c J Onze aardewerk-voorziening vertoont barsten Peters in de achtervolging uitgeschakeld Sport in het kort Wereldnieuws DINSDAG 29 JULI 1947 IN DE WERELDPOLITIEK: 2 Praktischer dan Moskou of Parijs Op het ogenblik wordt in Caux sur Montreux, Zwitserland, een merkwaardig congres gehouden. Het is eigenlijk een internationale conferentie, doch niet een van het model, zoals wij dat de laatste jaren gewend zijn. De conferentie loopt opvallend vlot en is wonderlijk genoeg ge heel gespeend van die ontmoedigende, in gewikkelde haarkloverijen, waarmede de internationale volksvertegenwoordigers in de conferentiezaal veelal hun egocentrische standpunt trachten te redden. De bespe- kingen in Caux zijn een basis rijk, die de confererenden in staat stelt elkaar te be grijpen en, wat het allerbelangrijkste is, zich te laten overtuigen van wat anderen hun zeggen. De conferentie van Caux staat onder de vlag „Morele Herbewapening'' en de deelnemers zijn mensen, die zich er rekenschap van geven, dat zij een essen tiële fout in de wereldsamenleving hebben ontdekt, die zij met de kracht van een niet te schokken overtuiging willen elimi neren. In Caux zijn zowel regeringsafgevaar digden als particulieren bijeen, er zijn parlementsleden, arbeidsleiders, industri ëlen, militaire chefs, geleerden, kunste naars, onderwijsautoriteiten en vele ande- ren. Zij komen daar om de mogelijkheden te bespreken tot uitbouw van de actie, die zij in eigen kring reeds lang voeren en die zij in gezin, bedrijf of vereniging in dividueel zijn begonnen tegen alle des> illusie en tegenwerking in. In Caux willen zij hun denkbeelden en ervaringen uit wisselen om te komen tot een internatio nale krachtsinspanning, welke gericht is tegen een andere, niet minder vastberaden krachtsinspanning, die nu al jaren lang gestadig voortworstelt naar de wereld- overheersing: het ideologische materialis me. Op een der bijeenkomsten van de con ferentie te Caux heeft dr. Frank Buchman, de stichter der Oxfordbeweging en bezie lend leider van de wereldactie voor Morele Herbewapening, in een kernachtige rede het probleem gesteld, dat op dit ogen blik in de meeste landen de krachten en gedachten der regeerders bezig houdt: de tegenstelling tussen de volken. „Niet een ijzeren gordijn, maar een stalen zelfzucht is het die de mensen scheidt van de men sen en alle mensen scheidt van Gods be stuur", zo zeide Buehman. „Plotseling zijn de staatslieden der democratische landen ontwaakt; zij wrijven zich de ogen uit, nu zij zien hoe de wereldmacht van het mate rialisme in hun volleen is binnengedron gen. Zij is hun scholen binnengesijpeld, zij is hun kantoren, regeringsbureaux en zelfs hun families binnengekomen ja. zij heeft henzelven niet eens onberoerd gelaten. Eindelijk geven zij zich reken schap van de crisis, die dreigt". Buchman stelt daar tegenover „een ver andering van hart, de cultuur van een innerlijke kracht, die een antwoord geeft op nationale en individuele zelfzucht: een geïnspireerd staatsmanschap; een manier van leven die getoetst is aan elke situ atie". Terwijl in Caux deze ideologische her vorming van de mens en de wereld wordt besproken en georganiseerd, zijn er in de internationale politiek talrijke voorbeel den, die de woorden van Buchman komen staven en zijn voorstelling van zaken il lustreren. De staatslieden vechten aan de groene tafel met een vlammend vuur van nationalisme, dat in niets meer zweemt naar bereidheid tot overleg. Wat zij over leg noemen, is niet anders dan het met dreigementen en zakelijke argumenten veroveren van voordelen. De laster, de provocatie, de leugen; de hartstocht hun ner volken, opgewekt door vals beroep op vaderlandsliefde en nationale trots dat alles dragen zij mee in hun bagage waarmede zij ter conferentie tijgen en wie het slimst, het meest-gewetenloos en het sterkst is, heeft kans terug te kunnen keren met een nationaal voordeel, ge kocht met internationale haat. Niemand zal Buchman kunnen verwij ten, dat hij de fout in het wereldbestel niet juist heeft gedetermineerd. Of zijn methode om haar te corrigeren, de meest- doeltreffende is, zal moeten blijken. In ieder geval zijn de confererenden te Caux vervuld van een wonderbaarlijk optimis me, dat ongetwijfeld zijn oorzaak vindt in de ervaring, dat zij zelf door hun mo rele herbewapening als individuen reeds ondervonden hoe men door de bevrijding van het materialistisch complex nieuwe mogelijkheden en nieuwe horizonnen ziet. Die nieuwe mogelijkheden en nieuwe uit zichten wensen zij de naties toe. en zij achten het zelfs zeker, dat de naties een maal zover zullen komen. Daarom doen Plantages op West-Java in gevaar Volgens de Australische radio heeft de secretaris van de bond van arbeiders op Javaanse plantages, Sokarna, verklaard, dat alle maatregelen zijn getroffen om 500 plantages op West-Java te verbranden, wanneer de republikeinen deze streek niet kunnen verdedigen. „Van alle rubber, kina, thee en koffie zal niets in handen der Nederlanders vallen en als de republikeinen gedwongen worden de plantages in brand te steken, zal het meer dan tien jaar duren alvorens zij opnieuw productief gemaakt kunnen worden", al dus Sokarna. De radio geeft Woensdag HILVERSUM I, 301.5 M. 7,00. 8.00, 13.00, 19.00 20.00 en 22.30 uur Nieuws. 7 15 Gymn. 7.30 Orkest 7.45 Woord voor de dag. 8.15 Gram.pl 9.00 Ziekenbezoek. 9.30 Gram.p!, 10.30 Morgendienst. 11.00 Viool en plano. 11,45 I.ied van Brahms. 12.00 Piano. 12.30 Kamerkoor. 13.15 Zang en spel. 14.00 Gram.pl, 14.30 Lezing over heesters. 14.50 Orkest en viool. 15.45 Gram.pl. 16.00 Ballonopstijging. 16.20 Meisjeskoor. 16.45 Voor de Jeugd. 17.30 Volksherstel. 15.35 Musette- orkest. 18.20 Vacantietlps. 18.30 Strijdkrachten. 19,15 Bloemen langs de weg. 19.30 Reportage. 20.05 Proloog. 20.15 Kurhausconcert. 21,20 Wereldjeugd- conferentie. 21.50 NCRV-landdag. 22.45 Overden king. 23.00 Schubertcyclus. 23.40 Orgelplaten, HILVERSUM n, 414.5 M„ 218 M. en 1875 M. 7.00, 8.00, 13.00, 18.20 en 23.00 uur Nieuws, 7.15 Gymn. 7.30 en 8.15 Gram.pl, 8.50 Voor de vrouw. 9.00 en 9 35 Gram.pl. 10.00 Morgenwijding. 10.20 Voor de keuken. 10.35 Gram.pl. 10.40 Zang. 11.00 Bezigheden voor kinderen. 11.30 Gram.pl. 12.00 Kon. Mil Kapel. 12.30 Kalender. 13.15 Voor 't platteland. 13.20 Orgel en zang. .13,45 Plano-duo. 14.00 Voor de vrouw. 14.15 Kamerorkest. 13.00 Voor de jeugd. 15.35 Gram.pl. 13.45 Ziekenbezoek. 16 15 Voor de Jeugd. 17.15 Gram.pl. 17.45 Rijk over zee. 18.20 Gram.pl. 18.30 RVU. 19.00 Lezing. 19.15 Nieuws uit Indiê 19 30 VPRO-cursus 19.45 Lezen in de Bijbc! 20.05 Dingen van de dag. 20.15 Or kest. 21 00 Luisterspel. 22.10 Metropole-orkcst. £2 35 Wielrenreportage. 22.45 Geestelijk leven. 23.15 Schaaktournooi Hilversum. 23.25 Viool en piano. 23.35 Gram.pl de mislukkingen van de momentele prak tijk hun niets; zjj putten er slechts nieuwe argumenten uit voor de noodzakelijkheid hunner actie. Wanneer men de praktijk der oorlogen en internationale conflicten zou nagaan, zou men ongetwijfeld tot de conclusie komen, dat een verwonderlijk klein aantal mensen telkens weer de macht heeft, vol ken ten- oorlog en ten verderve te leiden. De staatslieden die beslissingen nemen waarmede het leven van millïoenen men sen gemoeid is en om wille van een stuk grond of een fictieve nationale eer de massa bevelen de wapenen op te nemen, zijn meestal zelfs in de democratieën klein in getal. Wanneer die mensen zich door een morele herbewapening zouden kun nen verheffen tot het waarachtige waarde volle in het leven en zich zouden kunnen verwijderen van het materiële en zij zouden er in slagen, die principiële hou ding in hun staatsmanschap tot praktijk te maken, zouden veel leed en ellende worden voorkomen. Men zou zich zelfs kunnen voorstellen, dat de internationale samenleving dan de sfeer van een gees telijke beschaving zou ontvangen, die ook in allerlei andere dan oorlogsaangelegen heden mislukkingen en rampen zou kunnen weren. De morele herbewapening, aan vaard en beoefend door werkgever en werknemer, door geleerde en technicus, door kunstenaar en kunstminnende, zou inderdaad en hierbij behoeft men de gloed van het ideaal niet met scepticisme te temperen talrijke problemen, zoals wij die nu kennen en verafschuwen, een voudig elimineren, omdat die problemen tenslotte niets anders zijn dan een gebrek aan morele adeldom van de mens; een gebrek, dat zijn stempel drukt op de wijze, waarop hij zijn functie vervult. Of hij nu als marskramer, atoom geleerde of volksleider door het leven gaat, doet weinig ter zake. In Caux denkt men, ondanks alle surrealistische schijn, eigenlijk praktischer dan in Moskou of ParjjsJ. L. Benauwd zeil-avontuur op de Waddenzee Vuurtorenwachter had echter zijn ogen open Een reisje over de Waddenzee met een zelfgebouwd 30 m2 jacht, ondernomen door een achttal Amsterdammers, is Maan dagmorgen ontijdig geëindigd in een span nend, maar vrij hachelijk avontuur. In het Boompjesdiep bij Terschelling stootte het vaartuigje op een wrak, waar door het lek sloeg en snel water maakte. De vijf heren probeerden onder leiding van hun kapitein", de heer H. Kroon uit Am sterdam de boot door hozen drijvende te houden, terwijl de drie opvarende leden van het zwakke geslacht vertwijfeld met doeken zwaaiden om de aandacht van andere boten te trekken. Er was echter geen enkel schip in de nabijheid, maar gelukkig had de vuurtorenwachter van Terschelling zijn beide ogen open, zodat hij de toe stand van het jachtje begreep. De reddingboot „Brandaris" werd gewaar schuwd en schipper Douwe voer met zijn mannen uit om hulp te bieden. Eenige uren eerder had dezelfde reddings boot al een kleiner jacht, dat zijn mast over boord gezeild had, in veiligheid gebracht. Het was een „koud kunstje", de Amster dammers van boord te halen. Nauwelijk hadden zij voet op de „Brandaris" gezet, of het jacht verdween onder de oppervlak te. Er werd echter een tros om het ge zonken scheepje geslagen, zodat de onfor tuinlijke eigenaar van het jachtje zal kun nen proberen, het gat van een halve meter in de scheepshuid te herstellen. Ds. Niemöller uit de gratie Het Duitse genootschap voor slachtoffers van het nazi-regime heeft geweigerd om ds. Niemöller, het hoofd van het Duitse kerkelijk bureau voor Buitenlandse Zaken, als „slachtoffer der nazi's" te classificeren. Tevens zal de predikant geen extra-rant soenen meer krijgen. De president van het genootschap, dr. Mayer, heeft verklaard, dat deze beslissing in de eerste plaats is gebaseerd op de ge heime documenten van Rosenberg, „waar in ds. Niemöller's houding tegenover het nationaal-socialisme in een slecht licht staat". Volgens deze documenten, die uit het ar chief van het Neurenbergse gerechtshof af komstig zijn, heeft ds. Niemöller eens ver klaard, dat zijn familie „traditioneel anti semitisch" was. Tevens zou ds. Niemöller hebben verklaard, dat hij reeds in 1924 de nationaal-socialistische partij heeft ge steund. Het genootschap voor slachtoffers van het nazi-regime staat in nauw verband met de staatscommissie voor rehabilitatie, wel ke feitelijk reeds heeft gedreigd alle voor rechten en rechten van de erkende slacht offers der nazi's aan de predikant te ont nemen. Ds. Martin Niemöller heeft tijdens een interview te Oslo verklaard, dat hij geen notitie zal nemen van de beschuldiging als zou hij de nazi's hebben gesteund. Het is niet de eerste maal, aldus ds. Niemöller, dat ik op deze wijze word behandeld. „De beschuldigingen hebben waarschijnlijk een politieke achtergrond". zwaar vergif Een moeder in Rotterdam kocht bij een drogist een flesje zogenaamde muggenolie, omdat haar tweeling van vijf maanden door muggen geplaagd werd. Zij sprenkel de de vloeistof op het bedje van de baby's, die korte tijd later ernstig ziek werden. Een ontboden dokter liet de kleinen, wier toestand zorgwekkend was, in een zieken huis opnemen. Bij onderzoek bleek de muggenolie blauwzuur, een zwaar vergif, te bevatten. De politie heeft de flesjes muggenolie bij de drogist in beslag ge nomen. Onze vloot krijgt weer een „De Ruyter" Het is sinds geruimen tijd in de Konink lijke Marine een traditie dat een van de grootste schepen de naam van „De Ruyter" draagt. Het laatste schip van die naam, Hr. Ms. lichte kruiser „De Ruyter", vond op 27 Februari 1942 een roemvolle ondergang, na de slag in de Javazee tot het laatste te hebben volgehouden. De Koningin heeft thans de naam van de kruiser „De Eendracht", die in Rotterdam wordt afgebouwd, gewijzigd in die van „De Ruyter". De productie is te gering en de teeg naar de consument heeft duistere zijpaadjes Ook de armste in dit land kon vóór de oorlog een potje breken. Honderden werkten in de keramische industrie, bakten van klei aardewerk, van kaolin goedkoop porce- lein. Al dit gerei vertoonde aan de onderzijde een populair fabrieksmerk. Verder werd serviesgoed uit het buitenland betrokken in een schakering, zo bont, dat bijna geen twee kasten hetzelfde aardewerk bevatten. „Handgeschilderd", „handmalad", „hand painted", „Handmalerei", in vele talen droegen de producten het stempel van herkomst. Maar sinds de oorlog heeft de bewering, dat scherven geluk brengen, de valse klank gekregen van een gebarsten pot en de Nederlandse huisvrouw springt met haar eenvoudige bazar-artikelen even voorzichtig om als voorheen met exquise stukken. (Speciale reportage) In het nijpend tekort aan breekbare waar zou tamelijk spoedig moeten kunnen wor den voorzien. De import stokt, maar de eigen industrie is zeker tot grote prestaties in staat. Omstreeks Februari van dit jaar begon men in Maastricht met de productie van „utility". Utility heeft nog altijd geen passende Nederlandse vertaling gevonden. Want wie sprak over „eenheidsfabrikaat" ontdekte al gauw. dat het (Jaarmee gesteld Ls als met de politiek: eenheid in verschei denheid. Er is, zij het binnen smaller lijst, nog wel degelijk variatie, dus keus. Deze wetenschap ontlenen we aan het prijzenboekje 1947. Wij weten nog meer. Bijvoorbeeld, dat een porceleinen bord in een bepaalde serie van de „Mosa" 53 cent behoort te kosten, dat de „Société Céra- mique" voor 90 cent een juskom levert en dat de „Sphinx" voor de schappelijke prijs van 30 cent een kop met schotel biedt. Al dit porcelein en aardewerk is, incidentele toewijzingen daargelaten, bestemd uitslui tend voor jongelui die gaan trouwen. Zes- en-dertig punten zijn nodig voor een aller eenvoudigst serviesje. De paartjes krijgen maar vijf-en-dertig punten, zodat zij bij het installeren van hun dressoir nog iets in de winkel moeten laten staan, dat ze drin gend nodig hebben. Een tamelijk grote pro ductie, zeer karig verdeeld over bijna uit sluitend trouwlustigen, dat levert geen be zwaar op. En zeker niet op papier. Nieuw aardewerk tussen oude bedden Nu de praktijk. Er moeten plaartsen zijn, waar de .winkeliers geen serviesgoed meer wensen te ontvangen. Zij bezitten een aar dige voorraad, te groot voor het in omloop zijnde aantal punten. Maar in de meeste gevallen is het precies andersom. Daar 'naait de winkelier met een tragisch gebaar de schouders op. Punten kunnen niet worden gehonoreerd. Maar snuffelt u eens tussen de verzakte ledikanten en de versleten stoeltjes van de „oud-roest markt" en ge zult daar nieuw aardewerk ontdekken. Aardewerk van bekend dessin, bekende fa briek. Allemaal te determineren aan de hand van het prijzenboekje. Eén ding klopt niet. Het serviesgoed gaat weg zonder pun ten. En ge betaalt driemaal teveel. Aan wie de schuld? „Wij hebben het land verdeeld in secto ren en die worden allemaal op gelijke basis bevoorraad," aldus de Maastrichter fabri kanten. „Wij verkopen alles uit," zeggen grossier en winkelier, „denk niet, dat wij met een niet al te mooi artikel, met boven dien een geringer winstmarge, willen blij ven zitten." Intusschen kan men met de verbetenheid van een loodgieter zoeken naar het lek. Zit bij de detaillisten, verklaart de een. Punten, die onder officiële controle moeten worden vernietigd, verdwijnen voor de tweede ronde in circulatie. Een lek bij de grossier, die tegen ho gere prijzen zijn spullen aan marktkoop lieden verkwanselt. De fabrikanten leveren niet af. Gerepatrieerden hebben door oneven redig gx-ote toewijzing in vele plaatsen het evenwicht verstoord. Beschuldigingen en insinuaties. En intussen zit Nederland met de scher- Foei, wat een borden! Men heeft ons een blik gegund in de bron, i.e. drie grote fabrieken in Maastricht. Tenminste 85% der productie bestaat uit 'tility. Maar de totale productie blijft on- ?r de maat. In 1940 leverde de „Sphinx" '50.000 borden, nu 150.000. Men zou, on- ïanks de moeilijker geworden gronastof- t'enpositie de productie kunnen verdubbe len, indien Indien in Limburgse boomgaarden geen pluklonen werden betaald van 25.per dag. Dat is een publiek geheim. Er wordt betaald uit de vestjeszak. Tussen eerste kersenpluk en laatste oogst van wintervaste appelen staan in de fabrieken vele instal laties -stil. Maar de loonstop? En de vergunning van het arbeidsbureau? vroegen wij. Men glimlacht meewarig. Als een arbei der opzegt, kan men hem beter laten gaan. Met onwilligen is het slecht werken in aardewerk of porcelein. Op de linker Maas oever komen nogal wat Belgen, Dat ver baast de bezoeker, aangezien deze mensen in hun eigen land tegenwoordig heel wat meer kunnen verdienen. Hij krijgt een lis tig knipoogje. „Alez, ge 'ebt zo enen com merce, zunne, nen schoeën commerce". De grensbewakers kunnen er meer van ver- lellen. Tenslotte bestaat er bij vele vak lieden de lust om zelf fabrikant te worden. Nederland, zo rekende men ons voor, zal bijkans zeshonderd kunst-aardewerkfa- brickjes tellen, waarvan ongeveer de helft in het bezit van een bedrijfsvergunning. In Maastricht zijn er zo verschillende op een zolder ondergebracht. Daar wordt de kunst gediend door de vervaardiging van snuis terijtjes, die veel meer opbrengen dan dat simpele huishoudgoed. Dc fabrikanten zijn ontevreden over de prijzen en over het puntenstelsel. Huishoud goed moet van de' bon, zeggen zij, waarbij prioriteit moet worden verleend aan jon gelui die gaan trouwen. De grossiers mop peren en de winkeliers grommen. Omdat boze mensen dikwijls dingen doen die niet en règle zijn, is de som van al die ontevre denheid, dat de voorziening met serviesgoed stagneert, Fn het vertrouwen ih sommige overheïds instanties heeft een knauw gekregen. Bij de „Sphinx" maakt men heel veel sanitair. Men fabriceert er ook stortbakken voor waterspoeling. Een bak, uitgevoerd in ge glazuurd gips, maakt een ijzeren exemplaar overbodig. Het metaal kan dan voor andere doeleinden worden aangewend. De produc tie van deze dingen kan echter niet op gang komen, omdat een Rijksbureau aarzelt met de toewijzing van een relatief geringe hoe veelheid lood. De heren stellen zich kenne lijk op het standpunt, dat het hier „lood om oud ijzer" betreft. Maar het ijzer is niet oud en het zou zoveel beter kunnen worden besteed. Minister Gielen stelt onderwijzers gerust Nieuwe salarisregeling wordt op korte termijn toegepast Voor ongerustheid in de kringen der amb tenaren en onderwijzers over het feit, dat de salarisregcling voor hen nog niet defi nitief is vastgesteld, bestaat naar dc me ning van minister Gielen geen redelijke aanleiding, aangezien bij de salarisbetaün gen over het achterliggende tijdvak met de resultaten van het overleg in de salaris- commissie-ad-hoc door voorlopige maat regelen reeds is rekening gehouden. Er is een tabel ontworpen, waarin deze resultaten ten aanzien van de onderwijzers voltallig zijn verwerkt. Toepassing daarvan kan op korte termijn worden tegemoet ge- Dit deelt de minister mede in antwoord op vragen van het Tweede Kamerlid, de heer Van Sleen. Hij verklaart voorts dat hert pensioen in het algemeen afhankelijk is van de gemiddelde pensioengrondslag 1 over de laatste drie jaren, zodat de hoogte van het pensioen slechts zeer weinig wordt beïnvloed door de omstandigheid of de toe lagen enige maanden eerder of later in de grondslag worden opgenomen. Daar in de thans ontworpen tabel de salarissen zijn uitgedrukt in maandbedragen en deze op hele egtallen- naar boven zijn afgerond, zullen de financiële nadelen van de enigs zins vertraagde invoering voor zover deze zich voordoen, onbetekenend zijn. Dat er een afwijking bestaat tussen de pens'.oenex van de onderwijzers verleend vóór en die verleend na het tot stand ko men van de regeling-Wesseling, ontkent de minister niet. Dit verschijnsel d-oet zich in het algemeen voor bij een salarisherziening onverschillig of deze herziening een ver laging of een verhoging der salarissen be treft. Op zich zelf ligt hierin naar de me ning van de minister geen grond de reeds verleende pensioenen aan het gewijzigd salarispeil aan te passen. Een half ons kaas extra voor iedereen In de volgende bonnenlijst komt een bon voor, welke recht geeft op vijftig gram korstloze of smeerkaas (geen buitenlandse kaas). Dit extra rantsoen wordt aan alle leeftijdsgroepen verstrekt. Schaken Miedema is kampioen der eerste klasse Na de laatste ronde van de finale persoonlijk schaakkampioenschap van Haarlem is pas één kampioen bekend. In de hoofdklasse is het een spannende wed loop tussen de kampioen H. Bouwmeester (De Rochade) en zijn clubgenoot: G. B. v. d. Velde. Beiden hebben slechts een verliespunt, doch de laatste heeft reeds meer pattijen gespeeld. In de eerste klasse werd W. Miedema (KTen- nemerland) kampioen na een weinig bevredigen de remise tegen G. Nleuwendijk (Rolland). Met dit kampioenschap heeft hij zich het recht ver worven, volgend jaar in het kampioenschap Hoofdklasse mede te dingen. In de 2e klasse is de spanning bijzonder groot. De stand aan de kop luidt: G. Hoos (De Rochade) 2',-i pnt. uit 3; J. Arnold (Kennemerland) 5 pnt. uit 6; J. D. Ravensbeigen (De Rochade) 3 pnt uit 4. De resultaten van de laatste ronde waren: J. M. Post—H Rustige 1—0; J. D. Ravensbergen L. Kensen 10 Ook in de 3e klasse laat de beslissing nog op zich wachten. De resultaten waren hier: H. Budde—G. J. Bool 0—1; B. Boelens—H. v. Nim- wegen 0—1; E J. de Ree—C. Brink 1—0. Aan de kop gaan: H. v. Nimwegen (Kennemeiiand) 2Vj pnt. uit 3 en G. J. Boot (St. Bavo) met 3i-j pnt. uit 4. De wielerkampioenschappen in Parijs De Haarlemmer denkt er over het rijden op de baan op te geven Wederom werd te Parijs een wereldkampioen met een Nederlandse naam van dé lijst ge schrapt. Peters verloor in de achtervolging van de Belg Debaeker royaal, nadat hij in de eerste ronde de leiding had genomen. Hij miste elk zelfvertrouwen en de stug vechtende, maar lelijk rijdende Belg, die overigens zijn sporen in de achtervolging op de winterbanen reeds verdiend heeft, liep niet alleen zijn achterstand in, maar Cricket Engelsen passeerden liet totaal van Zuid-Afrika De Engelsen hebben Maandag de innings tegen Zuid Afrika voortgezet. Aan het einde van de tweede dag hadden zij 317 runs voor het verlies ■an 7 wickets. Voor het verleis van één wicket was het totaal van Zuid Afrika (175 runs) ge passeerd. De scoie van de innings van Engeland luidt: Hutton run outxoo Washbrook b Marvn 75 Edrlch c Melville b Mann 43 Compton c Mitchell b Mann 30 Barnett c Tuckett b Rowan 6 Yardley c Bourse b Smith 36 Cranston c Melville b Mann 3 Evans not out 6 Young not out 0 Extra's is Totaal voor zeven wickets317 De bowlingcijfers van Zuid Afrika waren: Tuckett 6—48; Dawson 0—12; Mann 4—63; Smith 1—82; Rowan 1—89. Panda en de Meestervilieger 8. Panda smakte naar beneden door een donkere koker en kwam op de bodem daar van op een zandzak terecht die aan een veer bevestigd was. Door zijn zwaarte werd de veer ingedrukt, maar dat duurde niet lang. De veer ontspande zich ook weer en slingerde Panda precies dezeljde weg te rug. Zodat hij even later weer onder de glazen stolp zat en glazig naar Oehoe staarde die hem aan de buitenkant daar van stond op te wachten. „Wel,' zei de vlieger. „Daar zijn we weer! Hebt U daar beneden de gelegenheid gebruikt om adem te halenPanda?" „J-ja!" zei Panda. „M- maar.hik.het is alweer op hik! Ik hik wil.... er uitHik!" „U kunt nog pralenzei Oehoe. Dat doet me genoe gen! Komaan, ik zai U Uw zin geven. De proefnemingen zijn tot dusverre niet on. aardig geslaagd, moet ik zeggen! We gaan nu eens iets anders doen...," nam een belangrijke voorsprong, welke hij niet meer af stond. Totaal ontmoedigd stapte de ex-wereldkam pioen van zijn fiets. Zijn rijden was nog maar een schaduw van wat hij het vorig jaai Ziirich presteerde In de kleedkamer zat hij ernstig te overwegen, het rijden op de baan er voor goed aan te geven Maar Gerrit Schulte gaf hem èen betere raad. „trek er een paar maanden tussen uit", zei hij, „zet de fiets voorlopig aan de kant en keer later geheel hersteld op de baan terug". Peters, die nog altijd hinder ondervindt van zijn ernstige val aan het eir.d van het vorig jaar schudde het hoofd en antwoordde dat hij die raad ernstig in overweging zou nemen. Derksen en nu ook Peters zijn wereldkampioen af. Van Vliet en Gieseler hebben sterk teleur gesteld, en alleen Bijster heeft de plaats gekre gen, die hem toekomt. Pronk en Matena waren zwakke vertegenwoordigers bij de stayers Harmans werd in de achtervolging uitgescha keld. zodat alleen Schulte voor de baan is over gebleven. In zijn serie tegen de Engelse stayer Summers maakte hij er een oefenritje van. In de kwart finale tegen Debaeker vertrok hij zeer snel, maar hij kreeg spoedig een voorsprong waarmede hij zich vergenoegde. Met zijn handen van het stuur en zijn riempjes los reed hij de laatste halve ronde. Hij was zo verstandig ge weest om niet alles te geven. Niettemin won hij nog met 85 meter verschil. De Italiaan Bavi- lacqua noteerde zes minuten 26 1/5 sec. en als men weet dat de snelste tijd van Peters 6 min. 26 seconden is, dan zal het duidelijk zijn dat deze Italiaan en ook Coppi. die met 6 min. 28 3/5 sec. er de Fransman Rioland met 105 meter verschil uitreed, zeer goede kansen maken voor het we reldkampioenschap. al kent men de kracht en het doorzettingsvermogen van Schulte. De laat ste rijdt beter op de weg dan op de baan, waar op hij niet die grote soepelheid blijkt te bezitten, welke nodig Is om specialisten als Coppl, Bevi- laqua en Koblet met zekere kans op winst te kunnen ontmoeten. In de achtste finales van de achtervolging voor amateurs verloor de Nederlandse kampioen Harmans kansloos van de Italiaan Benfenati met een verschil van 140 meter. De halve finales en eindstrijden worden Woensdag gereden, I11 de derde serie van de stayerswedstrijd over 100 k.m. nam Pronuk achter Wiersma deel. Wij kunnen niet bepaald zeggen dat hij tactisch door zijn gangmaker werd geleld. De uitslag werd: 1. Lamboley (Frankrijk) in 1 uur 26 min 36 sec.; Michauen (België); 3. Pataki (Hongarije); 4 Pronk (Nederland). HAARLEMSE DAMCLUB. Het eerste tien tal der Haarlemse Damclub ls voor de hoofd klasse competitie van de Nederlandse Dambond als volgt samengesteld: bord 1: J. B. Sluiter Jr., W. van Dartelen, 3. P, J. van Dartelen 4. Luif, 5. J. H. Meure, 6. G.. Elslng, 7. J.' P. van Eijk, 8. J. J. van Kesteren, 9. P. H. Meure. 10. Th. Tolenaars. Algemeen reserve Chr. Gcr- Zo'n tuin als deze Er stonden niets dan onheilspellend) dingen in de krant. Indonesië en Grieken land en Albanië en weer iets wat Molotov gezegd heeft. Maar in de tuin van he; Haagse Gemeentemuseum staat het rooi en rose en geel van bloemen en een oud» man strooide stukjes brood voor de vogels Een tuinman stond vol aandacht geboget over een rozenstruikje. En op de roerloze vierkante vijver la get de waterlelieblaren zo stil, dat de werelfl een ademloze tuin geleek. De hele wereli een tuin. De hele wereld roerloos. Er staan banken geschikt in de groene hagen en altijd, wanneer de zon schijnt zijn die vol. Alleen met stille, oude men! sen, maar soms een moeder met een kindje in de wagen, dat te slapen ligt; een roer- loos stukje vrede, verzaligd in de zon. Het is een van de mooiste, openbare tui- nen van Nederland. Dit stuk genegenheid van de mensen voor de natuur. Het is e: altijd zo stil dat ge er de wereld door zoud! kunnen vergeten. Altijd oude mensen. En altijd heesters en struiken in bloei] De rust van het verstilde water. In een pergola waar nu de rozen gaai^ bloeien: een tunnel van geur. Ze hebben er een klein koffiehuis ge- bouwd voor de oude dames en heren uit de buurt. Die komen uit de rusthuizen van het Frankenslag en uit de nette kleine hui- zen uit de zijstraten om er hun middag; wandeling heen te maken. Zij volgen, daf na dag, het leven van de tuin en zij weten wanneer de rozen uit haar knoppen zullen breken. Het is een echt stukje Den Haag; Louter Den Haag. In vele steden eou zul» een schone tuin kunnen zijn. In vele ste den staan de heesters in bloei en liggen lelieblaren op stille vijvers. Maar nergens zijn de oude mensen zo. Nergens zijn de kleine, stille straten zo. E-n nergens een klein koffiehuis als dit: tempel der ingeJ togenheid. Wanneer ge er 'n keer jn 't jaar komt zjjt ge een vreemde in de gemeenschap van deze tuin. Ge gaat zitten tussen een dame. die een boek uit de leesbibliotheek zit te lezen en een heer, die bedachtzaam een pijp rookt en in de leegte staart. En ge hebt het ge voel dat gé U de plaats op deze bank van een ander hebt toegeëigend, die daar recht op heeft: de gepensionneerde resident uit de van Aerssenstraat of de majoor, die al tijdiedere Zaterdagzon en wind die-' nende, van deze plaats af over de'wereld en! het leven komt zitten peinzen. Er is een kleine gemeenschap in deze' tuin. De baby in de lage wagen groeit mee met! de azalea's en de violen. Men weet met een enkel woord zich! op de hoogte stellen van de gezondheid van mevrouw, die vorige week immers zo'n akelig griepje heeft gehad? „Er is vandaag geen advocaat, mevrouw"! zegt de zwart-en.witte dienster „mag het dit keer dan maar eens een ijsje zijn? Het is er echt weer voor, nietwaar?" Er staat allerlei onheilspellends in de kranten vandaag. Maar het kindje slaaptj En nog maar korte tijd en dan zal de ro-: zentunnel bloeien. „Je kunt zien dat we de zomer alweer bijna gehad hebben" zegt de resident-in-, ruste „de herfstbloemen komen al op", j „Vorig jaar waren de rozen niet zo vlug"! zegt de kleine dame naast mij, „vorig jaar was de vijver lang niet zo vol." Geen stad ter wereld, denk ik, waar zo'n; tuin is als deze in Den Haag. Waar de wereld ophoudt onheilspellend te zijn. Waar zo geurend de stilte in bloei staat. De tuinman buigt zich over de bloemen, Een vogel gaat zingen. Ge moet hier niet te luid spreken. De waterlelies en het slapende kind zou den er misschien van ontwaken. ELIA6.I uitgaven „Holland, Fosterbarnen's Hemland", uitgegeven door hél Comité Aanden ken Zweedse Pleegouders. Dat een dozijn Nederlandse ondernemingen en instellingen hebben samengewerkt om samen een bijzonder mooi verzorgd boek ln het Zweeds uit te geven heeft een bijzondere oorzaak, namelijk dankbaarheid die vele Nederlandse ouders koesteren jegens hen onbekende Zweedse ouders na de bevrijding hun hulzen open stelden om kinderen die erg van de gevolgen der be zetting hadden geleden, gelegenheid te geven naar lichaam en geest te herstellen. De Zweedse' gastvrijheid kenden wij als iets spreekwoordelijks ook vóór de oorlog, maar de ware betekenis] er van is pas duidelijk geworden toen wij voor de zware taak stonden om de bezettings-misère zo spoedig mogelijk te boven te komen. Het is moeilijk voor de hulp die ons in dit op zicht ongevraagd werd verleend de juiste be tuiging van dankbaarheid te vinden. Het comité Aandenken Zweedse Pleegouders koos zeker niet de slechtste weg toen het een boek liet samen stellen dat de Zweden iets meer vertelt van het land waaY hun pleegkinderen vandaan kwamen. Er is als men in aanmerking neemt hoa moeilijk het op het ogenblik is een goed ver zorgd boek te laten verschijnen aan alle kanten gewerkt en geholpen om het beste pa- piei. ae beste drukinkt en de mooiste typogra fische verzorging voor dit dankbaarheidsge schenk mogelijk te maken. Het resultaat is een zeer aantrekkelijk boek met een vlotte tekst van mevrouw E. de MirandaStrömbon en goede foto's van de Overvener G. J P. Schaap, een boek dat misschien een wat geflatteerde Indruk geeft, omdat het practisch geen melding maakt van de schade die de oorlog ons heeft berok kend, maar dat in elk geval de typische aspecten en schoonheden van ons land aantrekkelijk weergeeft. ZWEDEN WON KANOWEDSTRIJD. In Am sterdam is Zondag de landenwedslrijd Neder land—Zweden gehouden, welke de gasten met 41 tegen 28 punten gewonnen hebben. Op de lange afstanden waren de Zweden beter en op de korte afstanda» boden de Nederlanders goede tegenstand. De film en de politie. Bij een gevecht om zit plaatsen tussen gendarmes en politieagenten in een bioscoop te Sjhanghai kwamen zeven politieagenten en een burger om het leven. De politie begon naar aanleiding van het in cident een staking. De burgemeester heeft het ministerie van oorlog verzocht om in te grijpen Duitsers eindelijk in Caïro. De Duitse krijgs gevangenen. die uit Britse kampen ontsnapt zijn en hun toevlucht In Egypte gezocht heb ben, mogen zich voortaan legaal in Egypte bevinden. De regering te Caïro heeft besloten om hun speciale Identiteitsbewijzen te ver strekken, waarmee zij zich overdag vrij zul len mogen bewegen, 's Avonds zullen zij zich echter moeten melden. Volgens A.F.P. zouden deze maatregelen genomen zijn om de ontvluchting van Duitsers, die bij het Britse leger bij het Suezkanaal werkzaam zijn, te stimuleren. Het Egyptische leger zou alle technici onder hen in dienst nemen. Natuurlijk. In een telegram uit Stockholm aan het Sovjet-Russische persbureau Tass, waar in het Zweedse blad „Expressen" wordt geciteerd, wordt verklaard, dat een In Zwe den werkzame geheime organisatie van Est- landers aldaar spionnage verricht met finan ciële hulp van Amerikaanse zijde. Griekse guerillastrijders hebben tussen Lamia cn Domokos, ongeveer 160 kilometer ten Noorden van Athene, een vrachtwagen aan gehouden en twee Britse soldaten gevangeo genomen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1947 | | pagina 2