgegaan. De hooge koersen, welke den laatsten tijd, In verband met herbeleggingen wegens groo te aflossingen op stnatsleeningen, voor 3M en 3 pandbrieven golden, hebben thans twee Eroote hypotheekbankconcerns, n.l. de West. landsehe en de Friesch-Grorringsche aanlei ding gegeven tot de uitgifte vart 3 pand brieven a pari met een verplichte aflossing van 2'j per Jaar. Terwijl we dit schrijven, is nog niet bekend hoe het beleggend pu bliek op deze emissies heeft gereageerd, maar uit het feit dat de Westlandsche reeds de offieieele noteering voor de nieuwe stukken heeft aangevraagd, mag wel worden afgeleid dat het result-mt tot dusver niet onbevredi gend is. van Zaterdag deelden wij mede, dat het Rijksmuseum te Amsterdam heeft aangekocht de Fransche Kamer, die in 1906 uit het perceel Nieuwe Gracht 74 (het tegenwoordige Verkooplokaal) gehaald is. De kamer bestaat uit een lambrizeerlng, een wit-marmeren schoorsteen met spiegel, alsook wandbekleeding, gordijnen, vloer kleed en ameublement van 1 canapé, 4 fau teuils, 2 haardschermen, I kristallen licht kroon, 2 kristallen sehoorsteenlusters enz. Het perceel Nieuwe Gracht 74 werd in 1790, onder leiding van den Amsterdamschen stads. architect Abr. v. d. Hart Ingrijpend v bouwd. HIJ maakte ook het ontwerp voor deze Fransche kamer. Wij maakten reeds de opmerking dat. nu te Haarlem in het perceel Nieuwe Gracht 7 (de vroegere ambtswoning van den Commissa ris der Koningin) een Empire-museum zal worden Ingericht, het aanbeveling zou ver dienen pogingen in het werk tc stellen deze Fransche kamer van het Rijksmuseum in bruikleen te verkrijgen. Men weet dat het Rijksmuseum meermalen schilderijen aan plaatselijke musea in bruikleen afstaat. Dat de hypotheekbanken de gelegenheid aangrijpen om gelden tegen 3 aan ic H ek ken, is begrijpelijk, ook al beschikken de meeste instellingen vermoedelijk nog over vrij ruime middelen Een feit is, dat de cre- dietvraag toeneemt In verband met de in vele bedrijven noodzakelijke aanvulling dei- voorraden, vermoedelijk ook met het oog op de te wachten aanslagen in de Vermogens- aanwasbelasting en de Vermogensheffing. Een deel van die credletvraag komt uiter aard bij de hypotheekbanken terecht, hoe wel het sluiten van nieuwe hypotheken tot dusver in sterke mate geremd werd door de bepaling, dat hypothecaire leeningen op ge blokkeerde rekening moeten worden ver strekt. hetgeen uiteraard ook den handel in onroerende goederen belemmerde. Thans ver luidt echter, dat voor de deblokkeering van aldus verkregen gelden de vereischte con trole-bevoegdheid aan de notarissen zal wor den gedelegeerd, zoodat op dit punt een grootere vrijheid zal ontstaan, welke zeer ze ker aan het hypotheekbedrijf en den handel in vaste goederen ten goede zal komen In elk geval willen de hypotheekbanken gereed zijn. als straks de grootere vraag naar nieuw geld los komt en smeden zij zeer terecht het ijzer nu het heet Is. Blijkens een nieuwe circulaire van Binnen- 'andsche Zaken aan Gedeputeerde Staten is het verbod voor publiekrechtelijke licha men, om leeningen met een rentevoet van of minder te convertceren, thans ook opgeheven, tengevolge waarvan ook voor pro vinciale en gemeentelijke lceningen conver sie-operaties mogen worden verwacht. Voorts loopt de Staat, zoo als bekend ls reeds lang met conversieplannen rond E>at ziet er dus voor den belegger maar slecht uit, want 3 pandbrieven en obliga ties met een looptijd van 40 jaar leveren na tuurlijk het groote gevaar op. dat bij een kentering op de geldmarkt gevoelige koers verliezen ontstaan. Bij een rentestand van 4 is de theoretische waarde van een 3 obligatie met 40 jarigen looptijd 87% En wie zal zeggen, of binnen afzienbaren tijd op de geldmarkt niet geheel andere verhou dingen zullen ontstaan, vooral wanneer de Overheid haar conversieplannen heeft uitge voerd en rechtstreeks bij een lagen rente stand geen groot belang meer beeft? Gelijk we reeds deden opmerken, kan aan de geldruimte door en na de betaling dei- belastingaanslagen vrij spoedig een einde komen, niet het minst, wanneer door een grooteren aanvoer van materialen en de ge leidelijke opheffing van overheidsmaatrege len en daarmee verband houdende instanties, de bouwnijverheid kan herleven. Tal van on dernemingen staan voor de vernieuwing van fabrieken en installaties, voor de aanschaf fing van moderne machines, etc, en zullen t.z.t. op de geldmarkt een beroep moeten doen. En ook al geschiedt de financiering daarvan grootendecls door de uitgifte van aandeelen. de geldmarkt zal er door worden gedraineerd en op de obllgatlemarkt zal de invloed van dergelijke emissies zeker niet kunnen uitblijven. Zoolang de regeering ook van de geldmarkt de touwtjes 'n handen houdt, is 't moeilijker dan ooit hier den horoscoop te trekken, maar het komt ons voor, dat de voorzichtig heid gebfedt met de mogelijkheid van hoo- gere rentekoersen in de toekomst rekening te houden. In de V. S. wordt ook een lage rente geforceerd; dgar ziet men echter het verschijnsel, dat de obligatiemarkt zich niet van haar recente inzinking kan herstellen en emissiehuizen met z.g. onverteerbare obliga ties zijn blijven zitten. Dezer dagen zijn de tarieven voor banknccepten In de V. s. voor de tweede maal in zes weken tljds verhoogd, waarin wel een aanwijzing ligt, dat ook daar de geldmarkt af en toe krapper wordt. De soliditeit van de belde hypotheekbank- concerns, welke thans 3 pandbrieven emlt- teeren. is boven eiken twijfel, verheven .en haar pandbrieven behooren tot het neiisje van den beleggingszalm. Maar dit vischje moet duur worden betaald en kan wel eens zuur opbreken.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1946 | | pagina 7