Haarlems Dagblad
Grote Rede
een
aan
Hef Amerikaanse Huis nam
merkwaardig amendement
Koninklijk gezin in Val cTlsère
hartelijk verwelkomd
Onze cultuur wordt bedreigd -
waarom redden wij haar niet?
Ministers van de Raad van Europa
vergaderen vandaag
Weerbericht
64e Jaargang No, 19514
Bureaux: Grote Houtstraat 93, Telefoon Adver
tenties en Administratie 10724, 14825. Redactie:
10600. Directie 13082, Hoofdred. 15054. Bijkant
Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Telefoon 12230.
Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Telefoon 12713,10132.
Donderdag 30 Maart 1950
Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Abonnementsprijs per week 33 cent, per kwartaal
ƒ4,25. Franco per post 4,75. Postgiro 273 W7
Adverttarieven op aanvraag bij de Adminisli
Hoofdredacteur: Robert Peereboom
en <9pcctijte tjaarlemscbc Courant (3ttmo 1656)
Directie: P. W. Peereboom en Robert Peereboom
CHURCHILL heeft in 'het Lagerhuis een
rede in grote stijl gehouden, waarin
hij samenwerking met West-Duitsland en
deelneming van West-Duitsland aan de
defensie van het Westen heeft bepleit. Hij
heeft dit betoog feitelijk samengevat in een
kernwoord: „Er is geen. hoop voor een Ver
enigd Europa zonder Duitsland en geen
hoop voor Duitsland tenzij het deel uit
maakt van een Verenigd Europa". De rede
van Adenauer, waarin de West-Duitse kan
selier een Frans-Duitse Unie voorstelde,
heeft Churchill toegejuicht evenals het ant
woord, dat generaal de Gaulle erop gegeven
heeit. „Al willen wij meer dan dat. hel
voo "'tel van Adenauer raakt de kern van
de kwestie."
Minister Bevin was niet aanwezig toen
Churchill zijn rede begon. Hij verscheen
pas toen de ex-premier al een half uur ge
spro!: n had. Hij zag er slecht uit; zijn
gezon dheidstoestand is wankel: in de laat
ste t'jc! heeft hij bij herhaling voor speciale
medische behandeling in een ziekenhuis
vertoefd. Churchill heeft zijn beleid wel
gecritiseerd, maar in milde toon: meer in
de vorm van een waarschuwing, dat de in
Europa heersende mening, dat Engeland
remmend optreedt bij het streven naar een
heid, voor Engeland schadelijk is. Men krijgt
uit Churchill's rede de indruk, dat hij Bevin
persoonlijk wilde ontzien. Dat niet alleen:
toen de minister van Buitenlandse Zaken
binnenkwam richtte hij hartelijke woorden
tot hem. Hij zei dat alle leden wisten welk
een zware last Bevin te torsen had gehad
niet zoals hij (Churchill) gedurende vijf.
maar reeds gedurende tien jaar. (Bevin
maakte ook deel uit van de Nationale Re
gering in oorlogstijd en is dus. evenals
trouwens Attlee, al sinds tien jaar minis
ter.) Het Huis was onder de indruk van
deze woorden, die Churchill deed volgen
door een dankbetuiging voor hetgeen Bevin
voor Westelijke Unie heeft gedaan. De
minister van Buitenlandse Zaken hoorde
het roerloos, met gebogen hoofd, aan. Chur
chill sprak de hoop uit dat in de komende
bijeenkomsten van het Europese comité van
ministers en van de Assemblee van Straats
burg' Fransen en Duitsers elkaar- zouden
vinden. Hij verzekerde ook, dat in een zo
critieke tijd als deze de Conservatieve
Partij niét om politieke voordeeltjes te be
halen de regering in cie grote lijn van het
buitenlands beleid zou tegenwerken. Maal
ais men ziet dat minister Kenneth Younger
later op Churchill's rede een antwoord in
zake Duitsland gaf dat maar weer op uit
stel neerkwam „wij zijn niet van plan
ons tot haastig handelen te laten opjagen
eer Duitsland bewijzen van vredelievende
bedoelingen en goede trouw heeft gegeven"
dan vraagt men zich wel af hoe het ver
der gaan moet, al zal de oppositie zieh niet
om politieke voordeeltjes verzetten. La
bour's kleine meerderheid is door het over
lijden van twee leden nog kleiner gewor
den: het staat zeer te bezien of het de beide
zetels opnieuw zal winnen, want zij zijn
maar met geringe meerderheid behaald.
Voor het voeren van belangrijk beleid in
het buitenland heeft het ongetwijfeld de
steun der oppositie nodig. In deze omstan
digheden wekte Churchill's rede de indruk,
dat hij met alle waardering voor Bevin de
wensen der oppositie te kennen gaf, met
name op meer spoed inzake Straatsburg
aandrong en liet weten: ge zult hiermee
wel rekening willen houden. Zou er ook
wellicht sprake zijn van een spoedig af
treden van Bevin?
öpniëuw heeft Churchill zijn mening ge
uit, dat oorlog, vermeden kan worden en
zeker niet onmiddellijk dreigt. Hij ziet de
atoombom als de kern van alle gevaar. Hij
is van mening dat men oorlog zal vermijden
omdat men er onmiddellijk in bedreigd zou
worden door de gevaren, die men het mees
te vreest. Hij schijnt dus te geloven in de
oude stelling, dat de geweldige vernieti
gingskracht der wapenen tenslotte oorlog
zou kunnen opheffen. Hij ziet in dat „de
moralisten" met dit Wedes-motief niet te
vreden zullen zijn, maar ja, wij hebben nu
niet beter. In zijn gx-ote rede lijkt dit een
zwakke passage. Men vraagt zich af of hij
werkelijk meent dat alleen de atoombom
over oorlog en vrede beslissen zal. De ver
wijzing naar ontevreden moralisten is wel
erg oppervlakkig. Vrees als motief voor het
vermijden van oorlog lijkt, gezien de er
varingen der mensheid, een weinig be
trouwbare grondslag. Maar is ihet ooit één
enkel motief, waarop de mens tot een groot
besluit komt? Gelukkig niet; er is eeix
streven naar het verwezenlijken van werke
lijke opbouw dat zijn invloed zeker zal
doen gelden.
Churchill is niet zo optimistisch dat hij
zegt dat oorlog vermeden zal worden. Hij
meent dat het mogelijk is, meer niet. Hij
wil de adempauze, die de wereld nu heeft
z.i. een adempauze van enkele jaren t<
baat nemen om te bouwen zo goed als mo
gelijk is, handelend niet uit zwakheid, maar
uit kracht. Dit is gezonde raad. Hij heeft
een sombere voorstelling gegeven van het
geen een ooi'log met de nieuwste strijdmid
delen zou betekenen. Hij heeft gewaar
schuwd tegen verspilling van tijd moge
dat baten; zo menige politicus schijnt te
menen, dat men alle tijd heeft om steeds
maar te studeren op de vraagstukken
en zijn rede heeft hij besloten met de uit
spraak dat de mens alleen zijn laatste en
ergste vijand, zichzelf, te ovenvinnen heeft.
„Met vooruitziende blik, met geloof en
moed is het wellicht nog in ons vermogen
voor alle mensen de zege te behalen."
Er was een ovatie. Churchill heeft voor
het eerst sinds de oorlog een rede gehouden
zonder door interrupties gestoord te wor
den. Een grote rede. Zal zij practische resul
taten helpen bereiken? Dat is tenslotte het
enige dat er op aan komt.
R. P.
Communistische landingen
op Hainan
Volgens nationalistische berichten uit
Taipeh (Formosa) hebben eenheden van
het vierde communistische leger, onder
bevel van generaal Lin Piao, drie steden,
80 km ten Zuidwesten van Haihou op het
eiland Hainan bezat.
Het oppercommando der nationalistische
luchtmacht meldt, dat 50 vliegtuigen de
communistische troepen op Hainan bom
barderen. Volgens inlichtingen zijn de
communisten Maandag met landingsopera
ties op Hainan begonnen.
Huiselijk spel" met de Marshall-hulp
„Stopzetting van de Marshall-hulp aan Engeland
tot de splitsing van Ierland is geëindigd"
WASHINGTON, 29 Maart (Reuter en voor een door het middenpad in het Huis
United Press) Het Amerikaanse Huis van AfffPuaarHiörlAn lnnon waarhii 7ii
van Afgevaardigden heeft voorlopig met
tegen 6G stemmen besloten alle Marshall
hulp aan Engeland stop te zetten, totdat
de verdeling van Ierland is geëindigd. Dit
is de uitslag van een voorlopige hoofdelijke
stemming, die later nog door een definitieve
stemming moet worden bevestigd.
Dit amendement werd ingediend door de
democi-atische afgevaardigde John Fo-
garthy uit Rhode Island. Volgens Fogarthy
zal de Britse regering de bevolking vaix
Ierland binnen 24 uur in de gelegenheid
moeten stellen om zich in een vrije verkie
zing uit te spreken over de soort regering,
die zij wenst.
Republikeinen zowel als democraten be
loofden na afloop, dat zij bij de volgende
behandeling anders zouden stemmen.
Tegenstemmers waren het erover eens
dat het Huis zich door de aanneming van
het amendement belachelijk had gemaakt.
democratische afgevaardigde Harold
Cooley, voorzitter van de landbouwcom-
missie van het Huis, zcide: „Dit zal goed
nieuws voor Moskou zijn".
Volgens United Press deelde de demo
cratische afgevaardigde Harry Davenport in
het Huis mede dat een verenigd Ierland in
het Atlantisch pact een sterke bastion van
de democratie zou voi-men.
Het amendement luidt in de oorspron
kelijke tekst:
Fondsen die vallen onder het wetsont
werp voor de liulp aan het buitenland zul
len niet verstrekt worden wanneer het
ontvangende land zijn herstel heeft belem
merd door het verlenen van subsidies aan
een afhankelijk gebied dat volgens alle
rechtsbegrippen deel uit zou' moeten ma
ken van een ander land, dat deelneemt aan
het hulpprogramma".
Fogarthy zeide: „In gewoon Engels be
tekent dit dat we alle gelden die bestemd
zijn voor Groct-Brittannië in moeten hou
den zolang de verdeeldheid in Ierland
blijft bestaan".
Het debat duurde slechts enkele minuten
en toen werd bij stemming het amende
ment aangenomen.
Pijnlijk
Een republikeins afgevaardigde noemde
het „een pijnlijke geschiedenis" juist in
een tijd'waarin de wetgevende lichamen
over de gehele wereld aan zoveel critiek
bloot staan.
Arthur Klein, een democratisch, afge
vaardigde van New York, verklaarde zich
voor het amendement en zeide dat men
meteen maar eens aan Groot-Brittannië
moest bevelen de wapenleveranties aan de
landen in het Nabije Oosten stop te zetten.
De stemmingsuitslag kwam zo onver
wacht dat de afgevaardigden het zelf niet
geloofden. Eerst werd eenvoudig gestemd
door ja of neen te zeggen. De voorzitter
van het Huis zeide toen: „Het schijnt ja
te zijn". De tegenstanders van het amende
ment verzochten om een stemming waarbij
de voorstanders moesten opstaan. Nog wil
den de tegenstanders het niet geloven en
nu werd verzocht om een telling'. Volgens
deze procedure moeten de voorstanders een
Afgevaardigden lopen waarbij
worden geteld. De uitslag bleek te zijn 99
tegen 66.
De democratische afgevaardigde Omar
Burleson uit Texas heeft daarna een amen
dement ingediend op het wetsontwerp be
u-effende de hulpverlening volgens het
welk de E.C.A. een bedrag van een milliard
dollar moet besteden aan Amerikaanse
landbouwproducten. Het Huis nam dat
amendement met 119 tegen 107 stemmen
aan.
Hevige brand bij het
station te Breda
Goederenloods, vrachtauto's en
wagens gingen in vlammen op
Hedenmorgen om half vijf brak brand
uit in de goederenloods op het Bredase
stationsemplacement. Binnen enkele mi
nuten stond de hele loods, waarin allerlei
goederen waren opgeslagen, in lichter laaie.
De Bredase brandweer kon niet voorkomen,
dat de loods tot de grond toe afbrandde.
Ook enkele vrachtauto's van Van Gend en
Loos gingen in vlammen op, evenals enige
goederenwagons, die naast de loods ston
den. De electrische geleidingsdraden, die
langs de loods hingen, smolten door. Te
voren was echter de stroom reeds uitge
schakeld.
Een der spoorwegemployés werd in het
been getroffen door een scherf van een ex
ploderende zuurstoffles.
Omtrent de oorzaak van de brand is nog
niets met zekerheid bekend.
Bommenwerper van de R.A.F.
neergestort; vijf doden
Een Wellington-bommenwerper van de
R.A.F. is bij Salisbury (Engeland) neer
gestort en in vlammen opgegaan. De vijf
leden van de bemanning zijn omgekomen.
Hef woord is aan
La Rochefoucauld:
Tc grote haast om een weder
kerige dienst te bewijzen is een
soort van ondankbaarheid.
VERENIGD EUROPA
Het Koninklijk gezin werd te Val d'Isère een aardige ontvangst bereid. Voor het hotel
Savoie stond een erehaag opgesteld van ski-leraren. Bij het betreden van het hotel.
Naast de Koningin dr. Petri, burgemeester van Val d'Isère.
Koningin Juliana, Prins Bernhard en de
prinsesjes Beatrix en Irene zijn Woensdag
middag om kwart over één op het vlieg
veld Cointrin bij Genève aangekomen.
De komst van de Koninklijke familie op
het vliegveld bleek voor de Zwitsers een
verrassing te zijn. Er was zelfs niemand
van het Nederlandse consulaat aanwezig.
Op enkele meters van de plaats waar de
„Prinses Irene" tot stilstand kwam, stond
een fraaie autobus met glazen dak gereed.
Onmiddellijk na aankomst werd de ba
gage van de Koninklijke familie naar de
bus gebracht. De Koningin en de Prins
onderhielden zich intussen met de beman
ning van de „Prinses Irene". Kort na half
twee begon de reis naar Val d'Isère.
Na vijf uur rijden hield de bus stil voor
het hotel in Val d'Isère, waar de onder
prefect van Albertville als vertegenwoor
diger van de Franse regering de Koningin
en Prins Bernhard als eerste begroette. De
tweede, die de Koningin en Prins Bern
hard de hand schudde, was Rudi Matt, de
Oostenrijkse berggids, die op speciaal ver
zoek van Prins Bernhard naar Val d'Isère
was gekomen om de Prins op zijn berg
tochten te vergezellen.
Op 15 April wordt te Halfweg een monu
ment ter nagedachtenis aan de tien in de
oorlog op de Spaarhdammerdijk te Halfweg
gefusilleerde verzetsstrijders onthuld.
Het beeld, dat een oproep tot het verzet
voorstelt, is ontworpen door de Amster
damse beeldhouwer J. V.\ Havermans en
gegoteit door de Bronsgieterij Binder te
Overveen.
Hedenavond verklaring
van formateur Devèze
Spaak dringt in „Le Peupie"
aan op nationale oplossing
De Belgische prins-regent heeft Woens
dagmorgen de Belgische kabinetsformateur
Devèze ontvangen, die hem de eerste resul
taten van zijn besprekingen heeft medege
deeld. Devèze heeft verder nog' een onder
houd gehad met Van Acker (socialist) en
Spaak (socialist) alsmede met Scheyven
(C. V. P.).
De kabinetschef van Devèze deelde heden
morgen mede, dat Devèze tot nu toe voor
namelijk heeft getracht een formule te vin
den om de Koningskwestie in nationale zin
op te lossen en nog geen regeringsformule
heeft opgesteld of de kwestie van verdeling
der portefeuilles heeft bestudeerd.
De kabinetschef heeft de pers meege
deeld, dat de minister zijn besprekingen
heeft voortgezet. Hij zal heden nog enkele
personen ontvangen en een vergadering
bijwonen van het bureau van de liberale
pai-tij. Hedenavond zal hij op een perscon
ferentie een verklaring afleggen. Vrijdag
ochtend vertrekt Devèze naar Den Haag.
De Belgische socialistische partij heeft
weer een voorstel gedaan om beëindiging
van de regeringscrisis te bespoedigen. Dit
bleek uil een artikel van Paul Henri Spaak
in „Le Peupie" van Woensdag. Spaak
schreef dat zijn partij bereid is in te stem
men met het bijeenroepen van een ver
enigde vergadefing van het parlement om
te beslissen over herroeping van de wet van
1945, welke terugkeer van Koning Leopold
op de troon verbiedt, maar hij verbond
daaraan de voorwaarde dat de Koning moet
beloven spoedig afstand te doen van de
troon ten behoeve van zijn zoon Boudewijn.
Spaak schreef in „Le Peupie": „Ik besef
heel goed dat de katholieke partij met leed
wezen zijn initiatieven ziet gedwarsboomd
en geen uitweg ziet. voor de huidige im
passe. Daarom zijn aller ogen gericht op de
Koning. Hij moet een besluit nemen. Hoe
kan hij ten aanzien van zijn plicht aarzelen?
Slechts hij kan de woorden uitspreken die
ds rust in het land zullen doen weerkeren.
Morgen kar. Boudewijn als Koning regeren
met de steun van alle Belgen. Koning Leo
pold kan slechts regeren tegen zeer krachtig
verzet van Walen, en Brusselaren in."
Door een erehaag van ski-leraren begaf
dè Koninklijke familie zich naar hotel Sa
voie. Enige honderden mensen verdrongen
zich voor het hötel om de Koninklijke gas
ten een welkom te kunnen toeroepen.
Onderweg van Genève naar het Franse
toeristenoord had de Koninklijke familie
de thee gebruikt in een herberg in Bourg
St. Maurice op 40 kilometer van Val d'Isè
re. Overal langs de weg, die de Koninklij
ke familie in Frankrijk volgde, stonden
Franse arbeiders met hun vrouwen en kin
deren om de Koningin toe te juichen. Hier
en daar zag men Nedexiandse en Franse
vlaggen naast elkaar hangen.
Engelse regering lijdt
een nederlaag
De Engelse Labour-regering heeft Woens
dagavond bij een stemming in het Lager
huis over een formele kwestie, waarbij het
bestaan van de regering niet op het spel
stond, een nederlaag geleden.
De oppositie had een stemming uitgelokt
over een motie tot verdaging van de ver
gadering na een debat over benzine en
steenkool om te verhinderen dat de rege
ring aan het woord zou komen. De motie
werd aangenomen met 283 tegen 257
stemmen.
Nader is gebleken, dat zes Labourleöen
van het Lagerhuis met de oppositie mee
gestemd hebben tegen de door de regering
ingediende motie om het debat over Seretse
Khama te sluiten. De motie werd aange
nomen met 198 tegen 80 stemmen. De
tegenstemmende Labourleden waren Sir
Richard Acland, Richard GrossmanTom
Driberg, Michael Foot, Jennie Lee en
Woodrow Wyatt.
Michael Foot is lid van het landelijk
dagelijks bestuur van de Labour-par tij.
Jennie Lee is de echtgenote van Aneurin
Bevan, de minister van gezondheid en lei
der van de linkse vleugel in het kabinet.
Een stem uit onze lezerskring spreekt:
„Reeds herhaalde malen is in de kolom
men van dit blad en terecht met drin
gende wooi'den gewezen op de noodzaak
van een verenigd Europa. Ik meen dat het
daarom goed is als uit de lezerskring blijk
wordt gegeven, dat men die woorden ver
staat en niet alleen verstaat maar ook met
nadruk zou willen bevestigen.
Misschien heeft het ook zin dat een leek
op politiek gebied zijn stem laat horen. Wie
zijn krant leest wordt herhaaldelijk ge
troffen door de vlotte tegenspraken waar
toe men zich verstout in de hoogste regio
nen en niet minder door de ongelofelijk
lange tijden van voorbereiding die deskun
dige oplossingen als men ooit tot oplos
singen komt nodig blijken te hebben.
De vraag van de leek is: was en is die ter
gend langzame gang van zaken noodzake
lijk. is (en was) het noodzakelijk een be
richt de wereld in te sturen, dat even later
met nog groter stelligheid moet worden
ontkend?
Deskundigheid brengt onvermijdelijk een
zekere beperktheid mee: wat de blik aan
diepte wint, verliest hij aan breedte, of
omgekeerd. Ik kan mij niet onttrekken aan
de indruk, dat deze optische fout een rol
speelt bij wat er in de wereld, speciaal ook
met betrekking tot het verenigen van de
Europese landen, gaande is. Dat men achter
de cijfers hoe belangrijk die overigens
mogen zijn niet meer de werkelijkheid
van de complete mensen ziet, die erdoor
vertegenwoordigd worden. Dat de econo
mie, de politiek, het denken in abstracta
doen vergeten dat een Belg en een Neder
lander, een Fransman en een Engelsman,
een Rus en een Chinees in de grond van
de zaak mensen zijn, allemaal mensen met
dezelfde verlangens, waarvan dat naar
vrede een der voornaamste is. Voor mij
en ik meen voor allen is het onderscheid
naar ras en naar godsdienst, naar intellec
tuele bekwaamheid en afkomst, naar lands
aard en woonplaats een onderscheid van de
tweede rang, waar een eenheid van hoger
orde achter steekt. Voor mij is de noodzaak
van een pas en douane-controle als ik een
Belgische vriend wil opzoeken, rondweg
belachelijk zelfs wanneer ik een tientje
minder zou verdienen als ik het zónder
doen kon. En voor mij is de noodzaak van
een verenigd Europa zo evident, dat ik niet
zonder ergernis en ontsteltenis de trage
voortgang zie, die deze ontwikkeling neemt.
Vijf jaar na de wereldoorlog, die ons toch
het een en ander moest hebben geleerd,
zijn wij de leken geen stop verder
gekomen tot wat wij hopen en verwach
ten mochten: een staatsorganisatie, die aan
een der eerste eisen van een staat voldoen
kan, namelijk zijn burgers veiligheid ver
zekeren. En ofschoon men geen redelijk
mens tegenkomt die een werkelijke vrede,
werkelijke veiligheid niét apprecieert, als
ook de vrijheid en de mogelijkheid tot wel
vaart die wij bezig zijn in ditzelfde pro
ces te verspelen wordt het Europese
sentiment dat onder een deel van de be
volking der Europese landen al lang levend
s, en zienderogen door de anderen wordt
gedeeld, afgescheept met pogingen op
lange afstand, en gaat de Europese huis
houding door met het nationaliteitje spelen
waar de burgers moe van zijn. De omstan
digheden. die tot een verenigd Europa zon
der verwijl zouden moeten leiden, zijn
duidelijk genoeg: een herhaling van het
Hitlerexpei-iment zou slechts een Atlan
tisch pact tegenover zich vinden, waarvan
de waarde onlangs nog door een ingewijde
onomwonden gelijk gesteld werd aan
scheurpapier. Waar is de eenheid van de
volken, die hetzelfde wensen en willen, cn
die verenigd zouden kunnen bereiken, zon
der veel vertoon, wat door verdragen niet
of slechts matig kan worden bereikt omdat
de spirituele eenheid eraan ontbreekt?
Waarom wordt een welvaartsproees ver
traagd omdat men krampachtig fictieve
grenzen vasthoudt, en de coöperatie in het
groot schuwt? Waal-om wordt ons een
Europees burgerschap onthouden, waartoe
de voorwaarden aanwezig zijn?
Dit zijn de vragen, die bij een leek op
komen als hij over deze dingen nadenkt.
Een leek. die de bezwaren kent en die niet
voor hoeft op te sommen. Die ze zelfs
erkent, maar alleen als ondergeschikt aan
de grote greep die hier nodig is. als minder
belangrijk dan het recht van de mens om
zich veilig te voelen binnen een gemeen
schap waartoe hij krachtons zijn geeste
lijke houding wenst te behoren.
Het meest ridicule van dit alles is dat
een samengaan van de landen van Europa
slechts voordelen brengt: er is, niemand die
het gelag moet betalen! Wij gaan er male-
riëel op vooruit, zoal niet direct, dan. toch
zeker binnen afzienbare tijd. Wij gaan er
geestelijk op vooruit: ons klimaat wordt
ruimer, de mogelijkheid tot het beleven
van onze menselijke waardigheid wordt
groter omdat de Europese cultuur zich on
belemmerd zal kunnen ontplooien. Euro
pese cultuur betekent: vrijheid, gelijk
recht voor allen, respect voor de medemens
met het recht om te denken naar eigen in
zicht en geweten, Christelijke liefde, huma
nisme. Deze cultuur wordt bedreigd
waarom redden wij haar niet?
Drs. B. RIJDES.
In hel Londense Savoy Hotel heeft minister
Bevan gisteren aan de wereldkampioen
sprint professionals, de Brit Reg Harris,
de ..Sportsman of the year-trophy" uit-
gereikt, een beker die uitgeloofd is door
een Engels sporttijdschrift. Hier bewondert
Harris in gezelschap van mevrouw Blan-
kers-Koen, die de uitreiking als gast bij
woonde, de beker.
Een uur later vertelde mevrouw Blankets
in een televisie-uitzending van de B.B.C.
den cn ander over haar records en haar
verdere sporlplannen.
Toelating van Duitsland het voornaamste onderwerp
De geallieerde Hoge Commissarissen in
Duitsland hebben de West-Duitse kanselier
Adenauer meegedeeld, dat Duitsland geen
speciale positie kan innemen in de Raad
van Europa, zo is tc Parijs bekend gemaakt.
Een woordvoerder van het Franse mini
sterie van Buitenlandse Zaken heeft heden
verklaard dat het toetreden van Duitsland
tot de Raad van Europa het voornaamste
onderwerp zal zijn, dat lieden op de ope-
ningsbijcenkomst van het ministers-comité
van de Raad van Europa ter sprake zal
komen.
Er is sprake van dat Adenauer zijn eisen
thans heeft laten vallen.
De woordvoerder van het Franse mini
sterie van Buitenlandse Zaken ontkende
de juistheid van een uit Bonn afkomstig
bericht, inhoudende dat de Franse minister
van Buitenlandse Zaken, Robert Scnuman,
bondskanselier Adenauer zou hebben ver
zekerd dat Frankrijk, wanneer Duitsland
eenmaal lid van de raad zou zijn, een voor
stel zou steunen om een Duitser als waar
nemer de zittingen van het ministersco
mité te doen bijwonen. „Dit zou in strijd
zijn met het statuut van de Raad van
Europa, waarin is bepaald dat slechts de
staten, die bij. de instelling van de raad
als lid zijn toegetreden, in het ministers
comité kunnen zijn vertegenwoordigd".
De vraag, Of Frankrijk zijn steun zou
verlenen aan een wijziging van dit statuut,
waardoor het toelaten van een Duitse
waarnemer tot zittingen van het ministers
comité mogelijk zou worden, wei'd dooi
de woordvoerder ontkennend beantwoord.
Mr. D. U. Stikker is Woensdagmiddag,
aan boord van een Nederlands militair
vliegtuig, te Straatsburg aangekomen. Mi
nister Stikker zal de derde bijeenkomst van
het ministerscomité van de Raad van Euro
pa, welke vandaag begint, bijwonen.
Nieuwe burgemeester
van Den Helder
Aan de heer G. Ritmeester is op zijn ver
zoek met ingang van 16 April 1950 eervol
ontslag verleend als burgemeester van Den
Helder met dankbetuiging voor de goede
diensten als zodanig bewezen.
Met ingang van 16 April is benoemd tot
burgemeester van Den Helder mr. G. D.
Rehorst, met toekenning van gelijktijdig
eervol ontslag als burgemeester van Texel.
Dr. P. Koets
uit Indonesië terug
Met het m.s. Indrapoera is na een verblijf
van 21 jaar in Indonesië in ons land terug
gekeerd dr. P. J. Koets, voormalig direc
teur van het kabinet van do Hoge Ver
tegenwoordiger van de Kroon in Indonesië.
Op desbetreffende vragen antwoordde dr.
Koets dat hij in de unie mogelijkheden ziet
die tot samenwerking en een reëel voor
deel voor beide samenwerkende partijen
kunnen leiden, ongeacht de binnenlandse
ontwikkeling in Indonesië.
Voor de meeste ambtenaren is de toe
komst enigszins onzeker, aldus dr. Koets.
Er zijn in Indonesië twee stromingen. De
enfe ziet zeer wel in, dat het van belang is,
de aanwezigheid van Nederlandse deskun
digen productief te maken, de andere is do
zogenaamde sentimenisgroep, die volstaat
met de vraag te stellen: Waarom die vreem
delingen? Naarmate de Nederlandse amb
tenaar verder af staat van de gezagsgroe-
pen en zijn werkzaamheid meer een weten
schappelijk technisch karakter draagt,
worden zijn kansen beter.
Voor het Nederlandse bedrijfsleven ziet
dr. Koets een gcede kans wanneer de re
gering van de RJ.S. erin slaagt, een rede
lijke mate van orde en rust te bevestigen
en te handhaven.
TAMELIJK VEEL BEWOLKING
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M I. in De BiJ:, geldig van Don
derdagavond tot Vrijdagavond, opge
maakt te 10 uur:
Gedurende de nacht nog enkele op
klaringen met in het Zuiden van het
land hier en daar lichte nachtvorst.
Morgen overdag meest zwaar bewolkt
met plaatselijk enige lichte regen of
motregen. Zwakke tot matige, later
langs de Waddenkusi vrij krachtige
geleidelijk meer r.air West kHmcry**
wind en iets m:"de* Wijd dan 'in
daag.
31 Maart:
Zon op 6.19 uur ond<=- -i
Maan op 16 03 uur onder rjr
Hoog co laag water in IJm .en
Donderdag 30 Maart:
Hoog water: 0 59 en 13.25 uur.
Laag water: 8.40 en 21.24 uur.
Vrijdag 31 Maart:
Hoog water: 1.56 en 14.16 uur.
Laag water: 9.44 en 22.13 uur.