um
c
TEXTIEL
Uit de schatten van het Frans Halsmuseum
De Marshallgelden en
onze monetaire politiek
o°
puntenvrij
Nog één week
J.v.Moorsel&Zn
Guépin van der Vlugt
Zaterdag 23 Juli 1949
Haarlems Dagblad
3
CLARE LENNART: „Huisjes van kaarten". Roman.
(A. W. Bruna Zoon, Utrecht/Antwerpen).
VAN ARTHUR VAN SCHENDEL weet
men te vertellen, dat hij er zich steeds
tegen verzet heeft, een „letterkundige"
te worden genoemd. Dat was geen verkapte
ijdelheid. Van Schendel wilde niet anders
zijn dan iemand die schrijft, plichtsgetrouw,
toegewijd, als een man die zijn ambacht
liefheeft. Clare Lennart's schrijverschap is
van een zelfde stof gemaakt. Ze werkt met
de eenvoudigste stijlmiddelen, ze kent geen
geraffineerde compositie, ze mijdt angst
vallig de „grote woorden". Juist in deze
eenvoud, die niet ver van argeloosheid is,
ligt de bekoring van haar werk, de gratie
van haar gedachtenspel, de ontroerende
kracht van haar mild-bespiegelende proza-
toon. Zij vraagt zich, dunkt me, niet af, of
haar romans wel „kunst" zijn en, zo ze dit
zijn, of ze „groots" of „simpel" zullen wor
den genoemd. Sterk in haar beslotenheid,
laten lof en blaam haar onverschillig. Ze
schrijft immers toch zoals ze schrijven
móét: zoals ze denkt, voelt en leeft, vol
strekt oprecht, volstrekt zichzelf. Ze beeldt
zich niet in dat ze hemelen bestormt om het
geluk op aarde te dragen, noch dat ze af
daalt in de „afgronden" van de menselijke
ziel, om, zoals tegenwoordig te doen ge
bruikelijk is, de hopeloosheid van dit
mensengeslacht ten toon te kunnen sprei
den. Haar romanfiguren worstelen niet
eens met een of ander „complex" ze zijn
doodeenvoudigmensen, die zo vanuit
het leven in een roman zijn gestapt. Maar
vraag niet, met hoeveel toegewijde aan
dacht ze zijn gadegeslagen, hoe ze zijn om
gedragen in een heel gesloten, maar heel
warm hart, hoe er naar hen geluisterd en
met hen gepraat is in het spel der verbeel
ding, dat zich voor Clare Lennart steeds
voltrekt op de grens tussen werkelijkheid
en sprookje, tussen „wereld" en „droom".
„Kunstenaars", schreef Jan Greshoff,
„leiden altijd een dubbel leven: één op
aarde en één op een planeet die niet be
staat." Dit „hier" en „daar" kent Clare
Lennart maar al te goed. En juist daarom
weet ze afstand te houden, naar beide zij
den. Wie te dicht nadert tot het droom
kasteel ziet, zoals in he bekende sprookje
van Jorinde en Jorinkel, alles voor zijn be
toverde ogen verstarren. En wie zich met
achterlating van zijn beste verlangens te
diep in de werkelijkheid waagt, geeft het
leven prijs. Om die reden neemt Clare
Lennart, gezegend met een ironie die te
mild en menselijk is om te verscherpen tot
sarcasme of te verzuren tot cynisme, het
éne op in het andere: ze betrekt de werke
lijkheid in haar fantasieën en haar fantasie
in de werkelijkheid. Beide, de aarde en de
planeet-die-niet-bestaat, heeft ze met elkan
der verzoend. Het leven is voor haar méér
kunst dan de Kunst.
Ook in dat opzicht gaat ze de weg van
Van Schendel en tot op zekere hoogte die
van Aart van der Leeuw. Ze mist hun
meesterschap over de taal, dat uiterst mu
zikale en geduldige luisteren naar de fijn
ste geluiden die in een mensenhart gaan
klinken, zodra het de bedwongen vervoe
ring is, die er het oor aan doet lenen. Met
van Schendel en Van der Leeuw heeft haar
proza toch die betoverende ondertoon van
lichte weemoed gemeen, die nergens ver
zoet tot sentimentaliteit, omdat haar
levensmelodie een en al zuiverheid is en
haar wijze spot steeds op wacht staat, om
elke overgevoeligheid onschadelijk te
maken.
Met geest, hart en ironie (een zeldzaam
mengsel in onze litteratuur) bouwt Clare
Lennart haar „huisjes met kaaiden", of
juister: Thereesje Landolf doet het voor
haar in deze (eindelijk herdrukte) roman:
een fijnzinnig gedachtenspel met alle lief
lijkheden. waaraan het verzakelijkte leven
van de „moderne tijd" zomin schade heeft
kunnen doen als „een hard geslacht, dat
onze harten vertrapt" (zoals Walter Rathe-
nau het niet lang voor zijn dood profetisch
uitdrukte). Marcella, de derde-rangs-caba-
retartiste, mag met een verbluffende
honger in een wereld vluchten die even
vals is als haar juwelen en haar jeugd,
Buby mag in zijn ontreddering enkel zijn
onschuldige jongenslach hebben behouden,
Lou zal zeker niet rusten, „voor ze elite
schone schijn vergruizeld" heeft, voor
Thereesje ligt er ergens een verborgen
tuin, waar je alleen kunt zijn met het beste
van je hart. Elke lente zal haar weer de
vreugde schenken van de vroege narcissen,
de poes Rouska zal knipperen met haar
gouden ogen, de aarde zal geuren, de hemel
zal hoog en blauw zijn. En als zij op een
duin de zee voor zich ziet, zal ze denken:
„O wonderlijke, scabiosa blauwe, eindeloze
bewogenheid", en dankbaar zijn.
Thereesje Landolf is veel ontnomen,
maar wat niets en niemand breken kan is
de illusie, het geloof in de kleine kostbaar
heden van elke dag. Het neonlicht valt grel
en koud over oude stadsgevels, maar wat
belet te luisteren naar de oude legende die
ze vertellen? Etalages lokken met jurken
van chemisch-giftige kleuren, maar in de
verstilde kruidenierswinkel van Pierre Lo-
dewijk Godefroy ruikt het toch nog kruidig
naar specerijen, blinken de weegschalen,
hangen de zakjes in een bonte guirlande,
alsof er geen mensenleven verstreken was
sinds de tijd, dat er nog liefdevolle aan
dacht was voor de bekoorlijkheden van
stille dingen.
Deze Theresia Lucia kent het leven met
zijn ontgoochelingen en verdriet. Maar
ze leeft geen „zwartgallige roman", zomin
I PRIJS PER POEDER 6 CT. I
CONCERT IN BLOEMENDAALSE BOS.
De Haarlemse Postfanfare geeft op Dinsdag
26 Juli een concert in het Bloemendaalse bos.
Het volgende programma wordt uitgevoerd:
1 Death or glory (mars). R. B. Hall-Tierolff;
2 Ouverture Romantique. O. Cordonnier; 3
Cortège et Carillon, J. E. Barat; 4 Judex, uit
het oratorium „Mors et Vita", Ch. Gounod-
van Leeuwen; 5 Volhynie, Poème symphoni-
que, H. Villette: 6 Vieux Camerades, mars,
C. Teike-Larue: 7 „De bazin", ouverture, Fr.
v. Suppé-Molenaar; 8 Variaties, in de stijl
van verschillende*componisten, over het lied:
„Er komt een vogel gevlogen", S. Ochs-
Bekker; 9 Orphée aux Enfers. ouverture, J.
Offenbach-Samehtini; 10. Finale.
als Clare Lennart er een schrijft. Zelfs heeft
ze de zedelijke moed, het onmogelijke te
willen. Hier is Thereesje's levensleer: „Er
gens achter de werkelijkheid, in een tuin
van niemand, bouwde Ad jen Dodderken
zijn huisjes van kaarten en Anneken To
verheks kwam ze iedere dag omblazen,
maar ze kon het materiaal niet vernietigen.
En achter de werkelijkheid van zijn kleine
leven droomt bijna ieder mens zijn ideale
droom. Zowel Pierre Lodewijk Godefroy
als Claartje Levisohn, zowel Buby, in wie
de kleine Luzie Douve van veertien jaar
niet sterven kan, als Jaap, die zijn schoon
ste huizen voor zich uit door de lucht ziet
vliegen. Zij allenwij allendenkt
ze, we hebben in onze ogen de glans van
hetzelfde verre licht gevangen. Er zijn er
wel, die- zoals Marcella het leven als rauw
kost verteren en die het bekomt. En er zijn
anderen, die als Lou Godefroy niet de
kracht meer hebben of de levenslust om
verder te zien dan het bereikbare. Niets
van wat de mensheid de eeuwen door heeft
gedroomd, heeft ze werkelijk bereikt. Maar
zolang we het dromen, kunnen we het niet
verliezen. En dat geeft het leven zijn
schoonheid, want het is niet alleen wat het
is, maar ook wat wij, mensen, verlangen
dat het zal zijn. Het is even goed in ons als
om ons."
Het is heus niet zo moeilijk, zolang in
het leven te roex*en, tot de droesem boven
komt drijven in de werkelijkheid niet
en in de litteratuur niet. Oneindig moei
lijker en oneindig moediger ook is het,
trouw te blijven aan een ideaal en de zui
vere herinnering aan het goede van een
jeugd gaaf door het leven te dragen. Clare
Lennart kan het. Ze verstaat de kunst om,
zoals Aart van der Leeuw, de lach van Pan
te horen in het dorp Abtswoude. Of, anders
gezegd: de aarde is haar dierbaar genoeg,
om er een stukje hemel aan toe te ver
trouwen, in een huisje van kaarten, waar
in ik liever een dag te gast ben dan met
Anna Blaman een uur op „Eenzaam
Avontuur" te gaan, ook al bouwt ze nog zo
knap haar fatale „blauwe paleis".
C. J. E. DINAUX
I tegen allerlei pijnen,
stelt nimmer teleur
Nederlands klokkenspel
voor kerk in New York
Zoals reeds gemeld is ontving de firma
Van Bergen te Heiligerlee opdracht voor
het vervaardigen van een beiaard voor de
St. Martin's Church te New York.
Toen in 1939 de wereldtentoonstelling in
New York gehouden werd exposeerde daar
ook de firma Van Bergen. Eén der gebroe
ders bevond zich in Amerika toen de oor
log uitbrak. Toen na de oorlog de verbin
dingen hersteld waren trachtte hij het pro
duct van zijn firma in de Verenigde Staten
in te voeren. Er is daar maar één beiaard
van de Nederlandse firma en wel in Green
wood. Het is een zg. grote beiaard, be
staande uit 38 klokken. De andere caril
lons zijn meest van Engels en Amerikaans
fabrikaat. Nu wil een Amerikaan graag
zien wat hij koopt en toen het bestuur der
St. Martin's Church besloot tot het plaatsen
van een carillon waren de kansen op leve
ring voor de Nederlandse firma niet groot.
Want er is in New York een beiaard van
68 klokken van Engels fabrikaat. Die kon
den de New Yorkse heren dus gemakkelijk
gaan bekijken.
Toen deed de heer Van Bergen aan het
kerkbestuur het voorstel: neem voor onze
rekening een vliegretourtje naar Green
wood en kom onze beiaard bekijken.
Greenwood ligt op een afstand van 1500
km. van New York.
Aldus geschiedde. De heren zagen de
beiaard en hoorden hem ook bespelen door
een der vermaardste beiaardiers van de
Verenigde Staten, dr. Lefevre. Het resul
taat was dat de firma Van Bergen staande
het onderzoek opdracht kreeg een beiaard
van 40 klokken met stoel te leveren.
Reeds zijn enkele Klokken gereed. De ge
hele beiaard en de stoel zullen in Augus
tus klaar zijn en dan in Heiligerlee worden
opgesteld. De keuring zal dan geschieden
door prof. Snijders en de Mechelse beiaar
dier Staf Nees.
De 9 Muzen
Drie eeuwen prentkunst. Van 21 Juli tot
2 October wordt in de zalen van het prenten
kabinet van Museum Boymans te Rotterdam
een tentoonstelling gehouden genaamd:
„Drie eeuwen prentkunst".
Deze tentoonstelling omvat zeldzame en
belangrijke prenten van Noord- en Zuid-Ne
derlandse. Italiaanse en Franse meesters van
het einde van de 15e eeuw tot het einde van
de 18e eeuw, afkomstig uit een particuliere
verzameling.
Onderscheidingen. De gouden medaille
van „The Picturegoer Magazine", de oudste
Engelse onderscheiding op filmgebied, is toe
gekend aan Sir Laurence Olivier voor zijn
vertolking van Hamlet. Dit is de vierde keer
dat Olivier deze medaille wint.
Anna Neagle kreeg de daarmede corres
ponderende onderscheiding voor actrices we
gens haar vertolking in „Spring in Parklane".
Michael Wilding werd als tweede onder de
acteurs onderscheiden voor zijn vertolking
in „Spring in Parklane" en Irene Dunne als
tweede onder de actrices voor haar creatie
in „I Remember Mama".
Voor liet Vaticaan. De commissie voor
de Vaticaanse kunsttentoonstelling, die gedu
rende het „Heilige jaar" zal worden gehou
den heeft bekend gemaakt, dat een interna
tionale prijsvraag voor een schilderij van de
Heilige Jozef, de patroon der kerk, zal wor
den uitgeschreven.
Het bekroonde schilderij zal in mozaiek
worden gereproduceerd en in het Noordelijke
dwarsschip van de St. Pieterskerk worden
aangebracht.
Katholieke film-prijs. De Raad van het
Internationaal Katholiek Filmbureau is te
Londen bijeengekomen en heeft besloten, een
prijs in te stellen voor de film. die het meest
heeft bijgedragen tot ..de geestelijke en zede
lijke verheffing van de mensen".
Geen raadslid en geen leraar
Bij de op 22 Juni gehouden raadsverkie
zingen werd tot lid van de raad der ge
meente Vlissipgen gekozen drs. P. Theune
(VVD). Daar de heer Theune leraar is aan
de afdeling HBS van het openbaar lyceum
te Oostburg, verzocht hij wegens zijn toe
komstig raadslidmaatschap aan de Kroon
met ingang van 15 Juli ontslag uit die
functie, welke naar de letter van artikel 25
der Gemeentewet met het raadslidmaat
schap onverenigbaar is.
Op grond van het feit, dat het ontslag uit
de leraarsfunctie was gevraagd, vermeldde
de heer Theune in zijn geloofsbrieven, dat
hij geen openbare functies bekleedt.
Op voorstel van de commissie tot onder
zoek der geloofsbrieven van de nieuw-ge-
kozen raadsleden besloot de raad echter,
drs. Theune niet als lid van de raad toe te
laten, aangezien de Kroon hem nog geen
ontslag heeft verleend uit zijn functie van
leraar, zodat hij naar het oordeel voi- de
raad thans nog een met het raadslidmaat
schap onverenigbare betrekking vervult.
Effecten- en
Geldmarkt
Op een tuinfeest dat het Britse Koninklijke
paar deze week in het park van Bucking
ham Palace 'gegeven heeft verscheen een
der vrouwelijke gasten met deze breed
gerande zomerhoed van doorzichtig nylon
weefsel. De opgeborduurde bloemen leken,
blijkens de verslagen van het feest i?t de
Britse pers, „in de ruimte te zweven" en
veroorzaakten „een hele sensatie" onder
de gasten.
Men heeft dezer dagen kunnen lezen dat
voor een deel der Marshalldollars, waar
over de Nederlandse regering de beschik
king heeft gekregen door de import van
Marshallgoederen, de besteding is vast
gesteld.
Zoals bekend krijgen de Nederlandse
importeurs die Marshallgoederen niet ca
deau. Ze moeten deze even goed betalen als
welke andere goederen ook, die uit het
buitènland worden geïmporteerd. Het ver
schil is alleen dat ze niet aan Amerika
moeten worden betaald, maar aan de Ne
derlandse regering, die er tot dusver een
„potje" van gemaakt heeft bij de Neder
landse Bank door ze op een afzonderlijke
rekening te boeken. En de Nederlandse re
gering op haar beurt mag over dit „potje"
niet vrij beschikken en met name mag zij
het niet gebruiken om het tekort op de lo
pende uitgaven van de Staat te dekken.
In de desbetreffende overeenkomst is uit
drukkelijk bepaald dat de opbrengst der
Marshallgoederen moet worden aangewend
tot verbetering van de financiële en eco
nomische positie des lands.
Hoewel er reeds voor een groter bedrag
aan Marshallgoederen is ontvangen, be
draagt het saldo op de speciale rekening
bij de Nederlandse Bank thans rond f 421
millioen, waarvan ongeveer 240 millioen
een bestemming heeft gekregen, waarmede
het hoofd van de E.C.A.-missie in ons land
zich heeft kunnen verenigen. Een bedrag
van 181 millioen zal worden aangewend
voor de bouw van arbeiderswoningen in
verwoeste gebieden, 30,3 millioen voor
drooglegging van de Zuiderzee, met name
voor de financiering van het in cultuur
brengen van de N.O. polder, 17,5 millioen
voor de ontwikkeling van de landbouw
grondverbetering en tenslotte 10,4 mil
lioen voor herstel van Walcheren.
Men ziet, het zijn alleszins sympathieke
en voor onze nationale economie bevor
derlijke doeleinden, welke met het gebruik
van de Marshallgelden wdtden nage
streefd.
Wat echter de aandacht getrokken en
hier en daar critiek uitgelokt heeft is de
nadrukkelijke opmerking, waarvan de of
ficiële mededeling vergezeld ging, dat dit
gebruik van de vrijgegeven gelden geen
inflatoir effect zal hebben, omdat de uit
gaven, waarvoor het geld zal worden be
steed, reeds in de begroting voor 1948
waren opgenomen en er dus geen nieuwe
projecten aan de begroting zullen worden
toegevoegd.
Wanneer men aanneemt dat zonder deze
Marshallgelden, waarover de regering
thans beschikt, de hier genoemde werken
ook zouden worden uitgevoerd, dan is het
juist dat het gebruik van de Marshall
gelden daarvoor, in feite neerkomt op een
indirecte schulddelging. Immers waren die
gelden er niet, dan had de Staat er geld
voor moeten lenen, wat nu niet geschiedt.
Dit neemt echter niet weg dat er straks
weer ƒ240 millioen aan geld. dat door de
Staat als opbrengst van Marshallgoederen
ontvangen was, opnieuw in circulatie zal
worden gebracht en dat de geldsomloop met
dit bedrag zal worden, vergroot, zodat in
zoverre wel van een inflatoir effect kan
worden gesproken, ook al wordt dit geld
dan ook voor op den duur productieve
doeleinden uitgegeven.
Hier komt de monetaire politiek van de
regering om de hoek kijken. Immers, door
de betaling der Marshallgoederen is de
geldsomloop tot dusver met circa 481
millioen verminderd, beter gezegd, zonder
die Marshallgoederen zou de geldsomloop,
die thans nagenoeg even groot is als een
jaar geleden, ƒ481 millioen groter zijn ge
weest. De Marshallgoederen hebben dus
een déflatoir effect gehad, dat nu echter
voor een deel ongedaan wordt gemaakt
wanneer straks de 240 millioen opnieuw
zullen worden uitgegeven.
De regering had het ook anders kunnen
doen. Zij heeft namelijk nog een schuld
aan de Nederlandse Bank van 3300 mil
lioen, welke zij vrijwillig op zich genomen
heeft om de Nederlandse Bank te dekken
voor een waardeloze vordering op de Duitse
Staat, die als bekend tijdens de bezetting
de in ons land geroofde en naar Duitsland
gezonden goederen „kocht en betaalde" met
bankpapier dat door de Nederlandse Bank
werd uitgegeven. Het oorspronkelijke be
drag was nog groter, maar een deel van de
„vordering" op Duitsland is destijds gedekt
uit de „winst" van de Bank bij de ver
hoging van de goudprijs (devaluatie). Maar
OK het Frans Hals
museum heeft zijn
„spektakel-stuk" en wel
in de vorm van de Kin
dermoord van Bethle
hem. Zij die deze rubriek
hebben gevolgd, her
inneren zich dat dit
gruwzame tafereel zich
voordoet by het open
slaan van de luiken van
het Drapèniers - altaar
door Maerten v. Heems
kerk. waaraan het werd
toegevoegd ter vervan
ging van het verloren
gegane middenstuk. Het
wrede bedrijf, op last
van Herodes uitgevoerd,
verbleekt hier tot een
tam toneel, bestaande
uit de welgeordende
groepering van een aan
tal naaktfiguren, die
kennelijk met veel ge
duld in haar dikwerf
onmogelijke houdingen
op des schilders atelier
hebben geposeerd.
De moordpartij als zo
danig was de schilder
slechts aanleiding het
Italiaanse voorbeeld zo
efficiënt mogelijk toe te
passen. Zulks was trou
wens geheel in de lijn
van Cornelis, met Karei
van Mander en Goltzius
schildering der naakten dan zich inleefde
in het drama, vallen de pogingen tot ver
weer, welke Van Mander de moeders toe
dicht, wat flauw uit. Tussen het gewoel der
Haarlemse burgers, wier eerzaamheid té
diep geworteld is dan dat zij ons van hun
bloedige rol van Herodes' soldateske kun
nen overtuigen, ontwaren we de herhaling
van een en dezelfde vrouwefiguur, met de
stereotiepe trekken van gefingeerde wan
hoop. Bij ernstige beschouwing ervaren we
hoezeer het forceren der gezichtsspieren tot
een uitdrukking van vertwijfeling, bij lang
durig poseren moet vermoeien
Hebben wij Cornelis allereerst leren ken
nen als voortreffelijk portrettist (Schut
tersmaaltijd van 1583 en beeltenis van
deze schuld van de Staat aan de Neder
landse B*»nk van 3300 millioen zal te
zijner tijd moeten worden terugbetaald en
wanneer nu hiervoor de opbrengst der
Marshallgoederen werd gebruikt, zou het
geld, dat voor die Marshallgoederen is ont
vangen, niet opnieuw worden uitgegeven en
het déflatoir effect zou dan dus blijven
bestaan.
Door verdere betaling van Marshallgoe
deren zou dan de geldsomloop in ons land
langzamerhand kunnen verminderen en tot
een meer normale omvang kunnen worden
teruggebracht, met andere woorden de
Marshallhulp zou niet alleen aan het econo
misch herstel van ons land, maar tegelijker
tijd ook aan de monetaire sanering ten
goede komen.
Dit is nu niet het geval. De regering
wenst blijkbaar geen verdere deflatie,
welke, prijsdaling betekent, nu in het bui
tenland, met name in de Verenigde Staten
reeds een ferme prijsdaling is ingezet en
wij ook ten onzent daaraan niet zullen
ontkomen, hetgeen uiteraard met sociale
spanningen gepaard gaat, omdat als de
prijzen dalen ook de winsten dalen en de
bedrijven op verlaging van lonen en sala
rissen zullen aandringen.
Een andere vraag is natuurlijk of onze
economische positie tegenover het buiten
land op deze wijze zal kunnen worden
gehandhaafd en verbeterd.
is het feit, dat wij na
duizenden geholpen te
hebben, nog steeds de
beste en goedkoopste
blijven verkopen, en U
nog keuze hebt, als was
het de éérste dag der
opruiming.
de kansen dan is het
weer voorbij
LEIDEN DEN HAAG - HAARLEM
Coornhert) hier zien we hem als vertegen-
woordiger van het Haarlemse academisme naarmate het" tijdstip "van" de~ overdracht
Ambtenaren in Indonesië zijn
ongerust over hun toekomst
Op vragen van het lid cfèr Tweede Ka
mer de heer De Graaf (KVP) betreffende
de rechtspositie van de ambtenaren in
Indonesië heeft de minister van Overzeese
Gebiedsdelen geantwoord dat het aan de
regering bekend is, dat het plan tot ver
vroegde souvereiniteitsoverdracht aan de
m te stellen Verenigde Staten van Indo
nesië de onder de ambténaren in Indone
sië reeds lang bestaande ongerustheid over
hun toekomstige rechtspositie in hoge mate
heeft doen toenemen.
Blijkens bij de regering van Indonesië
ingewonnen inlichtingen is het personeels
verloop onder de ambtenaren moeilijk in
cijfers uit te drukken. Wel is een toene
mend aantal vragen om inlichtingen ge
constateerd over de mogelijkheid van pen
sionnering of afvloeiing onder toekenning
van evenredig pensioen. Een grote meer
derheid der z.g. kortverbanders blijkt niet
bereid het verband te verlengen. De wer
ving ondervindt nog steeds grote moei
lijkheden.
De regering is er zich zeer wel van be
wust, dat van het ambtenarencorps in
Indonesië bij de uitoefening van zijn taak
zware geestelijke en lichamelijke inspan
ning wordt gevergd. De regering erkent
gaarne, dat een goede taakvervulling door
en een juiste geestelijke instelling van de
Nedexdandse ambtenaren voor de toekom
stige samenwerking tussen Indonesië en
Nederland van het grootste belang is te
achten en dat deze factoren niet zonder
invloed blijven op de algemene politieke
ontwikkelingen.
Bij verscheidene gelegenheden heeft de
regering verklaard, dat zij begrijpt, dat,
De kindermoord te Bethlehem van Cornelis Coriteliszoon
van Haarlem (geboren te Haarlem in 1562 en hier over
leden in 1638). Formaat 270 bij 255 cm. (Dit stuk is in 1591
geschilderd voor de stad Haarlem. Een variant van dit doek
bevindt zich in het Rijksmuseum te Amsterdam).
en in zijn kwaliteit van schilder van het
groot historiëel.
Ook in het „Godenbanket of Bruiloft van
Peleus en Thetis" iix 1593 voor het Prinsen
hof alhier geschilderd, zien we Cornelis als
volbloed academicus in ons museum ver
tegenwoordigd. Doch intussen doet hij zich
daar als een bijzonder bekwaam land
schapsschilder kennen: het onderdeel der
compositie met het landschap, waarin het
Oordeel van Paris is afgemaald, is zelfs
zeer „modern" van opvatting en vormt als
het ware een prélude op de landschappen
van de 17e eeuwse Cuyp!
Moge het pathos van Cornelis' compo
sities met té druk ver-toon van naakt ons op
den duur een indigestie bezorgen, toch valt
er veel te waarderen, dat uitmunt door
techniek en picturale „feeling". Vooi-al in
oprichter der Haarlemse academie (1583), nemende stuck. Hier siet men veel gewoel het werk van kleiner formaat, zoals de zeer
die de Romaniserende vormgeving propa- van naekte Kinderdooders, en den ernst der aehcaat geschilderde Adam en Eva van
geerde. Reeds Karei van Mander maakte in Moeders, hen kinderen te behoede: oock 1620 (geëxposeerd in de eerste zaal van het
zijn Schilderboeck goedkeurend gewag van verscheyden Carnatien van verscheyden museum) waar kleinere afmeting der figu-
geslaagd „samenspel" der onderscheidene ouderdommen, so van Mannen. Vrouwen ren tot grotere concentratie dwingt. Bij-
incarnaten. „Vroegher", aldus Van Mander, als dat teer jongh vleesch der kinderen en zonc*ere aandacht moge de museumbezoe-
't veranderen door de dcot in den uytge- lter ir!,dit verband besteden aan de kleurige
bloede lichamen vertolking van de Doop Chnsti waarmee
andermaal een gelukkige kant van deze
Aangezien de kunstenaar zich dus als veelzijdige Haarlemse meester wordt be-
all-round academicus meer toelegde op de licht. H. P. BAARD.
„is van hem ghedaen een groote Kinder-
Doodinghe, de welcke is te sien te Haerlem,
in 't Princen Plof, waer aen comen deuren
van Marten Heemskerck, welck is een uyt-
der souvereiniteit nadert, de ongerustheid
onder de ambtenaren over de onzekerheid
van hun toekomst, toeneemt. Over de
vraag welke maatregelen op dit ogenblik
kunnen worden getroffen om aan die on
gerustheid een einde te maken, worden
thans besprekingen gevoerd met een aantal
leden van de voorlopige federale regering
van Indonesië, die mede tot dit doel naar
Nederland zijn gekomen.
ITALIAANSE ERE-DEGEN VOOR
MR. A, J. D'AILLY
Met een drienxotorige Fiat 612 arriveerde
een gezelschap Italiaanse officieren en ca
detten op Schiphol. De zestien cadetten van
de hogere luclxtvaartschool in Napels ma
ken onder leiding van acht luchtvaart
officieren een oefenvlucht via de'voor
naamste luchthavens in Europa en het
Midden-Oosten. De Italiaanse luitenant
kolonel Alberto Micucci, commandant van
de luchtvaartacademie Nisida bij Napels,
heeft een bezoek aan de burgemeester van
Amsterdam gebracht en hem een Italiaanse
ere-degen aangeboden voor welk geschenk
de burgemeester hem ten zeerste dank
zegde.
Zondag vertrekken de Italianen naar
Stockholm.
Anno 1804
Spaarne 56 - Telefoon 11896
Beleggingen - Safe
Giroverkeer
Zierikzee gaat feestvieren bij
het 1100-jarig bestaan
Het oude Zierikzee aan de boorden van
de Oosterschelde is reeds ongeveer een jaar
bezig met de voorbereidingen tot de vie
ring van het 1100-jarig bestaan in de eer
ste week van Augustus. De artistieke leider
van het feest is de heer W Abeleven, aan
wiens brein talrijke ideeën zijn ontsproten.
Een daarvan is het dragen van historische
costuums tijdens de feestweek door de
ganse bui-gerij, door het college van B. en
W. en de leden der gemeenteraad. De huis
moeders kregen adviezen en maakten reeds
tal van historische costuums, waarin de
kinderen nu reeds rondlopen.
De eerste dag van het feest zal een offi
cieel karakter krijgen door een herden
kingsbijeenkomst in de St. Lievensmonster-
kerk, waar burgemeester jhr. mr. J.
Schuurbeque Boeye een rede zal uitspreken.
Op die dag wordt ook de historische ten
toonstelling geopend, waar zeer veel is
samengebracht, wat op de historie van Zie
rikzee betrekking heeft. Aan een sprookjes
optocht zullen vrijwel alle kinderen der
stad deelnemen. De plaatselijke- gymnas
tiekverenigingen hebben een openluchtspel
ingestudeerd: „Een avond op de Olympus",
dat uitgevoerd zal worden op de trappen
van de Grote Kerk. De revue „Hoe is het
mogelijk" wordt uitgevoerd door het stede
lijk ï-evue-gezel schap. Er wordt een ju
bileumconcert door de Zierikzeese Orato
riumvereniging gegeven met medewerking
van de Kralingse Orkestvereniging en de
operazangeres Margot Valstar. Bijzonder
veel werk is gemaakt van de kilometers
lange historische optocht, die groepsgewijs
de historie van Zierikzee in beeld brengt,
met als hoogtepunten de drie be
legeringen der stad. door de Vlamingen
in 1302, door de Spanjaarden in 1576 en
tenslotte tijdens de Duitse overheersing.
Onderdelen van de Koninklijke Marine zul
len aan deze optocht meewerken. De
„Swiss Dancers", een groep Alpenzangers
en vendelzwaaiers uit St. Moritz. hebben
Zierikzee betrokken bij hun landelijke
tournée. Voorts zullen in de feestweek
grote zeilwedstrijden op de Oosterschelde
worden gehouden en er is een motorster-
rit naar Zierikzee. Burgemeester en sche
penen van de stad Gent gaven reeds te
kennen, op het feest aanwezig te zullen
zijn.
Opvallend is de belangstelling van
Amerikaanse zijde. Een Amerikaans blad
publiceerde een groot met foto's verlucht
artikel over de stad. Een 86-jarige dame
in Chicago verliet als veertienjarig meisje
Zierikzee. Zij komt nu tijdens de feestweek
per vliegtuig over, om haar „old town" nog
eens te zien.
Regeling voor emigratie
naar Argentinië
In Den Haag zijn besprekingen gehouden
tussen een Nederlandse en een Argentijnse
delegatie over een tussen genoemde lan
den te sluiten verdrag inzake de emigratie
naar Argentinië, in het bijzonder van ge
schoolde arbeiders, landbouwers, veehou
ders, tuinders en vissers.
De besprekingen leidden tot de vaststel
ling van een protocol, waarin in principe
is vastgelegd, dat beide regeringen de
emigratie naar Argentinië volgens een
vastgesteld plan zullen uitvoeren.
Onderscheid wordt gemaakt tussen de in
dividuele emigratie en de emigratie in
kolonieverband. welke beide vormen in
aanmerking komen.
Het protocol geldt speciaal voor emigra
tie in kolonieverband. Van Argentijnse
zijde wordt aan de kolonisten in het voor
uitzicht gesteld de toewijzing van goede
gronden en het ontvangen van bedrijfs-
credieten onder gemakkelijke rente- en af-
lossingsvoorwaarden. Voorts zal Nederland
met betrekking tot het verstrekken van
credieten en visa en voor de ontvangst in
Argentinië van emigranten op de voet van
meestbegunstigde natie worden behandeld.
Zovjel in Argentinië als in Nederland
zullen voorbereidingen worden getroffen
voor de vestiging van een eerste Neder
landse landkouwkolonie in Argentinië.
Vijf-en-twintig Italiaanse padvinders zijn
in Milaan per motor gestart voor een trek
tocht door Europa, met eindbestemming
Oslo. Waarschijnlijk zullen zij ook Neder
land aandoen. Ecu der motoren van deze
padvinders is uitgerust met een radio
ontvang- en zendapparaat.
ZEEPOST NAAR OOST EN WEST.
Naar Indonesië vertrekt op 30 Juli het m.s.
„Blitar" Met dit schip kan post worden mee
gezonden, mits deze uiterlijk 28 Juli op de
bus is gedaan.
Naar Suriname vertrekt op 5 Augustus het
s.s. „Hersilia". Correspondentie moet uiterlijk
3 Augustus gepost zijn.
Met dc Constellation „Walcheren" is op
Schiphol aangekomen de gouverneur van
Curasao, ir. L. A. H. Peters, die besprekin
gen zal voeren met de regering.
