J
„Cynisme over het v/erk der V.N.
is ongerechtvaardigd"
De 9 Muzen
Geen brief zonder kinderpostzegels
„Verblinde politici en koppige Koning
dreigen België te vernietigen"
Voor en over
kinderen
Pionierswerk voor ouden van dagen
Dinsdag 25 October 1919
3
MINISTER STIKKER:
Belangrijke resultaten op politiek, sociaal
en economisch gebied
De minister van Buitenlandse Zaken, mr
D. U. Stikker heeft ter herdenking van het
in werking treden van het Handvest der
Verenigde Volken Maandagavond een ra
diorede uitgesproken. De minister zeide dat
de idee van een toekomstige volkenge
meenschap werd geboren in de duistere
dagen van 1941. In 1945 kwamen te San
Francisco de vertegenwoordigers van 50
staten bijeen. Bij deze gelegenheid werd
het Handvest vastgesteld.
„Wanneer wij de balans opmaken van
de gebeurtenissen welke in de vier jaren
daarna zich hebben afgespeeld", zo zeide
minister Stikker, „mogen wij niet toegeven
aan het cynisme dat zich bij een opper
vlakkige beschouwing misschien van ons
meester zou kunnen maken. Juist op deze
dag moeten wij ons weer laten doordringen
van de idealen, welke in de duistere oor
logsdagen de volken bijeen brachten, om
uiting te geven aan een hartstochtelijke
roep om vrede. De wil tot vrede moet in
een ieders hart worden aangekweekt. De
individuen zullen zich aaneenscharen tot
volken en de drang naar vrede zal zich zo
doende tenslotte in een machtige vloed over
de wereld uitstorten.
Helaas is dit stadium nog niet bereikt.
Het blijkt, dat de reeds vóór de oorlog be
staande tegenstellingen onder de drang der
omstandigheden slechts tijdelijk waren ter
zijde gesteld. Het onderling wantrouwen
tussen de grote mogendheden bleef bestaan
en het werk der Verenigde Volken onder
vond hiervan de terugslag.
Volledige internationale samenwerking is
nog niet mogelijk gebleken, In afwachting
hiervan heeft een aantal staten met gelijk
gerichte belangen daarom besloten tot sa
menwerking, waar zulks mogelijk bleek.
Men zou de Verenigde Volken te kort
doen als men haar werk alleen zou beoor
delen naar de resultaten op politiek gebied.
In de afgelopen vier jaren zijn zowel op
economisch als op sociaal terrein vele vor
deringen gemaakt. Op vrijwel elk gebied
in het dagelijks leven zoals gezondheids
zorg, landbouw, voedselsituatie, moeder- en
kinderzorg, arbeidersregelingen, onderwijs,
transport- en bankwezen is men tot een
onderlinge overeenstemming gekomen, zoals
Protestvergadering van
het N.J.V. in Den Haag
Het Nationaal Jongeren Verbond heeft
Maandagavond in het Gebouw voor Kun
sten en Wetenschappen in Den Haag een
vergadering gehouden, die oorspronkelijk
in de zaal van het Kurhaus was belegd. De
heer Coenradi, voorzitter van het N.J.V.
vroeg de instemming der vergadering voor
een protest-telegram aan de Koningin, de
regering en de Staten-Generaal tegen het
optreden van cle secretaris-generaal van
Binnenlandse Zaken met betrekking tot het
weren van deze vergadering in het Kur
haus.
Voorts zeide de voorzitter volgens het
ANP-verslag, dat hij zich „diep schaamde
voor het verraad, dat thans aan de meest
afschuwelijke tafel, die ooit in Nederland
heeft gestaan, wordt aangedaan aan de
minderheden in Indonesië".
„De regering", zo zeide hij verder, „heeft
Zich in de afgelopen jaren alle moeite ge
geven om het Nederlandse volk in een
angstpsychose te brengen en heeft willens
en wetens in het volk een geest van slap
heid gebracht, mede met een beroep op de
bedreigingen van de scherts-vertoning die
zich Veiligheidsraad noemt".
De tweede spreker, luitenant-admiraal
b.d. C. E. L. Helfrich, zag door de loop, die
de gebeurtenissen thans hebben genomen,
de kans verkeken, dat Nederland samen
met Indonesië, verenigd met België en zijn
congo, een krachtige unie had kunnen vor
men, die geen Marshall-dollars van node
zou hebben gehad. Hij noemde het een
partijdige politiek, dat Nederland wordt
gedwongen, Borneo af te staan, hoewel het
Britse deel van dat eiland onder Engels
beheer blijft. Hij sprak van „een strategisch
gevaar, niet het minst voor Australië en de
Verenigde Staten, als het communisme de
kans krijgt, van Indonesië een brug naar
Australië te maken, als Nieuw Guinea aan
de republiek komt en als Nederland in In
donesië geen andere maritieme rol krijgt
te spelen clan onder rood-witte vlag op
verkochte schepen te moeten gaan varen".
„Waarom zwijgt de jeugd?" vroeg spre
ker. „Gaat zij accoord met het huidige
beleid? Dan verdient zij het lot, dat haar
wacht".
Dr. W. H. K. Feuilletau de Bruyn, de vol
gende spreker was van mening, dat over
enige jaren de huidige onderhandelaars
tengevolge van het naar de macht grijpen
door de communisten, ter zijde gesteld zul
len worden waardoor toezeggingen over
samenwerking met de Nederlanders waar
deloos zullen zijn geworden. Hij noemde
de heer Lovink „de slechtste gouverneur-
generaal". „Hij heeft de regering geadvi
seerd, Nieuw Guinea prijs te geven met het
oog op de Nederlandse handelsbelangen in
Indonesië".
De laatste spreker, de heer H. A. Luns
hof had „voor de vasthoudendheid en vast
beradenheid van een Soekarno en een
Hatta meer respect dan voor de allererbar-
melijkste Nederlandse politiek van de
laatste vijf jaren". Hij was van mening dat
zonder Indonesië Nederland noch in poli
tiek, noch in economisch opzicht nog iets
te betekenen zal hebben en in een pr rtner-
schap met België of andere West-Europese
landen eerder een blok aan het been zal
zijn dan een steun.
De vergadering, die werd geopend en ge
sloten met een reveil en een taptoe van de
drummers- en trompetterband van het
N.J.V., ging uiteen na het zingen van enige
coupletten van het Wilhelmus.
Agenda voor Haarlem
DINSDAG 25 OCTOBER
Rembrandt: „Singende Engel", alle leeft.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Tussen liefde
en zonde". 13 j., 2, 4.15, 7 en £.15 uur. Luxor:
..Het regiment der verdoemden". 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. City: „Een avontuur in Berlijn",
18 j,, 2.15, 4.30. 7 en 9.15 uur. Spaarne: „De
man in Texas". 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Het geheim van Mayerling", 18 j„ 2.30,
7 en 9.15 uur. Spaarne 17: Expositie woon
arken 1022 uur (tot. emmet. 30 October
WOENSDAG 26 OCTOBER
Stadsschouwburg: „Metropolitan ballet", 8
Uur. Bioscopen: Middag- en avondvoor-
Btellingen.
de mensheid nimmer tevoren heeft gekend.
Deze overeenstemming is daarom zo be
langrijk, omdat de internationale vrede en
veiligheid in de eerste plaats wordt be
paald door goede economische cn sociale
toestanden in elk" land afzonderlijk.
De economische en sociale raad der Ver
enigde Volken heeft de uiterst moeilijke
taak de sociale rechtvaardigheid en het
economisch evenwicht in de landen onder
ling te bevorderen. Om deze opgave te
laten slagen is het nodig dat elk mens en
ieder volk niet langer werkt uitsluitend
voor eigen welvaart.
De minister noemde onder andere het
kindernoodfonds, dat in Nederland bekend
werd door de activiteit van de U.N.A.C.
Bijna honderd millioen dollar werd besleed
voor voeding en gezondheidszorg voor kin
deren uit een groot aantal landen.
De rechten van de mens
Een tweede resultaat is de universele
verklaring van de rechten van de mens. Het
is slechts een verklaring, die geen enkele
rechtskracht heeft. Mr. Stikker zou het
willen noemen een beginsel, een geweten
van de mensheid. Juist omdat het geen
rechtskracht heeft, zou het wel eens kunnen
zijn dat deze „verklaring van de rechten
van de mens", als ware het een sterk waar
schuwend geweten, grote invloed zal
hebben.
De minister noemde voorts de plannen
voor technische hulp aan in geringe mate
ontwikkelde gebieden. Tot deze gebieden
behoren vrijwel geheel Azië, Afrika, La
tijns Amerika en enige landen in Europa.
Een nieuw hoofdstuk van de sociaal-eco
nomische geschiedenis van de mensheid
zal beginnen, indien deze plannen voor in
ternationale technische hulpverlening in
derdaad op grote schaal worden uitgevoerd.
Ook voor het volk van Nederland, dat
zich tengevolge van een jarenlange neutra
liteitspolitiek vaak weinig van het inter
nationaal gebeuren heel't aangetrokken en
gedurende de oorlog was afgesloten, is het
van groot belang, dat het zich op de hoogte
stelt van het wezen en het werk van de
Verenigde Volken. Dit geldt vooral voor de
jeugd, die een toekomst tegemoet gaat,
waarin de volken meer dan ooit mei elkaar
zullen moeten samenwerken.
In dit opzicht vroeg de minister nog de
aandacht voor de Vereniging voor Inter
nationale Rechtsorde.
„Wij moeten niet vergeten", zo besloot
mr. Stikker, „dat de wereldgemeenschap
nog slechts in wording is. Driehonderd jaar
waren nodig om van Groningers en Lim
burgers, Friezen en Hollanders werkelijk
een eenheid te maken. Laten wij dan niet
verwachten dat het mogelijk is om van Ne
derlanders en Ethiopiërs, Mexicanen en
Chinezen een gemeenschap te vormen in
vier jaar of zelfs, als wij het begin leggen
bij het stichten van de Volkenbond, in
dertig jaar".
Te veel naturalisaties?
De Commissie van Rapporteurs van de
Eerste Kamer heeft naar aanleiding van een
nationalisatie-ontwerp opgemerkt dat met
het naturaliseren een Nederlands belang
behoort te worden gediend.
Wanneer men bedenkt, aldus de commis
sie, dat Nederlands jaarlijkse bevolkings
overschot rond 170.000 bedraagt en zijn
beroepsbevolking elk jaar toeneemt met
rond 40.000 personen, voor wie dus telkens
werk moet worden gevonden, kan men
nauwelijks behoefte gevoelen, het aantal
Nederlanders door naturalisatie uit te
breiden.
Salzburg 1950. Getrouw aan de laatste
wens van de onlangs overleden componist
Richard Strauss zal diens opera „Capriccio"
met de zanger Ljuba Welitsch in de hoofd
rol worden uitgevoerd op het komende
Festival te Salzburg, dat overigens deze
zomer voor het eerst een aan de film gewijd
verlengstuk krijgt. Onder leiding van Willi
Fnrst en G. W. Pabst gaal men onder meer
een congres houden van acteurs en regisseurs
uit alle belangrijke productiecentra.
Veluws ballet. Het deze zomer opge
richte „Veluws Ballet" onder artistieke
leiding van Theo Bransz debuteert medio
November te Ede, met een programma dat
onder meer een eigen choreografie op de
volledige Peer Gynt-suite van Grieg ver
meldt.
Van Gogh in Amerika. Tweeduizend per
sonen verdrongen zich Vrijdag in de zalen
van het Metropolitan Museum te New York
om een keuze uit het beste werk van Vineent
van Gogh te aanschouwen. Deze belangstel
ling op een gewone werkdag wordt als een
voorteken beschouwd van een buitengewone
toeloop naar deze tentoonstelling.
In Februari gaat de collectie naar Chicago.
Lucratieve herinneringen. Een door het
weekblad ..Sunday Times" uitgeloofde prijs
van duizend pond sterling is toegekend aan
de staatsman Winston Churchill voor de
eerste twee delen van zijor mémoires.
Schilderijen naar Afrika. Volgend jaar
wordt in de voornaamste steden van Zuid-
Afrika een tentoonstelling gehouden van vijf-
en-iachtig schilderijen uit de negentiende
eeuw. afkomstig uit Nederlandse musea en
particuliere verzamelingen. De expositie zal
werken bevatten van Bosboom. Breitner de
gebroeders Israëls, Jongkind, Mauve, Jacob
en Willem Maris.
Weer in de gratie. Solange Schwarz. de
prima-ballerina van de Parijse Opera, kort
geleden door de directeur voor geruime tijd
geschorst wegens het onvoldoende betrachten
van terughoudendheid tijdens haar verblijf
in Engeland, is dezer dagen in ere hersteld.
Zij mag weer van haar loge gebruik maken
en trad Vrijdagavond op in een reprise van
het ballet, waarvan de titel in vrije vertaling
luidt: „De ridder en de maagd".
Haarlems comité bereidt zich voor op uiterste
krachtsinspanning
Vanavond wordt in Haarlems Stad
huis het plaatselijke comité voor de
kinderpostzegels geïnstalleerd. Voor
zitster is mevrouw C. G. E. Cremers-
de Bruijn; het secretariaat berust weer
bij de Unie van Vrouwelijke Vrijwil
ligers. De dames maken zich gereed
dit jaar een bijzondere krachtsinspan
ning te leveren. Want al zijn de resul
taten van de kinderpostzegelactie in
ons land nooit slecht, ze steken nog
altijd bijster ongunstig af bij de op
brengsten die in Zwitserland voor het
zelfde doel worden behaald. De post
zegelactie brengt in het Alpenland per
hoofd der bevolking niet minder dan
acht keer zo veel op dan hier. Dit
jaar zal gepoogd worden de kinderze
gels in Nederland zodanig in te bur
geren, dat iedere briefschrijver zijn
correspondentie met een toeslagzegel
frankeert.
De Haarlemse resultaten waren verleden
jaar overigens lang niet gek: in de tentjes
in de Haarlemse postkantoren werden
bijvoorbeeld niet minder dan dertigdui
zend kinderkaarten „weggezet" en deze
keer hoopt men het tot vijftigduizend te
brengen.
De collectie is bovendien buitengewoon
aantrekkelijk. Niet alleen zijn er de be
kende kerst- en nieuwjaarskaarten en
bloemenprenten, maar vooral de sprook-
jeskaarten zijn alleraardigst. In „luxe"
uitvoering zijn deze uitgevoerd in de vorm
van een uittrekbaar mapje, waarin
Sneeuwwitje en haar zeven dwergen vei
lig opgeborgen zitten.
De grote verkoop begint op 14 Novem
ber en duurt tot de eerste dag van het
nieuwe jaar. De schooljeugd krijgt echter
al een week eerder de gelegenheid zich
in te zetten voor hun misdeelde kameraad-
jes.
Schooljeugd ingeschakeld
Alle hoofden van inrichtingen voor gym
nasiaal-, voorbereidend hoger-, middel
baar-, nijverheids-, uitgebreid lager en
lager onderwijs in Nederland is verzocht
medewerking tc verlenen aan de kinder
postzegelactie ..Door het kind - Voor het
kind" tussen 5 cn 12 November.
De kinderzegel en -kaartenactie vormt
jaarlijks een grote bron van inkomsten voor
SPAAK OVER BELGISCHE KONINGSKWESTIE
Geen regionale, doch landelijke
volksraadpleging gewenst
Aan de vooravond van de behandeling in
de Belgische senaat van het voorstel tot het
houden van een volksraadpleging over de
terugkeer van Koning Leopold naar België,
heeft Paul Henri Spaak gisteravond voor
de Nationale Radio-Omroep een redevoe
ring gehouden, waarin hij de Belgische
bevolking met nadruk wees op de gevaren,
die aan deze raadpleging, vooral indien zij
regionaal geschiedt, verbonden zijn voor de
eenheid van het land. „Indien de Koning
werkelijk groot is en indien hij werkelijk
trouw is aan hetgeen hij reeds zo dikwijls
heeft verklaard: „Ilc geef mij geheel aan
België", dan moet hij begrijpen, dat hij
onder de huidige omstandigheden moet
aftreden in het belang van de rust in het
land en van de eenheid der Belgen. Indien
de vorst de noodzakelijkheid van zijn af
treden niet vermag in te zien, dan zou hij,"
aldus Spaak, „moeten verklaren dat hij
slechts naar België zal terugkeren, als hij
66 procent der stemmen in het gehele land
op zich weet te verenigen. De volksraad
pleging zou in dat geval dus geen gewes
telijk doch een landelijk karakter moeten
dragen. Indien de Koning 66 procent dei-
stemmen behaalt, zou hij zonder verdere
discussie automatisch moeten terugkeren
naar België. Mocht hij echter beneden de
66 procent blijven, dan zou hij onmiddellijk
moeten aftreden ten gunste van zijn zoon."
Blond avonturierstertje
terug in Nederland
Finnen wisten geen raad
meer met haar
Uit het nachtpostvliegtuig, dat vannacht
om klokslag drie uur op Schiphol landde,
stapte opgewekt een blond meisje, gekleed
in een windjack, een Finse soldatenbroek
en een paar korte Finse laarzen: Sylvia van
der Moer, het Nederlandse meisje dat
lange tijd temidden van de goudzoekers in
Noord-Finland woonde, door de Finse po
litie werd gearresteerd wegens het niet-
betalen van hotelrekeningen en tenslotte
door de Finse regering uit het land gezet
werd. Een legertje persfotografen en de
rijksrecherche wachtten haar op, maar
Sylvia, in wier blonde charme Finse snel
dichters inspiratie vonden en clie talloze
Sylvia bij de inspectie van haar bagage
één soldatenjas op Schiphol.
huwelijksaanzoeken kreeg van Finse be
wonderaars toonde niet de minste schroom
voor pers of politie, welke laatste haar
hoffelijk naar een apart kamertje op
Schiphol leidde.
Tijdens het „verhoor" week de glimlach,
die Fin lands gouddelvers er toe bracht,
haar hotelrekeningen te betalen, geen ogen
blik van haar mond en met even verende
pas als zij uit het vliegtuig stapte, stapte
zij later naar de douane om haar enige stuk
bagage, een groene soldatentas, te laten
inspecteren. Toen de douane zich ervan
had overtuigd, dat Sylvia geen gram Fins
goud in haar tas had gestopt, verliet zij met
dezelfde gulle lach aan de zijde van een
rijksrechercheur de aankomsthal van
Schiphol, stapte met hem in een gereed
slaande auto en verdween in snelle vaart in
de richting van de hoofdstad.
Nieuwe avonturen tegemoet?
Spaak begon zijn toespraak met de Bel
gische regering te verwijten dat zij door
het ingediende voorstel tot het houden van
een regionale volksraadpleging de eenheid
en zelfs het bestaan van de Belgische natie
op het spel zet. „De verblinding van enkele
politici en de koppigheid van de Koning,"
zo riep hij uit, „dreigen België te vernieti
gen."
Na eraan herinnerd te hebben dat de
Koning verklaard heeft niet terug te willen
keren indien hij geen 55 procent der stem
men op zich verenigt en de aangelegenheid
te zullen bestuderen indien hij meer dan
55 procent behaalt, stelde Spaak de grote
verdeeldheid in het licht, welke onder de
Waalse ministers heerst. Deze achten zich
geenszins door de verklaring van de Ko
ning gebonden en zijn van oordeel dat de
vorst slechts het recht heeft naar België
terug te keren, indien hij ook in de Waalse
provincies minstens vijftig procent dei-
stemmen verkrijgt.
„Ziet de regering niet in welke gevaren
het land en zelfs de monarchie lopen in
dien de vorst geen 55 procent der stemmen
behaalt of zelfs slechts 50 procent, hetgeen
denkbaar is?" zo vervolgde Spaak. „Hij zal
dan door het land weggejaagd worden.'Het
woord is hard doch waar. Wat zal het bui
tenland ervan denken en wat zal er daarna
van het prestige der monarchie overblij
ven? Wat zal voorts de positie van Prins
Boudewijn zijn? Is er iemand, die gelooft,
dat deze, na de beledigingen, zijn vader
aangedaan, naar België zal kunnen terug
keren om te regeren?
Stel evenwel dat de vorst wel 55 procent
der stemmen behaalt. De regering zal dan
een grote verantwoordelijkheid op zich
moeten nemen. Ik voorspel haar, dat zij in
dat geval niet in staat zal zijn de resul
taten van de volksraadpleging te beoor
delen, daar zij door een stroom van tegen
strijdigheden en niet met elkaar te vereni
gen hartstochten zal worden meegesleept."
De Koning zal in Wallonië zeker niet de
meerderheid verwerven, aldus de gewezen
eerste-minister, en wie de separatistische
tendenzen wil aanwakkeren, die sedert de
oorlog in Wallonië zijn waar te nemen, kan
hiertoe geen beter middel gebruiken dan
deze gewestelijke volksraadpleging. De
vorst zal daarentegen een grote meerder
heid hebben in Vlaanderen en welk een
vreselijke smaad zou de Vlamingen worden
aangedaan, indien de Koning ondanks het
behalen van 55 procent der stemmen, af
stand deed van de troon. Om al deze rede
nen betekent een volksstemming met regio
naal karakter een verscheuring van het land
en de scheiding van Wallonië en Vlaande
ren. Niemand kan voorzien wat hier de
uiteindelijke consequenties van zullen zijn.
Sprekend over de 55 procent, waarover
Koning Leopold zou moeten beschikken om
te kunnen terugkeren, merkte Spaak op,
dat dit een percentage is waarmede de
leider van een partij genoegen kan nemen,
doch dat dit onwaardig is voor een koning.
Mocht de Koning evenwel geen groots ge
baar wensen te maken, dan is er niettemin
nog een andere oplossing mogelijk dan die,
vervat in het regeringsvoorstel. De Koning
heeft steeds gezegd, dat hij niet de vorst
wenst te zijn van een partij, van een ge
west of van een bepaalde klasse, doch van
alle Belgen; dit laatste zal hij nimmer meer
zijn. Laat de vorst evenwel accepteren, dat
onbetwistbaar aangetoond wordt, dat zijn
terugkeer door het. overgrote deel van het
Belgische volk wordt gewenst.
VOORRANG IN HET VERKEER
De A. N. W. B. vestigt er de aandacht op,
dat, in afwachting van hetgeen straks in de
nieuwe verkeerswetgeving zal worden be
paald, de voorrangsregels in Nederland nog
steeds de volgende zijn: op wegen van ge
lijke rangorde heeft verkeer van rechts
voorrang, doch motorrijtuigen en trams heb
ben voorrang boven het langzame verkeer.
Op hoofdwegen heeft alle verkeer voorrang
boven het verkeer op zijwegen.
Onder hoofdwegen worden verstaan de
zgn voorrangswegen, kenbaar door oranje
kleurige aanduidingen, voorts verharde we
gen ten opzichte van onverharde wegen, en
bij bepaalde kruispunten die wegen of stra
ten. waarvan de zijwegen of straten nabij
de kruising voorzien zijn van een op de punt
staande driehoek.
Weliswaar zal hierin vermoedelijk bij de
invoering van de nieuwe wegen- en ver
keerswet wijziging worden gebracht, doch
tot dat tijdstip dient iedere verkeersdeel
nemer zich stipt aan de bovengenoemde re
geling te houden.
de bijna 350 kindersanatoria, ziekenhuizen,
weeshuizen, vacantiekolonies, Kruisvereni
gingen en doofstommen- en blindeninrich-
tingen voor kinderen, die ons land telt. Ver
leden jaar was de netto-opbrengst van de
kaarten tezamen met de toeslag op de
postzegels met ruim 200.000 gestegen tot
565.000. Ongeveer 80.000 werd bijeen
gebracht door leerlingen van scholen in
Amsterdam, Rotterdam en Groningen. De
Stichting voor het Kind, die in opdracht
van liet Nederlands Comité voor Kinder
postzegels deze actie organiseert, wil dit
jaar trachten de gehele Nederlandse school
jeugd in te schakelen.
Teneinde deze verkoopactie voor de
schooljeugd zo attractief mogelijk te maken
zijn er voor de klassen met de beste ver
koopsresultaten prijzen beschikbaar ge
steld, waar onder een 14-daagse reis naar
Zwitserland, een vacantie van 7 dagen in
Nederland en een schoolreisje van 1 dag,
alle voor een gehele klas. Per vijf leer
lingen mag één onderwijzer gratis de reis
meemaken. Een extra-prijs, een 3-daagse
reis naar België, wordt beschikbaar gesteld
voor die klasse, die gemiddeld per leerling
het hoogste aantal bestellingen heeft ge
plaatst.
De kinderzegcl 1949
De kinderzegels zijn gedrukt bij Joh.
Enschedé en Zonen te Haarlem. De ont
werpen. opschriften en waardecijfers in
begrepen zijn van Hub. Levigne uit Maas
tricht, die voor de plaatdruk de ontwerpen
zelf graveerde. Hij koos tol motieven de
jaargetijden, die figuurlijk zijn voorgesteld.
De gedachte voor de gehele serie is echter
niet alleen de jaargetijden symbolisch weer
te geven, doch ook een wenteling om het
wisselpunt der jaren: de vijfde zegel (blauw
20 cent, plus 7 cent), die men dus een
..Nieuwjaarszegel" zou kunnen noemen,
brengt dit in beeld.
De andere zegels zijn gewijd aan: zomer:
(rood) 5 plus 3 cent; herfst (goudbruin)
2 plus 3 cent; winter; (grijs) 10 plus 5 cent
en lente: (groen) 6 plus 4 cent.
Grote geesten en grote talenten hebben
door alle tijden heen de rijkdom en de
schoonheid van het leven geschept uit de
kleine, zilveren beginstroom van het leven
zelf: het kind, in wiens ziel nog helder en
doorzichtig het levenswater een meer
vormt, dat frisheid en verkwikking en
wijsheid geeft aan de vermoeiden, ver
warden, met wetenschap overladenen.
Grote geesten en grote talenten keerden
na overmoedige en desillusionerende om
zwervingen soms met iets van deemoed
terug tot dat heldere meer dc kostbare
kinderportretten, de kinderverhalen en
sprookjes die litteratuur werden, de filo
sofieën die de klare logica en onvermengde
eenvoud van het kinderverstand en het
kindergemoed tot basis van theorieën kre
gen, dat alles behoort tot de rijkdom der
culturele schatkamers, die de gouddekking
vormt van een beschaving'.
Het zijn geen grote geesten of grote ta
lenten, die zich beroepen op hun afkeer van
sentimentaliteit of hun liefde voor de nuch
tere realiteit om hun pogingen te recht
vaardigen. de kinderen tot ondermaatse
volwassenen'te maken, hun de dogma's van
het zogenaamde volle leven op te leggen,
zonder eerbied- of bewondering te heb
ben voor datgene wat het kind bekoort en
het kinderlijk denken zo bekoorlijk maakt.
Wij moeten onze kinderen het een en
ander leren maar wij dienen méér van
hen te leren, zo wij willen weten wat
waarde in het leven heeft. Wij moeten hen,
met onze autoriteit en onze macht, datgene
weten te verschaffen wat hen tot goede
mensen maken kan.
Een klein détail daarvan is hun om
geving. een klein détail weer daarvan is
hun kleine wereldje van kinderkamer en
huiselijk speelhoekje. Hoevele ouders be
kommeren zich oprecht om de versierselen
aan kinderkamerwanden? Goedbedoelde
doch afgrijselijk lelijke platen moeten
soms de kinderlijke dorst naar eenvoudige
schoonheid der kleine kinderen lessen. Het
kind moet de belangrijke personen en
dingen uit zijn geaachtenwereld terugvin
den in sierlijke en kalmerende vormen op
de wandversieringen van zijn kamertje
het enige vertrek waar het ongestoord zijn
jonge fantasie kan laten werken en schep
pen. Wat zijn belangrijke personen en
dingen voor een kind? Niet een vaaas mon
sterachtige zonnebloemen tegen een paarse
achtergrond, niet de grijnzende bulldog of
de grootmoeder uit 1880. Maar het speel-
goedpaardje, het wollige konijn, de harle
kijn, Sinterklaas; de aangeklede muis, en de
kinderen zelf.
-v
Een van hen, die dit blijken te begrijpen
en er naar handelen, is ongetwijfeld de
Haarlemse tekenares Mies Deinum, die zich
is gaan specialiseren op de behoeften van
de kinderlijke toeschouwer. Blijkens de
werkstukken op een tentoonstelling op de
bovenzaal van „Arbeid Adelt" in de Grote
Houtstraat streeft zij ernaar het kind in zijn
omgeving de schone zaken te zien te geven
waarnaar het onbewust verlangt, en voor
zover men dat verlangen kan analiseren
slaagt zij daarin. Zij heeft onder andere in
frisse, geestige kleurencombinaties de fi
guren van oud speelgoed op haar aquarel
len en pastels tot leven gebracht, zij laat
een aftandse ezel en een olifant met malle
stijve poten een humoristisch onderonsje
hebben, zij voert een grappige clown met
penseel en stift ten tonele en laat een hou
ten danseres balanceren op de rug van een
houterig paard.
Zij speelt met de dierenfiguren en alle
plezierige voorwerpen uit de speelgoedkast,
lokt de verbeelding der kinderen uit haal
tent door vrolijke tafereeltjes en geeft in
het. algemeen duidelijk blijk ervan dat zij
het niet te onbelangrijk heeft geacht zich
te verdiepen in het primitieve gevoel voor
aesthetica van de kleine wereldburger, dat
wellicht vaak minder onachtzaam met de
aesthetica omspringt dan het gesoigneerde
en geoefende gevoel van dc volwassene.
Ook kinderen zelf spelen een rol in de
werkstukken van Mies Deinum. Er kan
voor een kind immers nauwelijks iets in
drukwekkendere op de wereld bestaan dan
datgene wat het zelf doet. Het getekende
sprookje vindt er eveneens een plaats
dat alles is leerzaam en nuttig om te be
kijken. Voor ouders en opvoeders vooral.
En zij moeten hun kinderen meenemen
als critici. J. L.
Mevrouw Dekker wordt negentig
Dezer dagen brachten wij een bezoek
aan mevrouw C. A. DekkerHeeremans,
een pionierster op het gebied van zorg
voor ouden van dagen, die Woensdag haar
negentigste verjaardag hoopt te vieren.
Ondanks haar hoge leeftijd is zij nog vol
geestdrift voor dit werk. Met groeiend
enthousiasme vertelde mevrouw Dekker
over haar werk, over de dertig jaren, dat
zij zich beijverd heeft voor de vereniging
_,Ons Thuis". Haar negentigste verjaardag
zal zij kunnen vieren in de overtuiging, dat
zij degene is geweest, die zich in ons land
als eerste heeft begeven op het terrein van
de zorg voor de oude mensen, van den be
ginne af gesteund door mensen als de te-,
genwoordige minister-president Drees, die
indertijd, in 1918 wethouder van sociale
zaken in Den Haag was.
„Het was in de eerste wereldoorlog",
vertelt mevrouw Dekker, „dat ik voor het
eerst door mijn werk bij het uitreiken van
broodkaarten, geregeld in aanraking kwam
met ouden van dagen, die onder de meest
bedroevende omstandigheden hun laatste
levensjaren doorbrachten. Van een klein
pensioentje leefden zij ergens alleen op
kamers en soms was er niemand, die het
merkte als zij ziek werden of overleden. Ik
voelde, dat daar iets aan gedaan moest
worden." En onmiddellijk na de oorlog, in
1918 nog, werd de vereniging opgericht,
die zij zichzelf als doel had gesteld: „Ons
Thuis". Financiële moeilijkheden werden
met een grote wilskracht overwonnen.
Want dat „thuis" moest komen. Een te
huis voor de oudsten onder ons. van alle
richtingen en gezindten. Want het is de
overtu;,*ing van mevrouw Dekker, dat de
ouden va«. dagen niet verzorgd moeten
worden, omdat zij katholiek zouden zijn,
of protestant, sociaD-fïsch of liberaal, maar
omdat ze oud zijn.
Er kwam steun van cl? gemeente Den
Haag en in Scheveningen kon een hotel
worden gekocht en yoor het doel ingericht.
Dat staat er nu nog en „Huize Royal" zal
de steunpilaar blijven van „Ons Thuis".
Er mogen andere tehuizen van deze vc--
eniging komen en er zijn vele andere van
verschillende organisaties, maar de nu bij
na negentigjarige prijst zich terecht met de
gedachte, dat dit huis aan de Scheveningse
Badhuisweg cle eerste blijk is geweest van
een humaniteitsgedachte bij de verzorging
van hen, die dat door hun leeftijd verdiend
hebben.
Kent na elkander kwamen er nog twee
andere huizen in het bezit van de vereni
ging; het éne in Rijswijk moest spoedig
weer worden opgeheven, het andere, in
Den Haag, bleef bestaan tot in de oorlog,
maar werd toen bij een bombardement
zeer zwaar beschadigd. „Ons Thuis" heeft
het moeilijk gehad in de oorlog, verhaalt
mevrouw Dekker. „Wij zwierven eerst van
Scheveningen naar twee hotels in Ooster
beek, later vlak voor de luchtlandingen
weer vandaar naar Vierhouten." Maar
de vereniging hield zich aan haar doel en
zal zich daar ook aan blijven houden. In
middels is het grote Royal in Scheveningen
al lang weer betrokken, het andere huis
kon nog niet worden opgebouwd.
De vereniging heeft het niet gemakkelijk,
nog steeds niet. Maar ongetwijfeld beseft
zij, dat het goed is voort te bouwen op een
ijzersterk principe als dat van mevrouw
Dekker, die zich ondanks haar negentig
jaren niet heeft laten terughouden enige
weken geleden haar krachten weer te ge-
yen aan een inzameling voor leprozen. Zij
is een krasse oude dame, die morgen in
Aerdenhout haar negentigste verjaardag
viert om daarna weer zo snel mogelijk te
rug te keren naar de instelling, die zij zelf
dertig jaar geleden het licht deed zien:
„Huize Royal" van de vereniging „Ons
Thuis".
Nieuwe melkprijs voor de boer
De minister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening heeft de gemiddelde
producentenprijs voor melk voor de op
6 November 1949 beginnende nieuwe pro
ductie-periode vastgesteld op 17,75 cent per
kilogram melk met 3,5 procent vet. Er zal
verschil zijn in de prijs gedurende de win
ter- en de zomerperiode. De wintermeik-
prijs voor de boer zal 19.70 cent bedragen
en de zomermelkprïjs 16,70 cent per kilo
gram melk en bij een vetgehalte van 3,5
procent.
De aartsbisschop van Quebec, mon
seigneur Roy, is bij K. B. benoemd tot Com
mandeur in de Orde van Oranje Nassau, als
erkenning van de grote diensten die hij als
voormalig aalmoezenier-generaal van het
Canadese leger gedurende de oorlog heeft
verricht in de strijd die Canada en Neder-
land zijde aan ziide hebben gevoerd, voor de
verdediging van ean gemeenschappelijk
ideaal.