Een dag van nek-aan-nek finishes op het Zandvoortse circuit Een vage herinnering Maandag 27 Juni 1949 4 AUTO- EN MOTORSPORT Reputatie van spanning en goede sport werd weer eens bewaarheid De dag: van gisteren op het Zandvoortse circuit is een van de sportieve hoogtepun ten geweest, die de Burgemeester Van Alphen-weg in de korte tyd van zijn be staan al heeft opgeleverd. Zowel bij de sportwagen- als bij de motor-races is er fel maar fair gestreden en die strijd heeft meer dan één maal nek-aan-nek finishes opge leverd, die de duizenden toeschouwers in ademloze spanning hielden. Het meest spec taculaire van deze dag van motor-geronk waren ongetwijfeld de sportwagen-races, die een Iang-gekoesterde hoop van zovele enthousiasten in vervulling deden gaan. Daar was ten eerste de anderhalve liter klasse, die de met zoveel spanning verbeide kamp tussen de Alfa Romeo van Richard son, de MG van Molenaar en de Gatse van Gatsonides moest brengen. Gatsonides die bij de training de snelste was geweest, kwam dank zij een fenome nale bochtentechniek onmiddellijk aan de kop. Maar achter hem ronkte de dreigende daver van de Alfa en het felle uitlaat-ge- luid van Molenaars MG. Toen de wagens de eerste maal de Hunze-rug opraasden, kwam echter de zwakke plek van de kleine rode Gatso naar voren, een gebrek aan acceleratie-vermogen. Nog wist de oude rot Gatsonides de leiding terug te krijgen, maar toen even later een zware slip in de hair pin voor de Hunze-rug hem in moeilijk heden bracht, namen de Alfa en de MG de leiding over. Ronden lang wist Molenaar de kop te houden met zijn MG die liep als een klok. En ronden lang werd hij bedreigd door de blauwe Alfa, die met de nieuwe ling Richardson aan het volant aan zijn staart bleef' kleven. Tot eindelijk in de achtste ronde Richardson zijn gaspedaal aan de grond trapte. Hij wist dat hij nog wat ,,op zak" had en realiseerde dat tikje extra-vermogen met benijdenswaardig strategisch inzicht. Hij nam met grote zekerheid de kop en een ieder die weet wat er aan deze Alfa gewerkt is om het tech nisch wonder, de vervanging van een com pressor door zes carburateurs, te volbren gen, zal zijn armzwaai van wilde vreugde, toen hij als eerste over de finish schoot, hebben begrepen. Luttele centimeters. Nauwelijks was het applaus bedaard, of de toeschouwers moesten zich prepareren op de finish van de 1100 cc's, die één minuut achter de ar.derhalveliters waren gestart. Het had zo'n tamme race geleken, nadat de MG Magna van ir. Visser door motor-peeh was uitgevallen en de Riley Monaca van Oosten onbedreigd aan de kop had gelegen. Maar op een schijnbaar veiligen afstand lag' de Fiat. 1100 van Van Houten. En deze Fiat die nog niet zo lang geleden op de auto markt stond, had voldoende „.push" over om Oosten in de laatste ronde ongenadig achter de broek te zitten. Zelfs genoeg om op de laatste tien meter voor de finish te passeren en met luttele centimeters te winnen, daarmede een ieder met stomheid slaande. Ook de grote klassen (2 liter en boven 2 liter) brachten in ongekende hoeveelheid de verrassingen en teleurstellingen die deze onberekenbare sport zo eigen zijn. Bij dë twee liters ging de grote strijd tussen de BMW van Van der Tuyn en de Veritas van Roosdorp- In de eerste ronde zag Van der Tuyn kans om ziin hoogst ongedistinseerd- g»schilderde BMW langs de oranje Veritas te krijgen. Hij hield de leiding gedurende vier moeilijke rondes. Toen wreekte zich de vergeetachtigheid uit nesvositeit die al zoveel zeker schiïnende overwinningen teloor deden gaan. Van der Tuyn had ver geten een doek die hij voor de radiateur had gehangen om de motor warm te kriigen, voor de start weg te laten nemen. De BMW liep gloeiend hee ten de pit-stop gaf Roos- dorp de kans om de leiding te hernemen. Noodlot. Bij de ongelimiteerde klasse voltrok zich het noodlot over de favoriet en Gatso-rijder Barendrecht, die bij de training een ronde van 112 km had gedraaid. Na een perfecte start nam hij de kop en toen het veld voor de eerste maal doorkwam, twijfelde nie mand of de grijze wagen die vooraan lag was de Gatso. Nochtans bleek het de Dela- haye van Tielens te zijn en Barendrecht verscheen tot kennelijke ongerustheid van zijn „pit" niet op het toneel. Eerst twee ronden later, toen Tielens een niet meer in te halen voorsprong had gekregen, kwam Barendrecht weer door. Een onbenullig ongelukje het lostrillen van zijn benzine glaasje had hem iedere kans ontnomen. Verbeten vechter die hij is, bleef Baren drecht het uiterste geven en hij maakte de snelste ronde (110 km). Zo kreeg Tielens de kans tot een gevecht met de Gatso, waar hij ongetwijfeld naar verlangd moet heb ben, niet. Met volmaakt meesterschap draaide hij ronde na ronde en won onbe dreigd. Een strijd op zichzelf werd uitge vochten tussen de doodgewone Ford van de 19-jarige Knegtel en de Bentley van Reich- mann. Knegtel deed al ging het een piet- sie wild dingen met de Ford, die een voudig niet kunnen bestaan. De Bentley eindigde dit duel in de Zandvoortse duinen na een fikse slip en Knegtel won de vierde prijs. Men zou deze coming-man wel eens in een echte sportwagen willen zien. Motor-races. Misschien voor het oningewijde publiek minder spectaculair maar daarom niet minder interessant waren de motor-races voor juniores van de KNMV. Speciaal de series van de 125 cc-klasse leverden strijd van geweldige spanning. In de eerste won v. d. Mispel op Eysink met fractioneel ver schil voor Oldenhof eveneens op Eysink. De tweede was met enige pijn en moeite voor Wierda op Batavus voor Muulwijk op DKW Bij de 250 cc's won Plet onbedreigd op Velocette en bij de 350 cc's deed A. van Nederpelt dat eveneens op Velocette. Bij de 500 cc's ging A. Keijser op Triumph als eerste door de finish. Zo kregen de dertigduizend toeschouwers ruimschoots waar voor hun geld. En de verkeersregeling was ditmaal prima. De uitslagen luidden: Sportwagen klasse A (1100 cc): 1. Van Houten, Fiat; 2. Oosten, Riley Monaco; 3. Houtkoper Jr., MG Magna. Klasse B (1500 cc): 1. Richardson, Alfa Ro meo; 2. Molenaar, MG Midget; 3. Gatsoni des, Gatso. Klasse C (2000 cc): 1. Roosdorp, Veritas; 2. Van der Tuyn, BMW; 3. Van der Wan- sem, BMW. Klasse D (boven 2000 cc) over 10 ronden: 1. Tielens, Delahaye; 2. Bloem, Gatso; 3. Sythoff, Healey. Twee witte BMW's vechten het uit in de twee liter-klasse. Het was typerend voor de sfeer van de races die gisteren op het Zandvoortse circuit werden gehouden dat er met niet aflatende felheid zoerd gestre den. Zo ook deze twee. Zij liggen mijlen achter de leiders maar geven elkaar in de strijd om de derde plaats geen-duimbreed toe. Het was tenslotte de 27 van Van Wan- sem die dit duel won. - - - Tini Jonker zwom van Noordwijk naar Zandvoort Er waren touwen nodig om een afzetting te verkrijgen teneinde de enorme toeloop van het publiek ordelijk te regelen, toen de Zaandamse zwemster Tini Jonker om tien minuten over zessen bij zeebad Termes aan land stapte, nadat zij om 10 minuten over twaalven in Noordwijk het zilte nat was ingedoken. Men zou het haar niet hebben aangezien, dat ze zulk een enorme prestatie had geleverd. Glimlachend nam ze de tal rijke gelukwensen in ontvangst. Een grote krans werd haar omgehangen, een hulde blijk van Zaandamse zwemmers, bloem stukken werden aangedragen en Tini Jon ker was door al deze eerbewijzen kennelijk beduusd. Later werd zij in het consumptiegebouw van zeebad Termes toegesproken door bur gemeester mr. H. M. van Fenema, die met zijn echtgenote aanwezig was en die Hol lands durf, doorzettingskracht en uithou dingsvermogen, in haar verpersoonlijkt, roemde. Hij wenste haar veel succes bij haar poging, om "straks de grote „sprong" over het Kanaal te wagen. „Hoe heb je het gehad op die zware zwemtocht over ongeveer 1614 km in het vrij koude zeewater, dat bovendien door de straffe wind zeer bewegelijk was?". „Och, dat ging nog wel, alleen mijn ogen gingen pijnlijk branden door de inwerking van het zeewater. Ik werd het laatste uur lichtelijk zeeziek door de zware deining", antwoordde de zwemster. De heer Van Breemen van de Zandvoort se reddingsbrigade, die haar in een vlet, toen de helft van de tocht was afgelegd, naai- Zandvoort begeleidde, vertelde, dat de eerste drie km ontzettend zwaar waren geweest. Haar trainer, de heer De Ruiter, overwoog zelfs, haar in de boot te hijsen, doch Tini zette rustig haar schoolslag, met een regelmatigheid van ongeveer 30 slagen per minuut voort, hetgeen ze het gehele traject volhield. De schipper van de Noord- wijkse vlet, adviseerde eveneens, door te zetten, omdat na deze 3 km de stroming het zwemmen makkelijker zou maken, het geen inderdaad het geval was. Nu eens op 800 meter uit de kust, dan weer op onge veer 600 meter, maar nooit dichterbij, heeft Tini het bijna onmogelijk lijkende- vol bracht. Cricket Century van W. van Weelde tegen Haarlem Het was merkwaardig, dat Haarlem dit maal niet verloor door zwak batten. De score van 154 was zij 't op 'n zeer snel lopend veld behoorlijk ook al miste ACC de fastbowler Sanders. Als men nagaat, dat de kopstukken faalden en de stand op een gegeven ogenblik 7 voor 60 was, is 154 zeer bevredigend. Dit was vooral het werk van Han Boeree, die een uitstekende 38 scoor de. Hij werd daarin gesteund door Kruyt (17), Voogd (17) en Kleefstra (19x). Voorts scoorden H. Peschar 10, A. Harmsen 15 en Max Maas 12. In de Amsterdamse aanval blonk Wally van Weelde uit. Hij gooide liefst 30 overs, met 656. Verder Henrichs 348, H. v. Weelde 024, W. Feldmann 011 en v. Soomeren 03. De Amsterdamse overwinning kwam echter vrijwel geen ogenblik in gevaar. J. Immig en H. van Weelde (resp. 25 en 32) begonnen direct snel te scoren. Toen om streeks de 50 het -tweede wicket viel, was de belangrijke vraag of het zou lukken Wally van Weelde snel uit te krijgen, dan had er voor de Haarlemmers nog een goede kans ingezeten*. Van Weelde was echter meteen ingespeeld, en begon enorm hard te slaan, zonder te freehitten. In een vrij wel foutloze innings scoorde hij 100, waar van niet minder dan 86 runs aan bounda ries! (20 x 4, 1 x 6). Feldmann steunde hem goed (12x). Het bowlen van Haarlem was niet slecht, maar elke iets te korte of lange bal ging onherroepelijk voor vier. De cij fers waren natuurlijk weinig fraai: M. Maas 011, P. Maas 147, H. Boeree 02, W. Peschar 038, Harmsen 262, Kleefstra 011. ACC bereikte een score van 181 voor 4, waarna gesloten werd. Rood en Wit slaat Hermes Rood en Wit verrichtte gisteren een fraaie prestatie door Hermes op eigen veld te slaan. Hermes batte eerst en verloor spoe dig enige wickets. Reeds in de eerste over boekte Hagenaar succes, toen hij Stolk door Chapon in de slips gevangen kreeg. Even later werd Van der Ende door Bijle- veld gebowld. Ook de gebroeders Keuzen kamp maakten het niet lang en zo verloor Hermes reeds spoedig vijf wickets voor 53 runs. Tettelaar was echter nog in en door aanvallend batten bracht hij de score om hoog. Verschillende slagen waren 'zeer ge lukkig geplaatst en een keer gaf hij in het verre veld een eenvoudige kans, die echter gemist werd. Met een zes over de tribune bereikte hij zijn 50, maar was even later uit, toen hij trachtte Bijleveld voor zes te slaan en Van Houten een goede vang deed. Zijn 56 runs bevatten twee zessen en zeven vieren. Weer vielen snel enige wickets en bij de stand 99 voor 8 leek het einde van de Her mes innings in zicht. Aanvoerder Nolet speelde echter een goede innings. In deze periode zakte het bowlen van Rood en Wit iets af. Nolet werd goed gesteund door de laatste batsmen en zo Icon het gebeuren, dat er nog 47 runs aan het totaal toege voegd werden. Hermes was derhalve uit voor 146. Nolet scoorde 32 runs, waar onder zes vieren. Het bowlen en fielden van Rood en Wit was vrij behoorlijk. Bijle veld bowlde zonder onderbreking en nam 6 wickets voor 58 runs, Hagenaar 2 voor 57 en Hein Winter 2 voor 20. Ook De Nijs was achter het wicket uitstekend op dreef. Hij deed een goede vang en stumpte op uitste kende wijze een der Hermes-batsmen. Het batten van Rood en Wit werd geheel gedragen door de innings van Van Baas- bank. De start van de Haarlemmers was zeer slecht. Op 14 waren er reeds drie wickets neer. Ligtenstein (11) hield even stand, maar daarna vielen weer snel enige wickets en toen er zes batsmen uit waren voor 69 runs, zag het er voor, Rood en Wit niet rooskleurig uit. Van Baasbank en Hein Winter hielden echter stand en brachten de score langzaam omhoog. De aanval van Hermes was zeer zuiver en voor iedere run moest gevochten worden. De honderd ging op zonder verder wicketverlies. Na de thee waren de Schiedammers niet in staat deze stand te breken. Op 134 had den zij pas succes, Winter werd voor een zeer nuttige en goede 34 door v. d. Ham men gebowld. De stand met Van Baasbank had 65 runs opgeleverd. Maar het pleit was spoedig beslecht want even later stelde Van Baasbank met een keiharde vier de overwinning veilig, waarna gestopt werd op 149 voor 7. Van Baasbank bleef met 62 not out. Hij batte uitstekend en speelde een volkomen kansloze innings, die zes vieren bevatte. Bowlingcijfers Hermes: v. d. Hammen 347, Tettelaar 333, Scheffer 024 en Dellow 126. SpartaPW. Resultaat een draw. Sparta: 201 voor 5 wickets. Sonneveld 74, Van der Linde, 24, Holl 10, De Bruyn 58 not out, Wen- neker 16 not out. Bowlingcijfers PW: Leeftink 4 voor 75, Höpink 1 voor 74,-dr. Van Spanje 0 voor 21, dr. Jansen 0 voor 18. PW scoorde 100 runs voor 3 wickets. Van Seventer 37, Janssen 18, dr. Jansen 11 not out, Leeftink 12 not out. Bowlingcijfers Sparta: De Bruyn 2 voor 12, Schildhuis 0 voor 27. Borani 0 voor 8, Wen- neker 0 voor 5, Holl 1 voor 16, Sonneveld 0 voor 19. HBSPW. Resultaat een draw. PW 145 runs, waarvan Van Seventer 12, Jansen 12, dr. Max Jansen 37, Schnitger 38, Höpink 14. Bowlingcijfers HBS: Van der Vegt 5 voor 50, Wunder 2 voor 78, Van Katwijk 3 voor 10. HBS scoorde 62 runs voor 5 wickets (tijd). Van Vliet 10, Van Katwijk 20 n. o. Bowling cijfers PW: Leeftink 2 voor 26, Höpink 3 voor 11, dr. Max Jansen 0 voor 7, dr. Van Spanje 0 voor 1. VOCExcelsior. Gewonnen door Excel sior met 8 wickets en 4 runs op de tweede innings. Ie innings VOC 41, Excelsior 118. 2e innings VOC 133 voor 8 gesloten, Excelsior 60 voor 2. Excelsior scoorde in de eerste innings 118 runs, waarvan Oosterholt 60, Beukers 12 en Braak 11. Bowlingcijfers VOC: Bongers 0 voor 27, Lochman van Ben- nekom 3 voor 19, J. Nieuwenburg 4 voor 37, Terwiel 1 voor 22, Van Erp Taalman Kip 1 voor 6. VOC scoorde 41 runs, Van Eek 13 en A. Nieuwenburg 10. Bowlingcijfers Excel sior: J. Oosterholt 4 voor 26, Dries 6 voor 15. VOC maakte in de 2e innings 133 runs voor 8 (gesloten). Van Eek 37, Konert 34, Stroo 12, Lochman van Bennelcom 12,. Bowlingcijfers Excelsior: Oosterholt 1 voor 58, Dries 5 voor 51, Ter Braak 0 voor 10. Excelsior scoorde nog 60 runs voor 2 wickets, Hoenderop 11, Dries 30 not out. Bowlingcijfers VOC: Ter- wiel 0 voor 3, J. Nieuwenburg 0 vooi- 12, Lochman van Bennekom 1 voor 9, Stroo 1 3or 23, Van Erp Taalman Kip 0 voor 4. VRAWV. Gewonnen door VRA met 7 Wickets. VVV 216 voor 6 gesloten, waarvan Alders 22, Slagter 31, J. Roodenburg 25, W. Roodenburg 66 not out, Burger 11 en Rut gers 21. Bowlingcijfers VRA: Klink 5 voor 73, L. Mulder 1 voor 27. VRA scoorde 218 runs voor 3 wickets, waarvan Smit 73, Wes terink 39. L. Mulder 44 not out, Kummer 53 not out. Bowlingcijfers WV: Alders 1 voor 91, Rutgers 2 voor 51. KampongQuick (N.) Resultaat een draw. Quick 175 runs voor 6 (gesloten). De Vries 23 not out, D. Ingelse 45, Burki 51, Phyffer 10, Smithuysen 15 en Veugelers 13. Bowlingcijfers Kampong: Van der Bijl 4 voor 77, OMer-man 2 voor 54. Kampong scoorde 129 runs voor 6 wickets (tijd). Van der Bijl 71, Van Minnen 16, mr. Wagenvoort 13. Bowlingcijfers Quick: Bluyssen 3 voor 28, Burki 5 voor 47, Veugelers 1 voor 10. MeikeversCVHW. De tweede klasse wedstrijd tussen Meikevers en CVHW werd gewonnen door CVHW met 77 runs. CVHW scoorde 178 runs en Meikevers 101 runs. Engeland scoorde 313 runs voor 9 wickets (gesloten) Engeland batte Zaterdag eerst in de twee de testwedstrijd EngelandNieuwzeeland. De score luidde: Hutton b. Burtt 23 Robertson c. Mooney b. Cowie 26 Edrich c. Donhelly b. Cowie 9 Compton c. Sutcliff b. Burtt 116 Watkins c. Wallace b. Burtt 6 Mann b Cave 18 Bailey c. Sutcliff b. Rabone 93 Evans b. Burtt 5 Gladwin run oüt 5 Young not out 1 extra's 11 Totaal voor negen wickets, gesloten 313' runs Nieuw Zeeland: Sutcliff not out 12, Scott not out 8, totaal 20 voor het verlies van geen enkele wicket. Rood en Wit II—VUC Gewonnen door V.U.C. met 100 runs en 5 wickets, op de eerste innings. Rood en Wit II scoorde 55 runs waarvan Bouvy 15 en de Jong 11. Bowlingcijfers V.U.C.: Straus 325, Boudestein 521. V.U.C.: 155 voor 5, waai-van v. d. Brugge 21, Straus 35, Wierts 59 not out, Hoffman 26. Bowlingcijfers Rood en Wit II: De Jong 037, Thon 3—44, Davidson 031, Van Zeeland 113, Molijn 017. Cr. I.C.Rood en Wit III Gewonnen door Cr. I. C. met 157 runs en 5 wickets. Rood en Wit III 34 runs, waar van Faber 12. Becking 53. Cr. I. C. scoorde 191 runs voor 5 wickets. K. Klink hamer 82, v. Eek 267, J. J. Peereboom 045, Timmerman 011, 'Faber 111, Wijkhuizen 111. Na spannende strijd won Haarlem III van VVV II Haarlem III speelde een spannende- wed strijd in Amsterdam tegen WV II, een wedstrijd waarin 28 wickest vielen voor 103 runs! WV II was eerst voor 28 all out: B. Dik 2—4, A. v. d. Bergh 4—19, E. ter Haar 11, Buissink 21, H. Schlatman 1—0. Toén de stand 19 voor 8 was bij Haarlem, leek deze vereniging de wedstrijd toch nog te verliezen! Schornagel en Schlatman hielden stand en brachten het tot 44 (Schornagel 15, Schlatman 14), zodat het totaal op 51 sloot, waardoor Haarlem III met 23 runs won. Wel probeerde WV II het nog op de tweede innings doch met een score van 24 voor 8 gaf het de hopeloze taak op: B. Dik 5—3, v. d. Bergh 119, Wildschut 20. Haarlemse Cricketbond Rood en Wit 4Rood en Wit 5. Gewonnen door Rood en Wit 5. Rood en Wit 4 maakte 132 voor 7. H. IJackenitz 81 n.o., W. J. van Vliet 24. H. van Zeeland 2-29, H. Bax 3-41, R. de Nijs 2-23. Rood en Wit 5 scoorde 134 voor 8. H. Bax 34, M. Kruyff 36, R. de Nijs 18, J. de Breuk 14, H. J. Pothoff 21 n.o., J. Faber 36, H. Hackenitz 2-73, J. P. de Ruig 3-18. C.V.H.W. 2—Haarlem 5. Gewonnen door C.V.H.W. 2 met 81 runs. C. V. H. W. 2 maakte 136 voor 6. G. Zeeuwe 10, J. Bastiaenen 79, J. Machielse 24, E. ter Haar 3-52, G. Goosens 1-34, N. Schenk 1-20, Th. Grupping 1-24. Haarlem scoorde 55 runs. G. Goossens 11, N. Schenk 14 n.o., G. Zeeuwe 4 -25, G. v. Langelaar 5-23. „Stichting 500 en 1000" gaat procederen tegen de staat De „Stichting 500 tot 1000", in het leven geroepen ter behartiging van de belangen der inleveraars van bankbiljetten van 500 en 1000, heeft in Amsterdam een ledenvergadering gehouden. De voorzitter der stichting, de heer H. Fuldauer, zeide dat aanvankelijk na een briefwisseling met het ministerie van financiën en een onder houd met de minister de kansen voor de inleveraars niet ongunstig leken. Blijkens recente mededelingen is deze hoop echter niet verwezenlijkt en blijft het bestuur der stichting niets anders over dan te gaan procederen. Teneinde aan de hiervoor be nodigde gelden te komen, zullen de leden van de stichting thans voor de tweede maal 1 procent van het nominaal bedrag der in geleverde bankbiljetten met een maximum van 100, moeten contribuéren. ORGELBESPELING. Er wordt een orgelbespeling gegeven in de Grote of St. Bavokerk te Haarlem op Dins dag 28 Juni 1949, 's avonds van 8-9 uur door George Robert. Het programma luidt: 1. Meinem Jesum lass ich nicht, Koraal met variaties J. C. Walther 2. Preludium en Fuga D gr. t. J. S. Bach 3. Andante C. Franck 4. Petite suite scholastique, D. de Sévérac Prélude, Meditation, Prière (Choral), Can- tilène mélancolique, Fanfare fuguée. 5. Tweede Choral H. Andriessen Onbehaaglijke herinnering aan de oorlogsdagen Zwermen bommenwerpers vlogen over ons land Als de lichten op straat en in de huizen niet hadden gebrand, dan had men zich Zaterdag- en Zondagavond kunnen wanen in de donkere dagen, toen geallieerde en Duitse luchtvloten ons luchtruim doorkruis ten. Het doffe monotone gezoem, dat de meesten onzer nimmer zullen vergeten, was gedurende lange tijd niet van de lucht en klonk nu in vredestijd des te angstwek kender, omdat de vliegtuigen, die op vrij grote hoogte over ons land vlogen, geen enkel licht voerden. Menigeen maakte zich ongerust, hetgeen bleek uit ontelbare telefonische verzoeken om inlichtingen die op de redacties der dagbladen, bij het A.N.P. en bij de Rijks luchtvaartdienst op Schiphol binnen kwamen. De Rijksluchtvaartdienst wist officieel van niets. In de verkeerstoren op het vlieg veld was ook geen enkele mededeling over de overtrekkende machines ontvangen, noch had men op enigerlei wijze contact met de toestellen gehad. Wel was bekend, dat er boven Engeland luchtmanoeuvres werden gehouden, doch volgens de bezet ting van de verkeerstoren op Schiphol was bericht ontvangen, dat deze oefeningen zich niet verder dan 100 mijl van de Britse kust zouden uitstrekken. Engeland beleefde zijn tweede „Battle of Britain" en Nederland werd als aanvlieg- gebied voor uit Duitsland komende machi nes gebruikt. Voor vele Nederlanders was liet een onbehagelijke herinnering aan de oorlogsdagen. Superfort landt op Schiphol. Zondagmiddag heeft een Superfort B. 29 van de Amerikaanse luchtmacht, dat deel nam aan de manoeuvres boven Engeland, een landing op Schiphol moeten maken wegens een storing in de olieleiding. Het had een bemanning van zestien koppen. Het toestel, groter dan de Constellations en met talrijke uit de romp stekende snel- vuurltanonnen, trok veel bekijks. Uitvinder van het norit jubileert Morgen; 28 Juni, herdenkt dr. A. Wijn berg te Aalsmeer het feit, dat hij veertig jaar geleden promoveerde tot doctor in de technische wetenschap op proefschrift „Het rietwas en de mogelijkheid zijner techni sche winning". De jubilaris is vooral bekend geworden door zijn uitvinding van het norit. Dr. Wijnberg werd 26 Juni 1878 te Am sterdam geboren. Na de H.B.S. werd hij as sistent aan de School voor Suikerindustrie te Amsterdam. Door zelfstudie behaalde hij het .diploma van scheikundig ingenieur, zonder ooit enig college te hebben gevolgd. Dit is een unicum in de annalen der poly technische school. Hierna gi,ng de heer Wijnberg werken aan zijn proefschrift, dal een zijner uitvin dingen tot grondslag had: de winning van waardevolle soort was uit de afval van suikerriet. Groot succes behaalde dr. Wijnberg met zijn uitvinding van het norit, een ontkleu ringskool die internationaal in de suiker industrie wordt gebezigd. Sinds norit ook als geneesmiddel wordt gebruikt, heeft het algemene bekendheid verworven. Finnen vierden Midzomerfeest op de Kagerplassen Op de Kagerplassen heeft de Fins-Ne derlandse Vereniging een Fins midzomer feest gehouden. Drijvende basis van deze festiviteit was de salonboot „Marijke" waarop „smörgasbrod" geserveerd en ge danst werd. Deze „Kokkobrasa" werd meegevierd door de Finse gezant eri mevrouw Asko Ivalo en hun dochtertje. Er was een de monstratie van Finse volksdansen en het feest culmineerde in een reusachtig vreugdevuur op een der Kaag-eilanden. Bü de gemeenteraadsverkiezingen te Geleen is gebleken dat slechts een twaalfde stem aan een der lijsten een zetel kosten zal. Lijst 2 had bij de tweede deling voor de aanwijzing van een restzetel een gemiddelde van 380% en lijst 3 een gemiddelde van 380 2/3 stem een verschil dus van één-twaalf de stem. Het gevolg was, dat lijst 2 de rest zetel kreeg. - Bij graafwerkzaamheden voor het aan een van een gasleiding heeft men in de omgeving van het voormalige concentratie kamp Vught gestoten op een aantal stoffe lijke resten, vermoedelijk van door de Duit sers doodgeschoten gevangenen. De dienst Identificatie en Berging zal een onderzoek instellen. Agenda voor Haarlem MAANDAG 27 JUNI. Palace: „Black Angel", 18 j., 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 uur. Luxor: „Copacabana", 18 j., 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 uur. Frans Hals: „De laatste étappe, 18 j., 2.30, 7.00 en 9,15 uur. City: „San Antonio", 18 j., 2.15, 4.30, 7.00 en 9.15 uur. Rembrandt: „Hallo Noord 777", 14 jaar, 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 uur. DINSDAG 28 JUNI. Grote Kerk: Orgelconcert, 8 uur. Biosco pen: Middag- en avondvoorstellingen. FEUILLETON door NATALIE SHIPMAN 11) Dat was het ook niet, Zij maakte een beroerde tijd door. Het maakte haar nogal bitter en scherp. Helen mijn vrouw begreep haar wel, maar zij kan mij soms hevig irriteren. Waarom blijft zij hier, als zij zo on gelukkig is? Omdat zij lui is. Tony is een van die mensen, wier beste kant naar boven komt, als het hun tegenloopt. Als het hun, ook al is het maar een korte tijd meeloopt, dan gaan zij achterover leunen en bekla gen zichzelf. De Babreys zijn allemaal be dorven kinderen geen van hen heeft veel te doen, maar ze zijn te lui en te veel gewend aan hun. eigen manier van leven, om er zelf op uit te trekken. Hij zweeg een ogenblik Het is een droevig stelletje. Ik weet niet waarom we eigenlijk over hen praten. Tony is toch geen vervelend type. Zij is nog de beste van het gehele stel. Hij voegde er zo achteloos mogelijk aan toe: Komt u uit een grote familie? Zij aarzelde even. Tot op zekere hoogte. Ik was een enig kind en na de dood van mijn ouders werd ik bij neven groot gebracht. Er waren daar drie andere kinderen. En was u daar gelukkig? Weer die kleine aarzeling. Ja, zei zij. Het is eigenaardig, maar dat was ik wel. Hij wilde vragen, waarom dat eigenaar dig was, maar deed het niet. Hij moest haar niet verschrikken met vragen over haarzelf Ik vind uw kinderen erg aardig. Mark is lief, maar Emily is interessanter. En moeilijker. Natuurlijk. Zij is een fel bewogen kind, is het niet? Dat was precies het woord, dat op Emily past, dacht hij. Helen zou haar vinger niet met meer begrip op de juiste plek hebben kunnen leggen. Emily met haar driftbuiten, haar eindeloze nieuwsgierig heid, haar stormachtige liefde voor hem, haar hevige verdriet over ieder verloren of verdwaald beest en iedere foto van oorlogswezen, was van haar geboorte af een fel bewogen kind geweest. Zij had niets van haar moeders serene en gemak kelijke opgeruimdheid geërfd en Jim dacht nu voor het eerst, dat tussen hem en Helen de dingen wel eens moeilijker hadden kun nen worden, als zij in leven gebleven was. Zij is inderdaad fel bewogen, zei hij tegen Alden. Het is vreemd, omdat haar moeder helemaal niet zo was en ik ge loof, dat ik evenmin zo georiënteerd ben. Hij wachtte even, maar zij zei niets. Misschien krijgt zij het van mijn moeder, ofschoon we tegenwoordig niet meer zo sterk geloven in erfelijke eigen schappen, is het wel? Ik niet. Haar stem klonk zacht en er was iets in, dat zijn hart sneller deed kloppen. Natuurlijk, dacht hij, kon zij wel eens over haar eigen erfelijke belasting hebben gedacht, als....,, Zij hadden haar straat bereikt en hij temperde zijn vaart. Zij keerde zich met een ernstig glimlachje tot hem. Ik heb een heerlijke tijd gehad. Ik dank u zeer voor het concert en uw thee. Ik dank u, dat u meegegaan bent, zei hij. Wilt u het nog eens doen? Het was niet zijn bedoeling geweest het haar zo botweg te vragen, maar de woorden waren er uit, voor hij ze kon inhouden. Zij antwoordde niet onmiddel lijk en zij verlieten de wagen en liepen het pad op. Toen zei zij langzaam: U bent erg vriendelijk Ik ben helemaal niet vriendelijk. Zijn woorden klonken bruusk, nu hij het haar gevraagd had en hij belachelijk bevreesd was. dat zij weigeren zou. Hij ging voort: Ik ga met de trein van middernacht naar Washington, maar mag ik u opbel len, als ik terug ben en u meenemen, om te dineren? In de vallende duisternis leek haar ge zicht een bleek ovaal. Hij voelde meer dan hij zag, dat haar ogen op hem gericht waren en weer overviel hem dat oude gevoel, als hij zich Honora's blik herin nerde in het dtsister van die lang vervlo gen avond. Voor zij nog wat zeggen kon, ging hij voort: Er is een nieuw toneelstuk op komst een probeersel. Het is misschien ver schrikkelijk, maar we zouden het kunnen proberen. Er klonk een lachje in haar stem, toen zij zei: U spreekt zo ernstig. Ik ben ook volkomen ernstig, zei hij. Laten we zeggen, Vrijdag. Vrijdag, zei zij. Heel graag dan. En ik denk nog altijd, dat u erg vriendelijk bent. Goedenavond. Goedenavond, Alden. Haar hand was slank en sterk als die van een jongen. Toen was zij in het huis verdwenen en had de zware eiken deur zich achter haar gesloten. Hij reed door de verduisterde straten langzaam naar huis. Een enig kind, een wees, die door neven was groot gebracht, niet een zekere vrees voor overgeërfde familie-eigenschappenRita Brayle was misschien gestorvenJa, het klopte allemaal. Het vervelende is, dacht hij, dat de dingen te goed kloppen. Als ze dat doen zijn het geen feiten meer, maar ver haaltjes. Ik vraag me af Hij was nog altijd bezig het zich af te vragen, toen hij de wagen weggezet had en de kinderen goedennacht was gaan zeggen. Mark sliep al bijna, een klein, rond hoopje mens in zijn bed, maar in de kamer er naast lag Emily te lezen met een kleine electrische zaklantaarn half onder de dekens verborgen. Dat moet je niet doen, zei hij. Je zult je ogen bederven. Geef mij dat ding. Maar ik heb die lantaarn nodig. Als er eens een luchtaanval zou komen.... Die komt er niet! Hij liet haar echter de lantaarn houden en nam alleen het boek mee. Toen hij nog heel klein was, was hij ook gedurende enige tijd erg bang' geweest in het donker een afschuwelijke vrees. Hij vroeg zich af, of Honora Brayle ooit bang geweest was of zij ooit wakker geworden was, zich verbeeldend een schot te horen en of zij zich herinnerde, dat zij opgestaan was en door de kleedkamer van haar vader naar de kamer daarnaast gegaan was Daddy, wie was die dame? Miss Blanshaw? Zij is.... Het was belachelijk, dat hij het haar niet vertellen kon. Zij is een vriendin van Mr Warlon en van mij. Was zij een vriendin van Mammy? Neen, zei hij en wachtte op het onvermijdelijke: Waarom? Maar dat kwam niet. Emily schikte zich gemakkelijk in haar kussens en zei: Ik vind haar aardig. Zij is niet als een groot mens. Zij is net een klein meisje. Hij bleef op haar neerkijken. Kinderen hadden soms een buitengewoon helder in zicht. Ja, zei hij langzaam, ja Em, daar heb je gelijk aan. Dat is zij ook. Toen hij later in zijn couchette in de nachttrein lag, trachtte hij de nieuwe en vreemde gevoelens, die hem bestormden, te ontleden. Zou het werkelijk waar zijn, dat hij verliefd was op Alden Blanshaw, of was het alleen maar, omdat zij op Honora Brayle leek? Maar hij was niet verliefd geweest op Honora. Zij was nog maar een klein meisje geweest, bijna een baby. Hij had een speciaal gevoel voor haar gekoesterd, dat hij niet definiëren kon, maar het was geen liefde. Je kunt nu eenmaal niet vex-liefd zijn op een kind. Neen, dit was heel iets anders. Terwijl hij in de duisternis naar buiten staarde, dacht hij: Het is ook heel iets anders, dat wat ik voor Helen voelde, En toch was dat ook absoluut de werkelijk heid. Het was het enige werkelijke, dat mij ooit overkomen is. Ik was zes-en-twin tig en ik was nog nooit op iemand verliefd geweest. Ik had nooit tijd gehad voor meisjes,...** Op de universiteit was er een meisje geweest, die aan enige van zijn eerstejaars klassen deelnam. Hij had haar gedurende enige tijd gadegeslagen, had haar koren blonde haar bewonderd, haar slanke, goed geproportioneerde lichaam en hij had haar meegenomen naar een danspartij. Maar na die avond was er niets mysterieus meer aan haar. Als zij met hem praatte of dan ste en als hij haar met andere mensen samen zag, zag hij, dat zij niet de jonge godin uit zijn geschiedenisklasse was, maar alleen maar een nogal lang boerenkind met een frisse kleur. Gedurende zijn twee jaar in Chicago was er niemand geweest en evenmin in New York niemand, tot hij Helen Has- keth ontmoette. Toen hij haar voor hetr eerst over het terrein van de Country Club had zien lopen, dacht hij, dat zij een van de knapste meisjes was, die hij nog ooit gezien had. De manier, waarop zij liep in haar flanellen rok en de witte overhemd blouse, die haar slanke gebruinde hals zichtbaar liet, haar diepe, blauwe ogen en de kleine rimpel, die over de brug van haar korte, rechte neus lag als zij glim lachte alles aan haar was elegant en genereus en vrijmoedig en mooi. Zij paste in deze vriendelijke stad, waar bijna ieder een, iedereen kende en waar het zaken leven nauwelijks door de depresssie be roerd scheen te zijn tenminste vergele- ken met andere steden, die Jim kende. (Wordt vervolgdy

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1949 | | pagina 6