Haarlem's Dagblad | 1951 | 11 april 1951 | pagina 6

De Eerste Kamer is vrij goed te
spreken over het nieuwe kabinet

v/a f 3955.-

Geheime opdracht

-Clowntje Riek

Kort en Bondig

WOENSDAG 11 APRIL 1951

HAARLEMS DAGBLAD

- OPRECHTE IIAARLEMSCHE COURANT

4

Algemene beschouwingen over het regeringsbeleid

Jacht op nieuwe haring
begint op 22 Mei

Ontslag aangezegd aan leden
van Concertgebouw-orkest

„Voorbarige stap" zegt
orkestbestuur

Aantal inpakmeisjes
bij Verkade in staking

Heringa Wuthrich

Voor de kinderen

Annie d'Arco vertolkte het
Vijfde Pianoconcert

Corso in bollenstreek
uitgesteld tot 28 April

Prins Bernhard in Chili

Nog geen export van
groente naar Duitsland

Weinig belangstelling
voor de Old Vic

Dupliek der tegenstanders

GARAGE BRINKMANN

Rouwdienst voor ds. J. C. v. Dijk

Roofoverval bi] Medan

Burgerlijke stand van Haarlem

(Van onze parlementaire redacteur)

Het oude en het nieuwe kabinet, de
kabinetscrisis, de regeringsverklaring en
het regeringsbeleid, waren de hoofdpunten
van het gisteren in de Eerste Kamer be
gonnen algemeen begrotingsdebat. Mr.
Kropman (K.V.P.) en de heer V a n d e
Kieft (Arbeid) verklaarden, dat z(j in
het kabinet-Drees II een zeker vertrouwen
hebben. Daarentegen deed prof. Anema
(A.R.) uitkomen al is hij met zijn frac
tie bereid zo mogelijk aan voorstellen van
dit nieuwe bewind steun te geven het
resultaat van de kabinetscrisis maar matig
te vinden. Het oude kabinet was volgens
hem niet door een nieuw vervangen. Men
had slechts met een herleving in enigszins
nieuwe gedaante te doen; het wezen was
hetzelfde gebleven. Het eerste kabinet-
Drees steunde in feite voornamelijk op
K.V.P. en P.v.d.A., zonder dat het echter
bij een van de twee de volle sympathie
genoot. Aan die structuur was het volgens
de Anti-Revolutionnaire fractie-aanvoer
der te wijten, dat sinds 1948 vastheid van
lijn ontbroken had. Het regeringsbeleid was
niet iets uit één stuk geweest, maar deed
telken male veeleer denken aan het affiche
van een „spectacle coupé". Dat bleek zijns
inziens bij de Nieuw Guinea-kwestie en bij
het Indonesisch beleid. Wat nu het nieuwe
bewind aangaat, dat zou goed doen om zelf
in soberheid voor te gaan en te zorgen voor
spoedige concretisering van de te nemen
bezuinigingsmaatregelen. Het vraagt zware
offers, maar wil de burgerij voldoende be
grip en bereidheid krijgen om zulke offers
te brengen, dan dient de overheid op be-
•zuinigingsgebied het voorbeeld te geven.

De Christelijk-Historischen, zo gaf hier
na hun woordvoerder mr. K o 1 f f te ken
nen, voelen meer voor versobering dan voor
belastingverhogingen. Hij was het met prof.
Anema niet eens, dat er van de nu achter
de ministerstafel zittende ploeg nauwelijks
iets goeds te verwachten viel. Er is een
nieuw programma en te verwachten valt,
dat het kabinet ernstig van zins is dit uit
te voeren. Op het punt van Nieuw Guinea
wenste mr. Kolff de uitdrukkelijke ver
klaring van de minister-president, dat de
regering noch acn Indonesië noch aan enig
ander land een toezegging zal doen alvorens
eerst nieuw overleg met de Staten-Gene-
raal te hebben gepleegd. Er zal heel wat
moeten gebeuren, zo verklaarde hij, voordat
de Christelijk-Historischen bereid zullen
zijn tot gedeeltelijke of algehele souverei-
niteitsoverdracht van Nieuw Guinea. Over
de kwestie van een Antwernen-Rijnkanaal
bleek deze senator enigszins ongerust te
zijn na de jongste regeringsverklaring; hij
bond het kabinet op het hart te zorgen, dat
we de Benelux zonder bezwarende hypo
theek krijgen.

Prof. Molenaar (V.V.D.) begon deze
politieke maaltijd met een vrij ingewikkeld
detective-verhaal. Ih Januari was een aan
slag op een daaraan tenslotte bezweken
kabinet gepleegd. Men had eerst een zekere
Oud ervan verdacht, maar naderhand was
gebleken, dat deze slechts met een klapper
pistooltje had geschoten. Toen ging het ge
rucht, dat mr. Stikker meer van de aanslag
wist, vervolgens kwam dr. Drees aan de
beurt om te worden verdacht en tenslotte
zou alles op een operette zijn uitgelopen,
waarin prof. Romme een hoofdrol zou heb
ben vervuld. Prof. Molenaar vond het on
juist, dat het vorige kabinet wegens een
verworpen motie was afgetreden. Hij was
over de jongste kabinetsformatie wel te
spreken, al betreurde hij het dat er slechts
één zijner geestverwanten minister was.
Terloops hield hij de Anti-Revolutionnai-
ren voor, dat zij, door hun te ver gaande
eisen in plaats van een steunDunt een strui
kelblok waren geworden. Hij was getroffen
door het ontbreken van eensgezindheid in
de nieuwe ploeg inzake Nieuw Guinea.

Mr. Kropman (K.V.P.) gaf te kennen
eigenlijk niet goed te kunnen begrijpen,
waarom het oude kabinet door een nieuw
vervangen had moeten worden. Hij drong
er op aan Buitenlandse Zaken een tweede
minister te geven. Een pleidooi voor de
v/aarde van grote gezinnen, voor deugde
lijke bezuiniging, maar ook voor bescher
ming van onze cultuur ondanks bezuiniging,
vormden verder een paar hoofdpunten uit
zijn betoog.

De heer Van deKieft (Arbeid) zette
uiteen, waarom volgens hem de brede
grondslag waarlijk niet zo bijzonder viel
toe te juichen. Tussen zijn partij en de
K.V.P. bestaan gemeenschannelijke aanra
kingspunten, die met de V.V.D. en de C.H.
ontbreken, zodat hij zich van die samen
werking nog niet zoveel kon voorstellen.
Hij had de indruk, dat de heren van de
„derde macht" niet zozeer in het kabinet
waren gaan zitten om samen te werken als
wel om toe te zien, dat de K.V.P. op haar
beurt weer goed zou toezien op de P.v.d.A.
Dat bracht hem ertoe mr. Oud te verge
lijken met de luitenant van piket, die op de
sergeant toeziet, die op de kornoraal moet
toezien. Volgens hem had mr. Oud met zijn
optreden in Januari het land een slechte

dienst bewezen, al ging dr. Drees ook niet
vrij uit door tenslotte het hele gezelschap
te hebben doen aftreden. Deze senator was
slecht te spreken over de manier, waarop
men tijdens de kabinetscrisis met mensen
had omgesprongen: afdoende redenen voor
de vervanging van mr. s'Jacob en van mr.
Spitzen had hij niet kunnen bespeuren.

Dat tal van maatregelen met het oog op
de gemeenschappelijke verdediging nodig
zijn, erkende hij ten volle. Waakzaamheid
tegen te ver gaande militarisering van ons
volk en tegen overschatting van de waarde
van militaire middelen achtte hij echter
geboden. Voor de militaire uitgaven gold
wat Clemenceau eens had gezegd: Oorlog
is een veel te ernstige zaak om hem alleen
door generaals te laten uitvechten.

Naar aanleiding van een passage in de
Memorie van Antwoord over de moeilijk
heden, die onze burgerij ondervindt, door
dat men niet meer weet waar en hoe aan
zijn recht te komen, riep de heer Van de
Kieft uit: „Welke kluizenaar heeft dit ge
schreven?" Degene, die de gewraakte zin
snede had geschreven moest maar eens
aspirant-emigrant worden. Dan zou hij wel
merken, hoe men van het kastje naar de
muur wordt gezonden. De heer Van de
Kieft vertelde een verhaal over een aspi
rant-emigrant, die, toen hij verbolgen zijn
hart aan een of ander loket had gelucht, de
opmerking te horen kreeg, dat wanneer
een aspirant-emigrant door zulke ervarin
gen ontmoedigd wordt, hij blijkbaar niet
voldoende doorzettingsvermogen bezit en
dus niet deugt voor emigrant.

Avondvergadering

In de door prof. Woltjer gepresideerde
avondvergadering verklaarde de heer
Schalker (Comm.) dat het hem niet
zozeer ging om het kabinet als wel om
het programma. De begroting komt van
Eisenhower en het programma is een oor
logsprogramma. Volgens de heer Schaiker
is er geen kwestie van dat de Sovjet-Unie
een bedreiging zou vormen. Hij wenste te
rugtrekking der Nederlandse „legeronder
delen" uit Korea en uittreding uit het At
lantisch Pact. De arbeiders, zo zeide hij
voorts, zijn niet bereid offers te bi'engen.
Het stakingsmiddel zullen zij moeten aan
wenden om voor hun belangen en rechten
op te komen.

Mr. Jonkman (Arbeid) betoogde hier
na, dat uit de Nieuw Guinea-paragraaf in
de regeringsverklaring duidelijk de beden
kelijke zijde van de kabinetscrisis blijkt en
de zwakke kant van de daarop gevolgde
kabinetsformatie. Evenals prof. Molenaar
wilde mr. Jonkman gaarne vernemen of
Indonesië ooit geantwoord had op onze
nota na de in December mislukte onder
handelingen. Weet de regering geen uitweg
meer in het Nieuw Guinea-vraagstuk en
wil zij alleen maar de loop der dingen af
wachten of de leiding laten overnemen
door de Kamers? Mr. Jonkman meende,
dat zich thans enige rechtsvragen voor
doen, te weten hoe het nu met de souve-
reiniteit over Nieuw Guinea gesteld is
Indonesië beweert, van 27 December 1950
af souverein te zijn en of inderdaad
onderhandelen alleen op basis van de sou-
vereiniteitsoverdracht toelaatbaar zou zijn.
Dergelijke vragen zou men of aan het Unie
hof of aan het Internationaal Gerechtshof
moeten voorleggen.

De vergadering werd hierna tot heden
verdaagd.

Behoudens goedkeuring van het Bedrijf
schap voor Visserijproducten is door de
redersvereniging voor de Nederlandse ha
ringvisserij besloten de eerste helft van de
vissersvloot der zouteharingvisserij te doen
uitvaren op Dinsdag 22 Mei. De tweede
helft zal een week later mogen vertrekken.
Het aantal netten zal beperkt worden. De
schepen zullen voorlopig met 70 netten
mogen worden uitgerust.

De leden van het orkest hebben de vol
gende brief van de N.V. Het Concertge
bouw ontvangen:

„Vermits de vereniging „Het Concertge
bouw Orchest" evenals het rijk en de ge
meente Amsterdam voorstanders zijn van
een losmaking van het orkest uit het ver
band onzer N.V.. zijn wij bereid aan de
wens van het bestuur uwer vereniging
tot zelfstandigheid gevolg te geven. Wij
beschouwen derhalve uw dienstbetrekking
bij onze N.V. met ingang van 1 September
1951 als geëindigd. Behoudens uw tegen
bericht vóór 20 April, nemen wij aan, dat
u hiermede accoord gaat.

Zoals u bekend is, gaan de reorganisatie
plannen in de richting ener stichting van
het orkest, aan welke stichting ook door
onze N.V. medewerking zou worden ver
leend.

In dankbare erkentelijkheid voor de
wijze, waarop de leden van het orkest toe
de bloei onzer instelling hebben bijgedra
gen, hopen wij, dat het orkest in zijn
nieuwe vorm de oude traditie op waardige
wijze zal voortzetten".

Het bestuur van de vereniging „Het
Concertgebouw Orkest" voegt hieraan het
volgende toe:

„De besprekingen omtrent een nieuwe
vorm, waarin het Concertgebouworkest in
de toekomst zijn werkzaamheden zal uit
oefenen, verkeren nog slechts in een aan
vangsstadium. Het ontslag als thans gege
ven kan dan ook bezwaarlijk door de or
kestleden worden aanvaard.

In deze daad wil het orkest niet zozeer
een onvriendelijk bedoelde houding van de
N.V. tegenover het orkest zien, dan wel
een vooruitlopen op iets, dat pas zin heeft
indien de besprekingen over de nieuwe
vorm tot een overigens zeker te verwach
ten overeenkomst hebben geleid. Het be
stuur van de vereniging betreurt dan ook
de door de N.V. gedane stap, die slechts
geëigend is om misverstand en onrust te
verwekken".

Dinsdag hebben ruim honderd meisjes
van de inpakafdeling en 10 tot 15 jongens
het werk bij Verkade te Zaandam neer
gelegd.

Naar de directie mededeelt is de sta
king ontstaan nadat door een deel van het
personeel was geëist, dat Verkade geen
„besmet werk" zou verrichten. De direc
tie deelde mede, dat dit niet geschiedde.
Toen kwam de eis van 5 loonsverhoging
voor alle leden van het personeel boven de
reeds toegekende 5 loonsverhoging.

Bij Verkade werken in totaal 850 vrou
welijke en 800 mannelijke werknemers.

ADVERTENTIE

HAARLEM
BLIKSEMAFLEIDERS

Elke morgen stapten Rick, Bunkie en Oepoetie eendrachtig samen naar school. Ze

speelden dan nog wat op 't schoolplein, tot meester floot; dan was 't tijd en gingen

ze naar de klas. En dal gebeurde tussen de middag ook zo, tot ze om vier uur weer

samen naar huis wandelden.

Op een dag bleef Rick plotseling staan.

„O. jongens.kijk eens!", riep hij verrast.

Ze bleven staan. Rick wees op een aanplakbiljet, dat tegen een muur zat geplakt.
„Oei!", zei Oepoetje.

Het was een grote plaat, xvaarop met koeien van letters stond „Circus OMAR". En de
aankondiging, dat het circus een week lang op een terrein in Speelgoedstad voor
stellingen zou geven!

Ja, dat was dat! Toen ze dat biljet hadden gezien, dachten ze nergens anders meer1

aan. Stel je voor, als ze daar eens naar toe mochten! Een echt circusdat is wat!

„Kom mee!", riep Oepoetie.

En op een holletje draafden ze rechtdoor naar huis, waar ze aan oom Tripje opge
wonden het nieuws vertelden

Beetho ven-cyclus

Het tweede concert van de Beethoven-
cyclus der HOV gedirigeerd door Toon
Verhey had slechts twee nummers op
het programma, maar was er niet minder
boeiend om. De avond was gedeeld in twee
sterk onderscheiden muzikale sferen, die
van de heroïsche componist (met het Piano
concert no. 5) en die van de idyllische na
tuurvriend Beethoven (met "de Pastorale
Symphonie). Men kon ervaren dat een der
gelijk contrast tussen subjectieve spanning
en haast beschouwelijke objectiviteit geen
inzinking hoeft te veroorzaken. Trouwens:
tegenstellingen kunnen een boeiende kracht
ontwikkelen, als de technische en poëtische
waarde maar evenredig is.

Annie d'Arco, een Marseillaanse maar te
Parijs door Marguérite Long opgeleide
pianiste, vertolkte het Concert in Es met
een physieke kracht, die men van een jonge
dame van niet al te robuust formaat niet zo
gauw zou verwachten. Het deed mij denken
aan een jonge klokkeniste die ik eens met
mannenkracht het klokkenspel van de
Oude Kerk te Amsterdam zag en hoorde
bespelen, welke prestatie mij de gemoede
lijke ontboezeming ontlokte: „Juffrouw, ik
wil liever met u eten dan vechten", waarop
de herculische jonge dame zonder meer
naar haar handtasje greep en mij daaruit
een halve reep chocola presenteerde. Ik
heb er uit opgemaakt dat ze trots was op
haar physieke kracht en mijn opmerking
als een compliment aanvaardde zoals die
trouwens bedoeld was. Ook Annie d'Arco
kan het als een compliment beschouwen als
wij haar forse aanslag in het eerste deel
van Beethovens vijfde concert als een ken
merkend onderdeel van haar interpretatie
aanduiden. Dit is nu eenmaal geen muziek
voor frêle juffershandjes, wie het spelen
wil moet er de spanning van een bewuste
kracht aan kunnen geven. Dat Annie
d'Arco trouwens ook het geheim van de
klankpoëzie in haar vingers heeft, bewees
zij met het Adagio. En dat ze een voortref-
felijke muzikante is, bleek aldoor uit haar
correct rhythmisch spel, waar Verhey een
goed houvast aan had.

Het enige wat ons hinderde was de stem
ming van het orkest; deze was niet zo zui
ver als we dat doorgaans gewend zijn. De
vleugel stond blijkbaar niet scherp: maar
daar heeft het orkest zich naar te regelen.
Minieme verschillen kunnen sommige ge
vaarlijke noten (zoals de g van fagot en
klarinet) bedenkelijk maken.

Maar het was een lust het orkest te horen
in de Pastorale, niet alleen om de onder
linge zuiverheid maar ook om de fijne idyl
lische sfeer, die in een delicate musiceer-
geest bereikt werd. Men kon zich afvragen
of de „Szene am Bach" wel poëtischer en
pittoresker kon worden weergegeven.
Luisteren kon betekenen met Beethoven
(en Toon Verhey!) te wandelen in het
Wiener Wald en omgeving en er de ge
zonde indrukken van mee te nemen die
voor alle tijden in deze muziek zijn vast
gelegd. JOS. DE KLERK

Het grote bloemencorso in de bloem
bollenstreek, dat aanvankelijk was vastge
steld op Zaterdag 21 April, is definitief
uitgesteld tot Zaterdag 28 April. De direc
te aanleiding hiertoe zijn de slechte weers
omstandigheden van de laatste weken,
waardoor de bloei van de bloembollen
aanzienlijk is vertraagd. Men acht het uit
gesloten op de vastgestelde datum vol
doende hyacinten, die voor de versiering
van de corsowagens gebruikt worden, in
bloei te hebben.

Het bloemencorso te Noordwijk valt nu
samen met dat van de bollenstx-eek.

Het Centraal Comité Nationale Feestvie
ring te Hillegom, dat op 28 April een Kin-
der-Bloemencorso had georganiseerd, heeft
besloten de datum van dit corso een week
te vervroegen. Het kinder-bloemencorso
zal op Zaterdag 21 April gehouden worden.

Prins Bernhard is Dinsdag uit Buenos
Aires te Santiago in Chili aangekomen.

De Prins werd op het vliegveld verwel
komd door de waarnemende minister van
Buitenlandse Zaken en leden van het diplo
matieke corps.

De president van Chili, Gonzales Videla,
heeft Prins Bernhard begiftigd met „de
grote halsketen van verdienste van Ber
nardo O'Higgins". O'Higgins was in de
eerste helft van de negentiende eeuw leider
van de eerste permanente nationale rege
ring van Chili en heeft veel voor de
onafhankelijkheid van Chili gedaan.

De gi-oentenexport naar Duitsland wordt
deze week nog niet hervat. Men wacht een
Duitse bekendmaking af over het voor
lopig beschikbaarstellen van een millioen
dollar voor deze export.

Aangezien door de slechte weex-somstan-
digheden de aanvoer van jonge groenten
op de veilingen nog niet groot is, ver
wacht men geen ernstige gevolgen van dit
uitstel.

Gisteravond gaf de Old Vic Company
onder auspiciën van de Haax-lemse Kunst
gemeenschap een opvoering van het blij
spel „De bekering van kapitein Brass-
bound" door de in November 1950 over
leden schrijver G. B. Shaw in de ten hoog
ste voor de helft gevulde schouwburg. Voor
zover bekend is ook in andere Nedexdandse
steden de belangstelling ver benedei) de
verwachting gebleven. Waarschijnlijk is dit
een gevolg van onbekendheid met het stuk.
Hoe zou men het anders moeten verklaren
dat enkele maanden geleden het veel en
veel minder sterke ensemble van de Young
Vic overal voor uitverkochte zalen speel
de? Toen stond echter Shakespeare op het
progi-amma! Maar de alom heersende prijs
stijgingen zullen ook niet hebben nagelaten
invloed uit te oefenen.

Over de kwaliteit van deze voorstelling,
rijk aan uitbundige vrolijkheid, zodanig
zelfs dat men al het menigmaal zeer komi
sche maskeradegedoe tot op zekere hoogte
een bezwaar zou kunnen achten voor de
onder alle romantische drakerigheid ver
borgen menselijke sympathie, bracht ik
reeds in de couraxxt van Zaterdag 7 April
verslag uit. Ik behoef daar weinig aan toe
te voegen en wil eigenlijk alleen de waar
dering voor het spel van Douglas Wilmer
als de thans temidden van Afrikaanse
smokkelaars levende, verlopen Oxford-
student, een indrukwekkend toonbeeld
van gehavende gi'ootheid, wat sterker on
derstrepen.. Over het algemeen kon men
trouwens de meeste vreugde beleven aan
allerlei verrassende, levendige détails in
hot bijzonder tijdens het vexTioor in het
laatste bedrijf en ook in de gedragingen
van de wel wat bont in de vex'f gezette be
manning van de schoener van kapitein
Brassbound.

Wat het optreden van Ursula Jeans als
Lady Cicely Waynflete betreft, merkte ik
op dat men zich bij de beoordeling daar
van misschien liet bedriegen door de ver
wachtingen, gebouwd op de legendax'ische
reputatie van Ellen Terry, voor wie deze
x'ol speciaal geschreven werd. Maar nu ik
de voorstelling voor de tweede keer heb
gezien, geloof ik toch dat het talent van
Ursula Jeans niet zo brillant is als de si
tuaties vereisen. Ook wex-kt haar charme
niet veroverend genoeg en zou men aan
merkingen op haar lichaamshouding kun
nen maken. Zij plaatst de geestigheden van
haar tekst echter voorbeeldig en weet zo
doende alle mogelijke bezwaren met een
plezierig genxak te overwinnen. De ster
van de vertoning is niettemin Roger Live-
sey als de titelheld. Alleen al om hem te
zien en te horen was het een voorrecht
deze door Hugh Hunt voortvarend geregis
seerde opvoering bij te wonen.

DAVID KONING
Het melksaneringsplan

Het Comité van Actie tegen de gedwon
gen melksanering schrijft ons, als antwoord
op de repliek der Coöperatieve Vereniging
van Melkhandelaren onder meer het vol
gende:

„De thans opgezette sanering is gedwon
gen, omdat bij doorvoering niet slechts de
melkhandelaar maar ook de consument de
vrijheid verliest. Wie dat „samenwerking"
noemt, stelt zich op hetzelfde standpunt als
het grote rijk achter het „ijzeren gordijn"
dat ook een „innige samenwerking" heeft
met een aantal kleinere landen. De twintig
tegenstanders passen daarvoor, want de
prijs, vex-lies van het eigen bedrijf en de
zelfstandigheid, is hen te hoog!

Zelfstandigheid binnen het raam van de
Coöperatie is een onmogelijkheid. Ieder die
lid wordt, geeft daarmede het volledig be
heer over zijn bedrijf prijs. Niet zijn per
soonlijk inzicht bepaalt hoe hij zijn bedrijf
zal voeren, maar het belang van de Coöpe
ratie. Coöperatie betekent dus: zich over
geven aan de meerdexTxeid. De coöperatieve
idee is dus diametraal gesteld tegenover het
middenstander-zijn en daarmede is de aax-d
van onze actie aangegeven.

De bewering dat de tegenstanders in
troebel water willen vissen eist zeker
enige nadex-e toelichting van de zijde der
coöperatie.

De consument wenst alleen een goed pro
duct te ontvangen van de leverancier naar
eigen vex'kiezing en op de tijd die hij
wenst. Hij geeft niet om schone beloften
die in de praktijk toch niet verwezenlijkt
kunnen wox-den. (In elke gemeente waar
men de gedwongen sanering heeft toege
past, zag men geen kans, de helft daarvan
te verwezenlijken).

Geheel Nederland heeft het op dit ogen
blik moeilijk en het is dus dwaasheid, te
eisen dat thans de melkhandelaar de rozen
op de schoenen of de klompen moeten
groeien. Ook hij moet zeer zuinig leven,
evenals iedere middenstander en hij moet,
wij blijven dit betogen, zijn bedrijf goed
inrichten. Daarnaast moet hij zelf, ook weer
als ieder ander middenstander, zijn eigen
sociale voorzieningen treffen. Misschien
wordt dat nog eens anders, maar dan zeker
niet door een coöperatie met een gedwon
gen sanering".

Als tweede rechter voor Nederland bij

het te voeren proces van de Internationale
Commissie van Ex-politieke Gevangenen uit
de Bczettingsjai-en tegen de concentratiekam
pen en dwangarbeid te Brussel, is benoemd
mr. P. Prinsen Geerligs te Aerdenhout.

De wandelsportvereniging „Viribus
Unitis", de wandelgroep van hoofdzakelijk
patiënten van het Provinciaal Ziekenhuis
nabij Santpoort heeft bij de wandeltocht van
de Bloemendaalse Politie Sportclub de
eerste prijs behaald in de afdeling burger-
groepen.

De Haarlemse recherche heeft Dinsdag-
moi-gen de 36-jarige Amsterdamse monteur
J. B. aangehouden, als verdacht van ver
duistering van een naaimachine ter waarde
van f 400, ten nadele van een confectie-
industrie aan het Spaarne te Haarlem. B.
bekende en vertelde tijdens het verhoor dat
hij ook nog de verduistering van vier naai
machines voor industriële doeleinden op zijn
geweten had. De machines zijn opgespoord
en in beslag genomen.

De heer D. J. A. Geluk, wethouder van
Onderwijs en Kunstzaken, zal Vrijdag om
halfelf spreekuur houden.

ADVERTENTIE

UIT VOORRAAD LEVERBAAR

SMEDESTRAAT 22
TEL. 11025

De Haarlemse Hengelaarsbond zal Vrij
dagmiddag in de vijver van de Noorderhout
zeshondei'd eenzomerige karpers uitzetten.
Gehoopt wordt, dat men daar een zelfde
beeld zal krijgen als in het park Sons beek
te Arnhem, waar karpers bijna uit de hand
eten.

In de Nedei'lapds Hei-vormde Kex-k te
Bloemendaal, waar ds. J. C. van Dijk vele
jaren de diensten had geleid, stond van
morgen zijn stoffelijk overschot opgebaard.
Onder leiding van dr. ,T. H. Stelma werd
een rouwdienst gehouden. Na het. uitspre
ken van het votum en de groet zong de ge
meente Gezang 136, verzen 2, 3 en 5. Ge
lezen werd de geloofsbelijdenis, gevolgd
door het zingen van Gezang 132 vers 2 en
na het lezen van Psalm 103 zong de ge
meente Psalm 42 vers 3.

Dr. Stelma las een gedeelte uit 1 Johan
nes hoofdstuk 3 en hield vervolgens een
predicatie naar aanleiding van 2 Timotheus
4 vers 7 „Ik heb de goede strijd gestreden,
ik heb de loop geëindigd, ik heb het geloof
behouden".

De voorganger zeide niet te pi-oberen
onder woorden te brengen wat God in ds.
Van Dijk gegeven heeft aan rijkdom,
vriendschap en liefde. Dat zou niet in de
geest van de thans overledene zijp. Wel
wilde hij hem gedenken als voorganger der
gemeente naar aanleiding van een woord
van Paulus, die ook een voox-ganger is ge
weest en aan het einde van zijn leven be
moedigende en vertroostende woorden
heeft gesproken. De tekst heeft dr. Stelma
ontleend aan een preek van ds. Van Dijk,
welke preek destijds diepe indruk op hem
heeft gemaakt.

Ds. Van Dijk heeft in zijn leven strijd ge
kend. Daarover wilde spreker niet uitwei
den, maar wel over de goede strijd, name
lijk die van het geloof. Nu de strijd gestre
den is, is het geloof veranderd in aanschou
wen. De thans ovex-leclene zou de gemeente
kunnen toeroepen dat hij de goede strijd
gestreden heeft en kan daarop triomfante
lijk laten volgen „ik heb het geloof behou
den". Spreker eindigde met de woorden uit
2 Timotheus 4 vers 8 „Vooi'ts is mij weg
gelegd de kroon der x-echtvaardigheid,
welke mij de Heer, de rechtvaardige Rech
ter, in die dag geven zal, en niet alleen mij,
maar ook allen, die zijn verschijning heb
ben liefgehad."

Na het gebed werd nog gezongen Gezang
230 vers 3. Onder orgelspel van Gezang 192
werd de baar uit de kerk gedragen.

Hierna geschiedde op de Algemene be
graafplaats de teraardebestelling.

DJAKARTA (Aneta). Door de be
schieting van een jeep van de tabaksonder
neming Deli-Tua nabij Medan zijn 3 doden
en 2 gewonden gevallen. De doden waren
de chauffeur van de jeep en twee onder
nemingswachters. Een assistent der onder
neming, de 26-jarige J. van den Bex-g, werd
in borst en rechteram getroffen. Hij slaag
de er echter in, de jeep naar de dichtst bij
zijnde militaii-e post te rijden. Hij was op
weg om lonen uit te betalen. Aangenomen
wox'dt, dat deze beschieting een op zichzelf
staand geval is. De dag tevoren was uit deze
streek een daar gelegerd detachement van
de Apri vertrokken, waardoor er een „vei-
lighèids-vacuum" was ontstaan.

HAARLEM, 10 April 1951

ONDERTROUWD: 10 April, B. M. van
Kampen en M. J. Broekhof.

GEHUWD: 10 April, J. van der Kamp en
M. Roeland.

BEVALLEN van een zoon: 9 April, G.
RomeiinGrobben; C. van den Brink—Baert;
10 April, G. DamenBlom; J. TierieBakels.

BEVALLEN van een dochter: 7 April, M.
G. C. Poolde Boer; 8 April, J. M. van
Lunenburg—Booms; 9 April, A. de Groot-
Bout; C. M. GroenendaalNeuteboom; 10
J. M. Trakselvan der Ven; J. M. Lavertu
Drommel.

OVERLEDEN: 8 Arpil, J. Breek, 75 j.,
Kennemerstraat; C. C. WanrooijWoutman,
89 j., Gasthuisvest; J. A. Krefft, 83 j„ Rijks
straatweg; 9 April, J. E. M. Hemmesvan
Tonderen, 85 j„ Spruitenbosstraat; M. L. J.
Koelants, 81 j„ Julianastraat.

FEUILLETON

door Victor Bridges
vertaald uit het Engels

2)

Fairfax knikte hem als een goede be
kende toe en stapte uit de auto. Ik zal de
wagen hier maar laten staan, lijkt me. We
blijven niet lang.we willen alleen maar
even een stukje eten in de „Dragon Fly".

Dat is in orde, meneer. Zal ik u even
voorgaan?

Laat maar, we hoeven niet door de
voordeur naar binnen, we kunnen ook hier
wel langs gaan.

Fairfax liep het binnenplaatsje over en
begeleidde zijn gast naar een openstaande
deur aan de andere kant, welke toegang
gaf tot een stenen gang. Aan het eind van
deze gang was weer een deur, waarnaast
een trap recht omhoog voerde. Ze liepen
deze deur door en kwamen in een kleine
hall, welke kennelijk de hoofd-entrée van
.-.et restaurant vormde. Een bediende, met
een slanke figuur, Aziatische trekken en
een groen met gouden tulband op het hoofd
kwam naar voren en nam hun hoeden aan.

De eerste indx-uk, die een nieuweling bij
het betreden van het restaurant kreeg, was

op zijn zachtst uitgedrukt dat het
een zeldzaam excentrieke inrichting was.
De wandtaferelen wai-en klaarblijkelijk
geschilderd door een futurisch kunstenaar
met een ziekelijke fantasie. Een griezeliger
verzameling van onsmakelijke, verwrongen
naaktfiguren dan hier op de muren was
aangebracht, zou moeilijk zijn samen te
stelien.

Op de achtergrond klonken de droef
geestige stemmen van drie negers, die de
band vormden en die muziek voortbrach
ten, passend in deze ietwat lugubere sfeer.

Ik moet zeggen, dat het er hier ge
zellig uitziet, merkte Graham met een
glimlach op. Het heeft iets van een diner-
tje in een lijkenhuis, waar men vergeten
heeft de lijken toe te dekken.

Trek je er niets van aan, antwoordde
Fairfax bemoedigend. Het eten is hier
voortreffelijk en wat nog belangrijker
is de wijn is onvergetelijk.

Hij draaide zich om om een stevige,
plechtig-uitziende man te begroeten, die
zich juist had losgemaakt van een luid
ruchtig groepje bezoekers in de verste hoek
van de zaal.

Dag Louis, hier zijn we, precies op
tijd. Ik hoop, dat je vanavond op je best
bent, want ik heb een vriend meegebracht,
aan wie ik sterke verhalen heb verteld
over je prestaties. Ik zou niet weten, hoe
ik moest kijken als je me vanavond teleur
stelde.

U behoeft niet bang te zijn, meneer.
Met een zelfverzekerd lachje ging de

gérant hun voor naar een gereserveerde
tafel en wenkte een ober. Hij boog zich
over Fairfax heen en fluisterde:

Ik kan u aanbevelen gebakken tong
en daarna gebraden eend, terwijl ik als
voorgerecht zou willen noemen champig
nons op toast. Ik heb die zo juist vers bin
nengekregen.

Niet zo gek, antwoordde Fairfax met
een goedkeurend knikje. En hoe zit het
met die Chabis van verleden week. Heb
je daar nog een flesje van?

Zeker, en wat denkt u van een glas
sherry vooraf?

Uitstekend, je raadt mijn wensen.

Met een stralende glimlach trok de

gérant zich terug. Graham leunde behaag
lijk achterover in zijn stoel en begon de
andere gasten te bekijken. Hoewel het
nog vroeg was, waren toch al veel tafeltjes
bezet. De meesten van de aanwezigen
schenen te behoren'tot „nieuwe rijken", dat
slag mensen uit de hedendaagse samen
leving, dat het ontduiken van de wet ver-
heven heeft tot een nobele bezigheid, ja
bijna tot een kunst. Te oordelen naar hun
voortdurend gebabbel en het vele gelach
scheen iedereen in een uitstekende stem
ming te verkeren.

Een goudmijn hier, merkte hij op. Wie
is de eigenaar en hoe lang bestaat deze
gelegenheid al?

Ze werd ongeveer 18 maanden ge
leden geopend en het liep onmiddellijk
storm. Fairfax' blik richtte zich naar de
andere kant van de zaal. Ik weet het niet

zeker maar ik geloof, dat die knappe vent
aan de overkant, daar bij die mensen, die
net weg willen gaan, de grootste belang
hebbende in deze beweging is. Hij heet
Gordon Maxwell en ik geloof, dat hij naar
ons toekomt.

Tersluiks opzij kijkend nam Graham de
man, die zich in de richting van hun tafel
tje bewoog op; een opvallend knappe vei"-
schijning in avondkleding, wiens hele wezen
een onmiskenbare welstand verried. Vrien
delijk knikkend naar enkele bekenden,
kwam hij naderbij.

Hallo Fairfax, hoe gaat het jou. Je
bent zeker naar de cricketmatch geweest?
Een opwindend einde hè?

Het was schitterend, antwoordde Mi
chael. Misschien een tikje te dramatisch.
Enkele bejaarde oud-cricketers kregen er
stellig een hartaanval van.

Het spijt me, dat ik er niet heen kon
gaan, maar ik heb de laatste dagen in mijn
boot rondgezwalkt. Het was zo warm in
de stad en ik kreeg opeens behoefte aan
wat frisse lucht.

Geluksvogel, die je bent om zo maar
vacantie te kunnen nemen, merkte Fairfax
op. Wij arme overwerkte ambtenaren en

universiteitsprofessorenMag ik je

misschien even voorstellen aan mijn vriend,
px-ofessor Graham uit Cambridge.

Hoe maakt u het professor, het doet
mij genoegen kennis met u te mogen
maken. Ik zou graag nog even hier blijven
px-aten om meer over de wedstrijd te horen,
maar ik heb helaas beloofd mee naar een

première te gaan. Ik wil niet te laat komen,
want ik ben een soort relatie van de
schrijver.

Graham mompelde enige beleefde woor
den en Gordon Maxwell hief zijn hand als
groet en liep terug naar zijn vrienden. Een
kellner bracht de sherry.

Er heerste even stilzwijgen, terwijl Fair
fax zijn glas opnam en langzaam genietend,
een slokje dronk.

Een wonderlijke kerel, hij intrigeert
me, merkte hij dan op. Ik kan er maar
niet achter komen, of hij tot het goede of
verkeerde soort behoort.

Uit wat voor kringen komt hij vroeg
Graham.

Hij is bookmaker geweest, tenminste
ik geloof dat hij op die xnanier aan zijn
geld is gekomen. Hij doet het nu op groot
scheepse wijze en zit in allerlei zaken
hondenraces, theaters en wat al niet meer.

Je vergeet dit luxueuse, zeer decora
tieve huis.

Dat is zo. Men heeft mij verteld, dat
hij ook hierin geld zou hebben gestoken.
In ieder geval woont hij in de flat boven
dit restaurant, zodat het wel waar zou
kunnen zijn, dat hij hier iets mee te ma
ken heeft. Hij heeft me eens uitgenodigd
om boven iets te komen drinken, maar dat
heb ik met een excuus handig afgewim
peld. Die man behoort nu niet bepaald tot
het soort, waarmee ik nader bevriend zou
willen worden.

Grahams ogen twinkelden.

Als vertrouwensman van een minis

ter moet je naar ik aanneem enigs
zins kieskeurig zijn?

Dat spreekt vanzelf. Bij het geringste
schandaaltje zou mijn hele carrière naar
de maan zijn. Dat zou natuurlijk een na
tionale ramp betekenen.

Nationaal.Een ramp voor de hele
wereld zou het zijn! Als het niet te on
bescheiden is, mag ik je dan vragen, hoe
je met je tegenwoordige baas kunt op
schieten? Naar wat ik gehoord heb, zou
hij de beste van het hele stel zijn.

O, Billy is heel geschikt.

Michael grinnikte.

Hij is in Eton op school geweest. Hij
moet zo nu en dan wel eens meezeilen met
de algemene stromingen en hij laat zo min
mogelijk merken, dat hij van zo goede af
komst is.

Hij hield even op, aangezien de ober de
gebakken tong begon te serveren.

Hij is bovendien zeer intelligent, ver
volgde hij dan. En hij beschikt over méér
pit dan wie van de andere ministers ook.
Het zou me niets verwonderen, als hij nog
eens in Downing Street terechtkwam.

Met jou als zijn vertrouwde hulp is dat
zelfs zéér waanschijnlijk.

Wat ik het prettigst van hem vind, is
dat hij helemaal niet vatbaar is voor bu
reaucratie. Hij volgt zijn eigen lijn, vooral
wanneer zich een bijzonder geval voor
doet. Fairfax' stem klonk beschermend, als
was hij een schoolhoofd, die het over een
veelbelovende leerling heeft.

(Wordt vervolgd),