Hef oorlogsmonument
op de Westergracht te Haarlem
Iedere Haarlemmer op 12 November
met een klaproos in het knoopsgat
RADIO
Kort en Bondig
Alma's dubbele taak
Dinsdag 25 ÖctoKer 1949
Haarlems Dagblad en Opreclité HaarlemscKë Couranï
Er worden nog bijdragen gevraagd
Men weet dat Haarlem drie oorlogsmo
numenten krijgt. Aan de Dreef is het eerste
geplaatst. De andere komen aan de Wester
gracht en bij de Jan Gijzenvaart.
Het monument aan de Westergracht
wordt vervaardigd door prof. L. O.
Wenckebach in Noordwijk. Het is de be
doeling geweest dat het op 26 October a.s.
onthuld zou worden, want het is intussen
gereed gekomen. Maar de plaatsing moet
nog uitgesteld worden, waarschijnlijk een
maand, omdat de totale kosten tegengeval
len zijn en het geld nog niet bij elkaar is.
De gemeente Haarlem neemt nu een deel
voor haar rekening. Er is evenwel nog
f 2000 nodig. Daarom worden nog bijdra
gen gevraagd op de rekening van dr. W.
C. van der Laan bij de Rotterdamse Bank
te Haarlem.
Gaarne wekken wij op aan dit laatste
verzoek te voldoen.
Het monument herinnert a'an de gruwel
daad der Duitsers op 26 October 1944. De
dag tevoren was aan de Westergracht
F. Krist, het beruchte hoofd van de
inlichtingendienst der Haarlemse politie
uit de bezettingstijd uit de weg geruimd.
De Duitsers hebben toen als wraak vier
huizen in brand gestoken en tien gevan
genen laten doodschieten. Dit waren men
sen die in Amsterdam in de gevangenis
zaten omdat zij deelgenomen hadden aan
het ondergrondse verzet.
Als plaats voor het monument is geko
zen het gazon tussen de Westergracht en
de R.-K. kerk aan de Leidsevaart. Sinds
de bevrijdingsdag staat daar op een heu
veltje een eenvoudig houten kruis.
Prof. Wenckebach heeft om het oorlogs
leed uit te drukken een vrouwenfiguur
gekozen. Het beeld dat ongeveer 2 1/2
meter hoog is werd gehakt in hardsteen.
Tweede Chopin-reciial
door Theo van der Pas
Onze Nederlandse Chopin-vertolker Theo
van der Pas, speelde op zijn tweede recital
een geheel ander programma dan de vorige
keer. Hij deed een greep in de menigvul
dige genres van de componist en het werd
een bloemlezing, bestaande uit: de Fantasie
Impromptu, een Nocturne, een Scherzo, een
stel Préludes, de Berceuse, een paar Polo
naises. drie Etudes, een paar Mazurka's,
een Wals, en, om de collectie nog uit te
breiden, als bisnummer onder meer nog de
drie Eccosaises. Er was dus betrekkelijk
veel „kleingoed" bij, maar dat is bij Cho
pin geen bezwaar, ik zou haast zeggen:
integendeel. Hij was immers geen Beet
hoven, die bij voorkeur bouwde aan gewel
dige toon-constructies, maar een man van
stemmingen, die zijn grillige fantasie liefst
in beknopte vorm tot muziek maakte. En
het eigenaardige is, dat al die korte inval
len, die nauwelijks ontwikkeld wordèn
althans niet in klassieke zin hoe grillig
en contrasterend ze ook mogen zijn, altijd
bij elkaar passen. Het was dan ook geen
toeval, dat dit bonte programma van Theo
van der Pas een te aanvaarden eenheid
vormde, met een sterk boeiende kracht.
Maar voor de herscheppende kunstenaar
is het een geweldige taak zich in de staag
wisselende stemmingen in te leven en ze
technisch en poëtisch over te brengen Dir
is Van der Pas echter ten volle toever
trouwd, Wel moet hij eerst op gang komen.
Het duurt echter niet lang of de geest der
te vertolken muziek beheerst zijn hele we
zen en dan wordt het Chopin met al zijn
charme, zijn innigheid, zijn grilligheid, zijn
trots en zijn bravour! 't Is niet onze ge
woonte om vergelijkingen te maken met
interpretaties van andere vertolkers, maar
ditmaal kunnen wij toch niet nalaten hier
op een uitzondering te maken, door op het
poëtisch gehalte van sommige nummers te
wijzen, dat ons herinnerde aan de ver
tolkingen van wijlen Dirk Schafer, die een
klavierpoëet bij uitnemendheid was, het
geen als Chopin-speler zijn grote kracht
betekende. Wat wij deze avond te horen
kregen, bijvoorbeeld in de Nocturne in cis
(op. 27 no. 1), in de 13de Prélude (Fis) en
in de Mazurka's, was een Schafer volko
men waardig.
Een zeer sterke indruk maakte Van der
Pas ook met de Polonaise in fis, waarvan
hij de contrasten (het middendeel is eigen
lijk een charmerende Mazurka) een prach
tig relief gaf. De concertgever speelde ook
nog de Polonaise der polonaisen, die in As.
En na deze krachtprestatie, aan het slot
van een zwaar programma, was hy in zijn
gulheid nog fit genoeg om het geestdriftige
publiek op drie toegiften te tracteren.
Al dikwijls, maar vooral deze avond,
heeft Theo van der Pas getoond een Chopin
speler van meer dan gewone betekenis te
zijn.
JOS. DE KLERK.
ISKAR ARIBO SOLIST BIJ DE H O. V.
Het programma van het tweede "concert
van de serie C door de Haarlemse Orkest
vereniging onder leiding van Toon Verhey
vermeldt de ouverture ..Oberon" van Carl
Maria von Weber. de Onvoltooide Sympho-
nie van Schubert en het pianoconcert van
Tsjaikowski. Aan dit laatste wordt mede
werking verleend door de pianist Iskar Aribo.
Maquette voor het monument aan de
Westergracht.
Jubileum ds. J. C. Brussaard
In de Gereformeerde kerk aan de Mau-
ritslaan te Oegstgeest is gisteravond een
bijeenkomst gehouden ter gelegenheid van
het feit dat as. J. C. Brussaard veertig jaar
predikant is. Ds. Brussaard, die vroeger in
Bloemendaal werkzaam was, is thans
tweede predikant te Oegstgeest.
In het kerkgebouw waren onder meer
aanwezig burgemeester Baumann en wet
houder De Neef uit Oegstgeest, afgevaar
digden van de classis Leiden der Gerefor
meerde kerk en een honderdtwintigtal leden
van de Gereformeerde kerk te Bloemen
daal.
Onder de tonen van het Messiaskoor van
Handel, gespeeld door de organist Tobee,
werd de jubilaris met zijn echtgenote en
familieleden door ds. Eringa de kerk bin
nengeleid, waarna hem werd toegezongen
Gezang 135 1. Ds. Eringa ging voor in ge
bed en sprak de jubilaris en diens familie
vervolgens toe.
Tal van sprekers voerden daarna het
woord waarbij aan het veelomvattende
werk van ds. Brussaard herinnerd werd.
Het bleek van welk een groot belang zijn
arbeid is geweest en welk een zegenrijk
werk hij heeft mogen verrichten als radio
predikant te Bloemendaal in de jaren
19241947. Hij is hiermede duizenden zie
ken, gewonden en ouden van dagen tot
steun geweest.
In zijn slotwoord zeide de jubilaris, dat
de buitengewone belangstelling uit alle
delen van het land hem zeer had getroffen.
Hij bracht dank aftn het huldigingscomïté.
De bijeenkomst werd besloten met het
zingen van Gezang 29. Na afloop werd ge
legenheid geboden de jubilaris geluk te
wensen, waarvan zeer velen gebruik maak
ten. 9
Maar dan moeten er ook collectanten komen
Veertig duizend witte houten kruisen staan
er in Nederland, even zovele zwijgende
tekens ter nagedachtenis aan hen die hun
leven gaven voor de bevrijding van Europa
en de herrijzenis van ons vaderland.
Zij kwamen dikwijls van ver, uit Frank
rijk en Polen, uit Engeland en Canada,
uit Australië en Amerika en zij zouden
hun geboortegrond en degenen die hun
lief waren, niet weerzien.
Wij, die zoveel verplichtingen jegens
deze mannen hebben, kunnen niet veel
meer voor hen doen. Het weinige echter
waarmee wij onze dankbaarheid kunnen
tonen, zullen wij niet nalaten.
Eén van die bescheiden taken die wij
hebben te vervullen, wordt gevormd door
de verzorging der oorlogsgraven.
Onder leiding van het Nederlands oor
logsgraven-comité hebben duizenden een
of meer graven van gesneuvelde geallieer
den geadopteerd.
Daarnaast dienen de oorlogsgraven met
ideeële zorgen omringd te worden. De
nabestaanden der gevallenen stellen vaak
contact met de bewoners van het land
waar een dierbare viel, op prijs. Zij vra
gen vaak om foto's van zijn laatste rust
plaats en ook daarvoor zorgt het Neder
lands oorlogsgraven comité, evenals voor
de organisatie der plechtigheden op de
grote gedenkdagen van de afgelopen we
reldoorlog.
Wanneer dan de familieleden zo'n hoog
tijdag willen bijwonen, dan is het Neder
lands oorlogsgravencomité er weer om hun
volledige gastvrijheid aan te bieden.
Het is te begrijpen dat vooral deze laatste
activiteit veel geld kost, temeer daar steeds
weer nabestaanden ertoe overgaan een pel
grimage naar de soldatenkerkhoven te
ondernemen.
Het comité houdt eens per jaar een col
lecte om zijn kasmiddelen weer op peil te
brengen. Die inzameling wordt in het ge
hele land omstreeks de wapenstilstandsdag
van de eerste wereldoorlog 11 Novem
ber gehouden en staat in het teken van
de klaproos, de bloem die in al zijn eenvoud
zo bij uitstek de weemoed van het solda-
tengraf vertolkt. Overal zal men in de ko
mende weken het op deze gedachte ge-
inspireerde aanplakbiljet aantreffen. Ook
in Haarlem, waar het van een strook voor
zien is, waarop twee belangrijke mede
delingen voorkomen: de datum van de
collecte: Zaterdag 12 November en het
adres waar de collectanten zich kunnen
melden: U.V.V., Stadhuis. Haarlem.
Vooral dat laatste is belangrijk, want het
Vóór de SUITEDEUREN
voor de wintermaanden dicht gaan, kunt U
ze nog laten veranderen in gezellige glas in
lood deuren.
Vraagt vrijblijvend inlichtingen bij
ATELIER C. SCHMIT
GASTHUIS VEST 13 - TELEFOON 16914
(Adv.)
is tot nu toe niet mogelijk gebleken in de
Spaarnestad een klaprooscollecte te houden
wegens gebrek aan dames en heren die zich
bereid verklaarden mee te helpen bij de
inzameling als collectrice of collectant.
De Haarlemmers krijgen dus nu een
mooie gelegenheid te tonen, dat zij niet
tekort schieten in eerbied en erkentelijk
heid voor de offers die anderen ook voor hun
vrijheid brachten. Dat men zich dus in
grote getale naar de U.V.V. spoede!
Met de rest het geven zelf komt het
dan ook wel in orde!
De redding bij de Zaanenstraat
Onze voorstelling van de gang van zaken
bij de redding van de man die in de nacht
van Zondag op Maandag bij de Zaanenstraat
het Spaarne inliep, omdat hij afging op het
licht van de Rids-fabriek, die gebaseerd
was op ons door de politie verstrekte mede
delingen, blijkt iets te eenvoudig te zijn ge
weest, De man, die onder invloed van sterke
drank verkeerde, is namelijk niet door
handreiking op het droge gebracht. Op het
hulpgeroep van een de drenkeling vergezel
lende vriend, vloog de 21-jarige G. de Lugt,
die aan het Spaarne woont, prompt uit zijn
bed en sprong te water. Het werd een on
plezierige redding, want ten eerste lag de
man vlak bij de uitmonding van een riool
en ten tweede is de bodem van het Spaarne
ter plaatse nauwelijks ideaal voor een wan
deling. Tezamen met zijn vader kreeg hij de
man, die ongeveer vijf meter uit de kant
lag, op het droge.
Orgelbespeling
Er wordt een orgelbespeling gegeven in
de Grote of St. Bavo Kerk te Haarlem op
Donderdag 27 October 1949 des namiddags
van 1516 uur door George Robert. Het
programma luidt: 1. Herr Gott, Dich loben
wir, J. S. Bach. 2. Toccata, G. Muffat. 3. An
dante con moto, A. P. F. Boëly. 4. Prélude,
Fugue Variation, C. Franck (op verzoek).
5. Improvisation, C. Saint-Saëns. 6. Hosan-
nah, Th. Dubois.
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 24 October 1949
ONDERTROUWD: 22 Oct., A. P. Leuven en
H. Syre; 24 Oct., J. D. van Zoomeren en M.
J. Teemven; M. Kempe en J. J. Veltman.
3EVALLEN van een zoon: 21 Oct.. E. van
Ling—Antonisse; 22 Oct.. H. C. Goldschme-
dingvan der Sluijs; J. Willemsende
Graaff: J. van der MeulenVerkade: J. M.
Prang—Uijl; 23 Oct., C. A. C. Sandfort—
Scheepers: W. J. J. HoekstraLips; A. M.
JansenKoster; C. G. StokvisFransen; A,
J. Bijstervan Duffelen: W. E. de Bok
Diepeveen; 24 Oct., A. C. M. Straus—Lem;
M. M. C. LoerakkerLustenhouwer.
BEVALLEN van een dochter: 21 Oct., E.
R. JoustraBart els; 22 Oct., J. Holdorpde
Wolff; W. Jansenvan der Meijden; G. Koe-
lemeijerToutenhoofd: T. Krol—Huberts;
23 Oct., M. J. GrensBürger; T. A. Metten
Vreenegoor.
OVERLEDEN: 20 Oct., I. SmalDuivestein,
80 j.. Westerhoutpark; 21 Oct.. P. G. van der
Pol, 50 j., Hogewoerdstraat; E. C. D. Muij-
laert, 12 j., Lorentzkade.
Najaarsfentoonstelling van Kerkconcert in Haarlem-Noord
„Arfi et Amicifiae"
De najaaarstentoonstelling van „Arti et
Amicitiae" aan het Rokin te Amsterdam
valt samen met het 110-jarig bestaan van
deze maatschappij. Men heeft de oude ver
enigingen vaak verweten dat zij tot stil
stand gekomen zijn. Deze expositie kan
echter dienen om het tegendeel te bewijzen.
Natuurlijk draagt de meerderheid van het
hier ten toon gestelde een gematigd karak
ter, maar het zou ook niet bevorderlijk
voor de interesse van het publiek zijn wan
neer men bij „Arti" het zelfde zou kunnen
zien als bij een experimentele groep.
Bij nadere beschouwing van deze exposi
tie blijkt trouwens dat er onder de oudere
generatie enige frisse en sterke talenten
aan het werk zijn, vooral Westermann, in
wiens grote schilderij „Voorjaar" echt ge
voel en grootse allure samengaan. Knap
gecomponeerd is ook de haven van Douar-
nenez door professor Wolter. Het bijna vier
kante doek is ingedeeld volgens een paar
diagonalen in een donkere voorgrond en
een warm verlicht middenplan. Verder
moeten genoemd worden het knappe circus
stuk van Maks, een paar bezielde land
schappen van Colnot en een zeer fraai
tafereel van Sohulman.
Van de jongeren, die in de laatste jaren
lid van „Arti" zijn geworden, schijnt mij
vooral Erfman een boeiend artist. Zijn haast
klassieke „Waterdraagster" is een mooi
werk. Goede stillevens zijn aanwezig van
Boendermaker, Strube en IJkelenstam. Een
opvallende inzending van laatstgenoemde
is echter zijn innige maanlandschap.
Sterke portretten zijn er van mevrouw
Luttge-Deetman, Cor Dik en Wilm Wouters,
mooie bloemstukken van mevrouw de Bal-
bian Verster-Bolderhey. Ook Filarski is
goed vertegenwoordigd, knappe aquarellen
vindt men er van De Kat, Luttge, Peizel en
Van Tongeren.
Bij de tekeningen treffen mij drie onder
ling zeer verschillende inzendingen. Ten
eerste die van Corn. Koning met een ver
droomde „Figurengroep", verder van Piet
Spijker een paar Italiaanse reisschetsen
waarvan vooral „Pompei" bij alle luchtig
heid een klassieke geest ademt en ten
slotte van Berendonk een verzamellijst van
kleine, met toewijding uitgevoerde etsen
met de droge naald.
Bij de beeldhouwers valt Dobbelman op
met een fijn groepje in chamotte „Bilitis
et Mnasidika", verder Sehrikker met een
voornaam vrouwenportret in Terre Cuite
met een fijne polychromie en Stins met een
eenvoudig jongenskopje in brons.
Een iets grotere inzending herdenkt twee
leden, die de maatschappij door de dood
ontvielen. Het zijn de gewezen voorzitter
van Pulchri-studio, Willy Sluiter en de
Larense schilder W. G. F. Jansen.
L. H. H. SCHUTTE
ERRES en PHILIPS
BETALING IN OVERLEG
HAGEMAN
GED. OUDE GRACHT 52
tegenover de kerk TEL. 12762
(Adv.)
Nieuw Coornhertlyceum wordt
in drie étappes gebouwd
Men hoopt in 1953 klaar te zijn
Er wordt op het ogenblik hard gewerkt
aan het opknappen van het begin Sep
tember van dit jaar door brand gehavende
buiten „Oosterhout", waarin het Coorn
hertlyceum was gevestigd. Men hoopt, dat
na de Kerstvacantie het gebouw weer zo
ver hersteld zal zijn, dat althans in de
Oostelijke helft de zogenaamde vaklokalen
gereed zijn. Het bijgebouw, waarin twaalf
klassen zijn ondergebracht, kan dan even
eens in gebruik worden genomen.
Intussen zijn er plannen in voorberei
ding voor het definitieve gebouw van het
Coornhertlyceum, dat op het terrein ten
Zuiden van „Bos en Vaart" zal verrijzen.
De nieuwe school zal in drie étappes
worden gebouwd. In September 1951 wil
men het eerste gedeelte gereed hebben,
een jaar later het volgende en in 1953
tenslotte moet het lyceum voltooid zijn.
Gedurende de eerste twee jaren is het
onvermijdelijk dat de school wordt ge
splitst. De lessen zullen dan zowel op
„Oosterhout" als in het nieuwe gebouw
worden gegeven.
Jubileum P. W. Zwemmer
Vandaag is de heer P. W. Zwemmer, voor
werker bij de Noord Zuid-Hollandse Ver
voermaatschappij veertig jaar bij dit bedrijf
werkzaam. Ter gelegenheid daarvan heeft de
heer J. H Steetskamp hem toegesproken en
de jubilaris meegedeeld, dat de Koningin
hem heeft toegekend de ere-medaille in
brons, verbonden aan de orde van Oranje
Nassau. Van de maatschappij voor Nijver
heid en Handel ontving de jubilaris de oor-
konde en van de NZHVM de daarbij be
horende gouden medaille. De heer H. J.
Kapteyn, chef van de technische dienst heeft
de jubilaris na .een toespraak een geschenk
onder envelop namens de directie aange
boden.
Het bouwen van een jeugdhuis is een
ideaal, dat de Nederlands Hervormden van
Haarlem-Noord met inspanning van alle
krachten trachten te verwerkelijken.
Gisteravond kregen zij bij dit streven
een verblijdende steun van Schotens Chr.
Gemengd Koor, dat met welwillende mede
werking van het solo-mannenkwartet
Orpheus" (dirigent Nico de Zwager), de
klarinettist Rudi Otto en van Jac. Zwaan
als organist, een concert gaf in de Imma-
nuëlkerk-, waarvan de opbrengst bestemd
zou worden voor het bovengenoemde doel.
Het programma voor dit concert bood
veel afwisseling, enerzijds door het muzi
kale karakter en gehalte der vertolkte
werken, anderzijds door wijze van her
schepping. Jac. Zwaan begon de avond met
de orgelvariaties- op het koraal „Jesu meine
Freude" van de voortreffelijke organist
en componist Joh. G. Walther, een tijdge
noot en lange tijd een groot vriend van
Joh. Seb. Bach. Walther was een meester in
het bewerken van koralen. Hiervan getui
gen de variaties op „Jesu meine Freude"
nadrukkelijk. Eenvoudige, verheven
schoonheid treedt de toehoorder uit dit
werk tegemoet. Zij verschijnt in de ver
fijning van de melodische varianten, in
het transparante lijnenspel van contra-
punctische weefsels, in de tintelende om
speling van het kern-thema en in de lo
gische harmonische ontwikkeling. Een uit
nemend orgelwerk, dat het hart heeft ver
overd van welhaast elke organist en dat
blijkens de toegewijde, door goede register-
keuze opvallende vertolking ook Jac.
Zwaan dierbaar geworden is. Deze kreeg
op dit concert nog een taak als begeleider
van de klarinettist Rudi Otto.
De solo-klarinet begeleid door het orgel
is op een kerkconcert een vrij zeldzame
verschijning. En wat de geschikte muziek-
litteratuur betreft, is de klarinet belang
rijk achter gesteld bij haar zuster-instru-
menten: de fluit en de hobo. Met deze over
weging kan de keuze verklaard worden van
het Adagio uit het Concert voor klarinet
(K.V. 622) van W. A. Mozart, van het
Phantasie-Stück van R. Schumann en van
het Concertino op. 26 van C. M. von We
ber, drie composities, waarvan het orgel-
accompagnement een bewerking moest
worden. In alle opzichten bevredigend werd
de combinatie niet, inzonderheid niet voor
het voornamelijk op virtuoze schittering in
gestelde werk van Weber. De tutti-gedeel
ten werden hier van een overweldigende
kracht, die de afwisselende solo-fragmen
ten volkomen in verdrukking bracht. Afge
zien van stemmingsconflicten voldeed het
genoemde Adagio in D van Mozart het
meest en Rudi Otto kon hiermede de in
druk wekken, dat vooral voor kamermu
ziek zijn spel door gevoelige, bescheiden
toonvorming van betekenis kan zijn. Verder
wees de voordracht van Webers Concertino
op een belangrijke beheersing van de vin
gertechniek.
Als dirigent leidde Jac. Zwaan „Scho
tens Chr. Gemengd Koor" bij de uitvoering
van kerkelijke composities van Anerio, de
Palestrina, da Vittoria, Bach en Mozart,
benevens een gevoelig koorwerk „Vrede"
van Jos de Klerk. Weliswaar viel er een
paar keren daling van het toonpeil waar te
nemen, doch dit nam niet weg, dat het koor
door beheerst zingen doorgaans een mooie
klank kon ontwikkelen bij een goed ge
slaagde versmelting der stemmen. Een
bijzonder compliment verdienen de zange
ressen en zangers met hun directeur voor de
werkelijk voortreffelijke uitvoering van
„Wachet auf!" van J. S. Bach. Dat was stra
lend van klank en verrassend van zuiver
heid en rhythmische souplesse. Verder
hoorde men nog het toegewijde, uiterst ge
voelige zingen van het mannenkwartet
„Orpheus" bij de vertolking van in lieder-
tafelkringen bekende werken van Kothe,
Merz, Olman, Schubert en Kools, alsmede
van Gezang 112 in de bewerking van Jac.
Zwaan.
Dr. H. van der Loos, Ned. Hervormd pre
dikant, sprak een openingswoord en dankte
aan het slot van de avond alle medewer
kenden voor hun daadwerkelijke steun aan
het jeugdhuis-werk.
P. ZWAANSWIJK
Scholier verdacht van plegen
van vijf inbraken
In de afgelopen weken zijn in Overveen
drie inbraken gepleegd, waarbij sieraden en
geld werden gestolen. Door het indrukken
van een ruitje kwam men binnen. De Bloe-
mendaalse politie stelde een onderzoek in
en het spoor leidde naar Haarlem. Aangehou
den werd een achttienjarige scholier, woon
achtig aldaar, die bekende de inbraken te
hebben gepleegd in Overveen en voorts
deelde hij mee zich te hebben schuldig ge
maakt aan twee inbraken in Haarlem. Hij
heeft getracht de sieraden te verkopen. De
jongeman laat nog niet te veel los over de
motieven en daarom zet de politie het on
derzoek voort.
Het landelijke Aarle-Rixtel, onder de
rook van Helmond, vierde gisteren feest, toen
de heer H. Fritsen, directeur van de klokken
gieterij „Petit en Fritsen" de dag herdacht,
waarop hij vijftig jaar geleden het ambacht
van klokkengieter koos. Vele beiaardiers uit
alle delen van het land bespeelden het
carillon in de demonstratie-toren van de
gieterij.
Een schaap van de landbouwer J. q.
Faay heeft vandaag twee lammeren gewor
pen. In het voorjaar werden door dit schaap
reeds drie lammeren geworpen.
De 59-jarige Haagse huisschilder (jje
Vrijdagavond bij een huiselijke twist door
zyn zoon werd mishandeld, is Maandag in
een ziekenhuis overleden.
Het Amsterdams Bijzondere Gerechtshof
heeft de voormalige politie-commandant te
Bussum E. L. W„ veroordeeld tot 14 jaar
gevangenisstraf met aftrek en met ontzetting
uit de openbare rechten voor de duur van
het leven. De eis was 20 jaar. De veroordeel
de, die in de zomer van 1943 door de illegali
teit werd neergeschoten, herstelde van zijn
verwondingen en leverde vele bewoners van
het Gooi aan de Sicherheispolizei uit.
Op een onbewaakte overweg tussen
Nunspeet en Epe is een personenauto door
een trein aangereden. De auto werd zwaar
beschadigd, doch de bestuurder, de 37-jarige
zakenman F. J. Willenborg uit Amersfoort
kwam er met een hersenschudding af. 1
In Den Helder is het eerste drijvende
dok, dat op de rijkswerf gebouwd is te
water gelaten. Het is bestemd voor revisie
van mijnenvegers en loodsvaartuigen met een
inhoud van 480 ton.
Een 28-jarige Amsterdamse venter blijkt
schuldig te zijn aan de diefstal op 13 October
gepleegd in een kantoor aan de Prinsen
gracht. Een buitenlandse zakenman miste na
een bespreking zijn portefeuille met een
groot bedrag aan buitenlandse valuta, die
hij in de wachtkamer had achtergelaten.
„—OP een voorlichtingsavond van „Steun
wettig Gezag" te Venlo, die voorafgegaan
was door militaire marsen met muziek
begeleiding in de stad, hebben zich 150 in
woners aangemeld voor de nationale reserve
de reserve grensbewaking en de reservé
politiediensten.
Tot administrateur bij het departement
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen in
de functie van chef van de afdeling voor
bereidend hoger en middelbaar onderwijs is
benoemd dr. J. B. Drewes te Amersfoort De
heer Drewes was voordien officier-fiscaal bii
het Bijzondere Gerechtshof te Amsterdam
De Amerikaanse Onderwjjsstichting in
Nederland maakt bekend, dat aan Neder
landse leerkrachten en studenten in be
paalde gevallen vergoeding van reiskosten
naar de Verenigde Staten kan worden ver
leend.
HAARLEM EN OMGEVING
--De minister van Economische Zaken
heeft een commissie van advies voor de
exportbevordering ingesteld. Van deze com
missie maakt o.a. deel uit mr. J. C. Droste
directeur Droste's Cacao- en Chocolade
fabrieken te Haarlem.
Het jeugdconcert van Vrijdag 28 Octo
ber, te geven door het duo Olof—Ponse, moet
verschoven worden naar Vrijdag 11 Novem
ber. Deze jeugdconcerten gaan uit van de
Vereniging voor Muzikale Ontwikkeling
der Schooljeugd.
Voor hot politic-diploma met aanteke
ning is geslaagd de heer C. Baas. agent van
poltie te Bloemendaal.
Op de Julianalaan te 0%'erveen stonden
gistermiddag op ongeveer gelijke hoogte aar
beide kanten van de weg twee auto's gepar
keerd. Een bestuurder van een personenauto
wilde tussen de auto's in de richting Over
veen rijden en uit de tegenovergestelde
richting naderde een vrachtauto. Een botsing
ontstond, waarna de vrachtauto tegen een
der geparkeerde auto's reed. Drie auto's
werden beschadigd. Persoonlijke ongelukken
deden zich niet voor.
Gistermiddag stak een klein jongetje,
het zoontje van de familie Van B. zonder uit-
kyken de Cruquiusweg in Heemstede over.
Hij liep tegen een fiets op en werd tegen de
grond geworpen. Met een gebroken been
moest het knaapje naar het Diaconessenhuis
worden vervoerd.
Het piano-duo Truus Bernet Kempers
en Ita Falknar spelen Zaterdagavond 29 Oc
tober vierhandige werken van Mozart,
Schubert, Weber en Dvorak in het met kaar
sen verlichte Cultuurcentrum „De stompe
toren" te Spaarnwoude. De alt Didi Sanders
zingt liederen van Haydn en Dupare.
Voor de afd. Bloemendaal van de Ned.
Chr. Vrouwenbond spreekt Donderdagavond
27 October in de Geref. Kerk de heer E. H.
Bos, inspecteur van het L. O., over „Het
meisje van nu. de vrouw van straks".
De afd. Bloemendaal van de Noordhol
landse Vereniging Het Witte Kruis houdt
op Woensdag 2 November een ledenverga
dering in Hotel Vreeburg.
Op het kapconcours, dat afgelopen Zon
dag in het Krelagehuïs is gehouden, won
onze stadgenoot de dameskapper H. Keitz
de ereprijs in de afdeling dameskaDsels.
Tevens maakte hij deel uit van het Haar
lemse kappersteam, dat definitief de wissel
beker won.
In het Voorlichtingscentrum van de
commissie voor huishoudelijke- en gezins
voorlichting, gevestigd Frans Halsstraat 7,
wordt Maandag 31 October en Dinsdag
November en tentoonstelling onder de titel
„Winterfeesten met onze kinderen" gehou
den. Te zien zullen zijn verrassingen en
geschenken voor Sint Nicolaas en versie
ringen voor Kerstmis. Maandagmiddag zal
de heer W. F. Happé. wethouder van sociale
zaken, de tentoonstelling officieel openen.
De heer J. M. W. Schalkwijk," cand. te
Heemstede heeft voor het beroep naar de
Geref. Kerk van Woubrugge bedankt.
Voor de afd. Heemstede-Bennebroek van
de Nederlandse Protestantenbond zal as.
Vrijdagavond 28 October een voordra-ht met
lichtbeelden gehouden worden over het
onderwerp: „In den Beginne", dat wil zeggen
nieuwe inzichten omtrent de Schepping.
Spreker is mr. G. J. Salm van Amsterdam.
Ds. W. Seinen, predikant bij de Geref.
Kerk te Naarden, vroeger te IJmuiden, her
denkt op 9 November zijn 25-jarige ambts
bediening.
FEUILLETON
door Mary Burchell
Vertaald uit het Engels
49)
Mevrouw Farraday leunde achterover
in de kussens en keek Alma met een
schelms lachje aan. Dat ik van mening
ben, liefje, dat Gregory helemaal niet de
juiste man voor je was. Hoe lief en zacht
je ook bent; je hebt iemand nodig, die
je met straffere hand regeert dan hy deed.
Werkelijk?
Ja, natuurlijk. Jij en ik hebben wei
nig gemeen. Alma. Maar we hebben bei
den een eigenschap, die maakt, dat de
meeste mensen beslissingen aan ons over
laten, zei mevrouw Farraday glimlachend.
En er is één ding, dat we speciaal op
hoge prijs stellen in de man, die wij ten
slotte uitverkiezen, n.l. dat die man erop
staat belangrijke beslissingen zelf voor ons
te nemen. Dat betekent voor ons iets ge
heel nieuws en dat boeit ons. Soms ver
valt een type als het onze daardoor in de
fout om met een huistyran te trouwen.
Natuurlijk moet je dót niét doen, liefje.
Maar je moet wél trouwen met een man.
die weet hoe hy jou moet laten doen. wat
hij wil in de gevallen, waar het er wer
kelijk op aan komt. In alle andere geval
len kun je natuurlijk je eigen ideeën
volgen, voegde ze er als het ware gerust
stellend aan toe.
Als u me nu nog vertelt, waar ik
zo'n man kan vinden, dan zal ik al m'n
best op hem doen, zei Alma luchtig,
Zulke mannen zijn er heus, ant-
woordde mevrouw Farraclay, terwijl ze
Alma peinzend aankeek. Laat ik je ten-
slotte nog een vertroostend feit in her-
innering brengen, n.l. dat er mèèr dan
één man is enmaar nee, laat ik
ophouden, je hebt voor vandaag genoeg
gehad. Slaap vannacht maar eens goed
uit, dan lijkt alles morgen minder somber.
Zie dat Murray je naar huis brengt.
Ze kuste Alma en deze had de indruk,
dat mevrouw Farraday het gebeurde hele
maal niet zo erg vond, en het leven weer
zeer de moeite waard.
Natuurlijk, dacht Alma met een wat
spijtig lachje. Haar zaken waren tenslotte
ten goede gekeerd. Ze was veilig terug,
thuis in de kring van mensen, die haar
aanbaden, als ze hun daartoe de gelegen
heid gaf. Ze had veel op 't spel gezet, maar
ze was bijtijds teruggekrabbeld. En omdat
ze zo'n gevaarlijk spel had gespeeld, genoot
j ze nu van de gewone huiselijke vreugden
i met groter intensiteit dan voorheen. Geen
wonder dus, dacht Alma, dat ze er geluk-
I kiger en tevredener uitzag dan ooit tevoren,
i Het was niet uit te maken of Murray
i op haar gewacht had, maar hoe het ook
j zij, hij kwam te voorschijn, juist op het
1 moment, dat ze de trap afdaalde.
Mijn wagen staat voor 't huis, zei hij.
Ik kan best de bus nemenbegon
l Mma, maar hij onderbrak haar ongeduldig
j Luister eens. moeten we altijd argu
menteren over jouw bus en mijn auto? Heb
je enig bezwaar om door mij per auto thuis
gebracht te worden?
Nee, natuurlijk niet, lachte Alma. Ik
vind het alleen vervelend, dat u er nu weer
uit moet. Vooral omdat ik helemaal on
gevraagd hierheen ben gekomen.
Doe niet zo dwaas, was alles wat hij
hierop antwoordde.
En gedwee volgde Alma hem naar de
gereedstaande auto. Toen ze zich echter
naast hem had geïnstalleerd, besloot ze
hem nog even terecht te wijzen en bijna
streng zei ze: U had uw moeder niet
over mijn verbroken verloving moeten ver
tellen.
Waarom niet? Ik dacht, dat ze je mis
schien wat zou kunnen troosten.
Ozei Alma enigszins van haar
stuk gebracht.
Wel, heeft ze dat niet gedaan?
Wat gedaan.
Getroost!
O ja, ik veronderstel, dat ze dat wel
geprobeerd heeft, gaf Alma toe, en ze
voelde opeens, hoe ze inderdaad aanmer
kelijk minder somber gestemd was dan bij
haar aankomst op Benham Lodge die avond.
Ze heeft me tenminste verzekerd, dat Gre
gory niet de juiste man voor me was.
Nee, natuurlijk was hij dat niet,
stemde Murray met nadruk in.
Alma zette grote ogen op. En wilt u
me nu gaan vertellen, wélk soort man ik
dan wèl moet trouwen? vroeg ze.
Nee. antwoordde hij peinzend, daar is
het ogenblik nog niet rijp voor. Ik zal daar
nog even mee wachten.
Meneer Farraday. wat bedoelt u met
die raadselachtige woorden?
Begrijp je dat niet?
Nee.
Misschien is dat wel zo goed. Hier
zijn we aan Barrowmead.
Alma keek hem deels geïrriteerd, deels
ontstemd aan. Wilt u me echt niet uit
leggen, wat u bedoelt?
Nee. Vraag het me een andere keer
maar eens. Slaap wel, baby En volkomen
onverwacht kuste hij haar. Alma was ont
hutst, enerzijds door deze us, anderzijds
door zijn benaming van „baby". Ze was
er niet helemaal zeker van, of deze term
betrekking had op haar jeugdige oner
varenheid, of dat het slechts een noncha
lant geuite benaming was, zoals Pansy's
filmhelden elkaar bij 't minste of geringste
„lieveling" noemden. In elk geval was het
iets wonderlijks voor een man als Murray
Farraday. Ze stond op het punt om hem
op waardige wijze aan het verstand te
brengen, dat ze hem geen toestemming had
gegeven, haar te kussen, toen opeens de
schelmse uitdrukking van zijn gezicht haar
van een dergelijke opmerking weerhield,
aangezien ze voelde, dat ze dan genadeloos
aan zijn plagerijen en spot overgeleverd
zou zijn. En dus zei ze hem op bijna over
dreven vormelijke wijze goedenavond en
stapte uit de wagen. En ze onderdrukte het
in haar opkomend verlangen om hem na
te wuiven, toen hij wegreed.
Het was doodstil thuis, toen ze binnen
trad. Maar toen ze de trap trap opliep,
hoorde ze Pansy's stem uit de slaapkamer
haar roepen.
Zeg Alma.ben jij daar?
Ja. wat is er. Alma liep naar de deur
van Pansy's slaapkamertje.
Kom even binnen!
Alma voldeed aan dit verzoek en trof
Pansy rechtop in bed aan. Ze knipperde
met haar bijziende ogen zonder bril en
rond haar hoofd hingen vele kleine stijve
vlechtjes, die Pansy in een wanhopige po
ging om golf te krijgen, iedere avond
maakte.
Alma, is het heus uit tussen jou en
Gregory? vroeg ze direct op de man af
gaande.
Ja, zei Alma, voelend dat een derge
lijke openhartige vraag een openhartig
antwoord verdiende.
O Alma, geloof je, dat je nu een ge
broken hart hebt? vroeg Pansy met echt
gemeende sympathie, doch niet zonder een
zekere nieuwsgierigheid naar de gedra
gingen van iemand, die zich in een derge
lijke situatie bevond.
Nee, dat geloof ik niet, antwoordde
Alma kortaf.
Maar je lijkt bijna vrolijk, verklaar
de Pansy, niet wetend of ze teleurgesteld
of opgelucht moest zijn. Was je niet echt.
ik bedoel waren Gregory en jij niet
Luister eens, Pansy, zei Alma terwijl
ze op de rand van het bed van haar zusje
ging zitten en glimlachte, dit is een zaak
die jou verder helemaal niet aangaat. Maar
voor het geval je er je hoofdje over breekt,
weet dan dit, dat wij beiden een vergissing
hebben gemaakt wat betreft onze gevoe
lens ten opzichte van elkaar.
Wil je zeggen, dat niemands hart ge
broken is? vroeg Pansy onthutst.
Inderdaad, er zyn geen gebroken
harten, gaf Alma vertrouwelijk toe. En
opeens wist ze heel zeker, dat dit de volle
waarheid was. Deze ontdekking verbaasde
haar zózeer, dat ze niet naar Pansy's vol
gende opmerkingen luisterde. Wat was er
eigenlijk met haar gebeurd? Ze was ge
schokt geweest, beledigd, teleurgesteld en
misschien had ze zich vernederd gevoeld.
Maar ze had niet het gevoel gehad, dat haar
een onherstelbare ramp was overkomen
tengevolge van wat er was gebeurd. Ze
was heel erg dol op Gregory en. hoe vreemd
het scheen, ze voelde dat ze dat altijd zou
blijven. Maar haar best doende zich de ro
mantische verhouding, die er tussen hen
bestaan had, weer voor ogen te stellen,
voelde ze, dat ze hem nu al begon te zien
als een dierbare zwager, als iemand die
tot de familie behoorde, bijna als een
oudere broer.
Geloof je ook niet, Alma? vroeg Pansy
dringend en Alma, die helemaal niet ge
luisterd had, zei gemakshalve: Ja, in
derdaad.
Wel, hoe wil je hem dat dan laten
weten?
Wie laten weten?
O Alma! Murray Farraday natuurlijk!
Je zult het natuurlijk heel voorzichtig en
tactvol moeten doen en uit moeten vinden,
of hij er nèt zo over denkt, verklaarde
Pansy met grote nadruk.
Waar heb je 't eigenlijk over? vroeg
Alma.
Wel, over wat ik je zei, natuurlijk.
Ik zei je toch, dat ik vond, dat Murray
Farraday een veel betere echtgenoot voor
je zou zijn dan Gregory, en toen ik je
vroeg, of je dat ook niet vond, zei je ja.
O, lieve help. Ik heb helemaal niet
gelet op wat je allemaal vertelde, riep
Alma uit. Zeg toch niet zulke bespotte
lijke dingen, Pansy.
Maar vind je het eigenlijk geen goed
'dee van my? hield Pansy vol.
Nee, ik vind het echt een idee, dat
alleen in jouw wonderlijk brein op kan
komen, antwoordde Alma met grote na
druk. En nu moet je gaan slapen en braaf
zijn.
iWordt vervolftU*
