Leerlingen van het Noorder Kleuterhuis gaan
zonnen en worden niet meer verkouden
„De wereld heeft geen wachtkamer"
SLEUTEL WEG?
De man
Woensdag 2 November 1949
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemse Courant
„De kleuterschool bestaat twintig jaar"
was een liedje, dat de leerlingen van het
Noorder Kleuterhuis uit de Velserstraat
geleerd hadden en thuis repeteerden. Dins
dagavond mochten zij het in het Concert
gebouw in het openbaar zingen, waar het
vierde lustrum gevierd is in tegenwoordig
heid van vele ouders en oud-leerlingen.
Een grote groep leerlingen stond op het
toneel opgesteld, die op keurige wijze het
jubileumlied ten gehore bracht. Maar de
jeugd heeft zich nog enige keren onder
scheiden. Dat was te danken aan de goede
voorbereiding van het onderwijzend perso
neel, onder leiding van mejuffrouw C.Wens.
Alleraardigst was het kabouterspel, waarbij
mejuffrouw M. Bakker de leiding had en
drie boerendansen werden goed uitgevoerd
door de kleuters van mejuffrouw H. B.
Rikkerink. Na de pauze volgde een ballet.
Dit gedeelte, dat goed verzorgd was, stond
onder leiding van Leny van der Ree van
Tricht.
Ook oud-leerlingen verleenden hun mede
werking en groot succes had Frans van
Doorn, die de Kindersymphonie van Haydn
dirigeerde. De kleuters reageerden vlot op
zijn aanwijzingen en het geheel werd goed
uitgevoerd. Frans van Doom speelde enkele
nummers op de piano en Gys Beths Jr.
bracht vioolsoli ten gehore.
Hoe prettig het op school is en wat er te
beleven is vertelde mejuffrouw Mieke Ro-
zendaal in „Het A.B.C. van het Noorder
Kleuterhuis".
Bij een jubileum horen natuurlijk ook
toespraken. Mejuffrouw C. "Wens opende de
bijeenkomst met een uiteenzetting te geven
van het werk op school, waarna de voorzit
ter van de Stichting Noorderkerk en School,
de heer A. J. de Landmeter, een herden
kingsrede uitsprak. Hij herinnerde er aan,
dat er vijf en twintig jaar geleden een groot
aantal huizen in het Kleverpark gebouwd
werd en vele jonge gezinnen vestigden zich
daarin. De behoefte aan een kleuterschool
werd gevoeld en het bestuur der Noorder
kerk en school besloot daaraan medewer
king te verlenen. Een geldschieter in Den
Haag verklaarde zich bereid de bouw moge
lijk te maken, mits de gemeente zich garant
voor rente en aflossing wilde stellen. De
gemeenteraad was tot dit laatste bereid en
op 1 November 1929 kon de kleuterschool
worden geopend. Een bewaarschool is niet
gebouwd, maar een frisse school met veel
licht en lucht. Wethouder Roodenburg zeide
bij de opening, dat de inrichting van de
school navolging verdient. Namens het be
stuur dankte spreker alle dames, die hun
krachten aan de school hebben gegeven, in
het bijzonder de dames C. Wens en H. B.
Rikkerink, die van het begin af aan de
school verbonden zijn geweest.
Mr. J. Ekerïng zeide, dat de school een
zonnige is. Daartoe werken de dames, die
zonnen genoemd kunnen worden, in hun
dagelijkse arbeid, mee. Maar toch zijn er
vier zonnen bijgekomen en wel in de speel
zaal. Waarom de gevers van het geschenk
zich bezonnen hebben op de vier zonnen
Sint Joannes de Deo
Daar zes jaren verstreken zijn sedert de
benoeming van broeder Alexius als overste
van hel ziekenhuis „St. Joannes de Deo" te
Haarlem, gaat hij Zaterdag aanstaande de
stad verlaten.
In zijn plaats is benoemd broeder Weren-
fridus, op het ogenblik onder-overste en
hoofdverpleger in het ziekenhuis te "s Her
togenbosch. Ongeveer zeven jaar geleden was
de nieuw benoemde overste in Haarlem
werkzaam.
Broeder Flavianus, die aan de Deo ver
bonden is, is benoemd tot overste van het
sanatorium „Kalorama" te Beek bij
Nijmegen.
LINCOL POLISH
geeft Uw koper, nikkei, chroom en zilver een
prachtige diepe glans. En voordelig!
4 CENTEN ontvangt U voor de ledige bus.
Vraagt Uw leverancier.
(Adv.)
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 1 November 1949
ONDERTROUWD: 1 Nov., J. van Koersel
en C. M. A. Ruiter; D. Coppoolse en H. Hol-
trop.
GEHUWD: 31 Oct. R. M. Poole en J. Veen;
1 Nov., C. Dubbelman en N. C. van Roos
malen.
BEVALLEN van een zoon: 29 Oct,, G. Stef-
felaarPfeiffer; 30 Oct., A. L. van Waard
van den Braak; 31 Oct., A. S. Dalman
Duzink; M. ,T RoestWeber; M. C. vanNorde
Kloos; J. M. VerdamHoreman; H. J. van
der PlaalLeising; 1 Nov., M. A. Huikes-
hovenMoolenaar.
BEVALLEN van een dochter: 28 Oct.. R,
C. HezemansMes; 30 Oct., H. M. Schindeler
Bckooij; 31 Oct., C. A. Dondersvan der
Wouw; C. M. HijneHoogenboom; A. Ver
hoevenLuit. 1 Nov., J. M. van Lieshout
van Lammeren.
OVERLEDEN: 29 Oct.. C. van Galen Last
Kipperman. 89 j,: 30 Oct C. B. J. Hage-
bout, 75 j.. Wcstcrhoutpark; 31 Oct., J. Vroom,
76 j., Lcidsestraat.
(een solarium) zette mr. Ekering uiteen. De
kleuters hoesten wel eens en zijn vaak ver
kouden. Om dit te voorkomen is gedacht
aan een systeem, waarbij vier lampen in de
speelzaal moesten worden aangebracht. Als
kinderen daar bijeen zijn, dragen zij een
speciale bril en spreker verwachtte, dat de
kleuters niet meer verkouden zullen zijn
en gezond blijven.
De heer De Landmeter dankte de ouders,
oud-leerlingen en belangstellenden voor de
aanbieding van het geschenk. De Noorder
Kleuterschool is de eerste in ons land, welke
de beschikking heeft over „zonnen".
Brand bij „De Schelde"
in Vlissingen
Gisteravond is brand uitgebroken in een
opslagplaats van gietmodellen der Ko
ninklijke maatschappij „De Schelde" te
Vlissingen. Een ogenblik vreesde men dat
ook het vuur zou overslaan op de belen
dende gashouders van het provinciale gas
bedrijf. De gemeentelijke brandweer was
het vuur spoedig meester, waarna de be
drijfsbrandweer van De Schelde de na-"
blussing verrichtte. De omvang van de
schade is nog niet bekend, maar deze zal
vermoedelijk niet zeer groot zijn, omdat
in de opslagplaats hoofdzakelijk oude giet
modellen opgeborgen waren. De oorzaak
van de brand moet worden gezocht in het
overspringen van vonken uit de gieterij,
Mr. J. H. Ekering (links) sprak over het geschenk, dat de heer A. J. de Landmeter
namens het bestuur der Stichting Noorderkerk en School aanvaardde. Rechts
mejuffrouw C. Wenshoofd der school en twee kleuters met een speciale bril, welke
zij bij de jonnen" in de speelzaal van de Kleuterschool zullen gebruiken.
Vitya Vronsky en Victor Babin
treden op voor „Toonkunst"
Voor de afdeling Haarlem van de Maat
schappij tot bevordering der Toonkunst
geeft op Maandagavond 14 November hel
piano-duo Vronsky-Babin, beiden oor
spronkelijk Russen doch tegenwoordig in
het bezit van de Amerikaanse nationaliteit
een recital in de schouwburg.
Vitya Vronsky ontving haar opleiding
aan het conservatorium van haar geboorte
stad Kiew en debuteerde op vijftien-jarige
leeftijd als solopianiste. Haar echtgenoot,
de uit Moskou afkomstige Victor Babin,
studeerde na de revolutie eerst bij Arthur
Schnabel en nam vervolgens compositie
lessen bij Franz Schreker. Hij geniet zowel
als pianist als componist een goede repu
tatie. Zijn concert voor twee piano's werd
in 1940 onder leiding van Leopold Sto-
kowski te New York uitgevoerd, met mede
werking van het muzikale echtpaar aan
de vleugels. In 1937 traden zij op in het
Concertgebouw te Amsterdam.
Jeugdhuis Haarlem-Noord
Dit jaar is de grond op de hoek Schoter-
wegPijnboomstraat aangekocht voor een te
bouwen Jeugdhuis en Wijkcentrum voor de
Nederlands Hervormde Gemeente. Het ligt
in de bedoeling het bestaande gebouw te
restaureren, opdat de jeugd een tehuis zal
krijgen en de wijk van ds. Koch een wijk
centrum, waaraan nijpende behoefte is. Ten
einde dit voornemen zo spoedig mogelijk
gehoopt wordt binnen een half jaar in
vervulling te doen gaan wordt Vrijdag 4 en
Zaterdag 5 November een bazar gehouden
in de bijgebouwen van de Immanuëlkerk aan
de Van Egmondstraat. Er is een grote voor
raad artikelen van allerlei soort, voorts een
Iheeschenkerij en een keur van attracties
met onder andere een miniatuur-kermis.
Meer dan vijf jaren wordt er reeds aan de
kermis gearbeid en telkens kunnen nieuwe
stukken tentoongesteld worden. Ook nu is er
weer een nieuw gedeelte gereed gekomen.
Verder een rad van avontuur, naamraden
van een pop, een draaibord, een film voor de
kinderen en voor de groten nog de film het
gemeentewerk in Schoten.
Bazar in het gebouw der Ver
eniging van Vrijz. Hervormden
Aan de voorbereiding van de bazar, welke
in het gebouw aan de Jacobstraat 6 wordt
gehouden ten bate van de Vereniging van
Vrijzinnig Hervormden en voor steun aan
hulpbehoevende geestverwanten, is hard ge
werkt Vanochtend is de laatste hand daar
aan gelegd en vanmiddag worden de eerste
gasten verwacht. De voorzitter der ver
eniging, mr. E. J. W. Top zou de bazar
openen en daarna kunnen de bezoekers kopen
bij de vele kraampjes, welke in de kerkzaal
en zïjlokalen zijn opgesteld. De zaal biedt een
goede ruimte voor het doel. Te koop zijn
nuttige handwerken voor jong en oud. boe
ken, allerlei artikelen, bloemen en bloembol
len. Bij de voorbereiding van de bazar
hebben de dames veel medewerking onder
vonden.
In een zijzaal is een kleine tentoonstelling
ingericht, welke herinneringen opwekt aan
de jaren van de bezetting. In een ander lokaal
worden op bepaalde tijden films vertoond
en elders in het gebouw kan men wat ge
bruiken. Ook is aandacht besteed aan
attracties, zoals het rad van avontuur en
werpen van ballen. Dat er bij de verloting,
waarvoor nog een aantal loten beschikbaar
is, mooie prijzen te winnen zijn, is eveneens
te zien.
De bazar is vandaag en morgen voor het
publiek geopend.
Keuringsdienst werd duurder
Verhoging der particuliere
bijdrage voorgesteld
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot wijziging van de Waren
wet.
De kosten van de keuringsdiensten van
waren zijn ten gevolge van de stijging van
het algemene loon- en prijspeil zeer geste
gen. De helft van deze kosten wordt be
taald door de gemeenten, de andere helft
door het rijk en de bedrijven te zamen.
Het nieuwe wetsontwerp stelt nu voor het
minimum en het maximum van het recht,
dat jaarlijks van ieder bedrijf wordt ge
heven, te verhogen. Als maatstaf voor de
voorgestelde verhoging zal gelden het in
dexcijfer van de kosten van levensonder
houd ten opzichte van 1935.
Ingevolge het ontwerp van wet zal de
hogere opbrengst van de heffingen geheel
ten goede komen aan het rijk.
De „Willem Barendsz" weer
naar het Zuidpoolgebied
Hedenmorgen om half acht is de „Wil
lem Barendsz", de drijvende traanfabriek
van de Nederlandse Maatschappij, Walvis
vaart, naar het Zuidpoolgebied vertrok
ken. Evenals op de vorige expeditie is ook
ditmaal kapitein K. Visser met de leiding
belast.
Naar het schijnt koestert men buiten de
grenzen (met name in Engeland en Scan
dinavië) grote belangstelling voor het
drama „De wereld heeft geen wachtka
mer" van Maurits Dekker, dat gisteravond
in de Haarlemse Schouwburg bij wijze
van abonnementsvoorstelling werd opge
voerd. Dat zou ons geenszins verwonderen
want hier is, voor zover wij weten, het
eerste stuk dat de atoombom tot onder
werp heeft of liever gezegd een waar
schuwing behelst voor de gevaren die
de mensheid bedreigen bij een verkeerde
toepassing van door moderne ontdekkin
gen vrijgekomen natuurkrachten. Tame
lijk scherp wordt de verantwoordelijkheid
aan de orde gesteld van de geleerden, die
technische uitvindingen doen voor een
wereld die de geestelijke uitrusting mist
om daarmee om te gaan.
In zijn inleiding schrijft Maurits Dek
ker onder meer: er wordt hier een hache
lijk spel gespeeld met krachten, waarvan
men de gevolgen slechts ten dele kan
overzien. Nauwelijks beseffend wat wij
zaaien, weten wij niet wat wij zullen oog
sten. Een tot bezinning manend verschijn
sel, dat ruimschoots stof bevat voor een
tragisch conflict.
Zelfs als men dit onvoorwaardelijk zou
toegeven, mag men toch niet de fout be
gaan de verdiensten van het stuk alleen
af te meten aan de hoogte of de belang
rijkheid van het gegeven. Het is namelijk
zo dat Maurits Dekker slechts enthou
siasme of medeleven uitlokt, wanneer hij
zich bedient van een inderdaad in zijn
menselijke eenvoud knappe betoogtrant
en opmerkingen de zaal inslingert, die
eerder thuishoren in een tot vrede en be
zinning manende brochure. De dramati
sche behandeling blijft overigens van be
gin tot einde zwak en onwerkelijk, ondanks
de poging om de aandacht te concentreren
binnen een enge kring van slechts enkele
personen. Het eerste bedrijf, dat zich af
speelt in een omstandig nagebootst labo
ratorium, is tot aan de catastrofale scène,
waarin een rampzalige explosie slechts
met opoffering van een mensenleven voor
komen kan worden, niet veel meer dan
een bijkans eindeloos debat in een nogal
onbeholpen arrangement. Het slottafereel
in een kaal ziekenhuis (alweer zo'n
melodramatische entourage) met een
overbodige dokter verloopt volkomen
ongemotiveerd en betekent een duidelijke
anti-climax. Want alleen in het tweede
bedrijf bewijst Maurits Dekker eigenlijk
zijn kwaliteiten als toneelschrijver, wan
neer hij een psychologisch geval enigszins
op de manier van Heijermans onder han
den neemt.
Met grote zelfbeheersing schildert hij
hier het doorbreken van het ziekteproces
bij de jonge geleerde, die door de lang
zaam dodende gammastralen werd ge
troffen. Ook de gesprekken zijn hier op
de juiste gevoelshoogte afgestemd. Uitste
kend geslaagd is de figuur van de huis
houdster, warm gespeeld door Hetty Beck,
die wel zo ongeveer de reacties van het
publiek vertolkt met haar opmerking:
„Met zekerheid weten ze niets, maar ze
knoeien er toch maar op los met die ge
vaarlijke stihkrommel."
Onder regie van A. Defresne heeft het
Amsterdams Toneelgezelschap veel zorg
aan de vertoning besteed. Doch een acteur
kan nu eenmaal niet meer uit een tekst
halen dan er in steekt en waax-schijnlijk
kwam het daardoor dat men teveel de
oplossing in uitex-lijk rumoer bleef zoeken.
Men kreeg wel de indruk dat Robert de
Vries een heilige ernst maakte met zijn
rol, maar niettemin wekte hij slechts op-
pervlakkige sympathie. Zijn spreektech-
niek was lang niet vlekkeloos, al vond
Jo Sternheim als professor Charles Thom
son en Robert de Vries als dien ten dode
opgeschreven zoon in het toneelstuk „De
wereld heeft geen wachtkamer" door de
ook als romanschrijver bekende Maurits
Dekker.
hij in de momenten van nerveuze over
spanning enkele ti'effende accenten, die
overigens meer van berekening dan van
waarachtigheid getuigden. Hetzelfde geldt
ongeveer voor Jo Sternheim, als de atoom
professor, die echter voor de onoverwin
nelijke taak stond om een onverklaarbare
houding waar te maken. De anderen kre
gen weinig kans om zich te onderscheiden.
DAVID KONING.
„DE ZILVEREN FLUIT".
Het Vrije Toneel (beter bekend als het
Ruys-ensemble) geeft op Zondag 6 Novem
ber in de Stadsschouwburg te Haarlem een
voorstelling van de vriendelijke comedie
„De Zilveren fluit" door de Amerikaanse
schrijver Robert E. McEnroe onder regie
van Cruys Voorbergh, die er zelf twee rol
len in vervult. De verdere medewerkers
zijn: Cor Ruvs, Nell Koppen, Annie de
Lange, Sara Heyblom, Gijsbert Tersteeg,
Wim van den Erink, Ton Lensink en ande
ren. Deze opvoering komt in de plaats van
de aangekondigde reprise van „Wie het
laatst lachtdoor hetzelfde gezelschap.
TEL. 11493 - LANGE VEERSTRAAT 10
DE „SLEUTELSPECIALIST"
(Adv.)
Mr. C. L. W. Fock
Secretaris-generaal
van „Algemene Zaken"
Bij Koninklijk Besluis is mr. C. L. W.
Fock, raad-adviseur in algemene dienst bij
het departement van Algemene Zaken, met
ingang van 1 November benoemd tot secre
taris-generaal van dat departement.
Mr. C. L. W. Fock is na zijn studie in de
rechten werkzaam geweest bij de Rotter
damse Bank te 's-Gravenhage. In 1928 ging
hij over naar het scheepvaartbedrijf. In
1930 vertrok hij naar Oost-Afrika, waar hij
gedurende tien jaren verschillende functies
op scheepvaax-tgebied bekleedde. Toen in
1940 de Nederlandse regering haar zetel te
Londen vestigde, slaagde mr. Fock erin,
naar Engeland te gaan, waar hij eerst als
officier werd ingelijfd bij de troepen. Na
enige tijd werkzaam te zijn geweest op het
departement van Oorlog werd mr. Fock be
noemd tot secretaris van de Nederlandse
missie bij de „Combined Chiefs of Stafs" in
Washington. In de ooidog was hij ook nog
ongeveer een jaar vei"bonden aan de Ne
derlandse legatie in Portugal.
Van September 1944 tot de bevrijding
was hij hoofd van het Bureau Inlichtingen
te Londen.
Na de bevrijding vervulde mr. Fock een
functie bij het ministerie van Algemene
Oorlogsvoering. Bij de instelling van het
departement van Algemene Zaken werd hij
raadadviseur in algemene dienst bij dat
departement.
Accoord tussen tandartsen
en ziekenfondsen
Reeds geruime tijd waven onderhandelin
gen gaande tussen de Nedoi'landse Maat
schappij tot Bevordering der Tandheelkunde
en de oi-ganisatie der algemene ziekenfondsen
over de honorering van de tandheelkundige
hulp, verleend aan ziekenfondsleden.
Naar het „centraal overleg van zieken
fondsorganisaties" mededeelt, is tussen par
tijen overeenstemming bereikt over de
regeling, die voor één jaar zal gelden. Voor de
verzekerden betekent deze geen wijziging in
hun rechten en plichten ten aanzien van dit
onderdeel der ziekenfondsverstrekkingen,
noch op de voor de verzekerden terzake
geldende bijbetaling. Wel is de vorm van het
tarief voor een kunstgebit gewijzigd. In dit
tarief is thans begrepen het verwijderen van
de nog in de mond aanwezige tanden en
kiezen, voorafgaand en verband houdende
met het plaatsen van een kunstgebit.
Voorheen ontvingen tandartsen daarvoor
een afzonderlijke vergoeding van het zieken
fonds. Het wordt redelijk geacht, dat de tand
arts bij het maken van een afspraak tot
levering van een kunstgebit van de verzeker
de een voorschotbetaling van f 10 verlangt.
Bij de slotafrekening wordt het voorschot
door de tandarts in mindering gebracht op
het door de verzekerde bij te betalen bedrag.
Dit is f45 voor een volledig kunstgebit en
f 25 voor een vol boven- of ondergebit.
Heemstede
Klaproosdag
Op Zaterdag 5 November zal ook in
Heemstede een klapx-ooscollecte worden ge
houden. Iedere Nederlander heeft nog een
ereschuld te voldoen aan de 30.000 ge
allieerde militairen, die hun leven gaven
voor de bevrijding van ons land en die hier
hun laatste rustplaats hebben gevonden.
Het Nederlands Oorlogsgravencomité doet
thans een beroep op alle Nederlanders, iets
van deze ereschuld af te lossen bij de ko
mende klaprooscollecte, waarvan de op
brengst is bestemd voor het onderhoud der
graven en om de nabestaanden der geval
lenen in de gelegenheid te stellen, een be
zoek aan deze graven te brengen. Hiervoor
is jaarlijks meer dan 100.000 nodig.
Het is een ereplicht te zorgen dat dit be-
QKort en Bondig
BINNENLAND
Het echtpaar Kogelman—Nijenkamp te
Kaalte is verblijd met de geboorte van een
drieling, drie jongens.
De Bijzondere Strafkamer te Middelburg
heeft de 48-jarige H. F. Mittelstenscheid, die
gedurende de bezetting in de Zeeuwse hoofd
stad optrad als „Fachberater" en door wiens
tussenkomst duizenden Zeeuwse mannen
voor tewerkstelling naar Duitsland werden
gezonden, veroordeeld tot een gevangenis
straf van 7 jaar met aftrek van voorarrest
sedert 1946.
In de nacht van 4 op 5 November 1944
beleefde het oude Maas-stadje Heusden de
grootste ramp in zijn eeuwenoude geschie
denis. De Duitsers bliezen het prachtige
raadhuis op, waarin 160 personen een toe
vlucht hadden gezocht. Meer dan 130 mensen,
onder wie een groot aantal vrouwen en kin
deren, vonden de dood. Deze slachtoffers
zullen voortaan op de eerste Zondag in
November worden herdacht.
HAARLEM EN OMGEVING
De heer C. Hovius, clxef-de-bureau bij
de geneeskundige inspectie voor de Volks
gezondheid. gevestigd in het Kenaupark.
vierde Dinsdag zijn zilveren jubileum. Van
vele zijden ontving hij blijken van belang
stelling. Dr. De Groot, inspecteur van de
Volksgezondheid in de inspectie Noordhol
land, heeft de jubilaris namens het personeel
toegesproken en hem een acte-tas aan
geboden.
Aan de heer G. H. P. Bloemen is op zijn
verzoek met ingang van 1 Januari eervol ont
slag verleend als burgemeester der gemeente
Oldenzaal.
De voetbalwedstrijd tussen de elftallen
van de polititroepen van Heemstede en Bloe-
mendaal is geëindigd in een zege van 3—1
voor de Bloemendalers. De helft van de com
petitie in de tweede klas is achter de rug en
Bloemendaal heeft de leiding met drie over
winningen en twee gelijke spelen.
Bij Koninklijk Besluit is de bronzen
medaille, verbonden aan de orde van Oranje
Nassau, toegekend aan de heer J. Vrieze te
Haarlem, afbachtsman 1 bij de Noord Zuid
hollandse Vervoermaatschappij.
Aan de Technische Hogeschool te Delft
is geslaagd voor het candidaatsexamen voor
electrotechnisch ingenieur de heer A. J. van
Bijtene te Haarlem en voor het ingenieurs
examen voor civiel-ingenieur de heren W. F.
Hooning, Haarlem en W. van Someren,
Bloemendaal.
Taxi Bei 13 000
DAG EN NACHT
drag ook dit jaar bijeenkomt. Zij, die bij
de Zaterdag in Heemstede te houden col
lecte als collectant (e) willen medewerken
kunnen zich opgeven bij mevrouw J. de
Koningh, Cesar Francklaan 54, tel. 29436;
mevrouw A. van der Liet, Beethovenlaan
44, tel. 28204 of bij mevrouw A. Volkers,
Dr. P. Cuyperslaan 22, tel. 29925.
Concert en toneelavond
Het Heemsteedse fanfarecorps „Excelsior"
geeft op Zaterdag 12 November een concert
en toneelavond in het Sportparkrestaurant.
Na het muzikale gedeelte, dat onder leiding
staat van de heer J. Beekhoven, zal het
toneelgezelschap „Onder Ons" een opvoe
ring geven van het blijspel „Drie dolle
dwazen". The Musical Stars zorgen veor bal-
muziek.
Lisse
NEDERLAGEN VOOR „EXCELSIOR"
Voor de eerste klasse van de Biljartbond
voor de Bloembollenstreek is in het club
lokaal van de biljartvereniging „VIOS" de
plaatselijke ontmoeting VIOS IExcelsior I
gespeeld. De thuisclub was over alle linies
sterker en won drie van de vier partijen.
Slechts een partij eindigde in een gelijk spel.
Door deze overwinning heeft „VIOS" zich
keurig hersteld van de nederlaag.
De resultaten waren:
pnt. brt. h.s.
gem.
C. Faas, VIOS
279
21
81
13.28
J. Duivenvoorde, Exc.
155
21
31
7.38
A. v. Diemen. VIOS
223
16
64
13.93
J. Schrama, Exc.
75
16
21
4.56
W. v. Gerven. VIOS
125
31
19
4.03
P. Duivenvoorde, Exc.
177
31
31
5.38
J. Diedericks, VIOS
142
34
24
4.17
Jac. van Diest. Exc.
127
34
16
3.73
VIOS I 7 pnt. en Excelsior I I punt.
Van groot belang was de ontmoeting Con
cordiaExcelsior II. Ook in deze wedstrijd
werd het een nederlaag voor Excelsior.
De uitslagen waren:
J. v. Kampen. Conc.
C. Slootbeek, Exc.
P. Halfschepel, Conc.
G. van Eyck, Exc.
J. Wassenaar
B. Duivenvoorde, Exc.
P. Kerkvliet, Conc.
Th. Duivenvoorde, Exc.
Concordia 6 pnt. en Excelsior II 2 pnt.
SINT NICOLAAS-ACTIE
In een vergadering van de plaatselijke win
keliersvereniging is besloten, om evenals
vorige jaren een Sint Nicolaas-actie op touw
te zetten. Plannen zijn besproken, welke na
der zullen worden uitgewerkt.
150 33
16
4.54
99 33
10
3.—
150 32
17
4.66
96 32
26
3
73 23
11
3.17
125 23
26
5.43
125 34
19
3.67
108 34
16
3.17
FEUILLETON
die zijn geheugen verloor
DOOR PATRICIA WENTWORTH
Vertaald uit het Engels
5)
Hij dronk langzaam wat chocolade. Abby
had "deze drank als altijd uitstekend klaar
gemaakt. Juffrouw Bastable deed dat lang
niet zo goed.
Op de trap zei intussen mevrouw Salt
tot William Smith: Ik hoop, dat u hem
niet hebt tegengesproken, meneer Smith.
Het is heel slecht voor hem zich op te
winden. U kunt er beter een paar dagen
over heen laten gaan, voor u weer komt.
Toen ze in de hall kwamen, aarzelde
ze even en dan opende ze met een plot
seling gebaar de deur naar de salon.
Ik zou graag nog even met u spreken,
voordat u weegaat.
William vroeg zich af, waarover het
gaan zou. Hij betrad achter haar de salon,
die in Victoriaanse stijl was gemeubileerd,
met een kleurrijk karpet, pluche gordij
nen, een goed uitziende sofa. diverse stoe
len en een lamp. die eerst gaslamp was
geweest en nu omgebouwd was voor elec-
triciteit. Er waren vele photo's in allerlei
grootte en Chinese ornamenten, die even
lelijk als waardeloos waren. Het gehele
beeld van de kamer werd weerspiegeld in
een grote spiegel in vergulde lijst boven
de schoorsteenmantel. Het meubilair was
geërfd van Matthew Salt's ouders en
dateerde uit de tijd, dat deze in het hu
welijksbootje stapten. Abby Salt voegde
er i'egelmatig iets aan toe in de vorm van
snuisterijen, die ze meenam van vacantie-
tochten of liefdadigheidsbazars.
Ze sloot de deur achter zich en William
strak aankijkend, begon ze: Heeft mijn
broer met u gesproken over zijn testa
ment?
William vroeg zich af, waarom iedereen
opeens over testamenten moest spreken.
Hij liet echter niet merken, dat het on
derwerp hem irriteerde. Als hij een ander
soox-t huid had gehad, zou hij gebloosd
hebben. Met zijn geelachtig bleke huid
scheen hij echter nooit te blozen. Maar
hij voelde zich op dit moment, alsof er
een hevige blos van verlegenheid op zijn
wangen te zien was.
Welom u de waarheid te zeg
gen hij heeft inderdaad met mij over
zijn testament gesproken, antwoordde hij.
De kleur van mevrouw Salt's gezicht
verdiepte zich en ze keek hem met grote
openhartigheid aan.
Dan hoop ik, dat u hem alle dank
baarheid zult bewijzen, waar hij x-echt op
heeft. Hij ziet veel in u en is erg op u
gesteld geraakt, en ik hoop, dat u zult
•■oelen, dat het uw plicht is hem uw
dankbaarheid te tonen. Hij heeft het
recht met zijn eigendom te doen, wat hij
zelf wil, en mijnerzijds zijn er niet de
minste bezwaren, maar ik voel me ver
plicht u er op te wijzen, dat u hem zéér
veel dank verschuldigd bent.
William had er geen idee van. waar
ze eigenlijk heen wilde. Ik zal alles
doen. wat in mijn vermogen ligt.be
gon hij, en zij antwoordde vaag: Wel,
dat is goed.en liep naar de deur van
de kamer. Ze scheen haar gemoed ge
lucht te hebben en het onderhoud bleek
hiermede afgelopen te zijn. Zonder vei"-
der een woord te zeggen of hem aan te
kijken, liep ze de nauwe gang door en
hield de voordeur voor hem open.
Buiten motregende het. De vochtige
Incht sloeg hem in het gezicht en hy rook
roet. Het licht uit de gang scheen naar
b uiten en verlichtte de twee stoeptreden
naar de straat. Op de bovenste trede
draaide William zich om, met zijn hoed
in de hand, en het licht van binnen ver
leende zijn dikke, blonde haar een won
derlijke glans. Goedenavond, mevrouw
Salt, zei hij. En mijn hartelijke dank, dat
u me bij de patiënt hebt toegelaten.
Goedenavond, meneer Smith, zei
Abby Salt en sloot de deur.
William zette zijn hoed op en liep de
stoeptreden af de straat in.
HOOFDSTUK III.
Detective Frank Abbott liep na te den
ken over het weinig bevredigende van de
misdaad in 't algemeen. Niet alleen dat de
wet er door werd overtreden en de moraal
der mensen omlaag gehaald, maar boven
dien maakte de misdaad het noodzakelijk,
dat dienstdoende politiemannen in dei'ge-
lijk miserabel regenweer in verafgelegen
buitenwijken rond moesten lopen. Zijn
opdracht had echter niets te maken mei
het geval William Smith, en dus trof deze
geen enkel verwijt. En het weer begon al
•vat bij te trekken. De regen viel niel
meer in dichte stralen en was nu nog
slechts een mistachtige motregen. Hei
vocht bleef hangen aan haren,wimpers en
huid, en de vochtige lucht drong door tot
diep in je longen. Het zicht was bijzonder
slecht.
In de richting van het station van de
Ondergrondse lop d, die niet meer dan
een paar honderd meter verwijderd kon
zijn, werd Frank een andere voetganger
gewaar. Eerst zag hij licht, dat uit een ge
opende deur naar buiten scheen. De sil
houet van een man in een regenjas te
kende zich donker in dit licht af en het
grijze of blonde haar van de man leek een
aureool. De man zette vervolgens zijn
hoed op en liep de straat in, toen de deur
was dicht gedaan. Eerst leek het alsof hij
volkomen door de mistige duisternis was
geabsorbeerd, maar langzaam aan werd
hij weer zichtbaar, eei*st als een soort
schijn, om daarna, bij het naderen van het
licht van een straatlantaarn, er als een
gewoon mens in een regenjas uit te zien.
Frank was bezig dit in zich op te nemen,
toen hij er zich van bewust werd, dat er
niet één, maar twee personen waren, die
niet samen opliepen, doch achter elkaar.
Die andere figuur was er misschien aldoor
al geweest, maar het was ook mogelijk,
dat hij ergens tussen de huizen uit een
straatje te voorschijn was gekomen, of uit
een of ander huis. Frank Abbott dacht
hier niet erg serieus over na, maar aan
gezien hij nu eenmaal detective was, was
het zijn gewoonte de dingen nauwkeurig
op te merken. Het kon altijd nuttig zijn
een en ander precies waargenomen te
hebben.
Onmiddellijk nadat hij de tweede figuur
in 't oog had gekregen, gebeurde er iets:
deze tweede figuur haalde de man met de
regenjas in en gaf hem opeens een slag
op het hoofd. De eerste man viel op de
grond. De tweede boog zich over hem
heen, maar bij het geluid van de voetstap
pen van Frank Abbott, die aan kwam
rennen, richtte hij zich op en zette het op
'n lopen. Na hem even achtervolgd te heb
ben, waarbij hij eigenlijk onmiddellijk het
nutteloze van een dergelijke achtervolging
in de mistige duisternis inzag, keerde
Frank terug bij het lichaam van de man,
dat op de straat lag uitgestrekt. Tot zijn
opluchting begon deze zich al weer te
bewegen. Toen hy zich vooroverboog,
maakte de man een heftige beweging en
sloeg in zijn richting. Deze reactie was
zeer natuurlijk, maar niet erg bemoedi
gend voor een barmhatige Samaritaan als
Frank was. De slag kwam echter niet
erg aan. Frank weerde hem af, deed een
stap achteruit, en zei: Scliei uit, de
kerel, die je neersloeg, is er vandoor. Ik
ben nog achter hem aangehold, maar 't
had geen zin. Hoe gaat het ermee? Goed?
Kom hier in het licht van de lantaarn en
laten we eens kijken.
Misschien was het door Frank's be
schaafde stem, die zo nu en dan door men
sen zelfs als gemaakt werd gekwalificeerd,
of misschien was het door zijn zelfverze
kerd optreden, dat William er zonder meer
toe gebracht werd zijn handen te laten
zakken en in het licht van de straatlan
taarn te treden. Het verlichtte een on
bedekt hoofd met dik blond haar. Frank,
die William's hoed had opgeraapt, welke
in de goot was gerold, bood hem deze
aan. William zette hem niet dadelijk weer
op. Hij stond stil en wreef langs zijn hoofd,
terwijl hij met zijn ogen knipperde, als
was het licht hem te fel na de duisternis.
Hij had lange lichtgekleurde wimpers en
zijn ogen leken van een onbestemd blauw
achtig grijs, verder waren zijn trekken vrij
zwaar, met een grote mond en een nogal
bleke huid. Frank, die zelf zes voet lang
was, schatte hem slechts enkele centi
meters minder. De schouders in de regen
jas waren breed evenals de borst. Frank
was van mening, dat de man, die hem
neergeslagen had, weinig kans gehad zou
hebben, als hij hem niet van achteren
overvallen had.
Dit was slechts een eerste indruk. En
i onmiddellijk daarop volgde een zeker her-
kennen: Allemensen, hebben wij elkaar
niet al eens eerder ontmoet?
Ik heet Abbott, Frank Abbott, in-
I specteur Frank Abbott. Zegt u dat niets?
Hij deed een pas opzij, sloot zijn ogen
en greep zich vast aan de lantaarnpaal.
Frank was onmiddellijk naast hem en
pakte hem beet. William glimlachte en
zei: Het is al weer over, ik voelde me
flauw worden. Ik denk dat ik even ergens
op een stoep ga zitten.
Zijn glimlach was buitengewoon inne
mend en Frank sloeg een arm om hem
heen. Ik weet wat beters dan een stoep.
Er is hier vlakbij een politiepost. Als ik
u help, kunt u dan zover lopen?
Opnieuw was er die aantrekkelijke glim
lach.
Samen gingen ze op weg en na een
paar keer stil gestaan te hebben, be
reikten ze de politiepost. William zonk
neer in een stoel en sloot zijn ogen. Hij
was er zich vaag van bewust, hoe er
mensen om hem heen spraken, maar hij
had er geen belangstelling voor. Hij zou
h£t prettig hebben gevonden, als iemand
zijn pijnlijke hoofd van zijn lichaam af
had kunnen schroeven en het ergens in
een donker hoekje zou hebben kunnen
zetten. Hij had werkelijk het gevoel, dat
hij momenteel zónder hoofd beter af zou
1 zyn.
(Wordt vervolgdb
