Haarlem's Dagblad | 1949 | 6 april 1949 | pagina 6

De politie en de verkeerszondaars

SLOT DEFECT?

van Es-

KOELKASTEN f 375.-

Brielse Maas wordt zoetwaterbassin

CKort en Bondig

Het huis aan de baai

WOENSDAG 6 APRIL 1949

HAARLEMS DAGBLAD

Liever minder processenverbaalmaar in ruil
een betere naleving; der voorschriften

'Wij hebben onlangs uit de statistiek be
rekend dat 70.3 van de processenverbaal
die de Haarlemse politie in 1948 opmaakte
betrekking had op overtredingen der ver
schillende verkeersvoorschriften. Het wa
ren er niet minder dan 11.293.

Het is zo zeide de Hoofdcommissaris,
d° heer J. Fontijne inderdaad een groot
aantal, maar daaruit mag zeker niet ge
concludeerd worden, dat mijn mensen te
gauw hun boekje uit de zak halen. Ik kan
u verzekeren dat er nog heel wat meer
overtredingen gezien worden! Daaruit blijkt
dus dat in verscheidene gevallen met een
waarschuwing volstaan wordt. Dit is even
wel een zeer moeilijke kwestie. In het al
gemeen rust op een politieman de verplich
ting van elke overtreding van een wet of
een verordening die hij ziet proces-verbaal
op te maken. Doet hij dat niet. dan moet
hij. natuurlijk de overtuiging hebben dat
een straf niet nodig is om toch het beoogde
doel: te bewerken, dat de overtreder in het
Vervolg de voorschriften wèl zal nakomen
bereikt wordt.

Men moet bedenken dat bij overtreding
van een verordening een schuld of opzet in
het geding behoeft te komen, zoals dit wel
het geval is bij misdaden. Een verkeers-
zondaar is er dus niet mee af door te zeg
gen „ik dacht er niet om dat dit of dat niet
mocht", want als de politiemannen altijd
met zo'n excuus genoegen namen, zou er
gauw van de hele verkeersregeling niets
meer terecht komen. De Nederlander is in
het algemeen wat eigenzinnig aangelegd en
niet geneigd zich te voegen naar bestaande
voorschriften. Dit maakt nu eenmaal dat
aan de regelingen, die toch enkel beogen de
orde in en de veiligheid van het verkeer te
bevorderen, de hand gehouden moet wor
den. Meermalen komt het voor dat mensen,
die er in geslaagd waren er met' een waar
schuwing af te komen, meteen weer dezelf
de overtreding begingen toen zij uit het ge
zicht van de agent waren. Zo'n feit werkt
natuurlijk uit, dat die agent een volgende
keer niet zo geneigd is een excuus te ge
loven.

Er zijn mensen die er blijkbaar op uit
zijn om zich van voorschriften niets aan te
trekken als zij geen agent in de nabijheid
zien. Daarom is het in Haarlem zowel als
in andere gemeenten, gewenst gebleken
dat af en toe (het gebeurt slechts bij uit
zondering) agenten in burger letten op de
naleving van de verkeersregelen. Dan wor
den als regel heel wat bekeuringen ge
maakt. Van het opzetten van „vallen" is
evenwel geen sprake. Van dat systeem zijn
wij geen bewonderaars, daarom worden er
ook geen „vallen" uitgezet om autobestuur
ders te bekeyren voor het te snel rijden.

Tegenover mensen die uit een ander deel
van het land komen, wordt in het algemeen
soepel opgetreden. Het is immerfe aan te
nemen dat zij met verschillende plaatselijke
voorschriften niet bekend zijn. De politie
mag evenwel van de veronderstelling uit
gaan dat de bewoners van Haarlem en om
geving op de hoogte zijn van hetgeen hier
mag en niet mag.

De politie streeft er naar een goede sa
menwerking met het publiek te verkrijgen.
Men moet niet denken dat" een agent met
welgenoegen een verkeerszondaar een
„bon" geeft. Integendeel, het zou de politie
zeer aangenaam zijn, als er veel minder
processen-verbaal behoefden opgemaakt te
worden en dat het publiek meer geneigd
heid toonde om zich aan te passen bij de
bestaande verkeersregelingen.

Haarlem heeft eenmaal een binnenstad
met verscheidene nauwe straten. Daarom
is het wel nodig dat er voorschriften wor
den gemaakt en die komen pas volledig tot
hun recht indien iedereen er zich aan houdt.

De bevordering van de verkeersveilig
heid is een voortdurende zorg van de poli
tie. Niet alleen in Haarlem, maar in vrij
wel elke gemeente. Trouwens ook van de
regering. Er is meermalen over geklaagd
dat automobilisten, doordat de veiligheid
van het verkeer op dat ogenblik eist dat
zij al hun aandacht hebben bij hetgeen zich
op de weg afspeelt, de hooggeplaatste bor
den met bepaalde aanwijzingen die langs de
weg staan, niet opn^erken. Die gevallen zijn
inderdaad in te denken, maar waar moet
men die borden anders zetten? In een stad
met smalle straten zouden laaggeplaatste
borden een belemmering van het verkeer
betekenen. De verkeersdeskundigen van de
grote gemeenten, die geregeld over ver-
keersvraagstukken vergaderen, hebben de
vraag in studie genomen hoe $an de be
zwaren tegemoet gekomen kan worden,
maar het zal met gemakkelijk zijn daarvoor
een oplossing te vinden.

Te snel rijden op de
Schoterweg

De Hoofdcommissaris wees er op, dat er
op de Schoterweg door sommige automobi
listen te snel gereden wordt. Donderdag
kreeg er nog een die 90 km reed, een pro
cesverbaal. Dit snel rijden is wel verklaar
baar, vooral door de autobestuurders die
uit Velsen komen, maar zij moeten er aan
denken dat zij in onze bebouwde kom hun
vaart moeten verminderen. Die Schoterweg
zal voor ons steeds een object van zorg blij
ven in het bijzonder als de tramrails ver
wijderd zijn en de weg over de gehele
breedte geasfalteerd zal zijn. In het alge
meen heeft de politie geen reden om te kla
gen over te snel rijdende autobestuurders,
uitgezonderd dan op die Schoterweg houden
zij zich algemeen aan de voorgeschreven
maximumsnelheden van 35 en 40 kilometer.

Niet meer verkeerslichten

Er is zo vervolgde de Hoofdcommissa
ris wel eens aangedrongen op het plaat
sen van meer verkeerslichten. Daarvan zie

„SLEUTELSPECIALIST"

LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493

Burgerlijke stand van Haarlem

HAARLEM, 5 April 1949
ONDERTROUWD: 5 April, B. J. Sudmeier
en E. Wijkhuizen.

GEHUWD: 5 April, P. W. Hensen en T.

BEVALLEN van een zoon: 2 April, J. E.
van Doorm—Janssens; 4 April. H. de Jongh
—Brouwers: M. A. van der Beek—van Del
den- 5 April. E. M. J. Tromp—Hazenberg.

BEVALLEN van een dochter: 4 April, J.
A. J. van Veelen—Heijnis; J.. C. Röben—van
de Goorberg; 5 April, J. C. Niemann—Ver-
nooij: O. E. H. van Zeelandde Laater.

OVERLEDEN: 3 Apïil: M. J. Leloux, 64 j„
Kamperlaan; W. Faber, 72 j., Drossestraat;
J. H, C. Sluijter, 83 j.. Kloppersingel; 4 April,
V. M. Bloem—Leijen, 65 j.. Zijlweg: M. M.
Borrenberg—Janssen van der Voort, 58 j.,
Karolingenstraat.

ik de noodzakelijkheid niet in. Mijn over
tuiging is, dat er in een stad alleen ver
keerslichten moeten zijn op plaatsen waar
het verkeer het absoluut eist, want de er
varing is, dat zulke lichten ook nadelen
hebben.

De parkeergelegenheden

Tenslotte merkte de Hoofdcommissaris
op dat Haarlem gelukkig geen parkeer-
moeilijkheden heeft. Andere steden (Den
Haag en Amsterdam) hebben daarmee veel
te kampen. In Haarlem zijn voldoende
plaatsen waar auto's kunnen worden gepar
keerd. ook al was hel nodig voor verschil
lende hoofdstraten een verkeersverbod uit
te vaardigen. Wij hebben de Grote Markt,
de Botermarkt, de Ged. Oude Gracht, de
Raaks, de Nassaulaan, de Wilhelminastraat,
de Oude en de Nieuwe Gracht.

THEO VAN AMERONGEN

De Radio-specialist van Heemstede
RAADHUISSTRAAT 35 - TELEFOON 29449
(Adv.)

Mi'ddenstandsbank boekte
een winst van f 982.521

De directie van de Nederlandse Midden-
standsbank deelt in het jaarverslag mee,
dat het algemene beeld van het midden-
standsbedriifsleven in verschillende op
zichten duidelijker geworden is. In onder
scheidene branches is de goederenvoorzie
ning zodanig verbeterd, dat van schaarste
niet'of nauwelijks meer kon worden ge
sproken.

Weinig gunstig is de situatie voor die
detail- en ambachtsbedrijven, welke in
hoofdzaak luxe goederen verkopen en ver
vaardigen, omdat hier de omzetten sterk
zijn achteruitgegaan door de grotere beste
dingsmogelijkheden en mede tengevolge,
van de vermogenshel'fingen en de zware
fiscale lasten op de hoge inkomens. Het
zelfde verschijnsel doet zich voor in de
z.g. horeca- en amusementsbedrijven, waai
de ontvangsten, in het bijzonder in die ge
legenheden welke overwegend op het Ne
derlandse publiek zijn aangewezen, be
langrijk zijn gedaald.

Evenals de detailhandel heeft op dit
ogenblik ook het ambacht behoefte aan
krachtige organisaties. Diegenen, die zich
bezighouden met het onderhouden en her
stellen van huizen, ondervinden, dat de
eigenaren tengevolge van het lage rende
ment hun reparatie-opdrachten tot het
hoog nodige beperken of zelfs geheel ach
terwege laten; dat de maximumprijzen,
welke voor deze werkzaamheden zijn toe
gestaan veelal niet eens in rekening kun
nen worden gebracht en dat de betalingen
traag binnen komen.

Als een lichtpunt voor de middenstand
beschouwt de directie het feit, dat door de
invloed van de Vestigingswet Kleinbedrijf,
het voorlichtend werk van de organisaties
en andere oorzaken, het peil van de mid
denstandsondernemers in de laatste jaren
gestegen is en dat de administratieve ken
nis en het commerciëel inzicht toenemen.

De ruime liquiditeitspositie, welke de
laatste oorlogsjaren en de periode na de
bevrijding kenmerkte, behoort voor een
groot deel tot het verleden.

De aan de bank toevertrouwde gelden
daalden opnieuw, thans van 171 millioen
tot 150 iiiillioen gulden. De teruggang is
veroorzaakt door het wegvloeien van ge
blokkeerd geld, het vrije tegoed vertoonde
enige stijging. Het tegoed op geblok
keerde, optie- eri beleggingsrekeningen
bedroeg per balansdatum ongeveer 24 mil
lioen gulden.

Het uitstaande erediet steeg van 41.7
millioen tot 45.8 millioen gulden ondanks
een belangrijke daling van de voor reke
ning van de Staat verleende voorschotten
op te verwachten uitkeringen wegens oor
logsschade.

De verdere stijging van salarissen en al
gemene onkosten, alsmede de geleidelijke
afwikkeling van verschillende overheids
opdrachten, waren oorzaak, dat het be
drijfsresultaat belangrijk- is gedaald.

De winst, na aftrek van salarissen, on
kosten en de storiing in het pensioenfonds,
bedraagt f 932.521, waarvan f 500.000 moet
worden gereserveerd voor belastingen.

Commissarissen hebben besloten voorts
f 100.000 te bestemmen voor versterking
der onder crediteuren opgenomen reserve
tegen bedrijfsrisico's, een gelijk bedrag toe
te voegen aan de algemene reserve en de
bouwreserve te verhogen met f 200.000,
waarna resteert f 82.521. Hieruit kan wor
den uitgekeerd: 5 pet. dividend op de pre
ferente aandelen en 41/2 pet dividend op
het gestorte gewone aandelenkapitaal, voor
welke uitkeringen nodig is f 76.450. Op de
nieuwe rekening wordt overgeboekt
f 6.071.

De oboï d'amore

Zoals wij enige tijd geleden meldden,
heeft zich in Haarlem een comité gevormd
van kunstenaars en muziekminnaars, dat
zich ten doel heeft gesteld drieduizend gul
den bijeen te bren-
gen om twee oboï

J&"' d'amore voor de H.

O..V. te kopen. Men
hoopt dit bedrag
■;ï!;||K|i voor 1950,'t „Bach-

jaar" bijeen te heb

ben, omdat voor de

uitvoering van
Bachs werken deze
instrumenten onmis
baar zijn. Er komen
op het ogenblik re
gelmatig giften bin
nen, maar het be
drag is nog lang niet
bereikt en om allen
laSl die er wat voor

kwijt willen, te doen
weten waar zij hun

geld voor schenken,
geven wij hier .een

afbeelding van een
oboe d'amore en een

beschrijving er van.

êDe oboe d'amore
behoort tot de groep
van houten blaasin
strumenten, die, als
nakomelingen van

Een oboe d'amore. de schalmeien
wier partij aan het
einde van de 19de eeuw door de verbeterde
instrumenten-techniek uitgespeeld raakte
een zeer belangrijke plaats in het orkest
innemen.

Daar de fagot als bas-instrum£ht reeds
aanwezig was, ontwikkelde zich geen vol
ledig oboï-koor. Aan de sopraan (oboe)
werd een alt toegevoegd, de zogenaamde
oboe da caccia (jaclit-oboe. of Engelse
hoorn) en tussen deze beide plaatste zich
de oboe d'amore de liefdes-oboe die
door haar gesluierde timbre een opmerke
lijk contrast met de beide andere teweeg
bracht.

De oboï worden door een dubbelriet aan
geblazen. Van groot belang voor het toon-
gehalte zijn de vorm en het materiaal van
het instrument. Speciaal de vorm van de
klankbeker is van beslissende invloed op
het toonkarakter. Als materiaal wordt
buksboomhout gebruikt, de montering ge
schiedt veelal met elfenbeen en de klep
pen zijn meestal van geel-koper.

Zij die voor dit kunstzinnig doel wat
willen offeren kunnen dit doen door hun
bijdrage te storten op het giro-nummer
91881 van de heer George Robert of op
zijn rekening bij de Twentse Bank met ver
melding „Oboï d'amore-fonds H.O.V.".

De orgelbespelingen

B. en W. van Haarlem hebben voor het jaar
1949 de uren, waarop de kosteloos toeganke
lijke orgelconcerten in de Grote Kerk of St.
Bavokerk gedurende de maanden April tot
en met October op Donderdag worden gege
ven, vastgesteld op 1516 uur.

Omtrent de orgelbespelingen op Dinsdag
avond, te beginnen op 3 Mei a.s., volgt nog
nader bericht.

Rangeerder verdacht van
diefstal uit spoorwegwagons

In samenwerking met de spoorweg-recher
che heeft de Haarlemse recherche een zeven
en vijftigjarige rangeerder van de Neder
landse Spoorwegen aangehouden, die ver
dacht wordt van diefstal van goederen uit
spoorwegwagons. Drie andere Haarlemmers
zijn eveneens in arrest gesteld. Eén van hen
wordt verdacht van medeplichtigheid en de
anderen van opzettelijke heling. Verder
wordt een dertigjarige kleermaker verdacht
van het kopen van enkele gestolen lappen
stof.

SCHEEPVAART

Algorab, RotterdamPorto Alegre 6 April
te Pernambuco. Averdijk, AntwerpenNew
York pass. 5 April Lands End. Bali, 5 April
van Palembang te Semarang. Borneo, 6 April
van Vancouver te Bombay. Bloemfontein, 5
April van Port Elisabeth te Kaapstad. Breda,
5 April van Hamburg naar Amsterdam.
Camphuys, 5 April van Palembang te Kohsi-
chang. Farmsum, 8 April van Houston te
Rotterdam verwacht. Garoet, 5 April van
Hamburg naar Antwerpen. Kertosono, 11
April van Java te New York verwacht. Klip-
fontein, 5 April van Kaapstad naar Port
Elisabeth. Linge, LandanaAntwerpen pass.

5 April Ouessant. Lutterkerk, 6 April van
Muscat te Dubay. Mataram, RotterdamBa
tavia 5 April van Suez. Mapia, Amsterdam
Java pass. 5 April Colombo. Parkhaven, Mon
tevideoAntwerpen pass. 5 Apr-il Ouessant.
Randkerk, AmsterdamOost Afrika 5 April
van Genua. Roepat, 5 April van Colombo n.
Port Said. Rossum, 8 April van Cetubal te
Rotterdam verwacht. Schiedijk, 5 April van
New York naar Alexandrië. Slamat, Rotter
damBatavia 5 April van Colombo. Sloter-
dijk, 5 April van New Orleans te New York.
Soestdijk, 5 April van Penang naar Aden en
New York. Tjikampek, PernambucoJapan

6 April te Port Elisabeth Tosari, JavaRot
terdam 5 April te Belaw-an. Utrecht, Java
New York 5 April te Singtapore. Valerius, 6
April van Kaliangat te Makassar. Volendam,
RotterdamBatavia 5 April van Suez. Wain-
gapoe, AntwerpenJava 5 April te Port Said.
Zuiderkruis, RotterdamBatavia 5 April
van Aden.

De Haarlemse financiën

Bijzondere uitkering
definitief vastgesteld

Het is al weer bijna een maand geleden
dat de Haarlemse gemeenteraad de begro
ting voor 1949 heeft goedgekeurd. Op dat
moment waren dus al ruim twee maanden
van het. jaar verstreken, maar de gemeente
was met de begroting voor 1948 nog meer
achter. Toen was het namelijk al begin
Juni voor de raad haar vaststelde. Het
college van B. en W. streeft er naar
de achterstand in te lopen, doch dit wordt
niet in de hand gewerkt door het feit, dat
de gemeente herhaaldelijk moet wachten op
beschikkingen uit den Haag. Wanneer zal
weer de oude toestand hersteld worden dat
de begroting vóór het begin van het jaar
door de raad wordt goedgekeurd? En ook
door Gedeputeerde Staten?

Ook bij Gedeputeerde Staten bestaat
achterstand. Thans wacht Haarlem nog op
de goedkeuring door dit college van de be
groting .voor 1948. Van het begrip begro
ting komt natuurlijk op die manier niet
veel terecht.

Gelukkig geeft die achterstand in de
praktijk geen ernstig ongemak, want het
wordt ondervangen doordat gemeentebestu
ren voor belangrijke zaken, o.a. voor het
uitvoeren van kapitaalswerken, van Gede
puteerden toestemming vragen om bepaalde
besluiten, in de begroting verwerkt, reeds
te mogen uitvoeren.

Ei> heeft lang onzekerheid bestaan over
de bijzondere uitkering uit het Gemeente
fonds waarop Haarlem aanspraak kan
maken. Men weet dat die op grond van de
noodregeling, die de financiële verhouding
tussen rijk en gemeenten regelt voor de
jaren 1948'50 moet worden vastgesteld.
Haarlem meende aanspraak te kunnen ma
ken op een bijzondere uitkering van
1.230.000. Daarover is langdurig onder
handeld met Gedeputeerde Staten en den
Haag. Het resultaat was dat de bijzondere
uitkering voorlopig werd bepaald op
975.000. Maar het gemeentebestuur legde

De opening van hef
Van Looy-huis

Geschiedt Woensdag 13 April
door Haarlems burgemeester

Het Van Looy-huis zal Woensdagmiddag
13 April te 3 uur door de burgemeester van
Haarlem, mr. P. O. F. M. Cremers, officieel
geopend worden. In het museumgebouw
worden alle schilderijen en tekeningen die
door het comité zijn aangekocht tentoon
gesteld. Deze zullen dan officieel aan de
gemeente in bruikleen worden aangeboden.

Woensdagmiddag zal ook het Van Looy-
huis ter bezichtiging worden opengesteld
en voor die gelegenheid worden aangekleed.
Er komen ook schilderijen van Van Looy
te hangen.

Het is nog niet beslist welke bestemming
het huis in de toekomst zal krijgen. Ver
schillende plannen die daarvoor bestaan
onder andere wat de costuumverzame-
ling van Cruys Voorbergh betreft wor
den nog bestudeerd.

zich bij die aanvankelijke beslissing niet
neer en trachtte den Haag alsnog te be
wegen tot een voor Haarlem gunstiger be
slissing te komen. Het ging immers om
255.000, een bedrag dat overwegende in
vloed heeft op de stand van de Haarlemse
financiën.

Er is nu eindelijk een definitieve beslis
sing uit den Haag gekomen. Daarbij is de
bijzondere uitkering voor Haarlem vastge
steld op 1.000.000.

Daarbij komt voor 1948 een toeslag van
tien procent 100.000) en voor 1949 een
van twintig procent (ƒ200.000).

Voor 1949 wordt het dus 1.200.000.

B. en W. hadden op de begroting voor
.1949 een bedrag van 1.150.000 uitgetrok
ken. Dit wil dits zeggen dat het bedrag met
50.000 verhoogd kan worden.

Het is nog niet bekend of ook over 1950
een toeslag door het rijk verleend zal wor
den. Dit hangt af van de opbrengst der
belastingen die in het Gemeentefonds ge
stort worden.

BINNENLAND

Levenslange gevangenisstraf is geëist
tegen de 28-jarige electro-technicus A. A. M.
uit 's Gravenhage, die in 1940 op 17-jarige
leeftijd dienst nam bij de Waffen SS en als
„Polizei-Angesteller" bij het „Judenreferat"
.vele Joodse landgenoten heeft gearresteerd
en mishandeld. Vele arrestanten kwamen in
Duitse kampen om het leven.

De verwachting dat de accijns op sui
ker binnenkort zal worden verlaagd en dat
ook spoedig een verlaging van de suikerprijs
zal kunnen worden tegemoet gezien is niet
juist. De verlaging van de accijns op suiker
zal pas geschieden nadat een daartoe strek
kend verdrag met België en Luxemburg (ten
aanzien waarvan nog slechts een beginsel-
accoord is bereikt) zal zijn tot stand geko
men en bij de wet zal zijn goedgekeurd.

Spaans-Nederlandse handelsbesprekin
gen zijn in Madrid begonnen. De Nederlandse
delegatie staat onder leiding van de. heer J.
V. M. Töulon van der Koog van het Directo
raat-generaal voor de Buitenlandse Economi
sche betrekkingen van het ministerie van
Economische Zaken.

Een extra K.L.M.-Constellation ver
trekt Zondag 10 April naar Batavia. Tien
passagiers maken de reis mee. Het toestel zal
bovendien twee ton post vervoeren.

Bij de heden gehouden trekking der Staats
loterij is de prijs van f25.000 gevallen op
nummer 11012.

HAARLEM EN OMGEVING

Wegens het plotseling overlijden van da

echtgenote van Paul Steenbergen gaat de
voorstelling van „Hemlet" heden Woensdag
avond in de Stadsschouwburg te Haarlem
niet door.

De Haarlemse recherche heeft twee acht
tienjarige jongemannen aangehouden die

verdacht worden van diefstal van vijf en
zestig klosjes garen uit een confectiefabriek,
waar zij werkten, Een acht en veertigjarige
Haarlemmer wordt verdacht van opzettelijke
heling.

Het Heemsteedse politievoetbalelftal

besloot Dinsdagmiddag de competitie met
een overwinning van 41 op het tweede
elftal van de Haarlemse politie.

Tijdens de lesavond van de gymnastiek
vereniging „Bato" is het dameslid mejuf
frouw H. J. Keur, die 12'/2 jaar aan de
vereniging was verbonden gehuldigd. De
jubilaresse heeft in de tijd, dat zij lid van
Bato is, goede resultaten op turngebied ge
boekt. Sinds 1944 maakt zij deel uit van de
technische commissie, waarvan de twee
laatste jaren als secretaresse. Door het be
stuur en de vereniging werd haar een ge
schenk en bloemen aangeboden.

Op 20 Augustus 1950 zal, wanneer alles
volgens de plannen verloopt, de Brielse
Maas geen riviermond meer zijn, maar een
rustig binnenwater. Geen wilde storm
vloeden zullen meer in staat zijn het zoute
zeewater hoog op te zwiepen tegen de kost
bare binnendijken. Niet langer zullen de
eilanden Rozenburg en Voorne-Putten om
ringd zijn door zeewater, dat langzaam
maar zeker de ondergrond van deze lande
rijen doordrenkt en grote schade toebrengt
aan land- en tuinbouw en veeteelt.

Elk jaar worden er millioenen uitgegeven
voor de instandhouding van de binnen
dijken; veel bouwland heeft zwaar te lijden
van het steeds dieper landinwaarts siepe-
lende zoute zeewater. De kwaliteit van het
gras gaat steeds achteruit en daarmee na
tuurlijk de melkproductie van de koeien.
Pas in de laatste tientallen jaren is men
gaan inzien hoe funest dit zich langzaam
ontwikkelende proces is voor het land.

Op de Rijkswaterstaat staken knappe
mannen de koppen bij elkaar om de moge
lijkheden tot afweer van dit gevaar te be
spreken.

Het resultaat is nu een groot plan, om
vattend de afdamming en gedeeltelijke
inpoldering van onze grote riviermonden
in Zuidholland en Zeeland, waardoor, be
halve een effectief wapen tegen de verzil-
ting, ook een belangrijke wist aan nieuw
vruchtbaar bouwland wordt verkregen.

Het afsluiten van de mond van de Maas,
welk werk op 22 Maart in Den Haag werd
aanbesteed, is een onderdeel van dit grote
plan. Men begint dit voorjaar met het leg
gen van de grote afsluitdijk tussen het
plaatsje Oost-Voorne en de Zuid-West
punt van het eiland Rozenburg, terwijl
men nu reeds bezig is met het bouwen van
een zware schutsluis ten Noorden van Spij-
kenisse, welke dan komt te liggen in de
nieuw te graven verbinding tussen het
toekomstige Brielse Maasbassin en de Oude
Maas.

Tevoren wordt de Botlek door een 325

meter lange dam afgesloten, waardoor de
toevoer van water wordt geblokkeerd. Dit
is noodzakelijk, omdat anders door de
sterke stroming het dichten van het laatste
gat in de grote afsluitdijk onmogelijk zou
worden.

Zo wordt dan de gehele Brielse Maas één
groot zoetwaterbassin. Het „Rozenburgs
Kanaal" thans niet veel meer dan een
sloot wordt verbreed en uitgediept en
zal aan de Noordzijde, dicht bij de Nieuwe
Waterweg, eveneens van sluizen voorzien
worden en dan in hoofdzaak tot taak heb
ben het overtollige water van het Brielse
Maasbassin te spuien.

Ruim 1400 hectare zogenaamde buiten
gronden kunnen dan in cultuur worden
gebracht; de boeren en tuinders zullen
steeds voldoende zoet inlaatwater tot hun
beschikking hebben. Het zoute water zal
teruggedrongen kunnen worden en tot ver
in het achterland zal men niet meer be
vreesd behoeven te zijn voor overstro
mingen.

Wild-West op de Botermarkt

Maandagavond heeft de Botermarkt een
realistisch Wild-West-aspect vertoond. De
reden was een vechtpartij tussen de 48-jarige
P. J: D. en de 40-jarige D. P. in een café.
waarbij de eerste een paar klappen opliep.
Hij verdween toen, daarbij de bedreiging
uitend, dat hij zijn tegenstander nog wel zou
krijgen.

's Avonds om 11 uur kwam hij in het café
met een hagel-geweer opdagen. Hij zwaaide
daarmee in het rond en riep tot de bezoekers
„Hands-up" om vervolgens te informeren
waar P. D. zat. Het geweer ging daarbij af
en de 51-jarige G. A. S. werd door de hagel
licht in het gelaat gewond. De bezoekers
hebben P. J. D. die bij de politie als stro
per bekend staat toen ontwapend. Hij is
aangehouden en zal voor de Officier van
Justitie worden geleid. G. A. S. kon na in
het Grote Gasthuis verbonden te zijn, weer
naar huis terugkeren.

FEUILLETON

8)

door ANDREW lVLACKENZIE,
vertaald uil het Engels.

Gedurende enkele minuten gebeurde er
niets. Ik stond op het punt om weer verder
te gaan, toen opeens een lange jongeman
zonder een geluid te maken van de andere
kant door de opening in het geboomte
kwam en om zich heen keek. In een van
zijn gespierde handen droeg hij een schop.
Ik kreeg de indruk, dat hij een ex-bokser
moest zijn. Een van zijn oren was verbrij
zeld en zijn neus was klaarblijkelijk wel
eens gebroken geweest. Zelfs zijn eenvou
dige, wat versleten kleren gaven hem toch
niet het uiterlijk van een buitenman. Een
merel vloog luid tjilpend op uit de varens,
waartussen ik me verborgen hield, doch
dit wekte geen argwaan bij de man. Ik
was er hierdoor nog meer van overtuigd,
dat hij een stedeling moest zijn, want het
verschrikte geluid van de vogel zou een
buitenman erop gewezen hebben, dat er
iemand in de buurt was. Ik was me ervan
bewust, dat de man, wanneer hij in mijn
richting keek, mij zou kunnen zien. Ik
geloof, dat ik wel de een of andere ver
klaring voor mijn aanwezigheid daar had
kunnen bedenken. Op z'n ergst zou hij mij
eruit zetten.

Maar de man verdween even rustig als
hij gekomen was. Een vaag rookpluimpje
boven de bomen duidde op de aanwezigheid
van het huis in de nabijheid. Ik nam aan,
dat de man in die richting was verdwenen.

Ik wachtte nog tien minuten, voordat ik
het veilig genoeg oordeelde om me weer
te bewegen. Toen sloop ik in de beschut
tende duisternis van de dennebomen naar
de opening iri het bos, en op deze betrek
kelijk veilige plaats kreeg ik het huis in
het oog.

„Het Huis aan de Baai" was eén massief
gebouw van grijze steen. Het zou, naar ik
schatte, ongeveer 200 jaar oud zijn. Ik had
het gezicht op de achterkant.

De man, die ik in het bos gezien had,
stond zijn schop af te spoelen onder een
kraan. Een vrouw riep iets met een scherpe
stem uit het huis en de man verdween.

Ik had zelden een huis gezien, dat er
somberder en luguberder uitzag dan dit.
De dennebomen groeiden tot vlak bij de
muren en namen alle zon weg, zodat 't on
mogelijk was een tuin aan te leggen. Tus
sen de stenen van het achterplein groeide
gras. De stilte, die altijd in dennebossen
heerst, scheen het huis in een soort doodse
betovering te houden. Ik probeerde niet
óók nog een blik op de voorkant van het
huis'te werpen, aangezien de bomen daar
veel minder dicht op elkaar stonden, waar
door ik zeker in de gaten zou lopen. Daar
ik binnenkort een officieel bezoek in het
huis zou gaan afsteken, wilde ik nu niet
betrapt worden op een dergelijke verken
ningstocht op eigen houtje.

Juist toen ik terug wilde keren, zag ik
een klein bruinverbrand mannetje met
slobkousen aan en een geweer onder zijn
arm om hel huis lopen. Naar zijn uiterlijk
te oordelen, was hij een jachtopziener. Hij
floot een schril fluitsignaal en de man, die
ik het eerst gezien had, verscheen in de
achterdeur.

Er werden enige woorden gewisseld en

daarna verdween de kleine man in het
bos, waarbij hij mij op een meter of twin
tig afstand passeerde. Ik zag hem verdwij
nen in de richting, van waar ik gekomen
was.

Dit maakte mijn terugtocht niet eenvou
diger. Het was duidelijk dat er in de bos
sen min of meer gepatrouilleerd werd, en
ik moet toegeven, dat dit mij eerder plezier
deed dan dat het mij van m'n stuk bracht.
Want er scheen in het Huis aan de Baai
dus toch wel iets te gebeuren, dat het nodig
maakte nieuwsgierige vreemden te weren.

Ik gaf de jachtopziener ruimschoots ge
legenheid een eind weg te komen, voordat
ik me bewoog. De zon was nu volkomen
verdwenen en de schemering maakte, dat
het nog luguberder was tussen de donkere
dennen. Ik bewoog me in de richting van
de baai. Toen ik uit het bos weer te voor
schijn kwam, was er geen spoor van de
jachtopziener te bekennen.

Lang voordat ik in het dorp terug kwam,
begon ik vermoeidheid te voelen. Een gure
wind uit de richting van de zee, maakte
het noodzakelijk voor me om stevig door
te wandelen om het niet al te koud te krij
gen. Ik had me eigenlijk voordien niet ge
realiseerd, hoe weinig fit ik geworden was.
Met een zucht van verlichting begroette
ik dan ook de lichten van Rose Cottage, die
in het duister naar buiten straalden. Toen
ik de zitkamer binnenstapte, vond ik daar
juffrouw Clitherwood bezig een kop thee
in te schenken voor een grote minzame
dominee. Zijn handdruk voelde wonderlijk
slap en week aan.

Excuseert u mij, dat ik hier zo maar
binnengedrongen ben, zei hij op onder
danige toon, maar ik wilde als goede buur
man eens komen kijken, of u alles hebt

wat nodig is. Ik ben Josiah Barlow en ik
ben de dominee van het dorp.

De ogen van de dominee straalden van
vriendelijkheid" achter zijn brilleglazen.

Ik nam een kop thee aan van juffrouw
Clitherwood, die zich uitsloofde en ons met
een glimlachje aankeek. Ze had zich ken
nelijk buitengewoon goed geamuseerd tij-
dijs mijn afwezigheid.

Ik ben hier gekomen om gedurende
een maand of twee een rustkuur te doen,
legde ik uit. Londen is saai én onbetaal
baar.

Als u moet rusten is er geen betere
plaats dan deze uit te kiezen, stemde de
dominee toe. Maar als ik niet onbescheiden
ben, mag ik u dan vragen, hoé u er toe
gekomen bent juist dit gehucht uit te zoe
ken?

Ik vond deze vraag vrij onbetamelijk en
ik meende ook een blik van grote nieuws
gierigheid in de ogen van de dominee te
ontdekken.

Ik heb deze plaats eenvoudig op de
kaart uitgekozen, antwoordde ik. Ik kan
hier bij de moerassen tevens mijn hobby
om vogels te bestuderen uitleven. Na de
militaire dienst vind ik het leven in de
vrije natuur een verademing.

De dominee knikte.

Dat is zeker waar. Ik ga ook dikwijls
de natuur in om afleiding te vinden. Hebt
u prettig gewandeld vanmiddag? Ik zag
u in de richting van Het Huis aan de Baai
gaan.

(Wordt vervolgd)

De Emmabloem-collecfe

Voorlopige indruk is gunstig

De collectanten voor de Emmabloem-col-
lecte ten bate der t.b.c.-bestrijding, trof
fen het vandaag niet met het weer. Vooral
in de vroege morgenuren moesten zij er
een nat pak voor over hebben. Toch was er
onder de dames en heren alsook onder de
vele jongelieden een goede geest, omdat zij
vrijwel overal een geopende beurs vonden.

De verkoop ging goed. Er waren 60,000
bloempjes in voorraad genomen, maar de
verkoop ging in enkele wijken zó vlot, dat
nog 10.000 bloempjes, van verleden jaar
overgebleven, van de zolder gehaald moes
ten worden om aan de aanvragen te kun*
nen voldoen.

Er kwamen ruim 300 collectanten op<
Daarmee konden de meeste wijken be
hoorlijk bezet worden, maar toch betreurde
men het op het hoofdbureau te Haarlem
dat ook de collecte in Bloemendaal leidde
dat het aantal niet groter was.

Om 12 uur waren er reeds verscheidene
collectanten die hun wijk hadden afge
werkt. Er waren busjes bij die niet veel
onder de 100 gulden bleven. De verwach
ting voor het welslagen der collecte was
dus gunstig. Men hoopte de 10.000 van
verleden jaar ook nu te halen. Of dit
gelukt zullen onze lezers morgen vernemen.

De Privé-secrefaresse

Gisteravond gaf de geheelonthouders
toneelvereniging „Nieuw Leven" in de
schouwburg de laatste voorstelling van het
blijspel „De privé-secretaresse" door Ary
den Hertog. De kunstlievende leden hebben
eerder in dit seizoen hun hart kunnen op
halen aan een enigszins ernstig stuk da
psychologische thriller „Spel met het nood
lot" van Evelyn Williams en daarom moest
nu weer eens naar oud gebruik de behoefte
aan probleemloze ontspanning bevredigd
worden. Op zich zelf bestaat daar natuur
lijk geen bezwaar tegen. Immers: zoveel
hoofden, zoveel zinnen. Zelfs zou men de
keuze van deze flauwe, even langdradige
als dungesponnen comedie met enige goede
wil kunnen verdedigen. Er zaten trouwens
genoeg' lachers in de zaal om als recht
vaardiging ie dienen. Doch dat de kwaliteit
van de opvoering zakte tot ver beneden het
respectabele peil, dat deze aardige vereni
ging doorgaans bereikt, is. moeilijker te
verontschuldigen.

Naar in een kort inleidend woord door
een bestuurslid werd medegedeeld, wilde
men deze keer enkele jongere krachten, die
nog weinig aan bod zijn gekomen, een kans
gunnen om hun talent te bewijzen. Een ge
zond principe. Maar behoefden zij .daarom
direct hoofdrollen te vervullen? Sylvia van
der Schaaf gaf in twee of drie kleine scènes
blijk van begrip voor het sportieve karak
ter van het onberekenbare meisje, dat het
leven als een speelse krachtmeting opvat.
In grote lijnen bleef haar optreden evenwel
kleurloos en monotoon, soms pal tegenstrij
dig aan de regels van haar tekst. Tegen
over haar stond Kick van Aken als de
jeugdige fabrieksdirecteur, die zich voor
namelijk onderscheidde door gebrek aan
zakelijkheid, ook in kleinigheden van hou
ding en kleding. De schrijver heeft de ont
wikkeling van dit inderdaad heel zwak ver
lopende stuk bedoeld als een voortzetting,
maar dan met bliksemsnelle woorden, van
de partij tennis waarmee het begint. Nu de
vertolkers de onverwachte wisselingen van
aspect niet konden bijhouden en de toch
waarlijk niet hoogvliegende ballen maar
nauwelijks en zonder erg veel effect raak
ten, bleef het een saaie en doorzichtige be
doening, vol onmogelijke situaties, waar
voor ook de regisseur geen oplossing vond.

Het gebrek aan spanning en temperament
dat reeds het eerste tafereel kenmerkte,
handhaafde zich onverminderd. Alleen de
wel wat zwaar gechargeerde bedrijvigheid
van het kantoorpersoneel, geheel in de
sfeer van de klucht getrokken, bracht enig
leven in deze brouwerij van slaapdranken.
Klein Kerkhoff was lang niet slecht als
een getrouwe copy van de toneel-boek
houder met het nasale stemgeluid en Inge
Troost leverde, in een dwaze en soms te
overdadige travestie-rol, een nieuw staal
van haar veelzijdigheid. Er zat tenminste
pit en een schijnbare spontaneïteit in haar
spel.

Na de goede prestaties van de laatste tijd
kon een inzinking bij „Nieuw Leven" haast
niet uitblijven. Gelukkig weten wij dat dit
amateur-gezelschap tot veel betere dingen
in staat is.

DAVID KONING.