Een dag van nek-aan-nek finishes
op het Zandvoortse circuit
Een vage herinnering
Maandag 27 Juni 1949
4
AUTO- EN MOTORSPORT
Reputatie van spanning en goede sport
werd weer eens bewaarheid
De dag: van gisteren op het Zandvoortse
circuit is een van de sportieve hoogtepun
ten geweest, die de Burgemeester Van
Alphen-weg in de korte tyd van zijn be
staan al heeft opgeleverd. Zowel bij de
sportwagen- als bij de motor-races is er fel
maar fair gestreden en die strijd heeft meer
dan één maal nek-aan-nek finishes opge
leverd, die de duizenden toeschouwers in
ademloze spanning hielden. Het meest spec
taculaire van deze dag van motor-geronk
waren ongetwijfeld de sportwagen-races,
die een Iang-gekoesterde hoop van zovele
enthousiasten in vervulling deden gaan.
Daar was ten eerste de anderhalve liter
klasse, die de met zoveel spanning verbeide
kamp tussen de Alfa Romeo van Richard
son, de MG van Molenaar en de Gatse van
Gatsonides moest brengen.
Gatsonides die bij de training de snelste
was geweest, kwam dank zij een fenome
nale bochtentechniek onmiddellijk aan de
kop. Maar achter hem ronkte de dreigende
daver van de Alfa en het felle uitlaat-ge-
luid van Molenaars MG. Toen de wagens
de eerste maal de Hunze-rug opraasden,
kwam echter de zwakke plek van de kleine
rode Gatso naar voren, een gebrek aan
acceleratie-vermogen. Nog wist de oude rot
Gatsonides de leiding terug te krijgen, maar
toen even later een zware slip in de hair
pin voor de Hunze-rug hem in moeilijk
heden bracht, namen de Alfa en de MG de
leiding over. Ronden lang wist Molenaar
de kop te houden met zijn MG die liep als
een klok. En ronden lang werd hij bedreigd
door de blauwe Alfa, die met de nieuwe
ling Richardson aan het volant aan zijn
staart bleef' kleven. Tot eindelijk in de
achtste ronde Richardson zijn gaspedaal
aan de grond trapte. Hij wist dat hij nog
wat ,,op zak" had en realiseerde dat tikje
extra-vermogen met benijdenswaardig
strategisch inzicht. Hij nam met grote
zekerheid de kop en een ieder die weet wat
er aan deze Alfa gewerkt is om het tech
nisch wonder, de vervanging van een com
pressor door zes carburateurs, te volbren
gen, zal zijn armzwaai van wilde vreugde,
toen hij als eerste over de finish schoot,
hebben begrepen.
Luttele centimeters.
Nauwelijks was het applaus bedaard, of
de toeschouwers moesten zich prepareren
op de finish van de 1100 cc's, die één minuut
achter de ar.derhalveliters waren gestart.
Het had zo'n tamme race geleken, nadat de
MG Magna van ir. Visser door motor-peeh
was uitgevallen en de Riley Monaca van
Oosten onbedreigd aan de kop had gelegen.
Maar op een schijnbaar veiligen afstand lag'
de Fiat. 1100 van Van Houten. En deze Fiat
die nog niet zo lang geleden op de auto
markt stond, had voldoende „.push" over
om Oosten in de laatste ronde ongenadig
achter de broek te zitten. Zelfs genoeg om
op de laatste tien meter voor de finish te
passeren en met luttele centimeters te
winnen, daarmede een ieder met stomheid
slaande.
Ook de grote klassen (2 liter en boven 2
liter) brachten in ongekende hoeveelheid
de verrassingen en teleurstellingen die deze
onberekenbare sport zo eigen zijn. Bij dë
twee liters ging de grote strijd tussen de
BMW van Van der Tuyn en de Veritas van
Roosdorp- In de eerste ronde zag Van der
Tuyn kans om ziin hoogst ongedistinseerd-
g»schilderde BMW langs de oranje Veritas
te krijgen. Hij hield de leiding gedurende
vier moeilijke rondes. Toen wreekte zich
de vergeetachtigheid uit nesvositeit die al
zoveel zeker schiïnende overwinningen
teloor deden gaan. Van der Tuyn had ver
geten een doek die hij voor de radiateur had
gehangen om de motor warm te kriigen,
voor de start weg te laten nemen. De BMW
liep gloeiend hee ten de pit-stop gaf Roos-
dorp de kans om de leiding te hernemen.
Noodlot.
Bij de ongelimiteerde klasse voltrok zich
het noodlot over de favoriet en Gatso-rijder
Barendrecht, die bij de training een ronde
van 112 km had gedraaid. Na een perfecte
start nam hij de kop en toen het veld voor
de eerste maal doorkwam, twijfelde nie
mand of de grijze wagen die vooraan lag
was de Gatso. Nochtans bleek het de Dela-
haye van Tielens te zijn en Barendrecht
verscheen tot kennelijke ongerustheid van
zijn „pit" niet op het toneel. Eerst twee
ronden later, toen Tielens een niet meer in
te halen voorsprong had gekregen, kwam
Barendrecht weer door. Een onbenullig
ongelukje het lostrillen van zijn benzine
glaasje had hem iedere kans ontnomen.
Verbeten vechter die hij is, bleef Baren
drecht het uiterste geven en hij maakte de
snelste ronde (110 km). Zo kreeg Tielens de
kans tot een gevecht met de Gatso, waar
hij ongetwijfeld naar verlangd moet heb
ben, niet. Met volmaakt meesterschap
draaide hij ronde na ronde en won onbe
dreigd. Een strijd op zichzelf werd uitge
vochten tussen de doodgewone Ford van de
19-jarige Knegtel en de Bentley van Reich-
mann. Knegtel deed al ging het een piet-
sie wild dingen met de Ford, die een
voudig niet kunnen bestaan. De Bentley
eindigde dit duel in de Zandvoortse duinen
na een fikse slip en Knegtel won de vierde
prijs. Men zou deze coming-man wel eens
in een echte sportwagen willen zien.
Motor-races.
Misschien voor het oningewijde publiek
minder spectaculair maar daarom niet
minder interessant waren de motor-races
voor juniores van de KNMV. Speciaal de
series van de 125 cc-klasse leverden strijd
van geweldige spanning. In de eerste won
v. d. Mispel op Eysink met fractioneel ver
schil voor Oldenhof eveneens op Eysink. De
tweede was met enige pijn en moeite voor
Wierda op Batavus voor Muulwijk op DKW
Bij de 250 cc's won Plet onbedreigd op
Velocette en bij de 350 cc's deed A. van
Nederpelt dat eveneens op Velocette.
Bij de 500 cc's ging A. Keijser op Triumph
als eerste door de finish.
Zo kregen de dertigduizend toeschouwers
ruimschoots waar voor hun geld. En de
verkeersregeling was ditmaal prima.
De uitslagen luidden:
Sportwagen klasse A (1100 cc): 1. Van
Houten, Fiat; 2. Oosten, Riley Monaco; 3.
Houtkoper Jr., MG Magna.
Klasse B (1500 cc): 1. Richardson, Alfa Ro
meo; 2. Molenaar, MG Midget; 3. Gatsoni
des, Gatso.
Klasse C (2000 cc): 1. Roosdorp, Veritas;
2. Van der Tuyn, BMW; 3. Van der Wan-
sem, BMW.
Klasse D (boven 2000 cc) over 10 ronden:
1. Tielens, Delahaye; 2. Bloem, Gatso; 3.
Sythoff, Healey.
Twee witte BMW's vechten het uit in de
twee liter-klasse. Het was typerend voor
de sfeer van de races die gisteren op het
Zandvoortse circuit werden gehouden dat
er met niet aflatende felheid zoerd gestre
den. Zo ook deze twee. Zij liggen mijlen
achter de leiders maar geven elkaar in de
strijd om de derde plaats geen-duimbreed
toe. Het was tenslotte de 27 van Van Wan-
sem die dit duel won.
-
- -
Tini Jonker zwom van
Noordwijk naar Zandvoort
Er waren touwen nodig om een afzetting
te verkrijgen teneinde de enorme toeloop
van het publiek ordelijk te regelen, toen de
Zaandamse zwemster Tini Jonker om tien
minuten over zessen bij zeebad Termes aan
land stapte, nadat zij om 10 minuten over
twaalven in Noordwijk het zilte nat was
ingedoken. Men zou het haar niet hebben
aangezien, dat ze zulk een enorme prestatie
had geleverd. Glimlachend nam ze de tal
rijke gelukwensen in ontvangst. Een grote
krans werd haar omgehangen, een hulde
blijk van Zaandamse zwemmers, bloem
stukken werden aangedragen en Tini Jon
ker was door al deze eerbewijzen kennelijk
beduusd.
Later werd zij in het consumptiegebouw
van zeebad Termes toegesproken door bur
gemeester mr. H. M. van Fenema, die met
zijn echtgenote aanwezig was en die Hol
lands durf, doorzettingskracht en uithou
dingsvermogen, in haar verpersoonlijkt,
roemde. Hij wenste haar veel succes bij
haar poging, om "straks de grote „sprong"
over het Kanaal te wagen.
„Hoe heb je het gehad op die zware
zwemtocht over ongeveer 1614 km in het
vrij koude zeewater, dat bovendien door de
straffe wind zeer bewegelijk was?".
„Och, dat ging nog wel, alleen mijn ogen
gingen pijnlijk branden door de inwerking
van het zeewater. Ik werd het laatste uur
lichtelijk zeeziek door de zware deining",
antwoordde de zwemster.
De heer Van Breemen van de Zandvoort
se reddingsbrigade, die haar in een vlet,
toen de helft van de tocht was afgelegd,
naai- Zandvoort begeleidde, vertelde, dat de
eerste drie km ontzettend zwaar waren
geweest. Haar trainer, de heer De Ruiter,
overwoog zelfs, haar in de boot te hijsen,
doch Tini zette rustig haar schoolslag, met
een regelmatigheid van ongeveer 30 slagen
per minuut voort, hetgeen ze het gehele
traject volhield. De schipper van de Noord-
wijkse vlet, adviseerde eveneens, door te
zetten, omdat na deze 3 km de stroming
het zwemmen makkelijker zou maken, het
geen inderdaad het geval was. Nu eens op
800 meter uit de kust, dan weer op onge
veer 600 meter, maar nooit dichterbij, heeft
Tini het bijna onmogelijk lijkende- vol
bracht.
Cricket
Century van W. van Weelde
tegen Haarlem
Het was merkwaardig, dat Haarlem dit
maal niet verloor door zwak batten. De
score van 154 was zij 't op 'n zeer snel
lopend veld behoorlijk ook al miste ACC
de fastbowler Sanders. Als men nagaat, dat
de kopstukken faalden en de stand op een
gegeven ogenblik 7 voor 60 was, is 154 zeer
bevredigend. Dit was vooral het werk van
Han Boeree, die een uitstekende 38 scoor
de. Hij werd daarin gesteund door Kruyt
(17), Voogd (17) en Kleefstra (19x). Voorts
scoorden H. Peschar 10, A. Harmsen 15 en
Max Maas 12.
In de Amsterdamse aanval blonk Wally
van Weelde uit. Hij gooide liefst 30 overs,
met 656. Verder Henrichs 348, H. v.
Weelde 024, W. Feldmann 011 en v.
Soomeren 03.
De Amsterdamse overwinning kwam
echter vrijwel geen ogenblik in gevaar. J.
Immig en H. van Weelde (resp. 25 en 32)
begonnen direct snel te scoren. Toen om
streeks de 50 het -tweede wicket viel, was
de belangrijke vraag of het zou lukken
Wally van Weelde snel uit te krijgen, dan
had er voor de Haarlemmers nog een goede
kans ingezeten*. Van Weelde was echter
meteen ingespeeld, en begon enorm hard
te slaan, zonder te freehitten. In een vrij
wel foutloze innings scoorde hij 100, waar
van niet minder dan 86 runs aan bounda
ries! (20 x 4, 1 x 6). Feldmann steunde hem
goed (12x). Het bowlen van Haarlem was
niet slecht, maar elke iets te korte of lange
bal ging onherroepelijk voor vier. De cij
fers waren natuurlijk weinig fraai: M. Maas
011, P. Maas 147, H. Boeree 02, W.
Peschar 038, Harmsen 262, Kleefstra
011. ACC bereikte een score van 181 voor
4, waarna gesloten werd.
Rood en Wit slaat Hermes
Rood en Wit verrichtte gisteren een fraaie
prestatie door Hermes op eigen veld te
slaan. Hermes batte eerst en verloor spoe
dig enige wickets. Reeds in de eerste over
boekte Hagenaar succes, toen hij Stolk
door Chapon in de slips gevangen kreeg.
Even later werd Van der Ende door Bijle-
veld gebowld. Ook de gebroeders Keuzen
kamp maakten het niet lang en zo verloor
Hermes reeds spoedig vijf wickets voor 53
runs. Tettelaar was echter nog in en door
aanvallend batten bracht hij de score om
hoog. Verschillende slagen waren 'zeer ge
lukkig geplaatst en een keer gaf hij in het
verre veld een eenvoudige kans, die echter
gemist werd. Met een zes over de tribune
bereikte hij zijn 50, maar was even later
uit, toen hij trachtte Bijleveld voor zes te
slaan en Van Houten een goede vang deed.
Zijn 56 runs bevatten twee zessen en zeven
vieren.
Weer vielen snel enige wickets en bij de
stand 99 voor 8 leek het einde van de Her
mes innings in zicht. Aanvoerder Nolet
speelde echter een goede innings. In deze
periode zakte het bowlen van Rood en Wit
iets af. Nolet werd goed gesteund door de
laatste batsmen en zo Icon het gebeuren,
dat er nog 47 runs aan het totaal toege
voegd werden. Hermes was derhalve uit
voor 146. Nolet scoorde 32 runs, waar
onder zes vieren. Het bowlen en fielden
van Rood en Wit was vrij behoorlijk. Bijle
veld bowlde zonder onderbreking en nam
6 wickets voor 58 runs, Hagenaar 2 voor 57
en Hein Winter 2 voor 20. Ook De Nijs was
achter het wicket uitstekend op dreef. Hij
deed een goede vang en stumpte op uitste
kende wijze een der Hermes-batsmen.
Het batten van Rood en Wit werd geheel
gedragen door de innings van Van Baas-
bank. De start van de Haarlemmers was
zeer slecht. Op 14 waren er reeds drie
wickets neer. Ligtenstein (11) hield even
stand, maar daarna vielen weer snel enige
wickets en toen er zes batsmen uit waren
voor 69 runs, zag het er voor, Rood en Wit
niet rooskleurig uit. Van Baasbank en Hein
Winter hielden echter stand en brachten
de score langzaam omhoog. De aanval van
Hermes was zeer zuiver en voor iedere
run moest gevochten worden. De honderd
ging op zonder verder wicketverlies.
Na de thee waren de Schiedammers niet
in staat deze stand te breken. Op 134 had
den zij pas succes, Winter werd voor een
zeer nuttige en goede 34 door v. d. Ham
men gebowld. De stand met Van Baasbank
had 65 runs opgeleverd. Maar het pleit was
spoedig beslecht want even later stelde
Van Baasbank met een keiharde vier de
overwinning veilig, waarna gestopt werd
op 149 voor 7. Van Baasbank bleef met 62
not out. Hij batte uitstekend en speelde
een volkomen kansloze innings, die zes
vieren bevatte.
Bowlingcijfers Hermes: v. d. Hammen
347, Tettelaar 333, Scheffer 024 en
Dellow 126.
SpartaPW. Resultaat een draw. Sparta:
201 voor 5 wickets. Sonneveld 74, Van der
Linde, 24, Holl 10, De Bruyn 58 not out, Wen-
neker 16 not out.
Bowlingcijfers PW: Leeftink 4 voor 75,
Höpink 1 voor 74,-dr. Van Spanje 0 voor 21,
dr. Jansen 0 voor 18. PW scoorde 100 runs
voor 3 wickets. Van Seventer 37, Janssen
18, dr. Jansen 11 not out, Leeftink 12 not out.
Bowlingcijfers Sparta: De Bruyn 2 voor 12,
Schildhuis 0 voor 27. Borani 0 voor 8, Wen-
neker 0 voor 5, Holl 1 voor 16, Sonneveld
0 voor 19.
HBSPW. Resultaat een draw. PW 145
runs, waarvan Van Seventer 12, Jansen 12,
dr. Max Jansen 37, Schnitger 38, Höpink 14.
Bowlingcijfers HBS: Van der Vegt 5 voor 50,
Wunder 2 voor 78, Van Katwijk 3 voor 10.
HBS scoorde 62 runs voor 5 wickets (tijd).
Van Vliet 10, Van Katwijk 20 n. o. Bowling
cijfers PW: Leeftink 2 voor 26, Höpink 3 voor
11, dr. Max Jansen 0 voor 7, dr. Van Spanje
0 voor 1.
VOCExcelsior. Gewonnen door Excel
sior met 8 wickets en 4 runs op de tweede
innings. Ie innings VOC 41, Excelsior 118. 2e
innings VOC 133 voor 8 gesloten, Excelsior
60 voor 2. Excelsior scoorde in de eerste
innings 118 runs, waarvan Oosterholt 60,
Beukers 12 en Braak 11. Bowlingcijfers
VOC: Bongers 0 voor 27, Lochman van Ben-
nekom 3 voor 19, J. Nieuwenburg 4 voor 37,
Terwiel 1 voor 22, Van Erp Taalman Kip 1
voor 6. VOC scoorde 41 runs, Van Eek 13
en A. Nieuwenburg 10. Bowlingcijfers Excel
sior: J. Oosterholt 4 voor 26, Dries 6 voor 15.
VOC maakte in de 2e innings 133 runs voor
8 (gesloten). Van Eek 37, Konert 34, Stroo 12,
Lochman van Bennelcom 12,. Bowlingcijfers
Excelsior: Oosterholt 1 voor 58, Dries 5 voor
51, Ter Braak 0 voor 10. Excelsior scoorde
nog 60 runs voor 2 wickets, Hoenderop 11,
Dries 30 not out. Bowlingcijfers VOC: Ter-
wiel 0 voor 3, J. Nieuwenburg 0 vooi- 12,
Lochman van Bennekom 1 voor 9, Stroo 1
3or 23, Van Erp Taalman Kip 0 voor 4.
VRAWV. Gewonnen door VRA met 7
Wickets. VVV 216 voor 6 gesloten, waarvan
Alders 22, Slagter 31, J. Roodenburg 25, W.
Roodenburg 66 not out, Burger 11 en Rut
gers 21. Bowlingcijfers VRA: Klink 5 voor
73, L. Mulder 1 voor 27. VRA scoorde 218
runs voor 3 wickets, waarvan Smit 73, Wes
terink 39. L. Mulder 44 not out, Kummer 53
not out. Bowlingcijfers WV: Alders 1 voor
91, Rutgers 2 voor 51.
KampongQuick (N.) Resultaat een
draw. Quick 175 runs voor 6 (gesloten). De
Vries 23 not out, D. Ingelse 45, Burki 51,
Phyffer 10, Smithuysen 15 en Veugelers 13.
Bowlingcijfers Kampong: Van der Bijl 4 voor
77, OMer-man 2 voor 54. Kampong scoorde
129 runs voor 6 wickets (tijd). Van der Bijl
71, Van Minnen 16, mr. Wagenvoort 13.
Bowlingcijfers Quick: Bluyssen 3 voor 28,
Burki 5 voor 47, Veugelers 1 voor 10.
MeikeversCVHW. De tweede klasse
wedstrijd tussen Meikevers en CVHW werd
gewonnen door CVHW met 77 runs. CVHW
scoorde 178 runs en Meikevers 101 runs.
Engeland scoorde 313 runs
voor 9 wickets (gesloten)
Engeland batte Zaterdag eerst in de twee
de testwedstrijd EngelandNieuwzeeland.
De score luidde:
Hutton b. Burtt 23
Robertson c. Mooney b. Cowie 26
Edrich c. Donhelly b. Cowie 9
Compton c. Sutcliff b. Burtt 116
Watkins c. Wallace b. Burtt 6
Mann b Cave 18
Bailey c. Sutcliff b. Rabone 93
Evans b. Burtt 5
Gladwin run oüt 5
Young not out 1
extra's 11
Totaal voor negen wickets, gesloten 313'
runs
Nieuw Zeeland: Sutcliff not out 12, Scott
not out 8, totaal 20 voor het verlies van geen
enkele wicket.
Rood en Wit II—VUC
Gewonnen door V.U.C. met 100 runs en
5 wickets, op de eerste innings. Rood en
Wit II scoorde 55 runs waarvan Bouvy 15
en de Jong 11. Bowlingcijfers V.U.C.: Straus
325, Boudestein 521. V.U.C.: 155 voor
5, waai-van v. d. Brugge 21, Straus 35,
Wierts 59 not out, Hoffman 26.
Bowlingcijfers Rood en Wit II: De Jong
037, Thon 3—44, Davidson 031, Van
Zeeland 113, Molijn 017.
Cr. I.C.Rood en Wit III
Gewonnen door Cr. I. C. met 157 runs en
5 wickets. Rood en Wit III 34 runs, waar
van Faber 12. Becking 53. Cr. I. C.
scoorde 191 runs voor 5 wickets. K. Klink
hamer 82, v. Eek 267, J. J. Peereboom
045, Timmerman 011, 'Faber 111,
Wijkhuizen 111.
Na spannende strijd won
Haarlem III van VVV II
Haarlem III speelde een spannende- wed
strijd in Amsterdam tegen WV II, een
wedstrijd waarin 28 wickest vielen voor
103 runs! WV II was eerst voor 28 all out:
B. Dik 2—4, A. v. d. Bergh 4—19, E. ter
Haar 11, Buissink 21, H. Schlatman
1—0.
Toén de stand 19 voor 8 was bij Haarlem,
leek deze vereniging de wedstrijd toch nog
te verliezen! Schornagel en Schlatman
hielden stand en brachten het tot 44
(Schornagel 15, Schlatman 14), zodat het
totaal op 51 sloot, waardoor Haarlem III
met 23 runs won. Wel probeerde WV II
het nog op de tweede innings doch met een
score van 24 voor 8 gaf het de hopeloze
taak op: B. Dik 5—3, v. d. Bergh 119,
Wildschut 20.
Haarlemse Cricketbond
Rood en Wit 4Rood en Wit 5.
Gewonnen door Rood en Wit 5. Rood en
Wit 4 maakte 132 voor 7.
H. IJackenitz 81 n.o., W. J. van Vliet 24.
H. van Zeeland 2-29, H. Bax 3-41, R. de
Nijs 2-23.
Rood en Wit 5 scoorde 134 voor 8.
H. Bax 34, M. Kruyff 36, R. de Nijs 18, J.
de Breuk 14, H. J. Pothoff 21 n.o., J. Faber
36, H. Hackenitz 2-73, J. P. de Ruig 3-18.
C.V.H.W. 2—Haarlem 5.
Gewonnen door C.V.H.W. 2 met 81 runs.
C. V. H. W. 2 maakte 136 voor 6.
G. Zeeuwe 10, J. Bastiaenen 79, J.
Machielse 24, E. ter Haar 3-52, G. Goosens
1-34, N. Schenk 1-20, Th. Grupping 1-24.
Haarlem scoorde 55 runs.
G. Goossens 11, N. Schenk 14 n.o., G.
Zeeuwe 4 -25, G. v. Langelaar 5-23.
„Stichting 500 en 1000" gaat
procederen tegen de staat
De „Stichting 500 tot 1000", in het leven
geroepen ter behartiging van de belangen
der inleveraars van bankbiljetten van
500 en 1000, heeft in Amsterdam een
ledenvergadering gehouden. De voorzitter
der stichting, de heer H. Fuldauer, zeide
dat aanvankelijk na een briefwisseling met
het ministerie van financiën en een onder
houd met de minister de kansen voor de
inleveraars niet ongunstig leken. Blijkens
recente mededelingen is deze hoop echter
niet verwezenlijkt en blijft het bestuur der
stichting niets anders over dan te gaan
procederen. Teneinde aan de hiervoor be
nodigde gelden te komen, zullen de leden
van de stichting thans voor de tweede maal
1 procent van het nominaal bedrag der in
geleverde bankbiljetten met een maximum
van 100, moeten contribuéren.
ORGELBESPELING.
Er wordt een orgelbespeling gegeven in de
Grote of St. Bavokerk te Haarlem op Dins
dag 28 Juni 1949, 's avonds van 8-9 uur door
George Robert.
Het programma luidt:
1. Meinem Jesum lass ich nicht, Koraal met
variaties J. C. Walther
2. Preludium en Fuga D gr. t. J. S. Bach
3. Andante C. Franck
4. Petite suite scholastique, D. de Sévérac
Prélude, Meditation, Prière (Choral), Can-
tilène mélancolique, Fanfare fuguée.
5. Tweede Choral H. Andriessen
Onbehaaglijke herinnering
aan de oorlogsdagen
Zwermen bommenwerpers
vlogen over ons land
Als de lichten op straat en in de huizen
niet hadden gebrand, dan had men zich
Zaterdag- en Zondagavond kunnen wanen
in de donkere dagen, toen geallieerde en
Duitse luchtvloten ons luchtruim doorkruis
ten. Het doffe monotone gezoem, dat de
meesten onzer nimmer zullen vergeten,
was gedurende lange tijd niet van de lucht
en klonk nu in vredestijd des te angstwek
kender, omdat de vliegtuigen, die op vrij
grote hoogte over ons land vlogen, geen
enkel licht voerden.
Menigeen maakte zich ongerust, hetgeen
bleek uit ontelbare telefonische verzoeken
om inlichtingen die op de redacties der
dagbladen, bij het A.N.P. en bij de Rijks
luchtvaartdienst op Schiphol binnen
kwamen.
De Rijksluchtvaartdienst wist officieel
van niets. In de verkeerstoren op het vlieg
veld was ook geen enkele mededeling over
de overtrekkende machines ontvangen,
noch had men op enigerlei wijze contact
met de toestellen gehad. Wel was bekend,
dat er boven Engeland luchtmanoeuvres
werden gehouden, doch volgens de bezet
ting van de verkeerstoren op Schiphol was
bericht ontvangen, dat deze oefeningen zich
niet verder dan 100 mijl van de Britse kust
zouden uitstrekken.
Engeland beleefde zijn tweede „Battle of
Britain" en Nederland werd als aanvlieg-
gebied voor uit Duitsland komende machi
nes gebruikt. Voor vele Nederlanders was
liet een onbehagelijke herinnering aan de
oorlogsdagen.
Superfort landt op Schiphol.
Zondagmiddag heeft een Superfort B. 29
van de Amerikaanse luchtmacht, dat deel
nam aan de manoeuvres boven Engeland,
een landing op Schiphol moeten maken
wegens een storing in de olieleiding. Het
had een bemanning van zestien koppen.
Het toestel, groter dan de Constellations en
met talrijke uit de romp stekende snel-
vuurltanonnen, trok veel bekijks.
Uitvinder van het norit jubileert
Morgen; 28 Juni, herdenkt dr. A. Wijn
berg te Aalsmeer het feit, dat hij veertig
jaar geleden promoveerde tot doctor in de
technische wetenschap op proefschrift „Het
rietwas en de mogelijkheid zijner techni
sche winning".
De jubilaris is vooral bekend geworden
door zijn uitvinding van het norit.
Dr. Wijnberg werd 26 Juni 1878 te Am
sterdam geboren. Na de H.B.S. werd hij as
sistent aan de School voor Suikerindustrie
te Amsterdam. Door zelfstudie behaalde hij
het .diploma van scheikundig ingenieur,
zonder ooit enig college te hebben gevolgd.
Dit is een unicum in de annalen der poly
technische school.
Hierna gi,ng de heer Wijnberg werken
aan zijn proefschrift, dal een zijner uitvin
dingen tot grondslag had: de winning van
waardevolle soort was uit de afval van
suikerriet.
Groot succes behaalde dr. Wijnberg met
zijn uitvinding van het norit, een ontkleu
ringskool die internationaal in de suiker
industrie wordt gebezigd. Sinds norit ook
als geneesmiddel wordt gebruikt, heeft het
algemene bekendheid verworven.
Finnen vierden Midzomerfeest
op de Kagerplassen
Op de Kagerplassen heeft de Fins-Ne
derlandse Vereniging een Fins midzomer
feest gehouden. Drijvende basis van deze
festiviteit was de salonboot „Marijke"
waarop „smörgasbrod" geserveerd en ge
danst werd.
Deze „Kokkobrasa" werd meegevierd
door de Finse gezant eri mevrouw Asko
Ivalo en hun dochtertje. Er was een de
monstratie van Finse volksdansen en het
feest culmineerde in een reusachtig
vreugdevuur op een der Kaag-eilanden.
Bü de gemeenteraadsverkiezingen te
Geleen is gebleken dat slechts een twaalfde
stem aan een der lijsten een zetel kosten zal.
Lijst 2 had bij de tweede deling voor de
aanwijzing van een restzetel een gemiddelde
van 380% en lijst 3 een gemiddelde van
380 2/3 stem een verschil dus van één-twaalf
de stem. Het gevolg was, dat lijst 2 de rest
zetel kreeg.
- Bij graafwerkzaamheden voor het aan
een van een gasleiding heeft men in de
omgeving van het voormalige concentratie
kamp Vught gestoten op een aantal stoffe
lijke resten, vermoedelijk van door de Duit
sers doodgeschoten gevangenen. De dienst
Identificatie en Berging zal een onderzoek
instellen.
Agenda voor Haarlem
MAANDAG 27 JUNI.
Palace: „Black Angel", 18 j., 2.00, 4.15, 7.00
en 9.15 uur. Luxor: „Copacabana", 18 j., 2.00,
4.15, 7.00 en 9.15 uur. Frans Hals: „De laatste
étappe, 18 j., 2.30, 7.00 en 9,15 uur. City: „San
Antonio", 18 j., 2.15, 4.30, 7.00 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Hallo Noord 777", 14 jaar, 2.00,
4.15, 7.00 en 9.15 uur.
DINSDAG 28 JUNI.
Grote Kerk: Orgelconcert, 8 uur. Biosco
pen: Middag- en avondvoorstellingen.
FEUILLETON
door NATALIE SHIPMAN
11)
Dat was het ook niet, Zij maakte een
beroerde tijd door. Het maakte haar nogal
bitter en scherp. Helen mijn vrouw
begreep haar wel, maar zij kan mij soms
hevig irriteren.
Waarom blijft zij hier, als zij zo on
gelukkig is?
Omdat zij lui is. Tony is een van die
mensen, wier beste kant naar boven komt,
als het hun tegenloopt. Als het hun, ook
al is het maar een korte tijd meeloopt,
dan gaan zij achterover leunen en bekla
gen zichzelf. De Babreys zijn allemaal be
dorven kinderen geen van hen heeft
veel te doen, maar ze zijn te lui en te veel
gewend aan hun. eigen manier van leven,
om er zelf op uit te trekken.
Hij zweeg een ogenblik
Het is een droevig stelletje. Ik weet
niet waarom we eigenlijk over hen praten.
Tony is toch geen vervelend type.
Zij is nog de beste van het gehele
stel.
Hij voegde er zo achteloos mogelijk
aan toe:
Komt u uit een grote familie?
Zij aarzelde even.
Tot op zekere hoogte. Ik was een
enig kind en na de dood van mijn ouders
werd ik bij neven groot gebracht. Er waren
daar drie andere kinderen.
En was u daar gelukkig?
Weer die kleine aarzeling.
Ja, zei zij. Het is eigenaardig, maar
dat was ik wel.
Hij wilde vragen, waarom dat eigenaar
dig was, maar deed het niet. Hij moest
haar niet verschrikken met vragen over
haarzelf
Ik vind uw kinderen erg aardig. Mark
is lief, maar Emily is interessanter.
En moeilijker.
Natuurlijk. Zij is een fel bewogen
kind, is het niet?
Dat was precies het woord, dat op Emily
past, dacht hij. Helen zou haar vinger
niet met meer begrip op de juiste plek
hebben kunnen leggen. Emily met haar
driftbuiten, haar eindeloze nieuwsgierig
heid, haar stormachtige liefde voor hem,
haar hevige verdriet over ieder verloren
of verdwaald beest en iedere foto van
oorlogswezen, was van haar geboorte af
een fel bewogen kind geweest. Zij had
niets van haar moeders serene en gemak
kelijke opgeruimdheid geërfd en Jim dacht
nu voor het eerst, dat tussen hem en Helen
de dingen wel eens moeilijker hadden kun
nen worden, als zij in leven gebleven was.
Zij is inderdaad fel bewogen, zei hij
tegen Alden. Het is vreemd, omdat haar
moeder helemaal niet zo was en ik ge
loof, dat ik evenmin zo georiënteerd ben.
Hij wachtte even, maar zij zei niets.
Misschien krijgt zij het van mijn
moeder, ofschoon we tegenwoordig niet
meer zo sterk geloven in erfelijke eigen
schappen, is het wel?
Ik niet.
Haar stem klonk zacht en er was iets
in, dat zijn hart sneller deed kloppen.
Natuurlijk, dacht hij, kon zij wel eens
over haar eigen erfelijke belasting hebben
gedacht, als....,,
Zij hadden haar straat bereikt en hij
temperde zijn vaart. Zij keerde zich met
een ernstig glimlachje tot hem.
Ik heb een heerlijke tijd gehad. Ik
dank u zeer voor het concert en uw thee.
Ik dank u, dat u meegegaan bent,
zei hij. Wilt u het nog eens doen?
Het was niet zijn bedoeling geweest
het haar zo botweg te vragen, maar de
woorden waren er uit, voor hij ze kon
inhouden. Zij antwoordde niet onmiddel
lijk en zij verlieten de wagen en liepen
het pad op. Toen zei zij langzaam:
U bent erg vriendelijk
Ik ben helemaal niet vriendelijk.
Zijn woorden klonken bruusk, nu hij
het haar gevraagd had en hij belachelijk
bevreesd was. dat zij weigeren zou. Hij
ging voort:
Ik ga met de trein van middernacht
naar Washington, maar mag ik u opbel
len, als ik terug ben en u meenemen, om
te dineren?
In de vallende duisternis leek haar ge
zicht een bleek ovaal. Hij voelde meer dan
hij zag, dat haar ogen op hem gericht
waren en weer overviel hem dat oude
gevoel, als hij zich Honora's blik herin
nerde in het dtsister van die lang vervlo
gen avond. Voor zij nog wat zeggen kon,
ging hij voort:
Er is een nieuw toneelstuk op komst
een probeersel. Het is misschien ver
schrikkelijk, maar we zouden het kunnen
proberen.
Er klonk een lachje in haar stem,
toen zij zei:
U spreekt zo ernstig.
Ik ben ook volkomen ernstig, zei hij.
Laten we zeggen, Vrijdag.
Vrijdag, zei zij. Heel graag dan. En
ik denk nog altijd, dat u erg vriendelijk
bent. Goedenavond.
Goedenavond, Alden.
Haar hand was slank en sterk als die
van een jongen. Toen was zij in het huis
verdwenen en had de zware eiken deur
zich achter haar gesloten.
Hij reed door de verduisterde straten
langzaam naar huis. Een enig kind, een
wees, die door neven was groot gebracht,
niet een zekere vrees voor overgeërfde
familie-eigenschappenRita Brayle was
misschien gestorvenJa, het klopte
allemaal. Het vervelende is, dacht hij,
dat de dingen te goed kloppen. Als ze dat
doen zijn het geen feiten meer, maar ver
haaltjes. Ik vraag me af
Hij was nog altijd bezig het zich af te
vragen, toen hij de wagen weggezet had
en de kinderen goedennacht was gaan
zeggen. Mark sliep al bijna, een klein,
rond hoopje mens in zijn bed, maar in de
kamer er naast lag Emily te lezen met een
kleine electrische zaklantaarn half onder
de dekens verborgen.
Dat moet je niet doen, zei hij. Je zult
je ogen bederven. Geef mij dat ding.
Maar ik heb die lantaarn nodig. Als
er eens een luchtaanval zou komen....
Die komt er niet!
Hij liet haar echter de lantaarn houden
en nam alleen het boek mee. Toen hij nog
heel klein was, was hij ook gedurende
enige tijd erg bang' geweest in het donker
een afschuwelijke vrees. Hij vroeg zich
af, of Honora Brayle ooit bang geweest
was of zij ooit wakker geworden was,
zich verbeeldend een schot te horen en
of zij zich herinnerde, dat zij opgestaan
was en door de kleedkamer van haar vader
naar de kamer daarnaast gegaan was
Daddy, wie was die dame? Miss
Blanshaw?
Zij is.... Het was belachelijk, dat
hij het haar niet vertellen kon. Zij is
een vriendin van Mr Warlon en van mij.
Was zij een vriendin van Mammy?
Neen, zei hij en wachtte op het
onvermijdelijke: Waarom?
Maar dat kwam niet. Emily schikte zich
gemakkelijk in haar kussens en zei:
Ik vind haar aardig. Zij is niet als
een groot mens. Zij is net een klein meisje.
Hij bleef op haar neerkijken. Kinderen
hadden soms een buitengewoon helder in
zicht.
Ja, zei hij langzaam, ja Em, daar heb
je gelijk aan. Dat is zij ook.
Toen hij later in zijn couchette in de
nachttrein lag, trachtte hij de nieuwe en
vreemde gevoelens, die hem bestormden,
te ontleden. Zou het werkelijk waar zijn,
dat hij verliefd was op Alden Blanshaw,
of was het alleen maar, omdat zij op
Honora Brayle leek? Maar hij was niet
verliefd geweest op Honora. Zij was nog
maar een klein meisje geweest, bijna een
baby. Hij had een speciaal gevoel voor
haar gekoesterd, dat hij niet definiëren
kon, maar het was geen liefde. Je kunt
nu eenmaal niet vex-liefd zijn op een kind.
Neen, dit was heel iets anders.
Terwijl hij in de duisternis naar buiten
staarde, dacht hij: Het is ook heel iets
anders, dat wat ik voor Helen voelde, En
toch was dat ook absoluut de werkelijk
heid. Het was het enige werkelijke, dat
mij ooit overkomen is. Ik was zes-en-twin
tig en ik was nog nooit op iemand verliefd
geweest. Ik had nooit tijd gehad voor
meisjes,...**
Op de universiteit was er een meisje
geweest, die aan enige van zijn eerstejaars
klassen deelnam. Hij had haar gedurende
enige tijd gadegeslagen, had haar koren
blonde haar bewonderd, haar slanke, goed
geproportioneerde lichaam en hij had haar
meegenomen naar een danspartij. Maar na
die avond was er niets mysterieus meer
aan haar. Als zij met hem praatte of dan
ste en als hij haar met andere mensen
samen zag, zag hij, dat zij niet de jonge
godin uit zijn geschiedenisklasse was, maar
alleen maar een nogal lang boerenkind met
een frisse kleur.
Gedurende zijn twee jaar in Chicago
was er niemand geweest en evenmin in
New York niemand, tot hij Helen Has-
keth ontmoette. Toen hij haar voor hetr
eerst over het terrein van de Country Club
had zien lopen, dacht hij, dat zij een van
de knapste meisjes was, die hij nog ooit
gezien had. De manier, waarop zij liep in
haar flanellen rok en de witte overhemd
blouse, die haar slanke gebruinde hals
zichtbaar liet, haar diepe, blauwe ogen
en de kleine rimpel, die over de brug van
haar korte, rechte neus lag als zij glim
lachte alles aan haar was elegant en
genereus en vrijmoedig en mooi. Zij paste
in deze vriendelijke stad, waar bijna ieder
een, iedereen kende en waar het zaken
leven nauwelijks door de depresssie be
roerd scheen te zijn tenminste vergele-
ken met andere steden, die Jim kende.
(Wordt vervolgdy