Negermeisjes doen inkopen
op de markt
18000 stappen per dag
a
N
Trek de schoen aan,
Parijse opmars naar Londen
EUROPEANEN
ELKAAR IN
ONTMOETEN
DE CLUB
M
in
Rozen bloeien
de tropenzon
die U past
D',
par ij se siLhouetten
off in ooff
Jen jaar of wat geleden
heb ik me laten vertellen,
dat het Engelse volk in tijden
van schaarste een geweldige
zelfdiscipline toonde. Indien
er rijen voor winkels stonden,
dan werd er niet „gedrongen"
maar wachtte ieder rustig zijn
beurt af. Een zwarte markt be
stond er in Engeland niet. En
we hebben hier wel eens zuch
tend gevraagd, waarom dat in
Nederland ook niet mogelijk
was.
aar dezer dagen ben ik in
mijn hoogachting voor de
Engelse vrouw toch wel ge
schokt. Wij hebben hier jaren
lang in de afschuwelijkste dik
ke kousen gelopen en af en
toe - eerlijk gezegd - wel eens
een geslaagde poging gedaan
iets dunners en eleganters op
niet geheel oirbare wijze te
bemachtigen. Wie zonder zon
den is.
^Ju wordt uit Engeland gemeld,
dat Britse huisvrouwen bereid
zijn elke prijs voor Nylon
kousen te bieden en op die
wijze de zwarte markt aan
wakkeren. Er schijnen wel
Nylons te krijgen te zijn, maar
dan moet je een paar shillings
boven de vastgestelde prijs
betalen. De zwarte handelaar,
die wordt gegrepen, vindt
een opvolger, die op
Londense straathoeken „mooie
Nylons" staat aan ie prij
zen.
ussen Januari en 22 Augustus
van dit jaar zijn 283 gevallen
voor de rechter geweest. De
boetes varieerden van 30 shil
lings tot 200 pond! Niettemin
struikel je in Oxford Street
over handelaars, die zich met
kleine koffertjes voor de gro
te magazijnen hebben opge
steld envaak slechte kwa
liteit kousen verkopen.
j odra een politieman gesigna
leerd wordt, verdwijnen de
handelaars temidden van de
onschuldige voorbijgangers.
dat tafereel kennen wij
ook uit de eerste jaren na de
oorlog. Maar die zwartkopen-
de Engelse vrouwen zijn ons
toch wel een beetje tegenge
vallen.
I.
India is een „Vanaspati"-
oorlog aan de gang. Vanaspaii
heet de olie, waarin de Indi
sche huisvrouw bijna al hel
voedsel kookt. Nu is er één
partij, die zegt, dat deze olie
schadelijk is voor de gezond
heid, met name voor het ge
zichtsvermogen, een andere,
dat het middel volkomen on
schadelijk en zelfs bijzonder
voedzaam is.
tel je voor, zo dacht ik, dal
wij zulk een strijd over mar
garine en sla-olie zouden krij
gen!
j o heeft iedere vrouw kennelijk
haar speciale problemen.
HELEN
Aan de rivier de Ubangi, die ontspringt in de Belgische Congo,
ligt dicht bij de evenaar, in Frans Equatoriaal Afrika, het
stadje Bangi. De bevolking bestaat er grotendeels uit negers, on
geveer 120.000, en een klein aantal blanken (plm. 3000), die er
als medicus, missionnaris, handelsman of Frans ambtenaar een
bestaan hebben verworven. Hoewel de negers ook handel drijven,
b.v. op de markt, die voor onze begrippen een soort zwarte markt
is, is de meer degelijke handel in handen van Portugezen en
Grieken. Zoals op alle andere terreinen zijn de negers in zaken
niet te vertrouwen voor de Europeanen. Gaat mevrouw b.v. zelf
naar de markt en laat zij de boodschappen niet doen door de
zwarte gedienstige, dan kan zij er zeker van zijn, dat zij nog meer
dan deze wordt afgezet. De inlandse dienstmeisjes hebben de voor
hen zeer economische gewoonte op dezelfde tijd inkopen voor hun
meesteres te gaan doen. Zij ontmoeten elkaar op de markt. Eén
van hen gaat de boodschappen halen, ook voor de anderen, terwijl
haar collega's in een kringetje bijeen blijven en een babbeltje be
ginnen.
zelfs olifanten en antilopen genut
tigd.
De negers geven dikwijls de voor
keur aan slangen, die zij 's morgens
vroeg op een speciale manier bij de
waterputten vangen en van hun vel
ontdoen. Geroosterde ratten zijn
voor hen eveneens een uitgezochte
lekkernij. Zien zij een kat met een
rat in de bek lopen, dan nemen zij
het dier de rat af, om hem zelf te
verorberen, met ingewanden en wat
dies meer zij. Zelfs apen worden
van de eetlust der negers het slacht
offer.
De Europeanen kunnen aan deze
gewoonten nog niet wennen. Zij
handhaven zoveel mogelijk het Fran
se eten. Van de manioc, een lang
werpige soort aardappel, die het
volksvoedsel voor de inlandse bevol
king is, maken de kolonisten pom-
mes frites.
Nu ik toch nog steeds over het
eten aan het praten ben, is het aar
dig U enkele staaltjes van de kook
kunst van de inlandse koks te ver-
Er zijn verschillende neger-markt-
kooplui, die voorraden in de
warenhuizen in de stad opdoen en
dan de gekochte waren voor een
hogere prijs dan voor het publiek
in deze winkels te krijgen is, ver
kopen.
Van het ruim 1200 km. noor
delijker gelegen Tsad komen de
Muzelmannen, Arabieren dus. met
kudden ossen naar Bangi. Meestal
arriveert de stoet 's avonds om
streeks vijf uur in het abattoir te
Bangi. De ossen worden op Arabi
sche manier gekeeld, waarna de z.g.
„tripperies", het hart, nieren, inge
wanden. enz., eruit worden gehaaid.
Deze zijn de zelfde avond nog te
koop. Het gewone vlees wordt de
volgende morgen reeds vroeg in de
slagerswinkels verkocht. Door de
tropische temperatuur is het niet
mogelijk het vlees langer, dan drie
a vier uur in rauwe toestand in. de
open lucht goed te houden. De sla
gers zijn slecht geoutilleerd. De laat
ste tijd gaan zij meer met de mo
derne tijd mee. Sommigen van hen
zijn nu in het bezit van koelkamers.
Het is ook slechts een klein deel
van de blanke bewoners, dat een
frigidaire rijk is. Dit brengt met
zich mee, dat men direct na aan
koop, het vlees moet braden of ko
ken om bederf te voorkomen.
De levering van het vlees ge
schiedt zeer snel. 's Avonds van vijf
uur af, doet de huisvrouw haar be
stelling per brief in de bus, die voor
de slagerswinkel hangt. De inlandse
kok gaat het vlees de volgende mor
gen halen. Varkensvlees is zeer
schaars in Bangi. Zoveel te meer
worden er buffels, everzwijnen en
tellen. Het gebeurde op een dag, dat
de Fransen, die mij deze gegevens
verschaften, een nieuwe kok hadden
aangenomen, juist op de zelfde dag,
dat zij gasten zouden krijgen. Op het
menu stond o.m. konijn. De gasten
waren al enige tijd aanwezig en de
gastvrouw had al steelse blikken op
de klok geworpen. Het was acht uur
en nog scheen de kok niet klaar te
zijn met de toebereidselen. Tenslotte
ging zij naar de keuken die in
een apart gebouwtje buiten het huis
is ingericht. Daar rezen haar de
haren te bergen van verbijstering.
De kokkin was nog steeds bezig
met het schoonmaken van het konijn
en hoe deed zij dat?.... Zij plukte
het konijn!
Een andere maal ging het Franse
echtpaar bij Portugese kennissen di
neren. Daar werd kippensoep opge
diend. Er zat een enigszins vreemde
smaak aan de soep, maar ons echt
paar at dapper door. Bij nader on
derzoek bleek, dat de kip, zonder
schoongemaakt te zijn, in de soep
was gedaan. Een huisvrouw, die
naar Afrika gaat, zij dus gewaar
schuwd om niet te veel aan kokkie
over te laten zonder toezicht.
DAPHNE
PERENCOMPOTE MET
ROZIJNEN EN
GEMBER
8 Handperen, 100 g rozijnen, 2
nootjes gember en iets gember-
stroop, suiker naar smaak, een wei
nig citroensap, aardappelmeel, 4
5 dl (plm 3 kopjes) water.
Dc peren schillen, in vieren snij
den en van de klokhuizen ontdoen.
De vruchten in het water met sui
ker naar smaak koken tot ze door
schijnend zijn geworden. Het vocht
binden met aangemengd aardappel
meel. Een weimg citroensap aan de
compote toevoegen. De rozijntjes
opwellen in een beetje water, de
gember klein snijden. Rozijnen,
gember en gemberstroop bij de pe
ren voegen. De compote koud laten
worden en opdienen.
Men zegt dat de mens gemid
deld 18000 stappen per dag
zet. Als dat waar is, nu, dan
verdienen onze voeten zeker vol
op onze aandacht en ons schoei
sel ook. En dan is het best de
moeite waard om te weten, dat
het niet goed is dag in dag uit
op hetzelfde schoenenpaar de
globe te bewandelen. Niet goed
voor de schoen en ook niet goed
voor Uw voet. Eeuwig en altijd
dezelfde hakhoogte is niet be
vorderlijk voor de soepelheid
van Uw kuitspieren. En dus
maar variëren: laag, hoger, hoog.
Hoog, lager, laag.
Is het U bekend, dat Uw voet
tussen twee aankopen in aan
veranderingen onderhevig kan
zijn? Vraag daarom in een win
kel nooit naar maat zoveel of
Engelse zomcrinvasie van Frank
rijk wordt gevolgd door een Fran
se herfstinvasie van Engeland. Maar
wel één van Jets andere aard. Ditmaal
liet namelijk geen vacantie-, doch een
modcinvasic en de indringers zijn zeven
leidende Parijse modehuizen met hun
mannequins, die zijn overgestoken om
de Engelsen te tonen hoe de Parisiennes
zich deze winter zullen kleden.
Zij komen op een gunstig moment,
wHht het Londense seizoen is net be
gonnen en dc vrouwen uit de Engelse
society U weet wel, het soort dat wel
eens algebeeld staat in dc Vogue
zijn druk in de weer met het hoogst
gewichtige probleem van de wintergar-
derobc. „Ik heb domweg niets om aan
te trekken" zijn de woorden die je ook
hier overal hoort waar twee of drie
AARDAPPELOMELET
2 eieren, 2 eetlepels melk. zout,
(peper of kerrie en peterselie), 2
middelgrote aardappelen, boter of
margarine.
De aardappelen schillen, wassen,
drogen en in dunne plakjes snijden.
Deze in een koekenpan met boter of
margarine zachtjes gaar bakken (de
pan sluiten met een passend deksel)
De eieren loskloppen met de melk
en wat zout (en peper of kerrie en
fijngesneden peterselie). De plakjes
aardappel uit de koekepan nemen.
De helft van het eimengsel in de
koekenpan schenken. De plakjes
aardappel er gelijkmatig over ver
delen en hierop de rest van het ei
mengsel gieten. De koekenpan weer
sluiten en de omelet zachtjes licht
bruin bakken. Desgewenst de ome-
Jet ook aan de andere zijde bruin
bakken: deze daarvoor op het deksel
jaten glijden, de koekenpan er op
'eggen en alles omkeren. De omelet
op een schotel overbrengen en er een
ra*d slabladeren omheen leggen.
Parijs staat deze week in het teken
van de vuurspuwende berg. Ge
lukkig voor de rust van de toch al
wat opgewonden Parijzenaars heb
ben de uitbarstingen van deze vul-
canen maar plaatsop het witte
doek der bioscopen. Er worden hier
namelijk thans twee films vertoond,
Vulcano en Stromboli, waarvan de
hoofdrolvertolksters de grote Itali
aanse tragédienne Anna Magnani in
Vulcano, en Ingrid (Rosselini)-Berg
man in Stromboli zijn. Magnani cn
Bergman zijn elkanders grote ri
valen, en Parijs wacht met spanning
af, wie van de twee bij de pers en
bij het publiek zal triompherende
lieftallige Ingrid Bergman (de Holly-
woodse Jeanne d'Arc)-of de onstui
mige Anna. Er is reeds van alles
verteld over Magnani, de beroemd
ste tragédienne van het witte doek!
Dat zij een afschuwelijk karakter
had. Dat zij charmant was. Jaloers.
Heel goedaard*. De best betaalde
actrice ter wereld was en niettemin
de mensheid geen goed hart toedroeg.
Jean '"'octe- heeft haar de grootste
actrice van dit tijdperk genoemd.
Anna Magnani is speciaal voor acht
dagen naar Parijs gekomen om de
Franse première van haar film bij te
wonen. Ook die film heeft al heel
wat inkt doen vloeien.
De critici zeggen dat Vulcano als
twee druppels water op Stromboli
lijkt en omgekeerd.
De eerste dagen dat Magnani in
Parijs -"ss had zij al direct on
genoegen met de politieagenten. On
bekend met de Parijse gewoonten,
ging zij op de boulevards wandelen
in gezelschap van haar honden. Mi-'
cia en Pipr>o. Zij liet deze dieren
maar ongebreideld, zonder halsband
of ketting over het trottoir dartelen.
Een agent sprak haar hier over dan
ook aan. en de waardige beschermer
van de wet kreeg dadelijk een vloed
van boze woorden over zijn hoofd
uitgestort. (Magnani spreekt uitste
kend Frans). Natuurlijk had zij haar
identiteitspapieren maar in haar ho
telkamer laten liggen. De agent (een
„flic" zeggen de Parijzenaars) was
blijkbaar geen goed gedocumen
teerd bioscoopbe::- ker, want hij
herkende de grote Magnani niet Hij
nam haar dus mee naar het politie
bureau, waar zij, gelukkig voor An
na, door de commissaris direct her
kend werd en weer vrijgelaten.
Over een ander verhaal amuseert
zich thans h A Rome, waar
Anna als I kvelingskind bemind
wordt. Zij bevond zich dan te Rome
in c donkere scoopzaal waar de
laatste Amerikaanse „Oscar" werd
geproji teerd. Toen het licht weer
aan ging, hoorde men Magnani tegen
een schone jongeling roepen Ge
loof niet dat ik je ontrouw ben, één
dezer dagen kom ik weer bij je te
rug!.... Vóórhaar geconsterneerde
buurdame explikeerde zij: Het is
Attilio, mijii kap-ier. Ik heb mij al in
geen maand bij hem laten zien. en
ik wilde hem dus even geruststellen.
Magnani heeft een heerlijk wilde
haardos, en de mooie décoratieve
krulletjes die de kapper in haar
coiffure aan tracht te brengen, pas
sen slecht bü haar persoonlijkheid.
vrouwen dc hoofden bij elkaar steken.
Welke woorden wij, minder met aardse
goederen bedeelden natuurlijk met een
korreltje zout behoren te nemen!
De Fransen, die meesters zijn In het
brengen van een show, hebben Ciro's
Club voor zover U het nog niet wist:
het is één van de duurste nachtclubs
van Londen! uitverkoren als de
ideale entourage voor hun Haute Cou
ture. Voor het eind van November heb
ben de leden van deze club cn hun in-
troducé's de unieke kans om zeven van
de toonaangevende Franse herfstcollec-
ties te bewonderen en wel: Maggy
Rouff, Jeanne Lanvin, Jean Dessès,
Jcan Paquin, Alwynn, Madame Schiapa-
relli en Jaques Heim. Alwynn, de jong
ste van de Parijse couturiers, wordt be
schouwd als de „coming man" in de Pa
rijse modewereld. In de Franse hoofd
stad heeft deze veelbelovende ontwer
per zich de bijnaam „Kroonprins van de
Mode" verworven en sommigen fluis
terden na de vertoning van zijn nieuwe
collectie dat hij de grote Dior wel eens
naar de kroon zou kunnen steken
Natuurlijk spreekt het vanzelf dat in
de kringen van de Londense „upper
ten" deze shows een hele sensatie belo
ven te worden. Veel society-vrouw^n
wachten met haar nieuwe inkopen tot
zij dc laatste Parijse stijlen hebben ge
zien. Een enthousiaste toeschouwster op
de show van Jean Dessès was dc Herto
gin van Kent, die met Prinses Margaret
dc reputatie geniet tot de leidende fi
guren op het gebied van de Londense
mode te behoren. De Hertogin droeg een
zwarte avondjapon en als versiering een
ketting en een armband van parels cn
lange afhangende oorbellen. Alvorens
zij de show verliet bestelde zij twee ja
ponnen, één kokernauwe van wit flu
weel en één strapless zwart toilet met
zilverdraad doorweven. Wel een bittere
pil om te slikken voor de Londense ont-
Naluurlijk zijn Ingrid Bergman
n Rosselini eveneens naar
Parijs gekomen, om hun beider film
Stromboli in de opex*a te presenteren.
Alles wat Paivs aan ministers, film
sterren en andere beroemdheden
telde, was bij die gebeurtenissen
aanwezig. Gérard Philippe hield een
poëtische inleiding, speciaal voor dit
doel geschreven door Jean Cocteau.
De opbrengst van deze brillante
soirée is bestemd voor de restauratie
van het Paleis in Versailles en het
Trianon. Het sprookjesachtige paleis
van de Zonnekoning schijnt namelijk
in een déplorable toestand te ver
keren. Op sommige plaatsen riskeert
men zelfs door de vloer heen te zak
ken. Dc Stromboli-jjremière heeft
tevens het grote Parijse seizoen in
gezet. Het scherm is opgetrokken!
Paris, 15 October 1950.
werpers! Die lieten trouwens heel osten
tatief verstek gaan op deze show. Dit in
tegenstelling tot dc grote Britse confec-
tionnairs, die a raison van een voortref
felijk diner muziekje en parade van
de mannequins inbegrepen hier kun
nen zien wat hun in Parijs tenminste de
prijs van een model of anders 100 pond
zou kosten!
In alle collecties tot dusver vertoond
was zwart de dominerende kleur cn flu
weel het populairste materiaal. Fluweel
als garnering op de zakken, langs de
hals en als ceintuur rond het middel.
Andere favoriete stoffen voor de avond
zijn satijn, tulle, chiffon en wollen jer
sey. Opmerkelijk was het grote aantal
korte avondtoiletten.
Jcan Dessès toonde avondtoiletten die
met behulp van een jakje en een grote
hoed in aardige cocktailjurkjes kunnen
worden getransformeerd. Een nieuwtje
was zijn avondjas met handschoenen er
aan vast. iets wat ons niet erg practisch
lijkt. Een paar van zijn avondrobes wer
den gecombineerd met lange stola's van
bont. die van voren bijna tot aan de
grond reikten. Oud-goud, tangerine,
rood en helgroen zijn de kleuren die hij
gebruikt als garnering van zwart.
Jeanne Lanvin lanceerde enkele cri
noline's. waarvan één in crème satijn
bestrooid met een gekleurd bloemmo
tief. Maggy Rouff, die niet alleen haar
creaties maar ook dc nodige juwelen
door de lucht vervoerde, gebruikte flu
weel véor een miniatuur crinoline, die
achter reikte tot aan de knieholte.
Deze crinoline werd gedragen over een
onderrok van staalgrijs satijn. Verder
werkte zij veel met hontgarncringen op
avondmantels. Stel U voor over een
nauw avondtoilet van honingkleurig sa
tijn een avondmantel van honingkleu
rig nertz van voren kort, van achter
slepend over de grond. De voering van
de mantel was van hetzelfde satijn als
de jurk en op haar hoofd droeg de
mannequin een glanzend gouden kapje.
Is het niet koninklijk?
Voor iedere show is een bepaald tijd
schema opgesteld, zodat, de modellen en
de mannequin een minimum van tijd in
Parijs gemist worden. U moet namelijk
weten dat ook daar nog steeds mode
shows van collecties plaats vinden. Al
les klopt op de minuut af. De manne
quins paraderen enkele uren na haar
aankomst op het vliegveld. Ze hebben
juist tlid om uit te pakken zichzelf even
op te frissen en zonodig hier en daar
een boutje te halen over de modellen
die tijdens de reis geleden hebben. Na
drie shows twee avondlijke en één
In de middag in weinig meer dan 24
uur vertrekken de charmante indring-
sters In ijltempo naar Parijs, teneinde
daar haar werkzaamheden te hervatten.
Wat een enerverend leven!
Een zeesman van Maggy Rouff gaf
toe dat dit modehuis 3000 pond verloor
elke dag dat de collectie buiten Parijs
was. „Maar" voegde hij er aan toe, „zo n
show in Engeland is het waard - Vol
gend voorjaar hopen we naar New York
te vlieren om onze rnllectie daar te ver
tonen ln het Waldorf Astoria Hotel."
NANCY.
zoveel, maar laat dc verkoopster
maar zelf uitzoeken welke
schoen U past. Dat is tenslotte
haar vak en zij behoort daar kijk
op te hebben. Met dat al is het
natuurlijk niet aan te raden Uw
voet alleen maar op het pas
bankje te leggen en verder pas
sief bij het pasproccs toe te zien.
U moet wel degelijk uit Uw
ogen kijken, evengoed als bij de
aankoop van een ons chocolaad-
j'es, een meter vitrage of wat
dan ook! Let op de binnenkant
van de hiel. Die moet goed af
gewerkt zijn en LI geen pijn be
zorgen. Natuurlijk moet het
breedste deel van de voet goed
passen in het breedste deel van
de schoen. Dat is vaak een kri
tiek punt! En wat de lengte be
treft: het spreekt vanzelf, dat U
Uw tenen behoorlijk moet kun
nen strekken.
Wanneer de verkoopster U
aanraadt een maat groter te ne
men dan U gewend bent, geloof
haar dan, Anders zult U na een
paar dagen Uw eigengereidheid
betreuren! Het is statistisch be
wezen dat de meeste voetklach
ten hun ontstaan vinden in het
dragen van schoenen, die net
even te- kort zijn. Het kan heel
nuttig zijn een gedragen schoe
nenpaar eens goed onder de
loupe te nemen. Een zeker teken
van een goed passende schoen is
'slijtage onder de bal van de voet.
Slijten de zolen het eerst bij de
teen, dan hebt U kennelijk een
maatje te klein genomen en puilt
het bovenleer over de zool, nu,
dan zijn de schoenen typisch iets
te smal voor Uw voet! Soms heb
je het geluk vaak is het louter
toeval een paartje te kopen,
waarop je nu eens echt plezierig
loopt. Neem bij een volgende
aankoop die schoenen mee naar
de winkel cn toon ze de ver
koopster. Het kan voor haar een
aanwijzing zijn tot het vaststel
len van de voor Uw voet ideale
leest.
Ieder type voet heeft zijn eigen
problemen. Ruw geschetst
kunnen we de voeten onderbren
gen in vijf categorieën. De voet
met de hoge wreef, de voet met
de lage wreef, de lange smalle
voet, de korte dikke en de brede
voet met korte tenen. Een vrouw
met een hoge wreef is het meest
gebaat bij een pump met een
kort bovenblad of bij een san
daal met bandjes. De lage wreef
past in het algemeen niet in een
schoen met een kort bovenblad,
aangezien ze daarin gaat sW-
fen. Een groot bovenblad met
een elastieken sluiting is in dat
geval de ideale oplossing. H*t
gemakkelijkst is de lange slanke
voet, die misschien wel moeilijk
een flatteus omhulsel vindt,
maar toch in ieder geval te kust
cn te keur kan gaan bij goed
passende comfortabele schoenen.
De korte dikke voet en de brede
met de korte tenen kennen ook
weer hun problemen. Ze vragen
om brede neuzen en in het alge
meen om een ruim en breed
voorstuk.
Als U alle voetangels en klem
men met veel behendigheid om
zeild hebt en tenslotte in een
plezierig stel schoenen bent aan
geland, nee, dan bent U ér nog
niet. Want dan komen materiaal
en afwerking aan de beurt en
die tellen ook mee. Het oog wil
per slot ook wat. En daarom
beelden we hierbij een serie mo
dellen af, die tot het nieuwste op
schoenengebied behoren. Snoe
zig, hè? Tenminste, voor wie er
zonder ongemak 18000 stappen
per dag mee kan zetten! En met
deze opmerking zijn we weer op
ons punt van uitgang terugge
keerd! ARLETTE.
GEVULDE BROODJES
4 puntbroodjes boter of margari
ne. peterselie, ragout van groenten,
vlees, vis. garnalen, eieren, kaas of
paddestoelen.
Een kapje van de broodjes afsnij
den en deze uithollen. Broodjes en
kapjes van binnen en van buiten
"un besmeren met boter of margari
ne en ze in een warme oven of in
een koekenpan bakken. De warme
broodjes snel vullen met een van de
bovengenoemde regaütsoorten. De
kapjes op de broodjes leggen en deze
opdoen op een schotel, bedekt met
een vingerdoekje of een papieren
servetje. De broodjes desgewenst
met een toefje peterselie versieren.
JLT et blonde kind Lilibeth is geen
x 1 trouwe schoolbezoekster. Dat
wil niet zeggen, dat ze het niet pret
tig vindt een aantal uren per dag in
het kleuterklasje door te brengen;
maar zij heeft zeer bewust zo haar
eigen ideeën over wat zij een be
paalde dag zal gaan doen.
Vanmiddag wil ik niet naar
school, Mammie", is het dan, „want
ik ga met Miekje ziekenhuisje spe
len".
Of: Joke gaat beukennootjes zoe
ken"; hetgeen eveneens een geldige
reden tot 'fideel spijbelen schijnt
te zijn.
Of: „Vanmiddag moeten de pop-
penkinderen nodig in bad", waarmee
vrijwel als vanzelfsprekend de
schoolgang in de middaguren wordt
afgeschreven.
We doen niet zo héél veel moeite
Lilibeth lot regelmaat te pressen.
Tenslotte zo denken we kennelijk
onpaedagogisch zal ze daar later
genoeg mee te maken krijgen.
Maar in het begin van deze week,
kwam het kind volkomen opgewon
den uit haar klasje terug.
..Mammie"; een slik van nervosi
teit; „Mammie, moet je horen
Weer een slik!
„Mammie, ik heb optellen geleerd
op schoor.
Nu dier.t voor goed begrip gezegd,
dat Lilibeth zowat lot drie en ze
ventig kan tellen. Daarna raakt ze in
de war.
„En hoe doe je dat dan?", aldus
Papa, welbewust, van het wonder,
dat hij le horen zou krijgen.
2 -\-l 2;2 2 5; 3 3 4
4 4 5; 5 5 6; 6 6 7".
Het snoetje straalde.
„Ik vind het helemaal niet moei
lik. Niks aan!"
En uitdagend keek ze een ver
bijsterde Mammie en Pappie aan....
VROUWENPAGINA
van
Zaterdag 21 October 1950
65 Jaargang No. 19685
