zie:
WEBED
Nieuw Amerikaans middel tegen rheuma
thans ook in Nederland beschikbaar
VLAANDEREN
PHILIPS, TELEFUNKEN en FRIDOR RADIO
Jo Sternheim vierde zijn toneeljubileum met
„De reis van Noach op de wateren"
Belangrijke opdracht voor Haarlemse importeursfirma
Epos van research
Geruchten stimuleerden
Historische aantekening
Hef Haags Matrozenkoor
Dit jaar moeten 800.000
varkens worden geslacht
Voor baconlevering aan
Engeland
Drinkebroer beloofde tien
gulden en kreeg tien dagen
Èckinhat
WEBER
SCHRIJFMACHINES:
Brand in een schuurtje
„Om een half millioen"
Burgerlijke stand van Haarlem
Jongen bezeerde schouder
Hoofddorp
Dronken op de fiets:
twintig gulden boete
Nieuw Vennep
Zandvoort
B. en W. weigeren raadzaal
voor kamermuziekavond
Ds. C. de Ru spreekt over
de Jehova-getuigen
„Het Ding" aan Zandvoorts
golven toevertrouwd
Haarlemmermeer
Woningbouw in
Hoofddorp en Nieuw-Vennep
Bennebroek
Lisse
Kankerbestrijding
MAANDAG 5 FEBRUARI 19 51
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
c. 'i i Cs
(Van een verslaggever)
Het was op 21 September 1948 dat de eerste, door de grote Amerikaanse pliarma-
ccutische fabriek Merck en Co. gesynthetiseerde honderd milligram „Compound E"
(later Cortisolïe genoemd) aan een rheuma-patiënt werden toegediend. Daarmee was
een nieuw, revolutioiinair geneesmiddel toegevoegd aan de reeks opzienbarende presta
ties van de pharmaceutische industrie, die met penicilline en streptomycine was ingezet
Het nieuwe geneesmiddel dat onder de naam „Cortone" in de handel komt
Was tot nu toe, ook in Amerika, schaars en kostbaar. Wij vernemen thans echter, dat
Merck en Co. de alleen-vertegenwoordiging van dit product voor Nederland heeft
opgedragen aan de N.V. Pharmachemie te Haarlem. De eerste zending zal binnenkort
por vliegtuig worden verzonden. Voorlopig zal het geneesmiddel slechts worden toege
past in enkele Nederlandse wetenschappelijke centra bijvoorbeeld in Universiteits
klinieken waar de voorwaarden aanwezig zijn voor uitgebreid klinisch onderzoek
De voorlopig beschikbare voorraden nopen voorts tot een drastische beperking van
het aantal te behandelen gevallen, daar voorkomen moet worden, dat een reeds be
gonnen behandeling niet zou kunnen wor den voortgezet.
De ontwikkeling van dit nieuwe en
uiterst krachtige wapen tegen de gevreesde
rheuma kan een epos wórden genoemd van
moderne medische research. De rusteloze
onderzoekingsarbeid van de Amerikanen
dr. Philip S. Iiench en dr. Edward C.
Kendall, alsmede van de Zwitserse pro
fessor Tadeus Reichstein, werd pas na
twintig' jaar rriet succes bekroond en in
1950 werd aan de drie geleerden gezamen
lijk' hiervoor de Nobelprijs voor Genees
kunde toegekend.
Tussen 1930 en 1940 vonden dr. Kendall
en andere onderzoekers, dat uit de schors
van de bijnier een klier met zogenaamde
interne secretie niet mirtder dan 28 ver
schillende stoffen konden worden geïso
leerd. Vier hiervan bleken werkzaam te
zijn op de lichaamsfuncties van kleine die
ren en zij werden „compound A, B, E en
F" genoemd. Daar compound A er veel
belovend uitzag, werd getracht hiervan
voldoende te bereiden voor clinische proef
nemingen, doch om een hoeveelheid te
verkrijgen, voldoende voor één klein ta
bletje waren er 30 kg. bijnieren van ge
slacht vee nodig en het bleek onmogelijk
voldoende grondstoffen te bemachtigen.
De enige oplossing lag in de synthetische
bereiding en gedurende de tweede wereld
oorlog kreeg dit onderzoek een belangrijke
stimulans. In 1941 gingen er namelijk ge
ruchten, dat de hormonen van de bijnier
schors waarde hadden voor de luchtvaart
en de behandeling van shock en gevechts
vermoeidheid. Er werd gefluisterd, dat de
Duitsers de gehele voorraad bijnieren van
de Argentijnse slachthuizen opkochten om
hieruit een preparaat voor de „Luftwaffe"
te bereiden, waardoor piloten in staat zou
den zijn om, zonder enig bezwaar, op
40.000 voet hoogte te vliegen en te vechten.
Hoewel deze geruchten achteraf onjuist
bleken te zijn werd de synthese van hor
monen van de bijnierschors door de Ame
rikaanse regerin'g, tezamen met Penicilline
en anti-malariamiddelen gan de top van
het- nationale research programma ge
plaatst.
In Januari 1941 maakte dr. Hench, na
een bespreking met dr. Kendall, echter
reeds de volgende historische notitie in
zijn agenda: „Try Compound E in rheuma
toid artMlis"': (Probeer compound E bij
gëwrichtsrheumatiek)
Het Haags Matrozenkoor, onder leiding
vamTheo van Elferen, trad Zondagavond
te Haarlem op in de Tuinzaal van het Con
certgebouw. Voor de grote zaal was de
belangstelling lang niet groot genoeg. Wat
eigenlijk een handicap was voor de klank
kwaliteit van het knapenkoor, die om gun
stig tot haar recht te komen een grotere
ruimte behoeft. Het klonk dan ook over het
algemeen wat scherp in de hoge en wat
ruw in de lage stemmen.
Overigens geeft het zingen van de jeug
dige Hagenaars steeds weer de indruk, dat
er degelijk werk gemaakt is van hun stem-
vorming. Die verdienste moet men de lei
der van het ensemble, de heer Van Elf eren,
nageven. Eveneens verdient het respect,
dat de dirigent de jongens een voorbeeldige
tucht heeft bijgebracht, zowel wat betreft
hun optreden als wat hek zingen aangaat.
Hij heeft aldus de grondslag gelegd om van
zijn Matrozenkoor een voortreffelijk en
semble te maken. Dat het echter nog veel
tekort schiet om nu reeds voortreffelijk te
kunnen heten, heeft andere oorzaken, die
voornamelijk in de artistieke smaak van
de dirigent schuilen. Dit geldt niet zozeer de
keuze van de nummers, dan wel de stijl
waarin hij deze laat uitvoeren, een stijl die
niet vreemd 'is aan ouderwetse lieder-
tafelarij met onbesuisde tempo-versnel
lingen en dito terughoudingen, alsmede
met nuanceringen die de gewenste ver
houdingen overschrijden. Het publiek vindt
dit misschien niet zo heel erg: het zijn im
mers maar jóngens en ze zingen zo schattig!
Maar juist omdat ze zo schattig kunnen
zingen en omdat het jongens zijn, kan het
heter, kan het volmaakt wezen. Als het
straks geen jongens meer zijn, zullen ze
niet langer in staat zijn te doen wat zij
thans onbewust presteren. Zij vormen een
subtiel klankgeheel, dat precies reageert
up de impulsen van hun leider. Als dit een
hoog ontwikkeld en fijnbesnaard kunste
naar is, dan kan hun samenzang de ethe
rische schoonheid in haar volmaaktheid
bereiken. Want zij doen niets uit zich zelve,
de dirigent dwingt ze alles af, hij bespeelt
ze als een goed gestemd instrument. En
omdat het Matrozenkoor een goed afge
stemd instrument genoemd mag worden,
waarmee alles te bereiken zou zijn, is het
jammer te moeten constateren dat zijn
prestaties toch maar om en nabij het mid
delmatige blijven.
Het programma week slechts weinig af
van dat van hun vorig optreden. Onder
meer werd Rameau's „Hymne aan de
nacht" vervangen door Kreutzers „Avond
gezang", maar het leed aan dezelfde kwaal,
die we de vorige keer bij het eerste num
mer signaleerden: onrustig en niet ver
antwoorde tempi. De „Landelijke repetitie"
van Suppé werd andermaal gegeven, voor
tgegaan door „Iieidenröslein" van Werner.
He jonge, dirigent tevens zangsolist
haalt het nog met zijn kopstem, maar be
gint met de borsttonen last te krijgen en
dan wordt het tijd dat hij er voorlopig mee
uitscheidt. Maar onder de jongeren zijn er
al pientere kereltjes die hem zullen kunnen
opvolgen. Doch dan liefst met wat anders,
want die „Landelijke repetitie" hebben
we in Haarlem nu al een keer of drie, vier
gehoord.
JOS. DE KLERK
Het zou nog zeven jaar duren voor de
eerste patiënt met het nieuwe middel werd
behandeld. Gedurende de winter 1948
1949 werden nog 15 patiënten behandeld
en m de lente van 1949 nog een vijftal. De
resultaten waren zonder uitzondering ver
bluffend. Een nieuw tijdperk voor de ge
nezing van rheumatiek was aangebroken.
Sindsdien zijn duizenden patiënten Cor
tisone toegediend en volgens de verschenen
rapporten in de meeste gevallen met groot
succes. Ook blijkt het geneesmiddel werk
zaam te zijn bij de z.g. ziekte van Addison,
enige huidaandoeningen en alle oogziekten
van infectieuze aard.
Zoals wij reeds schreven: Cortisone is
nog schaars en kostbaar, zij het dan dat
een kuur die tot voor kort op enkele dui
zenden gulden kwam te staan, thans reeds
voor vijf-, zeshonderd gulden gevolgd
kan worden.
Naar verwacht wordt zal een dezer dagen
een contract met Engeland worden afge
sloten tot levering in 1951 van 35.000 ton
bacon aan dat land. Het vorig jaar bedroeg
deze hoeveelheid 25.000 ton, waarvan ech
ter 4000 ton niet kon worden geleverd, zo
dat de leveringsverplichting dit jaar 39.000
ton bedraagt. Voor de baconbereiding zul
len in 1951 dan ook 800.000 varkens moe
ten worden geslacht.
De minister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening heeft de basisprijs van
bacon voor de boer verhoogd tot 2.06 per
kilogram. Nu de afzetmogelijkheden voor
vlees gunstig zijn, lijkt hem een verdere
uitbreiding van de varkensstapel alleszins
verantwoord.
De toewijzingen van varkensvoer zullen
voor bepaalde bedrijven iets kunnen wor
den verhoogd, hoewel de vooruitzichten
voor de-voedervoorziening op langere ter
mijn echter nog verre van gunstig zijn,
zodat de noodzaak meer voeder van eigen
bodem te winnen, steeds urgenter wordt.
Het moet op de avond van 4 Januari een
hels kabaal geweest zijn in de büurt van
het politiebureau. Daar kwam namelijk
tegen het middernachtelijk uur een heer
schap aanzwaaien dat wat al te royaal aan
vader Bacchus geofferd had. En dat zwaaien
ging gepaard met het luidruchtig ten beste
geven van dronkemanstaal en dronkemans
liederen. Twee Haarlemse wetsdienaren
wilden aan dat overmatige gerucht een
einde maken en stevenden op de zwaaier
af met het vriendelijke verzoek wat minder
lawaai te maken. Maar als ge een borrel of
acht-en-twintig door de keel hebt dan is
het inwilligen van verzoeken meestal taboe.
De politie-agenten meenden dan ook dat
de drinkebroer het best in de cel op zijn
plaats was. Die mening deelde de beschon-
kene echter niet. „Als je mè laat lopen,
krijgen jullie een knaak", beloofde hij.
„Geen denken aan", aldus de agenten.
„Een tientje dan", probeerde de dronkaard.
En toen dat ook niet ging, draaide hij een
heel répertoire van scheldwoorden en
minder hoffelijke uitdrukkingen af om ver
volgens zijn ontstemming over de brute
weigering kracht bij te zetten door in het
wilde weg de agenten te stompen, te krab
ben en te slaan. Het eind van het liedje
werd natuurlijk op het bureau gezongen;
Een paar uur later, toen hij ontnuchterd
was, probeerde hij de agenten opnieuw om
te kopen en daarom moest hij vanmorgen
voor de Haarlemse politierechter verschij
nen. Maar dat deed hij niet en er werd dus
verstek verleend. De .officier meende dat
het met dit-heerschap nu maar eens uit
moest zijn, hij had al menig proces-verbaal
wegens openbare dronkenschap op zijn
naam staan eri eiste drie weken gevan
genisstraf. De politierechter deed er wat af
en veroordeelde tot tien dagen.
ADVERTENTIE
éfictul
dank zij hun beste BRILLEN van
Grote Houtstraat 166 b. d. Houtbrug
ADVERTENTIE
28 cm. brede wagen
Verwisselbare wagen
Uitgebreid toetsenbord
92 letters, cijfers en tekens
102 letterspaties op één regel
4-stellige decimaal - tabulator.
REMINGTON RAND
PRODUCTEN:
BOEKHOUDMACHINES
PÖNSK AARTENMACHINES
KANTOORMEUBELEN
KARDEX-SYSTEMEN
SUPPUES
Hoofdkantoor AMSTERDAM - Spuistraat 320-324 - Tel. 31719-31302-31848
Zondagavond omstreeks zeven uur wer
den de bewoners van nummer 98 aan de
Rijksstraatweg in Haarlem-Noord opge
schrikt door vlammen en rookwolken die
opstegen uit een bij hun woning behorend
houten schuurtje.
Het bleek dat door de sterke wind het
vuur in een petroleumkacheltje, waarop
een ketel met wasgo'ed stond, was opgelaaid
en dat als gevolg daarvan een paar kleding
stukken die in de nabijheid hingen hadden
vlam gevat.
De bewoners wisten het vuur met een
paar emmers water te blussen. Slechts een
groot gat in de wand van de schuur her
innert aan het incident.
Zowel Zaterdag als Zondag heeft de to
neelgroep „De Ramplaanspelers" dit
keer onder regie van Cees Stroosnijder
in gebouw Domi te Overveen een vlotte
vertoning gegeven van het blijspel „Om
een half millioen" door Ank van der Moer,
naar de roman „Oom Theodoor beschikt"
van K G. Browne, in het begin van de be
zettingstijd door het beroepsgezelschap
„Het Residentie-Toneel" tientallen keren
opgevoerd. Jos Koning en Herman Lan-
gerveld vervulden de hoofdrollen in deze
geschiedenis over een testament met wel
zeer eigenaardige voorwaarden. Voorzitter
Ilelwes bood na afloop de dames bloemen
en de medewerkers achter de schermen
een kleine attentie aan. Daarna bleef men
nog een paar utir bijeen om te dansen.
HET CONCERTGEBOUW-CONFLICT
Het hoofdbestuur van de Nederlandse
organisatie van musici en artisten heeft
haar leden verboden plaatsen te bezetten
in het Concertgebouw-Orkest, welke zijn
opengevallen als gevolg van het huidige
arbeidsconflict.
HAARLEM, 3 Februari 1951
ONDERTROUWD: 3 Febr., J. van der Laan
en T. Kleinhuis
GEHUWD: 3 Febr. G. H. van Mal en C.
Wehnes.
BEVALLEN van een dochter: 1 Febr., P.
W. Kochen—Even; 2 Febr., A. P. Ritskes—
van Graas; J. M. P. Kuiper—Huijsmans; C.
M. van Wortvan Kampen; M. J. Kleijn
van Westerhoven; M. T. van den Berg
Vrieze; 3 Febr., W. C. KwantMüller.
OVERLEDEN: 1 Febr. W. van Voorst, 75
j., President Steijnstraat; M. M. van der
Schuit—de Jong, 69 j., Linschotenstraat; T.
Graalman, 35 j., Pieter Kiesstraat; 2 Febr.,,
A. Meiboom, 63 j., Tempeliersstraat; G. H.
Numan. 62 j., Iepenstraat; F. A. van Koten—
Cop, 86 j„ Hogerweordstraat; H. H. P. van
Scheppingen, 18 j., Maerten van Heemkerk
straat.
Zaterdagavond omstreeks zes uur lette
een twaalfjarige jongen op de hoek van
de Preanger- en de Timorstraat in Haar
lem-Noord niet op het verkeer toen hij de
weg overstak. Hij werd door een fietster
omver gereden, waarbijhij een schouder
bezeerde. De jongen is in het ziekenhuis St.
Joannes de Deo opgenomen.
VASTENAVOND-UITVOERING
Zaterdagavond gaf de toneelvereniging
„Gezellig Samenzijn" haar traditionele
vastenavond-uitvoering in hotel „De
Beurs" in Hoofddorp. Opgevoerd werd de
klucht „Baron von Haberniks" onder
regie van A. Mourik. Mede door de
prachtige decors en het uitstekende spel
van de gastrolspeler, de heer Ko Reurts
uit Zandvoort, werd deze uitvoering een
volledig succes. Ook het spel van de da
mes Rie Hagen-Bolijn en Rie Vorst en
van de heren Jo Stassen en A. Mourik
viel bijzonder te loven.
Met een gezellig samenzijn werd de
avond besloten.
REVUE „WIJ ZIJN NIET BANG"
De R.K. toneelvereniging „Dio" heeft
Zondagavond in hötel „De Landbouw" de
revue van G. Hasselaar „Wij zijn niet
bang" ten tonele gebracht. Hoewel het
tempo nog wel eens iets te wensen over
liet hebben de talrijke aanwezigen zich
toch geamuseerd. Vanavond zal even
eens in hotel „De Landbouw" een her
haling plaats vinden, gevolgd door een
vastenavond bal.
- ADVERTENTti
THEO VAN AMERONGEN
RADIO- EN TELEVISIE-SPECIALIST, RAADHUISSTR. 35, HEEMSTEDE, TEL. 29449
en kreeg ruim veertigduizend gulden als grondslag
van het fonds voor weduwen en wezen
Zaterdagavond gaf het Amsterdams To
neelgezelschap in de hoofdstedelijke Stads
schouwburg de eerste voorstelling van „De
reis van Noach op de wateren" door André
Obey onder regie van Albert van Dalsum,
waarin de belangrijke titelrol op sublieme
wijze werd vertolkt door Jo Sternheim, die
dit stuk had uitgekozen ter viering van
zijn jubileum als acteur, in welk beroep
hij veertig jaar geleden debuteerde. Het
liep al aardig tegen middernacht toen de
huldiging kon beginnen. Zoals men weet
wilde Jo Sternheim zich hieraan alleen
onderwerpen op voorwaarde dat de op
brengst van alle inzamelingen bestemd
zou worden voor de stichting van een fonds
voor weduwen en wezen van toneelspelers.
Het publiek heeft dit sympathieke voorstel
van deze onversaagde ijveraar voor sociale
verbetering naar waarde beloond, want in
totaal is er een jubileumgeschenk bijeen
gebracht dat volgens voorlopige raming
een bedrag van veertigduizend gulden te
boven gaat.
De Amsterdamse wethouder van kunst
zaken, mr. A. de Roos, was de eerste van
de vele sprekers die Sternheim hun waar
dering en vriendschap kwamen betuigen.
Hij noemde deze kleine man een groot en
onbaatzuchtig mens, die zich niet alleen
in artistiek opzicht een goede reputatie
verwierf, maar zich ook op zakelijk terrein
onderscheidde en de maatschappelijke
.positie van de beoefenaars der toneelspeel
kunst niet weinig versterkte. De wethouder
-liet het niet bij het overhandigen van de
gebruikelijke lauwerkrans, doch deelde
bovendien mede dat de gemeente Amster
dam een bijdrage van duizend gulden in
het fonds had gestort.
A. Defresne noemde Jo Sternheim het
sociale geweten van hem en Van Dalsum,
dat hen in de loop der tientallen jaren van
hun samenwerking had geremd en gedre
ven. De laatstgenoemde sprak hem aan als
de Socrates onder de acteurs en prees zijn
dienende stuwkracht, er op wijzend dat
bij Sternheim mens en kunstenaar niet zijn
te scheiden. Louis Saalborn voerde op
anecdotische wijze het woord namens de
collega's die allemaal één dag salaris voor
het fonds hadden afgestaan, waardoor er
1600.kon worden toegevoegd aan de
25.000,door het wérkcomité bijeenge
bracht. De heer Hm. Deinum maakte als
voorzitter van de Vereniging van schouw
burgdirecteuren bekend, dat de tiendaagse
collecte in de theaters 16.500,had op
geleverd. De baten van de inzameling tij
dens de personeels-abonnementen werden
in linnen zakjes op de feesttafel gedepo
neerd en verder kon men giften noteren
van de Vara en van de schrijver van het
vertoonde stuk, die ten behoeve van het
fonds afstand van zijn auteursrechten deed.
Er waren nog talrijke andere sprekers,
zodat het één uur werd eer de jubilaris
zijn antwoord kon formuleren. Hij zeide
niet te begrijpen waarom er meer aandacht
iipn, zijn loopbaan möe'St 'worden besteed,
'dan bijvoö'rbeeld aan:dje. van zijn' schillërt-
boer, maar toonde zich niettemin zeêr er
kentelijk voor het ondervonden begrip. Het
voltallige college van B. en W. van Am
sterdam woonde deze avond bij, die tot
laat in de nacht werd voortgezet met een
nafuif in de foyers en wandelgangen van
de zwierig versierde schouwburg.
Opvoering stelde teleur
Eerlijk gezegd stelde de vertoning van
„De reis van Noach op de wateren" niet
weinig telfeur. Zeker niet wat het spel van
de jubilaris betreft, die reeds een goede
vijftien jaar geleden met dezelfde rol een
onvergetelijke indruk wist te maken. Maar
toen ondervond hij de steun van een aan
tal prima krachten (zoals Anna Sablairol-
les, Cruys Voorbergh en Ben Royaards)
die hij nu moest ontberen, waardoor het
geheel aanzienlijk vervlakte. Bovendien
zijn de veranderingen die Obey in zijn
stuk heeft aangebracht, over het algemeen
geen verbeteringen.
Deze schrijver trok in de dertiger jaren
de aandacht als een moderne middeleeu
wer. Met een uiterst sobere, doch daarom
niet minder suggestieve werkwijze wist hij
een in alle eenvoud verheven menselijke
grandeur te bereiken. Op de manier van
de Griekse tragedie, met koren en recita
tieven, op de voorgrond tredende groepen
en symbolische personen, slaagde hij er in
een voor het hedendaagse publiek aan
vaardbare voorstelling van grote onder
werpen uit het grijze verleden te geven,
waarvan deze bewerking van het Bijbel
verhaal van de Zondvloed het indrukwek
kendste voorbeeld werd. Een bijna realis
tische, doch zeer milde humor maakt de
toeschouwer ontvankelijk voor het reli
gieuze gevoel en brengt het Oud-Testa-
mentische gegeven dicht bij de grenzen der
huidige ervaringswereld.
Een zwak punt is echter de verdeling van
de stof over vijf bedrijven, waardoor een
vrijwel gelijksoortige spanning, veroor
zaakt door het korzelige verzet van Noachs
zonen, bij herhaling moet worden opge
bouwd. In de nieuwe versie treedt dit be
zwaar sterker op dan vroeger, toen het
accent voornamelijk viel op het mysterie.
Er is nu aan de twijfel een te belangrijke
rol toebedeeld. „Wij geloven niet meer aan
wonderen die uit de hemel vallen, wij ge
loven alleen aan waarheden die in onszelf
opkomen", zegt de oudste zoon Cham er
gens. Doch in de motivering van deze twij
fel schiet de schrijver ernstig tekort, waar
door de opstandigheid en het scepticisme
te ongeloofwaardig blijven.
Verleden jaar werd dit spel door leer
lingen van de Toneelschool opgevoerd.
Toen schreef ik dat de begrensde mogelijk
heden van het podium, waarop de voorstel
ling plaats had, de medewerkenden ver
plichtingen oplegde, die de gewenste pri
mitiviteit niet weinig ten goede kwam. Nu
waren de verhoudingen juist omgekeerd.
Wim Bosma had décors ontworpen dio van
Jo Sternheim en zijn echtgenote, die als
ontwerpster van de costuums niet weinig
aan de jubileumvoorstelling bijdroeg, wer
den Zaterdag ruimschoots in de
bloemen gezet.
de ark een soort salonboot maakten, waar
op men moeilijk een patriarchale Noach
in gemeenschap met God en de dieren kon
plaatsen. Hierdoor ging veel van de naïeve
ontroering verloren. De regie van Albert
van Dalsum versterkte bovendien de sym
bolische elementen buiten alle proporties,
waardoor zij zo nadrukkelijk op de voor
grond stonden dat er voor de toeschouwers
niets te vinden overbleef, geen betekenis
achter de woorden of gebeurtenissen, geen
enkele diepere zin. De overdadigheid van
de enscènering sloot eigenlijk iedere per
soonlijke gewaarwording uit, waardoor
men afgestompt raakte en zich bijna ver
veelde.
Zowel in zijn vertrouwelijke gesprekken
met God, in zijn extatische geloofsvervoe-
ring, als in zijn verlatenheid aan het slot
maakte Jo Sternheim ondanks dit alles van
Noach een figuur van buitengewoon for
maat, juist door zijn haast komisch aan
doende gestalte waardoor het wonderbaar
lijke zich (dank zij het contrast met de
verhevenheid van het onderwerp) te duide
lijker kon manifesteren. Marie Hamel haal
de als zijn echtgenote nergens het gewenste
niveau en ook de drie meisjes (Mies Hagens,
Annie de Lange en Liane Saalbom) misten
de kracht die hen tot leven zou hebben ge
wekt. Beter waren de drie zonen onder
aanvoering van Rob de Vries, die er inder
daad in slaagde van Cham geen marqué te
maken. Voor de dierenrollen had men de
medewerking van leden van het Scapino
Ballet ingeroepen, overeenkomstig de be
doelingen van Obey, doch verzuimd deze
in een meer expressionistische stijl te laten
optreden.
Nee, het succes bleef beperkt tot de titel
rol. DAVID KONING
POLITIERECHTER
De nieuwe wegenverkeerswet die 1 Ja
nuari van dit jaar is ingegaan opent de mo
gelijkheid tot het geven van vrijheidsstraf
fen aan lieden die in beschonken toestand
op een fiets proberen te rijden. De Haar
lemse politierechter wilde vanmorgen voor
drie Haarlemmers, die krachtens dit wets
artikel voor enkele dagen van hun vrijheid
beroofd zouden kunnen worden, zover nog
niet gaan. B. J. H. ten H. en C. E. die enkele
weken geleden dronken en onwel op de
fiets zaten, kregen 20.boete opgelegd
met de waarschuwing er bij dat er voort
aan minder mild gestraft zou worden. Th.
Z. die zich aan het zelfde delict had schul
dig gemaakt kreeg eveneens 20.boete.
VENNEPER RUITERS
In de afgelopen week hebben de Venne-
per Ruiters van zich doen spreken. Drie
uitvoeringen werden gegeven in hotel
„De Gouden Leeuw" te Nieuw Vennep,
waarbij geen plaats onbezet bleef. Het
programma werd geheel verzorgd door
eigen krachten. Dat er met animo gestu
deerd was kwam in" het spel duidelijk tof
uiting.
Alvorens tot de uitvoeringen werd over
gegaan memoreerde de voorzitter de heer
M. Immink het overlijden van de heer P.
v. Tol, die gedurende vier-en-twintig jaar
bestuurslid der vereniging is geweest.
Aan het grote enthousiasme waarmee
de leden der vereniging aan de voorberei
dingen van deze avonden hebben gewerkt
is het volledig slagen toe te schrijven.
Naar wij vernemen heeft het bestuur
van de culturele kring ,,'t Helm" op zijn
verzoek om van de raadzaal gebruik te
mogen maken voor het geven van een
kamermuziekavond bij kaarslicht,waarvoor
enige musici uit Haarlem zich reeds be
schikbaar hadden gesteld, een afwijzend
antwoord ontvangen. Het bestuur zet thans
zijn pogingen voort om deze avond alsnog
in Zandvoort te doen plaats hebben.
Op Donderdag 15 Februari vindt in ge
bouw „Ons Huis" een gemeente-avond van
de Nederlands Hervormde Kerk plaats.
Ds. C. de Ru zal een inleiding houden
over het onderwerp: „De verwachting van
het Koninkrijk Gods volgens de Bijbel en
volgens de Jehova-getuigen". Hoewel er na
de lezing gelegenheid zal zijn tot het stel
len van vragen, wijst men er ons van de
zijde van de kerkeraad op, dat het hier
geen openbare debat-avond betreft. Deze
avond moet worden gezien als een oriën
tering voor de gemeenteleden, die zo dik
wijls de vraag stellen: „Wat willen toch die
Jehova-getuigen en hoe moeten wij tegen
over hen staan?"
Ger de Roos en zijn Orkest zonder naam
zijn vanmorgen om kwart over twaalf
onder overweldigende belangstelling van
nieuwsgierige Zandvoorters per autobus
op het Kerkplein in Zandvoort aangeko
men. Er heerste een ware carnavalsstem
ming en iedereen rekende er vast en zeker
op dat nu eindelijk het raadsel van de kist
ontsluierd zou worden. Maar voor de zo
veelste maal hebben Ger de Roos en zijn
mannen de hoop van hun luisteraars te
niet gedaan. Maar laten wij niet op de din
gen vooruit lopen.
Met een bouwvallig instrumentarium
van gedeukte trompetten en clarinetten
stelden de K.R.O.-muzikanten zich op het
Kerkplein op. Met de nodige voorzichtig
heid torsten een paar chauffeurs de waar
devolle kist. Het publiek kon het inmiddels
niet laten om het orkest ovatie op ovatie
te brengen, maar als het gemeend heeft
dat dit op de ontsluiering van het mysterie
enige invloed zou hebben, sloeg het de
plank toch mis.
Omstuwd door hun bewonderaars togen
de orkestleden naar het strand waar tv/ee
Ducks stonden opgesteld om het orkest met
kist en al en een groot aantal verslag
gevers en fotografen naar de tweede bank
te brengen, waar het Ding aan de golven
zou worden toevertrouwd.
Maar voor het zover was kwam de heer
J. T. Hugenholtz, namens de Stichting Tou
ring Zandvoort, met een tweede geheim
zinnige kist aandragen. Wat in deze krat
zat werd echter onmiddellijk onthuld: Een
twee liters-fles jenever die met een gees
tige speech aan de heer De Roos werd
overhandigd. En nadat de algemene blijd
schap over dit vriendelijk gebaar enigs
zins geluwd was begaven de musici zich
dan aan boord.
Nauwelijks waren de boten enkele
meters in zee of een hevige windvlaag deed
van alle kanten spetters wit-bruisend
schuim op de schuldige hoofden van de
muzikanten neerkomen en of dit nog niet
genoeg was kwamen daar plotseling een
paar flinke golven overzetten om Ger en
zijn mannen een flink bad te geven.
Aan de tweede bank gekomen zette de
heer De Roos het kistje met een droevig
gezicht stilzwijgend overboord, zonder ook
maar met een woord over de geheimzinnige
inhoud gerept te hebben.
En nu weten de vele nieuwsgierigen dus
nog niet wat het Ding is. Maar als wij de
vorst der zotheid, Prins Nelis I, die op het
ogenblik de scepter zwaait in het uitbundig
carnaval-vierende Bergen op Zoom, mogen
geloven, dan spoelt de kist morgen in het
Krabbegat aan. Prins Nelis I zal zijn onder
danen en iedereen die het horen wil, de
waarheid over het Ding vertellen.
WANDELAARS GAAN OVER-
WANDELEN.
De Zondag j.l. gehouden wandel-puzzle-
tocht over ongeveer zes km van de motor
club „Zandvoort" moest worden geannu
leerd, daar na afloop bleek, dat er zóveel
om-egelmatigheden op de route-lijst voor
kwamen, dat het bestuur besloot, de pro
testen te aanvaarden en de tocht opnieuw
vast te stellen op een nog. nader te bepalen
datum. Een-en-dertig dames en heren
namen deel.
De aanvankelijk op 18 Februari bepaalde
puzzle-rit voor auto's en motoren wordt
Zondag 11 Februari gehouden.
AANBESTEDING
Door de directeur van gemeentewerken
Haarlemmermeer zal op 13 Februari
worden aanbesteed het bouwen van een
8-klassige B.L.O.-school te Hoofddorp.
Met de 45 te bouwen woningen te
Nieuw Vennep is begonnen. De bouw van
de 120 woningen te Hoofddorp wordt
mede gewacht tot eerst een gedeelte der
bestrating gereed is gekomen. Dat zal
over ongeveer drie weken het geval zijn.
Alle woningen zullen echter nog dit
jaar gereed komen.
TONEELAVOND „ONDER ONS"
De toneelvereniging „Onder Ons" gaf
Zaterdagavond een aanvankelijk wat
stroeve, doch geleidelijk steeds beter wor
dende voorstelling van het bekende stuk
„Onder één dak" van Jan Fabricius, welke
overigens niet steeds met de gewenste aan
dacht werd gevolgd. Van de medewerken
den moet speciaal de heer C. v. d. Raad
worden geprezen voor zijn bekwame ver
tolking van de kleine rol van de dorps
notaris.
Zaterdag was het 100 jaar geleden, dat generaal Van Heutz in Coevorden werd
geboren. Zaterdagmiddag legden het bestuur van de vereniging „Het generaal Van
Heutz Fonds", de vereniging van oud-onde rofficieren van het KNIL „Madjoe" en de
vereniging van oud-militairen van het KNIL Voorwaartskransen op het monument
van hun generaal" op het Olympiaplein te Amsterdam.
De opbrengst van de gehouden toneel
avond van „Willen is Kunnen" ten bate
van de kankerbestrijding heeft f 316,21
opgebracht.
Aan de Gemeente universiteit van Am
sterdam slaagde voor het candidaatsexamen
economie de heer G. C. J. Krom uit Haarlem.
Aan de Rijksuniversiteit te Leiden slaag
de voor het artsexamen (eerste gedeelte) dé
heer H. C. Moolenburgh te SantnooM.
1
