-Clowntje Riek
De Stille Wens
Jan van der Pigge
Kort en Bondig
Het „Huis Aelbertsbergh" te Bloemendaal
VERHUUR ZONDER CHAUFFEUR
MorgenAmbondag
VRIJDAG 2 FEBRUARI 1951
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Prijsverhoging
kon niet uitblijven
et*
Voorlopig programma van
het Zandvoortse circuit
Voor de kinderen
De Verenigde Spelers
meï „Gaslicht"
Jubileum pater Reichwein
FEUILLETON
DOOR BARBARA CARTLAND
Vertaald uit het Engels
Veertig jaar bij de Spaarbank
De boekhouder der Nuts Spaarbank te
Haarlem, de heer C. Pregel, vierde giste
ren zijn 40-jarig jubileum bij die instel
ling.
In de loop van de ochtend kwam
burgemeester Cremers hem met dit feit ge
lukwensen, waarbij hij hem prees voor
zijn sociale zin, ziin plichtsbetrachting en
rustige hulpvaardigheid. Daardoor was
hij niet alleen een bijzondere kracht voor
de nuttige instelling, de spaarbank, doch
ook een vraagbaak voor zeer vele burgers.
Op grond van deze verdiensten heeft
H. M. de Koningin hem de zilveren ere
medaille van de orde van Oranje Nassau
toegekend, welke de burgemeester hem
op de borst speldde.
In de namiddag is de jubilaris gehul
digd door het bestuur der spaarbank, de
directeur en het personeel, waarbij hem
cadeaux werden aangeboden.
De zeer vele stadgenoten voor wie de
heer Pregel een vertrouwde bekende is,
zullen van harte instemmen met de hulde
hem betoond.
Boerderij van het Huis te Bloeynendaal die herinnert aan de glorie der bezitting
in vroeger eeuwen.
Van de oude bouwwerken uit de Middel
eeuwen is in Bloemendaal niets terug te
vinden. (De Ruïne van Brederode ligt juist
even buiten de gemeentegrens). Er is wel
veel geweest, maar alles is in de loop dei-
eeuwen verdwenen. Alleen in enkele namen
leeft de herinnering voort.
Zo is het ook met het Huis Aelberts
bergh, vroeger het centrum van de Heer
lijkheid Aelbertsbergh, die genoemd is naai
de Christen-prediker St. Adelbert. Dit Huis
is omstreeks 1220 gebouwd door de vrouw
van Floris II, de Graaf van Holland bijge
naamd „Floris de Vette". Zijn vrouw Pe-
troneila van Saxen was een halve zuster
van Keizer Lotharius II,. die krachtig ijver
de voor verbreiding van de Christelijke
godsdienst Voor het „Hoff te Aelberts
bergh" had zij een mooi plekje uitgezocht,
een bosrijke omgeving aan de voet der dui
nen in welke omgeving wij nu het Meertje
van Caprera, de oude boerderij ,,'t Huis
Bloemendaal" en de hockeyvelden van de
Aelbreehtsbergweg vinden. Bij het huis
liet zij een kapelletje bouwen, dat nog
lang na haar dood werd aangeduid als het
„kapelletje van Petronella".
Dit „Hoff te Aelbertsbergh" is lange tijd
een lustwarande geweest voor de Graven
van Holland.
Er zijn ons geen afbeeldingen van het
Hoff bekend. Ook beschrijvingen ontbre
ken. Wel kan worden aangenomen dat het
geen belangrijke versterking was. In Haar
lem hadden de Graven van Holland een
versterkt huis, zeer waarschijnlijk in de
omgeving van het Spaarne en de Bakenes-
sergracht. Naar „Aelbertsbergh" trokken
zij alleen om zich te verlustigen in de" na
tuur of te jagen in de duinen. Toch werden
er nog heel wat regex-ingsaaden verricht,
want zeer veel akten uit die tijd zijn ge
tekend op „Aelbertsbëi-gh".
Maar al was het Hoff dan geen belang
rijke versterking, het1 was iii elk geval
meer dan alleen een jachtslot. Daarop wij
zen de restanten van zeer dikke muren en
zware funderingen die nu nog ter plaatse
gevonden worden.
In de geschiedenisboeken is aangetekend
dat het Hoff i-eeds in 1132 vei-brand werd
door de zoon van Floris de Vette, maar
kort daarop is het weer herbouwd.
Met de dood van Jan I (de zoon van
Floris V) is in 1299 het geslacht der Hol
landse Graven uitgestorven. De Henegou
wers traden toen in de rechten, maar de
nieuwe machthebbei-s zijn blijkbaar zelden
op het „Hoff" geweest.
Het is niet bekend wie er na 1299 op het
Hoff heeft gewoond. Alleen is vast te stel
len, dat het in 1255 reeds lange tijd in een
zeer vervallen staat vei-keerde. De naam
„Hoff van Aelbertsbergh" was toen ver
vangen door „Huis te Bloemendaal". De
gehele bezitting werd toen gekocht door
jhr. Floris van Jutfaas voor 2000.
Bij een tekening in „Zegepralend Ken-
nemerland" van 1730 wordt aangetekend
dat toen nog slechts een overblijfsel en
ADVERTENTIE
AMSTERD. RIJTUIG MAATSCH.
ADVERTENTIE
Gezien de snel oplopende prijzen van
staal, wollen en katoenen garens op de
wereldmai'kt, konden de prijsverhogingen
van verende matrassen op 16, 18 en 19 Ja
nuari niet achterwege blijven.
Niettegenstaande dit feit vex-fcopen wij
alle voorradige verende matrassen, divan-
en opklapbedden tegen Septemberprijzen.
Rijksstraatweg 71 - Tel. 23809
De enige beddenspeciaalzaak in Haarlem-N.
Het voorlopig programma van de wedstrij
den op het Zandvoortse circuit luidt:
10, 17 en 31 Maart en 14 April training
voor motorrijders.
27 April: Eindproef tulpenrallye.
6 Mei: Internationale motorraces.
18 en 19 Mei: training voor de nationale
sportwagenraces.
20 Mei: Nationale sportwagenraces en i-ace
voor wagens van 500 cc. (nog niet definitief).
8 Juli: kampioenschappen wielrenners
voor amateurs.
22 Juli: Grote prijs van Nedei-land voor
wagens van 500 cc.
Besprekingen worden gevoerd dat nog een
of twee nationale sportwagenraces en motor
wedstrijden voor junioren worden gehouden
en wielerwedstrijden.
Het meertje van Caprera, dat vermoedelijk vroeger met ander water in verbinding
heeft gestaan.
bijgetimmerte van het Huis „Aelberts
bergh" aanwezig waren.
Uit de 18e eeuw zijn wel enkele teke
ningen van het Huis te Bloemendaal be
waard gebleven. Het was toen niet meer
dan een boerderij. In enkele koopakten uit
die tijd woi-dt er melding van gemaakt dat
het bij het huis behorende meei-tje bijzon
der visrijk was.
Van dit meertje van Caprera, dat inder
tijd reeds tot de helft verkleind werd om
grond te winnen, is nu nog een i-estant
over. Indertijd is de veronderstelling ge
maakt dat dit meertje een overblijfsel is
van een Rijnarm, die van Katwijk aan de
vóet der duinen naar Bei-gen liep. Enige
maanden geleden hebben wij medegedeeld,
dat onderzoekingen van geologen aange
toond hebben dat dit onmogelijk is. Maar
wel kan worden aangenomen dat het
meertje vroeger in verbinding gestaan
heeft met de gx-acht die het kasteel van
Brederode omsloot. Bovendien zijn er aan
wijzingen gevonden dat vroeger ook om het
Hoff Aelbertsbergh èen slotgracht gegra
ven is.
Nu is er van de bezitting alleen nog de
eenvoudige „Boerderij Huis te Bloemen-
cfeal". Het is nog wel aan dit huis te zien
dat het oud is, maar van de oorspronkelijke
glorie der Middeleeuwen is toch niets meer
terug te vinden.
In een gedenkschrift van de vereniging
„Haerlem" in 19£8 uitgekomen, wordt dooi
de heer D. Vonk medegedeeld dat er op 100
schreden van de boerderij een bouwvallig
stenen schuurtje stond waarin een kelder
was die destijds bij het Hoff gehoord heeft,
blijkens de grote Friese mopstenen waar
mee hij gemetseld was. De oppervlakte van
de kelder was 9.3 bij 6.6 meter. De dikte
der mux-en was 55 cm. Het gewelf had een
hoogte van 1.95 m. In de kelder was nog
een ring in de muur bevestigd waaraan
vroeger gevangenen geklonken werden.
Bovendien werd in de onmiddellijke nabij
heid van de kelder een onderaardse gang
gevonden die onder een deel van het bouw
land doorliep.
De kelder is in 1931 afgebroken, ook van
de onderaardse gang is thans niets meer
te zien.
De heer A. Cassee, de gemeente-ambte
naar die zich in het bijzonder interesseert
voor de oude geschiedenis van Bloemen
daal, betreurde deze afbraak zeer. Hij deel
de verder mede dat op het terrein af en toe
dingen zijn gevonden die afkomstig zijn uit
de Middeleeuwen. Hij was ovei-tuigd dat
als op het terrein deskundig opgravingen
gedaan zouden worden, zeer belangrijke
dingen aan het licht zouden komen. j
Oproep aan de burgerij
van Haarlem
Ondanks toenemend oorlogstumult in de
wereld en moeilijkheden van allei-lei aard
in het eigen land, blijft Ambon, „de zwai-te
parel der Molukken", de geesten en harten
beroeren. Welke man van karakter kan
vrede hebben met het onrecht dat daar
geschiedt en welke vrouw of meisje blijft
ongevoelig voor het zwai-e leed, dat dit aan
Nedex-land zo nauw verbonden volk getrof
fen heeft!
Er leeft in ons land een traditie, om al
toos naar voren te treden, wanneer de
rechtvaardigheid geweld lijdt. We denken
o.m. aan de levendige reactie hier te lande
tijdens de boerenoorlog in Transvaal, onze
morele en materiële steun aan de Finnen
toen zij door het Russische imperialisme in
het nauw gedreven werden, aan de stakin
gen en het verzet bij de Jodenvervolgingen.
Zouden wij ons hax-t dan sluiten voor de
Ambonezen, onze trouwe wapenbroeders
gedurende meer dan di-ie eeuwen!
Steeds hielden zij de driekleur hoog en
waren verknocht aan Oranje. Zij hand
haafden vrede en ï-ust in Indië, zodat ook
Missie en zending daar vredig konden ar
beiden. Zij waren de eersten, die onze land
genoten, pas bevrijd uit de Japanse con
centratiekampen, met goede gaven tege
moet snelden, om hun lafenis en verkwik
king te bieden na die smartelijke tijd. Zij
hebben Nederlandse vrouwen en kinderen
met gevaar voor hun eigen leven verdedigd
tegen terreurbenden. Nimmer hebben zij
gemene zaak gemaakt met de vijand; liever
lieten zij zich doodmartelen voor dezelfde
vlag en dezelfde vrijheid, waarvoor velen
der onzen de dood zijn ingegaan.
Dit volk is thans in hoogste nood. Meer
dan 13.000 mensen op het gebied der Zuid-
Molukken lijden aan ondervoeding en er
is zelfs geen melk voor kleine kinderen.
Het is ereplicht, dat Nederland de Ambo
nezen de helpende hand biedt. Wie hebben
het ooit meer aan ons verdiend? Boven
dien: de zaak van Ambon is een recht
vaardige zaak, zij is rechtens en moreel
onaantastbaar.
Ook in Haarlem is een hulpactie georga
niseerd, waarvoor vele vooraanstaande
figuren uit het kerkelijke en burgerlijke
leven in een ere-comité zitting wilden
nemen.
Wij vertrouwen dan ook dat de grote col
lecte, welke morgen in deze stad gehouden
wordt en waaraan vooral jong Haarlem zo
edelmoedig medewerkt, ruime baten moge
opleveren.
Laat dit van Haarlem een geste, een
gebaar zijn jegens trouwe vrienden, zoals
we er nergens ter wereld bezitten.
A. G. DE WOLF,
Voorz. „Stichting door de Eeuwen
Trouw", afd. Haarlem en omstr.
Het comité van aanbeveling voor de
collecte te Haarlem is volgt samengesteld:
di-. W Agterof pr., Plebaan van de Kathe
drale Basiliek te Haarlem; ds. J. A. van
Arkel, Geref. pred. te Haai-lem; ds. A. M.
Boeyinga, Geref. pi-ed. te Haarlem; God
fried Bomans, lettei-kundige te Haai-lem;
dr. J. W. Bos, zenuwarts te Overveen; mr.
C. C. van Helsdingen, oud-lid Volksi-aad,
te Haarlem; ds. M. Holtrop, Ghr. Geref.
pred. te Haarlem; P. Kluit, winkelier te
Haarlem; J. J. A. Kuilman, pr., Deken van
Haarlem; dr. H. v. d. Loos, Ned. Herv. pred.
te Haarlem; jhr. dr. J. C. Mollerus, secre
taris Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Haarlem; dr. P. J. Richel, Geref. pred. te
Heemstede; jhr. G. C. Quarles van Ufford,
oud-directeur van de Sabang Kolen Mij. te
Bloemendaal; mr. F. Vorstman, voorzitter
„Geloof en Wetenschap" te Haarlem; ds.
G. J. Waardenburg, Ned. Herv. pi-ed. te
Haarlem; en dr. H. Wamsteker, chirurg te
Haarlem.
Dat was weer 'n heel bijzondere reis voor Rick en Bunkie, zo in dat mooie vliegtuig.
Heel wat anders, dan met 'n ballonnetje, zoals laatst! Nu zaten ze heel gemakkelijk
op fijne bankjes, met leer bekleed, en naast hen waren venstertjes, waardoor ze naar
buiten konden kijken.
„Vinden jullie 't leuk, vliegen?" vroeg Oepoetie.
„Nou!" zeiden ze glunder.
,,'t Gaat hard, hè?", lachte Oepoetie. „In 'n paar dagen zijn we in Speelgoedstad! Fijn,
dat jullie ook mee gaan!"
Vervelen deden ze zich niet. Er was telkens wat anders te zien terwijl het vliegtuig
boven de wolken z'n reis voortzette. Beneden zich zagen ze de glinsterende golven
van de zee. Als het etenstijd was, kregen ze lekkere broodjes met vlees en bekers
melk; en als het donker werd, konden ze de bankleuningen achterover laten zakken,
dan lagen ze net zo zacht als in 'n bed.
En eindelijk wezen ze elkaar opgewonden naar beneden; daar waren huizen en bomen!
„Dat is ons land," zei Tripje. „Nu zijn we thuis!"
ADVERTENTIE
Met stijgend succes verkopen wij
sigaren op een lager prijsniveau.
De echte roker waardeert onze offertes om de kwaliteit en de prijs
CORONA ROYAL 16 cent
CORONA SUPERBA 20 cent
Hofleverancier
Gr. Houtstraat 81
Ao. 1800
„Gaslicht", de beklemmende Victoriaanse
thriller van Patrick Hamilton, geniet ook
in ons land reeds lang een zekere ver
maardheid: als hoorspel, in filmbewerking
(met Charles Boyer) en door de opvoerin
gen door „Het Masker", welke enige jaren
geleden door „Het Rottei-dams Toneel"
werden voortgezet. In de oorspronkelijke
vorm heeft dit toneelstuk de diepste indruk
op ons gemaakt en nog zijn wij de sublieme
wijze niet vergeten, waarop Willy Haak,
Cruys Vooi-bergh "en Ko Arnold! deze fas
cinerende voorstelling op het eerste plan
brachten.
Vandaar de neiging zich af te vx-agen, of
het amateurtoneel er in het algemeen mee
is gebaat, als dergelijke stukken ter op-
voering worden vrijgegeven. Zij die met
opoffering van veel. vrije tijd het toneel
spel als liefhebberij beoefenen, kunnen
immers zelden of nooit de moeilijk te defi
niëren sfeer oproepen, welke voor een der
gelijk stuk noodzakelijk is, ook al hebben
zij zich met hart en ziel op de voorstelling
voox-bereid. Maar aan de andere kant moet
het toch ook een grote voldoening zijn, als
zij het niet alleen klaax-spelen de bedoeling
van de schrijver geen geweld aan te doen,
doch bovendien een volle zaal in geboeide
aandacht te vangen. Dit laatste was gister
avond bij „De Vex-enigde Spelers" zeer
zeker het geval.
Men kan moeilijk bewex-en, dat deze
serieus werkende vereniging het zich met
„Gaslicht" erg gemakkelijk had gemaakt,
te meer omdat de spelers vooruit wisten,
dat hun px-estaties door een deskundige
jux-y zouden worden beoordeeld, wegens de
deelneming aan de door „Alberdingk
Thijm" geox-ganiseerde onderlinge toneel
wedstrijd. Immers „Gaslicht" is een thril
ler van ongewoon formaat, vooral omdat
Patrick Hamilton alle goedkope effecten
zorgvuldig heeft vermeden. De auteur be
wees hierdoor, dat het ook mogelijk is
spanning te verwekken zonder geheime
deuren of een lijk in de kast. Maar hier
door rust de gehele last der dramatische
vox-mgeving op de schouders der acteurs,
die zonder de hulp van technische kunst
middelen, alleen op hun uitbeeldingsver-
mogen zijn aangewezen.
Jo Cats-van Hamburg bleek hierbij over
de meeste talenten te beschikken. De angst
voor een vermeende krankzinnigheid,
waarmee de sadistische echtgenoot haar
wex-kelijk tot de grens van de waanzin
dx-eef, werd voortreffelijk door haar ge
suggereerd. Zelfs beschikte zij nog over
voldoende reserve om naar een climax te
spelen, toen zij in het derde bedrijf haar
verslagen kwelgeest de illustie schonk hem
van zijn boeien te verlossen, om hem dan
even later haar afschuw in het gezicht te
slingeren. Voor een dilettante een opmer
kelijk gespeelde rol. Wim Gax-dien slaagde
er niet in deze hoge vlucht te volgen,
voornamelijk omdat hij zijn stem verkeerd
gebruikte. Deze sinistere, geraffineerde
misdadiger krijgt juist gestalte door een
onheilspellend-dreigende stembuiging, ge
voegd bij een bijna onnatuurlijke kalmte,
waardoor hij meester van elke situatie
blijft. Gardien trachtte dit te bereiken
door voortdurend zijn stem te verheffen,
waarmee de sfeer juist vex-broken werd.
Het was opmerkelijk, dat hij zijn beste
scène met het dienstmeisje Nancy speelde,
juist op het moment dat hij met een fluiste
rende, bijna verstikte stem zijn hartstocht
kenbaar maakte. Hierdoor vex-kreeg hij
onmiddellijk veel meer effect.
Henk Pollack was voor de bejaarde de
tective eigenlijk te vlot van allure.' Mis
schien zou het daarom verstandiger zijn
geweest de grijze pruik bij de kapper te
laten. Zonder schade aan het stuk te doen,
zou deze figuur immers ook als een jonge
man gespeeld kunnen worden. Dan zou
hiermede tevens de enige bedenking ver
vallen zijn, want overigens toonde hij
een uitstekend begrip voor elke situatie.
Vooral aan het slot, bij de ontmaskering
van Manningham, domineerde hij de scène
zoals het behoorde. Het contrast tussen de
beide dienstboden was eveneens zeer goed
getroffen. Rie Kuyper was een sympathieke
Elisabeth, tex-wijl Ans Hooglugt de canai-
leuze Nancy raak op de plank zette.
De gedane opmerkingen doen overigens
niets af van onze bewondering voor de
opvoering als geheel. Ton van Otterloo
had van de regie veel werk gemaakt, de
mise-en-scène was fraai uitgebalanceerd,
waardoor de centrale figuur steeds onop
vallend in het middelpunt der aandacht
werd gebracht. Daarbij was de rolkennis
voortreffelijk en had men aan de aankle
ding van het toneel de meeste zorg besteed.
Zonder op de uitspraak der jury vooruit te
willen lopen, lijkt ons de veronderstelling
niet gewaagd, dat „De Verenigde Spelers"
zich met deze voorstelling van een behoor
lijke plaats op de ranglijst verzekerd
hebben.
De gemeenteraad van Utrecht heeft B
en W. een crediet verleend van f 45.000 voor
luchtkax-tering van gedeelten der gemeente
Utrecht. Zou de kartering op de gebruike
lijke wijze geschieden, dan zouden de kosten
f 160.000 bedragen en 7Mi jaar meetwerk en
4 jaar tekenwerk vergen. De eerste kaarten,
zijn reeds in September gereed.
De Amsterdamse rechtbank heeft de
hoofdredacteur-uitgever van het blad „De
Nieuwe Post", de heer L. A. R. L. uit Am
sterdam veroordeeld tot een geldboete van
f300 wegens smaadschrift. Het betrof hier
een publicatie in 1947, waarin beschuldigin.
gen werden geuit jegens een inspecteur van
de Haagse politie.
Met ingang van 1 Maart is benoemd
tot directeur van het RAI-gebouw te Am
sterdam de heer J. H. Sijdzes, thans werk-
zaam op de gemeentesecretarie van de
hoofdstad. In 1945 ging hij als reserve
officier oorlogsvrijwilliger naar Indonesië,
waar hij commandant Aan- en Afvoer-
troepen was.
Evenals in Amsterdam hebben studen
ten in Den Haag een oppas-centrale gesticht.
Met ingang van 3 Februari gaat deze cen-
tarle haar werk beginnen en kunnen de
Hagenaars, die een oppasser nodig hebben,
van deze centrale gebruik maken. Twee
dames geven de studenten advies ten aanzien
van de eventueel te verrichten werkzaam
heden. Hun wordt ook geleerd hoe ëen baby
van een schone luier voorzien moet worden.
Wegens het bereiken van de 65-jarige
leeftijd heeft prof. dr. J. A. Veraart het voor
zitterschap van het bestuur van de Centrale
Onderlinge neergelegd.
De K.L.M. vervoerde in 1950 415.915
(398.591 in 1949) passagiers, 1.290.000
(1.543.000) kilogram post en 10.278.000
(6.352.000) kilogram vracht.
De Philips televisiezender zal op 6
Februari uit de Philips-schouwburg te Eind
hoven een carnavals-variétévoorstelling uit
zenden. Voor het eerst in Nederland wordt
deze proef genomen met een directe uitzen
ding uit .een theater via een kabelverbinding.
De heer C. A. van Woelderen, oud
burgemeester van Vlissingen. is op 73-jarige
leeftijd overleden. De heer Van Woelderen,
die in 1919 burgemeester van Vlissingen
werd. was oprichter en voorzitter van de
Zeeuwse Vereniging voor Luchtvaart. Tij
dens de bezetting was hij gewestelijk com
mandant van de Ordedienst. Hij verbleef van
April tot December 1943 in. de strafgevan
genis te Scheveningen. Op 1 Juli 1945 werd
hem eervol ontslag als burgemeester ver
leend.
Op 84-jarige leeftijd overleed te Arn
hem de heer W. Richters Uitdenbogaardt.
Hij is enige tijd wethouder van Financiën
van Maassluis geweest, in welke plaats hij
een bekend x-eder was.
Aan de Technische Hogeschool in Delft
slaagden voor het candidaatsexamen electro-
technisch ingenieur C. H. Bloem en R. Schor
nagel te Haarlem. Voor het ingenieursexamen
electrotechnisch ingenieur slaagden A. de
Groot en A. J. van Buijtene te Haarlem
HAARLEM EN OMGEVING
Het Christelijk Fanfarecorps „Arti et
Religioni", dirigent H. N. van Ossenbruggen,
houdt Maandag 5 Februari in het Concert
gebouw haar jaarlijkse winterbijeenkomst,
waaraan medewerking verleent het gezel
schap „Vrij en Blij".
Dc Amusementsvcrenïging „Haarlem'
viert Zaterdag a.s. het eerste lustrum met
een cabaretavond in „Dreefzicht". Sies
Foletta met zijn gezelschap zal de cabaret-
x-evue „Lachen is gezond" ten tonele brengen,
Te Haarlem zal van 26 Juli tot 2 Augus
tus de zevende intex-nationale jeugdbijeen-
komst worden gehouden van de Esperanto-
wereldjeugdorganisatie Tutmonda Junolaro
Ox-ganiso. Aan de zesde bijeenkomst, in
Augustus 1950 te Konstanz gehouden, hebben
430 kinderen tussen 10 en 20 jaar uit 17
landen deelgenomen.
Het archief der voormalige PRA
Haarlem wordt dezer dagen aan het departe
ment van justitie overgedragen. Met ingang
van 5 Februari verstrekt de Haarlemse
politie geen inlichtingen of verklaringen
over gedragingen tijdens de bezetting meer.
Men kan zich wenden tot het departement
van justitie tweede afdeling, bureau cen
traal archief, bijzondere rechtspleging.
B. en W. van Haarlem zullen op Woens
dag 7 Februari om halfeen officieel ten
stadhuize ontvangen de deelnemers aan de
op die dag in deze gemeente te houden
algemene ledenvergadering van de Bond van
Hogere Politie-Ambtenaren in Nederland.
Pater Reichwein, die jarenlang op' de
Philippijnen als missionai-is werkzaam is
geweest, vertelde gisteravond in het jeugd
huis te Spaarndam voor een aandachtig
gehoor een en ander over zijn ervaringen
voor, tijdens en na de Japanse bezetting.
Zondag 4 Februari viert pater Reichwein
zijn koperen priesterjubileum. Die dag zal
de jubilaris 's morgens om tien uur een
plechtige Hoogmis celebreren in de R.K.
kex-k en 's middags om kwart over twee
recipieert pater Reichwein in de bewaar
school, waarna om kwart over vier in de
kex-k nog een dankdienst gehouden zal
worden.
2)
„Maar David, dat is prachtig", riep
Sally uit, „dan hebben wij tenminste een
vriend in Londen".
„Als ik jullie helpen kan?"
Marigold voelde zich geprikkeld. David
verveelde haar soms.
Als David maar wat minder aandacht
aan haar besteedde, zou zij wel meer be
langstelling voor hem hebben, dacht Sally.
„Feitelijk was ik hier gekomen om het
Marigold eerst te zeggentijdens een
ritje in mijn wagen....".
„Moest ik soms op je schouder in tranen
uitbarsten?vroeg Marigold onvriendelijk.
„Je kon het toch een beetje jammer
vinden, dat ik weg zou gaan?"
„Waarom?", vroeg het meisje. „Het zou
toch niet voor zo lang zijn? Zelfs als je
in een ziekenhuis werkt, krijg je nog wel
vacantie!"
Sally kwam tussenbeide.
„Zullen wij een kopje thee gaan drin
ken?"
„Ik zal je wel helpen", zei Anne en ging
met haar de kamer uit.
Marigold ging, lui en sierlijk als een
poes, op de divan liggen en staarde in het
vuur. David stond op en liep naar haar toe.
„Marigold", zei hij zacht.
„Wat is er?"
„Weet je wel waarom ik hier gekomen
ben?"
„Je hebt het toch juist verteld?"
„Niet helemaal. Nu ik wist, dat ik weg
zou gaan, wilde ik één ding weten.... of
jij met mij zou willen trouwen."
„Je wist toch, dat ik dat niet zou doen?"
„Maar waarom xxiet, Marigold? Ik ver
lang zo naar je."
Marigold klopte eens op zijn arm.
„Spijt mij, arme kerel. Ik zou het af
schuwelijk vinden de vrouw van een dokter
te zijn en dan.... ik hou helemaal niet
van je".
Hij draaide zich om en staarde naar
buiten. Plotseling keerde hij zich weer naar
Marigold en greep haar handen,
„Wil je mij één ding beloven?"
„Wat is dat dan wel?"
„Dat je, als je moeilijkheden in Londen
krijgt, bij mij komt voor hulp?"
Zij lachte.
Anne en Sally kwamen binnen met de
thee.
HOOFDSTUK II.
„Vreselijk, wat ben ik moe!"
Anne zette met een plof haar boodschap
pentas op de wankele tafel van hun nieu
we Londense verblijf.
Sally keek op van het andere einde van
de kamer, waar zij aan het verven was.
„Geluk gehad?"
„Niets, en ik heb gelopen tot mijn voe
ten pap waren".
Zij wilde gaan zitten in een stoel.
„Pas op, de boel is nat!", riep Sally uit.
„Er zit toch geen vlek op mijn jurk?
Het is het enige behoorlijke ding dat ik
nog heb".
„Nu jullie toch over kleren praten", zei
Marigold, die de kamer binnenkwam, „ik
heb wel wat te zeggen".
Zij zette haar hoed af en keek met ver
achting naar het ding.
„Weten jullie wat dit is?"
Haar zusters keken verbaasd. Marigold
wachtte geen antwoord af.
„Het is een museumstuk. Ik voel mij
werkelijk anti-diluviaans zoals ik er uit
zie. Hebben jullie gezien, wat hier in Lon
den gedragen wordt?"
„Wij hebben geen tijd om ons zox-gen
te maken over kleren", merkte Anne lich
telijk verveeld op.
„Maar ondertussen kunnen wij maar
niets vinden", wierp Marigold hier tegen in.
„Zoals wij nu gekleed gaan, is er geen
kans iets te kx-ijgen. Weet je waar wij nu
precies op lijken? Op onnozele kleine
meisjes van- buiten".
„Nou, wat is er verkeerd aan?", vroeg
Sally.
„Doe niet zo dwaas!", zei Max-igold
schex-p. „Als wij hier in Londen een baan
tje willen vinden, moeten wij er .gezellig
uitzien. Je moest eens weten hoe men naar
mij keek toen ik ergens vroeg of ik geen
mannequin kon worden! Zij lachten mij
in m'n gezicht uit! Maar nu zie ik maar
al te duidelijk wat voor dwazen wij ge
weest zijn."
Zij wierp haar hoed op de grond.
„We moeten echt ons uiterlijk totaal
veranderen", voegde zij er dramatisch
aan toe.
„Sally, hoeveel geld hebben wij nog?"
„Geen cent voor klerexx!"
Marigold opende haar mond als wilde
zij hier wat tegen in brengen. Zij zei echter
niets.
„Ik geloof wel, dat Max-igold gelijk
heeft", zei Anne nadenkend. „Ik ben van
daag bij drie bureaux geweest. Men bood
mij slechts een baantje aan als hulp in
de keuken".
„Wèt?", riep Sally uit, „daghitje?"
„Ja. Zij stelden voor of ik niet de kok
van Lady zo en zo wilde gaan helpen."
Sally plofte in een stoel neer.
„O, lieve kinderen, en ik ben het ge
weest, die jullie naar Londen bracht! Alles
komt op mijn arme hoofd neer!"
„Dat is helemaal niet waar", zei Mari
gold vlug. „Jullie weten heel goed, dat ik
voorstelde naar Londen te gaan."
Sally zuchtte.
„Wat belangrijker is" Marigold scha
kelde maar snel op een ander onderwerp
over „dat wij de boel verkeerd aange
pakt hebben. Ik ben daar zeker van. Mijn
jurk ga ik dix-ect moderniseren en dan van
mijn hoed wat behoorlijks maken. Wij
kunnen het toch wel betalen, Sally?"
„Wij zullen wel moeten", antwoordde
Sally.
Zij lachte, maar haar gezicht was ern
stig. Met haar benen gekruist zittend op
het tijgervel en een grote veeg verf op
haar wang leek zij bijna belachelijk jong,
en toch zouden haar oudere zusters niet
aan haar leiderschap tornen.
Zij was dan toch ook maar weer op
het goede denkbeeld gekomen die mijn
heer Jarvis op te zoeken, de bx-oer van
een of andere bekende in St. Chytas. Die
had Sally aangeraden eens met zijn vrouw
te gaan praten. Over de Jenkins hadden
ze toen gesproken. „Maar dachten per
saldo mijnheer en mevrouw Jarvis de
Jenkins zouden zéker geen kamers ver-
huren aan drie meisjes. Dat was him niet
rustig genoeg".
Plotseling had mevrouw Jarvis een
prachtig idee gekregen: „Wat zou je zeg
gen van onze zolder? Een zee van ruimte!"
Zij gingen kijken. Het zag er viezig uit,
maar na een goede beurt zou veel ten
goede vex-andex-d zijn. Een van de drie
ramen zag uit op de rivier en dat had Sally
misschien wel zo snel doen besluiten.
„Magnifiek", glunderde Sally, „u kunt
ons erg blij maken door het ons te ver
huren. Maarhoeveel bedraagt de
huur?"
Mevrouw Jax-vis wilde eex-st van beta
ling niets weten. Sally drong echter aan.
„Nee, wij zullen binnenkoi-t wel wat ver
dienen, wij moeten werkelijk huur beta
len."
Na wat wikken en wegen kwam men
op een pond per week.
Een week later waren de meubelen uit
St. Chytas gekomen en na enkele dagen
inspannend werken zag het er al aardig
uit. De slordige zolder was onherkenbaar
veranderd in een gezellige woonkamer-, de
slaapkamer hiervan slechts gescheiden
door een gordijn.
Sally stond op, greep een ketel, en liep
naar beneden om theewater te koken. OP
de keukentafel vond zij daar de „Daily
Telegraph". Ogenblikkelijk speurde zij de
kolommen „Betrekkingen aangeboden" na
en plotseling trok een advertentie haar
aandacht. Zenuwachtig wachtte zij tot het
water kookte, toen rende zij met grote
stappen naar boven.
„Anne, ik heb wat gevonden in de krant,
het zal je zeker interesseren."
En Anne las: „Adellijke dame op leef
tijd zoekt gezelschapsdame. Zij moet jong
en welopgevoed zijn. Bx-ieven
„Is dat nu niet wat voor jou?", riep
Sally uit, „bij een adellijke dame heb je
goede kans je hertog te ontmoeten)"
(Wordt vervolgd
