RADIO
Drie belangrijke objecten aanvaard
KAASENBROOD
Ook met Chocolade is
Letters in tioos vanaf 40c
VERHUUR ZONDER CHAUFFEUR
Veel leed wordt in stilte gedragen
DE COLOGNE
TIPS voor
ST. NICOLAAS
OPZEELAND
Vrijdag 1 December 1950
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemsche Courant
Qemeenteraad van Heemstede
Bouw van Middenstandswoningen,
uitbreiding Gezondheidshuis
en rioolwater-zuiveringsinstallatie
De Heemsteedse gemeenteraad heeft
fistcren drie voorstellen aanvaard, die,
j-n tie financiëie consequenties, maar
vooral om het belang daarvan voor de
Heemsteedse bevolking, tot de belangrijk-
;le behoren, die de raad smds de bevrij
ding heeft behandeld.
In het bijzonder het voorstel tot de
bouw van 98 middenstandswoningen, waar
van vijftig voor rekening en risico van de
«meente, gaf aanleiding tot een langdu
rige discussie. Het genoot de instemming
nn alle leden, op één na.
Want de heer Zeg waart (K.V.P.)
rieek teleurgesteld. Hij vroeg zich af of
dit nu de oplossing was waarnaar hij ge
beefd had: waarom niet de woningbouw
verenigingen ingeschakeld, die dan tevens
;en vinger in de pap hebben bij de toe
wijzing der woningen. Spreker had ver-
sdieidene keren op bouw in vrije sector
ingedrongen, maar dan voor alle groe
pen. Hij had zeker niet bedoeld, dat er
int de gemeentekas garages gebouwd
moesten worden en hij betwijfelde of het
njk daarvoor steun zou geven. Op grond
van de in de raadsvergadering van 29 Juni
verstrekte cijfers had de heer Zegwaart
ach verwonderd over dit voorstel, omdat
iaruit gebleken was dat voor woningen
van 50—60 slechts 22.2 (of 88 gezin-
sen) gegadigden zijn.
Ook had de heer Zegwaart de indruk
gekregen, dat men wel wat gemakkelijk
omsprong bij de verdeling der gereed ge- zoals de heer Van der Lin den (K.V.P)
komen woningen. Met overheidssteun zijn gevraagd had. Mr. Zeelenberg
Hondenhart
De Heemsteedse raad besloot gisteren
tot een wijziging van de Algemene
Politieverordening, die een verzachting
der beruchte hondenparagraafinhield: j
I deze luiisdieren behoeven in het vervolg
op straat niet meer aan de lijn te wor-
I den gehouden. Het wordt voldoende
geacht, dat zij onder appèl van hun
I meestcr(-esse) zijn. De bepaling dat
onbeheerdein plantsoenen aangc-
troffen honden bij niet verschijnen van j
de eigenaar (-esse) na drie dagen ivor- j
den afgemaakt bleef evenwél gehand- i
haafd. De lieer Kamerbeek vond dal
toch te kras en stemde tegen onder de
I motivering: „Ik heb een hondenhart".
zal onder ogen zien, of ook de particuliere
hoveniers kunnen worden ingeschakeld.
Vergroting van de oppervlakte zou tot
onevenredige huurverhoging leiden, zo
kreeg de heer Kooymans (Prot. Chr.)
te horen. De ligging op het Noorden der
tuinen is een gevolg van de practisehe in
deling van het huis. Een huurkoopsysteem
meende de heer Van Lent te moeten
ontraden. De wethouder zou nog eens na
gaan of de bezwaren aan een dubbele
riolering verbonden te ondervangen zijn,
de laatste vijf jaar slechts 126 wonin
gen gebouwd, tegenover 186 door „eigen-
bouwers". Over het toekomstige bouw
volume was spreker niet optimistisch en
bij voelde er niets voor om daarvan dan
nog woningen van een' dergelijk duur
•ype te bouwen. Zelf zou hij de voorkeur
aan duplex woningen hebben gegeven en
bij zou zijn stem zeker niet geven aan dit
voorstel voor en aleer het bouwvolume
voor 1951/3 bekend is en enige complexen
arbeiderswoningen gebouwd zouden zijn.
De heer Verhoeven (K.V.P.) stipu
leerde, dat het standpunt van zijn partij
genoot niet door de overige fractieleden
werd gedeeld.
Het betoog van de heer Zegwaart noopte
de heer Re ij n der s (Arb.) tot de op
merking. dat het woningnood/vraagstuk
wel heel eenzijdig zou worden opgelost,
wanneer de verdeling in handen van wo
ningbouwverenigingen zou worden gela
ten. In het verleden immers was het voor
bepaalde bevolkingsgroepen niet mogelijk
woningbouwverenigingen op te richten.
Niet alleen bestaat er woningnood, maar
ook woningebehoefte. Door dit voorstel nu
wordt voorkomen, dat een groot aantal
mensen in huizen woont, die eigenlijk ver
beneden hun financiële mogelijkheden
liggen en oorspronkelijk als arbeiderswo
ningen bedoeld zijn. Door dit plan is het
de bedoeling: door middel van opschui
ving zekér 250 mensen "gelukkig te ma
ken, aldus de heer Reijndèrs, die zich de
bijval van de heer Pliester (Prot.Chr.)
verwierf.
Wethouder antwoordt
In zijn antwoord zei wethouder V a n
Lent dat hij niet wanhoopte of zélfs de
heer Zegwaart zou met dit revolutionnaire
plan kunnen instemmen. Wat de toewij
zing betrof, verwees hij naar het gering
aantal klachten, dat hierover uit de bur
gerij werd gehoord. Bouwen in de vrije
sector is de enige mogelijkheid om een
dergelijk object nog te kunnen verwezen
lijken. Hij meende voorts, dal voor tal van
middenstanders een auto een noodzakelijk
heid is om hun brood te verdienen. De
garages kosten de gemeente bovendien
geen geld, doch leveren inkomsten op.
De arbeidersbouw wordt niet verwaar
loosd: reeds is een architect verzocht een
plan te maken voor het afbouwen van de
Provinciën buurt. Hij ontstreed voorts de
juistheid van de door de heer Zegwaart
genoemde cijfei's.
De gemeenschappelijke tuinen zullen
gedeeltelijk door de plantsoenendienst
worden onderhouden, doch de wethouder
ADVERTENTIE
burgerlijke stand van heemstede
ONDERTROUWD: H. H. Ruskamp en A.
•U Kleeblad.
GETROUWD: J. R. Los en G. J. Macpher-
ion: J. H. Verbeek en W. Koper; H. H. Cevat
H. D. Kersten; J. Meeuwenoord en M. M.
Stroombergen; J. G. Brouwer en C. M.
Boozen.
GEBOREN: Carla Anne Marïta, d. van G.
•U van Vemde en G. J. v. d. Post: Wilhel-
mina Everdina Maria, d. van K. Lobregt en
J. C, Zijderveld: Carlo, z. van W. Koopman
G. Lancetti: Hannelce Philippine, d. van
van der Kruit en D. Lepelaar.
OVERLEDEN: Wed. J. A. van Eden—van
Dijk, 62 j.; H. De Meerleirevan der List,
I'j.; Wed. J. M. BechtholdBlokker. 81 j.;
"sd. C. J. v. d. Vlietde Roy van Zuijde-
m 85 jaar.
(V.V.D.) kreeg de toezegging, dat in het
nieuwe uitbreidingsplan in enkele wijken
de mogelijkheid van „hoogbouw" wordt
geschapen.
Tenslotte ging wethouder Van Lent
nog in op een opmerking van de heer
Van Wijk (Prot. Chr.) die gesugge
reerd had, dat de gemeente nu ging doen.
wat particuliere bouwers al lang gewild
hebben. „Mij is nog nooit hoe dan ook
gebleken, dat aannemers ooit zulke
plannen hebben gekoesterd", luidde het
bondige antwoord.
Niettemin bleek de heer Zegwaart
niet overtuigd.
De voorzitter merkte nog op, dat.
het in geen enkele gemeente voorkomt,
dat jonggehuwden gehele woningen krij
gen toegewezen, zoals hij gevraagd had.
Wethouder Van Lent gaf te kennen
dat het voor die categorie in de richting
van duplexwoningen moet gaan. Voor ar
beiderswoningen is nog plaats, behalve in
de Provinciën buurt, bii het Oude Slot en
aan de Meerweg. Na die toezegging gaf
ook de heer Zegwaart zijn stem aan
het voorstel.
Gezondheidshuis
Het tweede zeer belangrijke voorstel dat
ter tafel kwam betrof een licvelingsidce
van wethouder Disselkoen: de uitbreiding
van het Gezondheidshuis, hét centrum van
de medische verzorging voor alle Heem
stedenaren.
De heer VanBrugg.e n (Prot. Christ.)
sprak zijn grote dankbaarliëid ui't voor de
voorgestelde uitbreiding; zowel van het
huis als van het personeel. Spreker zou
gaarne zien, dat de naam van de initiatief
nemer aan het Gezondheidshuis zou wor
den verbonden of dat een gedenkplaat erin
zou worden aangebracht.
Ook de heer Zeelenberg gaf uiting,
aan zijn genoegen over dit voorstel, dat
zonder verder discussie werd aangenomen.
Weg met die geuren
Langer werd gesproken over de voorge
stelde zuiveringinstallatie voor het riool
water, die meer dan zeven ton uit de ge
meentekas gaat vergen.
De hqer Van Bruggen merkte op,
dat zelfs al zouden latere generaties
wellicht opmerken dat het tijdstip van een
dergelijke enorme uitgaveongelukkig ge
kozen is aangenomen moet worden,
omdat op dit^moment de zorg voor de be
woners dit offer rechtvaardigt.
Mr. Kamerbeek (Kath. Vrije lijst)
vond, dat dit project nog wel eens bekeken
mocht worden. Hij vroeg zich af of de
„onwelriekende geuren" van de huidige
lozing in een redelijke verhouding staan tot
de hoogte van het gevraagde bedrag.
Ook de heer Van W ij k had deze zijde
van het waagstuk onder het oog gezien en
zich eveneens afgevraagd of de situatie wel
zo urgent is. Wellicht kan het later goed
koper uitgevoerd worden. Tegen het opleg
gen van nieuwe lasten als gevolg van dit
project verzette de heer Van Wijk zich bij
voorbaat en hij beval als compensatie be
zuiniging aan op diverse posten als de bi
bliotheek, openbare werken, politie en der-
ADVERTENT1E
Technisch groot!
PHILIPS
ERRES
WALDORP
ELECTRISCHE APPARATEN
'n Blijvend cadeau
voor St. Nicolaas
Grote Houtstraat 131 -
Telefoon 10271
Sniedestraal 7
- 11287
gelijke. Daar sprong de heer Reynders
natuurlijk onmiddellijk op in: zijn partij
zou nooit meewerken aan bezuinigingen
die in de eelste plaats de economisch-zwak-
keren zouden treflen.
Wethouder Van Lent zette uiteen, dat
men thans tot deze slap gedwongen is, om
dat door de slank bij de haven de om
ringende huizen vrijwel onbewoonbaar zijn
geworden. Bij het uitwerken der plannen
heeft men veel profijt getrokken van de
adviezen van het raadslid Kooymans.
Over de financiering gaf wethouder
Bak huizenvan den Brink een toe
lichting. Over de dekking der uitgaven
kan men thans nog niets definitiefs zeggen.
Ook dit voorstel werd met algeihene
stemmen aangenomen.
De volgende agendapunten betroffen
„enig kleingoed".
Mevrouw Van Nispen-Van W e 1 y
(V.V.D.) juichte de betegeling van het
speelterrein bij de Eikenlaan van harte
toe, doch de heer V a n W ij k handhaafde
ook deze keer zijn faam als „bezuinigings
expert" en steunde over de dertien mille,
die het geval ging kosten.
Het zat hem echter niet glad, toen hij
bij de rondvraag de wens te kennen gaf
het verzakte fietspad langs de Heemsteedse
Dreef te laten ophogen. „Dat kost zestig
mille, meneer Van Wijk", zei wethouder
Van Lent onder hilariteit.
Het voorstel tot het verlenen van een
gemeentelijke bijdrage aan middelbare
scholen, nadat een amendement-Van Brug
gen was aangenomen, waardoor de scholen
boven deze bijdrage progressief school
geld mogen heffen, werd aanvaard.
Bij de rondvraag opperde de heer Van
der Linden het plan om de door de
uitbreiding der bouwgronden bedreigde
volkstuintjes opnieuw te laten aanleggen
in de omgeving van. de Glipperweg.
De heer Van Houten vroeg een par
keerverbod aan een zijde van de Raad
huisstraat tussen IJzeren brug en Juliana-
laan en de heer Pliester vernam tot
zijn genoegen, dat de Jan van Goyenstraat
en omgeving weldra weer een postagent
schap zullen bezitten.
■\DVERTENTIE
voordeliger!
Prinses Wilhelmina heeft Ddnderdag
een kort b.ezoek gebracht aan de Wereld
omroep te Hilversum.
Merkwaardig P.T.T.-jubileum:
Veertig jaar op
dezelfde standplaats
In liet huis aan de Achterweg van de
heer J. Bouwman hangt een fraaie litho
van Harting, een duingezicht. Zij werd hem
nu welhaast vijftien jaar geleden overhan
digd door zijn collega's op het Heemsteedse
postkantoor, waar hij toen een kwart eeuw
werkzaam was. Bij die gelegenheid werden
zijn tact, zijn ijver en zijn betrouwbaarheid
hoog geroemd en dat zal straks, op 12 De
cember, bij de herdenking van het veer
tigjarig „huwelijk" van de heer Bouwman
met Tante Pos wel niet anders zijn.
Het merkwaardige van dit jubileum is
wel, dat deze P.T.T.-man altijd een en de
zelfde standplaats heeft gehouden, zodat
de verbintenis van de jubilaris met Heem
stede bijna even lang duurt.
En toch, zo zegt de heer Bouwman, heb
ik niet te klagen gehad over gebrek aan
afwisseling. Van de tijd dat ik ais een sla
perige jongen van zestien in het holst van
de nacht op de postkoets van Haarlem
naar Heemstede bolderde tot vandaag, nu
ik het hele dorp van haver tot gort ken is
er genoeg gebeurd. En verantwoordelijk
werk heeft deze 56-jarïge adjunct-com
mies een rang die tegenwoordig als
employé eerste klasse wordt aangeduid
genoeg gehad. Dat begon al in 1922 toen
de postambtenaren de ouden van dagen
blij gingen maken met de ouderdomsrente.
Van die tijd daleren de goede relaties
tussen de heer Bouwman en de Heem
steedse bejaarden, die hem voor allerlei
delicate financiële zaken altijd weten te
vinden. Een paar jaar later moest de a.s.
jubilaris in Heemstede de warboel van de
in de knoop geraakte girodienst oplossen.
In 1937 beleefde de heer Bouwman een
grote tijd: hij werd gedetacheerd op het
postkantoor van'de wereldjamboree. Nog
steeds slaat hij met pleizier de albums met
foto's, handtekeningen en merkwaardige
poststukken op die hij in die tijd verza
melde.
Tijdens de oorlog nam hij gedurende ander
half jaar het beheer waar over het Heem
steedse postkantoor waarvan hij alle
verhuizingen in de loop der jaren heeft
meegemaakt en vervolgens deed hij het
zelfde in Aerdenhout. Maar zijn stand
plaats bleef Heemstede, ook toen hij ge
durende enige tijd het beheer in vele plaat
sen in Noordholland en Utrecht ging waar
nemen.
Na de bevrijding wachtte hem een an
dere belangwekkende taak: de controle op
de geldzuivering op de postkantoren in
het ressort Haarlem. En in'1947 trad hij
als beheerder op in het speciale postkan
toortje op de Heemsteedse kampeerrallye.
Hoewel de „omzet" beneden de verwach
tingen bleef, boekte hij daar toch een suc
ces met de verkoop van kinderpostzegels,
een vorm van sociale steun waarvan de
heer Bouwman trouwens reeds jaren lang
veel werk maakt.
Trouwens: de heer Bouwman hield ook
nog wel eens tijd over voor iets anders dan
P.T.T.: hij interesseerde zich ook voor on-
derwijsaangelegenheden en was gedurende
vier jaar voorzitter van de oudercommissie
van de Bronstee-Uloschool en eveneens
vier jaar voorzitter van de Heemsteedse
ouderraad.
Op 12 December zal er in de middaguren
van vier tot zes voor de ongetwijfeld tal
rijke Heemstedenaren die de heer Bouw
man willen complimenteren te zijnen
huize receptie zijn.
ADVERTENTIE
AMSTERD. RIJTUIG MAATS CH.
ADVERTENTIE
Ontelbare Duitse scheepsgranaten werden vijf jaar geleden in de nabijheid van het
Kieler Lichtschip in zee geworpen. Nu echter zijn schroot en edele metalen op de
wereldmarkt zo duur gewordendat men de verdronken schatmaar weer heeft
opgevist. Op het voormalige Marineterrein te Kiel werden zij vervolgens, nadat de
onstekingen verwijderd waren, doorgezaagd opdat de springstof er uit gehaald kon
worden. Het schroot vaart nu per schip naar Engeland.
Opdat er wat te eren zou zijn
verkocht moeder haar trouwring
In Haarlem wonen een vrouw en een
man. Vroeger hadden zij een ruim en een
zonnig huis. Alles ging voor de wind. De
man was geruime tijd bij dezelfde firma
werkzaam en al was zijn inkomen niet
groot, het gezin kon er toch behoorlijk van
komen, want de vrouw had veel overleg.
Maar toen kwamen de tegenslagen. De
man werd ernstig ziek en herstelde niet
zoveel dat hij weer kon gaan werken. Hij
kreeg een pensioentje, maar omdat hij nog
niet veel dienstjaren had, was het slechts
gering: Het gezin verhuisde naar een
nauwe straat. Toch zorgde de vrouw er
voor dat het er gezellig bleef, ook al kwam
er nu slechts een sober maal op tafel. Wel
verdwenen successievelijk de stukken van
waarde uit het huis. Eerst een antieke kast,
toen het tafelzilver, ook het horloge der
vrouw. De rekeningen voor versterkende
middelen van de zieke man slokten het
grootste deel van het kleine wekelijkse in
komen op.
De mensen schaamden zich er voor om
bij een instelling van weldadigheid of bij
Sociale Zaken aan te Moppen om hulp. Zij
trachten met de uiterste inspanning op
eigen benen te blijven staan.
Toén een maatschappelijke werkster,
door anderen op dit geval opmerkzaam ge
maakt. in dat gezin kwam. vond zij daar de
bitterste armoede. Er was letterlijk aan
alles gebrek, want de vrouw kon niets meer
te gelde maken. Zelfs baar trouwring had
zij al verkocht
Nog een ander geval:
Als verpleegster had zij vele jaren het
leed van zieken verzacht. Toeu trof het
leed haar zelf. Zij werd ziek, zelfs zó, dat
zij niet meer verplegen kon en gedwongen
werd tot rusten. Dit was in een tijd dat er
voor verpleegsters nog geen pensioen was
sioentje moeten leven, krijgen niet meer
guldens in handen, maar voor een gulden
kunnen zij nu veel minder kopen. Op alles
moet nu bezuinigd worden. Ook op eten en
op kleren. Zelfs op het kopen van brand
stof. Naar buiten wordt nog een schijn van
welvaart opgehouden, maar in vele huizen
is aan alles gebrek.
Ook in vele gezinnen van mensen die uit
Indonesië gerepatrieerd zijn wordt armoe
de geleden. Vooral door de Indonesiërs en
de Indo-Europeanen. Zij zijn hier berooid
aangekomen en moeten zich hier door het
leven slaan zonder een behoorlijke huisves
ting, want eigen meubelen hebben zij niet.
Veel geld uitgeven kunnen -zij ook niet,
want van het inkomen dat zij in Indonesië
hadden, wordt hier slechts 1/3 uitbetaald.
OP TIJD TERUG
Reikhalzend hebben velen uitge
zien naar de tenigkeer van "4711",
de wereldbekende Eau de Cologne,
in de zo vertrouwde blauw-gouden
flacons.
Dat wachten is nu voorbij, waut
"4711" is er weer. Juist op tijd
om dit jaar te worden gegeven,
als St. Nicolaas-geschenk.
Amateurtoneel
Naar Indonesië teruggaan" kunnen deze
mensen ook niet, althans niet de goede Ne
derlanders, want die worden daar immers
niet meer welkom geheten.
Wij hopen zo besloot Mr. Barbas
dat ons vertrouwen in de bewoners van
Haarlem en Omgeving ook dil jaar niet be
schaamd wordt en dat het Comité ook nu
door de uitreiking der Kerstgave een zon
nestraal kan doen vallen in de droeve
levensomstandigheden van de Stille Armen,
ingesteld. Een vast inkomen had zij dus
niet. Familieleden en vrienden gaven haar
zo nu en dan wat, maar het is te begrijpen
dat dit op den duur te veel om te sterven
maar te weinig om te leven was. Toch stelt
deze verpleegster er een eer in, dat zij tot
heden zich zelf een gang naar Sociale
Zaken om steun te vragen bespaard heeft.
Deze gevallen van in stilte gedragen
leed, die de nood van de Stille Armen ty
peren, werden ons verteld door Mr. P. E
Barbas, de secretaris van de Sociale Raad
van Haarlem en Omgeving (de nieuwe
naam voor de Armenraad).
Hij voegde er aan toe:
Na het vorige jaar is de economische toe
stand weer verslechterd. Dat maakt dat er
ook meer Stille Armen gekomen zijn. Met
stelligheid kunnen wij zeggen dat de Kerst
inzameling voor de Stille Armen slechts ge
slaagd genoemd kan worden als het Comité
in staat is tenminste duizend uitkeringen
te doen, want anders zouden er mensen
moeten worden overgeslagen die dringend
aan deze hulp behoefte hebben.
Die toeneming van het aantal Stille Ar
men is te verklaren. Het geld is minder
waard geworden. Mensen die van een pen-
„De verdraagzame echtgenoot"
De aantrekkelijke doch zich veronacht
zaamd voelende vrouw, die de gevoelens
van een kansloze aanbidder aanwakkert,
alleen om de aandacht van haar eigen
man te trekken, de al wat oudere pan
toffelheld die door een goed voorbeeld tot
inzicht komt en met behulp van een beetje
sterke drank het commando over de hu
welijksboot herneemt, de geroutineerde
Franse gids in de doolhof der liefde
van al deze figuren uit het oppervlakkige,
maar toch wel onderhoudende blijspel
De verdraagzame echtgenoot" hebben de
schrijvers Dudley Harcourt en Elena
Clearyl-Fox allerminst het alleen-verto-
ningsrecht.
Sedert Scribe verschenen zij in allerlei
gedaanten en onder talloze namen op de
planken- als de hoofdpersonen van oude
geschiedenissen,' die blijkbaar altijd weer
voor nieuw kunnen doorgaan. Zo ook in
dit geval, in zoverre gemoderniseerd dat
de proloog zich afspeelt in de spreekkamer
en de eigenlijke handeling in de woning
van een populaire psychiater. Maar het
voornaamste verschil tussen dit gisteren
en Woensdag door de Haarlemse Toneel
club ter opening van liet seizoen in de
Stadsschouwburg vertoonde amusement^
stuk en een klucht van Kaclelburg is te
danken aan de enigszins exclusieve hu
mor, die als gesneden gemberkoek in de
smaak van het feestelijk gestemde publiek
viel. Daarmee was de keuze gerechtvaar
digd, want men had geen andere bedoeling
dan het schenken van een gulle dosis zor-
genverdrijvend plezier, zoals de voorzit
ter van de H.T.C. het in zijn welkomst
woord uitdrukkelijk formuleerde.
Bovendien is het stuk (althans na het
povere en nonchalant uitgewerkte begin)
rijk aan dankbare speelkansen, waarvan
onder de in dit luchtige genre moeilijk
te verbeteren regie van Wim Paauw een
beheerst gebruik werd gemaakt. De voor
stelling verliep in een vlot tempo, slechts
zelden verstoord door kleine haperingen
m derolkennis en de toeschouwer kon dan
ook naar hartelust genieten van de komi
sche overdrijvingen in pikante situaties.
Met bewondering moet worden opgemerkt
dat men er wonderwel in slaagde de daar
toe gemakkelijk aanleiding gevende type
ringen voor het vergroeien tot caricaturen
te behoeden.
Bepaald een. verrassing was het leven
dige optreden van de zich gracieus bewe
gende mevrouw M. G. van den Broek-
Flemming als de gewezen actrice, vooral
dank zij haar gevoelig overschakelen van
kunstmatige in echte stemmingen, waar
door zij voortdurend^ de moeilijk te door
gronden inspiratrice van alle gebeurtenis
sen bleef een behoorlijke samenvatting
van de zo uiteenlopende grilligheden die
men pleegt samen te vatten onder de noe
mer „het eeuwig-vrouwelijke". Zij ont
ving uitstekend tegenspel van mr. N.
Drost als de titelheld en de heer L. Straus
als de schutterige minnaar. Dit was een
kostelijk trio, een waarlijk gelijkzijdige
driehoeksverhouding. Voor de rol van de
ervaren secretaresse was Lenny Berentsen
misschien wat jong, maar dit neemt niet
weg dat zij een natuurlijke aanleg demon
streerde, die zich in betrekkelijk korte tijd
wel eens tot een talent van betekenis zou
kunnen ontwikkelen. De bijrollen werden
door mevrouw M. L. H. Wiemeyer en de
heren G. A. Koppen en P. Knuttel met
verve vertolkt. In de beste scènes kon
men menen met een comedie van Noel
Coward of Frederick Lonsdale te doen te
hebben. DAVID KONING
Bewoners vluchtten over
het dak van brandend huis
Te Apeldoorn is in de afgelopen nacht
brand uitgebroken in de woning van de
heer V. in de Schoolstraat. De woning,
waarin ook een zaak in tweede hands
artikelen was ondergebracht, brandde ge
heel uit.
De heer V. en zijn drie medebewoners,
een echtpaar met een achtjarig dochertje,
zagen zich de weg langs trap door het vuur
I afgesneden. Via het platte dale wisten zij
op een transformatorhuisje te komen,
waarna zij de straat konden bei-eiken.
De brandweer had het vuur na ruim een
half uur bedwongen.
Naamsverwisseling in wijk-comité
Tot onze spijt worden in het verslag
van de installatie van het wijkcomité Voor
Haarlem-Noord de namen van de heren
B. A. J. Steentjes en J. G. Winter verwis
seld. De eerste werd tot voorzitter geko
zen en de laatste opende de bijeenkomst.
Dezelfde fout werd ook in het onder
schrift van de foto gemaakt. Links (op de
foto) van de burgemeester zit de heer
Steentjes; rechts van mr. Cremers de
heren Winter en Kampman.
ADVERTENTIE
KOFF1EFILTERPOT Parafeu 4,20
NEST SCHALEN aardewerk 5,95 4,25
HOUTEN LEPELREK 4,95 2,25
TEIEEBEURS 14,50 7.15
ZEILMOP 2,85
BROODTROMMEL einaille m. 4 bussen 22.75
EI AARD KETEL chroom 9,85
GELDKIST 1L65
LEPELREK Zilmeta 13,50
AARDAPPELSCHILMACHINE 39,50
R.OLSCHUIER 19,75
PLASTIC BROOD- of FRUITMAND JE 0.98
THEEZEEFJE m. bakje vanaf1,50
KO PEN SCHOTEL porselein vanaf 1,35
ZIJLSTRAAT 24—30
Emigratie-problemen
De directeur van de R.K. Emigratie
Stichting in Den Haag, drs. J. van Campen
heeft Donderdagavond in gebouw Sint
Bavo voor de R.K. Middenstandsvereniging
een uiteenzetting gegeven over de vele
problemen die aan emigratie verbonden
zijn.
De heer Van Campen begon zijn betoog
met op te merken dat emigratie een conse
quentie is van het scheppingsplan en dat
er van het begin der wereldgeschiedenis
af emigratie geweest is. In de grijze oud
heid en ook later nog ging de verplaatsing
van volkeren gepaard met militair geweld.
De vredelievende emigratie kwam pas op
het einde van de achttiende eeuw. Een van
de belangrijkste gebieden waar in die"
dagen veel West-Europeanen heentrokken
was Amerika. Ongeveer 60 millioen West-
Europeanen vestigden zich daar omdat de
bevolkingsdichtheid in eigen land oorzaak
dreigde te worden van minder gunstige ar
beidsmogelijkheden. Wij moeten echter
positief stelling nemen tegen de gedachte
dat de wereld overbevolkt is, zo merkte de
heer Van Campen op.
Wanneer wij moeite doen om ergens cul
tuurgronden voor landbouw bij te krijgen
worden elders gronden voor industriële
doeleinden gebruikt, met als gevolg dat
jonge boeren of tuinders zich dikwijls ge
noodzaakt zien de industrie in te gaan of
te emigreren. Na de oorlogsjaren heeft de
emigratiegedachte meer en meer bij jonge
Nederlanders post gevat en de regering, die
begrijpt dat emigratie nodig is, heeft zelfs
8 millioen op de volgende begroting uitge
trokken teneinde onvermogende emigran
ten de helpende hand te bieden.
Emigratie heeft voorbereiding nodig,
welke door de Rooms Katholieke vakorga
nisaties in de vorm van cursussen wordt
gegeven. Men moet zich voorts gaan instel
len op de mentaliteit van de bewoners van
het land waar men heentrekt. De taal moet
men goed beheersen. Vooral voor vele huis
moeders blijkt dat later een struikelblok te
zyn.
Een land dat voor alle categorieën van
mensen kansen biedt is Canada dat zich
eigenlijk pas in de laatste eeuw heeft ont
wikkeld. De bodem bevat een grote schat
aan mineralen en dichte bossen garanderen
een uitgebreide papierfabricage. De lonen
zijn er goed, de sociale voorzieningen ech
ter niet. Ook Zuid-Afrika biedt mogelijk
heden voor vaklieden. Huisvesting is er
moeilijk te krijgen. Nieuw Zeeland is bii
uitstek geschikt voor vaklieden. De sociale
voorzieningen zijn er uitstekend, maar cok
hier laat de huisvesting veel te wensen. In
1951 vertrekken 2000 Nederlandse emi
granten naar Nieuw-Zeeland.
Australië slaat wel het meest in de be
langstelling. Dit land kan jaarlijks 200.000
emigranten gebruiken. Er is werk volop,
maar het is alweer de huisvesting die dik
wijls een sta-in-de-weg vormt.
