Menten voor de Raad van Cassatie Haarlemse Hulpbank voorzag honderd jaar lang in een behoefte In Haarlem kwamen reedsduizend gedemobiliseerden terug De kleine wereld! Donderdag' 13 October 1949 Haarlems Dagblad en Oprechte HaarlemscKe Courant Thans twee en een half jaar geëist De aanklacht, waarop de sinds 1943 in Aerdenhout wonende koopman P. N. Men ten zich een jaar geleden voor het Amster damse' Bijzondere Gerechtshof had te verantwoorden, omvatte drie hoofdpunten: dienstneming bij de vijancj, optreden als „Verwalter" over de zaken van een aantal Poolse kunsthandelaren en over de te Krakow gevestigde Nederlandse rijstpellerij „Oryza" en roof van Poolse kunstschatten. Toen mr. Besier in April van dit jaar op nieuw requisitoir nam in deze zaak, achtte hij de vreemde krijgsdienst en het Verwal- terschap bewezen. De sententie van het vonnis, dat het Hof daarna wees, ging aanzienlijk minder ver: alleen hulpverlening aan de vijand. be staande uit eenvoudige diensten gedurende korte tijd werd tenslotte bewezen ver klaard, waardoor Menten in het bezit van zijn Nederlanderschap en van zijn ver mogen bleef. Met die uitspraak heeft noch de ver dachte, noch de advocaat-fiscaal genoegen genomen. Menten eiste algehele rehabilita tie en hield vol, dat de hulpverlening uit het verrichten van klusjes voor Schöngarth privé en dan nog buiten zijn wil be stond; de advocaat-fiscaal hield vast aan de dienstneming bij een gewapende Duitse formatie en was het er bovendien niet mee eens, dat de tijd die de verdachte'op eigen verzoek in een kliniek in Wassenaar had doorgebracht, als voorarrest werd be schouwd en in mindering gebracht van het jaar vrijheidsstraf waartoe het Hof hem veroordeelde. „Niet wettig en overtuigend" De raadslieden van Menten voerden gis teren bij monde van mr. L. G. Kortenhorst voor de Bijzondere Raad van Cassatie vijf cassatie-middelen aan, waarvan de voor naamste was, dat de door het Hof gebezig de bewijsmiddelen niet „wettig en overtui gend" waren. Mr. Kortenhorst doelde hier op Schöngarths verklaring, dat Mentens diensten als kunst-expert in verband ston den met de terugvoering der door de Rus sen geroofde kunstschatten naar de Poolse musea. Deze laatste niet door het Hof overgenomen beperking achtte de ver dediging gunstig voor haar cliënt. De pro cureur-fiscaal merkte in zijn requisitoir in antwoord hierop op, dat de Duitsers zich nu ook niet bepaald om de Poolse kunstschat ten hebben bekommerd. Mr. Kortenhorst betoogde nogmaals, dat de prestaties van zijn cliënt, die Russisch noch Oekrains kent en „Pools spreekt als een neger", als tolk bijzonder dubieus zijn geweest, waartegenover de president van de Raad, mr. H. Haga, stelde, dat Schön garth had gezegd, dat Menten'zijn dienst punctueel vervulde. Gebrekkig vooronderzoek Met nadruk Herhaalden de raadslieden de oude klacht: het vooronderzoek is gebrek kig gevoerd. De sfeer rondom Menten is bedorven. En natuurlijk kwam de bij de politie aangegeven verdwijning' van schilderijen, kunstvoorwerpen en waardepapieren ten bedrage van vele millioenen uit Mentens woning in Aerdenhout in de tijd dat de be zitter van deze rijkdommen achter prikkel draad zat, ook in het geding. NEEM GEEN RISICO Bestel Uw TROUWAUTO'S, uitsluitend le klas 6 pers. BOUCKAERT ZN., ROZENSTRAAT 7-9 Gevestigd sinds 1910. (Adv.) Burgerlijke stand van Haarlem HAARLEM, 12 October 1949 ONDERTROUWD: 12 Oct.. A. J. van Rijn en G. G. Droog; L. F. Stoute en A. Roof; A. G. Stijnman en H. Beetz; W. Oerlemans en J. A. M. Keij; J. Bijster en B. Pater; R. Planting en M. Beumer; C. Bakker en C. H. C. Rooijers; A. Benders en G. J. Bomhof; T. J. Wolters en R. Pera; J. Lourens en A. van den Dool; W. M. van Latum en A. D. Joustra; A. Joustra en J. C. Breeuwer; P. Doets en M. A. van Mourik; H. Passchier en P. P. Peters; J. L. W. Elligens en J. F. van Weel; C. Jacobs en J. Deinum; W. H. Rijnbeek en L. H. de Siso; H. Godefrooij en J. Willemse: D. M. H. Keetlaer en J. C. Daniëls; J. W. Moerkerk en M. J. Metten; J. Meijer en B. Mooijman. GEHUWD: 12 Oct., P. W. Vogelaar en A. W. M. Veldt; C. Stokman en J. M. van den Steen; J. Koelemeijer en H. van der Blom; J. C. J. van Baren en A. van Roon; H. J. Roelofs en B. P. H. Heijne; L. J. de Bruin en E. G. Wijte; G. J. Tesselaar en E. Massa; F. J. M. Gozeling en D. C. Castelijns; P. Molenkamp en H. Meijer; J. J. Bruijn en A, E. Govers; J. Sonnevelt en W. A. Groes; G. Pfaff en W. J. Medenblik; D. Schouten en I. C. W. Wallaard; H. Hendriks en H. J. de Blaazer; H. Schaap en J. G. Bangert; R. M. Ubink en J. P. van Wijk; M. van dei- Voort en P. Gompelman; J. Boerrigter en G. Troost; F. Snel en G. E. David; H. G. Beertsen en G. G. Hartog; J. G. van Zanten en M. H. Steenken. BEVALLEN van een zoon: 9 Oct., M. C. AldersAkersloot; 10 Oct, F. C. van Wy- lickMommers: 11 Oct., S. C. Horeman Rodenburg; T. J. Heijervan der Zee; 12 Oct., A. van der Tog'tNahon; C. den Rid dervan Assema. BEVALLEN van een dochter: 10 Oct., H. M. Rijbroekde Lugt; 11 Oct., E. Toele— Ouwejan; J. M. A. SieverdingAlbers van der Linden; C. J. Boersmavan Ekeren. OVERLEDEN: 11 Oct., W. H. van der MeijTurkenburg, 59 j., Spaansevaart- straat; M. H. G. HeezenBrein, 53 j., Em- malaan; N. Leunk-Jonk, 62 j. Leidsevaart. TRAINSNGSPAKKEN van 110 jaar f 6.25 tot f 11.25 VOOR DE BABY (Adv.) voor DONDERDAG 13 OCTOBER Stadsschouwburg: „De glimlach van Mo- na Lisa", (Amsterdams Toneelgezelschap), 8 uur. Spaarne: „Het tijgermeisje", 14 j., 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Hollywood op z'n kop", 14 j., 2.30, 7 en 9.15 uur. Rem brandt: „De grote passie", 18 j., 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „De witte duivel", 14 j., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Van de" duivel bezeten", 18 j., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „De kus des doods", 18 j„ 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur. VRIJDAG 14 OCTOBER Gem. Concertgebouw: Concert HOV, 8 u. Bioscopen; Middag- en avondvoorstellingen, Het onderzoek in deze zaak wordt door de Rijksrecherche gevoerd, die, naar mr. Kortenhorst mededeelde, reeds belangrijke vondsten heeft gedaan. Mr. Haga wees de verdediging erop, dat de Raad uit de stukken een ongunstiger indruk had gekregen van Menten dan van de vroegere Nederlandse consul te Krakow, de heer J. L. de Bruin, die door de verdachte ervan beticht wordt hem met valse beschuldigingen te achtervolgen, waarop mr, Kortenhorst prompt een kers verse verklaring' van een- tolk deponeert, waarin deze functionaris uiting geeft aan zijn diepe verontwaardiging over het kwade spel, dat er tijdens een ondervra ging van Schöngarth ten nadele van Men ten werd gespeeld. Hetgeen dan in lijn rechte tegenspraak is met vroegere ver klaringen van deze tolk, zoals de presi dent concludeerde. „Eerste klasse Patriot" Tenslotte ging de pleiter nog in op het verwijt, dat zijn cliënt de Nederlandse reputatie in Polen geschaad zou hebben. „Menten is een eerste klas patriot. Joodse zaken heeft hij onder zijn bèscherming genomen. Het Poolse verzet heeft hij ge steund", zo riep mr. Kortenhorst uit. „Als Menten, die tot de upper ten onder de Poolse magnaten behoorde, werkelijk ge collaboreerd had, dan was hij een Poolse Rost van Tonningen geworden". De procureur-fiscaal, mr. F. J. G. baron van Voorst tot Voorst, volgde de gedach- tengang van het Bijzondere Gerechtshof. „Dienstdoen bij de staf" zoals tenslotte be wezen is verklaard, wil nog niet zeggen in dienst treden bij de staf. Wat de ge tuigenverklaringen betrof, achtte de pro cureur-fiscaal, de door Schöngarth voor de Raadsheer-commissarisaflegde waarde voller dan welke andere ook. Spreker zag in Menten de man, die, aanvankelijk door de Russen van alles beroofd, trachtte met Duitse hulp zijn bezittingen te herkrijgen. Menten is'erop uit geweest, zo vervolgde de procureur-fiscaal, zijn misdragingen te verdoezelen: het is niet prettig als ver mogend man te kijk te staan, maar rijkdom dwingt op zichzelf Vrouwe Justitia geen respect af. „Zijn houding is alleen te be grijpen, als hij nog meer te verhullen heeft en mijn vermoedens gaan in die richting. Indien de verdachte vrijelijk naar Polen kon reizen, zou hij ongetwijfeld daar ook vervolgd worden". Mr. baron Van Voorst tot Voorst achtte de door het Hof opgelegde straf te laag en ging inzake de aftrek van het voorarrest met de advocaat-fiscaal mee. Volgens hem verzet de psychische toestand van Menten zich niet tegen een langdurige vrijheids straf. Spreker eiste twee jaar en zes maanden met aftrek van de internering van 16 Mei tot 13 October 1945. Volgens de procureur-fiscaal had Menten het Nederlanderschap (en dus ook zijn vermogen) verloren; indien dit niet zo was, zou de Raad door als bijkomende straf ont zetting uit de rechten op te leggen hiervan kunnen doen blijken. Uitspraak op 9 November. Uitzondering op prijsstop voor schoenen en pantoffels In de Nederlandse Staatscourant van 12 October is een vierde uitzonderingsbeschik king op de beschikking Prijsstop 1949 ge publiceerd. Op grond van deze uitzonderingsbeschik king is het geoorloofd bij het bepalen van de prijzen van hierna vermelde goederen, welke onder de Beschikking Prijsstop 1949 vallen, de verhoging van de importprijs van de in deze goederen verwerkte im portgoederen door te berekenen, voor zo ver tenminste deze verhoging ook inder daad betaald of verschuldigd is. De desbetreffende goederen zijn: schoe nen en pantoffels, met uitzondering van volksschoeisel en kinderschoenen bij ver koop door kleinhandelaren, leder en leder waren. De publieksprijs voor volks- en kinder schoenen zal dus niet stijgen boven het peil van 17 September. De prijzenbeschikking klompen 1946 blijft onverminderd van kracht. Gepensionneerden wensen verhoging der toeslagen In Den Haag hebben Dinsdag enige dui zenden gepensionneerden een „demonstra tieve vergadering" gehouden om actie te voeren voor verhoging van de toeslag op de pensioenen. De voorzitter van de Algemene Neder landse Bond van Gepensionneerden, de heer G. Wolters, verklaarde dat deze bij eenkomst het „uiterste middel was om meer bekendheid te geven aan de gerechtvaar digde teleurstelling en ontevredenheid der gepensionneerden". Drie andere sprekers betoogden, dat de regering op „absoluut onvoldoende wijze" de belangen der ge pensionneerden behartigt, wier eisen rede lijk en rechtvaardig zijn. Tenslotte werd een resolutie aangenomen waarin er bij de regering op aangedrongen wordt de toeslagen op de pensioenen te ver hogen. Hef consumentencrecliet De afwerking van de laatste terugbetalingen in Haarlem De afzonderlijke dienst die de gemeente Haarlem indertijd heeft ingesteld voor het j Consumentencrediet is opgeheven. Er is nog een betrekkelijk klein percentage credieten dat niet binnen de vastgestelde tijd is af gelost. De inning van die verplichte afbeta lingen is nu opgedragen aan de gemeente ontvanger. Al gaat het over een betrekkelijk klein percentage, er is natuurlijk hiermee nog een vrij groot bedrag gemoeid, want er waren immers in Haarlem meer dan 10.000 credieten verleend. De regering heeft er bij de gemeenten op aangedrongen mede te werken om te bereiken dat de mensen die tot terugbetaling vei'plicht zijn, die ver plichting inderdaad ook nakomen. „Vandersteng" heeft een radar-installatie De „Vandersteng". het propagandaschip van het Comité „Onze Marine" te Hilver sum, is weer in Haarlem aangekomen en des avonds is het verlicht. Dat biedt een bijzondere aanblik en het schip trok Woensdagavond reeds grote belangstel ling, In vergelijking met het vorig jaar, toen het eveneens bij het gebouw van de Hollandse Maatschappij der Wetenschap pen gemeerd lag, is er iets nieuws te zien, waarvoor velen belangstelling zullen heb ben. Het betreft het allernieuwste op het gebied der navigatie, namelijk een radar installatie. Reeds lang was het comité bezig aan de voorbereiding tot verkrijging van ,het apparaat. Vandaag is het aangebracht en de Haarlemmers zijn de eersten, die er kennis van kunnen nemen. De bedoeling van het comité „Onze Marine" is propaganda te maken voor de scheepvaart in het algemeen. Door de „Van dersteng" te bezoeken krijgt men een goede indruk van het leven aan bood van een schip, zowel op zee als in de binnenwateren. Personeel is aanwezig om belangstellenden over allerlei onderwerpen in te lichten. Gedurende vijf dagen ligt het schip in het Spaarne. Overdag worden scholieren ver wacht en des avonds is er voor anderen gelegenheid een bezoek te brengen. Het schip was tot en met Zondag in IJmuiden, daarna twee dagen in Spaarndam en na het verblijf in Haarlem, wordt naar Hillegom gevaren. Uitspraken van de rechtbank De twee politie-agenten die twee weken geleden voor de arrondissementsrechtbank in Haarlem terecht stonden onder verden king van huisvredebreuk en mishandeling', zijn hedenochtend conform de eis vrijge sproken. De Haarlemse expediteur H. J. B. die zich twee weken geleden had te verantwoorden wegens huisvredebreuk bij en belediging van een adjudant van politie, is veroordeeld tot een geldboete van f45 en een maand voorwaardelijk. De tenlastegelegde mishan deling van het zoontje van de politie-man werd niet bewezen verklaard. De eis was twee maanden. De Haarlemse vrouw W. C. T.van R., die haar kinderen in de steek liet om er met een andere man vandoor te gaan, is ver oordeeld tot zes maanden gevangenisstraf. De eis was acht maanden. Herman Krebbers solist bij HOV Aan het eerste Vrijdagavond-concert op 14 October door de H.O.V. onder leiding van Toon Verhey wordt medewerking ver leend door de jonge violist Herman Kreb bers, die het vioolconcert van Mendelssohn komt vertolken. Het programma bestaat verder uit de ouverture „De Hebriden" van dezelfde componist en de vijfde symphonie („Uit de nieuwe wereld") van Dvorak. De belangstelling voor deze concertserie C is zo groot dat ondanks het plaatsen van extra rijen stoelen de zaal totaal is uit verkocht. NATUUR A ZIJN OP Z'N BEST (Adv.) Delcourt van Crimpen, In Hoek van Holland wordt in opdracht van de Nederlandse Spoorwegen een nieuw stationsgebouw ingericht waarin alle bij de verbinding met Engeland betrokken diensten en instanties, zoals de Maatschappij „Zeeland", de douane, de maréchaussee, de P.T.T. en natuurlijk ook kantoren der Spoorwegen zeljs gecentraliseerd zullen worden. Het gebouw wordt 106 meter lang en bijna 18 meter breed. Op 27 October zal de Haarlemse Hulp bank, gevestigd in de Lange Margaretha- straat 13 honderd jaar bestaan. Deze instelling is voortgekomen uit een lofwaardig initiatief van enige vooraan staande inwoners van Haarlem. Zij toch namen als voorbeeld reeds lang vóór 1849 in Ierland bestaande hulpbanken, die zich ten doel stelden de minder met aardse goe deren bedeelde evenmens in voorkomend geval tegen zeer lage rente kleine bedragen in leen te verstrekken als voorschot op te velde staande gewassen, tot uitbreiding' van het bedrijf enzovoort, teneinde hen aldus uit handen van geldschieters en woekeraars te houden. In Ierland waren het hoofdzakelijk kleine landbouwers (aardappeltelers) die bij die banken hulp zochten. De geleende bedragen werden met de rente in wekelijkse termij nen binnen het jaar'afgelost. Naar dit voorbeeld hebben Haarlemse ingezetenen op 27 October 1849 besloten onder toezicht van de Maatschappij voor Nijverheid en Handel, voorlopig voor vijf jaren een hulpbank op te richten. Dadelijk bleek dit instituut in een grote behoefte te voorzien zodat toen de eerste vijf proef jaren verstreken waren, men overeenkwam het bedrijf voor tien jaren voort te zetten. De Maatschappij voor Nijverheid en Han del zag eveneens het nut en de levensvat baarheid van de bank in en was tevreden met de gang van zaken, zij deed gaarne af stand van het voogdijschap, zodat na 1854 de Haarlemse Hulpbank als zelfstandige instelling' bleef bestaan. Na verstrijking van tien jaren werd telkens de termijn van voortzetting vernieuwd. Het laatst ge beurde dit op 1 Januari 1928 voor negen en twintig jaren. Het kapitaal, dat op 27 October 1849 4350 bedroeg, is telkens door de behoefte uitgebreid en het bedraagt nu f 50.000, ver deeld in inschrijvingen van 50 of veel vouden daarvan. Jaarlijks kan uit de ge maakte winst over dit kapitaal een divi dend van ten hoogste 4 procent worden uitgekeerd. Dit laatste houdt verband met verkregen vrijstelling van bepaalde belas tingen. Het maximum in leen te verstrek ken bedrag is nu gesteld op 1000. Het in 1849 opgetreden eerste bestuur van de bank bestond uit de heren: mr. A. A. voorzitter; A. C. Nog 2 a 3 duizend worden er uit Indonesië verwacht In Haarlem zijn reeds 1000 gedemobili seerden aangekomen. Wij weten niet met zekerheid hoeveel er nog te verwachten zijn, maar het aantal is tussen de 2000 en 3000 te schatten. Zo vertelde ons de heer P. Koen, secre taris van de DemobiLisatieraad voor Haar lem. Hij vervolgde: Wij zijn niet ontevreden over de gang van zaken. De duizend jonge mannen die sinds eind 1947 hier zijn aan gekomen, zijn practisch „verwerkt". Zij hebben werk gevonden, zijn in opleiding of studeren. Alleen degenen die in Septem ber en October zijn gearriveerd .hebben nog niet alle hun bestemming gekregen. Het aantal dat nog aan werk geholpen moet worden is op ongeveer 40 te stel len. Maar er verloopt steeds een tijdje tus sen aankomst en plaatsing. Wel is te zeggen dat de plaatsing op dit moment niet meer zo vlot gaat als eerst. Men voelt dat de arbeidsmarkt verzadigd is. Zelfs verwacht ik, dat die moeilijkheden in de naaste toekomst nog wat zullen toe- TenJjate van het bouwfonds van het Kleuterhuis verloti Margriette Haarlem is een tweede ing georganiseerd. De hoofdprijs is het hier afgebeelde houten landhuisje, dat geplaatst is in de Wilhelmina straattegenover de H.B.S. nemen. De arbeidsmarkt is niet willig meer met het opnemen van vrij grote contin genten arbeiders. Veel zal voor de komende tijd afhangen van de vraag hoe zich de toestand in ons economisch leven ontwik kelt. Wat zal de invloed van de devaluatie zijn? Maar toch blijf ik volhouden „het zal waarachtig wel gaan", zoals onlangs ge schreven is toen de Demobilisatieraad een boekje voor de gedemobiliseerden uitgaf. In de komende maanden zijn weer heel wat Haarlemmers uit Indonesië te ver wachten. De regering heeft immers ver klaard, dat met Januari de gehele 7 De- cember-divisie zal zijn gedemobiliseerd. Elke maand komen er nu 2 of 3 schepen uit Indonesië en op elk schip zitten gemid deld 30 a 40 Haarlemmers. Voor het eind Januari is zullen er dus wel 400 a 500 hier gekomen zijn. De tijd waarop deze jonge mannen komen is niet gunstig. Er heerst altijd 's winters werkloosheid. In het al gemeen is het veel gemakkelijker om werk in het voorjaar en in de zomer te vinden. De Demobilisatieraad in Haarlem is te vreden over de medewerking die van de industriëlen ondervonden wordt. Toch wordt gehoopt dat de graad van mede werking bij sommigen nog wat zal toe nemen, want alleen als ieder volledige medewerking geeft, zal voor elke gedemo biliseerde een bestemming gevonden kunnen worden. Helaas zal niet te voorkomen zijn dat, nu de arbeidsmarkt in het algemeen verzadigd is, in enkele gevallen plaatsing van ge demobiliseerden op den duur zal leiden tot ontslag van oudere werkkrachten. De ervaring leert dat liet steeds moei lijker wordt kantoorbedienden en handels reizigers aan werk te helpen. Hier speelt het overcompleet helaas een rol. Boven dien is het veel moeilijker een kantoor bediende le herscholen dan een vakarbei der. Kantoorbedienden die niet over goede diploma's beschikken doen dan ook beter in een andere branche werk te zoeken. Het Kennemer Bataljon is in Haarlem indertijd feestelijk ingehaald. Aanvanke lijk was het de bedoeling ook de andere gedemobiliseerden feestelijk te ontvangen. »Q14 „olulwl, 411 Daarvan is evenwel afgezien toen er grote l droeg het gehele sutk na de pauze. Daarom Kruseman, secretaris; J. van Westerkappel, kassier-boekhouder; N. J. A. Travaglino. mr. G. de Vries, jhr. G. F. van Tets en J. H. Dyserinclc, allen commissaris. In de thans verstreken honderd jaren heeft de Haarlemse Hulpbank steeds be wezen in een grote behoefte te voorzien. I-Iet zou te ver voeren hier aan te geven hoevele malen jaarlijks een beroep op de bank werd gedaan. Deed men dit dan zou blijken dat zeer, zeer velen dankbaar van de hulp van de bank gebruik hebben ge maakt en dat velen daarvan nog gebruik maken. Er zijn vette en magere jaren geweest. De magere jaren vielen vooral in de Duitse bezettingstijd. Verklaarbaar is dit omdat allerlei bedrijven en neringen toen een slepend bestaan voerden. Men had geen behoefte aan werkkapitaal, vernieuwing of uitbreiding van het bedrijf. Na de bevrijding was echter weer op leving te constateren. Dit geeft tegenwoor dige bestuurders de overtuiging dat hun instelling nog steeds in een bestaande be hoefte voorziet. Het geeft hun moed om het werk dat zij geheel belangeloos verrichten met volle energie voort te zetten tot heil van kleine neringdoenden, landbouwers, beambten en anderen. Dezen worden daar door in de gelegenheid gesteld op veilige wijze hun bedrijf te verbeteren, uit te brei den of wel een tijdelijk verstoord finan cieel evenwicht in de gang' van hun zaken te herstellen. Het tegenwoordige bestuur wordt ge vormd door de heren: J. C. Dirks, voorzit ter; mr. L. L. F. André de la Porie, vice- voorzitter; J. J. Schoevaert. commissaris penningmeester; mr. A. Beets, H. W. A. Hofmeester, G. Duyckinck Sander en J. G. van den Berg, commissarissen. Faust zonder Fausf Gastvoorstelling met Albert Bassermann Het is onmogelijk de waarde en de be tekenis van Goethes levenswerk „Faust" in de weinige regels van een dagblad recensie uit te meten. Trouwens: de gister avond in de Haarlemse Schouwburg' van het eerste deel dezer tragedie door een Zwitsers toneelgezelschap onder regie van Leopold Biberti gegeven voorstelling .bood geen enkele aanleiding om daartoe zelfs maar het begin van een poging te wagen ook al geschiedde deze zogenaamd ter herdenking van het feit, dat de dichter twee eeuwen geleden werd. geboren. Var. enige eerbied voor de tel-rst was nauwe lijks sprake. Niet alleen kwam vrijwel geen enkele monoloog zonder een gevoelige aderlating over het voetlicht, bovendien ontbraken vreemd genoeg een paar voor de zin van het treurspel nogal belangrijke episoden, zoals de proloog in het theater, de huldiging door de mensenmenigte, de scène in Auerbachs kelder en tot overmaat van ramp de toch zo maar niet met het oog op de reiskosten weg te cijferen Walpur- gisnacht Bij wijze van troost mag men aannemen, dat het publiek in de eerste plaats was gekomen om de fameuze Albert Basser mann te zien als Mefistofeles, sinds jaar en dag één van zijn glansrijkste rollen. Van zijn nu reeds legendarische grootheid als nauwelijks te overtreffen acteur, ver uit gegroeid boven de begrenzingen van welke richting' of school dan ook, waarde slechts een afschaduwing over de planken, maar toch zo kenbaar aanwezig dat men soms even tot geestdrift geraakte voor zijn tot alles ondermijnende humor beperkte creatie. Het bezwaar van zijn hoge leeftijd is niet weg te redeneren, hoezeer men zijn vitale persoonlijkheid ook bewondert. Doch waarschijnlijk is nergens ter wereld een toneelspeler te vinden, die zo de geheimen van deze duivelse partij om zijn vingers heeft gewonden, dat hij slechts even be hoeft te schudden om ze tot ontwikkeling te brengen. Men kan de kleuren en de con touren scherper wensen, dieper in het be wustzijn van de toeschouwer dringend, maar zelden maakt men een dusdanig na tuurlijk bespraaktheid mede. Heinz Woester declameerde het moet gezegd worden: met een prachtig luidende stent, die geen moment aan heldere ver staanbaarheid tekort kwam de honder den regels van de titelrol zonder ook maar één zinsnede uit de- kern van diens wezen te putten. Van de twee zielen, die in zijn borst zouden moeten wonen, waren geen woord en geen zucht te beluisteren, geen vertwijfeling en geen verrukking, geen honger naar inzicht en geen verlangen naar schoonhefd. Tengevolge daarvan zag men een Faust zonder Faust en hoorde men slechts een stortvloed van loze klanken. Ontroerend door haar zuivere eenvoud was de Gretchen var. Maria Schell, vooral tijdens het nachtelijke spel in de tuin, maar niet veel minder door haar iets te harde uitingen van wanhoop in de kerker. Zij Avontuur Dat moet een man geweest zijn die zijn pappenheimers kende, die Jan. Hij moet geleefd hebben in de tijd dat de eerste palen voor het paleis op de Dam in de grond geheid werden of daaromtrent. Er zal toen in het burgermans faestaantje weinig te beleven zijn geweest. Ge zoudt u in een koetsje over dehobbelbobbels van keien hebben kunnen laten rijden of aan de haven naar de Oostinje-vaardcrs kunnen gaan vergapen maar verder zal er niet veel geweest zijn om een onstuimig hart te ge rieven. Ge hadt naar Jacob van Campen kunnen gaan kijken, die het druk had met toe te zien of ze zijn palen wel recht de Amster damse grond in sloegen maar als ge twee palen had zien slaan, kon de rest u gestolen worden, met Jacob en zijn paleis erbij. Zo zijn de mensen. Dat heeft die Jan beter in de gaten ge kregen. Hij heeft in de ogen en de harten rondom hem het menselijk verlangen naar avontuur gelezen. Hij heeft begrepen wat het is, waarop alle mensen op alle leef tijden wachten. Hij heeft begrepen wat het is, dat Willem Barendsz en Marco Polo en Magelhaens en Columbus dreef naar de verten waar hemel en zee in elkaar vloeien. Die Jan heeft daarmee de mensen van alle lijden tot in de kelder van hun ziel ge keken. Hij heeft wat latten en zeildoek aan elkaar gemeesterd. Hij heeft uit eiken kachelblokke» wat rare tronies gesneden met lange neuzen en flaporen en ogen als spiegeleieren. En hij heeft zijn zeildoeken geval midden op de Dam gezet, hij is er in gekropen en heeft zijn dwaze poppen boven de rand laten uitkijken en met hun armen zwaaien. Zijn poppenkast heeft de eeuwen over leefd. Vandaag den dag nog staan de kin deren van onze tijd elkander opstoppers te verkopen van spanning en plezier voor de poppenkast. Die Jan Klaassen van toenter tijd heeft geweten wat de mensen te kort kwamen. Hij heeft bij zichzelvc gezegd: Zij snakken naar het avontuur, welaan, ik zal het hun geven. Zij kunnen de eerste paar eeuwen nog niet naar de bioscoop en geen Sherlock Holmessen lezen, welaan, ik zal zorgen dat ze zolang niets te kort komen. Hij zou zorgen dat ze niets te kort kwa men, ja, dat heeft hij gedaan. Bij de wal mende olielampen tussen de wafel kraampjes en smoutböllententen heeft zich daar op de Dam zo het een en ander afge speeld, daar werden dozijnen moorden per avond gepleegd, daar werden houten kop pen bont en blauw geslagen dat het gehei op Jacob van Campen zijn palen cr niets bij was. Daar gloeiden de wangen en schitterden de ogen bij het avontuur. Jan Klaassen die zijn lieve, schone Katrijn met lijf en leven verdedigde tegen een draak, een soldaat of een struikrover, wat in die tijd zo ongeveer één pot nat moet zijn geweest. Die aanmin nige Katrijn, die met luide jammerkreten haar eer en haar spaarpot met hand en tand beschermde tegen de kwaadwilligen, terwijl haar Jan in zalige onwetendheid een slaapje deed over de rand van de kast aan het an dere eind. De deugd en Jan overwonnen altijd, maar daar was zo het een en ander gebeurd voordat het zover was. Dan had het soms niet meer dan het haar van een kikvors gescheeld en die Am sterdammers maar huiveren en elkaar tegen de bekousde schenen schoppen van danige alteratie. •lieslijsten uit Indonesië kwamen, want in die tijd pasten feesten niet. Alle mannen die nu terugkomen krijgen van de Demo bilisatieraad een taart en bloemen thuis. Juist de volgende week zal de vraag in de Demobilisatieraad besproken worden of men weer tot feestelijke ontvangsten zal overgaan. was het dubbel jammer dat het dichtval lende gordijn zo dikwijls de aandacht van het publiek met een dof lawaai kwam on derbreken en versnipperen, teneinde de kleine veranderingen van hef décor moge lijk te maken, die beter bij open doek in het donker hadden kunnen geschieden. DAVID KONING Zo is dat begonnen daar op de Dam, toen de wereld te klein geworden was om alle mensen avonturen te laten beleven. Toen alle landen ontdekt en alle zeeën be varen waren, alle roofdieren verdreven en alle jonkvrouwen uit roverskastelen be vrijd, toen alle mensen een huis en alle tuinen een hek hadden. Toen de wereld veranderd was, maar de mensen dezelfde waren, gebleven: Toen konden de mannen niet meer vech ten voor de eer van hun geliefden, toen hadden alle draken het drakenpad gekozen en de struikrovers waren uitgestorven door gebrek aan struiken. Toen waart ge blij als ge voor enkele centen een uur of wat in uw verbeelding de sterke man kondt zijn, die met helden moed ranselde op de houten kop van een draak, om uw geliefde uit zijn klauwen te redden. Ja, die Jan Klaassen en zijn uitvinding hebben de eeuwen overleefd. Ge vindt hem vandaag nog terug in de bioscopen, op het toneel, in boeken en bladen. Hem, en zijn Katrijn. Misschien draagt hij een cowboy-hoed en heet hij Bob Hope. Misschien zit hij achterstevoren op een hollend paard revol vers leeg te schieten. Maar ge kunt er op rekenen dat zijn Katrijn niet veraf is. Zij zal wel geen houten hoofd en geen slappe zwaaiarmen meer hebben, maar goudblond haar en karmijnen lippen. Maar zij zal bedreigd, gered en bemind worden, zo wis als tweemaal twee vier is en sinds die Jan in zijn zeildoeken kast kroop hebben wij voor wat centen de kans gekregen om dat redden en beminnen zelf te doen. En wij doen het met honger en plezier, of zij nu Katrijn, Ingrid Bergmann of Trul- letut heet. J. L. Men moet iets .niet ingewikkeld maken, als het ook en even goed eenvoudig kan. Niels is eenvoudiger dan het plaatsen van een Groentje in Haarlems Dagblad. En het is meer dan „even goed", het is beter. Arbeider steekt zijn vrouw dood Woensdagavond heeft de 29-jarige fabrieks arbeider I-I. van L, in zijn woning aan de Nijverheidsstraat tc Capelle aan de Usel zijn vrouw van het leven beroofd. In over spannen toestand stak hij haar met een mes. De vrouw, die dertig jaar was, is korte lijd daarna overleden. De dader heeft, zich later op de avond bij de politie gemeld. Uit de verklaringen, die Van L. bij de politie heeft afgelegd, blijkt dat hij ont stemd was over het feil dat zijn vrouw, die om halfvijf was uitgegaan, pas om halfacht was thuisgekomen. Hij had een mes in zijn zak gesloken met de bedoeling zijn vrouw bij haar thuiskomst van het leven le be roven. Herkeuring van artsen en tandartsen Blijkens een beschikking van de minister van Oorlog zullen Nederlanders, die arts of tandarts zijn of die voor arts of tandarts studeren en als ingeschrevene voor de dienstplicht vóór 14 Mei 1940 ongeschikt voor de dienst zijn verklaard en nog geen 45 jaar oud zijn, worden opgeroepen om zich opnieuw aan een onderzoek omtrent hun geschiktheid voor de dienst te onder werpen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1949 | | pagina 5