Een pistool wordt ontladen
De Nederiandsche industrie
geeft rendez-vous in Utrecht
Van niet tot iet op de Drentsche hei
Visch is volksvoedsel
Wereldnieuws
DINSDAG 15 APRIL 1947
IN DE WERELDPOLITIEK1
Vrijdag zal met een reeks geweldige
knullen de militaire installatie van het
Duitsche eilandje Helgoland de lucht in
gaan, waarmede opnieuw een hoofdstuk
van de fel-bewogen geschiedenis van dit
stukje rots zal zijn afgesloten. Fel-bewo
gen is misschien niet de teekenende uit
drukking, want de historie van dit forten
eiland wordt geheel en al beheerscht d ooi-
een zeer stabiel en permanent geschied
kundig verschijnsel: De strijd in den boe
zem van Europa, de worsteling van de
Europeesche landen onderling. Helgoland
wisselde meermalen van bezetter, doch
nooit van functie. Zijn plaats in de on
middellijke nabijheid van Duitschlands
Noordzeekust en van de uitmonding der
groote Duitsche rivieren stempelde dat
stukje rots tot een strategisch punt, waar
de mogendheden bitter om vochten en
dat zij in den loop der geschiedenis met
veel ijver van elkaar afkaapten. Helgoland
speelde zijn rol in de tragische ontwikke
ling van een verdeeld en in veetes ver
bloedend Europa, een rol die in datzelfde
Enuropa niet uniek is: Gibraltar, de Darda
nelles Malta en andere strategische knoop
punten kunnen in de geschiedenis met
dezelfde „eer"' worden genoemd. Het is
telkens opnieuw weer de tragedie van
den ouderlingen strijd, die op deze rotsen
met bloed geschreven wordt en waarvan
de ontknooping nog lang niet in zicht is.
De knallen, waarmede de forten van
Helgoland Vrijdag zullen worden vernie
tigd, be teekenen allerminst het einde van
Helgolands sombere geschiedenis. Het is
een episode, niets belangrijker dan die
van 1919, toen de fortificaties eveneens
met dynamiet werden opgeblazen. De
voorwaarden, die noodig zijn om Helgo
land voortaan te vrijwaren van zijn be
schamende functie, zijn niet vervuld. Het
pistool, gericht op de borst van Engeland,
wordt ontladen. Het kan en zal in een vol
gend moment der geschiedenis weer wor
den geladen met scherp wanneer een
liquidatie van de verdeeldheid in Europa
het niet overbodig maakt. Zoo zal het gaan
met alle Europeesche pistolen, die op dit
moment weliswaar niet tot schieten ge
reed doch in ieder geval wel intact zijn:
Hun strategische waarde ontleenen zij aan
de rivaliteit die tusschen de Europeanen
heerscht en hun groote beteekenis bestaat
slechts in hun gevaarlijkheid. Die rivaliteit
met dynamiet op te blazen zou een ge
zamenlijke krachtsinspanning der Euro-
peesohe volleen waard zijn.
Het zou interessant zijn te berekenen
welke offers aan mensohenlevens, energie,
materialen en levensvreugd het Europa
al gekost heeft, die pistolen als bij toer
beurt te laden en te ontladen. Het zou nog
interessanter zijn. te berekenen wat er
met diezelfde offers te bereiken zou zijn
geweest in het belang van Europa's wel
vaart, en welke rol Europa in de wereld
van vandaag zou kunnen spelen, wanneer
het in dezelfde rust als bijvoorbeeld de
Vereenigde Staten al dien tijd had kunnen
werken aan zijn wereldfunctie als politieke
en economische eenheid. Die pistolen heb
ben Europa veel gekost. En thans zijn het
zelfmoord-wapenen geworden. Want in de
wereldpolitiek van vandaag is het schrik
barend duidelijk geworden, dat een beves
tiging van den vrede in Europa onder be
dreiging van die pistolen niet anders dan
een ziektetoestand is, die het lichaam van
dit avondland verzwakt en het uitlevert
aan degenen, die er hun begeerige oogen
op hebben geslagen.
Helgoland is nu aan de beurt voor ont
lading. Maar het is er slechts een uit
Europa's welvoorzien arsenaal, dat voor-
loopig op non-actief is gesteld. Terwijl
hier da gevaarlijke lading wordt verwij
derd, wordt op een ander punt van Europa
een pistool geladen: Rusland voelt het
Grieksehe pistool door Amerikaansche
hand op zijn borst gericht.
Zou.ook hier niet een Europeesche hand
de gevaarlijke patronen» moeten verwijde
ren en het wapen in den holster moeten
commandeeren? De kwestie IJsland en de
kwestie Spitsbergen dienen zich eveneens
aan. Hier wordt nog voorzichtig gemanoe-
vreerd door Russen en Amerikanen, doch
de bedoeling is duidelijk: Het gaat er
slechts om, wie deze pistolen zal kunnen
laden en richten. Europa zwijgt over dit
alles. Het laat zich de wapenen rooven
door dengene die het meeste initiatief
bezit. Het zwijgt omdat het geen stem
heeft: Het heeft slechts een groot,
heterogeen en onwelluidend koor van
zwakke klanken, die door elkaar
en tegen elkaar sohreeuwen en niets dui
delijk maken dan dat eene: die jammer
lijke ontmoedigende verdeeldheid. Een
simpel feit als de vernietiging van Helgo
lands installaties gaf de aanleiding tot deze
beschouwing. Er zijn duizend van deze sim
pele feiten op het moment: Zij roepen alle
om Europa's eenheid. J. L.
Oorlogsburgemeester was
„bijna analphabeet"
Tijdens de behandeling van de rechtszaak
tegen den vroegeren burgemeester van
Maastricht, die lid werd van de Waffen-
S.S. en daarvoor tot 8 jaar gevangenisstraf
veroordeeld werd, kwam vast te staan dat
verdachte bijna analphabeet is. Op zijn 14e
jaar had hij de 5e klasse van de lagere
school bereikt, echter zonder behoorlijk te
kunnen schrijven. „Ik kende de letters wel"
zoo verklaarde verdachte, „maar de woor
den kreeg ik niet voor elkaar". Op de
vraag, of burgemeester kiesrecht bezat,
antwoordde deze magistraat uit den be
zettingstijd dat hij geloofde van wel.
Meer paarden dan
voor den oorlog
In vergelijking met 1945 is in 1946 de
paardenstapel met ruim 20.000 stuks toe
genomen. In December bedroeg het totaal
paarden 353.375, waarvan er 45.851 niet bij
den landbouw in gebruik waren. In de
overeenkomstige maand in 1945 bedroegen
deze aantallen respectievelijk 333.954 en
39.671. In December 1940 bedroeg het
totaal aantal paarden 316.671. De paarden
stapel telt momenteel dus bijna 37.000 die
ren meer dan vlak na het uitbreken van
den oorlog.
Vrachtauto ramt tram
Te Amsterdam reed gistermiddag een
groote vrachtauto van den besteldienst
van Van Gend en Loos uit Utrecht op het
kruispunt Raadhuisstraat-Singel tegen een
tram van de N.Z.H.V.M.
Het voorbalcon van de tram werd inge
drukt. De trambestuurder kreeg geen let
sel. De vrachtauto moest met een takel
van het voorbalcon van de tram worden
afgetrokken.
Nu pas, maar toch nog
Nu pas ontdekte de Amsterdamsche ge
meente-administratie, dat twee maanden
geleden de 800.000s:e inwoner werd ge
boren. Wethouder Polak liet het er echter
niet bij zitten en bood de gelukkige ouders
alsnog spoorslags een spaarbankboekje aan
ten name van de twee maanden oude Maria
Cornelia Geerking.
Opnieuw tegen een vrouw
de doodstraf geëischt
Opnieuw is voor het Bijzonder Gerechts
hof te Amsterdam de doodstraf geëischt
tegen een vrouw, ditmaal de 28-jarige B.
S. uit Amsterdam, die als „V-vrouw" van
den S.D. en als vriendin van de reeds ter
dood veroordeelde A. van D. bijna ander
half jaar lang en wel van Mei 1943 af
op geraffineerde wijze het vertrouwen
van in nood verkeerende Joodsche Neder
landers wist te winnen en daarvan
zooals de advocaat fiscaal in zijn requisi
toir zeide een schandelijk misbruik
heeft gemaakt.
Hoeveel Joodsche Nederlanders door
haar toedoen gedeporteerd zijn naar
Duitschland en Polen is niet meer na te
gaan, maar dat zij den dood van talrijke
Nederlanders op haar geweten heeft staat
vast.
Genemuiden, bekend om zijn biezenmatten en boodschappentasschen die in oorlogs
tijd uitkomst brachten als ander materiaal niet meer verkrijgbaar was, heeft, zich
thans toegelegd op de fabricage van cocosloopers en deurmatten. Het ruwe materiaal
wordt geverfd en tot. trap- en gangloopers geweven. In verband met onze deviezen-
positie is practisch de gehecle productie bestemd voor export. Een kijkje in een
mattenweverij.
DE 48ste JAARBEURS BEGONNEN
Jaarbeurs in cijfers
A'socialen krijgen een kuur in gezins-oorden 9
Sir John Boyd Orr:
Sir John Boyd Orr, directeur-generaal
van de organisatie voor voedsel en land
bouw (FAO), ressorteerend onder de V.N.,
heeft op vertegenwoordigers van de Ame
rikaansclie vischindustrie een beroep ge
daan om ter oplossing van de voedsel
moeilijkheden deze industrie op grootcr
leest te schoeien.
Hij beloofde de hulp van de FAO bij het
streven naar een volledig uitbuiten van
de mogelijkheden, die vi.sch als rijkste
vorm van dierlijk voedsel, aldus Boyd Orr
biedt.
Volgens Orr komt ongeveer 40 procent
van het gewicht van de gevangen visch in
tic menschelijke consumptie en het is mo
gelijk de resteerende 60 procent tot visch-
mccl te verwerken, waarschijnlijk de
rijkste en beste bron van mineralen voor
veevoeder. Het tekort aan deze stoffen
beperkt de productie van melk, vleesch
en eieren, aldus Boyd Orr.
Hij acht het de taak van de FAO om
aan te geven, hoe dit nieuwe afzetgebied
voor visch zich kan openen en uitbreiden.
De radio geeft Woensdag
HILVERSUM I. 301.S M.
7.00. 8.00. 13 00. 18.00. 20.00. 23.00 uur Nieuws.
7 15 Ochtendgymnastiek. 7,30 Platen. 3.50 Voor
do hulsvrouw. 9.00 Sclntbert, 10.00 Morgenwij
ding 10.20 Voor de vrouw. 10.35 Bariton en
plano. 11.00 Prof. CasJmlr over onderwijs
vernieuwing. 11 30 Piano-duo. 11.45 Familiebe
richten. 12.00 Platen. 12.35 Lunchconcert 14.00
Voor de vrouw. 14.15 Kamermuziek. 15.00 Voor
de jeugd. 15.45 Voor zieken. 17.15 Accordeon
orkest, 18.30 Voor de strijdkrachten. 19 oo Het
programma v. d. P. v. d- A. 19,45 Platen. 10.30
„Ons leven en ons geloof". 19.45 Lezen in den
Bijbel. 20.15 Verzockprogramma. 21.15 Klank
beeld „Schotland". 21.45 Engelsch koor. 22 30
Prof. dr. G. v. d. Leeuw over de Existensia-
llsten. 23.15 Plano. 23.25 Dansorkest.
HILVERSUM II, 415.SM., 218 M. en 1875 M.
7.00. 8.00, 13.00, 19.00 en 22.00 uur Nieuws. 7.45
V/lJdlngsavond. 8,15 Kerkkoor. 8.30 Oostersche
klanken. 9.15 Voor zieken. 9 30 Politieberichten.
8.50 Symphonie van Franck. 10.30 Morgendienst.
11.00 Vlooi en plano. 11.30 Vragen aan voorbij
gangers. 12.00 Gewijde muziek. 13.15 Lichte
muziek. 14.00 Oude kamermuziek. 15.00 Platen.
3(1.00 Voor postzegelverzamelaars. 16.15 Kinder
koor. 16,45 Voor dc leugd. '.7.15 Rijk over zee.
18.00 Lichte muziek. 18.45 Causerie. 19.15 Nieuws
uit Irsdlê. 19.30 Engelsche les. 20.05 Symphonie-
conccrt. 21.10 Het verzet der kerken. 21.40 Or
gel. 22-15 Actueel geluid. 22.30 All. 22.45 AvOild-
©verdenking, 23.00 liaimonie-orkest, 1
De uitbundige lentezon schiet baar gou
den schichten over het even golvende
Drentsche land. De brem begint er te bot
ten en het groen overwaast de ontgonnen
gebieden. De hei is ruig als honderd jaar
geleden, bruin en somber als het
geteerde barakken, dat plotseling terzijde
van den weg een plaatsje noodig schijnt te
hebben in de wijde ongereptheid van Neêr-
iands dunst-bevolkte provincie. Een witte
boog van planken, met den naam van deze
nederzetting, een groepje Iarixen en dan
staat de auto plotseling midden in een ver
baasd groepje kinderen, die zich aanstellen,
alsof ze voor het eerst als bewoners van
de binnenlanden van Afrika een super-de-
luxe wagen zich.
Hongerige oogen staren ons aan, echte
kinderoogen, die direct vertrouwen schen
ken en je meenemen naar een tafeltje,
waar een pop achter troont, een pop van
lappen weliswaar, maar dan tóch een pop-
Het raam van de eerste barak kraakt
open en twee vijandige oogen kijken in het
gezicht van den volslagen vreemde, bru
taal, onverschillig en lichtelijk nieuwsgie
rig. Maar de groene oogen houden ons niet
aan deze zijde van den drempel, wat hee-
lemaal niet l'link is. maar we zijn getweeën
en de vrouw is alleen thuis.
In wasch-echt Rotterdamsch knalt er
een vraag over ons doel door de houten
ruimte, want ze is net met de schoonmaak
bezig en ze kan nu geen bezoek hebben.
Een propere figuur verschijnt in de
deuropening, witte schort, een donker
blauwe jurk en twee lichtblauwe oogen.
De blik van de bewoonster verandert bij
tooverslag.
„Goeie middag zuster". Vriendelijk. Ver
trouwend. Vragen naar waardeering voor
de reinheid van den ongedekten vloer,
waar ze den heelen morgen op gedweild
heeft.
Van den zelfkant.
En dat is nu een vrouw, de zuster weet
het haarfijn te vertellen, die voortgekomen
is uit de donkerste lagen der Rotterdam-
sche maatschappij. Een mensch, dat eenige
jaren geleden de krotwoningen in de gore
havenbuurten bevolkte met haar kroost en.
haar permanent-beschonken kerel.
De vrouw werkt nu op haar vloer,
het kroost speelt vader-en-moedertje
en de man lascht ergens in een Hoo-
geveensche autogavage buizen aan
e ilea ar en verdient een eerlijk stuk
brood inplaats van een oneerlijke bel
jenever.
Twaalf gezinnen zijn er in dit kamp, nee
in dit „gezins-oord", bijeengebracht, oor
spronkelijk évacués uit het Westen; toe
vallig onmaatschappelijken, want de Duit
sche bommen troffen in 1940 onder meer
de sloppen langs de Maashavens en van
een ongebonden en anarchistisch
Eén onzer verslaggevers heeft een be
zoek gebracht, aan dé kampen in
Drenthe en Overijssel, waar zich gezin
nen uit de Westelij.ke provincies bevin
den, voornamelijk a-socialen, voor wie
geen plaats is in de maatschappij en die
tot nog toe een blok aan het been van
de overheid beteekenden. Een groep
energieke vertegenwoordigers van di
verse instanties heeft, in samenwerking
met de verschillende kerkelijke over
heden, een plan ontworpen om het on
maatschappelijke gezin zoo snel mogelijk
te reclasseeren. In zijn eerste artikel
vertelt onze verslaggever iets over de
kampen zelf.
Jeugdleiders, sociale werksters, kape
laans. dominees, allen vrouwen en mannen
met hart voor deze bijkans onmogelijke
taak, hebben het werk der verheffing aan
gepakt en in de anderhalf jaar, dat dé
kampen draaien, zijn de resultaten duide
lijk zichtbaar.
Hoe het groeide.
De kampen in Drente en Overijssel zijn
oorspronkelijk DUW, dus „werkverschaf
fingkampen". Toen de Duitschers de werk
verschaffing op hun manier afschaften,
door de aanwezige arbeiders naar Duitsch
land te depovteeren, kwamen ze leeg en
later vormden zij een onderkomen voor de
évacués uit Rotterdam, Den Haag (deze
laatsten konden later goeddeels worden
afgevoerd) en uit andere steden, waar
évacuatie noodig bleek- Was dus de huis
vesting van deze gezinnen aanvankelijk
louter een évacuatie-aangelegenheid, daar
na werd het een reclasseeringskwestie en
daarmee kwam er een ideëel element in de
zaak. Of liever: het werd er in gebracht
door den heer Diemers en de zijnen, die
het schijnbaar onmogelijke voor mogelijk
hielden en honderd uren van de week be
steedden aan de verzorging van „hun"
onmaatschappelijken.
In een volgend artikel hopen wij
dieper op de maatregelen ter verhef
fing van deze verwaarloosden in te
gaan, waaruit zal blijken, dat dit expe
riment niet alleen een Rotterdamsch
of een Westelijk kleurtje heeft, maar
wel degelijk van urgent belang, is voor
Het Groote Vraagstuk der onmaat
schappelijken, waarvoor elke gemeente
en elke Nederlander jaarlijks zijn pen
ningen neertelt. Zelfs meermalen om
niet, in het oude systeem.
Bennebroeks oorlogs
monument is gereed
samenleving is nu een geregeld dorpje ge
maakt. Het is echter nog lang niet ideaal
en er zal nog heel wat. water door de
Hunze moeten stroomen, voor het zoover
zal zijn.
De arbeidstherapie in haar eenvoudig-
sten vorm heeft echter reeds vruchten af
geworpen. In het begin vlotte het niet erg
de mannen vertikten het om te gaan wer
ken. want de staat had ze naar hier ge
schopt en de staat moest maar zien, dat ze
aardappels op tafel en een overhemd voor
den Zondag kregen. De staat zorgde
inderdaad voor, maar dit werkte de lui
heid natuurlijk in de hand- Dus en hier
komen we op een van de kernen van dit
vraagstuk dat evengoed een Europeesch
probleem vormt als het een Nederiandsche
kwestie is, de leiders van de kampen,
dit geval het Provinciaal Bureau voor de
Verzorging van Oorlogsslachtoffers in
Assen, met aan het hoofd den energieken
directeur, den heer A. IJ. Diemers, zetten
een stok achter de deur en zij bepaalden,
dat alleen de mannen, die werkten, textiel
en het normale burger-distributiepakket
voor hun gezinnen zouden ontvangen.
Er is ruzie geweest en knersing der tan
den, maar het PBVO kreeg zijn zin: er
werd gewerkt, in en buiten het kamp en
de geest ging vooruit.
Maar een wettelijke basis heeft het ge
ul niet en als de mannen het been stijf
willen houden, dan kan geen macht ter
wereld het hen nu nog beletten en ze krij
gen toch al is het dan ook dank zij den
heer Diemers c.s. in zoo'n geval terugge
bracht tot een, wat de betrokkenen noe
men „magere pot'1 litui eten»
Het monument voor oorlogsslachtoffers
brokje Bennebroek, vervaardigd door mevrouw
T. Loeffvan Someren Gréve, zal op den
nationalen feestdag plechtig worden ont
huld. Bennebroek is in deze omgeving de
eerste gemeente waar het monument ge
reed is gekomen.
Gymnastiekonderwijzers
voelen zich achteruitgezet
De vereeniging van leerai-en voor de
lichamelijke opvoeding heeft in Arnhem
haar jaarvergadering gehouden. De voor
zitter, de heer J. M. .1. Korpershoek, hield
een beschouwing over de positie van het
vakonderwijs in het algemeen en van de
lichamelijke opvoeding van de schooljeugd
in het bijzonder.
Van de binnenkort aanzienlijk verhoogde
salarissen voor de onderwijskrachten zal
de gymnastiekleeraar niet profiteeren; zijn
salaris blijft op het oude peil aldus de voor
zitter. Voor hem gelden geen door het rijk
vastgestelde normen, aangezien de lager
onderwijswet nergens spreekt van „vak
onderwijs". De vereeniging heeft den mi
nister er op attent gemaakt dat de in het
vooruitzicht gestelde onderwijsvernieuwing
zich niet schijnt uit te strekken tot de
lichamelijke opvoeding. De consequentie
van een en ander is dat. een groote groep
van ambtenaren bedreigd wordt door een
achteruitzetting.
Vrouw vergiftigde
haar echtgenoot
De politie te Hilversum heeft een 30-
jarige vrouw en haar 25-jarigen vriend
A. H. gearresteerd, die bekend hebben,
den echtgenoot van de vrouw, den 36-
jarigen K. van W. met rattenkruid te heb
ben vergiftigd.
De vrouw had het vergif in een pudding
gedaan. Nadat haar man van de pudding
gegeten had, kreeg hij hevige maagkram
pen welke echter spoedig verminderden.
Enkele dagen later heeft hij eenige aspi
rine-tabletten met veel water ingeno
men, hetgeen blijkbaar het vergif heeft
geactiveerd.
Onder hevige krampen is de man over
leden.
De vrouw staat zeer ongunstig bekend.
Zij was reeds uit de ouderlijke macht over
haar twee kinderen ontzet.
Onbevoegd autorijder krijgt
drie jaar gevangenisstraf
Een mwoner van Harderwijk, die geen
rijbewijs bezat, ging desondanks auto
rijden. De auto botste tegen een hand
wagen, welke daardoor een pot kokende
teer omver reed. Een juist passeerend kind
kreeg de teer over het lichaam, waardoor
het korten tijd later overleed. De Zut-
phensohe rechtbank heeft den onbevoeg
den autorijder conform den eisch tot drie
jaar gevangenisstraf veroordeeld.
Een minuut stilte aan boord
van de „Oranje"
Op zijn reis naar Batavia bereikte het
nis. „Oranje" in de Golf van Biscaye de
plaats waar tien dagen tevoren vier leden
van de bemanning tijdens een hevigen
storm het leven verloren.
Het schip stopte en er werd een minuut
stilte in acht genomen. Daarna werden
kransen en bloemstukken van familiele
den, van de directie der Mij. „Nederland"
en van de bemanning in zee geworpen-
Van een specialen verslaggever)
„Men dient de verarming van ons volks
leven niet alleen te erkennen, maar ook te
realiseeren. Wij hebben ons voor den
wederopbouw in de schulden gestoken,
maar wij kunnen op dien weg niet voort
gaan."
Deze woorden, door den directeur der
Koninklijke Nederiandsche Jaarbeurs, mr.
J. Milius Maandag tot de vertegenwoordi
gers der binnen- en buitenlandsche pers
gesproken, teekenen den geest, waarin de
voorjaarsbeurs te Utrecht heden geopend
wordt, het best.
De Nederiandsche industrie, eenerzijds
kampende met een geslonken arbeids
productiviteit in het bestuursapparaat
zijn 200.000 meer menschen opgenomen
dan in 1938, en leger en vloot vragen
130.000 man méér dan vóór den oorlog!
een door den oorlog gehavende outillage en
de daaruit voortvloeiende groote kosten,
staat anderzijds voor een nog steeds bijna
onverzadigbare markt. Loon- en prijsbe-
heersching vormen bij dit alles een bijna
netelig probleem. Men zit hier in een
vicieuzen cirkel, die alleen doorbroken kan
worden als in alle opzichten de tering naai
de nering wordt gezet.
Buitenlandsche markten.
De positie van Nederland in het inter
nationale handelsverkeer wordt eveneens
sterk beïnvloed door de gevolgen van de
oorlogsjaren. Door een ruimeren uitvoer
zullen wij een grooteren invoer moeten stï-
muleeren, maar daarvoor zijn wij sterk
afhankelijk van buitenlandsche maatrege
len. De structuur van onze industrie zal
aangepast moeten worden aan het gewij
zigde internationale verkeer.
Mr. Milius waarschuwde er de onder
nemers voor de wegen, die op korten ter
mijn tot succes voeren, te beschouwen als
doel van hun commercieele expansiepoli
tiek. Nieuwe werkwijzen zullen gevolgd
dienen te worden. In dit verband memo
reerde spr. het succes, dat verschillende
landen op de Amerikaansche markt hebben
geoogst door collectieve yrestatïes voor
bepaalde artikelen. Om de buitenlandsche
markt te veroveren, mogen wij echter
vooral niet te bescheiden zijn.
Wat er te zfen is.
Het voorafgaande bepaalt in hooge mate
het karakter van wat er te zien is; wat er
van heden af te zien is. Want de bezoekers,
die gisteren een kijkje namen in het Jaar
beursgebouw en op het „Terrein 1946" aan
de Croeselaun, waar respectievelijk de ge
en verbruiksgoederen en de Techniek onder
gebracht zijn, moesten zich over, langs, op
en onder balken, afval, verfpotten, lasch-
apparaten, rondzagen, lorries en ladders
een weg banen, waarbij zij door een con
stante nevel van stof en gruis hadden te
waden.
Op het eerste gezicht leek het wel of er
meer stands waren, waaraan de eerste dan
waaraan de laatste hand gelegd moest
worden. Een arbeïdssymphonie van de
meest dissoneerende geluiden echode in
gangen en hallen.
Intusschen, menschen, die het welen
kunnen verzekerden ons om strijd, dat bij
de opening alles gereed en in de puntjes
zou zijn. Zoo was het telkenjare nog ge
gaan, al was de vertraging bij deze voor
jaarsbeurs, door den strengen winter ont
staan, wel bijzonder fnuikend geweest.
Zoo is een tweetal in Zweden bestelde
paviljoens onderweg gestrand en heeft het
bestuur zich genoodzaakt gezien enkele
exposanten in het gebouw van de Handels
beurs aan den Mariahoek onder te brengen.
Nieuwe indeeling.
Deze jaarbeurs verschilt aanmerkelijk
van haar voorgangsters als gevolg van de
ver doorgevoerde herziening der groeps-
indeeling. Voor het eerst is de groep dei-
techniek als één geheel op het nieuwe ter
rein aan de Croeselaan ondergebracht.
Machines, motoren en ïndustriebenoodigd-
heden, de technische electro-techniek,
bouwmaterialen, wegenbouw en transport
middelen zijn daar, in afwachting van de
totstandkoming van groote, moderne, goed
toegeruste hallen, voorloopig in tijdelijke
gebouwen ondergebracht.
Voor den leek die eigenlijk hier niet
thuishoort ongetwijfeld het belangwek
kendste deel van de expositie, evenals voor
den kunstenaar, die ook hier kan ontdek
ken hoe kunst en techniek een fraai ge
heel kunnen vormen. Het beste bewijs
levert daarvoor wel het Shell-paviljoen.
De versobering komt in het bijzonder tot
uiting m de sectie automobielen, waar
men den luxe-wagen op een enkele uit
zondering na tevergeefs zal zoeken.
Integendeel: robuste trekkers, vederlichte
bestelwagens en comfortabele bussen
nemen het leeuwendeel van de beschik
bare ruimte in.
De ge- en verbruiksgoederen, die in
het oude gebouw een plaats vonden leveren
helaas nog vele specimen van wansmaak
op. Vooral de afdeelingen verlichting- en
versierings-artikelen zijn verzamelplaat
sen van de meest gewilde tierelantijnen.
Eerlijk gezegd hopen we dat deze pro
ducten in de buitenlandsche orderboekjes
hun weg zullen vinden en op die wijze
onze deviezen-positie ten goede zullen
komen, al is dat jammer om den voozen
Naar omvang en aantal deelnemers
deze Voorjaarsbeurs de grootste tot
toe gehouden beurs, hetgeen ook vart
alle voorafgaande gezegd kon ia orden.
Ruim 500 aanvragen tot deelneming
moesten terzijde worden gelegd wegem
ruimtegebrek. Aanwezig zullen zijn 2514
deelnemers, die 33,815 m2 nuttige ruim.
te in beslag nemen. Vorige beurs: 2003
deelnemers met 32.120 m2). Van de 25li
deelnemers zijn 1134 met buitenlandse)»,
fabrikaten ter beurze aanwezig, d.v).z
rond 45
Verdeeld over de onderscheidene landen
geeft de deelneming het navolgende
beeld te zien: Nederland 1380: Groot-'
Brittannië en Schotland 268: Ver. Staten
van Amerika 201Zwitserland 148: Bel
gië 147; Frankrijk 137; Tsjecho-Slowa
kije 118; Zweden 32; Denemarken 25;
Italië 20; Duitschland 8; Canada 7, Oos
tenrijk 6: Luxemburg en Noorwegen elk
3; Hongarije en Egypte elk 2, Australië,
F'alestina en Portugal zijn elk met
aanwezig.
Met een eigen nationale sectie zijn aan
wezig België, Tsjecho-Slowakije en
Zwitserland; Joegoslavië en Spanje
moesten als voorloopers van hun deel-
neming voor de a.s. Najaarsbeurs voor.
alsnog met 'n inlichlingenstand volstaan,
ten volstaan.
indruk dien onze nationale smaak elder-
zal maken.
Wel een goeden indruk laten de stands
met utility-goederen achter, vooral glas
en aardewerk. De kwaliteit dezer goede
ren staat over het algemeen niet ten
achter bij die, welke voor den oorlog dooi
het publiek gevraagd werd.
Exporteeren of sterven!
De speelgoed-, grafische- en textiel,
industrie zijn met collectieve export-
groepen present, waarbij opgemerkt moei
worden, dat de textielindustrie alleen op
de voorjaarsbeurs exposeert. In haar plaats
komt dan de collectieve exportgroep van
de meubelindustrie op de najaarsbeurs.
Ook met deze gezamenlijke stands hoopt
men het contact met het buitenland ge
makkelijker te leggen. Dat daaraan onze
industrie alles gelegen is, blijkt voorts uit
de instelling van twee „exportdagen"
waarop niet minder dan 35 directeuren en
technici van de Unilevermaatschappijen,
afkomstig uit Frankrijk, Zwitserland, Bel
gië, Engeland, Denemarken, Noorwegen en
Zweden een bezoek komen brengen en
de uitgifte van een catalogus in de Fran-
sche en Engelsche taal.
Buitenlandschen bezoekers, die te Hoek
van Holland of Schiphol den voet op Ne-
derlandschen bodem zetten vallen alle mo
gelijke faciliteiten ten deel. De propa
ganda over onze grenzen heeft zijn doel
niet gemist, getuige het groote aantal
buitenlandsche journalisten, dat gisteren
op de persconferentie aanwezig was.
Dat dit het gewenschte resultaat moge
opleveren, ook al is het voor den wan
delaar langs de blinkende stofzuigers,
glimmende radiotoestellen en glanzende
gramofoons wel eens zuur om te beden
ken: niet voor ons! Want ook voor het
Nederland van 1947 geldt: Exporteeren ot
sterven!
ui traven
Panda en d
e Meesteivdet
ective
Het Nederlandsch Genootschap voor Interna
tionale Zaken heeft een nieuwe interessante
uitgave het licht doen zien in de reeks van zijn
reeds bekende „groene brochures1'. Dit maal
schreef dr. Ph. J. Idenburg over „Unesco, de
organisatie der U.N.O. voor onderwijs, weten
schap en cultuur".
Het boekje geeft een diepgaande uiteenzetting
an den oorsprong, de beginselen, de doeleim
.1 de structuur dezer organisatie en is onn
aar voor een goed begrip van de ontwikkeling
der UNO-gedachte.
Gymnastiek
T urnkampioeuscliappen
van Noordhollauil
In de Zondag te Hoorn gehouden wedstrijden
om de K.N.G.V.-kampioenschappen voor het
district Noordholland heeft de titelhouder 1946,
G. J. Wiethaar van de gymnastiekvereniging
„Heemstede", niet voldoende succes gehad. Hij
bereikte slechts de derde plaats. De Alkmaar-
ders K. Boot en M, Volkers werden resp, 1 en 2.
Bij de jeugdturners bleek het werk van den
kampioen F. Wlllemsen (Amsterdam) op zooda
nig peil te staan, dat hij zelfs bij de seniores een
goéde plaats zou hebben ingenomen.
Het peil bij de dames was in doorsnee veel
hooger dan bij de heeren. Voor haar werd de
rangorde: 1. G. J. Heil-Bonnet (Amsterdam), 2.
T. Loskamp-Paezens (Amsterdam), 3 I. Spigt
(Alkmaar). Kampioene bij de jeugdtumsten
werd A M. v. Geene (Alkmaar),
Minstens 70 procent van het. totaal werd be
reikt door 22 turners(sters) en deze mogen daar
om deelnemen aan de K.N.G.V. kampioenschap
pen Tot hen behoort G. J. Wiethaar. Mevrouw
A. Dortmundt-Nol (T.V. Santpoort) en de Bato
man F. W. Guit kwamen elk slechts 0.65 p. W
kort, om tot de uitverkorenen te behooren.
10. „Ik kom op Uw advertentie!" zei Panda.
„U zoekt toch een hulp of zo? Ik wil een
vak leren, ziet U? Ik heet Panda en ik ivil
wel detective worden! Dat vak lijkt me
even goed als een ander!" ,,Hm!" zei de
heer Snuf kens en hij liet zich peinzend in
een oude armstoel zakken. „Een vak, even
goed als een ander?. Dat is een nieuw ge
zichtspunt voor mij! Dat zou door de feiten
bewezen moeten worden! Maar een hulp
kan ik wel gebruiken, de zaken breiden
zich uil. Dit is nu hel tweede geval van
diefstal, dat ik dit jaar in handen krijg!
Wat kan je zo al?" „Eli.ik kan.eh.ik
kan goed lopenl" zei Panda. ..Dat is iets,
maar het is nog niet alles!" zei de detec
tive. „Laat's zien!" Hij nam zijn hoed af en
stulpte het kledingstuk over Panda's hoofd.
„Hm! Te klein!" mompelde hij. „De sche
del is nog te klein. Maar dal groeit mis
schien nog wel. Ik zeg misschien. De feiten
zullen het moeten uitwijzen. Je bent voor
loopig aangenomen!
HET VALT MEE. uit door het Amerikaansche
ministerie van Binnenlandsche Zaken gepu
bliceerde statistieken blijkt, dat de door John
Lewis gelaste „veiligheidsstaking" is afge-
loopen en dat alle mijnwerkers den arbeid
hebben hervat.
HET VIEL MEE. Dertigduizend Duitsche ar
beiders hebben in Berlijn een symbolische
staking van tien minuten gehouden uit pro
test tegen de „zuivering" van een voormalig
directeur van het Siemens-concern. Men had
verwacht, dat een half millioen arbeiders
aan deze proteststaking deelgenomen zouden
hebben. In de Siemens-fabriek zelve staakten
nog geen vierhonderd van de achttienduizend
arbeiders, aldus wordt van officieele zijde
gemeld. De staking vond hoofdzakelijk plaats
in den Sovjet-Russischen sector van Berlijn.
CHURCHILL GAAT MEDAILLE HALEN.
Churchill zal zich 9 Mei, op den tweeden ver
jaardag van de Duitsche capitulatie, naar
Frankrijk begeven, waar hij met het hoog
ste Fransche militaire eereteeken, de mili
taire medaille, zal worden onderschelden.
MEN LUISTERT NOG. Voor het stadhuis te
Kiel hebben meer dan 20.000 personen be
toogd legen de heerschende situatie op het
gebied der voedselvoorziening en huisves
ting. Men luisterde naar redevoeringen, na
afloop waarvan de menigte zich. ordelijk;-
weei; verspreidde,
