De Stille Wens
Fris, Keiler en Macdonald
MARGARINE
Besteldienst A.B.C.
Clowntje Rick
Tussen Belvédère en Bloemenlieuvel
komt cultureel en administratief centrum
VERHUUR ZONDER CHAUFFEUR
Biosoi Hoogtezon
VRIJDAG 9 MAART 1951
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
BLOEMENDAALS TOEKOMSTIG PATROON
Ontwerp-iiitbreidingsplaii van stedebouwkundige
ir, J, A, Kuiper openbaar gemaakt
Behoud van landelijke wegen
Kinderwagen
cadeau
i£UJee>itr
FEUILLETON
„Groen contact99
W oon gelegen heid
Voor het Christelijk Militair
Tehuis in Haarlem
Er zijn nog collectanten nodig
Zilveren jubileum
bij de Spoorwegen
Haal de Zon in Uw huis!
F. Bordewijk sprak over
het tijdschrift „Braga"
Zonnescherm mag niet over
openbare weg uitsteken
VRAAGT UW WINKELIER VANAF HEDEN
HELPT AMBON IN HQQÜ' /tf0.0W
A.B.C., Barrevoetestraat 2, Haarlem
De pianist Theo Bruins
speelde
voor
„Toonkunst"
Voor de kinderen
Raadslid stelt vragen over
enquête naar huurprijzen
Gysbert Japicx speelde
„De klok moat foarüt"
Goedgelovige winkelchef voor
meer dan ƒ200 opgelicht
DOOR BARBARA CARTLAND
Vertaald uit het Engels
De versterking: van de zelfstandigheid van de gemeente is voor de ontwerper van het
uitbreidingsplan in hoofdzaak van Bloemendaal, ir. J. A. Kuiper, de leidende gedachte
geweest toen hij zün project, dat thans aan de Bloemendaalse raad is toegezonden,
maakte. Om die zelfstandigheid te accentueren heeft hij als zijn voornaamste doel gezien
het scheppen van een duidelijk administratief en cultureel centrum voor de drie be
bouwingskernen Bloemendaal, Overveen en A er denhout en het verbeteren van de
thans wel zeer onvoldoende verbindingswegen tussen de drie genoemde kommen.
Het culturele centrum is in het plan van
h'. Kuiper gedacht op het terrein van
„Belvédère" (ten Zuiden van het station
Overveen en ten Westen van de Bloemen-
daalseweg), en op het terrein bij het kruis
punt van Willem de Zwijgerlaan en Domp-
vloedslaan, waar de directeur van het
Haarlemse Frans Halstheatcr, de heer E.
Prager, plannen had om een theater te
stichten.
Het nieuwe bestuurscentrum komt, zoals
de raad reeds beslist heeft, op het terrein
van „Bloemenheuvcl".
De bedoeling is dat het tussen deze twee
polen liggende gebie dvan de bebouwde kom
Overveen zich mettertijd zal ontwikkelen
tot een winkel- en wellicht ook kantoren
centrum, dat inderdaad het centrale punt
van de gemeente zal zijn.
Over de Noord-Zuidverbindingen wordt
opgemerkt, dat de Vogelenzangseweg zijn
intieme karakter mijet behouden, zodat
alles vermeden dient te worden dat het
vèrkeer over die weg zou kunnen vergroten.
Daarom is er maar een doorgaande locale
Noord-Zuidweg door Aerdenhout gepro
jecteerd, via de Viersprong, die in ieder
geval ingrijpend verbeterd zal moeten wor
den. Ook wordt de ontworpen verbinding
van de Nachtegalenlaan met de Zandvoor-
terweg om die reden niet te aanlokkelijk
gemaakt.
Evenzo wil men het karakter van de Els-
woutslaan niet aantasten. De verbinding
tussen Overveen en Aerdenhout is echter
nog niet in kannen en kruiken. De Streek-
plannencommissie wil deze via de Lorentz-
kade in Haarlem laten lopen en in dat
geval zou de Ramplaan langs Duinvliet
moeten worden doorgetrokken tot de Oos
terduinweg.
B. en W. zijn blijkens hun commentaar
niet geestdriftig over deze Noord-Zuid-
verkeersweg, omdat deze vele wegkrui-
singen nódig maakt en tal van woon
wijken doorsnijdt. Zij willen het gedeelte
tussen Dompvloedslaan en De Waal Male-
fijtlaan uit het plan schrappen.
Ir. Kuiper prefereert evenwel de grote,
els Blois van Treslonglaan aangegeven, ver
keersweg.
Het contact van OverveenBloemendaal
kan worden verbeterd door de Willem de
Zwijgerlaan op een eenvoudig profiel door
te trekken naar de Kleverlaan. Deze ver
binding zou o.a. voor de leerlingen van het
Kennemer Lyceum van groot nut zijn, ter
wijl zij ook een gemakkelijke verbinding
geeft voor de inwoners van Overveen met
het station Bloemendaal.
In de kom Bloemendaal zijn op de
kaart geen belangrijke verkeersverbete-
ringen aangegeven. Mocht de aangegeven
bebouwing in het Duinlustpark tot stand
komen, dan zal op de lange duur een een
voudige verbinding over de Schapenduinen
en Wildhoef naar het winkelcentrum van
Bloemendaal niet achterwege kunnen
blijven.
ADVERTENTIE
ycooccoocccoccooocccccoc.^cc
De door ons op de Voorjaarsbeurs
beschikbaar gestelde KINDERWAGEN
DUOFOLD, is gewonnen door:
J. WESLING - Emmalaan 6 - Uithoorn
op No. 27777.
VOOR DE BABY
ANEGANG 46
HAARLEM
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 8 Maart 1951
ONDERTROUWD: 8 Mrt, J. A. de Graaf en
C. Goeman: W. K. Kroon en M. Vos.
GEHUWD: 8 Mrt, W. van der Walle en J.
C. Leautaud; J. J. van den Aardweg en W.
Meinders.
BEVALLEN van een zoon: 7 Mrt, W. A.
Baartvan de Ridder; D. E. van der Voet-
Groen; W. van NordeSchippers; 8 Mrt, A.
E. HuiskensMoreels.
BEVALLEN van een dochter: 6 Mrt, W. A.
van Minnen—Abma; 7 Mrt, C. Hulshout—
Apeldoorn; 8 Mrt, W. A. M. Slotvan den
Broek; P. C. van DeventerGieliam; C. J.
P. HegmanSwets; J. M. M. FranseKnape;
J. Koopman—van der Eist; A C. de Vries—
van Duivenbode.
OVERLEDEN: 6 Mrt, F. J. Engeman, 6 j.,
Rijksstraatweg; A. Wolzak—van Schagen,
82 j., Burretstraat; K. F. Ebing, 46 j., Kolk-
straat; A. van der Plas, 47 j., Neptunus-
straat; 7 Mrt, W.' Anema, 71 j., Kamperlaan.
Ook bestaat er met de Streekplannen-
commissie verschil van inzicht over de
Oost-Westverbindingen. Ir. Kuiper heeft
geen rekening gehouden met een verbin
ding DonkerelaanOrionweg, maar vol
gens de laatste berichten zou dat contact
door de provincie toch wel gewenst
worden.
Zo is het ook met een door de Planolo
gische dienst gevraagde parallel aan de
Zandvoorterweg lopende verbinding, die
uitgaande van een aan te leggen „Haar
lemmerrondweg" (op Haarlems gebied)
ten Noorden van het Bentveldse kopje over
Koningshof naar de Zandvoorterweg op
Zandvoorts gebied zou leiden. De ontwerper
vreest dat Aerdenhout teveel dan tussen
twee verkeerswegen zou worden ingekneld.
B. en W. hebben grote bezwaren tegen
de geprojecteerde verbinding tussen
Dompvloedslaan en Zeeweg. In ieder ge
val moet „Lindenheuvel" ongeschonden
blijven, maar het College acht het tevens
dubieus of de verbinding wel noodzakelijk
is. Eveneens kunnen B. en W. zich niet ver
enigen met het denkbeeld van de stede-
bouwkundige om de spoorbaan naar Zand-
voort bij Belvédère te overbruggen. Dat is
kostbaar en niet noodzakelijk, gezien het
bestaan van het viaduct in de Brouwers-
kolkweg.
In Overveen is de Brouwerskolkweg
doorgetrokken gedacht naar de Hoge Duin
en Daalseweg. Getracht zal wox-den het
profiel van deze verbinding zo te maken
dat een zichtbaar groen contact tussen het
Brouwerskolkpark en het complex van
Lindenheuvel kon ontstaan.
Tenslotte geeft ir. Kuiper nog een aantal
specificaties over de toekomstige woonge
legenheid.
De bouw van villa's is in Bloemendaal
nog mogelijk op het hellende terrein ten
Westen van de Hoge Duin en Daalseweg.
Hier kan terrassenbebouwing ontstaan, die
aan de bestaande woningen toch een vrij
uitzicht in Westelijke richting waarborgt.
Totaal kunnen hier rond 35 woningen in
zeer open bouw worden ondergebracht.
De enige verdere uitbreidingsmogelijk
heid is gelegen in het Noordelijk en Zui
delijk deel van het Duinlustpark. Het
Noordelijk deel hiervan is eigendom van
de provincie, die voorlopig niet geneigd is
om dit terrein voor bebouwing vrij te geven.
Daar hier echter de enige mogelijkheid ligt
voor de bouw van eenvoudige woningen
zal de gemeente Bloemendaal deze bestem
ming als potentiële bouwmogelijkheid in
haar uitbreidingsplan moeten handhaver-
Deze twee wijken bieden ruimte aan
respectievelijk 100 en- 200 woningen. Op
het terrein Hartelust is gedacht aan de
bouw van één flatgebouw.
Het aantal woningen dat in het Naalden-
veld kan worden gebouwd, bedraagt 120,
waarvan 75 luxe flatwoningen. De terrei
nen nabij de Gemeentekwekerij, Klein
Bentveld, Koningshof en Aerdenhoutskopje
en omgeving bieden plaats aan 70 wo
ningen in zeer open en open bouw. Aan de
Zuidlaan is een flatgebouw gedacht. Ten
Oosten van Aerdenhout nabij de Wester
laan en op Rijnegom kunnen voorts nog 75
woningen worden ondergebracht.
Tussen de Zandvoorterweg en de Hout-
vaartkade is nog ruimte voor 80 woningen.
De uitbreidingsmogelijkheden van Over
veen liggen op het terrein besloten tussen
Lonbar Petrilaan-Zeeweg en Verl. Domp
vloedslaan. Hier is een betrekkelijk inten
sieve bebouwing gedacht. Op het terrein
van Belvédère is gedacht aan een gemengde
bebouwing van flatgebouwen en villa's.
Aan de Noordzijde van de Dompvloedslaan
is gedacht aan een intensieve bebouwing
van eenvoudige woningen in meer woon
lagen, terwijl het terrein achter het Kenne
mer Lyceum, voorzover niet bestemd tot
sportterrein, ook nog enige bebouwings
mogelijkheden zal bieden.
De capaciteit van de uitbreiding bedraagt
plm. 500 woningen, waarvan ter weerszijde
van de Dompvloedslaan 250 stuks.
In Vogelenzang kunnen nog ongeveer 160
woningen worden gebouwd.
In totaal is er nog ruimte voor 1381 wo
ningen in Bloemendaal, waarvan er drie
honderd die in het Duinlustpark
voorlopig niet zijn te realiseren.
Enkele terreinen zijn aangegeven als
natuurreservaat. Het belangrijkste hiervan
is het bosgebied in het Naaldenveld. Het als
park aangegeven gedeelte van Wildhoef zal
in zijn huidige vorm gehandhaafd en
onderhouden moeten worden. Ook een bij
zonder mooi beboste helling langs de
Zanderijvaart als natuurreservaat is in het
plan opgenomen.
Ir. Kuiper zal zijn project in de raads
vergadering van 15 Maart toelichten.
ADVERTENTIE
AMSTERD. RIJTUIG MAATSCH.
Het Christelijk Militair Tehuis aan de
Jansweg te Haarlem heeft een grote ver
bouwing ondergaan. Dit was nodig, want
het staat al bijna een halve eeuw. Het
moest nu noodzakelijk gemoderniseerd en
vergroot worden om te kunnen beantwoor
den aan de bestemming: een gezellig
„thuis" te bieden voor de vele militairen
die van elders komen en dus het ouderlijke
huis ontberen. Haarlem heeft thans een
groot garnizoen zodat er meer dan ooit be
hoefte is aan ruimte.
De verbouwing is bijna gereed, zodat de
feestelijke heropening op Woensdag 28
Maart is bepaald.
Wij zijn er een kijkje wezen nemen en
hoewel de schilders, stucadoors en mon
teurs der centrale verwarming nog aan het
werk waren, kon reeds geconstateerd wor
den, dat het geld der verbouwing zeer goed
besteed is.
Maar dat geld is nog lang niet bij elkaar.
Het bestuur van het tehuis heeft met grote
financiële zorgen te kampen. Daarom is be
sloten in Haarlem en omgeving een inza
meling te houden. Heemstede is in de le
helft van April aan de beui-t, Haarlem van
23 tot 28 April. Later volgen nog Bloemen
daal, Zandvoort en Bennebroek. Er wordt
een huis-aan-huis inzameling gehouden,
gevolgd door een straatcollecte. Wil het
werk van het tehuis voortgang kunnen
vinden, dan zal minstens 10.000 opge
bracht moeten worden.
Er zijn nog" collectanten te weinig. De
leider van de inzameling, de veldprediker
majoor Ds. Tiemens, houdt hedenavond 8
uur in het tijdelijke tehuis een uiteenzet
ting voor de dames die aan deze actie deel
nemen. Daar kunnen zich dus nog dames
opgeven die bereid zijn aan dit werk
medewerking te verlenen.
Deze bijeenkomst is in het tijdelijke mi
litaire tehuis Stationsplein 14 (het oude
hoofdkantoor der firma Beijnes).
De heer G. de Jong, eerste arbeider bij de
Nederlandse Spoorwegen, herdenkt vandaag
het feit dat hij een kwart eeuw geleden
voor het eerst met jeugdig enthousiasme de
Centrale Werkplaats van de N. S. binnen
stapte.
Voor de directie van de Nederlandse
Spoorwegen en de collega's van de jubilaris
is da: aanleiding geweest om de heer De
Jong letterlijk en figuurlijk in de bloeme
tjes te zetten.
De hoofdingenieur-chef van de Centrale
Werkplaats ir. G. A. Roosemhal en de afde
lingschef, inspecteur M. H. Jacobs, hebben
vanmorgen met enige hartelijke woorden
uiting gegeven aan de waardering die zij
voor de jubilaris koesteren. Een deputatie
van het personeel is vervolgens naar het
huis van de jubilaris getrokken om hem daar
namens alle collega's een huldiging te be
reiden.
ADVERTENTIE
Wij
verkopen
I
en verhuren de
Zijlstraat 56
Telefoon 11828
De Nedex-landse letterkundige F. Borde
wijk heeft Donderdagavond in de Renais-
sancezaal van het Frans Halsmuseum voor
een kleine en aandachtige schare belang
stellenden een en ander verteld over het
tijdschrift Braga, dat enige jaren met
succes de misstanden in dc Nederlandse
poëzie rond het midden van de negentien
de eeuw aan de kaak stelde.
Braga kwam voor het eerst uit op 1 De
cember 1842 te Utrecht. Het was voor ons
land en misschien wel voor de hele
wereld een unicum in die tijd: Braga
was een tijdschx-ift, geheel op rijm. Het
kwam overigens net op tijd, want met de
Nederlandse dichtkunst was het in die da
gen allerdroevigst gesteld. Met de critiek
evenzeer. Op een originele en rake manier
kwam Braga tegen de bestaande toestan
den in het geweer. De eerste jaargang
werd begonnen met een omvangrijk vérs,
waarin er op ironische wijze op werd ge
wezen dat het goed zou zijn als de Neder
landse dichters op de ingeslagen weg zou
den voortgaan en dat meer en meer Neder
landers zich aan de dichtkunst moesten
wijden. De spil van de eerste jaargang was
J. J. L. ten Kate, die later een beroemd
dichter zou worden en zich met hart en ziel
aan het werk gaf. Na een jaar keerde hij
echter terug naar zijn theologische studie.
Hij werd opgevolgd door een zekere
Kraetzer een tweede luitenant van de
genie die zich opwerkte tot een voor
treffelijk medewerker.
Het eigenaardige van Braga was dat de
eigen redacteuren er soms in gehekeld
werden. Het kwam zelfs voor dat Ten
Kate er zijn eigen werk in kx-aakte. Onder
Kraetzer wex-d het tijdschx-ift minder onbe-
zox-gd: de humor werd er nog wel in ge
hanteerd, maar allengs was er toch sprake
van een ernstiger toon.
Met enige aardige voorbeelden illustreer-
de mr. Bordewijk zijn betoog.
Na de pauze vertelde de schrijver iets
over eigen werk. De heer Bordewijk maak
te z'n entree in de letterkunde in 1919 met
een bundel „Fantastische vertellingen" die
hij in 1923 en 1924 door soortgelijke bun
dels liet volgen. De spreker merkte op ex-
steeds naar gestreefd te hebben buitenge
wone voorvallen te beschrijven, die echter
geenszins los stonden van het werkelijke
leven.
Nu, na ongeveer dertig jaar, is de heer
Box-dewijk weer tot zijn oude liefde terug
gekeerd. Verleden jaar gaf hij uit „Vertel
lingen van genex-zijds" waarmee hij zich
„op het terrein van het supernaturale"
heeft begeven.
Deze laatste bundel zal op het Festival
of Britain worden tentoongesteld. Tot slot
las de heer Bordewijk uit dit werk de
schets „De Fruitkar" voox\
De politie verzoekt ons onder de aan
dacht van belanghebbenden te brengen
dat het verboden is, tenzij met vex-gun-
ning van burgemeester en wethouders, om
op of aan een gebouw zonneschermen te
bevestigen die bijgebruik uitsteken over
de openbare weg.
In het belang van de veiligheid van het
verkeer oefent de politie hierop controle
uit.
VIJFTIGSTE VOORSTELLING VAN
„DE VERRADER" DOOR COMEDIA
Zaterdagavond geeft de toneelgroep
Comedia onder regie van Cor Hermus in de
Haarlemse Schouwburg de vijftigste voor
stelling van de thriller „De verrader" van
Herman Wouk. Hierin spelen mee: Ellen de
Thouars, Cor en Guus Hei-mus, Frits van
Dijk, Joan Remmelts en anderen. Zondag is
er een volksvoorstelling van „Oom Wanja"
van Anton P. Tsjechof, waarin de voornaam
ste rollen worden vervuld door Rie Gilhuys,
Manon Alving, John Gobau, Cor Hei-mus,
Joan Remmelts en Frits van Dijk. Dit stuk
is ingestudeerd onder leiding van professor
P. Scharoff.
ADVERTENTIE
STICHTING „HELPT AMBON IN NOOD"
AMBON-MARGARINE
AMBON#.
TEN BATE VAN DE STICHTING C'2?
Voor H.H. Winkeliers verkrijgbaar bij: Fa. M. SMIT, Plataanstraat 78, Haarlem. 1
ADVERTENTIE
STAAT OP IEDER GEWENST
TIJDSTIP VOOR U GEREED
30 AUTO'S en 50 MAN PERSONEEL STAAN
STEEDS TER BESCHIKKING.
Telef. 18428, na 6 uur: 14810 - 14155
Jullie zult wel trek gekregen hebben na die vaarpartij!", zei Juup. „Nou, over 'n
uurtje gaan we aan tafel, niet, Plop?"
Plop knikte. Hij had er nog altijd evenveel plezier in als vroeger, om hun potje te
koken. Daar hield hij van.
,.Ik zal zorgen, dat jullie 'n heerlijk maaltje krijgt!", beloofde hij lachend.
En hij verdween in de keuken. Daar was hij al spoedig druk in de weer met z'n.
potjes en pannetjes. Bunkie en de anderen stonden er bij te kijken, maar Plop joeg
ze de deur uit, lachend met 'n houten lepel dreigend.
„Vort, jullie! Pottenkijkers heb ik niet nodigAls je op m'n vingers staat te kijken,
gaat 't niet goed."
De jongens holden naar buiten en zetten zich in het gras, lekker in het zonnetje.
Bunkie was allang weer helemaal droog na z'n onvrijwillige duikpartij. Toen Plop
de pannen had opgezet, kv:an hij ook bij hen zitten, tot de boel zou koken....
De jonge Nederlandse pianist Theo
Bruins gaf Donderdagavond een recital in
de reeks kamermuziek-concerten van
„Toonkunst". Een groot pianist in wox-ding.
Een virtuoos die nu werkelijk alles mee
heeft, behalve de geestelijke vrijheid, die
hij buiten de grenzen van zijn vadei-land
zal moeten gaan zoeken, geanimeerd door
een publiek dat hem zal inspireren zich te
geven zo als hij werkelijk is, vrij en on
gedwongen, niet zo maar eens sporadisch,
maar voortdurend de goed bedoelde
maar remmende en vex-killende wenken
van zijn critische landgenoten totaal ver
getend. Want wanneer Bruins geheel los
komt, blijkt het overvloedig dat er een
stex-ke muzikale persoonlijkheid in hem
schuilt. Het gebeui*t echter ook dat hij
zich intoomt, dat hij zich kwasi beheei-st.
Maar dan klinkt zijn spel wel eens on
waarachtig, meer bedacht dan wei-kelijk
beheerst: bij Bach bijvoorbeeld, met hier
iets te weinig en daar iets te veel. Maar
daarna staat men weer vex-i-ast deze jonge
man de Sonate opus 110 van Beethoven te
horen vertolken, zo gevoelig en doorleefd,
zo rijp van expressie, zo heex-lijk klaar van
conceptie, dat hij u het volste vertrouwen
schenkt waar hij op zijn manier aan het
i-omantiseren gaat. Want dat is het ten
slotte.
Laat hem met zijn wondei'lijke tech
niek, die alle geheimen van klanknuan
ces weet te ontsluieren, maar drijven op
zijn fantasie, dan gebeuren er verrassende
dingen, wat onder meer het geval was
met de interpi-etatie van het drieluik
„Gaspard de la Nuit" van Ravel. De Hoff-
manniaanse geest, die de gedichten van
Louis Bertrand kenmerken en die Ravel
in dit eigenaardige klavierwerk versterkt
wist weer te geven, kon Bruins volkomen
in zijn vertolking leggen. Vooral wat hij
aan spanning bereikte in 't lugubere mid
dendeel „De galg", met de als een obses
sie werkende steeds hei-haalde bes, die als
uit dc vei-te en steeds onwezenlijk klonk,
was een meesterlijk staaltje van poëtische
hex-scheppingskunst. Het is echter van het
publiek wel wat veel gevei-gd deze mu
ziek, hoe raak en fantastisch dan ook ver
klankt, zonder de teksten van Bertrand te
kunnen volgen en begrijpen. Het zou dan
ook geen overbodige luxe zijn geweest, in
dien de gedichten en dan liefst nog ver
taald in het programma waren opgeno
men. Dit zou zeker de suggestie van die
obstinate Bes nog verhoogd hebben, welke
aan het slot van het gedicht aldus ver-
klaai-d wox-dt: „Het is het klokgelui dat
weex-kaatst tegen de muren van een stad
aan de horizon, en het gei-aamte van een
gehangene dat rossig beschenen wordt
door de ondergaande zon".
Om deze muziek met zo veel zin voor
de leidende idéé te vertolken, is een bui
tengewone techniek allereerste vereiste.
Daaraan ontbreekt het Bruins niet. De
vertolking van de cerebrale vijf klavier-
'stukken opus 23 van Schönberg konden
dit op een geheel ander plan beves
tigen. Maar wij horen hem toch liever zijn
kracht ontplooien in muziek die ook wat
van zijn hart vraagt. Enige stukken van
Chopin waarmee het programma besloten
werd konden op dit punt volop bevredi
ging schenken. Toch was het ook slechts
met een zekere reserve dat Bruins er zich
aan overgaftot het tragische slot van
de Ballade in f hem de remmen deed ver
breken. Ondertussen hadden wij evenwel
dankbaar genoten van het fijn geciseleex-d
klavierspel van deze jonge Hollandse
kunstenaar, die alles meeheeft, behalve
dat „ene". Laat hij dat gauw gaan ver-
werven; het ligt voor hem voor 't grijpen.
JOS. DE KLERK
LAATSTE ORGELRECITAL TE GEVEN
DOOR GABRIëL VERSCHRAEGEN
Op Donderdag 15 Maart heeft het vijfde
en laatste recital plaats in de reeks bespe
lingen van het orgel van Cavaillé Coll in de
Gemeentelijke Concertzaal. De Belg Gabriël
Vei-schraegen, organist van de St. Baaf's
Kathedraal te Gent, zal composities uitvoe
ren van Bach, Mozart. Regei-, Franck, Liszt
en Flox- Peeters.
De heer G. K. Janssen, lid van de ge.
meenteraad, zal in de Woensdag te houden
vei-gadei-ing van de gemeenteraad de vol
gende vragen aan B. en W. stellen:
1. Is het B. en W. bekend, of in de ge.
meente als gevolg van de huisvestingsnood
onderhuui-dei-s van- woningen huurprijzen
betalen, die een billijk te achten huurprijs
te boven gaan, waardoor zij het karakter
van „zwarte" huurprijzen krijgen?
2. Zijn B. en W. met de vragensteller
van mening, dat het misbruik maken van
deze huisvestingsnood sociaal ontoelaat
baar moet worden geacht?
3. Zijn B. en W. in principe bereid aan
de plaatselijke prijzencommissie opdracht
te geven tot het instellen van een onder
zoek naar de omvang, waarin inwoning
plaats vindt en naar de huurprijzen, die
voor deze inwoning woi-den betaald?
4. Indien de derde vraag bevestigend
worclt beantwoord zijn B. en W. dan bereid
om krachtens de werkvoox-zieningsregeling
wex-kloze hool'dai'beiders als enquê
teui-s ter beschikking van de prijzencom
missie te stellen?
5. Zijn B. en W. bereid te bevorderen,
evenals thans in de gemeente Alkmaar en
enkele andere gemeenten geschiedt, dat
het ondex-hux-en en -vei'huren van woon
ruimte slechts mogelijk is na vooi-afgekre-
gen toestemming van en goedkeuring der
voorwaarden door het Gemeentelijk Bureau
van Huisvesting?
6. Indien tot het houden van een der
gelijke enquête mocht worden besloten,
zijn B. en W. dan bex-eid de resultaten hier
van te zijner tijd ter kennis van de ge-
meentei-aad te bx-engen?
De toneelgroep van de Friese vereniging
Gysbert Japicx gaf Woensdagavond in de
Stadsschouwbui-g een voorstelling van „De
klok moat foarüt", éen toneelstuk van de
Friese schrijver Abe Brouwer, dat geba
seerd is op een actueel thema: de terug,
keer van militairen uit Indonesië. Het is
een soort algemene beschouwing in drie
bedrijven over de moeilijkheden van deze
jongens, die tijdens hun dienst op eenzame
buitenposten in de tropen hun ouderlijk
huis hebben gèïdealiseerd en bij hun terug
komst gedesillusioneerd worden, omdat di
werkelijkheid niet aan dat ideaal blijkt te
beantwoorden. Er ontstaan conflicten met
ouders, die niet beseffen dat hun jongens,
door alles wat zij hebben meegemaakt,
innerlijk volkomen veranderd zijn.
Conilicten van deze aard heeft Abe
Brouwer in dit stuk breed uitgesponnen
zonder nochtans de kern van het door hem
gestelde px-obleem te raken of er een af
doende oplossing voor te geven. Hij gaai
net niet ver genoeg om antwoord te geven
op vragen die bij het aanschouwen van dit
stuk bij de toeschouwer rijzen. Bovendien
begeeft hij zich nog al eens op zijpaden,
waardoor de aandacht van de hoofdzaak
wordt afgeleid.
Voor de spelers van Gysbert Japiex was
het dan ook een moeilijke opgave, zich in
hun rojlen in te leven. Dat zij er toch in
geslaagd zijn de verschillende situaties aan
nemelijk te maken- pleit voor hun talent,
Met name mag hier mevrouw J. Roesink-
Kalsbeek genoemd worden in haar sympa
thieke rol van „Beppe Syts". En ook d«
levenslustige buurvrouw van Jant Geer-
ligs, die de vaak zwaax-wichtige dialogen
met wat vrolijkheid afwisselde, verdien',
vermeld te worden.
De bedrijfschef van een kledingmagazijn
kreeg dezer dagen een telefoontje van iemand
die vooi-gaf bestuurslid van de Stichting
19401945 te zijn. Hij deelde de chef mee
dat die dag drie personen enige inkopen in
de winkel zouden doen, waarvan een reke
ning gestuurd kon worden naar het hoofd
kantoor van de Stichting. Inderdaad kwam
in de loop van de dag een man binnen
stappen met de mededeling dat hij door de
Stichting gestuurd was. Hij vroeg om een
overjas en een colbertcostuum, die hem
prompt werden verstrekt. Toen de chef ue
rekening; die meer dan 200.bedroeg,
naar de Stichting stuurde, kreeg hij echter
te horen dat men daar van niets wist. Er was
volgens het bestuur niemand naar de win
kel gestuurd.
31)
32)
„Hè, wat vervelend. Als je mij,maar niet
aansteekt!"
„Misschien verbeeld ik het mij maar",
stelde Anne Marigold gerust.
Zij ging op de i-and van haar bed zitten
en voelde zich doodmoe.
Op dat moment kwam Sally binnen.
„Dachten jullie niet, dat ik verdwaald
zou zijn? Ik ben zo laat! Mijnheer Duncan
iiet mij met zijn wagen naar huis brengen,
maar eerst moest de chauffeur nog een
brief bezorgen bij het Lagerhuis. Dat duux--
de eeuwen. Maar ik ben tenminste droog
thuis gekomen!"
Zij keek naar Anne.
,Kind, wat ben jij nat! Zijn dit je schoe
nen?"
Zij pakte ze op en keek naar de zolen.
„Je moet werkelijk doornat met deze
dingen geworden zijn. Waarom heb je niet
een lekker warm bad genomen?"
„Er is geen warm water".
Sally keek Anne aan. Zij legde haar hand
op Anne's vooi-hoofd.
„Je hebt koorts."
„Ik geloof, dat ik lelijk kou heb gevat."
„Je zult er beter aan doen niet zomaar
te blijven zitten. Kruip toch in bed! Laat
ik je even helpen met al die natte kleren."
Anne liet zich uitkleden als een klein
kind. Zij kroop in bed en huiverde.
„Ik zal een warme kruik voor je maken",
zei Sally behulpzaam, en zij liep naar
beneden.
Max-igold keek njet een bezorgd gezicht
naar Arme.
„Het spijt mij, dat jij je zo vervelend
voelt. Ik wist het niet. Ik had je feitelijk
niet moeten vragen nog melk te halen.
Vertel het Sally maar niet. Zij zou maar
boos worden."
„Natuurlijk niet! Ik voel mij best. 'k Ben
alleen maar wat moe."
„Vermoeid? Zijn wij soms ooit wat
anders?"
„Waarom blijf je niet eens een avond
thuis? Ik zou werkelijk niet iedere avond
kunnen dansen, laat thuiskomen en de
volgende morgen weer vroeg gaan wer
ken!"
„Dat is in ieder geval beter dan thuis
te blijven zitten niets doen", antwoordde
Marigold.
„Werkelijk?"
„Ik vind van wel."
Anne was te vermoeid om te gaan argu
menteren. Haar tanden begonnen te klap
peren en zij voelde koude rillingen door
zich heen gaan.
Sally kwam boven met de kruik.
„Ik heb ook wat warme melk voor je
meegebracht."
„Dank je wel."
„Je kx-ijgt straks een gebakken tongetje
van me", ging Sally voort.
„Ik geloof niet, dat ik een hap door mijn
keel zou kunnen krijgen!"
„Sssst", zei Max-igold. „Gaat de bel niet?
Ja. Luitjes, ik ga nu maai'.
Anne, ik hoop, dat je morgen weer beter
bent."
Max-igold vex'dween.
Sally luisterde aan de deur.
„Ja, iemand komt haar halen. Ik vraag
mij af, wie het is. Vertelde zij het jou,
Anne?"
Anne schudde haar hoofd.
„Ik geloof, dat het die mijnheer Bax-low
^s", zuchtte Sally, „Marigold, vertelt ons
'de laatste tijd niets meer."
Zij liep naar de gang.
Toen zij even later terugkwam en wat
tot Anne wilde zeggen, zag zij dat haar
ogen gesloten waren.
„Als zij werkelijk slaapt", dacht zij, „is
dat maar het beste."
Zij begon de kamer op te ruimen. Mari
gold had een geweldige rommel achter
gelaten.
„Sally", zei Anne plotseling, „ik voel mij
bepaald niet goed."
„Wat vervelend tocb!"
„Ik kaxx nauwelijks ademen. Heb je mis
schien nog een kussen?"
„Maar natuurlijk!"
Sally gaf haar het kussen van haar bed.
Zij vroeg zich angstig af, of Anne werke
lijk ziek was.
HOOFDSTUK XII.
Marigold sleepte zich de trappen op. Zij
was moe, maar meer geestelijk dan licha
melijk. Het was een drukke en verwarde
avond geweest. Zij was met Ben in de stad
gaan eten omdat hij het haar gevraagd
had en omdat zij met wie dan ook uit eten
zou zijn gegaan, daar zij niet alleen met
haar gedachten thuis wilde zitten.
Zij prees zichzelf gelukkig, dat zij zo
veel uitnodigingen kreeg. Ze werd werke
lijk „iemand" in het vreemde wereldje van
de uitgaande mensen. Marigold had er bijna
een cynisch genoegen in eraan te denken,
dat zij meer en meer werd opgenomen in
die kringen. En verder was daar altijd Ben,
die haar steeds voor een feestje hier, of
een etentje daar, vroeg. Zij probeerde wel
vaak hem te ontlopen, maar dat ging haar
niet al te goed af. Hij was vrij vasthoudend.
Al vroeg had hij haar opgebeld om haar
te hex-inneren aan de afspx-aak om met
hem te gaan eten.
„Wat zal ik dragen?", had zij gevraagd.
„Doet er niet toe", had hij geantwoord.
„Doe nu niet zo dom", repliceerde zij.
„Gaan wij ei-gens dansen, naar een theater,
•wat gaan wij doen?"
„Wij gaan ergens heen, waar je iemand
zult ontmoeten, die voor mij erg belangrijk
is". Zijn stem klonk, als had hij een ge
heimpje voor haar.
Zij had de laatste weken zeer veel over
Ben gehoord.
Hij was schatrijk en dingen als orchi
deeën en lippenstiften, bezet met diaman
tjes, betekenden voor hem nagenoeg niets.
Tot haar grote vex-wondei-ing was zij er ook
achter gekomen, dat hij een belangrijk deel
van zijn kapitaal bijzonder goed belegd
had. Ben had het haar zelf niet verteld.
Hij wilde zich liever voordoen als een zor
geloos iemand, die niet al te nauw op zijn
geld let.
Marigold ging volgens afspraak naar
Bens flat. Tot haar verbazing hoorde zij,
toen zij door de bediende was binnengela
ten, niet het gebruikelijke geroezemoes
van stemmen. Er hingen slechts dx'ie hex-en-
hoeden op de kapstok en alles was erg
rustig.
De bediende keek erg verbaasd.
„Mijnheer Barlow verwacht mij," zei zij.
„Weet u dat zeker?", vroeg hij. „Mijn
heer Barlow heeft een zakelijke bespre
king."
Max-igold keek naar de klok. Het was
bijna twintig over zes.
„Ik ben er zeker van dat ik een uitno
diging voor vanavond heb." Op dat ogen
blik ging de deur van de kamer open en
een man op leeftijd met grijs haar kwam
de gang op.
„Tot wederziens, Ben", zei hij. „Ik ben
erg ingenomen met wat je juist besloten
hebt. Dat fonds van jou wordt ongetwij'
feld een van de beste aanmoedigingen voor
jonge ingenieurs."
„Daar ben ik het geheel en al mee eens,
Chester", zei een stem in de kamex-.
Toen hoox-de Max-igold Ben zeggen:
„In vredesnaam, houd het geheim. Het
zou mijn reputatie van losbandig te zijn
ruïneren."
Een hartelijk gelach volgde op deze
woorden. Max-igold keek naar de knecht.
„Ik denk, dat het maar het beste is, dat
ik wegga. Ik geloof dat er een vergissing
in het spel is. Zoudt u mijnheer Barlow
willen zeggen, dat ik er geweest ben?"
Zij liep de voordeur van de flat uit en
belde voor de lift.
Toen zij nog stond te wachten, kwam
de man, die Chester was genoemd, naar
buiten, gevolgd door Ben.
„Ik ga met je mee naar beneden, ik
toch al laat."
Toen zag Ben Marigold.
„Hé, Marigold, kreeg je mijn boodschap
niet?"
„Wat voor boodschap?"
„Ach, die secretax-esse van mij is oos
niets waal-d. Ik had haar allang moeten
ontslaan. Ik ver-telde haar iedereen op Je
bellen, dat het feestje niet hier zou zijö
ïxiaar in het Savoy-theater".
„Het spijt mij", zei Marigold. „Zij z®
vergeten hebben mij op te bellen."
(Wordt vervolgdh
I
