Sankt-Antonners zijn zeer vereerd met hun hoge gasten uit Nederland De Ideme Haarlemse kok „opereerde" in' IJmuiden en maakte daar verscheidene fietsen buit VRIJDAG II FEBRUARI 1949 Prinsesjes hebben „niet helemaal echt" vacantie: 's middags wordt er geskied, maar 's morgens geleerd. (Van een verslaggever) Aan de spoorlijn van Bucht - aan de Zwitserse grens - naar Innsbruck ligt Sankt Anton, een schilderachtig dorpje, dat met het aangrenzende gehucht Sankt Jakob mee slechts 1700 inwoners telt. Er is een druk verkeer in de kleine straatjes tussen de nogal kris-kras ge plaatste vrijstaande huizen, witgepleisterd, blinkend in het zonlicht. Een kabelspoor brengt honderden skiërs naar de top van de Galzigberg, welks gladdehelling een ideaal skiterrein is. Veel sneeuw is er niet, éen dun laagje, waar reeds de warme Februarizon haar krachten op beproeft en met succes. Hier en daar, ook door de Föhn, warme wind, die langs de bergwand scheert, vertonen zich kale plekken. Mach tige dennebomen staan er als donkere reu zen op de achtergrond, coulissen voor het grote toneel, dat natuur heet. Zondag om half vijf zijn prins Bernhard met de prmsesjes Beatrix en Irene in Sankt Anton aangekomen. De broeder van de Prins, Prins Aschwin, heeft zich inmid dels bij hen gevoegd. De bevolking van Sankt Anton vindt het spannend en profitabel zulke voorname gasten in haar midden te hebben en dat geldt natuurlijk in dubbele mate voor de gérant van hotel Póst, het voornaamste hotel van Sankt Ant'on. Nog meer dan vroeger zal deze wintersportplaats in het algemeen en zijn hotel in het bijzonder nu internationale vermaardheid krijgen. De burgemeester van Sankt Anton, Herman Schuier, is zetbaas in een sportartikelen winkel en staat er in de locale kleder dracht achter zijn toonbank om zijn vele buitenlandse klanten te bedienen. Dat is een drukke bedoening, maar het verhindert hem niet om zijn plichten als burgervader nauwgezet waar te nemen. Zo was hij natuurlijk Zondagmiddag aanwezig om Prins Bernhard en de oudste twee prinsesjes welkom te heten. In Bregenz werd de prinsesjes reeds mimosa als Oranje-symbool gangeboden, hier in Sankt Anton kregen zij anjers in onze natio nale kleuren, haar gebracht door vijf peuters. Vroeg Maandagmorgen waren de Prins en zijn broer reeds op de helling van de Galzig aan het oefenen, daarbij bijgestaan door de bekende ski-runner en -leraar Rudi Matt, de. eigenaar van de winkel van de burgemeester. De prinsesjes in skibroeken en licht blauwe fóüien met witte schouders, waar over een windjack, oefenen- op een helling aan de zonkant, waar twee liften de skiërs omhoog brengen. Zij ploeteren gestadig onder de leiding van Hermann Spiesz en- hebben veel plezier in deze sport, waarvan zij de slag al aardig te pakken -krijgen. Voor de pret gaat echter de ernst des le vens, want in de morgenuren, voor men gepakt en beladen de berg op gaat, geeft mevrouw Penning onderwijs, zodat zij door de vacantie niet ten achter raken. Des avonds tegen zessen keren zij blo zend van gezondheid terug naar hotel igost, vwaar de tweede étage gereserveerd is voor de koninklijke familie. Inmiddels ziet iedereen in Sankt Anton reikhalzend uit naar Koningin Juliana, wier komst met het zusje prinses Margriet, zoals men weet, nog wat" uitgesteld is. De persfotografen en journalisten, die straks in de gelegenheid worden gesteld om „wat plaatjes te schieten" durven nau-. welijks met de kabelbaan de Galzig op, om te genieten van de vergezichten en de hoge bergen met de lange afdalingen; de Koningin mocht immers eens onverwachts komen en dan zouden zij geen plaatjes van haar kunnen „knippen". Geen goede wintersport- o vooruitzichten. Tegenover de kamers van het koninklijk' gezin', liggende aan de voorzijde van het hotel, rijst de bergwand omhoog, waarop twee kleine springschansen zijn aange bracht, doch deze schijnen niet erg in trek te zijn. De vooruitzichten voor goede win tersport zijn nog niet fraai; de sneeuwwe gen worden nat door dooi en bevriezen in de avond, zodat ze spiegelglad zijn. In de eetzaal bij het diner in hotel Post bespreken de gasten het weer en het menu, nauwelijks acht slaand op de prinsesjes, die in blauw zijden jurkjes met witte kraagjes en korte mouwtjes gezeten zijn ieder aan een kant van hun vader. Er is blijdschap en vrolijkheid aan deze met rode en witte anjers versierde dis. De avond brengt de Prins door met het leggen van een kaartje met zijn broer en enkele dames van het gevolg. Een enkele keer speelt hij ook een spelletje met zijn dochtertjes, die eveneens in deze „sport" groot vermaak blijken te hebben. Als het dan eindelijk kinderbedtijd wordt en dat is wat later in deze va- cantietijd brengt mevrouw Penning het tweetal naar bed, want morgen komt er wéér een mooie dag en-iedere clag' is het „vroeg op" want het onderwijs gaat, zoals gezegd, door. Moderne Engelse schilderyen. Van 11 Februari tot 6 Maart zal in het Stedelijk Museum te Amsterdam, onder auspiciën van de British Council, een tentoonstelling van werken van twaalf moderne Engelse schil ders worden gehouden. Jan van Ees jubelt. De 52-jarige acteur en auteur Jan van Ees zal Zaterdag in een nachtvoorstelling in de Kleine Comedie te Amsterdam zijn 35-jarige toneelloopbaan her denken. De ministers Spitzen en Stikker hebben in het ere-comité zitting genomen. Straatje in Sankt Anion nabij het hotel Post. Toneel „De Rainbow Express" Uitvoering door leerlingen van het Triniteitslyceum Het Triniteitslyceum in Haarlem heeft een voor-oorlogse traditie in ere hersteld, het "geven van een jaarlijkse toneeluitvoering voor de leerlingen. Gisteravond stond cle schouwburg open voor belangstellende ouders en medescholieren, die werden ont haald op het sensationeel bedoelde stuk „De Rainbow Express" van A. Rid-ley en B. Merivak in de op hpt eerste gehoor lang niet feilloze vertaling van prof. dr. J. Ros S. J. In een korte toespraak, direct na de pauze deelde de rector mee, dat, er maanden lang -met ernstige toewijding en opoffering van talloze kostbare uren naar gestreefd was Öm de voorstelling op een zo hoog mogelijk peil te brengen. Ten dele heeft deze in spanning goede vruchten opgeleverd, spe ciaal wat betreft de gesproken tekst. -De dialogen .klonken ongewoon zuiver en recht op de mam af. Het beruchte euvel van de lege woorden deed zich vrijwel geen ogen blik voor. Bovendien bleken de stemmen hier opvallend scherp gedifferentieerd. Een voorbeeldige dictie! Veel minder gelukkig echter is de niet met -name genoemde verantwoordelijke leider met de spelregie geweest. Bij deze vrij gezochte geschiedenis van satanisch beraamde spoorweg-aanslagen ontving de toeschouwer geen enkele schok van beteke nis. Juist in de kardinale scènes heerste er een totaal onbegrijpelijke laagspanninig. Op het dramatische hoogtepunt, dat voorvalt in een blokhuis, waar over het leven van honderden mensen wordt beslist, was d'e stilte'tijdens het machteloos wachten op het naderen van de bedreigde trein zo weinig geladen, dat er na de gezegende afloop zelfs geen zucht van verlichting ontsnapte. Het laatste bedrijf daarentegen boeide door een veel doeltreffender toespitsing der snel van aspect wisselende handeling. Natuurlijk waren deze jonge mensen niet tegen iedere situatie opgewassen. Schoten' hun krachten dan ook wel eens te kort, hun door helder begrip gestuurde bedoelingen zo goed als nooit. De bezetting van de veer. tien rollen en dat is geen gering aantal bood geen redenen tot enigerlei terecht wijzing. In twee gevallen-echter wel tot een bijzondere hulde: voor de oude wisselwach ter en voor d§ temerige bureau-chef. De technische verzprging berustte in zeer be kwame handen. DAVID KONING, Muziek Het répertoire van Comedia Nu ook een blijspel van Tennessee Williams Verleid door het langdurige succes, ach tereenvolgens met „Glazen Speelgoed" en „Tramlijn Begeerte" van Tennessee Wil liams behaald, heeft de toneelgroep Come dia thans ook een blijspel van deze promi nente auteur op het répertoire genomen Dit stuk, dat tot titel draagt „You touched me!" en ontleend werd aan een gelijknamig verhaal van D. H. Lawrence, maakte in New York een paar jaar geleden niet dan met de grootste moeite een serie van hon derd opvoeringen vol. De tamelijk amu sante handeling speelt zich af in de lente van 1943 in. een Engelse provinciestad. De repetities zullen onder leiding staan van Johan de Meester. Willihms schreef de zes taferelen, waarin het spel verdeeld is, in samenwerking met Donald Windham. Op 19 en 20 Februari begint te Haarlem de reeks voorstellingen van de aardige comedie „While the sun shines" door Te rence Rattigan, welke hier reeds eerder door het gezelschap van Pierre Balledux werd vertoond. Jan Teulings, die ook de regie voert, vervaardigde een nieuwe be werking en doopte deze „Korporaal Elisa beth" naar de voornaamste vrouwelijke figuur. De oorspronkelijke titel leént zich slechts tot letterlijke vertaling, omdat deze de helft van een Engelse zegswijze behelst, welke ongeveer met ons spreekwoord „men moet het ijzer smeden als het heet is" over eenkomt. Men ziet hierin de belevenissen van een Engelsman, een Amerikaan en een Fransman die op hetzelfde meisje in uni form verliefd zijn. Ellen Vogel heeft de titelrol. Jan Prent ontwierp het décor. De keuze van „Nachtasyl". Bij de aankondiging van het bezoek van professor Scharoff is de vraag gesteld, waarom men er de voorkeur aan heeft ge geven om juist het realistische „Nachtasyl" van Maxim Gorki in plaats van een stem- mings-stuk van bijvoorbeeld Jsjechov door deze befaamde toneelkunstenaar te laten regisseren. Cor Iiermus, directeur van Co- media, antwoordde daarop dezer dagen, ernstig' te vrezen, dat het publiek zo lang zamerhand genoeg zou krijgen van allerlei „verlepte vrouwen" op het toneel Dat is een standpunt. Maar belangrijker is zijn verklaring, dat de keuze vooral was inge geven door de onuitwisbare herinnering aan de voorstelling van dit melodrama dooi de groep van Stanislavski in 1923 te Am sterdam. Op uitnodiging van de Boekverkopers vereniging voor Haarlem en omgeving wordt op 1 Maart de première hier ter stede gegeven van de tragedie ..Thomas More" door Henriëtte Roland Holst van der Schalk. D. K. Marinierskapel speelde voor het Marine-Sanatoriumfonds Het Marine Sanatorium-Fonds dat reeds dertig jaar zegenrijk werk verricht ten bate van het herstel van gezondheid zoekend marinepersoneel en in bepaalde gevallen ook van hun gezin, is een organisatie die, zoals wij uit ervaring weten, in 'de kringen der Koninklijke Marine aller sympathie geniet en waar men graag een offer voor over heeft. Het Fonds verdient echter ook de daadwerkelijke belangstelling buiten deze kringen. Doeltreffender propaganda voor deze instelling als een concert van de befaamde Marinierskapel, onder leiding van kapitein-kapelmeester Gijsbert Nieuw- land, kon bezwaarlijk gevonden worden. Het lokte dan ook een vrij talrijk publiek naar de Gemeentelijke Concertzaal. Deze had echter stampvol moeten zijn; de ge legenheid om van nabij de prestaties van een voornaam beroepskorps mee te maken, had al wat zich in Haarlem en omstreken met harmonie of fanfare bezig houdt hier spontaan moeten doen samentreffen. Er waren er die 't zo begrepen hadden en er hun voordeel mee deden, maar lang niet genoeg. Kapitein-Kapelmeester Nieuwland begon met een sympathieke geste; een der jongste leden van het orkest had een „marcia" ge componeerd en kreeg de eer dat hiermee het concert geopend werd. yóór de pauze werden gespeeld ouverture Leichte Cavallerïe van Fr. von Suppé,, de balletmuziek uit Faust van Gou nod en' Caprice Italien van Tsjaikowsky. De betekenis van de bezetting, met een ideale harmonieklank van fluwelige klari netten, zuiver fluit-, hobo- én. fagotwerk, werd hiermee rijkelijk gedemonstreerd, het gunstigst wel in het werk van Tsjai kowsky, dat uiterst delicaat geïnstrumen teerd en bovendien technisch een buiten gewoon zware opgave is. Men kon er bij vergeten dat men het stuk in een harmonie bewerking hoorde, zo „symphonisch" klonk het. Dit houdt bijzondere lof in voor de capaciteiten van het ensemble, maar meer nog en wel in de eerste plaats voor Kapelmeester Gijsbert Nieuwland, die de krachten in evenwicht weet te brengen en met gezond muzikaal élan stuwing geeft en de klank boetseert. Vertrouwd toonde Nieuwland zich ook in het „moderne" genre. Een selectie uit de opera „Gorgey and Bess" van Gershwin, extra kansen gevend aan trompet, trom bone en saxophone, klonk in een effect volle afwerking zeer' interessant. Het slag werk verdiende een aparte pluim! De zangeres Dora Schrama, begeleid door Jo van Eek, wisselde h^t programma af met lichte opera-aria's van Mozart en Lort- zing, alsmede "met bekende operettemelo dieën van Léhar en Suppé en oogstte daarmee veel succes. Wij willen hopen dat de Marinierskapel weer eens gauw met een stevig programma in Haarlem voor een tal rijk publiek komt spelen. JOS. DE KLERK Prijs van eieren vrij Blijkens een publicatie in het Voedsel voorzieningsblad van 10 Februari zijn met ingang van heden (11 Februari) de maxi mumprijs-regelingen voor kippen- én een deneieren, alsmede eiproducten opgeheven. De Israëlische regering heeft plannen in uit voering voor het afbreken van de achterbuurten in. de havenstad Haifa, teneinde deze te ver vangen door moderne woonwijkendie deze „Stad van de Toekomsteer zullen aandoen. Links worden de sloppen met de grond gelijk gemaakt. Rechts een moderne voorstad van Haifa. Heropvoeding der jeugd De eerste groep Haarlemse kinderen in kamp Hummelo In de oorlogsjaren is een deel (moeten wij er het verkleinwoord „tje" achter zet ten?) der jeugd ontspoord. Een aantal daar van komt uit de gezinnen van a-socialen. De omstandigheden hebben er aanleiding toe gegeven dat de kinderen niet gewend werden in het gareel te lopen. Van ge regeld schoolgaan kwam immers niets te recht en van vele ouderen kregen zij het voorbeeld, dat het niet nodig was de gren zen van het mijn en dijn in acht te nemen. Ouders vonden hét goed als de kinderen wat machtig' wisten te worden waaraan in het huisgezin behoefte was. Diefstal werd niet goedgekeurd, maar er waren zoveel andere wegen te bewandelen om zich iets toe te eigenen. Vader en moeder gingen ook wel, in de tijd van kolennood, boompjes hakken. Sommigen sloopten zelfs al het hout uit de woning die zij in huur hadden, Het is te begrijpen dat het ministerie van Onderwijs, speciaal de afdeling „vorminj. buiten schoolverband", alles doet om mee te werken, dat de jeugd nu weer in het gareel komt. Bij veel kinderen gelukt dit van zelf, nu de tijden weer normaal gewor den zijn en de scholen weer elke dag open staan. Maar er zijn ook kinderen die het vrijere leven van de vroegere jaren niet kunnen afleren. Deze moeten geholpen worden. Daartoe zijn nu verschillende kampen opengesteld waar de kinderen, die dit nodig hebben, een heropvoeding van drie maan den ondergaan. De onderwijskrachten kun nen hier goed werk verrichten, van maat schappelijk standpunt niet hoog genoeg aan te slaan. Er moest aanvankelijk wel wat tegenstand van sommige ouders overwon nen worden, maar toen men ging inzien, dat alles wat gedaan wordt in het belang der kinderen en dus ook van de ouders is, werden veler bezwaren overwonnen. Van dwang was geen sprake. De eerste groep van vijftig Haarlemse jongens is begin Januari naar het kamp in Hummelo (Overijssel) gezonden. Er zijn enkele kinderen uit de omliggende gemeen ten bij. Het kostte wel wat moeite om de uitrusting van alle kinderen in orde te maken. Voor verschillende ouders was een opoffering nodig. In enkele gevallen hielp ook Sociale Zaken. De kosten van het kamp zelf worden door het rijk gedragen. In April komt deze eerste groep kinderen weer thuis. Het zou van te veel optimisme getuigen als iemand veronderstelde dat dan de heropvoeding geheel voltooid is. Alleen de grondslag daarvoor kan gelegd zijn. Dan moeten de kinderen opgevangen worden om de eerste tijd nog wat leiding te hebben. Voor verschillende organisaties die op dit terrein werken ligt hier een mooie en dank bare taak! Er zullen nog verschillende uitzendingen van Haarlemse kinderen volgen. Het is o.a, de bedoeling een kamp van uitsluitend R.K. kinderen te organiseren.' Nederland levert vee aan West-Duitsland Dezer dagen is door Nederlandse expor teurs en de J.E.I.A. (de geallieerde orga nisatie voor de import en export van West- Duitsland) een contract tot levering van Nederlands gebruiksvee aan West-Duits land ten bedrage van 950.000 dollar ge tekend. Daarmede zal het contingent ge bruiksvee, dat tot een waarde van 1 mil- lioen dollar in het aanvullend handelsver drag met West-Duitsland van Januari werd opgenomen, bijna geheel worden gereali seerd. S^Vereilril Eenvoudig bi de binnenlanden van Sumatra deelt een soldaat van de K.N.I.L. lekkernijen uit. Een klein jongetje icacht in angstige spanning of er ook voor hem iels uit de bus zal komen. Agenda voor Haarlem VRIJDAG 11 FEBRUARI Stadsschouwburg: ABC-cabaret „Het begon met Ot en Sien", 8 uur, Frans Hals Museum: liederenavond Aaf van Epenhuijsen, 8 uur. Frans Hals: „Keizerwals", alle leeft., 2,30, 7.00 en 9.15 uur. Rembrandt: „Green Dulphin- street", 14 j., 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 u. Palace: „Ditte", 18 j., 2.00, 4.15, 7.00 - en 9.15 uur. Luxor: „Het leven roept", 18 j„ 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 uur. City: „Robin Hood", 14 j., 2.15, 4.30, 7.00 en 9.15 uur. Spaarne: „De godin dei- wildernis", 14 j„ 2.30, 7.00 en'9.15 uur. ZATERDAG 12 FEBRUARI Stadsschouwburg: Leerlingenuitvoering Muziekschool, 2 uur; ABC-cabaret „Het be gon met Ot en Sien". 8 uur. Frans Hals Museum: Dans-miniaturen, te geven door Lissi May, 8 uur. Bioscopen: Middag- en avondvoorstellingen. Volkszangavond De bekende Herbergvader L. Rommerts uit Castricum heeft öp -de gisteren in de bovenzaal van het Haarlemse Concertge bouw voor de Nederlandse Jeugdgemeen schap gehouden volkszangav'ond overtui gend bewezen, dat het actief mee-musi- eeren minstens even aantrekkelijk is als het p,assief luisteren naar een concert. Een talrijke schare jeugdige zang-enthousias ten die op .deze avond tegenwoordig waren, hebben dit tot hun vreugde kunnen er varen bij het zingen van een aantal volks liedjes en canons, die vooraf werden inge studeerd." De heer Rommerts leidde deze uiteraard vluchtje studie op een prettige, ongedwongen wijze, waardoor alle aan wezigen zich één konden gevoelen, als een grote zang-familie. Naast opgewekte, geestige liederen als „Molenaartjes wind" en „Jan Pierewiet", liedjes met weinig inhoud, maar gezellig om te zingen (Daar vaart een man op zee. Daar was laatst een meisje loos, Wij zijn gebroeders), waren er een paar liederen van amoureuze strekking gekozen: Het zou een jager uit jagen gaan, Een meisje dat van Scheveningen kwam en lek seg adieu. De heer Rommerts boorde vooral met het laatste lied wel een zeer rijke muziekbron aan. En daarbij kwam de paedagogische betekenis van deze avond naar voren toen gewezen werd op muzikale schoonheid van de melodie en op de litteraire waarde van de tekst, bijzonderheden, waarop de heer Rommerts ook ten aanzien van andere lie deren de aandacht had gevestigd. De stembanden van de jonge zangers en zangeressen konden enige tijd tot rust ko men bij de solo-voordracht van de heer Rommerts van enige volksliedjes uit ver schillende landen. Dat werd een mooi in termezzo. De zanger verraste allen met zijn fraaie stem en uitstekende zegging en met zijn guitaar-begeleiding. Hierna leidde de onvermoeibare heer Rommerts nog het gezamenlijke zingen van twee- en driestemmige canons, die om de vaak mooie samenklank veel voldoening konden geven. J?. ZWAANSWIJK. i Begin December werd een 20-jarige Haarlemse kok H. K. door de Haar lemse recherche gearresteerd als ver dacht van rijwieldiefstal. Bij zijn aan houding was hij in het bezit van een fiets, die hij „van een onbekende ge kocht had". Uit een onderzoek bleek echter dat dit rijwiel op 26 November ontvreemd was op het Sluiseiland in IJmuiden en het viel de politie bij een nader onderzoek bovendien op, dat er in de laatste maanden van 1948 ver scheidene rijwielen van het Sluiseiland en uit de omgeving verdwenen waren. Dit was aanleiding genoeg om de ver dachte eens nader aan de tand te voelen, doch hij bleef ontkennen dat hij met de fietsendiefstallen iets te maken had. Des niettegenstaande werd hij bij de Officier van Justitie voorgeleid en op diens last in gesloten in het Huis van Bewaring te Haarlem. Bij de voortzetting van het onderzoek werd op 15 December bij de stiefvader van verdachte een rijwiel in beslaggenomen dat deze van verdachte gekocht had en ook al van het Sluiseiland ontvreemd bleek te zijn. De kok werd weer eens ondervraagd en bekende ditmaal een achttal fietsen te hebben gestolen. Bij het nagaan van de oude aangiften constateerde de recherche, dat er ook in 1947 een periode was geweest, waarin regelmatig rijwielen werden gestolen aan de Zuidzijde in IJmuiden. Bij een tweetal van deze zaken wist men de fietsen op te sporen, zonder dat de hand op de dader kon worden gelegd. De kopers, twee jeug dige Amsterdammers, verklaarden destijds de rijwielen te hebben gekocht van een hun onbekend persoon, waarvan zij alleen sig nalement konden opgeven. Daar dit signa lement geheel overeenkwam met dat van de thans gearresteerde kok, werd een foto van hem aan de Amsterdammers getoond en-een herkenning volgde. Wederom een verhoor in het Huis van Bewaring en opnieuw een bekentenis. Zes rijwieldiefstallen uit 1947 en nog vier uit 1948 werden op dat moment opge lost. In totaal werden met de aanhouding" van deze verdachte alleen in onze gemeente 18 gevallen van rijwieldiefstal opgehelderd. Voetbal Programma voor de afdeling Haarlem van de K.N.V.B. Het in ons blad van Donderdag gepubli ceerde'programma van de afdeling Haarlem van de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond was dat van de afgelopen Zondag, dat door de vorst niet geheel afgewerkt kon worden. De wedstrijden zijn niet verschoven naar Zondag, maar zullen over enkele weken worden gespeeld. Voor Zondag luidt het programma: Eerste klas A: geen wedstrijden. Eerste klas B: EDO 4Nieuw Vennep. Tweede klas A: HFC 4—Heemstede; THB 2—Halfweg 2; DCO 2Hoofddorp Boys; Zandvoortmeeu- wen 5—DSK; Ripperda 2—DSS 2. Tweede klas B: Schoten 3Stormvogels 3; Waterloo 2—WE 2; TYBB 2-SVY; Haarlem 5—Ken- nemers 4; VSV 4—WH. Tweede klas C: I-Iillinen 2HBC 3; Bloemendaal 3Vliegen de Vogels 2; ETO 2—Spaarnestad; RCH 6— HFC 5: Hillegom 2Vogelenzang. Tweede klas D: Ripperda 3Schoten 4; Stormvogels 4Haarlem 6; Onze Gezellen 2Kinheim 3; Kennemers 5—Velsen 3; DIO 3—TYBB 3. Bobsleesport Houben verongelukt De Belgische tweemans bob no. 1, beipand met Max Houben en Jacques Mouvet, is Donderdag tijdens de training op Lake Pla cid in de bocht van „Shady *Corner" uit de baan gevlogen, waarbij de inzittenden ernstig gewond werden. Houben is anderhalf uur na het ongeluk overleden. De Belgen waren in training voor de wereldkampioenschappen die Zaterdag be ginnen. Tafeltennis Wereldkampioenschappen In de eerste ronde van het gemengd dub belspel van de wereldkampioenschappen te Stockholm wonnen I-Iarangozo en mej Pauc met 30 van het Nederlandse paar Van HamCobi van Megen. Du Buymevrouw MostertDe Zeeuw en PelserMargot van Wijk gingen zonder te spelen naar de vol gende ronde. In de tweede ronde wonnen Pelser en Margot van Wijk met 3—0 van Davies en mej. Bates (Wales), maar in de derde ronde ver loren zij van Sido en mej. Farkas (Hongarije) met 0—3. Du Buy en mevrouw Mostert—De Zeeuw kwamen door een w .o. in de derde ronde en verloren toen met 1—3 van het Zuid-Slavi sche paar T. Harangozo en mej. Covic. De Engelsman Leach is wereldkampioen heren enkelspel geworden. In de finale sloeg hij Vana (Tsjechoslowakije) met 21—19. 11—21, 21—17. 14—21. 21—16. In de finale van het dames dubbelspel won nen Gisele Farkas (Hongarije) en Helen Elliott (Schotland) met 21—10 2111 21—13 van mej. Barnes en mevrouw Crosbie (Engeland). Bij het dames enkelspel heeft Gisele Far kas (Hongarije) haar titel behouden. Zij won in de finale met 19—21, 18—21. 21—8, 21—9. 219 van mej. Hruskova (Tsjechoslowakije). In de finale van het gemengd dubbelspel heeft het Hongaarse paar Gisele Farkas— Sido met 21—13, 2115, 2117 gewonnen van mej. Hruskova en Vana (Tsjecho slowakije). Paardensport Jacht achter de meute gaat door De jacht achter de meute, welke de Haar lemse Rij- en Jacht vereniging van Noord- wijkerhout naar Vogelenzang houdt en de vorige week wegens vorst uitgesteld moest worden, gaat Zaterdagmiddag door. De meet, de kill en het parcours blijven onveranderd. Athletiek FANNY BLANKERS KOEN KEERT TERUG Volgens een bericht van de KLM wordt het echtpaar Blankers Zondagmiddag 20 Februari per vliegtuig uit Londen op Schip hol verwacht. Vader draait met een nijdige klik de knop van het radiotoestel om. de mijnheer die op een gezellige manier de buitenland se politiek stond te herkauwen zwijgt als of hij in de grond gezakt is. Ik kom er niet meer uit, zegt vader, ik kan er geen touw meer aan vastmaken. Plet is om een hersenschudding vaii te krijgen. Ik heb er altijd wel het een en ander van afgeweten, ik kon er over mee praten als het ter sprake kwam. Maar nu kom ik er niet meer uit. Wie kan mij ver tellen hoe de zaken zo in de knoop zijn geraakt? Wij hebben dat allemaal zelf meegemaakt alsof we er bij stonden. Wij hebben de oorlog zien beginnen en zien eindigen. Wij wisten wie er met elkander vochten en wie er zouden moeten winnen om de wereld weer een beetje op orde te brengen. En ik zou er op durven zweren dat het met die oorlog gelopen is zoals we dat gewild hebben. Wij hebben gehoopt en gebeden dat die en die het zouden winnen en zij hebben gewonnen. Hoe is die zaak dan zo in de soep kunnen lopen? Dat is de hogere politiek, zegtVioeder voorzichtig en met afgrijzen, daar moeten wij gewone mensen ons buiten houden, daar hebben wij niets mee van doen. Daar hebben wij niets mee van doen. Zo, hebben wij daar niets mee van doen. En moeten wij ons daarbuiten houden. Zo zo. Och kijk. En moeten wij er ons ook maar buiten houden als het weer misgaat. Hebben wij er dan ook niets mee van doen. Vader kan het niet, verkroppen dat het in de oorlog' eenvoudiger was om de zaken te volgen dan nu bij de vrede. Hij denkt aan zijn landkaart op zolder, waar hij niet een kaarsje naar toe kroop om weer een Russisch vlaggetje op de plaats van een Duits te zetten. Hoe meer Duitse vlaggetjes er verdwenen hoe meer voorzichtige vro lijkheid er kwam. En een degelijke tang beweging van Russische vlaggetjes rond benauwde Hakenkruisjes was evengoed als een volle rflaaltijd. De buurt kwam zo nu en dan verstolen kijken naar de land kaart, dan werd er gefluisterd en blij ge knikt. Het gaat goed, werd er dan gezegd, het gaat steeds beter. Wacht maar eens als ze dit en dat hebben. Dan krijgen ze dat en dit ook gauw. ging dat in de oorlog. Toen wist vader hoe de zaken stonden. En als er een foto van Churchill met zijn twee vingers omhoog te zien was, omlaag gefladderd uit de ronkende horden die met hun bommen naar Duitsland vlogen in de nacht, dan werd er een stille vergadering georgani seerd om dat foto'tje te "bekijken, dan ''schepte een hele straat weer moed uit zo'n stukje papier. Maar nu kom ik er niet meer uit, zegt vader somber, en het leek allemaal zo eenvoudig. Ik weet niet of er Russen of Amerikanen de baas moeten zijn in Ber lijn. Ik weet niet waarom er een luchtbrug is als er goede spoorwegen en kanalen zijn. Ik weet niet waarom er in de Veilig heidsraad mannen zijn die van hun rege ringen geen ja meer mogen zeggen op straffe van Siberië. Ik weet niet waarom niet iedereen op de Donau mag varen als hij daar zin in heeft. Ik weet niets meer dan dat het lijkt alsof niemand meer iets weet. Dat is hogere politiek, zegt moeder angstig en fluisterend, het is gevaarlijk om daar in te roeren. Wij moeten maar af wachten hoe het uitdraait. Zo. Moeten wij maar afwachten hoe het uitdraait. Ik weet wel waar het op uitdraait. Het draait op niets uit. Het wordt een heksenketel waar we geen landkaart met vlaggetjes meer van kunnen aanhou den. Dat was allemaal niets geweest, ik zou het hebben kunnen verkroppen, ik zou het hebben kunnen accepteren, als het maar niet zo eenvoudig had geleken aan het begin. Het leek zo eenvoudig toen we onze landkaart met de vlaggetjes openlijk naar beneden konden halen, omdat er niets meer op hoefde te worden bijgeprikt. Het leek zo eenvoudig dat een kind het zou hebben kunnen klaren. Ik zou er niet zo bar nijdig om zijn, ik zou er niet zoveel woorden aan vuil maken als het dat maar niet geweest was: Als het maar niet zo dóór en dóór eenvou dig had geleken. Kijk, daar zou ik mijn radio tot gruizels >m kunnen slaan. J. L. Voorschriften voor leesbibliotheken „Ontwerp strijdig met Grondwet" Alle hoogleraren in het staats- en/of administratief recht aan Nederlandse universiteiten of hogescholen, met uitzon dering van prof. mr. F. J. F. M. Duynstee van de Rooms-Katholieke universiteit te Nijmegen en prof. mr. A. L. de Block, buitengewoon hoogleraar aan de Katho lieke Economische Hogeschool te Tilburg, hebben aan de Tweede Kamer een brief gericht, waarin zij verklaren, dat het aan de Tvveede Kamer aangeboden wetsont werp inzake voorschriften voor leesbiblio theken naar hun oordeel op fundamentele punten in strijd met artikel 7 van de grondwet is. Dit artikel sluit namelijk de bemoeiing der administratie met het open baren van gedachten of gevoelens door de drukpérs in beginsel ten enenmale uit. Slechts de wetgever heeft te bepalen welke categorieën van geschriften niet mogen worden gedrukt en verspreid en het staat uitsluitend aan de rechter om feitelijk te beslissen welke geschriften tot de verboden categorieën behoren te worden gerekend. Bij het ontwerp echter wordt ten aanzien van de leesbibliotheken de beslissing, wel ke geschriften aanstotelijk zijn voor da eerbaarheid, gelegd in handen van een administratief orgaan en dat nog wel van een voor deze beslissing in het algemeen zo weinig geschikt college als burgemeester en wethouders der gemeente. Weliswaar tracht het ontwerp deze be moeiing nog enigermate te beperken door de mogelijkheid uit te sluiten aan de daarin genoemde bibliotheekvergunning de voor waarde te verbinden, dat nieuw op te ne men werken aan de voorafgaande goedkeu ring van B. en W. worden onderworpen, maar de overige bepalingen laten voldoen de ruimte voor een stelsel, dat in wezen niet anders is dan de censuur, welke artikel 7 der Grondwet met name uitsluit. De hoogleraren wensen geenszins de be denkelijke toestanden, welke in een deel van het bibliotheekbedrijf worden aange troffen, te kleineren of over het hoofd te zien. Zij houden zich echter overtuigd, dat ook op grond der constitutionele bepalingen voldoende middelen zijn te vinden om aan het bestaande euvel paal en perk te stellen»

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1949 | | pagina 5