Dior zoals hij werkelijk is
D
Een tipje van de Engelse sluier
De huisvrouw
en de wet
„Nederland 'n aardig land,
maar, wat zijn de mensen
er onbeleefd"
Textiel op het Festival
of Britain
75^
Wij volgen
gedwee
ledereen denkt,
dat hij alleen op
de wereld is"
nieuwe lijn
De
A
Het lezen van wetten is nu niet
bepaald een aanlokkelijke bezig
heid, maar.,., het kan de moeite
waard zijn. Niet alleen omdat „iedere
Nederlander wordt geacht de wot te
kennen" (in grote lijnen weten wij
ook wel, wat onze plichten en rech
ten zijn), maar ook doordat kennis
van bepaalde wetten ons van nut kan
zijn in ons dagelijks werk,
Van hoeveel belang zijn b.v. niet
de Warenwet en de Vleeskeuring»*
wet voor een huisvrouw en daar
mede voor het gehele gezin, De huis
vrouw kan immers nog jzo nauwlet
tend de kwaliteit van de waren die
zij koopt onderzoeken, door bekijken,
betasten en eraan ruiken, zij kan
niet nagaan of de melk voldoende
vet bevat, of er schadelijke stoffen in
de worst voorkomen, of de margarine
werkelijk gevitamineerd is, enz.
Daarom heeft zij een onschatbare
steun aan de bepalingen van deze
wetten, op welker naleving de Keu
ringsdienst van Waren toezicht uit
oefent.
Nu ontheft dit toezicht van over
heidswege op do vervaardiging en
samenstelling van eet- en drinkwaren
de huisvrouw niet van alle zorg en
oplettendheid bij het doen van haar
inkopen. Waren kunnen bedorven
zijn na te lang'in winkels of opslag
plaatsen te hebben gelegen, niet alle
artikelen zijn stuk voor stuk gecon
troleerd (veel knoeierij of achteloos-
heid wordt alleen door het geregeld
nemen, van steekproeven voorko
men) en tenslotte dient de huisvrouw
bekend te zijn met de verschillende
verplichte aanduidingen op de ver
pakking van bepaalde waren om te
kunnen beoordelen „welk vlees zij in
knip heeft". Dat is practisehe wets-
kennis voor de huisvrouw!
Als voorbeeld van clit laatste wil-
len wij U eens wijzen op de bona*
ming waarmee volgens het Jam- en
Limonadebesluit verschillende kwa
liteiten van jam e.d. aangeduid moe
ten wordep.
De omschrijving „vruchtenjam",
„yruchtenmarmelado" of „jam" of
„marmelade" zonder meer mogen al
leen gebruikt worden voor jam ge
maakt van vruchten en suiker. Wan
neer een deel van de suiker is ver
vangen door zetmeelstroop (glucose)
dan moet op de verpakking vermeld
worden „huishoudjam" of „huishoud*
gelei".
Huishoudjam', die.veelal van een
mengsel van vruchten vervaardigd is,
mag ook niet „prima", „edel", enz.
genoemd worden.
Een soortgelijk verschil bestaat
tussen „puddingsaus", waarin be
halve suiker en vruchtensap ook glu
cose en een bindmiddel voor mogen
komen en „vruchtensaus", die alloon
vruchten (sap) en suiker bevat. Bij
de limonades onderscheidt men
„vruchtenlimonade (siroop)" van
vruchten on suiker gemaakt, en „li
monade (siroop)", die naast deze twee
bestanddelen ook essence en glucose
mag bevatten. Zo zijn er ook ver
schillen tussen stroop (bereid van
zuivere riet- of bietsuiker), huis-
houdstroop (waaraan glucosestroop
is toegevoegden keukenstroop (dat
voor een groter deel uit glucose be
staat). Ook in „lmishoud-chocolade-
pasta" Is glucosestroop verwerkt.
Betekent dit nu. dat al deze goed
kopere „huishoudkwaliteiten" elgen-
e foto van Jacques Fath,
met zijn eeuwig beminne
lijk jongensachtige glimlach zijn
zo langzamerhand gemeengoed
feworden, maar wie kent Dior,
aths evenknie? En wie reali
seert zich wat we aan deze man
te danken hebben? De New
Look en daarmee het vrouwe
lijke in de mode. En nog steeds
drukt deze bescheiden terugge
trokken figuur zijn stempel op
alles wat wij, óók wij, dragen.
Dior heeft het laatste woord.
Wanneer straks, over enkele
weken, de modekoningen hun
poorten voor de buitenlandse
inkopers openen, dan zal 47
van de te exporteren modellen
zijn trotse merkteken dragen.
Dat betekent dus dat bijna de
helft van de ontwerpen, die de
modewereld gaan beïnvloeden,
het resultaat zijn van de crea
tieve gaven van één man!
Wij hebben Dior veel te dan
ken. Dank zij hem mogen wij
weer volop vrouw zijn. Daarom
interesseert deze man ons. Hoe
is hij. en hoe leeft hij? Om te be
ginnen: hij beschikt over een
fijn gevoel voor humor en een
engelengeduld. Daar kunnen
zijn ondergeschikten over oor
delen! En zij zullen U ook ver
tellen, dat hij de hardste werker
is die zij ooit ontmoet hebben.
Sinds zijn eerste successen: in
1947 stelt hij tweemaal per jaar
een adembenemende Parijse col
lectie samen en ook nog een to
taal andere voor New York. In
de maanden tussen de shows
trekt hij zich terug in een oude
molen aan de rand van Parijs.
Daar doet hij zijn nieuwe ideeën
op en werkt ze uit. Ver van de
verfijnde, .'van 'parfums door
geurde salons van zijn Huis in
de Avenue Montaigne, worden
lijk minderwaardige artikelen zijn?
Dat is zeker niet het geval! Limo
nade, puddingsaus, jam en andere
zoete broodbeleggihgen hebben meer
waarde als genot-, aan als voedings
middel. Of zij nu van vruchten en
suiker of uit andere grondstoffen
gemaakt zijn: beschermende waarde
voor de gezondheid hebben deze ar
tikelen niet (de vitamines uit de
vruchten zijn door het lange inkoken
pracüsch vernietigd). Daarbij bevat
ten ook do goedkopere waren geen
enkel schadelijk bestanddeel,
Wie dus de „huishoudkwaliteiten"
smakelijk vindt (zij zijn vaak heel
smakelijk) kan zich zonder schade de
duurdere artikelen ontzeggen.
Nog goedkoper is men over het al
gemeen uit. wanneer men jam, e,d.
zelf maakt in do goedkope vruchten-
tijd of van fruit uit eigen tuin. Pud
dingsaus kan men zelf voordeliger
bereiden van vruchtensap met suiker
of van aangelengde limonadesiroop
of verdunde jam met een bind
middel,
Christian Dior.
de nieuwe modellen geboren.
Pas wanneer de seizoenen gaan
keren vindt men hem terug op
zijn atelier, waar hij zijn volle
activiteit ontplooit.
Dior is een verlegen mens en
hij sehuwt publiciteit. In zekere
zin blijft hij steeds de man op
de achtergrond, die zelfs vele
van zijn rijke cliënten nooit per
soonlijk heeft ontmoet. De
grootste kwelling vormen voor
hem misschien wel de mode
shows, wanneer hij soms ge
dwongen, is zich aan het publiek
te vertonen. Typerend voor hem
is wel een kleine gebeurtenis
tijdens zijn laatste modeshow.
Iedereen riep om hem en wilde
hem feliciteren met zijn succes,
maar hij stond in de verkleed
kamer van de mannequins,
dankte de meisjes voor haar
medewerking en zag er per
soonlijk op toe, dat zij met
champagne en sandwiches wer
den gelaafd.
Over Dior doen, evenals over
alle beroemde mannen, tal van
anecdotes de ronde. Van zijn
verlegenheid heb ik U verteld.
Nu gebeurde het op een keer,
dat Diors secretaris van de één
of andere hoofdredacteur een
telefoontje kreeg, waarin een
interview met de grote ontwer
per werd gevraagd.
Dior kon er moeilijk onder
uit zonder onbeleefd te worden.
Op de vastgestelde tijd zat hij
te wachten in zijn grijs-met-
goud-versierde salon.
Wie schetst zijn verbazing
toen een schooljongen van een
jaar of twaalf kordaat kwam
binnenwandelen? Het kereltje
bleek redacteur van een school
krantje te zijn en hij wilde graag
weten wat voor een toekomst
voor een jeugdige ontwerper
heden ten dage is weggelegd.
Hij vertelde er zeker van te zijn
dat al zijn lezers erg veel be
langstelling voor dit onderwerp
hadden! Dat Dior gevoel voor
humor heeft, zeiden we reeds.
Hij leidde de jongen uitgebreid
rond in zijn salons en ateliers
en nam tenslotte allerhartelijkst
afscheid!
Een pijnlijker gebeurtenis
vond het vorig jaar in Londen
plaats, toen Dior daar zijn col
lectie kwam vertonen. Maar hoe
konden ze nu ook raden dat de
BIJ DE FOTO:
Een dopje naar de laatste mode, ver
vaardigd. uit diamahtvormige stuk-
jes vilt in de kleuren geel, rood en
grijs. Een zwarte voile dempt het
bonts resultaat wat af/
ontwerper zelf liever achter de
schermen blijft, wanneer zijn
modellen gelanceerd worden?
Ze hadden hem een ereplaats
gegeven en konden niet vermoe
den wat voor een helse middag
de arme man had. En toch was
't Engelse publiek wild enthou
siast over zijn creaties!
Wanneer straks de shows in
volle gang zijn, moet U maar
eens aan Dior denken. Aan de
man die de prachtigste dingen
maakt en toch zó onbedorven
blijft,
ARLETTE.
j-^arljóe ^Silhouetten
Vóór zij n vertrek naar Amerika
gaf Maurice Chevalier dezer .da
gen een groot diner, in het restau
rant van zijn vriendin Lady Pa-
tachou; die dame, waarover ik al
eens eerder schrijven mocht, en die
indertijd vermaardheid verwierf uit
hoofde van het feit dat ze geen he
rendas zien kon en ze daarom allen
(al zingend) in twee stukken knipte.
Omdat Maurice tegelijkertijd ook
nog zijn 125e „recital" in het theatre
des "ariétés vierde was het groot
feest bij Lady Patachou. Indertijd
mocht ik U al eens berichten dat de
nationale Maurice in genoemd thea
ter een hele avond vulde met zijn
chansons. Gedurende een deel van
de avond vertoont Chevalier (mis*
schien dat U 't zich herinnert) zich
zelfs in de luchtige dracht van een
jaeger-pantalon. Chevalier had het
volledig personeel uitgenodigd, ma
chinisten, electriciens, en ook de
brave Madame Dintin, de concierge
van het theater, die Maurice bij het
dessert onstuimig omhelsde. Maar
behalve artisten en theater
technici, hadden zich ook heel
wat schrijvers rond Maurice ge
schaard. En ook zij waren collega's,
want Chevalier is tegenwoordig ook
één van Frankrijk's meest gelezen
auteurs. Ik kan U zijn mémoires
mes routes et mes chansons dat
ook in 't Nederlands vertaald is met
plezier aanbevelen. Hij vertelt hier
in op kostelijke wijze over zijn
jeugd, zijn carrière en zijn persoon
lijke leven, en hoe hij bijvoorbeeld
voor zijn eerst verdiende geld een
ring kocht voor zijn moeder die hij
„La Louque" noemde. De villa die
hij zomers aan de Rivièra bewoont
draagt diezelfde naam. Aan zijn
eerste liefde voor Mistinguet be
steedt Maurice vele bewogen pagi
na's, en met niet minder emotie
schrijft over de afschuwelijke ner
vositeit die hem kwelde en waar hij
nog steeds last van heeft bij elk op
treden in het publiek. Op een avond,
leest men in zijn boek, zei zijn im
presario na een recital tot Maurice:
Zeg, er is een jongeman die zich
componist-chansonnier noemt en die
je graag een nieuw liedje voor wil
zingen. Maurice, die nog al dikwijls
wordt lastig gevallen had er niet
veel oren naar. - Hoe heet dat
chanson? vroeg hij onwillig. Zoiets
als „II y a de la joie" antwoordde
de impresario gedesinteresseerd en
de jongen heet Charles Trenet, Deze
optimistische titel klonk Chevalier
aangenaam in de oren, en hij liet
Charles Trenet bij zich komen.
Bleek en bedremmeld stond deze de
volgende dag bij hem voor de deur.
Maurice vond zijn chanson geweldig
en hij besloot het in Parijs te lan
ceren. Vanaf dat moment was de
naam van Charles Trenet, die alleen
maar in obscure theatertjes optrad,
gemaakt en men engageerde hem
overal,-Hij werd zelfs zo beroemd,
dat er een zekere rivaliteit ontstond
tussen beide meesters van het Fran
se Chanson. 't Is nu allemaal wel
aardig wat die Charles doet, merkt
Maurice ergens op, maar hij valt
eigenlijk alleen in dc smaak bij de
jeugd, terwijl ik bij alle generaties
succes heb. Misschien is de dynami
sche Charles voor wat bejaarder men
sen wat onstuimig en opwindend, ik
voor mij geniet van hem niet minder
dan van Maurice, Een mooi verhaal
is ook do beschrijving die Maurice
geeft van een receptie op de Spaan
se ambassade waar hij ccn's voor een
illuster gezelschap van ambassadeurs
en andere hoogwaardigheidsbekle
ders op moest treden. Maurice voel-
Ilc vind Nederland een aardig land. Het is prettig om er je
vacantie door te brengen. Maar, wat zijn de mensen er on
beleefd." Dit waren de woorden van een Zwitserse, die van de
zomer hier vertoefde. En zij was niet de enige, die een dergelijke
ervaring opdeed. Ik herinner mij zelf, hoe een Engelse dame het
te kwaad had in de Amsterdamse tram. De wagen stroomde leeg
en voordat de Engelse, die achteraan kwam, kans had gezien om
de tram te verlaten, werd zij teruggedrongen door de menigte, die
naar binnen wilde. Wonder boven wonder kon zij zonder kleer
scheuren de straat bereiken, al duurde dit wel even. U zult waar
schijnlijk niet verbaasd zijn, dat zelfs deze Engelse dame het in
haar verontwaardiging niet kon nalaten enkele verwensingen te
uiten. Slechtere kennismaking met Nederland had zij niet kunnen
treffen.
Natuurlijk mopperen wij ook op
onze onbeleefde landgenoten.
D.w.z.: de dames nemen het de
heren kwalijk, dat zij niet voor hen
opstaan in trams en treinen; dc
oudere mensen zeggen, dat de
jeugd geen égards meer in acht
de zich niet erg op zijn gemak, en
om zich in te zingen zette hij „Va
lentine" in, één van zijn eerste en
grote succesnummers. Nu komen in
dat Chanson een paar woorden voor
die, enfin, men in sommige gezel
schappen wat bezwaarlijk over de
lippen krijgt. Hij had daar niet zo
aan gedacht, en toen hij daar stond
te zingen realiseerde hij zich plotse
ling de gewaagde situatie waarin hij
zich bevond, Hij werd vreselijk ner
veus, en bij iedere stoute uitdruk
king verbleekte hij en dacht onder
't zingen door wat ben ik begonnen,
cn wat moet die Spaanse ambassa
deur wel van mij denken. Dadelijk
word ik er nog uitgesmeten. Tijdens
zijn voordracht probeerde hij hier
en daar wat aan dc tekst te veran
deren. Na afloop van zijn „tour de
chant" voelde hij zich diep ongeluk
kig en hij verbeeldde zich dat hij de
aanwezigen had gechoqueerd. Tot
zijn grote verrassing kreeg hij ech
ter enige dagen later van de Spaan
se ambassadeur een gouden cigaret-
tenkoker toegezonden, vergezeld
van een zeer vriendelijk en persoon
lijk schrijven van Zijne Excellentie.
Van zulke verhalen heeft Maurice
er honderden op te dissen en zelfs
zonder er bij geweest te zijn ben ik
cr wel zeker van dat men zich bij
Lady Patachou niet heeft behoeven
te vervelen; behalve een zeer groot
artiest is Maurice Chevalier ook één
der meest onderhoudende mensen
van Parijs.
ève.
Paris, Januari 1951.
Het „Festival of Britian", een ten
toonstelling waar men kennis
zal kunnen nemen van de ontplooi
ing van de industrie sinds de grote
Expositie van 1851, staat in de eerste
plaats in het teken van de textiel.
Men verwacht dan ook dat deze ten
toonstelling van grote invloed zal
blijken op de voorjaarscollecties van
de grootste Engelse modehuizen.
Wat er alzo in het domein van de
mode verwacht wordt? Een herle
ving van de Victoriaanse stijlen,
maar dan zwaar gemoderniseerd met
behulp van frivole accessoires, bor
duursels, witte ruches cn jabots, bou-
quetjes viooltjes langs dc hals en in
de ceintuur, fluwelen bandjes om
strohoedjes en dergelijke. Kortom,
een mode, die dan wel Victoriaans
mag heten, maar het op de keper be
schouwd toch allerminst is!
Ook op het gebied van de stoffen
zijn er wel enkele nieuwtjes. Nu dc
wolprijzen zo abominabel zijn geste
gen hebben vele fabrikanten zich
toegelegd op dc vervaardiging van
zijde en katoen, Ragfijne zuivere
katoentjes met origenele dessins be
drukt, zullen het gemis van de peper
dure wollen stoffen moeten vergoe
den.. Overigens is wol natuurlijk niet
helemaal van het toneel verdwenen,
Het mooiste op dit gebied is wellicht
wel een wollen materiaal met een
zijden glans. Het is zeer licht cn
plooibaar en buitengewoon geschikt
voor cocktailtoiletjes en andere ge
klede modellen. Maar ja, kostbaar is
het momenteel wel. De fabrikanten,
die wel weten dat er ergens een
grens aan koopkracht ligt, hebben
koortsachtig naar andere oplossingen
gezochti Een stevige rayon faille is
naast zijde en katoen het resultaat.
Deze stof is van buiten even mooi
als aan de binnenkant en wordt veel
verwerkt tot drie-kwart en lange
mantels.
Nylon biedt natuurlijk nog steeds
vele nieuwe mogelijkheden. Er wor
den practisehe stoffen van gemaakt,
onkreukbaar, waterdicht, gemakke
lijk wasbaar en zo meer. Nylon, ge
combineerd met wol, rayon of zijde
belooft ook populair te worden. Er
is een firma, die een brocaatstof
brengt, die voor 50 uit nylon be
staat en voor 50 uit rayonzijde.
Het nylon loopt als een gouden
draad door het weefsel en verleent
het een bedrieglijke illusie van kost
baarheid, Deze stof steekt zelfs de
wereldvermaarde Franse brocaatstof-
fen naar dc kroon.
En nu dc lijn van de nieuwe voor
jaarsmode, waarnaar U allen natuur
lijk zeer benieuwd bent. De jurkjes
voor overdag zullen voornamelijk
rccht-toe-rccht-aan zijn, met wat
verborgen ruimte in de rok. Zuinig
aan, zodat cr een minimum aan stof
nodig is. Mantelpakken accentueren
het sluike silhouet. Ze hebben jasjes
tot even onder de taille, één rij kno
pen en lange smalle revers. Hun
charme ontleven ze aan witte acces
soires en exentrieke leren ceintuurs
en sluitingen.
De soberheid, kenmerk van de hui
dige Engelse samenleving, manifes
teert zich tot in de avondtoiletten
toe, die ook nauw zijn, met eventueel
wat ruimte van achteren.
De sportjas blijft weliswaar wijd,
maar valt toch heel wat rechter dan
het vorige jaar. Er zijn drie soorten
mouwen: gewoon ingezette voor in
de stad, kimono- of raglanmodel voor
buiten en voor reisjassen een raglan-
mouw die tot aan de taille reikt.
Wat de hoedjes betreft: ze blijven
klein, ze worden zelfs nog minuseu
ier! Het grote „wagenwiel" raakt er
in Engeland uit en dat was nu juist
het type hoed, dat de Engelse vrouw
had uitverkoren voor de Ascotraces
en tuinfestijnen! Zelfs de gewone
wijdgerande zonnehoed komt in dis*
crediet. Zouden we daaruit af moe
ten leiden dat de meteorologen een
weinig uitbundige zomer hebben
voorspeld? We hopen van niet!
Nanoy.
EEN
OMELET VOOR VIER
BOTERHAMMEN
1 ei, een paar eetlepels melk, pe
per, zout, aroma, fijngehakte peter
selie, een klontje boter of marga
rine.
Het ei met de peper en het zout
vermengen. De melk toevoegen en
eimassa en melk met en vork los
kloppen. Zorgen, dat het mengsel
niet schuimig wordt. Naar smaak
aroma en fijngehakte peterselie
toevoegen.
In een koekenpan boter of mar
garine heet laten worden. Met ei-
beslag de gehele bodem van de pan
bedekken. In enkele minuten de
omelet gaar en van onderen goud
bruin laten worden.
De omelet in vieren snijden en de
boterhammen ermee beleggen.
neemt. Wat dat opstaan betreft,
dat vind ik soms overdreven. Man
nen kunnen even goed moe zijn als
vrouwen en tenzij de rit lang van
duur is, is het niet zo erg voor
vrouwen om ook eens te staan.
Erger wordt het, wanneer iemand
zoals ik een koer in de trein
meemaakte haar koffer (het
was een dame) op dc zitting
plaatste en er zelf bij bleef staan.
Op deze manier hield zij de plaats
voor anderen bezet. Met veel moei
te kon de conducteur haar ervan
overtuigen, dat een bank is om op
te zitten en niet om er bagage op
te zetten. Hier ook zou niemand
verwachten, dat een jongere of een
man zijn plaats aan haar afstond.
Nu wil ik U even een staaltje
vertellen van de beleefdheid van
een oude heer. Ook in de trein.
Hij had een zwaar pak bij zich, dat
aanvoelde alsof er lood in zat. Dit
had hij in het bagagenet gedepo
neerd. Toen de trein Utrecht na
derde, duwde hij mij wat op zij,
zonder iets te zeggen en juist toen
de trein een bocht maakte, trok hfj
aan het pak. Met een zwaai kwam
de bagage naar beneden, op mijn
hoofd. Dc oude heer, die ik wol
kende, grijnsde even, maar bleef
zwijgen. Deze beleefde handelwijze
bezorgde mij een morgen hoofd-
pijn.
Als men in forensentreinen reist,
gebeurt het dikwijls, dat er mensen
zijn, die een aansluiting moeten
halen en die daarom vroeger hun
plaats verlaten en. op het baleon
staan. Deze treinen zijn echter
druk en tegen de dichtgeschoven
deur, die de wagon van het baleon
scheidt, staan dikwijls reizigers.
De haastige passagier rukt de dour
open, zonder even waarschuwend
te kloppen en als do opgcsehriklc
reiziger zo beleefd is, oven op zij to
gaan om te wachten tot zijn
staanplaats weer beschikbaar is,
bemerkt hij tot zijn misnoegen, dat
de pas-gearriveerde zijn plaats
heeft ingenomen en blijkbaar niet
van zins is, deze to verlaten. Nog
onlangs overkwam hot mij, dat do
conducteur de mensen op het bal
eon verzocht naar binnen te komen,
omdat het aantal passagiers op een
voorbalcnn aan beperking gebon
den is. Eén jongeman gaf aan dit
verzoek gevolg. Een ander kwam
slechts aan de andere kant van de
deur staan, waar hij mijn plaats in
beslag nam. Hij voelde zich blijk
baar in hot minst niet bezwaard,
dat er voor mij nauwelijks ruimte
overbleef om mijn voeten neer te
zetten.
En wanneer U nu eens, op straat
lopend, oplet, kunt U ondervinden,
dat niemand van Uw medemensen
zich stoort aan oen ander. Ieder
loopt zonder uit te kijken en bot
singen zijn talloos. Mensen trap
pen U op de tenen, zonder zich te
verontschuldigen. Zij dringen in
rijen en gaan voor hun beurt en z\1
nemen het nog als vanzelfsprekend
aan ook. Daarbij komt dat de stra
ten in ons land over hot algemeen
niet al te breed zijn en dat het
verkeer kris-kras door elkaar
schiet. Is het een wonder, dat
vreemdelingen onaangenaam ge
troffen worden door de gedrage-
ningen van onze landgenoten?
Als ieder van ons nu eens begon
om op straat en in openbare ver
voermiddelen rekening te houden
met zijn medemensen. Het zou bo-
iegrippen
leefdheid bijbrachten. Wij zijn nu
eenmaal niet alleen op de wereld!,,.
DAPHNE
/edere Dinsdagmiddag is er een
kinderkoortje, in de aether. Daar
is het kind Lilibeth fel op. „Ik zou
ook best voor de radio willen zin
gen", zegt ze. Dat durf ik best, hoor!"
En ijverig leert ze de nieuwe liedjes
mee.
Gistermiddag wilde ze niet naar
school. „Ik heb geen zin", zeurde ze
obstinaat. „Ga nu maar" animeerde
ik. „Het is toch zo leuk en als je
thuis komt wacht er een verrassing.
„Wat dan?" gilde ze, opeens attent.
„Het kinderuurtje", sprak ik met
veel klem. „Is dat niet fijn? En als
je nu zoel naar school gaat mag je
straks luisteren en anders niet". „O",
zei het kind Lilibeth bedachtzaam,
„ik geloof dat ik dan toch maar ga".
Uit school was ze in een hurryZe
wilde niet naar de eendjes, ze moest
op een ren naar huis en ze sleepte
ettelijke kinderen uit de buurt met
zich mee. „Die willen ook allemaal
naar de radio luisteren", legde ze te
vreden uit. Nu, dat was best. Het was
alleen jammer, dat ze nog tien mi
nuutjes geduld moesten hebben. „O,
dat is niets erg, Dan gaan we eerst
het poppenhuis schoonmaken", orga
niseerde de dochter opgewekt. En
energiek deelde ze oude sokjes uit,
die als stofdoek best te gebruiken
zijn. Bij wijze van tijdpassering.
Maar toen dan eindelijk het lang
verbeide wrtje zijn fleurige liedjes
de kamer inschalde, waren de kin
deren zo druk bezig met hun grote
uithaalbeurt, dat ze geen tijd. hadden
om te luisteren. „Wig gaan alle meu
beltjes een sopje geven", babbelde
het kind. Lilibeth. „Kom mee alle
maal!" En met een opgetild rokje
vol tafeltjes en stoeltjes wandelde
ze de kamer uit. Toen heb ik maar
op mijn eentje van Berend Botje"
gezongen.
VROUWENPAGINA
van
Zaterdag 27 Januari 1951
65ste Jaargang, No. 170
