PARijse siLhouetten
regent
Des winters als het
Bron van eiwitten
Rotan en blank hout
fluweel
Ook tweed en
Eet visl
Ruiten
zijn goedkoop en goed
Als een fleurige bloem
VR0VWENPAG1NA
van
Zaterdag 7 October 1950
65e Jaargang No. 19673
II pleure dans mon coeur
comrae il pleut sur la ville",
klaagde eens de Franse Ver-
laine, en ook wij, minder gevoe
lig voor stemmingen dan de
dichter, kunnen ons ternauwer
nood onttrekken aan de trieste
misère van een herfstdag met
alsmaar regen. Gelukkig, dat de
ontwerpers dit zo goed begrepen
hebben. Aan de regen kunnen
zij niets veranderen, maar aan
de regenkleding wel. En dat
hebben ze dan ook gedaan.
„Eindelijk", zouden we haast
verzuchten.
Waarom moet een regenjas
per sé grijs en grauw zijn en
liefst nog wat smoezelig boveri-
dien? Wij zijn toch geen kame
leons, die de kleur aannemen
van de omgeving waarin zij ver
toeven? Laat het vrouwelijk sil
houet liever als een fleurige
bloem afsteken tegen een som
bere achtergrond! Zo denken de
fabrikanten er de laatste tijd ook
over en daarom maken ze regen
jassen in helle tinten: rood en
bleu en groen en geel...... De
doorschijnende plastic jassen in
hun felle kleuren zijn overbe
kend. Door de betrekkelijk lage
prijs werden ze in een minimum
van tijd ook in ons land popu
lair. Helaas hebben ze één groot
bezwaar: ze zijn niet sterk. Dit
in tegenstelling tot de jassen van
cracknyl (een soort nylonweef
sel!), die kreukvrij, soepel als
zijde en practisch onverslijtbaar
zijn.
Wie volgens de laatste mode
gekleed de regen tegemoet wil
gaan, die doet er goed aan een
mantel te kopen van gabardine
popeline in een gezellig fris
kleurtje. In het buitenland ma
ken ze er jassen van die je wer
kelijk voor je plezier kunt dra
gen. Jassen vol practische vond
sten, zoals onzichtbare sluitin
gen, afneembare capuchons,
kleine beschermende cape-jes,
ritsen van de kraag tot aan de
zoom, bijpassende hoedjes en zo
meer. Pierre Balmain (Ja heus,
hij houdt zich ook met regenkle
ding bezig!) ontwierp een lange
wijde mantel van waterdichte
helrode popeline en hij voerde
hem met grijs lam. Jeanne Lan-
vin, in een iets minder luxueuse
bui, bracht in een jas van lei-
blauwe gabardine een gele voe
ring aan. Ook Schotse ruiten
zijn als voering van regenman
tels zeer gewild.
Opvallend is dat de regenkle
ding zich de laatste jaren niet
meer heeft onttrokken aan de al
gemeen heersende modelijnen.
Natuurlijk het aloude sportieve
model met of zonder capuchon
Ja, vis is een goede eiwitbron.
Is eitwit dan zo belangrijk?
Zeker, eiwit is één van de zes groe
pen voedingsstoffen en dient spe
ciaal voor de opbouw van de cellen,
waaruit ons lichaam is opgebouwd.
Belangrijk voor iedereen, maar
vooral voor kinderen, omdat zij hun
lichaam nog moeten opbouwen, voor
jongens en meisjes in hun puber
teitsjaren, omdat zij veelal een
flinke groeiperiode doormaken, die
nog gepaard gaat met ingrijpende
lichamelijke veranderingen, van be
lang ook voor zieken en herstellen
den, omdat door het ziekteproces,
dat zq doormaken of -maakten veel
cellen ten gronde gaan of gingen,
die weer moeten worden opge
bouwd.
Maar vis is niet alleen om zijn
eiwit zo'n goed voedingsmiddel, hij
levert ons kalk, phosphor- en ijzer-
zouten. vitamine B en C en vette
vis bovendien nog vet en vitamine
A.
Als wij dit lezen zouden wij als
vanzelf uitroepen: maar dan moet
toch iedereen vis eten- Toch zijn er
velen, die het zelden of nooit doen.
Waarom Er is natuurlijk een cate
gorie. die afgelegen woont en zeer
moeilijk regelmatig aan verse vis
kan komen. Dat is jammer voor
hen!
Dan zijn er veel huisvrouwen, die
vis nooit op het menu plaatsen, om
dat ,,ze" (man en kinderen) er toch
niet van houden; anderen vinden
graten zo lastig, vooral als er klei
ne peuters aan tafel zitten en weer
anderen zien op tegen het werk van
het schoonmaken.
Wat dat „niet houden van" aan
gaat. ja, over smaak valt niet te
twisten, maar bedenk, dat men veel
voedingsmiddelen moet „leren eten".
De eerste keer vindt men vis niet
smakelijk, de tweede maal kunt U
misschien al zeggen „och, het gaat
toch wel", en wie weet volgt er dan
tenslotte nog meer sympathie, tot
U eindelijk een visliefhebber is ge
worden!!!
Dat vis lastig is aan een tafel
mc-t kleine kinderen kunnen wij met
U eens zijn. maar kies dan b.v. ge
fileerde "vis of geef vis als vis-
slaatje, viskoekjes of visragoüt.
Het 'kost U btf de bereiding wat
meer werk, maar dit mag toch geen
reden zijn, Uw gezin dit goede voe
dingsmiddel te onthouden.
Het schoonmaken van rauwe vis
is voor vele huisvrouwen ook een
obstakel. De eerste malen valt het
ook inderdaad niet mee, maar U
zult bemerken, dat U al heel gauw
handigheid er in krijgt. Wij zullen
de verschillende bewerkingen laten
volgen.
Even nog dit: er is zowel dure
als goedkope Vis; U kimt dus Uw
keus doen voor een feestelijk maal
b.v. tong, tarbot, forel maar
ook voor de smalle beurs en voor
de maaltijd van alledag is er vis
aan de markt schelvis, wijting,
schar, spiering. Dit laatste geluk
kige feit is vooral op het ogenblik
zo van belang, omdat vele eiwit
bronnen, b.v. vlees, eieren, kaas,
„haast niet te betalen" duur zijn
geworden.
Dan kunnen er op vis verschil
lende bereidingswijzen worden toe
gepast: koken, stoven, bakken. Vele
mogelijkheden dus! Wij zouden
haast zeggen „liefje, wat wil je
nog meer?"
Voor de „nog niet liefhebbers":
neem eens enkele malen een proef;
voor de „visliefhebbers": ga zo
door en wissel de gewone gerechten
eens af met meer bijzondere!
Volgende week staan wij voor U
klaar met een grote verscheiden
heid van algemene en meer bijzon
dere vis-gerechten!
om zich aan de brede borst van hun
held te werpen.
Naast deze aanvallen in natura
ontvangt Marais van zijn aanbidsters
natuurlijk óók heel veel schriftelijke
aanzoeken.
Ze vragen me allemaal om een
haarlok, zei Jean pas tot een vriend.
Daar ga je toch zeker niet op in?
Ik beantwoord élke brief on stuur
er altijd ook nog een lokje bij.
Dan zal je wel gauw met een kale
schedel lopen.
Voor mij geen bezwaar. Maar ik
ben wel 's bang voor de vacht van
Moulouk, mijn hond
Als u dus ooit een haarlok van Jean
Marais reclameert dan weet u wat
te wachten staat. Een gewaar
schuwde vrouw....
ève.
WENKEN' VOOR HET SCHOON
MAKEN VAN VIS.
1. Grote vis schubben van de staart
naar de kop, desnoods onder
water, om wegspringen van de
schubben te voorkomen.
2. Platvis een snede achter de kop
geven, by rondvis de buikzijde
opensnijden. Voor gestoofde of
gekookte vis de kop verwijderen.
Tong moet gestroopt worden.
Hiervoor een insnijding maken
aan de staart en het vel van de
staart naar de kop er af stropen.
3. De ingewanden verwijderen en
de vis goed wassen.
4. Bij te stoven of te bakken vis
de vinnen en de staart tot de
helft afknippen.
5. Voor te bakken vis dwarse in
snijdingen geven aan de buik- en
rugzijde of bij platvissen een
ovcrlangse inkerving, om te
voorkomen, dat het vel scheurt.
6. De vis met wat zout bestrooien
en met de achterkant van de
lepel het er in wrijven.
Een ruit heeft het voordeel
dat hij opvalt en het nadeel
dat hij snel verveeltKijkt U
maar eens naar het exemplaar
op het plaatje. 'Een oer-gezelli-
ge, oer-Engelse jas. Echt om te
hebbenof liever gezegd om er
bij te hebben. Want als je dage
lijks met zo'n gesublimeerde
plaid op moet trekken, nu, dan
kun je het ding op den duur niet
meer zien. En dus is de moraal
van dit verhaal: Koop gerust
zo'n opzichtige mantel wanneer
Uw kapstok toch al vol hangt,
maar zet alle wilde ruiten meteen
uit Uw hoofd, indien de nieuwe
aanwinst jaren en jaren mee
moet gaan. In dat geval is een
klassiek model in een gedempte
effen tint de beste geldbeleg
ging! ARLETTE
TTet is opvallend hoe kleine meis-
jes by het wisselen van de jaar
getijden een onrust over zich krijgen
welke sommigen als zij eenmaal
tot de wijsheid der jaren zijn geko
men klaarblijkelijk niet kunnen
overwinnen. Men zegt dan: „Ja, ols
de bladeren vallen
Nu zijn het beslist niet de blaren,
die op het kind Lilibeth een opmer
kelijk onrustige invloed hebben. Hel
zijn meer de kastanjes en de beu-
kenoteii. Maar onrustig is ze: 's Mor-,
gens voor dag en dauw staat ze
klaar, meestal zonder jas of het re
gent of waait, om met een levens
grote mand in de buurt kastanjes te
gaan zoeken.
Eerlijk gezegd, snappen we niet
waarom. Ze heeft er thuis al em
mers e.. manden vol van. We strui
kelen over de kastanjes, we waden
door de kastanjes, we zwemmen er
om zo te zeggen in. Maar het kind
heeft er niet en kennelijk nooit ge
noeg.
Mammie trekt er met haar op uit.
Kleine zus hobbelt mee, zonder te
weten waarom.
Vreemd is dat, wanneer je daar
voortloopt onder vergelende blade
ren. Je wordt gevangen in de ban
van een oude langvergeten bekoring.
Je vraagt niet meer waarom dat
dwaze kind steeds meer kastanjes
wil. Je zoekt domweg mee...,,.
En toen de laatste kastanje in Li-
libeth's mand terecht was gekomen,
is ze op een avond, na het eten aan
het teilen gegaan.
Ze telt af en toe goed, meestal
verkeerd, niettemin ambitieus. Het
ongeluk wilde, dat niemand aan op
ruimen dacht.
Dat merkte Pappie, toen hij de
volgende morgen in een donkere ka
mer op zoek was naar 'n sigaret. Li
libeth achter hem aan
In een oogwenk lag de gehele va
derlijke waardigheid temidden van
de gladde noten.
Lilibeth reageerde aldus: „Pappie,
nu je toch op de grond bent, wil je
me wel even helpen tellen, hè Pap?"
enorme opgestikte zakken. En in
het midden prijkt een royale
regenjas van zwarte gabardine,
waarbij een gele shawl en gele
handschoenen worden gedragen.
En een geel regenhoedje. Want
regenhoedjes zijn er ook weèr.
Wat een oplossing voor al die
genen, die haar lokken jarenlang
hebben moeten beschermen met
zo'n afgrijselijk naiëve puntmuts!
Nee, geef mij dan maar liever
een kleine coquette regendop of
een eerlijke stoere zuidwester.
Dat staat heel wat beter!
ARLETTE.
Jean Marais en zijn hond Moulouk.
zeiden ze, deugen wilde hij eigenlijk
nooitDominica had het moeilijk
zo alleen met haar gedachten en
haar smart en ze vond het niet be
moedigend jaar in jaar uit ie moeion
wachten op een brief die maar niet
wilde komen. Bevorderlijk voor de
liefde leek haar deze beproeving
zeer bepaaldelijk niet. Maar toch
hield ze vol en bleef ze in haar goe
de gesternte geloven. En ziedaar hoe
haar geduld uiteindelijk beloond
werd. Na veertig jaren, veertig ma
len drie honderd vijf en zestig dagen
en evenzovele r.achten stille, arri
veerde daar een ansichtkaartje uit
dat verre Amerika, waarop een on
geoefende hand de laconieke woor
den had geschreven: Ik kom te
rug.... Dominica's herte sprong op
van blijdschap en iriomfantelijk
toonde ze haar vriendinnen het be
richt waaraan nu niet meer ie twij
felen viel.
Op een dag, toen ze juist achter
haar fornuis de pap aan hei roeren
was, stond Jean-Bapiisfe (58 jaar)
plotseling achter haar (57 jaar).
Emotie! Opwinding! Ik heb je toch
gewaarschuwd, slikte de herder aan
gedaan. En ondanks de schrik, de
grijze haren en de rimpels werd er
krachtig omhelsd.... De pap was
ondertussen aangebrand. Maar dat
is slechts een onbelangrijk detail dat,
in hei licht van dit gebeuren, nau
welijks aandacht meer verdient. Als
eerste uitgangetje in Hasparrèn gin
gen de hervonden geliefden natuur
lijk naar het bal. En een week later
trouwde het paar in aanwezigheid
van alle dorpelingen....
Een ander huwelijk nu ik dit
opwekkend onderwerp toch heb
aangesneden dat deze week de
varmelding verdient, werd dezer da
gen voltrokken in het kleine plaatsje
Monicanon-sur-Mornes. Ook hier was
de voltallige bevolking op de been
en verdrong men zich voor de kerk.
Zelfs de fanfare was dit keer van de
partij. En naast de muzikanten flan
keerden nog vier dromedarissen de
ingang van hei kerkgebouw, terwijl
ze mei enige verbazing over al deze
menselijke agitatie mediteerden. (Een
dromedaris, ik weet niet of u dat
wel 's is opgevallen, is namelijk een
bijzonder filosophisch beest).
Toen ontstond er een lichte dei
ning. Twee geweerschoten weerklon
ken. afgewisseld door slagen op de
grote Turkse trom. Daarop zette
schetterend hei volle koper in. Voor
afgegaan door twee lieve kleine
meisjes, gehuld in witte jurkjes,
verschenen de jonggehuwden op de
drempel. Luid gejuich weerklonk.
De dromedarissen werden er wat
zenuwachtig van en trachtten hees
ie hinneken.
Een automobilist, van elders, die
juist door het dorp reed, stopte om
verbaasd naar de oorzaak van deze
wel wat vreemde ceremonie te in
formeren.
Hei circus gaat trouwen, verklaar
de een brave huismoeder. De doch
ter van het Circus Beautour treedt
vandaag in het huwelijk mei de zoon
van het European-Circus.
Na die explicatie begaf de stoel
zich naar het kermisterrein.
Waarom hebben ze alleen maar
dromedarissen bij de kerk opgesteld
en bijvoorbeeld geen kamelen, wilde
de benieuwde heer nog wel graag
even weten.
Dat kon niet, legde een ingewijde
clown toen uit, omdat kamelen de
muzelmanse ritus belijden
En nü we dan toch op zo'n pret
tige wijze over liefdesaangelegen
heden keuvelen, wilde ik u tenslotte
ook nog wat vertellen over Jean
Marais. Deze filmacteur (die in alle
films van Jean Cocteau pleegt op te
ireden) is zó populair in Parijs dat
hij verplicht is een wacht op ie stel
len bij de woonschuit waarin hij ia
gevestigd. Die wacht heeft de be
minnelijke (doch niettemin zware)
taak alle ondernemende (want ver
liefde) jonge dames op een afsiand
te houden die door toedoen van
Jeannot aan slapeloze nachten lijden.
Teneinde aldus te voorkomen, dat
zij zich aan boord begeven zouden
kwijt bent, maar een huis inrichten
kost nu eenmaal handen vol geld.
Indien U alles, zeer eenvoudig,
maar volledig wilt hebben, kunt U
wel beginnen met 1200.Daarbij
is inbegrepen stoffering behalve
de katoenen gordijnen, linoleum in
de keuken en in de gangen en mat
ting in de kamers.
Een bureautje van blank hout is
al te krijgen voor 45 gld. en het
prettige is, dat men er aan twee
kanten van kan zitten. Maar een
rotanstoel kost toch al weer gauw
over de vijftig gulden.
Tot slot de keuken, die gevuld is
met Bruinzeel-attributen, handig en
compleet. In de driekamers-woning
is de keuken voorzien van een gas
fornuis, in de vierkameiv/oning is
een gasstel geplaatst.
Wie dus adviezen nodig heeft
kan zich richten tot de Stichting
„Goed wonen" en tot de winkels in
iedere plaats, die het modei-ne meu
bilair verkopen. DAPHNE.
park, liggen, was ik des te ver
baasder een stroom vrouwen, som
migen vergezeld van hun echtge
noot, te zien. Wel een bewijs dus,
dat er behoefte is aan voorlichting
en tentoonstelling van de goedko
pere blanke rotan- en stalen meu
belen. Het is in deze tijd nutteloos
meubilair te laten zien, dat wel
zeer bijzondei-, maar ook erg duur
is. Het gaat er om, met weinig geld
toch een huis smaakvol en gezellig
in te richten. Nu zullen er natuur
lijk mensen zijn, die niet van licht
meubilair houden, maar nood breekt
wet. En de prijs van blank hout is
nu eenmaal ver beneden die van
gebeitst.
Het voordeel ook van rotanmeu
belen en van blank eiken is, dat
men niet tegelijkertijd een geheel
ameublement behoeft aan te schaf
fen, maar dat men met weinig kan
beginnen en dan het geheel kan
completeren met stoelen, tafeltjes,
kasten, boekenplanken, enz. Boven
dien is het niet nodig precies het
zelfde meubilair er bij te nemen en
wat de stoffering betreft, daarbij
heeft men een ruime keus. omdat
blank hout met alle kleuren kan
worden samengevoegd.
Voor gordijnen wordt tegenwoor
dig merendeels katoen gebruikt, 't
Brabants bont (van 2.50 per m.)
is vrolijk en passend bij het moder
ne meubilair en ook het z.g. Dobby
(van 7.95 per m.) schept een pret
tige sfeer.
De beide flats, die ik noemde, zijn
op verschillende v.-jjzc ingericht. De
vierkamer-woning bestaat uit een
huiskamer, waax-van het voorste ge
deelte bij het raam tot salon is in
gericht met meubelen, die een
combinatie zijn van staal en blank
hout. Het ronde tafeltje is van
blank eiken. Om ruimte te winnen,
want natuux-lijk zijn de kamers van
deze flat, die berekend is voor een
ai-beiders- of middenstandsgezin
met twee kinderen, niet zo heel
groot, zijn de tafeltjes rond. behalve
de tafel waaraan gegeten wox-dt.
Kasten reiken niet helemaal tot op
de grond, maar zij zijn aan de wand
bevestigd. In plaats van een boe
kenkast, zijn hier boekenplanken, de
z.g. stapelplanken aan de muur ge
hangen. Men kan met één stapel
plank, die ongeveer 19.kost, be
ginnen en naderhand, wanneer de
plank vol is, de boekenkast com
pleteren met meer van dergelijke
planken, die op elkaar geplaatst
JC omt de ware liefde niei meer
I-». voor en is irouw een overwon
nen standpunt? Laat u, aardige leze
ressen, zo nodig, door de volgende
geschiedenis van het tegendeel over
tuigen:
Onlangs was er dan groot feest in
het kleine Baskische dorpje Haspar
rèn. Dominïca-la-Basquaise trad in
het huwelijk met Jean-Baptiste In-
dartnadat beiden veertig jaren
op elkander hadden gewacht.
In 1914 verloofden zij zich. Jean-
Baptiste was arm en achttien jaren
oud. Zij was zeventien. Evenals vele
andere Basken. vertrok Jean-Bap
tiste naar Amerika, het land van be
lofte. om daar in de kortsi moge
lijke tijd het hoogst mogelijke aan
tal dollars te vergaren. „Ik kom heel
gauw weer bij je terug", verklaarde
hij met een traan in het oog en een
brok in de keel.
„Je t'attendrai", antwoordde zij
met de beginwoorden van een ver
maard Frans chanson. En ioen viel
de scheiding. Dat was alles, en niets
bijzonders, zult u denken. Maar
de Bask hield woord.
Jean-Baptiste werd schaapherder
in een afgelegen oord van Californië,
waar hij vijf en dertig dollars per
week verdiende. Niet zo veel. Maar
als je de twaalf maanden van het
jaar op een schapenfarm zit opge
borgen heb je ook maar weinig
nodig. Dominica ontving de eerste
weken een paar brieven, moeitevol
geschreven brieven, waarin Jean-
Baptiste zijn belofte herhaalde weer
spoedig, beladen met dollars, bjj haar
terug te keren. En toen kwam de
oorlog (de vorige). Dominica keek
vergeefs, jaren lang uit naar een
enkel levensteken uit de verre
vreemde en de buren en de overige,
dorpsgenoten vingen al aan haar
lichtlcens in het ootje- te nemen. Die
jongen is je al lang weer vergeten.
worden en met een veer aan elkaar
bevestigd worden.
Als tafeltjes, b.v. om bloemen en
planten op te plaatsen, zijn hier
glazen platen op standaardjes ge
bruikt. Doordat men er doorheen
kan kijken, geeft dit een idee van
ruimte.
In de grote slaapkamer, waarin
een gashaard, die bijzonder weinig
ruimte inneemt, is neei-gezet. staat
een lits jumeaux, waax-op de zeer
verende Pullmanmatrassên liggen.
Van de nachtkastjes zijn slechts de
bovenste laden, die tegelijkertijd als
tafeltje dienst doen, "overgebleven.
Zij zijn aan de wand bevestigd. In
een rotanstoeltje kan men nog lui
zitten. Een gezellig Deens lampe
kapje, dat op een ballon lijkt, U
weet wel, dat gevouwen papier,
voltooit het geheel. De slaapkamer
loopt uit in de badcel, welke ook
gebruikt wordt door de huisvrouw,
als zij de was doet.
Practisch om rx:imte te besparen
zgn de verticaal opklapbare bedden.
En nu ik toch weer tot de bedden
ben teruggekeerd, wil ik U de rub
bermatras noemen, die handig in
het gebruik is. wel niet verend,
ma xr toch zacht om U op neer te
vlijen en veel goedkoper dan de
Pullmanmatras. Dat wil dan zeg
gen, dat U voor zo'n matras met
een tijk nog meer dan 100 gulden
maar eens op het plaatje! Het
mantelpakje links is vervaardigd
van waterdicht geprepareerd
tweed. Het heeft een leren cein
tuur en grote zakken, die een
wat afstaand schootje vormen.
Het wijde swaggermodel rechts
is van okergele waterdichte wol.
Het is 7/% lang en het heeft
„Show"-woningen in
Den Haag
Het gemeentebestuur van Den
Haag heeft aan de architect
H. Salomonson opdracht gegeven
enkele pasgebouwde flats aan de
Erasmusweg aldaar te doen inrich
ten volgens het pi'incipe, dat de
Stichting „Goed wonen" er op na
houdt. Om deze gemeubileerde en
festoffeerde flats, respect, van drie
amers en van vier kamers met
keuken en was-badcel, te bezichti
gen, heb ik een lange weg afge
legd en omdat deze huizen zo aan
de rand van de stad, bij het Zuider-
blijft bestaan, maar daarnaast
worden er heel wat elegantere
modellen gebracht met knoop-
garneringen en originele kragen
en mouwen. Nu tweed en flu
weel ook al waterdicht worden
gefabriceerd, zien we regenkle
ding die in de verste verte niet
daaraan doet denken. Kijkt U
