Het Hek van de Dam. Litteraire fCanttekenin, ien Zelfstandige ff y&sit' PIANO'S te huur ALPHENAAR hoe zal Uw toekomst zijn NILLMIJ van 1859 MUdftmon gr^TE (XPi^ESS 771 20 for fl. 1 C. M. van Hille-Gaerthé 70 jaar Onze puzzle •evebtenen EXAMENOPLEIDING RESA - HILVERSUM Bergjemaarmann In extase Iedereen dronken In de hoofdstad uit J OVER MUZfEK PASTORALE ZATERDAG 12 MEI 1951 3 F. W. VAN HEERIKHUIZEN: „De strijd van Aart van der Leeuw' (1. M. Meulenhoff, Amsterdam). DE FIGUUR VAN Aart van der Leeuw als dichter van het Arcadische, als een zeldzaam benijdenswaardige, die de uitzonderlijke levenskunst zou hebben verstaan zijn vreugden „op te heffen bo ven zichzelve in het blauwe gebied van de mythe" en een lusthof te bouwen hoog boven de wereld in onkwetsbaar-blijmoe- digc vertedering diè Van der Leeuw is een legende, waaraan hij zelf weliswaar vurjg wilde geloven, maar waarvan de be koring aan de grootheid van zijn persoon, van ziin schrijver- en dichterschap, te kort deed. Want achter de lichtvoetige speelman die „met het argeloos hart van een kind en de heilige boeken in ziin ran sel op reis" was, meer dan een half men senleven lang, verschool zich een andere Aart van der Leeuw, een mens in afmat tende strijd gewikkeld met zijn tweespalt, worstelend met zijn verdeeldheid, die zich in zijn gedichten vrijmoediger en daar door smartelijker prijsgaf dan in zijn pro- ja een man wiens persoonlijk „lot" in een heel wat bedenkelijker mate mede bepaald werd door de culturele ontredde ring van de dag dan hij zichzelf bewust was. Voortbouwend op de conclusies waartoe dr. Hulsker in zijn „Aart»van der Leeuw, leven en werk" op grond van een toege wijde studie van werk, biografische gege vens en brieven was gekomen, heeft Van Heerikhuizen een poging ondernomen het beeld van de problematische Van der Leeuw, dat zich in Hulskers proefschrift meer terloops (maar allerminst vaag) af tekent, scherper te omlijnen, fijner te nuanceren, zodat het als het „ware gezicht" van de bucolisch-dromende „vreemdeling op deze aarde" menselijk-gegroefd naar voren treedt. De grote lijn van Van Hee- rikhuizens visie, die afgezien van cri- tiek op détails waartoe dit werk nog al eens stof oplevert alleszins aanvaard baar is, verloopt als volgt: Bedreigd door een maatschappij, die in rationalistische en gerationaliseerde ver splintering allengs te zeer gericht was op nuttigheid en zakelijkheid om voor een volbloed romanticus als Aart van der Leeuw zelfs in de verbeelding een ge meenschap te kunnen ziin waarin hij kon wortelen, vervuld van een onstilbaar schoonheidsverlangen, gedreven door de romantische hang naar het volmaakte, restte hem aanvankelijk niet anders dan de schone droom der verbeelding, om het aardse geluk te bestendigen, waarmee de onbevangenheid der jeugdjaren hem had gezegend. Dat aardse paradijs was hem niet alleen dierbaar, het had niet enkel ziin hart, het was zijn hart, het was zijn levensmogelijkheid zijn enige, zoals hij jaren lang geloofde. Bloemen konden niet schoner bloeien, mensen niet edeler van levensgang zijn, de hemel kon niet klaar der stralen, de aarde niet kruidiger geu ren dan daar, in dat aardse paradijs van zijn hart. Deze hogere werkelijkheid, „milder dan de menselijke" en tederder ook, helderder en gaver, was een droom (en wie behalve Van Schendel droomde en beeldde hem schoner dan Van der Leeuw?) een droom, te licht om de zwaarte van een zo bewogen mensenleven te dragen. Met een bijna halsstarrig optimisme heeft Van der Leeuw er aan vastgehou den, jarenlang, het bekoorlijkste van zijn werk heeft hij er uit gepuurd, met kramp achtige wil heeft hij zijn geloof aan zijn, aan hèt geluk hooggehouden, met zijn hartebloed heeft hij het gevoed, met zijn rijkste verbeelding getooid tegen hei melijk beter weten in. Deze droom was niet enkel een „opvlucht", óók was hij een vlucht, zij het één met sierlijke wiek slag een vlucht voor de ontreddering ADVERTENTIE Als ondernemer of beoefenaar van een vrij beroep hebt U geen pensioen. U moet dus uit eigen initiatief voorzien in de latere behoeften van Uw gezin en Uw oude dag. Nu legt U misschien (voor dat doel?) «f en toe een gedeelte van Uw inkomen op zij. Dat is prachtig I Maar zult U dit ook blijven doen? Met een goed opgesteld levensverze keringsplan zal de verzorging heel wat veiliger zijn; U neemt dan immers op U geregeld premie te betalen. MAAK UW OUDE DAG ZORGENVRIJ I Laat U eens - geheel vrijblijvend Uwer zijds inlichten over de bij Uw omstan digheden passende verzekeringsvorm. Vraag toezending van onze brochure /•Groeiend bezit door levensverzekering Nederlandse Maatschappij van de N.V. LEVENSVERZEKERING - MIJ Paleisstr. 9 - 's-Gravenhage - Tel. 1 84260 Hoofdinsp. te Haarlem L. G. VAN BRINK Kenaupark 21 Telefoon 16795 Instituut voor muziekwetenschap Aan de Rijksuniversiteit te Utrechtzal weldra een nieuw instituut voor de muziek wetenschappen worden geopend, gevestigd ia hét gebouw Brigittenstraat 5. Er bestaat reeds een (overigens klein) instituut voor muziekwetenschappen, dat wonderlijk ge noeg is ondergebracht in een der gebouwen van de veeartsenijkundige faculteit. Het staat onder leiding van prof. dr. A. A. Smijders, doch dit kan door de bekrompen behuizing niet volledig tot zijn recht ko men, ofschoon het zeer ruim gedocumen teerd is en een omvangrijke bibliotheek bezit. om en in hem. Te menselijk voor een vol strekt opgaan in de natuur (welke grote schrijver beschikt nog over de oer-natuur- kracht van een Tolstoi?) te zeer cul tuurmens daarvoor te aards weer van driften om de weg der vergeestelijking ten einde te gaan, werd het „tussenge bied" der dromende verbeelding tot een steeds hachelijker, kwetsbaarder toe vluchtoord; althans voor een leven dat de harmonie zo krampachtig wilde behouden en tot volmaakte eenheid afronden. Angstvallig vermeed Van der Leeuw af gronden zov/el als bergtoppen. Over de eerste sloeg hij de gouden slotbruggen van zijn charmante sprookjesridders, de tweede wuifde hij met zijn zwervershoed een sier lijke groet toe, als teken van heimelijke verstandhouding met het vérre, ijle, lok kende, zonder zich in het onherbergzame te wagen. Hóe hij in stilte streed daarmee en leed daarom, méér nog dan hij zelfs in zijn gedichten heeft uitgesproken, is na deze studie van Van Heerikhuizen geen gissing meer: Van der Leeuw als een moe dig strijder met zijn problematiek, als een bevechter van zijn levensonzekerheid, is zorgvuldig door deze commentator gete kend naar het menselijk „model" dat zich achter het gangbare schrijversportret ver bergt, al vervaagt het beeld jammer ge noeg vaak weer door wijdlopigheid van stijl, door even vermoeiende als overbo dige herhalingen, en beperkte wellicht de stelligheid van eigen levensovertuiging, waarmee Van Heerikhuizen zijn schets opzette, de mogelijkheden der verklaring. Van Heerikhuizen ziet Van der Leeuw in diens laatste levensjaren een goed eind op weg naar ,,de" oplossing. Stellig was de mens die zich aan het schrijven zette van „De kleine Rudolf" niet dezelfde meer die zich eens verdroomde in „Kin derland". „Soms lijkt het me", had hij ge schreven, „dat ik met een roos in de hand een wild bewogen stroom moet overzwem men". Hij waagde die overtocht. Zijn ge luk was gerijpt tot wat hij dichtend een „bittere vreugd" noemde: hij was inner lijk bereid nu „voor de stormwind neer gezegen, te zitten aan de zoom dér we gen". Hij had de moed gevonden de stroom te trotseren én de roos te behouden: tot zelfverloochening in liefde. Gedroomde liefde? Wel speelde hij nog ééns het spel der verbeelding met een „ononderbroken teere, gracieuse en vluchtige charme" (al dus Marsman) in „Ik en mijn Speelman" maar het was ten afscheid. Ook ter ver lossing, dunkt mij, al is zij wellicht niet geheel die, welke in van Heerikhuizens levensbeschouwing de enige en hoogste moet worden geacht. Daar staat de gebochelde kleine Rudolf in Martha's tuin of verschijnt Martha aan het omrankte venster; daar bloeit een late liefde op, zeer reëel, zeer hecht, menselijk warm. Bij genade. Déze erkennend kan men toch ook weer niet zó ver van Van Heerikhuizens standpunt verwijderd zijn. C. J. E. DINAUX ADVERTENTIE Op 17 Mei hoopt dc letterkundige Catha- rina Magdalena van HilleGaerthé haar zevenstigste verjaardag te vieren. Zij werd in 1881 te Zwolle geboren en doorliep de Kweekschool voor onderwijzeressen te Arn hem. Van haar hand verschenen onder meer: Onder het stroodak, Het kabouterhuis, Aan de zonzijde, De plaats waarop gij staat, 't Verstopte huuske, Kool en rozen, Tuintjes, De feesten van Det en Nol, In knop, Levensdagen, Rosarium, In de lente, Hei lige Kerstnacht, Stille wegen, De heg, Achtergrond en Achter het vaartje. Op 17 Mei hoopt de kunstcriticus H. P. Bremmer zijn tachtigste verjaardag te vie ren. Hij was werkzaam als leraar in de praktische aesthetica en publiceerde onder rneer: Inleiding tot het zien van beeldende kunst, Delfts aardewerk in het Rijksmu seum, Vincent van Gogh en een studie over de beeldhouwer Raedecker. De gouden leeuw. Perceel Zijlstraat 87. De gevelsteen die in het perceel Zijl straat 87 zit, is niet oud. Hij is vermoede lijk gemaakt aan het einde van de 18e eeuw. In die tijd was daar ter plaatse het loge ment „de Gouden Leeuw" gevestigd. Dit werd in 1799 opgeheven. Toen is in dat pand een verkooplokaal ingericht. Dit bleef er tot het begin van de 20e eeuw, want toen lieten de notarissen het Veilinggebouw in' de Bilderdijkstraat zetten. De Gouden Leeuw werd kort daarop tot winkel ver bouwd, maar de gevelsteen herinnert nog aan de oude bestemming van het huis. Horizontaal: 1. Vertegenwoordiger in het bui tenland, 8. zo is het, 15. Arabische naam, 16. meisjesnaam, 13. kleinste deeltje van element, 19. in orde, 21. ontgaan, 22. dagaanduiding, 23. bepaalde schoolvorm. 24. fijn weefsel, 26. huis houdelijk artikel, 27. plant, 29. Engeis voor I nieuw, 30. kerel, 31. uitsteeksel aan een rijwiel, 33. iemand van adel, 35. deel van schedel, 36. bijna, 37. huishoudelijk artikel, 38. gewicht der verpakking, 39. plaats in Noord-Afrika, 41. eetgerei, 43. meisjesnaam, 44. zwarte substantie, 46. onbepaald voornaamwoord, 47. bijwoord. 49. ten aanzien, 51. hoofddeksel, 53. ooievaar, 55. het zelfde, 56. aanbod, 57. tegenstelling van ten dele, 58. deel van 'n ontkenning (Frans), 59. stekel, 61. Arabische naam, 62. persoonlijk (afk), 65. deel van het oor, 66. langstuk hout, 68. jonge staat, 70. deel van het tuig, 73. aangesloten personen, 75. hoofdstad in Europa, 77. allen zonder uitzon dering, 78. ministerie, 79. projectiel, 80. bak- instrument, 82. onderdeel, bepaalde zijde, 84. plaats in Noord-Amerika. 85. meisjesnaam, 86. voorzetsel, 83. huishoudelijk artikel, 89. veilig heidsapparaat, 91. zelfde als 54 verticaal, 92. voertuig, 93. krachtbron, 94. meisjesnaam, ,9S. voedsel, 97. bekende figuur uit Franse revolutie, 98. indien, 100. besef, 102. slachtoffer van kapi talistische uitbuiting, 103. afstand in overdrach telijke zin. Verticaal: 1. diep doordringen na doorbraak, 2. naschrift, 3. krachteloos, 4. guitig, 5. figuur uit Griekse mythologie, 6. sluiting van gebed, 7. voorzetsel, 8. dierengeluid, 9. jongensnaam, 10. wondvocht, 11. treurkledij, 12. onverstandig, 13. in de ochtend (Engels), 14. iemand die te diep in het glaasje heeft gekeken, 17. proloog, 20. dier, 23. maand, 25. luiheid dienende, 27. vrou wenverblijf, 23. ledematen van een dier, 30. be kend Nederlands schilder, 32. schrijfgerei, 33. geheel gelijkmatig gebogen voorwerp, 34. meis jesnaam, 35. voertuig, 40. dit laat je gaan als je er niet bent, 42. wandtapijt, 44. kostbaar sieraad, 45. reservoir van stoommachine, 47. rivier in Afrika, 48. gebrek, 50. groet, 51. uit de distri- butietijd, 52. ogenblik, 53. iedereen, 54. veilig heidsapparaat, 55. meisjesnaam, 58. landelijk, 60. grondig, 63. spel zonder woorden, 64. vorm, 66. landstreek in Indonesië, 67. deel van de voet, 69. huishoudelijk artikel, 71. wal. 72. onbepaald voornaamwoord, 73. zonder moed, 74. precies, 75. erg, 76. jongensnaam, 81. cijfercombinatie, 83. plezierige ervaring, 86. afbeelding van lichaam, 87. rekening, 89. bedorven, 90. meis jesnaam, 93. kerel, 95. metaal, 97. bepaalde schoolsoort, 98. klaar, 99. gevreesde instantie tijdens de bezetting, 101. voegwoord (Frans). Oplossingen moeten ingezonden worden aan onze bureaux: HAARLEM, Grote Houtstraat 93 en Soendaplein 37, IJMUI- DEN, Kennemerlaan 154. Oplossingen moe ten uiterlijk Woensdagavond in ons bezit zijn. Wij verzoeken op de enveloppe te schrijven: „Oplossing Puzzle". (S.v.p. geen mededelingen voor redactie of administratie bij de oplossingen in sluiten). De oplossing van het kruiswoordraadsel der vorige week is: Horizontaai: 1. gamelan, 7. snoeven, 13. Eros 14. later, 16. rede, 17. Ike, 19. pet, 21. ree, 22 daar, 25. warm, 27. personaliteit, 29. leek, 30 gems, 32. Edo, 34. bel, 36. Tom, 33. Eros, 40 kanon, 42. mede, 43. pastoor, 44. regenen. Verticaal: 1. geit, 2. ark, 3. moedeloos, 4. es 5. al, 6. nap, 7 set, 8. nr, 9. er. 10. vermisten, 11 Ede, 12. neef, 15. tezamen, 18. bases. 20. kater 23. are, 24. rok, 25. wig, 26. rem, 28. leep, 31 omen, 33. dra, 34. bar, 35. lor, 37. ode, 39. St. 40. Ko, 41. ne, 42. me. De prijzen werden als volgt toegekend: 7,50: mevrouw J. M. ten Bokkel Hui- nink-Paro Kleverparkweg 156, te Haar lem. o,mej. R. Polak Waldeck Pyrmontlaan 20, te Overveen. 2,50: A. Wiedemeyer Stationsweg 67, te Velsen. ADVERTENTIE H.B.5. - Mulo Onderwijzersakte Rekende Schriftelijke Cursus Wie mocht menen, dat de eeuw der ontdekkingen voorbij is, moet zich toch wel schromelijk bedrogen voelen, wan neer hij verneemt, dat het reisbureau Bergmann (van de rondvaarten) er in geslaagd is te ontdekken, dat Amster dam een nachtleven bezit. Een opzien barende gebeurtenis. Terecht bereid om ook anderen van deze heugelijke situ atie te laten profiteren, heeft het reis bureau besloten tours door dit vertier te organiseren ten behoeve van buiten landse touristen. Wij kunnen ons wel voorstellen dat deze gasten hun onge duld nauwelijks kunnen bedwingen na de aankondiging „Amsterdam bij nacht. De meest fantastische tour met grote shows, de duurste nachtclubs, dansmu ziek, cabaret, attracties en plezierige dromen", en dat zij hiervoor gaarne vijfentwintig gulden neertellen. Ook wij trouwens popelden var spanning toen wij dezer dagen zouden gaan deelnemen aan zo'n verrukkelijke braspartij met drank en gedurfde licht zinnigheid. Er zou een geheel nieuwe wereld voor ons opengaan. Zo stapten wij met een nette schei ding in de haren op de Prins Hendrik kade in de autobus, die een gezelschap van 35 Britten langs het vermetel ver maak zou toeren. En wat voor een ge zelschap. Toen onze ogen aan het half donker van de bus gewend waren, zagen wij daar een groep verbeten Angel- saksers en -sakserinnen, wier gemid delde leeftijd naar conservatieve schat ting ongeveer 71 jaar bedroeg. De da mes hadden tweed-jassen en wandel schoenen aan, de hoofden van de heren zaten onder petten en steunden op tus sen de knieën gezette wandelstokken. Zij staarden duister Amsterdam in met de grimmige doelbewustheid van beklim- mers van de Matterhorn. Een stoer en onverzettelijk volk, deze Britten, maar nochtans hups genoeg om de continen tale zonde te gaan aanschouwen. Knorrend trok daarna de bus met de solide eilanders op in de richting van het Rembrandtplein en onmiddellijk dook de reisleider op, een vlotte man, die zich achter een kleine snor had op gesteld. Op uitermate opgewekte toon kortte hij de tijd door enige medede lingen te doen betreffende het aantal palen, waarop het Centraal Station en het paleis gebouwd zijn. Daarna begon het nachtleven (het liep al tegen half tien) in de bar Place Pigalle met het serveren van één glaasje bessen aan de dames en één glaasje genever aan de heren, dit laatste ter kennismaking met de nationale drank en de uitermate onfortuinlijke gewoonte om deze na het eten te nuttigen. Inmiddels spiedden de heren zorg vuldig in het rond om een dame te ont dekken, wier costuum in luchtigheid zou kunnen wedijveren met dat van de schone op het reclame-biljet. Ook deze sociologische interesse bleef echter on bevredigd en gehoorzaam troepten de bejaarde nachtvlinders weer in de tou ring-car, die hen in Extase zou brengen. Daar kregen zij, nadat de obers na een half uur opgemerkt hadden, dat er vijf- en dertig mensen waren binnengekomen, een cocktail, waarvan de samenstelling al even verrassend was als de ontdek king van het nachtleven. Er begon zich enige prikkelbaarheid in het gezelschap te manifesteren, die kenbaar werd ge maakt door licht getik met wandel stokken op de vloer, maai- gelukkig kwam een Franse chansonnière een paarsige Schot op de kalende schedel kussen, een activiteit die hij verdroeg met een gezicht alsof hem het been zon der verdoving werd geamputeerd. Om vooral maar niets te missen, werd weer spoedig opgebroken voor een be zoek aan een ander établissement, gevestigd in de Beethovenstraat, waar een champagne-cocktail zou wor den genuttigd. Nu is de afstand van het Leidseplein naar de Beethovenstraat zonder moeite in vier minuten af te leggen, maar aangezien benzine goed koper is dan consumpties, had de reis- leiding een route geprojecteerd, die aanvankelijk over Harderwijk scheen te leiden, maar tenslotte via de Ber- lagebrug voerde. Dit gaf ook de trip leider de tijd enige propaganda voor het vaderland te maken. Hij zei de na melijk te veronderstellen, dat er mo gelijk mensen waren, die buiten de be taalde consumpties nog iets voor eigen rekening wensten te gebruiken, een ver onderstelling, die gezien de hoeveelheid van het gebodene, van veel begrip ge tuigde. Daarna gaf hij als zijn mening te kennen, dat sommige van de deel nemers mogelijk Italië hadden bezocht, ervan op de hoogte waren, dat men daar wel eens bedrogen werd, en dat men er rekening mee moest houden, dat zulks hier ook gebeurde. Hij vroeg daarom alle extra-bestellingen over zijn per soon te laten lopen aangezien bedrog dan uitgesloten was. De Britten leken hierop nog meer dan vroeger de Euro pese éénwording voor te staan. Zijn rede had mede tot gevolg, dat de meeste bezoekers de portier met nauw verborgen wantrouwen passeerden en er de jas maar bij aanhielden, hetgeen het établissement direct een fleurig as pect verschafte. De consumptie kwam, maar stamde blijkbaar uit een slecht champagne-cocktail-jaar en was boven dien van een zo opvliegend karakter, dat hij meteen ruzie begon te zoeken met degenever uit Place Pigaile en het sinaasappelsap uit Extase. Toch was er wel stemming in het gezelschap, zij het dan dat deze het meest die bij een uitvaart van een geacht stadgenoot benaderde. Morrend en met een op het laatste mo ment verloren geloof in het leven be gaf men zich aan boord van het ge zamenlijk transportmiddel voor de tocht naar het Casino, het eindpunt. Dit was wel een slimme zet, want het Casino lijkt zelfs voor een niet-Amster- dammer wel wat op een echte nacht club. Het is in ieder geval tot vier uur open, al is dat met het goederenstation „Gelieve de dame niet te verbran den" van Christopher Fry, vertaald door Michel van der Plas wordt he den en Maandagavond door het A.T. G. opgevoerd in de Stadsschouwburg. Cruys Voorbergh heeft de regie. Zaterdagmiddag is er een matinee van het blijspel „Ze kregen wat ze wilden" met Louis Saalborn. Dins dagavond komt de Haagse Comedie met „De Revisor" van Gogol onder regie van professor Scharoff. De Nederlandse Opera brengt Zon dagmiddag zowel „Cavalleria Rusti- cana" als Paljas voor het voetlicht. Maandagmiddag staat Rigoletto van Verdi op het programma en Don derdag „Carmen" van Bizet. Operaliefhebbers kunnen vanavond en de beide Pinksterdagen ook in Carré terecht waar solisten, die mee gewerkt hebben aan voorstellingen in het Scala Theater te Milaan aria's en duetten uitvoeren uit populaire werken vani het Italiaanse répertoire. De studentenbioscoop Kriterion ver toont „De grote parade" van 1915 door Charlie Chaplin, met Neder lands commentaar van L. J. Jor- daan. In Alhambra kan men „Ja dat is Parijs" gaan zien, met Pierre Brasseur en Gérard Philipe tussen vele andere sterren. De Uitkijk geeft de première voor Nederland van „De gouden madonna", een film van Ladislas Vajda. Het blijspel Abie's Irish Rose" ■met Johan Elsensohn en Max Tail leur in de Kleine Komedie aan de Amstel wordt thans opgehdsterd met „levende muziekonder leiding van John Brookhouse. Twee zalen van de ruimte, gewijd aan de permanente tentoonstelling „De vijf generaties" in het Stedelijk Museum, zijn ingericht met werken mm Chris Beekman, die weldra 65 ja: r zal worden en van Piet Wieg man die verleden jaar deze leeftijd bereikte. Dc tentoonstelling van werken van tien Belgische beeld houwers is met veertien dagen ver lengd. ook het geval. Daar is echter geen mu ziek. De braspartij werd hier besloten met de vierde en laatste consumptie en toen was iedereen dronken. Slaap dronken wel te verstaan. Mochten er ondernemende Haarlem mers zijn, die ook soortgelijke tours willen organiseren, dan verwijzen wij hen naar de hieronder volgende verdeling der kosten: Genever 50 cent; cockiail I f 1.50; cocktail II f 1.50; eindconsumptie f 2.bus (p.p.) f 2. tellen en opnoemen van aantal heipalen Centraal Station en Paleis op de Dam f 17.50. Tezamen f 25. Mochten er ondernemende Haarlem mers zijn, die de tour wensen mee te maken, dan verwijzen wij hen eveneens naar deze cijfers. BOEDA Beethoven zag in alles en iedereen weerspannigheid behalve in de natuur. Zijn eigenlijke werkkamer was het land schap; daarin was hij vrij. Buiten sprak niemand met hem, werden geen zaken ge daan, waren er geen gewichtigheden, geen onbetrouwbaarheden, geen misverstanden, geen bemoeizucht of andere narigheden die de stad meebrengt. Hij leerde zijn ge hele leven niet al deze stoffige en hinder lijke dingen in de samenleving met luch tigheid te beoordelen; hij bleef zich erge ren en hield niet van de mensen. Hij was wel herhaaldelijk verliefd maar werd ook herhaaldelijk teleurgesteld. Hij was dan af en toe blind en goedgelovig en ver speelde zijn goede hart ook aan boosaar dige familieleden. Hij verwachtte altijd overal vrijheid en frisse lucht, maar altijd vergiste hij zich weer. Toen hij na een dei- vele verhuizingen een juist gehuurde ka mer binnenkwam, ging hij voor het ven ster staan en vroeg aan de hospita: waar zijn de bomen? „Bomen hebben wij bij dit huis niet", was het. antwoord en Beet hoven ging meteen verstoord de deur uit, mompelend: ik houd meer van bomen dan van mensen. Niemand zal ooit weten hoe zeer de vurig-levende man over dit alles met zich zelf gestreden heeft. Hij was niet kinderlijk, niet naïef, maar hij had nu eenmaal andere dingen aan het hoofd aan alle andere mensen en hij kon zich niet schikken. Tegelijkertijd was hij de groot moedigste mens die men zich denken kan en er zijn zeer vele mededelingen die zijn edelaardigheid, zijn eenvoud en zijn teder heid bewijzen. Zijn vitaliteit en zijn humor waren ruig en hartelijk en hij moet het goed gemeend hebben toen hij in zijn testament schreef dat hij geen mensenhater was. Hij was twee-en-dertig jaar toen hij dit testament maakte; hij verweet zijn neerslachtigheden aan zijn doofheid, aan de eenzaamheid waartoe hij door dit gebrek gedwongen was. In een doods-droeve stemming onder invloed van zijn doofheid is de klacht van zijn testament geschreven, maar men kan er zeker van zijn dat zijn eenzaamheid niet alleen door zijn doofheid veroorzaakt werd. Hij was geen grote-stadsmens; ik zou niet weten in welke der kringen waar in hij dan af en toe verkeerde, hij zich gelukkig voelde. Liever dan in Bonn, Ber lijn of Wenen denk ik mij de componist in de Vlaamse landouwen, in het land der Breughels en van Rubens. Er zijn talloze plaatsen in zijn werken vooral de energiek dansende passages welke een geheel ander karakter openbaren dan de wereld waarin hij geplaatst was. Hoe het zij, hij wilde niet in de stad zijn, hij wilde buiten zijn, in Gods vrije natuur. Vol gens zijn eigen woorden: Niemand op aarde houdt méér van het land; bossen, bomen en rotsen geven de weerklank die de mens nodig heeft. Elke boom schijnt te zeggen: „Heilig, Heilig! De gedachte aan een symphonie, die als een wandeling in de vrije velden zou klinken hield Beethoven al enige jaren bezig. Er is wel veel muziek van de meester te noemen die van zijn liefde voor de natuur getuigt, maar het sterkst spreekt in dit opzicht ongetwijfeld de zesde Sym phonie. Het is curieus in zijn aantekenin gen te lezen hoe hij beurtelings de hoor ders wil duidelijk maken wat het werk betekent en verwacht dat zij geen inlich tingen nodig hebben. Hij ontwierp name lijk in zijn schetsboeken enige titels, bij voorbeeld: „Sinfonia caracteristica of een herinnering aan het landleven". En el ders: „Men zal geen titels nodig hebben om te erkennen dat de algemene intentie is meer een kwestie van.gevoelen dan van schilderen in klanken" Ten slotte plaatste hij toch enige mededelingen in de parti tuur, onder andere „Vrolijk samenzijn der landlieden" en: „Onweer, storm"; ten slotte: „herdersgezang en opgewekte en dankbare gevoelens na de storm". De grote populariteit dankt deze Pasto rale symphonie zeker aan het duidelijk- sprekende karakter. Het blijft een roman tisch genoegen zich te verbeelden dat men buiten is en te ondervinden hoe prachtig de aard dezer muziek verwant is aan de vriendelijke majesteit en de grootse inti miteit der natuur. In hoge zin is deze Symphonie primitief en kinderlijk; een bredo oase in Beethovens getourmenteerd leven, maar ook een blijvende oase in de ontwikkeling der muziek na Beethoven. Dat juist Beethoven, die zo scherp in al zijn muziek allerlei heftigheden ontlaadde, deze vreedzame muziek schreef, is een wonder op zichzelf. In 1817 schreef Beethoven aan Frau Streicher: „Wanneer gij te midden van die oude ruïne zijt, vergeet dan niet dat Beet hoven daar vaak heeft vertoefd, en als ge door die stille dennenbossen wandelt, herinner u dan, dat ik'daar dikwijls ge dicht, of, zoals men zegt, gecomponeerd heb". HENDRIK ANDRIESSEN ADVERTENTIE PIANOHANDEL Kruisweg 49 - Haarlem - Tel. 11532 REEDS GROTE BELANGSTELLING VOOR ZOMERSPELEN TE MELBOURNE Voor de Olympische Spelen van 1956 in Melbourne blijkt thans reeds grote belang stelling te bestaan. De vice-voorzitter van het Australische Olympisch Comité, Weir, is op het I.O.C.-congres te Wenen door tal rijke leden bestormd met vragen. Weir verklaarde, dat de ligging van Australië en de daaruit voortvloeiende hoge vervoerskosten ongetwijfeld van invloed zullen zijn op het aantal deelnemers, doch hij zeide er geen moment aan te twijfelen of alle door het I.O.C. erkende landen, Rus land inbegrepen, zullen in 1956 in Australië vertegenwoordigd zijn. Het woord „amateur" Inlichtingen van enkele I.O.C.-leden bij het congres te Wenen wijzen er op, dat de moge lijkheid niet is uitgesloten, dat de Inter nationale Athletiek Federatie binnenkort voorstellen zal doen. het woord „amateur" in de statuten van het I.O.C. te vervangen door een uitgebreider en duidelijker om schrijving van wie wel en wie niet aan de spelen mogen deelnemen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1951 | | pagina 5