Zes jaar geëist tegen Haarlemse verdach te
De kleine wereld
Staatsrechtelijk duel tussen Kamer
en minister Lieftinck
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemsche Courant
Donderdag 15 Juni 1950
Een groot aantal ouden van dagen van het Rusthuis der Haarlemse Evangelisch-
Lutherse gemeente is vanmorgen voor een uitstapje naar de Veluwe vertrokke7i. De
verpleegsters wuifden de oudjes bij het vertrek hartelijk na.
De overval op het postagentschap te Driehuis
Voor zover de aanvankelijk gestadig val
lende regen liet toeliet zijn gisteravond om
zeven uur de publieke feestelijkheden in
Damstad (ook wel met dt geschreven) ter
gelegenheid van het 500-jarig bestaan van
de Kalverstraat begonnen. Het duurde ge
ruime tijd eer de romantische bedrijvigheid
zich volgens het programma op het plein
tussen de drie middeleeuwse muren en
het Paleis met de gewenste zwier kon ont
wikkelen. Een uur lang lag het midden
terrein, met het mozaïek van de ontelbare
Jllimmende keisteentjes, eenzaam onder
e hemelse douche. De ambachtslieden
hadden voor hun tijdelijke werkplaatsen
een droog onderkomen gezocht. Maar de
muzikanten trotseerden de tegenwerking
en trachtten de onder de arcaden, in de pof
fertjeskraam of in de taveerne „De gouden
ram" schuilende bezoekers wat vrolijkheid
in te blazen. Stadszanger Frans van Schaik
en de speellieden onder leiding van Wim
Gaffel trachtten opgewekt er het hunne toe
bij te dragen om de goede stemming te
bewaren.
Omstreeks acht uur was het wel zo on
geveer droog. Voor het stadhuisje werd een
opvoering gegeven van het korte spel „Hoe
de schout zich zelf in het schandblok
bracht" van Hella Haasse, gevolgd door de
voltrekking van het eerste huwelijk, dat
van Jan de gauwdief (Johan Schmitz) en
Kaat Robbeknol de keukenmeid (Annie
Verhulst) door burgemeester Ben Groe-
neveld, met assistentie van Chris Baay, de
komische klerk. De poorters in hun kleurige
klederdracht mengden zich tussen de mo
derne wandelaars, in de poesjenellenkelder
trok het bekende marionetten-theater van
Feike Boschma veel belangstelling en ook
de andere vermakelijkheden een schiet
tent, een paar kermisattracties trokken
veel klanten.
Op een brouwerswagen
Het hoogtepunt van de avond werd en
bleef het eerherstel van Naatje van de
Dam, het standbeeld dat de nationale een
dracht symboliseerde ter herinnering aan
de tiendaagse veldtocht van 1830. Vooraf
gegaan door fraai uitgedoste herauten en
begeleid door schutters en Amsterdamse
weesmeisjes reed de stoet, die voor het
I.C.C. in het Vondelpark was geformeerd
en onderweg heel wat kijkers op straat had
gelokt, door de grote poort Damstad bin
nen. De bereden politie maakte ruim baan
voor de bierbrouwerswagen, die met moeite
door vier stoere sleperspaarden van het
asfalt op de stoep werd getrokken. De
omstanders zongen luidkeels het vroeger
zo populaire lied „Naatje van de Dam die
moet verdwijnen, die moet verdwijnen
voor de electrische tram" toen het beeld,
een getrouwe copie in gips van het origi
neel, met behulp van een kraanwagen op
de sokkel werd gehesen. Het enige ver
schil met de vroegere toestand wordt ge
vormd door de veel geringere hoogte van
het voetstuk.
Nu was Damstad compleet. De Amster-
Ereborgherd'Ailly rijdt in een karos de
poort van Damstadbinnen.
damse journalist S. Carmiggelt sprak uit
naam van Amstels burgerij in deze be
nauwde veste „mevrouw Naatje" op de hem
eigen wijze bijzonder geestig toe en Marie
Hamel diende hem prompt van antwoord.
Haar stem moet worden geacht die van het
standbeeld te zijn als zij iedere avond een
boertige samenvatting van de gebeurte
nissen van de dag zal geven.
Frankrijks koningin
Het voorgenomen huwelijk van Rem
brandt en Saskia (Swastika, zei een poort
wachter, die een vreemdeling in de ge
schiedenis bleek te zijn) kon wegens de
ongunstige weersomstandigheden geen
doorgang vinden, evenmin als het optreden
van het ballet van Sonia Gaskell, dat het
podium terecht te glibberig vond voor
sprongen en pirouettes.
Maar de blijde incomste van Maria de
ADVERTENTIE
fHOENiX-RUWIClgtfEA5P.iaCjJ.EEUWA8D.EN
Agenda voor Haarlem
DONDERDAG 15 JUNI
Luxor: „Hotel Au Grand Balcon", 14 j-,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „Song of my
Heart", alle leeft., 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur.
Spaarne: „Gunfighter", 230, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „Blinde wegen", 18 j., 2.30, 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Bastogae", 14 j., 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Romance in de
Zuidzee", 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
VRIJDAG 16 JUNI
Gem. Concertgebouw: Concert H.O.V. 8 uur.
Gebouw Cultura: Bijeenkomst met als spre
ker M. H. Smink, 8 uur. Bioscopen: Middag-
eD avondvoorstellingen.
Medici, weduwe van de Franse koning
Hendrik IV, geschiedde geheel volgens
protocol. Het werd een zo getrouw moge
lijke copie van de grootse ontvangst in
1638, met dien verstande dat men het Pa
leis, dat toen nog gebouwd moest worden
en eerst als stadhuis zou fungeren, niet
weg kon werken. Dat was maar goed ook,
want de schepping van Jacob van Campen
vormde in het veelkleurige licht van tien
tallen schijnwerpers een schitterende
achtergrond voor de spectaculaire verto
ning op het vergrote bordes. Hella Haasse
schreef voor dit spel, dat bijna een uur
duurde, een libretto met aantrekkelijke
mogelijkheden, die terdege werden uitge
buit onder de bekwame leiding van Kees
van Iersel. Men zag eerst de komische toe
bereidselen door de nerveuze magistraten,
waarbij de ceremoniemeester (uitstekend
gemimeerd door Frits Butzelaar) bijna zijn
hoofd verloor. Aan de hieruit voortvloeien
de valpartijen had Hollywood een voor
beeld kunnen nemen. Begeleid door een
escorte van ruiters en voetvolk arriveerde
de vorstin met haar hofdames in twee sta
tiekarossen. Een beurtelings statig en
grotesk, maar door de afwisseling steeds
boeiend schouwspel ontwikkelde zich, met
medewerking van zangers en dansers,
schermers en worstelaars, officieren en
potsenmakers. Kostelijk was de verwarring
ten gevolge van de rivaliteit van twee rede
rijkerskamers, die ieder een allegorische
voorstelling hadden voorbereid. Ben Groe-
nier, Edwin Thomas, Willem Tollenaar,
Robert de Vries en Cas Baas traden in de
geluidscabine als sprekers op. Louki van
Oven, Pieter -van de Sloot, Pierre Kam-
minga en Conrad van de Wetering gaven
temidden van de meer dan honderdkop-
pige figuratie een pantomimische uitbeel
ding van het gesprokene. De synchronisatie
verdiende veel bewondering.
Vlag gestolen
Een muzikale ommegang bij fakkellicht
rond het triomfantelijk teruggekeerde
monument cn een taptoe door de Amster
damse politiekapel besloot het avond-
lestijn. Kort voor middernacht werd nog
enige consternatie verwekt toen het bleek
dat de stadsvlag van de tinnen van het
Zangvoordracht en pianospel
In de Begijnhofkapel
Voor een behoorlijk aantal belangstel
lenden gaven de sopraan Nely de Bock en
de pianiste Wiep Zijlstra een recital in de
Haarlemse Begijnhofkapel. Zij hadden een
programma dat er, artistiek gesproken,
wezen mocht.
Sinds wij de zangeres voor het laatst
hoorden, heeft haar zangtechniek onge
twijfeld enige vooruitgang gemaakt, de
stem is vaster komen te staan en heeft aan
glans in de hoogte iet? gewonnen. Dit was
de indruk die wij k; :gen van een paar
nummers van Puree! en van de mooie
aria „Happy Iphis" uit het oratorium
„Jepiita" van Handel. Later echter, in lie
deren van Schubert, César Franck en
Fauré, bleek dat het met de adembeheer-
sing nog lang niet in orde is, met het ge
volg dat inzinkingen van klank en toon-
peil herhaaldelijk voorkwamen. Bovendien
beschikt de zangeres nog over een te be
perkt colororiet om niet alleen het verschil
van karakter in onderscheidene liederen
weer te geven,, doch ook de nodige nuan
ces in één compositie aan te brengen.
Hierbij spreekt ook de kwestie van tem
perament en van plastiek in de voordracht
kunst een hartig woordje mee. Als dit
alles niet van binnen uit werkt, kan de
stem ook niet anders dan vlak en kleur
loos blijven en dan is het zingen van lie
deren in het openbaar althans een
niet aan te bevelen liefhebberij.
Een zeer gevaarlijke toetssteen was
vooral Schubert „Verklarung" met zijn
afwisseling van dramatisch recitatief cn
verrukkelijke lyriek: twee polen van
zangvoordracht, die alle mogelijke ver
mogens van expressie vergen. Bij „lm
Abendroth" schoot zij in beheersing te
kort, alsmede ook in Franeks „Nocturne"
en Fauré's „Les Roses d'Ispahan" en
„Nell", die energieke spanning misten.
Merkwaardig vielen daar tussen in twee
liederen, die uitstekend tot hun recht
kwamen: „Die Foreile" van Schubert en
„Clair de Lune" van Fauré. Mede door de
fraaie gespeelde begeleidingen, werden
deze meesterwerkjes van het lied reper
torium een verblijdend hoogtepunt van
de avond. Ook met de „Dans der Maegde-
kens" in de bewerking van Hans Schouw
man maakte mevrouw De Beek een goede
beurt.
In Wiep Zijlstra had de zangeres een
uitstekende begeleidster, die zelfs de zeer
lastige klavierpartij van „Lievelingskind",
een jeugdwerk van Willem Andriessen,
alles gaf wat zij nodig had. Als soliste ver
tolkte mejuffrouw Zijlstra de Sonate >n
Bes (K. V. 212) van Mozart, een stuk
waarin het galante rococo-element een
delicate rol speelt, vooral in het eerste
deel. De dikke pianotoon nam daar wel
iets van weg, doch in het Andante en in
het pétillant gespeelde Rondo waren klank
verhouding en interpretatie zeer mooi. In
een tweede solistische beurt hoorden wij
„Voiles", „La Sérénade interrompue" en
„Masques" van Debussy in alleszins boeien
de vertolkingen. Wiep Zijlstra gaf hiermee
bijzonder mooie staaltjes van klavierpoëzie.
JOS. DE KLERK
Auto-ongeluk gebisseerd
Op de Merwedebrug in de Muiderstraat-
weg slipte gisteravond een personenauto.
De wagen draaide een paar maal om zijn
eigen as en tolde tegen een tegenligger op.
Beide wagens wei-den zwaar beschadigd.
De bestuurders en een dame werden licht
gewond.
Het ongeval veroorzaakte enige stagna
tie in het autoverkeer. Bij het oprijden van
de file wagens slipte wederom een auto en
botste eveneens tegen een tegenligger.
Hierbij deden zich geen persoonlijke onge
lukken voor. Drie auto's moesten worden
weggesleept.
Gemeente-secretaris van Geldrop
wegens fraude gearresteerd
De gemeente-secretaris van Geldrop is
op vermoeden van fraude gearresteerd. De
verdachte heeft volgens een mededeling
van de plaatselijke politie een volledige
bekentenis afgelegd.
Dc raad van Hcogkarspel heeft besloten
een nieuw raadhuis te laten bouwen naar
een ontwerp van de Amsterdamse architect
K. P. Tholèns. Er is een voorlopig crediet
verleend van f 100.000.
stadhuisje was verdwenen en vervangen
door een hemd. Hoe de dader in het licht
van zoveel schijnwerpers er in geslaagd
is eerst in de vlaggenmast te klimmen en
daarna een goed heenkomen te vinden,
mag een raadsel heten. Er ontstonden
enige moeilijkheden over de vraag welke
politie met de opsporing belast moest
worden, die van Amsterdam of die van
de autonome Damstad, van welke laatste
instantie echter niemand de bevoegdheden
kent. Burgemeester Groeneveld verklaar
de dat de onoplettende vaandelwacht in
het blok zou worden gesloten. De daders,
twee mannen en een vrouw, hebben in
middels schril lelijk hun motieven bekend
gemaakt. Zij wilden het stadsbestuur er
opmerkzaam op maken dat het eerbied
jegens de vlag heeft te betrachten door
deze bij het vallen van de duisternis niet
alleen te strijken, doch geheel binnen te
halen. Tevens wilden zij de betrouwbaar
heid van de stadswacht, die over het heil
der burgers heeft te waken, op de proef
stellen.
Ir. Ch. G. Cramer over
de situatie in Indonesië
Op een bijeenkomst van de vereniging
„Nederland-Indonesië", welke gisteravond
in hotel Brinkmann is gehouden, heeft ir.
Ch. G. Cramer zijn visie gegeven op de
huidige verhoudingen in Indoftesië. Hij
acht de moeilijkheden, waarmee deze jonge
staat te kampen heeft niet groter dan die
waarmee men elders in Azië zoals bijvoor
beeld in Pakistan, Vietnam en Malakka te
kampen heeft.
„Men moet niet vergeten", zo zei hij,
„dat Indonesië acht jaar oorlog achter de
rug heeft: eerst vier jaren Japanse bezet
ting en daarna de guerrilla met zijn ver
schroeide aardé-politiek".
De positie der Nederlanders in Indo
nesië kon de heer Cramer op dit ogenblik
allerminst gunstig noemen. Zelfs tegen
over hen, die de staat belangrijke diensten
kunnen bewijzen, staat men cn vooral
de middengroepen der Indonesische be
volking daar vaak onverschillig. Spre
ker toonde zich zeer ontstemd over de
houding van de Nederlandse regering in
zake de uitgeweken ambtenaren, die zijns
inziens practisch door haar genegeerd wor
den. Inzake het actuele dilemma: Unita
risme of federalisme, verklaarde spreker,
dat hij van het begin af geen heil heeft ge
zien in het creëren van de deelstaten en de
eenheidsstaat als de beste oplossing be
schouwt,
„Zij, die zich voorheen nooit om het zelf
beschikkingsrecht der bevolking hebben
bekommerd, kunnen daar thans, en in dit
verband, ook beter over zwijgen als zij
zichzelf niet in een vreemd licht willen
plaatsen", zo verklaarde de heer Cramers.
Hij sneed vervolgens de kwestie Nieuw
Guinea aan, welk gebied, naar zijn mening,
aan Indonesië behoort te komen. Het ar
gument, dat de Papoea's dit niet zouden
wensen ach£ spreker zeer gezocht, omdat
99 procent van dit volk politiek nog volko
men onmondig is. „Als Nederland de kolo
niale gedachte voor goed vaarwel zegt, het
psychologisch begrijpelijke ressentiment
jegens alles wat blank van hui:; is in de
jonge staat wat zijn zal uitgeziekt, dan
zullen er ongetwijfeld betere tijden komen
en dan zal Indonesië", naar spreker meen
de, „stellig ook weer een beroep op Ne
derlandse hulp en kapitaal doen, zelfs
liever dan op andere buitenlandse assis
tentie", zo besloot de heer Cramer.
(Van onze parlementaire redacteur)
De scholieren op de publieke tribune
konden, bij goede voorlichting, gisteren
een aardig lesje krijgen inzake de moge
lijkheden voor de Tweede Kamer om bij
de behandeling van wetsontwerpen op
doeltreffende wijze het recht van amen
dement te hanteren.
De vorige dag en een deel ook van de
avond had er, in het bijzonder tussen het
eensgezinde tweetal Prof. Gerbrandy (AR)
Hoogcarspel (Comm.) en anderzijds
minister Lieftinck, een even levendig als
belangrijk staatsrechtelijk duel plaats ge
vonden.
De bewindsman zag zich bestookt, om
dat. hij in artikel 18 van het wetsontwerp
betreffende de financiering van de weder
opbouw der publiekrechtelijke lichamen
een wijziging had aangebracht, die neer
kwam op een \erandering in artikel 93
van de Wet op de materiële oorlogsschade.
Prof. Gerbrandy en de heer Hoogcarspel
beweerden, dat Excellentie Lieftinck hier
„buiten-spel" stond: een afzonderlijk wetje
ter wijziging verduidelijking van
dat artikel 93 had hij behoren in te dienen.
Staatsrechtelijk was het volgens hen mis
in het thans aanhangige ontwerp die
kwestie te regelen, nog daargelaten een
aan Prof. Molenaar gedane belofte en hei
feit, dat het een zaak betrof, welke nog bij
de rechter aanhangig is.
De minister van Financiën beriep zich
op de praktisch nodig gebleken spoed om
het twistpunt door middel van de wetgever
uit de weg geruimd te krijgen. Daarom
wilde hij het nu, bij dit wetsvoorstel,
doen. Staatsrechtelijk stond hij, zo gaf hij
De officier van justitie bij de Haarlemse
rechtbank heeft vanmorgen een gevange
nisstraf van zes jaar geëist tegen de acht-
en-twintigjarigc J. S uit Haarlem, verdacht
van diefstal van ongeveer 338, vooraf
gegaan door geweld in het postagentschap
in Driehuis (gemeente Velsen).
Nadat de officier van justitie mr. B. van
der Burg de dagvaarding had voorgelezen
vroeg de president mr. Top aan verdachte
of hij in September 1949 in Driehuis was
geweest. Verdachte: „De gegevens zijn :n
uw bezit. Verder wil ik niets met de zaak
te maken hebben".
Als getuige werd gehoord mejuffrouw
M. C. Aris, kantoorhoudster van het post
agentschap te Driehuis. Zij deelde mee, dat
zij op 21 September alleen op het kantoor
was en dat zij bezig was de kas op te ma
ken. Zij had niet gemerkt, dat iemand
voor het loket was gekomen. Wel voelde
zij iets tegen haar wang. Zij keek op en
zag een man staan, die een stokje, dat
dikker dan een potlood was, in zijn hand
had. Hij riep haar toe „Kalm houden". Op
tafel stond een geldkist. De man greep er
naar en dat belette mejuffrouw Aris door
zijn linkerarm vast te houden. Een worste
ling volgde, waarbij getuige stompen in
haar gezicht kreeg; haar bril werd gebro
ken. Zij moest de indringer los laten en
van deze gelegenheid maalde hij gebruik
de geldkist naar zich toe te trekken. Hij
deed een greep en bij een nadere controle
is haar gebleken dat er een bedrag van
ƒ338 gestolen moet zijn. Mejuffrouw Aris
heeft de politie gewaarschuwd, die spoedig
ter plaatse verscheen.
Op een vraag van de president of de
verklaringen juist waren antwoordde ver
dachte met ja. Hierna las de griffier het
proces-verbaal voor. dat de politie na de
aanhouding van S. heeft opgemaakt. In dat
verbaal deelde verdachte mee, dat hij in
September een schuld had van 2000. Hij
wilde dat bedrag hebben door diefstallen
te plegen. Op 21 September passeerde hij
tijdens een fietstocht het postagentschap
in Driehuis en dacht, dat er mogelijk een
kans was aan geld te komen. Hij nam pols
hoogte door op een muur bii het kantoor
te gaan zitten. Na een uur kwam hij tot
de conclusie, dat er weinig personen het
postagentschap bezochten. Toen hij wist,
dat er geer. bezoeker voor het loket kon
staan, ging hij naar binnen. In zijn hand
had hij een leeg jodium-kokertje, waarmee
hij doorgaans speelde. Verdachte acht het
niet uitgesloten dat hij het kokertje tegen
het gezicht van de kantoorhoudster heeft
gehouden, om de aandacht op zich te ves
tigen. S. verklaarde in het verbaal niet
de bedoeling te hebben gehad de juffrouw
Middelburg heeft weer
een burgemeester
Bij Koninklijk Besluit is met ingang van
1 Juli 1950 benoemd tot burgemeester der
gemeente Middelburg mr. dr. N. Bolke-
stein, thans lid van Gedeputeerde Staten
van de provincie Groningen.
De heer Bolkestein is lid van de Partij
van de Arbeid.
te verstaan, helemaal niet buiten spel,
want reeds artikel 12 van het ter tafel
liggende ontwerp houdt zich met het daar
in genoemde artikel 93 van de Wet mate
riële oorlogsschade bezig. Deze behendige
degenstoot kon Prof. Gerbrandy niet
deren. Dinsdagavond dreigde hij zelfs met
een motie.
Nacht bracht uitkomst
De nacht schafte echter raad. Heel han
dig gevonden kwam nu de heer D e H a a s
(KVP) met een amendement voor de dag
om in dit ontwerp alleen op te nemen dat
ten opzichte van deze wettelijke regeling
de door minister Lieftinck gewenste ver
andering van kracht zou zijn. Aldus zou
de minister dan voor wat er in dezen ten
ojzichte van de wet op de materiële oor
logsschade zou dienen te gelden, met een
afzonderlijk wetswijzigingetje op de prop
pen moeten komen. Aan dit amendement,
vrucht van het overleg tussen Parlement
en Minister, moest toen nog binnenskamers
even gedokterd worden, zodat eerst het
wetsvoorstel tot invoering van de ambten
van Minister zonder portefeuille en van
Staatssecretaris in debat kwam. Hierbij
critiseerde Mr. Van der Goes van
N a t e r s (Arbeid) nog eens, dat in strijd
mei de bedoeling en met wat elders ge
bruik is, liefst vier van de 7 Staatssecre
tarissen van ambtelijke afkomst zijn,
waardoor hun politieke positie in het ge
drang of op de achtergrond geraakt. In
de vervolge hoopt hij dat terstond bij een
Kabinetsformatie de Staatssecretarissen
zullen worden benoemd en dan tevens hun
taak zal worden gepubliceerd. Spreker
Begrafenis H. J. W. Wesseling
Op het R.K. kerkhof Sint Barbara is van
morgen ter aarde besteld het stoffelijk
overschot van de kunstschilder H. J. \V
Wesseling, nadat in de Sint Jozefskerk dc
uitvaartdiensten waren gehouden. Pastoor
Van der Meer droeg de H. Mis van Requiem
op. Op het kerkhof waren vele kunstschil
ders en bestuursleden van „Kunst Zij Ons
Doel" aanwezig. Kapelaan Tysen verrichtte
de beaardingsplechtigheden.
Een zoon dankte voor de blijken van deel
neming.
Zangwedstrijd van „Polyhymnia"
wordt Zondagavond besloten
De internationale zangwedstrijden van
„Polyhymnia" worden Zondag 18 Juni beslo
ten door enige mannenkoren in de afdeling
Uitmuntendheid, namelijk „Harmonie" uit
Amsterdam, „De Verenigde Zangers' uit
Eindhoven en Zandvoorts Mannenkoor. Het
verplichte werk is „O Domine Jesu Christe"
van Josquin des Prés, bewerkt door Jos. de
Klerk. De mannenkoren die in de hoogste
Ere-afdeling uitkomen zijn Zaandams Man
nenkoor, het Koninklijk Dordrechts Mannen
koor „Kunst na Arbeid" en het klein man
nenkoor „De Zaankanters". Eveneens door
Jos. de Klerk bewerkte Klaagliederen van
Jeremias (Incipit Orato) vormen hier het
verplichte nummer.
Aan de Universiteit van Utrecht slaag
de voor het tandartsexamen mejuffrouw A.
T. E. Guldemond uit Lisse.
te mishandelen. Hij wilde alleen geld heb
ben en dat is hem gelukt. Hoe groot het
bedrag was geweest weet hij niet meer. In
ieder geval was het meer dan 300.
De officier van justitie deelde mee, dat
verdachte zich ook heeft schuldig gemaakt
aan diefstallen met geweldpleging op het
station in Meppel en in Hengelo en dat hij
een fiets in Apeldoorn heeft gestolen. Bij
het bepalen der straf dient daarmee reke
ning te worden gehouden. Blijkens een
rapport van de psychiater moet verdachte
volkomen verantwoordelijk voor zijn da
den worden gesteld. Spreker eiste een ge
vangenisstraf van zes jaar.
De verdediger mr. S. Groen zeide zich
te refereren aan het oordeel van de recht
bank, waarna de uitspraak bepaald werd
op Donderdag 29 Juni.
Bloemendaals bedrijf maakt
rondweg om Zwartsluis
In het oude stadje Zwartsluis in de kop
van Overijsel zijn de verkeersmoeilijkheden
dermate toegenomen, dat de vroede vaderen
hebben besloten een ceintuurbaan om de
plaats te laten aanleggen. Aan de firma D.
Blankevoort te Bloemendaal is het werk,
waarbij onder meer een veenlaag van elf
meter dikte moet worden overbrugd, opge
dragen. De kosten zullen ongeveer drie ton
bedragen.
Synode Gereformeerde kerken
In de te Den Haag gehouden slotzitting van
de Generale Synode der Gereformeerde
kerken werd de nieuwe terreinverdeling
in Indonesië aanvaard. Ook stelde zij de
overeenkomst tussen de synoden van de
Javaanse en Chinese kerken inzake mis-
sionnaire predikanten, belast met de op
leiding van predikanten of met een bijzon
dere opdracht, vast. De overdracht van de
gebouwen van de theologische opleidings
scholen te Djokja en te Karoeni werd
goedgekeurd.
Voorts wisselde de Synode van gedachte
over de positie van de Gereformeerde ker
ken in Zuid-Amerika.
Bij de Synode zijn verscheidene stukken
ingekomen met betrekking tot de hulp
verlening aan „gescheurde" kerken. De
Synode besloot de kerken dringend op te
wekken de benodigde twee millioen gulden
voor deze zaak bijeen te brengen. Zij be
sloot vervolgens van de collecten, die voor
kerken en diaconieën op Midden-Java ge
houden zullen worden, 20 procent ten goede
te doen komen aan kerken en diaconieën
op Soemba.
Prof. dr. K. Dijk heeft enige mededelin
gen gedaan over de gehouden samenspre-
kine met depuiaten voor de kerkelijke
hereniging vanwege de Christelijk Gere
formeerde kerken. De Synode besloot voor
de nood in Indonesië een bidstond uit te
schrijven.
Met ingang van het volgende jaar zul
len de Algemene Vereniging „Radio Om
roep" en de Verenigde Arbeiders Radio-
Amateurs de uitzendingen voor de scholen
gezamenlijk gaan verzorgen. Op het ogen
blik geven alleen de confessionele omroep
organisaties schooluitzendingen.
bleek wel ingenomen te zijn met de in het
wetsontwerp thans opgenomen wachtgeld
regeling met uitgesteld pensioen.
Excellentie Teulings kon, ook na wat
de heren Tilanus (CH) en mr. Terpstra
(AR) in het midden hadden gebracht, met
een korte verdediging van het wetsvoor
stel volstaan. Hierbij wees de bewindsman
erop, dat het ontwerp nu bepaalt, dat de
Staatscourant een publicatie over de taak
omschrijving van een Staatssecretaris zal
moeten bevatten. De minister-president
hield mr. v. d. Goes van Naters voor, dat
ook vroeger in Kabinetten wel Ministers
werden opgenomen meer als deskundigen
dan als politieke figuren, wat thans trou
wens met minister Spitzen het geval is.
Dó'ch de minister-president gaf toe, dat
voor de toekomst in het algemeen de ge
lukkigste vorm zal zijn Staatssecretarissen
tegelijk bij de Kabinetsvorming te doen
optreden. Tenslotte liet dr. Drees niet
achterwege de „onafhankelijke" positie
van Staatssecretarissen te onderstrepen,
die zich daarin juist mede van ambtenaren
onderscheiden.
Hierna ging het ontwerp er zonder hoof
delijke stemming door.
Bij de hervatting van de gedachtenwis-
seling over het wetsontwerp op de finan
ciering van de wederopbouw der publiek
rechtelijke lichamen, verklaarde minister
Lieftinck bereid te zijn aan het verlangen
te voldoen om de door hem beoogde ver
andering van artikel 93 wet materiële oor
logsschade alleen voor het aanhangige
wetsvoorstel van kracht te doen zijn.
Als gevolg hiervan zal hij voorts op korte
termijn een ontwerp indienen om een
zelfde wijziging in de wet materiële oor
logsschade aan te brengen. Aldus was de
vrede getekend.
Tot besluit nam de Kamer na enige dis
cussie het wetsontwerp tot samenvoeging
van de gemeenten Werkendam en De Wer
ken en Sleeuwijk aan.
Op Dinsdag 27 Juni komt de Kamer weer
bijeen ter behandeling van het ontwerp
Huurwet.
Postillon d? amour
Duizend jaar geleden trok hij van kasteel
tot kasteel met zijn luit en zijn liederen
nu zit hij in een van die kleine, intie
me restaurant-oasen waar bij gedempt
licht en zachte muziek de moede mensen
hun zorgen komen vergeten. Hij is de
zelfde gebleven hij is meer dan dui
zend jaren oud. Inplaats van zijn fluwelen
wambuis draagt hij een smoking en zijn
luit is verwisseld voor een piano. Ook
hoeft hij niet meer over berg en dal naar
de eenzame riddersloten te trekken, want
de eenzamen komen nu bij hem.
Maar hij is dezelfde. Zijn sentimentele
liedjes, die hij begeleidt met een kleine
waterval van parelende klanken uit zijn
instrument, spreken van romantische aan
gelegenheden, van verdroogde rozen in
een dagboek, van dagen die vol van zoete
herinneringen zijn voorbijgegaan.
Hij kijkt zijn mensen aan en vindt de
toon die zij nodig hebben. Hij speelt met
radde vingeren de melodieën die zij ver
langen en zingt de woorden die hun ge
dachten vangen in een droom van verge
telheid.
Hij is de minstreel van onze dagen
Zoals hij eens de jonkvrouwen deed blo
zen met een gezongen boodschap van haar
geliefden, die in verre landen met Sara-
cenen of in naburige streken met ridder
lijke concurrenten streden, zo zingt hij in
de beslotenheid van zijn rose oase
waarin de obers als kamelen heen en weer
sjokken met hun last de boodschap der
liefde toe aan de jonkvrouwen van van
daag, op verzoek van de hedendaagse rid
ders die achter hun cocacola smachtende
blikken naar ongenaakbare schonen wer
pen.
Net als duizend jaar geleden, behoudens
de cocacola.
Er zit een jonge ridder op een bar-kruk
te denken aar. de dagen van weleer,
toen hij met zijn schone in verrukking
danste op een slepende melodie. Die me
lodie is hem bijgebleven als het beeld van
de schone zelf, als hij die tonen hoort
wringt de pijn der herinnering in zijn
hart.
Want die mooie dagen zijn voorbij en
de schone heeft hem afgedankt.
Nu zit zij onbereikbaar ver, zes tafel
tjes van hem af. het zouden evengoed zes
duizend mijlen kunnen zijn. Zij geeft hem
geen blik, zij zit om zo te zeggen op haar
kasteel tussen drie dikke stenen muren en
een gracht.
De jongeman krijgt een idee. Muren en
een gracht? Er moet in elke muur een
deur zijn en ergens moet een ophaalbrug
hangen om de gracht te overspannen. En
hier achter de piano zit een minstreel,
die aan geen kasteel geweigerd wordt en
voor wie alle bruggen met een welkom
dalen.
En de jonge ridder in het verre land der
bar-krukken smoest wat met de minstreel
achter de piano.
De smeltende stem en de zingende to
nen wekken de schone uit haar gepeins.
Het lied vloeit op haar toe, het wervelt
om haar heen, het omvat haar voorzichtig
en teder. Het lied met de herinneringen
aan voorbije dagen, waarin een jongeman
met haar danste en lieve dingen tot haar
zei.
Het lied is sentimenteel en zonder in
houd, doch de voordracht is meesterlijk,
zelfs voor een kunstenaar van duizend
jaren oud. De stenen muren brokkelen af,
de slotbrug ratelt neer, de schone treedt
naar buiten, terwijl de muziek nog inniger
en warmer wordt. Het slotaccoord sterft
weg in de stralende glimlach van een
jonge vrouw, wier hart ontdooid is door
de gloed van de herinnering.
De minstreel heeft zichzelf overtroffen.
Hij voelt de brandende trots over de
kracht van zijn kunst en de jonge ridder
op de kruk heeft er tranen van in de ogen
gekregen.
Hij krijgt opnieuw tranen in de ogen
wanneer hij later bespeurt, dat de min
streel na het einde van zijn taak zijn
instrument sluit en naar buiten stapt met
de schone jonkvrouw aan zijn arm, die in
aanbidding naar hem opkijkt.
Wij weten weinig van minstrelen van
duizend jaar geleden, maar zij zullen toen
ook wel eens zichzelf overtroffen hebben.
En er zullen ook wel eens ridders geweest
zijn die het nakijken hadden.
Want een mens is maar een mens, zelfs
al is hij duizend jaren oud.
J. L.
Driehonderd wandelaars(sters)
in de Avondvierdaagse
Onder niet al te fraaie weersomstandig
heden sijn gisteravond de deelnemers aan
de Avondvierdaagse in Haarlem gestart.
Foto: In een stortbui begint de wandel-
vereniging^ Viribus Unitus" van het Pro
vinciaal Ziekenhuis te Santpoort blijmoedig
aan haar eerste mars.
Ondanks het regenachtige weer zijn
Woensdagavond ruim 300 deelnemers gestart
voor het eerste parcours van de avondvier
daagse. In gebouw „Rosehaghe" in de
Hoofmanstraat was het een komen en gaan
van wandelaars. Het parcours van de eerste
avond was bijzonder mooi.
Hedenavond gaat de route naar Spaarndam
heen en weer. Het parcours vanmorgen
avond. de derde dag is als volgt: Hoofman
straat, Gasthuislaan. Van Oosten de Bruyn-
straat. Leidsevaart tot aan de Manpadlaan,
hier rechtsaf en over spoorwegovergang
Woestduinweg. Vogelenzangseweg, Boeken-
rodeweg. Viersprong. Oosterduinweg, dan
langs Eiswoutslaan, Bloemenaaalseweg en
Julianalaan, Zijlweg weer terug naar de
Hoofmanstraat.
Amendement bracht de vrede
