Haarlems Dagblad Een woedende Kravchenko wilde zijn beledigde getuige wreken Noorse regering zal deelneming aan Atlantisch Pact overwegen Stalins Aanbod Weerbericht 63e Jaargang No. 19158 Bureaux: Grote Houtstr. 93, Tel. Adv. en Admin. 10724, 14825. Redactie 10600. Direct.-Hoofdred. 15054. Bijkantoor H.N., Soendaplein 37, Tel. 12230. Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Tel. 12713, 10132. Wöensïïag 2 Felmiari 1949 Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Abonnementsprijs per week 33 cent, per kwartaal ƒ4,25. Franco per post 4,75. Postgiro 273107. Advert.tarieven op aanvraag bij de Administratie. Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom en <©ptecbte ÏJaatlemettye Courant (3tnno i6y6) Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem DE ALS VREDESAANBOD van Stalin aangeduide verklaringen hebben een zekere verrassing in de wereld gewekt en daarna bedenkingen in de pers vamhet Wes ten ontmoet. Ofschoon president Truman,in de laatste tijd een paar maal gezinspeeld had op „andere opvattingen", die bij de Russische regering zouden bestaan (zonder dat hij daarbij namen noemde) had men in Washington en Londen blijkbaar geen vermoeden dat dergelijke verklaringen op til waren. De Amerikaanse en de Britse regering hebben er geen officiële commen taar op willen geven. Zij wachten óp een officiële mededeling van Russische zijde. Ook president Truman zwijgt. De stemming in de politieke centra vtfn het Westen is evenwel duidelijk genoeg. Zij wordt vooral beïnvloed door twee overwegingen. De eerste is, dat aan het interview, waarin Stalin zijn vredelievende woorden sprak, een hevige aanval van Molotof op het Westelijke beleid van aaneensluiting on middellijk is voorafgegaan en dat er een nota aan Noorwegen meteen op is gevolgd. In die nota wordt de Noren gevraagd of zij zich bij het Atlantisch Pact zullen voe gen en opgemerkt dat dit de inrichting inhoudt van militaire bases in landen, die dicht bij Rusland liggen. Het samenvallen van de uitingen van Stalin met die van Molotof valt op. Sommigen zien in het interview slechts een poging, om propa ganda bij de onwetende menigte te maken. De tweede overweging die zich doet gel den is, dat Stalin niet gepreciseerd heeft tot welke maatregelen tot verzekering van de vrede hij bereid zou zijn. Dat hij de Berlijnse blokkade zou willen opheffen, als de Westelijke mogendheden de vorming van een West-Duitse staat zouden willen uitstellen kan men moeilijk als een concessie zijnerzijds zien. Het Westen kan zijn plan nen tot aaneensluiting niet opgeven. Het merkt op, dat de Russische protesten daar tegen geen grónd hebben, omdat het Oosten zelf met aaneensluiting begonnen is en zijn Europese blok-vorming heeft voltooid.eer in het Westen met iets dergelijks was aan gevangen. Welke bereidheid/ heeft Stalin verder getoond? Hij zou willen overwegen een ge zamenlijke verklaring met de Verenigde Staten te publiceren, waarin gezegd wordt dat geen van beide regeringen enig voor nemen heeft om met het andere land oorlog te voeren. Of na een verleden, waarin het BriandKellogg* Pact vergeefs getracht heeft „de oorlog als middel tot oplossing van geschillen uit te bannen" en waarin andere dergelijke verzekeringen door rege ringen zijn geuit, zulk een verklaring nog veel indruk in de wereld zou maken kan men sterk betwijfelen. Om maar te zwijgen van de vraag, wat zij in wezen waard zou zijn. Stalin heeft gezegd dat de Russische rege ring geheel bereid zou zijn maatregelen te nemen, die zouden leiden tot de verwezen lijking van een vredespact en van geleide lijke ontwapening. Dit klinkt schoon, maar is niet meer dan een vage algemeenheid. Onmiddellijk rijst de vraag: welke maat regelen, en wat zou er tegenover moeten, staan? En de tweede vraag volgt:'ontwape ning in welke mate en op welke wijze en met welke bereidheid om internationale controle ook op de eigen productie van wapens toe te staan? Op dit laatste punt is, zoals bekend, overeenstemming inzake de productie van atoom-energie steeds blijven stuiten. Tot een ontmoeting met president Tru man, om de mogelijkheid van het sluiten van een wereld-vredespact te bespreken, zou Stalin bereid zijn. Truman heeft zijner zijds al herhaaldelijk dezelfde bereidwillig heid uitgesproken met de voorwaarde, dat deze ontmoeting in Washington zou moeten plaats hebben. Er zijn in de laatste dertig jaar zoveel ontmoetingen tussen staatshoofden en andere internationale con ferenties geweest, die geen blijvend resul taat opleverden, dat men* moeilijk kan ver wachten dat de aankondiging van een ontmoeting .van Truman en Stalin, als feit op zichzelf, de wereld erg hoopvol zou stemmen. Zij is al zo vaak teleurgesteld in haar verwachtingen. Moet men dan dit hele geval eigenlijk als een onbelangrijke vertoning beschou wen, slechts ten doel hebbend om de goê- gemeente weer eens een rad voor de ogen te draaien en haar diets te maken, dat de Russen vol goede bedoelingen en de Weste lijke regeerders die maar steeds pacten beramen mannen vol kwade bedoelingen zijn? Neen, zo eenvoudig staan de zaken niet. Want men weet dat niet met zeker heid. Men weet niet, welke andere over- Awegingen Stalin tot het afleggen van zijn verklaringen kunnen hebben bewogen. De mogelijkheid is dus niet uitgesloten, dat aan Russfcche zijde inderdaad een ander politiek beleid zou worden voorgestaan... Het zou kunnen zijn dat de Sovjet-leiding niet mee# aan de Amerikaanse economische in eenstorting gelooft, waaróp zij kennelijk een tijdlang heeft gerekend. Het zou kun nen zijn dat de Berlijnse „luchtbrug", die ook in deze wintermaanden ongestoord in werking blijft, indruk heeft gemaakt ten aanzien van de vasthoudendheid en het organisatievermogen van het Westen. Er kunnen andere motieven bijkomen, bijvoor beeld betreffende het herstel en de overige ontwikkeling van zaken in de Sovjet-Unie zelf. Uit diplomatiek contact zal moeten blij ken, of de Russen van zins zijn inderdaad maatregelen voor te stellen, die tot een ingrijpende verbetering in de verhouding tussen Oost en West zouden leiden.. De tot dusver door Stalin afgelegde verklaringen zijn te vaag en te algemeen om daarover te kunnen oordelen. Spoedig zal blijken of het geval gevolgen heeft of niet. Het bij voor baat als waardeloos te beschouwen is even onjuist als er meteen grote betekenis aan te hechten. R. P. Joegoslavië wil toch nog meespelen De Joegoslavische regering heeft gisteren bij de regeringen van de Sovjet-Unie en van de andere landen, die vertegenwoordigd Waren op een conferentie voor samenwerking en onderlinge bijstand te Moskou, protest aangetekend, omdat verzuimd werd Joego slavië op die conferentie uit te nodigen, „wat in strijd is met de tussen Joegoslavië en elk van die landen gesloten verdragen", aldus verklaarde Edward Kardelj, minister van Buitenlandse Zaken, in een interview toegestaan aan het Nieuwsbureau Tanjoeg. Kardelj verklaarde, dat Joegoslavië toch nog bereid is met de nieuwe economische raad van het Oosten samen te werken op voet van volkomen gelijkheid. .Het Politburo is het Russis'che volk niet Tragische verhalen van slachtoffers der N.K. V.D. PARIJS, 1 Februari. (United Press). Vandaag brak tijdens de vijfde zittingsdag van het Kravchenko-proces in het paleis van justitie in de Franse hoofdstad bijna een gevecht uit tussen Victor Kravchenko en de communistische redacteur van „Les Lettres Frangaises", Andre Wurmser, toen ze het niet eens waren over de ondervra ging Van een getuige. Kravchenko, die zich vreselijk kwaad maakte, sprong plotseling op in de richting van Wurmser, doch een suppootst, die bij Kravchenko in de buurt zat, trok hem aan zijn jas terug op zijn plaats. De bedachtzame rechter Durkheim ha merde de orde er weer in en plaatste een stevige politieagent tussen beide he ren. Daarna ging het proces verder. Deportatie naar de Oeral. Dadelijk na de opening der zitting zette ingenieur Kysilo het getuigenis, dat hij gisteren was begonnen, voort. „Na het vonnis, waarover ik het gisteren had, zo verklaart hij, werd ik in een lokaal van 12 bij 18 meter gebracht, waarin ten tijde van de Tsaar 24 gevangenen werden op gesloten, maar ik kwam er als de 136ste. Om beurten drong een aantal gevangenen tegen de muren, om de anderen te laten slapen. De plaats waarover wij beschikten was zo beperkt, dat wij ze met lucifers maten. Tijdens de drie maanden, die ik in die gevangenis doorbracht, heb ik gezien hoe vrouwen en kinderen op afschuwelijke wijze mishandeld werden. Zij lagen op de grond en werden door de bewakers met de laarzen bewerkt". De gétuige vertelde daarna over het transport, waarmede hij samen met zijn medegevangenen werd vervoerd. In groe pen van 30 a 40 werden zij in beestenwa gons gestopt. Voor en achter op de trein waren mitrailleurs opgesteld en een spe ciale inrichting verhinderde de gedepor teerden zich op de rails te laten vallen, zo zij er in plaagden een gat te maken in de vloer. „Ik ben getuige geweest van een ware tregedie," zo verklaarde Kysilo. Hij gaf vervolgens een aangrijpende schildering van het kamp in de Noordelijke Oeral, waar hij, nauwelijks gekleed en de voeten met lappen omwonden, bij een tempera tuur van 40 graden geïnterneerd werd. Hij moest de gehele dag berken hakken om geweerkolven te vervaardigen. Het was onmogelijk de geëiste hoeveelheden hout te leveren en „om ons te straffen", zo zegt hij, „verminderde men onze voedsel rantsoenen". „Een vergissing". „Tenslotte", zo voegt getuige er aan toe, „vernam ik dat mijn proces herzien zou worden. N% in Ruslandte zijn terugge keerd en na van gevangenis naar gevange nis te zijn overgebracht, werd ik door een rechter van onderzoek bevrijd. Toen ik hem vroeg, waarom ik achttien maanden verbannen was geweest, ant woordde hij mij: „Men vergist zich soms. Dat behoort tot het verleden, $Ien doet beter te vergeten". „Ik ben blij", verklaart getuige, „dit alles in Frankrijk voor een vrije rechtbank te kunnen zeggen, opdat allen de waarheid omtrent de kampen der NKVD zullen ver nemen". Getuige weidde breedvoerig uit over de ongelijke lonen onder de Russische arbei ders. „Er bestaat", zo zeide hij, „in de Sovjet-Unie een gruwelijke uitbuiting van alle arbeiders,-en het Sovjetsysteem is ge baseerd op de honger, de agitatie en de terreur. De leiders houden in de ene hand het brood, terwijl de andere de zweep bmklemt. Kravchenko's boek stemt met de waarheid overeen. Maar het is onvolledig, omdat het niet gans Rusland omvat. Wij zouden iemand moeten hebben, die alles zou kunnen beschrijven, wat zich ginds afspeelt". - Kysilo kreeg vervolgens vragen van de verdediging te beantwoorden. Wurmser, een der redacteuren van „Les Lettres Frangaises" suggereerde daarbij dat Kysilo gecollaboreerd zou hebben met de Duitsers. Kravchenko werd hierdoor zo woedend dat hij opsprong alsof hij Wurmser te lijf wilde gaan. t Mr. Nordmann, de verdediger der ge daagde partij legde vervolgens de nadruk op het feit, dat de getuige van Kravchenko met de Duitsers voor het Sovjet-leger is gevlucht. Bij de heropening van de zitting ver scheen de Oekrainse journalist Silenko in de getuigenbank. „Ik was in,' 1940", zo zegt hij, redactiesecretaris van het blad „Elec- trische Energie". De hoofdredacteur zond mij naar werkplaatsen om daar twee of drie namen van arbeiders op te tekenen. Later dwong hij mij artikelen te schrijven, die ik met de naam dezer werklieden on dertekende en waarin ik het heerlijke le ven in de Sovjet-Unie prees. Het was voor mij een tragedie te denken, dat vreemde lingen de Russische pers konden lezen en geloof 'hechten aan de daarin voorkomen de berichten". Na de strenge straffen te hebben opge somd, die de arbeiders wegens te laat ko men in de fabrieken ^opliepen, en te heb ben verhaald hoe een meisje zich had op gehangen om aan een dergelijke straf te ontkomen, verhaalde Silenko, dat hij in 1940 dienst deed in het Rode Leger. Ik heb van een officier van een pantser divisie een foto gezien, wóarop.men Mo lotof de hand zag drukken van Vón Rib- bentrop en Hess. Een soldaat die zeide dat hij niet accoord ging met het Duits-Rus sische pact werd drie dagen later aange houden. De soldaten wisten eveneens, dat goederenconvooien naar Duitsland vertrok ken, maar niemand durfde een opmerking maken, want men was er voor beducht ook maar een woord kwaad te zeggen van Duitsland. Getuige verklaarde: „Ik ben bereid voor mijn volk, dat ik hartstochte lijk liefheb, de dood in te gaan; het „Polit- bur" is het Russische volk niet". Een bejaarde vrouw, mevrouw Kereoe- nova, die van 1901 tot 1946 in Rusland woonde, beschreef haar leven onder het Tsaren-regiem en later onder het Sovjet bewind. Twee van haar zonen zijn in het Sovjet- leger gesneuveld. „Ik kan Kravchenko slechts prijzen, omdat hij de moed heeft gehad de verschrikkelijke „Sovjet-demo cratie" te ontvluchten", aldus zeide zij. De boeren, met wie zij in aanraking kwam, waren volgens haar nooit gelukkig onder het Tsaren-regiem „maar zij zijn het thans nog veel minder". Terwijl zij een gebaar haar het publiek maakte, riep deze getuige tenslotte uit: „Ik zeg tot al mijn kinderen, tot alle Fran sen: Wat men u van het ijzeren gordijn vertelt is waarheid". Werken van Haarlemse kunstenaars naar Pittsburg Naar wij vernemen zal een aantal op de expositie van Haarlemse kunstenaars ten toongestelde kunstwerken naar de Ver enigde Staten verhuizen. Een vertegenwoordigster van het mu seum van Pittsburg, die gisteren een be zoek aan de kunstzalen Frans Heerkens Thijssen bracht, heeft een stilleven v'an R. Heiloo en vier tekeningen van Joke Stook aangekocht. De „Willem Barendsz" produceerde in een week 1706 ton traan Tot 23 Januari had de „Willem Ba rendsz" geproduceerd 41.685 barrels (6.947 ton) traan, tegen 24.795 barrels (4.133) in de overeenkomstige periode van het vorig jaar. De productie van spermolie is met 639 ton ongewijzigd gebleven. Tot 16 Januari had de „Willem Ba rendsz" geproduceerd 31.448 barrels (5241 ton) traan. Gedurende een week is dus 10.237 barrels (1706 ton) traan geprodu ceerd, hetgeen het hoogste tot nu toe he- reikte weekcijfer is. Drie maanden voor Reimann Max Reimann, de leider van de commu nisten in West-Duitsland, is tot drie maan den^ gevangenisstraf veroordeeld. Hij zal tegen het vonnis in hoger beroep gaan. Reimann heeft in een op 2 Januari te Düsseldorf gehouden rede de Duitse poli tici, die het Britse militaire gezag steunen, „Quislings" genoemd. Naar het oordeel van de rechtbank kon dit niets anders beteke nen dan dat deze politici als verraders van hun land zouden moeten worden schouwd. Door dergelijke intimidatie dreigde het gezag van de bezettende mogendheden te worden ondermijnd, aldus de motivering van het vonnis. De Engelse verdediger van Max Reimann heeft verklaard, dat hij beroep zal aanteke nen tegen de veroordeling van zijn cliënt tot drie maanden gevangenisstraf. De rech ter heeft het. verzoek van de verdediging om voorlopige invrijheidsstelling onder waarborg, opnieuw afgewezen. Onmiddellijk nadat het vonnis was uit gesproken, werd Max Reimann in de recht zaal aangehouden. Buiten eisten 200 per sonen „vrijheid voor Reimann". Een politie- cordon omringde het paleis van justitie. De iapijlknpperij „Kirdmim" in Beverwijk vervaardigt voor Prinses Wilhchnina een Joroghan tapijt van 2x3 mclcr. Voor elke vierkante meter moeten 80.000 knopen worden gelegd. Aan hel tapijt wordt door drie meisjes twee a drie maanden gearbeid. Israel lijft deel van Jeruzalem in De Israëlische regering heeft besloten het militaire gouverneurschap over Jeru zalem te beëindigen, aldus is officieel me-, degedeeld. Dit betekent, dat de Joodse ge deelten van Jeruzalem thans deel gaan uit maken van de staat Israël: Een lid van de staf van het Amerikaan se consulaat te Jeruzalem verklaarde, dat de handelwijze der Israëlische regering, welke plaats vond nadat president Tru man had bekend gemaakt dat de Verenigde Staten Israël de jure zouden erkennen, met ongerustheid werd beschouwd, daar de Verenigde Staten nog steeds de beslissing van de UNO onderschrijven, waarbij Je ruzalem tot een internationale stad werd verklaard. Stalin zal zijn aanbod officieel moeten herhalen Het Amerikaanse departement van Bui tenlandse Zaken heeft medegedeeld, dat zijn adviseur voor Sovjet-Russische aan gelegenheden, Charles Bohlen, en Sir Oliver Franks, de ambassadeur van Groot- Brittannië, vastgesteld hebben dat de Verenigde Staten en Groot-Brittannië de verklaringen van maarschalk Stalin niet in overweging moeten nemen wanneer die verklaringen niet in officiële vorm worden overgelegd. Van bevoegde zijde te Parijs wordt ge meld, dat de ambassadeur van Groot- Brittannië aldaar, Sir Oliver Harvey, Dins dagnamiddag ontvangen is door de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Robert Schuman, met wie hij een onderhoud had „over de internationale toestand in ver band met de jongste Sovjet-Russische initiatieven". De „Beatrix" sleepte de „Johann Hinnrich" binnen Vanmorgen is de IJM 117 (Prinses Bea trix) de vissershaven van IJmuiden bin nen gelopen met de 258 ton grote trawler Johann Hinnrich uit Wesermüde (P. C. 328, geallieerd registratienummer L 008) op sleeptouw, een vaartuig van de „Deut sche Herringfischerei" dat op zee in moei lijkheden kwam te verkeren en toen door de IJM 117 is opgepikt. Noorwegen antwoordt Rusland: Geen bases beschikbaar voor aggressieve politiek In de Sclieveningse visliallen is Dinsdagochtend ter gelegenheid van het feit, dat de verdeling van zeevis onder de handelaren- is opgeheven en de prijzen zijn vrijgegeven, het impopulaire „visverdelingsboek" door de verheugde vissers en handelaren ter aarde besteld. Onder gejubel dragen de met feestneuzen getooide doodgravers het verdelingsboek ten grave OSLO, 1 Februari (United Press). De Noorse regering heeft vanavond op de recente Russische nota zeer beslist geant woord, veel te voelen voor aansluiting bij het Atlantisch pact, maar gaf de verzeke ring^ dat nimmer tot een politiek van aggressie zal worden besloten. Het Noorse antwoord het Noorse mi nisterie van Buitenlandse Zaken wenst na drukkelijk van een antwoord en niet van een nota te spreken heeft betrekking op de Russische nota aan Noorwegen van 29 Januari, waarin een uiteenzetting werd verzocht van de houding van Noorwegen inzake het Atlantisch pact en waarin naar aanleiding van de gemeenschappelijke Noors-Russische grens werd gevraagd of Noorwegen als gevolg van eventuele aan sluiting bij het Atlantisch Pact zal toestem men in het vestigen van militaire bases van buitenlandse mogendheden op Noors grondgebied. Noorwegen heeft daarop vandaag geant woord dat het geen enkele buitenlandse mogendheid zal toestaan militaire bases in Noorwegen te vestigen, zolang het land niet wordt aangevallen of met aanvallen wordt bedreigd. UNO faalde. Het Noorse antwoord werd vandaag in Oslo aan dè Russische ambassadeur over handigd. Er werd in gewezen op de goede nabuurschap sinds onheugelijke tijden tus sen beide landen. In het antwoord werd echter tevens opgemerkt, dat de UNO er nog steeds niet in is geslaagd een blijvende toestand van vrede te scheppen en dat het daarom nodig is gebleken te strevgn naar een grote mate van veiligheid door" middel van regionale samenwerking. „De Noorse regering zal verder onder zoek instellen naar de mogelijkheden en voorwaarden voor Noorse deelneming aan een regionaal veiligheidsstelsel, dat alle landen aan de Atlantische Oceaan zal om vatten", zo werd letterlik in het antwoord gezegd en verder: „De Noorse regering verzoekt de Russische regering er van ver zekerd te willen blijven dat Noorwegen nimmer zal bijdragen tot een op aggressie gerichte politiek en nimmer zal toestaan dat Noors grondgebied aan een dergelijke politiek dienstbaar zal worden gemaakt". ,De Noorse regering zal 'nimmer deel nemen aan overeenkomsten met andere staten die voor Noorwegen verplichtingen zullen inhouden tot het beschikbaar stellen van bases aan de strijdkrachten van vreem de mogendheden, zolang Noorwegen niet wordt aangevallen of door aanvallen wordt bedreigd". Het antwoord, in de aanhef zeer gedeci deerd" van toon, ging daarna meer verzoe ningsgezind verder: „Noorwegen en Rus land hebben als nabuurstaten sedert men senheugenis zij aan zij geleefd en de Noorse regering is dan ook overtuigd dat de rege ring van de Sovjet-Unie op de hoogte is van de ongebroken tradities van ons land op het gebied van het streven naar vrede en van ons verlangen, vriendschappelijke betrekkingen te onderhouden met alle vredelievende landen". In het antwaord werd verder uiteengezet dat Noorwegen van harte de gelegenheid heeft aangegrepen, zijn standpunt over het veiligheidsvraagstuk uiteen te zetten. In herinnering werd gebracht dat Noorwegen, Zweden en Denemarken onlangs hebben getracht bij te dragen tot verhoging van hun veiligheid door het sluiten van een Scandinavisch defensief verbond. Omdat geen overeenstemming kon worden bereikt en omdat Noorwegen aan de Atlantische Oceaan ligt en een'typisch land van zee vaarders is, heeft het zich volgens het van daag overhandigde antwoord genoodzaakt gezien, aansluiting bij het Atlantisch Pact te overwegen. De „Times" over Indonesië In een artikel in de»Londense „Times" wordt gezegd, dat voor het entameren van een militaire actie tegen de republiek, de Nederlanders zonder twijfel aanleiding hadden de infiltraties namen hand over hand toe en werden geleid en aangemoe digd door Djokja. Men kan zich gemakke lijk indenken in de gemoedsgesteldheid van de Nederlanders na drie jaren van steeds weer mislukkende onderhandelingen en men dient#bewondering te hebben voor de moed en de volharding, waarmede dit kleine volk voet bij stuk heeft gehouden in een strijdvraag, waarbij 80 millioen Azia ten zijn betrokken. Desalniettemin heeft deze militaire actie, zoals dat altijd het geval is wanneer men zijn toevlucht neemt tot geweld, geleid tot een toenemende ver bittering, al heeft zij dan ook een acute impasse doorbroken. Verder heeft deze actie er ongelukkig genoeg toe geleid, dat j de kloof tussen Oost en West verbreed is, I dat het prestige van de Veiligheidsraad heeft geleden erf dat andere Europese lan den. die pogen hun betrekkingen tot de Oosterse volken op een nieuwe grondslag te vestigen, erdoor in verlegenheid zijn ge bracht. De vraag, of de Nederlandse mili taire actie al dan niet gerechtvaardigd was, zal in de eerste plaats moeten worden be antwoord door de edelmoedigheid en de oprechtheid, welke de Nederlanders thans zullen tonen in de" wijze, waarop zij poli tieke vraagstukken als bijvoorbeeld de vor ming van een waarlijk representatieve in terim-regering aanvatten. De correspondent van de ..Times", die tot' kort geleden in Indonesië is geweest, schrijft nog: „Het is moeilijk in te zien, dat enige actie, behoudens de meest drastische sancties, de Nederlanders, die in deze cri sis in hun aangelegenheden een opmerke lijke eensgezindheid tonen, ertoe zal kun nen nopen verandering te brengen /in de grote lijnen van hun politiek in de Indo nesische kwestie, tenzij zij zelf tot het in zicht zouden komen, dat deze politiek on juist of onuitvoerbaar zou zijn." Het woord is aan A. F. de S a vor n i n Lehman: Het ideaal kan nooit langs de weg van het geweld worden bereikt. Haarlemse broodoorlog sedert kort verscherpt De „broodoorlog", die in Haarlem reeds enige jaren woedt Haarlem en Dordrecht zijn de enige steden, waar de bakkers, door onderlinge concurrentie gedwongen, voor het zogenaamde volksbrood niet de maxi mum-doch de minimumprijs berekenen is sedert kort verscherpt, doordat één der firma's de prijs van het zuiver witbrood van 34 tot 30 cent per brood verlaagde. Daarop zijn de andere bedrijven prompt gevolgd, hoewel, zo werd ons door meer dan één bakker verzekerd, deze prijs de kosten niet dekt. De aanvankelijke prijs van 34 cent was op advies van de Nederlandse Bakkerijstichting een semi-officieel lichaam door alle broodfabrikanten na onderling overleg aanvaard;, nu deze af spraak verbrokep is, is het hek van de dam, want voor het zuivere witbrood gelden geen prijsmaxima of -minima. Bovendien hebben de bakkers dubbel na deel, omdat de omzet van het zogenaamde kleinbrood cadetjes, maanzaadbroodjes en dergelijke) sedert de invoering van het witbrood sterk is gedaald. Dit kleinbrood bood een redelijke winstmogelijkheid, waardoor de verliezen op het volksbrood gecompenseerd konden worden. Door de minister was toegezegd, dat, indien de om zetten van het kleinbrood' tof 6 a 7 pet. zouden teruglopen, een verhoging van de broodprijs onder ogen gezien zou worden. Door de verscherping van de broodoorlog is deze mogelijkheid thans illusoir gewor den. Ontslag van personeel? Wij vernamen dat in vele gevallen de werkgevers alleen door vermindering van de personeelssterkte nog kans zien hun be drijven rendabel te maken. Dit heeft dan ook tot ongerustheid onder de bakkersgezellen geleid. Zij zullen zich morgenavond in.een door de Bedrijfsunie voor het bakkers-, cacao-, chocolade- en suikerbewerkersbedrijf uitgeschreven ver gadering over de broodprijskwestie gera den. Den Haag wacht op Batavia (Van onze parlementaire redacteur Naar ik verneem heeft Den Haag nog steeds geen instructie aan de Nederlandse delegatie te Batavia verzonden ten aanzien van hetgeen deze met betrekking tot de Commissie van de UNO moet doen. Het lijkt dat Den Haag er de voorkeur aan geeft te wachten op wat de besprekingen van het Bijzonder Federaal Overleg zullen opleveren, om dan in een aan de Neder landse delegaties te. verzenden instructie rekening te houden met de verlangens die door het Bijzonder Federaal Overleg tot uiting zouden worden gebracht. Acht „Meteor" straalvliegtuigen voor Nederland Er ziin acht nieuwe Gloster „Meteor IV" straalvliegtuigen afgeleverd aan de jacht- vliegschool der Nederlandse luchtstrijd krachten, meldt „The Times". De toestellen werden gevlogen door zes Nederlandse piloten en door twee test-piloten bij de „Gloster Aircraft Company". De jachtvliegtuigen vlogen rechtstreeks van het vliegveld der fabriek te Moreton Valence in Gloucestershire naar het vlieg veld Twente. Een aantal „Meteor"-vliegtuigen is reeds afgeleverd op grond van vroeger afgesloten ders. De acht nu in ons land gearriveerde machines van dit type zijn de eerste acht van een order van vier-en-twintig. Spaarbedrag in December overtrof terugbetalingen Uit de door de Nederlandse SpaarbanlT bond gepubliceerde cijfers blijkt, dat ge durende December 1948 bij de algemene spaarbanken werd ingelegd 28.119.074 en terugbetaald 27.447.944. Het spaarbe- drag nam dus toe met 671.130. Gedurende 1948 beliepen inleg en terugbetaling res pectievelijk 347.586.563 en 363.499.947, hetgeen een vermindering van de spaar gelden betekent met 15.913.384. Bij de bank-spaarbanken waren inleg en terug betaling in December respectievelijk 2.827.673 en f 2.348.483, en gedurende 1948? respect, 34.311.019 en 30.162.454, zodat de inleg hier de terugbetaling over treft met 4.148.565. Strijd tussen Noord en Zuid-Koreanen Op het ogenblik wordt gevochten tussen verscheidene honderden soldaten van de legers van Noord- en Zuid-Korea. Volgens persberichten hebben de Noord-Koreanen de rand van Tsjongdan bereikt, een stad op vijf kilometer ten Zuiden van de 38ste breedtegraad die de twee delen van Korea scheidt. Het is niet bekend hoeveel door de Russen getrainde Noord-Koreaanse solda ten het Zuid-Koreaans gebied zijn binnen gedrongen. Een schatting spreekt van een vierhonderdtal. Naar verluid^ gebruiken de Noord-Kore aanse soldaten mortieren. De autoriteiten van Tsjongdan hebben om troepen'verster- kingen gevraagd. (United Press). WiXXXCCOQiWCOOOOOOOOOCCOOOCOCOCOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOe RUSTIG HELDER WEER Verwachting, medegedeeld door het K.N M.I. in De Bilt. geldig van Woens dagavond tot Donderdagavond: Weinig bewolking. Droog weer. Zwak ke wind. In de nacht en vroege och tend lichte en vooral in het Zuid- Oosten van het land op vele plaatsen matige vorst. In de namiddag tempe ratuur iets boven het vriespunt. 3 Februari: Zon op 8.18 uur, onder 17.31 uur Maan op 10.17 uur, onder 23.27 uur I

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1949 | | pagina 1