Haarlems Dagblad
Moskou en Tito
„Er is nog één strijd te voeren, namelijk
aiies wat ons scheidt
Dr. Drees:
die tegen
De Finse stakingen werden een fiasco
voor communistische drijvers
64e Jaargang No. 19327
Bureaux: Grote Houtstraat 93, Telefoon Adver
tenties en Administratie 10724, 14825. Redactie:
10600. Directeur-Hoofdredacteur: 15054. Bijkant.
Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Telefoon 12230.
Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Telefoon 12713, 10132.
Dinsdag 23 Augustus 1949
Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Abonnementsprijs per week 33 cent, per kwartaal
ƒ4,25. Franco per post f 4,75. Postgiró 273107.
Advert.tarieven op aanvraag bij de Administratie.
Hoofdredacteur: Robert Peereboom
en 6prcthte tjaaclentsrije «üoucant (Knrto t6?6)
Directie: P. W. Peereboom en Robert Peereboom
SINDS GERUIME TIJD heerst een slech
te vei standhouding tussen de Sovjet-
Russische regering en Ruslands afvallige
satelliet Joego-Slavië. Maarschalk Tito,
een tijden^ de tweede wereldoorlog plotse
ling verrezen figuur, heeft niet geschroomd
zijn trouw aan de Cominform en daarmee
aan Moskou op te zeggen en sindsdien zijn
eigen communistisch beleid gevoerd. Dit
heeft o.a. meegebracht dat hij een aantal in
zijn land vertoevende Russische uitgewe
kenen in gevangenissen heeft opgeborgen.
Daar zuilen zij het wel slecht hebben. Men
kan zich moeilijk optimistische voorstel
lingen maken van het gevangeniswezen in
de Balkan. Moskou's teerhartigheid werd er
wreed door getroffen; het verweet Tito
het toepassen van een ondragelijke en'
onmenselijke gevangenschap. Tito ant
woordde dat de gevangenen provocateurs
en spionnen waren, die complotten smeed
den en de orde bedreigden op aanstoken
van de Cominform. Overigens waren er
ex-Witte Gardisten bij, die vijandig tegen
over de Sovjet-Unie stonden.
Dit antwoord behaagde Moskou niet. Het
schi-eef terug dat alle 12000 Russische uitge
wekenen in Joego-Slavië ex-Witte Gardisten
zijn, maar dat velen van de dwalingen huns
witten weegs zijn "teruggekomen en tijdens
de oorlog Tito's rode partisanen hebben
gesteund. Daarmee hebben zij hun zonden
uit het verleden geboet. (Ge ziet dat Mos
kou niet alleen verrassend teerhartig maar
ook verrassend vergevensgezind tegenover
deze mensen is). Die lelijke Tito heeft hen
nu opgesloten omdat zij tegenstanders van
zijn ant:-Sovjet-Russi^che politiek zijn.
Enfin, Moskou's geduld is op en het zal
andere, doeltreffender maatregelen dan
nota's toepassen om de rechteh en belangen
van Russische burgers in Joego-Slavië te
verdedigen en de arrogante leiders van dat
land tot de orde te roepen. Alvast doet de
Cominform een beroep op de Joego-Slavi-
sche communistische partij, om Tito en zijn
mannen door andere leiders te vervangen.
Dit is een eerzame taak en in „Marxistische
partijen met een interne democratie" zijn
zulke veranderingen van leiderschap vol
komen natuurlijk. Hm.
Ofschoon Moskou ditmaal Verschrikkelijk
boos is en een bepaald dreigende toon aan
slaat in zijn jongste nota, tonen Tito en zijn
mederegeerders zich niet ontsteld. Zij heb
ben een antwoord op een vorige Russische
brief gepubliceerd, waarin zij Moskou van
dubbelhartige en bedriegelijke politiek be
schuldigen en zeggen, dat zijn beledigende
toon feitelijk geen antwoord rechtvaardigt
en dat het feiten verdraait. Zij laten het
officiële dagblad van hun Joego-Slavische
communistische partij, dat Borka heet,
verklaren dat de Russische nota's vol
scheldwoorden, beledigingen en bedrei
gingen staan en typerend zijn voor Moskou's
houding tegenover kleine socialistische lan
den. Zij trekken zich vermoedelijk ook wei
nig aan van Ana Pauker, de geduchte dame
die in Roerdenië Buitenlandse Zaken be
heert en die beweerd heeft dat de -Tito-
bandieten niet lang meer ongestraft zaken
zullen doen. Het is, ook in deze tijd, een
wat ongewone diplomatieke toon.
Wij hebben gisteren medegedeeld dat de
jongste Russische nota aan Joego-Slavië
nevens het protest tegen de behandeling
van Russische uitgewekenen een laatste
waarschuwing aan Tito's adres bevat, dat
hij zich gedwee en dadelijk moet schikken
naar de voorschriften van de Cominform.
Natuurlijk is dat tweede punt hoofdzaak.
Toen in de dertiger jaren Berlijn zich op
wond over de behandeling van Duitse
minderheden in Tsjecho-Slowakije en
Polen was dat ook niet zijn waarlijke be
weegreden. Daar zij even aan herinnerd
omdat het verklaart, waarom die Rus
sische motieven ons zo bekend in de oren
klinken. Overigens liggen de verhoudingen
in de wereld nu wel enigszins anders dan.
toen. Maar dat de Joegoslaven zich niet
voor de rol van Ruslands satelliet eigenen
kan niemand verbazen, die zich de Balkan
historie en de houding van het Servische
volk herinnert. Hebben de Russen ooit ver
wacht dat dit Balkan-volk met of zonder
een Tito zich blijvend zou laten com
manderen in de totalitaire trant? Men kan
het nauwelijks aannemen.
Intussen is de thans ontstane toestand
bedenkelijk omdat een nieuwe haard van
onrust is ontstaan. En omdat het de Balkan
betreft. Niet omdat die eenzelfde aanleiding
tot wereldconflicten vormt als in het ver
leden, al heeft Tito in de laatste tijd naar
Amerikaanse materiële hulp gehengeld en
enig bescheiden resultaat geboekt. Maar
wel omdat, zoals ook al blijkt uit het mee
praten van Ana Pauker, meer Balkanlan-
den in de kwestie betrokken zouden kun
nen worden en de haard van onrust zich
dus uitbreiden. Men kan zulle vooruit
zicht, bij 'de labiele toestand waarin de be
trekkingen tussen de volken verkeren, niet
achteloos voorbijgaan.
Het feit blijft dat Joego-Slavië, al heeft
zijn regering dan ook de grootste ruzie met
Moskou, geen enkele nauwe betrekking met
het Westen heeft en bij de Westerse rege
ringen wegens zijn communistisch bewind
wordt gewantrouwd. In feite staat het tus
sen Oost en West in, zonder dal? zijn re
gering ter ene of ter andere zijde wordt
aanvaard. Dit lijkt een weinig benijdens
waardige positie, die een man van zo
speciaal-avontuurlijke allure als Tito even
wel juist goed ligt. Zijn persoonlijke eigen
schappen en het stormachtige Servische
verleden doen ongetwijfeld grote invloed
gelden. R- P-
Ontslag van dr. Baruch was
verrassingvoor dr. Baruch
Sommige Amerikaanse kranten leggen
verband tussen president Trumans aan
vaarding van dr. Herman Baruch's ontslag
aanvraag uit zijn functie als ambassadeur
in Nederland en het feit. dat de verhouding
tussen de president en Bernard Baruch, de
broer van de ambassadeur, de laatste tijd
koeler is geworden.
Intimi van ambassadeur Baruch tf
Washington verklaren, dat hij niet voor
nemens was geweest zijn post te verlaten
en dat de aanvaarding van zijn ontslag
aanvraag voor hem een verrassing was.
Volgens deze kringen was Baruch's ontslag
aanvraag in Januari bij de president inge
diend als een formaliteit overeenkomstig
de gewoonte, dat functionarissen van de
uitvoerende macht hun ontslag indienen als
het hoofd van de uitvoerende macht de
president zijn ambtstijd begint.
Haagse Ronde Tafel-conferentie geopend
„Op te richten Unie mag souvereiniteit van Repoeblik
Indonesia Serikat niet beperken" aldus Hatta
's-GRAVENHAGE, 23 Augustus.
Hedenmiddag om twee uur is in de Haagse
Ridderzaal de eerste vergadering van de
Ronde Tafel-conferentie geopend met een
rede van dr. W. Drees, minister-president.
Onder een stralende zon togen tegen het
aanvangsuur de delegaties ter conferentie,
om de vijfhonderd zetels rond de ovale tafel
in te nemen tezamen met hun adviseurs en
ambtenaren. In de met palmen versierde
conferentiezaal waren talrijke genodigden
en een grote menigte persmannen aanwezig,
toen dr. Drees het woord nam. De minister
president sprak een woord van welkom, „in
afwachting van een beslissing der confe
rentie zelve over de regeling van het voor
zitterschap".
,Hoe de conferentie zich ook ontwikkelt",
aldus dr. Drees, „vaststaat, dat zij van in
grijpende historische betekenis zal zijn voor
het leven van de volken van Indonesië en
Nederland". Herinnerend aan het Ko
ninklijk woord van 7 December 1942 ver
klaarde dr. Drees: „Dit Koninklijk woord
werd gesproken in den vreemde, maar in
vrijheid. Ook in de onvrijheid, waarin wij
in Nederland verkeerden, hielden wij ons
de jaren van oorlog en bezetting bezig
met de toekomst, in het bijzonder ook ten
aanzien van Indonesië.
Ik herdenk met diepe dankbaarheid, hoe
tal van jonge Indonesiërs, die hier verble
ven, in het Nederlandse verzet hun vrijheid
en leven in de waagschaal stelden".
„Weinig kon in die jaren worden ver
moed, welk een lange en droeve weg zou
moeten worden afgelegd voor een Ronde
Tafel-conferentie zou worden gehouden
onder andere verhoudingen en van een
ander karakter dan toen werd verwacht."
Verwijzend naar de ontwikkeling dei-
onderhandelingen ging dr. Drees voort:
„Het algemeen kader van het overleg ter
conferentie is reeds geconstrueerd: de taak
der conferentie is aan dit kader een reële
inhoud le geven. Laten wij, als wij ons tot
onze taak zetten, ons er van bewusi blijven,
welk een ontzaglijke last de noodlottige
gang van zaken op beide landen heeft ge
legd. Dit besef versterke in ons het voor
nemen alles in te zetten, teneinde thans de
grote doeleinden van vrede, vrijheid en
samenwerking te verwezenlijken".
De minister-president zeide voorts, dat
hij het als een behoefte gevoelde de Indo
nesische afgevaardigden te verklaren, dat
het van Nederlandse zijde bij voorafgaande
overeenkomsten vastgelegde voornemen,
aan de Verenigde Staten van Indonesië de
souvereiniteit over te dragen, een voor Ne
derland onherroepelijk besluit betekende.
„Wel zouden naar het oordeel van velen
in Nederland aller belangen er mede ge
diend zijn geweest, indien een rustiger en
geleidelijker overgang mogelijk ware ge
bleken, maar het heeft geen zin de gevol
gen voorbij te zien van de versnelling van
de ontwikkeling, die is ingetreden als na
werking van de oorlog, en de gezonde
gedachte van de eigen souvereiniteit van
Indonesië eist thans spoedige verwezen
lijking. Wanneer dan ook, na een succes
volle afloop van de Ronde Tafel-conferen
tie, aan Nederland de taak toevalt zijn
souvereiniteit aan een nieuwe democrati
sche, Indonesische rechtsstaat over te dra
gen, dan betekent dat een daad, die gedra
gen wordt door een belangrijke meerder
heid van ons volk".
Wederzijds vertrouwen
De minister-president vervolgde: „Wan
neer men aan Indonesische zijde deze con
ferentie wil beginnen met het vertrouwen,
dat de spoedige vorming van de souvereine
Indonesische staat voor Nederland een
even onbetwist programmapunt is als voor
öe Indonesiërs, dan wil Nederland daar
tegenover het vertrouwen plaatsen, dat aan
Indonesische zijde met even grote ernst
gestreefd wordt naar de vorming van een
nieuwe band tussen Nederland en Indohe-
die een blijvende zegenrijke samen
werking tot resultaat zal hebben. Het doel
van deze conferentie gaat veel verder dan
de oplossing van de thans bestaande ern
stige moeilijkheden en wrijvingen.
Tenslotte moeten wij allen streven naar
het resultaat, waarmede niet alleen Ne
derland en Indonesië elk voor zich zo goed
mogelijk gebaat zijn, maar waarvan ook
de volkengemeenschap een wezenlijke bij
drage ontvangt."
Dr. Drees spoorde vervolgens aan tot
vermijding van alles wat kwetst of voedsel
geeft aan een gegrond wantrouwen.
„Ik mag in dit verband niet nalaten
met grote ernst te wijzen op de noodzake
lijkheid, dat de daadwerkelijke strijd, zo
wel met wapens als door propaganda
wordt gestaakt.
De conferentie streeft naar een hoog en
positief doel en als men dit erkent, dan be
seft men tevens, dat hoe eerder hoe liever,
ja zelfs nu al, gebroken moet worden met
alle gevoelens en gedachten, welke beho
ren bij de idee van tweedracht en strijd.
Als er nog één strijd te voeren valt, dan is
dat een strijd tegen alles wat ons* van el
kander zou kunnen scheiden".
Dr. Drees zeide te beseffen, dat aan beide
zijden nog mensen zijn, die gevangen door
wantrouwen en ressentiment, geneigd zijn
een tijdelijk en plaatselijk succes op een
ander behaald, te stellen boven de zelf
discipline en innerlijke inspanning die no
dig zijn om de grotere doelstellingen van
onze conferentie te bereiken.
„Mij als minister-president van Neder
land, die zo aanstonds de conferentie zal
openen, is het voorrecht geschonken deze
woorden tot u allen te mogen spreken. Ik
persoonlijk ben ervan overtuigd, dat wan
neer niet feitelijke omstandigheden en ge
beurtenissen de sfeer van deze conferen
tie gewelddadig doorbreken, de mogelijk
heden groot zijn om deze conferentie tot
een bevredigend resultaat te brengen".
Voor het oog der wereld
Dr. Drees besloot zijn rede met de woor
den: „Wij houden deze conferentie voor het
oog der wereld en wij zullen moeten be
seffen, dat de waardering, welke onze vol
ken in de wereld zullen genieten, mede
afhankelijk zal zijn van de wijze, waarop
wij deze onderhandelingen voeren. Gaarne
wil ik in dit verband een woord richten tot
de UNCI, wier leden wij ook welkom heten.
Ik spreek zeker in naam, niet alleen van
Nederland, maar van alle hier aanwezige
delegaties, wanneer ik zeg, dat wij van
harte hopen, dat deze conferentie ook voor
de leden van de UNCI, dié haar allereerst
zullen bezien uit internationaal oogpunt,
een zeer bevredigende en succesvolle er
varing zal blijken te zijn. Onder het uit
spreken van de wens, dat deze conferentie
moge strekken tot eer en zegen voor Indo
nesië en Nederland en het uitgangspunt
moge blijken van een nieuwe ontwikkeling
waarin op het verbreken der oude verhou
dingen een vrije en voor beide volken
vruchtbare samenwerking moge volgen,
verklaar ik thans de Ronde Tafel-confe
rentie geopend".
Hatia vraagt:
„Onverwijlde overdracht"
Hierna sprak de voorzitter van de Repu
blikeinse delegatie, drs. Mohammed Hatta,
in het Indonesisch een rede uit, waaraan
wij het volgende ontlenen: „Wanneer wij
thans om dezé ronde tafel zijn geschaard,
dan moet iedere partij daartoe zijn geleid
door de stellige overtuiging, dat deze con
ferentie hier haar doel zal moeten berei
ken, te weten de onvoorwaardelijke over
dracht van de volledige en reële souverei
niteit over Indonesië aan het Indonesische
volle.
De bittere ervaringen, opgedaan in de
tijd, die achter ons ligt, hebben uitgewe
zen, dat de enige oplossing van het Indo
nesische probleem bestaat uit deze onver
wijlde overdracht".
Hatta verklaarde, dat de kern der moei
lijkheden in het verleden gelegen was in
de kwestie der souvereiniteit. De souve
reiniteit van Nederland was naar zijn
mening gebaseerd op de historie. Maar
sedert de Indonesische onafhankelijkheids
proclamatie op 17 Augustus 1945 voelt het
Indonesische volk zich souverein. De -voor
zitter der republikeinse delegatie wees ver
volgens op de grote verandering van gees
tesgesteldheid bij het Indonesische volk na
genoemde datum. „Niet alleen de massa
hier te lande, maar ook de geleerden en
politici waren niet bij machte te begrijpen,
dat „het zachtste volk ter aarde" een op
standig volk was geworden, waarin een
dynamische geest was gevaren.
De proclamatie van 17 Augustus was de
verwezenlijking van de idealen van de In
donesische nationale beweging, die reeds
veertig jaar bestond. Het onnoemelijk
zware lijden onder de Japanse heerschap
pij heeft de wil tot vrijheid slechts ver
sterkt. Als gevolg van het misverstand om
trent de aard van de Indonesische vrij
heidsidealen ontstond er van het begin af
een psychologisch conflict tussen het Ne
derlandse volk en het volk van Indonesië".
Wantrouwen moet weg
„Met hoeveel nadruk men ook van Neder
landse regeringszijde juridische argumen
ten naar voren brengt dat de souvereiniteit
over Indonesië bij het Koninkrijk der Ne
derlanden berust, het Indonesische volk in
de Republiek is van mening en ervaart, dat
zijn staat souverein is. Het heeft een eigen
regering, een eigen leger en een eigen
politiemacht. Het heeft een eigen geld
wezen en niet te vergeten ook een
eigen buitenlandse politiek en een buiten
landse vertegenwoordiging, die zich met de
dag uitbreidt en hechtere verbindingen legt
met andere landen. Dat alles wordt aan
gevoeld als zovele bewijzen van souvereini
teit, welke niet zo maar uit het volks
bewustzijn zijn weg te praten."
Hij vervolgde: „Het Indonesisch-Neder-
landse conflict is in wezen een ptycholo-
gische kwestie, die nog gecompliceerder
gemaakt werd door de reeds vier jaren
durende moeilijkheden. Het is om die re
den, dat elke spanne tijds, welke een uitstel
van de overdracht der souvereiniteit
vormt na het bereiken van een overeen
komst, door het Indonesische volk wördt
aangevoeld als een politieke manoeuvre om
de koloniale macht le handhaven en als
gevolg hiervan zal het Mantrouwen ten
opzichte van de Nederlandse bedoelingen
groter worden. Daarom is ons voornaamste
streven gericht op het doen verdwijnen
van het gevoel van wantrouwen en het ver
sterken van de wil om elkaar te begrijpen
en samen te werken. Daarom moet ook
alles, wat wantrouwen kan wekken, wor
den vermeden."
„Geen superstaat"
Vervolgens betoogde Hatta, da» de van
Nederlandse zijde gestelde voorwaarde,
dat de souvereiniteit aan een federatief
Indonesië zal worden overgedragen en een
Unie met Nederland zal worden gevormd,
van Indonesische zijde, zowel^ van repu
bliek als B.F.O., niet gevoeld wordt als een
voorwaarde die de souvereiniteit beperkt.
Een eerste voorwaarde voor de op te richten
Unie noemde Hatta. dat zij „geen beper
king vormt voor de volledige en reële souve
reiniteit" van de Repoeblik Indonesia Se
rikat. Hatta beschouwde het als een vol
doening, dat de Nederlandse regering reeds
herhaalde malen laevestigd heeft, dat door
Nederland niet gestreefd wordt naar hel
ideaal van een Unie in de vorm van een
superstaat. „Die Unie zal een vrijwillige
associatie moeten zijn. niet strak in haar
structuur en haar binding".
Hatta verzekerde vervolgens dat de-kapi
taals- en economische belangen van Ne
derland in Indonesië verzekerd zullen zijn
en besloot zijn rede als volgt: „Vier jaren
lang hebben onze beide volken geleefd in
wederkerige vijandschap en met gevoelens
van wrok in het hart. Vier jaren lang heb
ben wij elkaar bestreden en gemoord, met
vergeefse opoffering van goed en bloed,
Laat ons thans een nieuwe geschiedenis
aanvangen, gegrondvest op vrede en sa
menwerking. Moge God de Almachtige ons
werk Zijn zegen schenken."
Vervolgens spraken nog de voorzitters
van de Nederlandse delegatie en van de
UNO-commissie.
Na deze redevoeringen werd de agenda
goedgekeurd, die de volgende punten be
vatte: Vaststelling reglement van orde dei-
conferentie; Verkiezing voorzitter en 3
vice-voorzitters der conferentie; Benoe
ming van de secretaris-generaal der confe
rentie; Instelling van de centrale commis
sie en Rondvraag.
De Eindhovense politie heeft een oude autobus herschapen in een rijdend politiebureau,
dat onder meer 'n verhoorlokaal, een bureau voor de commandant en een wasgelegen
heid bevat en dat voorts is uitgerust met eert mobilofoon-installatie. Deze mobiele
commandopost zal voor liet eerst in functie komen bij de landbouwtentoonstelling die
in Eindhoven gehouden wordt. Boven: de coynmandant in zijn bureau.
Onder: het bureau op wielen.
Een tramtrein, die leeg uit Zundvoort naar Haarlem terugkeerde, is gistermorgen bij
de halte Kostverloren op een N.Z.H.-reparatiewagen en een daarvoor staande lorrie
met lasmotor gebotst, doordat de trambestuurder, die een ogenblik geen vrij uitzicht
had, deze obstakels te laat opmerkte. Zoals de foto laat zien, kregen de reparatiewagen
en de lorrie (gekanteld, op voorgrond) flinke schade, maar de arbeiders van de
renaratieploeg konden nog juist op tijd van de rails wegspringen, dank zij waar
schuwend geschreeuw van enkele timmerlieden die voor een naburig
huis aan het werk waren.
Positie der regering werd er door versterkt
De Finse sociaal-democratische premier,
Fagerholm, heeft de huidige staking in
Finland „de grootste en best georganiseerde
communistische aanval op de Finse ge
meenschap" genoemd. Hij zeide verder: „De
staking zal echter mislukken, omdat het
Finse volk weet, dat succes de onmiddel
lijke vernieling zou betekenen van alles wat
op economisch en politiek gebied bereikt is.
De sociaal-democratische arbeiders en de
leiders van het verbond van vakvereni
gingen hebben zich met vasthoudendheid
tegen de staking verzet, een vasthoudend
heid, die veelbelovend voor de toekomst
is: de meerderheid der vakverenigingen
heeft zich aan de zijde der regering ge
schaard en de kleine meningsverschillen
zijn ter zijde gelegd".
De staking in Finland najfr gisteren af
na het ultimatum van de federatie van
vakverbonden, waarbij de stakende vak
verenigingen met uitsluiting werden be
dreigd.
De houtvlotters te Kemi, die bovendien
een ultimatum met bedreiging met ontslag
van hun werkgevers hebben ontvangen,
waren heden voor drie kwart weer aan het
werk en hun werkgevers verklaarden, dat
de 160 kilometer lange opstopping van
boomstammen in de Meirivier voor de
winter zou zijn weggewerkt. Men had ge
vreesd, dat de stammen zouden invriezen
en bij de lentedooi met het sterk gezwoUen
rivierwater stroomafwaarts zouden drijven,
wat grote schade ten gevolge zou hebben
gehad.
Te Hangoe arriveerden de eerste contin
genten van 600 vrijwilligers om de lege
schepen met exportgoederen te laden. Zij
worden door de politie, die gewapend is
met machinegeweren, beschermd.
Maandag voegden zich vijf andere onder
communistische leiding staande vakverbon
den bij de staking, doch lang niet alle leden
ervan legden het werk neer. De metselaars
staking was onvolledig, van de arbeiders in
de schoeisel- en textielindustrie staakten
60 procent en van de houtbewerkers 30
procent.
Van de 27.000 chauffeurs en arbeiders
van zagerijen die heden in staking zouden
gaan, hebben slechts 4.000 zulks gedaan.
De arbeiders van bakkerijen in Helsinki
zijn weer aan het werk en de bussen en
taxi's werken weer normaal. De chauf
feurs van bestelauto's zijn nog in staking.
De havenarbeiders van Kotka aan de
Zuid-kust zijn weer aan het werk; het
aantal open Finse havens is thans vier.
De schattingen van het aantal stakers
verschillen. Het communistische stakings
comité spreekt van 100.000 en de werk
geversfederatie van 40.000 man. In Finland
zijn een millioen personen in loondienst.
De politie heeft heden opnieuw inval
len gedaan in het hoofdkwartier van de
communistische partij te Kemi. Er zijn
daar tot dusver 19 communisten gearres
teerd.
Unto Varjonen, de minister van Arbeid,
verklaarde gisteren: „Wij zullen de com
munisten laten toeslaan en zien wat zij
kunnen doen. Zij hebben hun actie een
jaar lang voosbereid, maar zij zal op hun
eigen hoofd neerkomen. Als zij denken,
dat zij de regering Omver kunnen werpen,
lopen zij met hun hoofd tegen de muur.
De financiële besprekingen
te Washington
WASHINGTON, 20 Augustus' (Reuter).
Naar de mening van waarnemeft te
Washington zal Amerika om iedere schijn
te voorkomen van het uitoefenen van druk
zich onthouden van het doen van voor
stellen voor de oplossing van Engelands
dollarcrisis bij de financiële besprekingen,
die op 7 September tussen de ministers van
Engeland, Amerika en Canada te Washing
ton zullen worden gehouden.
Het initiatief zal volgens deze waarne
mers gelaten wordemaan de Britse delega
tie, waarvan ook Bevin deel zal uitmaken,
daar de Amerikanen niet de verantwoorde
lijkheid willen hebben voor het opleggen
ven eventuele harde besluiten aan Groot-
Brittannië.
Het woord is aan....
Sir i us:
Er zijn mensen die geen gezicht
maar alleen maar gezichten heb
ben.
Oostenrijker ontsnapte
aan Russische greep
Ongewapende Engelse
soldaten hielpen hem'
Maandagmiddag hebben ongewapende
manschappen van de Britse militaire politie
te Wenen gewapende Sovjet-Russische mi
litairen verhinderd een Oostenrijker te
ontvoeren door een cordon om de Russische
jeep te vormen.
Gewapende Britse soldaten werden later
van een in de nabijheid gelegen kazerne
gehaald om de Sovjet-Russische officieren
tegen een menigte Weners te beschermen.
Volgens het Britse politierapport stopte
een Russische jeep, waarin zich gewapende
geüniformeerde Sovjet-Russen bevonden,
op een brug om de weg te vragen. Een Oos
tenrijkse man in burger sprong toen uit de
auto en riep: ,.Ik word ontvoerd!" Hij
trachtte te vluchten, doch de Russen haal
den hem in en sloegen hem met een revol
ver op het hoofd.
Het voorval werd gezien door een Oos
tenrijkse chauffeur, die zijn vrachtauto
dwars op het rijvlak zette teneinde de weg
te blokkeren.
Twintig ongewapende mannen van de
Britse militaire politie, die van een mars
terug kwamen, vormden daarop een cordon
om de jeep. Verschillende Weense auto's
werden door de bestuurders om de jeep
opgesteld. Een chauffeur kroop onder de
auto's door en sneed de banden van de jeep
stuk. De Britse politiemannen bevrijdden
de Oostenrijker, dr. Karl Sondermann, die
door de Russen ontkleed was om ontvluch
ten te voorkomen. Hij werd met ernstige
hoofdwonden naar een ziekenhuis overge
bracht.
Toen gewapende Britse soldaten versche
nen trokken de Sovjet-Russen zich terug.
Dr. Sondermann verklaarde later tegen
over Britse autoriteiten, dat hij op de terug
tocht van een zakenreis naar Duitsland
door Russische soldaten te Enns op de grens
van de Amerikaanse en Sovjet-Russische
zones van Oostenrijk uit de trein werd ge
haald. Zij hielden hem te Saint Vapentin,
juist binnen de Russische zóne. gevangen,
waar zij hem gedurqpde een week onder
vroegen en hem dag en nacht sloegen, aldus
dr. Sondermann. Zij beschuldigden hem
van spionnage voor de Amerikanen. Giste
ren werd hem verteld, dat hij naar het
Russische hoofdkwartier te Baden zou wor
den overgebracht. Hij besloot toen te trach
ten op de weg door Wenen te ontsnappen.
Onzekerheid over aantal doden
bij Franse bosbranden
Prefect van Gironde spreekt
over 230
De prefect van het Franse departement
Gironde heeft aan Reuter meegedeeld, dat
tot dusver ongeveer 230 personen zijn om
gekomen als gevolg van de bosbranden. De
Franse regering houdt zich echter voor
lopig aan het officiële cijfer van 80. Indo-
chinese troepen uit een garnizoen te Mont
de Marsan vonden Maandag dicht bij de
stad 30 verkoolde lijken, toen zij de om
geving afzochten naar slachtoffers. Bij de
bestrijding van de branden en het zoeken
naar vermisten zijn thans 10.000 militairen
ingeschakeld. Maandagmiddag werd een
aantal hunner naar Cazalis gedirigeerd,
waar een nieuwe bosbrand zich snel uit
breidde in de richting van Callon. Gemeld
wordt, dat een brand bij Saucats ernstiger
vormen gaat aannemen. Te Cestas aange
komen vluchtelingen spreken van een
brand, die zich verplaatste „zo snel als een
galopperend paard".
Bewoners van verschillende dorpen in de
getroffen streek, die elders geholpen had
den bij het blussen van branden, vonden
bij hun terugkeer hun eigen huis leegge
roofd.
Nog steeds breken branden uit in ver
schillende delen van Frankrijk.
Volgens het Parijse avondblad „France
Soir" is 130.000 ha van de 960.000 ha bos
grond door de recente branden vernietigd.
Van de 230 omgekomenen zijn 80 militairen.
Naar men verwacht zullen heden uit
Parijs, Rennes, Poitiers en Toulouse brand
weerversterkingen te Bordeaux aankomen.
De prefect van de Oostelijke Pyreneeën
heeft medegedeeld, dat de branden bij Tail-
let, Montauriel, Oms en Caixas geblust zijn
en dat men de situatie bij de brand van
Foncheville meester is. In het departement
Gironde zijn nieuwe branden gemeld.
De meeste persoonlijke ongelukken kwa
men voor bij Cestas,waar een nieuwe brand
uitgebroken is, die echter weer spoedig ge
blust werd. De minister van Defensie, Paul
Ramadier, heeft volgens „P^ris-Presse"
100.000 francs beloofd aan ieder behoeftig
gezin van Cestas. dat een lid verloren heeft.
De Franse politie heeft gisteren in het
Gironde-departement opnieuw een brand
stichter aangehouden. De arrestant heeft de
bosbrand gesticht, die enige dagen geleden
in de omgeving van de plaats Beychac
heeft gewoed.
IETS MINDER WARM
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M-I- in De Bilt, geldig van Dins
dagavond tot Woensdagavond, opge
maakt te tien uur.
Veranderlijke bewolking met op ver
schillende plaatsen gedurende korte
tijd wat lichte regen of een onweers
bui. Weinig wind. Morgen overdag iets
minder hoge temperaturen.
24 Augustus:
Zon op 5.37 uur; onder 19.46 uur
Maan op... 5.34 uur- onder 20.15 uur
(nieuwe maan)
Hoog- en Iaagwatertyden in IJmuiden
Dinsdag 23 Augustus
Hoog water: 2.5115.20 uur.
Laag water: 10.5723.18 uur.
Woensdag 24 Augustus
1-Ioog water: 3.3516.03 uur.
Laag water: 11.41 uur.
