c
J
Onze aardewerk-voorziening
vertoont barsten
Peters in de achtervolging uitgeschakeld
Sport in het kort
Wereldnieuws
DINSDAG 29 JULI 1947
IN DE WERELDPOLITIEK:
2
Praktischer dan Moskou of Parijs
Op het ogenblik wordt in Caux sur
Montreux, Zwitserland, een merkwaardig
congres gehouden. Het is eigenlijk een
internationale conferentie, doch niet een
van het model, zoals wij dat de laatste
jaren gewend zijn. De conferentie loopt
opvallend vlot en is wonderlijk genoeg ge
heel gespeend van die ontmoedigende, in
gewikkelde haarkloverijen, waarmede de
internationale volksvertegenwoordigers in
de conferentiezaal veelal hun egocentrische
standpunt trachten te redden. De bespe-
kingen in Caux zijn een basis rijk, die de
confererenden in staat stelt elkaar te be
grijpen en, wat het allerbelangrijkste is,
zich te laten overtuigen van wat anderen
hun zeggen. De conferentie van Caux staat
onder de vlag „Morele Herbewapening'' en
de deelnemers zijn mensen, die zich er
rekenschap van geven, dat zij een essen
tiële fout in de wereldsamenleving hebben
ontdekt, die zij met de kracht van een
niet te schokken overtuiging willen elimi
neren.
In Caux zijn zowel regeringsafgevaar
digden als particulieren bijeen, er zijn
parlementsleden, arbeidsleiders, industri
ëlen, militaire chefs, geleerden, kunste
naars, onderwijsautoriteiten en vele ande-
ren.
Zij komen daar om de mogelijkheden
te bespreken tot uitbouw van de actie,
die zij in eigen kring reeds lang voeren en
die zij in gezin, bedrijf of vereniging in
dividueel zijn begonnen tegen alle des>
illusie en tegenwerking in. In Caux willen
zij hun denkbeelden en ervaringen uit
wisselen om te komen tot een internatio
nale krachtsinspanning, welke gericht is
tegen een andere, niet minder vastberaden
krachtsinspanning, die nu al jaren lang
gestadig voortworstelt naar de wereld-
overheersing: het ideologische materialis
me.
Op een der bijeenkomsten van de con
ferentie te Caux heeft dr. Frank Buchman,
de stichter der Oxfordbeweging en bezie
lend leider van de wereldactie voor Morele
Herbewapening, in een kernachtige rede
het probleem gesteld, dat op dit ogen
blik in de meeste landen de krachten en
gedachten der regeerders bezig houdt: de
tegenstelling tussen de volken. „Niet een
ijzeren gordijn, maar een stalen zelfzucht
is het die de mensen scheidt van de men
sen en alle mensen scheidt van Gods be
stuur", zo zeide Buehman. „Plotseling zijn
de staatslieden der democratische landen
ontwaakt; zij wrijven zich de ogen uit, nu
zij zien hoe de wereldmacht van het mate
rialisme in hun volleen is binnengedron
gen. Zij is hun scholen binnengesijpeld,
zij is hun kantoren, regeringsbureaux en
zelfs hun families binnengekomen ja.
zij heeft henzelven niet eens onberoerd
gelaten. Eindelijk geven zij zich reken
schap van de crisis, die dreigt".
Buchman stelt daar tegenover „een ver
andering van hart, de cultuur van een
innerlijke kracht, die een antwoord geeft
op nationale en individuele zelfzucht: een
geïnspireerd staatsmanschap; een manier
van leven die getoetst is aan elke situ
atie".
Terwijl in Caux deze ideologische her
vorming van de mens en de wereld wordt
besproken en georganiseerd, zijn er in de
internationale politiek talrijke voorbeel
den, die de woorden van Buchman komen
staven en zijn voorstelling van zaken il
lustreren. De staatslieden vechten aan de
groene tafel met een vlammend vuur van
nationalisme, dat in niets meer zweemt
naar bereidheid tot overleg. Wat zij over
leg noemen, is niet anders dan het met
dreigementen en zakelijke argumenten
veroveren van voordelen. De laster, de
provocatie, de leugen; de hartstocht hun
ner volken, opgewekt door vals beroep
op vaderlandsliefde en nationale trots
dat alles dragen zij mee in hun bagage
waarmede zij ter conferentie tijgen en wie
het slimst, het meest-gewetenloos en het
sterkst is, heeft kans terug te kunnen
keren met een nationaal voordeel, ge
kocht met internationale haat.
Niemand zal Buchman kunnen verwij
ten, dat hij de fout in het wereldbestel
niet juist heeft gedetermineerd. Of zijn
methode om haar te corrigeren, de meest-
doeltreffende is, zal moeten blijken. In
ieder geval zijn de confererenden te Caux
vervuld van een wonderbaarlijk optimis
me, dat ongetwijfeld zijn oorzaak vindt
in de ervaring, dat zij zelf door hun mo
rele herbewapening als individuen reeds
ondervonden hoe men door de bevrijding
van het materialistisch complex nieuwe
mogelijkheden en nieuwe horizonnen ziet.
Die nieuwe mogelijkheden en nieuwe uit
zichten wensen zij de naties toe. en zij
achten het zelfs zeker, dat de naties een
maal zover zullen komen. Daarom doen
Plantages op West-Java
in gevaar
Volgens de Australische radio heeft de
secretaris van de bond van arbeiders op
Javaanse plantages, Sokarna, verklaard,
dat alle maatregelen zijn getroffen om 500
plantages op West-Java te verbranden,
wanneer de republikeinen deze streek niet
kunnen verdedigen.
„Van alle rubber, kina, thee en koffie zal
niets in handen der Nederlanders vallen en
als de republikeinen gedwongen worden de
plantages in brand te steken, zal het meer
dan tien jaar duren alvorens zij opnieuw
productief gemaakt kunnen worden", al
dus Sokarna.
De radio geeft Woensdag
HILVERSUM I, 301.5 M.
7,00. 8.00, 13.00, 19.00 20.00 en 22.30 uur Nieuws.
7 15 Gymn. 7.30 Orkest 7.45 Woord voor de dag.
8.15 Gram.pl 9.00 Ziekenbezoek. 9.30 Gram.p!,
10.30 Morgendienst. 11.00 Viool en plano. 11,45
I.ied van Brahms. 12.00 Piano. 12.30 Kamerkoor.
13.15 Zang en spel. 14.00 Gram.pl, 14.30 Lezing
over heesters. 14.50 Orkest en viool. 15.45 Gram.pl.
16.00 Ballonopstijging. 16.20 Meisjeskoor. 16.45
Voor de Jeugd. 17.30 Volksherstel. 15.35 Musette-
orkest. 18.20 Vacantietlps. 18.30 Strijdkrachten.
19,15 Bloemen langs de weg. 19.30 Reportage. 20.05
Proloog. 20.15 Kurhausconcert. 21,20 Wereldjeugd-
conferentie. 21.50 NCRV-landdag. 22.45 Overden
king. 23.00 Schubertcyclus. 23.40 Orgelplaten,
HILVERSUM n, 414.5 M„ 218 M. en 1875 M.
7.00, 8.00, 13.00, 18.20 en 23.00 uur Nieuws, 7.15
Gymn. 7.30 en 8.15 Gram.pl, 8.50 Voor de vrouw.
9.00 en 9 35 Gram.pl. 10.00 Morgenwijding. 10.20
Voor de keuken. 10.35 Gram.pl. 10.40 Zang. 11.00
Bezigheden voor kinderen. 11.30 Gram.pl. 12.00
Kon. Mil Kapel. 12.30 Kalender. 13.15 Voor 't
platteland. 13.20 Orgel en zang. .13,45 Plano-duo.
14.00 Voor de vrouw. 14.15 Kamerorkest. 13.00
Voor de jeugd. 15.35 Gram.pl. 13.45 Ziekenbezoek.
16 15 Voor de Jeugd. 17.15 Gram.pl. 17.45 Rijk over
zee. 18.20 Gram.pl. 18.30 RVU. 19.00 Lezing. 19.15
Nieuws uit Indiê 19 30 VPRO-cursus 19.45 Lezen
in de Bijbc! 20.05 Dingen van de dag. 20.15 Or
kest. 21 00 Luisterspel. 22.10 Metropole-orkcst.
£2 35 Wielrenreportage. 22.45 Geestelijk leven.
23.15 Schaaktournooi Hilversum. 23.25 Viool en
piano. 23.35 Gram.pl
de mislukkingen van de momentele prak
tijk hun niets; zjj putten er slechts nieuwe
argumenten uit voor de noodzakelijkheid
hunner actie.
Wanneer men de praktijk der oorlogen
en internationale conflicten zou nagaan,
zou men ongetwijfeld tot de conclusie
komen, dat een verwonderlijk klein aantal
mensen telkens weer de macht heeft, vol
ken ten- oorlog en ten verderve te leiden.
De staatslieden die beslissingen nemen
waarmede het leven van millïoenen men
sen gemoeid is en om wille van een stuk
grond of een fictieve nationale eer de
massa bevelen de wapenen op te nemen,
zijn meestal zelfs in de democratieën klein
in getal. Wanneer die mensen zich door
een morele herbewapening zouden kun
nen verheffen tot het waarachtige waarde
volle in het leven en zich zouden kunnen
verwijderen van het materiële en zij
zouden er in slagen, die principiële hou
ding in hun staatsmanschap tot praktijk
te maken, zouden veel leed en ellende
worden voorkomen. Men zou zich zelfs
kunnen voorstellen, dat de internationale
samenleving dan de sfeer van een gees
telijke beschaving zou ontvangen, die ook
in allerlei andere dan oorlogsaangelegen
heden mislukkingen en rampen zou kunnen
weren. De morele herbewapening, aan
vaard en beoefend door werkgever en
werknemer, door geleerde en technicus,
door kunstenaar en kunstminnende, zou
inderdaad en hierbij behoeft men de
gloed van het ideaal niet met scepticisme
te temperen talrijke problemen, zoals
wij die nu kennen en verafschuwen, een
voudig elimineren, omdat die problemen
tenslotte niets anders zijn dan een gebrek
aan morele adeldom van de mens;
een gebrek, dat zijn stempel drukt
op de wijze, waarop hij zijn functie
vervult. Of hij nu als marskramer, atoom
geleerde of volksleider door het leven
gaat, doet weinig ter zake. In Caux denkt
men, ondanks alle surrealistische schijn,
eigenlijk praktischer dan in Moskou of
ParjjsJ. L.
Benauwd zeil-avontuur
op de Waddenzee
Vuurtorenwachter had
echter zijn ogen open
Een reisje over de Waddenzee met een
zelfgebouwd 30 m2 jacht, ondernomen
door een achttal Amsterdammers, is Maan
dagmorgen ontijdig geëindigd in een span
nend, maar vrij hachelijk avontuur.
In het Boompjesdiep bij Terschelling
stootte het vaartuigje op een wrak, waar
door het lek sloeg en snel water maakte.
De vijf heren probeerden onder leiding van
hun kapitein", de heer H. Kroon uit Am
sterdam de boot door hozen drijvende te
houden, terwijl de drie opvarende leden
van het zwakke geslacht vertwijfeld met
doeken zwaaiden om de aandacht van
andere boten te trekken.
Er was echter geen enkel schip in
de nabijheid, maar gelukkig had de
vuurtorenwachter van Terschelling
zijn beide ogen open, zodat hij de toe
stand van het jachtje begreep. De
reddingboot „Brandaris" werd gewaar
schuwd en schipper Douwe voer met
zijn mannen uit om hulp te bieden.
Eenige uren eerder had dezelfde reddings
boot al een kleiner jacht, dat zijn mast over
boord gezeild had, in veiligheid gebracht.
Het was een „koud kunstje", de Amster
dammers van boord te halen. Nauwelijk
hadden zij voet op de „Brandaris" gezet,
of het jacht verdween onder de oppervlak
te. Er werd echter een tros om het ge
zonken scheepje geslagen, zodat de onfor
tuinlijke eigenaar van het jachtje zal kun
nen proberen, het gat van een halve meter
in de scheepshuid te herstellen.
Ds. Niemöller uit de gratie
Het Duitse genootschap voor slachtoffers
van het nazi-regime heeft geweigerd om
ds. Niemöller, het hoofd van het Duitse
kerkelijk bureau voor Buitenlandse Zaken,
als „slachtoffer der nazi's" te classificeren.
Tevens zal de predikant geen extra-rant
soenen meer krijgen.
De president van het genootschap, dr.
Mayer, heeft verklaard, dat deze beslissing
in de eerste plaats is gebaseerd op de ge
heime documenten van Rosenberg, „waar
in ds. Niemöller's houding tegenover het
nationaal-socialisme in een slecht licht
staat".
Volgens deze documenten, die uit het ar
chief van het Neurenbergse gerechtshof af
komstig zijn, heeft ds. Niemöller eens ver
klaard, dat zijn familie „traditioneel anti
semitisch" was. Tevens zou ds. Niemöller
hebben verklaard, dat hij reeds in 1924 de
nationaal-socialistische partij heeft ge
steund.
Het genootschap voor slachtoffers van
het nazi-regime staat in nauw verband met
de staatscommissie voor rehabilitatie, wel
ke feitelijk reeds heeft gedreigd alle voor
rechten en rechten van de erkende slacht
offers der nazi's aan de predikant te ont
nemen.
Ds. Martin Niemöller heeft tijdens een
interview te Oslo verklaard, dat hij geen
notitie zal nemen van de beschuldiging
als zou hij de nazi's hebben gesteund. Het
is niet de eerste maal, aldus ds. Niemöller,
dat ik op deze wijze word behandeld. „De
beschuldigingen hebben waarschijnlijk een
politieke achtergrond".
zwaar vergif
Een moeder in Rotterdam kocht bij een
drogist een flesje zogenaamde muggenolie,
omdat haar tweeling van vijf maanden
door muggen geplaagd werd. Zij sprenkel
de de vloeistof op het bedje van de baby's,
die korte tijd later ernstig ziek werden.
Een ontboden dokter liet de kleinen, wier
toestand zorgwekkend was, in een zieken
huis opnemen. Bij onderzoek bleek de
muggenolie blauwzuur, een zwaar vergif,
te bevatten. De politie heeft de flesjes
muggenolie bij de drogist in beslag ge
nomen.
Onze vloot krijgt weer
een „De Ruyter"
Het is sinds geruimen tijd in de Konink
lijke Marine een traditie dat een van de
grootste schepen de naam van „De Ruyter"
draagt. Het laatste schip van die naam, Hr.
Ms. lichte kruiser „De Ruyter", vond op 27
Februari 1942 een roemvolle ondergang, na
de slag in de Javazee tot het laatste te
hebben volgehouden.
De Koningin heeft thans de naam van de
kruiser „De Eendracht", die in Rotterdam
wordt afgebouwd, gewijzigd in die van „De
Ruyter".
De productie is te gering en de teeg naar de
consument heeft duistere zijpaadjes
Ook de armste in dit land kon vóór de oorlog een potje breken. Honderden werkten
in de keramische industrie, bakten van klei aardewerk, van kaolin goedkoop porce-
lein. Al dit gerei vertoonde aan de onderzijde een populair fabrieksmerk. Verder
werd serviesgoed uit het buitenland betrokken in een schakering, zo bont, dat bijna
geen twee kasten hetzelfde aardewerk bevatten. „Handgeschilderd", „handmalad",
„hand painted", „Handmalerei", in vele talen droegen de producten het stempel
van herkomst. Maar sinds de oorlog heeft de bewering, dat scherven geluk brengen,
de valse klank gekregen van een gebarsten pot en de Nederlandse huisvrouw
springt met haar eenvoudige bazar-artikelen even voorzichtig om als voorheen met
exquise stukken.
(Speciale reportage)
In het nijpend tekort aan breekbare waar
zou tamelijk spoedig moeten kunnen wor
den voorzien. De import stokt, maar de
eigen industrie is zeker tot grote prestaties
in staat. Omstreeks Februari van dit jaar
begon men in Maastricht met de productie
van „utility". Utility heeft nog altijd geen
passende Nederlandse vertaling gevonden.
Want wie sprak over „eenheidsfabrikaat"
ontdekte al gauw. dat het (Jaarmee gesteld
Ls als met de politiek: eenheid in verschei
denheid. Er is, zij het binnen smaller lijst,
nog wel degelijk variatie, dus keus.
Deze wetenschap ontlenen we aan het
prijzenboekje 1947. Wij weten nog meer.
Bijvoorbeeld, dat een porceleinen bord in
een bepaalde serie van de „Mosa" 53 cent
behoort te kosten, dat de „Société Céra-
mique" voor 90 cent een juskom levert en
dat de „Sphinx" voor de schappelijke prijs
van 30 cent een kop met schotel biedt. Al
dit porcelein en aardewerk is, incidentele
toewijzingen daargelaten, bestemd uitslui
tend voor jongelui die gaan trouwen. Zes-
en-dertig punten zijn nodig voor een aller
eenvoudigst serviesje. De paartjes krijgen
maar vijf-en-dertig punten, zodat zij bij
het installeren van hun dressoir nog iets in
de winkel moeten laten staan, dat ze drin
gend nodig hebben. Een tamelijk grote pro
ductie, zeer karig verdeeld over bijna uit
sluitend trouwlustigen, dat levert geen be
zwaar op. En zeker niet op papier.
Nieuw aardewerk tussen oude bedden
Nu de praktijk. Er moeten plaartsen zijn,
waar de .winkeliers geen serviesgoed meer
wensen te ontvangen. Zij bezitten een aar
dige voorraad, te groot voor het in omloop
zijnde aantal punten. Maar in de meeste
gevallen is het precies andersom. Daar 'naait
de winkelier met een tragisch gebaar de
schouders op. Punten kunnen niet worden
gehonoreerd. Maar snuffelt u eens tussen
de verzakte ledikanten en de versleten
stoeltjes van de „oud-roest markt" en ge
zult daar nieuw aardewerk ontdekken.
Aardewerk van bekend dessin, bekende fa
briek. Allemaal te determineren aan de
hand van het prijzenboekje. Eén ding klopt
niet. Het serviesgoed gaat weg zonder pun
ten. En ge betaalt driemaal teveel. Aan wie
de schuld?
„Wij hebben het land verdeeld in secto
ren en die worden allemaal op gelijke basis
bevoorraad," aldus de Maastrichter fabri
kanten. „Wij verkopen alles uit," zeggen
grossier en winkelier, „denk niet, dat wij
met een niet al te mooi artikel, met boven
dien een geringer winstmarge, willen blij
ven zitten." Intusschen kan men met de
verbetenheid van een loodgieter zoeken
naar het lek.
Zit bij de detaillisten, verklaart de
een. Punten, die onder officiële controle
moeten worden vernietigd, verdwijnen voor
de tweede ronde in circulatie.
Een lek bij de grossier, die tegen ho
gere prijzen zijn spullen aan marktkoop
lieden verkwanselt.
De fabrikanten leveren niet af.
Gerepatrieerden hebben door oneven
redig gx-ote toewijzing in vele plaatsen het
evenwicht verstoord. Beschuldigingen en
insinuaties.
En intussen zit Nederland met de scher-
Foei, wat een borden!
Men heeft ons een blik gegund in de
bron, i.e. drie grote fabrieken in Maastricht.
Tenminste 85% der productie bestaat uit
'tility. Maar de totale productie blijft on-
?r de maat. In 1940 leverde de „Sphinx"
'50.000 borden, nu 150.000. Men zou, on-
ïanks de moeilijker geworden gronastof-
t'enpositie de productie kunnen verdubbe
len, indien
Indien in Limburgse boomgaarden geen
pluklonen werden betaald van 25.per
dag. Dat is een publiek geheim. Er wordt
betaald uit de vestjeszak. Tussen eerste
kersenpluk en laatste oogst van wintervaste
appelen staan in de fabrieken vele instal
laties -stil.
Maar de loonstop? En de vergunning
van het arbeidsbureau? vroegen wij.
Men glimlacht meewarig. Als een arbei
der opzegt, kan men hem beter laten gaan.
Met onwilligen is het slecht werken in
aardewerk of porcelein. Op de linker Maas
oever komen nogal wat Belgen, Dat ver
baast de bezoeker, aangezien deze mensen
in hun eigen land tegenwoordig heel wat
meer kunnen verdienen. Hij krijgt een lis
tig knipoogje. „Alez, ge 'ebt zo enen com
merce, zunne, nen schoeën commerce". De
grensbewakers kunnen er meer van ver-
lellen. Tenslotte bestaat er bij vele vak
lieden de lust om zelf fabrikant te worden.
Nederland, zo rekende men ons voor, zal
bijkans zeshonderd kunst-aardewerkfa-
brickjes tellen, waarvan ongeveer de helft
in het bezit van een bedrijfsvergunning. In
Maastricht zijn er zo verschillende op een
zolder ondergebracht. Daar wordt de kunst
gediend door de vervaardiging van snuis
terijtjes, die veel meer opbrengen dan dat
simpele huishoudgoed.
Dc fabrikanten zijn ontevreden over de
prijzen en over het puntenstelsel. Huishoud
goed moet van de' bon, zeggen zij, waarbij
prioriteit moet worden verleend aan jon
gelui die gaan trouwen. De grossiers mop
peren en de winkeliers grommen. Omdat
boze mensen dikwijls dingen doen die niet
en règle zijn, is de som van al die ontevre
denheid, dat de voorziening met serviesgoed
stagneert,
Fn het vertrouwen ih sommige overheïds
instanties heeft een knauw gekregen. Bij de
„Sphinx" maakt men heel veel sanitair.
Men fabriceert er ook stortbakken voor
waterspoeling. Een bak, uitgevoerd in ge
glazuurd gips, maakt een ijzeren exemplaar
overbodig. Het metaal kan dan voor andere
doeleinden worden aangewend. De produc
tie van deze dingen kan echter niet op gang
komen, omdat een Rijksbureau aarzelt met
de toewijzing van een relatief geringe hoe
veelheid lood. De heren stellen zich kenne
lijk op het standpunt, dat het hier „lood om
oud ijzer" betreft. Maar het ijzer is niet
oud en het zou zoveel beter kunnen worden
besteed.
Minister Gielen stelt
onderwijzers gerust
Nieuwe salarisregeling wordt
op korte termijn toegepast
Voor ongerustheid in de kringen der amb
tenaren en onderwijzers over het feit, dat
de salarisregcling voor hen nog niet defi
nitief is vastgesteld, bestaat naar dc me
ning van minister Gielen geen redelijke
aanleiding, aangezien bij de salarisbetaün
gen over het achterliggende tijdvak met de
resultaten van het overleg in de salaris-
commissie-ad-hoc door voorlopige maat
regelen reeds is rekening gehouden.
Er is een tabel ontworpen, waarin deze
resultaten ten aanzien van de onderwijzers
voltallig zijn verwerkt. Toepassing daarvan
kan op korte termijn worden tegemoet ge-
Dit deelt de minister mede in antwoord
op vragen van het Tweede Kamerlid, de
heer Van Sleen. Hij verklaart voorts dat
hert pensioen in het algemeen afhankelijk
is van de gemiddelde pensioengrondslag
1 over de laatste drie jaren, zodat de hoogte
van het pensioen slechts zeer weinig wordt
beïnvloed door de omstandigheid of de toe
lagen enige maanden eerder of later in de
grondslag worden opgenomen. Daar in de
thans ontworpen tabel de salarissen zijn
uitgedrukt in maandbedragen en deze op
hele egtallen- naar boven zijn afgerond,
zullen de financiële nadelen van de enigs
zins vertraagde invoering voor zover deze
zich voordoen, onbetekenend zijn.
Dat er een afwijking bestaat tussen de
pens'.oenex van de onderwijzers verleend
vóór en die verleend na het tot stand ko
men van de regeling-Wesseling, ontkent de
minister niet. Dit verschijnsel d-oet zich in
het algemeen voor bij een salarisherziening
onverschillig of deze herziening een ver
laging of een verhoging der salarissen be
treft. Op zich zelf ligt hierin naar de me
ning van de minister geen grond de reeds
verleende pensioenen aan het gewijzigd
salarispeil aan te passen.
Een half ons kaas extra
voor iedereen
In de volgende bonnenlijst komt een
bon voor, welke recht geeft op vijftig gram
korstloze of smeerkaas (geen buitenlandse
kaas). Dit extra rantsoen wordt aan alle
leeftijdsgroepen verstrekt.
Schaken
Miedema is kampioen
der eerste klasse
Na de laatste ronde van de finale persoonlijk
schaakkampioenschap van Haarlem is pas één
kampioen bekend.
In de hoofdklasse is het een spannende wed
loop tussen de kampioen H. Bouwmeester (De
Rochade) en zijn clubgenoot: G. B. v. d. Velde.
Beiden hebben slechts een verliespunt, doch de
laatste heeft reeds meer pattijen gespeeld.
In de eerste klasse werd W. Miedema (KTen-
nemerland) kampioen na een weinig bevredigen
de remise tegen G. Nleuwendijk (Rolland). Met
dit kampioenschap heeft hij zich het recht ver
worven, volgend jaar in het kampioenschap
Hoofdklasse mede te dingen.
In de 2e klasse is de spanning bijzonder groot.
De stand aan de kop luidt: G. Hoos (De Rochade)
2',-i pnt. uit 3; J. Arnold (Kennemerland) 5 pnt.
uit 6; J. D. Ravensbeigen (De Rochade) 3 pnt
uit 4. De resultaten van de laatste ronde waren:
J. M. Post—H Rustige 1—0; J. D. Ravensbergen
L. Kensen 10
Ook in de 3e klasse laat de beslissing nog op
zich wachten. De resultaten waren hier: H.
Budde—G. J. Bool 0—1; B. Boelens—H. v. Nim-
wegen 0—1; E J. de Ree—C. Brink 1—0. Aan
de kop gaan: H. v. Nimwegen (Kennemeiiand)
2Vj pnt. uit 3 en G. J. Boot (St. Bavo) met 3i-j
pnt. uit 4.
De wielerkampioenschappen in Parijs
De Haarlemmer denkt er over het rijden op de baan
op te geven
Wederom werd te Parijs een wereldkampioen
met een Nederlandse naam van dé lijst ge
schrapt. Peters verloor in de achtervolging van
de Belg Debaeker royaal, nadat hij in de eerste
ronde de leiding had genomen. Hij miste elk
zelfvertrouwen en de stug vechtende, maar lelijk
rijdende Belg, die overigens zijn sporen in de
achtervolging op de winterbanen reeds verdiend
heeft, liep niet alleen zijn achterstand in, maar
Cricket
Engelsen passeerden liet
totaal van Zuid-Afrika
De Engelsen hebben Maandag de innings tegen
Zuid Afrika voortgezet. Aan het einde van de
tweede dag hadden zij 317 runs voor het verlies
■an 7 wickets. Voor het verleis van één wicket
was het totaal van Zuid Afrika (175 runs) ge
passeerd.
De scoie van de innings van Engeland luidt:
Hutton run outxoo
Washbrook b Marvn 75
Edrlch c Melville b Mann 43
Compton c Mitchell b Mann 30
Barnett c Tuckett b Rowan 6
Yardley c Bourse b Smith 36
Cranston c Melville b Mann 3
Evans not out 6
Young not out 0
Extra's is
Totaal voor zeven wickets317
De bowlingcijfers van Zuid Afrika waren:
Tuckett 6—48; Dawson 0—12; Mann 4—63; Smith
1—82; Rowan 1—89.
Panda en de Meestervilieger
8. Panda smakte naar beneden door een
donkere koker en kwam op de bodem daar
van op een zandzak terecht die aan een
veer bevestigd was. Door zijn zwaarte werd
de veer ingedrukt, maar dat duurde niet
lang. De veer ontspande zich ook weer en
slingerde Panda precies dezeljde weg te
rug. Zodat hij even later weer onder de
glazen stolp zat en glazig naar Oehoe
staarde die hem aan de buitenkant daar
van stond op te wachten. „Wel,' zei de
vlieger. „Daar zijn we weer! Hebt U daar
beneden de gelegenheid gebruikt om adem
te halenPanda?" „J-ja!" zei Panda. „M-
maar.hik.het is alweer op hik!
Ik hik wil.... er uitHik!" „U kunt nog
pralenzei Oehoe. Dat doet me genoe
gen! Komaan, ik zai U Uw zin geven. De
proefnemingen zijn tot dusverre niet on.
aardig geslaagd, moet ik zeggen! We gaan
nu eens iets anders doen...,"
nam een belangrijke voorsprong, welke hij niet
meer af stond.
Totaal ontmoedigd stapte de ex-wereldkam
pioen van zijn fiets. Zijn rijden was nog maar
een schaduw van wat hij het vorig jaai
Ziirich presteerde In de kleedkamer zat hij
ernstig te overwegen, het rijden op de baan er
voor goed aan te geven Maar Gerrit Schulte gaf
hem èen betere raad. „trek er een paar maanden
tussen uit", zei hij, „zet de fiets voorlopig aan
de kant en keer later geheel hersteld op de baan
terug". Peters, die nog altijd hinder ondervindt
van zijn ernstige val aan het eir.d van het vorig
jaar schudde het hoofd en antwoordde dat hij
die raad ernstig in overweging zou nemen.
Derksen en nu ook Peters zijn wereldkampioen
af. Van Vliet en Gieseler hebben sterk teleur
gesteld, en alleen Bijster heeft de plaats gekre
gen, die hem toekomt. Pronk en Matena waren
zwakke vertegenwoordigers bij de stayers
Harmans werd in de achtervolging uitgescha
keld. zodat alleen Schulte voor de baan is over
gebleven. In zijn serie tegen de Engelse stayer
Summers maakte hij er een oefenritje van. In
de kwart finale tegen Debaeker vertrok hij zeer
snel, maar hij kreeg spoedig een voorsprong
waarmede hij zich vergenoegde. Met zijn handen
van het stuur en zijn riempjes los reed hij de
laatste halve ronde. Hij was zo verstandig ge
weest om niet alles te geven. Niettemin won hij
nog met 85 meter verschil. De Italiaan Bavi-
lacqua noteerde zes minuten 26 1/5 sec. en als men
weet dat de snelste tijd van Peters 6 min. 26
seconden is, dan zal het duidelijk zijn dat deze
Italiaan en ook Coppi. die met 6 min. 28 3/5 sec.
er de Fransman Rioland met 105 meter verschil
uitreed, zeer goede kansen maken voor het we
reldkampioenschap. al kent men de kracht en
het doorzettingsvermogen van Schulte. De laat
ste rijdt beter op de weg dan op de baan, waar
op hij niet die grote soepelheid blijkt te bezitten,
welke nodig Is om specialisten als Coppl, Bevi-
laqua en Koblet met zekere kans op winst te
kunnen ontmoeten.
In de achtste finales van de achtervolging
voor amateurs verloor de Nederlandse kampioen
Harmans kansloos van de Italiaan Benfenati met
een verschil van 140 meter. De halve finales en
eindstrijden worden Woensdag gereden,
I11 de derde serie van de stayerswedstrijd over
100 k.m. nam Pronuk achter Wiersma deel. Wij
kunnen niet bepaald zeggen dat hij tactisch door
zijn gangmaker werd geleld. De uitslag werd:
1. Lamboley (Frankrijk) in 1 uur 26 min 36 sec.;
Michauen (België); 3. Pataki (Hongarije); 4
Pronk (Nederland).
HAARLEMSE DAMCLUB. Het eerste tien
tal der Haarlemse Damclub ls voor de hoofd
klasse competitie van de Nederlandse Dambond
als volgt samengesteld: bord 1: J. B. Sluiter Jr.,
W. van Dartelen, 3. P, J. van Dartelen 4.
Luif, 5. J. H. Meure, 6. G.. Elslng, 7. J.' P.
van Eijk, 8. J. J. van Kesteren, 9. P. H. Meure.
10. Th. Tolenaars. Algemeen reserve Chr. Gcr-
Zo'n tuin als deze
Er stonden niets dan onheilspellend)
dingen in de krant. Indonesië en Grieken
land en Albanië en weer iets wat Molotov
gezegd heeft. Maar in de tuin van he;
Haagse Gemeentemuseum staat het rooi
en rose en geel van bloemen en een oud»
man strooide stukjes brood voor de vogels
Een tuinman stond vol aandacht geboget
over een rozenstruikje.
En op de roerloze vierkante vijver la get
de waterlelieblaren zo stil, dat de werelfl
een ademloze tuin geleek. De hele wereli
een tuin. De hele wereld roerloos.
Er staan banken geschikt in de groene
hagen en altijd, wanneer de zon schijnt
zijn die vol. Alleen met stille, oude men!
sen, maar soms een moeder met een kindje
in de wagen, dat te slapen ligt; een roer-
loos stukje vrede, verzaligd in de zon.
Het is een van de mooiste, openbare tui-
nen van Nederland. Dit stuk genegenheid
van de mensen voor de natuur. Het is e:
altijd zo stil dat ge er de wereld door zoud!
kunnen vergeten.
Altijd oude mensen.
En altijd heesters en struiken in bloei]
De rust van het verstilde water.
In een pergola waar nu de rozen gaai^
bloeien: een tunnel van geur.
Ze hebben er een klein koffiehuis ge-
bouwd voor de oude dames en heren uit de
buurt. Die komen uit de rusthuizen van
het Frankenslag en uit de nette kleine hui-
zen uit de zijstraten om er hun middag;
wandeling heen te maken. Zij volgen, daf
na dag, het leven van de tuin en zij weten
wanneer de rozen uit haar knoppen zullen
breken. Het is een echt stukje Den Haag;
Louter Den Haag. In vele steden eou zul»
een schone tuin kunnen zijn. In vele ste
den staan de heesters in bloei en liggen
lelieblaren op stille vijvers. Maar nergens
zijn de oude mensen zo. Nergens zijn de
kleine, stille straten zo. E-n nergens een
klein koffiehuis als dit: tempel der ingeJ
togenheid.
Wanneer ge er 'n keer jn 't jaar komt zjjt
ge een vreemde in de gemeenschap van
deze tuin.
Ge gaat zitten tussen een dame. die een
boek uit de leesbibliotheek zit te lezen en
een heer, die bedachtzaam een pijp rookt
en in de leegte staart. En ge hebt het ge
voel dat gé U de plaats op deze bank van
een ander hebt toegeëigend, die daar recht
op heeft: de gepensionneerde resident uit
de van Aerssenstraat of de majoor, die al
tijdiedere Zaterdagzon en wind die-'
nende, van deze plaats af over de'wereld en!
het leven komt zitten peinzen.
Er is een kleine gemeenschap in deze'
tuin.
De baby in de lage wagen groeit mee met!
de azalea's en de violen.
Men weet met een enkel woord zich!
op de hoogte stellen van de gezondheid
van mevrouw, die vorige week immers zo'n
akelig griepje heeft gehad?
„Er is vandaag geen advocaat, mevrouw"!
zegt de zwart-en.witte dienster „mag het
dit keer dan maar eens een ijsje zijn? Het
is er echt weer voor, nietwaar?"
Er staat allerlei onheilspellends in de
kranten vandaag. Maar het kindje slaaptj
En nog maar korte tijd en dan zal de ro-:
zentunnel bloeien.
„Je kunt zien dat we de zomer alweer
bijna gehad hebben" zegt de resident-in-,
ruste „de herfstbloemen komen al op", j
„Vorig jaar waren de rozen niet zo vlug"!
zegt de kleine dame naast mij, „vorig jaar
was de vijver lang niet zo vol."
Geen stad ter wereld, denk ik, waar zo'n;
tuin is als deze in Den Haag.
Waar de wereld ophoudt onheilspellend
te zijn.
Waar zo geurend de stilte in bloei staat.
De tuinman buigt zich over de bloemen,
Een vogel gaat zingen.
Ge moet hier niet te luid spreken.
De waterlelies en het slapende kind zou
den er misschien van ontwaken.
ELIA6.I
uitgaven
„Holland, Fosterbarnen's Hemland",
uitgegeven door hél Comité Aanden
ken Zweedse Pleegouders.
Dat een dozijn Nederlandse ondernemingen en
instellingen hebben samengewerkt om samen een
bijzonder mooi verzorgd boek ln het Zweeds uit
te geven heeft een bijzondere oorzaak, namelijk
dankbaarheid die vele Nederlandse ouders
koesteren jegens hen onbekende Zweedse ouders
na de bevrijding hun hulzen open stelden
om kinderen die erg van de gevolgen der be
zetting hadden geleden, gelegenheid te geven
naar lichaam en geest te herstellen. De Zweedse'
gastvrijheid kenden wij als iets spreekwoordelijks
ook vóór de oorlog, maar de ware betekenis]
er van is pas duidelijk geworden toen wij voor
de zware taak stonden om de bezettings-misère
zo spoedig mogelijk te boven te komen.
Het is moeilijk voor de hulp die ons in dit op
zicht ongevraagd werd verleend de juiste be
tuiging van dankbaarheid te vinden. Het comité
Aandenken Zweedse Pleegouders koos zeker niet
de slechtste weg toen het een boek liet samen
stellen dat de Zweden iets meer vertelt van het
land waaY hun pleegkinderen vandaan kwamen.
Er is als men in aanmerking neemt hoa
moeilijk het op het ogenblik is een goed ver
zorgd boek te laten verschijnen aan alle
kanten gewerkt en geholpen om het beste pa-
piei. ae beste drukinkt en de mooiste typogra
fische verzorging voor dit dankbaarheidsge
schenk mogelijk te maken. Het resultaat is een
zeer aantrekkelijk boek met een vlotte tekst van
mevrouw E. de MirandaStrömbon en goede
foto's van de Overvener G. J P. Schaap, een
boek dat misschien een wat geflatteerde Indruk
geeft, omdat het practisch geen melding maakt
van de schade die de oorlog ons heeft berok
kend, maar dat in elk geval de typische aspecten
en schoonheden van ons land aantrekkelijk
weergeeft.
ZWEDEN WON KANOWEDSTRIJD. In Am
sterdam is Zondag de landenwedslrijd Neder
land—Zweden gehouden, welke de gasten met 41
tegen 28 punten gewonnen hebben. Op de lange
afstanden waren de Zweden beter en op de
korte afstanda» boden de Nederlanders goede
tegenstand.
De film en de politie. Bij een gevecht om zit
plaatsen tussen gendarmes en politieagenten
in een bioscoop te Sjhanghai kwamen zeven
politieagenten en een burger om het leven.
De politie begon naar aanleiding van het in
cident een staking. De burgemeester heeft
het ministerie van oorlog verzocht om in te
grijpen
Duitsers eindelijk in Caïro. De Duitse krijgs
gevangenen. die uit Britse kampen ontsnapt
zijn en hun toevlucht In Egypte gezocht heb
ben, mogen zich voortaan legaal in Egypte
bevinden. De regering te Caïro heeft besloten
om hun speciale Identiteitsbewijzen te ver
strekken, waarmee zij zich overdag vrij zul
len mogen bewegen, 's Avonds zullen zij
zich echter moeten melden. Volgens A.F.P.
zouden deze maatregelen genomen zijn om
de ontvluchting van Duitsers, die bij het
Britse leger bij het Suezkanaal werkzaam
zijn, te stimuleren. Het Egyptische leger zou
alle technici onder hen in dienst nemen.
Natuurlijk. In een telegram uit Stockholm aan
het Sovjet-Russische persbureau Tass, waar
in het Zweedse blad „Expressen" wordt
geciteerd, wordt verklaard, dat een In Zwe
den werkzame geheime organisatie van Est-
landers aldaar spionnage verricht met finan
ciële hulp van Amerikaanse zijde.
Griekse guerillastrijders hebben tussen Lamia
cn Domokos, ongeveer 160 kilometer ten
Noorden van Athene, een vrachtwagen aan
gehouden en twee Britse soldaten gevangeo
genomen.