Tot instelling van Vernieuwingsfonds
voor de gemeentebedrijven besloten
HET KAASPALEIS
Tal van protesten over de afsluiting
van de overweg in de Munterslaan
CKort en Bondig J
Het noodlottige
halssnoer
L
Donderdag 28 Juli 1949
Haarlems Dagblad
HAARLEMSE GEMEENTERAAD
Lome zitting met een Communistisch relletje
Van het tumult, dat de voorstellingen van „Het geval-Gouzenko" in het City-theater
onderbrak, werd Woensdagmiddag in de Haarlemse raad in sterk verkleind formaat
een reprise gegeven. Aanleiding daartoe vormden natuurlijk de vragen van de heer
Proper over het optreden van dè politie bij die gelegenheid. De hitte, die toch al
gedurende de vergadering een lome sfeer deed heersen, zal er, met de niet uit zijn
evenwicht te brengen burgemeester, wel de oorzaak van zijn geweest, dat de hele rel
na vijf minuten van geroep, geschreeuw en gegil morsdood was gebloed zonder dat er
ook maar iets of iemand aan te pas behoefde te komen. En daarmee was het (sym
bolische) gordijn over „Het geval-Gouzenko" gevallen. De agenda bestond uit veertig
punten, hetgeen bij een normaal klimaat zeker aanleiding tot een langdurige verga
dering zou hebben gegeven. Het spraakwater van de vroedschap scheen evenwel
radicaal verdroogd te zijn, zodat het in het algemeen bij korte opmerkingen bleef.
Verreweg het belangrijkste punt was dat,
waarin het College voorstelde over te
gaan tot de stichting van een „Vernieu
wingsfonds voor de gemeentebedrijven
met het oog op de te verwachten kapitaal
behoefte van deze bedrijven, ruim dertig
millioen in de eerste tien jaar.
De eerste spreker, de heer Voogd
(Arb.) deelde mede, dat zijn fractie met
deze eerste stap op de goede weg instemde,
zij het dan dat deze min of meer toevallig,
door een boekhoudkundige factor, wordt
gedaan. Hij was het echter in het geheel
niet eens met de suggestie van B. en W.,
dat de door hem in 1947 ingediende motie,
waarin hij een wetenschappelijke studie
vroeg over de kostprijsberekening, afschrij
vingen en reserveringen bij de gemeentebe
drijven - alle met elkaar verbonden vraag
stukken van bedrijfs-economische aard -
nu maar terzijde moest worden gelegd. Hij
begreep wel, dat B. en W. meer te doen
hebben en opperde de mogelijkheid deze
taak in handen van de te stichten sociaal-
economische afdeling te leggen.
„Welke motieven hebben ertoe geleid, dat
juist deze raad een beslissing moet nemen,
waardoor de nieuwe raad aan een principe
besluit wordt gebonden?" wilde de heer
H o o y (K.V.P.) weten. En hij liet duidelijk
merken, dat het gevoerde beleid ten aan
zien van de bedrijven hem tamelijk mys
terieus voorkwam: een paar maanden ge
leden werd een kolenprijsverhoging door
een gaspry s verhoging gecompenseerd,
„want het bedrijf kon die last niet meer
dragen". Nu blijkt er ineens vijf of zes ton
meer winst te zijn dan waarop was gere
kend. Waar komt die winst vandaan?
Spreker vroeg naast de financiëel-econo-
mische factoren de sociaal-economische
niet te vergeten en vestigde nogmaals de
aandacht op een oude wens van de Katho
lieke fractie: een gedifferentiëerd tarief.
De heer G r g o i r e (C.P.N.) borduurde
op dit thema in drastische termen voort:
de winst werd gemaakt ten koste van een
financiëel achteruitgaande bevolking. Het
hele voorstel was een slag in de lucht, want
het was maar de vraag of de regering dit
zou accepteren.
Wethouder N o o r d h o f f gaf de raad de
verzekering, dat het extraatje - 3J/2 ton °P
rekening van electriciteit en gas, twee ton
op die van' water - ook voor B. en W. een
volkomen verrassing was geweest. Eigen
lijk hadden de bedrijven, huiselijk gespro
ken, reeds lang een eigen potje moeten
hebben, waarin de sommen, die door het
noodgedwongen achterwege blijven van
allerlei voorzieningen waren bespaard,
werden gestort. Het College had goed ver
trouwen, dat zijn voorstel ook door hoger
hand zou worden geaccepteerd. De heer
Hooi) kreeg voorts de toezegging, dat in
September het rapport over de gedifferen
tieerde tarieven zou loskomen, doch dat
het onderhavige voorstel moeilijk kon
wachten tot de nieuwe raad op dreef zou
zijn dan zouden kostbare maanden ver
loren gaan. Natuurlijk zouden B. en W. op
passen, dat de geraamde bedrijfsuitkom-
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 27 Juli 1949
ONDERTROUWD: 27 Juli, J. Roose en C.
W. Wilshaus; A. van den Broeke en N. A.
Rond; L. H. van Duren en G. Rolie; A. F.
Bastiaanse en C. Berends; P. S. Weltevreden
en J. A. P. van Iersel; B. Steenbergen en A.
van Brederode: C. M. van Kollenburg en M.
H. Hakvoort; H. Rood en A. C. van Hon-
schoten: M. Klerk en F. T. C. Swart; J. W.
Vreeswijk en H. M. Kroon; F. Heesemans en
T. J. Henneken.
GEHUWD: 27 Juli, J. T. Verzijlbergh en C.
W. J. Disco: P. C. van Meurs en W. J. Cap-
tijn; H. F. Verheij en M. van der Hoorn; L.
J. van Norde en H. M. Venster; J. R, Egger-
ding en J. J. Brughuis; J. van Engelen en E.
A. Hooft; J. Spakman en H. M. Wentink; K.
H. Drent en F. G. M. Leijgraaf: C. Hiemerda
en W. van Alphen; J. Portegies en N. B. Lom-
merse; J. B. Schreinders en W. Tuijn; H. J.
van Barneveld en A. M. Hol; J. L. Hazen-
donk en C. A. E. van Zonneveld; G. Opstal en
A. J. van Dijk; J. H. Consent en J. G. Ree
kers; W. P. Warmer en A. M. van Loenen;
J. Winkelman en S. A. Meier.
BEVALLEN van een zoon: 26 Juli T. van
den Berg—Groot; A. M. Meijer—Ligthart; C.
A. Broekhofvan den Berg; L. J. Verdoes—-
Gerritsen; H. F. den Oudstenvan den
Anker; 27 Juli, H. P. Onel—Mittelmeyer; T.
TelderBruin.
BEVALLEN van een dochter: 23 Juli, A.
HuijsmansTwisk; 25 Juli, A. H. Nijssen
Essers; 26 Juli, C. HoenderdosTimmer; J.
Letschert—Vlaar; C. M. van Ostendevan
der Most; 27 Juli, M. BogaardVerbeek; J.
M. van WintersdorffMors.
OVERLEDEN: 25 Juli, T. Kuijkhoven—
Timmers, 70 j., Kennemerstraat; C. Tang, 62
j., M. v, Heemskerkstraat; 26 Juli, H M. van
der Haxd, 61 j., Bos en Hovenstraat.
sten verantwoord zouden blijven.
Na het antwoord van wethouder Noord-
hoff had geen der leden behoefte aan een
tweede ronde en werd het voorstel zonder
hoofdelijke stemming aangenomen.
Meer visie gevraagd
„Ik zou wel eens wat meer visie en wat
meer lijn willen zien in de bebouwing van
het Zuiderhoutpark", zei mevrouw S c he 1-
tema-Conradi (V.V.D.) naar aanlei
ding van een voorgestelde grondverkoop.
Ze beval een soort duplex-villabouw aan,
waardoor in de toekomst kleine, naast
elkaar staande landhuizen samengevoegd
zouden kunnen worden, een systeem dat
ook te Bilthoven en in Driebergen wordt
toegepast. Ook vroeg zij een uniforme af
stand tussen rooilijn en voorgevel te be
waren.
Nadat de heer Bakker Schut (Arb.)
nog opgemerkt had, dat er voor gewaakt
moest worden, dat duplex woningen niet in
handen van particulieren geraken, omdat
men dan later de samenvoeging niet meer
in de hand heeft, antwoordde wethouder
Schreurs voor zijn afwezige ambtsge
noot van Openbare Werken, dat inderdaad
het Zuiderhoutpark voor grotere percelen
is bestemd, doch dat men thans ook wel
kleinere formaten dient te accepteren.
De heer V o o r e n (C.P.N.) wilde het
maximumbedrag van de vacantietoelage
voor het gemeentepersoneel niet laten gel
den bij een gecombineerd inkomen van
man en vrouw, hetgeen wethouder Geluk
een verkeerde opvatting van het begrip
vacantietoelage noemde, dat immers meer
met een bepaalde behoefte dan met de
prestatie heeft te maken.
Verheugd
De heer B1 o k d ij k was bijzonder in
zijn nopjes dat de minister de „blokke
ringscirculaire" had ingetrokken, waardoor
de gemeente vrijheid had gekregen een toe
slag op de ziekenfondspremie der kleine
zelfstandigen te geven en noemde dit het
voorrecht van een land, waar de vrije me
ningsuiting het uitvoerende gezag tot daden
kan inspireren.
Wethouder Noordhoff was het met
de heer Proper (C.P.N.) eens, dat het
aanvragen van deze toeslag geanimeerd
moest worden, over de vorm waarin dit
moest geschieden verschilde hij met hem
van inzicht. Hij gaf de voorkeur aan een
instructie voor de boden van de zieken
fondsen en aan circulaires.
Het Coornhertlyceum krijgt achttien
mille voor zijn werkplaats-instrumenta
rium, niet dan nadat wethouder Geluk
mevrouw Scheltema had verzekerd,
dal deze outillage op den duur een bespa
ring betekende. Het Coornhertlyceum telt
nu reeds twaalf klassen, lichtte hij verder
Te gortig
De heer VanderVeldt (K.V.P.) was
het herhaaldelijk achteraf verhogen van
eenmaal toegestane credieten te gortig ge
worden. Nu was er voor de restauratie van
het huis Spaarne 42 weer de helft meer
nodig dan de 25 mille die indertijd waren
begroot. En de heer KleinSchiphorst
(K.V.P.) merkte op, dat er van het oor
spronkelijke zestiende eeuwse pand niet
veel meer overbleef, doch dat hij de situa
tie eens een uurtje had bekeken en toen
zo onder de indruk van het architectonisch
schoon in de Spaarnebocht was gekomen,
dat hij met deze financiële tegenvaller
vrede had.
„Laten we dan maar snel besluiten",
haastte wethouder Schreurs, „anders
wordt het nog hoger!"
De H.O.V.
Het voorstel tot het verstrekken van een
aanvullend subsidie over 1947 van ruim
achtduizend gulden deed de heer Ho o y
opmerken, dat de H.O.V. geen klagen heeft
over de gemeentelijke vertegenwoordigers
in het bestuur, die dit even in orde gemaakt
hebben en hij gaf duidelijk te verstaan, dat
hij en zijn politieke vrienden er niets voor
voelden, dat de H.O.V. het karakter van
een gemeentelijk orkest zou krijgen.
Wethouder Geluk herinnerde eraan,
dat deze aanvullende subsidie alleen was
uitgesteld, omdat men het onderzoek van
de Muziekcommissie wilde afwachten.
Er werd nog vrij diepgaand gepraat
over de toekenning van negenhonderd gul
den aan twee Rooms-Katholieke scholen
in de Amsterdamse buurt voor de aan
schaffing van leermiddelen voor de invoe-
IIMPORTATION DE FRANCE
Zojuist ontvangen
CAMEMBERT
PORT DU SALUT
BRIE
GERVAIS
EMMENTHALER
ZIJLSTRAAT 84
(Adv.)
ring van een nieuwe methode voor gods
dienstonderwijs, omdat er allerlei fijne for
mele kantjes aan vast zaten; met de stem
men van de heer Proper en de zijnen
tegen werd het voorstel aangenomen.
„Heibeltje"
En dan komt het relletje, waarop ieder
een, na de Amsterdamse ervaringen, heeft
gerekend.
De heren Proper, Mol en Voor en
hadden de raad verlof gevraagd de Bur
gemeester vragen te stellen over het optre
den van de politie bij „Het geval Gou-
zenko".
Mr. Cremers motiveerde zijn weige
ring op deze vragen in te gaan als volgt:
De Centrale Commissie voor de Filmkeu
ring heeft „Het geval Gouzenko" niet in
strijd met de openbare orde en de goede
zeden verklaard. Hieraan valt door B. en
W. dus niet te tornen. De burgemeester
heeft echter de bevoegdheid indien hij ver
storing van de openbare orde vreest, de
vertoningen te verbieden. Deze bevoegd
heid is uitdrukkelijk alleen de zaak van de
burgemeester.
Mr. Cremers verklaarde vervolgens, dat
volgens hem geen Nederlander zich door
de inhoud van „Het geval Gouzenko" ge
kwetst behoefde te gevoelen en hij achtte
het ongepast door tumult de vertoning te
saboteren. Mr. Cremers zag dus geen reden
de vertoningen te verbieden, maar, zo ver
volgde hij, daarvoor ben ik geen verant
woording schuldig aan de raad.
Verstoring van de orde vormt een over
treding van artikel 158 van de Algemene
Politieverordening. Zij die met de hand
having van de openbare orde zijn belast
handelden dus rechtmatig door de ordever
stoorders te gelasten de zaal te verlaten.
Sommigen hebben zich echter met geweld
verzet, hetgeen het misdrijf oplevert van
wederspannigheid.
Mr. Cremers zeide het diep te betreuren,
dat één hunner, die zich met alle geweld
had verzet - dit staat volgens aan de burge
meester verstrekte gegevens vast - voor
zijn leven een oog zal moeten missen. De
politie had, zo ging de voorzitter verder,
een voorbeeldige zelfbeheersing aan de dag
gelegd (hierop reageerde de met aan
hangers van de heer Proper c.s. bezette
eerste rij van de publieke tribune met een
zwak, doch langgerekt „Oooooh!") en de
burgemeester zag dan ook niet de minste
aanleiding maatregelen tegen één of meer
politie-ambtenaren te treffen. Maar, zo zei
mr. Cremers nogmaals, ik ben hierover al
leen verantwoording schuldig aan de Com
missaris der Koningin en aan de Kroon.
"Vervolgens werd tot stemming over het
toestaan van de vragen overgegaan.
Terwijl de secretaris de namen der
raadsleden oplas, lieten de leden van de
Communistische fractie, nadat hun lijst
aanvoerder gepoogd had duidelijk te ma
ken, dat hij het woord over deze kwestie
verlangde, allerlei verwarde kreten horen,
waarvan ons het causaal verband niet altijd
even duidelijk werd.
„Beestachtig! riep de heer Van der
Pas. Hier is geen sprake van democratie.
Dit lijkt een beetje op S.D.-methoden".
„Dat is nu die vrije meningsuiting van
meneer Blokdijk", schamperde de heer
Grégoire op zijn beurt. Tussen al deze
exclamaties door klonk het „Tegen" der
overige raadsleden. „Wilt u wat harder
spreken", werd er achter de tafel van het
College gezegd, want de stemmen kwamen
slechts met moeite boven het lawaai.
„Ze verstaan ons ook niet", riep mevrouw
Van Ommeren terug om op de vraag
of zij voor of tegen was, luide kenbaar te
maken: „Schande!".
De heer Proper: „Dit behoort bespro
ken te worden in het Seniorenconvent, dit
is in strijd met het reglement van orde!"
Nadat de secretaris onverstoorbaar de
namen had opgelezen en het resultaat van
de stemming had bekend gemaakt - mr.
Cremers had het lawaai al die tijd volko
men genegeerd - gilde de heer Vooien
nog, dat de stemming onwettig was en liet
zijn fractiegenoot VandePas zyn laatste
„Ik protesteer!" horen.
Vervolgens pakten de Communistische
raadsleden hun bescheiden in en verlieten
met hun aanhang op de tribune onder veel
gestommel en deurgeklap de zaal.
In de weergekeerde rust stelde mevrouw
Van Eclc-Thiel (Arb.) haar vragen
over de afgesloten overweg in de Munters
laan en kreeg er ook antwoord op. (Zie
elders in dit nummer).
Om vijf uur sloot mr. Cremers met de
beste wensen voor de vacantie van de
vroedschap de vergadering.
Hamerpunten
De raad voteerde zonder een kik te geven
ruim vijftig mille voor diverse grondaan
kopen, duizend gulden voor de verlichte
wijzers van de klok in de toren van de R.K.
kerk bij de Jan Gijzenkade, elf mille om
stormschade te herstellen, bijna negendui
zend gulden voor de reparatie van het dak
Mevrouw mr. Van Eck-Tliiel heeft gister
middag de aandacht van de Haarlemse
gemeenteraad gevestigd op de isolering van
Haarlems Zuid-Westelijke stadsdeel, zoals
die ontstaan is door het plotselinge afslui
ten van de spoorwegovergang in de Mun
terslaan door de Nederlandse Spoorwegen.
Wethouder Schreurs verklaarde, dat ook
B. en W. verbaasd hebben gestaan over
deze maatregel en dat zij onmiddellijk bij
de directie van de spoorwegen hebben ge
ïnformeerd wat wel de motieven hiervoor
konden zijn. Volgens de Spoorwegen zijn er
veel klachten uit het publiek gekomen. In
zonderheid vreesde men voor ongelukken
door spelende kinderen.
Wethouder Schreurs vermeldde, zoals wij
dat een week geleden ook reeds deden, dat
ongelukken op deze overweg sporadisch
voorkomen en dat ook het aantal zelfmoor
den tegenwoordig vrijwel nihil is.
De juridische afdeling van de gemeente
Haarlem onderzoekt nu onder welke be
palingen de Munterslaan, die geen ge
meente-eigendom is, valt. Reeds in 1841,
dus bij de aanleg van de baan, hebben
enige particulieren verlof gekregen ter
plaatse de rails over te steken, doch van
een verplichting is nergens gebleken. Men
zal moeten nagaan of de Munterslaan een
private dan wel een publieke weg is.
In ieder geval kan men ervan verzekerd
zijn, dat R. en W. met alle kracht zullen
proberen de Spoorwegen te bewegen op
hun beslissing terug te komen.
Mevrouw Van Eek zei nog, dat volgens
haar inlichtingen slechts één der omwo
nenden over het gevaar had geklaagd en
dat naar haar mening de Spoorwegen geen
volledig onderzoek naar de situatie had
den ingesteld. De bewoners zelf hechten
zoveel aan deze enige verbinding met het
De jeugd van Haarlem-Zuidwest vindt het
hekwerk van palen en prikkeldraad een
prachtige plaats om haar behendigheid
te demonstreren.
Zuiden, dat zij gezamenlijk voor bijna
vierhonderd gulden de Munterslaan tussen
Leidsevaart en spoorbaan begaanbaar heb
ben gemaakt.
Wijkvereniging protesteerde
Intussen vernamen wij van de buurt
bewoners, dat ook de wijkvereniging reeds
een protesttelegram en een brief waarin
een toelichting op het belang van deze
verbinding wordt gegeven, naar Utrecht
heeft gezonden.
Men wees ons er voorts op, dat het open
stellen van deze baankruising in het belang
van de Spoorwegen zelf is, daar vele reizi
gers die anders in Heemstede-Aerdenhout
de trein namen, er thans de voorkeur aan
geven, nu zij toch via het Schouwtje moe
ten omlopen (met vaak lang wachten voor
de spoorbomen), op de Leidse Vaart de
tram of de bus te nemen.
Overigens heeft de directeur van de
N.Z.H. ook intrekking van de getroffen
maatregel bepleit, omdat ook zij die anders
bij het viaduct op de tram stapten, gedu
peerd zijn.
Tenslotte wees men ons erop, dat deze
afsluiting met prikkeldraad, die in het be
lang van de veiligheid aangebracht heet te
zijn, voor de jeugd juist een verleiding
vormt. De gehele dag beoefenen jongens
het kruip door, sluip door de afrastering,
met alle gevaren van dien. Het houten
klaphek had niet zo'n aantrekkingskracht.
Tweede secretaris van R.C.H.
overleden
Op 51-jarige leeftijd is te Haarlem over
leden de heer J. A. Jongkind, ambtenaar
van de P.T.T. op de bankbiljettenafdeling
van Joh. Enschedé en Zonen en gedurende
meer dan een kwart eeuw lid van de Ra-
ring Club Haarlem, waarvan hij meer dan
zestien jaar tweede secretaris is geweest.
De teraardebestelling heeft Zaterdagmór
gen op de Algemene Begraafplaats aan de
Kleverlaan plaats.
GROENTJES in Haarlems Dagblad zijn
meer dan een rubriek. Zij zijn een
instelling. En een die jaarlijks tiendui
zenden profijt bezorgt.
van het Stadhuis, 33 mille voor de aanleg
van gasbuizen in de Waarderpolder.
Voorts vermelden wij nog, dat wethou
der Noordhoff de heer Si 1 vis (A.R.)
toezegde te onderzoeken of de badhuizen
ook 's avonds en liefst meermalen per week
geopend kunnen worden. In het badhuis
aan de Van Egmondstraat heeft die maat
regel zeer gunstig op het gebruik gewerkt.
Bovendien schijnt er door de dubbelbewo-
ningen, waardoor vele badkamers in keu
kens worden getransformeerd, ook meer
animo voor de badinrichtingen te bestaan.
Personalia
Eervol ontslag werd verleend aan de
heren J. F. Wessels als hoofd van de Spaar-
neschool, J. W. Fossen als onderwijzer aan
de Th. M. Ketelaarschool, J. Siepelinga en
C. P. A. Eakker als tijdelijke leraren aan
de Handelsavondschool en dr. C. F. A.
Bruijning als leraar aan H.B.S. B.
Benoemd werden: tot werkkracht aan de
avondverzorging van de oud-leerlingen van
de scholen voor buitengewoon lager onder
wijs de heer C. Visser; tot leerkrachten
aan het Coornhertlyceum: mejuffrouw M.
J. E. Niesten, J. G. Dijkman, G. N. Rinkel,
Th. M. Ruygrok, D. van Veen en W. Ba-
rendregt; aan H.B.S. A J. S. Bartstra; tot
onderwijzeres aan de Tetterodeschool mej.
T. Reusien; aan de P. H. van der Leyschool
mej. M. B. H. van Veen en tot onderwijzer
aan de school „Buitenrust" D. J. L. Werk
man.
De geloofsbrieven van alle nieuwe raads
leden werden in orde bevonden.
Aquarium-vereniging
exposeert in de Vishal
De Vishal op de Grote Markt heeft dan
eindelijk weer eens een zij het dan
tijdelijke bestemming gekregen, die een
beetje met haar oorspronkelijk doel over
eenkomt. Weliswaar zijn de vissen, die de
Aquarium-vereniging „De Natuur" er ex
poseert, niet zozeer van maag-vullend als
wel van ornamentaal karakter, maar dat
is alleen maar een reden te meer om er
eens een kijkje te gaan nemen.
Men zal het verwaarloosde gebouw van
binnen niet herkennen. De exposanten heb
ben er eerst karrevrachten rommel uitge
sleept en toen de hoofdruimte met zwart
papier herschapen in een zeer natuurge
trouwe rotsgang. In de wanden zijn ruimtes
„uitgehouwen" waarin de aquaria zijn ge
plaatst en de verlichte bakken doen het
tegen de donkere achtergrond bijzonder
goed. Het grootste deel van de expositie
wordt in beslag genomen door tropische
vissen of liever visjes, die in al hun exo
tische kleuren- en vormen-schoonheid door
het water heen en weer schieten. Voor ons
het interessantste waren de twee zeewater
bakken waarin zee-anemonen, krabben,
zeenaalden en wat meer des griezeligen
onderwaters mag zijn een fascinerende aan
blik bieden.
Een grote krab, die met wat mayonnaise
in een hors d'oeuvre ook geen slecht fi
guur zou slaan, leek wat onder de indruk
van de sfeer in het gebouw, waar al zovele
van zijn collega's in gekookte toestand
hebben vertoefd, en hield zich wijselijk
achterbaks.
De tentoonstelling blijft tot en met 10
Augustus open en wie eens een uurtje wil
slijten met het aanschouwen van het leven
onder water zal van een bezoek geen spijt
hebben.
BINNENLAND
De door kinderen by de spoorbrug te
Weesp opgegraven vliegtuigbom bleek er een
van 250 leg. te zijn, dus aanzienlijk zwaarder
d-an men aanvankelijk dacht. De gehele om
geving is nauwkeurig onderzocht, waarbij
geen projectielen zijn gevonden. Het terrein
bij de brug wordt nu als ongevaarlijk be
schouwd.
Ruim 1300 militairen in Indonesië zullen
daar in September het middenstandsexamen
afleggen. Het examenwerk zal in Nederland
beoordeeld worden.
Het vliegveld Zuid-Limburg heeft een
nieuwe start- en landingsbaan gekregen,
welke de Commissaris der Koningin in de
provincie Limburg Zondagmiddag voor het
luchtverkeer zal openstellen.
Berichten over de opheffing van de bin
nenlandse luchtlijnen der K.L.M. moeten als
voorbarig worden beschouwd, zolang het rap
port van de door de minister van Verkeer en
Waterstaat ingestelde commissie over deze
aangelegenheid nog niet is verschenen.
Koningin Juliana en Koningin Eliza
beth van Engeland hebben het internationale
concours hippique in het Londens White City
Stadium bijgewoond. Zij werden vergezeld
van de prinsessen Beatrix en Irene en de
hertogin van Kent met haar twee kinderen.
Prins Bernhard nam aan het hoofd van de
Nederlandse ruiters deel aan de parade der
deelnemende groepen.
Op een onbewaakte overweg in Brum-
men is een 26-jarige hardhorende wielrijder
door de sneltrein ZutphenDeventer aan
gereden en gedood. Hij had juist de sneltrein
Deventer—Zutphen laten passeren, maar niet
gemerkt dat ook een trein uit de andere
richting naderde.
HAARLEM EN OMGEVING
Voor het examen M.O. Handelsweten-
schappen-A is geslaagd de heer N. Logemann
De Banck weer zeven meter
verder
Nog steeds zijn er geestdriftigen die
trouw voor dag en dauw uit de veren krui- 1
pen in de hoop getuige te kunnen zijn van
het vertrek van de C. A. Banck. Hun ge
duld wordt echter op zware proef gesteld,
want ieder keer dat zij, verleid door het
gerucht, zich geeuwend en slaperig naar
het strand begeven, blijkt de Banck toch
vaster te zitten dan men gedacht had en
blijft de zeewaartse beweging van het schip
beperkt tot luttele meters.
Ook vanmorgen was het weer prijs, nadat
Zandvoortse mannen met verweerde ge
zichten die de zee en de banken als hun
broekzak kennen, gisteravond de mogelijk
heid geopperd hadden, dat het nu toch niet
lang meer zou duren. Inderdaad waren dit
maal in de prille ochtend twee sleepboten,
de Bruinvis en de Sliedrecht aan het sjor
ren geslagen, maar het succes was niet
overweldigend. Zij kregen de Banck zeven
meter naar zee, maar daarmee was het dan
ook gedaan. En de badgasten en andere
nieuwsgierigen die het warme bed voor het
koude en nogal winderige verblijf op het
strand hadden verwisseld,- konden voor de
zoveelste maal onbevredigd naar huis
terugkeren.
„DE TROUBADOURS" SPEELDEN VOOR
OUDEN VAN DAGEN
De R.K. Mandolinevereniging „De Trou
badours" heeft onder leiding van de heer G.
Blok in het Tehuis voor Ouden van Dagen
aan de Schotersingel een geslaagd concert
gegeven. De oudjes stelden dit optreden op
grote prijs en zongen af en toe vrolijk mee.
De directrice van het Tehuis bedankte na
afloop orkest en dirigent hartelijk voor het
geboden concert.
Bennebroek
Nieuw dagelijks bestuur
van Oranje-comité
Woensdagavond vergaderde in „De Oude
Geleerde Man" het Oranje-Comité ter ver
kiezing van een nieuw dagelijks bestuur.
Bij enkele candidaatstelling werden gekozen
tot voorzitter de heer D. Enthoven en tot
leden de heren M. Huysrnans, J. W. Vex--
nooy, W. v. Lierop Jzn. en H. Nieuwenhuis.
De nieuwe voorzitter de heer Enthoven
nam daarna de leiding van de vergadering
over en bracht in zijn toespraak allereerst
hulde aan het afgetreden besturn- dat zoveel
jaren met onvex-flauwde energie de Oranje
feesten had georganiseerd. Hij dankte ver
volgens namens alle nieuwgekozenen voor
het in hun gestelde vertrouwen en gaf ver
volgens een uiteenzetting van de plannen
om dit jaar nog een feest te organiseren.
Hij deelde mede, dat het Ox-anje-Comité
zich uitsluitend bepaalt tot het organiseren
van feesten voor de gehele bevolking en
allereerst voor kinderen.
Besloten werd op 6 en 7 September volks
feesten te organiseren. De voorgestelde
plannen om aan de nodige gelden te komen,
konden de goedkeuring van de aanwezigen
wegdragen.
Bloemendaal
- BURGERLIJKE STAND
GEBOORTEN: C. H. v. d. Heijden—Kooi
man, z.; G. C. MooijDoodeheefver, z.; P.
W. A. WarmerdamBelien, d,; A. v. d. Haak
Heemskerk, z.; S. WaxraerdamVermee-
ren, z.
ONDERTROUWD: F. E. Sens en Y. de
Witt; H. J. v. Ver se veld en J. C. Benard; N.
Delfos en A. K. J. Schimmelpenning.
OVERLEDEN: E. Kopsde Graaf, 55 j.;
D. Overhand, 68 j.; Wed. W. WijnNooij, 87
j.; A. M. BouwmeesterVeenenbos, 72 j.,
W. T. C. v. d. PaardtZiedses des Plantes,
83 jaar.
GEHUWD: H. J. v. Langeveld en S. v.
Nieuwenhuyze; W. I-I. Folmer en J. C. E.
Dekker; P. F. A. Wulff en A. L. Broex\
FEUILLETON
door Gordon Mc Donell
Ik zal waarschijnlijk een paar dagen
naar huis gaan voor ik mijn nieuwe baan
opneem.
Wie zijn die vrienden van u hier?
Kapitein en mevrouw Marford. Hij
was mijn beste vriend bij de mariniers.
Hij is er nu uit en terug in de studio, waar
hij als filmregisseur werkt.
U ziet overdag niet veel van hem?
Natuurlijk niet.
Maar ongetwijfeld ziet u mevrouw
Marford wel?
Ongetwijfeld, als zij tenminste niet
met haar baby bezig is hetgeen meesten
tijds het geval is.
U moet dus heel wat tijd tot uw be
schikking hebben.
Meer dan ik in de Pacific had.
Waarom bent u Darkwaterlaan zo
straks ingex'eden?
Ik was op weg naar de heuvels om
een beetje lichaamsbeweging te nemen. Ik
ging de laan in, omdat die er aantrekke
lijk uitzag en ik eens zien wilde, waar die
uitkwam. Ik had het meisje niet bij mij.
Ik heb haar noch in de laan noch ergexxs
anders vermoord. Ik had haar nog nooit
van mijn leven gezien.
Wij hadden het begin van de laan be
reikt. Een patrouillewagen stond aan de
kant van de weg. De helper stopte om
Ives met de detectives te laten spreken.
Ik stapte uit en begon de weg af te lopen.
Mijn handexx waren lelijk begonnen te
trillen door al die zotte vragen en ik was
niet van plan om nog langer in die wagen
te blijven zitten. Ik hoorde de helper ach
ter mij roepen maar het kon me niets
schelen en ik bleef rustig doorlopen. Het
interesseerde me om eens te zien, of hij
zou beginnen te schieten, maar dat deed
lxij niet. Hij reed de wagen achter mij
aan. Ik bleef nog steeds doorlopen, ook
toen ik hem vlak achter mij hoorde en
hij moest zijn vaart tot vijf kilometer per
uur verminderen, omdat dat de snelheid
was, waarmee ik liep. Ik denk, dat hij er
wel een beetje dwaas uitgezien zal hebben
en dat gaf mij een zeker gevoel van vol
doening.
Toen ik aan de plaats kwam, waar ik
haar gevonden had, bleef ik staan. Hij
stopte ook, kwam uit de wagen en begon
„op te treden". Maar het ging hem niet
al te best af. Ives was daar veel beter in.
Hij was goed genoeg om een burger te
intimideren, maar geen marine-vlieger. Ik
Viel hem eenvoudig in de rede en vertelde
hem, waar zij gelegen had, toen ik haar
gevonden had.
Hij was onmiddellijk zeer geïnteresseerd,
daar hij bovendien leans zag om op die
manier zijn figuur te redden. Hij begon
mij vragen te stellen, hoe zij precies gele
gen had en waar, en of ik ook nog iets
in de omgeving had opgemerkt, mensen,
of honden, of iets anders. Ik vertelde hem
precies, hoe het allemaal gegaan was. In
dit soort dingen was hij goed bij, vlug en
nauwkeurig en mijn respect voor hem be
gon een beetje te stijgen. Hij heette Wilson
exx hij had heel wat ervaring, dat was
duidelijk te zien. Hij had scherpe, bruine
ogen, die alles wat zij zagen met een enkele
blik in zich opnamen en toch was er een
licht in zijn ogen, dat voox-kwam, als zij
te veel een starende uitdrukking kregen.
Zij hadden niet geheel dezelfde scherpe
blik van Ives' ogen, maar ze zagen toch
genoeg. Achter de afzetting van kippen
gaas, waartegen het meisje gelegen had,
was een cementen tennisbaan, die bij het
er achter gelegen huis hoorde. Ofschoon
de weg een laan genoemd werd en ook een
laan was in die zin, dat zij achter de hui
zen van Chanley Drive langs liep en ge
bruikt werd voor het deponeren van 'afval
uit hxxis en tuin was het in werkelijkheid
een landelijk weggetje en nog wel een heel
mooi ook. Aan de andere zijde er van wa
ren groene heuvels en bomen en het geheel
had een goed onderhouden aanzien; zoiets
als sommige delen van Connecticut, als
men tenminste olmen voor eucalyptus in
de plaats stelt. Wilson nam het gehele
toneel in zich op, inclusief de lege vuilnis
emmers, die nog achter de meeste huizen
stonden en vroeg mij, of het nog net zo
was, als toen ik het voor de eerste maal
zag. Ik zei hem, dat, voor zover ik zien
kon, er niets veranderd was.
Ives voegde zich bij ons en Wilson rap
porteerde, wat ik hem verteld had. Ives
zei, dat de gehele omtrek afgezocht werd
door manschappen die hij daarvoor aan
gewezen had en dat alles nauwkeurig werd
nagegaan en hoe eerder zij naar het huis
van het meisje gingen des te beter. Hij
wendde zich tot mij en zei, dat mijn tegen
woordigheid voor het ogenblik niet langer
vereist werd, maar dat ik wel ter beschik
king moest blijven en vroeg mij het tele-
foonnximmer van de Marfords. Ik gaf het
hem op en vroeg hem, of ik niet met hem
mee kon gaan. Hij keek mij een beetje
eigenaardig aan, zoals hij al enige keren
had gedaan en vroeg mij, waarom ik dat
zo gx-aag wilde. Ik zei, dat het mij alleen
maar ten zeerste interesseerde om de zaak
tot een goed einde te zien brengen, daar
ik er van de aanvang af bij betrokken was
geweest. Hij zei, dat hij mijn ver-zoek niet
kon toestaan en zich later met mij in ver-
binding zou stellen. Hij liet mij door een
patrouillewagen, die naar het bureau te
rugging, bij mijn wagen afzetten. Toen
reden hij en Wilson naar het huis van
Letitia. Ik wist zelfs niet, waar dat zou
kunnen zijn.
HOOFDTUK II.
Toen ik thuis kwam, vond ik Elsa Mar
ford boven, bezig met de baby te baden.
Tom was nog niet uit de studio terug. De
kleine kinderkamer daar boven rook naar
talkpoeder en de kamer gaf met zijn warm
te en intieme vrolijkheid, zijn kleine op
de muren geschilderde dieren en algehele
helderheid het idee, de kern van het gehele
huis te zijn.
Toen Elsa zich tot mij omwendde, was
er in haar ogen zo'n blik van diepe ziels
rust, dat het mij zelf ook kalmeerde, maar
ik geloof, dat zij onmiddellijk opmerkte,
dat het met Foraker xxiet allemaal was,
zoals het behoorde te zijn. Elsa was altijd
iemand om zoiets snel op te merken. Ik
ging op de rand van het bed zitten, terwijl
zij voortging met de baby te baden en
mij vroeg, of ik een plezierige wandeling
had gemaakt. Ik wilde Elsa niet lastig
vallen met hetgeen er gebeurd was. Ik
wist, dat zij het gauw genoeg zou weten,
doordat de politie zou opbellen en haar
misschien ongerust zou maken door na
vraag naar mij, maar ik wilde liever, dat
zij het van Tom zou horen. En dus zei ik,
slat ik een fijne wandeling had gehad, en
vroeg haar of Tom laat thuis zou komen.
Zij antwoordde, dat hij juist opgebeld had
om to zeggen, dat hji laat thuis kwam en.
werkte de baby verder af met haar poeder,
luiers en spelden, gaf hem. zijn fles, draaide
de lichten laag, en merkte, een hand op
mijn schouder leggend op: Voor iemand,
die juist een fijne wandeling gemaakt heeft,
ben je nog al erg gespannen, Foraker. Kom
mee en laten we wat gaan drinken.
Het heeft geen nut om te trachten, din®
gen voor Elsa te verbergen. Dat had ik
kunnen weten en dus lachte ik maar eens.
Is dat, om nog meer gespaixnen te ra
ken?, vroeg ik haar.
Misschien wel en misschien niet, zei
zij, maar je ziet er uit, of je een borrel
best gebruiken kunt.
Toen we beneden iets dronken, vertelde
ik haar, wat er gebeurd was. Het was niet
gemakkelijk om te beginnen. Zoals zij daar
zat in die gewone, zo welbekende huis
kamer, nadat zij juist een kind naar bed
had gebracht, en haar gezonde verstand
alles in haar omgeving scheen te doordren
ken, leek, hetgeen er juist gebeurd was,
volkomen fantastisch. Het was geen won
der, dat ik een beetje opgewonden was,
trachtend haar de zaak te vertellen. Maar
tenslotte slaagde ik er dan toch in.
(Wordfi vervolgd)* "j[
