paRijse siLhouetten
w
Onze „oude" garderobe wordt modern!
O
O,
DE MOOISTE DAG
De taak van gastvrouw
N u ben ik helemaal niet van
plan op deze plaats even een
oplossing voor deze kwestie
te geven. Maar het valt me
op, dat de Amerikaan en ook
de Amerikaanse vrouw zo'n
heerlijk directe manier hebben
om de dingen te zeggen. Er zit
soms in hun opmerkingen iets
kinderlijk^ iets naïefs, maar
zij hebben de gave van pre-
cieso woordkeus en zij leven
daarenboven in de gelukkige
omstandigheid, dat zij zich niet
behoeven te generen de din
gen bij hun naam te
H
D
M
M
Van alles wat
VAN JE LEVEN!
De kunst van
O,
oei in
oof
J—r is in de algemene gedeelten
van krant en tijdschrift bij her-
haling gediscussieerd over de
vraag of de bewoners van het
oude werelddeel Europa met
recht een gevoel van meerder-
waardigheid tonen tegenover
onze vrienden in Amerika; of
dat onze trots soms berust op
een verdrongen minderwaar
digheidscomplex'
L k weet wel, dat sommigen dit
een gebrek aan goede smaak
vinden, maar ik ervaar bij de
lezing van Amerikaanse bla
den telkens, dat het directe,
onverbloemde, recht-uitgespro-
ken en neergezette woord een
wonderbaarlijke zeggingskracht
heeft.
et is een jong en levenskrach
tig volk. dat nog in staat is
problemen tot hun eenvoudig,
ste vorm terug te brengen-
Natuurlijk zijn de oplossingen
van deze zaken dan al even
ongecompliceerd.
enkt U maar eens aan die uit
drukking, die men daarginds
gebruikt voor de vrouw of de
man. die charmes heeft. Men
noemt dat daar hel certain
it". Ik doe geen poging het te
vertalen. Die zou toch niet
slagen.
„certain it" is een be-
grip gev/orden, dat niet op
houdt bij de aanduiding van
eigenschappen, welke mee
spelen in de omgang tussen
de beide sexen.
nlangs zag ik in een groot
Amerikaans maandblad een
ingezonden stuk van een huis
vrouw. die zich erover be
klaagde, dat zij dat „certain
it' in haar huishouding ken
nelijk niet bezat. En zij vond
meteen „het" woord, dat mij
dan ook is bijgebleven.
ij schreef, dat zij haar man
adoreerde, haar kinderen lief
had, maar dat zij de H-factor
niet bezat. Huishoudelijk ge
sproken liep bij haar alles in
het honderd. Niettegenstaande
al haar moeite. Schertsender-
wijs sprak zij over het openen
van een kliniek, die zich zou
moeten toeleggen op het toe
dienen van injecties H-vita-
mine ter verkrijging van de
H-factorI
nderdaad. zo moest ik denken.
Deze vrouw heeft gelijk. Er
zijn massa's vrouwen, die nim-
mer leren haar zaken op rol
letjes te doen verlopen. Bij
wie veel. zo niet alles, chro
nisch mislukt. Wier handen nu
eenmaal verkeerd staan
zullen er goed aan doen
haar niet te laten merken, dat
onze kwaliteiten klaarblijkelijk
in andere volgorde in ons
karakter zijn geprent.
aar mèt of zonder H-factor.
mèt of zonder dat huishoude
lijke ..certain it", verdienen zij
niettemin onze liefde, omdat
zij onophoudelijk pogen wat
nimmer geheel zal slagen-
j n wie Uwer wil zeggen, dat
deze, onze zusteren, niet over
andere capaciteiten beschik
ken, die haar temidden van
haar mislukte huishouding tot
voortreffelijke vrouwen maken?
ik zal beslist de laatste
Een vrouw, die veel te eerbaar
is om haar man te zoenen,
alleen maar om na te gaan of
hij heeft gedronken, zal niette
min vaak haar jongetje bij het
afscheid stevig omhelzen, ten
einde te kunnen vaststellen of
zijn nek en oren wel schoon zijn.
Vanouds werd de hoflijkheid en
de galanterie tot de wezenlijke
Franse kwaliteiten gerekend. In het
buitenland, over de Franse grenzen,
gebeurt dat misschien thans nog,
maar de waarheid gebiedt te erken
nen dat de Fransen, onder elkaar,
best toe willen geven dat die be
leefdheid, enfin, vandaag -toch niet zo
zeer hun fort meer is. Je hoeft om
daarvan overtuigd te raken maar een
klein ritje met de metro te maken.
Dat 't geen gewoonte meer is dat oen
jongere dame voor een oudere dame
opstaat, noch een lid van het sterke
voor het zwakke geslacht, daarover
mag men zich blijkbaar niet eens
meer verwonderen, doch bepaald
storend is, dat je soms sterk het ge
voel hebt in plaats van in een pu
bliek vervoermiddel eer in de ring
van een catch-match te vertoeven.
En dat is niets geen leuke gewaar-,
wording. Je wordt van links naar
rechts gestompt, krijgt porten in je
rug en uppercuts in je maag en dat
alles zonder dat je je bewust bent
iemand ook maar enige overlast te
hebben aangedaan. Neen, voor jc
plezier hoef je geen ritje in de Pa-
rij se ondergrondse meer te maken
ofschoon de metro e^n goedkoop ver
voermiddel blijft: voor 15 francs kan
je van 's morgens vijf tot 's nachts
één uur tussen de wielen zitten
en de tijd dat een heer uit een dili
gence sprong om madame de hand te
reiken opdat ze toch vooral maar met
zeer veel gratie de vaste grond zou
kunnen bereiken, die tijd ligt van
daag wel een héél eind achter ons.
Waarme? ik overigens niet zeggen
wil, dat men die „goede oude tijd''
in alle opzichten te betreuren heeft.
Maar om verschillende redenen is
't toch wèl onmiskenbaar een achter
uitgang wat de levensstijl betreft.
Tot die overtuiging zijn, behalve
uw dienaresse, in Parijs ook ver
scheidene andere lieden, met meer
invloed dan zij, gekomen en op hun
initiatief zal nu van 1 tot 15 Mei
aanstaande de vriendelijkheid, de
voorkomendheid, de beleefdheid, de
galanterie officieel worden gepropa
geerd. Men noemt dat hier de „kruis
tocht voor de hoffelijkheid" en heel
Parijs wordt uitgenodigd aan die
croisade deel te nemen. De brand
punten der actie zijn gelegen in de
grote warenhuizen en bij de poste
rijen, terwijl vele allerliefste Pari-
siennes zich vrijwillig als propagan
diste hebben opgegeven.
Die dames zullen zich dan op
straat en op andere publieke plaatsen
richten tot mensen die zich een tile- i
keltje onhebbelijk gedragen, plomp
doen of de goede vormen niet in acht
genomen hebben. „U heeft zorgen?"
zal ze vragen. „Ja, maar vergeet u
niet dat u de enige niet bent, en zor
gen behoeven u nog niet boos en
verbitterd te maken! Kom, richt de
kop 's op, durf het leven weer wat
aan, geloof in de zon die toch wel
eens weer doorbreekt, probeer 's een
glimlach". Dat zijn zo de directieven
voor de propaganda en vooral op die
glimlach hebben de organisatoren
hun hoop gevestigd. Grote affiches
zullen die weken de Parijzenaars
wijzen op de bevrijdende kracht van
een glimlach.
Ook de scholen worden natuurlijk
ingeschakeld: alle bovenmeesters
hebben al circulaires ontvangen en
iedere dag zal in de eerste helft van
Mei met een openbare les in beleefd
heid begonnen worden.
Tot de initiatiefnemers en -neem-
sters behoren onder meer Mme Su
zanne Bidault, de vrouw van de mi-
nister-president, monsieur Raymond
Rodel, voorzitter van de „Fêtcs de
Paris" en de bekende chansonnier
Jean Marsac.
Een beetje artificieel, dat alles?
Best mogelijk, mar de goede bedoe
lingen dienen toch gewaardeerd te
worden en bovendien: als je er in ge
looft zo leerde al Coué dan lukt
je alles. Op dus voor de croisade
voor de Franse courtoisie. Het enige
wat ik jammer vind dat is, dat die
kruistocht maar twee in plaats van
twee en vijftig weken duren zal
Parijs, 25 April 1950.
ève.
Enkel wanneer we de kinde
ren op een lange regenachti
ge dag thuis hebben, beseffen
we hoeveel we de school ver
schuldigd zijn!
^/j aak in deze lentetijd eens een
iVXsoep van het heerlijk geurende
jonge kruid kervel. U kent het niet?
Het zijn dunne steeltjes met fijne
teergroene blaadjes. Het wordt rauw,
fijngesneden, gebruikt in de soep,
verleent er een onvolprezen aroma
aan cn is gezond.
Kervelsoep.
1. bouillon, of water en 3 bouil
lonblokjes, 14 1. melk, 35 gr. boter of
margarine, 35 gr. bloem, 1 bosje ker
vel, peper, zout.
De bouillon zonodig nog heet
maken of het water aan de kook
brengen en de blokjes er in oplos
sen. De boter of de margarine smel
ten, de bloem er droog roerende bij
doen en bij kleine hoeveelheden te
gelijk de hete bouillon. Alles goed
door laten koken. De soep op smaak
maken met peper cn zout en de fijn
gesneden kervel er door roeren en
even mee verwarmen.
Citrocnrtfst (Riz glacé).
100 gr. rijst, 4 dl. water, iets zout,
2 citroenen, 100 gr. suiker.
De rijst wassen en gaar koken in
het water met iets zout en veel ci
troenschil (kooktijd y2 uur)). De ci
troenschil verwijderen, de suiker er
voorzichtig door mengen. Het ci
troensap toevoegen als de rijst is af
gekoeld en het gerecht in een vla-
schaal overdoen. De rijst bedekken
met een laag vanillesaus of deze er
apart bij geven.
Er zijn geen lelijke vrouwen;
er zijn alleen maar vrouwen,
die niet weten hoe er aantrek
kelijk uit te zien.
Het geheim van een jeugdig
uiterlijk, ook al ben je niet
jong, ligt in gemakkelijke schoe
nen, het juiste corset en
een zuiver geweten.
De mens wordt geboren met
twee ogen, maar met één
tong, opdat hij twee keer zoveel
zal zien dan zeggen.
yx IT is zo maar het plaatje van een straatje, zoals onze tekenaar Man
JL/Prins het zag. Het kan in Haarlem zijn, net zo goed als in Utrecht. In
een grote stad of in een kleine. Want overal zijn wel zulke straatjes te
vinden met een trammetje, een paar auto's en winkelende ivandelaars op
de stoep.
En achter die scheefgezakte muren van de huizen wonen mensen zoals
U en ik; die zorgen kennen als wij: die uit zinvolle en betekenisloze
dingen hun leven opbouwen. Die blij zijn en verdriet hebben. Alles op zijn
tijd.
Maar die allemaal gelukkig willen zijn.
Waarom wij dan net dit straatje vertonen? Ach, alleen maar om U op
dit moment even te laten denken aan die naasten van ons, die misschien
in Haarlem wonen of in Utrecht, maar die ons niettemin zó nabij zijn, dat
zij mèt ons de maatschappij vormen.
Ook al passeren zij ons. Ongezien en onbekend.
Het is zo maar het plaatje van een straatje. Meer niet!
„Nee, ik heb helemaal geen last van hem gehad!"
Kleine wenken
tegen de zenuwen
E mooiste dag van jc leven,
zeggen de mensen en dan doe
len ze op je trouwdag. Ze komen in
grote getale op. de familieleden, de
vrienden en kennissen. Ze verwach
ten een snoezige, stralende, ingeto
gen bruid. Dat zijn zo de termen. En
nu wil het geval dat er heel wat
bruidjes nerveus worden, juist van
die hoge verwachtingen van alle an
deren." Ze krijgen blosjes en glim-
neuzen en klamme handen en lijken
dan in niets op de schattige bruidjes,
die ze hadden kunnen zijn. Ach, het
is alles een kwestie van zelfvertrou
wen. Niemand weet van tevoren
wanneer ze haar ..beau jour" heeft,
maar als we alles op alles zetten om
er on onze trouwdag op ons voor
deligst uit te zien lukt dat meestal
toch wel. Hier volgen enkele wenken
voor de make-up. Laten we hopen
dat heel wat Meibruidjes er haar
voordeel mee doen!
Een bruidje moet noch te roman
tisch bleek, noch te blozend rood
zijn. En aangezien je nooit kun. we
ten of emoties wit maken of rood
is het het beste de natuur een hand
je te helpen: Kies een foundation
in een warme tint, donker genoeg
om de natuurlijke huidkleur te be
dekken, maar ook weer niet zo don
ker. dat de make-up er duimendik
op ligt. Daaroverheen een poeder in
dezelfde tint en het resultaat is zo
mooi. dat een spoortje rouge in veel
gevallen voldoende is. Vergeet voor
al dc hals niet, dat is heel belang
rijk! Wie vaak geplaagd wordt door
een glimmende neus, doet goed dit
lichaamsdeel met een anti-prepa-
raatje te bewerken alvorens tot poe
deren over te gaan.
Kies een zachtrode kleur lipstick
en werk met meer zorg dan ge
woonlijk, in de hoop, dat de kleur
werkelijk de hele dag houdt. Dit is
de beste techniek: teken eerst de
vorm van de mond en vul dan op
van het midden naar de mondhoe
ken toe. Houdt vooralsnog dc mond
even geopend. Bijt vervolgens in een
tissue of stukje dun papier om het
vertollige rood te verwijderen. Nu
is dc bewerking nog niet geëindigd.
Weer gaat de stick over de lippen,
maar nu niet in horizontale rich
ting, doch op de bovenlip van boven
DIT is de tijd van het drentelen langs de étalages en het bladeren in buitenlandse modetijdschriften.
We krijgen allemaal de kriebels. Geen enkele vrouw, die zichzelf respecteert, ontkomt daaraan.
We halen onze kleerkast overhoop en we organiseren een modeshow met onszelf als mannequin en
enige toeschouwer.
Het resultaat is meestal een verwarde pruik, migraine en een humeur om op te schieten. En dit jaar
terecht, want de kledingstukken, die we de vorige zomer met zoveel trots en bravour droegen, lijken
net zoveel op de aanlokkelijke sluike japonnetjes uit de modebladen als een
crinoline op een strompelrok. O, die ongelukkige „new look"! Het liefst zouden
we onze garderobe verrijken met een hele ris
hypermoderne „aanschaffen", maar we zijn nu
eenmaal geen filmster, nog minder een prinses.
En we troosten ons met de gedachte dat ook deze
zomer wel weer koud en regenachtig en geknipt
voor onze klassieke tailleur zal zijn, en voor het
wollen lievelingsjurkje, dat we bij kil weer in huis
en ook als wandeljapon op straat kunnen dragen.
DE tekeningen demonstreren enkele ideetjes
voor het moderniseren van dat ,,demi-saison-
netje", dat, hoewel pas een half jaar oud, toch niet
du dernier cri is. Zijn we in het bezit van een
zwart-wit ruitje, dan kunnen we het proberen met
zo'n geestig wit gesteven boordje met
omgebogen puntjes, dat zonder blikken
of blozen uit de mannengarderobe ge-
copieerd is. Het materiaal is wit piqué
of linnen en een zwart smokingdasje maakt het geheel nog
pikanter. Het marineblauwe jurkje op de tekening rechts
wordt opgefrist met grote gesteven manchetten en een wit
plastron met flatteuse opstaande kraag. „La petite robe noire"
kan ook gegarneerd worden met rose, wat zoveel aparter is
dan de overbekende combinatie zwart-wit.
J TIT mijn schooltijd herinner ik mij de kouwelijke lerares, die altijd en
overal een. wollen sjaal met zich meesleepte. Een ellenlange gebreide
sjerp, zonder enige fantasie om de nek geslagen. Hoeveel aardiger is dan
de oplossing die de tekening rechts onder aan onze kou-kleumpjes biedt!
Warme sjaals, in kantsteek gewerkt, zijn in alle kleuren te krijgen. Dit
is nu echt een uitgaaf die alleszins verantwoord is. want ook op een
effen zomerjurkje is zo'n „stola", gezien onze klimatologische omstandig
heden, vaak geen overbodige luxe. En wie veel fantasie heeft kan einde
loos experimenteren, immers er zijn nog andere mogelijkheden te over!
ARLETTE.
naar beneden, op de benedenlip van
beneden naar boven. In verticale
richting dus. Weer bijten in de tis
sue, een vleugje poeder over de
mond en dat onderdeel van het toi
let is klaar.
Een heel klein borsteltje, bedekt
met een tipje vaseline doet wonde
ren aan wenkbrauwen en oogharen.
Maar voorzichtig, enkel een spoortje
van dat goed, want de oogleden
moeten jeugdig lijken en niet vettig.
Ook de handen krijgen natuurlijk
een extra-beurtje. Een behandeling
op het laatste nippertje kan wel veel
goed maken, maar toch is het beter
tijdig elke avond de handen met een
goede crème te bewerken. Wordt er
nagellak gebruikt dan kan de bruid
natuurlijk dc kleur van de lipstick
kiezen maar naar onze smaak is
toch naturel of rose in dit geval pas
sender. Verder zijn er steentjes in de
handel, waarmee ongelakte nagels
kunnen worden opgepoetst tot zij
prachtig dof gaan glanzen.
Wie zorgt dat zij op de ochtend
van de grote dag vroeg genoeg op
is om haar dierbare uiterlijk uitge
breid te kunnen verzorgen zal zeker
geen last van hartkloppingen heb
ben. Ze kan haar bruidegom, fami
lie, vrienden, kennissen en fotogra
fen rustig en zorgeloos tegemoet-
treden. want zij weet: vandaag ben
ik op mijn allerbest. ARLETTE
boodschappen doen
Goed inkopen is een kunst, die
men al doende leren moet. Een
ervaren huisvrouw neemt niet licht
zó weinig brood, dat er tekort is of
zóveel, dat er halve of driekwart
broden overblijven, om oud en sma
keloos te worden. Zij koopt haar
groenten misschien voor twee of drie
dagen tegelijk, maar zorgt wel, dat
bladgroente het eerst gebruikt wordt,
daar die immers snel verlept, terwijl
bijv. kool, wortelen, koolraap, uien,
stoofperen en -appelen zonder be
zwaar een poos kunnen blijven lig
gen.
Ook daarom is het practisch om
tevoren in grote lijnen een plan te
maken van hetgeen er de gehele
week gegeten zal worden. Zo'n plan
voorkomt daarbij veel onnodig ge
loop en gereken bij de andere le
veranciers van benodigdheden voor
ons middagmaal: de slager, de vis
handelaar, de kruidenier, enz. Is het
bovendien geen prachtig middel om
de zo nodige variatie in ons menu
goed in het oog te houden?
Overleg is ook hier het halve
werk. Geen huisvrouw wordt echter
een goede inkoopster, zonder ook
haar ogen flink de kost te geven.
Dank zij vooral de keuringsdiensten
komt het in ons land zelden meer
voor, dat cr bedorven of bepaald
ondeugdelijke waar verkocht wordt
Verschillende artikelen hebben
vaste prijzen, waar men ze ook
koopt. Er is echter nog wel dege
lijk een prijsverschil, dat niet door
verschil in kwaliteit gerechtvaardigd
wordt en ook ziet men menigmaal
artikelen, z.g. koopjes, waaraan
eigenlijk iedere stuiver verspild is.
Onze smaak en die van de ge
zinsleden speelt meestal een grote
rol bij het boodschappen doen en
daarover valt moeilijk te twisten.
Zonder dat we het zelf merken, zijn
het echter dikwijls louter vooroorde
len. die ons het „rondkomen" moei
lijker maken dan nodig is. Hebt U
bijv. wel eens gebakken mosselen of
haring of andere vis inplaats van
vlees geprobeerd? Eten Uw kinde
ren hun boterhammen alleen met
muisjes of strooisel erop en niet met
appelstroop, plakjes appel en rame-
nas of radijsjes? (Laatstgenoemde
beleggingen zijn goedkoper en ge
zonder'). Drinken zij heus alleen
maar flessenmelk? In dat geval
zoudt U nog losse melk kunnen ne
men voor pap. koffie e.d. waarvoor
ze immers toch gekookt moet wor
den. Het prijsverschil is die moeite
wel waard!
Het huwelijk met een goede
vrouw is een haven in de
storm; met een slechte blijkt het
een storm in de haven.
HET THEE-UURTJE
EEN goede huisvrouw moet toch
eigenlijk met vele zaken op de
hoogte zijn. Het is n.at voldoende, dat
zij baby in het bad kan doen, het huis
schoonmaakt of jurkjes kan naaien.
Zij moet ook haar echtgenoot met
liefdevolle zorgen omgeven, eens met
de kinderen spelen en laten zien, dat
zij een goede gastvrouw is! Zo kan
het gebeuren, dat zij een theevisite
moet houden en het is juist de goede
gastvrouw, die van een eenvoudig
thee-uurtje een prettig samenzijn
weet te maken. Zij zorgt natuurlijk
voor allerlei versnaperingen; dat
hoort er nu eenmaal bij, maar het zit
hem ook weer niet in de aanwezig
heid van allerlei luxueus gebak en
bonbons. Wat aan zo'n theevisite het
aangename geeft, is de attente zorg,
die aan een en ander besteed is.
Ga na, welke versnaperingen Uw
gasten het meest zullen prefereren.
Houd er b.v. rekening mee, dat enkele
van uw vriendinnen niet van zwaar
gebak houden, andere na enkele zoete
lekkernijen graag iets hartigs genie
ten. Heeft U bij het eerste kopje thee
een gebakje gepresenteerd, geef dan
tussendoor een chocolaadje. Bij een
volgend kopje thee serveert U dan
naar verkiezing een koekje of een
sneetje cake, eventueel (naar Engels
voorbeeld) gevolgd door een zoutje,
een blokje kaas of gebrande zoute
pinda's of andere noten.
U moet natuurlijk in uw enthou
siasme om dc tractaties 'goed te ver
zorgen, niet vergeten om heerlijke
geurige thee te zetten! Zodra 't water
kookt, spoelt U de theepot om met
heet water. Doe er voldoende thee in
en neem voor deze theevisite liever
een van de betere soorten. Men rekent
meestal 1 afgestreken theelepeltje per
kopje. U moet er dadelijk kokend wa
ter op gieten en de thee op de stoom
van een ketel water of in een thee-
beurs ongeveer 5 riinuten laten trek
ken. U moet er vooral zorg voor
dragen, de thee heet te serveren: lau
we thee boet in aan geurigheid en op
wekkende werking. Als thee een drie
kwartier in een theebeurs of onder
een theemuts heeft gestaan, is hij al
niet heet genoeg meer. Wel kunt U
dan een weinig thee er bij doen c-n
de theepot aanvullen met heet water,
zodat het geheel, zo niet kokend heet,
toch in ieder geval warm genoeg
wordt.
Het verdient tenslotte aanbeveling
om even vóór het bezoek binnen komt
alles klaar te zetten: de kopjes, de
melk, de suiker, lepeltjes en taart
vorkjes, gebakschoteltjes, een serveer
blaadje en de versnaperingen. U be
hoeft Uw gasten dan niet aan hun lot
over te laten.
Gestoofde vis.
1% kg. vis (kabeljauw, schelvis
e.d.), 10 gr. zout, 1% dl. water, 80 gr.
boter of margarine, citroensap, pe
terselie. aardappelmeel of bloem.
De vis schoonmaken en daarbij
kop en vinnen verwijderen, wassen,
inkerven of in moten snijden, zouten
en enige tijd gezouten laten staan.
In een pan de boter of de margarine
bruin laten worden, het water toe
voegen en wat citroensap en de vis
er in leggen. Op een getemperd vuur
laten gaarstoven (10 a 20 minuten).
Het vocht binden met aangemengd
aardappelmeel of aangemengde bloem
en peterselie er over strooien.
Men kan de vis ook in de oven
bereiden. Daartoe in een vuurvaste
schaal doen, met dezelfde ingrediën
ten als boven is aangegeven, in de
oven -varm laten worden, dan be
strooien met paneermeel en onder
af en toe bedruipen in een oven gaar
laten worden. De vis garneren met
schijfjes citroen en peterselie.
Jyf ET het zachtere weer komt de
x x zandbak in het centrum van de
belangstelling te staan. Emmertjes
en scheppen en vormpjes en zeven
worden voor de dag gehaald en alras
werkt de banketbakkerij op volle
toeren. Het kind Lilibeth geniet. Ze
zet haar zonnebril op haar neusje en
loont mij een blanke arm zonder één
korreltje pigment. „Wat toord ik al
bruin, hè Mam!" juicht ze opgeto
gen. Ik beaam het en hoop in stilte
dat over tien jaar of zo een room
kleurige huid je van hèt zal zijn. Je
kunt nooit weten!
Als op het deksel naast de zandbak
de rijen taartjes in slagorde staan
opgesteld moet ik komen kopen. Tien
moscovische en vijf gember. En dan
nog eens en nog eens. Daarna word
ik met zachte maar dwingende hand
in de Woestijn binnengeloodst. Het
kleffe zand plekt aan mijn kleren en
schoenen, maar het kind Lilibeth is
onvermurwbaar, immers, zij trot
seert deze kleine ongemakken zelf
toch ook?
We bouwen een kanjer van een
berg met een weg die van de top als
een spiraal naar beneden cirkelt,
door tunnels en over bruggetjes. Als
het karwei klaar is haal ik enthou
siast een tennisbal en die laat ik naar
beneden rollen, net als in mijn jeugd.
Het kind Lilibeth neemt me door
haar bruine brilleglazen nadenkend
en ietwat hautain op. „Vind jij dit
werkje ook zo leuk, Mam? Jij mag
best nog eens een keertje in mijn
zandbak komen spelen, hoor!"
En met een beschermend gebaartje
klopt ze mij op mijn nylonknie.
V rouwen pagina
van
Zaterdag 29 April 1950
64e Jaargang No. 19538
