Scheveningse logger zonk
na aanvaring met Engelse drifter
Nieuwste 'n Prachtkaart
Café-Restaurant „FLUKS"
Ook met Chocolade is
LETTERS vanaf
De Zevenster
Woensdag 8 November 1950
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemsche Courant
Niemand vermist, de schipper van de „Mace" viel
tegen de kachel
Het moet een daverende klap zijn geweest, die gistermiddag omstreeks kwart voor
vier op 25 a 30 mjjl Z.W. van IJmuiden tijdsbepaling van de bemanning de boeg
van de LT. 35 „Mace" spleet en schipper Albert E. Bensley uit Great Oimersby met
het hoofd tegen de kleine potkachel in het logies smeet. Het moet een zwaar geweld
zijn geweest, dat dc rafelige neus van de drifter in de huid van de Scheveningse logger
„Geertruida Jacoba" boorde, zodat het Noordzeewater naar binnen gudste en de
6>CH. 35 al gauw daarop reddeloos in de diepte verdween. Een wonderlijke scheeps
ramp, op kalme zee, zonder mist, zonder vermisten, gelukkig. IJmuiden begrijpt het
niet hclemaa:. Wel dat de „Geertruida" massa's water maakte. Wel dat in de vcr-
warring van dat moment de twintig mannen van de Geertruida overgestapt zijn op
de drifter. Maar niet hoe zoiets gebeuren kon. De geschrokken mannen van de SCH. 35
kunnen echter getuigen, dat het gebeurde
De stuur van de LT 35. William Baxter
uit Lowestoft herinnert zich die dramati
sche ogenblikken nog heel precies en hij
vertelt het verhaal, starend over het gladde
water van de IJmuidense bergingshaven,
waar de „Stentor" het water uit de „Mace"
slobbert.
„We voeren samen, naast elkaar. Wij zelf
hadden dezelfde ochtend in IJmuiden wal-
haring gelost. Plotseling leek het alsof de
SCH 35 met een excuserende glimlach
om zijn moeilijke uitspraak van dat „Sch"
uit het roer liep. „Recht op ons af". Er
klonk een kreet over de kleine Engelsman
en Jack Culiing'nam, een der matrozen,
weet nog dat hij in de ruimte greep naar
houvast. Een rilling liep langs de oude
„Mace", die al sinds 1919 de Engelse wal-
visserij bezoekt en een geluid van schu
rend, later scheurend staal vertelde dat er
een ernstige situatie ontstaan was.
Direct begon de Mace voorover te zak
ken en de schipper gaf met zijn bebloede
kop het bevel de gapende wonde in de boeg
van de schuit met een zeil af te dekken.
Lading om naar achteren te brengen was
er niet een ruim vol netten legt in zo'n
geval niet veel tegenwicht in de schaal.
Inmiddels was een garnalenbootje, de
GO 8 te hulp geschoten en daar werd dc
bemanning van de logger op overgezet.
Later is de SCH 35 gezonken.
In de wachtkamer van het Velsense
ziekenhuis heeft schipper Bensley zijn ver
haal in drie zinnen gedaan: ik keek op de
kaart, voelde de smak en krabbelde over
eind om de telegraaf op de brug naar „stop"
te rukken. Het was een matige N.W. wind.
En het is nog goed afgelopen.
Geen van deze mannen maakte de in
druk, meer uit de jeneverfles te hebben ge
nuttigd dan goed was voor een richtige na
vigatie, zoals in Scheveningen verteld
wordt
ADVERTENTIE
Wie wint de
LINCOL RACE AUTO?
H. STAM
DONKERE SPAARNE 20
Kappers vormen club voor
technische ontwikkeling
In Haarlem is opgericht de R.K. Techni-
sche-artisiieke Ontwikkelingsclub voor kap
persbedienden „St. Damianus", onderafdeling
van de Ned. Kath. Bond van kappersperso-
neel „St. Cosmas" te Haarlem.
In zijn openingswoord zette de waar
nemend voorzitter, de heer A. F. Hendriks de
taak van de T. O. C. uiteen, die bestaan zal
uit het opleiden voor deelneming aan
demonstraties en concoursen.
ADVERTENTIE
plattegrond
in kleurendruk van Duidelak en
overzichtelijk
Met buslijnen en
alphabetisch
stratenregister
Gistermiddag heeft op de Noordzee25 a 30 mijl ten Zuid-Westen van IJmuiden,
een hevige aanvaring plaats gehad tussen het Engelse schip „Mace" uit Lowestoft en
de logger Geertruida Jacoba (Sch. 35). De logger zonkdoch de bemanning kon
gered worden. De „Mace" werd door de „Nestor" naar IJmuiden gesleept in zinkende
toestand. Foto: de „Mace" wordt in de bergingshaven te IJmuiden aan de Kompas-
stoelgemeerd. Duidelijk ziet men hoe het enorme gat in de boeg van de „Mace" met
een zeildoek voorlopig gedicht werd, om het schip voor zinken te behoeden.
Boekh. EUREKA
KRUISWEG 13 H'LEM
bij het station
Prijs slechts
L25
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 7 November 1950
ONDERTROUWD: 7 Nov., B. van Dijk en
M. W. Rotteveel; D. M. van der Vliet en
E. ter Haak.
GEHUWD: 7 Nov., C. M. Osinga en A. S.
M. Stoelinga: J. H. Löhr en J. Wanders; R.
Rijers en C. M. Hoogcgtijn.
BEVALLEN van een zoon: 6 Nov., A. L.
Mulder—Kloosterman; 7 Nov., M. G. Spoor
Koopman; J. van VeenendaalHulsebosch.
BEVALLEN van een dochter: 5 Nov., M.
G. MilatzKamp; G. H. van Oosterhout
Nijssen; 6 Nov., I. W. HageAugustinus; W.
W. DamstraBuis; 7 Nov., A. W. van der
Horstvan Aalderen; M. C. Marchand
Uitermark; A. A. Spoorvan der Wateren;
S. Gerritsenvan Wijk.
OVERLEDEN: 5 Nov., J. Wit, 83 j-, Maer-
ten van Heemskerkstraat; 6 Nov., C. Spaar
garen, 55 j., Burgwal; H. Barendse. 79 j.,
Waldeck Pyrmontstraat.
ADVERTENTIE
Reserveer thans reeds Uw
Filmvoorstellingen
voor het a.s,
St. Nicolaasfeest
Filmbureau HOLLANDIA
Jansstraat 11 - Tel. 12569
Propoganda-vergadering
van het CNV
Het Christelijk Nationaal Vakverbond
heeft gisteravond, zijn traditionele Novem-
ber-actie in Haarlem ingezet met een druk
bezochte propaganda-veigadering in de
grote zaal van het gebouw St Bavo aan de
Sm edestraat.
De bijeenkomst werd geopend met koor
zang, gebed en Schriftlezing, waarna de
heer L. Silvis, voorzitter van de Haarlemse
Christelijke Besturenbond in een korte toe
spraak doel en streven van de C.N.V. uit
eenzette.
Hoofdbestuurder Th. Palma van de Chr.
Bouwarbeidersbond, belichtte vervolgens
uitvoerig de vele gevaren die de huidige
Westerse beschaving bedreigen, gevaren
waartegen, naar spreker betoogde, alleen
een waarlijk Christelijke levenshouding
een schild kan zijn. Het communisme, dat
zijn pogingen om door bruut geweld in het
Westen terrein te winnen, mislukken zag,
probeert het nu met list: het speculeert op
de zorgen en moeilijkheden der arbeiders
en wint onder valse voorspiegelingen en
via quasi-onsohuldige mantelorganisaties
invloed en aanhangers tot zelfs in confes
sionele kringen. Nog altiid is 13 procent der
georganiseerde arbeide: lid van de E.V.C.,
nog altijd ook zijn vele Christenen verkeerd
of in het geheel niet georganiseerd. Spreker
hoopte dat de huidige propaganda-actie
van het C.N.V. zeer velen van dezen in de
rijen van de Christelijke vakorganisatie
zou mogen terugbrengen, waartoe hij aller
medewerking inriep.
Na de pauze sprak hoofdbestuurder J.
H. ten Heuvelhof van de Christelijke Bond
van Overheidspersoneel, die er op wees dat
het de voornaamste taak van de mens is.
de vijand te bestrijden die in hemzelf
woont. Het is niet voldoende Christelijke
en maatschappelijke principes met de
mond te belijden, men moet, thans meer
dan ooit, daden stellen en ten aanval trek
ken tegen alles wat de verwezenlijking van
die principes in de weg staat, opdat de
mens en zijn arbeid overal in vrijheid
bloeien kunnen.
De avond werd opgeluisterd met koor
zang van het Gereformeerd Evangelisatie
zangkoor onder leiding van de heer H. Son-
dorp en besloten met samenzang.
In de pauze werd gecollecteerd voor het
t.b.c.-fonds „Draagt Elkanders Lasten".
Gedenkteken Bob Oosthoek
Te 's-Gravenhage is een comité gevormd,
dat hei voornemen heeft binnen afzienbare
tijd een gedenkteken aan te brengen in de
Koninklijke Schouwburg ter nagedachtenis
aan de jong gestorven acteur en regisseur
Bob Oosthoek. Deze heeft een belangrijke
rol in de illegaliteit gespeeld, werd in
Augustus 1944 gearresteerd en na in het
Oranjehötel en Amersfoort gevangen te heb
ben gezeten op transport naar Neuengamme
gesteld. Koningin Wilhelmina verleende hem
posthuum het verzetskruis.
Boksen
Schagen wint van Elandon
De Nederlandse kampioen halfzwaarge-
wicht Willy Schagen heeft gisteravond door
diskwalificatie door de scheidsrechter in de
vijfde ronde gewonnen van de Congolees
Ely Elandon. De Congolees had in de tweede
en de derde ronde reeds een openbare waar
schuwing gekregen wegers te laag duiken en
toen hij dit in de vijfde ronde weer deed
staakte scheidsrechter De Jong het gevecht
ten gunste van Schagen.
De kampioen vlieggewicht Theo Nolten
heeft door een k.o. zege in de tiende ronde
tegen P. Hannes Schneider de bantamtitel,
die in handen van laatstgenoemde was, ver
overd.
Prins Bernhard zal van 27 tot 30 No
vember een bezoek aan Malta brengen, dat
waarschijnlijk zal samenvallen met dat van
de „Karei Doorman".
Verlies van de K.L.M. in
1949 f39.7 millioen
Het Rijk gaf een tegemoet
koming van 37,2 millioen
Uit het jaarverslag van de K.L.M. over
1949 blijkt, dat het exploitatie-verlies in
dat jaar f 39.687.532,bedroeg. In dit ver
lies verleende de Staat der Nederlanden
een tegemoetkoming van f37.200.000,
zodat een verlies van f2.487.582,bleef
bestaan. Dit verlies werd gedekt door af
boeking van de reserve voor algemene be
langen ad f 513.000,en de reserve voor
ontwikkelingskosten ad f 800.000,Het
restant ad f 1.174,582 werd onttrokken aan
de reserve assurantie eigen risico,
De exploitatie-uitgaven bedroegen in
1949 f 151.085.046—, de inkomsten
f 137.123.053,Drie-enveertig procent der
exploitatie-uitgaven werd besteed aan sa
larissen en lonen en daarop drukkende
wettelijke en vrijwillige sociale lasten.
De resultaten van het bedrijf werden in
1949 in sterke mate ongunstig beïnvloed
door de bijzondere omstandigheden op de
lijn Amsterdam-Djakarta en door de ge
volgen van de devaluatie.
Het West-Indisch bedrijf ondervindt
een, steeds, sterker wordende concurrentie
van buitenlandse luchtvaartmaatschap
pijen in het Caraïbïsche gebied. Het ver
voer op de lijn Miami-Curacao-Caracas
daalde met 25 pet. Een verlies op het West-
Indisch bedrijf was in 1949 onvermijdelijk.
Ten aanzien van 1950 wordt in het ver
slag gezegd dat krachtige maatregelen ter
beperking van het kostenpeil in .uitvoering
zijn. Ondanks de steeds toenemende con
currentie stijgt de omzet-
Voor het lopende jaar moet met een niet
onaanzienlijk tekort op de exploitatie
worden rekening gehouden. Er bestaat
evenwel gegrond vertrouwen, dat in de
eerste helft van 1951 eert nieuw evenwichts
punt zal worden bereikt.
Triomfboog van Molkenboer
in kerk te Scheveningen
De decoraties door de Haarlemse kunste
naar A'ntoon Molkenboer in de kerk van St.
Antonius Abt te Scheveningen zijn deze
week gereed gekomen. Deze kerk werd ge
bouwd in de jaren 1925 tot 1927 door de
architecten Joseph en Pierre Cuypers. Een
schildering achter het hoofdaltaar ter
herdenking van een gebedsverhoring bij een
epidemie in deze parochie en twaalf glas-
in-looöramen met symbolen van de Christe
lijke deugden, vervaardigd naar ontwerpen
van Antoon Molkenboer. kwamen reeds
destijds tot stand. De voorgenomen uitvoe
ring van een triomfboog ter omlijsting van
het geder.ktafereel moest wegens economi
sche moeilijkheden voor onbepaalde tijd
worden uitgesteld. In Januari van dit jaar
werd echter tot hervatting van de werkzaam
heden besloten. De triomboog bevat beelden
uit het leven van St. Antonius Abt, hem
voorstellende als rijke jongeling die zijn
;oederen uitdeelt, als kluizenaar die de ver
en als
Vrachtauto met varkens
botste tegen een boom
Tussen Elburg en Doornspijk is heden
morgen een vrachtauto, geladen met var
kens, met grote snelheid tegen een boom
gebotst. De laadbak met de varkens ge
raakte los en viel in een sloot. Na drie
kwartier had men de chauffeur, K. van R.
uit Nunspeet, uitgezaagd. Hij was zeer ern
stig gewond.
De varkens bleken ongedeerd te zijn.,Een
vijftal werd op weilanden in de omgeving
aangetroffen, de overigen waren nog in de
laadbak van de auto.
ADVERTENTIE
U will «och gesm irlsko l@peri warcneer
Uw kleine zendingen !aa§ vervoeren?
Neem dus BESTELDIENST A.B.C.
Barrevoetestraat 2 Haarlem - Telefoon 18428, na 6 uur 14810 - 14155
Toen brak de gezellige Oudejaarsavond aan. Pilon had de lamp opgestoken, de
kachel snorde gezellig, en ze zaten met hxm drietjes om de tafel. Midden op tafel
stonden de schalen met gesuikerde oliebollen en een kan met honingwijn.
En terwijl ze smulden van de oliebollen, zodat hun kinnen dropen van het vet,
vertelde Pilon allerlei verhalen uit het Kabouterleven. Vóór ze er erg in hadden,
verstreek uur na uur. Maar dat was niet erg, want vanavond mochten ze opblijven,
tot het nieuwe jaar begon!
Toen het klokje aan de wand bijna 12 uur aanwees, schonk Pilon de bekers vol, want
ze moesten met elkaar klinken op het komende nieuwe jaar, dat begrijp je! Ze keken
gespannen naar het klokje, dat tik-tik-tik deed.en eindelijk twaalf slagen gaf.
„Nou, een gélukkig Nieuwjaar!", zeiden ze tegen elkaar, en ze gaven elkaar handjes
en dronken van de warme honingwijn.
Toen stonden ze van tafel op en deden de deur open, want opeens kwamen alle
Kabouters naar buiten en maakten een geweldig spektakel met potdeksels en bel-
len.Dat was het uitluiden van het Oudejaar!
HOV-Iedenconcert mei
Belgisch piano-duo
Het gebeurt niet zo vaak dat we Bel
gische solisten in Haarlem te horen
krijgen. Ditmaal echter, op het derde leden
concert in de Dinsdagavondserie van de
H.O.V. kregen wij er twee tegelijk. Janine
Reding en Henry Piette, die zich wijden
aan het duo-spel op twee klavieren. De
kennismaking geschiedde met het Concert
in C van Bach. Daaruit kon men vaststel
len dat het pianistenpaar over een respec
tabele technische vaardigheid beschikt.
Maar dit maakt toch niet, dat hun samen
spel de geraffineerde eenheid bereikt van
BobinVronsky en zeker niet de poëtische
gaafheid van RobertsonBartlett. Men
hoort bij dit Belgische duo twee duidelijk
te onderscheiden piano's, waarvan die van
Henry Piette, met een markante en ner
veuze aanslag, de boventoon voert en al te
opvallend de stuwing aan het samenspel
geeft. Die stuwing mag best van een van
beiden uitgaan, maar men behoort het niet
te kunnen merken. Het is niet zo eenvou
dig om het met z'n beiden absoluut eens te
zijn en bovendien een behoorlijk compro
mis te sluiten met het begeleidend orkest
Maar met dat al had de vertolking van
Bach's concert de goede eigenschap dat ze
levendig en gespierd was en niet in een
dood formalisme verliep.
Aan het optreden van het piano-duo
RedingPiette danken wij voorts de eerste
uitvoering te Haarlem van het reeds In
1932 geschreven Concert voor twee piano's
en orkest van Francis Poulenc. Het is een
werk vol warme, soms subtiele en innige
muzikaliteit, die zich vaak verbergt achter
geestige flitsen en dwaze capriolen; het is
een muziek die in wezen klassiek is, die
opzettelijk bij Mozarc te leen gaat en met
kwajongensachtige vrijmoedigheid nu eens
baldadig en dan weer naïef doet, doch in
haar geheel gedragen wordt door een heer
lijk lyrisch sentiment, dat zich in zeldzame
orchestrale tinten hult; moderne muziek
zonder raadselachtigheden, open en klaar,
blij en spiritueel. Haar anti-diepzinnigheid
geeft er wellicht aanleiding toe dat som
migen haar oppervlakkig zullen vinden.
Men kan de waarde van iets ook in de ver
keerde richting zoeken. Deze Poulenc-com-
positie is in ieder geval een onderhoudend
stuk dat de aandacht gespannen houdt, dat
amuseert door tal van grappige effecten en
bekoort door een gevoelige zangerigheid.
Janine Reding en Henxy Piette bleken met
dit geestige werk uitstekend vertrouwd;
alleen konden wij ons moeilijk verenigen
met het vrij snelle tempo waarin zij het
middendeel (a la Mozart) vertolkten. Ove
rigens was het van het tweetal een ver
bazend knappe, muzikaal welbegrepen en
doorvoelde interpretatie. Ook wat Verhey
met zijn orkest bereikte in de alleszins las
tige partituur verdient de hoogste lof. Een
dergélijke geestige noviteit werkt als een
frisse voorjaarsbries, zowel op het podium
als in de zaal.
De ballet-suite uit „De Vuurvogel" van
Strawinsky was geen noviteit op de H.O.V.-
programma's, maar onder Verhey's sugges
tieve directie, die de poëzie er zo fijngees-
tig wist uit te puren, werd dit prachtige
orkestwerk toch iets dat er haast mee ge
lijk stond. Wij hopen dat Verhey het werk
nog eens op een programma zet. De ver
klanking mag een kapitale prestatie van
ons orkest heten. Zeer voornaam was ook
de vertolking van de Suite in b van Bach
voor fluiten en strijkorkest, waarmee de
avond geopend werd. In rustige tempi liet
Verhey het ensemble op zijn voordeligst
klinken en hield hij, waar nodig, het stem-
menweefsel klaar en doorzichtig, zodat elke
zenuw van deze mooie partituur als het
ware bloot kwam te liggen.
De solo-fluitist Marius Ruysink speelde
zijn partij vlot met fraaie toon en veel
smaak. Hoewel zonder continuo uitgevoerd,
voldeed het geheel uitstekend.
Een belangrijke muziekavond.
JOS. DE KLERK.
Haarlemse beeldhouwer
op hoge leeftijd overleden
Gistermorgen is de 93-jarige Haarlemse
beeldhouwer G. Veldheer overleden.
Hij was een bekende figuur in de
Spaarnestad. waar hij geboren en getogen
was en tot op hoge leeftijd heeft gewoond
en gewerkt.
Vele thans bekende kunstenaars, als
prof. E. Bromier en M. Andriessen, geno
ten bij hem hun eerste opleiding en met
tal van bouwmeesters werkte hij samen ter
verfraaiing van het stadsbeeld. In heel
wat gevels in Haarlems straten kan men de
door hem gehouwen ornamenten terug
vinden. Oudere Haarlemmers zullen zich
tevens zijn versieringen aan het Bronge
bouw en aan de vroegere villa van me
vrouw Petit aan de Wagenweg herinneren.
De thans ontslapene was lid van „Kunst
zij ons doel", van de Kamer van Koop
handel en had zitting in het bestuur van
Haarlems kinderdoor.
De begrafenis heeft Vrijdagmorgen
plaats op de Algemene begraafplaats aan
de Kleverlaan.
Twee kinderen verbrand
Vermoedelijk als gevolg van een con
structiefout in de schoorsteen is Dinsdag
avond brand ontstaan in het woonhuis van
de familie Bakker te Zuid-Scharwoude.
De brand breidde zich zo snel uit dat een
negenjarig jongetje en een van één
jaar niet meer gered konden worden en
in de vlammen omkwamen.
QKort en Bondig
BINNENLAND
By een vechtpartij tussen zigeuners op
11 Mei 1949 in een café te Sittard, werden
twee broers gedood en drie personen ernstig
gewond. De rechtbank in Maastricht heeit
thans S. R. wegens doodslag tot 7 jaar ge
vangenisstraf veroordeeld en W. G. wegens
zware mishandeling tot 2 jaar.
Een automobilist, die verblind werd
door een tegenligger, botste op de Dordtse-,
straatweg te Rotterdam tegen een stilstaan
de vrachtauto, waarvan de chauffeur bezig
was een paar losgeraakte kisten vast te bin
den. Deze chauffeur werd ernstig aan beide
benen gewond. De schade aan de auto's viel
mee.
De minister van Justitie, mr. A. A. M,
Struycken, heeft in Den Haag de zg, Peni-
tentaire Benelux-commissie geïnstalleerd. In
deze commissie hebben zitting voor Neder
land mr. E. A. M. Lamers, directeur-generaal
van het gevangeniswezen en mr. J. E. Erd-
man.
Het aantal aangegeven radio-ontvang-
toestellen in Nederland bedroeg op 1 No
vember 1.457.427 tegen 1.445.736 op 1 October.
Op 1 October waren er 484.619 aangeslotenen
cp het rijksradiodistributienet tegen 485.003
op 1 September
HAARLEM EN OMGEVING
De burgemeester van Bloemenöaal, jhr.
mr. C. J. A. den Tex, zal niet op Vrijdag 10,
maar morgen. Donderdag 9 November van
10 tot 11 uur spreekuur houden.
Ter ere van de leden van het personeel
der Noord Zuid Hollandse Vervoermaat
schappij, die dit jaar veertig of vijf en twin
tig jaar in dienst der maatschappij zijn, wordt
Vrijdagavond in het Concertgebouw een hul-
digïngsavond gehouden. Medewerking ver
lenen N.Z.H.-muziekcorps en Maestrovariétê,
Dit gezelschap brengt de revue „Schenk mij
uw glimlach".
De burgemeester van Heemstede zal Vrij
dag 10 en Woensdag 15 November geen
spreekuur houden.
De wethouder van Onderwijs en Kunst
zaken der gemeente Haarlem, de heer D. J.
A. Geluk, zal morgen, Donderdag, eu
Woensdag 15 November geen spreekuur
houden.
De heer G. Smit te Haarlem is aan de
gemeentelijke universiteit te Amsterdam
geslaagd voor het candidaats-examen Engels.
Als advocaat en procureur bij de recht
bank te Haarlem is beëdigd mr. M. B. Cohen
te Aerdenhout.
Geslaagd voor het examen voor lerares
in stenografie en machineschrijven mejuf
frouw A. Veenstra te Haarlem.
De Vrouwenbond N. V. V., afdeling Haar
lem houdt op 17, 18 en 19 November in ge
bouw „Het Baken" aan de Bakenessergracht
no. 10 een bazar.
De jonge toneelvereniging: „De Kenne-
mer Toneelkring", welke tijdens het vorig
seizoen een zeer verdienstelijk debuut maak
te met de opvoering van ..Gevaarlijke Bocht"
van J. B. Priestley, zal op 25 November het
seizoen openen met een opvoering in „Domi"
te Overveen. van het toneelspel „Young Mrs.
Barrington" (Terugkeer) van Warren Chat
ham Strode.
ADVERTENTIE
GROTE HOUTSTRAAT 23
MARSEPEIN FIGUREN vanaf 20 cent.
PROEFBANKETSTAVEN va20 cat.
BORSTPLAATJES 20 cent p. ons
AMANDELSPECULAAS 20 «ent p. ons
Prof. Scharoff regisseert
twee stukken bij Comedia
Zoals wij reeds eerder hebben bericht is
de Russische, doch te Rome woonachtige en
werkzame regisseur professor Peter Scha
roff thans wederom in ons land. Onder zijn
leiding heeft Comedia het toneelstuk „Oom
Waanja" van Tsjechof in studie genomen,
De voornaamste rollen hierin worden ver
vuld door John Gobau, Rika Hopper, Rie
Gilhuys, Cor Hermus, Joan Remmelts en
Frits van Dijk.
Van de Nederlandse schrijfster, die zich
bedient van het pseudoniem Luisa Treves en
die reeds succes mocht boeken met „De ring
en de kelim", heeft Comedia een vrolijke
één-acter getiteld „De brief van Don
Juan" op het répertoire genomen. Ook
hierover voert professor Scharoff de regie.
De medewerkenden zijn Magda Janssens,
Vera Bondam, Myra Ward, Joekie Broedelet,
Ellen de Thouars en Jules Verstraete. Deze
één-acter wordt gevolgd door „La putain
respectueuse" (De eerbiedwaardige lichte
kooi) van Jean Paul Sartre onder regie van
Jan Teulings met Myra Ward, Jules Ver
straete, Ko van Dijk, Otto Sterman en an
deren.
ADVERTENTIE
voordeliger!
FEUILLETON
door mevrouw Bijleveld-Gelinck
10) Ze haalde haar beurs
uit de zak van haar manteltje, dat ze al
tijd nog aan had, en stopte haar vondst
voorzichtig in het aparte postzegelvakje;
hei rammelde niet! Trouwens, de beide
mannen aan tafel schenen haar aanwezig
heid nu wel zo wat vergeten te zijn, ze
lazen fanatiek in hun papierbundels en
rookten ondertussen als fabrieksschoor
stenen. De kamer zag blauw van de rook!
En de poes was nu ook in slaap gevallen,
zij spon niet meer, maar snurkte zo af
en toe als een echte oude heer. Die def
tige Excellentie!
Zij kreeg nu ook slaap. Vreselijke slaap
kreeg ze ineens. Het was ook zo stil. En
ze vroegen haar niets. Ze zette de slapende
kat van haar schoot, haalde haar benen
geruisloos naar boven en legce zich neer.
Er !ag nog een opgerolde plaid achter op
de sofa, die trok ze zowat over zich heen
en de dikke kat nam ze weer in haar
armen.
Toen sliep ze meteen in.
Ze bemerkte amper, hoe er zich iemand
over haar heenboog en haar zachtjes wak
ker schudde. Er was een stem, die haar
zei nu op te staan en naar haar eigen ka
mertje te gaan. Ze kwam half slapend
overeind, ze werd over de gang gebracht
en dezelfde stem wenste haar wel te rusten
bij de deur. Toen kleedde ze zich werk
tuigelijk uit en rolde zó in haar bed.
Maar één ding wist ze later niet zeker:
had hij „Wel te rusten, collega" gezegd,
of had ze dat maar gedroomd?
HOOFDSTUK III.
De volgende morgen werd Aagje ge
wekt door een langdurige roffel op haar
kamerdeur en een vrolijke jongensstem,
die uitriep:
Hè, Aagje. Luiwammes! Ben je nu
nog niet uitgeslapen? Het is al tien uur.
Je moet er nu maar eens uitkomen hoor,
want nu moét ik weten, wat er gister
avond gebeurd is!
Ze was meteen wakker en wipte haar
bed uit en ging op blote voeten naar de
deur. En daar roffelde zij van haar kant
even hard tegen de binnenzijde.
Hou je stil Hans! Ja, ja, ik ben er
al uit hoor! Ik zal heus wel voortmaken.
Maar hoe weet je dat er gisteren wat
gebeurd is?
Hoe ik dat weet? Wel lieve kind,
terwijl je vanmorgen sliep, hebben er hier
drama's in huis plaats gehad. Drama's ge-'
woon! Dat je het niet gehoord hebt! Om
negen uur kwamen er hier twee recher
cheurs aanzetten om van de hele familie,
de goeie Dien en Riekje incluis, de vinger
afdrukken te nemen. Je begrijpt wat een
consternatie! Maar de meeste tegenstand
ondervonden zij nog bij de adellijke leden
van het gezelschap: freule Frida probeer
de zelfs stiekum er van door te gaan en
de douairière, nu die ontplofte gewoon!
Het idee vande ontploffende douairière
was wel in staat om de laatste resten slaap
te verdrijven. Het gaf haar zelfs kracht
om deze nieuwe dag weer fris onder de
ogen te zien.
Ga nou maar weg Hans! Eerst ga ik
een douche nemen en me aankleden, over
twintig minuten ben ik beneden.
Maar dan ook geen minuut later!
Geen minuut!
Het was werkelijk een heel gezellige
kamer, het „hol", zoals Aagje het zelf
noemde, dat zij zich in „Mon Repos" had
ingericht. Weliswaar had tante Truus voor
zichzelf de twee mooiste kamers op het
Zuiden met uitzicht op het park genomen
en aan haar nichtje de Noordzijde aan
de saaie Vondelstraat overgelaten, maai'
de zonnige aard van het meisje vulde aan,
wat haar kamer aan werkelijke zon te
kort kwam: er waren altijd bloemen en
al die kleine dingen, die aan een jonge-
meisjeskamer nu eenmaal een speciale
sfeer geven.
Boven het voeteneinde van het divan-
bed hing een boekenrekje en daarop zat
een oud, vuil-wit Teddybeertje met zijn
glazige ogen de kamer in te kijken. Het
was een haveloos, zielig speelgoedbeestje,
kaal geworden en groezelig door jaren
lange vertroeteling en enige mislukte po
gingen om hem met Persil weer op te
bleken. Maar Aagje hield van het beest
als een dierbare herinnering uit haar kin
derjaren, ze verbeeldde zich nü zelfs nog
dat hij een lief gezicht had en met instem
ming luisterde naar alles wat zij hem te
vertellen had. En inderdaad was er iets
aandoenlijks in de uitdrukking van de
bruine glazen ogen en het wat scheefge
trokken, beduimelde snoetje. Een trouwe
kameraad was hij al die jaren voor haar
geweest en zelfs het bezit van Tobby had
haar liefde voor dit oude mormeitje niet
kunnen verhinderen.
Maar vannacht was er zoveel gebeurd,
dat ze geen tijd kon vinden om dat alle
maal uitvoerig te gaan vertellen en moest
het zich dus tevreden stellen met een enkel
hartelijk knikje als morgengroet. Het keek
er niet minder vriendelijk om. Aagje,
onder het aankleden, peinsde over de ge
beurtenissen van gisteravond en over dat
gene, wat Hans haar zo juist verteld had.
De vingerafdrukken waren nu van alle
huisgenoten genomen; dus niet meer alleen
van meneer Benck. Ze voelde het als een
grote opluchting. Die vingerafdrukken
van meneer Benck hadden natuurlijk niets
opgeleverd, dat had ze zonder vingeraf
drukken ook wel kunnen zeggen!
En nu vandaag zou haar carrière als
detective beginnen. Het toeval en haar
scherpe ogen hadden haar vannacht een
prachtige troef in handen gespeeld, maar
nu kwam het er op aan om die troef zo
voordelig mogelijk uit te spelen. En eerlijk
gezegd, heel eerlijk gezegd, wist ze zelf
nog op geen stukken na hoe ze dat zou
moeten doen. De gedragslijn, die een echte
detective in zulk een geval zou volgen,
stond haar nog slechts uiterst onduidelijk
voor de geest.
Wacht, ze zou proberen de zaak op de
manier van de inspecteur te beschouwen.
Mogelijkheid nummer I. Ze gaat met de
manchetknoop naar de politie en laat het
aan hen over de boel verder uit te zoeken.
Nee, daar voelde ze niets voor of het
moest zijn in uiterste noodzaak om meneer
Benck te helpen.
Mogelijkheid nummer II. Ze gaat met
manchetknoop in de hand naar Arnold
en spreekt met een vreselijke stem:
Meneer! Ziehier uw manchetknoop! Geef
mij er onmiddellijk rekenschap van hoe
die manchetknoop onder de tafel van mijn
tante komt! Wat zou Arnold nu doen? O
jee, deze mogelijkheid splitste zich nu
wéér in twee mogelijkheden, dus had je
eerst mogelijkheid IIADe bleke Arnold
wordt nog bleker, hij stamelt een beken
tenis, wordt naar de politie gesleurd en
ogenblikkelijk in de boeien geslagen. Nu
mogelijkheid IIB de meest waarschijn
lijke stellig! de bleke Arnold verbleekt
of bloost niet, maar verzint een handig
en aannemelijk smoesje dat hij trouwens
van te voren heeft kunnen bedenken, want
hij heeft de manchetknoop natuurlijk al
lang gemist. Nee, erg aanlokkelijk is
mogelijkheid II toch ook niet.
Mogelijkheid nummer III. Ze speelt haar
troef nog niet direct uit, maar houdt hem
nog een poosje achter. Natuurlijk, dat doe
je altijd met troeven, die hou je altijd
eerst een poosje achter. En onderwijl be
spiedt ze Arnold, en tevens de douairière,
en zoekt nog nieuwe gegevens te verza
melen. Ze zou zich desnoods uit eigen be
weging kunnen gaan aanbieden om nog
eens een uurtje als mpdel te gaan zitten,
maar dat was met dit prachtige weer wel
een verschrikkelijke penitentie!
Onder al die overpeinzingen had ze zich
snel aangekleed en kwam, nog vier minu
ten binnen de afgesproken termijn, met
een vaartje de trap af. Daar zag ze, op de
grote eikenhouten kist in de hall, een
donkere uniformpet liggen met een paar
handschoenen er naast. De inspecteur,
begreep ze, en nu al weer op het oorlogs
pad!
Hij was wel actief, zou hij nu ook nog
wat geslapen hebben? Hij moest eens
weten, welk een zware concurrent hij in
haar had gekregen!
En ineens flitste er een idee in haar op.
Waarom eigenlijk niet? Ze moest toch
eigenlijk, dat voelde ze wel, haar vondst
aan de inspecteur mededelen.
(Wordt vervolgd),
