Haarlem's Dagblad | 1949 | 18 november 1949 | pagina 5

Rijkswerkplaats voor vakopleiding

AAI 27

BAROMETERS

Jati van der Pigge

Het scheen of de wetering explodeerde
toen hij (naast) onze spinner sloeg

Vrijdag 18 November 1949

Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemse Courant

Hce te Haarlem aan ongeschoolden
een vak geleerd wordt

Ei' is ons land een tekort aan vakarbei
ders. Daarentegen is de groep ongeschool
den veel te groot. De lijsten van de werk
zoekenden van de arbeidsbeurzen bewijzen
dit.

Het is dus èn voor de samenleving èn
voor de ongeschoolden een belang dat
daarin verandering komt. Vandaar dat van
overheidswege veel gedaan wordt voor
vakopleiding, scholing en herscholing.

Het is onverklaarbaar dat er onder de
arbeiders die geen vak kennen, geen gro
tere neiging beslaat om elke kans aan te
grijpen om er alsnog een te leren. De
voordelen zijn: le een hoger loon, 2e een
aangenamer werkkring, 3e minder kans
op werkloosheid.

Het rijk heeft 34 rijkswerkplaatsen voor
vakopleiding die ressorteren onder de
Gewestelijke Arbeids'oureaux. In Haarlem
is er een in een oud schoolgebouw in de
Spaarnwouderslraat. Daar wordt opgeleid
voor: timmerman, betontimmerman, met
selaar, machinebankwerker, metaaldraaier,
construcliebankwerker, lasser en electri-
cien. De oprichting dateert al van 1943,
maar na de bevrijding is ze pas tot volle
ontwikkeling gekomen.

Wie het schildervak wil leren moet naar
de werkplaats in Amsterdam of Leiden,
wie stucadoor wenst te worden kan naar
Den Haag gaan.

Er was in het gebouw aan de Spaarn
wouderslraat geen ruimte om ook de af
deling metselaars op te nemen, daarom is
die ondergebracht in de tuin van het Ge
westelijk Arbeidsbureau aan de Kleine
Houtweg. Daar vinden ook de timmerlie
den gelegenheid zich te bekwamen in het
„stellen".

Op dit ogenblik zijn er in Haarlem 125
cursisten. Daaronder zijn 64 gedemobili
seerde!!. Dc capaciteit is evenwel 180, zo
dat er vele plaatsen onbezet zijn. Nu de
demobilisatie van ons leger in Indonesië
evenwel in versneld tempo gaat, wordt een
sterke stijging van het aantal cursisten
verwacht. Vandaar dan ook dat al plannen
gereed liggen om de werkplaats te vergro
ten, zodat er voor 250 jonge mannen plaats
komt.

Er is een groot verschil met de am
bachtsscholen. Daar komen als regel de
jongens die pas van de lagere school ko
men. Om op een rijkswerkplaats te komen
moet een jonge man minstens 18 jaar zijn.

Op de ambachtsscholen heeft men twee
jaar nodig om de jongens de grondbegin
selen van een vak te leren, op de rijks
werkplaatsen is de termijn veel korter ge
steld. Dit is mogelijk omdat ouderen
veelal intenser leren en bovendien is dit
onderwijs sterk op de praktijk ingesteld.
De cursus die het langst duurt is die voor
timmerman, maar die beperkt zich toch
nog tot 7 a 8 maanden. Er wordt hard
aangepakt, maar het is begrijpen dat
iemand in zo'n korte tijd geen volslagen
vakman wordt. Daarvoor is nodig dat hij
ook nog enige jaren in de praktijk ervaring
opdoet en zich in het bijzonder het tempo
eigen maakt.

Om het volgen van een cursus voor de
ouderen mogelijk te maken, zelfs voor
gehuwden, krijgen de cursisten een ver
goeding. Voor een gehuwde Haarlemmer
is die 30, plus „de gulden van minister
Joekes" en eventueel een prestatietoeslag
van 2,50 en een kindertoeslag.

Voor gedemobiliseerden is de loonder
vingsvergoeding iets hoger.

Ieder zal inzien dat deze tegemoetkomin
gen niet aan de hoge kant zijn, maar men
gaat van de veronderstelling uit, dat de be
trokkenen er zelf ook iets voor moeten
over hebben. Toch is het in deze tijd van
duurte voor menige huismoeder onder
de cursisten zijn 38 gehuwden ondoen
lijk de eindjes aan elkaar te knopen.. De
vergoedingen werden bovendien enige
jaren geleden vastgesteld, zodat zij niet
voldoende aangepast zijn aan de stijging
van de kosten van het levensonderhoud.
Dit geeft in sommige gevallen aanleiding
tot moeilijkheden in de gezinnen. Het zou
daarom aanbeveling verdienen indien de
minister althans de prestatie-toeslag" ver
hoogde.

Het is te begrijpen dat deze werkplaat
sen van het rijk grote financiële offers
vragen. Andere inrichtingen voor oplei
ding krijgen schoolgeld, maar hier is het
juist andersom, hier moet nog aan de cur
sisten geld betaald worden om ze in staat
te stellen de school te bezoeken.

Ais opvolger van Louis Denfeld is benoemd
tot chef van de Marine-staf der Verenigde
State n admiraal Forrest Sherman. De
nieuwe functionaris aan zijn bureau.

Agenda voor Haarlem

VRIJDAG 18 NOVEMBER

Gemeentelijk Concertgebouw: Concert HOV,
8 uur. Stadsschouwburg: Groningse vereni
ging „Gruno". „Berenöje Niksnut", 8 uur.
Frans Hals: „De prins der bandieten14 j.,
2.30. 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Revolverjacht",
14 j.. 2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Het
spel gaat beginnen", alle leeft.. 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. Palace: „Ergens in Europa". 18 j.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „De slaap des
doods". 13 j., 2, 4.15. 7 en 9.15 uur. City:
Johnny Belinda, 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur.

ZATERDAG 19 NOVEMBER

Stadsschouwburg: „Assepoes en de beto
verde katuil" (Amsterdams jeugdtoneel), 2
uur: „De zilveren fluit" (net Vrije toneel)o
uur. Bioscopen: Middag- en avondvoorstel
lingen.

VOOR DE NIEUWSTE

(Adv.)

Een kijkje in de timmer af deling in het oude schoolgebouw aan de Spaarnwouderstraat

De Haarlemse werkplaats kost het rijk
ongeveer 200.000 per jaar. Voor 34
zulke werkplaatsen de een is gro
ter, de ander kleiner wordt het dus
een zaak van vele millioenen.

Daarom moet gezorgd worden dat geen
enkele plaats onbezet is!

Voor de cursisten to'ègelaten worden, is
het nodig dat zij op het Gewestelijk Ar
beidsbureau getest worden. De ervaring is
dat ruim 70 procent voldoende ontwikke
ling en aanleg heeft om met kans op succes
deze vakopleiding te volgen.

Wij hebben met belangstelling een rond
gang door de werkplaats gemaakt. Overal
was men met ijver en opgewektheid aan
het werk. Wij stonden verbaasd welke
gunstige resultaten in zo'n korte tijd van
opleiding" worden bereikt.

Deze vakopleiding is bij het personeel
een hoofd met 6 leraren en werkmeestex-s
in goede handen!

De ervaring is dat ongeveer 95 procent
van de cursisten er in slaagt zich blijvend
een positie te verwerven als vakarbeider.

Daarmee bewijzen deze rijkswerkplaat
sen dat zij alleszins reden van bestaan
hebben.

Er komt hierbij ook om de hoek kijken
de wenselijkheid van de waardering van
de vakarbeider.

Daarover nog iets meer in een volgend
artikel.

Minimumprijzen voor
jenever per glas

De vakorganisatie gedistilleerde dranken
heeft minimumprijzen vastgesteld voor ver
koop van jenever per glas, voor gebruik ter
plaatse. De met ingang van 17 November
geldende mmlmum-prijzen zijn afgekondigd
in het Voedselvoorzieningsblad. Zij verschik
.en naar gelang de prijsklasse waarin he,,
bedrijf is ingedeeld. Onderscheid wordt ge
maakt tussen oude en jonge jenever. Ook
zijn voorwaarden gesteld ten aanzien van cn
hoeveelheid per glas. In ieder bedrijf cuenen
gedrukte prijslijsten te worden opgehangen
of neergelegd, waarop de prijsklasse, de
toegestane verkoophoeveelheid per glas, als
mede de prijs per glas (welke uiteraard niet
de minimumprijs behoeft te zijn) moeten
worden vermeld,

De maatregel is genomen om misstanden
ten gevolge van onderlinge concurrentie van
wederverkopers te voox'komen.

„Oorlogsslachtoffer"
voor de rechtbank

Overal in Amerika had het geval de be
langstelling van het publiek opgewekt: de
Amerikaanse troepen op mars door Duits
land hadden ergens in een greppel een jon
gen van een jaar of vijftien gevonden, die
zich niets meer van zijn verleden zei te
kunnen herinneren. Amerikaanse families
schreven brieven naar Duitsland, dat ze
hem wel wilden adopteren. Maar daar is
niets van gekomen. De jeugdige Albert
bleef in Duitsland en verviel steeds meer
in cle vervuilde sfeer van het na-oorlogse
Duitsland. Hij begon alcohol te drinken en
ontwikkelde zich tot de leider van een van
die boefjes-benden, die zoveel en overal
tussen de Duitse ruïnes opereerden. Steeds
meer was hij op een verkeerd pad terecht
gekomen.

Maar aan deze vreemde tijd kwam een
einde en Albert keerde terug naar Holland,
grondig bedorven in zijn jarenlange erva
ring met de geallieerde bezettingstroepen.
Hij is nu nog niet zo lang terug in Neder
land. Maar toch lang genoeg om een mis
drijf te plegen, waar hij gisterochtend voor
de Haai'lemse Rechtbank voor terecht
moest staan. Ergens in de Zaanstreek had
hij inmiddels 21 jaar geworden een
doos zeep gestolen. Gezien zijn verleden in
Duitsland en het feit, dat hij al zijn von
nissen van de Kinderrechter op zijn naam
had staan, eiste de Officier van Justitie,
mr. S. van den Burg, een gevangenisstraf
van anderhalf jaar, door te brengen in een
jeugdgevangenis.

De verdediger, mr. A. D. P. V. van Lö-
ben Seis vroeg voor dit „oorlogsslachtoffer"
een straf in cle gewone, gevangenis, daar
het; beter voor hem zou zijn, als hij niet het
gevoel kreeg een zeer speciale behandeling
te ontvangen.

DISTRIBUTIE VAN ZILVER
OPGEHEVEN.

Met ingang van heden is de distributie
van zilver opgeheven, zodat voor het ver
handelen, bewei'ken en verwerken, ver
bruiken en vervoeren van zilver geen ver
gunning meer vereist is.

DEVIES DER SCHILDERS:

's Zomers buiten,
's Winters binnen

De Vakgroep Schildersbedrijven heeft
onlangs in overleg nxet de Bond van Ne
derlandse Schilderspatroons, de Neder
landse R.K. Bond van Schilderspatroons
„St. Lucas" en de Nederlandse Bond van
Christelijke Schilderspatroons een comnüs-
sie in het leven geroepen voor werksprei-
ding in het schildersbedrijf. Door een
betere spreiding van schilderswerkzaam
heden over het gehele jaar zal een gehele
of gedeeltelijke werkloosheid van gezellen
gedurende de wintermaanden kunnen wor
den tegengegaan. Namens niet minder dan
40.000 in het schildersbedrijf werkzame
vaklieden doet deze commissie thans een
dringend beroep op particulieren en over
heidsinstellingen, om de schilders geduren
de de winter binnenwerk te laten ver
richten en ander schilderwerk zodanig te
verdelen dat aan de schilders ook des win
ters werk kan worden opgedragen.

Men hoopt door deze actie het aantal
werklozen onder de schilders dat in de drie
grote steden Amsterdam, Den Haag en Rot
terdam de vorige winter respectievelijk
300, 500 en 300 bedroeg, te verminderen.
Niet alleen omdat deze seizoenarbeid ern
stige sociale consequenties voor de betrok
kenen zelf en hun werkgevers medebrengt,
doch opdat ook de financiële zorgen van
de overheid, die het overbruggingsgeld uit
betaalt, zullen worden verminderd.

Nederlandse boeren
uit Amerika terug

Dertig jonge Nederlandse boeren zullen
Zaterdag na een verblijf van zes maanden
in de Verenigde Staten naar Nederland
terugkeren.

Gedurende huii verblijf in de Verenigde
Staten bestudeerden zij de veefokkerij, de
mechanisatie van het boerenbedrijf, de
bestrijding van vee- en plantenzieken en
het tegengaan van epidemieën en onkruid.
Zij bezochten fabrieken van landbouw
machines en vleesverwerkende bedrijven.
Sommigen van hen volgden cursussen aan
universiteiten.

De bezoekers kregen een opleiding in
Amerikaanse arbeïdsmethoden in de land
bouwbedrijven, in de hoop dat deze bij zal
dragen tot een verhoogde landbouwpro
ductie in hun moederland. Nadat zij naar
huis teruggekeerd zijn zullen zij hun be
vindingen en aanbevelingen in een rap
port aan de regering sturen ten behoeve
van een verbetering van de Nederlandse
landbouwmethoden.

„Batjan" en „Ceram"
morgen in Den Helder

Hr. Ms. „Batjan" en „Ceram", die 29
September uit Indonesië vertrokken, wor
den morgen in Den Helder verwacht.

De beide korvetten zullen omstreeks 7
uur des morgens op de rede ankeren. Om
halftwaalf lopen beide bodems de haven
van Nieuwediep binnen.

Nog dit jaar zal de hete-
lucht motor proefdraaien

Onlangs teruggekeerd van een inspectie-
en oriëntatiereis naar Indonesië, heeft ir.
M. H. Danxme sr., president-directeur van
„Werkspoor" te Amsterdam, verklaard dat,
ondanks de veranderde omstandigheden,
de toekomst voor Nederland in Indonesië
er niet ongunstig uitziet. Overal in de
tropen trof hem het stugge volhouden van
de daar werkende Nederlanders.

..Dank zij onze jarenlange ervaring en
dank zij het feit. dat Indonesië groten
deels speciale machines nodig heeft, neemt
Nederland inzake machineleveranties aan
Indonesië een zeer bevoorrechte positie te
genover de buitenlandse concurrentie in".
De heer Damme was daarom niet bevreesd
voor dc mededinging van Amerikaanse
machinefabrikanten. temeer niet, daar
zijns inziens de Amerikaanse industrie
vooral belang heeft bij massa-leveranties.
De benoeming van een „industriële ambas
sadeur", die als vertegenwoordiger van de
gehele Nederlandse industrie een belang
rijke taak in Indonesië kan gaan vervui
ler., achtte ir. Danxme zeker juist.

Omtrent cle ontwikkeling van de gas
turbine deelde ir. Damme mede, dat. de
eerste van deze turbines door de Bataafse
Petroleum Maatschappij is besteld. „Werk
spoor" werkt op dit gebied samen met vier
andere maatschappijen: „De Schelde"
Stork, Wilton Feyenoord en de Rotterdam
se Droogdok Maatschappij. De experimen
ten zijn zeer kostbaar (vandaar de samen
werking), doch hebben succes opgeleverd.

De hete-lucht-motor zou ir. Damme lie
ver willen noemen „heet-gasmotor". In
zake de ontwikkeling van dit product ont
hulde hij, dat de eerste motor, die een ca
paciteit zal krijgen van 325 pk, nog dit jaar
zal proefdraaien. Deze motor heeft
„Werkspoor" ontwikkeld in samenwerking
met PhiliDs.

Tenslotte sprekend over het pi'obleein
industrialisering en werkloosheid, meende
de president-directeur van „Werkspoor",
dat de toestand geleidelijk moeilijker
wordt: Zijns inziens kunnen de vele werk
zoekenden (gevolg van de snelle bevol
kingsaanwas. de repatriëring enz.) alleen
in de industrie een plaats vinden.

ü5c ^nicUaar

BABY-SPECIAALZAAK

„Geschenken voor henx en voor haar"

Radio-luisterwedstrijd

Evenals voorgaande jaren maakt ook
ditmaal een radio-luistenvedsti'ijd deel uit
van de actie voor de vei'koop van prent-
biiefkaarten en postzegels, waarvan de
opbrengst bestemd is voor de inrichtingen
ter verpleging van kinderen, die in eniger
lei vorm bijzondere zorg vereisen. Men
kan deze wedstrijd beluisteren over de
beide Hilversumse zenders op Zaterdag
avond van 8.05 tot 8.20 uur.

De wedstrijd is samengesteld door Aad
van Leeuwen en Jan cle Troye. Medewer
king verlenen Fanny Blankers-Koen, dr.
Max Euwe, Piet Kraak en Geertje Wiele-
ma. Op Sinterklaasavond wordt de uitslag
van de wedstrijd bekend gemaakt.

De aloude Tabak- en Sigarenhandel is gespecialiseerd in het artikel
SIGAREN. Voor St. Nicolaas offreren wij een fraaie collectie van
superieure kwaliteit. De voorraden zijn, zoals bekendop vóór
oorlogs peil. Als van oudsbezorging franco huis.

Gr. Houtstraat 81

(Adv.)

EEN SNOEK VAN TWINTIG POND

nnppr pii laat. in Hp namïddae" lanes nlantenhol alsof de sninner het eniee

Wanneer gij laat in de namiddag langs
een wetering zoudtrijden waar ge drie
maal achtereen de plons van een jagende
snoek hoorde, wanneer een bedekte lucht
over de polder hing" en een Zuid-Westen
windje een fikse kabbel over het water
joeg, wanneer ge al vier broeders in Petrus
had ontwaard met een paar fikse snoeken
aan het stuur van hun fiets vrienden wij
weten dat wij vele voorwaarden stellen
maar wanneer gij dan nog uw split-cane
werpstok in het voituur had liggen, dan
zoudt gij dat ene uurtje voor donker toch
ook met profijt willen plukken. Zelfs al
hadt ge zoals wij uw allex'beste pakje aan.
omdat ge van een receptie kwaamt. Want
zulke uurtjes in de drukke en aanzienlijk
minder opwindende jacht naar het dagelijks
brood zijn bitter dun gezaaid.

Zo geschiedde het dan dat wij in koorts
achtige naast de werpspullen aan het split-
cane monteerden en behoedzaam op onze
stadse stappertjes naar de wallekant af
daalden. En nog geen drie minuten latei-
zong het nylon van de reel en dook de klei
ne „terrible"-spinnèr met gevederde dreg
het water in. Nu zijn wij sedert de vorige
verhalen noga- aardig gevorderd met onze
spinning-techniek. Wij hebben ons name
lijk door een'van de hele grote broeders la
ten vertellen, dat onze methode van „houd
hem boven alles van de grond en uit de wa
terplanten" ons net zoveel kans gaf op een
snoek als een lot in de Staatsloterij op de
honderdduizend. Een bijzonder kleine kans
is dat. Nu geeft onze nieuwe methode naast
de kans op snoek de zekerheid dat men bij
negen van de tien worpen in het vuil blijft
zitten, maar per slot is onze mentor finan
cieel geïnteresseerd bij de spinner-fabri-
cage dus mag men hem dat niet kwalijk
nemen. De bedoeling is namelijk om het
hele zaakje op de grond te laten zinken en
het dan zo langzaam mogelijk draaiend met
kleine schokjes weer binnen te halen.

Koude pret

Nu is dat allemaal erg leuk, maar om
streeks November begint het water al fris
te worden en wanneer men vierentwintig
maal half-vergane waterplanten van de
dreg hebt geplukt, beginnen de vingers een
gxraad van verstijving te vertonen, die al
leen maar te vergelijken is met die van
bevroren vlees.

Zo koud waren onze vingers toch niet,
dat wij de felle klap van een fikse snoek op
onze „terrible" niet voelden. Hij schoot aan
de overkant van de wetering uit zijn water -

plantenhol alsof de spinner het enige was
dat nog aan zijn geluk ontbrak. Hij vergiste
zich overigens in cle mening dat hij een
visje op apegapen te pakken had, maar liet
niet na hardnekkige pogingen in het werk
te stellen om die vergissing goed te maken.
Hij nam drie grote ramen kris-kras over de
wetering en toey dat niet hielp, trok hij
zich in de waterplanten terug om zijri trek
ken, die hij zo lelijk thuis had gekregen, te
overdenken. Nu nxoel een snoek nogal slim
zijn om de gecombineerde veei'kracht split-
cane, nylon en frictie de baas te worden en
deze Esox Lucius was net niet listig ge
noeg onx het dunne lijntje in de waterplan
ten te verwari'en en ïxet daar stuk te trek
ken. Hij kwam dus voor de tweede ronde
in de ring en klapte nxet zijn grote staart
het water tot schuim. Dat is altoos een
enerverend gezicht en ge moet daarbij de
lijn geducht op spanning houden, want an
ders is hij los eer gc hoera zoudt kunnen
roepen.

De laatste klap

Nadat hij in de gaten kreeg, dat lx* t hem
weinig baatte onx meters lijn door de spoel
le ritsen, veranderde hij van tactiek en
kwam met een vaart ais een lorpedo-jager
naar ons tce gezwommen om „slack" in de
lijn te krijgen. Deze toeleg lukte bijna,
want hij kon een ruk geven die. de stok in
een dreigende halve cirkel zette. Toen was
het met hem gedaan. Wel registreerde het
nerveuze split-cane topje non de plaats
waar Lucius de capitulatie tekende, maar
daarna konden wij henx op de wallekant
halen en hem op een pondje of vier
schatten.

Nu is het met ons zo, dat wij met de
vangst van één snoek in zo'n verloren uurtje
al heel tevreden zijn. Voor de makkers die
op een fabuleuze dag twintig snoeken
vangen en ze dan mee naar huis nemen,
hebben wij namelijk weinig bewondering,
want zo is zelfs het beste water gauw dood.
Bovendien lukt het ons nooit om twintig
snoeken op één dag te vangen en dat heeft
met die afkeer ook wel wat te maken. Maar
na zo'n eerste snoek steken wij een pijp op
en voelen ons aanzienlijk verzoend met
deze wereld in het algemeen en onze pol
der, waar wij onze longen eens door kun
nen blazen met een frisse herfstwind, in het
bijzonder.

Nu zijn wij ook weer ïxiet zo, dat wij er
na de eerste snoek mee uitscheiden. En
daarom stiefelden wij naar het bruggetje
over de wetering waar een vergrijsde visser

al een uur lang op een legendarische snoek
had staan loereix.

Wij willen niet verhelen dat bij ons het
duivelse plan voorzat om deze ervaren
snoeker met levend aas, die met de min
achting der conservatieve jaren op onze
werphengel had neergekeken, eens even te
demonstreren, hoe men de kadakker van
een snoek die daar bij de brug al in zo
menig gevecht overwinnaar was gebleven,
wèl aan het lijf moest komen.

Niet zonder sarcasme sloeg de oude rot
die zijn spulletjes al had opgeborgen ons
gade, toen wij de spinner tussen de water
planten door manoeuvreerden. En met bij
tende vriendelijkheid informeerde hij, toen
de verwachte klap uitbleef: „Nou, waar
blijft'ie nou". Niet zonder verlegenheid,
maakten wij ons gereed om de spinner die
wij al vlak voor ons door het water zagen
wervelen, uit het water te halen.

„Daar is'tie"

Toen zagen wij op nog geen ixxeter voor
onze voeten een snoek aanzetten voor de
sprong. Een muil als een ravijn kwam bo
ven water. Een zwartgroene rug van twee
handbreedten kromde zich voor de slag op
het aas. En in het water zagen wij zijn
machtige goud-groene flanken en zijn
brede witte buik. Een hoge staart sloeg een
kolk die het water deed opspatten. „Daar
is'tie" schreeuwde de oude.

Op dat moment sloeg de dreg in een wa

terplant en de oude snoek, die het draai
ende ding ineens niet meer zag, dook er
over heen en verdween in de groene
diepte.

Wij zijn vrienden nog nooit zo dicht
bij tranen geweest.

Dat had de snoek van ons leven moeten
zijn. De „loeris" van de gesprekken om de
kachel op de lange winteravonden, die men
slechts één keer in de vissersloopbaan
„aan" krijgt. Een snoek die men op de rug
moet dragen onx hem de vrienden te tonen.

"Wij hebben het alsnog geprobeerd. Wij
hebben hem in het vallende donker al onze
spinners en al onze plugs en al onze wob-
bei's gepresenteerd. Maar de oude Lucius
was weg en bleef weg en men hoorde henx
denken: „Je kan'et me doen".

Op weg naar huis hebben wij ons ge
troost met de gedachte, dat wij hem tóch
niet gekregen hadden, omdat de oude slim
merik onze lijn op de brugkant zou
hebben stukgeschuurd, of het vuil inge
schoten zou zijn. Wij hadden het gevecht
nochtans gaarne met hem aangedurfd en
het gaarne met ere van hem verloren. Maar
dit duizend maal vervloekte waterplantje.

Terwijl wij met ons ineens belachelijk
lichte vierpondertje naar huis togen, bleef
ons het fascinerende visioen van de twin
tig-ponder in de sprong voor ogen. Maar wij
weten waar hij woont en zullen daar nog
eens aanbellen. SPINNER

Ook Sinterklaas gaat met zijn tijd mee. In Amsterdam tufte de oude kindervriend
deze week op een motor-scooter rond en natuurlijk was er toen wel ergens een
agent, die de zaak niet vertrouwde en met alle geweld des Sinten rijbewijs wilde
zien. Gelukkig waren al zijn papieren in ordezodat dc bisschop zijn inkopen voor
hex heerlijk avondje direct weer kon voortzetten.

Sergeant-majoor J. Verkes
met militaire eer begraven

Een dof geroffel was Donderdag door
de straten van Haarlem te horen. De ser
geant-majoor J. Verkes. die dezer dagen bij
een motorongeval in Heemstede onx het
leven is gekomen, werd met militaire eer
naar zijn laatste rustplaats gebracht. Om
halfelf was de stoet, waarin meeliepen
detachementen van het eerste instructie-
bataljon te Bussum, waar de overledene
hoofdinstructeur voor de sport was, van de
Officieren Kaderschool te Breda, waar de
heer Verkes studeerde en Haarlemse mili
tairen, van het woonhuis in Haarlem-West
vertrokken en om over halftwee kwam zij
op de Noorderbegraafplaats aan. Daar
waren aanwezig vele militairen, onder wie
majoor A. S. Westra van het vliegveld
Twente en majoor J. A. Vergouwe, namens
commandant en officieren van de kader-
school te Breda en sportvrienden.

Toen de kist in de aula was geplaatst en
een erewacht onx de baar was opgesteld,
sprak luitenant-kolonel Van Rooy. namens
het directoraat van de Luchtmacht, een af
scheidswoord. Spieker zeide de overledene
van het begin van zijn militaire loopbaan
na de oorlog gekend te hebben. Hij was
bataljonscommandant op het vliegveld
lepenburg. In enige jaren is Verkes opge
klommen tot sergeant-majoor en gaf zich
geheel voor de taak. welke hem was opge
legd. Verkes was geboren voor.de sport en
een geboren sportman, die zijn beste krach
ten heeft gegeven voor de lichamelijke op
voeding iix dienst en de sportbeoefening in
de vrije tijd. In het bijzonder herinnerde
spreker aan de taak van de overledene als
hoofdinstructeur in Bussum. Zich tot de
nabestaanden richtend zeide luitenant
kolonel Van Rooy, dat de arbeid van
sergeant-majoor Verkes vruchten zal af
werpen.

Luitenant-kolonel Stoffels herinnerde
aan de samenwerking met de luchtstrijd
krachten in Nijmegen. Een ieder gaf hij een
goed voorbeeld en werkte ïxxee aan de op
voeding van velen.

Als voorzitter van de Hilversumse Gym
nastiekvereniging en namens het Koninklijk
Nederlandse Gymnastiekverbond zeide de
heer W. Ham, dat de heer Verkes zijn
krachten heeft gegeven aaix hel turnen. Hij
zorgde er voor, dat het turnen op een hoger
peil kwam.

De heer S. van Duin. voorzitter van de
Haarlemse Atletiekvereniging „Haar
lem" zeide dat hij als athleet en als leider
veel met Joop Verkes te maken heeft ge
had. Deze was niet alleen sportman, maar
ook een propagandist. Hij bracht de jeugd
tot de sport. Door het verscheiden verliest
de HAV een zeer gezien clublid en de
athletieksport een grote steunpilaar, die iix
binnen- en buitenland vele successen heeft
geboekt als polsstokhoogspringer. Ook in
de militaire dienst deed hij goed werk, het
geen spreker heeft gezien bij de voorberei
ding van een jubileumwedstrijd van de
L.S.K, in Nijmegen.

Nadat de heer J. Rijlaarsdam namens de
athletiekclub „Zeeburg" uit Amsterdam
woorden van dank had gesproken voor het
werk, dat de heer Verkes gedurende tien
jaar als leider heeft verricht, voerde de
ixeer J. J. P. Hut namens de Koninklijke
Nederlandse Athletiek Unie het woord. Bij
de sport wordt vaak gedacht aan de pres
taties en voor Verkes zijn er vele op te
sommen. Welke waarde heeft echter een
dergelijke lijst als de gedachten uitgaan
naar het verscheiden van dit jonge leven.
Hij was een eenvoudige sportbeoefenaar
en nam bij het turnen en de athletiek een
belangrijke plaats in. Bovendieix bracht hij
zijn kennis over op de jeugd. Daarvoor
bracht spreker een saluut. De nabestaan
den gaf de heer Hut de verzekering, dat de
nagedachtenis van Joop Verkes bij de
sportsmen, die met hem zijn uitgekomen, in
herinnering zal blijven.

Onder orgelspel werd de baar grafwaarts
gedragen. Twaalf Haarlemse militairen los
ten boven de geopende groeve een salvo. De
vader van de overledene sprak woorden
van dank.

Propaganda-avond van
„Haarlems Vredescomifé"

Het Vredescomité voor Haarlem heeft
voor deze en de volgende week een drietal
buurtbijeenkomsten belegd. De eerste daar
van, die Dinsdag iix gebouw Rosenhaghe
gehouden zou worden, is wegens gebrek
aan belangstelling afgelast; de tweede,
gisteravond in de „Stad Haarlem", was
tamelijk druk bezocht. Op deze vergadering
werd het woord gevoerd door de voorzitter
van het comité, de heer J. Horsmeyer Jr.
uit Bloemendaal, die allereerst betoogde dat
de vredesconxïtés geen „mantelorganisaties"
zijn van een bepaalde politieke partij, zoals
hun vaak aangewreven wordt, maar alle
vrienden van de vrede, ongeacht hun ge
loof, overtuiging en positie in hun rijen
verenigen willen om tezamen „desnoods
te vechten" voor het behoud van de wereld
vrede.

De plaatselijke comités vormen tezamen
de nationale vredesorganisaties die op hun
beurt weer zijn aangeslotexx bij het Wereld-
Vredescomité, dat nog wel zeer jong is,
maar toch reeds opmerkelijke resultaten
boekte. Spreker herinnerde in dit verband
aan het wereldvredescongres dat in lie'c be
gin van dit jaar in Parijs gehouden is
en dat een machtige bezieling werd voor
allen die het bijwoonden. Ook in Haarlem
is de eerste georganiseerde manifestatie van
de vredeswil der massa, op 2 October j.l.
in de Concertzaal, een succes geworden.
Nu het wereldcomité in Rome de grote
lijnen voor deze „vredesstrijd" uitgewerkt
heeft (men wil zich wenden tot de onder
scheiden regeringen en de UNO om stop
zetting van de bewapening, staking van de
oorlog in China, Griekenland etc. en ver
nietiging en buiten de wet stellen van de
atoombom eisen), gaat men ook in ons land
zich beraden op een werkprogram, waartoe
op 10 en 11 Augustus in Amsterdam een
nationaal vredescongres gehouden zal wor
den. Spreker wekte allen op, dit congres bij
te wonen en deze strijd om de vrede met
alle energie daadwerkelijk te steunen.
Ieder weldenkend mens wenst vrede, maar
woorden alleen houden de oorlog niet tegen.
In wereldoorlog no. 1 vielen 9,7 millioen
doden, in de jongste wereldbrand waren
het er nog veel meer. Hitiers krijgsroes
heeft alleen zijn land meer dan 400 milliard
gekost, dat was genoeg geweest om ieder
Duits gezin een compleet gemeubileerd huis
met tuin en een auto te geven. Thans be
steden de Westelijke democratieën („als zij
die naam nog verdienen") weer 21 milliard
's jaars aan hun defensie; maar voor huizen
is geen geld. Spreker was ervan overtuigd
dat onder deze condities een derde wereld
oorlog onvermijdelijk zal zijn, tenzij allen
over de ganse wereld, rijken zowel als ar
men, Russen zo goed als Amerikanen of
Nederlanders, katholieken, protestanten,
socialisten en communisten, de handen in
een zouden slaan om dat hechte vredesfront
te vormen tegen de oorlogsdrijvers, met de
vorming waarvan in Parijs zulle een tref
fend begin gemaakt was.