c
VAN HOUTEN
3
Militaire hulp voor Europa
De radio geeft Vrijdag
Lages beschouwde uitzendingen
van Radio Oranje als propaganda
Ook Eerste Kamer keurt Statuut van de
Raad van Europa goed
De
nieuwe
bonnen
Wereldnieuws
DonÜerSag 28 Juli 1949
2
IN DE WERELDPOLITIEK
„Wij kunnen ons niet veroorloven onze
vaart te verliezen," zei president Truman
Maandag in zijn tot het Congres gericht
pleidooi voor de spoedige aanvaarding van
het militaire hulpplan, dat de Amerikaanse
regering heeft opgesteld om de Europese
landen die niet. onder een communistisch
bewind zuchten, in vliegende haast te hel
pen aan een krachtig defensief apparaat.
Hoe men ook moge denken over zaken
als het Atlantisch pact, de Marshall-hulp
en het nieuwste product van de Ameri
kaanse politiek, het Europese bewapenings
plan, een feit is het dat Washington in de
organisatie en tenuitvoerlegging van zijn
op verdediging tegen aggressie gerichte
handelwijze een snelheid betracht die on
getwijfeld zelfs de Russen zal overdonde
ren. Want hoe gewiekst en talentvol de
politici van de Sovjet-Unie hun geheim
zinnige en onrustverwekkende activiteit
ook weten te ontplooien, men kan niet aan
de indruk ontkomen dat sinds betrekkelijk
korte tijd het initiatief in de „koude oor
log" duidelijk aan Amerikaanse zijde ligt
en dat Moskou min of meer wanhopige
pogingen doet om de situatie bij te houden.
Truman is er blijkbaar van overtuigd dat
snelheid en resolute daden de Verenigde
Staten in de gelegenheid zullen stellen de
buitenlandse politiek van Rusland in een
richting te dwingen die afwijkt van de oor
spronkelijke een richting die, wanneer
men het eens mag zijn met de overtuiging
van politieke analysten op het Westelijk
halfrond, onvermijdelijk tot een wereld
oorlog leidde.
Het Amerikaanse Congres staat thans
voor een beslissing die in de geschiedenis
der Verenigde Staten als uitermate belang
rijk geboekstaafd dient te worden. Niet
minder dan een milliard vierhonderdvijftig
millioen dollar vraagt Truman om de vrije
Europese landen te bewapenen en deze
enorme som moet voor een groot deel als
kapitaal verloren worden beschouwd, aan
gezien de bewapening der Europese lan
den al naar gelang van des presidents be
slissing gratis, op crediet, tegen contante
betaling of op leenbasis kan geschieden.
Er zijn vele landen in Europa die een
doeltreffende moderne bewapening, zoals
Truman zich die voorstelt, eenvoudig niet
kunnen betalen, nu niet en ook in de na
bije toekomst niet. Deze landen zullen dus
schenkingen moeten ontvangen. Er zijn
Europese landen die zulk een bewapening
wel kunnen, doch niet willen betalen, aan
gezien zij daarvoor hun economie zouden
moeten verminken. Ook deze landen zul
len gedeeltelijk in schenkingen moeten
worden voorzien van de uitrusting die zij
voor hun eigen en Amerika's veiligheid
nodig hebben. Van de bijna anderhalf
milliard dollar zal dus een klein deel terug
komen en dit, gevoegd bij de enorme kos
ten van het Marshall-plan, doet de Ame
rikaanse volksvertegenwoordigers toch
blijkbaar wel even aarzelen, hoezeer zij
ook overtuigd zijn van de noodzaak om
West-Europa een krachtig en afdoend wa
pen in de hand te geven tegen de even
tuele aggressor, die een zwak en verdeeld
Westen als welkome buit zou kunnen be
schouwen.
De tegenstand in het Congres lijkt niet
gering. Niet alleen republikeinen, doch ook
vooraanstaande democraten staan huiverig
tegenover het gigantische plan van Tru
man, dat bovendien de president dermate
IJswater
PARF.FABR. „LOTUS SCHIEDAM
met uitgebreide bevoegdheden bekleedt,
dat het Congres vreest alle controle over
de buitenlandse politiek te verliezen.
Senator Vandenberg, de republikeinse
voorman, die indertijd het Atlantisch pact
krachtig verdedigd heeft, is thans aller
minst geneigd de militaire consequentie
van dat pact zoals Truma'n zijn bewa
peningsprogramma noemt te aanvaar
den. Hij heeft dit progromma te uitgebreid
en te radicaal genoemd en wenst dat het
Congres een ander, bescheidener plan
wordt voorgelegd, volgens hetwelk op
kleine schaal aan Europese landen hulp
wórdt verleend totdat deze landen door
de coördinatie hunner defensies een doel
treffende eenheid zullen vormen. Ook de
republikeinse senator Taft is niet te spre
ken over de buitensporige eisen van de
president. Hij vindt dat Trumans program
gevaarlijk is, omdat het de „Verenigde
Staten zou kunnen betrekken in allerlei
oorlogen, zowel burgeroorlogen als oorlo
gen tussen naties, waar ook ter wereld,
waaraan de ministeries van Buitenlandse
Zaken en Defensie zouden kunnen deel
nemen zonder het Congres om toestemming
behoeven te vragen".
Tot nu toe heeft president Truman van
zijn Congres in nagenoeg alle kwesties van
buitenlandse politiek zijn zin gekregen,
omdat dit Congres allerminst verdeeld was
over de kwestie dat de Verenigde Staten
een krachtige, doelbewuste houding moes
ten aannemen tegenover de Russische re
calcitrante politiek. Nu echter een zo om
vangrijk en beslissend plan van militaire
aard op tafel komt, dat bovendien nog in
zeer korte tijd behandeld en liefst aange
nomen moet worden, beneemt de vaart
waarmede Truman voortstuift vele afge
vaardigden de adem. Zij vinden dat het
te bar wordt en hun achterdocht groeit
zij zijn bang dat de president hen even
zeer wil overdonderen als hij dat Stalin
wil doen. Daarbij komt nog dat in de rege
ring blijkbaar ook geen eenstemmigheid
heerst over het plan van Truman. Zo is de
kans dat het Congres nog in deze zittings
periode die loopt tot 31 Juli doch met
een maand verlengd zal worden nog
tot een beslissing komt, uitermate gering.
Als het Congres een verzoek van Truman
om voor het reces over dit militaire hulp-
HILVERSUM I, 301.5 M.
7.00, 8.00, 13.00, 19.00, 20.00, 23.00 uur Nieuws.
7.15 Gymnastiek. 7.30 Balletmuziek. 7.45
Woord voor de dag. 8.15 Gewijde muziek.
8.45 Etudes van Chopin. 9.15 Voor jonge
zieken. 10.00 Divertimento in D, Mozart. 10.30
Morgendienst. 11.00 Zangrecital. 11.30 Melo
dieën uit „Oklahoma!". 11.55 Lichte orkest
werken. 12.30 Land- en tuinbouw. 12.33 Blaas-
kwintet met piano. 13.15 Amsterdamse Poli-
tieltapel. 14.00 Zangplaten. 14.15 Orgel. 14.40
Binnenhuisarchitectuur. 15.00 Vioolconcert,
Bartok. 15.40 Boekfragment. 16.00 Koor. 16.40
Voordracht. 17.00 Gedeelten uit „Carmen",
Bizet. 17.45 Trio voor viool, cello en piano,
Godron. 18.15 Het Evangelie in Esperanto.
18.30 Strijdkrachten. 19.15 Geestelijke liede
ren. 19.30 Actueel geluid. 19.45 C. N. V. 20.05
Derde Symphonie, Beethoven. 21.00 „Gerefor
meerde oecumenische synode". 21.20 Om
roepkoor. 21.50 „Sans souci". 22.15 Orgel
concert. 22.45 Overdenking. 23.15 Lichte
klanken.
HILVERSUM n, 414.5 ÏWL
7.00, 8.00, 13.00, 18.00, 20.00, 23.00 uur Nieuws.
7. is' Platen. 8.50 Voor de vrouw. 9.00 Sym-
phonisch concert. 10.00 „Thuis". 10.05 Morgen
wijding. 10,20 Platen, 10.30 Voor de vrouw.
10.45 Zangrecital. 11.00 Voordracht. 1115
Cor Steyn, orgel. 11.35 Kwartet Corduwener.
12.00 Bioscooporgel. 12.30 Land- en tuinbouw.
12.33 Soort. 12.45 Toon Hermans en Sandor
Vidak. "13.15 Kwintetspelers. 13.45 Cowboy
liedjes. 14.00 Kooldes. 14.20 Ned. Vereniging
voor Volkszang. 14.50 Platen. 15.00 Neder
landse dichters: Michel van der Plas. 15.20
Lichte melodieën. 15.45 Reportage Vier
daagse. 16.00 Alice Heksch speelt Chopin.
16.30 Voor de jeugd. 17.00 Filmland. 17.20
Strijkkwartet no. 8. Beethoven. 18.15 Felici
taties. 18.35 Jonge Flierefluiters. 19.00 „Denk
om de bocht". 19.45 U.N.A.C. 19,30 Vrijz. Prot.
jongeren bijeen, 20.05 Nederlands Kamer
koor. 20.30 „Het innerlijke leven". 20.55 Boek
bespreking. 21.00 Gevraagde platen, 21.35
Gramot'oonplaten. 22.00 Buitenlands ovei--
zicht. 22.15 „Swing and sweet". 22.40 Vrijz.
Prot. jongeren bijeen in Soesterberg. 23.15
Symphonie no. 5, Frokofjef.
op het presidentele plan haar voren te
brengen dan zij oorspronkelijk al voorne
mens waren.
Is Trumans plan inderdaad overdreven
en te veelomvattend? Men zou geneigd
zijn de psychologische waarde van elke
Amerikaanse militaire hulp aan Europa
het afschrikken van adspirant-aggressoren
af te meten naar de mate van eenheid,
die West-Europa weet te bereiken in zijn
afweerstrijd. Gigantische bewapeningen
voor al die Europese landen apart zal Mos
kou niet ongerust maken, neen, Moskou
zeker niet, dat bij ervaring de zwakheid
kent van de alleenstaande sterke. Een be
scheidener bewapening voor al die Euro
pese landen, maar. dan volkomen gecoör
dineerd tot een werkelijk unieleger, zou
waarschijnlijk een heel wat sterker effect
hebben.
De tegenstand in het Amerikaanse Con
gres zoals die ongetwijfeld reeds bij dé
behandeling door de gezamenlijke Con
grescommissies tot uiting zal komen, zou
voor de Europese regeringen die intus
sen Trumans boodschap met vreugde heb
ben begroet een stimulans kunnen zijn
om meer dan tot nu toe bij elkander in
beraad te gaan teneinde uit de toch al zo
royale hulp die zij van Amerika reeds in
allerlei vormen krijgen het maximum aan
rendement voor hun eigen veiligheid te
putten.
Bij elkander in beraad te gaan: Wel nim
mer in de Europese geschiedenis is het
tijdstip en zijn de omstandigheden en mid
delen daartoe zo geschikt geweest. Raad
van Europa, Europese economische com
missie, Atlantisch pact, vei'drag van Brus
sel, alles roept uitnodigend om eenheids
spijkers met indrukwekkende koppen.
Trumans vaart moge Europa imponeren
en meezuigen. De Europese staatslieden
kunnen hun eerbiedwaardige hoeden met
twee handen vast houden of desnoods la
ten afwaaien maar dat ze nu eindelijk
i ieens in een adembenemend tempo de hin-
Hp W1i f. j demissenbaan moeten afleggen waarvoor
p woei on roo c .,,,n .e z0 jang zuchtend staan te weifelen,
de president reeds zijn eerste gevoelige
nederlaag te slikken, ook al is daarmee
nog niet gezegd dat het plan uiteindelijk
verworpen zal worden. Hij zal het echter
als een veeg teken moeten zien, dat wel
licht voor leden van het Congres een sti
mulans zal zijn nog meer aanmerkingen
dat is iets wat hun met de dag duidelijker
moet worden.
Amerika kan niet voortgaan met zijn
aanbiedingen om hen er over te dragen.
J. L.
„Als ik geweten had wat er met de gedeporteerden
gebeurde, had ik mijn degen op de tafel van de
generaal gesmeten"
Verhoor van getuigen
a charge geëindigd
In de zittingzaal van het Amsterdams
Bijzonder Gerechtshof kon men zich
Woensdagmiddag, tijdens de vierde dag
van het proces tegen Willy Lages, indien
men de ogen sloot weer in de dagen van
de bezetting wanen. Want in die zaal klonk
„de stem van Strijdend Nederland", de
stem van Radio Oranje.
Drs. L. de Jong, thans chef van het
Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie,
eertijds een der bekendste omroepers van
Radio Oranje in Londen, las het nieuws
bulletin voor, dat hij op de avond van 19
December 1943 in de „Kroniek van de
Dag" de aether had ingezonden. Die uit
zending was geheel gewijd aan het proces,
dat de Russen van 15 tot 18 December 1943
in Charkof gevoerd hadden tegen twee
Duitsers, die beiden ter dood werden ver
oordeeld, omdat zij 30.000 Russische vrou
wen uit de gebieden, die de Duitsers had
den veroverd, hadden vergast. Dat ge
schiedde in vrachtauto's, die zo waren in
gericht, dat tijdens de rit de uitlaatgassen
in dat gedeelte werden geblazen, waarin
zich de gevangenen bevonden. Op die wijze
waren „tijdens het transport" 30.000 vrou
wen omgekomen.
Drs. De Jong werd in het proces-Lages
als getuige-deskundige gehoord. Met tal
rijke documenten, thans in het bezit van
het Instituut voor Oorlogsdocumentatie,
wilde hij aantonen, dat Lages geweten
moet hebben, dat de Duitsers de vergas
singsmethode toepasten. Niet alleen was
drs. De Jong van mening, dat de Sicher-
heitspolizei uiteraard naar de uitzendingen
van Radio Oranje en van de B.B.C. luis
terde, maar bovendien had hij rapporten
bij zich, die door Duitse instanties zelf
waren opgemaakt en waarin het proces te
Charkof werd gememoreerd. Dat waren
met „geheim" gemerkte documenten, die
door een vermetele inbraak in Den Haag
vlak voor de bevrijding door illegalen voor
verbranding gespaard zijn gebleven. Het
betrof de z.g. „Meldungen aus den Nieder-
landen", waarvan Lages eerst zeide, ze één
keer in Den Haag te hebben gezien bij de
„Befehlshaber".
Hierna werd als getuige binnengebracht
Lages' ondergeschikte Bhimenthal, de niet
gehoord liad, wat zijn chef had verklaard.
Hij zeide, dat deze „Meldungen" iedere
veertien dagen in het gebouw van de Si-
cherheitspolizei circuleerden en door allen
gelezen moesten worden. Lages trok daar
na zijn verklaring in en zeide zich aan
vankelijk even vergist te hebben. Hij voeg
de daaraan toe „in geen enkel opzicht reden
te hebben dit te verzwijgen".
Dit veertiendaags rapport bevatte steeds
talloze van belang zijnde onderwerpen, die
in Nederland in die tijd actueel waren.
Drs. De Jong liet een van deze „Meldun
gen" zien aan president Van Hamel, waarin
gesproken werd over het vergassen van
de Russische vrouwen. Hij achtte het aan
nemelijk, dat deze mededelingen in het
rapport waren opgenomen, omdat ze door
de uitzending van Radio Oranje in Neder
land bekend waren geworden. Dat de Duit
sers dit reeds wisten door de uitzending
zelf, daarvan was drs. De Jong overtuigd,
maar hij begreep, dat de bezetters be
zwaarlijk Radio Oranje in deze „Meldun
gen aus den Niederlanden" konden gaan
citeren.
Lages verweerde zich door te zeggen,
dat het bij de Sicherheitspolizei geen ge
woonte was naar de Engelse zenders He
luisteren. Daarvoor was een speciale
„Dienststelle" in Den Haag aangewezen.
Die verzond van tijd tot tijd belangrijke
mededelingen naar Lages om hem op de
hoogte te houden,
„Maar in de tweede plaats beschouwde
ik alles wat Radio Oranje uitzond als pro
paganda", aldus Lages. „Dat nam ik ze
niet kwalijk, want Goebbels wist ook hoe
men propaganda moet maken. Ik verzeker
u, mijnheer de president, dat het bericht
over de vergassing van 30.000 vrouwen
niet onder mijn ogen is gekomen. Maar
zelfs als dat wel gebeurd zou zijn, dan zou
ik het nimmer hebben' geloofd.
„Ik wist het niet"
Ik herhaal hierbij nog eens nadruk
kelijk, dat het lot, dat de gedeporteerde
Joden in het Oosten ondergingen, mij
eerst na de capitulatie duidelijk is ge
worden. Tijdens de oorlog heb ik wel
hier en daar enkele geruchten gehoord,
maar wat er werkelijk is gebeurd, heb
ik nimmer geweten en ik garandeer u,
Hoofdvlootpredikant pleit
voor gedemobiliseerden
„Prima kerels, die recht hebben
op werk en een huis"
In een vergadering van de Demobilisa-
tieraad Amsterdam heeft de hoofdvloot
predikant, kapitein ter zee ds. J. H. Sillevis
Smitt, een rede gehouden, waarin hij onder
andere zeide dat de jonge mannen, die
straks uit Indonesië thuis komen, jaren van
hun leven hebben gegeven, levenskansen
gemist en risico's gelopen. Het zijn gewone
Hollandse jongens, zonen van een volk dat
graag werkt voor zijn brood. Zij willen
werk en een gezin. Natuurlijk zijn er rak
kers onder hen, maar laat ons nimmer ver
geten, dat zich onder de twaalf apostelen
één Judas bevond en dat in Nederland de
gevangenissen en krankzinnigengestichten
nu ook niet bepaald leeg te noemen zijn. Er
komt straks een stel prima kerels thuis die
recht hebben op werk en een huis. Schande
en schaamte over ons, wanneer wij hen
daaraan niet kunnen helpen. Een stunte
lige demobilisatie zou een onvergefelijke
nationale schande zijn. De tijden zijn moei
lijk maar de arbeidsmarkt in Nederland is
net zo ruim als de vindingrijkheid, de ar
beidskracht, de ondernemingslust, het vak
manschap en de zegen van God ruim is. Bij
tien millioen is altijd plaats voor enkele
tienduizenden. In de grond is de demobili
satie niet een zakelijke, maar een gees
telijke kwesie. Wanneer Nederland moreel
en geestelijk bereid is, en zelfzucht niet de
overhand krijgt, loopt de demobilisatie
geen gevaar. Het direct na-oorlogse tijd
perk loopt ten einde. Laten wij dit tijd
perk afsluiten met „een eerlijke en royale
opneming van de gedemobiliseerden in ons
volksgezin, zo besloot ds. Sillevis Smitt.
De burgemeester van Amsterdam deelde
mede, dat in totaal 8000 militairen uit Am
sterdam naar Indonesië zijn gegaan. Tot
dusverre zijn er 2200 terug, die vrijwel
allen werk vonden. Slechts 40 proeent van
hen heeft evenwel een huis gekregen en
dit huisvestingsprobleem speelt eveneens
'een zeer belangrijke rol. In de eerstkomen
de maanden zullen opnieuw ongeveer 3000
jongens terugkeren. Ook voor hen moet er
een plaats, in het arbeidsproces zijn, aldus
de burgemeester.
Conflict tussen curatoren
van gymnasium en ouders
In Leeuwarden is naar aanleiding van het
conflict tussen curatoren en leraren van het
stedelijk gymnasium een vergadering van
curatoren en ouders gehouden. Zoals dezer
dagen is gemeld, hebben curatoren bij de
bevordering van leerlingen van dit gymna
sium van de vijfde naar de zesde klasse
gebruik gemaakt van hun wettelijke be
voegdheid om een leerling, die reeds de
vijfde klasse had gedoubleerd, weer was
blijven zitten en dus de school had moeten
verlaten, alsnog te bevorderen.
De vergadering nam met grote meerder
heid van stemmen een motie van afkeuring
aan tegen het college van curatoren, die
naar verklaard werd, vertrouwen van
.ouders en leraren hebben verloren. Een
ander voorstel hield in, dat hij, die een
kind op het gymnasium heeft, geen cura
tor kan zijn, welk voorstel echter niet in
behandeling kwam.
Een comité uit de ouders zal aan de ge
meenteraad een adres richten, waarin ver
zocht wordt de verordening op-het gymna
sium zodanig te wijzigen, dat in het ver
volg de leraren beslissen over de bevorde
ring van leerlingen naar een hogere klasse.
Volgende week behandeling van de
interimregeling voor Suriname
dat als ik het wel met zekerheid zou
hebben geweten ik, zo ik al niet zou
zijn ondergedoken, dan toch zeker mijn
degen op de tafel van de generaal zou
hebben gelegd en dan gezegd zou heb
ben. Hier ben ik".
President: „Dit alles zal een punt van
nauwgezet onderzoek van het Hof vormen".
Er werden nog verscheidene getuigen
gehoord, onder wie voormalige „Kriminal-
rate" uit Groningen, Den Bosch en Rotter
dam, wier zaken echter alle zelf nog moe
ten worden behandeld. De president liet
duidelijk blijken, dat hij aan de verklarin
gen van deze getuigen niet te veel waarde
wenste te hechten.
Alle getuigen a charge, bijna 100 in to
taal, zijn thans verhoord. Maandag, de
zesde dag van dit proces, zullen zeventien
getuigen a décharge worden gehoord.
(Van onze parlementaire redacteur)
Zonder hoofdelijke stemming met alleen
aantekening van' het „tegen" der commu
nisten heeft de Eerste Kamer zich met het
wetsontwerp verenigd ter goedkeuring van
de bekrachtiging van het Statuut van de
Raad van Europa.
Als enige tegenstander voerde de heer
Van Santen (Comm.) het woord, die
de aanhef van het tractaat alleen reeds
belachelijk vond. Volgens hem kon men
kwalijk van een Raad van Europa spreken,
nu de meerderheid van Europa er buiten
bleef. Zelfs ontbrak het, zo zeide hij, aan
goede West-Europese samenwerking, het
geen onder meer duidelijk gebleken zou
zijn uit de onderlinge tegenwerking inzake
de monetaire aangelegenheden.
Mr. Po 11 em a (C.H.) zag in het een
zijdig nationale stelsel van geleide econo
mie van Engeland een gevaar voor het wel
slagen van de Europese samenwerking.
Wat de opzet van de organisatie betreft"
bespeurde hij in het Comité van Ministers
en de daaraan toekomende macht iets als
een verlicht despotisme, maar daartegen
over stond de toeneming van de invloed
der volksvertegenwoordigingen op het ge
bied van het buitenlands (Europees) be
leid dank zij de samenstelling van de Raad
gevende Vergadering. Later ging de heer
Van de Klieft (Arbeid) in tegen hetgeen
mr. Pollema voor de gevaren van de gelei
de economie en het krampachtig daaraan
vasthouden door Engeland had gezegd.
Prof. Baufort (K.V.P.) stelde op de
voorgrond, dat het gaat om het Europees
verband tussen democratische staten. Hij
besprak ook het aanvankelijk bestaande
verschil tussen de Engelse opvatting, welke
de Europese samenwerking alleen aan de
regeringen wilde toevertrouwen en die van
de Fransen, welke op invloed van de par
lementen en verschillende bevolkingsgroe
pen hadden aangedrongen. Daaruit was
eindelijk, naar prof. mr'. An erna (A.R.)
opmerkte, een compromis geboren. Wat er
nu gebeurt voldoet zijns inziens in het alge
meen aan hetgeen de deelnemende landen
op het ogenblik dringend nodig achten. Al
zal de Raadgevende Vergadering beperkte
bevoegdheden hebben, toch kan van haar
eventueel een grote invloed op het Comité
van Ministers uitgaan.
Natuurlijk waren de verschillende spre
kers het er over eens, dat veel van de prak
tijk zal afhangen. Het nieuwe Europese
concert, aldus prof. De Beaufort zal
door gemeenschappelijke arbeid nog zijn
positieve waarde moeten bewijzen en daar
bij vooral ook de waarde van de mens
dienen hoog te houden.
Mr. Jonkman (Arbeid) en mr. Wen-
delaar (V.V.D.) bepaalden zich tot het
maken van een paar speciale opmerkingen.
Oud-minister Jonkman betreurde het, dat
Suriname en de Antillen niet te voren over
het ontwerp gehoord waren. Hij bepleitte
voorts bij het onderling voorafgaand over
leg over het buitenlandse beleid die ge
bieden alsook Indonesië te betrekken. Mr.
Wendelaar voelde voor meer afgevaardig
den van Nederland in de Raadgevende Ver
gadering.
Minister Stikker meende, dat men er
goed in geslaagd was het nodige evenwicht
tussen het Comité van Ministers en de
Raadgevende Vergadering te bevorderen,
hetgeen trouwens de voorzichtigheid bij
dit begin eiste. De regering heeft opzettelijk
de volksvertegenwoordiging in belangrijke
mate betrokken bij de kwestie van de sa
menstelling der afvaardiging naar de Raad
gevende Vergadering. De bedoeling is, dat
de plaatsvervangende vertegenwoordigers
ook naar Straatsburg zullen gaan. Het ver
diende aanbeveling zoveel mogelijk te ver
mijden, dat men zich in Straatsburg met
kwesties bezig houdt, die reeds door andere
internationale organen worden behandeld.
Daarom zouden onze afgevaardigden wel
licht goed doen te voren nog eens even
overleg met het ministerie van Buiten
landse Zaken te plegen. Dit zou allerminst
hun zelfstandigheid aantasten en alleen
gezien moeten worden als een nieuwe bij
drage voor goede samenwerking tussen
ü'i
Het Nederlandse merk
met Wereldreputatie
en de Meester-Wereld verbeteraar
35. „Maneer!" riep Directeur Stoffer tot
Jeroen de Blaet. „Wat doet u in mijn licht
kroon? Wat deed u trouwens in mijn ka
non? U gaat te ver! Er hangt daar een
bordje waar duidelijk op staat, dat het
verboden is om de tentoon gestelde voor
werpen aan te raken!" „Ik weet het niet.
ik weel hel allemaal niet meer," murmelde
de brave Jeroen de Blaet vaag. „Ik meen
dat ik hier kwam voor een horloge met
een loterijbriefje„La-me los!" kreun
de intussen Fokko Flopke. Ja, hij en Loetje
de Heler zaten lelijk klemen als zij geen
harnassen aan gehad hadden, dan zouden
ze het lelijk benauwd gehad hebben; maar
gelukkig waren het goede harnassen, dus
dat ging wel. Zij konden alleen niet op
staan, en dat was maar goed ook. Wie
weet wat ze dan weer gedaan zouden heb
ben! Doordat Fokko ging praten, werd de
directeur weer opmerkzaam op hem ge
maakt. „Bent u misschien Karei de Nare?"
vroeg hij boos. „Die ken ik niet," ant
woordde Fokko Flopke. „Doe dan dat pak
uit!" gelastte de directeur. ,JDat is hele
maal niet van u en. Maar nu viel
Panda hem in de rede. „Kijk eens!" riep
Panda. „Hethet.het horloge is
weg!" Ja! Terwijl dit allemaal gebeurde,
was het horloge verdwenen spoorloos
verdwenen! Het horloge, waar alles om
begonnen was. Het eerste moment besefte
Panda nog niet hoe dat mogelijk was.
maar toen riep de directeur: „En Timoer
de Vreselijke is óók weg!" Daar, waar Ti-
moer de Vreselijke had gestaan, lag alleen
nog een hoopje kleren. En nu begon Panda
te begrijpen, wie er met dat horloge van
door was gegaan
regering en parlement ten opzichte van,
internationale kwesties.
Aan het begin van de vergadering hadl
mr. Wendelaar (V.V.D.) bij wijze van ver
rassing de mededeling dat bij de ingekomen!
stukken de Nota over het Duitse vraagstuk
was, aangegrepen om het denkbeeld te op
peren ons ten dele te laten schadeloos stel-
len door middel van zich thans in Duits
land bevindende kunstschatten.
Tenslotte vermeld ik, dat een spoedigel
openbare behandeling in de Eerste Kamer!
van het ontwerp interimregeling Suriname,
dat als gevolg van de amendering door de
Tweede Kamer een steen des aanstoot!
voor de Surinamers is geworden, niet te
verwachten valt. Deze week kan het af-
delingsonderzoek nog niet geschieden. Dit
zal nu tot 3 Augustus moeten wachten.
Twee Duitsers pleegden
vele inbraken in Twente
Een hunner na gevecht met
politieman gegrepen
Gedurende anderhalf jaar werden in
Twente inbraken gepleegd in alleenstaande
villa's, waarbij de dieven het steeds voor-|
zien hadden op het tafelzilver. Na een in
braak in een villa te Rijssen, waarbij we
derom tafelzilver werd ontvreemd, werden
alle wegen afgezet. Enige uren na de in
braak wilden twee wielrijders de brug over
het Twentekanaal in Deldenerbroek pas
seren, doch toen zij de politiemannen op
de brug zagen, maakten zij rechtsomkeert,]
Woensdagavond tegen tien uur kwam hel
tweetal weer bij de brug. De wachtmeester
op de brug wilde hen aanhouden, doch
daarvan waren de heren niet gediend. Hei
kwam tot verzet,waarna de mannen vlucht
ten. De wachtmeester schoot zijn revolver
op de vluchtelingen leeg en zette daarna
een achtervolging in. Hij wist een hunner
te pakken te krijgen, maar na een worste
ling rukte de man zich los en ging opnieuw
aan de haal. Hij vond een stalen buis, waar
mee hij de politieman te lijf ging. Door een
der slagen werd de pols van de politieman
gebroken. Ook werd hij aan het hoofd ge
wond. Intussen was er hulp komen opda
gen. Een landbouwer met een jachtgeweer
mengde zich in de strijd. Na ettelijke som
maties schoot hij de inbreker in een been,
waarna tot arrestatie kon worden overge
gaan. De man bleek een 36-jarige Duitser
uit Hamburg te zijn, die met een collega
de grens overschreed en dan inbraken
pleegde. Het lijstje van inbraken vermeldt
diefstallen van tafelzilver te Enschedé,
Oldenzaal, Hengelo, Wierden, Rijssen, Le-
melerveld, Holten en Almelo. De tweede
inbreker is nog voortvluchtig. Een deel van
de buit van inbraken te Rijssen en Dalfsen
was nog in het bezit van de gearresteerde
Duitser, die naar een ziekenhuis werd ver-I
voerd.
Van 31 Juli tot en met 13 Augustus zijn
de volgende bonnen van voedingsmiddelen-
kaarten 909 geldig:
241 Vlees (A, B, D): 100 gram vlees;
242 Vlees (A, B): 300 gram vlees;
243 Vlees (D): 100 gram vlees;
244 Algemeen (A, B, D): 250 gram rijst;
246 Algemeen (A, B): 200 gram kaas of
250 gram korstloze kaas;
254 Algemeen (D): 100 gram kaas of 125
gram korstloze kaas.
(De letters achter de bonnummers geven
de kaarten aan, waarop de desbetreffende
bonnen voorkomen.)
Bonkaarten ZA, ZB, ZC, ZD, ZE, MD,
MH 909 (bijzondere arbeid, aanstaande
moeders en zieken): geldig zijn de bonnen
gemerkt met de letter T.
De niet-aangewezen bonnen 224, 225, 228,
229, 230, 231, 233, 235, 236, 237, 238, 239
van de bonkaarten 905 kunnen worden
vernietigd.
Vliegtuig. Het grootste vliegtuig ter we
reld heeft te Cowes op het eiland Wight
zijn hangar verlaten. Het zal echter pas
over 1 y2 jaar startklaar zijn.
Het is een vliegboot met tien straal
motoren. Het heeft een vliegbereik
van 9.000 km en zal 105 passagiers
rechtstreeks van Londen naar New
York kunnen vervoeren met een kruis
snelheid van 600 km per uur. Het dub
beldeks-luxe-vliegtuig wordt het eerste
van een serie van drie.
Führer gevraagd. Vijf sollicitanten hebben
zich aangemeld om de rol van Hitier te
vertolken in de film: „Het laatste be
drijf", die in Wenen geproduceerd zal
worden. De regisseurs zijn echter niet
tevreden met deze sollicitanten omdat
zij niet kunnen acteren en spreken ge
lijk de „Führer" deed.
Warmte. Over geheel Europa brengt de
hittegolf steeds hogere temperaturen.
Uit Lissabon werd een maximumtem
peratuur van 27.2 graden Celsius ge
meld, Parijs werd geblakerd door een
hitte van 31 graden en in Londen vond
men het met 26 graden ook al welletjes.
In de Londense dierentuin stierven 10
qinguins van de hitte en het personeel
moest overuren maken om de ijsberen
met koud water te besproeien.
Zelfs de tropische vissen in het Olympia-
aquarium kregen het te warm en het
water moest met ijs worden gekoeld.
Bekende methode. Bij decreet van de Hon
gaarse minister van verkeer en poste
rijen kan om „redenen van staatsvei
ligheid", aan personen het gebruik
van een radiotoestel worden verboden,
Tevens kunnen de bevoegde autoritei
ten radiotoestellen zo veranderen, dat
men er slechts bepaalde statións mee
kan opvangen.
Vliegramp in Egypte. Een passagiersvlieg
tuig van de Egyptische luchtvaart-
maatschappij „Misr" is tussen Alexan-
drië en Cairo verongelukt, kort nadat
het van eerstgenoemde plaats was op*
gestegen. Er zijn zeven doden te be
treuren.
Kip zonder Kopf. Willy Kopf, de zoon van
de minister-president van de West-
Duitse staat Neder-Saksen, is naar de
Sovjet-zone „gevlucht", omdat hij er
van overtuigd zou zijn, dat het in West-
Duitsland gevoerde beleid de verkwan
seling en verdeling van Duitsland toj
gevolg zal hebben,
