De R.P.F. heeft niet aan haar
voornaamste doel beantwoord
Verliezen in Indonesië
Israël „veroverde" de Negeb
„De regering van het dure leven"
Woensdag 21 December 1949
3
Crisis in de partij van De Gaulle
Uit de gloriedagen van de Rassemblement du Peuple Frangais: Een massa-meeling
in een der dorpen in de streek van Normandië, ivaar De Gaulle met veel vertoon
een van zijn klinkende redevoeringen hield.
cle conclusie zijn gekomen dat hij zijn
krachten beter kan reserveren tot later
tijden. De meeste Fransen zijn nog steeds
van oordeel, dat De Gaulle de enige natio
nale figuur is, die een meerderheid van
het volk rond zich zou kunnen verenigen.
Maar zekere methoden en verschillende
leiders van de RPF hebben het crediet
van de generaal niet verhoogd. Integen
deel.
Splijtzwam
Bovendien heerst er sedert geruime tijd
in de RPF zelf ook onenigheid. Onophou
delijk heeft de generaal geschillen bij te
leggen tussen de „activisten" en de „par
lementairen". en van deze rol van scheids
rechter heeft De Gaulle thans blijkbaar
wat genoeg, waarbij komt. dat geen dei-
beide stromingen tevreden is met de poli
tieke leiding van de generaal.
Nu de beweging dus tussen
een staatsgreep of een democrati
sche machtsoverneming geen keuze heeft
kunnen doen, is in zekere zin het bestaans
recht van de RPF verdwenen.
Verschillende partijhuizen in het land
moeten al te koop zijn aangeboden. Finan
cieel schijnt de beweging namelijk ook
met moeilijkheden te kampen te hebben.
Automobilist overleden na
botsing met onverlichte tram
Te Leiden is de 69-jarige heer J. A. W.
Aalbertsberg met zijn auto op de Rijnsbur-
gerweg tegen een tram gereden, die als
gevolg van kortsluiting niet verlicht was.
De auto werd geheel vernield. De heer A.
oud-directeur van de Amsterdamse Bank
te Leiden en oud-directeur van de Noord
hollandse Landbouwcredietbank, werd zo
ernstig gewond, dat hij naderhand in het
Academisch Ziekenhuis is overleden.
(Van onze correspondent te Parijs)
Er gaan weer eens geruchten in Parijs
over een crisis in de RPF, de volksbewe
ging van generaal De Gaulle. Volgens
sommige-waarnemers zou de generaal zelfs
van zins zijn, nu het perspectief van Ka
merontbinding zich steeds verder schijnt
te verwijderen, zijn eigen beweging maar
te ontbinden. Iets moet er dan blijkbaar
toch ontbonden worden. Tot zijn naaste
medewerkers zou hij onlangs hebben ge
zegd: Wanneer we uiterlijk binnen drie
maanden er niet in zijn geslaagd de rege
ring te noodzaken nieuwe verkiezingen
uit te schrijven, dan gooi ik het bijltje er
bij neer. Alle leden zouden dan het be
richt thuis ontvangen dat hun beweging
opgehouden heeft te bestaan. Dat wil zeg
gen: Even autoritair ontbonden is als zij
tot dusver werd geleid.
Ofschoon De Gaulle, .die een opvliegend
mens is, wel meer opwellingen heeft gehad
die hij bij nader inzien moest betreuren
Churchill heeft hem wegens die trek
eens met een' balletdanseres vergeleken
moet het in dit geval, ondanks officiële
ontkenningen, toch niet uitgesloten wor
den geacht dat de generaal inderdaad het
voornemen heeft zich, na rijp beraad, weer
uit de actieve politiek terug te trekken.
Want reeds lang heeft men symptomen
van een interne crisis in de RPF kunnen
constateren en ieder die, als wij, gelegen
heid heeft gehad recente vergaderingen
met vroegere bijeenkomsten van de bewe
ging te vergelijken, moet het enorme ver
schil in enthousiasme en strijdlust wel zijn
opgevallen. Het geloof in een spoedige
overneming van de macht is uit de gele
deren verdwenen. Nog steeds is de RPF,
numeriek, waarschijnlijk de sterkste poli
tieke machtsconcentratie van Frankrijk,
maar de beweging die zich, tegen de oor
spronkelijke wil van de stichter, tot een
nieuwe partij ontwikkelde, heeft niettemin
aan haar voornaamste doel niet beant
woord: Het doel. de coalitiepartijen tot
abdicatie te dwingen. Bij gebrek aan stem
men in de Kamer die gekozen werd in
een tijd toen De Gaulles beweging nog
niet was geboren was de generaal ge
doemd een oppositie te voeren die bij de
dag minder vruchten af bleek ,te werpen.
De Gaulle, wiens gewetensvolle ernst ook
door zijn tegenstanders de communis
ten daargelaten over het algemeen niet
in twijfel wordt getrokken, zou thans tot
Geschiktheid van juristen
voor rechterlijke functies
De minister van Justitie acht het wen
selijk, dat jonge juristen, die voor een
vaste betrekking bij de rechterlijke macht
in aanmerking willen komen, aan bepaalde
voorwaarden inzake geschikheid en be
kwaamheid voldoen. Voorts acht hij het
nodig dat, nu de werkzaamheden dei-
rechterlijke macht steeds veelzijdiger wor
den regelen vast te stellen omtrent de wijze
waarop de betrokkenen zich voor hun toe
komstige taak verder zullen kunnen be
kwamen. De minister heeft daarom een
vaste commissie ingesteld, die een oordeel
zal kunnen geven omtrent de geschiktheid
van gegadigden voor rechterlijke functies,
nadat zij een korte proeftijd zullen hebben
doorgemaakt, en voorts het departement
van Justitie van advies zal kunnen dienen
omtrent de wijze, waarop hun verdere op
leiding kan geschieden.
Tot voorzitter der commissie is benoemd
mr. J. Verdam, president van het gerechts
hof te Amsterdam.
Welkom of niet welkom?
Enquêtes hierover zijn niet nodig, want het
is wel zeker, dat een goed boek altijd welkom
is. Vele goede boeken voor mensen van de
meest verschillende smaak vindt U bij
Boekhandel H. de Vries
Ged. Oude Gracht 27 - Jacobijnestraat 3
Haarlem
Agenda voor Haarlem
WOENSDAG 21 DECEMBER
Stadsschouwburg: „Zwarte Crêpe de
Chine" (A. T, G.). 8 uur. Concertgebouw:
Ledenconcert. Jo Vincent, 8 uur. City: „Gij
zult niet stelen", alle leeft., 2.15. 4.30, 7 en
9.15 uur. Spaarne: „Vliegende vuisten" en
„Spionnage in de jungle", 14 j„ 2.30. 7 en 9.15
uur. Frans Hals: ..Zoölogica". alle leeft.. 2,30.
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Ninotchka". 18 j.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: ..Fregola", 18 j.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „De verstrooide
professor", 14 j„ 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 22 DECEMBER
Gemeentelijk Concertgebouw: Jeugdkoor
„Inter Nos". Kerstconcert, 8 uur: Tuinzaal:
piano-auo Ans Bouter en Miep van Luin,
8 uur. Bioscopen: Middag- en avondvoor
stellingen.
's-GRAVENHAGE. 20 December De
regering maakt bekend, dat tot haar leed
wezen de volgende verliezen in Indonesië
zijn gerapporteerd:
Koninklijke Landmacht
Gesneuveld 13 Juli 1949. na vermissing:
soldaat J. G. M. Wolfs, afkomstig uit Hil-
varenbeek (N.B.).
Gesneuveld 6 December 1949: res. Isle
luit. F. W. M. Huynen, afkomstig uit Was
senaar.
Kon. Ned. Ind. Leger
Gesneuveld 23 November 1949: Jav. sld.
2e kl. Inf. Kariosemito, afkomstig uit In
donesië.
Electricien uit Heemstede
ter dood veroordeeld
Twee „V-mannen" van de vroegere
Duitse „Abwehrstelle", de 41-jarige electri-
ciën P. R. uit Heemstede, en de Amster
dammer G. C. van B., zijn door het Am
sterdams Bijzonder Gerechtshof conform
ie eis ter dood veroordeeld.
Aan beiden was ten laste gelegd, dat
dj spionnagediensten hadden verricht voor
de „Abwehrstelle" door zich in te dringen
in illegale organisaties.
In het vonnis tegen R. werd overwogen,
dat de verdachte in samenwerking met de
Nederlandse SD-agent Van B. in Haarlem
in 1944 talloze inlichtingen had ingewon
nen over illegale activiteit.
Het hof was niet van mening, dat de
uiting van berouw van verdachte tijdens
de terechtzitting ernstig was gemeend en
noemde R. „een geslepen misdadiger, voor
wie geen enkele verzachtende omstandig
heid aanwezig is".
Belangrijke doorgang naar de Rode Zee
(door P. A. Colijn)
De Negeb begint ten Noorden van Ber-
seba en vormt dan een onafgebroken ge
bied, dat met de Zuidelijkste punt van
ongeveer twaalf kilometer breedte raakt
aan de Oostelijke golf van de Rode Zee,
waar 3000 jaar geleden de schepen van
koning Salomo aan- en afvoeren en waar
deze vorst zijn kopersmelterij had.
Er is in de laatste jaren over dit dorre
woestijngebied heel wat te doen geweest,
want het was niet het minst om dat smalle
kuststrookje, met het gehucht Elath. een
voorwerp van verlangen van Egypte,
Transjordanië en van Israël. Dat was reeds
het geval voor de Negeb bij besluit van de
UNO aan Israël werd toegewezen.
Vermoedelijk heeft Israël aangevoeld,
dat bij deze verdeling zou worden uitge
gaan van het standpunt, dat gebieden met
een in meerderheid Joodse bevolking aan
Israël, met een in meerderheid Arabische
bevolking ,aan de Arabische staat zouden
worden toegewezen, een vermoeden, dat
achteraf juist is gebleken.
De Negeb evenwel had geen bevolking
met uitzondering van een smalle kust
strook, en droeg dus alle voorwaarden in
zich om tot twistappel te worden tussen
Israëliërs en Arabieren.
De woestijn bezet
Wat deed nu echter Israël nog juist bij
tijds? In alle stilte slechts drie personen
waren met het plan bekend werd het
besluit genomen de Negeb te bezetten voor
de UNO tot het formuleren van een ver
delingsvoorstel zou zijn overgegaan.
Eyskens krijgt het moeili|k
(Van onze correspondent in Brussel)
De regering-Eyskens krijgt het moeilijk,
omdat de socialistische oppositie haar
aanvalt op een uiterst gevoelig punt, name
lijk de stijgende levensduurte. Toen België
in September van dit jaar met 12,34
procent devalueerde, verklaarde de rege
ring dat dit miniem percentage werd geko
zen met de bedoeling het prijspeil stabiel
te houden, omdat de duurder wordende
invoer uit de dollarzöne zou worden ge
compenseerd door de goedkopere invoer
uit de landen die, zoals Nederland en
Engeland, met dertig procent hadden ge
devalueerd.
Maar intussen heeft de regering nog
subsidies afgeschaft, waardoor de spoor
wegtarieven met tien procent stegen en de
gas- en electriciteits-tarieven eveneens
omhoog gingen. Ten gevolge van de Brazi
liaanse speculaties op de slechte koffieoogst
steeg de prijs per kilo koffie van dertig
tot vijftig of tachtig francs; in een land,
dat zoveel koffie verbruikt is dit erg. Daar
bij kwam de financiële reorganisatie van
de buurtspoorwegen met als gevolg tien
procent hogere tarieven. De regering schaft
de subsidies aan de kolenmijnen geleide
lijk af, waardoor de veel gevraagde soorten
anthraciet 20/30 en de 30/50 geslegen zijn
tot 1790 francs of 137 gulden ter ton. De
socialistische pers kraait victorie: Zie je
wel hoe de liberalen en de katholieken de
belastingen verminderen?
Het is onbetwistbaar dat er een hausse
psychose is ontstaan, maar of het leven
werkelijk duurder is geworden, zouden wij
niet durven zeggen. Het vlees is sedert een
jaar-, toen het wat de prijs betreft helemaal
werd vrijgelaten, belangrijk goedkoper
geworden. Kalfsvlees is twintig procent
lager in prijs dan een jaar geleden, de
rundbiefstuk ook en zo is er een aantal
artikelen van dagelijks gebruik, die lang
zaam een dalende prijscurve vertonen.
Maar.de huismoeder denkt alleen aan
de koffie, het gas. de kolen en het week
abonnement van haar man. Daartegenover
staat dat de belastingen in 1950 aan de
staat bijna anderhalf milliard francs min
der zullen opbrengen en dat de lonen niet
verminderd zijn. In theorie zouden de
prijsstijgingen, geneutraliseerd door de
belastingvermindering, een stabiel even
wicht tot gevolg hebben, omdat anderzijds
belangrijke grondstoffen als staal even
eens in prijs zijn gedaald.
De oppositiebladen voeren momenteel
met de regering een polemiek over de
kleinhandelsindex. Alles gaat de hoogte in,
zeggen de socialisten, alleen de kleinhan
delsprijzen-index blijft stabiel.
Oud-illegale werker beboet
Het Amsterdamse Gerechtshof heeft
gisteren de heer H. O., lid van de Bond van
Oud Illegale Werkers, wegens belediging
van de ex-NSB-er J. H. H. uit Haarlem, die
hij bij een onverwachte ontmoeting in een
garage de woorden had toegevoegd: „Ik
wist niet, dat hier ook vuile rot-NSB-ers
waren", in hoger beroep conform de eis
veroordeeld tot 25 boete, subsidiair 15
dagen gevangenisstraf.
Men koos een dertiental punten van
strategische waarde uit om nederzettingen
te vestigen en liet de daarvoor benodigde
gebouwen tot in onderdelen gereed maken.
Toen het werk zover gevorderd was, werd
het overgegeven aan een commandant van
van de Haganah. Op zekere nacht vertrok
ken dertien grote convooien met het ma
teriaal voor de nederzettingen, Om één uur
's nachts werd met het opstellen begonnen j
en toen de zon over de woestijn opging,
was de Negeb op dertien plaatsen door de
Israëliërs bezet.
In hoeverre deze bezetting op de beslis-
sing van de UNO van invloed is geweest, is
natuurlijk onbekend, maar een feit is, dat
de uiteindelijke beslissing een toewijzing
van de Negeb aan Israël inhield.
Wat is nu voor Israël de werkelijke be
tekenis van deze woestijn? Zij strekt zich
uit tot Elath aan de Rode Zee. Nu loopt
in 1968 de door Egypte verleende conces
sie aan de Suezkanaal-Maatschappij af en
het laat zich aanzien, dat dan het beheer
en toezicht uitsluitend aan Egypte zullen
komen, hetgeen voor Israël vermoedelijk
betekent dat het geen toegang zal verkrij
gen tot de Indische Oceaan.
Het bezit van dat uiterste puntje van de
Negeb aan de Golf van Akaba, maakt in
de toekomst Israël dus volkomen onafhan
kelijk van het Suezkanaal. Het voornemen
bestaat om in Elath een haven te maken en
een spoorweg daar naar toe aan te leggen.
Israël heeft dan een eigen, rechtstreekse
verbinding met de Indische Oceaan. Maar
dit is niet het enige belang, dat Israël bij
het bezit van de Negeb heeft. Een buiten
gewoon belangrijke potasfabriek bij Sodom
krijgt hierdoor veel betere vervoersmoge
lijkheden.
Tenslotte is de Negeb voor Israël ook
van belang als uitgestrekt terrein voor de
vestiging van landbouw-nederzettingen.
Water wordt aangevoerd
Zonder water betekent de Negeb voor
landbouwdoeleinden niets. De regenval is
zeer gering. In Gaza, bij de kust: 30 mm
per jaar in Berseba 18 mm en verder naar
naar het Oosten niet meer dan 10 mm.
Maar men is begonnen met de aanvoer
van water. Als ge van Jeruzalem naar
Berseba reist, ziet ge op het laatste ge
deelte van de tocht over een enorme af
stand buizen gereed liggen, welke nog
slechts op de machines wachten, die hun
een plaats in het woestijnzand zullen be
zorgen. Deze watervoorziening is een on
derdeel van een zeer groots plan van de
Amerikaanse ingenieur Lowdermilk, naar
wie het plan dan ook is genoemd.
De bedoeling is het water van de boven-
Jordaan af te voeren en door de vlakte van
Jizreel en de kustvlakten naar het zuiden
te brengen. Hiermede gecombineerd is een
tweede plan om ter vervanging van het
Jordaanwater, dat nu voor een deel niet in
de Dode Zee vloeien zou, water uit de
Middellandse Zee via de Jordaanvallei
naar de Dode Zee te brengen.
Koning Abdullah van Transjordanië
heeft echter medezeggenschap over het
Jordaanwater, zodat de uitvoering van dit
grote plan nog wel even op zich zal laten
wachten.
Wat nu gedaan wordt, past echter als
onderdeel in het grote geheel, met dit ver
schil dat men, zo men niet over het
Jordaanwater beschikt, water uit de bodem
haalt in de vlakten van Galilea.
Aan het hoofd van de irrigatiewerken
staat de Hollandse ingenieur De Leeuw.
Toujour s gesellig
Wanneer gij over het Van Heutsz-
monument kunt heen stappen, is Am
sterdam-Zuid toch wel een plezante
wijk. Nu menen wij dat natuurlijk in
overdrachtelijke zin, want bij ons
weten is er in de hele wereldgeschiede
nis nog nooit voor zo'n kleine generaal
zo'n groot monument gebouwd. Dat
geldt zowel voor de breedte als voor de
hoogte. Ook in overdrachtelijke zin
zou het trouwens bezwaarlijk genoeg
zijn, want hoewel wij nu eenmaal ge
wend zijn over alles luchtig heen te
huppelen, is het staketsel, dat het com
plete jaarrantsoen bouwvolume voor
een middelgrote gemeente vertegen
woordigt, van een zo geweldige bak
stenen narigheid, dat wij het zonder
onheutsz te willen zijn of te generali
seren, liever rechts zouden willen laten
liggen.
Boven op de top van het gevaarte
verheft zich een soort spichtig vuurtje,
dat naar wij aannemen de „koperen
ploert" moet voorstellen. Deze onder
voede brandhaard wordt gesteund door
twee geweldige pilaren en daaronder
slaat weer een beeld dat in voortdu
rende angst schijnt te verkeren gloei
ende kolen op het hoofd te krijgen.
Aan de voet is een grote vijver, door
metselwerk omgeven, waarin 's zomers
de jongelieden uit Zuid met kleine
scheepjes spelevaren. In de winter
heeft de stenen generaal het echter
zeer eenzaam, want dan wordt om
vorstschade te voorkomen de watertoe
voer afgesloten en blijft er niemand
over om ook maar een ogenblik naar
hem om te zien.
Gelukkig bederft het monument
slechts een klein gedeelte van het Zui
derkwartier, want verderop kunt ge
met enig gymnastisch hoofdbeweeg een
blik op het kampvuur in de hemel wel
ontwijken. En dan stemt zo'n wande
lingetje door de glimmende dreven best
tevi'eden. Niet voor niets zei Chateau-
briant over het Hollandse leven dat het
„toujours gesellig" was. De buurt is zo
behaaglijk welgesteld, dat er gelukkig
geen woorden voor te vinden zijn. De
huurprijzen zijn er iets minder behaag
lijk, want in ons gezegende Kennemer-
land woont ge in even kapitale per
celen de helft goedkoper. Dan kunt ge
evenwel en wij zouden u daarvoor
met klem willen waarschuwen niet
zeggen: „Ik woon in Amsterdam-Zuid."
Het waardevolle van de mogelijkheid
om dit met trots te kunnen verklaren
wordt echter topografisch begrensd
binnen het blok Bernard Zweerskade -
Minervalaan - Beethovenstraat - Apol-
lolaan.
Het karakter van deze buurt is het
ontbreken daarvan. Daarmede bedoe
len wij natuurlijk niets ten detrimente.
Maar het is allemaal nog zo betrekke
lijk nieuw, dat men geen enkele eigen
aardigheid van de gevels kan aflezen,
zoals in de binnenstad. Wanneer gij zo
brutaal zijt om hier en daar door de
vamen te gluren, ontwaart ge bijna
overal dezelfde interieurs, die op niets
zoveel lijken als op de décors voor mo
derne toneelstukken, die daar ook zeker
wel eens worden opgevoerd, dieper van
binnen uit, maar minder overwogen dan
in de schouwburgen geschiedt. Nu wij
het toch over het toneel hebben: rechts
van de brug, die de toegang tot de
Amstellaan ontsluit, bevindt zich de
Herman Heijermanslaan, die stijf staat
van kostbaarheid een treffende hulde
aan deze kampioen van het socialisme,
deze dichter van het kleinburgerlijke
levenslied!
Voor het overige is er weinig bijzon
ders te vertellen. Ge kunt er vrij adem
halen en genieten van de keurig ge
wreven raamkozijnen. Hier en daar
schuift een kinderhand de vitrage op zij
om iemand na te wuiven; de vader die
zich op weg naar kantoor begeeft of de
moeder die gaat bridgen of haar dage
lijkse inkopen doen. Voor sommige
deuren paVkeert een automobiel, gepro
duceerd in 1947 of later. Wij zagen er 'n
paar die onder een groen tentzeil slui
merden, veilig beschermd tegen de
koude van het seizoen. Verder verglijdt
het leven er zo op het uiterlijk heel rus
tig. Vooral de postbode en de melkboer
hebben het er gemakkelijk, want de
hoofdstedelijke bestelmethode „driehoog
achter links de hoek om, vijf maal bon
zen, tweemaal fluiten" wordt hier niet
gehuldigd.
Ook de slager behoeft zich niet
in allerlei bochten te wringen om ergens
een biefstuk tussen deur en drempel
door te schuiven, zoals dat, naar men
kwaadaardig zegt, bij tijd en wijle in
Den Haag gebeurt.
Maar dat het er toujours gezellig is
zouden wij niet durven beweren. Het
was er ook wel eens anders, toen de
Gerrit van der Veenstraat nog de naam
van een der muzen droeg. Maar daar
wist Chateaubriant niets van.
Vit Trinidad
Wanneer wij u nu vertellen dat gij
Sir Lancelot Calypso kunt horen zingen,
dan hopen wij niet, dat gij zult zeggen:
„CalypsoCalypsois dat niet die
meneer, die.ehGut, is die nu
in de adelstand verheven?". Want Sir
Lancelot is eigenlijk helemaal niet zijn
eigen naam en Calypso is niets anders
dan een verzamelnaam voor de geïm
proviseerde liedjes die de negers zingen
in Trinidad, een Britse kolonie in West-
Indië. Dat zijn gelukkige mensen, want
zij zingen wanneer zij daar plezier in
hebben over dingen die zij van voldoen
de belang achten om er een klein refe
raat op muziek aan te wijden. En wan
neer gij wel eens een tafelrede hebt moe
ten houden, dan zult ge beseffen hoe veel
lastiger dat was geweest, wanneer ge
dat voor de vuist weg op de wijs van
„Toen onze Mops een Mopsje was" had
moeten klaarspelen. Nu is er in Trinidad
een aantal van die zangers die in deze
dichtvorm zogezegd pikeur zijn en zij
hebben zich allerlei pseudoniemen aan
gemeten, die vrijwel zonder uitzonde
ring aankondigen dat zij van zeer hoge
adel zijn. Zij hebben voorts allen hun
eigen supporters wier enthousiasme
voor de prestaties hunner idolen alleen
vergelijkbaar is met de liefde van de
bewoners van Amsterdam-Noord voor
de Volewijckers, die zo treffend tot
uiting komt in de strijdkreet „Geif em
een dreun. Aupoe swemt in 't manne-
bad".
Om op Sir Lancelot terug te komen,
het blijkt al uit zijn titel dat hij van
bescheiden aard is. Hij zingt nu in „La
Cubana" in de Leidsestraat waar de
heer Max Woiski zijn directeursfunctie
verlevendigt door af en toe op een klein
West-Indisch fluitje te snerpen. Wat wij
zo leuk vinden is dat Sir Lancelot in de
somtijds wat sombere Leidsestraat een
scheutje zon en blauwe lucht meebrengt
uit Trinidad waar het volgens het liedje:
„In Trinidad daar is het zo goed
daar hoef je niet te werreke,
In Trinidad daar is het zo best
daar hoef je niks te doen"
een buitengemeen plezierige boel moet
zijn.
Blom-lezing
Op het gedeelte van de Singel tussen
de Vijzelstraat en het Koningsplein be
vindt zich een menigte zonderlinge
winkels, waarvan een gedeelte dei-
étalages zich uitstrekt tot beneden de
begane grond. Wij hebben hier niet het
oog op de bekende bloemenhandel van
vader Colijn of op de wijnkelders met
roodgelakte vaten, maar vestigen uw
zeer speciale aandacht op de onder
grondse vitrine van antiquair Blom,
een koopman die de min of meer onge
bruikelijke gewoonte huldigt om zijn
rommelwaren in een al even verroeste
dichtvorm aan te prijzen.
Hij gebruikt geen gewone slagzinnen,
maar gehele reeksen sonnetten en bal
laden. Bij een verschoten slerrekijker
prijkt zelfs een zogenaamd macaronisch
vers (de naam is verre van ons), waar
van ieder regelpaar uit vier talen is
samengesteld. Ergens achter een be
nedenhoek van het vensterglas, zodat
men diep moet bukken om het te kun
nen lezen, leunt een vergeeld pamflet
tegen een stapel speurdersverhalen. Wij
hebben de inhoud niet volledig kunnen
overschrijven omdat een agent, waar
schijnlijk uit vrees voor concurrentie
met zijn bedrijf, ons sommeerde om
van het cabaretprogramma dat Mar-
tie Verdenius al sinds enkele dagen
in hel Theater de la Mar presen
teert met medewerking van Fieri de
la Mar, Tini Visser en Gerard Re-
kers.
In de Nieuwe Remonstrantse Kerk
wordt vanavond de laatste uitvoe
ring gegeven van het Kerstspel „De
Ster van Bethlehem" van de dichter
M. Nïjhoff door een groep leken
onder leiding van Ben Albach.
Donderdagavond gaat in de bioscoop
Alhambra de gala-première van de
(door Cor Ruys) in het Nederlands
gesproken versie van de Franse film
..Les Casse-pieds" van Noël-Noël
onder de titel „Zegluister eens
even!"
De pianiste Barbara Hesse-Bokuws-
ka geeft Donderdagavond onder
In de hoofdstad uit
auspiciën van de Poolse gezant een
recital ter herdenking van Frederic
Chopin in de kleine zaal van het
Concertgebouw. In de Bachzaal
wordt dan de leerlingen-uitvoering
van het Amsterdams Conservatorium
gegeven.
Vrijdagavond geeft het Concert
gebouworkest met medewerking van
solisten op het jubileumconcert van
het Instituut voor Arbeidersontwik
keling een uitvoering van het Weih-
nachtsoratorium van Bach onder
leiding van Hein Jordans.
In Kunsthandel de Boer aan de Kei
zersgracht is een ere-tentoonstelling
ingericht van werken door de Vlaam
se schilder Edgar Tytgat. In het In
ternationaal Cultureel Centrum kan
men zeventiende-eeuwse meester
werken uit een particuliere verza
meling bewonderen. De Moderne
Boekhandel exposeert schilderijen
van Jozef Rulof, kunsthandel Mi-
chels en Martinet (op de O.Z. Voor
burgwal) aardewerk van Nel Hout
man.
door te lopen, toen wij juist bezig wa
ren onze aantekeningen in een klein
zakboekje neer te krassen
Dit echter onthielden wij: er bestaan
twee soorten lezers van detective
romans ministers of geleerden én
mensen die met rasse schreden de
seniele ouderdom tegemoet schrijden.
En dan volgt de uitnodiging aan ver
tegenwoordigers: beide categorieën
.vordt verzocht naar binnen te komen
>m hun keuze uit de grote voorraad te
maken.
Hierir. schuilt tevens de verklaring
waarom men altijd heren op de drem
pel ziet aarzelen, tot s.-hade van de
klandizie. Want hoe moeten zij ooit
uitmaken tot welke categorie zij nu
precies behoren?
BOEDA
Anna van Gcgh-Kaulbach
wordt gehuldigd
Ter ere van haar tachtigste
verjaardag
Op ac laatste dag van dit jaar zal de be
kende schrijfster, mevrouw Anna van
Gogh-Kaulbach haar tachtigste verjaardag
vieren. Voor belangstellenden bestaat er
gelegenheid om haar geluk te wensen in
hotel Lion d'Or te Haarlem op Vrijdag 30
December des middags half vier. Tevens
zal haar dan een stoffelijk blijk van waar
dering worden aangeboden.
Anna van Gogh-Kaulbach behoort tot de
(door Herman Robbers aldus gekarakteri-
seerde)groep van realistisch-psvchologische
schrijfsters wier werken in ons land een
zeer wijde lezerskring vonden. Haar boe
ken vertonen diezelfde zuiverheid en innig
heid. die men ook aantreft in de romans
van Top Naeff. Ina Boudier-Bakker en
Margot Scharten-Antink. Zij debuteerde in
1905 met „Rika" en liet daar betrekkelijk
spoedig het bijna symbolische „Moeder" op
volgen. Zij toonde zich onuitputtelijk en gaf
eerlijk en waarachtig in enkele tientallen
boeken het leven weer in velerlei vorm,
zich bedienend van een taal. die opbeurend
en bemoedigend is als de woorden van een
goede vriendin. Zij, die zelf vele zorgen
kende, merkte ook de moeilijkheden van
anderen op en getuigde van een door be
grip gedragen medeleven. Haar omvangrijk
en gevarieerd oeuvre draagt dan ook het
kenmerk van haar sterke wil, haar mense
lijk medegevoel en sociaal bewustzijn, haar
offerbereidheid, haar grote eenvoud en
warme blijmoedigheid.
In 1927 verscheen haar 25ste boek: „Het
brandende hart" en in 1939 ter gelegenheid
van haar zeventigste verjaardag de zeven
tiende druk van „Moeder". Andere bekend
gebleven titels zijn onder meer: De hooge
toren, Menschep, in het huwelijk, Schaduw-
kinderen, Toon Dintel en Goddelijk Avon
tuur. Tevens vertaalde zij (uit het Frans)
de levensgeschiedenis van Neel Doff, onder
de titel „Dagen van honger en ellende".
Zij schreef ook boeken voor de jeugd
(zoals de trilogie „Lenie ten Heuvel") en
toneelstukken, die met succes werden op
gevoerd. Haar eerste stuk was „Eigen
haard" (1907). Zes jaar later speelde Jan
Musch- de hoofdrol in haar „Fortuna". Op
merkelijk was haar knap gebouwde drama
over de gezinsproblemen „Durf te leven".
Tijdens de eerste wexeldoorlog, toen de
heer J. B. Schuil zijn militaire plicht ver
vulde, werkte zij als toneelcritica aan dit
blad mede.
Mevrouw Anna van Gogh-Kaulbach
woonde ruim twaalf jaar in Haarlem, waar
zij als jong meisje haar vader was toen
arts in Velsen de middelbare school be
zocht.
Een groot aantal letterkundigen en an
dere kunstenaars heeft zitting genomen in
het huldigingscomité, dat onder voorzitter
schap staat van de dichter-criticus C. J.
Kelk. Penningmeester is dr. P. H- Schroder
te Haarlem.
SANAPIRIN
TAELETTEN
keren een opkomende kou
of griep. Koker 75 en 40 ct.
Faillissementen
De rechtbank te Haarlem heeft in staat
van faillissement verklaard:
J. Jansen, grossier in fruit, wonende te
Badhoe.vedorp, gem. Haarlemmermeer,
Sloterweg 67. Recliter-Commissaris: mr. J.
H. H. Hülsmann. Curatrice: mevrouw mr.
J. F. M. Scheltens-Charbo, advocate en
procureur te Aalsmeer.
N.V. Bouwbedrijf „HACU", gevestigd te
Driehuis, gemeente Velsen, Jacob Catslaan
26, en haar directeur: M. de Haan, wonen
de te Driehuis, gemeente Velsen, Jacob
Catslaan 29; Recliter-Commissaris: mr. J.
II. H. Hülsmann. Curator: mr. A. J. de
Boer, advocaat en procureur te Zandvoort.
De naamloze vennootschap Goezinne's
Fabrieken N.V., gevestigd en kantoorhou-
dende te Zaandam, Westzijde 238. Recliter-
Commissaris: mr. J. H. H. Hülsmann. Cu
ratrice: mevrouw mr. H. S. J. M. Felhoen
Kraal-Otte, advocate en procureur te Wor-
merveer.
De naamloze vennootschap Bouw-, Han-
del-en Exploitatiemaatschappij H. Mulder
en D. van der Monde N.V., gevestigd te
Haarlem en aldaar kantoorhoudende aan
de Wagenweg 152. Rechter-Commissaris:
mr. J. H. H. Hülsmann. Curator: mr. J. H.
van Wijk, advocaat en procureur te Haar
lem.
M. van Soomeren, schilder, wonende te
Haarlem, Radboutstraat 25. Rechter-Com
missaris: mr. J. H. H. Hülsmann. Curator:
mr. A. W. Luikinga, advocaat en procureur
te Haarlem.
A. J. Gerritsen, exploitant van een thee
huis, wonende te Haarlem. Ant. van der
Goesstraat 3. Rechter-Commissaris: mr. J.
H. H. Hülsmman. Curator: mr. A. J Fibbe,
H. H. Hülsmann. Curator: mr. A, J Fibbe,
Bij arrest van het Gerechtshof te Am
sterdam is, na gedaan hoger beroep, ver
nietigd het vonnis der arrondissements
rechtbank te Haarlem d.d. 9 Augustus
1949, waarbij Elisabertus Andries Groe-
nink, vishandelaar, wonende te Heemslede,
Zandvoortselaan 8a, in staat van faillisse
ment werd verklaard, met benoeming van
mr. S. Groen, advocaat en procureur te
Haarlem, tot curator.
Surséance van betaling
Bij beschikking der arrondissements
rechtbank te Haarlem d.d. 20 December
1949 is met ingang van 30 September 1949
voor de tijd van 6 maanden definitief sur
séance van betaling verleend aan: Johan
nes Franciscus Josephus Maria Erens, kwe
ker, wonende te Zandvoort, Zandvoortse
laan 315, met benoeming van mr. J. H.
Ekering, advocaat en procureur te Haar
lem, tot bewindvoerder.
Bij de arrondissements-rechtbank te
Haarlem is door Geert Schonewelle, han
delaar in zaaizaad en pootgoed, wonende
te Haarlem Frederikspark 4 en kantoor-
houdende te Haarlem, Jansweg 52. een
verzoek ingediend tot het bekomen van
verlenging van de aan hem verleende sur
séance van betaling. Het verhoor der cre
diteuren hieromtrent is bepaald op Maan
dag 6 Maart 1950 des namiddags te 2.15
uur.
ZEEPOST VOOR OOST EN WEST.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. (De datums, waarop
de correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan achter de naam van het
schip vermeld). Naar Indonesië: m.s. „Wil
lem Ruys" (4 Jan.); naar de Antillen: s.s.
„Stuyvesant" (28 Dec.) en naar Suriname:
s.s. „Cottica" (4 Jan.).
