COSTUUMS NAAR MAAT
De Stille Wens
■Clowntje Riek
ORGANON-OSS
Vierde Interscholaire begon in de Schouwburg
met dans-voordracht en klein-toneel
M. Douwma en Zoon
Kort en Bondig
EEN RIJWIEL
Maison MARCEL
Olie Permanent 8.'
WOENSDAG 31 JANUARI 1951
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Een Brahms-programma
Gouden bruidspaar
in de Leidsestraat
Voor de kinderen
R.K. Middenstanders
vierden vastenavond
Agenda voor Haarlem
Toch tweede fietspad tussen
Bennebroek en Sassenheim?
RIJWIELHUIS „WILHELMINA"
Een scène uit „De appel van Eris" van Charivarius.
Met een korte toespraak door wethouder
D. J. A. Geluk werd gistermiddag in de
Haarlemse Schouwburg het vierde Inter
scholaire Jeugdtournooi geopend. Behalve
veie kinderen en ouders woonden ook
enige leden van de gemeenteraad en van
de Commissie van advies voor Kunstzaken
deze demonstratie van voordracht en to
neel bij, die dit jaar voor het eerst van
het muzikale gedeelte, dat hedenavond aan
bod komt, gescheiden werd gehouden. Deze
splitsing betekent een belangrijke verbe
tering.
Er is nog een verandering in de opzet
aangebracht: men heeft het wedstrijd
element volledig buiten de deur gezet.
Prijzen worden er niet meer toegekend,
alle medewerkenden krijgen een speciaal
voor deze gelegenheid geslagen medaille
ter herinnering. De kwalificatie „tournooi"
bezit dus nog slechts in zoverre geldig
heid, dat er in een voorronde wordt beslist
welke leerlingen de onderscheiding te beurt
valt in het openbaar te mogen optreden.
Het thans geboden programma wekte de
indruk dat de beoordelingscommissie zich
met prijzenswaardig inzicht van haar vrij
willige taak heeft gekweten. Want al be
reikte men dan ook niet de hoogtepunten
van verleden jaar, anderzijds ontbraken
evenzeer de bepaald onvoldoende presta
ties, die wij toen moesten signaleren.
Misschien zou het zin hebben in de toe
komst de thans gebruikte term „declama
tie" te laten varen en in plaats hiervan
gewoon over „voordracht" te spreken. Vele
leerlingen, in deze kunst niet of ternauwer
nood onderwezen, vatten het eerstgenoem
de begrip veel te letterlijk op. Zo werd er
gistermiddag in vele gevallen, na de pauze
zelfs bijna zonder uitzondering, een mooi
doenerij nagestreefd, die niet alleen vijan
dig was aan het wezen der dikwijls eenvou
dige poëzie, maar bovendien de indruk
wekte dat een gedicht met een klaaglied
vereenzelvigd moet worden. Dit vertoon
van omfloerste plechtigheid, doorlopend in
mineur, alsof er niets dan treurigs in de
wereld bestaat, noemt men dan declame
ren. Die afgemeten somberheid en lood
zware ernst hebben mij zeer verwonderd.
De humor ontbrak zo goed als geheel!
Maar gelukkig hebben wij vernomen
dat de jeugd ook een ander geluid kan
produceren, licht en zuiver. Wel zéér fraai
stralend en doorzichtig viel het lang
ADVERTENTIE
niet gemakkelijke vers „Aan de hemel
poort" van Hélène Sw.arth uit. Dit werd
door een leerlinge van het lyceum Sancta
Maria ten gehore gebracht, één van de
jongste deelneemsters aan het programma.
Men kan zich natuurlijk verwonderen over
deze keuze, menend dat een dergelijke be
lijdenis van het dichtersschap het bevat
tingsvermogen van een kind te boven gaat,
doch het mei-kwaardige deed zich voor dat
de vertolking niet alleen naar de vorm bij
zonder knap was, doch tevens een duide
lijk begrip verried. Ook de uitspraak was
voorbeeldig. Overigens bleek het verhalen
de genre (hier vertegenwoordigd door „Ja-
romir te Praag" van Staring en „De legen
de van Jeanne van Sessac" van Hella
Haasse) de scholieren het best te liggen.
Er namen alleen meisjes aan deze de
monstratie deel. De jongste daarvan, nog
in een kort rokje, opende deze geslaagde
middag aardig en beheerst met „Kinder
sproke" van Marie Boddaert. Een leuk mo
ment was het heftig nee-schudden van een
der andei-en, toen de zaal te vroeg wilde
applaudisseren. En vermelding verdient ook
de kalmte van een leerlinge van de Rijks
kweekschool, die zich niet liet storen door.
het rumoer in de zaal, doch haar voor
dracht rustig ten einde bracht.
Drie korte schetsen
Ditkeer werd er op de Intex-scholaire
ook toneel gespeeld. Voor de pauze kwa
men er twee één-actei's voor het voetlicht,
namelijk „Een Idylle" van M. Nijhoff en
„De appel van Eris" van Charivai-ius. De
eerstgenoemde vertoning leed buitensporig
aan het reeds beschreven euvel. Dit werkje
is nota bene geheel geschi-even in een
nuchtere, bijna alledaagse taal. De ge
zwollen toon, die de leerlingen van het
2de Christelijk Lyceum aansloegen, berok
kende dan ook zeer veel schade. Het
vraagt een lyrische, enigszins gestyleerde
interpretatie en zeker geen hoogdravende.
Eenzelfde overdadigheid kenmerkte de
plastiek. De leuke parodie van Chariva
rius, opgevoerd door een combinatie van
bekoorlijk en grappig typerende leer
lingen van „Het Kopje" en het Kennemer
Lyceum, ontlokte bijwijlen een homerisch
gelach aan de zaal. Het spel van Paris,
die de appel moet aanbieden aan de naar
zijn smaak schoonste der drie godinnen
Juno, Venus en Minerva, kwam dan ook
met vlotte zwier en innemende vrijmoe
digheid op de planken. Ook de tekst, met
die veelheid van dwaze rijmen, werd soe
pel gehanteei-d. Tenslotte gaven leerlingen
van de Rijkskweekschool een fragment uit
het derde bedrijf van „Op Hoop van Ze
gen" van Heijermans ten beste, niet zo
bijster geschikt voor deze gelegenheid en
trouwens uitgaand boven de beschikbare
krachten, die zich niettemin lang niet on
verdienstelijk van hun taak kweten.
Een nummer apart was het dansen in
een stijl van statige sierlijkheid yan het
bekende Menuet van Boccherini door twee
meisjes van de Haarlemse Huishoud- en
Industrieschool, heel zuiver en muzikaal,
beheerst en zorgvuldig afgewerkt, vooral
door de „manlijke" helft van dit duo, dat
zich waai'dig onderscheidde van veel wat
op dit gebied bedreven wordt.
DAVID KONING
ADVERTENTIE
Prima stoffen, eerste klas
fournituren en afwerking
nog steeds voor ƒ225.
Gen. Cronjéstr. 42-44, Haarlem-N. - Tel. 15438
Johanna Martzy soliste
op het H. O. V.-concert
Toen de Hongaarse violiste Johanna
Martzy een goed jaar geleden voor het
eerst te Haarlem optrad (namelijk met het
Residentie-Ox-kest) hebben wij ons kun
nen verbazen over de techniek en vooral
over de positieve kracht van het spel dezer
jonge artiste. Zij speelde toen Tsjaikofsky
op een meesterlijke wijze, die vooral dooi
de rustige beheersing bij de hoogste span
ning opvallend was. De indruk van haar
uiterlijke kalmte bij een zo virtuose ver
tolking is ons bijgebleven, evenals die van
de natuurlijke eenvoud van haar optreden,
dat niet de minste kentekenen van pose
vertoonde.
Onze hoop om Johanna Mai-tzy eens in
het Concert van Brahms te horen, ging
op het H.O.V.-programma van Dinsdag
avond in vervulling. En weer hebben wij
ons kunnen verbazen over haai- geweldige
toon, over haar virtuose trefzekerheid, over
de mannelijke kracht van haar rhythme."
Wij willen in het midden laten of het nu
een ideale Brahms was, die zij ten gehore
bracht, een Brahms die naast de hoekig
heid van zijn markante thematiek ook
uiterst teder en lyrisch kan wezen. Maar
het was in ieder geval een zeer impo
nerende vertolking, die haar hoogtepunt
vond in het Hongaars getinte en fel ge-
rhytmeerde slotdeel.
Het wilde ons voorkomen dat het orkest,
dat onder leiding van Toon Verhey stond,
er door de machtige toon en de felle rhyth-
miek van de soliste onbewust toe kwam
om de intensiteit van zijn klank op te
voeren, althans in de heftigste wisselwer
kingen van het zeer geladen stuk. De ver
tolking van het tweede en laatste
programmanummer, de Vierde Symphonie
van Brahms, was over het geheel veel be
heerster van klank, ja had momenten van
sublieme verhouding. Een zo treffend
lyrisch effect, als werd bereikt in het An
dante bij het expressieve neventhema,
hadden wij deze avond nog niet gehoord,
zelfs niet in de, overigens door de blazers
mooi zuiver vertolkte inleiding van het
middendeel van het Vioolconcexd.
Verhey en de zijnen zorgden voor een
prachtig besluit van deze muzikale Dins
dagavond, door van het laatste deel der
symphonie de stoere Passacaglia, waar
van de elegische toon vergeleken kan
worden met die der „Erns-te Gesange"
iets heel bijzonder te maken wat klank en
uitdrukking betreft. Men noemt dit niet
ten onrechte wel eens een weerbarstig
stuk, om de technische complicaties die het
als variatiecyclus op een obstinaat motief
in het geding brengt en om de strijd tegen
de materie die een dergelijke opgave on
vermijdelijk met zich meebrengt. Maar
Verhey slaagt er in het geheel zo logisch
te laten verlopen, het zo klaar voor te leg
gen en het zo te bezielen met emoties, dat
de stroefheid van de vorm er totaal bij ver
dwijnt en dat men het kan ervaren als de
woordeloze epiloog van de „Ernste Ge
sange".
JOS. DE KLERK
ADVERTENTIE
PELSJEKKERS
EEN GOUDEN JUBILé
De heer Michiel Adriaan Evers, wonende
de Clercqstraat 105 B rd te Haarlem, zal op
8 Februari 50 jaar in dienst zijn als smid bij
het automobielbedrijf Gebr. H. F. Kimman
N.V. te Haarlem, Wagenweg.
Op nummer 116 in de Leidsestraat te
Haarlem wonen een paar mensen, die het
voorrecht deelachtig zijn een gelukkige
levensavond te mogen genieten. En het is
daai-om dat 'zij, de heer J. Jansen en me
vrouw A. J. JansenVan Deventer, mor
gen met grote dankbaarheid de bruids
dagen ingaan, die aan de 13de Februari,
de dag waarop zij voor vijftig jaar in het
huwelijk traden, voorafgaan.
Zowel bruid als bruidegom zijn nog
recht van lijf en leden en hun gezondheid
laat niets te wensen ovei-, al is de eerste
dan ook al 76 en de „baas" bijna 78 jaar.
Dat komt misschien wel door de gezonde
werkkring die de heer Jansen heeft gehad.
Hij stelde 35 jaar lang van 1901 tot
1936 zijn krachten in dienst van de ge
meentelijke Hout en Plantsoenen, waar
hij als plantsoenwachter werkte, eerst tien
jaar in het Kenaupark, de overige kwart
eeuw in de Haarlemmerhout en omgeving,
zodat hij voor de oude bewoners van
Florapark en Bos en Vaart lang geen on
bekende is.
Jansen heeft dat werk altijd met bij
zonder veel plezier gedaan, zowel onder
de heer Leonard Springer, voor wiens
ideeën hij groot respect had, als onder de
heren Bouwer en Dorresteyn. In het bij
zonder waakte hij tegen de baldadigheid,
waarbij de paedagogische kwaliteiten die
hij thuis bij de opvoeding van zijn zeven
kinderen in praktijk bracht, hem zeer te
stade kwamen. De heer Jansen bleek wel
bereid de boosdoeners voor een keer met
een reprimande te laten gaan, maar jon
gens die vogelnestjes hadden uitgehaald,
konden hem ïxooit vermurwen.
De liefde voor de natuur en het buiten
zijn zit de bruidegom nog steeds in het
bloed, 's Ochtends kan men hem vaak in
de stad aantreffen, want dan doet hij
boodschappen voor moeder-de-vrouw, in
de middagui-en klimt hij op de fiets en
maakt lange tochten in de omgeving, van
Vogelenzang tot Velsen toe.
Mevrouw Jansen houdt zich in die tijd
bezig met het proper houden van het
huis, waar zij nu al 48 jaar wonen, ge
durende welke tijd Haarlems Dagblad zes
dagen in de week hen op de hoogte heeft
gehouden van alles wat er in de stad en
daarbuiten voorvalt. En wanneer zij niet
thuis is, wel dan kan men haar ongetwij
feld aantreffen bij een van haar 21 klein
kinderen, die zich nu al vei-heugen op het
feest van 13 Februari.
Gedachte van pier in Zandvoort
wordt weer besproken
In verscheidene kringen is de vraag ge-
opperd of het voor Zandvoort aan te be
velen zou zijn een wandelpier in zee te
bouwen, een plan, waarvoor Zandvoorts
bui-gemeester veel voelt. Temeer omdat
Scheveningen geen pier meer bezit en
Zandvoort daarmee een unicum zou zijn
aan de Nederlandse kust. Ir. Friedhoff
heeft bezwaren, omdat naar zijn mening
het strand teveel in tweeën zou worden
gesneden en bovendien de schoonheid van
de kustlijn op gewelddadige wijze zou
worden onderbroken. Daartegenover staan
de meningen van vooraanstaande figuren
uit de Nederlandse Horeca-bedi-ijven, die
in een pier een belangrijke bron van in
komsten zien, zowel voor de exploitanten
zelf als voor de gemeente. Men moet uiter
aard niet verwachten, dat binnen korte
tijd men op Zandvoorts wandelpier zich
zal kunnen verpozen, doch het feit, dat deze
mogelijkheid in kringen van bedrijven en
wederopbouw wordt besproken, houdt een
(nu nog geringe) kans op verwezenlijking
in. Overigens moeten de tegenwoordige
omstandigheden wel bijzonder ongunstig
worden geacht wat betreft het verkrijgen
van de vereiste toestemming van het rijk.
Als plaats zou men het einde van de nieuwe
Strandweg preferen, zodat de pier zou
moeten aansluiten aan de nu in aanbouw
zijnde rotonde.
Nauwelijks was de prauw de baai ingevaren, of daar brak opeens 'n hevig onweer
los, terwijl een verschrikkelijke regenbui over de aarde neerstroomde
Zo dicht viel de slagregen neer, dat het wel leek, of ze in 'n dikke mist stonden!
Met enige moeite wisten de Zwartjes de prauw aan de wal gemeerd te krijgen; toen
stapten Tripje en de jongens gauw aan land, en door de zware regen holden ze
voort.Maar ze vonden 't niet erg, al werden ze in 'n ogenblik tot op hun huid
doornat. Lachend werkten ze zich door het neerplensende watergordijn.
„Ziezo," lachte Oepoetie. „We hoeven nou tenminste niet in 't bad, jongens!"
Schiet maar op! Dadelijk verdrinken we nog aan land!" schaterde Rick.
Even later hadden ze 't paleis bereikt. Daar stonden ze op het terras, alle drie op 'n
rij en doornathet water droop in plasjes uit hun kleren.
„Zo", zei Liezebertha. „Zijn jullie daar? Ik geloof, dat 't een beetje regent, niet?"
In een uitverkocht Ki-elagehuis hebben
de leden van de Haarlemse afdeling van
de R.K. Middenstandsbeweging gister
avond uitbundig vastenavond gevierd. En
hoewel Prins Carnaval, de vorst der zot-
ternij, niet persoonlijk aanwezig was, de
goede stemming zat èr van begin af aan
in. Daar zorgde een keur van artisten on
der aanvoering van Roland Wagter voor.
Zijn waterval van grollen en grappen
ging er bij de feestelingen als zoete koek
in en toen hij zijn vaardigheid met houts
kool en tekenpapier demonstreerde en in
een wervelwind van krabbeltjes en bab
beltjes een serie caricaturen produceerde,
bereikte hij de climax van zijn optreden.
Greetje van Schaik deed in haar réper
toire van vrolijke liedjes niet voor hem
onder.
Dick Harris, een jeugdige en zeer kun
dige jongleur had het publiek onmiddel
lijk op zijn hand. Vooral zijn „spelletje"
met drie sigarenkistjes ontketende een
ovationeel applaus. Tobi Rix bracht het
publiek aan het lachen met zijn presta
ties ais muzikale clown.
The Broadway serenaders onder leiding
van Piet Botschuyver brachten vrolijke
klanken ten gehore en het dansoi'kest van
Brian Gramberg verzorgde van 11 uur tot
diep in de nacht de dansmuziek tijdens
het bal.
ADVERTENTIE
FEUILLETON
m,
WOENSDAG 31 JANUARI
Gebouw Cultura: Nedexdandse Vereniging
voor Sexuele Hervorming, openbare lezing
8 uur; Nederlandse Vereniging van Spiri
tisten, spreker ds. A. R. de Jong, 8 uur.
Palace: „Gabriela", 18 j., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Staatsgeheim", 18 j., 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. City: „De gouden salamander", 18
j., 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „De
Hertendoder", „Juwelensmokkelaars", 14 j.,
2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Vier jaar
later', 18 j., 2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt:
„Als mannen willen", alle leeft., 2, 4.15, 7 en
9.15 uur.
Frans Halsmuseum: TISNA-tentoonstelling
Indonesië, Suriname, Nederlandse Antillen
(tot en met 31 Janauri).
DONDERDAG 1 FEBRUARI
Nassauplein 8, „De Tempelbouwers", bij
eenkomst, 2.30 uur. Zuiderkapel, Zuiderstraat
15, bijeenkomst, 8 uur. Bioscopen: Middag
en avondvoorstellingen.
DOO^l
39)
Ik herkende haar dadelijk. Met een
vriendin, ook in vex-pleegsterscostuum,
fietste ze langs ons. Ik geloof, dat het de
angst was, dat het geluk me nog een keer
voorbij zou gaan, welke me haar naam
zo onbeheerst luid en met zulk een on
verholen blijdschap deed uitroepen. De
anderen keken me verbaasd lachend aan,
maar ik stoorde me niet aan hen en liep
vlug op Jos toe.
Ze stond naast haar fiets. We gaven
elkaar een hand en stamelden een paar
algemeenheden, omdat ik toch in het bij
zijn van haar vriendin en mijn collega's
niet kon zeggen, dat ik zo intens naar haar
verlangd had, maar dat een koppige, kin
derachtige trots me ex-van weerhouden had
naar haar toe te gaan en alles op te biech
ten. Die ganse dag in Breda had ik aan
Jos gedacht, hoewel andere zaken mijn
aandacht opeisten. Het was het toeval, dat
mij haar in het Mastbos deed ontmoeten,
maar anders zou ik haar toch die avond
in het witte huis opgezocht hebben. Ik
had vaak aan haar gedacht de afgelopen
maanden en behalve mijn eigen trots was
Aanleg bij stukjes en beetjes
De noodzaak van de aanleg van een
fietspad langs de Oostzijde van de rijksweg
HaarlemLeiden was reeds lang duidelijk,
maar de aanleg van dit pad stuitte op be
zwaren van het departement van Financiën.
Er ligt reeds een rijwielpad langs deze
weg, zo x-edeneerde men in Den Haag, dus
eexi tweede is niet strikt noodzakelijk.
Wellicht gaat deze stelling op voor tien
van de twaalf maanden van het jaar, maar
gedurende het bloembollenseizoen vormen
juist de fietsers het verkeersprobleem.
Zeven keren moeten zij tussen Sassen
heim en Bennebroek de rijweg oversteken,
en evenzovele malen moet de verkeers
stroom stoppen. Op het voor verkeer uit
twee x-ichtingen te smalle fietspad komen
tientallen ongevallen voor, al zijn ze niet
altijd ernstig genoeg om publiciteit te ver
werven.
Berucht zijn vooral de punten bij De
Nagtegaal en de steenfabriek, waar x-egel-
matig opstoppingen en botsingen voor
komen.
Het is echter mogelijk dat men in Den
Haag op dit standpunt is teruggekomen,
want in de gemeente Lisse is men thans
druk aan het werk met de aanleg van een
rijwielpad op de berm die door het ver
dwijnen van de trambaan vrij gekomen is.
Dit wordt nu doorgetrokken tot over de
grens van Hillegom, waar de Leidsestx-aat
voldoende breed is en een duidelijk afge
bakende strook heeft die als fietspad kan
dienen.
De oversteekplaats ten Noox-den van Hil
legom op de Weeresteinstraat tegenover de
woning van de burgemeester zal eveneens
worden verlegd tot voorbij het complex
Patrimonium. Voor de bewoners van dit
complex en de bezoekers van de sport
terreinen op Weeresteyn is dit een grote
verbetering.
Maar de doorgaande fietsers zullen toch
weer de x-ijweg moeten ovex-steken om zich
vlak voor de Bennebroekerlaan nogmaals
een weg te banen langs het smalle pad ter
hoogte van de school te Bennebroek, om
eindelijk op Noordhollands gebied rust te
vinden.
Het zou daarom zeer aan te bevelen zijn
dat dit Oostelijke fietspad doorgetrokkexx
wordt over de Oosteindex-brug naar de
grens van Noordholland, zodat de wiel
rijders niet meer in Lisse, Hillegom en
Bennebroek zullen behoeven over te steken.
Hiermee is echter nog niet opgelost het
probleem der voetgangers. Die moeten
maar een toevlucht zoeken op het fietspad,
waarvan ze door bellende fietsers steeds
weer worden verjaagd.
het toch ook nog iets anders, dat me terug
hield. Ze wist hoe vex-liefd ik op Daisy was
geweest en zij zou misschien niet willen
geloven, dat dit alles voorbij was. Op die
open zonnige plek in het Mastbos vlak voor
dat café kon ik geen woorden van liefde
uiten en daarom zei ik slechts:
„Dag Jos. Toevallig je hier te zien. Nog
steeds in het witte huis?"
„En jij nog bij de krant?"
Het andere meisje begreep de situatie,
stapte op haar fiets en reed door en mijn
collega's riepen me iets toe over een trein,
welke over een uur zou vex-trekken, en
stapten ook op.
Nu, nauwelijks twee maanden later, zijn
we op onze huwelijksreis. Het is vlug in
zijn wex-k gegaan ons trouwen, maar
waarom zouden we wachten? Ik heb goed
mijn brood, we weten dat we van elkaar
houden en van een vriend met een groot
huis kunnen we een étage huren. We heb
ben veertien dagen vacantie. Eerst een
paar dagen in Amsterdam en daarna naar
Limburg. Daar zullen we samen het af
scheid van de zomer beleven. We zullen
gelukkig zijn en.
Jos las juist over mijn schouder wat ik
schreef.
„Dat verhaal van twee mensen, die van
elkaar houden is al zo oud als de wereld,"
zei ze zacht. „Stop rnaax-. Deze weken ben
je voor mij. Straks als we terug zijn, moet
je nog genoeg schrijven."
Ze heeft gelijk, dit is geen verhaal over
de huwelijksreis vaxx Jos exi mij.
Jos moet zich nog vex-kleden voor het
eten. Ik vind het niet nodig in Valken
burg, maar zij ziet als vrouw die dingen
nu eenmaal anders. In ieder geval heb ik
hierdoor gelegenheid dit nog even te ver
tellen. Misschien lucht het me op. Van
ochtend in alle vroegte zijn we met een
touringcar vertrokken voor een dagtocht
naar de Belgische Ardennen. Anders heb
ik een duidelijke afkeer van uitstapjes in
dit genre, maar jong getrouwde mensen
schijnen alles andex-s te zien en ook daar-:
naar te handelen. We genoten van de vrien
delijke bergen, met op hun flanken een
boeiend mozaïek van geel, groen en bruin,
van oude stadjes vol sfeer en zonder dis
sonanten en van de grot van Han, waar
we elkaar kinderachtig in een duistere hoek
een zoen gaven. We kochten op de terug
weg een paar nylons van zwarte „frenks-
kes". Jos wilde ze graag hebben. Ik stopte
het pakje in mijn binnenzak. Aan de gx-ens
is het mis gegaan. De strenge douanier
vroeg me op de man af:
„Niks an te geven, meneer?"
Ik dacht aan de nylons, kreeg misschien
een kleur en was zo onverstandig te zeg
gen:
„Nee, ik heb niets bij me."
De miniatuur-smokkel op deze wijze
door tienduizenden dagjesmensen ge
pleegd, heeft abnormaal grote afmetin
gen aangenomen en de douane heeft klaar
blijkelijk de opdracht zeer streng te con
troleren. De man fouilleerde me in ieder
geval, vond de kousen, keek kwaad en
noteerde mijn naam en adres. Ik zou er
meer van horen.
Over enkele weken moet ik voor een of
andere economische rechter verschijnen.
Ons nieuwe vervolgverhaal:
De roman „De Stille Wens" van
Barbara Cartland is het eenvoudige
verhaal van drie meisjes, die zich door
de dood van haar vader plotseling voor
het probleem gesteld zien, hoe zij voor
taan in haar levensonderhoud zullen
moeten voorzien.
Drie zusters weggerukt uit het
rustige predikantsgezin gaan naar
Londen: Sally, Anne en Marigold. Haar
ervaringen zijn de gewone ervaringen
van alle dag, koud en hard en zakelijk.
Maar het lot is de meisjes gunstig ge
zind en aan het einde komt er in dit
verhaal iets van de sprookjes-sfeer, zoals
de meisjes zich die in haar dromen van
kind af hebben voorgesteld.
Barbara Cartland is een goed ver
telster. Moeilijke levensproblemen heeft
zij in duidelijke bewoordingen weten
te schetsen en aanvaardbaar gemaakt.
Dan moet ik het Rijk een tientje of mis
schien nog wel meer betalen voor een
poging tot het smokkelen van een paar
nylon-kousen, terwijl het toch aan mij te
danken was, dat vorig jaar om deze tijd
in de garage van Munnikenberg.
Streep ex-onder. Niet meer aan denken.
We zijn op de huwelijksreis.
EINDE
BINNENLAND
De Koningin heeft wegens het over
lijden van maarschalk Mannerheim, oud
president van Finland, een telegram van
deelneming gezonden aan de president van
Finland. Minister Stikker heeft uit naam
van de ministerraad een telegram van deel
neming gezonden aan de Finse minister
president.
Nadat de veerboten „Koningin Juliana"
en „Prins Hendrik" van de provinciale boot
diensten in Zeeland reeds van radar zijn
voorzien, is thans besloten om ook de
andere boten, die de veerdiensten over de
Westerschelde onderhouden, hiermede uit te
x-usten.
Sinds Dinsdag wonen er 10.000 mensen
op het eiland Texel. De 10.000ste, die gisteren
het levenslicht aanschouwde, is Margaretha
van der Bergh te Zevenhuizen bij Oosterend,
het zevende kind van het gezin. De vader
kreeg van de burgemeester een spaarbank
boekje met f 150; f 100 van de gemeente en
f 50 van de Boerenleenbank.
Te Huijbergen is aanbesteed het bou
wen van een kerk en pastorie aldaar. Hoog
ste inschrijfster was de fa. W. Thunnissen
te Heemstede met f 287.000, laagste de fa.
Wortel te Tilburg met f265.775.
Minister s' Jacob is heden naar Frank
rijk vertrokken, waar hij, samen met zijn
Belgische collega, drie dagen de gast zal zijn
van de Franse minister van Oorlog, Jules
Moch. Hij zal er demonstraties met nieuwe
Franse wapens bijwonen.
Het bestuur van de zeevaartschool te
Vlissingen heeft aanbesteed de voltooiing
van een nieuw gebouw, waarvan het beton-
skelet reeds is gebouwd door de N.V. In
genieursbureau voor bouwnijverheid te
Oegstgeest. Van de 27 inschrijvingen was die
van deze N.V. met f289.800 te laagste. De
hoogste was van de firma Rietveld en Ver
doorn te Papendrecht met f 325.750.
Het Hoog Militair Gerechtshof veroor
deelde de 32-jarige sergeant O. V. W.'er T. D.
uit Den Haag tot een gevangenisstraf van
één jaar met aftrek, waarvan zes maanden
voorwaardelijk met een proeftijd van drie
jaar. D. had een in huurkoop gekocht radio
toestel en een gramofoon verduisterd, toen
hij in geldnood verkeerde.
De aankoop van het hotel „De Twee
Steden" te 's Gravenhage door het Hoge
Commissariaat van Indonesië zal niet door
gaan. Het wordt een te groot bezwaar ge
acht, het hotel te onttrekken aan de hotel
ruimte in Den Haag.
Het Hoog Militair Gerechtshof veroor
deelde de 22-jarige soldaat H. G. D. uit
Amsterdam tot een voorwaax-delijke gevange
nisstraf van zes maanden met een proeftijd
van drie jaar. D. had op het veldpostkantoor
te Amsterdam geld gestolen uit brieven.
Een koe van de landbouwer P. van der
Linde te Haastrecht schonk het leven aan
drie koekalveren.
HAARLEM EN OMGEVING
Mej. M. Rubbert te Haarlem slaagde
aan de rijksuniversiteit te Leiden voor lxet
doctoraal examen Nederlands recht.
In de nacht van 31 Mei op 1 Juni 1949
hebben drie mannen in Den Haag een-
etalageruit van een juwelierszaak vernield
en voor f 12.000 aan kostbaarheden buit
gemaakt. Een der dieven is thans veroordeeld
tot drie jaar gevangenisstraf. De beide
anderen kregen ieder twee jaar.
Ds. D. Henstra, Chr. Geref. predikant
te Broek op Langendijk en voox-heen te
Haarlem-Noord, ontving een beroep naar
's Gravenhage.
Op verzoek van de Haarlemse recherche
is in Amstex-dam de 18-jarige Amsterdamse
schilder D. G. E. aangehouden, die ervan
wordt verdacht 45 gulden te hebben gestolen
ten nadele van een Haarlemse winkelier.
E. is naar Haarlem overgebracht en daar
ingesloten.
ADVERTENTIE
VOOR
gaat men niet naar een bakker, slager
of bazar; maar naar het
KROCHT 6 - TELEF. 10353
Showroom: Leidsevaart hoek Oranjestraat.
Daar zal U beter slagen
De betaling regelen wij met U zonder
bank-tussenkomst.
Scheepsbouw te Haarlem
Op de scheepswerf „Holland Nautic" te
Haarlem is de kiel gelegd voor de kust
vaarder „Holland", die wordt gebouwd in
opdracht van de kunstvaartrederij Gebx-,
Holwerda te Heerenveen.
Het schip, dat bestemd is voor de vaart
in de Europese wateren exx in de Middel
landse Zee, zal 365 ton D.W. meten bij
een lengte van 43.18 m., een breedte van
7.40 m. en een holte van 3.06 m. De voort
stuwing zal geschieden door een Ruston
dieselmotor van 240 b.h.p., waarmede een
snelheid van ca. 8 mijl kan worden bereikt.
De hulpmotoren, o.m. dienende voor de
lichtinstallatie van 110 V., zijn eveneens
van het fabrikaat Ruston.
De uitrusting aan dek zal bestaan uit één
mast met twee laadbomen en Bodewes-
laadliex-en van het modernste type.
De accomodatie voor de bemanning is
zeer ruim en geriefelijk opgezet.
De oplevering zal in Augustus van dit
jaar plaats hebben.
ADVERTENTIE
Exclusieve Coiffures - Verven - Kleur-
spoelingen in prachtige natuurlijke tinten.
H. WAKKER
ex chef-kapper Stoomvaart Mij. Nederland
GED. OUDE GRACHT 98 - TEL. 20837
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 30 Januari 1951
ONDERTROUWD: 30 Jan., P. J. Plijnaar en
M. P. E. van Rossum; J. Bouwmeester en A.
J. van Reeden; J. Hex-togs en A. W. van Dort.
BEVALLEN van een zoon: 28 Jan., A. ter
Heegde—Groenhuijzen; 29 Jan., A van Ton
geren—van Schagen; G. van der Meulen—
Nijman; 30 Jan., J. C. B. CaxionIkelaar;
M. E. MeijerPeeters.
BEVALLEN van een dochter: 28 Jan., J.
van Dijk—Kloos; 29 Jan., P. A Valkenberg—
Lascchuit; L. M. van der Laan—Homan; 30
Jan., E. Balm—Klomp.
OVERLEDEN: 27 Jan., A. Segerius 66 j„
Leidsevaart; E. Frikken, 68 j., Delftstraat;
28 Jan., F. de Waal Malefijt, 60 j., Zaanenstr.;
W. N. A. Geux-ts, 72 j., Celebesstraat; J. P.
van den HoekFaure, 58 j., Bastiaanstraat;
J. Boeree, 16 j., van Zeggelenplein; A. Burg
hout, 45 j., Soutmanstraat; 29 Jan., J.
Middendorp, 76 j., Frederikspark; J. Viesdag-
Kloosterboer, 85 j., Kleverlaan.
