Litteraire Kanttekeningen Dansschool „Schröder" Danslessen voor R.K. Eerst water, toen land, nu weer water Volgende maand mogelijk nieuwe loonoorlog in Italië XJitgi Dinsdag 29 Augustus 1950 o ALEXANDER POESJKIN: „De kapsteinsdoehïer" (Serie „De Fenniks", L. 3. Veen's Uitgevers Mij, Amsterdam) DE RUSSISCHE litteratuur begint met Poesjkin. Door hem werd de voertaal tot instrument der letterkundige schoon heid. Als een „getrouw handwerksman", „in het zweet zijns aanschijns" zoals men van Flaubert pleegt te zeggen, bewerkte hij zijn zinnen, hij als eerste, tot sobere, heldere, beeldende welluidendheid, tot strenge klaarheid. Terecht is hij en vooral de dichter-Poesjkin met Mozart vergeleken, met wie hij de op de smart veroverde blijmoedigheid en gratie gemeen heeft, ondanks de ondertoon van zijn wezen, deze toon van weemoed, gloed en tederheid, van onstuimigheid bovendien, waarin de „Russische ziel" spreekt. Want Russisch was Poesjkin tot in zijn merg, ver groeid met het verleden van zijn land, met de zeden, sprookjes, legenden van zijn volk, met het lot der verdrukten en vernederden, met de vrijheidsdrang der opstandigen, der Decabristen, voor wie de naam van de rebel Poegatsjow symbool was gebleven van heldhaftig verzet tegen lijfeigenschap en Czarenknoet. Poesjkin behoort tot de schrijvers wier genie hen en daarin schuilt hun groot heid onbewust het algemeen-menselijke doet vertolken wanneer zij van eigen levens- en zielservaringen spreken. In die zin is „De kapiteinsdochter", zijn enige voltooide roman, bijna nog meer het boek van de ruige, vurige boerenbevrijder Poe gatsjow en van Rusland ten tijde van de grote Czarina en als zodanig een histo rische roman dan van de door familie traditie, opvoeding en militair eergevoel aan het Czaristische regiem verbonden officier Grinjow (wiens lot in zo menig opzicht gelijkenis vertoont met dat van Poesjkin), de dichterlijke minnaar, een Don Quichotte der ridderlijkheid, wiens Sancho Panza dan de trouwe dienaar Sa- welitsj, toonbeeld van de toegewijde lijf eigene, zou kunnen zijn. Poegatsjow, de vriend-vijand, telkens opdoemend in de hachelijke ogenblikken van Grinjow's avontuurlijke leven, is zijn tegenspeler en tijdelijk tevens zijn noodlot. Aan hem heeft Grinjow de bevrijding te danken van zijn geliefde Masja uit een door Poegatsjow veroverde vesting, uit de greep van zijn medeminnaar, de naar de rebellen over gelopen luitenant Sjwabrin; hèm is het te wijten dat Grinjow, onder verdenking staande van sympathieën met de opstande lingen, veroordeeld wordt tot verbanning, een vonnis dat de trouwe Masja even beeld van de edele, zuivere, in haar een voud zo schone Tatjana uit „Jewgenij Onegin" door een vermetel bezoek aan het keizerlijk paleis bij Catharina II te elf der ure ongedaan weet te maken. Grinjow's gevoelens jegens Emelja Poegatsjow, deze zwerver-vrijheidsstrijder met zijn fonke lende ogen en woeste baard, zijn eën meng sel van bewondering, ontzag, vrees en vijandschap. Ook van heimelijke instem ming? Dat Poesjkin, vriend van de Deca- bristenleider Küchelbecker tijdens de jaren van zijn „lyceum"-opleiding (men leze er de in ons land vrijwel onbekend gebleven, voortreffelijke roman „Küchelbecker" van Tynjanow eens op na, waarin ook aan Poesjkin een „rol" is toebedeeld) de be ginselen van de (Franse) revolutie, van vrijheidsrechten en constitutionele rege ringsvorm was toegedaan, dat hij knoet en slavernij verfoeide, had hij in zijn jeugdige overmoed allerminst verloochend. Bitter heeft hij zijn hekeldichten later moeten berouwen: hij boette er zijn gehele verdere leven voor. Éénmaal verdacht in de ogen van geheime politie, militaire gouverneurs en Czaar bleef hem aan straffen weinig meer bespaard dan de Siberische hel: cen suur, verbanning, laster, tot de ergste aller beproevingen, zijn „verheffing" tot hof jonker en -dichter toe, vergalden zijn levensgeluk, noodzaakten hem tot de uiter ste waakzaamheid of tot stilzwijgen. Is het daaraan toe te schrijven, dat Grinjow aar- zeiend blijft staan tussen despotisme en menselijke vrijheid, tussen onderworpen heid en verzet? Men heeft hem, deze Grin jow, voor een voorbode gehouden van wat latei- de „overtollige mens" werd genoemd, van de ontwortelde, voor wie van het ver leden geen voedingsbodem meer kan zijn en de weg naar een nieuwe levensvorm, maatschappelijk en geestelijk, versperd wordt door de ballast der traditie. Poesjkin heeft en ook in dat opzicht is het verschijnen van „De Kapiteinsdoch ter" een „historisch moment" in de ge schiedenis der Russische letteren inder daad de komst van deze uit het leven ver- bannenen voorvoeld, al behoorde hijzelf Onder auspiciën van het Nationale Comité voor een Vrij Europa zal in October te Berlijn de „Vrijheidsklok"die gegoten is in Croydon (EngelandX, worden geïnstal leerd. -Alvorens de klok haar plaats in het Berlijnse stadsbeeld krijgt, zal zij een tocht door de Verenigde Stalen maken. - Op de foto: de Vrijheidsklok wordt in het Victoria Doek te Londen aan boord van de „American Clipper" gehesen. Agenda voor Haarlem DINSDAG 29 AUGUSTUS Grote Kerk: Orgelconcert, 8 uur. Frans Hals: „Opium", 14 j., 2.30, 7 en 9.15 uur. Palace: „Fra Diavolo", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Francis", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur, Gity: „Pinocchio" alle leeft., 11, 2,15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „De spookhaven" en „De ondergang van de Dolfijn", 14 j., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Rem brandt: „De bruid was een man", alle leeft. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. WOENSDAG 30 AUGUSTUS Frans Hals: „Die Fledermaus", 18 j., 2.30, 7 en 9.15 uur. Bioscopen: Middag- en avond- Voorstellingen. niet tot hen: daartoe had hij, hoe vereen zaamd, het leven te lief. Wel scheidde zijn dichterschap hem onoverbrugbaar van de wereld die hem omringde: van balzaal en hofceremonieën, van galant avontuur en intrige. Het „Dichter, ding niet naar de gunst der velen" en de daarop volgende regels vol vertroostende aanvaarding van de lasten die zijn kunstenaarschap hem oplegde te lezen in een van zijn schoon ste gedichten klonk niet anders dan Lermontow's „Nooit zal de wereld zich met mij verzoenen". In deze tijd van vereenzaming, uit ont goocheling meer dan ooit toegewijd aan zijn werk, schreef Poesjkin „De Kapiteins dochter": in 1833'34, een drietal jaren voor zijn dood, waarin hij door een hem opgedrongen duel werd gedreven. De dich ter die Shakespeare boven Byron had leren stellen, Rusland zo niet Europa de grootste en schoonste roman in versvorm, „Jewgenij Onegin", had geschonken, vatte ervaring en historie, liefdesideaal en volks verhaal nog eens samen in een zedenschil dering van een zo boeiende kracht, dat de grote man van „Oorlog en Vrede" er be hagen in kon scheppen: Tolstoi, die ook Poesjkin's „Vertellingen van Bjelkin" aan prees vanwege de „weldadige invloed die ervan uitging". Een weldadige invloed het is duidelijk, waarop Tolstoi doelde: op Poesjkin's onge meen boeiende verhaaltrant, zijn stylistisch meesterschap, zijn soberheid en ironie, en zeker op datgene wat Poesjkin zelf roemde als de eerste deugden van het proza: „nauwkeurigheid en bondigheid". Het is de vertaler, mr. A. S. de Leeuw, verre van gelukt, deze brilliante kwaliteiten van Poesjkin's taal tot hun recht te doen komen. Het Russisch met zijn oneindig rijke schakeringen in de gevoelswaarde van de woorden stelt aan de vertaler on gemeen hoge eisen, en zeker hogere dan waaraan mr. Dè Leeuw, die zijn moeder taal onvoldoende beheerst, heeft kunnen beantwoorden. Ik citeer uit één enkele passage, die kans ziet Poesjkin's spannende bladzijden over een sneeuwstorm een meesterstuk van taal tot een stuntelige beschrijving te verminken, de volgende stijlbloempjes: „Misschien gaat de storm liggen en wordt de hemel weer vrij, dan vinden wij de weg wel aan de sterren. „de wind is van ginds gaan blazen.„ik zeide de voerman, te rijden". En wat te zeggen van germanismen als: „daar'zijn ze op elkaar losgetrokken", „het had niet mogelijk moeten zijn" (es batte nicht sein sollen!) en „een stille jonge man. was mijn bekende"? Hoe ter wereld het gesteld moet zijn met een meisje dat „noch dood noch levend is", hoe met een „man van gemiddelde lengte" blijft één van de vele rebussen, waarvan de vertaler een niet geringe voorraad tot zijn beschikking heeft. Vertalen is een kunst. Poesjkin vertalen is een dubbele kunst, waaraan alleen een kunstenaar zich mag wagen. C. J. E. DINAUX. Nederlandse firma's op de „Chicago Fair" zijn tevreden De eerste Amerikaanse internationale handelsbeurs, de „Chicago Fair" is Zondag gesloten. Over het algemeen waren de ver tegenwoordigers van de Nederlandse fir ma's, die aan de beurs hebben deelgeno men, tevreden over de resultaten. Er wer den aanzienlijke orders ontvangen en er werden agentschappen opgericht, niet al leen in de VerenigdeStaten maar ook in vele andere landen. De Nederlandse handelsvertegenwoordi ger te Chicago, de heer E. L. Heehtermans, heeft medegedeeld, dat de Nederlandse firma's orders ontvingen ter waarde van 270.000 dollar. Er wordt nog onderhandeld over orders ter waarde van 230.000 dollar. Ook werden er vele pfoèfordërs ge boekt. Voor een machine voor het breken van eieren bestond grote belangstelling van de zijde van grote bakkerijen, ijsfabri- kar ten en de producenten van gedroogde eieren, en voor een automatische drukpers, die volgens de Amerikaanse drukkers een voorbeeld is van vakmanschap en die goed koper is dan soortgelijke Amerikaanse persen. Er worden plannen gemaakt om in 1951 weer een handelsbeurs te houden. De heer Heehtermans is van mening, dat dan veel meer Nederlandse firma's er aan zullen deelnemen. Regeling voor groepsreizen naar Zwitserland Met Zwitserland is een overeenkomst gesloten over het reizen in groepsverband. De leider van de groep moet in het be zit zijn van een lijst, met de naam, voor namen, plaats en datum van geboorte, woonplaats en nationaliteit van ieder der deelnemers. Het verblijf in Zwitserland mag ten hoogste twee maanden duren. Indien alle deelnemers in één gemeente wonen dient de liist door de burgemeester van deze gemeente gelegaliseerd te zijn. Indien de deelpemers in meer dan één gemeente wonen, maar in één provincie: door de Commissaris der Koningin in die provincie. Indien zij in meer dan één provincie wonen, wordt de lijst gelegali seerd door het ministerie van Buitenland se Zaken. Het aantal deelnemers aan een groeps reis moet tenminste 6 bedragen en mag niet meer zijn dan 51, met inbegrip van de leider. Ieder der deelnemers moet in het bezit zijn van een identiteitsbewijs, bij voor keur een Bewijs var. Nederlanderschap. In Mei van dit jaar is ook met Frank rijk een dergelijke overeenkomst gesloten. Echter moeten voor Frankrijk van de lijst zoveel copieën worden gemaakt, dat aan iedere grenspost, die de groep pas seert, er één kan worden afgegeven en moet het individuele identiteitsbewijs door een "officiële instantie zijn afgegeven. Een dergelijke regeling geldt ook voor België. Zij die nog niet de bloeiende Victoria Regia in de Hortus Botanicus te Amsterdam hebben gezien, kunnen zulks alsnog heden avond en Woensdagavond doen van 20 tot 22 uur. ADVERTENTIE Raamsingel 16 Tel. 11045 AANVANG der 12 SEPTEMBER a.s. INSCHRIJVING VAN LEERLINGEN vanaf 1 Sept. dagelijks van 25 en van 79 uur. Prospectus wordt op aanvraag gaarne toegezonden. Wonderlijke geschiedenis van het Slotermeer bij Halfweg Enkele maanden geleden vertelden wij bijzonderheden over de uitbreiding van Amsterdam-West. Publieke Werken is het polderland ten Zuiden van de weg Haar lem-Amsterdam en ten Noorden van de Haarlemmermeerpolder aan het ophogen. Verscheidene zandzuigers en happers op kranen ziin in actie. Op enkele punten is de huizenbouw al begonnen, zodat er tem po in het werk zit. In de komende jaren verrijst daar een wijk die, wat grootte be treft, een stad kon zijn. De bebouwing van. de hoofdstad nadert dan Halfweg op enkele kilometers na. Bij het maken der plannen is gedacht aan de noodzakelijkheid om voor recrea tie-mogelijkheden voor de. bewoners van Amsterdam-West te zorgen. Wij deelden reeds mede dat tussen Amsterdam en Halfweg het Slotermeer gegraven wordt. Een flinke waterplas. De lengte is onge veer 3 km en de gemiddelde breedte is op 300 meter te stellen. De bedoeling is dat het meer gebruikt zal worden voor allerlei watersport en er komt ook een strandbad. Het viel ons, toen wij een kaart van 1600 bestudeerden, op, dat op dezelfde plaats waar nu het meer wordt gemaakt, in die tijd reeds een meer werd gevonden. Bij informatie op de afdeling Stadsont wikkeling van Publieke Werken te Am sterdam bleek dat het oude Slotermeer (toen Slootermeer geheten) geheel her steld wordt. Nadat indertijd de wenselijk heid gebleken was om in die wijk water te brengen, lag de oplossing voor de hand: herstel van het oude meer. In het midden van de 17de eeuw werd het Slootermeer tot een polder gemaakt; nu in het midden der 20ste eeuw, dus juist 300 jaar later, wórdt de polder weer meer. Wie oude kaarten bestudeert, ziet dat er in vroeger eeuwen heel wat land gewon nen is door inpolderingen. Daartegenover staat dat toen ook meren groter werden doordat het water grote Stukken land ver zwolg. Het Haarlemmermeer is van dit laatste een bewijs. Nederland voerde en voert nog een gedurige strijd met het water. De inpolderingen beoogden land voor cultuur te winnen. Als zodanig heeft ook de Slooterpolder goede diensten bewezen. Dat de polder nu weer een meer wordt is niet omdat er' land teveel is, maar nu is op deze plek de eis van recreatie-moge lijkheden weer overwegend. Bovendien zat Amsterdam met het zandprobleem. Grote stukken laag polderland moeten opgehoogd worden en er is moeilijk aan zand te komen. Bovendien is zand duur, o.a. door het transport. Nu kon het zand uit de Slotermeerpolder gebruikt worden om het omliggende land op te hogen. De molens bij Amsterdam Er is nog geen beslissing gevallen over de twee watermolens die aan de weg Haarlem-Amsterdam staan. Het opho- gingswerk wordt zo uitgevoerd dat op dit ogenblik de molens nog gespaard worden. Maar het is zeker zo werd ons mede gedeeld dat de molens zullen verdwij nen. In het komende stadsbeeld van Am sterdam-West passen zij niet. De molens zijn betrekkelijk laag, zodat zij verloren zouden gaan in de hoge bebouwing die op deze plaats komt. Er wordt evenwel nog gezocht naar een mogelijkheid om de mo lens elders in Amsterdam, waar zij beter in het landschap passen, opnieuw op te bouwen. De kans dat zo'n oplossing ge vonden wordt is niet uitgesloten, want men wil elke mogelijkheid aangrijpen om de molens voor het nageslacht te bewa ren. De levering van Amerikaans oorlogsmateriaal naar West-Europa gaatondanks de hoge eisen die de strijd op Korea aan de Verenigde Staten stelt, onverminderd door. Een aantal tanks, bestemd voor de versterking van de defensie der Oude Wereld, gereed voor verscheping in een haven aan de Amerikaanse Oostkust. Ernstige sociale grieven aan de orde Drie vakbonden gaan samen actie ontketenen i teuwe aven (Van onze correspondent te Rome Voor het eerst sedert de oprichting van een vrije (katholieke) arbeidersorganisatie toont deze zich bereid tot samenwerking met de zogenaamd „algemene", in werke lijkheid communistische vakvereniging. De derde organisatie, die der sociaal-democra ten, sloot zich inmiddels bij deze beide aan, met het gevolg dat dus alle Italiaanse ar beiders dezelfde gedragslijn zullen volgen in de grote sociale strijd, die hier wellicht de volgende maand gaat ontbranden. De statistiek wijst uit dat de kosten van levensonderhoud ongeveer 51 maal zo hoog zijn als in 1938, de lonen der fabrieksarbei ders 54 maal, die van het kantoor- en winkelpersoneel 41 maal zo hoog als in genoemd jaar, doch die gegevens, zo ver klaarde ons Di Vittorio, de secretaris van de „algemene vakvereniging", zijn mislei dend. De na-oorlogse economische ont wrichting heeft tot een vervlakking van de loonschalen geleid.Het bedrijfsleven was dermate geknakt dat de vakbonden die tijdens het fascistisch bewind machteloos waren geweest en in de jongste jaren eerst weer moesten leren op eigen benen te staan - reeds tevreden waren wanneer zij konden bereiken dat iedere arbeider al thans een loon ontving, waardoor hij in zijn dringendste levensbehoeften kon voor zien. Dit betekende dat het verschil tussen het loon van een geschoold vakman en dat van een volkomen ongeschoolde hulpkracht vrijwel kwam te vervallen. Later zijn er verscheidene loonsverhogin gen gekomen, maar ook daarbij werd niet of nauwelijks rekening gehouden met het verschil tussen geschoolden en ongeschool den. Het gevolg is dat thans de onge schoolde vaak tot 60 a 70 maal zijn vroe gere hongerloontje ontvangt en dus beter af is, terwijl de vakarbeider-specialist ge noegen moet nemen met in het gunstigste geval 40 maal zijn vooroorlogse loon en er dus, evenals het kantoor- en winkelperso neel, sterk op achteruit is gegaan. Voor die beide grote categorieën eisen de bonden derhalve herziening der loontarievén. Dat dit. geen overbodige weelde is, meende Di Vittorio te kunnen aantonen aan de hand van statistieken. Volgens het Italiaanse centrale bureau voor de statistiek moet het normaal gezin van man, vrouw en twee kinderen tenminste de beschikking hebben over 53.000 lire per maand. Gegevens van het ministerie van Arbeid wijzen uit dat het gemiddelde loon van de i.700.000 ar beiders, werkzaam in de 16.000 grootste bedrijven van Italië, slechts 27.500 lire bedraagt. Een verhoging der lonen over de gehele linie zou stellig tot inflatie leiden, 'waarvan de kleine man in de eerste plaats het slachtoffer pleegt te zijn en daarom zijn de honden het er over eens geworden dat zij alleen herziening zullen eisen van de lonen der geschoolde krachten. Die verhogingen bedragen van 710 tot 3900 lire per maand. Voor kantoor- en winkelperso neel worden verhogingen verlangd van 2260 tot 8650 lire. De bonden achten deze eisen niet onredelijk, daar de productie in de laatste twee jaar met 15 procent is ge stegen zonder dat het aantal arbeiders in de industrie toenam. De netto-winsten der ondernemers over 1949, zo verzekert Di Vittorio, bedroegen 450 milliard lire, de gevraagde herzieningen zouden volgens hem slechts een vermeerdering der uit gaven van vijftig milliard betekenen. Het lijkt alles heel mooi en overtuigend, maar de „confederatie van de industrie", de werkgeversorganisatie, is het met de Zo moet het natuurlijk niet. Dit paard was er blijkbaar achter gekomen dat de muur niet uit stenen maar uit houten blokken bestond en dat het er voor hetzelfde .geld> dóór- in plaats van overheen kon springen. Het gebeurde op het internationale concours-liippique dat op het ogenblik in Aken wordt gehouden. cijfers van Di Vittorio niet eens. Niet de netto-winst van de industrie bedroeg 450 milliard, zo betoogt deze organisatie, maar de winst zonder aftrek van dividenden en nieuwe beleggingen en zonder aankoop van nieuwe machines. Bovendien meent de werkgeversbond dat de genoemde cijfers min of meer op schattingen berusten. De ware cijfers, waaraan men zich houden moet, zijn die, welke de verschillende ondernemingen aan de fiscus hebben ver strekt, zo zegt deze bond. In Nederland zal men dit misschien van zelfsprekend vinden, in Italië kon geen ant woord lachwekkender zijn, daar de Italiaan nog geboren moet worden, die een belas tingaangifte-formulier naar waarheid in vult. Voorts meent de werkgeversbond dat het inkomen van 53.000 lire, door het bu reau voor de statistiek als minimum aan gegeven, te hoog is en slechts bedoeld is voor „een gezin met een behoorlijke levens standaard". Vooral dit laatste heeft bij de arbeiders kwaad bloed gezet, niet alleen omdat het dwaasheid is te veronderstellen dat een gezin van vier personen „behoor lijk" kan rondkomen van 53.000 lire, maar ook omdat een „behoorlijke levensstan daard" voor arbeiders dus klaarblijkelijk door de werkgeversbond niet nodig wordt geacht. In werkelijkheid kan geen enkele huisvrouw voor vier personen dagelijks twee maaltijden (natuurlijk zonder vlees of vis) klaarmaken zonder meer dan duizend lire uit te geven. Voor huur. en voedsel zijn dus reeds ruim 40.000 lire nodig. Licht, gas, belasting, schoolgeld, kleding, schoeisel en enige ontspanning zouden dus moeten wor den bestreden uit de resterende 10.000 lire. Om de koopwaarde van dit bedrag slechts met een voorbeeld te illustreren: indien slechts één lid van het gezin dagelijks twee maal met tram of bus op en neer moet rijden, kost dit alleen reeds 4200 lire per maand! Geest der werkgevers moet veranderen Een andere opmerking van de wei-k- geversbond, namelijk dat in het arbeiders gezin gewoonlijk meer dan één kostwinner is, berust op waarheid, maar doet naar het oordeel der vakbonden niet ter zake. Het feit dat ook een der kinderen of de vrouw veelal enige verdienste heeft, mag immers geen reden zijn om het loon van de man als gezinshoofd laag te houden. Het geringe sociale gevoel der grote Ita liaanse ondernemers werd zowel door De Gasperi alsook door de Paus reeds herhaal delijk gelaakt. De geest van de Italiaanse rijke burgerij moet grondig veranderen willen in dit land rust en orde terugkeren. De vrije bonden staan, waar het om ern stige sociale grieven gaat, zijde aan zijde met de- uiterst linkse, hoewel zij hun zelf standigheid in ieder opzicht willen bewa ren om, zodra de agitatie een politiek karakter zou krijgen, hun gedragslijn te herzien. De strijd is openlijk aangekondigd voor September. Italië gaat dus een periode van ernstige woelingen tegemoet en indien de regering niet tussenbeide komt en de werkgevers voorschrijft, aan redelijke eisen der vakbonden tegemoet te komen, is een algemene werkstaking vrijwel zeker. Handbal Kampioenschap van Haarlem De eerste dag van het tournooi om het kampioenschap van Haarlem heeft geen'ver rassingen gebracht. De ploegen waarvan ver wacht werd, dat zij zich in de halve finale zouden plaatsen, hebben de verwachtingen niet teleurgesteld. Er is in alle wedstrijden fel gestreden ondanks het feit, dat het ver schil in klasse soms groot was. De wedstrij den voor dames begonnen met Bato Rapiditas. Uit deze wedstrijd is wel gebleken, dat het- spel der ploeg van Rapiditas vergeleken bij vorig seizoen vooruit is gegaan. De overwin ning van Bato was met 21 dan ook aan de krappe kant. Concordia, de hoofdklasser, had met BGV niet veel moeite. In een rustig tempo werd gespeeld en het resultaat was een zege van 4O.S.S. leverde een vinnige strijd tegen HOC, doch moest toch met 3—2 de meerdere erkennen. IJmond doelpuntte tegen Beverwijk eenmaal en kwam in de volgende ronde. Bij de heren begon het met een doelpun- tenregen van BGV, waarvan de nieuw ge formeerde OSS-ploeg het slachtoffer werd. 192 werd de uitslag. IJmond trachtte vooral in de eerste helft tevergeefs vat te krijgen op Concordia. Zonder resultaat. De rust ging met een veüige voorsprong van 51 voor Concordia in. Na de rust deden de Haar lemmers het wat kalmer aan, waardoor IJmond nog drie maal een tegenpunt kon maken, terwijl Concordia er twee maakte, waarvan het eerste uit een werkelijk brilliant staaltje van samenspel, 7—4 werd de score. Rapiditas had op Bato wel een groot overwicht en maakte er 113 van. De uitslagen van tussentijds gespeelde vriendschappelijke wedstrijden zijn: dames: Rapiditas 2BGV 2 6—1. Heren: Concordia 2—Rapiditas 2 1—7; Rapiditas 3—IJmond 3 6—6. NIEUWE UITGAVEN OVER BEELDENDE KUNST Dr. W. Martin: „De schilderkunst in de tweede helft van de zeventiende eeuw" (Bigot en Van Rossum N.V., Amsterdam 1950). Eugène Fromentin: „De oude meesters (Rijswijk. N.V. Leidse Uitgevers Maat schappij 1950). A. C. Willink: ,.De Schilderkunst in een kritiek stadium" (J. M. Meulenhoff, Amster dam 1950). P. W. J. Steinz: „De wonderwereld der beeldende kunst" (Bosch en Keuning N.V. 1950). Deze vier, keurig verzorgde uitgaven streven elk naar een eigen doel. Het werk van Prof. Dr. W. Martin, „De schilderkunst in de tweede helft van de zeventiende eeuw" behoort tot een serie- uitgave „Nederland's Kunstbezit in musea bijeengebracht". De bedoeling is liet terrein tussen de volledige monographle èn de meer- willekeurige museum-catalogus ie bewerken. Zodoende kan een catalogus ontstaan die bijna alle Nederlandse musea bestrijkt en buitengewoon verhelderend kan zijn. De redactie berust by Dr. H. E. van Gelder en H. P. Baard. Van de 337 uitnemende afbeel dingen zijn een aantal in kleurendruk. Onder de afbeeldingen vindt men ook het aan Canada gechonken schilderij van Meindert Hobbema: Landschap met watermolens, dat in het Mauritshuis hing. Een uitnemende karakteristiek der schil ders en bespreking der afgebeelde schilde rijen verhoogt de waarde van dit standaard werk. De vertaling van Eugene Fromentin s „Les Maitres d' Autrefois" (door J. Tersteeg) is degelijk. Het boek moge wat verouderd zijn, de stijl blijft nog briljant. Bijzondere bete kenis krijgt deze uitgave door de toevoeging van 102 illustraties die eventueel naast de Franse tekst kunnen worden gebruikt en het genot van Fromentin's werk ten zeerste verhogen. Het werk van A. C. Willink: „De schilder kunst in een kritiek stadium" is misschien wel het beste bewijs van de stelling, dat een goed schilder geen goed criticus behoeft te zijn. Dit werkje (verlucht met 16 illustra ties) is desondanks belangwekkend. We hebben het meerdere malen gelezen. De titel is te veel omvattend: au fond gaat het om Willink, Willink en nog eens Willink. En Willink is de moeite waard. Kunstcritisch bezien is Willink's beeldspraak vaak wat geforceerd, zijn psychologische inleiding lijdt aan het zelfde euvel. Maar daarnaast bevat dit korte boek zoveel praktische op merkingen. zoveel kleurige détails over schilders-ateliers en academies, over tech niek en eigen ontwikkeling, dat men het de schrijver gaarne vergeeft dat hij o.a. Cour- bet's waarde voor de moderne kunst over drijft. Als staal van Willink's stijl citeren we zijn beschrijving van een Parijse schilder school, waar Mondriaan wordt geïmiteerd „Midden op den vloer ligt een grote witte rechthoek. Gekleurde, uit karton geknipte cirkels, rechthoeken, parallelogrammen, tra pezia, etc. liggen gereed. Het „creëren" begint. Eerst wordt een cirkel op het witte vlak geschoven, daarna een 'langgerekte rechthoek, vervolgens, na enig wikken en wegen, een trapezium van kanariegeel kar ton. De „schilder" zet het vlak, zoals de kunstterm luidt „in spanning". No enkele elementen worden ingeschakeld. Het „kunst werk" is gereed. De „schilder" plaatst nu een doek op den ezel en begint de „grond"- compositie te copiëren". Interessant is Willink's standpunt ten aan: zien van de non-figuratieve kunst, waarbij hij opmerkelijke historische lijnen aanwijst. De methodische opzet van het boek van P. W. J. Steinz „De wonderwereld der beel dende Kunst" is vermoeiend en onoverzich telijk. Een aantal, elk op eigen wijze ge borneerde personen causeren op verwarren de manier over kunst. Diepgang of rustig definiëren is op die manier niet mogelijk. Veel beter is de afzonderlijke bespreking van de 25 afbeeldingen van grotendeels mo derne kunstwerken. Daarom kunnen wc dit boek wel ter lezing aanbevelen, al hadden we het toegejuicht als de schrijver wat meer begripsconcentratie had getoond. H. SCHMIDT DEGENER Voetbal Spelers van Blauw Wit geschorst Het bestuur van Blauw Wit had een uit nodiging van Heerenveen aanvaard, om op Zaterdag en Zondag deel te nemen aan een tournooi ten bate van de bestrijding der t.b.c. De spelers van het eerste elftal wilden wel medewerking verlenen, onder voorwaarde, dat zij hun echtgenoten of verloofden kon den meenemen. De kosten zouden zij zelf be talen. Hiertegen had het bestuur bezwaren en toen de spelers weigerden mee te gaan, heeft het bestuur de spelers voor een week geschorst en aanvoerder Bergman voor vier weken. Het reserve-elftal heeft in Heeren- •veen gespeeld. Blauw Wit was uitgenodigd Zondag 3 Sep tember tegen Vitesse te spelen ter gelegen heid van het in gebruik nemen van een nieuw terrein. Deze uitnodiging is niet aan vaard en thans zal Feijenoord in Arnhem uitkomen. Wedstrijden beginnen halfdrie In De Sportkroniek is een lijst opgenomen van verenigingen uit de Koninklijke Neder landse Voetbalbond, die haar thuiswedstrij den om half drie beginnen. Bij die clubs zijn Haarlem en RCH, Aan de lijst zijn de volgende clubs ont leend: ADO '20 (Heemskerk), DIO, Halfweg, Haarlem, Hillegom, Hillinen, De Kennemers, Kinheim, Lisse, RCH, Scholen, Stormvogels, Velsen, Wijk aan Zee en Zandvoortmeeuwen. De wedstrijden van HBC beginnen om kwart over twee. Onderzoek naar wedstrijd van badgasten-elftal Het bestuur van de Koninklijke Neder landse Voetbalbond heeft, blijkens een bericht in de officiële mededelingen, besloten een speciale commissie van onderzoek te benoe men voor de wedstrijd tussen een Zand- voorts elftal en een badgasten-elftal, die ondanks het feit, dat toestemming was ge weigerd, toch doorgang heeft gevonden. Engelse League De uitslagen van de gespeelde wedstrijden voor de Engelse League luiden: Eerste divisie: Stoke City—Huddersfield Town 01; Tottenham HotspurBolton Wanderers 4—2; Wolverhampton Wanderers —Derby County 2—3. Tweede divisie: Cardiff CityManchester City 1—1; Leicester City—Birmingham City 13; Sheffield UnitedSwansea Town 61. VOETBALWEDSTRIJD FINLAND—DENE MARKEN 12. Denemarken heeft met 21 de landenwedstrijd tegen Finland ge wonnen. Na de eerste helft leidden de Denen met 10. WIM SLIJKHUIS GEHULDIGD. Wim Slijkhuis, de nieuwe Europese kampioen op de 1500 meter, is Maandagavond door zijn clubgenoten van „De Trekvogels" te Den Haag gehuldigd. Nadat de Haagse muziek vereniging „Crescendo" enkele marsen had gespeeld nam de heer J. van Zwijndregt, wet houder van Onderwijs te 's-Gravenhage, het woord. Hij wenste Slijkhuis geluk en stelde diens nrestatie aan de jeugd ten voorbeeld. Daarna sprak de heer H. Jochems, voorzitter van de Haagse Athletiekclub „De Trekvo gels" enkele gelukwensen uit.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1950 | | pagina 5