Een Shakespeare om nooit te vergeten
Kleurige bolgewassen rond een stille vijver
tegen een achtergrond van statig geboomte
Een vage herinnering
Vrijdag 15 Juli 1949
„THE YOUNG VIC" SPEELDE „AS YOU LIKE IT"
Sublieme Jacques van Duncan Ross.
In het openluchttheater te Bloemendaal gaf het Engelse toneelgezelschap .Young Vic"
zijn eerste opvoering van Shakespeare's „As you like it" onder ideale
weersomstandigheden. De slotscène.
Shakespeares van dichterlijke schoonheid
stralende blijspel „As you like it" is de
romantische verbeelding van ontwakende
en stoeiende liefde, waarover soms een
dunne schaduw valt van weemoed om een
vervlogen jeugd, die steeds te rechter tijd
moet wijken voor luchtige spotternij tot de
alle contrasten verzoenende vrolijkheid er
op volgt. Men moet al Bernard Shaw heten
om in deze idylle niets meer te zien dan een
uitbreiding van de twee gelukkigste minu
ten in het leven van een bekoorlijke vrouw
tot een slordig verzinsel in twaalf taferelen.
Het moge dan waar zijn, dat de karakter
tekening vrijwel nergens een persoonlijke
vorm aanneemt, daar staat een weelde van
magische taalmuziek tegenover, zo kristal
helder en bewegelijk als in vrijwel geen
andere comedie ter wereld, waarvan het ge
heim buiten iedere vertaling blijft. Deze in
bijna alle schakeringen smetteloos te heb
ben laten weerklinken was van de voor
stelling door de Young Vic in het Bloe-
mendaalse Openluchttheater wel de groot
ste verdienste.
Maar daar kwam nog zo heel veel bij. In
de eerste plaats de door geen routine af
gestompte en daardoor hartveroverende
jeugd van het ensemble, dat volkomen in
het spel opging. Eerbiedige bef de voor de
tekst, beheerste geestdrift en verrassende
frisheid vormden het driespan, dat de
menigte van toeschouwers meesleepte en
het rijk der vervoering binnentrok. Voorts
was de entourage der handeling onwaar
schijnlijk mooi. Professor A. G. van Kra
nendonk heeft in zijn studie over Shake
speare en zijn tijd terecht geschreven, dat
de natuur in dit stuk niet alleen decoratief
moet worden opgevat, doch een actieve rol
vervult door kalmerend en veredelend op
de personen in te werken. Aan die eis vol
deed het sprookjesachtig begroeide duin
terrein absoluut, mede dank zij het door
rijke fantasie geleide gebruik dat men er
van maakte. Zo ongeveer moet de denk
beeldige voorstelling door de schepper van
het werk er hebben uitgezien. Af en toe
staken zelfs de vissen in de vijver hun
hoofden boven de waterspiegel uit om een
kijkje in het serene landschap te werpen.
Door dit alles bemerkte men eigenlijk
ternauwernood dat de aardige prestaties
der spelers op twee of drie uitzonde
ringen na niet ver genoeg reiken om alle
kwaliteiten van dit ondanks de schijn van
oppervlakkigheid welhaast onuitputtelijke
werk bloot te leggen. In deze comedie van
beeld en spiegelbeeld, stelling en tegen
stelling, had de ironie gerust wat krach
tiger naar voren mogen komen. Shakespeare
hanteerde meesterlijk de methode om de
aandacht van het publiek gelijktijdig op de
twee aspecten van iedere situatie te rich
ten en dreef zelfs terdege de spot met het
genre der pastorale, nota bene terwijl hij
bezig" was het zelf te bedrijven, doch in deze
vertoning stonden zijde en keerzijde dei-
motieven niet scherp waarneembaar tegen
over elkaar. Men hoorde wel de zorgeloze
bevrijdende melodie van levensvreugde,
maar niet de diepere ondertoon van melan
cholieke verwondering.
Jean Wilson nog lang niet te verge
lijken met de Rosalind van onze Mary
Dresselhuys een jaar of tien geleden was
uitdagend schelms en heel bekoorlijk, maar
geenszins betoverend. Wat zij miste aan
geraffineerde gevoelservaring werd echter
ruïmschoöts vergoed door de echtheid van
haar plezier en door haar snelle tegenwoor
digheid van geest. Als zij er in slaagde om
haar vermomming te bezigen ter camou
flage van haar slechts door de loop dei-
omstandigheden bedwongen hartstocht, dan
had zij dit te danken aan de steun van
Pierre Lefevre als een zwierige Orlando,
die de pikanterie niet weinig verhoogde
door het spel tot het einde toe mee te
spelen.
Geprezen dient voorts te worden de wat
gemoedelijk-realistische nar met de veel
zeggende naam Toetssteen door Anthony
van Bridge, wijs met zijn mond en dwaas
in zijn handelen. Ook de Celia trouwens van
Ann Morrish en de hertog in ballingschap
van Mervyn Blake waren meer dan vol
doende. De oude bediende Adam had ech
ter veel ontroerender en de kwasterige
hoveling Le Beau veel kluchtiger gekund.
De uitblinker was ontegenzeggelijk Dun
can Ross, die de meestal verkeerd begrepen
waanwijze Jacques eindelijk en bijna on
verbeterlijk zijn ware gedaante hergaf: die
van een geblaseerde poseur, een geaffec
teerde misanthroop. Een prachtige creatie,
waarvan ieder woord en ieder gebaar over
eenstemde met de haast onmerkbaar ko
mische bedoelingen van de dichter, die in
deze figuur de aan een geestelijke mode
i verslaafden uit zijn dagen wilde hekelen.
Genoeg critische kanttekeningen. Want
Shakespeare heeft met zijn „As you like it"
toch voornamelijk het luchthartige amuse- j
I ment willen dienen, welke diepere gevoe-
lens er ook tussen de regels mogen zijn
binnengeslopen. Laat mij daarom haastig
verzekeren dat deze als het ware licht
gevende buitenkant met voor onze begrip
pen onbeschrijfelijke gratie en levendige
humor zichtbaar wordt gemaakt en soms
ook doorschijnend. Deze Shakespeare-
voorstelling ontwikkelt zich als een
sprookje, dat men nooit vergeet, in een om
geving die niet zo erg veel van Arcadië
kan verschillen. Als u een goede raad wilt
aannemen: gaat er dan spoorslags heen.
DAYID KONING
Ronde van Frankrijk
Toulouse-Nimes:
Korfbal
Zondag lusfrumfournooi
H.K.C. „Aurora"
Ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan
der Haarlemse Korfbalclub „Aurora" worden
op Zondag 17 Juli a.s. op het Aurora-terrein
en omliggende velden aan de Vergierdeweg
seriewedstrijden gehouden.
Niet minder dan 68 twaalftallen van 32
verenigingen uit geheel Noord- en Zuid
holland nemen hieraan deel, o.a. een Blauw
Wit 1 en 2-combinatie, S.V.K. I uit Amster
dam. Groen Geel 1 en Roda 1 uit de Zaan
streek, voorts Oosterkwartier 1 en Aurora 1
uit Haarlem.
Er wordt gespeeld in 6 afdelingen op 9
korfbalvelden. De wedstrijden vangen om 9
uur aan.
De toegang tot de terreinen is vrij.
„Drijvende hotels" bij de
Olympische winterspelen 1952
Gezien de grote belangstelling, welke voor
de ülypmpische winterspelen 1952 te Oslo
zowel van deelnemers, toeschouwers als jour
nalisten wordt verwacht, heeft het bureau
voor vreemdelingenverkeer in de Noorse
hoofdstad het organisatie-comité der spelen
voorgesteld, met het oog op de te geringe
hötel-accomodatie, de deelnemende landen
te verzoeken per schip naar Oslo te komen
en. de schepen als drijvend hotel te laten
dienst doen, Het zou de landenploegen hier
door tevens gemakkelijk gemaakt worden
extra voedsel, dat in Noorwegen niet ver
krijgbaar is, mee te brengen.
Aan boord van hun „hotels" zouden de
verschillende landen nationale tentoonstel
lingen kunnen arrengeren.
weer een
étappe met weinig spanning
Sprint vijftig km van de
finish bracht beslissing
Evenals Woensdag is ook gisteren de
strijd pas ontbrand op vijftig kilometer
van de finish. Tot aan Montpellier had de
wedstrijd het karakter van een rustig
fietstochtje, want geen enkele deelnemer
voelde er iets voor zich extra in te span
nen. Een meedogenloze zon blakerde de
wegen, vooral in de totaal boomloze vallei
van de Orb. En de verschroeiende hitte
smoorde alle offensieve neigingen in de
kiem. Met 289 kilometer voor de boeg
startten half acht te Toulouse 69 renners.
Zij bleven gezellig bij elkaar en peddelden
voort met een matig gangetje. Af en toe
stoven er een paar naar voren, om een
premie te verdienen bij de doortocht van
de stadjes en dorpen die de karavaan dit
jaar voor de eerste maal zagen passeren.
Een gesloten overweg bij Saint Pons
(125 km) gaf aan Chepatte, Deprez, Geus,
Camellini, Martin, Keteleer en de Santi
gelegenheid de rest van het peloton achter
zich te laten. Bij nader inzien vonden zij
het echter veel te warm om door te zetten
en ze lieten zich dan ook zonder tegenstand
inlopen.
Zo werd Montpellier bereikt zonder dat
er eigenlijk iets gebeurd was.Maar bij
het verlaten van de stad kwam er leven in
de brouwerij. Na een spurt voor een premie
ging Emile Idéé direct door met Ausenda
aan zijn wiel'. De grote figuren in het pelo
ton reageerden niet, behalve Lambrecht,
die samen met Leveque de achtervolging
inzette. Ook Teisseire, Muller en nummer
zes van het algemeen klassement, de Belg
Dupont, waagden even later een kans, met
het gevolg dat een kopgroepje van zeven
man ontstond dat over 15 kilometer ruim
een minuut uitliep. Elkaar prachtig aan
de kop aflossend wisten de vluchtelingen
hun voorsprong geleidelijk te vergroten.
Te Lunel-Viel (257 km) bedroeg die 1 min.
50 sec. en in steeds sneller vaart ging het
in de richting van Nimes.
Tenslotte won Idee de sprint te Nimes
vóór Lambrecht, Dupont, Ausenda en Teis
seire. Ook de Belg Dupont heeft reden tot
tevredenheid. Men had hem gisteren in
de algemene rangschikking abusievelijk
achter Ockers gezet, welke fout inmiddels
is hersteld, terwijl hij nu bovendien Küb-
ler, die in het peloton was gebleven, heeft
ingehaald.
De uitslag van de dertiende étappe (Tou
louse-Nimes, 289 km) luidt: 1. Idéé (lie de
France) in 8 uur 29 min. 04 sec.; 2. Larn-
brecht (België) op een halve lengte; 3.
Dupont (België B); 4. Ausenda (Italië B);
5. Teisseire (Frankrijk); 6. Muller (lie de
France); 13. Het grote peloton met alle
Kiibler (Zwitserland); 9. Van Steenbergen
(België); 10. Ockers (België); 11. Dos Reis
(Centraal Zuid West); 12. Brule (lie de
France); 13. Het grote peleton. met alle
favorieten, behalve Brambilla en Marinel-
Ti. Desbats heeft tijdens de étappe opge
geven.
Na deze 13e étappe luidt het algemeen
klassement: 1. Magni (Italië B) 84.30.23;
2. Fachleitner (Z.O.Fr.) 84.32.33; 3. Mari-
nelli (lie de France) 84 33.04; 4. Dupont
(België B) 84.37.34; 5. Kübler (Zwitser
land) 84.40.37; 6. Ockers (België A)
84.41.52; 7. Cogan (W.N.Fr.) 84,42.25; 8.
Bartali (Italië A) 84.42.57; 9. Coppi (Italië
A) 84.44.39; 10. Robic (W.N.Fr.) 84.45.46;
11. Tacca (lie de France) 84.47.48; 12.
Lambrecht (België A) 84.52.20,
Nederlanders versloegen Bel
gen in omnium te Amsterdam
Enige duizenden toeschouwers in het Olym
pisch Stadion te Amsterdam zagen een Ne
derlandse wielerploeg een Belgisch team in
een omniumwedstrijd verslaan. De Neder
landse ploeg was samengesteld uit Van Vliet,
Peters, Lakeman en Blankenauw, eri bleek
veel te sterk te zijn voor de Belgen: Somers,
Deboevere, Verschuuren en Cools. Onze
landgenoten wonnen alle onderdelen van de
omnium met groot verschil en dus ook de
totaalwedstrijd.
De uitslagen luiden:
Sprint voor amateurs (20 deelnemers)
finale: 1. P. Willekes 12.6; 2. Hijzelendoorn;
3. Geukens; 4. N. Buchly.
Omniumwedstrijd voor beroepsrijders Ne
derland—België. Klassementswedstrijd over
5 km, met 5 klassementen: 1. Van Vliet (N.)
15 pnt. 7 min. 19 sec.; 2. Peters (N.) 11 pnt.;
3. Lakeman (N.) 10 pnt..; 4. Blankenauw (N.)
6 pnt.; 5, Cools (B.) 4 pnt. en de andere
Belgen.
Afvalwedstrijd (na iedere ronde viel de
laatste renner af): 1. Van Vliet 3500 meter;
2, Peters 3500 meter; 3. Lakeman 3000 meter;
4. Blankenauw 2500 meter: 5. Verschuuren
2000 meter; 6. Deboevere 1500 meter; 7. Cools
1000 meter; 8. Somers 500 meter.
Nederlandse ploeg voor
de wereldkampioenschappen
De sportcommissie van de Nederlandse
Wieier Unie heeft de volgende ploeg samen
gesteld voor deelneming aan de wereldkam
pioenschappen wielrennen, welke van 20 tot
28 Augustus in Kopenhagen zullen worden
gehouden:
Sprint beroepsrijders: J. Derksen en A. G.
van Vliet.
Sprint amateurs: J. A. J. Hijzelendoorn, P-
Geukens en N. Buchly.
Achtervolging beroepsrijders: W. van Est
en G. van Beek; reserves G. B. M. Schulte
en G. P. Peters (Haarlem).
Achtervolging amateurs: J. H. Kunst; voor
de tweede plaats zal nog een keuze gemaakt
worden tussen E. J. Koeman en J. J. F.
Harmans.
Stayers: C. Bakker en J. Pronk.
Weg, beroepsrijders: J. H. Jansen, W. van
Est, G. B. M. Schulte, G. P. Peters (Haar
lem), G. P. Voorting (Haarlem) en G. van
Beek; eerste reserve H. Lakeman, tweede
reserve B. H. Schellingerhoudt.
Weg, amateurs: deze ploeg zal later worden
samengesteld.. Er zal een keuze worden ger
maakt uit de volgende 21 voorlopig geselec
teerden: L, de Booy, L. J. Dekkers, P. Duyf,
H. J. van den Elshout, H. J. Faanhof, J. J. A.
Geerts, J. de Groot, A. L. C. Guns, D, Hooy-
schuur, E. J. Koeman. K. Kroon, J. Nolten,
G. Otte, M. Roks, G. Timmerman, R. van der
Veeken. A. Verstraeten, P. A. Verwijmeren,
H. Vinken, F. Vos en W. Wagtmans.
Als chef d'équipe zal de heer M. Koot van
de sportcommissie der N. W. U. de ploeg
vergezellen. Verzorgers zijn: G. C. M. Goed
schalk (Den Haag) en J. P. van der Heyder
(Haarlem)
Zwemmen
Spanning bij laatste
kringwedstrijden
De laatste wedstrijden om het kampioen
schap van de kring Haarlem vonden gisteren
in Stoop's Bad plaats. Door de uitgebreide
inschrijving en de deelname van prominente
zwemmers en zwemsters zijn dit interessante
wedstrijden geworden.
Bijzonder spannend was het nummer 3 x 50
m. wisselslag persoonlijk voor dames, ver
deeld over 3 series. De beste tijden werden
gemaakt in de laatste serie, waarin J. Wisker,
N. Kint en M. Marsman waren opgenomen.
Jopie Wisker nam door haar rugslag direct
de leiding, welke voorsprong zij in de school
slag nog kon vergroten. Bij het ingaan van
de borstcrawl nam Margot Marsman haar
kans waar en zienderogen liep zij in. In de
laatste meters wist zij door een uiterste
krachtsinspanning Jopie Wisker te passeren
om als eerste in de goede tijd van 2 min. 15
sec. aan te tikken.
Bij het nummer rugslag heren was Jelle
Hoekstra, bij afwezigheid van Frits Maus, de
prominente zwemmer. Voor de tweede plaats
werd het een heftig duel tussen de opko
mende zwemmers Bijkerk en Pieters, die in
het voordeel van eerstgenoemde eindigde.
Een uitstekende prestatie verrichtte Jan
Lablans op de 200 m. schoolslag. Direct van
start nam hij resoluut de leiding om deze
niet meer af ie staan. De door hem gemaakte
tijd van 2 m. 57 seconde is de beste welke hij
dit jaar heeft gemaakt. Bij de estafette
dames toonde zich DWR ook nu weer de
sterkste, De gedétailleerde uitslagen waren
als volgt:
50 m, borstcrawl jongens: .1. F. Michelsen
(HVGB) 31.1 sec.; 2. B. Dinkla (Haarlem)
31.5 sec.: 3. R. Roest (HVGB.) 32.2 sec.
3 x 50 m. wisselslag dames persoonlijk: 1.
M. Marsman (HVGB) 2 m. 15 sec.; 2. J. Wis
ker (DWR) 2. m. 16.5 sec.; 3. N. Kint (VZV)
2 m. 20.9 sec.
100 m. rugslag heren: 1. J. Hoekstra
(HVGB) 1 m. 14.5 sec.; 2. A. Bijkerk (HVGB)
1 m. 16 sec.; 3. F. Pieters (DWR) 1 m. 16.9 sec.
50 m. rugslag meisjes: 1. B. Nelissen (DWT)
38.9 sec.; 2. M. Overeem (HPC) 39.9 sec.; 3.
I. Jansen (I4VGB) 43.6 sec.1
200 ra. sChoolslag heren: 1. J. Lablans
t'DWT) 2 m. 57 sec.; 2. W. Nijenhuis (I-IVGB)
3 m. 2.2 sec.; 3. J. Hofman (HVGB) 3 m.
6.8 sec.
10 x 50 m, borstcrawiestafette dames: 1.
DWR 6 m. 20.4 sec.; 2. DWT 6 m. 31.5 sec.;
3. HVGB 6 m. 33 sec.
Waterpolo
Grote overwinning van
Haarlem op Maas
Haarlem heeft een klinkende overwinning
van 131 op Maas 1 behaald en Haarlem is
thans weer ernstig op weg om het kampioen
schap der tweede klasse van de KNZB te
veroveren. Met tien punten uit vijf wedstrij
den staat Haarlem nu bovenaan in afde
ling C.
Reeds met de rust had Haarlem door in
schieten van ten Berge (2), Paanakker (2),
Diepersloot (1) en Bijlsma (1) een voor
sprong van 60. Na de hervatting werd Maas
door het goed combinerend Haarlem geheel
overspeeld en voerden Bijlsma, Paanakker
en ten Berge de stand op tot 120. Kort voor
het einde kwam een ver schot van de Maas-
midvoor in de uiterste hoek van het Haar
lem-doel terecht, waarmede Maas de eer
redde. Diepersloot bracht de eindstand op
131 voor Haarlem.
GELIJK SPEL. De Donderdagavond
gespeelde waterpolo-wedstrijd tussen het
Oostelijk zevental en het militaire zevental
is met een gelijk spel (22) geëindigd.
(Adv.)
BLOEMEN FEEST IN „KEUKENHOF"
Permanente Bloemententoonstelling wordt
volgend voorjaar geopend
De stille, smalle wég, die van het hart
van Lisse leidt naar het thans gesloten,
verlaten stationnetje, wordt overscha
duwd door het hoogopgaand geboomte
van de buitenplaats .Keukenhof". Daar.
waar men totnogtoe iedere bezoeker weer
de, waar het geaccidenteerde bosterrein
nog schier ongerept is gebleven, zullen in
hel voorjaar 1950 landgenoot en vreem
deling de pracht der Nederlandse bol-
Liloemen kunnen bewonderen tegen de
achtergrond van dit wondermooie stuk
natuurschoon.
Toen Jacoba van Beyeren nog vertoef
de op het oude jachtslot „Teylingen"
richtte ze in de wildrijke streek nabij
Lisse een jachthuis op en bestemde het
rondliggende woud tot „beukenbos" waar
het wild voor de grafelijke tafel gescho
ten werd. Weinig vermoedde de trotse
vrouwe, dat op dezelfde plaats, waar de
gevederde pijlen snorden om de wegvlie
tende hazen te treffen, camera's zouden
klikken om de schoonheid der Hollandse
bolbloemen vast te leggen.
Omstreeks 180 jaar geleden werd op de
plaats, waar eens dit jachthuis had ge
staan, het schone buitenverblijf gesticht,
clat de naam „Keukenhof" kreeg, en
thans in het bezit is van J. E. K. Graaf
van Lynden.
Een oud ideaal
Op dit nog bijna maagdelijke stuk na
tuurschoon hadden sinds jaar en dag en
kele vooruitstrevende zakenlieden uit het
bloembollenvak het oog geslagen, om daar
hun ideaal te verwezenlijken: een perma
nente tentoonstelling van Hollandse
bolbloemen in een verrukkelijke omge
ving. Maar Graaf van Lynden had ande
re plannen en men moest de verwerkelij
king van deze idealen uitstellen. Tot plot
seling, nu zowat een jaar geleden, de tij
ding kwam dat men over een gedeelte
van „Keukenhof" ter grootte van 25
Hectaren, voor dit doel beschikken kon.
En dit gedeelte, gelegen rondom de vij
ver, was ongetwijfeld het mooiste!
Rond de vijver, waar blanke lelies en
stralend gele dotters roerloos .drijven op
het water, rijzen de eeuwenoude bomen
statig omhoog. Maar de konijnen, die er
ongehinderd ronddartelden, zijn verjaagd
door de arbeiders, die men overal ziet
opduiken en ijvezig bezig zijn met de
werkzaamheden aan deze grootscheepse
tentoonstelling, die geheel op particulier
initiatief,, zij het met krachtige steun van
het gemeentebestuur van Lisse, tot stand
is gekomen.
„Keukenhof" blijft zichzelf
De heer J. V. d. Lee, de bekwame ont
werper van vele bloemententoonstel
lingen, waaronder vooral die van „Bloem-
lust" moet worden genoemd, heeft hier
Honkbal programma
Het programma voor het komende week
einde luidt:
Zaterdag 16 Juli, 4 uur: Eerste klasse: Ajax
OVVO. Overgangsklasse A: Spartaan
DWS, TYBBHFC Haarlem. Overgangs
klasse B: TIW—Ajax 2, Watergraafsmeer—
DOS. Tweede klasse B: CatchersTYBB 2,
RCH 2—Spartaan 2. Tweede klasse C: Blauw
Wit 2HFC Haarlem 2, VolewijckersOVVO
2. APGS—Kennemerland. Tweede 'klasse D:
DWS 2—Zeeburgia, DOS.2—''t Gooi, Shell—
DWV.
Zondag 17 Juli: Eerste klasse: SC Haarlem
HHC, 10 uur; SchotenBlauw Wit, 2 uur;
HCK-WGA, 2 uur. Overgangsklasse A:
EDO 2Celeritas, 10 uur; ABCHHC 2,
10 uur. Overgangsklasse B: HilversumEDO,
10 uur. RCHSC Haarlem 2, 10 uur. Tweede
klasse A: Celeritas 2Schoten 2. 10.30 uur;
NeptunusSparta, 2 uur; HHC 3Laakkwar
tier, 2.30 uur; SchiedamHCK 2, 2.30 uur.
Tweede klasse B: Schoten 3THB, 12 uur;
ZandvoortmeeuwenAHC '31, 10 uur. Twee
de klasse C: EHSVVGA 2, 10 uur. Tweede
klasse D: HBC 2—Quick, 12 uur.
ATHLETIEKWEDSTRIJDEN VOOR
ADSPIRANTEN
Zaterdagmiddag worden op het Gemeente
lijk Openluchtterrein, Kleverlaan, Haarlem,
athletiek-driekampen gehouden voor de
adspiranten van de bij de Kennemer Turn
kring aangesloten verenigingen.
De adspiranten zijn verdeeld in twee leef
tijdsgroepen (11 t.m. 13 jaar en 14—15 jaar)
en krijgen de volgende onderdelen te ver
werken:
Meisjes en jongens 1113 j.: 60 meter
hardlopen, kastiebalwerpen en verspringen.
Meisjes 1415 j.: 60 meter hardlopen,
handbalwerpen en hoogspringen.
Jongens 1415 jaar 80 meter hardlopen,
kogelstoten en hoogspringen.
Door het ontbreken van oefengelegenheid
konden slechts zes verenigingen inschrijven
met in totaal 195 adspiranten.
Verder wordt nog een verenigingsestafette
gehouden voor de oudste adspiranten. waar
voor 6 meisjes- en 5 jongensgroepen zijn
opgegeven.
dé opdracht van zijn leven. Hij, de kam
pioen van het vrije, natuurlijke ontwer
pen, kan zich hier onbelemmerd laten
gaan. En het ontwerp dat hij ons toont
laat dan ook de bestaande toestand vrij
wel onaangetast, hoewel natuurlijk voet
paden moeten worden aangelegd, bepaal
de stroken ontgonnen voor het perksge-
wijs aanplanten der bloembollen, enkele
der zware bomen moeten worden gekapt
en bruggen geslagen. Maar „Keukenhof"
blijft zichzelf en wordt niet tot een wan
delpark met grind- of asfaltpaden. Men
wil de bloemen tonen in de vrije natuur
en het ongerept karakter van het prach
tige bos handhaven.
Deze tentoonstelling draagt min of
meer het karakter van een „demonstra-
tietuïn van het bloembollenvak". Men
wil de bezoekers laten zien wat ze met de
bolbloemen kunnen bereiken. Een aar
dige gedachte is dan ook, in een gedeelte
van het terrein een'aantal percelen uit te
sparen die door hoveniers als typische
stadstuintjes zullen worden ingericht.
Men verwacht ook de medewerking, zo
wel individueel als groepsgewijs, van de
Boskoopse kwekers.
Geen „onpersoonlijke reclame"
Het kenmerkend verschil tussen deze
tentoonstelling en de „Demonstratie-
tuin van het Bloembollenvak" die op Tres
long te I-Iillegom is ingericht, is niet al
leen gelegen in de aanleg die hier vrij en
ongedwongen, daar strak en planmatig is.
In de Hillegomse Demonstratietuin wor
den de bollen opgeplant zonder vermei-
ding van de namen der inzenders. Het is
„onpersoonlijke reclame" van het Bloem
bollenvak.
In Lisse echter zijn het verschillende
firma's, waaronder van de grootste.uit het
vak, die deelnemen en door het vermel
den van hun naam niet alleen reclame
maken voor het product, maar ook voor
zichzelve. Op die grond heeft dan ook de
Commissie voor Onpersoonlijke Reclame
van het Centraal Bloembollencomité ge
weigerd een aangevraagde lening van
f 20.000 voor deze tuin toe te staan, om
dat ze niet geheel aan de eis van „onper
soonlijke reclame" voor het vak voldeed.
Dit is echter voor de initiatiefnemers
geen bezwaar met hun plannen door 4»
gaan.
Bij de ingang van het terrein, enkele
minuten gelegen vanaf het station (dat,
naar men hoopt, in ieder geval tijdens het
seizoen weer voor reizigers zal worden
opengesteld) komt een restaurant en ver
derop zal een theeschenkerij worden ge
vestigd. Op de Noordoosthoek, aan de
grens van het bos, zal men een uitkijk
toren stichten, vanwaar men een prach
tig vergezicht heeft over de bloeiende
velden tussen Lisse en Hillegom.
Het ligt in het voornemen van het stich
tingsbestuur, de tentoonstelling in het
voorjaar van 1950 te openen, wanneer de
crocussen en narcissen beginnen te kleu
ren tegen de donkere achtergrond van
het statig geboomte. Reeds hebben tal
rijke firma's hun medewerking toegezegd
en burgemeester Lambooy van Lisse is
een enthousiast promotor.
Wanneer de plannen der initiatiefne
mers in vervulling' gaan - en gezien het
krachtige aanpakken lijdt dit geen twijfel
- dan zal in het voorjaar van 1950 de Bol
lenstreek een trekpleister te meer hebben
voor de honderdduizenden, die dan hier
heen plegen te trekken om de schoonheid
van Hollands bloemenvelden te bewon
deren.
Openlucht-uitvoering van gymnas
tiekvereniging „Heemstede"
Zoals wij reeds berichtten, geeft de gym
nastiekvereniging „Heemstede" Zaterdag
avond haar jaarlijkse openlucht-uitvoering
in het Gemeentelijke Sportpark te Heem
stede, welke uitvoering gegeven wordt
onder leiding van haar directeur, de heer
G. J. Wiethaar,
Voor deze demonstratie is eeii aantrek
kelijk en afwisselend programma samen
gesteld van zestien nummers.
Na het optreden van de kleuterafdeling
met bankoefeningen vertonen de meisjes
klassikaal springen, klimpaal- en knots
oefeningen; de jongens zullen demonstre
ren grondgymnastiek, klassikaal brug- en
paardspringen.
De dames zullen ook een knotsoefening
laten zien alsmede een algemeen nummer
toestel turnen; de dames juniores komen
met een vrije oefening en paardspringen,
terwijl de rhythmïsche afdeling nog twee
baloefeningen zal laten zien.
Tenslotte bevat het programma nog het
optreden van de heren met een vrije oefe
ning, een algemeen toestelnummer en een
speciaal nummer hoogrek.
FEUILLETON
door NATALIE SHIPMAN
27)
Toen glimlachte hij in die toenemende
duistex'nis over zichzelf. Wat was hij toch
edelmoedig, haar zo maar op te geven,
terwijl er waarschijnlijk toch in het ge
heel geen kans voor hem was! Als die er
geweest was, zou zij die dag bij het meer
gezegd hebben, hetzij toen, hetzij later
onder het naar huis rijden of bij een van
de twee keer. dat hij haar daarna gezien
hadHij bleef lang buiten, wachtend
op de onweersbui, maar die dreef voorbij
en ging iangs de vallei naar het Zuiden
en toen hij eindelijk naar binnen ging,
waren de sterren er al weer en was de
lucht koeler; zo koel zelfs, dat hij zich
verlicht voelde en vrijwel onmiddellijk in
slaap viel, zodra hij naar bed was gegaan.
HOOFDSTUK XII.
Gedurende de volgende drie dagen had
hij het drukker, dan hij het de gehele
zomer had gehad. Elk uur van zijn dagen
en meestal ook van zijn avonden was
bezet en in de tussenliggende ogenblikken
vond hij het bijna gemakkelijk niet aan
Alden en Ricky St. Bede te denken. Hij
zou het gauw genoeg wetenIn de
tussentijd kon hij zich begraven in een
rrisssa werk. in conferenties met al de
vertegenwoordigers voor New England
van de firma en in plannen voor de herfst.
De week vloog om en hij at iedere avond
in de stad, werkte tot laat in de avond
en reed dan naar huis, om onmiddellijk
naar bed te gaan, daar hij bijna te moe
was om te denken. Op zekere avond
kwam hij thuis en vond een door de
keukenmeid gekrabbeld briefje: „Mr. St.
Bede heeft opgebeld, om u vaarwel te zeg
gen. Het speet hem u te missen". Hij be
keek nadenkend de met potlood neerge
krabbelde woorden, zich afvragend, wat
er achter verborgen lag.. Was het voor
Ricky goed succes geweest, of mislukking?
De volgende dag Vrijdag belde hij
Alden op en bevond, dat zij om twaalf
uur reeds voor het week-end de stad uit
gegaan was. Misschien was zij Ricky gaan
wegbrengen. Nu de grootste drukte van
zijn werk voorbij was, wierp hij zijn golf
clubs in zijn wagen en zette koers naar
Litchfield.
Gedurende twee dagen speelde hij golf-
met zijn schoonvader en hield zich met
de kinderen bezig. Mrs. Haslceth vroeg
hem naar Alden en toen hij haar tamelijk
kortaf ten antwoord gaf, dat zij uit de
stad was, keek zij hem scherp aan, maar
zei niets meer. Op Zondagmiddag lag hij
in het gras te kijken naar de pogingen
van Emily en Mark om badminton te spe
len, terwijl hun grootmoeder in een stoel
zat te breien. Na enige tijd zei zij, zonder
van haar werk op te kijken: Je bent
moe, Jim.
Hij vroeg zich af, hoe zij dat weten
kon. Hij dacht, dat hij er niet anders uit
zag dan gewoonlijk, maar inwendig was
hij vervuld van spanning, die geen enkel
kwantum slaap of luieren in de zon kon
verminderen. Hij voelde zich alsof hij op
iets wachtte....
Waarom blijf je hier nog niet een
paar dagen?
Ik moet Dinsdag a.s. naar Washington.
Voorrangorders.
Hij trachtte even te glimlachen. Ik
vrees, dat ik dit weekend maar slecht
gezelschap geweest ben, Em. Maar ik
voel me als het ware iemand van middel
bare leeftijd.
Dat is wat de meeste mannen man
keert, zei zij.
Ik dacht, dat vrouwen een monopolie
of liever voorkeur hadden voor dat
gevoel.
Misschien. Maar als mannen het
krijgen, weten zij nooit, wat zij er aan
doen moeten. Vx'ouwen gaan naar de stad
en kopen een nieuwe hoed.
Zij voegde er nadenkend aan toe: Ik
heb zo'n idee, dat de manlijke oplossing
zou zijn, een nieuw meisje.
Hij glimlachte. Wat klinkt dat mo
dern! Wat bent u aan het lezen geweest?
Niets, zei zij rustig. Na een minuut
ging zij voort: Henry's- oplossing voor
dat gevoel is het leren van het geheim
van-perfecte swing met golfen. Hij heeft
die vandaag gevonden het is een
voudig hel volkomen stijf houden van zijn
linkex-arm.
Dat heeft hij vijf jaar geleden ook al
gevonden.
Twintig jaar geleden, verbeterde zij
hem, maar dat is hij vergeten. Nu is de
cirkel weer compleet. Zij lachte even. Hij
is een zeer simpel mens, Jim.
En ben ik dat dan niet?
Oh, neen. Jij bent veel meer gecom-
pliceex-d. Dat is de reden, waarom Helen
zo goed bij jou paste. Zij was ook zeer
simpel. Maar Alden
Het horen van haar naam vervulde hem
met een geluk, dat hij in dagen niet ge
kend had. Het was, alsof hij in al zijn
redeneringen, in al zijn ax-gumenten met
zichzelf, Alden zelf vergeten had. Hij dacht
aan haar als aan de X uit de vierkants-
vex-gelijking", die moet worden opgelost.
Het enkele feit, dat hij er aan hex-innerd
werd, dat zij in de wereld was, dat zij
Alden was, had alles voor hem veranderd.
Alden, ging Mrs. Hasketh voort,
heeft een gecompliceerd karakter. Onge
veer net zoals jij. Zij zit niet in zichzelf
verwai-d, zoals Tony. Zij is een essentieel
iemand, van wie wat uitgaat. Zij is gere-
serveex'd en nogal vex-legen, maar dat heeft
niets te maken met haar binnexiste,
Hij was verheugd over hetgeen zij zei,
maar wilde niet over Alden doorpraten
en vroeg: Wat denk je in het algemeen
over vrouwen-, Ern?
Zij zei prompt: Vrouwen zijn veel
beter, dan zij zichzelf toestaan te zijn. Zij
zijn bedorven speciaal Amerikaanse
vrouwen. Maar dat is niet haar schuld.
De mannen hebben haar bedorven, daar zij
het te dx-uk hadden, om haar behoorlijk
te hantex-en. Het stijgt vrouwen naar het
hoofd, wanneer zij te veel onafhankelijk
heid hebben, net als Emily, wanneer je
haar maar laat begaan. Maar de oorlog
zal daar wel verandex-ing in brengen.
Nu wordt u ouderwets, plaagde Jim
haai'. Denkt u werkelijk, dat vrouwen dis
cipline nodig hebben?
Zij kxxikte kalm. Natuux-lijk, dat heeft
iedereen. De mannen krijgen het in hun
werk. En nu. door de oorlog, zullen de j
vrouwen het ook krijgen.
Zij praatten door over de oorlog, over
Tony en haar mogelijke toekomst, over
de kinderen en boeken en hem bekroop I
weer dat oude gevoel van rustig welbe
hagen, dat hij altijd had, wanneer hij in
gezelschap van zijn schoonmoeder was. Hij
rolde zich om, op een elleboog en keek
naar haar gezicht, terwijl zij daar zat te
bi-eien; de diepliggende bi-uine ogen, de
stex-ke stompe neus en de gx-ote vriendelijke
mond. Zij was zo verstandig, zo verdraag
zaam en had zoveel zin voor humor en
toch, hoe zou zij het vinden, als hij inder
daad eens met Alden getrouwd was? En
als zij Alden's geheim kende voor de
twintigste keer wilde hij het haar vertel
len, om te zien, hoe zij x-eageerde. Maar
haar zo gadeslaande dacht hijIk kan
het nu niet doen. En ik zal het nooit doen,
tenzij ik het moet. Zij kan heel wat ver-
dx-agen, maar zij is oud en zij weet niet,
hoeveel zij vex-dragen kan. Het is niet fair,
om je problemen op andermans schouders
te leggen, speciaal, als zij oud zijn en hun
eigen problemen hebben.
En toch was het hem tot op zekere
hoogte, of hij zonder een woox-d te zeggen,
zijn problemen op haar schouders had ge
legd. Hij reed die Maandag naar de stad
terug, in de frisse morgenkoelte snel langs
de verlaten wegen rijdend en zijn hart
sprong op bij de gedachte, dat iedex-e bocht
hem dichtex- bij de stad en bij Alden bracht.
Hij zou haar zien; hij zou horen, hoe het
nu tussen haar en Rickv stond en hij voel
de. dat hoe het antwoord ook luiden mocht,
hij het vandaag onder ogen zou kunnen
zien.
Maar tot zijn verbazing en ook wel enige
oiigerustheid, was zij niet op het kantoor,
toen hij opbelde. Was zij dan nog bij
Ricky, óf was zij ziek? Hij belde haar
hospita op, die zei, dat zij in New York
was geweest en die avond terug verwacht
werd. Ja, hij kon natuurlijk een boodschap
achterlaten. De dag ging slechts langzaam
voorbijHij ging naar huis, dineerde vi*oeg
en ging daarna, profiterend van het lange
daglicht in de tuin werken, die Emily we
ken .te voren al beplant had en die hij
haar beloofd had te zullen onderhouden.
Hij had er in de laatste tijd niet veel naar
omgekeken.
Het was een goed geneesmiddel voor
zijn rusteloosheid en hij begon met ener
gie te werken, waarbij hij zijn ovexTiemd
uittrok, daar de zon zelfs om half acht
nog tamelijk brandde.
Zoals altijd gaf het werken in de grond
hem voldoening en hij kwam tot de con
clusie, dat hij Emily's ietwat slingerende
rijen worteltjes en uien met evenveel
kracht en enthousiasme schoffelde, alsof
hij weer in Wisconsin was en hielp bij de
hooioogst. Hij richtte zich op, veegde ten
slotte zijn voorhoofd met zijn blote bene-
denarm af en op hetzelfde ogenblik hoorde
hij hoefslagen op het griixt van de oprij
laan.
Het was Tony, die een grote bruine
hunter bex-eed. Hij wist, dat zij soms paar
den huurde van de manége, die twee of
drie mijlien verder lag, maar zij x-eed maar
I zelden deze kant op en hield zich aan de
ruiterpaden, die tussen de verschillende
reservoirs doorslingerden.
I Heidaar, riep zij en hij legde zijn
schoffel neer en ging naar haar toe. Zij
zag erg bleek zij had een soort huid,
die bleker zag dan ooit, wanneer zij het
warm had en haar haar vlamde boven
haar witte shirt. Haar ogen stonden helder
en spottend, toen zij naar zijn gevlekte en
stoffige flanellen pantalon keek.
(Wordt vervolgd).