Haarlems Dagblad
Rockefellers
Oude Finse vrachtboot streed vergeefs
tegen felle wind en beukend water
Binnenkort zullen vier-vyfden van
de Benelux-handel vrij zijn
„De landen moeten het gebruik van
geweld gezamenlijk afzweren"
64e Jaargang No. 19475
Bureaux: Grote Houtstraat 93, Telefoon Adver
tenties en Administratie 10724, 14825. Redactie:
10600. Directie 13082, Hoofdred. 15054. Bijkant
Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Telefoon 12230.
Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Telefoon 12713,10132.
Hoofdredacteur: Robert Peereboom
Maandag 13 Februari 1950
Uitgave van de Grafische Bedrijven, Damiato
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Abonnementsprijs per week 33 cent, per 'taal
ƒ4,25. Franco per post 4,75. Postg- 07.
Advert.tarieven op aanvraag bij de An -ue-
ca «iJptcrtrte ïjaarlcmsche Courant (3lnno 1656)
Directie: P. W. Peereboom en Robert Peereboom
DE HONDERDEN MILLIOENEN, die de
Amerikaanse milliardairs Rockefeller
senior en junior voor velerlei doeleinden
hebben weggegeven, zijn vermeld in een
bericht in ons nummer van Zaterdag. In de
eerste zin van dat bericht werd het bestaan
van de oude John D. Rockefeller aangeduid
als „een leven van steeds maar geld ver
zamelen." Ik kom daarop terug omdat het
een onjuiste indruk zou kunnen wekken.
Het zou een bij velen nog steeds gangbare
mening kunnen versterken, namelijk dat
het levensdoel van dergelijke mensen als
de Rockefellers en andere lieden van dit
kaliber zou zijn, geld te verzamelen. Dat is
niet zo. Men kan het erover eens zijn dat
het allesbehalve een ideale samenleving is,
waarin de mogelijkheid bestaat dat enorme
fortuinen aan weinige enkelingen ten deel
vallen en waarin de maatschappij tenslotte
maar moet afwachten in welke mate en
voor welke doeleinden zij bereid zijn, dit
geld te laten rollen en er het algemeen wel
zijn mee te dienen. Men kan bovendien be
amen dat de schepping van grote trusts, die
met de voortdurende ontwikkeling van hun
zaken-beleid gepaard is gegaan, het alge
meen belang' evenmin op de beste wijze
gediend heeft. Maar noch het een, noch het
ander brengt mee dat men zich deze men
sen zou moeten voorstellen als „geldver-
zamelaars" en hen daarmee eigenlijk op
één lijn stellen met de klassieke vrek, met
Harpagon, die er zich in verlustigt in een
zaamheid in'zijn kelder zijn goudstukken
te tellen. Het is eenvoudig en het wekt on
getwijfeld afkeer, maar met de werkelijk
heid heeft het niets gemeen.
Mensen als de Rockefellers en andere
leiders der groot-industrie („captains of
industry" zegt men in Amerika of Enge
land) zijn juist nooit diegenen, die de be
geerte naar geld en luxe in hun leven voor
opgesteld hebben. Hadden zij dat wel ge
daan, dan zouden zij niet zijn geslaagd. Het
zijn mensen die, begaafd met zekere eigen
schappen waartoe altijd grote wilskracht
en ondernemingsgeest behoren, zich in hun
jeugd al ten doel gesteld hebben om op hun
gebied succes te behalen, om er liefst num
mer één op te worden, om iets groots tot
stand te brengen. Éénmaal op weg, houden
zij hardnekkig vol. Zij durven vaak grote
risico's aan. Niemand, die in een dergelijke
loopbaan is geslaagd, heeft waagstukken
vermeden, waarbij hij zijn welslagen op het
spel zette. Meermalen ontzien zij anderen
niet. Het is niet nodig hen als bij uitstek
brave jongens voor te stellen. Eén doel lokt
hen steeds, en dat is succes. Voor een leven
in weelde hebben zij geen tijd en geen be
langstelling. Gaver, zij daaraan toe, dan
zou dat meteen het einde van hun welsla
gen betekenen, want zulk leven verslapt en
leidt tot gemakzucht. Het tegendeel wordt
van hen vereist: zij moeten rusteloos wer
ken, werken als paarden. Dientengevolge
leven zij sober. Van afleiding en ontspan
ning is voor hen weinig sprake, zolang zij
niet oud geworden zijn en hun taak aan
opvolgers hebben kunnen overgeven. Er
zijn niet veel mensen die de energie en de
volharding bezitten, om dit soort leven te
kunnen leiden. En het valt in eerlijkheid
niet te ontkennen dat in menig geval zulk
een aanvoerder op industrieel of scheep
vaart-, luchtvaart- of handelsgebied veel
lot de welvaart van zijn Volk heeft bijge
dragen, omdat hij ondernemingen heeft
doorgezet, die anderen niet aandurfden of
waaraan zij zelfs nooit gedacht' hadden.
Wel zijn er meer mensen, die dit soort
loopbaan beproeven dan die erin slagen.
Sommigen schieten in intuïtie of in vol
harding tekort, anderen durven de grote
risico's niet aan als die voor hen opdoemen
of geven halverwege de strijd uit ontmoe
diging op. Zij die geslaagd zijn, weinigen
in aantal, zijn de veel-benijde Rockefellers
der samenleving geworden. Gedurende hun
loopbaan is een stevig percentage van het
geld, dat zij met hun ondernemingen ver
diend hebben, aan henzelf ten deel geval
len. Het is gestegen tot groter bedragen,
dan zijzelf ooit nodig zouden kunnen heb
ben of zouden kunnen wensen. Het is ook
nooit hun doel geweest. Er zijn andere men
sen, wier levensdoel het wèl is, maar die
brengen het dan ook nimmer zo ver. Zij
blijven, in vergelijking met het welslagen
van de captains of industry, maar kleine
figuurtjes.
Of de Rockefellers werkelijk benijdbaar
zijn is een vraag op zichzelf. Men zou daar
alleen antwoord op kunnen geven als men
wist, hoeveel levensgeluk hun ten deel ge
vallen is. De voldoening, die maatschappe
lijk succes meebrengt is groot, maar op
zichzelf geen voldoende waarborg voor een
gelukkig' leven. De jongeman die de eigen
schappen voor, zulk een loopbaan in zich
heeft gevoeld en haar heeft ondernomen,
zal hebben ervaren dat hij zich in een zee
van zorgen en moeilijkheden had gestort
en in steeds toenemende mate met afgun-
stigen, bedriegers, intriganten en vleiers
te doen kreeg. Weinigen zijn in staat, zich
tegen al dit soort ervaringen te pantseren
en er hun levensvreugde bij te bewaren.
In een vroeger tijdperk is de „captains of
industry" wel eens een overmaat van
huldebetoon ten deel gevallen dat zij zelf
denkelijk evenmin wensten als de ver
guizing, die later zo vaak hun deel is ge
worden. Ni eet exces d'honneur, ni cette
indignilé. zoals een Frans kernwoord het
uitdrukt. Dat de samenleving behoefte heeft
gehad en blijft houden aan mensen met die
bijzondere ondernemingsgeest en werk
kracht, die tot grote resultaten kunnen
voeren, lijdt geen twijfel. Het is daarom
beter hen als zodanig te herkennen dan zich
een verkeerd beeld van hen te vormen.
„Geldverzamelaars" bereiken geen grote
dingen. Een beter geordende maatschappij
zou in elk geval aan de voorwaarde moeten
voldoen, dat zij voor de persoonlijke on
dernemingsgeest de mogelijkheid tot ont
plooiing bleef bieden. Dat zou zij moeten
doen ten bate van het algemeen belang.
Een andere vorm dan de zonderlinge toe
stand, waarin mensen als de Rockefellers
als distributeurs van over-verdiende hon
derden millioenen blijven optreden, is
daarbij vereist en op meer dan éen wijze
bereikbaar. R. P.
Vliegtuigongeluk in Amerika
Bij een vliegtuigongeluk bij Albuquer
que (New Mexico) zijn drie personen om
het leven gekomen, die naar men meent
veiligheidsfunctionarissen waren, verbon
den aan de Amerikaanse commissie voor
atoomenergie. Dc veiligheidsdienst van de
commissie liet de staatspolitie niet tot de
plaats van het ongeluk toe.
SCHEEPSRAMP OP DE HAAKSGRONDEN
„Dorus Rijkers" keerde met achttien drenkelingen terug.1 De °ereiil!n van de „Kortew komen
iiir j j j j j 6 weer wat op krachten na hun hachelijk
Lit man vonden de dood m de golven
Anderhalf uur lang heeft de bemanning van het kleine Finse schip „Karhula" gisteren
in het kille licht van de Februari-morgen een verbeten strijd gevoerd tegen de mee
dogenloze vloedgolven van de Haaksgronden. Een Engels vrachtschip, zelf slechts met
moeite optornende tegen de huizenhoge zeeën, twee sleepboten, een reddingsboot en
een vliegtuig, te hulp gesneld op de aanhoudende en steeds dringender wordende
noodseinen van de „Karhula" hebben de grimmige wedloop met de stormwind en de
tijd verloren. Toen zij op de plaats waar de ramp was geschied aankwamen, had het
noodlot zich reeds aan de „Karhula" en het grootste deel van zijn bemanning vol
trokken. Op de woelige baren zwalkte nog slechts de brug van het oude, koene
schip en hier en daar en overal dreven op liet schuimende water stukken wrakhout.
Moedeloos keerden de helpers weer terug, alleen aan boord van de „Doms Rijkers"
heerste de voldoening hi ieder geval zestien schepelingen aan land te kunnen
brengen. Zij waren met een sioep aan de ondergang ontkomen en werden onderweg
opgepikt. De vreugde over hun redding werd wei zeer getemperd door de gedachte
aan de elf anderen die de dood in de golven hadden gevonden.
Het Finse stoomschip „Karhula", dat al burg terug. Het Engelse schip, dat dwars
van 1909 dateerde en ruim 2200 ton mat.
zond voor het eerst Zondagochtend om half
acht S.O.S.-seinen uit wegens de uiterst
gevaarlijke positie waarin het op de Haaks
gronden verkeerde. Dc vrachtboot maakte
veertig graden slagzij en de kapitein deelde
mede, dat zijn bemanning het schip in de
sloepen ging verlaten.
Zowel de sleepboten „Holland" als
„Ebro" van de rederij Doeksen als de red
dingboot „Dorus Rijkers" uit Den Helder
gingen in allerijl naar het benarde schip
toe, waarvan even later bekend werd, dat
het op de felle Westenwind afdreef in de
richting van de kust.
Reeds onder water
Het Engelse s.s. „Pentridge", dat de
„Karhula" in 't zicht had, stevende even
eens in de richting van de Fin. Tegen tien
uur deelde het Engelse schip mee, dat het
de ..Karhula" niet meer kon zien. Een in
middels opgestegen Mitchell van de Ma
rine-luchtvaart, die zowel de „Pentridge"
als de „Dorus Rijkers" naar de plaats van
de ramp leidde, meldde, dat alleen de brug
van het vaartuig nog boven het water uit
stak.
Een half uur later kwam bij de reddings
boot een sloep met overlevenden aan.
Schip brak doormidden
In de sloep zaten achttien verkleumde
en dodelijk vermoeide mannen, zestien
Finnen en twee Duitsers. Zij vertelden dat
de sloep in paniekstemming werd gestreken
op het ogenblik dat het schip in tweeën
brak. Tien leden van de bemanning konden
zo snel niet meer meekomen en verdwe
nen met de „Karhula" in de golven. De
messboy Elle Forss vertelde: „Ik zag hen
nog naar het achterschip lopen. Er is geen
twijfel aan, dat ze daar met z'n allen zijn
omgekomen". Onder hen was de marconist
Erkki Salokangga. die anderhalf uur lang
onafgebroken S.O.S.-seinen had uitge
zonden. Seinen die tenslotte werden opge
vangen en leiden tot de redding van zes
tien van zijn kameraden en twee van de
drie verstekelingen die zich aan boord be
vonden.
Lekgeslagen
Uit de nog onsamenhangende verhalen
van de schipbreukelingen kon worden op
gemaakt, dat door het gaan schuiven van
de lading bij het overhellen van het schip
een der luiken is opengeslagen en het
water kon binnenstromen.
Kapitein Grönstrand uit Lovisa hééft
van het ogenblik af, dat het schip water
maakte op de brug gestaan. Toen de situ
atie hopeloos werd is hij overboord ge
sprongen. De stoker Hans Conrad uit Lü-
beck heeft het langst in het water gelegen.
Het duurde een vol uur voor hij, volkomen
uitgeput in de sloep kon worden gehesen.
Zoeken niet opgegeven
Intussen keerde de „Dorus Rijkers" niet
onmiddellijk naar zijn haven terug, doch
speurde met de Mitchell, de twee sleep
boten en de „Pentridge" de omgeving van
de Haaks af.
Een ogenblik verkeerde men in de ver
onderstelling, dat nog een tweede sloep
op de woedende baren dreef. De „Mitchell"
liet reeds fakkels neer. De „Pentridge"
spoedde zich naar de aangegeven plaats.
Vergeefs.
Tegen de middfeg werd het zoeken ge
staakt. De „Mitchell" keerde naar Valken
door het wrakhout was gevaren en geen
enkel teken van leven had kunnen waar
nemen, stoomde door. De zee was uiterst
ruw, het water ijskoud. Zelfs al hadden
de drenkelingen zich drijvend kunnen
houden, dan hadden ze de temperatuur
tóch niet kunnen overleven.
Omstreeks een uur gaven de sleepboten
en als laatste de „Dorus Rijkers" het zoe
ken op. Tussen de deklading en de scheeps
kisten had men de tweede sloep omgesla
gen aangetroffen. Geen drenkelingen of
lijken bevonden zich in de nabijheid.
Benauwde ontsnapping
Het was Zondagmiddag kort na twee uur,
toen de „Dorus Rijkers" onder grote be
langstelling de haven van den Helder
binnenvoer. Uitgeput, verkleumd en half
versuft door de doorgestane ellende, stap
ten de mannen aan land. In „Het wapen
van den Helder" groepten ze samen om
de kachel om te trachten iets bij te komen.
Verscheidene hunner zaten zonder een
woord te zeggen voor zich uit te sta
ren. Anderen bleken spraakzamer
trachtten hun belevenissen onder woorden
te brengen. Max Seeger uit Kiel, die een
kwartier in hel koude water had rondge
zwommen voor hij aan boord van de uit
gezette sloep kon worden getrokken, ver
telde, hoe hij tezamen met Karl Sjolund
om vier uur 's nachts op wacht ging staan.
Het was, zo vertelde hij, ongeveer tegen die
tijd, dat men bemerkte, dat het schip
enigszins water maakte. Seeger kon niet
vertellen hoe het lek was ontstaan in het
ruim veertig jaar oude schip.
„Onmiddellijk gaf de kapitein opdracht
te pompen en dat is een paar uur lang ge
beurd. Hét eerste teken, dat men onze
signalen had opgevangen, was het Neder
landse vliegtuig, dat laag over ons vloog.
Tegei. half acht gaf de kapitein bevel
het schip te verlaten, maar twee sloepen
zaten aan stuurboord, waarnaar het schip
zo zwaar overhelde, zodat ze voor ons
waardeloos waren. Onze enige redding was
nu nog de boot, die aan bakboord zat. Ik
rende onmiddellijk naar deze boot en hielp
haar uitzetten. Drie man sprongen in de
eddingboot. Vier anderen sprongen over
boord en wisten zich aan de reddingsboot
vast te klampen. Zij werden door de an
deren aan boord getrokken". Intussen had
een deel der bemanning zich verzameld op
de brug, een ander deel op het middendek.
Onverwacht sloeg plotseling de brug van
het schip af en dobberden een groot aan
tal mannen op de tot vlot geworden brug
op zee rond. Enigen hunner sprongen on
middellijk in het water en zij allen be
reikten zwemmende de sloep. Met vereen-
-crachten wisten daarop degenen, die
zich in veiligheid hadden kunnen stellen,
naar de drijvende brug' te roeien en zo
werden de daarop achtergeblevenen, even
eens aan boord van de sloep genomen.
Zwijgzame verstekelingen
De twee geredde Finse verstekelingen
deden er maar liever het zwijgen toe. In
het bijzonder wilden ze maar liever niet
de reden van hun uitknijpen openbaren.
Ze hadden zich in de kolenbrnker verbor
gen gehouden en dat was ondanks al het
water van de zee nog duidelijk aan hen te
zien. Krauko Kiirski liep onrustig heen
en weer en ook zijn vriend Jokola wilde
zich niet over de reden van zijn voornemen
naar Frankrijk uit te wijken uitlaten. Wat
er met hen gaat gebeuren is nog niet be
kend.
De bemanning gaat vandaag naar Am
sterdam en zal vandaar per vliegtuig naar
Finland terugkéren.
avontuur. Geheel links (zittend) kapitein
H. Grönstrand van het vergane schip.
Massale demonstratie van
communisten te Parijs
Ongeveer 25.000 communisten hebben
Zondag te Parijs gedemonstreerd „voor de
verdediging van de vrijheid en de strijd
tegen de oorlogsstokers". Zij trokken met
vlaggen en spandoeken van de Place de la
Bastille naar de Place de La République,
waar zij bloemen neerlegden bij het monu
ment van de republiek. Drie muziekkorp
sen liepen in de optocht mede. Er werden
veel Franse nationale vlaggen meege
dragen en zeer weinig Russische. Ongeveer
10.000 toeschouwers sloegen met weinig
tekenen van enthousiasme de demonstratie
gade, aldus Reuter.
Het was Zondag de jaardag van de on
lusten van Februari 1934 te Parijs, toen
de regering viel als gevolg van het Sta-
vïsky-schandaal en de politie op commu
nistische en royalistische demonstranten
schoot.
Het woord is aan
Fliegende Blatter:
Ais de lafheid neerschrijft ivat
de nijd dicteert ontstaat een
anonieme brief.
Van een tribune sloegen Maurice Tho-
rez, algemeen secretaris van de Franse
communistische partij, en andere vooraan
staande Franse communisten de optocht
gade.
In Toulon ging het minder rustig toe.
Hier raakten communisten en politie
slaags. Een politicman bloest naar een zie
kenhuis worden gebracht. Tien politie
agenten en ongeveer 30 demonstranten
werden licht gewond.
Wegens de sterk gestegen inkoopprijzen
en onkosten heeft de vakgroep hotels en
aanverwante bedrijven haar leden geadvi
seerd de prijzen enigszins te verhogen.
Benelux voor de BBC
Mr. StikkerPaul van Zeeland en mr. dr. Vaspar voor de microfoon
In een Benelux-uitzending door de
Londense BBC is Zondag onder meer het
woord gevoerd door de ministers D. U.
Stikker en Paul van Zeeland en door mr.
dr. E. J. E. M. H. Jaspar, secretaris-gene
raal van de Benelux-douane-overeen-
komst.
„Wij zijn reeds ver gevorderd op weg
naar ons doel, doch vele problemen, waar
onder zeer moeilijke, moeten nog worden
opgeruimd", aldus zeide minister Stikker
onder meer.
„Ik ben ervan overtuigd, dat wij al
deze moeilijkheden zullen oplossen en dat
wij hiertoe in staat zijn omdat wij ze in
goede atmosfeer benaderen. Dat is naar
mijn mening een van de belangrijke lessen
van de Benelux".
Prof. Einstein geeft zijn mening:
„Bewapeningswedloop is hysterisch geworden
en leidt tot massa-vernietiging"
NEW YORK (Reuter). Professor Al-
bert Einstein heeft in een uitzending voor
de televisie onder meer gezegd, dat het
denkbeeld van het verkrijgen van veiligheid
door nationale bewapening met de huidige
staat der militaire techniek „een gevaar
lijke illusie" is. Deze illusie heeft in de
Verenigde Staten vooral steun gevonden in
het feit, dat Amerika het eerste land is
geweest, dat er in slaagde de atoombom te
fabriceren.
„Amerika heeft zich," zo zeide Einstein
verder, „in de laatste vijf jaar laten leiden
door het beginsel van „veiligheid door een
superieure militaire kracht, wat de. kosten
ook zijn". De bewapeningswedloop tussen
Amerika en de Sovjet-Unie heeft een „hy
sterisch karakter" gekregen. Achter de
muren van geheimhouding werd aan beide
zijden met koortsachtige haast aan midde
len tot massavernietiging gewerkt. De
waterstofbom verschijnt als een mogelijk te
bereiken doel, zo vervolgde Einstein, en de
president heeft plechtig verklaard, dat men
de werkzaamheden aan deze bom zal inten
siveren. Iedere stap schijnt het noodzake
lijke gevolg van de voorafgaande. Tenslotte
blijkt steeds duidelijker, dat alles leidt naar
massavernietiging.
Het is noodzakelijk, dat men het gebruik
van geweld plechtig afzweert. Deze afzwe
ring kan slechts goed gevolg hebben als ter
zelfder tijd een supernationaal juridisch en
uitvoerend orgaan wordt gesticht.
Uitweg
„Is er een uitweg uit de impasse? Wij
allen, en in het bijzonder zij, die verant
woordelijk zijn voor de houding der V. S.
en de Sovjet-Unie, dienen te beseffen, dat
wij een uitwendige vijand verslagen heb
ben, doch niet in staat zijn geweest ons los
te maken van de door de oorlog geschapen
geestesgesteldheid. Het is onmogelijk vrede
te bereiken, zolang iedere daad gedaan
wordt met het oog op een mogelijk conflict
in de toekomst. De leidinggevende opvat
ting bij iedere politieke daad dient daarom
de vraag te zijn: Wat kunnen wij doen om
een vredelievend samengaan van en meer
samenwerking tussen de landen te bereiken.
Vrees en wantrouwen moeten aan kant
worden gezet. Een plechtig afzweren van
geweld, niet alleen met betrekking tot
massavernietiging, is zonder twijfel nood
zakelijk. Het voorgestelde supernationale
orgaan dient de volmacht te hebben te be
slissen over kwesties, die de vrede onmid
dellijk bedreigen.
Zelfs een verklaring van de landen loyaal
samen te zullen werken aan de vorming
van een dergelijke wereldregering met be
perkte bevoegdheden zou het hangende ge
vaar voor oorlog reeds verminderen.
Uiteindelijk echter, zo besloot professor
Einstein, is iedere vorm van samenwerking
tussen mensen onderling gebaseerd op we
derzijds vertrouwen en pas in de tweede
plaats op instellingen zoals gerechtshoven
en politie."
Twintig doden bij trein
botsing in Frankrijk
Zaterdagmiddag zijn twee treinen tussen
l'Isle en Gaillac in Zuid-West-Frankrijk
met een snelheid van tachtig kilometer op
elkander gelopen. De ontzettende botsing
had een enorme vernieling tot gevolg, waar
bij twintig personen op slag gedood werden
en 38 gewond. De beide treinbestuurders
kwamen bij de botsing om het leven. Uren
lang waren reddingsploegen uit beide
plaatsen bezig met het speuren naar slacht
offers in de brokstukken dér beide treinen.
Het ongeluk ontstond doordat de trein
die uit de richting Toulouse kwam, vertra
ging had. Deze kon daardoor het knoop
punt Gaillac niet tijdig bereiken om op een
zijspoor te worden gereden en de tegemoet
komende trein te laten passeren. De andere
trein was Gaillac reeds gepasseerd waar
door de twee treinen zich op enkel spoor
bevonden.
De treinbestuurder der verlate trein had
onderweg de signalen, waarmede hem be
duid werd dat hij een station eerder zou
moeten wachten op de tegenligger, door de
mist waarschijnlijk niet gezien.
De heer Jaspar zeide: „Bij het voorbe
reiden van de douane-unie of economi
sche unie moet men er zich altijd voor
hoeden, niet teveel in bijzonderheden tc
treden. De pogingen om een economische
unie te vormen zullen alleen dan succes
hebben, wanneer de kwestie van vitaal
belang in haar ware grootte worden on
derkend en wanneer daarna de pogingen
om deze kwesties op te lossen worden ge
concentreerd op grote problemen van al
gemeen karakter, waarbij de bijzonder
heden dan vanzelf terecht komen. Slechts
in volledig begrip en het vermogen om
onderscheid te maken tussen wat van
groot en wat van minder belang is, kun
nen unies als de Benelux verwezenlijkt
worden".
De Belgische minister van Buitenlandse
Zaken, Paul van Zeeland, verklaarde, dat
de oprichting en ontwikkeling van de Be
nelux ongetwijfeld in het belang van de
betrokken landen zijn geweest.De drie lan
den onderhouden zeer nauwe betrekkin
gen. De Benelux verkeert thans in het
stadium van de voor-unie. De douane
rechten zullen onderling worden afge
schaft. Er wordt eenheid gebracht in de
methoden, die de afzonderlijke landen toe
passen om de economische moeilijkheden
op te lossen. Op het ogenblik wordt hard
gewerkt om de accijnzen meer met elkaar
in overeenstemming te brengen. De perio
de van de voor-unie heeft voldoening ge
schonken. Het handelsverkeer tussen Ne
derland en de Belgisch-Luxemburgse eco
nomische unie heeft een bemoedigend ver
loop gehad in de laatste maanden en wij
gaan de weg van een steeds grotere vrij
heid op. Het zal niet lang duren, of vier
vijfde van de handel tussen de Benelux-
landen zal vrij zijn. Er zijn ook moeilijk
heden geweest. Elke stap voorwaarts was
aanleiding tot uitvoerige critiek in ver
schillende kringen. De huidige resultaten
konden worden bereikt doordat de drie
landen de vaste wil hadden om te slagen.
Er zal nog hard moeten worden gewerkt
om alle vruchten van de Benelux te oog
sten. De verwezenlijking van de Benelux
zal slechts een der vele étappes zijn, een
étappe, tijdens welke wij onze positie
hebben versterkt. Wij zijn bereid actief
met landen buiten de Benelux samen te
werken en het onze bij te dragen tot de
stichting van een internationale organisa
tie, waardoor tenslotte vrede en welvaart
voor allen, die van goeden wille zijn, zul
len zijn gewaarborgd, aldus minister Van
Zeeland.
Tiendaags bestand
in Amerikaanse mijnstaking
President Truman heeft Zaterdag ccn
gerechtelijk bevel verkregen voor een be
stand van tien dagen in de staking der
vierhonderdduizend vetkoolmijnwerkers.
Het bevel werd. ondertekend binnen een
uur nadat de door Truman ingestelde
commissie van onderzoek, had gerappor
teerd dat onmiddellijke werkhervatting
„gebiedende noodzaak" was.
Op twintig Februari zal de aanvrage be
handeld worden om een bestand van tach
tig dagen volgens de bepalingen van de
wet van Taft en I-Iartley.
Verwacht wordt echter dat de mijn
werkers hun algemene staking zullen
voortzetten, niettegenstaande het Zaterdag
door het federale gerechtshof gegeven be
vel om het werk onmiddellijk te hervatten.
Voor vanochtend zijn hier en daar dooi
de vakverenigingen vergaderingen belegd.
Functionarissen van de UnitedMineworkers
Union, die van hun leider John Lewis op
dracht hebben gekregen het gerechtelijk
bevel op te volgen, hebben verklaard dat
zij zouden doen wat zij konden om het
werk te doen hervatten, maar zij ver
wachten dat er niet naar hen zal worden
geluisterd. Andere vakbondmensen hebben
als hun mening te kennen gegeven, dat de
stakers geleidelijk weer aan het werk
zouden gaan.
Twintig mensen kwamen om het leven en veertig werden gewond bij een botsing
tussen twee treinen tussen Gaillac en l'Isle-sur-Tam in het Zuidwesten van Frankrijk.
De wrakstukken van het voorste deel van een der treinen. (Telefoto).
IETS KOUDER
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Maan
dagavond tot Dinsdagavond, opgemaakt
te 10 uur:
Aanvankelijk zwaar bewolkt met enige
regen en nu en dan harde Zuidweste
lijke wind. Later krachtige tot matige
wind draaiend naar Noordelijke rich
tingen met wisselende bewolking en
plaatselijk enkele buien. Iets kouder
14 Februari:
Zon op 7.58 uur. onder 17.51 uur
Maan op 7.26 uur. onder 14.30 uur
Hoog en laag water in IJmuiden
Maandag 13 Februari:
Hoog water: 0.27 en 13.07 uur.
Laag water: 8.19 en 2I.0G uur.
Dinsdag 14 Februari:
Hoog water: 1.50 en 14.16 uur.
Laag water: 9.40 cn 22.16 uur.
