Raadscommissie bracht na ruim een jaarrapport uit over de woningbouw te Haarlem Kort en Bondig J Ongerustheid in Engeland over de ontwikkelingen in Duitsland Hef noodlottige halssnoer Woensdag 17 Augustus 1949 4 Het bestaande tekort is 5583. De raadscommissie raamt dat voor 1970 in totaal ruim 16.000 wonin gen gebouwd zullen moeten worden. De raadscommissie ad hoe, op 12 Mei 1948 ingesteld ten einde „op korte termijn" te onderzoeken langs welke wegen kan worden gekomen tot maatregelen op het gebied der Volkshuisvesting, die op doel matige en sociaal verantwoorde wijze in het woningtekort voorzien, heeft thans half Augustus 1949 haar rapport aan de raad gezonden. Het is een lijvig stuk van 18 vellen folio. Haar inleidend onderzoek verdeelde de commissie in de hoofdstukken: I. aantal te bouwen woningen; II. de bouwwijze; III. splitsing van bestaande woningen en IV. woninginrichting en de gemeenschap pelijke voorziening. Daarop wijdde zij aan dacht aan de huidige toestand. Op de uitbreidingsplannen zijn 278 ha aangegeven bestemd voor woningbouw. Deze bieden plaats voor 10827 woningen. Aangenomen wordt dat bevolking van Haarlem in 1970 gestegen zal zijn tot 194.500 (thans ruim 160.000). Door samenwoning is er thans blijkens de gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek een achterstand van 5583 wo ningen. Voor krotopruiming zijn 900 wo ningen nodig en voor de city-vorming 500. Totaal dus 6983. Op de bestaande uitbrei dingsplannen is behalve voor die 6983 wo ningen nog slechts ruimte voor 3844 wo ningen. Dat wil zeggen, dat als de bevol king in 1970 inderdaad stijgt tot 194.500 er tegen die tijd nog ruimte gevonden moet worden voor 5231 woningen. Met nadruk wijst de commissie er op dat dit een theoretisch tekort is, dat door verschillende factoren kan stijgen of dalen. Haarlem moet meer in de hoogte bouwen Om in het tekort te voorzien zal bij her ziening der uitbreidingsplannen moeten worden nagegaan in hoeverre door verdie- pingbouw of op andere wijze het aantal woningen kan worden verhoogd. Voor het dan nog resterende tekort zal een uitbrei dingsplan vastgesteld moeten worden voor de gronden in de Romolenpolder. Nagegaan zal moeten worden in welke Wijken het best onder- en benedenwo ningen, of étagewoningen, gebouwd kun nen worden. Montagebouw Tot heden bestaat 75 procent der huizen In Haarlem uit eengezinswoningen. Naar het oordeel van de Minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting is het niet mogelijk de woningnood in Nederland op te lossen uitsluitend met de traditionele bouw van woningen. Daarom heeft de commissie een onderzoek ingesteld naar de vei'schillende systemen van montage-bouw. Door haar werden bouwwerken in 's Her togenbosch en Eindhoven bezichtigd. Als algemeen bezwaar tegen montagebouw is aan te voeren, dat, teneinde een zo efficiënt mogelijk resultaat te verkrijgen, bij de meeste systemen een zo- groot aantal wo ningen van nagenoeg hetzelfde type moeten worden gebouwd, liefst in grote complexen. Hierdoor zal een zekere eentonigheid in het stadsbeeld worden verkregen, tenzij door verkorting en verspringen van bouwblok ken en -het toepassen van veel groen aan dat bezwaar wordt tegemoet gekomen. In het algemeen zal dat leiden tot het meer gebruik van grond per woning. De meerderheid der commissie geeft de voorkeur aan die montage-systemen waar van de buitenmuren een bekleding hebben van metselsteen. De minderheid meent dat ook betonconstructie aesthetisch bevredigen kan als aandacht geschonken wordt aan afwerking en de plaatsing der huizen. De commissie wijst er op dat montage woningen niet goedkoper, eerder hoger zijn, dan andere huizen. De tijd van bou wen is niet aanzienlijk korter. Bovendien Burgerlijke stand van Haarlem HAARLEM, 16 Augustus 1949 ONDERTROUWD: 16 Aug., C. G. Bos en A. M. Admiraal; J. G. Groeneveld en W. H. Jansen; J. Swaanwijk en D. Keijzer. GEHUWD: 16 Aug., A. van Bommel en J. M. Kaptïjn; P. H. Lasschuit en E. H. Fr öh living. BEVALLEN van een zoon: 13 Aug., M. E. V, VerhoefGroskamp; 15 Aug., J. E. van KesselMurk; A. M. BakkerKoster; J. E. Cohenvan der Heyden; 16 Aug., S. C. M. van Gijlswijk-r-Keune; J. A. Blokvan de Pol. BEVALLEN van een dochter:- 12 Aug., W. Teeuwenvan der Goes; 13 Aug., C. A. ToesetKortenaar; 14 Aug., B. Scheers van der Heijden; C. SievalOosterhout; 15 Aug., G. JacquesSonders; 16 Aug., M. de Jongvan Delft. OVERLEDEN: 13 Aug., M. Gijlstra, 74 j.. Westerhoutpark; T. Duister, 8 j., Vooruit- igangstraat; 14 Aug., C, Ruigrok van der Werven, 78 j.. Hagestraat; L. G. van der Sande, 56 j., M. v. Heemskerkstraat; 15 Aug,. R. W. Vlug, 2 d.. Gouwstraat. leert de ervaring dat er in Haarlem vol doende ai-beidskrachten aanwezig zijn voor de verwerking van het aan Haarlem toege stane bouwvolume. De commissie meent dan ook dat mon tagebouw geen voordelen biedt voor een spoedige oplossing van het woningtekort De mogelijkheid bestaat evenwel, dat mon tagebouw voor Haarlem verplicht gesteld wordt (dat is nu geschied bij de extra-toe wijzing aan Haarlem red. H.D.). De commissie betreurt het dat pogingen van B. en W. om een extra volume te ver krijgen voor de bouw van zogenaamde in dustrie-woningen niet zijn geslaagd. Teneinde zekerheid te hebben, dat de duplex-huizen later tot eengezinshuizen zullen worden verbouwd, verdient het aan beveling, dat de huizen uitsluitend worden gebouwd door de gemeente of door een - woningbouw-corporatie. Voorts geeft de commissie een uiteenzet ting van de huidige toestand op het gebied van de woningbouw. (Na het uitvoerige overzicht dat wij in ons nummer van Za terdag gaven, dat bovendien nog gegevens van latere datum bevatte, vinden wij daarin weinig cijfers die voor onze lezers van be lang zijn. Red. H.D.). Op 1 Januari waren 93 woningen te wei nig in aanbouw. Dit was evenwel een ge volg van het feit dat het verbod gekomen is, dat na 1 September 1948 tijdelijk geen nieuwe plannen meer in uitvoering geno men mochten worden. Er zijn nu voldoende plannen gereed om het bouwvolume van 1949 geheel te verwerken. Niet onbevredigend De commissie geeft een vergelijking van de bouw in andere gemeenten in Noord holland. Zij concludeert daaruit, dat het resultaat van Haarlem niet onbevredigend kan worden genoemd. De steeds toenemen de .woningnood vordert nog steeds een grotere bouw-activiteït, te meer daar het bouwen van nieuwe huizen nagenoeg het enige middel is ter bestrijding van de wo ningnood. Bovendien zal bij voortduring aandacht moeten worden geschonken aan de re-evacuatie van personen afkomstig uit Zandvoort, Velsen en andere gemeen ten, terwijl verder in onderling overleg er naar zal moeten worden gestreefd personen, die noodgedwongen in Haarlem wonen, doch hun werkkring in een andere ge meente hebben, in die werkgemeente huis vesting te verschaffen. In de bouwplannen die in bewerking zijn, werd een groot aantal duplex-woningen opgenomen. De commissie juicht dit toe, omdat zij daarin het enige middel ziet tot een effectieve bestrijding van de woning nood. In haar conclusies stelt de commissie nog vast, dat het ongewenst is het karakter dei- gemeente ingrijpend te wijzigen. Het aan tal beneden- en bovenwoningen moet daar om zo mogelijk tot 25 beperkt worden. Toch zal het nodig zijn meer dan tot nu toe boven- en benedenwoningen, alsook etage woningen te bouwen. 6 der te bouwen huizen moet bestemd worden voor grote gezinnen. De bouw van woningen door de gemeente en de woningbouwcorporaties dient zich zo meent de commissie uitsluitend te beperken tót arbeiderswoningen. De bouw van andere woningen moet aan het parti culier initiatief worden overgelaten. Huldeblijk aan Koninklijk Paar van oud-militairen Dinsdag werd door de „Nationale Bond Het Mobilisatiekruis" en „De Nederlandse Bond van Oud-strijdei-s" ten Paleize Soest- dijlc een huldeblijk ter gelegenheid van het koperen huwelijksfeest van Koningin Juli ana en Prins Bernhard aangeboden. Het bestond uit e enschotel van Delfts aarde werk met een diameter van 52 cm. Op deze schotel komen de wapens van de Koningin en van de Prins voor en de woorden „zeemacht, landmacht en luchtmacht", macht". De schotel werd overhandigd door de voorzitter van de bond „Het Mobilisatie- kruis" uit naam van alle oud-gemobili- seerden en oud-strijders in Nederland en de overzeese gebiedsdelen. Men kan ze zo dagelijks zien zitten, in het Vondelpark in Amsterdamin Utrecht op de Maliebaan, in de lommerrijke dreven van „Sonsbeek" in de Gelderse hoofdstad, iii de Haarlemmerhout en waar er verder te wereld ook maar bankjes in stadsparken staan. Hun gesprekken beginnen onveranderlijk met een toespeling op het zomertje - want als het klimaat zich van zijn slechtste zijde doet kennen, laten ze verstek gaan - en vervolgens schakelen ze over op de politiek van de dag'. Daarvan blijft in het rose schijnsel van die goede, oude tijd al spoedig niet veel meer over dan de sceptische verzuchting, dat het allemaal altijd zo is geweest en bijaldien ook wel zal blijven, een conclusie waarmee zij, bij alle verschil van mening, unaniem van harte instemmen. Bij die opmerking zal er één op het zomertje terugkomen en een ander constateren, dat het tijd wordt om weer op huis aan te ghan. De volgende dag zullen zij elkander, ijs en weder dienende, weer treffen en hetzelfde gesprek in iets gewijzigde bewoordingen herhalen. Want dit phenomeen handhaaft zich, zolang de zon schijnt en er banken in de stadsparken staan en er oude heertjes zijn om erop te gaan zitten. Want zo is het altijd geweest en zo zal het ook wel blijven. Amerika edelmoedige schuldeiser Het Amerikaanse Huis van Afgevaar digden heeft een wetsontwerp goedgekeurd en naar president Truman doorgezonden omtrent de toekomstige afbetalingen van Finland van zijn schuld uit de eerste we reldoorlog. Volgens dit wetsontwerp zullen deze betalingen gebruikt worden voor de algemene opvoeding en technische scholing van Finse studenten in de Verenigde Sta ten en het zenden van Amerikaanse boeken en technische uitrusting aan scholen in Finland. Finland heeft aan de Verenigde Staten 8.702.980 dollars betaald op de schuld we gens hulpleveranties onmiddellijk na de eerste wereldoorlog. Volgens de tegenwoor dige regeling moet Finland tot 1984 jaar lijks voor de afbetaling van deze schuld een bedrag tussen 264.000 en 358.000 dollar aan de Verenigde' Staten betalen. binnenland Met het vliegtuig uit Paramaribo land de op Schiphol de heer L. Lichtveld (Albert Helman), lid van het College van Alge meen Bestuur van Suriname voor onder wijs en kunsten. De heer Lichtveld zal hier enige tijd verblijven om particuliere redenen. Het is echter niet uitgesloten, dat hij ook besprekingen met de regering zal voeren. HAARLEM EN OMGEVING „Haarlem-Noord", een vereniging tot uitzending van kinderen naar buiten, heeft ervoor gezorgd dat 43 kinderen in de afge lopen veertien dagen een vacantie-reis naar. Utrecht en omgeving hebben kunnen ma ken. Deze trip is een groot sucoes geworden en men hoopt volgend jaar een uitwisseling tot stand te kunnen brengen. De heer D. J. A. Geluk, wethouder van ond'erwijs, zal in plaats van morgen, Don derdag, op Vrijdag spreekuur houden. Dinsdagmorgen is een autobus van de NZHVM op het Stationsplein doordat de remmen weigerden tegen een taxi opgere den. Beide voortuigen werden beschadigd. Zondag 21 Augustus maken donateurs (trices) van de Arbeiders toneelvereniging „Herman Heijermans" een boottocht naar Utrecht. Het toneelseizoen wordt half Sep tember geopend met het blijspel van Q. Hersman „De nieuwe typiste". De plechtigheid bij de molen „De Eenhoorn" op Zaterdagmorgen aanstaande, waarover wij dezer dagen schreven, is al leen bestemd voor genodigden. „Teisferbanf" opgericht In een buitengewoon geanimeerde ver gadering in Brinkmann te Haarlem is gisteravond besloten tot defitieve oprich ting van een sociëteit, die de naam „Teister band' zal dragen en een verzamelplaats wil zijn van alle te Haarlem en omgeving wo nende kunstenaars en in kunst belangstel lenden. Om redenen van doelmatigheid werd ter verkrijging van rechtspersoonlijk heid de vorm van een stichting gekozen. Na enige discussie deed het bestuur de toe zegging dat na verloop van een bepaalde periode voorstellen zullen worden inge diend om de sociëteit ook juridisch het karakter van een vereniging te geven. Het dagelijks bestuur van de sociëteit Teisterbant bestaat uit de heren Godfried Bomans, notaris J. Brans en Otto B. de Kat, die respectievelijk de functie van voorzitter, penningmeester en secretaris vervullen. Het volledig bestuur telde aan vankelijk tien leden, zulks met het oog op de door dit college te verrichten ballotage. Ter vergadering werd, mede teneinde de mogelijkheid tot het staken der stemmen uit te schakelen, aan een hartstochtelijk deelnemer aan de debatten, prof. dr. A. D. Fokker, een elfde zetel aangeboden. Ter uitoefening van toezicht op de gang van zaken is tevens een voorlopig uit acht per sonen bestaande raad van commissarissen ingesteld. De sociëteit wordt gevestigd in de kelder ruimten van restaurant Brinkmann na grondige restauratie van deze lokaliteiten door de architecten Holt en Bijvoet, die op betrekkelijk korte termijn voltooid zal kun nen zijn. Als de vereiste vergunningen op tijd binnenkomen, kan de opening nog deze winter plaats hebben. Ergernis over de anti-Engelse tendens der verkiezingscampagne (Van onze correspondent in Londen) Niet zozeer de uitslag zelf als wel de atmosfeer, waarin de Duitse verkiezingen gehouden zijn, heeft vele Engelsen ge- ergerd. Dat is tenminste de impressie, welke men krijgt, wanneer men er met gewone mensen over praat. Het is duidelijk dat Engeland, dat zelf de grootste moeite heeft het hoofd boven water te houden, in de Duitse verkiezings campagne tot lijdend voorwerp gekozen was. Voor de Engelsen, die het minst haat dragend zijn van iedereen, die als bezet tingsmacht met de grootste welwillend heid optraden en zich bovendien geweldige opofferingen getroosten om Duitsland weer op de been te brengen, is dit alles natuurlijk buitengewoon pijnlijk, vooral ook omdat de venijnigheid jegens de Brit ten zich niet tot extremisten bepaalde. Be- Met de „Roepiah" van de Stoomvaart Maatschappij Nederland arriveerde in Amster dam de eerste lading na de oorlog gekapt Djaiïhoiit uit Java. Djatibomen zijn pas na circa 90 jaar kaprijp, maar dan heeft dit „ijzerhout" ook specifieke eigenschappen, die het vrijwel onaantastbaar maken voor alle schadelijke invloeden die andere hout soorten ondermijnen, zodat het veel langer „mee kan": Hier wordt een „dolk" van drie ton uit de „Roepiah" gelost. van de nationalistische groepen, mogelijk De Deutsche Partei, zou moeten worden op genomen. Dr. Adenauer beweert volgens het blad terecht, dat de kiezers zich hebben uitgesproken voor ondernemingsvrijheid en de afschaffing van controles, onder welk systeem West-Duitsland zich de laatste twaalf maanden met Britse en Ameri kaanse hulp op verbazingwekkende wijze heeft hersteld. De Times vraagt zich echter af, of het herstel op die manier kan worden gehandhaafd. Zal de industrie zich voldoende kunnen uitbreiden om. de werk lozen te absorberen? Het blad twijfelt er ook aan, of, zoals men gehoopt had, de eerste Duitse regering na Hitier een ge matigd karakter zal dragen. Volgens de Daily Herald schuilt het ge vaar voor het Duitse nationalisme van de oude stijl eerder in de Russische zone, waar ex-nazi's en kapitalisten in een weerd wordt, dat Bevins doorzetten op het j enkele nationale partij worden samenge- stuk van de demontering Schumacher een j smeed. Indien West-Duitsland de nood- zakelijke planning afwijst zullen de^ge- varen uit het Oosten toenemen. De Manchester Guardian en de Daily Telegraph zijn het er over eens, dat door de valse propaganda de problemen zodanig verward zijn dat het moeilijk zal zijn een oplossing te vinden. Een welvarend Duits land zal slechts mogelijk zijn door samen werking met de Westelijke geallieerden. Daarcfn is voor alles opheldering van de dringende vraagstukken nodig. Vader en dochter overleden door voedselvergiftiging Tengevolge van voedselvergiftiging zijn twee leden van het gezin Wijnen in Helden- Panningen, de heer Wijnen en een 18-jarig'ë dochter, overleden. De dochter werd Vrij dag naar het ziekenhuis te Venlo overge bracht en overleed daar dezelfde dag. Za terdag werden de vader en een zoon naar. het ziekenhuis overgebracht. De vader overleed Dinsdag, de zoon zal over enkele dagen weer naar huis kunnen gaan. Twee andere gezinsleden zijn eveneens ziek ge worden, echter niet in ernstige mate. De oorzaak van de vergiftiging is ver moedelijk het eten van ondeugdelijk ge weckt vlees, afkomstig van huisslachting. De Dienst voor de Volksgezondheid heeft een onderzoek ingesteld. Nazorg politieke delinquenten De ministers van Justitie en van Sociale Zaken hebben besloten, in aanmerking nemende, dat in de huidige maatschappe lijke situatie de taak der Centrale Commis sie Nazorg Politieke Delinquenten, groten deels haar belang heeft verloren, deze commissie te ontbinden onder dankzegging aan de leden voor de vele belangrijke werkzaamheden, die zij hebben verricht. millioen stemmen heeft gekost. Deze poli tiek wordt evenwel door de publieke opinie in Engeland algemeen goedgekeurd, omdat zij slechts beperkt van aard is. en uitslui tend beoogt een nieuwe Duitse aggressie te voorkomen, al zien de Duitsers er alleen maar een truc in van een gevaarlijke han delsconcurrent. De demontering heeft slechts 13000 arbeiders getroffen en is geenszins oorzaak van de 1.3 millioen werk lozen in West-Duitsland. De Engelse bladen, hoewel teleurgesteld, zijn over het algemeen geneigd het nieuwe Duitse nationalisme of moet men zeggen het oude? op de koop toe te nemen. Kan een bezettende mogendheid veel anders verwachten?, vragen zijn. De onverant woordelijke groepen konden er op los schetteren, omdat het hen alleen om stem menwinst te doen was. De andere partijen moesten toen wel meehuilen met de wolven in het bos, aldus luidt hun verklaring. Uit de perscommentaren blijkt echter duidelijk, dat Engeland allerminst gerust is over de ontwikkeling der dingen in Duitsland. Dr. Adenauers ontstuimige redevoerin gen zijn in Engelandnog niet vergeten. Wegens zijn obstructieve houding en anti- Britse gezindheid werd hij destijds ontsla gen als burgemeester van Keulen. Zal hij, nu de verkiezingen achter de rug zijn, soepeler worden? Men is te Londen ver heugd over de vermindering van de com munistische invloed, doch maakt zich be zorgd over het grote aantal op de extreme nationalistische groepen uitgebrachte stem men. De Times is van mening, dat een stabiele regering zou hunnen worden gevormd, hetzij door katholieken en sociaal-demo craten, wat onwaarschijnlijk is, hetzij door een rechtse coalitie, waarin minstens een Viering republikeinse onafhan kelijkheidsdag in Batavia BATAVIA, 17 Aug. (United Press) Duizenden Indonesiërs trachtten vandaag het hoofdkwartier van de republikeinse delegatie, binnen te komen waar de republikeinse onafhankelijkheidsdag ge vierd zou worden. Er heerste in en om het gebouw een enorme drukte. Een grote menigte bleef zich rondom het hoofdkwartier van de delegatie op houden om te luisteren naar president Soekarno die uit Djokjakarta een radio rede hield. Het republikeinse gebouw zag er uit als een slagveld, met ingeslagen ruiten, ge broken meubilair en versplinterde trap leuningen. Twee ziekenauto's werden er inderhaast heen gedirigeerd en het perso neel behandelde minstens twintig' ^ge- wondën. Dozijnen vrouwen vielen flauw terwijl de menigte in de brandende zon rondom het gebouw samenschool. De Hoge Vertegenwoordiger van de Kroon, de heer A. H. J. Lovinck, legde op een bijeenkomst van de interim-regering nog eens uit waarom de Nederlandse auto riteiten openbare viering van de onafhan kelijkheidsdag hadden verboden, doch hij sprak de hoop uit dat „deze nationale feest dag volgend jaar in volle glorie in een vrij en .onafhankelijk Indonesië gevierd zal worden". „De regering zou gaarne hebben bijge dragen tot de viering van deze datum door het vlagverbod op te heffen, zelfs hoewel deze bijdrage een onofficieel karakter zou dragen zolang* de Verenigde Staten van In donesië nog niet tot stand zijn gekomen", aldus de heer Lovinck, doch hij wees er op dat zekere ontwikkelingen, speciaal op Oost-Java, welke kort voor en na het slaakt het vuren plaats vonden, de op heffing van dit verbod onmogelijk maakten, „Gevreesd werd dat onverantwoordelijke elementen deze dag zouden misbruiken en daarom hebben de Nederlanders het uit steken van de rood-witte vlag verboden om te verhinderen dat deze misbruikt en in discrediet zou worden gebracht", aldus de heer Lovinck. „Moge de overdracht van de souvereini- teit een nieuw tijdvak inluiden in de eeuwenoude betrekkingen tussen de twee souvereine landen betrekkingen die op de basis van samenwerking en vertrouwen mogen dienen voor het welzijn van de volken van Indonesië en van Nederland", zo besloot de heer Lovinck. Uit verschillende steden in de archipel bereikten Batavia reeds berichten over de feestelijke viering van de zeventiende Augustus, die thans algemeen beschouwd wordt als nationale feestdag voor de Indo nesiërs. Tot dusverre zijn geen incidénten gemeld. Indonesische bezoekers in Aalsmeer Dinsdagmorgen omstreeks 10 uur arri veerde per auto een groot gezelschap deel nemers aan de Ronde Tafel-conferentie uit Indonesië te Aalsmeer voor een bezoek aan de bloemenveiling. De heren W. Maarsen Jzn. en A. Barendsen, bestuursleden van de coöperatieve veilingvereniging „Bloemèn- lust" ontvingen hett gezelschap en leidden het rond. De Indonesische gasten waren zeer opge togen over de bloemenweelde welke zij ge zien hadden. Om half twaalf keerde het gezelschap naar Den Haag terug. FEUILLETON dooi Gordon Mc Donell 21) Heb je de mogelijke punten van ver trek laten controleren?, vroeg Ives. Allemaal gebeurd; lucht, spoor en langs de weg. Ives knikte. Hij stond na te denken. Na enkele ogenblikken zei hij; We kun nen er ons beter van verzekeren, of hij haar inderdaad ontmoet heeft. Heb je bij de Holbrooks nog nagegaan, of de naam hun iets zei, als een mogelijke aanwijzing? Neen, meneer. Laat ze dan onmiddellijk hierheen komen. Allebei. It? wil met ze praten! Ja, meneer. Wilson verliet de kamer en Ives wendde zich tot Tom: En laat u door uw assis tent op de studio nagaan, of hij die twee aan elkaar voorgesteld heeft Sellick en dat meisje Lane. Tom knikte en Elsa zei: Als u mijn huis als een politiebureau gaat gebruiken, zou ik het wel op prijs stellen, als u daar voor een andere kamer zou kunnen nemen dan de kindei'kamer. Ives maakte zijn excuses. Hij en ik gin gen naar beneden en lieten Tom en Wilson bij de telefoon achter. Ik bedacht, dat in dien Sellick het gedaan had, dit Begg Hol brook k>u vrij pleiten. Te oordelen naar de manier, waarop' hij er vandoor gegaan was, zag het er zeker naar uit dat hij het gedaan had. Die Stephen Farnum, zei ik tegen Ives, is dat iemand van een gevestigde reputatie? In zijn bedrijf kan dit wel niet anders, zei hij droogjes. Welbekende advocaten zeggen niet tegen de politie, dat iemand in hun huis is geweest, als hij dat niet geweest is, majoor, zelfs niet, als het cliën ten van hen zijn. Hij grinnikte even. U bent niet erg op Holbrook gesteld, is het wel? Ik zag, dat het geen zin had er over door te gaan. Ik kon Ives niet vertellen, wat ik meende over de familie Holbrook uitg'eknobeld te hebben. En als Ives tevre den was met zijn controle van het alibi van Farnum, dan moest dat voor mij ook voldoende zijn. Ik zei: Ik denk, dat het Sellick wel geweest zal zijn. Wat voor soort man was hij ten tijde, dat u hem kende?, vroeg Ives. Ik bedoel, wat was hij voor iemand in een crisis? Onzeker. Ja. hij was onzeker. Hij kon meer presteren dan wie ook, maar hij kon ook juist het tegenovergestelde doen. Je wist nooit, waar het' op uit zou draaien. Wilson kwam naar beneden. De Hol brooks komen onmiddellijk hierheen. Ik dénk, dat ik beter maar eens naar het hötel kan gaan en dan later hier terug komen. Ives knikte. En zie, dat je van het Mariniers-bureau zijn portret los krijgt. Wilson ging naar buiten en Ives wend de zich tot mij: Heeft u geen foto's? Neen, zei ik, ik heb gedurende de oorlog nooit foto's genomen. Tom, die net weer binnenkwam, merkte echter op: Ik moet ergens nog wat foto's hebben. Ik zal ze voor u opzoeken. Mijn assistent zegt dat hij Sellick en juf frouw Lane niet aan elkaar voorgesteld heeft en dat hij ze ook niet samen heeft zien praten, ofschoon hij zich wel herin nert, dat zij er die dag was. Ik heb het bij verschillende mensen nagegaan en niemand kan zich herinneren, Sellick met juffrouw Lane te hebben zien praten, be halve, dat de agent aan de poort meent, dat hij ze' samen heeft zien weggaan, maar daar is hij erg vaag over. Het is voor zo'n man bijna onmogelijk, om zich zoiets te herinneren met al die honderden mensen, die daar dagelijks in- en uitgaan. Ives knikte. Tom liep naar Elsa's bureau, trok een paar laden open en doorzocht ze. Na enkele ogenblikken nam hij een pakje brieven er uit, die met een elastiek bij elkaar gehouden werden. Hij keek de brieven door en nam uit een van de enve loppen een paar plaatjes. Hier zijn er een paar uit Guam, die ik aan Elsa gezonden heb. Ik denk wel, dat er één isHij keek de foto's door en ik ging naar hem toe en keek over zijn schouder en die dagen in Guam kwamen mij plotseling weer levendig voor de geest. Er was een foto van Tom en mij met onze armen om eikaars schouders, staande naast een boomstam in het felle zonlicht met de Oceaan op de achtergrond. En op het zand om ons heen lag een hoop rommel: een stuk bamboe, een paar lege petroleumblik- ken en een paar bloemen. Er was een foto van vliegtuigen op de achtergrond. Op de voorgrond was ik in mijn zwembroek, ter wijl ik op mijn hoofd stond en mijn tong uitstak tegen de fotograaf. Er was een foto van zeven mannen in vlieguitrusting, ge nomen, terwijl zij blijkbaar op iets ston den te wachten. Ik was er een van. Ik kon fnij niet herinneren, waar wij op wacht ten. Er waren er zeven van ons in die groep en ik bekeek ze een voor een. Daar was Tom en daar stond ik en Joe Carson, die boven Tokio werd neergeschoten en het ventje uit Spanje; zijn naam eindigde op owski, maar niemand kon dat onthou den, zodat we hem maar het Ventje uit Spanje noemden, omdat hij een klein beetje op Eddie Cantor leek. En daar waren de twee gebroeders Pickerson en George Sel lick. Men kon George's gezicht op de foto zeer duidelijk onderscheiden. Men kon ook zien op wat voor manier hij zijn hoofd hield. Bij een ieder zou het een arrogante houding zijn geweest, maar bij hem was het meer iets van onhandigheid, van een soort blijf-van-me-af. Tom gaf die foto aan Ives en wees Sel lick aan. Daar, zei hij, je kuilt hem hier vrij duidelijk op zien. Ives keek er even naar en knikte toen. Mag ik die even houden? Ik zal die laten copiëren en dan de foto teruggeven. Tom zei, dat het best was en Ives stak de foto in zijn zak. Tom deed de andere foto's in de enveloppe terug. Juist toen hij het bureau wilde sluiten, ging de bel. Ik wist, dat dat Janet en Begg Holbrook moes ten zijn. HOOFDSTUK XI. Janet had een zwart mantelpak aan en een diep blauwe sweater, die geheel over eenkwam met het diepe blauw van haar ogen. Zij zag mij onmiddellijk, zodra zij binnenkwam. Holbrook stond vlak naast haar en plotseling schoot mij de gedachte door het hoofd, dat misschien alles, wat ik van hem dacht, niet meer dan wensen wa ren om haar voor mij vrij te krijgen. Ik dacht aan wat Ives gezegd had, namelijk dat ik niet op hem gesteld was, en ik peinsde over Farnum. Het schoot mij nu voor het eerst te binnen, dat als Begg schul dig was, Farnum dit ook moest zijn, om dat Farnum Begg een sluitend alibi gege ven had door te zeggen, dat hij bij hem thuis was geweest. En het idee, dat de eminente Stephen Farnum hier bij betrok ken zou zijn, was even dwaas als om te veronderstellen, dat de President er iets mee te maken zou hebben. Toch was ik nog altijd niet op hem ge steld. Hij en Janet stonden dicht bij elkaar. Hij had een colbertcostuum aan en had zich geschoren en zag er voor de veran dering nu eens presentabel uit. Hij kreeg mij in het oog en vond het blijkbaar niet prettig, dat ik daar ook aan wezig was. Hij had nog altijd die mep niet vergeten, die ik hem gegeven had, maar hij zei niets. Hij wachtte er op, wat Ives te zeggen had. Toen kwam Elsa binnen. Ik vroeg mij af, waarom Elsa beneden gekomen was, maar toen 'zag ik haar ogen onmiddellijk naar Janet gaan. Ik dacht er aan, dat Janet de tweelingzuster was van de vrouw, waar mee Tom uit geweest was. Ik keek naar Tom en zag, dat Tom ook naar Janet keek. Ik vroeg mij af, of hij even verschrikt was als ik geweest was, toen ik voor de eerste keer de tweelingzuster van Letitia onder ogen kreeg. Iemand moest die mensen toch aan el kaar voorstellen, dus zei ik; Elsa, dit zijn mijnheer en mevrouw Holbrook, Mijn heer en mevrouw Marford. Zij bogen allen even tegen elkaar, zoals men nu eenmaal doet en toen zei Elsa: Zullen we wat drinken? Men kon duidelijk zien, dat niemand eigenlijk iets voor een dronk voelde, behalve Begg Holbrook hij was het type, dat nooit een borrel afslaat. En toen veranderde Janet dan ook maar van idee en zei, dat zij er toch misschien ook wel een wilde hebben. Tom moest er wel een nemen om hen gezelschap te houden. Ives weigerde. Hij wachtte tot al die inleidin gen voorbij zouden zijn, voor hij zijn offen sief inzettte.. Vertelt u mij eens, mevrouw Holbrook, zei hij even later, heeft uw zuster ooit gezegd, dat zij vorige week naar een thea ter was geweest? De naam van het stuk was: „Het goede hart". Janet dacht een ogenblik na en keek toen naar Begg en zij keken elkaar een beetje verwonderd aan. Neen, zei zij, zij heeft er mij nooit iets van gezegd. Maar het is best mogelijk. "Wij zagen haar niet veel, ofschoon zij bij ons in huis woonde. Ik weet wel, dat we de vorige week op een mórgen over acte- I ren spraken. Zij vertelde, dat zij er mee op zou houden omdat je, als je iemand een rol goed ziet spelen, er aan wanhoopt ooit zelf ook iets goeds te kunnen presteren. Zij noemde de naam van de een of andere acteur, maar die kan ik mij nu niet hei>- inneren. Zij zei niet, of zij die juist gezien i had, of dat zij iemand bedoelde, die zij j enige tijd geleden gezien had; maar ik had j de indruk, dat zij hem onlangs gezien had. I (Wordt vervolgd).*

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1949 | | pagina 6