e
VEXIHGT0N
ffiU
Neumeier won de Holland beker
Een draw was het resultaat van de
Haarlemse clubs tegen HCC I en II
Na zeventig seconden
zegevierde van Dam
Gatsonides en Hoogeveen winnen de
kleine klasse in Le Mans
.Clowntje Rick
'2§§r-
Amsterdamse Grand Prix voor Harris
OUESÏOOK INSTALLATIëN
QRQFM Co.
Het kostbare
deposito
Maandag 26 Juni 1950
4
y.OEIEN
Voor het vijfde achtereenvolgende jaar
heeft Neumeier van Willem 3 op de Bosbaan
bij Amsterdam Zondag in zün skiff de Hol
landbeker gewonnen en daarmede een nieuw
record gevestigd. Pieterse van „De Hoop"
won deze beker in de jaren 1922 tot en met
1925 en was met Neumeier de enige, die in
de 58 jaren, waarin de beker sedert 1886 op
het spel heeft gestaan, deze vier maal in
successie wist te winnen.
Opnieuw werd de weinig stijlvolle roeien
de skiffeur Draaier van Nautilus tweede.
Ditmaal moest Neumeier meer van zijn
krachten vergen dan verleden jaar. Tot het
einde toe bleef het verschil tussen de beide
skifs uiterst miniem. De kampioen won ten
slotte met ruim een lengte in 7 min. 31 sec.
Derde werd Van den Berg van DDS. Van
de met spanning verwachte strijd tussen
Neumeier en Collet kwam niets, omdat de
Belg verstek liet gaan. Hij was de enige
Belg niet, die niet op de Bosbaan verscheen.
Van de vijf verenigingen konden door ver
schillende omstandigheden alleen de Antwerp
Sculling club en de Société Royale Nautique
Anversoise naar ons land komen.
Een van de beste prestaties van de roei-
wedstrijden, waarop overigens geen uitzon
derlijke tijden zijn gemaakt, leverde de jeug
dige eerste-jaars studentenploeg van Ne-
reus, die zowel in het nummer jonge acht a
als b uitkwam. Zaterdagmiddag eindigde deze
ploeg in de jonge acht b als derde met een
tijd van 6 min. 15,3 sec., nadat ze de voor-
wedstrijd in de jonge acht a met 6 min. 25
seconden had gewonnen. Zondagmiddag roei
den zij een schitterende race tegen deNjord
acht, die veertien dagen geleden bij de Ko
ninklijke in grootse stijl gewonnen had, toen
Nereus zich wegens het overlijden van dr.
Meurer uit alle nummers terugtrok. Met
driekwart lengte voorsprong gingen de Am
sterdamse studenten als eerste door de
finish in de tijd van 6 min. 23.1 sec. met
Njord, dat uit derde positie naar voren was
gekomen, als goede tweede.
Zoals te verwachten was prolongeerden de
vier studenten van Triton Kuntze, Oppel,
Brinkhorst en Wit hun succes van de Ko
ninklijke. Op nieuw wonnen zij twee num
mers: de vier met- en de vier zonder stuur
man. Het laatste nummer werd Zondagmid
dag geroeid en kort na de start liep de ploeg
van de Société Royale Nautique uit de baan,
hetgeen te wijten was aan een technisch
mankement. De boten kwamen met elkaar
in aanvaring en de Belgen lieten lopen,
waardoor ze een achterstand kregen en ten
slotte achter Njord derde werden.
In een ander seniornummer, de double
sculls, zag men ditmaal dr. Van der Meer
aan slag, omdat Neumeier zich tot de skiff
bepaalde. De derde skiffeur van Willem III,
Reiding, completeerde de ploeg. Deze com
binatie deed het even goed als de oude. Met
7 min. 15.2 sec. liet zij een in der haast
opgestelde ploeg van de Antv/erp Sculling
Club enige lengten achter zich. De twee
Belgen hadden echter kort te voren veel van
hun-krachten gevergd in het nummer jonge
skiff b. L. Helz en won dit en zijn partner
uit de double-scull. M. de Waele, werd derde,
tussen hen in eindigde de skiffeur van Am-
stel Houtschilt als tweede.
Dat Nereus voor de jonge acht a en b de
zelfde ploeg moest opstellen, hoewel het in
de Telegraafbeker nog met twee verschil
lende roeide, kwam, omdat de jonge b ge
transformeerd werd in een oude acht. Drie
roeiers werden vervangen door leden van
de vroegere oude vier. Deze nieuwe oude
acht van de Amsterdamse studenten won het
seniornummer in de tijd van 6 min. 16.4 sec.
van Antwerp Sculling club met 1 lengte
voorsprong. De Nereus a-ploeg deed over de
2 km. lange baan dus in de finale van de
jonge acht a ruim 6 seconden langer.
Bij de dames nam mejuffrouw E. van den
Burg van „De Maas" revanche op mevrouw
A. Groot—Boomsma van Willem III voor
de bij de Koninklijke geleden nederlaag. Toen
eindigde zij als derde en laatste. Zondag
won zij het nummer oude skiff in de prach
tige tijd van 4 min. 2 sec., terwijl de Willem
3 skiffeuse derde werd. Beide malen werd
mejuffrouw Morelisse van „De Amstel" 2de.
De Haarlemse Roei- en Zeilvereniging
„Het Spaarne" heeft enige eerste prijzen ge
wonnen. De dames namen er drie voor haar
rekening. Bij het snelroeien dames jonge
acht werd „Het Spaarne" eerste, gevolgd
door De Laak, Phocas, De Vliet en R.I.C.
en verder bij het stijlroeien overnaardse vier
en oude vier. Tweede werd Het Spaarne m
het nummer jonge vier, achter Hunze
De veteranen acht, waarin burgemeester
Cremers roeide, boekte een zege en liet De
Amstel en Z.Z.V. achter zich.
De Kultzer-vier, een nummer waarin uit
sluitend burgerverenigingen uitkwamen, le
verde eveneens een zege voor Het Spaarr.e
op. Tweede werd Het Spaarne in de jonge
twee A. en in de veteranen vier en derde in
de veteranen skiff.
De uitslagen luiden:
Jonge vier a: 1. Aegir 7.02,2; 2. RIC 7.08.1-
3. Njord 7.14.0; 4. Phocas 7.26.0.
Jonge twee b: 1. Nereus 8.19.2: 2. La ga
8.20.3: 3. De Laak 8.21.3.
vier b: L Triton 6.56.4; 2. Laga
1.08.2: 3. Njord; 4. Nereus; 5. De Hoop
Jonge skiff a: 1. Willem III (J. Borsjes)
7A2.4; 2. De Hoop (F. A. Boom) 7.44.0; 3.
Nereus (D. Herderschee) 8.09.1.
Lichte vier: 1. Njord a 7.15.8; 2. Willem Hl
7.381: 3. DDS: 4. Triton.
Vier zonder stuurman: 1. Triton 6 49 4- 2
Njord 656.0: 3. Société Royale Nautique
Anversoise 6.59.3.
Agenda voor Haarlem
MAANDAG 26 JUNI
Spaarne: „Smoking-guns", 14 j., 2.30, 7 en
9.15 uur. Frans Hals: ,,'t Gebeurde op een
nacht", alle leeft., 2.30, 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: „Maria Goretti", 18 j., 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. P3lacc: „Gentleman inbreker", 18 j„
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „De man op de
Eiffeltoren", 18 j„ 2, 7 en 9.15 uur. City:
„Ontsnapt van het duivelseiland", 14 j 2 15
7 en 9.15 uur.
DINSDAG 27 JUNI
Grote Kerk: Orgelconcert 8 uur. Bios
copen: Middag- en avondvoorstellingen.
Overnaadse twee: 1. Njord b 8.36.2; 2.
Nereus 8.45.0; 3. ZZV T.48.0: 4. Njord 8.54.4.
Oude skiff Hollandbeker): 1. Willem III
(Neumeier) 7.31.0;è 2. Nautihis (B. Draaier)
7.34.1; 3. DDS -:J. v. d. Berg) 7.40.1.
Snelroeien dames jonge achl: 1. Het Spaar
ne 3.30.2; 2. De Laak: 3. Phocas; 4. De Vliet;
5. RIC.
Veteranen vier: 1. De Hunze 3.53.0; 2. Het
Spaarne.
Overnaadse skiff: 1. Amstel 8.16.0; 2. DDS
8.28.4; 3. Adelborsten 8.34.0.
Veteranen acht: 1. Het Spaarne 3.30.4; 4.
De Amstel; 3. ZZV.
Snelroeien dames jonge vier: 1. RIC 4.00.0;
2, Viking.
Overnaadse vier: 1. Njord 7.21.0; 2. Nereus
b 7.24.1; 3. Viking 7.32.2; 4. Aegir 7.41.1; 5.
Nereus a 7.46.1.
Jonge skiff b: 1. Antwerp Sculling Club
7.34.0: 2. De Amstel 8.00.0; 3. Antwerp Scul
ling Club 8.22.0.
Hultzer vier (voor burgerverenigingen)1.
Het Spaarne 7.18.4; 2. en 3. Willem III en De
Hoop, beide in 7.33.4; 4. De Amstel.
Snelroeien dames oude skiff: De Maas
4.02.0: 2. De .Amstel 4.03.2; 3. Willem III.
Oude acht: 1. Nereus 616.4; 2. Antwerp
Sculling Club 6.20.1.
Oude dubbel twee: 1. Willem III 7.15.2; 2.
Antwerp Sculling Club 7.22.2; 3. Viking
Triton 7.26.3.
Jonge acht a: 1. Nereus 6.23.1; 2. Njord
6.26.0; 3. DDS 6.29.0: 4. RIC 6 36.0.
Jonge twee A: 1. Viking 8.16.2; 2. Het
Spaarne 8.41.4.
Veteranen skiff: 1. De Maas (J. W. Mantz)
4.2.1; 2. De Hoop (J. Zeegers) 4.7; 3. Het
Spaarne (dr. Nauta).
Damesploegen van „Het Spaarne"
en „De Hoop" wonnen in Parijs
Twee Nederlandse damesploegen namen
deel aan internationale wedstrijden op de
Seine in Parijs.
De ploegen boekten een fraaie overwin
ning. De race-vier van het Spaarne, be
staande uit de dames H. Minnema (boeg),
R. Beekes, F. Tjebbes, I. Molijn (slag) en
G. Geerlings (stuurvrouw) won uit een
veld van zes ploegen met twee lengten
voorsprong. De Haarlemse dames boekten
hiermee, een fraaie prestatie. Vorig jaar
zijn zij Nederlands kampioen geworden en
dit jaar zullen zij de titel verdedigen. Coach
van de ploeg is de heer J. Duynstee.
De race-acht dames van „De Hoop"
volgde dit voorbeeld en won later in de
middag met ruime voorsprong uit een veld
van vijf ploegen. Deze acht werd gevormd
door de dames B. van Weeren (boeg), A.
Keyser, A. Swaan, M. Pigeaud, G. Moes,
J. de Haas, mevrouw J. Wirtjes-Hylkema,
J. le Vino (slag) en A. Dekker (stuur
vrouw).
Aan deze eerste internationale wedstrij
den, waarmede beoogd wordt de discussies
op het eerstvolgende congres van de Fisa
met betrekking tot de instelling van offi
ciële internationale dames roeikampioen-
schappen gunstig te beïnvloeden, namen
dames roeiploegen deel uit Engeland, Zwit
serland, Frankrijk en Nederland.
ZUID-SLA Vlë WINT SCHAAKWED
STRIJD. Te Utrecht werd de tweede en
laatste ronde gespeeld in de wedstrijd tussen
een Nederlands en een Zuid-Slavisch tien
tal. De gasten wonnen met 1414514.
ADVERTENTIE
Het raffinement der melangik
uitstekende Amerikaanse
maakt de Lexington tot een j
LJe^CA'S BEST tobaccos
Cricketcompetitie
Hoewel HCC I en Haarlem de punten
deelden was de draw van gisteren eervol
voor de Hagenaars.
De Haagse aanval (waarin Bakker ont
brak) was niet sterk, hoewel De Beus altijd
een listig bowler blijft. Vooral een stand van
54 voor het tweede wicket tussen W. Peschar
(21) en Hub. Boeree (44) bracht Haarlem
een eind in de goede richting, terwijl Harm-
sen met 49 de Haagse aanval alle illusies
ontnam. Voorts scoorden M. Maas, 14, P.
Maas 17, W, Honnebier een uitstekende 20
not out en Th. Grupping 13. Aanvoerder
Kleefstra bracht zelf met een mooie 4 de
200 op en sloot op 202 voor 9.
Bowlingcijfers HCC I: W. v. d. Bosch
2—61, A. de Beus 2—58. M. v. d. Hoeven
0—8, E. Vricas 2—35, H. Kleyn 0—1, P. Niks
1—19, H. Rietdijk 1—14.
Vermeld mag worden de prachtige vang
waarmede Harmsen door W. v. d. Bosch werd
uitgevangen; overigens waren de Haarlem
mers niet ongelukkig by het batten.
In de resterende twee uur en drie kwartier
slaagde de Haarlemse aanval er niet in meer
dan negen Hage aars uit te krijgen. In die
periode" werden 112 runs gescoord, waarvan
W. H. Gallois meer dan de helft, n.l. 58.
Toen W. v. d. Bosch spoedig door Harmsen
was gebowld waren het eigenlijk alleen
Gallois en Sillevis die nog voor de runs
gingen; nadat de laatste voor 17 Was ver
dwenen legde HCC zich op een draw toe.
Aanvoerder De Beus moest als elfde man er
nog aan te pas komen om de laatste vijf
ballen uit zijn palen te houden, hetgeen ge
schiedde. Zodoende was het tijd bij 112
voor 9.
Het fielden van H. Boeree oogstte alom
weer bijval. De Haarlemse bowlingcijfers
waren: M. Maas 317 (in 16 overs), W. Pe
schar 0—21, A. Harmsen 428 (in 15 overs),
Hub. Boeree 112, P. Maas 128, H. Boeree
0—3.
Vermeld moet wel worden dat HCCH in
vallers had voor H. v. Manen, Bakker en
Born.
Spanning aan de
Spanjaardslaan
De spanning op het Rood en Wit-terreln
was gisteravond tegen half acht ten top ge-
De Nederlandse middengewicht kam
pioen Luc van Dam boekte Zondagmiddag
op het terrein van Sparta te Rotterdam een
eclatante zege op Bill Jackson uit Jamaica.
Na een voorzichtig verkennen probeerde
Jackson een linkse hoek, welke zonder
effect bleef. Onmiddellijk hierop reageer
de Van Dam uiterst snel toen zijn tegen
stander even zijn gezicht ongedekt hield.
Een linkse hoek op het gelaat, direct ge
volgd door een even zuivere ®ls harde
rechtse hoek op de kaak, deed Jackson op
het canvas neerkomen. Wel was hij bij
negen weer op de been, maar zonder op
nieuw getroffen te worden zakte Jackson
weer op de grond. Het gevecht hadtoen
precies 70 seconden geduurd.
Ongeveer zevenduizend toeschouwers
begroetten deze overwinning, die 'n fraaie
revanche was voor de op 1 Mei j.l. geleden
puntennederlaag.
Ook Harry Bos, Welterkampioen van
Nederland, behaalde een k.o.-overwinning
op zijn tegenstander, Cal Johnson, even
eens een bokser uit Jamaica. Deze gaf
aanvankelijk uitstekend partij. Drie ron
den gingen vrijwel gelijk op. Toen bleek
echter, dat Bos over een hardere punch
beschikte. De stoten van Bos kwamen hard
en zuiver aan en Johnson ondervond veel
hinder van een rechtse stoot op de maag.
Dit werd uitgebuit door de Amsterdammer,
die Johnson geen tijd gaf om zich te her
stellen. Bij een slagwisseling op korte af
stand zeeg Johnson langs de touwen door
de knieën, waarop Bos hem een linkse op
de kaak nazond. Johnson werd uitgeteld.
De Nederlandse zwaargewicht kampioen
Jan Kiein behaalde een overwinning op
punten op de Belgische zwaargewicht J.
de Clerque.
Korfbal
Westerkwartier kampioen
van Nederland
Door een 92 o. er winning op P. S. V.
heeft de korfbalclub Westerkwartier het
kampioenschap van Nederland van de Ko
ninklijke Nederlandse Korfbal Bond behaald.
Rigtersbleek versloeg het Zuiden met 5i.
De stand luidt
Westerkwart-.er
7
7
0
0
14
64—13
P. S. V.
7
4
0
3
8
39—27
Rigtersbleek
7
3
0
4
6
22—30
Het Zuiden
7
2
1
4
5
27—34
W. W. M. D.
8
1
1
6
3
19—67
Haarlemse Korfbalbond
Stads-Editiebeker: HaarlemT. H. B. 50
(regl.)
Adspiranten
Eerste klasse: Haarlem bSport Vereent a
01. Derde klasse: Sport Vereent bHaar
lem e 21.
Kennemer Golfclub
Zaterdag en Zondag is op de banen van
de Kennemer Golfclub het clubkampioen
schap heren verspeeld. De eindstrijd werd
gewonnen door de heer A. Jurjans met 5/3
van de heer E. Th. van der Laan.
24 uurs-race
De in de Haarlemse contreien zo bekende
rijders Maus Gatsonides en Henk Hoogeveen
hebben met hun Minor de 750 cc-klasse in
de 24 uurs-race van Le Mans (in Frankrijk)
gewonnen. Dit is de eerste maal dat Neder
landse rijders in deze zware alles var
rijders en materiaal vergende race voor
sportwagens een dergelijk succes hebben
behaald. Hoogeveen en Gatsonides hadden
voor deze race de beschikking over een spe
ciaal door de Tsjechische fabriek geprepa
reerde Minor-sportwagen, die ongeveer van
hetzelfde type is als de wagen waarmee
Hoogeveen in de nationale sportwagen-races
op Zandvoort zo'n buitengewoon goed figuur
sloeg. De Hollanders hebben kans gezien om
een gemiddelde van 103,75 km. te halen_een
moyenne dat vijf kilometers hoger ligffian
dat van de Tsjechische coureurs, die vorig
jaar de Minor reden. Zij draaiden him snel
ste ronde over het 13.949 km. lange circuit
in 7 min. 1 sec.
De race, die Zaterdagmiddag begon, lever
de de deelnemers nog een onaangename ver
rassing in de vorm van een dikke mist die
gedurende de nacht op kwam zetten. Dit
was echter juist een kolfje naar de hand van
„Gatje", die in de mist net honderd meter
verder ziet dan een ander en die er onmid
dellijk van profiteerde door een aanzienlijke
voorsprong te nemen. Vlak voor het einde
van de race scheen het alsof de speciale
pechduivel van Gatsonides hem toch nog de
das om zou doen, want tot grote schrik van
het pit-person eel kwam de Minor ineens
niet door. Later bleek dat de wagen een
panne had gekregen, die gelukkig snel ver
holpen kon worden en zo eindigde de race
in deze klasse met een volkomen verdiende
overwinning, een buitengewoon succes voor
de sympathieke en bekwame rijder Hooge
veen en de oude rot Gatsonides, die nu ein
delijk loon naar werken heeft gekregen.
Tweede in deze klasse werd de Monopole
alles van van De Montremy en Hemard en derde de
Deutsch-Bonnet van Bonnet en Bayol.
Het algemeen klassement werd gewonnen
door vader en zoon Rosier op Talbot, die
vrijwel voortdurend een leidende rol had
den gespeeld. Tal van Cracks vielen uit. zoals
Fangio, die met zijn Gordini-Simca ont
stekingsmoeilijkheden had, mevr. Simon
met Ferrari, Trintignant met Simca en Gor
don met Aston-Martin. Een volkomen ver
rassing was het falen der twee liter-Ferrari's
die vorig jaar oppermachtig waren.
De een-armige coureur Jean Lucas ging
Zondagmorgen van de weg. Hij kwam met
zijn wagen in een sloot terecht en moest
zwaar gewond naar het ziekenhuis gebracht
worden. Mevr. Rouault ging met haar Simca
over de kop, maar kwam er zonder kleer
scheuren af.
De uitslag luidde:
50008000 cc.: 1. Allard en Cole, met
Allard..
30005000 cc.: 1. Rosier Sr. en Rosier Jr.,
met Talbot.
20003000 cc.: 1. Abecassïs en Macklin,
met Aston Martin.
15002000 cc.: 1. Mathieson en Stoop, met
FraserNash.
11001500 cc.: 1. Wisdom en Wise, met
Jowett.
7501100 cc.: 1. Van SandtCoatalen, met
Renault.
§00750 cc.: 1. Gatsonides en Hoogeveen,
met Minor.
Voor de kinderen
a
I9i
Van varen krijg je honger.Ze waren al een hele tijd onderweg, toen Rick opmerkte,
dat hij eigenlijk wel iets zou lusten!
„Ik ook," zei Bunkie. „Maar daar is wel iets aan te doen; ik ga gauw koffie zetten
en brood snijden!"
„Ja, doe dat," zei Rick. „Ik houd onderwijl het roer wel!"
Bunkie liet zich langs het trapje in de kajuit zakken. Hij opende de broodtrommel en
zette een keteltje water op het petroleumstelletje. Ja, aan alles hadden ze gedacht hoor!
Terwijl het water stond te zingen, sneed Bunkie voor ieder een stapeltje boterhammen
en smeerde ze. Toen zette hij koffie. Met twee kopjes koffie op een blaadje klom hij
weer naar boven en stak z'n kopje boven het luik.
Alsjebliefthier komt de koffie! lachte hij. En het brood is ook klaar!"
„Dat zal smaken!" juichte Rick.
stegen, toen de aanval van K.C.C. II dat
198 had gescoord de laatste overs bowlde
op de laatste Haarlemse batsmen, die zeer
wel wisten, dat ze niet meer „voor dc runs
konden gaan". Want het totaal van Rood en
Wit was toen 121 en er waren 9 wickets
neer Maar 10 en 11 hielden die laatste overs
stand en toen de laatste bal van de laatste
over voor twee geslagen werd, was de span
ning geweken: de draw was een feil.
Het tweede van de Haagse had voorname
lijk door grote standen voor het vierde en
het: negende wicket dit hoge totaal bereikt.
Immers, op 31 waren reeds vier Haagse
batsmen uit; O. Planten had er daar 13 van
gemaakt. Maar A. Schuur en aanvoerder J.
J. van der Luur speelden zich rustig in en
begonnen toen te score"n. Pas op 112 werd
Schuur door een snelle bal van Hans Win
ter verrast en de over daarna moest ook
Van der Luur capituleren. Zij hadden respec
tievelijk 43 en 47 gemaakt. Daarna volgde
een inzinking en het negende wicket viel
op 131. Maar W. van der Vlugt en dc nog
zeer jeugdige P. van Arke! lieten zich door
het bowlen niet imponeren en wisten de
score nog tot 198 op te voeren voor Van der
Vlugt (36) door een misverstand run out ging.
Van Arkel, een veelbelovend batsman. bleef
met 31 not out.
Voor Rood en Wit had Hans Winter 367
gebowld, Hein Winter 234, D. Bijleveld
136 en E. Peereboom 326.
De Haarlemmers waren 2 uur en 45 min.
gelaten om de benodigde 199 runs te maken.
Doch na een slecht en langzaam begin werd
het duidelijk, dat dit totaal niet gehaald zou
worden en Rood en Wit zette zich schrap om
de wickets te verdedigen. Door een voortref
felijke innings van P. C. Hagenaar (49) die
langdurig steun kreeg van de gebroeders
Winter (Hans 16, Hein 10) en D. Bijleveld
(16) leek dat wonderwel te lukken. Maar op
118 met nog ruim twintig minuten speeltijd
viel het zevende wicket en kort daarop ook
het achtste en het negende. Rood en Wit,
zoals wij hierboven reeds schreven, hield
echter stand, hetgeen de H.C.C.'ers in de
wedstrijd in Den Haag drie weken geleden
tegen Rood en Wit niet was gelukt. Het to
taal van Rood en Wit was nu 124 voor 9
wickets.
Weer had het publiek aan de Spanjaards
laan een wedstrijd kunnen zien, die wel niet
altijd van even hoge kwaliteit was, maar rijk
aan spanning en aan de wisselvalligheid en
de sfeer, die. van cricket de „King of Games"
hebben gemaakt.
HAARLEMSE CRICKET BOND
Rood en Wit 4Rood en Wit 5. Rood
en Wit 4: 122 v. 6. Kapteijn den Boumeester
20, J. de Breuk 25. H. 't Hart 30, H. van
Laer 12 n.o.; A. W. Hamburger 1 v. 20, M.
Kruijff 2 v. 25, J. J. Peereboom 2 v. 36, R. de
Wijs 1 v. 27.
Rood en Wit: 5: 110 voor 9. H. J. Pothoff
28, M. Kruijff 11, J. J. Peereboom 10, W. van
Xiemt 22; J. de Breuk 2 v. 37, Kapt. den
Boumeester 1 v. 31, Joh. Faber 1 v. 15, H.
Wijkhuijs 5 v. 16.
C.V.H.W. 2—Haarlem 4. Haarlem 4:
28. W. F. v. d. Lee 11; H. Lokman 7 v. 12,
O. J. Keijser 2 v. 8.
C.V.H.W.: 64. J. Jacobs 21, N. A. van Loe-
nen 11. D. Wolters 10; F. A. G. Lanting 4
voor 18. Th. Hetem 3 v. 16, G. Goossens
1 voor 13.
Haarlem Jun.Rood en Wit B. Haar
lem: 94. Ch. Bosch 27. C. Dekker 53 n.o.: H.
van Zeeland 4. v. 37. J. P. de Ruig 1 v. 41,
H. Wijkhuisen 1 v. 5.
Rood en Wit B: 139 v. 5. H. van Zeeland
24. J. P. de Ruig 96; C. Dekker 3 v. 43. R.
Schlatmann 1 v. 49, J. Beïjk Jr. 1 v. 5.
Tweede festmatch begonnen
In.de tweede Crioketwedstrijd tussen
West-Indië en Engeland gingen de gasten
het eerst naar de wickets. Voor de lunch
scoorden zij 102 runs voor het verlies van
een wicket.
Rae en Stollemeyer hadden het aanvan
kelijk niet gemakkelijk tegen het goede
bowlen en uitstekende fielden der Engel
sen en bovendien was de pitch zeer zacht.
Na een uur wees het scoringboard nog
slechts 37 runs aan en kort hierop kwam
Stollemeyer leg before wicket. Samen met
Worrell voerde Rae voor de lunch de
score op tot 102, waarbij de 28.000 toe
schouwers, onder wie koning George, zeer
goed spel te zien kregen.
Aan het einde van de eerste dag had
het elftal van West-Indië 310 runs ge
scoord voor het verlies van zeven wickets.
Na de lunch tot aan de thee hadden de
West-Indiërs de score snel opgevoerd en
toen gepauzeerd werd bleken de gasten
237 runs te hebben gescoord voor het ver
lies van slechts drie wickets. Na de thee
was Jenkins bij het bowlen uitnemend op
dreef, en de wickets van West Indië vielen
sneller. Rae bracht zijn totaal op 106,
waarop hij gevangen en gebowld werd
door Jenkins.
Vanmorgen zette West-Indië de innings
voort. Op 326 hadden allen een beurt gehad.
De laatste drie wickets vielen voor zes
Om twaalf uur trokken de Engelsen
naar de wickets. Na drie kwartier hadden
zij 49 runs zonder verlies van een wicket
gescoord.
Bokser Remie overleden
Remie bokste Zondag in Rotterdam om
het kampioenschap van Nederland licht
gewicht tegen de titelhouder Jan Nicolaas.
In de zevende ronde moest Remie enkele
klappen incasseren en ging acht tellen neer.
Direct daarop ging de gong. Remie was
echter niet in staat de achtste ronde te her
vatten.
Onmiddellijk daarna is hij met een hersen
bloeding in zorgwekende toestand naar het
Wester-ziekenhuis overgebracht, waar hij
vanmorgen om acht uur is overleden. Remie
is zes en twintig jaar geworden.
Reginald Harris, de Engelse wereldkam
pioen sprint voor professionals 1949, werd
na zijn verovering van de titel vorig jaar
door de Britse sportpers gelanceerd als
„de Britse sportsman". Deze eretitel wordt
elk jaar uitgereikt, en zelden is de keuze
van een candidaat aan zoveel critiek on
derhevig geweest. Men mag inderdaad be
twijfelen, of Harris nu werkelijk de groot
ste sportieve figuur der Engelsen is hij
heeft gisteren in elk geval opnieuw be
wezen, dat hij op het ogenblik de snelste
man op een fiets is. Hij won zonder al te
veel moeite de Grand Prix van Amsterdam.
Eindstand weerspiegelde de sterkte
Harris, Van Vliet, Derksen, Plattner
(Zwitserland), Pauwels (België), Gérardin
(Frankrijk), Schandorff (Denemarken),
Scherens (België). Dit is de klassering van
de sprinters geworden na 15 ritten a deux,
één a trois en één a quatre. De krachts
verhouding is niet veel anders. Harris
toonde zich duidelijk de sterkste. Na hem
vormen Van Vliet en Derksen een aparte
klasse. Plattner, eens wereldkampioen der
amateurs, is een uitmuntend renner, jong,
en met zijn hersens op de juiste plaats.
Sinds hij overging naar de beroepsklasse
heeft hij echter ook veel andere nummers
gereden en zo aan pure snelheid ingeboet.
Pauwels kent zijn vak ook, maar schiet in
snelheid duidelijk te kort bij zijn Neder
landse rivalen; van gelijke sterkte is on
geveer de oude rot Gérardin. Ook de vete
raan Scherens, die de veertig al gepasseerd
is, heeft met zijn zeven wereldkampioen
schappen alle ervaring die nodig is om
de plannen van zijn tegenstanders te voor
zien. Zijn benên kunnen zijn hersens ech
ter niet meer bijhouden en het was jam
mer, de eens zo trotse veroveraar van
regenboogtuien het te moeten zien afleggen
tegen de zeven anderen zelfs tegen de
kersverse beroepsrenner Schandorff, die
het vermoedelijk zelfs van een handjevol
matige Belgische en Franse sprinters zou
verliezen.
Alleen Plattner had het moeilijk
Plattner bereikte op de minst overtui
gende wijze via twee herkansingsritten
de halve finale. Hier sneuvelde hij, dui
delijk vermoeid, zonder enige kans tegen
Van Vliet en ook de derde plaats moest hij
aan Derksen laten.
Derksen en Harris toonden beiden wei
nig zin, het initiatief te nemen en na ruim
een halve baan kropen zij nog langs de
Marathontribune. De Nederlander bleef
op geringe afstand achter zijn tegenstander
en moest daar blijven toen Harris snelheid
vermeerderde. Hij was niet in staat, de
Engelsman ernstig te bedreigen.
Van Vliét was de enige, die Harris tot
uiterste krachtsinspanning dreef wat
wel wordt uitgedrukt door de tijd over de
laatste 200 m. (11,6 sec.), die 0,8 sec. en
meer beneden de andere tijden van deze
middag ligt. Ondanks de een of twee deci
meter verschil bij de eindstreep, was Har-
ris' overwinning volkomen overtuigend en
de wereldkampioen mocht terecht het ge
juich van het publiek en het erelint van
Amsterdams burgemeester, mr. A. J. d'Ailly
in ontvangst nemen.
Teleurstelling voor Van Est
In een omnium, bestaande uit een klasse-
mentsrit over 10 km. en twee ritten achter
handelsmotoren van elk 20 km., ging de
grote strijd tussen twee gelijkwaardige
rivalen: Van Est en Schulte. De laatste
toonde een betere beheersing van de
beide onderdelen. Door zijn betere sprint
verzamelde hij veel meer punten in de
klassementsrace. Dit bracht hem de totale
overwinning, want in de beide andere ritten
kon hij met zijn jachten geen vat krijgen
op Van Est, die een buitengewoon regel
matig en hoog tempo had, dat de meeste
andere renners tot wanhoop bracht. De
Luxemburger Gillen, een jongeman met
goede capaciteiten, werd verdiend derde.
Misschien had Lakeman deze plaats kun
nen bereiken, maar in de eerste rit achter
motoren liep hij door materiaalpech een
achterstand van 8 ronden op, die hem in
het eindklassement natuurlijk weinig goed
deed.
Omnium voor beroepsrenners. Klasse-
menstrit over 10 km.: 1. Schulte 14 pnt.,
2. Gillen (Lux.) 13 pnt., 3. Lakeman 8 pnt,.
4. Van Est 7 pnt., 5. Evers 5 pnt., 6. Peters
4 pnt., 7. De Hoog 3 pnt., 8. Diot (Fr.) 1 p.
20 km. achter handelsmotoren: Eerste
rit: 1. Van Est 21.02,2; 2. Schulte op 150 m.,
3. Gillen op 250 m„ 4, De Hoog op 490 m.,
5. Diot op 800 m., 6. Evers op 1180 m., 7.
Peters op 1200 m., 8. Lakeman op 4050 m.
Tweede rit: 1. Van Est 20.23,0; 2. Schulte
op 225 m., 3. Evers op 620 m., 4. Lakeman
op 1150 m., 5. Gillen op 1170 m., 6. Peters
op 1700 m., 7. De Hoog op 1760 m., 8. Diot
op 1875 m.
Totaal: 1 Schulte 5 pnt., 2. Van Est 6
pnt,, 3. Gillen 10 pnt., 4. Evers 14 pnt., 5.
Lakeman 15 pnt., 6. De Hoog 18 pnt., 7.
Peters 19 pnt., 8. Diot 21 pnt.
ADVERTENTIE
BLOEMENDAAl TELEFOON 22143
FEUILLETON
door E. Phillips Oppenheim
23)
Hij verliet de kamer en Dutley luisterde
met enige verwondering in zijn blauwe
ogen naar het dichtslaan van de deur.
Toen hij alleen was, stond hij nogmaals op
en liep naar het raam. Vandaar keek hij
over het fabriekserf naar de vijf reus
achtige gebouwen en de schijnbaar einde
loze rijen schuren, naar de fabrieksschoor
stenen, die zwarte rook uitbraakten en de
ommuurde ruimten met deuren, waardoor
een wachterts huisje. Was geplaatst om de
grote putten daar binnen te bewjrteen
merer. ven chemicaliën. Het electrische
treintje trok een lange rij wagens van
de fabriek naar de magazijnen en een
voortdurende stroom van mensen met
papieren in de hand bewoog zich onophou
delijk van cle kantoren naar de fabriek en
omgekeerd. Er waren vele duizenden
werklieden over die gebouwen verspreid,
die allemaal werkten voor de wereldbe
roemde firma Bootbroyd.
Dutley schoof, het raam op en liet het
geraas van de machines op zich inwerken.
De laatste maal, dat hij daar gestaan had,
had het hem, ofschoon net geheel buiten
zijn toenmalig leven viel, een zekere in
spiratie gegeven. Op deze dag was er iets
dreigends, iets sinisters in dat geraas.
Matthew Parkinson kwam de kamer
weer binnen, ging zitten en overhandigde
Dutley een getypte lijst. Deze bekeek ze
zonder enige schijn van belangstelling.
Toen hij er echter mee klaar was, keek hij
op en vroeg:
„Moet ik veronderstellen, dat deze lijst
volledig is?"
„Een complete lijst van iedereen, die in
aanmerking komt. We hebben er natuur
lijk geen arbeiders op gezet".
„Ik wil met u wedden, dat men een
naam vergeten heeft".
„Ik zou het niet denken", antwoordde
Parkinson. „Bovendien, welke van onze
employées heb je ooit bij naam gekend?"
„Iemand, die Thomas Ryde heet", ant
woordde Dutley zonder enige aarzeling.
Matthew Parkinson bleef onbeweeglijk
zitten, maar er kwam een eigenaardige
verandering in zijn gelaatsuitdrukking,
een totale ongewone glinstering in zijn
ogen. Hy scheen iets te willen zeggen,
maar veranderde blijkbaar van gedachte.
Dje eigenaardig gevormde mond van hem
trok weer zijwaarts, als door een onver
klaarbare emotie.
„Wat weet je van Thomas Ryde?", vroeg
hij ruw.
Dutley grinnikte.
„Niet veel", gaf hij toe. „Maar de laatste
keer, dat ik hier was even voor ik naar
het buitenland ging was er een klein
mannetje met een goud-omrande bril op,
op dit kantoor. Hij was bezig een lezing
voor u te houden, hoe sommige boeken
gehouden moesten worden. Ik hoorde u
over hem tegen Stephenson spreken, als
over Thomas Ryde".
„Maar hoe ter wereld heb je die naam
onthouden".
„Wel, ik zal u vertellen, hoe ik die ont
houden heb", legde Dutley uit. „Er was
vroeger een jongen, die Thomas Ryde
heette een jonge in Harrow. Ik speelde
tegen hem voor Eton. Hij was de eerste,
die ik ooit op die speciale manier zag
bowlen op dezelfde manier als Bosan-
auet later deed. Ze noemden hem Thomas
Ryde een pezig klein ventje; zijn vader
was accountant. Toen hij de school ver
liet, kreeg hij ergens een baantje in de
Oost, dus veronderstel ik, dat hij zijn
cricket wel verwaarloosd zal hebben".
„Maar hoe wistje, dat onze Thomas
Ryde hier weggegaan was?", hield Par
kinson am.
„Dat was maar een gelukkige gissing,"
gaf Dutley toe, terwijl hij op de armleu-
van zijn stoel ging zitten en met zijn been
heen en weer zwaaide. „Een dezer dagen
zat ik in een verkeersopstopping in Queen
Victoria Street en zag ik een man uit een
kantoorgebouw komen en een taxi aan
roepen. Ik wist, dat zijn gezicht mij be
kend voorkwam, maar ik kon hem toch
niet dadelijk thuis brengen. Ongeveer een
uur later, toen ik er totaal niet meer aan
dacht, herinnerde ik mij plotseling, dat
hij de man was, die ik hier met u had zien
praten en die u Thomas Ryde noemde. Het
is natuurlijk mogelijk, dat ik het mis heb,
wat betreft zijn heengaan hier, maar daar
ik hem met een tas door de City zag lopen,
leek de veronderstelling mij niet al te ge
waagd".
Parkinson stak de hand uit naar de lijst
en nam een potlood op.
„Thomas Ryde," zei hy, „werd hier voor
de eerste maal heen gezonden door een
accountantsfirma. Hij was een van die
mensen, die een studie maken van het op
zetten van administraties en bedrijfs-effi-
ciency. Hij stond dan ook feitelijk niet op
onze loonlijst, hetgeen naar ik veronder
stel de reden is, dat men hem niet op deze
lijst geplaatst heeft. Als een soort neven-
bedrijf heeft hij een agentuurzaak in de
buurt van Cannon Street. Wij laten hem
een hoop van onze afval verkopen. Zijn
zaak is op nr. 6, Thugwell Row. Wel, je
ziet, dat ik het hier voor je opgeschreven
heb."
Dutley stak de lijst met een onverschil
lig gebaar in zijn zak.
„Eigenaardig," mompelde hij nadenkend,
„hoe die namen soms in je geheugen blij
ven hangenWat zoudt u er van zeg
gen, als we eens op de club gingen lun
chen? Ik veronderstel, dat ik nog altijd
lid ben, hè?"
„Of je lid bent, of niet," zei Parkinson
een beetje gewichtig, terwijl hij opstond,
„het zal me een genoegen zijn, je te gast
te hebben. Ik wilde alleen maar, dat het
voor een prettiger gelegenheid was."
HOOFDSTUK XI.
Dutley kon niet nalaten met enig genoe
gen om zich heen te kijken, toen zijn auto
die middag de brede laan opreed, die naai
de woning van Matthew Parkinson voerde.
Ondanks de uitgestrekte serres en broei
kassen, de nagebootste voorgevel uit de
tijd van Koningin Elisabeth, de uitgestrek
te gazons en de velden, die zich tot de
rivier uitstrekten, was Marlingthorpe Hou
se nog altijd een fraai herenhuis, dat in
een passende omgeving stond.
Alles was buitengewoon netjes. Het
meisje, dat hem binnenliet, was een keurig
type; het rook er naar de was, waarmee
de eiken vloer in de hall bewerkt was en
men had de indruk, dat alles precies op
zijn. plaats stond in de bekende kamers,
waar Dutley hier en daar een blik in kon
werpen, toen hij naar zijn bestemming
werd geleid. Het kleine vertrek, waar het
meisje hem heenbracht, had een geheel
ander aanzien dan de rest van het huis
slordig, vaag ruikend naar sigarettenrook,
een paar zeer moderne Franse schetsen aan
de muur, een stapel muziek op een kleine
vleugel, terwijl de laatste Engelse en
Franse tijdschriften ordeloos op een tafel
lagen.
Een meisje stor.d uit een gemakkelijke
stoel op om hem te verwelkomen en stak
hegi beide handen toe. Dutley bracht ze
aan zijn lippen.
„Grace, m'n kind," zei hij met een stra
lende glimlach, „je wordt ieder dag knap
per."
Zij lachte en duwde hem in een lage
stoel naast de hare.
„Iemand moet toch de eer van de familie
ophouden," verklaarde zij. „Paps begint
erg af te zakken. Het was vriendelijk van
je om nog tijd te maken om hierheen te
komen, Charles."
„Ik zou er niet aan denken om hier te
komen, zonder dat te doen," verzekerde
hij haar.
„Thee?"
Graag! Zij belde.
„Er liggen sigaretten op tafel," wees zij
hem. „Neem wat je hebben wilt."
Zij leunde met de handen achter het
hoofd in haar stoel. Het was eigenaardig,
zo weinig als zij op haar vader leek; slank,
blond en fijn gebouwd met grijs-blauwe
ogen, een voorhoofd, dat wees op schran
derheid, en een gevoelige mond.
(Wordt vervolgd
