Haarlem's Dagblad | 1949 | 21 december 1949 | pagina 2

c

J

Dr. Drees: „Laat ons niet kijken naar het eind van het
oude, maar naar het begin van het nieuwe"

.Sloutenbeek

PANDA EN DE MEESTER-GIBS

Wereldnieuws

Woensdag 21 December 1949

2'

Souvereiniteitsoverdracht in de Eerste Kamer

Zes ministers beantwoordden de
critiek van zes senatoren

("Van onze parlementaire redacteur)

Bij de hervatting van de debatten over
de souvereiniteits-overdracht in de Eerste
Kamer verdedigde mr. Pollema
(C.H.) de stelling, dat de Eerste Kamer
ten opzichte van een reeds door de Tweede
Kamer aangenomen wetsontwerp, vol
strekt onafhankelijk heeft na te gaan of
het alsnog verworpen dient te worden. Hij
betoogde dat in de Tweede Kamer ver
schillende afgevaardigden zich bij de daar
door hen genomen beslissing niet meer vrij
bleken te voelen. „De Christelijk-Histori-
schen in deze Kamer kennen geen fractie-
dwang", aldus mr. Pollema, die verklaar
de, dat wat hij verder zou zeggen wel de
zienswijze zou weergeven van zijn gehele
fractie, maar ieder vrij bleef tenslotte naar
eigen geweten te stemmen..

Pas na de regering te hebben gehoord

zal de fractie nagaan en zij hoopt

daartoe voldoende tijd te krijgen

of wegens een in het geding zijnd

groot beginsel de fractie in haar ge
heel dezelfde houding bij de stem
ming zal aannemen.

Volgens deze senator voelde mr. Oud's
fractie zich minder vrij door de plaats die
mr. Stikker in het kabinet inneemt. Voorts
zeide mr. Pollema: „Er schijnt geen uit
weg meer mogelijk, in deze positie dwingt
ons de regering met een schier noodlottige
haast voortjagend naar de dag der sou
vereiniteitsoverdracht door de Koningin
aan Hatta. Moeten wij Haar deze stap
laten doen tengevolge van aanneming van
het wetsontwerp? Mr. Pollema gewaagde
van een vernedering, ons opgelegd door
internationale machten.

Na deze scherpe inleiding volgde een
scherpe beoordeling van de grondwette
lijke kwestie en tevens van de wijze waar
op het kabinet te dien opzichte was op
getreden. „Minister Van Maarseveen heeft
die aangelegenheid niet als een staatsman
maar als een advocaat voor een zwakke
zaak behandeld." Het liet ook mr. Pollema
vrij koud of het wetsvoorstel precies paste
in het schema van onze Grondwet, zoals
zij in 1948 herzien is. Hij schreef het ge
beurde bovenal aan Amerika alsook aan
andere mogendheden toe. Dit had de
regering ronduit dienen te erkennen. Dat
zij zulks heeft nagelaten was een der
meest ernstige grieven van mr. Pollema
tegen het kabinet. „In de uiterste nood
van het vaderland, moet niet de letter,
maar de geest van de Grondwet het enige
richtsnoer zijn" heeft wijlen Lohman de
Christelijk-Historischen steeds voorgehou
den. Aldus mr. Pollema, die betoogde, dat
het middelpunt van het Nederlandse con
stitutionele bestel de Kroon is. „Wie de
Kroon breekt, breekt het Koninkrijk." De
enige vraag, waarom het ons gaat is of de
Kroon al dan niet gebroken is. Blijft de
Kroon onaangeroerd, dan nemen wij
Christelijk-Historischen, die geen letter
knechten zijn, enige andere grondwette
lijke oneffenheden op de koop toe. Aldus
gaf spr. uiting aan de door hem gekoes
terde opvatting. Had het kabinet zich ge
heel op volkenrechtelijk standpunt ge
plaatst en een verdrag met Indonesië aan
gegaan, dan zouden wij er beter aan toe
zijn geweest, betoogde de heer Pollema.
een uitlating, die achter de ministerstafel
enige verbazing bleek te veroorzaken.
De Staten-Generaal kunnen de Koningin
niet onttronen ten aanzien van Indonesië:
de Kroon staat boven de Grondwet. De
erkenning van Indonesië als staat is een
bevoegdheid van de Kroon alleen en de
Staten-Generaal hebben hier geen be
moeienis.

Ter wille van een wrak Uniestatuut, dat
eigenlijk niets waard is, heeft de regering
veel te veel opgeofferd. Het dreigement
van heengaan van het kabinet ingeval van
verwerping, verachtte de Christelijk-His-
torische fractie. Zij neemt het standpunt
in, dat het kabinet met dit dreigement
poogt het Parlement tot zijn gevangene te
maken.

Na deze oppositionele rede kreeg men
iets geheel anders te horen, toen de heer
Kerstens (KVP) er aan herinnerde hoe

Een kegelaar die naam

had gekregen,
Kwam laatst niet op dreef,
't zat hem tegen
't Begin was heel slecht
Maar toch kwam

't nog terecht,
Na een BOOTZ' TIP was

zijn worp „alle negen".

Inz. Mevr. W. v. R. te R'dam ontv. 1 fL TIP
(Adv.)

Radio geeft Donderdag

HILVERSUM I, 301.5 M.

7.00 Nieuws. 7.15 Platen. 8.30 Nieuws. 8.40
Ochtendblad. 9.00 Weerberichten. 9.03 Platen.
9.30 Voor de vrouw. 9.35 Platen. 10.00 Mor
genwijding. 10.15 Populair concert. 10.50 Voor
kinderen, 11.00 Orgel. 11.30 Platen. 11.45
„Dierenvervoer door de lucht". 12.00 Muziek.
12.30 Weerbericht. 12.33 „In 't spionnetje".
12.38 Piano. 13.00 Nieuws. 13.15 Zuid-Ameri
kaans orkest. 13.45 Platen. 14.00 Voor de
vrouw. 14.30 Piano. 15.00 Voor zieken. 16.00
Cabaret: 17.30 Kaleidoscoop. 18.00 Nieuws.
18.15 Sportpraatje. 18.30 Voor de strijdkrach
ten. 19.00 Voor kinderen. 19,05 Volksmuziek-
school. 19.35 Platen. 19.45 Regeringsuitzen-
ding. 20.00 Nieuws. 20.05 Actualiteiten. 20.15
Radiophilharmonisch orkest en soliste. 21.15
„Paul Vlaanderen". 21.50 Orkest. 22.30 „Ik
dacht zo....". 22.45 Zangdeclamatie, 23.00
Nieuws, 23.15 Reportage. 23.30 Platen.

HILVERSUM II, 414.5 M.

7.00 Nieuws. 7.15 Gebed. 8.30 Nieuws. 8 40
Platen. 9.00 Weerberichten. 9.03 Platen. 9.35
Platen. 10.15 Morgendienst. 10.45 Orgel. 11.00
Voor zieken. 21.45 Platen. 12.00 Angelus.
12.03 Lunchconcert. 12.30 Weerbericht. 12.33
Dansorkest. 12.55 Zqpnewijzer. 13.00 Nieuws.
13,20 Zang en piano. 13.45 Platen. 14.00 Pro
menade-orkest. 14.45 Voor de vrouw. 15.30
Kerstwijding. 17.30 Gewijde muziek. 17.50
Regeringsuitzending. 18.00 Platen. 18.15
Land- en luinbouwpraatje. 18.30 Voor de
jeugd. 18.55 „Een goed woord voor een goede
zaak" 19.00 Nieuws. 19.15 Muziek voor de
jeugd. 19.40 Radiokrant. 20,00 Nieuws. 20.05
Adventsmeeting van het Leger der Heils.
21.00 Familiecompetitie. 21.35 Kamerorkest.
22.15 Buitenlands overzicht. 22.35 Platen.
22.45 Overdenking. 23.00 Nieuws. 23.15 Platen.

men te lang en in te brede kring blind is
gebleven voor het nationalisme in Indo
nesië.

Na de R.T.C. Is er nieuwe vaart gekomen
in de Indonesische opmars naar de vrijheid
en die opmars kan men niet stuiten. Voor
spreker was het resultaat dier conferentie
in overeenstemming met de Grondwet,
maar zelfs al ware het anders, dan zou hij
onder de tegenwoordige omstandigheden
toch voor het wetsontwerp stemmen.

Niet de regering, maar juist de oppositie
heeft gemaakt dat de boot telkens werd
gemist. Zij is de laatste, die zich mag be
klagen over het povere van de uiteindelijk
bereikte resultaten, waarmee zij verkregen
heeft, wat zij zelf wilde.

Intussen verlangde de heer Kerstens, dat
de regering alles zal doen, ook bij de Ver
enigde Volken, om met het oog op het zelf
beschikkingsrecht, te bereiken dat daar
waar de bevolking zulks wil, volksstemmin
gen zullen worden gehouden. Overigens
gaf hij meteen te kennen, dat de Minahassa,
Ambon en Timor in een economisch on
houdbare positie zouden komen, indien die
gebieden zich geheel van de Republiek der
Verenigde Staten van Indonesië zouden
afscheiden. Met klem drong dit Kamerlid
er op aan, dat het kabinet alsnog zal zor
gen dat de ambtenaren in de garantie-
wet ook volkomen materiële vrijheid
zullen krijgen, al dan niet in Indonesische
dienst te gaan of te blijven.

De heer Kerstens was over de loop van
zaken niet geheel tevreden, aangezien hij
liever een hechtere lotsverbondenheid en
een minder wilde souvereiniteitsoverdracht
had gezien. Intussen was een van de goede
dingen der R.T.C. geweest dat eindelijk de
Indonesiërs wel vertrouwen hadden gekre
gen in Nederland's oprechte wil om onvoor
waardelijk de souvereiniteit over te dragen.
Daardoor zou allicht de politieke koorts in
het lichaam van Indonesië gaan verdwijnen.

„Wij moeten dit wetsontwerp aannemen
met een open oog voor de bestaande ge
varen. in het geloof en vertrouwen dat wij
de bereikte overeenstemming tot levende
werkelijkheid zullen kunnen maken." Aldus
vertolkte de heer Kerstens het standpunt
van de fractie van de Katholieke Volks
partij.

Na de koffiepauze protesteerde de heer
Al gr a (A.R.) tegen de voorstelling van
zaken van mr. Pollema, als zou er wel in
diens fractie, maar niet in die van de Anti-
Revolutionnairen vrijheid bestaan. Tevens
ging het niet aan te beweren, dat de op
positie veroorzaakt zou hebben, dat wij in
een slop terecht waren gekomen; tenslotte
had de regering, vóór alles steunende op
haar meerderheid, de verantwoordelijkheid
te dragen voor datgene waarvoor zij zelf
het initiatief had genomen.

Wat nu de door minister van Maarseveen
in de Tweede Kamer gehouden rede be
treft, spreker had die bewonderd als de
rede van een knap advocaat

Het slot van dit betoog was gewijd aan.
de- Nederlandse ambtenaren in Indd.nesië.
Niet alleen om hun warme hulde te brengen
voor de steeds ginds door hen in acht ge
nomen bewonderenswaardige plichtsbe
trachting, maar ook om kenbaar te maken,
dat er in de garantie veel onbevredigends
is.

Mr. Wendelaar (V.V.Dfc) voelde zich
genoopt te spreken, omdat hij nog een ander
accent als dat van zijn fractiegenoot prof.
Molenaar moest laten horen. Dit kwam in
hoofdzaak neer op critiek aan het adres van
de regering,die in een „montagne-russe" was
gaan zitten en toen onderweg niet meer kon
uitstappen, en die zich nooit voldoende
schrap had gezet tegen de internationale
druk. De organisatie van de Verenigde
Volken mocht nu wel de resultaten van de
R.T.C. hebben toegejuicht, maar daarom
moest men zich nog niet voorstellen, dat de
houding van de internationale samenleving
verder vriendelijk tegenover ons zal zijn.
De senator eindigde met te verklaren dat
hij zich zijn stem voorbehoudt in afwach
ting van het antwoord van de regering.

Hierna verklaarde jhr. mr. Ruys de
Beerenbrouck (K.V.P.), dat hij voor
stemmen geboden achtte. Maar dit weer
hield hem niet allerlei principiële critiek te
laten horen, vooral wegens hetgeen sinds
1945 en voor Linggadjati was gedaan en
nagelaten.

Tenslotte nog een verrassing. De voor
zitter, juister gezegd, professor Kranenburg,
voelde zich „uit zijn tent gelokt", door ver
schillende sprekers. „Hieronder, mijnheer
de voorzitter, bevond zich de geachte afge
vaardigde Anema", zeide hij, toen laatst
genoemde de voorzittershamer van hem
had overgenomen.

Allereerst roerde deze kenner van het
staatsrecht de grondwettelijke kwestie aan.
Hieromtrent onderstreepte hij nog eens, dat
de uitleg van een Grondwetsartikel naar de
opvatting van één persoon of één groep
waardeloos is. Prof. Kranenburg betoogde,

dat wie het wetsontwerp helpt verwerpen
en het zodoende aan het kabinet onmogelijk
maakt verder te regeren, daarna zelf bereid
moet zijn in een nieuw kabinet te gaan
zitten. Vervolgens bestreed spreker mr.
Pollema's stelling, dat de Koning niet door
de Grondwet gebonden zou zijn en dus de
Kroon (Koning onder verantwoordelijkheid
van het kabinet) maar een verdrag met
Indonesië moest sluiten. Waarom doet mr.
Pollema dit? Wel, omdat hij zelf voor de
verantwoordelijkheid terugdeinst. Aldus de
zienswijze van prof. Kranenburg, die er
nog op wees, dat de door die afgevaardigde
bepleite vrijheid, niet wil zeggen vrijheid
van verantwoordelijkheid; integendeel, vrij
heid betekent het dragen van verantwoor
delijkheid.

De regering antwoordt

Na drie kwartier pauze kwam de regering
aan het woord.

Minister Van Maarseveen schetste
eerst de tegenstelling tussen de voor- en
tegenstanders van de souvereiniteitsover
dracht. Met eerstgenoemden voelde hij voor
aanvaarding van de resultaten der R.T.C.,
niet als een sluitstuk, maar als een begin
van iets nieuws, waaraan ongetwijfeld ge
varen verbonden zijn. De Anti-Revolution-'
nairen hield hij voor, dat het allerminst
zeker ware geweest, dat in de strijd tussen
legaliteit en illegaliteit, de legaliteit het zou
hebben gewonnen, nog daargelaten dat dan
allicht toch souvereiniteitsoverdracht had
moeten volgen, maar zulks dan ten koste
van nog veel grotere offers en zo dat de
nieuwe staat misschien radicaal anti-Wes
ters zou blijken te zijn.

Het huidige kabinet is niet de mening
toegedaan geweest, dat een strijd tot het
bittere einde de voorkeur had verdiend.
Het heeft het beter geacht te streven naar
bereiking van verzoening, naar beëindiging
van een strijd zonder overwinnaars en over
wonnenen, waarbij geen verbittering of
haat meer blijft bestaan. Dit is bereikt en
zulks blijkt ook onder meer uit de op 14
December door Soekarno uitgesproken rede.

Het was de hoogste tijd geworden, juist
omdat de barometer in Zuid-Oost-Azië op
storm staat. Daarom was ook spoed nodig.
„Men heeft mij verweten te veel advocaat
te zijn geweest en dit gedaan blijkbaar
om mijn menselijke zwakheid te beroeren!
met een zee van juridische arugmenten."
Aldus de minister, die met klem verzocht
dit juridisch gedoe eens even te laten rus
ten en oog te hebben voor het communis
tisch gevaar ginds. Grote snelheid is nodig,
juist als men oog heeft voor de politieke
werkelijkheid.

Verwerping van dit wetsontwerp, dat
staat wel vast, zou onmiddellijk een toe
stand veroorzaken, die voor Indonesië en
Nederland rampzalig zou zijn. Daar de za
ken zo staan, zal ieder naar eigen geweten
zijn slem hebben te bepalen.

Ten aarizien van het zelfbeschikkings
recht is niet in strijd met de Grondwet
gehandeld. De getroffen regeling klopt met
wat hieromtrent in de overeenkomst van
Linggadjati was bepaald. Wanneer een
deelstaat de constitutie van de Verenigde
Staten van Indonesië niet aanvaardt en in
een'bijzondere verhouding tot het:Konink-£'.
rijk wil komen, zulks kan gebeuren.

Zonder allerlei juridische kramerij staat
het onomstotelijk vast, dat Nieuw-Guinea
thans onder Nederlandse souvereiniteit
blijft, verklaarde de minister.

Is de Kroon gebroken of intact gebleven?"
Ten aanzien van het Koninkrijk nieuwe
stijl is zij intact gebleven, met betrekking
tot de Unie heeft zii een eigen, nieuw ka
rakter gekregen. Aldus de minister, die
verder zeide dat wij over de souvereinï-

TWIN-SETS....

De ideale dracht
voor de moderne vrouw

Wij ontvingen zojuist de nieuwste bui
tenlandse snufjes in diverse modellen!
Hier is één voorbeeld:

Een zuiver wollen TWIN-SET in

grijs or

casha PULLOVER 2.25

oud-rose
zwart

VEST. 15.50

Maten 40-46

V - - V -U f V:;i

Op het strand van Bakkum is een grote lichtboei aangespoeld, de TK 4 die als baken
van de mijnenvrijè zóne tussen IJmuxden en Texel dienst deed. Voor Laurens Zonne
veld uit Bakkum was het een buitenkansje: hij haalde ongeveer 50 kilo levende
mosselen van de boei af.

teilsoverdracht niet hebben gemarchan
deerd, dus geen kat in de zak hebben ge
kocht. „Wij geven de souvereiniteit omdat
de Indonesiërs er recht op hebben.

Deze politiek was voor Indonesië en Ne
derland noodzakelijk, zij was niet populair.
Dit wist de regering tevoren, maar zij han
delde uit liefde voor het vaderland!

Wanneer men ook hier te lande na afloop
van wat velen voelen als een pijnlijke
operatie, bereid is tot medewerking ter
bevordering van genezing zowel wat Ne
derland als wat Indonesië aangaat, dan
bestaat er geen reden om met mr. Pollema
te zeggen „God zegen de greep", maar
zegene zoveel goede wil, zoveel goede be
doelingen en zoveel inspanningen".

Na dit indrukwekkend slot van een in
drukwekkende rede klonken van tal van
banken de uitroep „bravo" en zelfs hand
geklap, een zeldzaamheid in 's lands ver
gaderzaal.

Andere ministers aan het woord

's Avonds kreeg men eerst een korte
uiteenzetting van minister Götzen over
enige in het debat tot uiting gekomen
misvattingen. Zijn ambtgenoot van Sociale
Zaken, mr. J o e k e s, zette uiteen waar
om ter Ronde Tafel-conferentie overeen
gekomen was dat het in Indonesië werk
zame Nederlandse ambtenarencorps in
het algemeen in dienst van de nieuwe staat
zou overgaan. Op die conferentie is zorg
gedragen voor garanties ten behoeve van
de ambtenaren, hetgeen insgelijks in de
garantiewet zal geschieden. -

Minister Schokking" herdacht-aller
eerst namens de regering hen, die bij de
vervulling van hun plicht grote offers had
den gebracht; ook bracht hij hulde aan het
doorzettingsvermogen van de planters.

Hierop sprak staatssecretaris mr.
FockemaAndreae over de ter R.T.C.
getroffen regeling aangaande de positie van
de Nederlandse strijdkrachten voor zij In
donesië zullen verlaten: er bestond geen
enkele reden voor beduchtheid dat aan het
te dezen opzichte ^gesloten axscoord- getornd
zou worden.

Dr. Drees spreekt

Tot besluit van de dag van gisteren sprak
de minister-president. In de laatste ronde
van de worsteling om de medewerking van
de Statèn-GënèraaT' të"krijgen vóór het
geen het kabinet de laatste maar tevens een
goede kans acht. wenste dr. Drees nog eens
te onderstrepen dat een stem voor dit
wetsontwerp niet een stem voor de regering
maar voor de zaak zelf betekent

„De internationale druk heeft geen in
vloed gehad op het beginsel door ons na
gestreefd, wel echter op het tempo, de
waarborgen en de vorm waarin we het
beginsel vrijheid aan Indonesië wen
sen te verwezenlijken. Overigens is er tegen
de buitenlandse inmenging herhaaldelijk
niet kracht opgetreden". Verkeerd noemde
de minister-president verder de voorstel
ling van zaken alsof Amerika en Engeland
onze vijanden zijn en ons uit boos opzet
nadeel willen berokkenen. Met prof. Kra
nenburg was de premier het eens, dat mr.
Pollema ten onrechte beweerd had, dat
het kabinet de volksvertegenwoordiging in
een dwangpositie zou hebben gebracht.
Uitstel of nader overleg met de Indonesiërs
is uitgesloten. In geval van verwerping
doen zich drie mogelijkheden voor: Indo
nesië te abandonneren, een plan, destijds
door mr. Sassen gekoesterd. Dan zou er
van de Nederlanders en van de bescher
ming der minderheden niets terecht zijn
gekomen. Een tweede mogelijkheid zou zijn
geweest, met geweld op te treden, hetgeen
de constructieve elementen in Indonesië
in de armen der extremisten gedreven zou
hebben.

Wij hadden dan een strijd moeten voeren
onder onmogelijke omstandigheden, met de
internationale samenleving tegen ons. En
als men er in geslaagd zou zijn met de
wapenen te triomferen gesteld dat het
Nederlandse xolk daartoe de bereidheid
zou tonen welke constructieve ele-

62. Nadat Joris Goedbloed door de muur
gedreven was, deed AU Ben Aaypous zijn
mouwen weer neer, en hij keerde weer
terug naar de dames Twee en Van Tutte-
ren, zonder zelfs zoveel als een blik ach
terom te werpen. „Dat was grapjas op
neus", mompelde hij tevreden. Maar Panda
en William T. Bobberbroek bleven ver
baasd en verbluft achter en ook be
zorgd.' „Waar zou Prins Ramses gebleven
zijn?" vroeg Panda angstig. Misschien is
hem wel iets overkomen!" Dat was juist

opgemerkt. Maar William T. Bobberbroek
zei twijfelend: Tóch hebben die honderd
slaven geen best karwei afgeleverd, Jan
sen! Bij mij thuis zou ik dat niet nemen!
Een muur waar zomaar een gat invalt! Die
oude Toeter Dinges heeft zich door de
zwendelaars bij de neus laten nemen!"
..Laten we nu maar liever zien, ivaar mijn
heer de Prins terecht is gekomen," sprak
Panda ongeduldig, terwijl hij in de duis
ternis achter het gat tuurde. Intussen kwam
Gids AU Ben Aaypous terug bij de dames

Twee en Van Tutteren. Hij voelde zich nu
weer helemaal lekker. „Hij was vreemde
ling!" vertelde hij grijnzend. „Ik grote
hekel aan vreemdelingen! Kom mee ik
zal u vijver vol krokodil laten zien, daarin
gooiden oude Egyptenaren iedereen xoaar-
an zij hekel!" De dames, die bedachten dat
zij óók vreemdelingen waren, hadden héle
maal geen zin meerMaar laat ons

gaan zien, ivat Panda ontdekte toen hij
door dat gat keek, dat in de muur geslagen
was...,K

menten in Indonesië zouden er dan nog
voor samenwerking overblijven?

Tenslotte bleef de raad van mr. Polle
ma, na verwerping van het wetsontwerp
de Kroon (Koningin en ministers), ge
steund door de K.V.P. en de P.v.d.A. kalm
haars weegs te laten gaan om buiten, ja
tegen de Staten-Generaal, de souvereini
teit over te dragen. Dat zou beschouwd
worden als een revolutionnaire daad waar
toe de ministers de Koningin zouden
hebben gebracht

En nu de resultaten van aanneming van
het wetsontwerp: werkelijke samenwerking
met federalisten en republikeinen is moge
lijk gebleken. Men wil de souvereiniteit
aanvaarden uit handen van de Koningin.
Aanvaard is een Unie tot duurzame samen
werking. Dit alles houdt beloften in, die
niet te verwezenlijken zouden zijn bij ver
werping. In dat geval zou toch een souve-
rein Indonesië ontstaan, maar dan buiten
Nederland om. „Laten we ons op dit mo
ment niet defaitistisch tonen. Men neme
het wetsontwerp aan. Het is niet een nood
lottig, maar een aangrijpend uur. Laten we
niet enkel denken aan het einde, maar ook
denken aan het begin. Laten wij ons wen
den naar de toekomst in de hoop dat er zal
worden verwezenlijkt vrijheid, orde en wel
vaart in geheel Indonesië."

Na dit sluitstuk werd de vergadering tot
heden verdaagd. De Christelijk-Historischen
wensen namelijk ruime tijd voor beraad
aleer de replieken zouden aanvangen.

Treinverkeer Haarlem—Leiden

was enige tijd gestremd

Nachtposttrein ontspoorde
tussen Leiden en Warmond

Vanochtend omstreeks half vijf zijn de
laatste drie wagens van een post- en goe
derentrein uit Den Haag, die het station
Leiden was gepasseerd,bij de Haarlem
mer'trekvaart' tussen' Leiden en Warmond
waarschijnlijk door het te vroeg overhalen
van een wissel uit de rails gelopen. De
trein reed nog enige honderden meters
verder, waardoor de wissel werd bescha
digd. Door de ontspoorde wagens, waar
van er een kantelde, was het treinverkeer
tussen Haarlem en Leiden aanvankelijk in
beide richtingen gestremd. Om kwart voor
tien kon het over enkel spoor worden her
vat, om twaalf uur konden beide sporen
weer in gebruik worden genomen. Het
verkeer tussen Warmond en Leiden werd
geruime tijd met bussen onderhouden.

New York heelt jaarlijks

duizenden vermisten

NEW YORK (United Press). New York
is een grote stad, maar toch is het er niet
gemakkelijk om te verdwijnen en dan weg
te blijven.

Ongeveer 26.890 personen, genoeg om een
stadje te bevolken, werden dit jaar korte
tijd „vermist", doch de 47 deskundige poli
tiemannen van het bureau van vermiste
personen hebben er 96,2 procent van terug
gevonden.

Een bedroefde huisvrouw zit aan een tafel
in het bureau voor vermiste personen.

„Hij had bruin haar en hij droeg een grijs
pak", vertelt ze.

„Hebben jullie geen ruzie gehad of was
er geen andere reden voor zijn wegblijven
van huis?", wordt haar gevraagd.

„Neen", antwoordt ze.

„All right", zegt de ambtenaar, „we zul
len naar hem uitkijken".

De 26.890 gevallen die het bureau dit
iaar in behandeling nam, betroffen alle
„onvrijwillige verdwijningen".

Er waren duizenden andere „vrijwillige
verdwijningen", zoals echtelieden die na
een huiselijke twist weglopen. Aan die ge
vallen kan men geen tijd vermorsen.

De maand dat de meeste personen ver
dwijnen is Mei, wanneer de mensen ruste
loos worden ,zegt John Cronin, hoofd van
het bureau. De op een na drukste maand
is September.

„De reden dat mannen het huis verlaten
betreft gewoonlijk geld of een andere
vrouw", vertelt Cronin, „een vermiste
vrouw is gewoonlijk weggelopen omdat de
wederhelft dronk of gokte."

„De drukste leeftijd voor jeugdige weg
lopers is 15, wanneer zij van school moeten
veranderen. Er lopen ongeveer 25 procent
meer jongens dan meisjes weg".

Van de 26.890 gevallen van dit jaar wer
den 12.321 gevonden in ziekenhuizen of
morgues, 4.820 „vermiste personen" bleken
uit New York te komen en werden opge
spoord, terwijl 8.276 „vermiste personen"
uit andere steden waren die naar New York
kwamen om „zoek te raken".

Van de 26.890 heeft het bureau slechts
1.473 niet op kunnen sporen.

Het totaal der vermisten neemt ieder jaar
toe, verleden jaar waren het er 23.516.

~>e meesten van het personeel van het
bureau zijn identificatie-deskundigen die
iemand kunnen identificeren door een stuk
verschroeide kleding of een enkele gouden
tand.

Van de Radio Technische School aan de

Kleine Houtweg te Haarlem slaagden voor
de examens radiotechnicus en -monteur van
het Ned, Radio Genootschap onze plaats
genoten de heren P. I. van Leeuwen, H. J. P.
Schutter, M. J. Sistermans, J. C. van Weerlee,
J. Bosman, H. Cool, G. A. van Hensbergen. J
W. Brasser, G. A. Breems. P. M. P. Tromp
en W. de Goede. De heren E. Beverwijk,
A. Helmus, R. Gerz en J. Bosman behaalden
het Rijkscertificaat radiotelegrafist.

Zeepkisten. Al meer dan driehonderd Pa-
rijse jongens hebben ingeschreven voor
de eerste Franse zeepkisten-race, die in
Juli te Parijs zal worden gehouden. Men
hoopt dat enige duizenden jongens deel
zullen nemen aan deze op Amerikaanse
voet geschoeide race, die over een hel
lend parcours van 30 meter zal gaan. De
wagens moeten door de bestuurders zelf
zijn gemaakt. De winnaar krijgt een
Renault-auto (voor zijn vader) en
200.000 francs op de spaarbank. Meisjes
mogen niet meedoen, maar ze mogen
wel helpen de wagens in de verf te zet
ten. Het organisatie-comité bestaat uit
kinderen van nog geen vijftien jaar.

Zeewesp. Bij Tully in Noord-Oost-Austra-
lië, is een jongen die aan het poptje-
baden was, door een grote vis aange
vallen. Zijn vader snelde te hulp en kon
de vis van hem af slaan. De jongen
stierf echter op weg naar het ziekenhuis.
De politie heeft verklaard, dat deskundi
gen deze vissoort niet kunnen thuisbren
gen. In de volksmond heet de vis „zee
wesp" en het is de vierde maal sinds
mensenheugenis dat zij een mens heeft
aangevallen.

Winter. In het plaatsje Saint-Jean-de-Daye
irf Normandië staan de appelbomen in
volle bloei en de aardbeien aan de plan
ten krijgen al weer een blosje op de
kaken, tengevolge van de zachte winter.

Gevaar. Sinds de inwerkingtreding van de
verordening dat naturellen Johannes
burg niet meer binnen mogen komen,
tenzij zij in de mijnen werken of op
familie-bezoek komen, stijgt de werk
loosheid onder de naturellen en vreest
men dat zij tot criminaliteit zullen ver
vallen. De inheemse bevolking rond
Johannesburg wordt op 500.000 geschat.

Pech. Het Grand Hotel te Charleroi is voor
de tweede maal binnen twee jaar door
brand verwoest. De vorige brand had op
tweede Kerstdag in 1947 plaats. Het
hotel was net hersteld en nog niet in
gebruik genomen.

Toch naar Moskou. Anna Pauker, de Roe
meense vrouwelijke minister van Bui
tenlandse Zaken is als lid van de Roe
meense delegatie in Moskou aangekomen
om Stalin's verjaardag te vieren. Kort
geleden gingen er geruchten dat zij in
ongenade zou zijn gevallen.

Gevlucht. Dr. Psenicka, juridisch adviseur
van de aartsbisschop van Praag, mgr.
Beran, is uit Tsjechoslowakije gevlucht
en in Beieren aangekomen, waar hij zich
ter beschikking van de Amerikaanse
autoriteiten heeft gesteld. Hij heeft
meegedeeld dat het gehele personeel van
de Pauselijke nuntius te Praag, Verolini,
is gearresteerd.

Mijnramp. Volgens het West-Berlijnse blad
„Der Abend" zijn in de uranium-mijn
Dietrich in Zuid-Saksen 18 Duitse mijn
werkers om het leven gekomen, doordat
een gang instortte. Onmiddellijk na het
ongeluk werd het terrein afgezet door
Russische soldaten en niemand mocht
het betreden of verlaten.

Onderbroken reis. Twee Alkmaarse jon
gens, respectievelijk 17 en 15 jaar oud,
zijn gisteren voor het Antwerpse station
gearresteerd. Zij waren van huis weg
gelopen om dienst te nemen bij het
Vreemdelingenlegioen. Zij zijn ter be
schikking gesteld van de procureur des
Konings, die hen wel gauw naar huis
zal sturen.

Tragedie. De Britse leeuwentemster May
Kovar, is in Thousandoaks (V. S.) voor
de ogen van haar zoon en dochter door
- een leeuw in zijn kooi gedood.

Hoge borst. Russische bergbeklimmers
hebben op 38 van de hoogste bergtoppen
in Centraal-Azië borstbeelden van Sta
lin geplaatst, zo meldt het Russische
nieuwsbureau Tass.

Vierde keer. De filmacteur Clark Gable is
in het huwelijk getreden met Lady
Ashley, de weduwe van Douglas Fair
banks. Het is voor beiden het vierde
huwelijk.

Brand. In Covent Garden te Londen heeft
een geweldige brand gewoed. De strijd
tegen de vlammen, waarbij een brand
weerman om het leven kwam, duurde
zes uur. Toen de duisternis viel, ging
men gebruik maken van schijnwerpers
wier stralen echter nauwelijks de dichte
rook konden doorboren. Men moest ge
bruik maken van „walkie-talkies" en
zuurstof-apparaten.

Succes. Vertegenwoordigers van de Grote
Vijf en Canada zijn gisteren te Lake
Success in besloten vergadering bijeen
geweest om te trachten tot een overeen
komst te geraken over de internationale
controle op de atoom-energie. Dit is de
eerste bijeenkomst na het hiertoe strek
kende verzoek van de Algemene Ver
gadering.

Jodenvervolgers uit 1938
in Duitsland veroordeeld

Een Duitse rechtbank te Frankenthal
heeft Dinsdag 6 voormalige leden van de
SS veroordeeld tot gevangenisstraffen
variërend van 10 maanden tot tien jaar
dwangarbeid wegens het platbranden van
een synagoge op 10 November 1938, de dag
van de grote nazi-pogroms. Zeven andere
beklaagden kregen 6 tot 20 maanden ge
vangenisstraf. Drie beschuldigden werden
vrijgesproken. Zij werden er allen van be
schuldigd de synagoge en het Joodse
tehuis voor ouden van dagen te Neustadt
in de as gelegd te hebben. Twee Joden van
meer dan 80 jaar zouden in de vlammen
zijn omgekomen.

Acht der ge vonnisten zullen op vrije
voeten gesteld worden omdat van hun
vonnis de tijd in voorarrest doorgebracht
is afgetrokken.

Het hof was van oordeel, dat „het Duitse
volk, gezien de mening in het buitenland,
een definitief standpunt tegen dergelijke
acties, waarvan de beklaagden werden
beschuldigd, moet innemen."

Geheime zitting over
Haagse deviezenzaak

De economische politierechter in Den
Haag heeft medegedeeld, dat op 29 en 30
December een geheime zitting zal worden
gehouden, waarin de deviezen-zaak van de
Haagse oud-burgemeester en diens voor
malige secretaris zal worden behandeld.
Deze behandeling houdt waarschijnlijk
verband met de mededelingen van de ver
dediger van drs. B. dat deze buitenlandse
valuta nodig had voor zijn internationaal
inlichtingenwerk en om zijn hulp aan po
litieke vluchtelingen te financieren.