C
Taxi? Bel 1.2.3.4.5
PRIMA NAAISCHAREN
WEBER
.Clowntje Riek
C Kort en Bondig
Moord in Wenen
Dinsdag 29 Augustus 1950
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlenische Courant
Zcc"'fSVelserdumweg eiste Maandagmiddag haar tol van een
TTmuij! if t r, l t9e melkf'essen °P meg was van Santpoort naar een
njjjltb lahrwk. De bocht werd wat al te driest genomen, codat de driewieler
ondersteboven ging, 328 j!essen braken, het dak van de cabine beschadigd werd. en
bfiéeno^i? f 2s t0t Xen,p!l'at'e kree«- De scherven zfin door de gemeentereiniging
bijeengeveegd en de geschrokken chauffeur kon zijn reis na een volledige ommekeer
vervolgen.
Paviljoen voor verplegers bij
ziekenhuis „Joannes de Deo"
Achter het ziekenhuis Joannes de Deo
aan de Maarten van Heemskerkstraat is
een verplegerspaviljoen in gebruik geno
men, dat plaats biedt aan twintig leken-
en leerling-verplegers. Tot heden woonden
deze buiten het ziekenhuis, doch door de
bouw van het paviljoen is het mogelijk
hen in communiteit op te* nemen. Het pa-
viljoen heeft een eet- en recreatiezaal'en
slaapkamers voor de verplegers.
Ter gelegenheid van de opening heeft
de Broeder-overste Werenfridus het woord
gevoerd en herinnerd aan de nieuwe rich
ting in de opleiding van verplegers. Het
paviljoen zal daarbij goede diensten be
wijzen.
ADVERTENTIE
AMSTERDAMSCKE RIJTUIG MIJ.
Rit van de RAC-West
Aan de rit van de RAC-west hebben ver
scheidene Haarlemmers en rijders uit de
omgeving deelgenomen. Algemeen winnaars
zijn geworden G. J. en E. F. Dijkstra uit
Heemstede met Austin (48 strafpunten) Zij
wonnen ook in de klasse 750 tot 1500 cc. In
de klasse tot 750 cc. werden eerste in het
algemene klassement H, C. Hoogeveen en H.
W. Hoes uit Haarlem met Minor (154 straf
punten), in de klasse 1500 tot 3000 cc. G. E.
van Beel en mevrouw N. E. Scharröo—Hoek
uit Den Haag met Citroën (98 strafpunten)
en in de klasse 3000 cc. en hoger J. van
Vemde en C. A. Groeneveld uit Aerdenhout
en Haarlem met Kaiser (56 strafpunten).
De wedstrijd bestond uit een nacht- en
een dagrit. Eerst werd in de nacht naar Zeist
gereden en de deelnemers hadden moeilijk
heden met lastig te vinden controleposten,
Drie van de honderdnegentig équipes kregen
geen strafpunten. Op de dag moesten 320 km.
afgelegd worden en tijdens deze rit liepen
alle deelnemers strafpunten op.
ADVERTENTIE
vanaf 3,
GR- HOUTSTRAAT 1C6 B.D. HOUTBRUG
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 28 Augustus 1950
ONDERTROUWD: 28 Aug.. F. Kruithof en
M. de Haan: J. G. Roos en N. Minneboo.
BEVALLEN van een zoon: 25 Aug., E.
Beliaartde Jongh: D. A. BeersHorn; 26
E. Wr. Riepmavan der Goes: E. B. Bles
graafvan Kleef; M. T. de WildtJoosten;
27 Aug., C. H. van BuuringenDreijer; E.
M. Peltzervan Dijk; M. E. Huibertsvan
Leeuwen; T. BaasBockweg; C. Albers
Zwart; M. ZuiderwijkGrote; 28 Aug., K.
M. Mollema—de Goede; LI. S. SliekerDe-
lissen; A. G. M. StassenKoekkoek.
BEVALLEN van een dochter: 25 Aug., A.
M. MeijerKloes; A. Murdochvan Brug
gen; 26 Aug., A. SmitHalff; C. M. Vries
mande Winter: J. C. de DroogGeerlings:
M. ToolHoomans; 27 Aug.. C. M. van Hoof
van Maris; V. van SchoutenBaganz; D.
J. SandersNaezer; G. de GrootKopjes
Niemann; 28 Aug.. P. van Emmerik
Roemers.
OVERLEDEN: 25 Aug.. J. C. Schürmann,
71 j.. Kamperlaan; 26 Aug., A. A. Schmitz
van der Valk. 85 j., Ged. Oude Gracht; G.
Pasma—Tiemensma. 73 j., Slachthuisstraat;
28 Aug.. C. de Gelder, 38 j.. Kenaupark.
Muziek
Cor de Groot
speelde Chopin
De aantrekkingskracht van Cnopins
klaviermuziek duurt onverminderd voort
en het is wel opmerkelijk," dat via Chopin
zoveel jonge mensen de weg naar de con
certzaal vinden. Ook voor het recital dat
Cor de Groot gisteravond gaf, was de be
langstelling verheugend groot de zaal
was propvol en onze eminente Neder
landse pianist zorgde er voor dat het pu
bliek zodanig in de toverban van Cnopins
kunst kwam, dat het bij de eerste de beste
gelegenheid een dergelijke schoonheids-
sensatie stellig weer zal willen ondergaan.
Misschien ook wel wanneer er eens geen
Chopin beloofd wordt; de muzikale tover
tuin is immers zo oneindig uitgebreid en
verscheiden, dat men zich op de duur bij
dat éne bloemperk dat Chopin heet al
is dit dan nog zo aantrekkelijk niet kan
bepalen, zonder een eenzijdige voorstelling
van de macht der muziek te krijgen.
Waarmee ik in de verste verte niet bedoel
dat Chopin evenmin als welke andere
grote componist ook op zijn manier
eenzijdig zou zijn. Het programma van
deze avond bewees het tegendeel. Niet
alleen was er grote variatie in de zes
nummers die vóór de pauze gespeeld wer
den, doch het éne werk dat de andere
helft van het recital innam, de 24 Prelu
des, op. 28, is op zichzelf een staalboek
van gemoedsbewegingen, een muzikaal
dagboek waarin de componist op beknopte
of meer uitgebreide wijze zijn verander
lijke stemmingen in klank vertolkte. Tus
sen de hoogste juichtoon en de uitdruk
king van de diepste verslagenheid liggen
in dit sublieme opus allerlei gevoelens op
gehoopt. Men kan ze titels geven, ze in
verband brengen met belevenissen van de
componist, er een verhaaltje bij verzin
nen; maar nodig is dit niet om er de
diepe ontroering en al haar geladenheid
van te ondergaan, want de muziek open
baart slechts dan haar grootste kracht,
wanneer .zij in ons die er naar luisteren
de .snaren van gelijkgestemde gevoelens en
ervaringen in trilling weet te brengen.
Wanneer een zo smaakvol en kundig her
schepper als Cor de Groot de tussenper
soon is, wordt het genieten van Chopin's
muzikale confidenties wel zeer gemakke
lijk gemaakt. Maar vraag niet wat het
vereist, al deze aspecten van het menselijk
gemoed in klank waar te maken! Cor de
Groot slaagde er volkomen in.
Niet minder boeiend was zijn spel in de
nummers vóór de pauze: de met tederheid
en hartstocht vertolkte Nocturne in cis, de
brillant gespeelde Wals in As, de trots
klinkende Polonaise in cis, de grillige, om
niet. te zeggen raadselachtige Mazurka's
(vooral die in c, op. 56 no. 3) en ten slotte
de zeer delicaat en sterk beeldend geïn
terpreteerde eerste Ballade, zij konden
stuk voor stuk gelden als meesterlijke
herscheppingen. Het opgetogen publiek
wist de pianist nog een Ecossaise als toe
gift als te dwingen.
JOS. DE KLERK
Ongevallen in Groenendaal
Maandagmiddag was de negen-jarige A.
C. uit Haarlem in een boom in Groenen
daal geklommen. Bij het naar beneden
gaan viel de knaap er. brak zijn linker
been op twee plaatsen. Per ziekenauto is
hij naar het Diaconessenhuis te Haarlem
vervoerd.
Twee uur later viel de acht-en-zestig
jarige dame M. H. uit Amsterdam uit de
draaimolen in de speeltuin in Groenen
daal. Zij brak een sleutelbeen en moest
eveneens per ziekenauto naar het Diaco
nessenhuis worden vervoerd.
De controleur van 's Rijks belastingen
C. Schoenmakers is %-an Haarlemmermeer
naar Waalwijk verplaatst.
J. C. Tadema 80 jaar
Een bekend en algemeen zeer geacht
Haarlemmer, de heer J. C. Tadema, wordt
5 September 80 jaar.
De heer Tadema is Haarlemmer van ge
boorte. Hij bezocht hier het Gymnasium en
studeerde daarna aan de universiteiten in
Leiden en Utrecht in de Letteren; zijn doc
toraal examen legde hij te Utrecht af. Na
zijn studie werd hij opgenomen in het uit
geversbedrijf van de Erven Bohn. Zijn
broer, de heer J. L. Tadema, die verleden
jaar overleed, was zijn medefirmant. Bei
den waren leidende figuren in de kring van
de Nederlandse uitgevers.
Ook in het Haarlemse verenigingsleven
nam de heer Tadema een belangrijke plaats
in, vooral de muziek had zijn bijzondere
belangstelling. Lange tijd was hij bestuurs
lid van de Haarlemse Bachvereniging en
van de afdeling Haarlem van de Maat
schappij tot bevordering der Toonkunst.
Van de laatste vereniging was hij voorzit
ter. Ook van het hoofdbestuur van Toon
kunst maakte hij deel uit.
De H.O.V. heeft ook veel aan de heer
Tadema te danken. Bij het 125-jarig be
staan der vereniging werd hem het ere
lidmaatschap aangeboden.
In de loop der jaren heeft de heer Ta
dema zich uit vele bestuursfuncties terug
getrokken, omdat hij het beter vond dit
werk aan jongere krachten over te laten.
Thans is hij nog directeur van Teyler's
Stichting.
De regering erkende de verdiensten van
de heer Tadema door zijn benoeming tot
Officier in öe Orde van Oranje Nassau.
De heer Tadema zal.op zijn verjaardag
uïtstedig zijn, zodat hem alleen schriftelijke
gelukwensen kunnen bereiken. Wij zijn er
evenwel van overtuigd dat hij van zeer veel
kanten bewijzen van belangstelling zal
ontvangen, want velen zullen deze gelegen
heid ongetwijfeld aangrijpen om hem nog
eens te doen blijken dat hij en zijn werk
algemeen zeer gewaardeerd worden.
Toen de heer Tadema 70 jaar werd,
schreef onze hoofdredacteur over hem een
artikel. Daarin werd o.a. gezegd: ..Tadema
is een man die algemeen geacht en ver
trouwd wordt, wiens raad men gaarne
vraagt en wiens arbitraal oordeel in moei
lijke geschillen men vaak heeft ingewon
nen, wiens gezonde humor men graag hoort
en wiens warme hart voor zijn medemen
sen men kent. Een echte Nederlander in de
beste zin des woords, een goed vriend voor
velen. Deze dingen vooral moesten eens
gezegd worden, nu hij de leeftijd der ster
ken bereikt. En het geschiedt van harte."
Daarop werden de heer Tadema nog vele
gelukkige jaren toegewenst.
Die wens wordt nu herhaald.
Meer vrijheid voor
woningbouwverenigingen?
Op het in Amsterdam gehouden inter
nationaal stedebouwkundig congres heeft
mr. J. Bommer, adviseur aan het ministerie
van Volkshuisvesting en Wederopbouw ge
sproken over de woningbouwverenigingen.
Over de verdeling der woonruimte in Ne
derland gaf hij het volgende overzicht: be
woond door de eigenaar 28 percent, dienst
woningen 1,7 percent, huurhuizen 57,5 per
cent, woningbouwverenigingen 9,2 percent,
weldadigheidsinstellingen 0,3 percent en
gemeentewoningen 3,3 percent. Het totaal
aantal woonhuizen in Nederland bedraagt
2.050.003. Ongeveer 10 percent der wonin
gen is eigendom van woningbouwvereni
gingen. Het systeem van woningbouwver
enigingen achtte mr. Bommer goed, al heeft
het ook zijn schaduwzijden. Eén hiervan is
de financiële zwakte, waardoor de vereni
gingen op de overheid moeten steunen en
daardoor onderworpen zijn aan' allerlei
regelingen, die hun zelfstandigheid niet ten
goede komen. In Nederland is de regering
doende hierin verbetering te brengen en
indien dit gelukt zullen de woningbouw
verenigingen een belangrijker ról gaan
spelen dan tot dusverre hét geval was.
Politierechter
Het bleef niet bij
hart en hersenen
Een man, wiens beroep het is, wielren
ners te masseren en tot steeds grotere pres
taties te kneden, onderwierp nu het hekje
van de beklaagdenbank aan een kramp
achtige massage voor de Haarlemse politie
rechter, die hem zorgelijk aankeek. „We
dachten juist dat het nu eindelijk afgelo
pen was met al die diefstallen in het Haar
lemse slachthuis en nu begint U er weer
mee". De masseur zweeg bevestigend. „U
hebt daar op 21 Juni met een paar kennis
sen staan praten?" „Jawel edelachtbare".
..En die hebben u een runderhart gegeven?"
„Jawel". „En een beetje ossehersenen?"
„Inderdaad".
Maar verdachte was met dat hart en die
hersenen niet tevreden geweest. Hij had
boven zich aan een groot rek vele blozende
ossepenzen zien bungelen en klaarblijkelijk
gedacht: „Aan een rek, zo volgeladen, mist
men één, twee pensjes nietMaar men
miste ze wel. „Niemand gaf u toestemming
om daar tien pond vet uit te gaan snijden
en die mee te nemen", verklaarde de poli
tierechter. „Nee. edelachtbare". „Waarom
deed u het dan?" „Die penzen waren vee
voeder", zei de sportmasseur. „Dan is het
helemaal onbegrijpelijk, wat wilde u dan
met dat vet?" Er kwam geen antwoord en
de verdachte kreeg twintig gulden boete,
subsidiair twaalf dagen.
„Welk oog sloeg hij blauw?" vroeg de
politierechter vervolgens aan een incasseer-
dei', die kwam getuigen tegen een jongeman
door wie hij op de vuist was genomen. „Het
rechter, mijnheer de rechter", getuigde de
incasseerder. Hij was al vijf keer bij een
familie geweest om de afbe(alingssom van
een karpet en vijf keer had men hem ver
zocht, de volgende week terug te komen.
„Stel je voor, dat je baas dat ook zei, als je
salaris moest vangen", zo was hij ten einde
raad gaan moraliseren. Dit slikte de zoon
des huizes niet. Ten eerste de onbeleefdheid
om steeds weer voor die afbetaling terug te
komen en dan bovendien nog zo'n preek,.
Toen de incasseerder reeds in alle lijd
zaamheid was weggefietst, zette de zoon
een spannende achtervolgingsrace in om
uiting aan zijn verontwaardiging te geven.
En de incasseerder incasseerde. „Hoeveel
klappen gaf u hem?" vroeg de politierech
ter zakelijk. „Ik heb hem er ééntje gege
ven", aldus de verdachte. „Drie", weerlegde
de incasseerder met de zekerheid, die in
zijn beroep wordt vereist.. De uitspraak was
een mondvol: „Vijfentwintig gulden sub
sidiair vijftien dagen met een voorwaarde
lijke gevangenisstraf van tien dagen en drie
jaar proeftijd".
Nog eens hulp
bij ongevallen
ADVERTENTIE
LINDBERGH
TOURINGCARS
Dagtochten
Antwerpen en Brussel f 1 2.50
Giethoorn en Salland f 1 O.—
Holterberg-Geld. Achterh. f 9.-—
Brabantse Vennen S 9.—
Arnhem-NijmegenB.enDalf 8.—
Elien-Montierland 19
Arnhem-Apeldoorn f 7.50
Plaa'sbespreken
LINDBERGH REISBUREAUX
AMSTERDAM:
Damrak 41telef. 4571 5 - 48956
Nassaukade 152a, telef. 88698
HAARLEM:
KI. Houtstraat 1, telef. 17229
AMSTELVEEN:
J. Benninghstraat 37, telef. 2766
Lindbergh Reizen
Beiere Reizen.
Voor de kinderen
„Wil jullie 't boven ook eens bekijken?" vroeg de Kabouter.
Hij bracht de twee langs 'n trapje naar de bovenverdieping; die was gebouwd in
hei brede gedeelte van de paddestoel. Ook daar vonden ze het erg leuk.
„Kijk", zei de Kabouter, een dakraampje openend. ..Hier heb je een aardig uitzicht.
Je kunt hier goed zienwelke kant we dadelijk uitmoeten naar het dorp!"
Ja, dat zagen ze. En ze bewonderden ook de mooie bloemen, die in dit gedeelte van
het bos bloeiden. Het zag er echt vrolijk uit. Het leek hun helemaal niet kwaad, om
in dit bps te wonen.
Voordat ze weer het trapje afdaaldenbekeken ze ook nog even het gezellige bed,
dat hier stond.
„Slaapt u hier?" vroeg Bunkie.
„Ja, dat is mijn bed. Heerlijkals ik 's avonds na een dag flink werken, daarin ga
slapen tot de volgende morgen vroeg!"
Sirenes op de ziekenauto's?
In aansluiting op publicaties over hulp
verlening bij een ongeval in Haarlem-
Noord schrijft de heer R. Struyk (gediplo
meerd verpleger met 35-jarige ervaring te
Amsterdam, die nu enige maanden ervaring
heeft als chauffeur op een ziekenauto te
I-Iaarlem)ons, dat ook in dit geval de zieken
auto zeker enige minuten eerder ter plaat
se had kunnen zijn, als er voor zo'n wagen
door het overige verkeer ruim baan ge
maakt wordt, zodat het rijden met een
flinke snelheid mogelijk is.
Het moet zo schrijft hij niet zo
zijn, dat wij in een langzaam tempo ach
ter auto's, handkarren en rijwielen blijven
sukkelen totdat er eindelijk een gaatje vrij
komt waardoor je kunt schieten. Rode
stoplichten mogen in spoedgevallen voor
ons geen belemmering zijn, evenmin een
verkeersagent. Of, zoals ons laatst over
kwam, toen wij een patiënt, die een acute
operatie moest ondergaan, naar een zïe-
I kenhuis brachten, dat een brugwachter
j vlak voor ons de bomen neerliet, waardoor
wij ruim 5 minuten moesten wachten.
Zoiets gebeurt in Amsterdam niet. Daar
zijn de ziekenwagens van een sirene voor
zien. Als die gehoord wordt, is het voor
ieder het sein om de weg vrij te maken.
Als nu het hoofd van de politie de fir
ma Mathot toestemming verleent om de
sirenes op de ziekenwagens te plaatsen en
bovendien aan de politie opdracht geeft
om deze wagens onder alle omstandighe
den voorrang te geven, dan is al veel ge
wonnen.
Tot zover deze opmerking.
Wij bespraken deze kwestie met de heer
A. G. Spaargaren van de firma Mathot.
Deze deelde ons mede dat hij het in het
algemeen met die opmerkingen eens is.
Persoonlijk heeft hij ook meermalen er
varen dat de ziekenauto's bij verkeerslich
ten, vei'keersagenten en bij bruggen on
nodig oponthoud hadden.
Wanneer de politie hem toestemming
geeft om sirenes op de ziekenwagens te
zetten, is hij daartoe bereid. De drie-tonige
claxons zijn nu weer te krijgen. Zij kosten
200 per stuk, zodat het voor de vijf wa
gens een uitgaaf is van 1000, maar die
wil hij zich wel voor dit goede doel ge
troosten. Hij zou dan bovendien bereid zijn
aan zijn personeel opdracht te geven van
die sirenes slechts een spaarzaam gebruik
te maken, dat wil zeggen ze alleen te ge
bruiken als de omstandigheden dit wetti
gen.
De hoofdcommissaris van politie zag de
voordelen van het rijden met een sirene
voor Haarlem niet in. Er kunnen eerder
nadelen ontstaan, als een bestuurder van
een ziekenwagen met een grote snelheid
rijdt. Mogelijk ontstaan er nieuwe onge
lukken en dan zal hij eerst de patiënt van
zijn ongeval naar een ziekenhuis moeten
vervoeren en dan rijden naar de plaats van
het ongeval, waarvoor hij is gealarmeerd.
De politie-agenten hebben opdracht om
ziekenauto's zoveel mogelijk voorrang te
verlenen. Het is voor chauffeurs van zie
kenauto's wel noodzakelijk bij verkeers
lichten te stoppen. Ook de bestuurders van
de radio-wagens der politie hebben op
dracht bij de verkeerslichten te stoppen,
behoudens het feit, dat zij zich moeten
vervoegen naar een plaats, waar hun aan
wezigheid zeer dringend gewenst is. Het
zal natuurlijk wel eens kunnen gebeuren,
merkte de heer J. Fontijne op, dat op en
kele gedeelten van de route voor een fiets-
rijder of een handkar gestopt moet worden,
doch dat behoeft nog niet te betekenen, dat
de chauffeur vele minuten later op de
plaats van het ongeval aankomt.
De heer J. H. W. Schol te, directeur van
het Haven- en Marktwezen, deelde ons
naar aanleiding van de opmerking over het
stoppen bij bruggen mee, dat hieromtrent
geen bepaalde voorschriften bestaan. Als
een brugwachter een ziekenauto ziet nade
ren en er is nog kans om over de brug te
gaan, dan wordt de gelegenheid geboden.
De brugwachter moet echter rekening hou
den met het aankomende schip. Een be
stuurder van een auto kan door te remmen
op korte afstand stoppen. Dat kan een
stuurman van een schip niet. Indien deze
er niet op kan rekenen, dat de brug open
is, dan kunnen er aanvaringen ontstaan
met grote nadelige gevolgen. Wat het lange
wachten bij een brug betreft, merkte de
heer Scholte nóg op, dat als een bestuurder
van een ziekenauto bemerkt, dat hij beter
over een andere brug kan rijden, hij daar
voor gelegenheid heeft vooral bij het
centrum, waar verscheidene bruggen zijn.
Op het ogenblik gebeurt het tenminste
vaak, dat autobestuurders naar een andere
brug rijden en eerder op de plaats van be
stemming arriveren dan als zij zouden
wachten.
Franse autobus in Oostenrijk
verongelukt
Volgens een bericht van het Oostenrijkse
nieuwsbureau is in de streek van Innsbruck
een ongeluk gebeurd met een Franse auto
bus. Vijf van jde hierin zittende Franse
toeristen kwamen om het leven, 13 werden
zwaar gewond. De overige acht passagiers
liepen slechts lichte verwondingen op.
BINNENLAND
Te Wieringermeer is aanbesteed het
verbouwen van 13 boerderijen met pachters
woningen en bijgebouwen in de Wieringer
meer, in vier percelen. Er waren 17 inschrij
vingen. De laagste inschrijver voor alle vier
percelen was de aannemer P. Bot en Zonen
te Heerhugowaard met f492.000.
Het Prins Bernhardfonds heeft in
samenwerking met de K.L.M. studiereizen
mogelijk -gemaakt voor een vijftal kunst
schilders naar het buitenland. De eerste van
deze schilders, de heer C. Timmer, is naar
het Krugerpark in Zuid-Afrika vertrokken.
De heer Timmer is dierenschilaer.
Te Kortegene (Z.) is de grote landbouv-
schuur van de heer J. Vogelaar afgebrand.
De boerderij kon behouden blijven, maar de
tarweoogst is verloren gegaan, evenals het
gerst en het vlas. De boerderij behoort tot
de kroondomeinen. Waarschijnlijk hebben
kinderen door het spelen met vuur de brand
veroorzaakt.
Vrijwel onopgemerkt door het publiek
heeft Koningin Juliana Maandagavond met
de oudste drie prinsesjes de voorstelling van
„Apeldoorns Avondsprookje" in „Berg en
Bos" bijgewoond.
Het is weer mogelijk telegrammen naar
Oost-Indonesië te verzenden. Men dient
rekening te houden met ernstige vertraging.
Tussen Djakarta en Makassar is de lucht
postverbinding hersteld.
In twee buurtschappen bij Barneveld zijn
gevallen van pseudo-vogelpest geconstateerd.
Men heeft alleen een klein aantal kippen
vernietigd en de overige, die niet met de
zieke dieren in aanraking zijn geweest, ge
spaard in de hoop, dat zij van de ziekte vrij
zullen blijven.
Bij Veenendaal is dezer dagen een boe
renzoon óm het leven gekomen toen hij een
z.g. schrikdraad van de weide-afrastering
aanraakte. Men vermoedde dat juist op dat
ogenblik de bliksem in de schrikdraad was
geslagen. Uit een onderzoek door de Arbeids
inspectie is echter gebleken, dat de schrik
draad-installatie ondeugdelijk was.
Voor de fundering der turbo-generato
ren in de in aanbouw zijnde electrische cen
trale te Geertruidenberg zal niet van gewa
pend beton, maar van gelaste staalconstruc
ties gebruik gemaakt worden. Dit levert
een aanmerkelijke gewichtsbesparing op.
Bij het aardappelrooier vond een boe
renknecht in Vlagtwedde een gouden ring,
die een landbouwer uit Ommen daar 33 jaar
geleden had verloren. Op hetzelfde land
vond de knecht een dag later weer een gou
den trouwring. Deze bleek twee jaar geleden
door een inwoonster van Vlagtwedde te zijn
verloren.
HAARLEM EN OMSTR.
De Stadsschouwburg te Haarlem opent
Zaterdag het seizoen met een nieuw stuk van
„Comedia". Onder regie van Jan Teulings
wordt die avond en ook Zondag opgevoerd
,,'n Vreemd Meisje", blijspel van Pierre
Barillet en Jean Pierre Gredy. Hierin treden
op Myra Ward, Fien de la Mar, Jules Ver-
straete, Yde Andrea en Steye van Branden
burg.
De Chr. muziekvereniging „Arti et
Religioni" te Haarlem en het Geref. Evan
gelisatiekoor te Haarlem-Noord geven Don
derdagavond 31 Augustus een concert in de
muziektent in het Bloemendaalse bos.
De heer J. Koopmans, controleur der
directe belastingen etc. te Haarlemmermeer
is verplaatst naar Haarlem.
By de belastingen zijn verplaatst de ad
junct-commies titulair S. Iedema van Am
sterdam naar Haarlem (insp. Ie afd.) en R.
van der Scheur, eveneens van Amsterdam
naar Haarlem (insp. Ie afd.)
De heer en mevrouw Van BeemBijster,
Céaralaan 10, Overveen, herdenken vandaag
hun vijftigjarige echtvereniging.
In het Moederhuis te Heylhuysen is ln
de ouderdom van 85 jaar. overleden Zuster
Germania, vroeger onderwijzeres aan de
Maria-school aan de Koningstraat en later
enige jaren lerares van het Meisjes-lyceum
„Sancta Maria", waarvan zij de stichtster
was.
De R.K. Harmonie „St. Michael" en het
Katholiek Gemengd Koor te Heemstede zijn
voornemens op 26 September in het R.K.
Verenigingsgebouw aldaar een gecombineerd
concert te geven.
Dr. W. R. M. Noordhoff, predikant bij de
Remonstrants Gereformeerde gemeente te
Haarlem, die beroepen is naar Rotterdam, zal
Zondag aanstaande afscheid nemen van de
Haarlemse gemeente en Zondag 10 Septem
ber zijn intrede doen in Rotterdam, na
door dr. P. D. Tjalsma te zijn bevestigd.
Door een misverstand is in Haarlems
Dagblad van Vrijdag j.l. gemeld dat in Lisse
op 28 Augustus harddraverijen gehouden
zouden worden. Deze zullen echter pas op
28 September plaats vinden.
Ook op van munitie gezuiverde ter
reinen is voorzichtigheid geboden
Tijdens een heidebrand bij Veldhoven
(N.B.) op een terrein van een voormalige
munitie-opslagplaats der geallieerden is
geconstateerd, dat op dit terrein nog pro
jectielen lagen. Zij zijn tijdens de brand
ontploft.
Het Tweede Kamerlid de heer Van der
Zanden (K.V.P.) heeft naar aanleiding
daarvan vragen- gesteld aan de minister
van Binnenlandse Zaken. In zijn antwoord
zegt de minister dat na zuivering van een
terrein nimmer met volkomen zekerheid
gezegd kan worden, dat geen enkel projec
tiel is achtergebleven. Steeds moet op der
gelijke terreinen voorzichtigheid worden
betracht. Door veranderingen in het grond-
profiel kunnen bijvoorbeeld projectielen
onder - de bodemoppervlakte verdwijnen.
Naderhand komen zij dan vaak door de
zelfde oorzaak naar boven.
FEUILLETON
door Gisela Furtmüller
(Vertaald uit het Duits)
5)
Helbing keek op.
Heeft de kluis een geheim vak? Kent
u het slot ervan, meneer Legnitz?
Ja, inderdaad. Legnitz was weer wat
kalmer geworden. Mag ik de heren
verzoeken mij te volgen?
Hij ging voor en betrad, gevolgd door
beide politiemannen, Rothe's werkkamer.
Helbing en Urban hadden order gegeven,
dat in dit vertrek niets veranderd of aan
geraakt mocht worden. Het werd door een
politieagent bewaakt. Het personeel had
dezeorders stipt opvolgde en niemand
had het gewaagd ook maar ergens aan te
komen. Alleen de stoel achter de schrijf
tafel stond daar niet meer. Die had men
weggeschoven, toen men Rothe eruit op
had genomen en naar de sofa had ge
dragen. Het vertrek, dat met goede smaak
eii kostbaar gemeubileerd was, zag er even
onbewogen en keurig uit, alsof er niets
was gebeurd. Alleen een grote donkere vlek
op de schrijftafel, waarop Rothe met zijn
hoofd t.erecht was gekomen, getuigde van
de misdaad, die zich hier had voltrokken.
De inhoud van de kluis werd toch
zeker in het procesverbaal vastgelegd?
vroeg Legnitz. terwijl hij voor de kluis
stond en met de tweede sleutel, die hij op
Rothe's verzoek in bewaring had, de zware
stalen deur openmaakte.
Vanzelfsprekend, bevestigde Helbing.
Kijkt u hier, mijne heren, dan kunt
u het zelf zien, zei Walter Legnitz, terwijl
hij in de achterwand van de kluis op een
nauwelijks zichtbaar knopje drukte.
Langzaam weken twee staalplaten van
elkaar en werd een smalle opening zicht
baar. Helbings zaklantaarn lichtte de man
nen bij, die zich met gespannen gezichten
vooroverbogen.
Leeg! Het geld moet dus werkelijk
verdwenen zijn! riep Legnitz met een van
ontzetting trillende stem uit.
Deze trouwe vriend en medewerker van
de overledene kon het zich niet indenken,
dat Rothe het slachtoffer van een roof
moord was geworden.
Inderdaad is het geheime vak leeg,
en ik had eigenlijk niet anders verwacht,
merkte Helbing rustig op.
Ik hoorde gisteren van Wilkens, dat
Rothe zeer veel mensen, die het moeilijk
hadden .steunde. Is dat juist, meneer Leg
nitz, vroeg Urban.
Ja, dat is waar. Rothe wees zelden
iemand, die hem om steun vroeg, af, wan
neer hij ervan overtuigd was, dat de be
treffende persoon zijn steun verdiende.
Kent u namen van mensen, die hij
op zo'n manier hielp?
Legnitz knikte bevestigend.
Ik heb ze hier in mijn agenda geno
teerd, antwoordde hij, terwijl hij een klein
roodleren boekje uit zijn zak haalde.
Kijkt u maar, de namen met bijbehorende
aantekeningen van mensen, die Rothe
steunde of via mij liet ondersteunen, staan
hier opgetekend.
Urban schreef de namen over. Toen hij
aan de laatste kwam, keek hij op. Wie
is die Wilhelm Nordmann? Er staan hier
drie adressen vermeld. Twee zijn doorge
haald en bij het derde Is aangetekend:
„slechts tot 12/7". Wat betekent dat?
Wilhelm Nordmann was student. Hij
heeft vervolgens enige tijd hier als volon
tair gewerkt en is toen weer weggegaan.
Hij wilde zich als zelfstandig chemicus een
positie verwerven. Een schrandere kop,
maar enigszins een zonderling, die het idee
had tot grote dingen geroepen te zijn.
Daar hij altijd krap in z'n geld zat, was
hij bezig een goedkopere kamer te zoeken.
Mijn aantekening „slechts tot 12/7" duidt
erop, dat hij zijn tegenwoordige kamer op
die datum zou verlaten.
Werner Helbing bekeek met een snelle
blik de andere adressen.
Dirk Svensenmerkte hij bij één
ervan op. Die naam staat hier min of meer
apart van de andere, en er staan drie
vraagtekens achter. Wat betekent dat?
Werd hij ook door Rothe geholpen? Of
bestonden er alleen nog maar plannen bij
meneer Rothe om hem te gaan steunen?
vorste Urban verder.
Nee, hij werkte hier gelijktijdig met
Nordmann en is evenals deze vrij spoedig
v/eer vertrokken.
Waarom steunde Rothe Nordmann?
Nordman is zo arm als de bekende
kerkmuis en daarom besloot Rothe deze
begaafde, maar nerveuze jongeman met
een uitkering te helpen, die hij regelmatig
kreeg uitbetaald, terwijl hij Svensen hele
maal niet voor iets dergelijks in aanmer
king wilde laten komen.
De politiemannen luisterden vol inte
resse.
Mogen we hieruit opmaken, dat Rothe
voor Svensen geen bijzonder grote sym
pathie koesterde? vroeg Helbing.
Dat is volkomen juist, stemde Legnitz
toe. Rothe was aanvankelijk van mening,
dat Svensen zich tot een eerste klas werk
kracht zou ontwikkelen, maar hij werd
spoedig teleurgesteld. Svensen is wèl be
gaafd. doch moreel een zwakkeling. Hij
heeft het aan Rothe's goedheid te danken
gehad, dat veel van hem door de vingers
werd gezien.
Hoe zijn de omstandigheden van die
Svensen?
Ik ben daar niet van op de hoogte.
Rothe wist er meer van.
En die van Wilhelm Nordmann?
Nordmann is een wees en sinds zijn
prilste jeugd op zichzelf aangewezen. Zoals
ik al zei. is hij een begaafd, maar over-
nerveus jongmens. Dit was ook de reden,
dat hij nogal eens meningsverschillen met
Rothe had, welke deze overigens niet erg
ernstig opnam. Integendeel, hij lachte
vaak om Nordmann's eigenzinnigheid, en
zei altijd, dat er ondanks alles een goede
kern in hem zat. Daarom gaf hij hem ook
die ondersteuning.
Waarover gingen die meningsverschil
len?
Meestal over chemisch-technische
vraagstukken. Norcftnann is chemicus van
beroep en stond ook, nadat hij hier weg
gegaan was, in nauw contact met Rothe
over allerlei wetenschappelijke aangelegen
heden.
- Ik dank u voorlopig voor uw verkla
ringen, meneer Lenitz, zei Helbing, terwijl
hij deze de hand toestak. Zij zijn van zeer
veel belang. Wilt u zich ter beschikking
houden voor verdere uiteenzettingen? Het
kan nodig zijn, dat we u nogmaals lastig
vallen.
Vanzelfsprekend zal ik u gaarne ook
verder van dienst zijn, verklaarde Legnitz,
terwijl hij de kluis sloot en met de beide
politiemannen het vertrek verliet.
Er begint nu toch enig licht in het
;eheel te komen, merkte Urban met een
zucht van verlichting op, toen hij met Hel
bing weer de ontvangkamer van de over
ledene betrad. Die beide heren, zowel Sven
sen als Nordmann interesseren me bijzon-
dér. En vooral die hyper-nerveuze Nord
mann. Legnitz kon alleen maar verklaren,
dat de meningsverschillen, die deze meneer
met Rothe had, over chemisch-technische
vraagstukken gingen, maar het is heel goed
mogelijk, dat hier ook financiële aangele
genheden een rol speelden. Dit onderwerp
moet, hoe dan ook, zeer uitvoerig tussen
Rothe en hem behandeld zijn, anders had
Rothe zich immers niet bereid verklaard
hem, ook na zijn vertrek van de fabriek,
nog regelmatig zijn ondersteuning te doen
toekomen. Wat vind jij ervan?
Helbing schudde zijn hoofd.
Nee, Urban, ik geloof niet, dat Nord
mann iets met deze misdaad te maken heeft.
Ik ben van mening, dat hij een arme jon
gen is, die ervan droomt eens een beroemd
chemicus te worden. Ik ken zulke type's
bij dozijnen. Het zijn op een enkele
uitzondering na meestal zeer onschul
dige en fatsoenlijke mensen.
Hij wierp zijn sigaret in de asbak en liep
naar de deur.
Waar ga je nu heen? vroeg zijn col-
üga.
Werner Helbing keek met een glimlach
op.
Ik ben van plan mevrouw Mariene
Rothe met een bezoek te gaan vereren.
Doordat ze gisteren flauwviel, was het me
niet mogelijk haar te ondervragen. Ik wil
dat nu proberen te doen.
(Wordt vervolgd).
