GEVAERT
NIEUWS
■Clowntje Riek
Overtuigende étappe-zege van Schulte
Veertig jaar H.C.B.
De Egyptische
Koningin
RONDE VAN NEDERLAND
Lambrichs dé grote man
in de derde étappe
GERRIT SCHULTE
(the most popular shirt),
De Ronde van Italië
Schaken
Donner en Van Scheltinga gelijk
Voetbal
VSV'er Van der Kuil kreeg een
verleidelijk aanbod uit Italië
Ouders vinden hem
nog te jong
LOCOMOTIEF
RIJWIELEN i
Personeel van Schouwburg
en Concertzaal voetbalde
Degerfors tegen het bondsteam
Honkbal
Programma voor dit weekeinde
Sport in 't kort
Tennis
Alleen Nel Hermsen wist
zich nog te handhaven
Van Swol ook in dubbelspel
volkomen de kluts kwijt
Voor de kiaaderem
Cricket
Laatste Dag
Jubileum- Verkoop
Zaterdag 9 Juni
waardebon 15.—
REGENJASSEN
waardebon 7.50
Automobilist verleende
geen voorrang
Onder invloed van alcohol?
FEUILLETON
door mevr. Bijleveld-Celinck
VRIJDAG S JUNI 1951
HAARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4
Gerrit Schulte heeft de derde étappe ge
wonnen. En niet met kunst en vliegwerk
of op het kantje af, maar op overtuigende
wijze.
De karavaan verliet Venlo om half een
en kort na de start kon men de eerste uit
looppoging noteren. De kleine Bundenaar
Jan Lambrichs, tot dusverre een van de
5e ETAPPE RONDE VAN NEDERLAND''
grote figuren, ging er In zijn eentje tussen
uit. Bij Valkenburg had hij bijna 16 minu
ten voorsprong op het grote peloton. Met
nog 140 kilometer voor de boeg sloeg
Schulte toe. Hij joeg achter de kopgroep
aan, die inmiddels was uitgebreid met de
Belgen Braekeveld en Graevelijn en de
Nederlanders Voorting en De Hoog. Schulte
verkreeg aansluiting en er ontstond aldus
een kopgroep van zes renners. Toen begon
de laatste fase van de strijd. Eerst bezwe
ken Lambrichs, Braekeveld en De Hoog
onder het geweld, dat Schulte ontketende.
Nog twee concurrenten bleven over: Voor
ting en De Graevelijn. Schulte voerde het
tempo op en drie kilometer voor de finish
loste hij de twee andere renners, daarbij
ongetwijfeld geholpen door de omstandig
heid, dat Voorting en De Graevelijn alleen
ADVERTENTIE
ETAPPE VENLO-TILBURG
behaalde op dit traject een wel
verdiende zege. Verdiend, omdat
hij waarlijk meesterlijk reed en zich
uitstekend wist aan te passen bij
de uiterst moeilijke omstandig
heden van deze zware etappe.
is een overhemd dat de meester
hand verraadt! De prijs van dit
waarlijk weergaloze hemd is aan
gepast aan de portemonnaie van
het Nederlandse volk.
oog voor elkaar hadden. Schulte ging als
eerste over de streep. De Graevelijn werd
tweede, gevolgd door de Haarlemmer Voor
ting.
De étappe is overigens dé étappe van
Jan Lambrichs geweest. Hij kwam tenslotte
als zesde in Tilbui-g aan.
De uitslag van de derde étappe Venlo
Tilburg (274 kilometer) luidt voor de kop
groep:
1. Schulte (Nederland A) 7 u. 36 min. 38
sec.; 2. De Graevelijn (België A) 7.37.18; 3.
Voorting (Nederland B); 4. Braekeveld
(België A) 7.41.08; 5. Lambrichs (Neder
land C); 6. De Hoog (Nederland C); 7.
Wagtmans (Nederland C) 7.42.18.
Het algerrèen klassement na de derde
étappe luidtwoor de kopgroep:
1. De Graevelijn (België A) 23.13.24; 2.
Voorting (Nederland B); 3. Van Kerkhoven
(België A) 23.15.31; 4. Wagtmans (Neder
land C) 23.15.40; 5. Buyl (België B)
23.16.15; 6. Braekeveld (België A) 23.16.16;
7. Schoenmakers (Nederland A) 23.17.16;
8. Van Brabant (België B) 23.17.20; 9. De-
lahaye (Frankrijk) 23.17.16; 10. Peters
L Nederland B) 23.18.24; 11. Faanhof (Ne-
23.1
derland B) 23.19.13. Schulte is dertiende
en Lambrichs negentiende.
Het ploegenklassement luidt thans:
1. België A 69.45.11; 2. Nederland B
69.51.01; 3. België B 69.52.48; 4. Nederland
C 69.56.56; 5. Nederland A 69.58.00; 6. In
ternationale ploeg 70.38.07; 7. Frankrijk
71.07.24.
Donderdag werd de derde étappe van de
Ronde van Nederland, van Venlo naar
Tilburg (over een afstand van 274 km),
verreden. Op de foto: de Limburgse renner
Lambrichs passeert met een voorsprong
van 15 minuten op het grote peloton,
Maastricht.
Nederlandse Overhemdenindustrio
FAVLINO Amsterdam
De zeventiende étappe van de Ronde
van Italië, TriëstCortina d'Ampezzo (255
kilometer) is gewonnen door de Fransman
Bobet in de tijd van 7 uur 24 min. en 7 sec.
Tweede werd Fausto Coppi (Italië), Van
Steenbergen (België) blijft eerste in het
algemeen klassement.
Het internationale Staumon-schaaktour-
nooi werd thans te Leamington voortgezet
met het uitspelen van enkele afgebroken
partijen. Donner speelde remise met Broad-
bent en verloor van Ven Scheltinga, met wie
hij na zes ronden met 2Vs punt de tiende en
elfde plaats deelt. In het algemeen klasse
ment heeft Matanovic de leiding met 414
punt, gevolgd door Alexander en Gligoric
met 4.
De jeugdige speler Van der Kuil, van het
eerste elftal van V.S.V., heeft via een
Italiaanse „scout" een verleidelijk aanbod
gekregen om in Italië als prof te komen
voetballen.
Dit aanbod sloot een serie aanbiedingen
uit Frankrijk en Italië aan deze 18-jarige
jongeman af. Zijn ouders geven hem echter
voorlopig geen toestemming hierop in te
gaan, daar hij nog op de Ambachtsschool in
IJmuiden werkt.
BESLISSING IN HVB
Zondag wordt op het terrein van VSV aan
de Hagelingerweg de beslissingswedstrijd
tussen Haarlem 3A en Waterloo gespeeld
om het kampioenschap van de eerste klasse
B van de afdeling Haarlem.
ZANDVOORTMEEUWEN—KENNEMER-
LAND OM DE KNVB-BEKER
In het tournooi der Zaterdagmiddagclubs
om de KNVB-beker hebben Zandvoort-
meeuwen en Kennemerland zich bij de laat
ste zestien van de 168 deelnemende ploegen
geplaatst. Zaterdagmiddag ontmoeten deze
elftallen elkaar op het terrein van Zand-
voortmeeuwen in de achtste ifnale.
ADVERTENTIE
Nico van Schagen en Zonen
Gierstr. 40-42 Hrl. - Tel. 17768
Te Rotterdam werd het jaarlijkse voetbal-
tournooi der personeelsverenigingen van
Nederlandse Schouwburgen gehouden, dat
gewonnen werd door Eindhoven, zodat de
wedstrijden in 1952 in de lichtstad zullen
plaats hebben. De combinatie Schouwburg-
Concertgebouw uit Haarlem bezette in het
eindklassement de vijfde plaats en won te
vens prijzen voor het beste doelgemiddelde
en het minste aantal strafschoppen tegen
zich. Er waren acht deelnemers. In de eerste
ronde verloren de Haarlemmers met 31
van Amsterdam, daarna werd gewonnen met
71 van „De Narren" uit Amsterdam en
met 20 van Den Haag.
Het Nederlands bondselftal speelt, op de
Olympische Dag (17 Juni) tegen de Zweedse
hoofdklasser Degerfors.
De opstelling van de Zweedse ploeg is:
Bergström; Hagman en Karlssen; Ahlund,
Lundin en Bergsten; Lindskog, Larsson,
Jocabsson, Nilsson en Hillerberg.
BESLISSING THBBPC
THB moet Zondag op het terrein van Bloe-
mendaal een beslissingswedstrijd spelen tegen
BPC om de voorlaatste plaats van de vierde
klasse KNVB. De verliezer degradeert naar
de Haarlemse bond.
Het programma van de Nederlandse Honk-
balbond voor Zaterdag luidt: eerste klasse:
O VVOHHC (4 uur); overgangsklasse A:
Ajax 2—De Spartaan; TIWHCK (4.30 uur)
overgangsklasse B: DWSAjax; TYBB-DOS
(4 uur); VVGA 2—SC Haarlem 2; tweede
klasse A: RCH 2Schoten 2 (4 uur); tweede
klasse B: HHC 3Kennemerland (3 uur);
tweede klasse C: WatergraafsmeerHalf
weg (3.30 uur).
Zondag worden in de eerste klasse ge
speeld: EDO—VVGA (2 uur); Schoten—
RCH (2 uur); SC Haarlem—Blauw Wit (10
uur)overgangsklasse A: HHC 2EHS (2
uur); SpartaABC; overgangsklasse B:
The CatchersHFC Haarlem (2 uur)tweede
klasse A: CeleritasLaakkwartier; Neptunus
EDO 2 (2 uur); SchiedamRFC; tweede
klasse B: HFC Haarlem 2Schoten 3 (10
uur); THBRooswijk (10 uur); Zandvoord
meeuwen—TYBB 2.
TE LEEDS WORDEN INTERNATIONALE
GOLFWEDSTRIJDEN gehouden, waaraan
ook onze landgenoot De Wit deelneemt. De
Hagenaar plaatste zich met een totaal van
148 in de volgende ronde.
Na de vierde dag heeft zich van alle Ne
derlandse deelnemers en deelneemsters aan
de enkelspelen der internationale kampioen
schappen te Noordwijk alleen Nel Hermsen
nog weten te handhaven. Bij de heren waren
onze landgenoten al uitgeschakeld. De dames
Schmier en RoosVan der Wal verloren
respectievelijk van de Britse Jean Guertier
en de Franse mevrouw Amouretti, die elkaar
Zaterdag in de halve finale zullen ontmoeten.
Ware deze ontwikkeling te verwachten,
anders was het met het heren-dubbelspel,
waar Van Swol en Rinkel voor de grootste
teleurstelling van de dag zorgden door roem
loos te verliezen van het waarlijk niet sterke
gelegenheidspaar Norgarb (Zuid-Afrika) en
Matous (statenloos). Nog zelden heeft onze
sterkste combinatie op zo'n bijna tragi-komi-
sche wijze een kans voorbij laten gaan om
zich bij een internationaal tournooi in de
halve finales te plaatsen. Van Swol bracht
er werkelijk niets van terecht en Rinkel
deelde in de misère. Het was geen verdienste
van Matous en Norgarb deze match te win
nen, want onze landgenoten streden niet
tegen hen, doch tegen zich zelf. Ze begonnen
ongelukkig, liepen een 4—0 achterstand op en
slaagden er daarna met inspanning van alle
krachten en mede door fouten van hun
tegenstanders in 5 games te winnen. Daarna
lukte practisch niets meer. Alle slagen
waren enkele centimeters te lang. Telkens
raakte Van Swol de bal met het hout van
zijn racket, tot hij wanhopig zijn armen in
de lucht hief. Met zeldzame stunteligheid
voor spelers van hun klasse verloren zij de
tweede set en daarmede de match met 75.
Krijt en Wilton deden het heel wat beter.
Zij behaalden in de tweede ronde met 64
16, 6—4, een zege op het veel sterkere dub
bel Levy en Cockburn.
Door een verdienstelijke zege op de
Italiaanse mej. Manfredi bereikte Nel Herm
sen de halve finale. Zaterdag zal ze moeten
spelen tegen het Engelse meisje Georgie
Woodgate. dat het heeft gepresteerd twee
geplaatste speelsters uit te schakelen zonder
een set te verliezen. Zoals Georgie Woodgate
de verrassing bij de dames was, heeft de
Braziliaanse kampioen Vieira bij de heren de
rol van reuzendoder gespeeld. Hij is voor het
eerst in Europa en verbaasde iedereen door
zijn perfecte overwinning op de favoriet
voor de tweede prijs, Branovic uit Joego
slavië. Met Deyro en Ampon van de Philip-
pijnen en de Zuid-Afrikanen Cockburn
heeft hij de halve finale bereikt.
De uitslagen luidden:
Gemengd-dubbelspel, kwart finales: J.
Quertier (Gr. Br.) en Ivor Rinkel (Ned.) sl.
H. MatousStraubeova en Matous (staten
loos) 63, 36, 6—4; B. Bartlett en Cock
burn (Z. Afr.) sl. Nel Hermsen en Linck
(Ned.) 5—7, 6—3, 6—4; G. Woodgate (Gr. Br.)
en Garmonva (Phil.) sl. M. Schmier en Wil
ton (Ned.) 75, 63; E. Scholten (Ned.) en
Ampon (Phill.) sl. J. Marcellin (Fr.) en
Levy (Z. Afr.) 6—3, 6—2.
Heren-dubbelspel, tweede ronde: Brano
vic en Pallada (Z. Sl.) sl. Bartlett en Connor
(Z. Afr.) 6—1, 6—3; Krijt en Wilton (Ned.)
sl. Levy en Cockburn (Z. Afr.) 64, 16,
64: Deyro (Phil.) en Vieira (Braz.) sl.
Keuls en Volkmaars (Ned.) 61, 60.
Dames-dubbelspel, tweede ronde: L. Man
fredi (Fr.) en Ch. Mercelin (België) sl. E.
van Berkel en A. de Jager (Ned.) 60, 61.
Heren-enkelspel, kwart finales: Vieira
(Braz.) sl. Branovic (Z. Sl.) 62, 64, 64;
Deyro (Phil.) sl. Levy (Z. Afr.) 64, 64,
62;- Ampon (Phil.) sl. Norgarb (Z. Afr.)
6—0, 6—3, 6—3.
Heren-dubbelspel, kwart finales: Matous
(statenloos) en Norgarb (Z. Afr.) sl. Ivor
Rinkel en Van Swol (Ned.) 86, 75..
Dames-enkelspel, finales: J. Amouretti
(Fr.) sl. J. Roos—de Wal (Ned.) 6—0, 4—6,
6—1; Jean Quertier (Gr. Br.) sl. mevrouw
Schmier (Ned.) 63, 64; G. Woodgate (Gr.
Br.) sl. B. Bartlett (Z. Afr.) 6—1, 6—4.
Ja, warempeldat was nog 'n mooie voetbal, die Oepoetie voor de dag had gehaald!
„Nou, al is 't dan afgelopen met schaatsen, dan kunnen we toch nog heel wat pret
hebben met voetballen!", zei Oepoetie. „Zullen we vast eens gaan proberen?"
Met de bal gingen ze naar buiten.
Oepoetie gaf 'm de eerste trap en toen waren ze er helemaal in.... Rick trapte de
bal naar Oepoetie. Oepoetie naar Bunkie. Fijn ging dat! De bal sprong heen en weer
en kaatste tegen de straat.
VooruitBunkie! Geef 'm een pil!", riep Rick.
Flop! schoot de bal naar Oepoetie. Flop! ging hij naar Rick.
Ze deden allemaal hun best, de bal steeds hoger te mikken. Je werd warm van dat
schoppen! En plezier dat ze hadden!
Flop!.daar kwam de bal boven op Bunkie's hoofd terecht.... en Bunkie stootte
hem in 'n mooie boog weer weg.
Goed gekopt, Bunkie!", juichte Oepoetie.
Zo waren ze 'n hele tijd zoet met de bal. En ze vergaten er het ijs en de schaatsen
door.
Zoals wij in ons blad van Maandag reeds
hebben bericht wordt er op Zaterdagmid
dag 9 Juni op het terrein van Rood en Wit
ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan
van de Haarlemse Cricketbond een wed
strijd gespeeld tussen een elftal van oud-
H.C.B.'ers onder aanvoering van mr. F. A.
Davidson en een elftal van de jongere ge
neratie. Men. weet eigenlijk niet precies
wanneer de Haarlemse Cricketbond is op
gericht, want archiefstukken van voor 1914
ontbreken. Er werd voor het eerst melding
van het bestaan gemaakt in een bericht op
15 Mei 1911 in de Stadseditie van de O.H.
C. De stoot tot de oprichting werd gegeven
door de heren mr. F. A. Davidson, F. Hol-
dert en André van den Berg in de tijd dat
ook de voetbalclub „Haarlem" het cricket
spel ging beoefenen.
De eerste competitie van de H.C.B. be
gon op 17 Mei en duurde tot 12 Juli, daar
de meeste spelers toen met vacantie gingen.
Behalve drie elftallen van Rood en Wit en
twee van Haarlem namen hieraan deel de
C.C. Hubregtse en de vereniging Klever
park. Thans komen in de competitie voor
senioren uit: R. en W. 4 en 5, Haarlem 4
en 5 en C.V.H.W. In de juniorencompetitie
spelen R. en W. a en b, Haarlem en C.V.
H.W. Bovendien is er voor deze junioren
nog een afzonderlijke interlocale competitie
met elftallen van de Amsterdamse clubs
VRA, VVV en Cric. Men heeft ook ge
tracht een competitie voor schoolelftallen
in te richten, doch dit voornemen moest
worden opgegeven wegens de ovex'laden-
heid van het lesprogramma en de on
gunstige omstandigheid dat de wedstrijden
ten dele in de tijd van het eindexamen
plaats zouden moeten hebben.
Kom maar op.
In de tussenliggende tijd hebben er ook
andex-e clubs bestaan, zoals Avos, de in
1911 opgerichte vereniging van gemeente
ambtenaren die in 1936 wegens gebrek aan
leden werd opgeheven. Avos had dikwijls
de grootste moeite om een volledig elftal in
het veld te brengen, doch was altijd een
prettige tegenstander. Na de oorlog heeft
ook R.C.H. zich teruggetrokken. De cricket
club Bloemendaal is opgelost in „Haarlem"
toen deze vereniging op het terrein aan de
Donkerelaan ging spelen. C.V.H. (opgericht
in 1919) werd in 1944 na een fusie met de
C. C. Wanderers herdoopt in C.V.H.W.
Dit elftal van Roodt en zijn mannen
speelde vroeger op een terrein aan de
Meerweg in Heemstede, dat omzoomd was
door greppels. Het behoorde tot de tactiek
van C.V.H. om zo nu en dan een speler in
zo'n greppel te laten onderduiken ter mis
leiding van de batsmen, die menende
een vrij veld voor zich te hebben en een
harde slag naar de boundary te kunnen
wagen bij verrassing uitgevangen wer
den!
Talrijke van dergelijke anecdotes zal men
kunnen vinden in het binnenkort te ver
schijnen jubileumboekje, waarin bijdragen
voorkomen van mr. F. A. Davidson, jhr.
mr. C. L. van Lennep, Joh. Faber (de oud
ste van de nog spelende H.C.B.'ers), N.
Nagtzaam, J. H. Koch, J. J. Voogd, H. C.
Klerk en vele anderen. Men denke slechts
aan de legendarische strijdkreet van „Peer"
Krom, de stoere R.C.H.-aanvoerder, die
nooit een veld uitzette, doch volstond met
de aanwijzing: „Verspreie, mannen!". Of
aan zijn uitdaging tot de bowlers: „Kom
maar op
Centuries komen er in de geschiedenis
van de H.C.B. niet of nauwelijks voor. De
bekendste is wel die van A. J. Roodt in
1930 tijdens de jaarlijkse ontmoeting
met de Flamingo's. De merkwaardigste
bowlingresultaten zijn ongetwijfeld die van
„Bruun" Dik, die in Juni 1923 voor Haar
lem 3 b tegen C.V.H.-b zes wickets voor
slechts twee runs nam, een prestatie die hij
een maand later tegen R.C.H.-b overtrof
met de cijfers 8 voor 0! Deze bijzonder
heden danken wij aan het archief, dat in
1936 door secretaris A. W. Roggeband met
behulp van enkele toegewijde medewerkers
is aangelegd.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
1COOOOOCOOOOOCOOCCOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOO
STATIONSPLEIN 6 TEL. 21750
Wü serveren diverse
EXQUISE ROOMIJS COMBINATIES
die U doen watertanden
ADVERTENTIE
COSTUUMS
Kostermans - Kreukvrüe - Costuums
Gr. Houtstraat 120 - KI. Houtstraat 58
Gen. Cronjéstraat 3—5
OOCXXX»X»0(»OOOOOOOOOOCXO(XX>OOOOOOOOCXXXOOOOOOOCOCOCOOO
R. J. H. K. uit Gaasterland reed op 2 Mei
met zijn auto op het Raadhuisplein in
Heemstede. Van rechts kwam een auto, be
stuurd door de heer P. van Aalst, arts in
Bennebroek. K. had voorrang moeten ver
lenen, maar deed dit niet. Het gevolg was
een aanrijding en een schade van 500 gul
den aan de auto van de heer Van Aalst.
De kantonrechter te Haarlem had K. een
maand voorwaardelijke gevangenisstraf
opgelegd, plus 75 gulden boete. De veroor
deelde had daarmee geen genoegen geno
men en nu werd de zaak in hoger beroep
door de Rechtbank behandeld.
Het getuigenverhoor ging in het bijzonder
over de vraag of K. onder de invloed van
sterke drank is geweest. Verdachte zelf ont
kende dit. De aanrijding gebeurde 's mid
dags om drie uur. Die dag had hij slechts
één glas bier gedronken, maar het was om
half één, vóór het eten. Wel had hij de
avond te voren acht borrels gedronken,
maar daar had hij de volgende dag geen
hinder meer van, alleen voelde hij zich wat
moe.
Dokter van Aalst zei dat hij niet bemerkt
had dat K. onder de invloed was, alleen
sprak hij wat zenuwachtig.
De politie te Heemstede had een bloed
en urineproef laten nemen. Dit onderzoek
had in het bloed een hoog percentage alco
hol aangewezen dat niet het gevolg kon zijn
van alcoholgebruik van de vorige dag. Ja,
het was zelfs zó hoog, dat iemand met zo
veel alcohol in zich half bewusteloos moet
zijn geweest. De deskundige die het bloed
en de urine in zijn laboratorium onderzocht,
vermoedde dat de dokter, die de monsters
bloed en urine nam, een fout gemaakt
heeft, of dat de voorwerpen waarin deze
vloeistoffen, gedaan zijn, niet zuiver zijn
geweest. De deskundige was evenwel over
tuigd dat de urineproef wel goed is geweest
en ook het percentage alcohol dat daarin
gevonden is, was zo hoog dat aangetoond
is dat verdachte onder de invloed was.
De verdediger, mr. J. H. Ekering, ver
onderstelde dat ook die urineproef niet ge
heel volgens voorschrift genomen is.
De Officier van Justitie meende met een
gewoontedrinker te doen te hebben. De
bloedproef was volgens de Officier op de
juiste wijze genomen. Het alcoholpercen
tage van het bloed was hoog en het is haast
onmogelijk dat het percentage zó hoog is
van één glas bier, dat de verdachte be
weerde gedronken te hebben. De Officier
eiste zes weken hechtenis, 75 boete en
één jaar ontzegging van de bevoegdheid om
een motorrijtuig te besturen.
Mr. Ekering nam aan dat inderdaad
slechts maar één glas bier was gedronken
door zijn cliënt. De grote vraag is, heeft
de man zijn wagen bestuurd onder invloed
van alcohol. Dat hij een verkeersovertre
ding heeft begaan, staat vast. De raads
man bracht naar voren dat dokter v. Aalst,
die aangereden was, bij herhaling heeft
verklaard dat hij van enig alcoholgebruik
bij de verdachte niets heeft gemerkt. Pleiter
was voorts de mening toegedaan dat de
bloedproef medisch niet verantwoord is
geschied. Volgens hem is de injectiespuit
niet vrij van alcohol geweest toen ze werd
gebruikt. De artsen die hij heeft geraad
pleegd gaven unaniem als hun oordeel te
kennen dat waar een fout is gemaakt met
het bloedonderzoek, het hoogst twijfelachtig
genoemd moet worden dat geen fouten zijn
gemaakt met het urine-onderzoek.
Mr. Ekering kwam tot de conclusie dat
deze proeven zonder twijfel fout zijn ge
weest en niet kunnen dienen als grondslag
voor een beoordeling. De raadsman vroeg
clementie voor de verkeersovertreding en
vrijspraak voor het ten laste gelegde met
betrekking tot het rijden onder invloed.
HOOFDSTUK I
„Meneer, de osselapjes zijn gaar. Kan ik
opdoen?"
Juffrouw Potmans, huishoudster van dr.
Michael Norelius, de jonge Egyptoloog,
stak haar hoofd om de deur van de studeer
kamer. 'Ze wierp een misprijzende blik op
de grote holle ruimte, op de hoge kasten
met boeken en antiquiteiten en op het
donkere, gebogen hoofd aan de schrijftafel.
Er kwam natuurlijk geen antwoord.
Ze fronste geërgerd haar wenkbrauwen.
Natuurlijk, het was weer zo, zoals het al
tijd geweest was en gedurig erger werd:
hij hoorde haar niet, hij zag haar niet.
Nu, op Zaterdagmorgen, was hij onver
wacht thuisgekomen na een tiendaagse
afwezigheid, hoewel hij had afgesproken,
dat dat pas overmorgen zou zijn. Hij had
gepraat met de meesterknecht uit de zaak
beneden. Maar haar had hij amper gezien,
nauwelijks gegroet en hij was meteen
doogelopen naar zijn studeerkamer. En
voor haar was het natuurlijk allemaal
extra drukte geweest, nu zij voor vandaag
niet op hem gerekend had. Ze moest nóg
eens melk gaan halen, en de verwarming
opstoken en een tweede lapje vlees be
stellen bij de slager. Ze had nog maar eens
met haar hand over haar hart gestreken
en osselapjes met rode kool voor hem ge
kookt, zijn lievelingskostje. En nu was
het natuurlijk weer zo: hij reageerde ner
gens op.
„Meneer, de osselapjes zijn gaar! Kan
ik opdoen?"
Het klonk nu niet meer als een vraag,
ook niet meer als een aankondiging, maar
als een dreigement. Zij verplaatste met
enig gerucht haar grote voeten. Maar nu
scheen dan toch eindelijk haar aanwezig
heid tot hem door te dringen, want hij
schoof zijn werk van zich af, wendde zich
om en zag haar aan met die vaag-welwil-
lende blik, die haar soms nog meer irri
teerde dan zijn absoluut negeren.
„Ja juffrouw?"
Zij herhaalde nogmaals, nu bepaald on
vriendelijk, de mededeling van de osse
lapjes. Hij knikte begrijpend; het scheen
nu toch werkelijk, dat hij haar verstaan
had. En hij herhaalde:
„O juist juffrouw. De osselapjes. Ja
natuurlijk. Ik kom dadelijk eten."
„Dus u komt secuur hè?"
„Ik kom secuur."
Juffrouw Potmans retireerde naar de
deur, die zij met nadruk sloot. De ergernis,
die zij gedurende de laatste tien dagen zo
tamelijk verkropt had, bruiste weer hoog.
Dat hield ze niet uit! Haar vriendin Anna
mocht dan honderdmaal beweren, dat dat
juist de goede betrekkingen waren, bij die
alleen-wonende, verstrooide heren, de be
trekkingen waarbij je rijk werd: zij wou
dat niet. Zij wou niet rijk worden. Zij wou
werkelijk zorgen, goed zorgen voor haar
meneer, maar dan moest hij van zijn kant
ook niet doen of ze lucht was. Dat verdroeg
ze niet. Dan had ze nog liever die ouwe
meneer Bakker, waar ze geweest was voor
ze hier kwam. Een lastige despoot, hij kon
geweldig opspelen als er een knoop van
zijn jas was of de aardappels ongaar wa
ren. Dan kreeg ze er van langs en niet
zuinig ook. Maar hij merkte tenminste op
dat ze zijn kleren verstelde en voor zijn
eten zorgde en dat had ze nog veel liever
dan dit: dan de verschrikkelijke stilte in
dit grote huis en de afgetrokken geleerde,
die amper een woord tegen haar zei.
Ze was nu weer in haar keuken terug,
rammelde gemelijk met het aardewerk en
prikte de lapjes uit de vleespan. Het waren
er twee en het ene was veel groter en sap
piger, veel royaler uitgevallen dan het
andere. Het andere was „knurf". Even
stond ze in tv/eestrijd, toen prikte ze het
beste lapje eruit voor meneer en overgoot
het met geurige, kruidige saus. Maar tege
lijkertijd mompelde zij, half verstaanbaar
in de bewasemde keuken:
„Als hij nou weer niet aan tafel komt
blijf ik hier geen dag langer! Moet-ie zelf
maar voor zijn. eten zorgen!"
Dr. Michael Norelius, het is treurig om
te zeggen, was de existentie van juffrouw
Potmans reeds lang weer vergeten. Voor
hem, op de schrijftafel, lag een groot vel
authentieke rol papyrus, een vondst, door
hem persoonlijk gedaan in Egypte. De rol
papyrus lag in de brandkast, ginds in de
hoek, in gezelschap van andere kostbare
documenten. Deze hiëroglyphen waren
door hem gecopieerd, een ontzaggelijke
arbeid, maar die tot doel had ze des te
gemakkelijker te kunnen ontcijferen. Hij
had ze het laatste half jaar vrijwel dage
lijks bestudeerd, omdat zij hem op het
spoor hadden gebracht van iets belangrijks,
iets geweldigs, een grote ontdekking. Toen
was hij naar het land zelf gereisd, had
gespeurd en gevorst volgens de ontcijferde
aanwijzingen en had inderdaad de ont
dekking gedaan. Het graf van de Koningin
Amentéte. Nooit zou hij het ogenblik ver
geten dat hij zijn kameel liet stilstaan bij
de kleine zandheuvel en besefte dat hij
het lang-gezochte graf gevonden had.
Koningin Amentéte! Van dat ogenblik
af was hij geweest als een minnaar die nog
slechts één doel voor ogen heeft: de ver
overing van zijn geliefde. Er bestond voor
hem niets anders meer op de gehele we
reld. Hij, van nature geen heldhaftige fi
guur, werd moedig en doortastend in zijn
besluiten. Altijd eerlijk en recht-door-zee,
leerde hij nu sluw zijn weg zoeken tussen
verordeningen en verboden in. De Egyp
tische regering verbood iedere uitvoer van
-oudheden: hij wou en zou de mummie van
Koningin Amentéte hebben in zijn stu
deerkamer te Amsterdam!
Hij peinsde en kuipte, wroette en be
taalde. Hij was moedig als een leeuw en
sluw gelijk een vos. Hij ontplooide capa
citeiten en eigenschappen die hij zelf voor
onmogelijk gehouden zou hebben, bezeten
als hij was van Koningin Amentéte. Hij
draaide de onderste steen boven. Hij zette,
met bovenmenselijke moeite, de logge
machinerie van het opgraven en het ver
voer in beweging. Een Franse katoen
exporteur verpakte de mummie in een kist,
een schoener zeilde naar Europa. En nu
was het zover: nu had de magazijnknecht
hem gisteravond in Rotterdam opgebeld
dat „de kist" uit Cairo was aangekomen.
Hij was er dadelijk voor teruggekeerd. Nu
vanmiddag om half drie, als iedereen uit
de zaak beneden naar huis was, zou Konin
gin Amentéte haar intocht doen in zijn
studeerkamer. Hij zou haar een waardig^
ontvangst bereiden.
Michael Norelius was de zoon, en de
kleinzoon, en de achterkleinzoon van een
geslacht van katoen-importeurs. De fami
lie, oorspronkelijk uit Zweden afkomstig,
had zich gevestigd in het statige patriciërs
huis aan de Binnenkant, waar hij nu nog
woonde. Het waren echt-Amsterdamse,
welvarende kooplieden, ook zijn vader, die
pas op middelbare leeftijd in Egypte was
gehuwd met de dochter van een Engelse
geleerde. Zij was jong gestorven, te jong
om enige geestelijke invloed te hebben op
haar zoon, maar ze had met haar bloed de
wetenschappelijke drang in hem overge
plant. Als jongen van tien jaar had zijn
vader hem meegenomen op een reis naar
Egypte, hem voorgesteld 'aan zijn zaken
relaties als zijn toekomstige opvolger en
hem alles verteld wat er te leren was over
de katoen. De jongen had oudheden ver
zameld. De vader, glimlachend om deze
liefhebberij van zijn zoon, had hem ge
holpen met het inrichten van een minia
tuurmuseum thuis, maar een jaar daarna
was er een heftig conflict geweest omdat
de jongen- naar het gymnasium wilde. De
vader stond dit eindelijk toe, op voorwaar
de dat hij na het gymnasium in de zaak
zou komen en dit gebeurde ook werkelijk.
Michael hield zijn belofte. Maar eenmaal
op een zakenreis in Egypte bleef hij een
jaar lang weg; onafwendbaar zag hij het
ogenblik naderen, dat hij zijn vader moest
zeggen dat hij niet in de zaak kon blijven.
Het was hem onmogelijk. De pijnlijke ex
plicatie werd hem bespaard door de plot
selinge dood van zijn vader en zo kon h«>
op zijn twintigste jaar, Egyptologie gaan
studeren. Hij deed de zaak over aan een
paar neven.
Maar het huis hield hij aan. De rez-de-
chaussée was, door zijn grootvader, ver
bouwd tot een magazijn en op de eerste
verdieping werd het kantoor gevestigd.
(Wordt vervolgd).
