he/pt/
iscoveru
Het Hek van de Dam.
Stand 6
De Haarlemse boekverkopers wekken interesse
van het publiek voor de bergsport
RHEUMIN
DAM PO
H. J. MAERTENS N.V.
HAARLEMS DAGBIAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
3
Bui genieester Cremers betuigde zijn hoogachting
Agenda voor Haarlem
Kou Op de bor si
Twintigduizendste bezoekster
op Damesvoorjaarsbeurs
Echtpaar Sepers—Turnhout
vandaag 50 jaar getrouwd
De Anti-Revolutionnairen
en de gemeentepolitiek
Hoofdambtenaren van
het P.W.N. namen afscheid
UALITY...
Een sigaret van superieure Amerikaanse tabakken
Maatje voor maatje
Voetje voor voetje
Lans voor Annie
In de hoofdstad uit
Beethoven-cyclus
met nieuwe solisten
VOORJAARSBEURS 1951
Veel vertier bij opening
van Zandvoortse seizoen
Reorganisatie
Bond van Goochelaars
De sinaasappelen smaken
honderdjarige nog best
Mr. P. O. F. M. Cremers, burgemeester
van Haarlem, heeft gisteravond in de
Stadsschouwburg voor de vertoning van
het toneelstuk „Mattérhorn" door de letter
lievende vereniging „J. J. Cremer" ter
gelegenheid van de Boekenweek 1951 een
korte toespraak gehouden. In het begin
hiervan werd eraan herinnerd dat zo'n
boekenweek eigenlijk een zuiver commer
ciële instelling is, gericht op de propagan
da van een bepaald artikel gedurende een
bepaalde periode. „Maar als dat alles was
en u hoort mij op Dinsdag zeggen: koopt
een boek", aldus ging spreker verder, „dan
zoudt u mogen verwachten dat ik Woens
dag kom verklaren: eet meer fruit, Don
derdag dat vis zo gezond is en Vrijdag dat
het bier heus niet zo slecht is". Voor het
boek mag echter toch een uitzondering
worden gemaakt omdat het een factor kan
zijn voor de culturele verheffing van de
mens.
De burgemeester betuigde vervolgens zijn
hoogachting voor het ambt van boekver
koper, zowel chef als winkelbediende, want
daarvoor is nodig niet alleen warenkennis,
maar ook mensenkennis. Een boek kan
prachtig, nuttig, maar ook verderfelijk zijn.
Men dient clan ook zijn boekhandelaar nog
zorgvuldiger te kiezen dan zijn wijnleve
rancier of modiste.
Wat de boeken zo duur maakt is naar
sprekers mening niet de betrekkelijk ge
ringe prijsstijging, doch de tijd die men
moet besteden om ze degelijk door te ne
men en mee te beleven. Hij zei daarom:
„Leest wat u wilt, als het maar niet is om
de tijd te doden". Tenslotte sprak de bur
gemeester er zijn vreugde over uit dat in
Haarlem de boekenweek in het teken van
de bergsport staat, niet alleen omdat hij
zelf een verwoed alpinist was geweest,
maar omdat hij hoopte dat vele mensen
hierdoor tot het inzicht van de zuiverende
werking der natuur zouden komen.
De heer Jaap Buys Jr. hield daarna een
vlotte causerie over het onderwerp „Ber
gen en boeken". In de oudheid hadden de
bergen een plaats in de Goddelijke orde:
Sinaï en Olympus. Eigenlijk bracht pas de
filosofische zienswijze van Rousseau de
rust van het landschap onder de aandacht
der mensen. Onuitputtelijk noemde spre
ker de lectuur, waarin romantische verha
len zich afspelen tegen het indrukwekken
de bergdécor. Hij gaf talrijke voorbeelden,
van Daudets „Tartarin de Tarascon" tot
„De grote verwildering" van Den Doolaard,
tevens wijzend buiten het gebied der eigen
lijke letterkunde op de vele uitstekende
technische werken, beschrijvingen en spor
tieve handleidingen.
Toneelstuk „Mattérhorn"
Dit alles diende ter inleiding van de ver
toning van het door de Haarlemse boek
handelaar Johan van Doom in samenwer
king met de regisseur Henk Bakker ge
schreven spel „Mattérhorn". De handeling
voltrekt zich in een klein berghötel in de
Italiaanse Alpen. Over het algemeen zijn
de détails veel beter geslaagd dan de wat
al te zeer verwikkelde hoofdzaken. De ty
peringen van de internationale bevolking
van het kleine touristencentrum zou men
zelfs verdienstelijk mogen noemen, als de
auteurs er niet zo'n onwaarschijnlijk onder
onsje van hadden gemaakt. Talrijke grap
pige vondsten en komische overdrijvingen
bezorgden niettemin de toeschouwers menig
vrolijk ogenblik.
In de eerste twee bedrijven van het stuk
kon men bovendien waardering hebben
voor de expositie van de door afgunst en
bekrompenheid gevoede conflictstof tus
sen de beide gidsen, ook al was het vervolg
gemakkelijk te voorspellen. Alles wat er
gebeurt is nogal schematisch, doch in ieder
geval niet onzuiver. Het mag dan niet erg
spannend of boeiend zijn, doordat er teveel
korte draden door elkaar geweven worden,
de afwisseling zorgt voor vergoeding van
het daaraan ontbrekende. Maar in het vijf
de tafereel gaat het toch werkelijk mis,
speciaal van het moment af waarop de ge
wonde Marino op een baar wordt binnen
gedragen. De dan nog volgende epiloog is
totaal overbodig.
De voornaamste fout van het stuk schuilt
mijns inziens hierin, dat aan de bijfiguren
te zelfstandig-actieve rollen zijn toebe
deeld, zodat ze als het ware hun eigen dra
ma's opvoeren ten koste van de voornaam
ste intrige, die nu tussen al deze bedrijven
door kromlijnig ontwikkeld wordt. En
juist hierdoor komt het melodramatische
element, dat de schrijvers ten onrechte
wilden vermijden, plotseling veel sterker
naar boven dan de fundamenten dragen
kunnen. Zowel Johan van Doorn als Henk
Bakker hebben wel eens betere prestaties
geleverd.
ADVERTENTIE
20 tabletten 45 ets
WOENSDAG 28 FEBRUARI
Gebouw Cultura: Ned. Vereniging van Spi
ritisten „Harmonia", 8 uur. Wijkgcbouw Getl.
Oude Gracht: mr. A. Bouman „Waarom zo
veel echtscheidingen in deze tijl". 8.15 uur.
Krelagehuis: Voorjaarsbeurs voor de vrouw
10—5, 7—11 uur. Kunstzalen Frans Heerkens
Thüssen: Maristentoonstelling, 10—5 uur,
(tot 11 Maart). Kunsthandel Leffelaar, Wa
genweg: Expositie Waalko Dingemans, 10-5 u.
(tot 3 Maart). Frans Hals: „The big clock",
18 j., 2.30 en 8 uur. Rembrandt: „Haven-
Marie", 18 j., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace:
"Gung Ho!", 18 j., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Lu.xor: „Zo jongzo slecht", 18 j., 2, 4.15,
en 9,15 uur. City: „Misdaad achter het voet
licht", 18 j„ 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne:
..Klopjacht", „Rodeo in Texas", 18 j.. 2.30, 7
en 9.15 uur.
DONDERDAG 1 MAART
Dreefzicht: Reisbureau „Cebuto", Franse
lilm- en kunstavond, 8 uur. Nassauplein 8:
Be Tempelbouwers, bijeenkomst, 2.30 uur.
De Nyverheid: Ned. vereniging voor sexuele
hervorming, openbare lezing, 8 uur. Zuider
kapel: spreker J. "A. Bruyn, 8 uur. Grote
Houtstraat 119: Arbeid Adelt, ledenvergade
ring, 4 uur. Westerhoutpark 1 A: ds. A. R.
de Jong, „Oud geloof, ongeloof, nieuw ge
loof", 8 uur. Krelagehuis: Voorjaarsbeurs
voor de vrouw, 10 tot 5 en 711 uur.
Bioscopen: Middag- en avondvoorstellingen,
Bij deze stand van zaken was er voor de
optredenden niet zo bijzonder veel eer te
behalen. Des te meer bewondering moet
men hebben voor de als gast medewerken
de Ane Mourik, die van de gevaarlijk sto
kende berggids Mauro een volstrekt levend
wezen wist te maken. Hij speelde het zelfs
klaar met een gebrekkige tekst zijn inner
lijke omkeer aanvaardbaar voor ie stellen
door een kleine verandering in zijn mar
kante houding. Ook Aad Stroman mag wel
geprezen worden als de jongere gids en min
naar. Hij was althans veel beter dan in
vorige rollen. De hoteldirecteur werd door
Johan van Doorn met innemende bedrijvig
heid uitgebeeld. Ans Drenth suggereerde
als het verliefde meisje te weinig innerlijke
spanning, maar zij was niet onvoldoende,
evenmin als Anneke de Wilde als de ver
loofde van de door Wim Rijke vertolkte
tuberculose-patiënt. Na een zwak begin
kwam Agnes Koorenblik Voortreffelijk op
de proppen als de niet gauw tevreden ge
stelde vrouw en moeder.
De regie was op zijn minst genomen ac
ceptabel, behalve in het derde tafereel met
die veel te lang gerekte begrafenis. De
talrijke stoplappen konden niet of nauwe
lijks worden verbloemd. Hulde tenslotte
voor het uitstekende décor.
Taltijke autoriteiten, onder wie de Com
missaris der Koningin in de provincie
Noordholland en vertegenwoordigers van
de besturen der omliggende gemeenten,
woonden deze avond bij.
DAVID KONING
ADVERTENTIE
De conférencier Frans du Mee heeft
gisteren de twintigduizendste bezoekster
van de Damesvoorjaarsbeurs in het Kre
lagehuis in het zonnetje en de bloemetjes
gezet. Als souvenir aan dat mooie getal
ontving zij bovendien een damesarmband
horloge.
Verder werd gisteren van nog vijf
andere bezoekers het entreegeld meer dan
gecompenseerd, omdat op het nummer
van hun toegangsbewijzen respectievelijk
twee gascomforen, een radio, een stofzui
ger en een eetservies werden uitgereikt.
Vanmorgen was. het bezoekcijfer de
23.000 genaderd.
Vandaag wordt de feestbazuin gestoken
op Kleverparkweg 83. En dat is geen won
der, want de heer en mevrouw W. Sepers-
Turnhout herdenken daar de dag waarop
zij een halve eeuw geleden in Nijmegen
in de echt werden verbonden. En een
feestelijke bijzonderheid is dat de jongste
zoon van het gouden echtpaar vandaag de
grote stap gaat wagen.
De heer Sepers, die de zeven kruisjes
al heeft gepasseerd, trok zich enkele jaren
geleden uit het zakenleven terug en brengt
zowat de hele dag door met het oplossen
van allerlei puzzles. Daar is hij een ware
matador in. En andere liefhebberij van
deze vitale jubilaris is fietsen. Een maand
of wat geleden peddelde hij naar Vught,
bij Den Bosch, om daar een paar van zijn
kinderen met een bezoekje te verrassen.
„Dat was ongeveer 130 km. trappen. Hoe
veel precies, weet ik niet, maar och, ik kijk
nog niet op een kilometertje".
Het echtpaar Sepers heeft negen kinde
ren groot gebracht, waarvan er nog zeven
in leven zijn. En dan zijn daar nog twintig
klein- en twee achterkleinkinderen.
Mag de gouden bruidegom dan als een
vitale man door het leven gaan, zijn vrouw
doet in geen enkel opzicht voor hem onder.
Zij wast en stoft en doet de kamers alsof
er geen vuiltje aan de lucht is. Dat zij 69
is, zou men haar zeker niet aanzien.
Dinsdagavond hield wethouder W. C.
Bakker voor de A.R. Kiesverenigingen „Dr.
Kuyper" en „Dr. Colijn" te Haarlem een
rede over „Verantwoord Gemeentebeleid".
Spreker gaf eerst een overzicht over het
werk van de Anti Revolutionnaire raads
fractie. Hij besprak daai'bij de totstand
koming van een Prot. Chr. School voor
Buitengewoon L.O. Met genoegen memo-i
reerde hij de medewerking van de ge-
gemeente. Mede daardoor is het mogelijk
dat de lessen in September a.s. kunnen
aanvangen in het schoolgebouw aan de
W ilhelminastraat.
Eveneens kan met dankbaarheid worden
gewezen op de uitbreiding van de subsidie
aan het bijzonder kleuteronderwijs.
De verkregen medewerking aan de tot
standkoming van een Gereformeerde
School aan het Jephtaplein na aanvanke
lijke moeilijkheden, was mede te danken
aan de goede verhoudingen in de Raad.
Vervolgens besprak de heer Bakker het
wetsontwerp over- de financiële vei-houding
tussen Rijk en gemeenten en de gevolgen
daarvan voor de gemeentefinanciën. Een
verantwoord beleid is geboden. Het tekort
van 437.500, is sinds het verschijnen van
de Haarlemse begroting 1951 (door ver
hoging van kolenpi-ijs en berekening van
Omzetbelasting, die, ondanks gasprijsver-
hoging een vermindering van inkomsten
uit de bedrijven betekenen) gestegen tot
548.500. Voor dit bedrag hoopt de ge
meente een extra-bijzondere bijdrage van
het Rijk te ontvangen.
Provinciaal Waterleidingbedrijf
Noordholland
Dinsdag hebben dr. ir. C. A. H. von Wol-
zogen Kühr, hoofd van de scheikundig-
bacteriologische dienst en de heer E. Voge
lenzang, hoofd van de dienst der terreinen,
wegens het bereiken van de pensioenge
rechtigde leeftijd afscheid genomen van het
Provinciaal Waterleidingbedrijf Noord
holland.
Tijdens een bijeenkomst van het perso
neel in het gebouw van de P.WN. te Bloe-
mendaal spi-ak ir. S. Kramer, adjunct
directeur, wegens verhindering door ziekte
van de directeur, ir. B. F. van Nievelt, de
heer J. de Haan, namens het jubileumfonds
die geschenken aanbood; ir. K. W. H. Leef-
lang, hoofdingenieur; ir. J. G. Jelles (de
ADVERTENTIE
Dr. J. E. baron de Vos van Steenwijk speldt
de heer E. Vogelenzang, die benoemd is
tot officier in de orde van Oranje Nassau,
de versierselen verbonden aan deze onder-
scheiding op de borst. Links op de foto
dr. ir. C. A. H. von Wolzogen Kühr.
opvolger van de heer Vogelenzang) en de
heer L. S. van der Vlugt, chef van het
laboratorium.
Leden van het personeel voerden enkele
toneelstukjes op, betrekking hebbende op
de werkzaamheden van de scheidende
ambtenaren.
Koninklijke onderscheiding
Des middags is in de Statenzaal van de
Provinciale Griffie een afscheidsreceptie
gehouden. Dr. J. E. baron de Vos van
Steenwijk, Commissaris der Koningin,
richtte zich eerst tot dr. ir. Von Wolzogen
Kühr en herinnerde aan de loopbaan en
het vele wetenschappelijke werk dat deze
verricht heeft. Van dit laatste heeft de
provincie de voordelen getrokken tijdens
zijn ai'beid bij het Provinciaal Waterlei
dingbedrijf. Met leedwezen ziet het Provin
ciaal bestuur dr. ir. Von Wolzogen Kühr het
bedrijf verlaten. Spreker dankte hem voor
hetgeen de scheidende ambtenaar gedu
rende een reeks van jaren heeft gedaan en
hoopte, dat deze zijn wetenschappelijk werk
zal voortzetten.
Zich tot de heer Vogelenzang richtend,
zeide de Commissaris der Koningin, dat
deze ambtenaar snel carrière heeft gemaakt
bij de Nederlandse Heide Maatschappij.
Van 1920 af is hij bij de provincie Noord-
holland aangesteld door de aankoop van de
duintei'reinen bij Bakkum. Deze terreinen
waren primair bestemd voor de watervoor
ziening, maar verder ook voor natuurbe-
scherming en recreatie. In de loop der
jaren werd het duingebied steeds groter
door aankoop van gronden bij Bergen,
Wijk aan Zee, Egmond en Castricum. De
heer Vogelenzang was de rentmeester van
het duingebied, dat van 980 ha tot ruim
4800 ha is uitgebreid. Spreker sprak woor
den van dank en deelde mee, dat de Ko
ningin de heer Vogelenzang had benoemd
tot officier in de orde van Oranje Nassau.
De heer A. B. J. Prakke, voorzitter van
de raad van toezicht op de Provinciale be
drijven, dankte de ambtenaren voor hun
arbeid. Hij wenste dr. ir. Von Wolzogen
Kühr toe, dat hij zijn wetenschappelijk
werk voortzette.
Velen maakten hierna van de gelegen
heid gebruik afscheid van dr. ir. Von Wol
zogen Kühr en de heer Vogelenzang te
nemen.
Hebben wij de vorige week het zoge
naamde voetbal aan een dooi-wrochte
beschouwing onderworpen, ditkeer wil
len wij uw aandacht richten op het
zeker niet minder enerverende schrij
versbal. Zoveel hebben wij er wel van
begrepen dat dit levendige spel beoefend
wordt door twee partijen, mannen tegen
vrouwen, of zo u wilt dames tegen
heren, op een dansvloer zonder vaste
begrenzingen. Nu moet men niet denken
dat deze ploegen elkaar om de haver
klap een schrijversbal toewiei-pen, zoals
de naam van deze sport zou doen ver
moeden, want niets is minder waar.
Waar zou men zo'n ding vandaan moe
ten halen? De enige schrijversbal die wij
kennen, is de kale knikker van de dich
ter Jan H. de Groot en die paste er wel
voor om zijn hoofd te verliezen. Daar is
zijn baardje hem veel te kostbaar voor.
Trouwens, hij was er niet eens.
Intussen zult u wel begrepen hebben
dat wij hier verslag uitbrengen van het
jaarlijkse feest waai-mee in Amsterdam
de Boekenweek altoos begint. Dit had
oudergewoonte plaats op drie verdiepin
gen in de Stadsschouwburg en duurde
tot het krieken van de morgen. Helaas
was iedereen toen zo in een waas van
geluk gehuld, dat niemand dit krieken
precies heeft kunnen waarnemen, hoe
wel het een belangwekkend natuurver
schijnsel moet zijn. Wij veronderstellen
echter dat daaronder verstaan moet
worden het geluid dat de wielen van de
matineuze melkwagens voortbrengen.
Vandaar dat men in deftige kringen ook
wel spreekt van het kraken van de mor
gen.
Alles was hier geoorloofd, behalve het
zich buiten de perken begeven. Dit laat
ste mocht nauwelijks als een belemme
ring van de vreugde gelden, want men
kan in de doolhof van dit theater welis
waar de wonderlijkste zaken vinden,
doch perken zijn er zeer beslist niet.
Aanvankelijk verkeerden wij in de me
ning dat een schrijversbal een soort
stoelendans zou zijn om de ereplaatsen
in het pantheon der schone letteren, ge
volgd door vrolijk pandverbeuren (ter
ere van Vondel) en gezamenlijk uitslie
pen der critici. Dat dit laatste niet ge
schiedde, voor zover wij dat althans in
de chaos konden waarnemen, moet ge
weten worden aan het feit dat in ons
land alle schrijvers hier of daar zelf cri-
tieken publiceren. Het waren echt alle
maal vriendjes onder elkaar.
Metten Koornstra had met een uitge
lezen schare medewerkers voor de ver
siering van de diverse foyers gezorgd.
Aanvankelijk lag het in de bedoeling de
wanden te behangen met de bonte stijl
bloempjes ,die zo welig tieren in de
Nederlandse taaltuin, doch tenslotte gaf
men in een vlaag van duistere symbo
liek de voorkeur aan netten met exoti
sche vissen en poppen met enge gezich
ten. Bovendien hingen er allerlei spreu
ken, zoals „Na 't Reve komt zonne
schijn" of met een toespeling op één dei-
propagandisten van het boek, die voor
dit feest verantwoordelijk waren: „Bie-
rens de Haan is weer best". De betekenis
van „Hoornik zien en zwijgen" begreep
men pas bij het aanbreken van de
ochtendschemel-, teen er overigens rede
nen genoeg bestonden om de discretie
ook tot andere letterkundigen uit te
breiden. Gerard den Brabander bij voor
beeld bracht aan één der buffetten een
nieuwe vertaling van „Measure for
measure" van Shakespeare in practijk,
thans niet meer onder de titel „Leer om
leer" maar letterlijk onder het devies
„Maatje voor maatje".
Aardig vonden wij ook de onschuldige
slagzinnen „Laat Bloem uw Kelk zijn"
en „De bezige Vestdijk". Toen iemand
wilde weten waar die Vestdijk op dat
moment nu eigenlijk mee bezig was,
hoorden wij iemand zeggen: „O, die is
terug naar Ina Damman".
De grootste aantrekkelijkheid van het
schrijversbal lag voor ons hierin, dat
wij nu eindelijk eens kennis konden
maken met scheppende kunstenaars. Wij
vermochten evenwel niet nauwkeurig te
constateren wat zij aan het scheppen
waren, doch het zal wel in hoofdzaak
behagen zijn geweest. Om u een indruk
te geven van de uit deze bezigheid voort
vloeiende conversatie herinneren wij
aan een door een zekere Elisabeth Che
valier afgeluisterd gesprek, waarin een
vermaarde auteur minzaam tegen een
kunstbroeder zei: „Wij hebben nu al
twee uur over mij gesproken. Laten we
het nu eens over jou hebben. Wat vond
je van mijn laatste boek?"
Het was er al met al enorm druk. De
gehele letterkundige wereld was een
dansfeest, zou Arthur van Schendel
hebben gezegd. Overal werd gedanst,
voetje voor voetje, in de foyers en op de
gangen, zelfs op de treden van de trap.
In de rotonde speelde een orkest met
een accordeonvirtuoos wiens gezicht één
perpetuum immobile was. Geen spiertje
bewoog, geen lachje kon er af. Elders
speelde onze vriend Max Woiski, die
voor de nodige muzikale letteroefenin
gen zorgde met het ontroerende gezang
„Bé bé met r, dat is bruine bonen met
rijst!"
Maar het was er niet alleen druk, het
bleef voortdurend gezellig. En nu we
het dan toch over Gezelle hebben: dank
zij hem zijn wij er eindelijk in geslaagd
het verschil vast te stellen tussen een
schrijver en een schrijverke (gyrinus
natans). Een schrijverke is namelijk
volgens deze Vlaamse meester „een
klinklende winklende waterdüig met een
zwart kabotseken aan". Tot deze cate
gorie behoorden dus op grond van deze
overbekende uitspraak alle lieden in
avondkleding, die klinklend op eikaars
gezondheid dronken. De echte schrij
vers, zoals Theun de Vries en Elias bij
voorbeeld, gingen gewoon in 't grijs ge
kleed.
Hoe meesterlijk heeft Gezelle destijds
al de bedrijvigheid op zo'n schrijvers
bal voorvoeld en tot in de kleinste dé
tails beschreven: „Gij leeft en gij roert
en gij loopt zo snel, al zie 'k u noch ar-
rem noch been, gij wendt en gij weet
uwen weg zoo wel, al zie 'k u geen ooge,
geen één". Ja waarlijk, Gezelle moet als
in een visioen dit litteraire feest hebben
aanschouwd, want zelfs de eerder ge
noemde wandversiering vindt men reeds
in zijn dichtregels voorspeld: „Wat zijt
gij toch, blinkende knopkes fijn, die
nimmer van schrijven zijt moe?" (Tus
sen twee haakjes: dit slaat op Rein Bijl
stra, die na de oorlog ten minste een
dozijn romans en verhalenbundels uit
zijn duim zoog). „O schrijverkes, schrij-
verkes, zegt mij dan, met twintigen zijt
gij en meer? Wat schrijft en wat schrijft
gij zoo zeer? Zijn 't visselkes daar ge
van schrijven moet? Zijn 't kruidekens
daar ge van schrijft?" De laatste zin
wijst op de stijlbloempjes, die men bij
nader inzien achterwege heeft gelaten,
zoals wij reeds opmerkten. Wat het aan
tal schrijvers betreft verkeerde Gezelle
in het ongewisse. Maar het waren er
veel meer dan twintig. Want het is met
schrijvers als met poesjes: die en zijnder
geen gebrek. De enigen die wel eens
ontbreken zijn de lezers.
Zo zouden wij nog een hele tijd kun
nen doorgaan, want zelfs Viruly was er
met een zwart kabotseken aan, doch dan
zoudt u de witte strook onder aan deze
pagina moeten missen. Daarom volstaan
wij met het navertellen van een verhaal,
dat wij door een uitgever hoorden op
dissen. Die uitgever was eens op een bij
eenkomst geweest van een vereniging tot
verdieping van het kunstgenot of iets
dergelijks. Daar had een gevierde schrij
ver zojuist in bewogen termen de in
houd van zijn nieuwste roman uiteen
gezet. Alle dames waren zo onder de in
druk dat ze tranen met tuiten huilden
alle dames behalve één. Onze zegs
man was toen naar die ene dame gegaan
om haar te vragen of zij het niet mooi
had gevonden. „Jawel" zei die dame,
„maar ik ben nog geen lid van deze
club".
Tenslotte zouden wij nog een lans wil
len breken voor Annie Schmidt, die er
ook was en die zulke kostelijke bijdra
gen heeft geleverd tot verrijking van
de veel te schaarse humor in ons land.
Maar wij hebben helemaal geen lans.
En als wij er wel één hadden, wat zou
Annie Schmidt dan nog met die gebro
ken helften moeten doen? BQEDA
Hedenavond geeft Comedia in het\
Centraal Theater de laatste voorstel
ling van „De eerbiedige lichtekooi"
van Sartre, thans met Enny Meunier
in de hoofdrol als plaatsvervangster
van Myra Ward, die rust moet hou
den. Morgen begint het Vrije Toneel
onder leiding van Cor en Anton Ruys
een serie vertoningen van het spel
van de marine „Meeuwen boven
Sorrento" door Hugh Hastings, een
stuk met alleen mannen.
In het Leidseplein Theater komt
Donderdag het A.B.C.-cabaret van
Wim Kan en Corry Vonk terug, met
Sophie Stein, Pam Henning, Johan
Elsensohn en anderen. Aan de vleu
gel zit Cor Lemaire. Het gezelschap
blijft er de gehele maand.
In Carré kan men nog tot 4 Maart
het laatste programma van circus
Strassburger bewonderen. Daarna
komt het negerballet van Berto
Pasuka.
De Kleine Komedie aan de Amstel
verleent weer gastvrijheid aan de
Nederlandse Coinedie. Dit ejiseinble
geeft een korte serie opvoeringen van
„Vreemd Tussenspel" door Eugene
O'Neill onder regie van Johan de
Meester en met Ank van der Moer
in de hoofdrol.
Het Amsterdams Toneelgezelschap
brengt hedenavond een reprise van
„Dodendans" door August Strindberg
(officiële volksvoorstelling) met re
gisseur Albert van Dalsum in de
hoofdrol. Verder werken mede: Char
lotte Köhler en Johan Schmitz.
De Nederlandse Opera komt Don
derdagavond op de planken van de
Stadsschouwburg met *,,Manon" van
Jules Massenet (met Louise de Vries
en Frans Vroons) en Vrijdagavond
met „Madame Butterfly"van Puccini.
Het Concertgebouw Orkest geeft
vandaag en morgen abonnements
concerten onder leiding van Jean
Fournet met de pianist Geza Anda
als solist. Uitgevoerd worden de
ouverture „La dame blanche" van
Boieldieu, het Eerste Pianoconcert
van Chopin en de Symphonic Fan-
tastique van Hector Berlioz. Vrijdag
avond is er een jeugdconcert onder
directie van Hein Jordans. Het pro
gramma vermeldt de Kuhnau-varia-
ties van Hendrik Andriessen en de
Vijfde Symphonie van Tsjaikofski.
In de kleine zaal van het Concertge
bouw geeft de sopraan Irmgard See-
Iried met medewerking van de pianist
George van Renesse op Donderdag
avond een liederen-recital (Schubert,
Wolf, Mozart en Brahms). Vrijdag
avond speelt het Amsterdams Ka-
mermuziek-gezelschap voor de Inter
nationale vereniging voor hedendaag
se muziek.
Muziek
Het ziet er naar uit dat de H.O.V. een
traditie gaat maken van de Beethoven-
cyclus in het voorjaar. Op vier Dinsdagen
in April en één in Mei worden ook in 1951
concerten gegeven die geheel gewijd zijn
aan het werk van deze grootmeester.
Het eerste'van deze reeks heeft plaats
op 3 April en bevat de ouverture „Egmont",
het Derde Pianoconcert en de Derde Sym
phonie (Eroica). Solist is de Tsjechische
pianist Rudolf Firkusny, die men bij die
gelegenheid voor het eerst in Haarlem zal
horen. Hij woont in de Verenigde Staten.
Ook op het concert van 10 April zal men
een nieuw geluid kunnen beluisteren, te
weten het pianospel van Annie d'Arco,
die verleden jaar met groot succes te
Amsterdam optrad. Zij werd in 1920 te
Marseille geboren en doorliep het Conser
vatorium te Parijs, dat zij met bijzondere
onderscheidingen verliet. Zij gaf recitals
in geheel Frankrijk en maakte een grote
Europese tournée. Op het programma staan
het Vijfde Pianoconcert en de Zesde of
Pastorale Symphonie.
Het Eerste Pianoconcert van Beethoven
wordt vertolkt door Theo van der Pas op
17 April, met de H.O.V. onder leiding van
Marinus Adam. De andere concerten in
deze cyclus worden gedirigeerd door Toon
Verhey. De ouverture „Fidelio" en de Vijf
de Symphonie komen op de laatstgenoemde
avond eveneens tot uitvoering.
De vermaarde Oostenrijkse pianist Ste-
van Bergmann treedt op 24 April met het
Haarlemse orkest op. Hij werkt als solist
mede aan de vertolking van het Vierde
Pianoconcert, voorafgegaan door de ouver
ture „Leonore III" en gevolgd door de
Zevende Symphonie. Op het programma
voor het laatste concert (op 8 Mei) staan
het Vioolconcert (met Theo Olof) en de
Negende Symphonie. De bijzondere mede
werkenden hieraan zijn de sopraan Corry
Bijster, de alt Annie Hermes, de tenor
Han le Fèvre en de bas Herman Schey.
Het slotkoor wordt gezongen door het Koor
Katholiek Haarlem en ingestudeerd onder
leiding van Albert de Klerk.
Het bijzondere concert op Vrijdag 27
April, waaraan Yehudi Menuhin zal mee
werken, trekt reeds thans zoveel belang
stelling dat de zaal al bijna geheel is vol
geboekt. Ook dit staat onder directie van
Toon Verhey. Het programma vermeldt
composities van Mendelssohn en Brahms.
ADVERTENTIE
De speciale week ter opening van het
Zandvoortse zomerseizoen zal dit jaar heel
wat evenementen omvatten. In de eerste
plaats zal van 2 tot en met 9 Juni de
v/inkelweek worden gehouden door de
Zandvoortse Handelsvereniging in samen
werking met „de Hanze".
De „Sportweek Zandvoort" zal hiermede
worden gecombineerd. Vermoedelijk zal
ook in die periode misschien iets vroeger
een congres in Zandvoort worden ge
houden van de Nederlandse kasteleins. Een
congres van de Nederlandse loodgieters is
voor die week eveneens in voorbereiding.
De Vereniging tot viering van Nationale
Feestdagen zal verzocht worden een vuur
werk te geven. Voorts zal bijzondere aan
dacht worden besteed aan illuminatie van.
de winkelstraten.
Het hoofdbestuur van de Nederlandse
Bond van Goochelaars, dat in Utrecht ver
gaderde, heeft besloten de bond te liqui
deren, waarna de afdelingen als aparte
verenigingen, weer in federatief verband,
gevormd hebben: „De Nederlandse Ma
gische Unie". Zij zal in April te Zwolle
haar eerste congres houden onder de
nieuw benoemde president, de heer H.
Vermeijden.
De afdeling „Kennemerland" te Haar
lem gevestigd, heet nu „Noordhollandse
Broederschap van Goochelaars". Zowel
beroeps- als amateur-goochelaars zijn
daarin verenigd. Het bestuur bestaat uit
de heren Hadé Dekema, voorzitter; A.
Dolron, penningmeester en Harry Bouman,
Raaks 11 te Haarlem, secretaris.
Toen wij twee weken geleden bij mevrouw
Krouwels-Traksel op bezoek waren om
met deze Haarlemse dame, die Vrijdag
haar honderdste verjaardag hoopt te vieren,
een praatje te maken, vertelde zij, dat,
hoewel haar gezondheid nog niet veel te
wensen laat, het gure weer haar toch
dwong thuis te blijven. Maar nu de lente
zich onmiskenbaar heeft aangekondigd,
kunnen haar buurtgenoten haar weer op
haar dagelijkse wandeling ontmoeten. De
krasse honderdjarige blijkt een smakelijke
sinaasappel nog best te kunnen waarderen.
