Haarlems Dagblad Grote Rede een aan Hef Amerikaanse Huis nam merkwaardig amendement Koninklijk gezin in Val cTlsère hartelijk verwelkomd Onze cultuur wordt bedreigd - waarom redden wij haar niet? Ministers van de Raad van Europa vergaderen vandaag Weerbericht 64e Jaargang No, 19514 Bureaux: Grote Houtstraat 93, Telefoon Adver tenties en Administratie 10724, 14825. Redactie: 10600. Directie 13082, Hoofdred. 15054. Bijkant Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Telefoon 12230. Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Telefoon 12713,10132. Donderdag 30 Maart 1950 Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Abonnementsprijs per week 33 cent, per kwartaal ƒ4,25. Franco per post 4,75. Postgiro 273 W7 Adverttarieven op aanvraag bij de Adminisli Hoofdredacteur: Robert Peereboom en <9pcctijte tjaarlemscbc Courant (3ttmo 1656) Directie: P. W. Peereboom en Robert Peereboom CHURCHILL heeft in 'het Lagerhuis een rede in grote stijl gehouden, waarin hij samenwerking met West-Duitsland en deelneming van West-Duitsland aan de defensie van het Westen heeft bepleit. Hij heeft dit betoog feitelijk samengevat in een kernwoord: „Er is geen. hoop voor een Ver enigd Europa zonder Duitsland en geen hoop voor Duitsland tenzij het deel uit maakt van een Verenigd Europa". De rede van Adenauer, waarin de West-Duitse kan selier een Frans-Duitse Unie voorstelde, heeft Churchill toegejuicht evenals het ant woord, dat generaal de Gaulle erop gegeven heeit. „Al willen wij meer dan dat. hel voo "'tel van Adenauer raakt de kern van de kwestie." Minister Bevin was niet aanwezig toen Churchill zijn rede begon. Hij verscheen pas toen de ex-premier al een half uur ge spro!: n had. Hij zag er slecht uit; zijn gezon dheidstoestand is wankel: in de laat ste t'jc! heeft hij bij herhaling voor speciale medische behandeling in een ziekenhuis vertoefd. Churchill heeft zijn beleid wel gecritiseerd, maar in milde toon: meer in de vorm van een waarschuwing, dat de in Europa heersende mening, dat Engeland remmend optreedt bij het streven naar een heid, voor Engeland schadelijk is. Men krijgt uit Churchill's rede de indruk, dat hij Bevin persoonlijk wilde ontzien. Dat niet alleen: toen de minister van Buitenlandse Zaken binnenkwam richtte hij hartelijke woorden tot hem. Hij zei dat alle leden wisten welk een zware last Bevin te torsen had gehad niet zoals hij (Churchill) gedurende vijf. maar reeds gedurende tien jaar. (Bevin maakte ook deel uit van de Nationale Re gering in oorlogstijd en is dus. evenals trouwens Attlee, al sinds tien jaar minis ter.) Het Huis was onder de indruk van deze woorden, die Churchill deed volgen door een dankbetuiging voor hetgeen Bevin voor Westelijke Unie heeft gedaan. De minister van Buitenlandse Zaken hoorde het roerloos, met gebogen hoofd, aan. Chur chill sprak de hoop uit dat in de komende bijeenkomsten van het Europese comité van ministers en van de Assemblee van Straats burg' Fransen en Duitsers elkaar- zouden vinden. Hij verzekerde ook, dat in een zo critieke tijd als deze de Conservatieve Partij niét om politieke voordeeltjes te be halen de regering in cie grote lijn van het buitenlands beleid zou tegenwerken. Maal ais men ziet dat minister Kenneth Younger later op Churchill's rede een antwoord in zake Duitsland gaf dat maar weer op uit stel neerkwam „wij zijn niet van plan ons tot haastig handelen te laten opjagen eer Duitsland bewijzen van vredelievende bedoelingen en goede trouw heeft gegeven" dan vraagt men zich wel af hoe het ver der gaan moet, al zal de oppositie zieh niet om politieke voordeeltjes verzetten. La bour's kleine meerderheid is door het over lijden van twee leden nog kleiner gewor den: het staat zeer te bezien of het de beide zetels opnieuw zal winnen, want zij zijn maar met geringe meerderheid behaald. Voor het voeren van belangrijk beleid in het buitenland heeft het ongetwijfeld de steun der oppositie nodig. In deze omstan digheden wekte Churchill's rede de indruk, dat hij met alle waardering voor Bevin de wensen der oppositie te kennen gaf, met name op meer spoed inzake Straatsburg aandrong en liet weten: ge zult hiermee wel rekening willen houden. Zou er ook wellicht sprake zijn van een spoedig af treden van Bevin? öpniëuw heeft Churchill zijn mening ge uit, dat oorlog, vermeden kan worden en zeker niet onmiddellijk dreigt. Hij ziet de atoombom als de kern van alle gevaar. Hij is van mening dat men oorlog zal vermijden omdat men er onmiddellijk in bedreigd zou worden door de gevaren, die men het mees te vreest. Hij schijnt dus te geloven in de oude stelling, dat de geweldige vernieti gingskracht der wapenen tenslotte oorlog zou kunnen opheffen. Hij ziet in dat „de moralisten" met dit Wedes-motief niet te vreden zullen zijn, maar ja, wij hebben nu niet beter. In zijn gx-ote rede lijkt dit een zwakke passage. Men vraagt zich af of hij werkelijk meent dat alleen de atoombom over oorlog en vrede beslissen zal. De ver wijzing naar ontevreden moralisten is wel erg oppervlakkig. Vrees als motief voor het vermijden van oorlog lijkt, gezien de er varingen der mensheid, een weinig be trouwbare grondslag. Maar is ihet ooit één enkel motief, waarop de mens tot een groot besluit komt? Gelukkig niet; er is eeix streven naar het verwezenlijken van werke lijke opbouw dat zijn invloed zeker zal doen gelden. Churchill is niet zo optimistisch dat hij zegt dat oorlog vermeden zal worden. Hij meent dat het mogelijk is, meer niet. Hij wil de adempauze, die de wereld nu heeft z.i. een adempauze van enkele jaren t< baat nemen om te bouwen zo goed als mo gelijk is, handelend niet uit zwakheid, maar uit kracht. Dit is gezonde raad. Hij heeft een sombere voorstelling gegeven van het geen een ooi'log met de nieuwste strijdmid delen zou betekenen. Hij heeft gewaar schuwd tegen verspilling van tijd moge dat baten; zo menige politicus schijnt te menen, dat men alle tijd heeft om steeds maar te studeren op de vraagstukken en zijn rede heeft hij besloten met de uit spraak dat de mens alleen zijn laatste en ergste vijand, zichzelf, te ovenvinnen heeft. „Met vooruitziende blik, met geloof en moed is het wellicht nog in ons vermogen voor alle mensen de zege te behalen." Er was een ovatie. Churchill heeft voor het eerst sinds de oorlog een rede gehouden zonder door interrupties gestoord te wor den. Een grote rede. Zal zij practische resul taten helpen bereiken? Dat is tenslotte het enige dat er op aan komt. R. P. Communistische landingen op Hainan Volgens nationalistische berichten uit Taipeh (Formosa) hebben eenheden van het vierde communistische leger, onder bevel van generaal Lin Piao, drie steden, 80 km ten Zuidwesten van Haihou op het eiland Hainan bezat. Het oppercommando der nationalistische luchtmacht meldt, dat 50 vliegtuigen de communistische troepen op Hainan bom barderen. Volgens inlichtingen zijn de communisten Maandag met landingsopera ties op Hainan begonnen. Huiselijk spel" met de Marshall-hulp „Stopzetting van de Marshall-hulp aan Engeland tot de splitsing van Ierland is geëindigd" WASHINGTON, 29 Maart (Reuter en voor een door het middenpad in het Huis United Press) Het Amerikaanse Huis van AfffPuaarHiörlAn lnnon waarhii 7ii van Afgevaardigden heeft voorlopig met tegen 6G stemmen besloten alle Marshall hulp aan Engeland stop te zetten, totdat de verdeling van Ierland is geëindigd. Dit is de uitslag van een voorlopige hoofdelijke stemming, die later nog door een definitieve stemming moet worden bevestigd. Dit amendement werd ingediend door de democi-atische afgevaardigde John Fo- garthy uit Rhode Island. Volgens Fogarthy zal de Britse regering de bevolking vaix Ierland binnen 24 uur in de gelegenheid moeten stellen om zich in een vrije verkie zing uit te spreken over de soort regering, die zij wenst. Republikeinen zowel als democraten be loofden na afloop, dat zij bij de volgende behandeling anders zouden stemmen. Tegenstemmers waren het erover eens dat het Huis zich door de aanneming van het amendement belachelijk had gemaakt. democratische afgevaardigde Harold Cooley, voorzitter van de landbouwcom- missie van het Huis, zcide: „Dit zal goed nieuws voor Moskou zijn". Volgens United Press deelde de demo cratische afgevaardigde Harry Davenport in het Huis mede dat een verenigd Ierland in het Atlantisch pact een sterke bastion van de democratie zou voi-men. Het amendement luidt in de oorspron kelijke tekst: Fondsen die vallen onder het wetsont werp voor de liulp aan het buitenland zul len niet verstrekt worden wanneer het ontvangende land zijn herstel heeft belem merd door het verlenen van subsidies aan een afhankelijk gebied dat volgens alle rechtsbegrippen deel uit zou' moeten ma ken van een ander land, dat deelneemt aan het hulpprogramma". Fogarthy zeide: „In gewoon Engels be tekent dit dat we alle gelden die bestemd zijn voor Groct-Brittannië in moeten hou den zolang de verdeeldheid in Ierland blijft bestaan". Het debat duurde slechts enkele minuten en toen werd bij stemming het amende ment aangenomen. Pijnlijk Een republikeins afgevaardigde noemde het „een pijnlijke geschiedenis" juist in een tijd'waarin de wetgevende lichamen over de gehele wereld aan zoveel critiek bloot staan. Arthur Klein, een democratisch, afge vaardigde van New York, verklaarde zich voor het amendement en zeide dat men meteen maar eens aan Groot-Brittannië moest bevelen de wapenleveranties aan de landen in het Nabije Oosten stop te zetten. De stemmingsuitslag kwam zo onver wacht dat de afgevaardigden het zelf niet geloofden. Eerst werd eenvoudig gestemd door ja of neen te zeggen. De voorzitter van het Huis zeide toen: „Het schijnt ja te zijn". De tegenstanders van het amende ment verzochten om een stemming waarbij de voorstanders moesten opstaan. Nog wil den de tegenstanders het niet geloven en nu werd verzocht om een telling'. Volgens deze procedure moeten de voorstanders een Afgevaardigden lopen waarbij worden geteld. De uitslag bleek te zijn 99 tegen 66. De democratische afgevaardigde Omar Burleson uit Texas heeft daarna een amen dement ingediend op het wetsontwerp be u-effende de hulpverlening volgens het welk de E.C.A. een bedrag van een milliard dollar moet besteden aan Amerikaanse landbouwproducten. Het Huis nam dat amendement met 119 tegen 107 stemmen aan. Hevige brand bij het station te Breda Goederenloods, vrachtauto's en wagens gingen in vlammen op Hedenmorgen om half vijf brak brand uit in de goederenloods op het Bredase stationsemplacement. Binnen enkele mi nuten stond de hele loods, waarin allerlei goederen waren opgeslagen, in lichter laaie. De Bredase brandweer kon niet voorkomen, dat de loods tot de grond toe afbrandde. Ook enkele vrachtauto's van Van Gend en Loos gingen in vlammen op, evenals enige goederenwagons, die naast de loods ston den. De electrische geleidingsdraden, die langs de loods hingen, smolten door. Te voren was echter de stroom reeds uitge schakeld. Een der spoorwegemployés werd in het been getroffen door een scherf van een ex ploderende zuurstoffles. Omtrent de oorzaak van de brand is nog niets met zekerheid bekend. Bommenwerper van de R.A.F. neergestort; vijf doden Een Wellington-bommenwerper van de R.A.F. is bij Salisbury (Engeland) neer gestort en in vlammen opgegaan. De vijf leden van de bemanning zijn omgekomen. Hef woord is aan La Rochefoucauld: Tc grote haast om een weder kerige dienst te bewijzen is een soort van ondankbaarheid. VERENIGD EUROPA Het Koninklijk gezin werd te Val d'Isère een aardige ontvangst bereid. Voor het hotel Savoie stond een erehaag opgesteld van ski-leraren. Bij het betreden van het hotel. Naast de Koningin dr. Petri, burgemeester van Val d'Isère. Koningin Juliana, Prins Bernhard en de prinsesjes Beatrix en Irene zijn Woensdag middag om kwart over één op het vlieg veld Cointrin bij Genève aangekomen. De komst van de Koninklijke familie op het vliegveld bleek voor de Zwitsers een verrassing te zijn. Er was zelfs niemand van het Nederlandse consulaat aanwezig. Op enkele meters van de plaats waar de „Prinses Irene" tot stilstand kwam, stond een fraaie autobus met glazen dak gereed. Onmiddellijk na aankomst werd de ba gage van de Koninklijke familie naar de bus gebracht. De Koningin en de Prins onderhielden zich intussen met de beman ning van de „Prinses Irene". Kort na half twee begon de reis naar Val d'Isère. Na vijf uur rijden hield de bus stil voor het hotel in Val d'Isère, waar de onder prefect van Albertville als vertegenwoor diger van de Franse regering de Koningin en Prins Bernhard als eerste begroette. De tweede, die de Koningin en Prins Bern hard de hand schudde, was Rudi Matt, de Oostenrijkse berggids, die op speciaal ver zoek van Prins Bernhard naar Val d'Isère was gekomen om de Prins op zijn berg tochten te vergezellen. Op 15 April wordt te Halfweg een monu ment ter nagedachtenis aan de tien in de oorlog op de Spaarhdammerdijk te Halfweg gefusilleerde verzetsstrijders onthuld. Het beeld, dat een oproep tot het verzet voorstelt, is ontworpen door de Amster damse beeldhouwer J. V.\ Havermans en gegoteit door de Bronsgieterij Binder te Overveen. Hedenavond verklaring van formateur Devèze Spaak dringt in „Le Peupie" aan op nationale oplossing De Belgische prins-regent heeft Woens dagmorgen de Belgische kabinetsformateur Devèze ontvangen, die hem de eerste resul taten van zijn besprekingen heeft medege deeld. Devèze heeft verder nog' een onder houd gehad met Van Acker (socialist) en Spaak (socialist) alsmede met Scheyven (C. V. P.). De kabinetschef van Devèze deelde heden morgen mede, dat Devèze tot nu toe voor namelijk heeft getracht een formule te vin den om de Koningskwestie in nationale zin op te lossen en nog geen regeringsformule heeft opgesteld of de kwestie van verdeling der portefeuilles heeft bestudeerd. De kabinetschef heeft de pers meege deeld, dat de minister zijn besprekingen heeft voortgezet. Hij zal heden nog enkele personen ontvangen en een vergadering bijwonen van het bureau van de liberale pai-tij. Hedenavond zal hij op een perscon ferentie een verklaring afleggen. Vrijdag ochtend vertrekt Devèze naar Den Haag. De Belgische socialistische partij heeft weer een voorstel gedaan om beëindiging van de regeringscrisis te bespoedigen. Dit bleek uil een artikel van Paul Henri Spaak in „Le Peupie" van Woensdag. Spaak schreef dat zijn partij bereid is in te stem men met het bijeenroepen van een ver enigde vergadefing van het parlement om te beslissen over herroeping van de wet van 1945, welke terugkeer van Koning Leopold op de troon verbiedt, maar hij verbond daaraan de voorwaarde dat de Koning moet beloven spoedig afstand te doen van de troon ten behoeve van zijn zoon Boudewijn. Spaak schreef in „Le Peupie": „Ik besef heel goed dat de katholieke partij met leed wezen zijn initiatieven ziet gedwarsboomd en geen uitweg ziet. voor de huidige im passe. Daarom zijn aller ogen gericht op de Koning. Hij moet een besluit nemen. Hoe kan hij ten aanzien van zijn plicht aarzelen? Slechts hij kan de woorden uitspreken die ds rust in het land zullen doen weerkeren. Morgen kar. Boudewijn als Koning regeren met de steun van alle Belgen. Koning Leo pold kan slechts regeren tegen zeer krachtig verzet van Walen, en Brusselaren in." Door een erehaag van ski-leraren begaf dè Koninklijke familie zich naar hotel Sa voie. Enige honderden mensen verdrongen zich voor het hötel om de Koninklijke gas ten een welkom te kunnen toeroepen. Onderweg van Genève naar het Franse toeristenoord had de Koninklijke familie de thee gebruikt in een herberg in Bourg St. Maurice op 40 kilometer van Val d'Isè re. Overal langs de weg, die de Koninklij ke familie in Frankrijk volgde, stonden Franse arbeiders met hun vrouwen en kin deren om de Koningin toe te juichen. Hier en daar zag men Nedexiandse en Franse vlaggen naast elkaar hangen. Engelse regering lijdt een nederlaag De Engelse Labour-regering heeft Woens dagavond bij een stemming in het Lager huis over een formele kwestie, waarbij het bestaan van de regering niet op het spel stond, een nederlaag geleden. De oppositie had een stemming uitgelokt over een motie tot verdaging van de ver gadering na een debat over benzine en steenkool om te verhinderen dat de rege ring aan het woord zou komen. De motie werd aangenomen met 283 tegen 257 stemmen. Nader is gebleken, dat zes Labourleöen van het Lagerhuis met de oppositie mee gestemd hebben tegen de door de regering ingediende motie om het debat over Seretse Khama te sluiten. De motie werd aange nomen met 198 tegen 80 stemmen. De tegenstemmende Labourleden waren Sir Richard Acland, Richard GrossmanTom Driberg, Michael Foot, Jennie Lee en Woodrow Wyatt. Michael Foot is lid van het landelijk dagelijks bestuur van de Labour-par tij. Jennie Lee is de echtgenote van Aneurin Bevan, de minister van gezondheid en lei der van de linkse vleugel in het kabinet. Een stem uit onze lezerskring spreekt: „Reeds herhaalde malen is in de kolom men van dit blad en terecht met drin gende wooi'den gewezen op de noodzaak van een verenigd Europa. Ik meen dat het daarom goed is als uit de lezerskring blijk wordt gegeven, dat men die woorden ver staat en niet alleen verstaat maar ook met nadruk zou willen bevestigen. Misschien heeft het ook zin dat een leek op politiek gebied zijn stem laat horen. Wie zijn krant leest wordt herhaaldelijk ge troffen door de vlotte tegenspraken waar toe men zich verstout in de hoogste regio nen en niet minder door de ongelofelijk lange tijden van voorbereiding die deskun dige oplossingen als men ooit tot oplos singen komt nodig blijken te hebben. De vraag van de leek is: was en is die ter gend langzame gang van zaken noodzake lijk. is (en was) het noodzakelijk een be richt de wereld in te sturen, dat even later met nog groter stelligheid moet worden ontkend? Deskundigheid brengt onvermijdelijk een zekere beperktheid mee: wat de blik aan diepte wint, verliest hij aan breedte, of omgekeerd. Ik kan mij niet onttrekken aan de indruk, dat deze optische fout een rol speelt bij wat er in de wereld, speciaal ook met betrekking tot het verenigen van de Europese landen, gaande is. Dat men achter de cijfers hoe belangrijk die overigens mogen zijn niet meer de werkelijkheid van de complete mensen ziet, die erdoor vertegenwoordigd worden. Dat de econo mie, de politiek, het denken in abstracta doen vergeten dat een Belg en een Neder lander, een Fransman en een Engelsman, een Rus en een Chinees in de grond van de zaak mensen zijn, allemaal mensen met dezelfde verlangens, waarvan dat naar vrede een der voornaamste is. Voor mij en ik meen voor allen is het onderscheid naar ras en naar godsdienst, naar intellec tuele bekwaamheid en afkomst, naar lands aard en woonplaats een onderscheid van de tweede rang, waar een eenheid van hoger orde achter steekt. Voor mij is de noodzaak van een pas en douane-controle als ik een Belgische vriend wil opzoeken, rondweg belachelijk zelfs wanneer ik een tientje minder zou verdienen als ik het zónder doen kon. En voor mij is de noodzaak van een verenigd Europa zo evident, dat ik niet zonder ergernis en ontsteltenis de trage voortgang zie, die deze ontwikkeling neemt. Vijf jaar na de wereldoorlog, die ons toch het een en ander moest hebben geleerd, zijn wij de leken geen stop verder gekomen tot wat wij hopen en verwach ten mochten: een staatsorganisatie, die aan een der eerste eisen van een staat voldoen kan, namelijk zijn burgers veiligheid ver zekeren. En ofschoon men geen redelijk mens tegenkomt die een werkelijke vrede, werkelijke veiligheid niét apprecieert, als ook de vrijheid en de mogelijkheid tot wel vaart die wij bezig zijn in ditzelfde pro ces te verspelen wordt het Europese sentiment dat onder een deel van de be volking der Europese landen al lang levend s, en zienderogen door de anderen wordt gedeeld, afgescheept met pogingen op lange afstand, en gaat de Europese huis houding door met het nationaliteitje spelen waar de burgers moe van zijn. De omstan digheden. die tot een verenigd Europa zon der verwijl zouden moeten leiden, zijn duidelijk genoeg: een herhaling van het Hitlerexpei-iment zou slechts een Atlan tisch pact tegenover zich vinden, waarvan de waarde onlangs nog door een ingewijde onomwonden gelijk gesteld werd aan scheurpapier. Waar is de eenheid van de volken, die hetzelfde wensen en willen, cn die verenigd zouden kunnen bereiken, zon der veel vertoon, wat door verdragen niet of slechts matig kan worden bereikt omdat de spirituele eenheid eraan ontbreekt? Waarom wordt een welvaartsproees ver traagd omdat men krampachtig fictieve grenzen vasthoudt, en de coöperatie in het groot schuwt? Waal-om wordt ons een Europees burgerschap onthouden, waartoe de voorwaarden aanwezig zijn? Dit zijn de vragen, die bij een leek op komen als hij over deze dingen nadenkt. Een leek. die de bezwaren kent en die niet voor hoeft op te sommen. Die ze zelfs erkent, maar alleen als ondergeschikt aan de grote greep die hier nodig is. als minder belangrijk dan het recht van de mens om zich veilig te voelen binnen een gemeen schap waartoe hij krachtons zijn geeste lijke houding wenst te behoren. Het meest ridicule van dit alles is dat een samengaan van de landen van Europa slechts voordelen brengt: er is, niemand die het gelag moet betalen! Wij gaan er male- riëel op vooruit, zoal niet direct, dan. toch zeker binnen afzienbare tijd. Wij gaan er geestelijk op vooruit: ons klimaat wordt ruimer, de mogelijkheid tot het beleven van onze menselijke waardigheid wordt groter omdat de Europese cultuur zich on belemmerd zal kunnen ontplooien. Euro pese cultuur betekent: vrijheid, gelijk recht voor allen, respect voor de medemens met het recht om te denken naar eigen in zicht en geweten, Christelijke liefde, huma nisme. Deze cultuur wordt bedreigd waarom redden wij haar niet? Drs. B. RIJDES. In hel Londense Savoy Hotel heeft minister Bevan gisteren aan de wereldkampioen sprint professionals, de Brit Reg Harris, de ..Sportsman of the year-trophy" uit- gereikt, een beker die uitgeloofd is door een Engels sporttijdschrift. Hier bewondert Harris in gezelschap van mevrouw Blan- kers-Koen, die de uitreiking als gast bij woonde, de beker. Een uur later vertelde mevrouw Blankets in een televisie-uitzending van de B.B.C. den cn ander over haar records en haar verdere sporlplannen. Toelating van Duitsland het voornaamste onderwerp De geallieerde Hoge Commissarissen in Duitsland hebben de West-Duitse kanselier Adenauer meegedeeld, dat Duitsland geen speciale positie kan innemen in de Raad van Europa, zo is tc Parijs bekend gemaakt. Een woordvoerder van het Franse mini sterie van Buitenlandse Zaken heeft heden verklaard dat het toetreden van Duitsland tot de Raad van Europa het voornaamste onderwerp zal zijn, dat lieden op de ope- ningsbijcenkomst van het ministers-comité van de Raad van Europa ter sprake zal komen. Er is sprake van dat Adenauer zijn eisen thans heeft laten vallen. De woordvoerder van het Franse mini sterie van Buitenlandse Zaken ontkende de juistheid van een uit Bonn afkomstig bericht, inhoudende dat de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Robert Scnuman, bondskanselier Adenauer zou hebben ver zekerd dat Frankrijk, wanneer Duitsland eenmaal lid van de raad zou zijn, een voor stel zou steunen om een Duitser als waar nemer de zittingen van het ministersco mité te doen bijwonen. „Dit zou in strijd zijn met het statuut van de Raad van Europa, waarin is bepaald dat slechts de staten, die bij. de instelling van de raad als lid zijn toegetreden, in het ministers comité kunnen zijn vertegenwoordigd". De vraag, Of Frankrijk zijn steun zou verlenen aan een wijziging van dit statuut, waardoor het toelaten van een Duitse waarnemer tot zittingen van het ministers comité mogelijk zou worden, wei'd dooi de woordvoerder ontkennend beantwoord. Mr. D. U. Stikker is Woensdagmiddag, aan boord van een Nederlands militair vliegtuig, te Straatsburg aangekomen. Mi nister Stikker zal de derde bijeenkomst van het ministerscomité van de Raad van Euro pa, welke vandaag begint, bijwonen. Nieuwe burgemeester van Den Helder Aan de heer G. Ritmeester is op zijn ver zoek met ingang van 16 April 1950 eervol ontslag verleend als burgemeester van Den Helder met dankbetuiging voor de goede diensten als zodanig bewezen. Met ingang van 16 April is benoemd tot burgemeester van Den Helder mr. G. D. Rehorst, met toekenning van gelijktijdig eervol ontslag als burgemeester van Texel. Dr. P. Koets uit Indonesië terug Met het m.s. Indrapoera is na een verblijf van 21 jaar in Indonesië in ons land terug gekeerd dr. P. J. Koets, voormalig direc teur van het kabinet van do Hoge Ver tegenwoordiger van de Kroon in Indonesië. Op desbetreffende vragen antwoordde dr. Koets dat hij in de unie mogelijkheden ziet die tot samenwerking en een reëel voor deel voor beide samenwerkende partijen kunnen leiden, ongeacht de binnenlandse ontwikkeling in Indonesië. Voor de meeste ambtenaren is de toe komst enigszins onzeker, aldus dr. Koets. Er zijn in Indonesië twee stromingen. De enfe ziet zeer wel in, dat het van belang is, de aanwezigheid van Nederlandse deskun digen productief te maken, de andere is do zogenaamde sentimenisgroep, die volstaat met de vraag te stellen: Waarom die vreem delingen? Naarmate de Nederlandse amb tenaar verder af staat van de gezagsgroe- pen en zijn werkzaamheid meer een weten schappelijk technisch karakter draagt, worden zijn kansen beter. Voor het Nederlandse bedrijfsleven ziet dr. Koets een gcede kans wanneer de re gering van de RJ.S. erin slaagt, een rede lijke mate van orde en rust te bevestigen en te handhaven. TAMELIJK VEEL BEWOLKING Verwachting, medegedeeld door het K.N.M I. in De BiJ:, geldig van Don derdagavond tot Vrijdagavond, opge maakt te 10 uur: Gedurende de nacht nog enkele op klaringen met in het Zuiden van het land hier en daar lichte nachtvorst. Morgen overdag meest zwaar bewolkt met plaatselijk enige lichte regen of motregen. Zwakke tot matige, later langs de Waddenkusi vrij krachtige geleidelijk meer r.air West kHmcry** wind en iets m:"de* Wijd dan 'in daag. 31 Maart: Zon op 6.19 uur ond<=- -i Maan op 16 03 uur onder rjr Hoog co laag water in IJm .en Donderdag 30 Maart: Hoog water: 0 59 en 13.25 uur. Laag water: 8.40 en 21.24 uur. Vrijdag 31 Maart: Hoog water: 1.56 en 14.16 uur. Laag water: 9.44 en 22.13 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1950 | | pagina 1