Neem toch de beste Chocolade- Vraag toch Union Chocarré's Vó
i
-Clowntje Rick
Geheime opdracht
„Gelieve de dame niet te verbranden
SZvierde lustrum met
/;De gecroonde leersse"
Wie vermist een rijwiel?
Verkeersweek in Juni
Diaconessen-Wijkarbeid
in Haarlem
Lezing over Franse gebergten
Afscheid A. P. M. van Riel
Hevig onweer
boven Gelderland
LOCOMOTIEF
RIJWIELEN
ff A. BOTTELIER - AERDENHOUT
Paard op hol
Voorjaarsconcert Haarlems
Christelijk Mannenkoor
Voor ile kinderen
„Spoor en Tram" nam afscheid
van de heren Joustra en
Landskroon
feuilleton
VRIJDAG 25 MEI 1951
HAARLEMS DAGBLAD: - OPRECHTE HAAKLEMSCHE COURANT
In de grote zaal van het gebouw St. Bavo
heeft de toneelgroep van de personeelsver
eniging „Sociale Zaken" gisteravond haar
eerste lustrum gevierd met de opvoering
van een tweetal toneelstukken, van welke
vooral het laatste de vastenavondklucht
De gecroonde leersse" van Michiel de
Swaen (1621-1688) voor dilettanten een
«ewaagde greep was. De tekst, toch al
moeilijk door de rijke verscheidenheid van
verouderde woorden en zegswijzen, bevat
bovendien tal van lange en uiterst inge
wikkelde monologen en stelt daarenboven
nog, a's alle hoerten van deze aard, zeer
bizondere eisen aan rhythmische dictie en
aan bijbehorende mimiek en gebaren. Re
gisseur Cees van Dijk had de sfeer van deze
bonte zeventiende-eeuwse klucht hier en
daar voortreffelijk gerealiseerd: de schrans-
partij van het Brusselse schoenlappersgezin
met Keizer Karei als onvermoede eregast
b.v. was door zijn vaardige mise en scène
een Breugheliaans festijn geworden zoals
men het zich nauwelijks bonter, echter en
stijlvoller had kunnen wensen. En zo zag
men meer uitstekende fleurige tafreeltjes,
die. mede dank zij de costuums en de frisse
décors (alleen het moderne achterdoek van
het schoenlappersintérieur viel danig uit de
toon!) een feest voor oog en oor werden.
Dat de dialoog - en vooral de flitsend-rake
maar ellenlange alleenspraken - enkele
malen moeilijkheden opleverde (vooral in
het vierde tafereel moest de souffleur
voortdurend - en zelfs met stemverheffing
te hulp komen) was wel te verwachten,
maar tempo en handeling leden daar ge
lukkig maar weinig onder. Over het alge
meen was het een zeer aannemelijke op
voering met Cees van Dijk als de schoen
lapper, Willv Visscher als diens dochter en
Sjoerd Booi als de afgewezen mimiaar als
uitblinkers, 's Keizers lijfwacht (Bas Blij-
ker) heeft een uitstekende dictie, maar
had in houding en gebaren wat martialer
kunnen zijn; Tine den Hartog als het
schoenlapperswijf demonstreerde een goe
de plastiek en Henk van Riezens Karei V
was zoal geen keizerlijke figuur, in ieder
geval een waardige brasser. De proloog-
zegger was bepaald onvoldoende.
Voor de pauze voerde het gezelschap een
klucht van Marcel Dubois, „Mijn vriend
Leonard,", op, een vrij onbetekenend blij
spelletje dat echter dank zij de aardige
typeringen van Carel Schouten, Ada Ree,
Cor Hoetmer en enkele anderen veel bij
val mócht oogsten. H. C.
ADVERTENTIE
Slen-Stwice
Vtilpenhoudets - Repa'ralirs
Zöchérstra&t 79 Telefoon IÏI29
ADVERTENTIE
ruim
20 stuks
per ons
Aan het bureau van politie aan de Sme-
destraat te Haarlem is een aantal rijwielen
aanwezig die in de loop van het vorig jaar
door de politie onbeheerd op straat zijn
aangetroffen en die tot nu toe door de
eigenaars niet zijn afgehaald.
Degenen, die een rijwiel vermissen, wor
den op morgen Zaterdag 26 Mei tussen
15.00' en 18.00 uur en op Maandag 28 Mei
tussen 18.00 en 20.00 uur in de gelegen
heid gesteld deze rijwielen voor eventuele
herkenning te bezichtigen.
Van 11 tot 16 Juni zal een verkeersweek
worden gehouden. „Veilig verkeer" in
Haarlem heeft zich vooral tot de leerlingen
van middelbare scholen gewend, die door
middel van aanplakbiljetten en ander
propaganda-materiaal gewezen worden op
de nieuwe verkeersregels.
Ouderavond Rijkskweekschool
Donderdagavond kon de voorzitter der
oudercommissie, mr. G. C. Bijleveld, aan
de leerlingenvereniging en de school een
prachtige toneelinstallatie aanbieden.
Ouders en leerlingen hadden in vacantie-
tijd dit fraaie geschenk zelf vervaardigd.
Namens het bestuur aanvaardde Helmi
Krauweel deze uitbreiding van het bezit
en de toneelgroep van de kweekschool
toonde direct daarna welk een groot ge
bruik zij er van kon maken. Onder
regie van de heer J. W. Fossen voerde
ze ,,De metalen Eva" op, een komedie van
Leo Stip en Henk Bakker, die kostelijk
was en, vooral door de jongedames, su
bliem werd gespeeld. Een woord van
hulde werd door mr. Bijleveld met het
volste recht gebracht aan de enthousiaste
acteurs, actrices en de grote schare be-
reidwilligen, die op één avond zo'n toneel
en zo'n toneelstuk hadden gaschonken.
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 24 Mei 1951
GEHUWD: 24 Mei, F. de Vries en F. Mol;
J. Cousijn en M. A. Bol; J. van der Laan en
T. Kleinhuis; C. Seelmeijer en E. Steenkist;
E. J. Reichenfeld en T. van Braam; A. Groot
en S. C. van Uden; J. de Vries en J. J. Koen,
BEVALLEN van een zoon: 19 Mei, T. H.
BorstPudney; 20 Mei, N. J. HeerensVen
del; 23 Mei, L. M. Stevens—de Vries; A. van
der PeijlElfering; T. D. BakSmeding; 24
Mei, C. J. VisserVisser.
BEVALLEN van een dochter: 20 Mei, E. A.
Schuurmanvan Pelt.
OVERLEDEN: 22 Mei, B. Voetberg, 83 j.,
Jansstraat; 23 Mei, D. van der Heijden, 85 j.,
Zaanenstraat.
ADVERTENTIE
„MIJN EERSTE COSTUUM
WAS VAN SCHOUS."
Als Schous voor de kleding van Uw baby
zorgt, is Uw kindje goed af. Nergens
vindt U leukere modelletjes, ruimer sor
tering en aantrekkelijker prijzen.
5pDE GROENMARKT 16-.M HAARLEM TELEFOON 11266
Uit het jaarverslag
Aan het jaarverslag van de centrale
commissie voor Diaconessen-Wijkarbeid
te Haarlem over 1950 ontlenen wij:
Zuster Aaltje Waanders, arbeidende in
de wijk Heemstede-Noord, is op 1 Sep
tember vervangen door zuster Greeth van
den Ende, wier taak in het Diaconessen-
huis weer door zuster Aaltje is overgeno-
riten.
ïh? 10 zusters, in een paar wijken bijge
staan door een verpleeghulp, hebben te
zamen 43.722 bezoeken afgelegd, weinig
minder dan in 1949, toen 12 zusters 44.284
maal de zieken in hun huizen bijston
den. Hieronder zijn 40.738 bezoeken aan
verzekerden (vorig jaar 38.354), terwijl
er 1470 geheel gratis-bezoeken door cie
zusters zijn afgelegd. Daar dit' getal het
vorig jaar nog 2893 Was, blijkt ook hier
uit, dat er meer gezinnen tot contribueren
aan onze wijkarbeid zijn overgegaan.
Ook de poliklinische hulp en het regel
matig uitlenen van verplegingsartikelen
werd dit jaar voortgezet.
De rekening en verantwoording sluit
dit jaar met een totaal bedrag van
f34.701.12 (vorig jaar 34.725.65) en een
nadelig saldo van 545.03 (vorig jaar
940.34).
Gewezen wordt op de duurte der tij
den, die zowel in de toelagen der zus
ters als in haar pensionnering tot uiting
heeft te komen. Het verheugt, dat de ste
delijke regering, hiervan op de hoogte,
de gemeentesubsidie dit jaar wil brengen
van 750 tot 1000 per zuster. Zonder
deze hulp zou het. niet mogelijk zijn ge
weest, en nog minder in de toekomst
mogelijk zijn, dit werk voort te zetten.
Maar, zo wordt betoogd, ook van andere
zijde zal de steun moeten worden ver
hoogd.
Voor „Les conférences frangaises" heeft
gisteravond in de aula van de H.B.S. A de
Brusselse advocaat Fernand Cuvelier een
lezinggehouden over het Massif Central,
de Causses en de Cévennes drie gebergten
in Frankrijk, die voor de Nederlandse toe
rist eigenlijk nog onontgonnen terrein zijn.
De heer Cuvelier, die naast zijn juridische
studies ook nog kans heeft gezien de doc
torstitel in de geschiedenis en de geogra-
phie te halen, gaf zijn toehoorders een
schat van bijzonderheden mee, zowel van
geographische als van folkloristische en
toeristische aard en zijn lezing zal zeker bij
velen het verlangen hebben doen opkomen
om zich zelf te gaan overtuigen van de
nog onbedorven schoonheid dezer geberg
ten grillig gevormd door vulkanische in
vloeden in vroeger tijden. De spreker illus
treerde zijn betoog met lantaarnplaatjes
en een prachtige kleurenfilm, die wel zéér
in de smaak viel.
Donderdagmiddag heeft de heer A. P. M.
van Riel, die zoals wij mededeelden, eervol
ontslag gevraagd en gekregen heeft als
directeur van het Gewestelijk Arbeidsbu
reau te Haarlem, afscheid genomen van
het personeel en de commissie van advies.
Aan de heer Van Riel werden enige ge
schenken aangeboden als herinnering aan
de tijd dat hij in Haarlem gewerkt heeft.
Daarbij werden hartelijke woorden gespro
ken waaruit bleek dat men het heengaan
van de heer Van Riel betreurt.
Wie verloor een gouden broche?
De Haarlemse politie vraagt: Wie heeft
enkele jaren geleden een gouden broche,
pijlvorm, bezet met diamantjes, verloren?
De eigenaar kan zich vervoegen aan het
bureau van politie Smedestraat, afdeling
recherche.
Deze broche is eerst thans als gevonden
voorwerp aangegeven.
Bejaarde vrouw in Ede
door bliksem getroffen
Hedenmorgen is een groot deel. van de
provincie Gelderland geteisterd door een
zeer zwaar onweer. Omstreeks half twaalf
werd een der hoogspanningslijnen van de
Provinciale Electriciteits Maatschappij ge
troffen, waardoor een groot deèl van
Gelderland stroomloos werd.
In Ede, waar de bui geruime tijd bleef
hangen, werd de 70-jarige weduwe S. van
Roekei, die zich met haar dochter naast
haai- woning aan de Otterloseweg bevond,
door het hemelvuur getroffen. Zij was op
slag dood. Haar 22-jarige dochter werd
eveneens getroffen. Zij werd in bewuste
loze toestand naar het Juliana-ziekenhuis
te Ede vervoerd.
ADVERTENTIE
wKmlMmÊÊmÈÊÊmk
ZanJvf!ortsel. 158 - Tel. 26113
Op de Bockenrodeweg te Aerdenhout is
Donderdagmorgen om kwart voor negen
een paard, dat voor een melkwagen ge
spannen was, op hol geslagen. Het dier
rende de Boekenrodeweg, de Oosterduin
weg en de Rijnegomlaan af. Een groente
boer slaagde er in het hollende paard in
de Rijnegomlaan tot stilstand te brengen.
De wagen sloeg tegen een boom, die even
als de melkkar danig werd beschadigd. Er
deden zich geen persoönlijke ongelukken
voor.
Teraardebestelling
mej. J. A. van Vliet
Vanmorgen had op de Algemene Be
graafplaats aan de Bergweg te Bloemen-
daal de teraardebestelling plaats van het
stoffelijk overschot van mejuffrouw J. A.
van Vliet, die 28 jaar als kraamverzorgster
in de gemeente is werkzaam geweest.
Zuster Van Vliet was een bekende figuur
geworden vooral in de wijken .Bloemen-
daal, Overveen en Aerdenhout.
Namens de vereniging voor Kraamvrou
wenverzorging te Bloemendaal voerde dok
ter H. D. G. A. Immink, voorzitter van die
veréniging, in de aula van de begraaf
plaats het woord.
Zaterdag zullen twee aanvullingsdeta
chementen voor de Belgische en Nederlandse
eenheden in Korea te Rotterdam worden
ingescheept. Het vertrek uit de haven is
bepaald op 13.00 uur.
Haarlems Christelijk Mannenkoor gaf zijn
voorjaarsconcert met medewerking van de
sopraan Ankie van Wickevoort Crommelin,
de pianist Hans Schouwman en de Haagse
jeugd-dameskoren Juliana en Jubilate,
waarvan de dirigent Bernard Verboom
eveneens de muzikale leider is.
Verboom is er in geslaagd een eigen
stempel op het zingen van het mannen
koor te drukken. Met vermijding van alle
„rührseligkeit", die soms haast in het te
gendeel verkeert en dan wel een tikje te
nuchter aandoet, wordt correctheid en hel
derheid betracht, die door een preciese
nuancering kunstmatig verwarmd wordt.
Dit was althans de indruk die wij kregen
van de eerste nummers, zowel van het
Wilhemus, als van Palestrina's O bone Jesu
en Diepenbrocks Veni Creator voor man
nenkoor a capella. Dit resultaat mag voor
het ogenblik hoogst bevredigend worden
geacht, te meer omdat blijkt dat intonatie
en samenklank er gunstig door gediend
worden. Het volgende koornummer
Nachtgesang im Walde van Schubert (dat
uitgevoerd werd met pianobegeleiding ter
vervanging van het oorspronkelijke accom
pagnement van vier hoorns) kreeg als
vanzelf door zijn romantisch sentiment iets
meer aan natuurlijke uitdrukking, net ge
noeg om zonder enige overdrijving heel
mooi te worden. Het mooie koorwerk werd
met zeer verzorgde klankverscheidenheid
gezongen. Roeske's tijdzang kan het zonder
een dosis pathos niet stellen; de goed be
doelde maar onbezielde coiTectheid in de
eerste helft deed dan ook wat vlak aan,
doch de geest die levend maakt kwam in
het tweede deel over de zangers en deed
het stuk waardig besluiten. Het negei-lied
'.'Deep river" klonk mede heel fraai in een
beheerste samenklank. De puntige voor
dracht van Roeske's bewei-king van „Ik heb
mijn wagen volgeladen" behaalde een ver
diend succes dat tot herhaling noopte. Ten
slotte werd zeer verdienstelijk het Solda
tenlied uit de Heiligerlee-Cantate van
Zweers gezongen.
De jonge dames uit Den Haag, allen uni-
foi-m in grijs toilet, gaven een zuivere en
correcte uitvoering van Psalm 23 van
Schubert. Een beetje meer gevoeligheid in
de klank zou aan de sfeer van Schubci'ts
heerlijke muziek geen kwaad gedaan heb
ben.. In Gesang auf Fingal van Brahms
werd daarentegen een zuivere synthese be
reikt. Het klonk netjes en beschaafd. Ver
der zong het jeugdkoor met succes een
paai- Hollandse liedjes.
Ankie van Wickevoort Crommelin ver
tolkte een uitgebreid liederenprogramma,
waarin twee psalmen van Constantijn
Hüygens en een paar geestige liedjes van
Telemann opvielen. Hans Schouwman be
geleidde de zangeres en de kox-en met veel
distinctie. JOS. DE KLERK
ADVERTENTIE
Als Uw maag in lichtelaaie staat -
of brandend zuur U naar de keel stijgt
dan breftgen een paar Rennies tabletten
dadelijk uitkomst. Geen wonder, dat tien
duizenden verbruikers in alle beschaafde
landen van de wereld zweren bij dit prettige
middel. Rennies zijn nog smakelijk ook en
simpel om in te nemen. Gewoon maar laten
smelten op de tong, zonder water of wat ook.
Nu zijn de Rennies ook één voor één verpakt,
om de mensen te gerieven, die zo graag altijd
Rennies bij zich steken om altijd en overa;
gewapend te zijn tegen de verschrikkingen
van brandend maagzuur. Rennies zijn ver
krijgbaar bij alle Apothekers en Drogisten.
Voorzichtig sloop Tripje de gang door, met de lantaarn en de pook. Als er soms een
inbreker mocht zijndan zou hij die wel eens^even aan z'n verstand brengen, dat hij
niets in huis had te maken!
Maar jawel.het is te begrijpen, dat die inbreker ook niet gek iuas. Die hond maakte
zo'n verschrikkelijk misbaar, hij begreep wel, dat iedereen in huis er wakker van
zou worden. Nee, hij vond het verstandiger, om maar gauw de plaat te poetsen! Zijn
plan was helemaal mis gegaan!
Snel kroop de man door hetzelfde raam naar buiten, en toen zette hij het op een
lopenHij ^oas veel te bang, dat men hem te pakken zou krijgen en hij had heus
geen zin, om in de gevangenis te komen!
Toen Oom Tripje dan ook het hele huis doorgegaan was, zag hij wel dat de vreemde
inbreker op de vlucht gegaan was. Hij sloot het raam, dat nog openstond en keek
overal rond. Maar gelukkig, er iuas niets gestolen!
Krulletje kwispelde trots met z'n staartje. Tripje schudde zijn poot.
„Goed zo, Krulletje.... je bent 'n braaf, waaks hondje, hoor".
Christopher Fry behoort tot het type
schrijvers, waarvan Nijhoff in een bekend
vers heeft gezegd: de dichter hoort in ieder
woord geboorten van litteratuur. Talrijke
verrassende invallen, wendingen van een
speelse vex-beeldingskracht, leiden bij hem
tot vaak brillante parafx-asen. Soms boort
hij ergens een gedachte aan waarover hij
niet raakt uitgepraat eer de opwellingen
van zijn bewegelijke fantasie zich tot een
gesloten reeks van grillige doch mysterieus
samenhangende beelden heeft gekx-istalli-
seerd. In zekere zin kan men dan ook zijn
gisteren door het Amsterdams Toneelgezel
schap te Haarlem vertoonde vooi-jaarsbou-
tade „Gelieve de dame niet te verbx-anden"
(The lady is not for bux-ning) beter waar
deren als woordenspel dan als toneelstuk.
Dat is trouwens de vooi-naamste reden
waarom het misplaatst genoemd moet wor
den ik schreef het reeds naar aanleiding
van Venus bespied" hem als de moderne
Shakespeare te beschouwen, al zou men uit
zijn wex-k met gemak een bloemlezing van
„gevleugelde" woorden kunnen samenstel
len. Inderdaad gevleugelde, want het ge
beurt dikwijls dat, om een ander gezegde
van Nijhoff te lenen, de woorden zich „los
zingen van hun betekenis" en verder
zweven, als een soort hemelse muziek die
echter nooit het contact met de aai-de ver
liest. Fry hanteert zijn taal als een lasso,
die hij slingei-t in de natuurlijke gebieden
van tijd en ruimte om er begrippen en ge
voelens mee te omcirkelen op een nieuwe
manier, die niet zelden verrukkelijk is.
Geen wonder dan ook dat hij de hoofdper
soon, de gewezen solda,at Thomas Mendip,
in het eerste bedrijf laat uitx-oepen: „Wat
een heerlijk ding is de metafoor!"
Maar met Shakespeare heeft dit echter
weinig te maken. Vrijwel nergens draagt
de taal rechtstreeks bij tot het tekenen van
karakter of situatie. Wel indirect, want er
wordt en dat is hoogst belangrijk een
sfeer door opgeroepen, die alles aanneme
lijk maakt, die als het moet het onwaar
schijnlijke tot superbe logica vei-heft. Doch
men gelooft het slechts bij de gratie van
de taaldronkenschap, in de roes van de
dichterlijke vreugde. Misschien mag ik hier
enkele passages aanhalen uit het artikel
dat ik schreef na de première van „Venus
bespied": Deze overwoekering van het
wezenlijke door de versierselen is in
strijd met het wezen van het toneel, dat
zijn welvaart dankt aan de uiterste econo
mie der middelen. Een ander gevolg is een
zodanige expansie van het woordgebruik,
dat naarmate de omvang van het gesproke
ne groeit, de inhoud verdunt althans in
dramatisch opzicht. En daar gaat het om.
„Gelieve de dame niet te verbranden"
(de vei-taling van de titel is niet bijster
geslaagd, maar het is moeilijk een betere
te vinden) blijft niettemin een even heer
lijk als origineel bedenksel, dat veronder
steld wordt zich af te spelen in het jaar
1400 of daaromtrent. Het is een lentestuk,
het eerste deel van een cyclus over de vier
jaai-getijden van het menselijk leven, als
het ware in ontluikende vorm geschreven.
Het behelst de verwonderde ontdekking
van het bestaan en tenslotte de jubelende
bevestiging daarvan. De hoofdpersonen
zijn de levenslustige Jennet Jourderhayne,
die men verdacht van hekserij tot de brand
stapel wil vei-ooi-delen en de soldaat Tho
mas Mendip, die in levensmoeheid een
moord verzint en hardnekkig op de dood
straf aandringt. Was in „Venus bespied"
de rijpe appel het symbool, hier is het de
goudgele narcis, de trompetter van de
wedergeboorte:
Onbevredigende bezetting
De voorstelling had plaats onder regie
van Cruys Voorbergh, die zelf op schitte
rende wijze de kleine rol van de vioolspe
lende kapelaan vervulde, de enige acteur
overigens die het tintelende van de tekst
wist te bewax-eix. De eei-lijkheid gebiedt te
zeggen dat de kwaliteit van de opvoering
nogal ver beneden die van het stuk bleef.
Misschien zijn er verschillende oorzaken
Repetitiefoto van „Gelieve de dame niet
te verbranden" met in het midden op de
achtergrond Johan Schmitz en naast hem
zittend Hetty Beck.
voor aan te wijzen, zoals bij voorbeeld een
onmiskenbare onderschatting van de evo
catieve macht van de poëtische voertaal,
ook als er slechts een prozaïsche betekenis
aan ten grondslag ligt. Maar wezenlij kei-
dunkt mij de absoluut verkeerde bezetting.
Johan Schmitz is in wezen een pathos-
speler. De ironie gaat hem veel minder af,
althans niet flitsend en scherp genoeg. De
enigszins geforceerde beheersing van zijn
stem maakte zijn optx-eden bovendien on
duidelijk.
Elise Hoomans, een actrice die ik in het
ernstige of theatrale genx-e ten zeerste pleeg
te bewonderen, zette haar tekst veel te
zwaar aan. En verder was haar plastiek
bijna lelijk te noemen.
De stukken van Christopher Fry vragen
een toon, die grenst aan die van de geest
rijke conversatie op een luchtige manier.
Deze werd na Cruys Voorbergh nog
het best door Hetty Beck als de drentelende
zuster van de burgemeester bereikt. De
Haagse Comedie had met „Venus bespied"
het geluk in Paul Steenbergen en Elisabeth
Andersen twee vertolkers te hebben, die
veel dieper de toets van meditatieve non
chalance, van een beheerste losheid wisten
te vinden. De tirade van laatstgenoemde
over de volzin was een stx-alende bravour-
aria, die van Elise Hoomans over de algebra
van het leven net niet zwierig genoeg. De
humor raakte door het te opzettelijke van
deze vertoning een beetje in de verdruk
king.
Wat de anderen betreft: Jan Vi-eeken en
Jan Velseboer waren als de zonderlinge
gebroeders Devize te enenmale onvoldoen
de. Zij misten een zekere houding, die al
leen kan voortkomen uit overtuiging. Nu
leken zij nergens op, niet eens op mensen.
De dorpsnotabelen, Paul Huf en Louis van
Gasteren, leden eveneens onder het alge
mene euvel. De eerstgenoemde had trou
wens meer aandacht voor zijn zakdoek,
dan voor zijn functie in het spel. Marianne
van Waveren deed het weinige dat zij te
doen had behoox-lijk. De vertaling van
Michel van der Plas klonk bevredigend,
maar niet zo overrompelend als die welke
Bert Voeten van het herfststuk maakte.
Waarom Van Dalsum een transparant décor
ontwierp, is wellicht alleen hemzelf dui
delijk. DAVID KONING.
Het congres van de Nedeiiandse Ver
eniging van Spoor- en Tramwegpersoneel
heeft afscheid genomen van de afgetreden
voorzitter, de heer G. Joustra, en de afge
treden penningmeester-, de heer F. P. A.
Landskroon. De nieuwe voorzitter, de heer
F. G. Kanne, sprak hen in waarderende
woorden toe. Hij bood hun een buiten
landse reis aan voor rekening der organi
satie. Namens het jubileumcomité bood de
heer A. L. C. Immerzeel een televisietoe
stel voor de heer Landskroon en een Per
zisch tapijt voor de heer Joustra aan. Na
mens het hoofdbestuur werden beide he
ren speeltafeitjes aangeboden. Voorts spra
ken buitenlandse gasten, die eveneens ge
schenken aanboden.
ADVERTENTIE
door Victor Bridges
vertaald uit het Engels
38)
Dat is een belangrijk punt, mei-kte
Maurice op.
Er zit iets in, maar we kunnen er niet
M te zeer op af gaan, zei Nigel. Hoe laat
beëindigen uw mensen hun werk? Er wordt
zeker 's avonds en 's nachts niet gewei-kt?
Nee, als regel niet.
Er is dus geen reden ons te overhaas
ten. Voordat we ter plaatse een onderzoek
gaan instellen zou ik graag met Jamieson
Praten. Pei-soonlijk ben ik van oordeel, dat
we de plaatselijke politie-commissaris ook
moeten raadplegen. Hij weet, wat ons doel
|s en het lijkt me goed, da.t we hem er bij
halen. Als we onverhoopt in moeilijkheden
zonden geraken, kan het geen kwaad offi
cieel door hem gedekt te worden.
Ik ben het met u eens. Hazel knikte
ernstig. Hij is bovendien een oude vriend
van ons en ik weet zekei-, dat hij alles zal
doen om ons te helpen.
-y Prachtig! En nu jij, Wentworth. Voel
jij je alweer goed genoeg om mee te doen?
Waag het eens me niet mee te nemen,
en je zou versteld staan, wat er gebeurde!
Natuurlijk is hij van de partij, riep
Hazel uit. Hij kan bij ons blijven loge
ren en ik zal dokter Clement vragen, zijn
hoofd te komen nakijken. Ik geloof, dat die
klap veel ei-ger is aangekomen dan hij
bekennen wil.
Maar ik kan in deze kleren niet met
je meegaan, protesteex-de Maurice. De
mensen zouden denken, dat je een tehuis
voor zwervei-s kad geopend.
Maak je niet ongerust. Hazel glim
lachte. Je vindt alles wat je nodig hebt
in je koffer. Ik heb hem zelf gepakt, tex--
wijl Nobby ons alles vertelde.
Dat is dus in orde, kwam Nigel droog
jes tussen beide. De volgende vraag is:
kunnen we ongemex-kt van hier wegko
men? Het zou wel erg jammer zijn Max
well de illusie, dat'hij zijn karweitje heeft
opgeknapt, te ontnemen. Als Wentworth
door de straten waixdelt, dan.
Dat vraagstuk is helemaal niet moei
lijk op te lossen, ondex-bx-ak Maurice hem.
Jij gaat met Hazel weg en haalt de
wagen, tex-wijl ik behoedzaam de zijweg
afsluip en jullie op de hoofdweg ontmoet.
Ik zal wel zorgen, dat niemand me in de
gaten kx-ijgt, wees daar maar gerust over.
Hoe eerder we opschieten, hoe beter.
Nigel keek even op zijn horloge. Ik zou
graag nog even met onze vriend Clark ge
sproken hebben, maaro, wacht eens,
ik geloof dat hij al weer terug is.
Buiten werden stappen gehoord en even
later duwde Nobby de deur open.
Mijn beste man, je komt als geroepen!
Nigel maakte een gebaar in de richting
van de andex-en en voegde er aan toe: Wij
gaan nu onmiddellijk op weg naar Mel-
chester, maar er zijn twee belangrijke pun
ten, waarover ik nog even met je wilde
spreken. Je bent bex-eid ons ter zijde te
staan, nietwaar?
Voor honderd px-ocent, meneer!, ant
woordde Nobby met gi-ote warmte. Zegt
u maar, wat u van me vex-langt.
Ten eei'ste moet je met geen woord
over deze hele zaak met wié ook spreken.
Als er iets uitlekt, voordat onze plannen
vastex-e vorm hebben aangenomen, zouden
er allerlei moeilijkheden kunnen, ontstaan.
Dat is in orde meneer, er komt geen
woox-d over mijn lippen!
Goed zo! Verder heb ik ook nog werk
voor je te doen. Als de „Zeexneeuw" van-
avoixd op een of ander uur biixixenkomt,
wees dan zo goed onmiddellijk juffrouw
Barton's huis iix Melchester op te bellen.
We zullen waarschijnlijk óf vanavond óf
morgenochtend hier terugkomen, maar in
tussen zou ik graag op de hoogte gehouden
worden van hetgeen hier gebeurt.
Ik zal er voor zox-gen, meneer. Ik heb
er echt plezier in die twee kerels het leven
lastig te maken.
De auto hield stil voor het aax-dige oude
landhuis met de grote ramen, waar Hazel
woonde, en zich omwendend naar zijn twee
passagiers, mei-kte Nigel glimlachend op:
We zijn er en hier scheiden zich onze
wegen dus voor het ogenblik. Ik voeg me
zo gauw mogelijk weer bij jullie.
Gaat u niet mee even een kop thee
drinken, protesteerde Hazel, dat kost
maar een paar minuten.
Het lijkt me beter van niet. Ik moet
Jamieson zo gauw mogelijk te pakken zien
te krijgen en hem op de hoogte stellen van
wat er gebeurd is. Als hij ook vindt, dat
het de juiste weg is, ga ik onmiddellijk
door naar de eommissax-is om te weten te
komen, of hij wil meewerken. U hebt de
sleutels van de zaak, neem ik aan?
Ik heb natuurlijk alle sleutels behalve
die van de keldex-.
Jamieson zal daar wel een oplossing
voor weten, axxtwoox-dde Nigel. Ik kom
dus óf zo spoedig mogelijk weer bij jullie
óf ik zend een boodschap, zodra alles ge
regeld is. In de tussentijd kunnen jullie
mooi wat uitrusten en je gereed maken
voor de strijd. Als het voor uw moeder
geen al te grote schok betekent, zou ik
haar van een en ander op de hoogte stellen.
Dat zal wel moeten, antwooi-dde Ha
zel. Je kunt nooit iets voor haar verbox-gen
houden.
Gevolgd door Maux-ice stapte ze uit de
guto en nadat Nigel hen nog eens vriende
lijk had toegewuifd, schoot de wagen ver
der. Op hetzelfde moment ging de voor
deur van het huis open en kwam de stêvig
gebouwde figuur van Emily te voorschijn
met een grote boodschappenmand. Met een
ietwat vei-schrikte blik in de ï'ichting van
Maui-ice, week ze opzij om hen binnen te
laten.
Goedendag, zei Hazel, wilde je net
boodschappen gaan doen?
Ik wilde even naar de groenteboer,
voordat hij sluit, om wat aardappels te
halen. Het kan echter ook nog wel wach
ten, als u wilt dat ik u eerst thee zet.
Doe geen moeite, ik zal dat zelf wel
voor elkaar brengen. Waar is moeder? In
de zitkamer?
Emily schudde ontkennend haar hoofd.
Ze leek me wat vex*moeid na de lunch
en ik heb haar overgehaald om te gaan
rusten. Ze voelt zich nu al beter, ik heb
haar zo juist een glas warme melk ge
bracht.
Je kent meneer Wentworth toch?
Ja, natuurlijk. Er gleed even een
glimlach over het dikke gezicht van Emily.
Maar ik moet u eex-lijk zeggen, dat ik hem
eerst niet hex-kende!
Hij is vanmox-gen bijna verdronken,
toen hij met zijn boot was uitgevaren en
hij moest ergens kleren lenen, tot zijn
eigen spullen weer dx*oog zijn. Hij heeft
zich ook bezeex-d aan het hoofd en ik heb
hem daarom uitgenodigd, hier vannacht te
blijven logeren dan kan dokter Clement
hem meteen even nakijken. Is de logeer
kamer in orde?
Ik geloof het wel, juffrouw. Ik zal
even naar boven gaan kijken.
Nee, nee, dat doe ik zelf wel. Ga jij
nu rustig je boodschappen doen. We moe
ten voor meneer Wentworth een heleboel
aardappels hebben: ik weet zeker, dat hij
er Sol op is.
Met een stralende lach verdween Emily.
Hazel liep, gevolgd door Maurice, de trap
op en op het portaal opende ze een deur,
die toegang gaf tot een keurig gemeubi
leerd slaapvertx-ek.
Dat is geen, wat je noemt „vorstelijk
vertrek", maar ik denk toch wel, dat je
hier alles zult vinden, wat je nodig hebt,
zei ze, tex-wijl ze rondkeek, of er werke
lijk niets ontbx-ak. Terwijl je je verkleedt,
ga ik mijn moeder een en ander vertellen.
Ik hoop, dat ze er niet al te zeer door
van stx-eek zal geraken, merkte Maurice
op. Het lijkt me een donderslag uit heldere
hemel voor haar.
Ja, en dat is één van de redenen,
waarom ik het zo prettig vind, dat jij hier
bent. Ze heeft een zeer hoge dunk van je
en je morele steUn zal veel voor haar be
tekenen. Hazel glimlachte hem op haar
eigen charmante wijze toe. Haast je vooral
niet. Als je klaar bent, kom je naar bene
den voor een kop thee.
Ze verdween en sloot de deur achter
zich. Maurice bekeek met een ironische
grijns zijn weinig aantrekkelijk uiterlijk
in de spiegel, en begon zich langzaam aan
weer tot 'n representabel man te herschep
pen. Terwijl hij zich waste en schone kle
ren aantrok, vervulde hem de gedachte,
dat hij in Hazel's huis vertoefde, met een
gevoel van intense vreugde. Hierdoor sche
nen afschuwelijke dingen als vervalsing
en moord op de achtex-gx-ond te geraken.
(Wordt vervolgd).
