Verslagenheid in Amerika over
de ramp met de „Franeker"
Regeringsverklaring heden eerst alleen
in comité-generaal Ontwerp herkeuring
Woensdag 13 Juli 1949
3
Talrijke betuigingen
van deelneming
Het bericht over de ramp met de „Fra-
neker" kwam te laat om in de New Yorkse
ochtendbladen te worden opgenomen, maar
de nieuwsuitzending van des morgens
8 uur maakte het ontstellende nieuws be
kend aan millioenen Amerikaanse gezin
nen. De dood van dertien vooraanstaande
journalisten heeft in brede kringen en in
alle lagen van de Amei-ikaanse bevolking
verslagenheid gewekt.
Door de gewoonte in de Verenigde Sta
ten om de naam van de journalist te ver
melden bij zijn artikel, zijn de meesten
van hen goed bekend bij het publiek. Twee
van de slachtoffers, Knickerbocker en Bur
ton Heath waren winnaars van de Éulitzer-
prijs, vrijwel de hoogste onderscheiding
die een Amerikaanse journalist zich kan
verwerven.
De vereniging van correspondenten bij
de UNO te Lake Success is bijzonder zwaar
getroffen door het verlies van haar secre
taris, Nat Barrows van de Chicago Daily
News.
Kort nadat de New Yorkse middagedi
ties meer bijzonderheden over de ramp
met de „Franeker" brachten, kwam het be
richt, dat in Californië ook een passagiers
vliegtuig was verongelukt, waarbij 26 men
sen om het leven kwamen.
Het Amerikaanse departement van bui
tenlandse zaken heeft verklaard, dat het
niet over inlichtingen beschikt, die er op
wijzen, dat het ongeluk met de „Franeker''
het gevolg is van sabotage. Deze verklaring
werd afgelegd naar aanleiding van een be
richt volgens hetwelk de journalist William
Matthews van de Arizona Star had ver
klaard, dat Dorothy Brandon van de New
York Herald Tribune had geweigerd de
reis met de Franeker voort te zetten „om
dat zij een voorgevoel had dat er een ramp
zou gebeuren".
Miss Brandon en Matthews maakten deel
uit van de groep Amerikaanse journalisten.
Zij waren met de Franeker uit Batavia
vertrokken, doch in Singapore uitgestapt,
om via Manilla naar de V.S. terug te keren.
Betuigingen van deelneming.
Het Amerikaanse ministerie van Buiten
landse Zaken heeft de volgende verklaring
gepubliceerd: „De minister van Buiten
landse Zaken en de ambtenaren van zijn
ministerie zijn diep geschokt door het be
richt van de dood van hun vrienden en
collega's".
Warren Austin, permanent vertegen
woordiger der Verenigde Staten bij de
UNO zeide: „Onze droefheid is vermengd
met gevoelens van schuld jegens deze man
nen, die vieien tijdens de uitoefening van
hun plicht, namelijk het ons verstrekken
van objectief nieuws over een van de
grote, door de UNO-volken ondernomen
verzoeningspogingen.".
De Nederlandse ambassadeur te Wash
ington, mr. E. N. van Kleffens heeft namens
de ambassade en ook persoonlijk uiting ge
geven aan de diepgevoelde gevoelens van
deelneming bij de dood van veertien Ame
rikanen. „Zij behoorden", aldus mr. Van
Kleffens, „tot de bekwaamsten van hun be
roep en waren tot hun dood werkzaam in
dienst van het openbaar belang, door
nieuws te verstrekken over de situatie in
Indonesië, verkregen na een bezoek aan
alle personen en plaatsen in Indonesië, die
zij wensten te bezoeken".
aan de Rijksuniversiteit te Utrecht en pro
moveerde in 1916 op het proefschrift „De
structuur der suiker". In hetzelfde jaar
vertrok hij naar Nederlands Indië als apo
theker in dienst van de N.V. Rathkamp en
Co. In 1933 keerde hij terug naar Neder
land en was tot 1947 conservator aan het
Pharmaceutisch Laboratorium te Utrecht.
Na de bevrijding keerde hij naar Neder
lands Indië terug om mede te werken aan
het herstel van het bedrijf der vennoot
schap, dat tijdens de Japanse bezetting
ernstig had geleden. Het lag in zijn bedoe
ling na twee jaar in Indonesië te hebben
doorgebracht zijn functie van conservator
aan de Rijksuniversiteit te Utrecht weer
op te nemen.
Dr. Milius was gehuwd en had drie kin
deren, waarvan er twee op het ogenblik in
Indonesië verblijven.
H. van Ginkel.
De heer H. van Ginkel werd op 21 April
1911 te Utrecht geboren. Hij studeerde aan
de Zeevaartschool. In 1929 trad hij in dienst
van de K.P.Mj;
Tijdens de oorlog werd hij in Indië dooi
de Japanners geïnterneerd en later naar
een eilandje bij Singapore vervoerd, waar
hij door de geallieerden werd bevrijd.
In 1946 keerde hij met zijn gezin naar
Nederland terug om weer op krachten te
komen en vestigde zich te Haarlem. In
April 1947 hervatte de heer Van Ginkel, die
tweede stuurman is, zijn werk bij de K.P.
M. Hij was nu met de „Franeker" op weg
naar huis voor een verlof van drie maan
den. Hij zou eerst met de „Roermond" ge
komen zijn, maar moest toen plaats maken
voor een zieke.
Hij laat een vrouw en drie kinderen
achter.
A. I. Richardson.
De heer Adam Ivor Richardson werd
geboren in Norwich (Engeland) o.
Januari 1908. Hij is als vlieger in dienst
geweest bij verschillende Amerikaanse
Engelse luchtvaartmaatschappijen. Van
1940 tot 1948 was hij technisch directeur
van een Brits-Indische luchtvaartmaat
schappij. Hij trad op 1 Januari 1948 in
dienst van de K.L.M. als vertegenwoordi
ger voor Pakistan, India en Birma. De heer
Richardson was gehuwd en had één kind.
Korte levensloop van
enkele der slachtoffers
Hieronder laten wij volgen de belangrijk
ste antecedenten van de bij de vliegramp
omgekomenen.
Onder de passagiers bevonden zich:
Herman van der Vegt.
Ook Herman van dei- Vegt en zijn echt
genote zijn bij de ramp van de „Franeker"
omgekomen.
Herman van der Vegt was verleden jaar
om deze tijd naar Batavia vertrokken, waar
hem een functie wachtte als eerste concert
meester van het Radio-Philharmonisch Or
kest. Gedurende de tijd, die hij in Indonesië
doorbracht, heeft Herman van der Vegt,
vergezeld van zijn vrouw de pianiste Mini
van der VegtVan Unen, een Niwin-tour-
née van drie maanden gemaakt onder de
Nederlandse militairen op de buitenposten.
Zij waren beiden bij de troep zeer geliefd
vooral door de populaire' wijze, waarop zij
hun programma wisten toe te lichten.
Herman van der Vegt is 16 April 1897 te
Zwolle geboren. Hij studeerde aan het Con
servatorium te Den Plaag eri vertrok, na
twee jaar eerste violist in het Residentie
orkest te zijn geweest naar Berlijn om
zijn studiën te voltooien.
In 1919 werd hij concertmeester van het
Philharmonisch Orkest te Oslo, waar hij tot
1825 bleef. Vervolgens werd hij concert
meester aan het Württembergisch Landes-
theater te Stuttgart, waar hij tot 1929 werk
zaam was. Gelijktijdig maakte hij deel uit
van het Wagner-Festspiel Orchest te Bay-
reuth. In 1929 werd hij als opvolger van
André Spoor aangesteld als leraar voor
viool aan het Koninklijk Conservatorium te
Den Haag. Als solist bij verschillende be
kende orkesten maakte hij uitgebreide tour-
neés in binnen- en buitenland.
Dr. H. C. Milius
Dr. H. C. Milius was de enige broer van
de directeur van de Utrechtse Jaarbeurs,,
mr. J. Milius. Dr. Milius werd op 23 Juli
1888 te Arnhem geboren. Hij studeerde
Aanvulling
In ons nummer van 8 Juli gaven wij uit
voerig weer wat William H. Newton van
het Scripps-Howard concern (inmiddels
omgekomen bij de ramp van de Franeker)
in de New York Telegram had geschreven
o\^r Amerikaanse militaire waarnemers in
Indonesië, die verklaard hadden dat hun
rapporten door hun militaire chefs ten
voordele der republikeinen verdraaid
werden. In dat stuk kwam ook een aantal
voor de republikeinen ongunstige mede
delingen voor van de Australische officier
Capt. C. G. Williams. Een passage daarin,
die uitgevallen was geven wij hier boven
dien nog: ,,'s Lands toestand is bedroevend.
Honderden Indonesiërs worden wekelijks
door extremisten vermoord, bruggen en
treinen werden ogeblazen, openbare nuts
bedrijven werden vernield en land werd
verwoest. Soekarno c.s. bekommeren zich
niet over deze onverantwoordelijke ver
nieling. Zij koesteren zich in de zon van
de steun van de Veiligheidsraad en weige
ren ieder aanbod voor een redelijke op
lossing."
A. E. Pilgrams.
De heer Albert Edward Pilgrams werd
als zoon van Engelse ouders op 19 Januari
1904 in Amsterdam geboren. Van 1924 tot
1939 was hij agent voor Thomas Cook in
Singapore, Nice, Brussel, Ostende, Amster
dam en Den Haag. Daarna was hij werk
zaam als radio-commentator bij de „Malay
Broadcoasting Corporation". ïn 1942 was
hij enige tijd in Zuid-Amerika en daarna
tot 1945 in New York. Daarna keerde hij
terug naar Singapore en in October 1946
trad hij in dienst van de K.L.M. als ver
tegenwoordiger voor Malakka. De heer Pil
grams was .gehuwd en laat een dochter
achter.
Omtrent de bemanning valt het volgende
te vermelden:
Gezagvoerder A. M. van der Vaart
werd, zoals wij reeds in een deel van onze
vorige editie vermeldden, op 4 Mei 1916 in
Hillegom geboren. Hij behaalde het diploma
H.B.S. B en in 1936 het einddiploma van de
Rijksopleiding voor Verkeersvlieger. Hij
heeft de militaire dienst verricht als reserve
2e luitenant bij de Luchtstrijdkrachten. Na
de bevrijding kwam hij als vlieger bij de
Royal Air Force; op 1 Maart 1946 trad hij
in dienst van de K.L.M. Hij was kortge
leden in het huwelijk getreden met de K.L.
M.-stewardess Cytha van Eesteren en
woonde in Haarlem.
Tweede bestuurder Van Kooy
Cornelis L. van Kooy werd op 23 April
1914 te Den Haag geboren. Na de U.L.O.
kwam hij op de Zeevaartschool. Later is hij
ook bij de Marine Luchtvaartdienst ge
weest als sergeant. Op 17 October 1946 trad
hij bij de K.L.M. in dienst. Hij was gehuwd,
had twee zoons en woonde in Voorburg.
Derde bestuurder Zeeman
Pieter Zeeman werd te Vlaardingen ge
boren op 9 Mei 1916. Hij bezocht de Mid
delbare Handelsschool en studeerde tech
niek en chemie bij de P.B.N.A. Geruime
tijd was hij werkzaam bij de meelfabriek
Westerwouds-Veelerveen. Hij is onder meer
bij de B.P.M. werkzaam geweest. Op 24
October 1946 trad hij in K.L.M.-dienst als
piloot. Hij was gehuwd, had geen kinderen
en woonde in Amsterdam.
Telegrafist Hoogland.
Johannes Hoogland werd op 9 October
1905 te Hellevoetsluis geboren. Hij is drie
jaar op de H.B.S. geweest. Voor hij op 1
December 1931 bij de K.L.M. in dienst
kwam, was hij nog bij Radio Holland werk
zaam. Hij was gehuwd en had drie kinde
ren. Zijn woonplaats was Hoofddorp.
Telegrafist den Daas.
Pieter den Daas werd op 4 December 1919
te Utrecht geboren. Na de Mulo kwam hij
bij Radio Holland. Op 1 Februari 1946 trad
hij bij de KLM in functie als telegrafist. Hij
was ongehuwd en woonde in Amsterdam.
Boordwerktuigkundige Fronczek,
Heinrich Fronczek werd op 12 Juli 1920
in Amsterdam geboren. Hij volgde de HBS
en studeerde aan de MTS. Op 1 December
1945 trad hij in dienst van de KLM. Hij
was, gehuwd, had een zoon en woonde in
Amsterdam.
Boordwerktuigkundige Dalman,
Jacob Willem Dalman werd op 31 Janu
ari 1923 te Amsterdam geboren. Hij bezocht
de HBS en de MTS. Vóór zijn in dienst
treding bij de KLM werkte hij bij Plantinga
in Amsterdam en voorts onder meer bij de
stadsreiniging in Amsterdam en werkte bij
het NKF. Dalman was gehuwd en woonde
in Amsterdam.
Steward Verhaagen.
Jacobus Verhaagen werd op 18 April
1906 te Den Helder geboren. Van 1926'38
werkte hij als cberkellner bij Wagons Lits,
in 1938-'44 was hij al bij de KLM in dienst
als steward. In 1944 en 1945 was hij ge
vangene in de concentratiekampen Amers
foort en Buchenwald. Na de bevrijding
kwam hij bij de PRA te Amsterdam tot
1946. Op 1 November 1947 kwam hij weer
als steward bij de KLM. Hij was gehuwd,
had geen kinderen en woonde in Amster
dam.
Stewardess Graf.
Carola Graf werd op 12 Juli 1918 te
Breda geboren. Na haar diploma HBS A
studeerde zij voor lerares nijverheids
onderwijs. Daarna was zij achtereenvolgens
in het St. Elisabeths Gasthuis en Emma-
huis te Rotterdam en Bethelziekenhuis te
Delft werkzaam. Vóór haar indiensttreding
bij de KLM op 22 Maart 1946 als stewardess
was zij nog enquêtrice van de voedings
raad. Ook zij woonde in Amsterdam.
Stewardess Bruce.
De stewardess Janny Bruce werd ge
boren in Katwijk aan Zee op 14 Januari
1927. Zij doorliep het gymnasium afdeling
B en was enige tijd als secretaresse werk
zaam. Op 15 Maart 1948 trad zij in dienst
van de KLM als stewardess. Mejuffrouw
Bruce was enige tijd in Batavia gedeta
cheerd en keerde nu naar Nederland terug.
De belangrijkste gegevens omtrent de
omgekomen Amerikaanse journalisten zijn:
Hubert Knickerbocker, die 51 iaar
oud was, werd tot de bekwaamste Ameri
kaanse oorlogscorrespondenten gerekend.
Over de gehele wereld genoot hij grote
bekendheid als autoriteit op het gebied van
buitenlandse zaken. Hij schreef onder
meer. een boek over Europa, „To-moi-row
Hitler's?" dat over de gehele wereld tal
rijke lezers vond.
Aan het begin van de tweede wereld
oorlog publiceerde Knickerbocker de grote
bedragen, die Goebbels, Goering, Hess,
Ribbentrop, Ley en Himmler in het buiten
land belegd hadden.
Goebbels noemde deze publicatie een
leugen en daagde Knickerbocker uit de be
wijzen te leveren. Onmiddellijk antwoordde
deze met de publicatie van de'namen der
agenten, van wie gebruik was gemaakt, de
bedragen der verborgen gelden in totaal
34 millioen goud-dollars en de wijze,
waarop deze geïnvesteerd waren.
Charles Gratke. die 47 jaar was, was
sinds 1937 buitenlands redacteur van de
Bostonse „Christian Science Monitor". Van
1932 tot 1933 was hij voor dit blad Berlijns
correspondent waarna hij tot 1934 hoofd
redacteur van het Europese bureau van de
„Monitor" te Londen werd.
Bertram Hulen was sinds 1926 correspon
dent van het Washingtonse bureau van de
New York Times. Zijn werkzaamheden be
streken het Amerikaanse departement van
Buitenlandse Zaken. Hij versloeg onder
meer de Pan-Amerikaanse conferentie, die
vorig jaar te Bogota is gehouden.
James Branyan was journalist sinds 1939.
Hij werkte sedert anderhalf jaar aan de
Houston Post en schreef over politieke en
arbeidskwesties.
Nat Barrows was sinds 1941 aan de Chi
cago Daily News verbonden. De laatste tijd
was hij correspondent bij de UNO. Hij heeft
zeer veel gereisd en ging onlangs met de
commissie van de UNO naar Palestina.
John Werkley was, voor hij bij Time
kwam, Washingtons conréspondent van de
New York Herald Tribune. Ook vertegen
woordigde hij zijn blad bij de Verenigde
Naties. In de jongste oorlog nam hij als
officier deel aan luchtaanvallen op Soera-
baja en Sumatraanse objecten.
Elsie Dick was directrice van de opvoed-
De vijftien Amerikaanse journalisten, van het Columbia Broad-
wie er thans dertien om het leven gekomen 1 ystem. Tevens verzorgde zij voor
zijn bij de ramp van de „Franeker", ge- eze radiomaatschappij de rubriek nieuws
fotografeerd na aankomst op Schiphol, op '°01 e vrouw-
heenreis naar Indonesië. Tweede van William Newton, de Europese correspon-
rechts mejuffrouw Dorothy Brandon van dent van het Scripps-Howard dagbladen-
%rT"*iew 0T, Hor°ld Tribunedie het concern, beschuldigde tijdens zijn reis door
K.L.M.-toestel in Singapore verliet omdat Indonesië de militaire raad van de UNO-
zij, naar zij later aan Reuter verklaarde commissie ervan, dat hij de rapporten der
„een voorgevoel had dat er, een ramp met militaire waarnemers verdraaide in voor de
het vliegtuig gebeuren ging". republiek gunstige zin (zie onze editie van
Vrijdag Juli). Newton, die als vliegenier
in de jongste wereldoorlog gediend heeft,
was aanwezig bij de overgave van Tokio.
Met de rang van kapitein werd hij in China
gedemobiliseerd, waar hij nog twee jaar als
correspondent van Scripps-Howard werkte.
Thomas Falco was buitenlands redacteur
te Washington voor Business News en een
dertigtal andere publicaties van het Mc
Craw-Hill concern. In 1947 werkte hij als
economisch deskundige onder generaal Clay
te Berlijn.
S. Burton Heath was reizend verslaggever
van de Newspaper Enterprise Alliance, die
750 Amerikaanse bladen omvat. In 1939
won hij de Pulitzer-prijs voor verslag-
geverij. Hij werkte voor Associated Press
en voor Scripps-Howard. Hij versloeg in
1946 beide proefnemingen met de atoom
bom op Bikini.
Vincent Mahoney was hoofdartikelen
schrijver van de San Francisco Chronicle.
In de oorlog stond hij aan het hoofd van
het inlichtingenbureau voor het Stille-
Oceaangebied. Hij had in Italië, Frankrijk
en Engeland gestudeerd.
George Moorad, die deze tocht voor de
National Broadcasting Company meemaak
te, was gespecialiseerd in zaken betreffende
de Sovjet-Unie en het Vere Oosten. Hij is i
de schrijver van „Achter het IJzeren Gor
dijn". Zijn laatst uitgegeven boek heet „Lost
peace in China" en zal deze herfst worden
gevolgd door „The 25 men who rule your
world". Hij begon zijn carrière in 1932 in
Sjanghai bij de China Prfess en was van
19351938 stadsredacteur van de Sjanghai
Times. In de oorlog was hij Amerikaans
correspondent in Australië, Engeland,
Frankrijk, Rusland, China en het Midden-
Oosten. Hij woonde als waarnemer de
atoomproeven te Bikini bij.
Fred Colvig was chef van de rubriek
hoofdartikelen bij de Denver Post. Te voren
werkte hij onder meer bij United Press. In
de oorlog diende hij als marine-officier in
de Stille Oceaan.
TWEEDE KAMER
afgekeurden zonder hoofdelijke stemming aangenomen
(Van onze parlementaire redacteur)
De Regeringsverklaring over Indonesië
zal heden aanvankelijk in een vergadering
met gesloten deuren worden afgelegd. Al
dus het resultaat van een nog vrij lang
durige en ten dele merkwaardige gedach-
tenwisseling, gisterenmiddag eerst in het
openbaar gehouden. Merkwaardig mis
schien vooral omdat bij deze gelegenheid
professor Romme zich heel wat welwillen
der tegenover het kabinet gedroeg, dan
men de vorige week van hem kon waar
nemen.
Het begon er mee, dat de heer Schouten
(a.r.) er op aandrong om de Regeringsver
klaring en de gedachtenwisseling in het
openbaar te doen plaats vinden. Zijn stel
ling kwam in hoofdzaak hierop neer. dat
zoveel mogelijk de openbare zaak in het
openbaar behandeld dient te worden, een
zienswijze die volkomen gedeeld werd door
mr. Oud, de woordvoerder van de V.V.D.-
groep. Mocht dan op een gegeven ogenblik
blijken, dat er punten ter sprake moesten
komen, die sluiting van de deuren zouden
vereisen, dan zou natuurlijk de Voorzitter
zelf wel besluiten daartoe over te gaan.
Gans anders dacht de heer Tilanus (C.H.)
over het geval, omdat bekend is, dat een
deel van de stukken, die in het geding zijn,
voorlopig geheim moeten blijven. Om de
Regering alleen datgene wat zich op het
moment voor openbaarheid leent, publie
kelijk te doen uitspreken, te volgen door
een openbaar debat daarover en dan daar
na de rest in een besloten vergadering te
De bij Bombay verongelukte K.L.M. Lockheed Constellation „Franeker".
Boerderij ie Nijverdal voor
de derde maal afgebrand
Hoe gevaarlijk de hooibroei is, bleek gis
teravond toen tengevolge hiervan brand
ontstond in de schuur van een boerderij
tussen Nijverdal en Rijssen. Spoedig was
de schuur met inhoud een prooi van het
uur. dat zich inmiddels ook had medege
deeld aan de in de nabijheid staande hooi
berg en boerderij. Deze brandden tot de
grond toe af. Slechts een klein gedeelte van
de inboedel kon worden gered. De brand
weer uit Nijverdal was spoedig ter plaatse.
Ook die uit Wierden en Rijssen verleenden
assistentie. Wegens gebrek aan water kon
men echter weinig uitrichten. Als een bij
zonderheid kan worden gemeld, dat dit de
derde keer is, dat deze boerderij afbrandde.
De schade wordt niet door verzekering
gedekt.
Dodelijk ongeval
in Spaarndam
In Spaarndam is gistermorgen een ern
stig ongeluk gebeurd, waarvan de 17-jarige
hulpzandrijder H. H. R. uit de Haarlem
mermeer het slachtoffer werd.
Omstreeks negen uur was men op een
opslagplaats van bouwmaterialen nabij de
Westkolk bezig met het storten van rivier
zand, waarbij een vrachtauto gebruikt
werd. De bestuurder van de vrachtwagen
werd, toen hij achteruit het terrein op
reed, geassisteerd door R. en een andere
arbeider.
Nadat de chauffeur zich er van had ver
gewist dat hij ruimte genoeg had en zijn
beide assistenten „Achteruit" hadden ge
roepen, VQelde de bestuurder een schok,
waarop de auto stilstond. De chauffeur
stapte uit en zag R. tussen de wielen van
de auto liggen. Hij bloedde hevig uit mond
en oor en stierf enkele ogenblikken later.
Hoewel dit niet met zekerheid is te zeg
gen, kan toch wel worden aangenomen dat
R. aan de achterzijde van de auto in ge
bukte houding heeft gestaan om te zien of
de auto bij het achteruit rijden voldoende
ruimte had en dat hij toen tussen de auto
en een steigerpaal bekneld is geraakt.
Rijkspolitie grijpt
auto-smokkelaars
Gestolen „tien-tonners" kwa
men illegaal over de grens
De rijkspolitie van het gewest Amster
dam heeft wederom een grote smokkel-
affaire aan het licht gebracht. Ditmaal be
trof het vrachtwagens en aanhangwagens
van het zware internationale wegverkeer,
zogenaamde „tien-tonners". Deze wagens
werden illegaal Nederland ingevoerd en
waren ten dele van diefstal in het buiten
land afkomstig. De hoofdschuldigen bleven
veilig achter de schermen en lieten het ge
vaarlijke werk door chauffeurs verrichten.
Eenmaal hier in het land aangekomen, wer
den de wagens voorzien van een nieuwe
bak en verder onherkenbaar gemaakt. Dan
werden zij ingeschakeld in het internatio
nale wegverkeer. Als het nodig was de'
wagens te reviseren met onderdelen, die
hier te lande niet of moeilijk te krijgen
waren, werden goederen waarmede de wa
gens geladen waren, gestolen en verkocht.
Uit de opbrengst bestreed men dan de kos
ten der reparatie, terwijl bij de politie in
het buitenland, teneinde zichzelf schoon te
praten en tegenover de bevrachter gedekt
te zijn, aangifte van diefstal werd gedaan.
Op deze wijze verdwenen onder andere een
grote partij chocoladerepen en een aantal
balen suiker.
Zoals alle kruiken ging ook deze zolang
te water tot zij barstte. Toen in 1948 de
Amsterdamse rijkspolitie nabij München
een grote smokkelaffaire in sigaretten wist
te achterhalen, kwamen er feiten aan het
licht, die een nader onderzoek naar de her
komst der auto's, waarin de sigaretten wa-
en vervoerd, wenselijk maakten. Dit on
derzoek vorderde meer dan een jaar, eiste
grote zorgvuldigheid en nauwe samenwer
king tussen verscheidene instanties, maar
het had tenslotte succes en dezer dagen
konden zeven arrestaties worden verricht.
De arrestanten zjjn inmiddels voor de offi
cier van justitie te Arnhem geleid.
Sommige van de op illegale wijze ons
land binnengebrachte wagens zijn reeds
doorverkocht en zijn thans in het bezit van
bona-fide expediteurs. De rijkspolitie
maakt deze er in hun eigen belang op attent
dat vermoedelijk nog wel meer gesmokkel
de wagens zullen worden aangeboden en
het dus van het hoogste belang is eerst de
herkomst vast te stellen.
Het onderzoek is trouwens nog niet ge
sloten, Ambtenaren, die ermee belast zijn,
zijn wederorp naar het buitenland vertrok
ken om nieuwe nasporingen te doen.
Het carillon speelt
De Haarlemse stadsbeiaardier Reinout
Heoring brengt Donderdagavond van 2021
uur op hef. carillon van de oude Bavotoren
het volgende programma ten gehore:
1. La Badinc (Suite), P. J. Leblan; 2. Drie
oud Nederlandse liederen; 3. Rondo, J. H.
Fiocco; 4. Drie volksliedjes; 5. Menuet, J. B.
Loeillet; 6. Variaties over ,,'t Carillon van
Duinkerken". Jef Denijn; 7. Rvthmendans,
Staf Nees: 8. Twee liederen. M. A. Brandts-
Buvs; 9. Berceuse. B. Godard: 10. Improvi
satie.
BRIEVEN VOOR DE „WATERMAN"
MOETEN MORGEN GEPOST ZIJN
Aan ae opvarenden van het troepenschip
„Waterman", dat op weg is naar Indonesië,
kan in een tussenhaven post worden uit
gereikt, mits deze uiterlijk 14 Juli op de
bus is gedaan. Voor Batavia moet uiterlijk
27 Juli worden gepost.
laten behandelen, kwam hem ongewenst
voor. Aldus zou het uitlopen op een ge
broken zaak, een gebroken debat. Minis
ter Van Maarseveen bleek zo tegemoetko
mend mogelijk te willen zijn. Daarom zei-
de hij eerst, op zichzelf geen bezwaar te
hebben om, als de Kamer dit bepaald zou
verlangen, de Regeringsverklaring in twee
stukken te delen, te weten één, af te leggen
en te bespreken in het openbaar, en één
bestemd voor behandeling in comité-gene
raal. Maar ziet, zelfs professor Romme, de
aanvoerder van de K.V.P.. ging met de
gedachte-Tilanus mee. Ook hij -vond het
beter, dat het zou beginnen met een Rege
ringsverklaring uit één stuk, vooral ook
omdat er tussen de thans openbare en ge
heime stukken toch zeker wel enige sa
menhang zou bestaan. Men kon dan later
altijd nog besluiten wat en in hoeverre er
zich iets zou lenen om vervolgens na her
opening van de deuren besproken te krij
gen. Nadat de heer Van der Goes van Na-
ters er voor gepleit had. nu vast te beslui
ten Woensdag een en ander in een besloten
vergadering te behandelen en minister
Van Maarseveen, na vermeld tc hebben
dat de op 22 Juni j.l. te Batavia gesloten
overeenkomst omtrent het „staakt hot vu
ren" voorshands geheim moest blijven,
aanbeval eerst toch maar de deuren te
laten sluiten, hakte voorzitter Kortenhorst
de min of meer verward geworden knoop
door. Overeenkomstig het Reglement van
Orde besloot hij, dat op dit eigen ogenblik
de vergadering in comité-generaal zou
overgaan. Toen daarna de deuren weer
open gingen, vernamen wij dat besloten
was, dat de Regeringsverklaring heden
aanvankelijk in geheime vergadering zal
worden afgelegd. Volgens datzelfde regle
ment is het dan aan de Kamer te beslissen
of en voor wat zij tenslotte toch open
baarheid wenst. Zo blijft de mogelijkheid
bestaan en ten dele zal dit mede van
de inhoud van de Regeringsverklaring zelf
afhangen dat men toch ook nog iets in
het openbaar te horen krijgt, bijvoorbeeld
een stuk Regeringsverklaring over de,
reeds gepubliceerde, agenda voor de Ron
detafelconferentie en een debat daarover.
Tevoren had minister Van Maarseveen zich
al bereid verklaard zo nodig eventueel nog
eens in het openbaar een gedeelte voor te
dragen, wat hij eerst in besloten vergade
ring zou hebben verklaard.
Herkeuring afgekeurden.
Nadat de Kamer vervolgens, dankbaar
jegens de milde schenkster, een overeen
komst tussen het Rijk en mejuffrouw
Oakes, een Engelse, had goedgekeurd,
waarbij deze een fraai 16e eeuws Schots
huis te Veere („In de Struys". geheten)
cadeau deed, vond er later op de middag
een vrij uitvoerige discussie plaats over het
wetsontwerp „Herkeuring van afgekeur
den", volgens hetwelk alle afgekeurden
beneden 45 jaar eventueel voor herkeuring
in aanmerking zouden komen. Blijkens de
Memorie van Toelichting is het echter op
het ogenblik de bedoeling hiervan alleen
gebruik te maken met het oog op het tekort
aan militaire artsen en tandartsen.
Minister Schokking was erkentelijk voof
de wijze waarop de Kamer dit wetsontwerp
in het algemeen tegemoet was getreden. De
bewindsman gaf o.m. aan de heer Vermeer
(Arbeid) toe, dat het hard is voor doktoren
die al een praktijk hebben opgebouwd
in strijd met hun oorspronkelijke verwach
tingen voor de dienst opgeroepen te kun
nen worden. Maar aan de andere kant zijn
er reserve-officieren van gezondheid die
om en bij de drie jaar in Indonesië moeten
dienen, zodat hun aflossing dus billijk zou
zijn. De heer Groen had zeer veel bezwaar
tegen de algemene machtiging van de ont
worpen wet, waardoor ook andere groepen
dan de door de minister genoemde kans
lopen op herkeuring. Nadat een amende
ment was ingediend om de werkingsduur
van de wet te beperken tot 31 December
1950, bleek Excellentie Schokking bereid
als datum te aanvaarden 31 December 1951.
Verder nam de minister genoegen met het
wijzigingsvoorstel, waardoor alleen herkeu
ring zal kunnen plaats vinden ten aanzien
van hen die vóór 14 Mei 1940 afgekeurd
zijn en de 45-jarige leeftijd nog niet bereikt
hebben. De bedoeling is, dat de alsnog goed
te keuren personen eventueel ook naar In
donesië zullen worden gezonden.
Een door de minister ontraden amende-V
ment-Wagenaar om de bepaling alleen te
laten slaan op „academisch gevormden"
haalde alleen de communistische stemmen
en werd met 649 stemmen verworpen.
Met aantekening van het communistische
„tegen" ging het wetsontwerp er door.
Voor de aanvang van de vergadering der
Kamer had, zoals reeds in een deel onzer
vorige editie vermeld, president Korten
horst met gevoelvolle woorden de omgeko
menen bij de ramp van de „Franeker" her
dacht, waarbij hij zeide dat tegenslagen,
aan de K.L.M. overkomende, als nationale
tegenslagen te beschouwen vallen. Minis
ter-president Drees sloot zich namens de
Regering bij deze woorden aan. Hij wees
er daarbij op, hoe zowel de bemanning als
de zich aan boord van het vliegtuig bevon
den hebbende Amerikaanse journalisten en
andere functionarissen slachtoffers van
hun plichtsbetrachting waren geworden.
Faillissementen
De rechtbank te Haarlem heeft in staat van
faillissement verklaard:
H. Boxs. makelaar, wonende te Haarlem
(Schoten). Haitsma Mulierstraat 12. Rechter
commissaris: mr. J. P. Petersen. Curator: mr.
M. A. van Eek, advocaat en procureur te
Haarlem.
W, Bol, tuinder, wonende te Santpoort,
gem. Velsen, Noorderdorpstraat 10. Rechter
commissaris: mr. J. P. Petersen. Curator:
J. Fibbe, advocaat en procureur te
Haarlem.
Dirk van den Bergh, vertegenwoordiger,
wonende te Heemstede. Pieter de Hoogstraat
36. Rechter-commissars: mr. J. P Petersen.
Curator: mr. A. W. Hellema Jr., advocaat en
procureur te Haarlem.
Wegens gebrek aan*ctief werd opgeheven
het faillissement van: W. M. Beuzenberg,
koopman, wonende te Zaandijk, Meidoorn
laan 11.
Bij vonnis der rechtbank is, na gedaan
verzet, vernietigd het vonnis d.d. 28 Juni
1949. waarbij Hendrik Visser, winkelier, wo
nende te Bennebroek. Binnenweg 10. in staat
van faillissement werd verklaard, met be
noeming van mr. A. D. P. V. van Löben Seis,
advocaat en procureur te Haarlem, tot
curator.
Wegens het verbindend worden der slot-
uitdelingshjs: is geëindigd het faillissement
van de N.V. Cacao- en Chocoladefabriek v/h.
J. Pette Hzn.. gevestigd te Wormerveer.
