Koningin en Prinses Wiihelmina
temidden van mensenredders
Woensdag 16 November 1949
3
Zeehelden en reddingmaatschappijen onderscheiden
voor hun menslievend werk
De herdenking van het 125-jarig bestaan
van de beide Nederlandse reddingmaat
schappijen is voor onze redders ter zee eer
bijzondere dag geworden.
De receptie, die in de Ridderzaal in Den
Haag werd gehouden, werd bijgewoond
door Prinses Wiihelmina, die na een rede
van de minister-president, dr. W. Drees,
een aantai onderscheidingen uitreikte.
Het was een grote verrassing toen na het
officiële gedeelte Koningin Juliana de Rid
derzaal betrad. Er volgde een hartelijke
begroeting tussen Prinses Wiihelmina en
haar dochter. Daarna onderhielden zij zich
geruime tijd met vele leden van de redding
bootbemanningen.
Voordat de receptie begon waren de red
dingbootbemanningen en andere genodig
den door minister Spitzen in de Trèveszaal
begroet.
In de Ridderzaal hield de minister-presi
dent, dr. W. Drees, een rede. Hij deelde
mede, dat een gelukstelegram van Prins
Bernhard was ontvangen, die door ziekte
verhinderd was, de receptie bij te wonen.
De Prins bood nu telegrafisch zijn geluk
wensen aan.
Dr. Drees schetste vervolgens het opoffe
rende werk van naastenliefde van de maat
schappijen en hun mannen, dat geheel op
initiatief berust. Ook economisch is het van
het grootste belang en het heeft de faam
van Nederland onder alle volken verbreid.
Onder applaus deelde de premier mee, dat
het de Koningin had behaagd aan de beide
maatschappijen het praedicaat „Konink
lijke" te verlenen. Aan de bestuurders bood
hij nieuwe vlaggen aan, gesierd mei de
koninklijke kroon. Voorts deed de minister
president mededeling van een groot aantal
persoonlijke onderscheidingen.
Prinses Wiihelmina reikte daarna de
onderscheidingen uit.
Woorden van dank werden hierna ge
sproken door de voorzitter van de N.Z.H.
R.M., de heer P. E. Tegelberg, en door de
voorzitter van de Zuidhollandse Maat
schappij, de heer Murk Leis.
De heer Tegelberg deelde mee, dat hij
thans 30 jaar voorzitter van de N.Z.H.R.M. is
en dat hij op 1 Januari 1950 het voorzitter
schap zal overgeven aan zijn opvolger.
De heer Murk Leis herinnerde aan de
stranding van de „Berlin" bij Hoek van
Holland in 1907, waarbij Prins Hendrik had
deelgenomen aan het redden der opvaren
den,
Onderscheidingen
Ter gelegenheid van het 125-jarïg bestaan
der beide reddingmaatschappijen heeft de
Koningin de volgende onderscheidingen
verleend:
H» Th. de Booy, directeur van de N.Z.H.
R.M. werd benoemd tot officier in de Orde
van Oranje Nassau; Mees Toxopeus, schip
per van de reddingboot Insulinde, ridder in
de Orde van Oranje-Nassau; D. Tot, schip
per van de reddingboot.„Brandaris" en W.
de Jager, schipper van de reddingboot „Ko-
nigin Wiihelmina": broeder in de Orde van
de Nederlandse Leeuw; J. Bakker, schipper
van de reddingboot „Joan Hodschon": de
eremedaille in goud, verbonden aan de Or
de van Oranje-Nassau.
Voorts werden toegekend de eremedaille
in zilver, verbonden aan de Orde van
Oranje-Nassau, aan J. Dijkhuizen, opstap
per van de reddingboot te Sdheveningen en
in brons aan B. van der Wiel, vuurpijlrich
ter te Noordwijk aan Zee.
De medaille voor menslievend hulpbetoon
in zilver werd verleend aan: W. Bruin,
schipper van de reddingboot „Arthur"; C.
Jonker, schipper van de reddingboot te
Katwijk aan Zee: J. van der Meulen, schip
per van de reddingboot Neeltje Jacoba;
Botte Ney, schipper van de reddingboot te
Hollum; S. Wielinga, schipper van de red
dingboot te Harlingen; Klaas Toxopeus,
stuurman van de reddingboot „Insulinde";
G. Stam, stuurman van de reddingboot
„Neeltje Jacoba"; J. van Putten, motor
drijver van de reddingboot te Lemmer; A.
Steegstra, Klaas Steegstra, H. Sprong, op
stappers van de reddingboot „Insulinde";
H. Bernard, le machinist van de redding
boot „President Jan Leis; A. van der Ster,
le machinist van de reddingboot „President
J. V. Wierdsma; G. Bijl, stuurman van de
reddingboot „President Jan Leis.
In brons aan: J. van der Mey, roeier van
de reddingboot te Wijk aan Zee; A. Gul en
P. Zwart, leden der bemanning van de
reddingboot te Egmond aan Zee; K. van der
Vlies, roeier van de reddingboot te Petten;
A. Troost, matroos van de reddingboot Ko-
Oudjes deden het nog best. De Engelse
Autoclub hield een wedstrijd voor oude
auto's over een parcours van Londen naar
BrightonEr werd slechts op feilloos rijden
gelet; de snelheid was van ondergeschikt
belang. Honderddertig gemotoriseerde
museumstukken dongen mede. Een Pan-
hard-Levassor uit 1901, die door zijn
antiek model veel lachlust opwekterijdt
langs Big Ben.
H. O. V.-OPERACON'CERT
Op Vrijdag 18 November geeft de H. O. V.
in serie C een operaconcert onder leiding van
Marinus Adam. Soliste is de bekende zange
res Greet Koeman.
Het programma vermeldt orkestwerken
van Rossini, Bizet. C. M. von Weber, Boro-
dine en Joh. Wagenaar. Greet Koeman zal
aria's zingen uit de opera's „Faust" van
Gounod. „Der Freischütz" van Carl Maria
von Weber en „Lohengrin'' van Richard
Wagner.
ningin Wiihelmina; J. Voois, matroos van
de reddingboot „President Jan Leis".
Geschenk van het personeel
In een met oranje-blauwe maatschappij-
vlaggen versierde zaal van Krasnapolsky te
Amsterdam kwamen Dinsdagmorgen een
groot aantal schippers en leden van be
manningen van de 26 reddingstations met
hun vrouwen en vele leden van de plaat
selijke commissies bijeen, voor men zich
naar. Den Haag begaf.
De heer W. Klijn, inspecteur van het
materiaal der N.Z.H.R.M., richtte het woord
tot de directeur, de heer H. Th. de Booy.
„Reeds bijna een halve eeuw is de naam De
Booy aan de N.Z.H.R.M. verbonden. U bent
getreden in de voetsporen van uw vader, en
het is voor ons een bijzondere eer, dat uw
vader ook hier aanwezig is. In de donkere
jaren van de bezetting heeft u voor ons
gezorgd als een vader. Dit bezorgde u een
ereplaats in ons aller hart." Na deze woor
den bood de heer Klijn de heer De Booy
een zilveren schrijfblokhouder aan. Mees
Toxopeus en Douwe Tot, de schippers van
de „Insulinde" en van de „Brandaris" trok
ken vervolgens de maatschappij-vlag weg,
die een door Jan Everts vervaardigd glas-
in-lood-raam bedekte, een geschenk van
het personeel, dat geplaatst zal worden in
het hoofdkantoor.
De heer De Booy dankte voor de geschen
ken. „U bent ons allen buitengewoon dier
baar. Gij helpt Neerlands naam op zee
hoog houden en de woorden van hulde, die
tot het hoofdbestuur en mij zijn gesproken
geef ik terug aan u." Hiermede was de
korte samenkomst ten einde.
Koningin Juliana tijdens de receptie in
de Ridderzaal in gesprek met Koen Bot
schipper van de Dorus Rijkers". In het
midden minister-president dr. W. Drees.
Van Dalsum geridderd
In het verloop van de huldiging van de
acteur en regisseur Albert van Dalsum, die
Dinsdagavond na afloop der voorstelling
van ,.De Moord in de Kathedraal" in de
Koninklijke Schouwburg te 's-Gravenhage
plaats had, deelde de minister van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen, prof. dr.
F. J. Th. Rutten. mede dat de Koningin de
Jubilaris heeft benoemd tot Ridder in de
Orde van de Nederlandse Leeuw. Van Dal
sum is de derde acteur in ons land (na
Louis Bouwmeester en dr. Willem Roy-
aards) aan wie deze onderscheiding ten
deel is gevallen.
Minister Rutten noemde in zijn toespraak
Albert van Dalsum een regisseur van grote
allure die een toverformule schijnt te ge
bruiken om het publiek in zijn ban te slaan.
Dr. J. Hulsker, bestuurslid van de Haagse
Kunststichting, overhandigde aan de jubi
laris een enveloppe, waarvan de inhoud
door bewonderaars uit de burgerij bijeen
was gebracht. Verder werd nog het woord
gevoerd door de schrijver A. den Hertog,
de collega's Paul Huf en Cees Laseur en
door de actrice Fie Carelsen, die herinnerde
aan hun beider begintijd, toen zij samen op
de planken hebben „gestunteld, geworsteld
en soms overwonnen".
Van Dalsum verklaarde in zijn dank
woord dat met de aan hem verleende onder
scheiding het gehele toneel in ons land werd
gehuldigd. Daarbij merkte hij op, dat de
Koningin reeds voor zij aan de regering
kwam blijk had gegeven van haar gelukkig
nog steeds gekoesterde liefde voor de dra
matische kunst waarvan zij de ontwikkeling
met belangstelling volgt, aldus de waarde
van het toneel voor de cultuur van het land
ten volle erkenning verlenend.
Surséance van betaling
Bij beschikking van de Rechtbank is voor
lopig surséance van betaling verleend aan
Jacob Nicolaas Gorter, expediteur, koopman
en fabrikant van houtwaren, wonende te
Aalsmeer, aan de Schoolstraat 12. met be
noeming van mr. J. E. Goudsmit, advocaat en
procureur te Badhoevedorp, gemeente Haar
lemmermeer, tot bewindvoerder, terwijl het
verhoor der schuldeisers is bepaald op Maan
dag 6 Februari 1950 n.m. 2.30 uur.
Brand in potlodenfabriek
te Zaandam laaide weer op
Hoewel het scheen dat de brand bij de
N.V. Nederlandse Potloodindustrie Bruyn-
zeel te Zaandam, die Dinsdag vroeg was
uitgebroken, omstreeks twaalf uur be
dwongen was, is het vuur in de loop van
de middag en ook 's avonds enige malen
opnieuw opgelaaid. Om half acht 's avonds
moest de brandweer nogmaals in actie ko
men. Tegen negen uur had men het vuur
zover in bedwang, dat een deel van het
materieel kon inrukken. De nablussing zal
vermoedelijk nog geruime tijd in besla;
nemen.
Als oorzaak van de brand wordt ge
noemd het wegspringen van een vonk uit
een lasapparaat, waarmede men Dinsdag
ochtend gewerkt heeft.
Bakkersbond keert zich tegen
contributieheffing door vakgroep
De secretaris van de Nederlandse Bak
kersbond heeft aan het ANP medegedeeld,
dat ongeveer 1200 bakkers gedurende de
laatste weken een dagvaarding hebben ont
vangen omdat zij de contributie voor de
vakgroep niet hebben voldaan.
Het gaat hier niet in de eerste plaats om
het feit, dat de vastgestelde contributies in
het algemeen te hoog worden geacht, doch
eerder om de verplichting tot een betaling,
die volgens de secretaris „wordt afge
dwongen en die voortkomt uit het systeem
van dwang, dat ons land door de Duitsers
werd opgelegd".
De Nederlandse Bakkersbond heeft zijn
leden thans geadviseerd de contributie
voor de vakgroep niet te betalen. De bond
meende dit advies te kunnen verstrekken
omdat, zoals de secretaris het uitdrukt .,'net
hier gaat om een beginselkwestie''.
De Nederlandse Bakkersbond opponeert
niet tegen de juridische beslissing van de
Hoge Raad, doch wil gebruik maken van
verweermiddelen, die in bepaalde gevallen
de verplichting tot contributiebetaling kun
nen opheffen, zonder dat het besluit van
ons hoogste rechtscollege in het geding
komt. Het gaat volgens de secretaris om
een actie tegen een bedrijfsgroep, die met
betrekking tot de vaststelling van het con
tributiebedrag niet heeft gehandeld volgens
de geldende voorschriften, waardoor de
vraag rijst, of dan de verplichting tot beta
ling niet vervalt.
IJselmeervissers
vissen niet op snoekbaars
Zij wensen eerst opheffing
van de minimum-exportprijs
De IJselmeervissers hebben het vissen
op snoekbaars gedurende deze week ge
staakt, omdat de door de exporteurs be
taalde prijzen huns inzien niet voldoende
zijn.
Zaterdag is de minimumprijs waarvoor
snoekbaars naar Duitsland mag worden ge
ëxporteerd, verlaagd van 60 tot 50 cent.
De vissers wensen echter opheffing van
de minimum-exportprijs. Men hoopt dat
dit de export zal vergemakkelijken. Naar
het ministerie van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening meedeelt, is de markt
voor zoetwatervis in West-Duitsland echter
op het ogenblik zeer slecht. Het Bedrijf
schap voor Visserijproducten vreest boven
dien dat loslating van de minimumprijzen
voor West-Duitsland de onderhandelingen
met andere landen zal schaden.
Een juichende menigte verwelkomde Zondag in de Noorse hoofdstad het in Nederland
gebouwde passagiersschip ..Oslofjord", toen het statige zeekasteel voor de eerste
maal zijn thuis- en peethavenbinnen uocr.
„Groote Beer" met klein aantal
militairen naar Indonesië
Het troepenschip „Groote Beer" zal
Woensdag van Amsterdam naar Indonesië
vertrekken, teneinde aldaar repatriërende
Nederlandse troepen aan boord te nemen.
Het schip is op deze uitgaande reis zeer ten
dele bezet. Met het schip zullen slechts
enkele kleine groepen militair personeel
naar Indonesië meereizen, onder meer per
soneel van het KNIL, dat met verlof hier
te lande heeft vertoefd, voorts een gering
aantal personeelsleden van de Koninklijke
Marine voor normale aflossingsdocleinden
Faillissementen
W. F. Griek. wed. van G. Philips, wonen
de te Heemstede aan de Alb. Thijmlaan no.
59, zaakdrijvende onder de naam Agentuur
en Commissiehandel Philesto aan de Oude
Zïjds Voorburgwal no. 93 te Amsterdam.
Rechter-commissaris: mr. J. P. Petersen.
Curator: mr. B. J. de Boer, advocaat en pro
cureur te Zand voort.
P. J. Burggraaff, bouw-onaernemer. wonen
de te Halfweg, gemeente Haarlemmerliede
en Spaarnwoude. in een woonschip aan de
Lieweg. Rechter-commissaris: mr. .T. P. Pe
tersen. Curator: mr. J. Roggeveen, advocaat
c» procureur tc Haarlem.
P. Schuyt. carrosserie- en wagenbouwer,
wonende te Haarlem, aan de Bisschop Otto-
en specialisten van de Koninklijke Land- straat no. 17. Rechter-commissaris: mr. J. P.
macht. Petersen. Curator: mr. L. J. Venhuizen,
advocaat en procureur te Haarlem.
EERVOL ONTSLAG UIT MILITAIRE
DIENST.
Met ingang van 1 November is op ver
zoek eervol ontslag verleend uit de mili
taire dienst aan: de generaal-majoor ir.
J. Govers van de Generale Staf: de luite
nant-kolonels M. W. van Stein Callenfels.
J. Baarschers en de majoors W. Bouhuijs
en A. J. A. Oudenampsen, allen van het wa
pen der infanterie: de kolonel G. P. de
Kruijff van het wapen der cavalerie en de
luitenant-kolonel G. Bijlenga van de mili
taire administratie. Voorts is eervol ont
slag verleend uil de militaire dienst aan de
luitenant-kolonels jhr. J. van Suchtelen, A.
W. de Ru ijler van Steveninck, G. N. Maré-
chal en L. W. Russer, allen van het wapen
der infanterie, en aan de luitenant-kolonels
J. F. Grosjean en W. W. B. Halbertsma,
beiden van het wapen der artillerie.
Nadat reeds voor enkele agrarische
voortbrengselen de na de devaluatie ingestel
de prijsstopbepalingen waren opgeheven, is
thans voor andere voedselvoorzieningspro
ducten de toegang van vrije prijsvorming
welke op 17 September 1949 gold, hersteld
met ingang van 15 November 1949. Uitgezon
derd van deze vrije prijsvorming blijven die
voedselvoorzieningsproducten, waarvoor
maximumprijsrcgelingen gelden (brood,
melk, margarine, varkensvlees, rijst, koffie).
Baste Kees
Eindelijk en ten leste is het ons dan
gelukt, na jaren van smartelijk verbei
den van dit ogenblik. Wij hebben hem
gezien in levende lijve, de drager van
de stem die onze luim op Zondagmiddag
elke week opnieuw uit de put omhoog
sleurt omdat wij beseffen dat hij met
zijn „gehachte luistertiaars" ons alleen
bedoelt, hoe nederig wij ons ook bewe
gen op 's levens vinkentouw. Wij bedoe
len niemand anders, wij zouden zelfs
niemand anders kunnen bedoelen dan
de zeergeleerde P. H. Ritter, die als een
held probeert de voortgang der jaren te
keren met het kleine achtervoegsel
junior.
Hij mikte met welgekozen bewoordin
gen op de jubilerende Kees van Brug
gen, daarbij voortdurend met duim en
wijsvinger de brave kin bestrijkend,
alsof hij wilde zeggen: de aangesprokene
heeft een baard, maar ik ben goed ge
schoren. Die baard van de 75-jarige
Kees van Bruggen, grijswit van kleur,
vormt een merkwaardig contrast met
zijn ontembare haardos, die hem als
manen om de schedel valt en ons altijd
aan gepolitoerd palissanderhouC doet
denken.
Toen wij de schrijver Kees van Brug
gen voor het eerst ontmoetten in het
hartje van de oorlog, zat hij letterlijk
en figuurlijk bij een schommelende olie
pit ondergedoken in een woonschuit in
het riet van Kortenhoef, verwensingen
spuwende naar al zijn medemensen, die
hij zonder aanzien des persoons aan
sprakelijk stelde voor zijn gemis van
sigaren en brandewijn. Soms leek hij op
een sombere profeet, die de ondergang
der wereld voorspelde. Maar nu vierde
hij feest temidden van zijn vrienden
dichters, toneelspelers en collega's van
zijn krant in zijn statig huis. dat hij
deelt met de vlieger Viruly en de acteur
Kees Brusse, om van zijn overige mede
bewoners dan maar te zwijgen. Hij liet
zich fotograferen met Jan Musch. met
Mien van Kerckhoven-Kling, met Ro
land Holst, Kelk en Vic van Vriesland
tegen een achtergrond van geschenken
en tegen de wand geprikte telegrammen,
waarvan de mooiste luidde: „Ga zo ver
der stop."
Omstreeks zes uur in de middag be
antwoordde hij de tot hem gerichte ge
lukwensen met de historische woorden:
„Ik heb mij tot dusver altijd aan hul
digingen onttrokken, omdat je dan toch
alleen maar te doen krijgt met lieden
met glundere kinnebakken en een
citroen in de bek. Hier echter kan ik
niet anders zeggen dan: dank, dank,
dank!"
Hogeschool van Nelis
In het hartje van de Jordaan en wel
in de Eerste Leliedwarsstraat, die zijn
naam in geen enkel opzicht eer wenst
aan te doen, bevindt zich de kleinste
hogeschool van Nederland. Het is een
onopvallend perceel waarin een winkel
van hengelsport-artikelen is gevestigd.
De rector die uiterst magnificus is, luis
tert naar de naam van Nelis Vogel en
al is dat een naam die men bij een
hooggeleerde heer slechts zelden zal aan
treffen, de nobele tak van natuurweten
schap die hij onderwijst, is er niet min
der gecompliceerd om. Gij moet name
lijk weten, dat de interesse die de Jor-
daner koestert voor de biologie, zich
beperkt tot de wetenschap omtrent de
wijze waarop men zo doeltreffend mo
gelijk een snoek of een „korreper" op de
wallekant kan halen. Uit dien hoofde
wordt de professor door zijn buurtge
noten met diep ontzag bejegend. Zo zelfs,
dat wanneer men aan de peripherie van
deze buurt naar „de winkel van Nelis"
vraagt, iedere bengel u zonder mankeren
naar de Leliedwarsstraat brengt.
Winkel is overigens een onvoldoende
benaming voor dit heiligdom der sport
vissers.
Het is veeleer een sociëteit voor alle
Jordaanse sportvissers en dus eigenlijk
voor alle Jordaners. Temidden der glim
mende hengels, dobbers, lijnen, reels en
andere stimulerende zaken, komen zij
daar in het oude winkeltje tezamen om
de sterkste verhalen uit te wisselen, die
gij ooit hoorde. Zij moeten soms midden
in de zaak gaan staan om voldoende
reikwijdte voor hun handen te verkrij
gen, die aangeven hoe groot de loeris van
een snoek was, die de lijn doormidden
trok. „Staon ik daor ruslug te fisse,
kraag ik me een hobbel om fan te rille.
Die loeris neemt me fissie halfweg naar
Alkmaor mee. Affijn, ik geif'em een
swiepert en jawel haur, hij hangt. Drie
kwartier fechte azzen tonijn. Komp'ie
me naar de kant en ik me netje deron
der. 'k hatter net so goed een fingerhoed
onder kenne houwe. Een taager fan een
fis. 'k Schattem een pond of faafender-
tig. Affijn ik wou'em graape, maar lauw
loene hoor. Hij geeft een klap met se
staort en mept so me laan daurmidde".
Dit verhaal vertelt Jantje van Kris zon
der blikken of blozen. En hij noemt dat
gewicht niet zonder reden, want in de
étalage staat de opgezette record-snoek
van Nederland, die drie en dertig pond
woog, onbewogen de Leliedwarsstraat in
te kijken. Het is namelijk traditie dat
iedere Jordaner die een werkelijk grote
vis vangt, deze naar Nelis Vogel brengt,
niet zozeer om de professor bij te voe
den overigens, dan wel ter bevrediging
van zijn vissers-ij delheid. die op niet
geringe wijze gestreeld wordt, wanneer
het „meneertje" in de étalage ligt te
pronken, met het naamkaartje van de
gelukkige visser.
Bij al die sterke verhalen staat hoog
leraar Nelis onberoerd achter zijn toon
bank-katheder en incasseert ze met een
ondoorgrondelijk: „Nou, nou" en een
lichte tongslag. Spraakzaamheid is na
melijk niet des hoge-school-vissers. Hoe
wel nooit te beroerd om een goed vis-
plaatsje te noemen, reserveert Nelis zijn
verhalen voor de vergaderingen van het
curatorium. Dat zijn de hele grote jon
gens als Kik, Lucas Klein en de bakker
uit de Tuindwarsstraat. Hun informele
bijeenkomsten zijn zwaar geladen van
de wijsheid der stille waters die diepe
gronden hebben. In de onmetelijke
ruimten van de wetenschap der lichte
visserij tussen de magistrale toppen van
de jacht op snoekbaars met paternoster
en schuifdobber en het tedere begrip
voor de subtiliteiten der baarsvisserij
zweven hun grote geesten met veder-
zachte vleugelslag over de px-oblemen
waar de kleine Jordaner mee worstelt
aan de waterkant.
Meerminnen
Voor Bertus Aafjes zijn gevleugelde
sandalen aanbond om zijn voetreis naar
het Zuiden te beginnen, bezocht hij nog
eenmaal de stad van zijn dromen
schoner, vriendelijker en grijzer dan
welke stad ter wereld ook om lang te
vertoeven aan een van die grachten waar
men zo uit zijn ruit vandaan (als stond
het huis met zijn voorsteven in 't water)
uit varen kan gaan. Hij berijmde zijn in
drukken zeer voortreffelijk op de vol
gende manier: „het is er zo groen en zo
donker alsof men onder water woont en
door geheimzinnig geflonker altijd die
per wordt meegetroond naar het rijk
van de zeemeerminnen met haar zilve
ren schubben aan."
Als u vandaag of morgen dubbel van
het vallen der herfstbladeren wilt genie
ten, zowel in natura als spiegelbeeldig,
dan moet u zich, komende van het Cen
traal Station via Zeedijk en de enge
Spooksteeg naar de Vredenburgerbrug
begeven, waar links en rechts de woor
den van de dichter bewaarheid worden.
Hoedt u echter voor misverstand en laat
u niet meetronen. Want de lichte vrou
wen, die daar achter een blinkend raam
kozijn op de stille uren met een preuts
tijdschrift op schoot zitten, mag men
zeker niet verwarren met zeemeermin
nen, hoewel ze doorgaans meer zeeman
nen minnen dan er door de mazen van
het burgerlijk wetboek kunnen glippen.
Men moet bij een rondgang door deze
buurt, waar de Bloedsteeg evenwijdig
loopt met de Zwarte Lakensteeg als ver
binding tussen de beide Achterburgwal
len, de sociale verbeteraar, die een deel
van ieder zedelijk wezen vormt, maar
liever thuis laten. Als u tenminste wilt
ademhalen in een sfeer van schilder
achtige en ouderwetse schoonheid. Zo
moeilijk zal dat trouwens wel niet zijn.
Want hoevelen onzer kropen niet na de
roes der eerste bevrijdingsdagen hier of
daar door de nauwe trapsgaten naar
boven teneinde ongezien aan de zwarte
handel deel te nemen?
Op de bruggen is het stil geworden nu
er geen clandestiene venters meer zijn.
„Het fijne leven is er uit!" oordeelde in
een van de havenkroegen een Carmen,
wier hoge krullen zo wonderbaarlijk zijn
gebleekt, dat zij meer dan een nieuwe
opera waard is geworden. Het is opmer
kelijk hoeveel etablissementen hier zijn
met geen andere vergunning dan voor
zwak-alcoholische dranken. De bazen
wisselen er met de seizoenen. De mees
ten hebben vlug wat geld verdiend zon
der te leren hoe ze er mee om moeten
gaan. Maar de bediening blijft dezelfde.
Ja, de mannen zijn weer aan het werk
geslagen. Als men vaag dromend in het
schemerlicht tussen de prachtige bouw
vallen der tegen beter weten in be
woonde huizen loopt over de harde
Deze week staat het toneel weer\
eens op de voorgrond. In de Doelen
zaal aan de Kloveniersburgwal geeft
het Théatre Héberlot uit Parijs op
Vrijdagavond 18 November een voor
stelling van Caliguladoor Albert
Camus, die vooral met zijn roman
„De Pest" de aandacht op zich ves
tigde. In het kleine schouwburgje
in de Marnixstraat speelt Fien de
la Mar elke dag met een naamloos
ensemble het blijspel ,,'t Is toch
zeker zo" van Bruno Frank en in
het Centraal Theater gaat weer een
korte serie voorstellingen van „Tram
lijn Begeerte" met Ank van der
Moer. Lotis Hensen, Han Bentz van
den Berg en Henk Rigters.
Morgenavond voert de Nederlandse
Opera in de Stadsschouwburg de
bewerking door Gounod van Goethes
treurspel „Faust" op met Marjo
Ingen Soet als Margaretha, Met een
In de hoofdstad uit
extra-voorstelling in Carré neemt
het Metropolitan Ballet op 17 No
vember afscheid van ons land.
Tibor de Machula is de solist in het
celloconcert van Haydn, dal met
werken van Brahms en Rimski Kor-
sakof het programma vult van het
abonnementsconcert dat vandaag
plaats heeft.Twee dirigenten, Eduard
van Beinum en Anthon van der
Horst, leiden Vrijdagavond het Con
certgebouw-orkest ter viering van
het jubileum van de N.C.R.V. In de
Bachzaal speelt Donderdag de pia
nist Alexander Borowski en in de
kleine zaal een dag later onze land
genoot Johan Verster.
Het Bureau voor Aesthetische Ad
viezen (Rokin 56) houdt een expo
sitie onder de titel „Het goede
cadeau" en in kunsthandel Santee
Landweer (aan de Keizersgracht)
wordt gedurende de rest van deze
maand werk van Michel Ciry ten
toon gesteld. Wie nieuwsgierig is
naar de prestaties van de schilders
groep ..De Spontanisten" kan zich
in het Gildehuis (Voethoogstraai 13)
i daar een oordeel over vormen.
keien, zich verwonderend over de onge
wone hoeveelheid briesende paarden-
tractie, kan het gebeuren dat men plot
seling ergens een fraaie tenor verneemt.
Meent echter niet dat dan het lied van
de arbeid uw oren streelt. Want in negen
van de tien gevallen is het de radio
welke op dezelfde hoogte staat afgestemd
die hier de toon van het gesprek be
paalt.
Op de hoek van de Sint Olofsteeg
heeft zowaar Nicolaas Kroese kans ge
zien een nieuwe tent op te slaan in een
perceel, dat uit het jaar van de slag bij
Nieuwpoort dateert. Maar mooier dan
al zijn aardewerk, zijn glimmende koper
en zijn witte potten en pannen is het
afscheid dat de laatste zonnestraal van
de kronkelende waslijn boven het Kolkje
neemt nauwelijks honderd meter
verder.
BOEDA.
P. A. van der Beek, handelende onder de be
naming P A. v. d. Beek en Co. Bouw- en
Aannemersbedrijf, wonende te Haarlem, aan
de Dr. Schaepmanstraat no. 41. Rechter-com
missaris: mr. J. P. Petersen. Curator: mr. J.
D. A. Viskil, advocaat en procureur te
Haarlem
J. L. Captijn, wagenmaker, wonende te
Nieuw-Vcnnep. gemeente Haarlemmermeer,
aan de Sloterweg 1153. Rechter-commissaris:
mr. J. P. Petersen. Curator, mr. K. Heimig.
advocaat en procureur te Haarlem.
Vernietigd werd na gedaan verzet het fail
lissement van:
D. Vcrgunst Jr., schilder en behanger,
wonende te Beverwijk, aan de Peperstraat
no. 35.
Beëindigd werd wegens het verbindend
worden van de enige uitdelingslijs: het fail
lissement van G. Tas. bloemenhandelaar.
wonende te Aalsmeer, aan de Begoniastraat
no. 3.
NACHTWAKERS PLEEGDEN
DIEFSTALLEN
De directeur van een metaalfabriek te
Loosduinen bemerkte in de loop van dit
jaar dat grote hoeveelheden metaal op
onverklaarbare wijze uit zijn fabriek ver
dwenen. Des nachts was een waker in de
fabriek aanwezig. Een waker van de
nachtveiligheidsdienst controleerde de fa
briek aan de buitenzijde. Thans heeft de
politie ontdekt dal de twee wakers zelf
metaal uit de fabriek stalen. De buit ver
kochten zij aan enkele opkopers in Den
Haag.
De recherche ontdekte dat ook enige
arbeiders van de fabriek zich aan diefstal
hadden schuldig gemaakt, enkele in sa
menwerking met de beide „wakers". Ze
ven arbeiders kregen een procesverbaal.
Weense kunstrijders
demonstreren op de schaats
De Weense ijsrevue, waarvan de Hagenaars
enige tijd hebben kunnen genieten, is van
Dinsdagavond af in de Apollohal te Amster
dam te zien. Daar demonstreren Eva Pawlik
en andere beroemde „kunslijs-sterren" hun
kunnen.
Vooral Eva Pawlik heeft een hoog peil be
reikt en dat kwam tijdens de eerste voor
stelling in de hoofdstad verscheidene malen
tot uiting. Het begon reeds in het rozenballet.
waarin zij optrad met de leden van het
Weense ijsballet. Haar prachtige rijden viel
in het bijzonder op toen zij een sportieve
demonstratie gaf en daarmee het publiek in
bewondering bracht.
Hel programma werd geopend met een
variété, dat een openingsmars. acrobatiek en
balletten bevatte. Het gehele gezelschap
werkte daaraan mee. Bertl Capek en Ronny
van Compel waren twee humoristen, die niet
alleen hun vaardigheid op de schaatsen lie
ten zien. doch tevens het publiek lieten
lachen door de wijze, waarop zij hun kunnen
vertoonden. In het bijzonder dient het num
mer, waarbij over stoelen gesprongen werd,
genoemd te worden.
Het tweede deel was gewijd aan de indivi
duele verrichtingen der dames en heren. Be
halve Eva Pawlik verschenen op de ijsbaan
Helmut May. die enige malen aan de Olym
pische Spelen heeft deelgenomen, Mela Krajc,
Alexander Balisch en Emmy Puzinger. Be
houdens enkele kleine tekortkomingen, welke
niet storend werkten, waren de nummers
goed verzorgd en de medewerkenden oogstten
veel succes.
De wals ..An der schonen blauen Donau"
bood een goede gelegenheid de toeschouwers
te laten genieten van zang. dans en prachtige
costuums Het ballet met Eva Pawlik en
anderen als solisten zorgde voor en mooi
besluit van het eerste deel van het pro
gramma.
Na de pauze werden symbolische bezoeken
gebracht aan vele landen van de wereld,
waarbij het publiek indrukken opdeed van
China. Amerika. Frankrijk. Spanje en de
noordelijke landen. Nederland kreeg ook een
beurt en op de muziek van een klompendans
draaiden de dames in klederdracht, welke op
oud-Hollandse moest gelijken, in het rond.
Heel grappig was ook het nummer, waarin
enige sneeuwmannetjes op het ijs verschenen.
„Ijskristallen" was het slotnummer van het
uitgebreide programma, dat de bezoekers van
begin tot het einde geboeid had en dat door
het prachtige werk op de schaats door de
dames en heren en de uitstekende verzorging
goede indrukken heeft achtergelaten.
Agenda voor Haarlem
Gebouw Rosehaghe: Vredesbijeenkomst,
spreker de heer Horsmeier. 8 uur. Gebouw
Herenweg 141. Heemstede: „De nood van de
Protestanten in Spanje", 8 uur. City: „Down
Argentine way", 14 j., 2.15. 4.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Alarm in Hollywood". 18 j., 2.30,
7 en 9.15 uur. Spaarne: ,.De wet van hel
woud", 14 j., 2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„Stad onder dreiging", 18 j., 2, 4.15. 7 en 9.15
uur. Palace: „De zwarte zwaan", 13 j., 2. 4.15.
7 en 915 uur. Luxor; „Straat der verleiding",
j.. 2. 4.15. 7 erf9.15 uur.
DONDERDAG 17 NOVEMBER
Stadsschouwburg: Stichting Haarlemse
operette „De kuise Suzanna". 3 uur Gemeen
telijk Concertgebouw: Christelijke Oratorium
vereniging, concert. 3 uur. Gebouw Stad
Haarlem, vredesbijeenkomst. 8 uur. Biosco
pen: Middag- en avondvoorstellingen.
