Tafeltennistournooi van „Winfried"
De Stille Wens
-Clowntje Riek
„Het verborgen vuur'' door John Steinbeck
een interessant stuk met teveel pretentie
MAANDAG 19 FEBRUARI 1951
BMHC-HDM 1-3
Hockey-uitslagen
Rondeaux won veldrit
om wereldkampioenschap
Schmidt kampioen
klein biljart 38/2
Ranglijstjes handbal
Jachtclub vergaderde
Examen reddingsbridage
CIOS te Overveen
Voor de kinderen
Aftreden van Herriot
reden voor crisis?
Uitbarsting van de Lamington
Duitse mijneigenaren maken
bezwaar tegen plan-Schuman
Doeltreffende prijsbeheersing
Nederlandse regering stelt
Ambonezen voor de keus
Agenda voor Haarlem
4
De binnenkort jubilerende tafeltennis
vereniging Winfried hield Zondag in het
Krelagehuis haar jaarlijks tournooi. Niet
minder dan ruim 800 deelnemers uit alle
delen van het land waren naar Haarlem
gekomen. Onder hen waren diverse cracks.
De organisatie was in goede handen en
het geweldig grote aantal partijen werd
vrijwel op tijd afgewerkt. Ook van de
zijde van het publiek bestond grote be
langstelling. Winfried kan van een uitste
kend geslaagd tournooi spreken.
Het heren enkelspel tussen Cor du Buy
en W. Stoop was het aanzien waard. De
nationale kampioen Cor de Buy won in 4
sets. Spannender was de finale van het
heren dubbelspel. Cor du Buy met zijn
partner Hogendoorn moesten in drie sets
het onderspit delven tegen het dubbel
W. Stoop-Jaap du Buy. De derde, belis-
sende set gaf een score van 2523!
Het enkelspel dames werd gewonnen
door mejuffrouw Beumei' voor mejuf
frouw Imhof en in de tweede klasse zege
vierde mejuffrouw Filbry over mejuf
frouw Schuyt. Het dubbelspel bracht een
overwinning aan de dames M. en R. de
Jong.
Heren enkelspel hoofdklasse: 1. Cor du
Buy, 2. W. Stoop, beiden Sparta Amster
dam.
Hockey
De Hagenaars hebben in Bloemendaal
een zege van 13 behaald. Met de rust
stond HDM reeds met 01 voor. Na tien
minuten in de tweede helft te hebben ge
speeld, doelpuntte HDM voor de tweede
keer. Weer tien minuten later bracht het
de stand op 03. Nog geen vijf minuten
na het laatste doelpunt van HDM maakte
J. K. Hage, die opviel door zijn buiten
gewoon goede spel, het enige tegenpunt.
Vooral de kanthalfs van HDM speelden
sterk verdedigend.
Dalmeyer was zijn blessure van de vo
rige week weer te boven.
Rood Wit verloor van Amsterdam
Van de hockeywedstrijden in het Heem
steeds Sportpark vond alleen die van Rood
Wit tegen Amsterdam doorgang. In deze
wedstrijd tussen de bezetsters van de
achtste en zesde plaats van de ranglijst
hebben de Heemsteedse dames wederom
het onderspit moeten delven. Van de twaalf
gespeelde wedstrijden verloren zij er ne
gen! De kans, de achterstand nog in te
lopen, is mede door het gelijke spel van
Gooi en Be Fair zo goed als verkeken.
Rood Wit speelde vrijwel alles over de
technisch en tactisch bijzonder goed op
dreef zijnde linkervleugel. Het zwakke ge
deelte van Rood Wit was evenwel de
achterhoede. Amsterdam speelde zeer sterk
verdedigend, maar desondanks slaagde
mejuffrouw J. Vreede er in de tweede
helft in voor Rood Wit een tegenpunt te
maken. De rust was ingegaan met een
01 voorsprong voor Amsterdam, dat na
rust nog twee doelpunten hieraan toe
voegde.
Westen. Heren. Eerste kl.: LarenTOGO
0—0: HOC—Gooi 0—1; HHIJC—Be Fair 4—2;
BMHC—HDM 1—3.
Zuiden: BredaVenlo 02 (Venlo kam
pioen); MOP—PUSH 1—0.
Westen. Promotieklasse A: Delftse Studen
tenAsvion 31; Groen GeelHDM II 30.
Promotieklasse C: AlkmaarVW 20.
Tweede klasse D: StrawberriesAdelbor
sten 42.
Vierde klasse C: HOC 4—BMHC 6 3—0.
Westen. Dames. Eerste klasse: GooiBe Fair
00; RWAmsterdam 13.
Zuiden: Tilburg—Venlo Girls 1—3 (Venlo
Girls kampioen).
Westen. Promotieklasse A: Amersfoort
Amsterdam II 20.
Promotieklasse B: KievitenLeonidas
1—0; BDHC III—HDM 2—3.
Tweede klasse A: HLCGroen Geel 13.
Tweede klasse D: IjsvogelsZandvoort
5—0; Alkmaar—BDHC IV 3—0.
Derde klasse D: AMVJ 2BDHC 5 40;
Strawberries 2—Ijsvogels 2 5—1.
Virede klasse C: HOC 2Alliance 3 30.
Wielrennen
Rondeaux heeft te Luxemburg de veldrit
over 20 km. in de tijd van 1 uur 4 minuten
57 sec. gewonnen. Tweede was de Frans
man André Dufraisse op 2 min. 1 sec. ach
ter de winnaar. Ook de derde plaats werd
door een Fransman bezet namelijk Pierre
Jodet, die 1 uur 8 min. 48 sec. voor het
parcours nodig had. In totaal namen 27
renners deel, van wie 21 de wedstrijd uit
reden. Van degenen, die de strijd staakten
noemen wij Gerrit Voorting, Woutje Wagt-
mans en Piet van Roon, de gehele Neder
landse ploeg dus. De favoriet voor dit
wereldkampioenschap, bij ontstentenis van
de titelhouder Robic, de Italiaan Luigi
Malabrocca, werd tiende met een tijd van
1 uur 10 min. 16 sec.
De belangstelling voor deze veldrit was
buitengewoon groot, niet minder dan 20.000
toeschouwers hadden zich langs het par
cours geschaard. Het circuut was 3.25 km.
lang en moest zes maal worden afgelegd.
Het parcours leidde over heuvelachtig en
bebost terrein.
5?
Overgangsklasse: 1. J. Vrees, KKK, Am
sterdam, 2. N. Heemskerk, Treffers, Roe
lof ar endsveen.
Eerste klas: 1. W. v. d. Spek, Wibol, Den
Haag, 2. J. van Rijn, Leidsendam.
Tweede klas: 1. J. van Rijn, Leidsen
dam, 2. M. Kenter Smash, Leiden.
Heren dubbelspel, hoofdklasse: 1. W.
StoopJaap du Buy, 2. Cor du BuyHo
gendoorn.
Dames enkel spel, le klas: 1. mej. Beu-
mer, te Werve, 's-Gravenhage, 2. mej. Im
hof, Victoria, 's-Gravenhage.
Tweede klas: 1. mej. Filbry, Sleutels,
Leiden; 2. mej. Schuyt, Rapidity, Bever
wijk.
Danrse dubbelspel: 1. dames M. en R.
de Jong, 2. mej. Imhofmej. Schuyt.
In een viswater onder Heerhugowaard
verschalkte een Haarlemse hengelaar, de
heer J. Pool uit de Tesl-astraat, deze knaap
van een snoek, die ruim een meter Irnig
is en meer dan 16 pond iveegt. De trotse
snoeker met zijn buit, die vandaag naar
Artis verhuist ivaar men gaarne een
plaatsje voor haar inruimt.
Biljarten
De eindstand van het tournooi om het
kampioenschap van Nederland hoofdklasse
klein biljart 38/2 luidt:
m.p. car. brt, h.s. a. gem.
Schmidt 12 2781 SI 179 34.33
De Jong 8 2400 63 147 38.09
Franken 8 2402 69 286 34.81
Kastelijn 8 2586 75 211 34,48
Van Reyen 8 2339 68 168 34.38
Beekman 8 2410 74 246 32.56
Zondervan 4 1944 76 226 25.57
Van Leur 0 1712 74 140 23.13
De eerste klasse speler Zondervan, die een
gemiddelde behaalde van 25.57 promoveerde
naar de hoofdklasse.
FEDERATIE VAN BILJARTVERENIGIN
GEN VOOR HAARLEM EN OMSTREKEN
In de competitie van de Federatie van
Biljartverenigingen voor Haarlem en om
streken zijn gespeeld:
Klasse A: SEG II—ADO I 0—8; ADO II—
Zandvoort 26; KRSEG I 5—3; Doelen—
BW 6—2; Centrum—DWO 2—6.
Klasse B: ADO ITelescoop II 44;
ZandvoortADO II 26; Telescoop IBW
2—6; OostenH. West 35; Kampervest
KR 6—2.
Klasse C: Doelen IOosten 26; Duvels
hoek—Doelen II 6—2; BW—H. West 4—4;
SEG—KR 44; TelescoopCentrum 08.
Klasse D: ADO IOosten 62; Centrum
—ADO II 26; DuvelshoekCentrum I
4—4; BW—H. West 2—6; KR—DWO 3—5.
Klasse E: OostenADO I 08: ADO II
Kampervest 08; H. WestBW 62; Zand
voortTelescoop 26,
In de klasse A is ADO I kampioen. In de
klasse E is ADO II kampioen.
Hoofdklasse, dames: Afd. 2e kl.. heren:
UDI 10 7 15 OSS 7 6 12
PSV 7 5 10 Rap. 2 7 6 12
Zeeburg 7 4 10 IJmond 2 8 5 10
Hygiëa 9 3 9 BGV 2 8 4 9
Vriendsch. 8 3 7 IJmond 3 8 4 9
DES 8 1 6 Rap. 3 6 2 4
Concordia 7 13 Toneg. 2 9 2 4
VI. en Kr. 6 1 2 HOC 3 6 0-2
Afd. 2e kl., dames A: Afd. 2e kl., dames B:
IJmond 2 7 6 12
Forest. 2 6 4 8 CSV 8 8 16
Concord. 3 5 3 7 Gita 2 6 4 9
CSV 2 -) 8 2 4 IJmond 3 7 4 8
[Jmond 3 8 3 4 HOC 3 4 2 4
Rap. 2 5 13 BGV 2 7 2 4
R. Zwart 2 3 0 1 Bato 2 7 13
HOC 2 4 1 -1 H'stede 7 0 2
2 verl.p. wegens n. o.
De uitslagen van Zondag luiden:
Hoofdklasse heren: HGV—DES 0—4; PSV
Olympia (H.) 62.
Hoofdklasse dames: PSVUDI 20.
District West A
Eerste klasse, heren: AmersfoortAchilles
2—5.
Eerste klas, dames: VroneBHC 04;
AmersfoortSagitta 26.
Tweede klas, dames B: OSSHAV 212.
Afd. tweede klas, heren: OSS—IJmond 3
20—0.
Zaterdagmiddag hield de Haarlemse
Jachtclub de jaarlijkse algemene vergade
ring in een der zalen van ï'estaurant
Brinkmann op de Grote Markt.
De aftredende bestuursleden werden
herkozen. Het bestuur bestaat uit de he
ren J. A. Th. Wansink, voorzitter; J. H.
Th. Eerman, vice-voorzitter; W. R. Fer-
werda, secretaris; J. F. O. Brinkmann,
penningmeester en G. P. Stapel, haven
commissaris.
De naam der jollenafdeling werd gewij
zigd in wedstrijdafdeling. Deze afdeling
wordt geleid door een commissie bestaande
uit mejuffrouw E. Roodenrijs en de heren
W. J. J. Martinot, L. du Rieu, N. P. Blan
kevoort en H. J. Steensma.
Het voorlopig zomerprogramma 1951
vermeldt de opening van het seizoen op
Zondag 15 April. Daarna zullen tochten
en wedstrijden worden gehouden.
SLECHTS EEN KORFBALWED STRIJD
GING DOOR. Alle wedstrijden van de
Koninklijke Nederlandse Korfbalbond in
Noordholland werden uitgesteld. In de Haar
lemse Korfbalbond ging de ontmoeting
OosthoekTHB in de tweede klas door. De
thuisclub won met 42.
SCHULTE START IN DE RONDE VAN
NEDERLAND. De winnaar van de ronde
van Nederland 1949. Gerrit Schulte, die vorig
jaar de ronde als toeschouwer heeft mee
gemaakt, zal dit jaar weer uitkomen. Het
contract zal een dezer dagen worden ge
tekend.
De examen-commissie van het district
Noordholland van de Nedex-landse Bond tot
het Redden van Drenkelingen bood Zon
dagmorgen in Stoops Bad gelegenheid
voor het afleggen van examen voor diplo
ma A. Zestien candidaten namen deel
waarvan er dertien slaagden. De geslaag
den zijn: mejuffrouw W. J. Munniks, me
vrouw J. C. Vosv. d. Anker, mej. H. H.
v. Leuven en mejuffrouw M. Ploeger, die
allen reeds eerder met goed gevolg examen
hebben afgelegd voor het medisch gedeelte
verbonden aan dit examen. Zij zijn allen
lid van de Bloemendaalse Reddingsbrigade.
Ook door leden van de kampeervereniging
Helios, die door de Bloemendaalse Red
dingsbrigade waren opgeleid, werd aan het
examen deelgenomen; de geslaagden zijn:
mevrouw J. H. Appelsde Boer, mevrouw
R. WillemseBeekman, mejuffrouw J. H.
A. Appels, H. Appels, J. B. Ohm, G. C.
Rous, J. M. P. Portegies, W. Hartkamp en
T. Hollander. De heren Hartkamp en Hol
lander slaagden vroeger voor het medisch
gedeelte.
Aan het C.I.O.S. te Overveen zijn geslaagd
voor het examen algemeen sportleider: C.
G. Winterdijk. Den Haag; C. L. Buenting,
Amsterdam; H. M. Munsters, Papenhove
Obbicht; M. J. van Brug. Aerle-Rixtel; E.
Jansen, Zuilen; J. L. Pastoor, Lobith; A. J.
M. Hoger, Amsterdam; B. Steegman, Den
Haag; J. Haima v. d. Wal, Utrecht; J. Veldt,
Schiedam; J. van Gorsel, Dordrecht; D.
Kuiken, Drachten; C. J. Kuijs, Anna Pau-
lowna; F. Kooij, Voorburg; R. Spoor, Haar
lem; M. A. C. Akkerdaas, Noordgouwe; A. P.
Hilhorst, Heemstede; A. J. Bolijn Haam
stede; L. D. Dolman, Amsterdam; J. Bouma,
Heerenveen; W. Hilberdink, Oude Pekela;
D. Dikken, Hengelo; H. G. G. Laeven,
Weert; B. A. R. O. N. Damen, St. Oedenrode;
E. Teunissen, Zaandam; P. Valentijn, 's Her
togenbosch; J. de Groot, Heemstede; P. C.
Jansen, Weert; G. W. J. v. d. Bergh, Ren-
kum; J. Groen, Aerdenhout; A. L. M. Dee-
renberg, Amsterdam; H. W. Groeneveld,
Nieuwaal; H. Mol, Amersfoort; A, Rijken,
Rotterdam; M. M. A. Peters, Venlo; M. A.
Jole, Haarlem; F. van Emmerik, Brunssum;
P. v. d. Adel, Papendrecht; E. J. M. v. Ton
geren, Haarlem; H. G. v. d. Dop, Leiden.
Aan het her-examen zullen vier candida
ten deelnemen, aan het voortgezet examen
twee candidaten en afgewezen zijn drie can
didaten.
„Het verborgen vuur" door de bekende
Amerikaanse auteur John Steinbeck, waar
van de toneelgroep Comedia gisteren en
Zaterdag in de Haarlemse Schouwburg de
eerste voorstellingen in ons land gaf, dient
op zijn minst een belangwekkend stuk te
worden genoemd, speciaal wat de inhoud
aangaat. Men moet het dan ook betreuren
dat de schrijver, waarschijnlijk van de
rechte weg gelokt door een bedriegelijke
ambitie, met een min of meer experimen
tele vormgeving in een kwasi-verheven-
heid is vervallen. Hij blijft daardoor ver
beneden het al te nadrukkelijk gestelde
doel. Tekortkomingen in de opvoering
deden dit nog eens extra uitkomen.
Men kent Steinbeck als een boeiend en
gevoelig verteller, gedreven door een war
me sympathie voor de mensheid, zoals
helder blijkt uit zijn naar mijn mening tot
dusver beste werken, de roman „De drui
ven der gramschap" en de veelzijdige bun
del verhalen over zijn geboortestreek, de
Salinas-vallei in Californië, waarin ook de
aandoenlijke geschiedenis „De rode pony"
is opgenomen. Deze goede eigenschappen
vindt men in dit, zijn derde toneelstuk
terug. Maar Steinbeck wilde meer, naar
ik veronderstel zoiets als een Litterair
Meesterwerk met Universele Betekenis en
een Mystieke Achtergrond, ter bevestiging
van zijn kunstenaarschap in het forum der
publieke belangstelling dat theater heet
als een tweede O'Neill, met wiens „Vreemd
Tussenspel" het onderwerp een begin van
overeenkomst heeft.
De hoofdpersonen van dit spel zijn Joe
Saul en zijn vrouw Mordeen, wier huwe
lijksgeluk bedreigd wordt door het niet
in vervulling gaan van het hartstochtelijk
verlangen van eerstgenoemde naar een
kind „dat zijn bloedsomloop zal voortzet
ten". Zonder het te weten is hij echter
steriel tengevolge van rheumatische koort
sen in zijn jeugd. Uit oprechte, zelfver
loochenende liefde voor hem gaat Mordeen
om zijn diepste wens te realiseren een
kortstondige verhouding aan met hun
medewerker Victor, die duidelijk te ken
nen heeft gegeven op niets dan een avon
tuur met haar belust te zijn. In het groten
deels voortreffelijke derde bedrijf ontdekt
de trotse en verzaligde Joe Saul de waar
heid der feiten. Uit de strijd tegen jalouzie
en zelfbeklag komt hij tenslotte als glorieu
ze overwinnaar tot het inzicht dat „iedere
man de vader is van alle kinderen en dat
ieder kind alle mannen tot vader moet
hebben". De oorspronkelijke titel (Burning
Bright) is ontleend aan één der „Liederen
van ervaring" door William Blake, die
eveneens de broederschap der mensen pre
dikte.
Symbolische karakters
Eén der merkwaardigheden van „Het
verborgen vuur" is nu dat er „symbolische"
karaktei's in optreden. Joe Saul verschijnt
in de achtereenvolgende taferelen als acro
baat, als landbouwer, als zeeman en als
geneesheer. De andere personen nemen
dienovereenkomstige incarnaties aan. De
handeling voltrekt zich in een circus, op
een boerderij, op een schip en in een kli
niek, doch loopt ondanks deze verande-
i'ingen van milieu gewoon door. Met dit
hulpmiddel poogt Steinbeck het conflict
te veralgemenen door het niet aan be
paalde personen te binden, al blijven zij
ter wille van de duidelijkheid dezelfde na
men dragen. Het doet er niet toe welk ge
zicht de mensen hebben, het kan iedereen
overkomen aldus zijn gedachtengang.
Doch hier schuilt een fundamenteel mis
verstand. Men veralgemeent een bijzonder
geval niet door het te vermenigvuldigen,
want hoe men het keert of deelt: vier keer
een kwart blijft één en vier keer één is
nog maar vier. Doch wat hier ook van Zij
Wat zaten ze in hun mooie boeken verdiept! Ze vergaten alles om zich heenRick
las een boek over vliegtuigen, Bunkie had een verhaal over roversschepen en Oepoetie
een over Indianen. En de een was er al dieper over gebukt dan de ander. Het was
stil in het kamertje.
Een uurtje later kwam Tripje eens polshoogte nemenhij vond 't zo muisstil
daar boven! Toen hij de deur van Oepoetie's kamertje opende en daar de drie zo
zoetjes bij elkaar vond zitten, met rode hoofden boven hun boeken, begon hij te lachen.
„Nou zeg.dat noem ik nou nog eens rustig! Is 't zo boeiend?"
Ze keken op.
„Ja, oom Tripje!", zuchtte Rick.
„Met die regen vonden we het fijn, om wat te lezen!" legde Oepoetie uit.
„Regen?", zei Tripje lachend. „Welke regen? Die is allang opgehouden....-'. Het
zonnetje staat stralend aan de lucht!"
Verbaasd keken ze op. Jawel.... buiten scheen vrolijk de zon. Daar hadden ze
helemaal niets van gemerkt
(en al dankt men er de buitengewoon aar
dige décors van Lucas Wensing aan), de
gevolgde methode, deze truc mag men haast
wel zeggen, tast de in zichzelf beslotenheid
en daarmee de uitwerking van de artis
tieke realiteit aan. In dit opzicht heeft
Steinbeck verzuimd een les te trekken uit
de wijsheid van Blake, die volgens een
beroemd geworden kwatrijn de wereld
weerspiegeld zag in een zandkorrel, de
hemel in een wilde bloem, de oneindigheid
in een handpalm en de eeuwigheid in een
uur!
Onverantwoordelijk
Regisseur Joan Remmelts stelt het in
zijn inleiding bij het programma als een
verdienste voor „dat de totale tekst van de
dialoog ingebed ligt in litterair verant
woord proza", doch dat dunkt mij een
vreemde overschatting van het vaak
krampachtig-gestyleerde taalgebruik, dat
onwerkelijk aandoet zonder poëtische
waarde tè bezitten. De verhalende micro-
foonstem dient evenmin ergens toe. Deze
vergissingen maken dat men er bijna toe
zou komen de wezenlijke betekenis van het
stuk, een eerlijk en met begrip gevoerd
pleidooi voor de menselijke waardigheid,
voorbij te zien. Dat zou jammer zijn, want
Steinbeck demonstreert overigens zeer
overtuigend de durf om te geloven in wat
goed is, zelfs al zullen velen de handelwijze
van Mordeen immoreel vinden. Hij kent
zowel de demonie als de vertedering en
aan het spel met deze krachten dankt men
een paar brokken sterk toneel, als slaagde
hij er zelden in de drakerigheid tot kunst
te verheffen.
Joe Saul werd door Joan Remmelts zeer
emotioneel gespeeld, wat al te bruisend
soms. Maar uitstekend was zijn volstromen
met geluksgevoel in II en eveneens de
daarop volgende hovaardij, waarmee hij
het noodlot tartte. Van een pijnlijk tekort
aan verantwoordelijkheidsgevoel getuigde
het toevertrouwen van de rol van Mordeen
aan de onvoldoende geroutineerde Elisa
beth Versluys, die men daarmee een slech
te dienst bewees. Zij had enkele goede
momenten van stil spel, maar schoot ove
rigens in alle opzichten tekort. Zelfs haar
uitspraak was-niet verzorgd genoeg. Hier
had een actrice van formaat moeten staan.
Cor Hei-mus muntte als Vriend Ed, wiens
rol gesouffleerd werd uit de verzamelde
werken van Freud en Havelock Ellis, door
een irriterende onverstaanbaarheid uit. De
beste van het kwartet was Guus Hermus
als Victor, speciaal door de onverschillig-
domme bravour weermee hij aan het slot
van het eerste bedrijf de dramatische ironie
ten top voerde en door de vurige bekente
nisscène na zijn innerlijke ommekeer.
DAVID KONING.
Het aftreden van Edouard Herriot als
leider van de Franse radicale partij zal
mogelijk het houden van algemene ver
kiezingen in Frankrijk verhaasten, zo
meent men te Parijs. Sommige waarne
mers voorspellen binnen enkele weken
een kabinetscrisis. Zij zien in het aftreden
van de 78-jarige staatsman, die zijn .partij
een kwart eeuw heeft geleid, een teken
van een fundamentele splitsing in de ge
lederen van de „derde macht", waarvan
de partijen in verschillende combinaties
een parlementaire meerderheid hebben ge
vormd sinds generaal De Gaulle vijf jaar
geleden afstand van de macht deed.
Zondagochtend heeft zich weer een he
vige uitbarsting van de vulkaan Laming
ton, in Nieuw-Guinea voorgedaan. Aan
de uitbarsting was een aardschok vooraf
gegaan, die in verschillende ver uiteen
liggende gebieden is gevoeld. Te Port Mo
resby werd de aardschok gedurende 35
seconden gevoeld. Een uur later begon de
uitbarsting van de Lamington, die, naar
gemeld wordt, in hevigheid toeneemt.
Tot dusver wordt geen melding van
slachtoffers gemaakt.
Violistenconcours te Brussel
Het internationaal violistenconcours
„Koningin Elizabeth van België" zal dit
voorjaar wederom te Brussel gehouden
worden. De voorselectie heeft plaats in
het Koninklijk Conservatorium van 4 tot
11 Mei, het eindconcours in het Paleis
voor Schone Kunsten met medewerking
van het Belgisch Nationaal Orkest onder
leiding van Franz André van 21 tot
23 Mei.
De West-Duitse kolenraad en de unie
van mijneigenaren hebben bondskanselier
Adenauer doen weten, dat zij het plan-
Schuman niet kunnen aanvaarden, wan
neer de geallieerden blijven staan op ont
binding van de verkoopsorganisatie voor
kolen uit het Ruhrgebied.
Volgens de eenstemmige mening van de
kolenraad en van de kolenverbruikers kan
en mag de verkoopsorganisatie niet wor
den opgegeven. Het kolengebied van de
Ruhr, aldus de verklaring, mag geen proef-
terrein worden voor dekartellisatie.
FEUILLETON
DOOR BARBARA CARTLAND
Vertaald uit het Engels
16
„Wij hebben alles gedaan, wat mogelijk
was", antwoordde deze en vervolgde:
„Soms, als ik zie hoeveel pijn Stebby lijdt,
dan wens ik maar, dat hij het niet lang
meer zal maken
Anne voelde tranen in haar ogen op
wellen.
„Hij was zo'n prachtig klein kereltje",
ging de hertogin rustig verder. „Mijn echt
genoot en ik verlangden zo naar een jon
gen. Ik kan mij nog levendig herinneren,
dat ik op Cheyn in bed lag en de klokken
van het dorp hoorde. Wij gaven een groot
feest voor de pachters. Stebby werd hun
getoond en zij juichten voor hem.
Zij praatten zelfs al over de dagen, dat
hij het landgoed zou overnemen en later
weer zijn zoons. Ach, die dagen zijn voor
bij. Nu valt er niets meer te erven, heel
weinig in ieder geval.
De helft van de bezitting moest verkocht
worden en wanneer Stebby overlijdt, zal
slechts dit huis naar Henry gaan.
„Heeft lord Henry een zoon?", vroeg
Anne.
„Zes dochters!", antwoordde de herto
gin, en liet er bruut op volgen:
„Wilt u mij de boeken geven, juffrouw
Granville? Ik hoop, dat u ditmaal iets
hebt, dat mij bevallen zal."
Anne begreep, dat de hertogin niet meer
wilde praten. Toch hield deze ervan over
haar familie te spreken.
Zij leefde van haar herinneringen. De
jaren, die vergleden waren, hadden bijna
al haar vrienden van haar weggenomen.
„Kan ik misschien iets voor u doen?",
vroeg Anne, zich realiserend, dat de herto
gin er vermoeid uitzag.
„Neen, dank je wel."
Anne vertrok en wandelde door Green
Park naar Victoria, omdat daar op dit
drukke uur gemakkelijker een bus te krij
gen zou zijn. Zij dacht aan de hertog. Hij
had belangwekkend zitten vertellen tijdens
de thee, maar meer dan eens meende zij
een vlaag van pijn op zijn gezicht gezien
te hebben en toen hij moest vertrekken
en zij naar hem keek, hoe hij zijn verlamde
benen over de grond sleepte, kreeg zij een
plotselinge afkeer tegen de wreedheid en
het onnodige lijden, dat zo vaak in een
mensenleven gevonden kan worden. Waar
om konden de dingen niet zijn, zoals zij
die zich zo vaak had voorgesteld?
Mooi en gracieus? Waarom moesten
ziekten en wreedheden in een oorlog het
mensdom teisteren, geesten vernietigen,
vrede en geluk ombrengen?
„Je kijkt nogal ernstig," merkte Sally
op, toen Anne al ongeveer een kwartier
thuis was en naar Marigold en Sally had
zitten luisteren, zonder zelf ook maar een
woord te zeggen.
Zij wilde vertellen, wat zij die middag
gezien had, maar de woorden stierven in
haar keel en zij realiseerde zich, dat zij
heel haar leven al weggelopen was van de
onprettige dingen.
Plotseling stond zij op en liep naar het
raam om naar buiten te staren.
„Wat is er toch met mij aan de hand?",
vroeg Anne zich zelf af. „Ik hunker niet
naar geld, zoals Marigold, maar ik ben
bang van dingen, die lelijk zijn".
Plotseling voelde zij, dat Sally haar arm
om haar schouders legde.
„Wat is er met je aan de hand? Heeft
iets je gehinderd?"
Marigold verliet op dat moment de ka
mer, zodat Anne zich kon uitspreken. Zij
vertelde alles over de hertog.
„Arme man", zei Sally zacht, „wat erg
voor hem, wat erg ook voor zijn moeder.
Misschien zal je hem wel kunnen helpen".
Anne bewoog zich niet.
„Hoe?", vroeg zij. „En om eerlijk te zijn,
ik zou het niet willen. Het is vreselijk van
mij, Sally, maar ik ben niet zoals jij. Ik
houd niet van mensen, die ziek zijn. Vertel
mij nu niet, dat dat verkeerd is. Ik schaam
mij voor mijzelf! Magr het is de waarheid.
Ik verlang naar een wereld, waarin ieder
een gezond en blij en tevreden is".
Sally lachte.
„Lieve kind, dat zou geen wereld zijn,
maar de hemel. Maar omdat wij nu een
maal niet alles kunnen hebben, wat wij
wel zouden willen, moeten wij slechts ons
best doen. Weet je nog wel wat vader
steeds zei?"
„Je zult nooit volmaakt zijn, maar pro
beer het te worden".
„Voor vader was het anders", zei Anne
ongeduldig. „Hij was anders dan wij. Alles
leek voor hem mooi en hij vond overal
goedheid en schoonheid, zelfs op de meest
onmogelijke plaatsen".
„Ja, ik weet het", zuchtte Sally, „ik wou
maar, dat wij waren zoals hij".
„Maak je geen zorgen over mij. Ik zal
wel nooit krijgen, wat ik wil hebben, maar
ik kan blijven hopen".
Marigold kwam op dat moment binnen
met een kan melk in haar handen. Peter
volgde haar.
„Kijk, wie ik voor de deur vond", zei
zij vrolijk. „Hij heeft mij gevraagd om met
hem te gaan eten. Natuurlijk ga ik mee,
Peter!"
Zij verdween achter het gordijn, dat het
slaapgedeelte van de kamer afsloot van
het woongedeelte. Sally draaide zich om
naar Peter en keek aandachtig naar hem.
Op een of andere manier leek hij anders
dan anders. Zij zag niet direct waarom.
Plotseling viel het haar op.
In plaats van de manchesterbroek en de
trui droeg hij een goed zittend pak, een
keurig overhemd en een nette das.
„Je hebt je ook fraai uitgedost!", riep
zij uit.
Peter lachte.
„Is dat een compliment?"
Sally knikte.
„Je ziet er anders uit dan gewoonlijk,
en dat bevalt mij wel. Ik had er feitelijk
geen idee van, dat je zo knap was.
„Je woorden zijn een goede compensatie
voor het ongemak van een gesteven boord",
zei Peter en hij lachte.
„Het is waar," dacht Sally, „hij ziet er
anders uit en veel aardiger". Zij had altijd
al een afkeer gehad van de slonzige kle
ren, welke hij steeds droeg. Zij mochten
misschien „artistiek" genoemd worden,
maar voor haar waren zij dwaas en niet
in overeenstemming met zijn natuur. Hij
was lang en had brede schouders en zag
er vanavond bepaald gedistingeerd uit in
zijn conventionele kleding.
Marigold kwam van achter de gordijnen
vandaan. Zij had een vrolijk klein hoedje
op en zag er allerliefst uit.
„Kom, Peter, laten wij naar iets opwin
dends gaan. Voel jij je rijk?"
„Rijk genoeg om je een goede maaltijd
te geven," antwoordde Peter.
„Dat is prachtig!"
Marigold en Peter groetten Sally en
Anne en liepen de donkere trappen af.
Marigold wilde juist de voordeur uitgaan,
toen Peter haar bij de arm greep.
Voorstellen van de
Dr. Wiardi Beckmanstichting
Verschenen is een door de commissie
prijsbeheersing uit de economische studie
groep van dr. Wiardi Beekman-Stichting
samengesteld rapport over „Doeltreffende
prijsbeheersing".
Aanleiding voor het samenstellen van
dit rapport was de vraag of de voortdu
rende prijsstijgingen geen noodzaak schep
pen voor het op zo kort mogelijke termijn
invoeren van een doeltreffend stelsel van
prijsbeheersing. De commissie heeft deze
vraag bevestigend beantwoord, omdat het
naar haar mening niet beperken van de
prijsstijging tot het strikt onvermijdelijke,
noodzakelijk moet leiden tot een nieuwe
loonstrijd, met het risico van sociale span
ningen en vermindering van de producti
viteit.
Dat een zodanig stelsel van prijsbeheer
sing en prijsbewaking strijdig zou zijn met
het streven naar integratie van het eco
nomische leven (vaak naar de mening van
de commissie eenzijdig aangeduid met de
term liberalisatie) meent de commissie te
moeten ontkennen. Zij heeft het door haar
ontworpen stelsel ingepast in het geheel
van de economische politiek en daarbij
dus mede overwogen maatregelen op het
gebied van de productie (beperking van
de veelheid van productsoorten) en op het
gebied van de verdeling (distributie van
schaarse grondstoffen).
Zij meent dat, indien in ons land een
„paraatheidstoestand" aan de orde is,
daarvan de consequenties in de economi
sche politiek getrokken moeten worden.
Zij is tevens van oordeel dat het bestaan
de prijsbeheersingsarsenaal zoals dat
voor een deel bepaald is door de minister
van Economische Zaken in zijn in Sep
tember 1950 in de Tweede Kamer weer
gegeven richtlijnen, van die consequenties
onvoldoende blijk geeft.
Niettemin heeft zij er zorgvuldig voor
gewaakt niet meer dan strikt noodzakelijk
is in gegroeide verhoudingen en bestaande
structuur in te grijpen.
Onderscheid is gemaakt tussen prijsbe
heersing (van de sectoren die voor het
budget bepalend zijn) en prijsbewaking
voor de overige sectoren. De prijsbewa
king zal minder stringent zijn dan de prijs
beheersing. Zoveel mogelijk is aansluiting
gezocht bij de bestaande productiediffe
rentiatie in de industrie. Het stelsel is zo
danig ontworpen, dat voor de industrie
een prikkel tot efficiency blijft'bestaan.
Daartoe wordt voorgesteld de prijsvast
stelling te baseren op de kosten van het
gemiddeld goed geleide bedrijf, hetgeen
betekent dat bedrijven die efficiënter wer
ken een extra-premie daarvoor ontvangen.
De prijsbeheersing is ondoeltreffend in
dien niet gegarandeerd wordt dat bepaal
de soorten van een product ,met betrek
kelijk matige prijs inderdaad op de markt
komen. De productie van een zekere hoe
veelheid daarvan zal dus verplicht moeten
worden gesteld. Teneinde met de speciali
satie in de bedrijven rekening te houden
en daardoor een zo efficiënt mogelijke
productie te waarborgen, heeft de com
missie de mogelijkheid gesuggereerd dat
productie-quota onderling kunnen worden
overgedragen.
Voor deze aspecten van haar voorstel
vraagt zij bijzondere aandacht, daar ver
hoging van de productiviteit een levens
belang voor de gehele volkshuishou
ding is.
De Staat der Nederlanden heeft bij
deurswaardersexploit aan de Ambonese
militairen in Indonesië aangezegd, dat,
indien zij niet vrijwillig willen afvloeien
op Java of op de Zuid-Molukken, voor
zover onder feitelijk gezag van de repu
bliek Indonesia, hun wordt bevolen, zich
in te schepen naar Nederland, zodat zij
verplicht zijn dit dienstbevel op te volgen.
ACHTTIEN JAAR VOOR VIEBAHN
De Bijzondere Raad van Cassatie heeft
F. C. Viebahn, die „Kriminal-sekretar"
was bij de Sipo te Amsterdam, wegens
verscheidene oorlogsmisdaden, onder an
dere ,,Silbertanne"-moorden, tot een ge
vangenisstraf van 18 jaar veroordeeld.
Het Amsterdamse Bijzondere Hof had V.
tot 15 jaar veroordeeld.
MAANDAG 19 FEBRUARI
Stadsschouwburg: „Het dubbelleven van
Sir William" (Amsterdams Toneel Gezel
schap), 8 uur. Spaarne: „Het geheim van de
„X 94", 14 j., 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„De zwarte demon van Bali", 2.30, 7 en 9.15
u. Rembrandt: „Operette", alle leeft., 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Palace: „Per raket naar de
maan", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Het dodende licht", 18 j., 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. City: „Huwelijk is geen handels
zaak", alle leeft., 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur.
DINSDAG 20 FEBRUARI
Stadsschouwburg: „Het verborgen vuur"
(Comedia), 8 uur Frans Hals Theater: Haar
lems Kunst Gemeenschap „Laura", 8 uur.
Nederlands Hervormd Jeugdhuis, Heem
stede: Zangrecital mevrouw Elize Snijders,
8 uur. Nassauplein 8: Soefi-beweging lezing
van mevrouw J. van IngenJelgersma, 8
uur. Bioscopen: Middag- en avondvoor
stellingen.
„Ik heb een wagen bij me".
„Een wagen? Ik wist niet, dat je er een
had".
„Het. ding heeft een tijd in de garage
gestaan."
Het was een lange, lage en gestroom
lijnde auto en Marigold keek er met be
wondering naar.
„En dan te bedenken, dat je nooit eerder
met je wagen te voorschijn bent gekomen,"
merkte Marigold op. „Vooral daar wij
steeds hebben moeten worstelen om in een
bus te komen. Waarom heb je dit geheim
gehouden?"
„Daar had ik zo mijn reden voor," ant
woordde Peter en hij lachte, waardoor de
scherpte van zijn woorden niet zo opviel.
Marigold haalde haar schouders op.
„O, het is al goed indien je geheimzin
nig wilt doen.Waar gaan wij naar toe?"
„Het Berkeley-restaurant."
Marigold keek even naar Peter, maar
ze zei niets.
Zij hadden een goed dinertje en Peter
deel alle moeite, het haar prettig te maken.
Marigold voelde zich prettig. Zij hield van
het comfort van het restaurant en de op
lettende kellners.
Toen zij naar buiten kwam schemerde
het. Zij stapten in de wagen en Peter reed
snel, zonder een woord te zeggen, door de
stille straten naar een van de wegen, welke
hen buiten de stad zou brengen.
(Wordt vervolgd1
