Haarlems Dagblad Cominform financiert stakingen en sabotage in Frankrijk De Dammers Bemiddelingsvoorstel van Evatt en Lie viel te Moskou in goede aarde Spoorwegpersoneel kreegdoordestaking geleden schade slechts ten dele vergoed Beide partijen melden een zege in de strijd nabij Hsoetsjou 63e Jaargang; No. 19094 Bureaux: Grote Houtstr. 93. Tel. Adv. en Admin. 10724, 14825. Redactie 10600. Direct.-Hoofdred. 15054. Bijkantoor H.N., Soendaplein 37, Tel. 12230. Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Tel. 12713, 10132. \Copn«ïïa<r 17 iVovpmÏÏor Ï948 Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Abonnementsprijs per week 33 cent, per kwartaal 14,25. Franco per post ƒ4,75 Postgiro 273107. \dvert.tarieven op aanvraag bij de Administratie. Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom en «Dprertjte toaarlemectjc Courant (Jlnno 165-6) Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem ELF DAMMERS BESTRIJDEN elkaar binnen onze landpalen, om hun wereld kampioenschap en het zijn niet alleen de beoefenaars van dit schone spel, die het verloop met belangstelling volgen. Zo was het bij de schakers ook, zelfs nadat zij naar Moskou vertrokken waren en het duidelijk was dat Euwe geen kans op de overwinning meer maakte. Velen bleven de berichten nauwkeurig volgen. Bij de dammers staan de Nederlandse papieren evenwel hoger. Er zijn zelfs vier van onze landslieden onder elf strijders en volgens voorspellers zijn twee van hen ernstige candidaten voor de titel, ofschoon die verdedigd wordt door een Fransman, die vooral niet minder ge ducht is. Vier Hollanders, vier Fransen, twee Belgen en een Zwitser bedrijven dit meesterlijk damtournooi. Buiten hun va derlanden wordt het ook wel gespeeld, maar volgens andere regels. Het spel is evenwel niet zcfwijd verbreid in de wereld als het schaken. Jammer, want zij zou er ongetwij feld bij gebaat zijn als zoveel mogelijk mensen in zoveel mogelijk landen zulke zwijgende, vreedzame, ingespannen spelen 'beoefenden. De mens is nu eenmabl tot wedkamp geneigd. Hoe vrediger vormen hij daarbij nastreeft, hoe minder neiging tot ruzie er op dit ondermaanse zal zijn. Dam mend of schakend zal hij geen tijd en wel licht zelfs geen lust hebben om kwader combinaties, dan deze spelen des vernufts eisen, te bedenken en tot uitvoering te brengen. Een schaakmeester heeft mij eens ver zekerd dat hij, ondanks jarenlang pogen, er niet in geslaagd was om een goed dammer worden. De onderwijzer van zijn dorp, zelf maar een middelmatig speler, bleef hem onveranderlijk overwinnen. Dat kwam, zoals hij vertelde, doordat men voor ieder spel met een aparte knobbel begaafd moet zijn, om het er ver in te kunnen brengen. De dubbele knobbel komt zelden voor. In de warwinkel van conflicten, waar over de krant in deze tijden dagelijks be richten moet, vormt het rustige conflict der meester-dammers een oase. Wij waar deren het als zodanig. Wie erover leest ziet onmiddellijk voor zijn gedachtenoog een tiental mannen verschijnen, die twee-aan- twee in de diepste aandacht over borden en-schijven gebogen zitten en zich door niets laten afleiden. Rondom hen fluistert men slechts. Eerbied vervult de atmosfeer. Dat is meer dan men bijvoorbeeld van het Palais Chaillot kan zeggen. Een stille, toe gewijde groep speelt de partijen der mees ters na en poogt naarstig, hun diepste ge dachten en kunstigste combinaties te be vroeden. .Het is schoon. En niet alleen in de kranten, maar ook in de radio en in het bioscoop-journaal zal het zich als weldadig rustpunt doen gelden. Moge de beste man winnen. Mocht het ditmaal niet de Fransman Ghestem maar een der Hollanders zijn, dan zullen wij dat als volk besoheidenlijk dienen te aan vaarden, zonder te menen dat wij als yolk beter dammen dan andere vólken. Want in geweldige meerderheid kunnen wij er niets van en zouden een even treurig figuur tegenover alle elf meesters maken als tegenover Fanny BlankersKoen (op de vlakke baan en over horden) en tegen over Nel van Vliet (voortruisend door het bassin). Geen zelfverheerlijking dus. Maar ik vond het aardig dat onze damkampioen Roozenburg naar Parijs is getrokken om zijn sterkste tegenstander, de wereldkam pioen, over te halen alsnog mee te doen. Hij slaagde er ook in. Dit leek een goeie spor tieve beurt, ook van onze Dambond, die er toe heeft meegewerkt. Dammen is een oud spel. Zijn oorsprong verliest zich in de nevelen van het verre verleden. Natuurlijk hebben ook de Egyp- tenaren er al aan gedaan; die deden de meeste dingen al. Omstreeks tweeduizend jaar vóór Christus moeten zij hebben ge damd en als de tegenwoordige wereldkam pioen ooit de Sphinx gezien mocht hebben, zal hij raadselachtige combinaties der Oud heid hebben verondersteld. Homerus noem de het spel in zijn Odyssee. De Phoeniciërs zouden het naar Griekenland hebben over gebracht, de Romeinen vandaar naar Rome en een Moorse schaker zou op het idéé zijn gekomen, het op een schaakbord met 64 ruiten te spelen. Hij bracht het naar Sanje. Daar zowel als in Engeland, Rusland, Duits land. Polen, Italië en Amerika speelt men het nog steeds op"de 64 ruiten. In Canada op 144. In Nederland, Frankrijk, België en een deel van Zwitserland daarentegen op 100. Dit heet merkwaardigerwijze ik citeer een zo groot deskundige als A. K. W. Damme in de Winkler Prins het Poolse damspel, behalve in Polen, waar men het het Franse damspel noemt. De verklaring schijnt te zijn, dat een te Parijs wonende Pool het (in 1723) heeft bedacht. De eerste internationale tournooien zijn dan ook in Frankrijk gespeeld e'n van 18951912 was de Fransman Isidore Weiss wereldkam pioen. Hij werd toen geklopt door de Frans man dr. A. Molimard, maar de Utrechtenaar H. Hoogland werd de volgende wereld kampioen, gevolgd door Bizot (Frankrijk) Fabre (Frankrijk) en Springer (Neder land). Er zijn nog onderlinge verschillen tussen de regels van Engels, Russisch en Canadees dammen ook en de verwonderde leek, ge wend als hij is aan het houden van inter nationale conferenties, vraagt zich af of de dammers niet bijeen zouden kunnen komen om snelregels voor de gehele wereld vast te stellen. Maar begrijpend dat hij hier-een doolhof dreigt te betreden laat hij het bij de argeloze vraag. Er zijn tenslotte nog wel «en paar dingen, waarover men het inter nationaal niet helemaal eens is. R. P. Griekenland verdacht gemaakt in de Korfoe-zaak Tijdens de voortgezette behandeling van het Korfoe-geschil voor het Internationale Hof van Justitie in Den Haag betoogde de heer Nordmann, pleiter voor Albanië, dat toen Engeland zijn bedoeling kenbaar maakte om de Straat van Korfoe te vegen, dit misschien een grote verleiding voor Griekenland, dat niet vriendelijk tegen over Albanië staat, zou kunnen hebben be tekend om Engeland het bewijs te ver schaffen dat het wenste. Hij wilde de Griekse regering niet beschuldigen, doch alleen er op wijzen, dat Griekenland veel te winnen en niets te verliezen had door een dergelijke daad, terwijl Albanië veel had te verliezen en niets te winnen. Moch noemt man en paard Honderden millioenen francs kwamen door een kier in het IJzeren Gordijn Jules Moch, de Franse minister van Bin nenlandse Zaken, heeft gisteren in de Na tionale Vergadering het debat over de jong ste stakingen en zijn bewering dat deze door de communisten worden gefinancierd, geopend met een lange rede, waarin hU onthullingen deed over doel en werkwijze van de stakers en van hen die achter de schermen blijven. Moch liet niet na bij zijn mededelingen over de stakingen man en paard te noemen en hij bleek bijzonder goed geïnformeerd te zijn. De vergadering verliep kalm genoeg, want de communisten hadden kennelijk order gekregen, om inci denten te vermijden. Moch las rapporten van plaatselijke ahibr tenaren voor, waarin werd beschreven hoe bruggen en wegen van mijnen voorzien werclen. Zich tot de communistische ban ken richtend riep Moch uit: „Dit is geen actie van vakverenigingen. Dit is revolu- tionnaire actie!" De toestand was thans verbeterd, maar sabotage en intimidatie duurden voort in sommige plaatsen, waar de plaatselijke lei ders van de C.G.T. handelden „alsof zij koninkjes waren". Het aantal politieagenten dat gewond werd bij de mijnstaking bedroeg tot 12 No vember 479. Tot die datum waren 1041 per sonen gearresteerd, onder wie 117 buiten landers: Polen, Italianen en Duitsers. 317 personen waren veroordeeld en 25 buiten landers uitgewezen. „De man zit hier". De minister citeerde berichten, die naar zijn zeggen afkomstig waren van geheime agenten uit de communistische cellen over het gehèle land. Uit al deze berichten bleek, dat de communistische functionarissen in structie hadden gekregen de staking voort te zetten „totdat de regering was omver geworpen". In één cel zei een communist, dat het doel van de staking was „de val van de regering en het overnemen van de macht door de communistische partij, zo nodig door directe actie". „De man die dit zei, bevindt zich in deze vergadering en was op zeker ogenblik voortvluchtig, omdat hij vreesde gearres teerd te worden", aldus Moch. Op de knieën. Moch haalde een document aan van de hand van de toenmalige secretaris van de Cominform, Zhdanof. waarin aan de com munistische partijen in West-Europa de volgende instructies werden gegeven: „Wat ook het resultaat zal zijn van de diplomatieke besprekingen die thans te Moskou aan de gang zijn, de strijd tegen het plan-Marshall moet in West- Europa worden voortgezet met alle mo gelijke middelen. Zelfs als de diplo matieke spanning vermindert, moeten de communisten in West-Europa niet verslappen in de strijd tegen het plan- Marshall. Een diplomatieke godsvrede zal slechts een episode zijn in de oor-, log tegen het Westerse kapitalisme, dat op de knieën moet worden gebracht." Russische bank. Door middel van een bank in Frankrijk, die voor de wet Frans was, doch in feite eigendom van twee vooraanstaande Russi sche banken, werden gelden uit de Sovjet- Unie overgemaakt aan communisten in Frankrijk en België. Het betreft hier „La Bankue Commerciale pour l'Europe du Nord". Nog onlangs was goud van de Co minform tot een bedrag van meer dan een milliard francs in Frankrijk gebracht. Deze bank steunde ook financieel de communistische bladen in Frankrijk. Moch haalde ook voorbeelden aan van Roemeehse hulp aan de stakers, die bestond uit overbrengen van Cominform-gelden. Zo werd ontdekt dat een attaché van de Roe meense ambassade, die al eens was uitge wezen met een bedrag van 60 mililoen francs naar Parijs was teruggekeerd. Hij werd weer uitgewezen. Gistermiddag nog waren twee Russen, twee Polen en twee .Tsjechen uitgewezen, omdat zij betrokken waren bij de verdeling van Cominform- gelden. De gelden die door vakverenigingen ach ter het IJzeren Gordijn waren overge maakt, bedroegen slechts een deel van de sommen die de stakers ontvingen, maar niettemin is het duidelijk dat zelfs deze bij dragen onder druk der regeringen zijn ver zameld, zei Moch. Geen ontbinding. Ontbinding van de communistische partij zou verkeerd zijn, zei Moch, omdat dit zou leiden tot de vorming van een ondergrond se partij, die veel gevaarlijker zou zijn. Het was niet het doel van de regering de communistische leer of de arbeidersklasse te bestrijden, maar de sabotage. Saboteur:- zouden worden gestraft, ook al zou dit op heffing van de parlementaire onschend baarheid van communistische parlements leden betekenen. Een aantal wetsontwerpen, die de rege ring grotere bevoegdheden geven in de strijd tegen sabotage, werden aan het par lement voorgelegd. Daarna werd het debat verdaagd. Communistisch program. Het hoofdbestuur van de communistische partij heeft na afloop van zijn vergadering gisteren de voornaamste punten van zijn politiek program in een resolutie bekend gemaakt. Deze punten zijn: afkeuring van het plan-Marshall en van het geheel der anti-nationale overeenkomsten en verdra gen, terugkeer tot de normale betrekkingen met de Sovjet-Unie en ontbinding van de para-militaire groeperingen van de R.P.F. (de Gaulle's partij). Nederlandse kustvaarder bij de Engelse kust gezonken In de afgelopen nacht is het Nederlandse motorshicp „Quo Vadis". een kustvaarder uit Groningen, buiten de monding van de Theems op een wrak gelopen en gezonken. De tien opvarenden, onder wie zich een vrouw en een kind bevonden, zijn door een Engels vaartuig opgepikt en in Southend aan wal gebracht. De „Quo Vadis". welke 265 ton meet. was met een lading pek van Londen naar Calais vertrokken. Kapitein is de heer H. Kramer. De eigenaar van het schip, de 70-jarige heer ■T. Oldenburg uit Groningen, was ook aan boord. Men vreest, dat het schip verloren is. TREINBANDIET SCHOOT DRIE AGENTEN NEER De politie van Lyon maakt jacht op een bandiet, die Dinsdagmorgen vroeg in de Parijs-Lyon-express passagiers beroofde en daarbij drie politie-agenten neerschoot. Op het ogenblik dat de express buiten Lyon door St. Romain raasde drong de man met donkere brillenglazen en slecht gekleed de eerste klas slaapwagen binnen en riep: „Handen de lucht in en geld op de tafel, snel". Drie politie-agenten die toevallig mee reisden sprongen hierop op de man af en slaagden er in zijn revolver te pakken te krijgen. Hij greep echter een tweede revol ver en schoot de drie agenten in de maag. Daarna sprong hij van de trein. Maarschalk A. M. Wassilefski die eind vorige week is afgetreden als chef van de generale staf van de Sovjet-Unie. Zuidamerikaans KLM-net wordt uitgebreid tot Chili Uitbreiding vap het K.L.M.-luchtnet tot Buenos Aires en via Argentinië tot Santiago is toegestaan in een speciale over eenkomst die dezer dagen aldus meldt Uni ted Press, in de Argentijnse hoofdstad is ondertekepd. Dezelfde overeenkomst geeft aan Argentinië het recht zijn luchtverbin- dingen met Rome en Londen tot Amster dam uit te breiden. Voorts wordt Argen tinië in de overeenkomst de gelegenheid gelaten, in de toekomst Amsterdam als tus senstation té gebruiken voor eventueel te openen luchtverbindingen met andere Europese landen. Op het ogenblik strekt het luchtnet van de K.L.M, zich uit tot Montevideo (Uru guay). Daar is thans aansluiting op de luchtdienbten van de gemengde Argentijnse luchtlijn F.A.M.A. Deze onderhoudt thans een dienst op Londen en Rome. Verwacht wordt dat de K.L.M. spoedig onderhandelingen zal aanknopen met de Chileense regering over het openen van een luchtlijn op Santiago, omdat in boven genoemd verdrag de mogelijkheid daartoe is geschapen. Aangenomen mag worden dat de F.A.M.A. spoedig tot overeenkomst zal komen met de Scandinavische lucht vaartmaatschappijen. De K.L.M. zal pas passagiers van Buenos Aires naar Santiago niogen vervoeren wan neer de F.A.M.A. het recht krijgt op passa giersvervoer tussen Amsterdam en daar eindigende luchtverbindingen. Het woord is aan Pelct de la Lozere: Meer mensen zijn ongelukkig door gebrek aan het overtollige dan door gebrek aan het noodzakelijke. Het Westen wenst echter geen overleg vóór opheffing der blokkade De Sovjet-Unie heeft indirect te kennen gegeven, dat zij veel voelt voor een confe rentie van de staatshoofden der Grote Vier en herhaalde speciaal haar verlangen om een conferentie van de vier ministers te houden om de Berlijnse kwestie en het Duitse vraagstuk in overweging te nemen, dit alles in een antwoordbrief van minister Wisjinski op het vredesvoorstel van Her- bert Evatt en Trygve Lie. De officiële tekst van de brief van Wis jinski werd Dinsdagavond te Parijs vrij gegeven, gelijktijdig met een communiqué van de Westelijke drie, waarin werd ge zegd, dat er „volledige overeenstemming bestaat" ten aanzien van het Evatt-Lie voorstel. De Westelijken zullen heden af zonderlijke .antwoorden indienen, welke naar men verwacht beleefde afwijzingen zullen bevatten van het plan-Evatt-Lie tot onderhandelingen tussen de gi-ote vier. In het Sovjet-antwoord werd herinnerd aan de 3e October, toen de Russen hebben voorgesteld een bijeenkomst van de vier ministers te houden om de Berlijnse en Duitse kwesties te regelen. „De Sovjet-Unie handhaaft nog steeds dit standpunt", aldus de brief van Wisjinski, die verder meedeel de. dat de Sovjet-Unie het standpunt van Evatt-Lie deelde, dat een oplossing van de Berlijnse kwestie de voltooiing van de vredesverdragen voor Duitsland, Oostenrijk en Japan zal verhaasten. In de Stadsschouwburg te Amsterdam werd Dinsdagavond na de voorstelling van Lentewolken van Herman Roe/vink, Julia Cut/pers, de 77-jarige actrice, die als „wonderkind" begonnen is en nu, na een ruim zeventigjarige loopbaan, het toneel gaat- verlaten, op hartelijke wijze gehuldigd. Namens de gemeente Amsterdam werden de scheidende actrice door wethouder mr. F. H. C. van Wijck bloemen aangeboden. Personeelraad richt zich tot de ministerraad De personeelraad der Nederlandse Spoor wegen heeft aan de ministerraad verzocht, maatregelen te nemen, opdat aan het spoorwegpersoneel volledige vergoeding wordt gegeven voor de tijdens de spoor wegstaking geleden schade. Er wordt aan herinnerd, dat op 17 Sep tember 1944 het personeel in opdracht der regering in staking is gegaan. Het personeel was op vele plaatsen genoodzaakt zijn woning te verlaten en met het gezin onder te duiken, wilde het zich vrijwaren voor de wraak der Duitsers voor deze daad van verzet. Toen de oorlog geëindigd was, bleek dat 425 gezinnen alles verloren hadden en 550 gezinnen grote en ongeveer 1000 gezinnen geringere verliezen hadden geleden. Het spoorwegpersoneel verwachtte, dat het bij de maatregelen, welke van rege ringswege zouden worden getroffen ten aanzien van hen, welke als gevolg van hun verzetsdaden materiële schade hadden ge leden, gelijk zou worden behandeld als de overige verzetsslachtoffers. Het stuitte echter bij het betrokken departement op de opvatting, dat deze slachtoffers van de spoorwegstaking niet als verzetsslachtof fers konden worden beschouwd, doch slechts als gewone oorlogsslachtoffers kun nen worden aangemerkt. In een onderhoud, dat de voorzitter van de personeelraad begin 1947 met prof. Gerbrandy over deze zaak had, gaf deze uiting aan zijn verbazing, dat deze aan gelegenheid nog steeds niet behoorlijk ge regeld was en zegde hij zijn steun toe. Blijkbaar is het hem, evenmin als de di rectie der N. S. en de personeelraad der N. S., die zich herhaaldelijk voor deze zaak hebben ingespannen, mogen gelukken de regering te overtuigen, dat hier een ereplicht dient te worden nagekomen, al dus wordt in de brief aan de ministerraad verklaard. Het personeel heeft een schamele uit kering gekregen via de Schade-enquête commissie. De directie vroeg toestemming om op deze bedragen een toeslag te mogen geven van 100 pet., te verrekenen zodra de defi nitieve regeling bekend was, welke toe stemming echter niet werd verleend. In October 1947 verklaarde de minister van Financiën zich bereid, een aanvullen de bijdrage in de huisraadschade toe te kennen van 80 a 100 pet. van de reeds verleende bijdrage. „Helaas", zo zegt de "personeelraad, „is in plaats van deze 80 a 100 pet. in totaal slechts een bijslag van 33 pet. uitgekeerd". „Het personeel heeft-destijds van allerlei autoriteiten loftuitingen ontvangen over zijn gedrag. Het heeft niet gevraagd om deze betuigingen van bewondering en waarde ring voor zijn gedrag. Wat het wel ver langt is, dat het, voor zover het bij deze strijd datgene verloren heeft wat zijn vreugde en zijn trots in zijn eenvoudig huis uitmaakte, de waarde dezer goederen ver goed krijgt, opdat er weer een beetje ge zelligheid in zijn woning komt én het niet genoodzaakt wordt om een beroep te doen op sociale bijstand, wanneer het een ledi kant of een kledingstuk moet kopen". De personeelraad verzoekt tenslotte, aan de directie der N. S. toe te staan, haar voornemen om een bijslag van 100 pet. op de reeds toegekende bijslag te verlenen, uit te voeren. Het Russische schrijven besloot met een indirecte suggestie tot een bijeen komst yan de staatshoofden: „De Sovjet-regering deelt eveneens uw standpunt betreffende het belang van een persoonlijk contact en gemeen schappelijk vertrouwen tussen de hoof den van de grote mogendheden bij de verbetering van de betrekkingen." Ondanks het feit, dat de Franse minister Schuman eerder op de middag bekend maakte, dat de Franse regering zich in principe accoord verklaarde met. het Evatt- Lie-plan, verklaarden de zegslieden van de Westelijke grote drie later op de middag, dat de Westelijke antwoorden waarschijn lijk een beleefde afwijzing zullen zijn van het plan. „Natuurlijk", zo werd gezegd, „zijn we het in principe met het plan van Evatt en Lie eens, doch wij zijn van de andere kant het erover eens, dat niet onderhandeld moet worden voor de blokkade van Berlijn is opgeheven." Truman niets van plan. President Truman zeide gisteren op een persconferentie, dat de Verenigde Staten vasthouden aan hun standpunt, dat geen onderhandelingen tussen de grote vier zul len plaats vinden zolang Rusland de blok kade van Berlijn nog niet heeft opgeheven. Truman deelde verder mede. dat hij geen enkel plan heeft voor een ontmoeting met Stalin, noch voornemens is een speciale boodschapper naar Moskou te zenden. Hij zal de gehele internationale situatie behandelen in een conferentie met zijn mi nister van Buitenlandse Zaken Marshall en de reizende ambassadeur voor 't Marshall. Veiligheidsraad beveelt: „Wapens neerin Palestina" De Veiligheidsraad heeft Arabieren en Joden in Palestina bevel gegeven een wa penstilstand voor geheel Palestina tot stand te brengen en onderhandelingen te begin nen voor een blijvende vrede. Dit bevel vloeit voort uit het aanvaarden van het plan-Bunche, dat verder nog de eis bevat dat de legers der beide partijen zich terug trekken op hun stellingen van uitgang. De raad aanvaardde bovendien een re solutie van België, Canada en Frankrijk, waarbij een beroep op beide partijen wordt gedaan om hetzij direct hetzij via de be« middelaar te onderhandelen. Het wapenstilstandsbevel wordt gesteund door een bedreiging met sancties. De Vei ligheidsraad nam zijn besluit nadat da Arabieren de waarschuwing hadden laten horen, dat zij niet met de Joden zouden onderhandelen en de strijd zouden aanbin den met iedere Joodse staat, zolang deze zal bestaan. Tezelfdertijd hadden de Joden bekend gemaakt, dat zij de Negev niet zou den verlaten. Japanners zullen nieuwe Rijksdag moeten kiezen De Japanse minister-president Josjida heeft voor het huis van afgevaardigden verklaard, dat de Rijksdag ontbonden zal worden. Josjida verkreeg in het Huis slechts 180 stemmen terwijl tweehonderd afgevaardig den zich van stemming onthielden. In politieke kringen te Tokio verwacht men, dat tegen het einde van het jaar al gemene verkiezingen zullen worden ge houden. plan Averell Harriman op 22 November te Washington, de dag nadat de president van zijn vacantie in Florida is teruggekeerd. In antwoord op de vraag of Marshall van plan is,af te treden zeide Truman, dat hij vóór de conferentie van 22 November hierop geen commentaar kan geven. Hij prees Marshall in warme bewoordingen en constateerde nog eens, dat hij het met zijn minister van Buitenlandse Zaken op alle punten eens is. (United Press.) Onze correspondent in Parijs schrijft: Men kan zeggen, dat het voorstel van de heren Evatt en Trygve Lie inzake de Ber lijnse kwestie door Rusland met warmte, door Frankrijk met lauwte, door Amerika met koelte en door Engeland met ijzigheid is ontvangen, aldus is althans de indruk, die in Parijs momenteel valt te constateren. Zelfs een gematigd optimisme ten aanzien van de kansen dezer nieuwe diplomatieke onderneming om het twistpunt Berlijn uit de wereld te helpen, lijkt dan ook nauwe lijks gemotiveerd. Na gesluimerd te hebben sinds Wisjinski's befaamde veto van 27 October jl„ mede in verband fnet de presidentsverkiezingen in Amerika, treedt de Berlijnse kwestie thans dus in een nieuwe fase. Men legt er in Parijs de nadruk op, dat het de kleine vol ken zijn, die op dit moment een nieuwe poging ondernemen om de grote naties tot overeenstemming te brengen. Die consta tering is overigens niet geheel van ironie ontbloot, aangezien, nu drie jaar geleden, die zelfde grote mogendheden juist pre tendeerden de vrede in de wereld alleen te kunnen vestigen, wanneer de kleine volken zich met volgzaam vertrouwen aan hun leiding zouden onderwerpen. Ver nar ring in Nanking Nanking is „een stad der droefenis", aldus meldt een Reuter-correspondent uit de Chinese" hoofdstad, waar de dreiging van de communistische opmars tastbaar is geworden. Tastbaar niet alleen ma#1 hoorbaar eveneens, want de donder der kanonnen die op de slagvelden tussen Hsoetsjou en Nanking staan opgesteld ver telt de inwöners van Nanking dat het lot van hun stad op het spel staat. De toestand rondom Nanking is verward. Geruchten in de stad zelf spreken van het ontstellende feit, dat communistische troepen Hsbetsjou reeds zijn gepasseerd en trachten de Gele Rivier te bereiken, om zo de hoofdstad af te snijden. Gisteren gaf de Amerikaanse ambassade in Nanking de val van Hsoetsjou toe, doch later verklaarde een woordvoerder van de Chinese centrale re gering dat de centrale troepen er in ge slaagd waren de communisten voor de poorten van Hsoetsjou een zware neder laag toe te brengen. Communistische mede delingen houden vol dat Hsoetsjou in han den der rode troepen is en deze mededeling zou overeenstemmen met het feit dat de centrale legers zich concentreren op Pengpoe, halverwege tussen Nanking en Hsoetsjou. De evacuatie van Nanking gaat onver minderd voort. De geruchten zijn niet te stuiten en het moreel der bevolking heeft daardoor ernstig geleden. Niemand gelooft in ernst nog aan een behoud van Hsoetsjou en Nanking, ofschoon de regering haar best doet overwinningsberichten te verspreiden en het doet voorkomen alsof de communis tische troepen bij Hsoetsjou in wanorde vluchtten naar het Westen en het Noorden, nadat zij door zware bombardementen Sovjettroepen naar winterkwartieren Het Sovjet-Russische bezettingsleger in Duitsland, 26 divisies tellende (dit is meer dan driehonderdduizend man), gaat thans zijn winterkwartieren betrekken. Volgens de Berlijnse correspondent van Time zou den Amerikaanse officieren zich openlijk verrast getoond hebben over deze Sovjet maatregel. uiteengeslagen zouden zijn. Van regerings zijde wordt zelfs medegedeeld dat het hoofdkwartier van de communisten-gene raal Lioe Po Tsjeng is gebombardeerd en vernietigd. Bij Peiping zijn de regeringstroepen op de terugtocht om hun kwetsbare linies te verkorten en zich voor te bereiden op sterke tegenstand bij de stad Loeansien. Intussen concentreren zich geweldige com munistische legereenheden bij de grote Chinese muur, waar een doorbraakpoging der communisten wordt verwacht na aan komst van de uit Mandsjöerije afkomstige versterkingen. Veeg teken Dr. Wellington Koo, de Chinese ambas sadeur te Washington, heeft gisteren ge zegd, dat China een duidelijke verklaring betreffende de Amerikaanse politiek ten opzichte van China wenst. Koo had deze wens overgebracht aan het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Een dergelijke verklaring was nodig, zo deelde de ambassadeur tegenover verslaggevers mede, om een einde te maken aan de hui dige verwarring in China. Een verklaring ^an „sympathie, solidariteit én steun zou veel bijdragen tot verhoging van het moreel van militairen en burgers". Als Nanking verloren zou gaan, zou de regering naar een andere stad worden verplaatst en de strijd voortzetten, aldus de ambassadeur. LATER TOENEMENDE WIND Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Woens dagavond tot Donderdagavond: Aanvankelijk enkele plaatselijke opkla ringen, hier en daar vorming van nevel of mist, weinig wind. Later meest zwaar bewolkt met nü en dan enige regen of motregen en vooral aan de kust aanwakkerende wind tussen Zuid Zuid-West. Weinig verandering in P 'emperatuur. 18 November: Zon op 8.05 uur, onder 16.45 uur g Maan op 17.29 uur. onder 10 7; uur CCOOOXCqXOXOCOOCW JL» J.» J JJ

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1948 | | pagina 1